Verrassing! Of toch niet?
In ‘Het Nieuwsblad’ van 18 november 2011 schrijft Dany Van Loo dat Tom Dedecker uit de Open VLD stapt en dat hij voortaan (nog één jaar) als onafhankelijk oppositielid in de gemeenteraad zal zetelen.Tom zou zeker niet stoppen met politiek en zou alle opties openhouden.
Hij heeft zijn partijkaart aan de Open VLD teruggegeven.
Het ogenblik verraste mij een weinig, maar ik vermoedde het reeds lang natuurlijk. Dat vermoeden had ik trouwens al een paar keren uitgedrukt in mijn blogartikels.

Welke motivatie heeft Tom om te scheiden van zijn blauwe ‘vrienden’?
‘Ik kies om als onafhankelijk raadslid in de oppositie te zetelen en men kan ervan op aan dat ik die taak naar behoren zal uitvoeren. Ik stel al mijn uitvoerende mandaten ter beschikking van Open VLD, want ik hou niet vast aan een postje. Mijn zetel in de gemeenteraad heb ik echter zelf verdiend.
Een fundamenteel verschil in visie omtrent de toestand en de toekomst van Middelkerke, samen met diverse aanvaringen in het verleden, laten mij geen andere keuze. In vergelijking met andere badplaatsen hinkt Middelkerke hopeloos achterop. Van onze vroegere uitstraling is niets overgebleven. Westende-Bad verwordt een vuile achterbuurt met een ernstige economische leegloop tot gevolg. De parel van de kust dreigt de Borinage van de kust te worden. De heraanleg van de Leopoldlaan is een ramp. Zelfbediening en gebrek aan visie zijn de standaard geworden.'
Dat hij het in de omstandigheden, die hij zelf schetst, vijf jaar heeft volgehouden, moeten we dat bewonderen? Had hij dan niet vroeger dat ‘schip in nood’ moeten verlaten?
Tussen haakjes, ik deel zijn mening over Westende-bad, behalve misschien die ‘vuile achterbuurt’ die ik wat grof uitgedrukt vind.
Of hij zijn zetel in de gemeenteraad zelf verdiend heeft, daar kan over geredetwist worden. Hij moest natuurlijk de stemmen verzamelen, maar heeft men die ook niet en grotendeels te danken aan het feit dat men op een succesvolle lijst mag staan? Natuurlijk wel!

Hoe reageert de Open VLD (burgemeester Landuyt)?
Burgemeester Michel Landuyt (Open VLD) heeft het over ‘de kroniek van een aangekondigd afscheid'. ‘De vraag was alleen wanneer. Tom heeft vijf jaar lang aan het beleid deelgenomen, ook in een leidinggevende functie als voorzitter van de VVV. Zijn kritiek is een stok om de hond te slaan en zijn overstap naar een andere partij te verantwoorden.'
Door het vertrek van Dedecker heeft de meerderheid nog maar één zetel op overschot, maar dat ziet de burgemeester niet als een groot probleem. ‘Veel gemeenten worden efficiënt bestuurd met een nipte meerderheid.'
Of wat je efficiënt noemt!
Op 31 januari 2009 werd Landuyt gevraagd, hoe hij de oppositie van zijn partijgenoot in de meerderheid zag evolueren.
Zijn antwoord: 'Ik kan me inbeelden dat hij in een ongemakkelijke positie zit als familielid van Jean-Marie Dedecker. Maar het is een werkbare situatie en Tom vervult zijn rol goed. Hij is voorzitter van het VVV en bevestigde me onlangs dat hij bij Open VLD blijft.'

De eerste stappen in de politiek
Tom Dedecker nam op 7 oktober 2006 voor het eerst aan de gemeenteraadsverkiezingen deel. Hij was lijstduwer voor de Open VLD en behaalde 1.044 voorkeurstemmen.
Dat was natuurlijk ook te danken aan zijn jeugd, zijn enthousiasme en zijn beroepskwaliteiten die voor een mandataris goed van pas komen, maar zeker ook aan het feit dat de VLD, niettegenstaande alles wat er in de eerste legislatuur gebeurd was, nog steeds in volle opmars was.
Het feit dat zijn vader Luc bij het brede publiek bekend stond als een bekwaam schepen destijds bij de ‘Stem van het Volk’, de plaatselijke lijstnaam van de toenmalige Volksunie, zal ook wel geen nadeel geweest zijn.
Overal verschenen affiches in het straatbeeld en werden folders verspreid waar Tom in de rug gesteund werd door zijn toen zeer populaire oom Jean-Marie, toen nog bij de VLD.

Vijf bewogen jaren in de meerderheid
Zoals gezegd brachten de eerste vijf jaren van de huidige legislatuur, niet steeds de samenwerking die men tussen een burgemeester en een gemeenteraadslid van zijn partij mag verwachten.
Het boterde niet tussen beide. Wat allemaal achter de schermen gebeurde, dat weet ik natuurlijk niet, maar ziehier een resumé van wat daarover in de pers verscheen.
Op 29 augustus 2007 lezen wij in ‘Het Nieuwsblad’ dat Tom Dedecker zwaar uitgehaald heeft naar zijn eigen partij en naar de OCMW-voorzitter. Hij maakte bekend dat hij de indiener was van de klacht bij de gouverneur tegen de benoeming van Jan Van Parijs tot nieuwe OCMW-secretaris. Er werd namelijk lang gedacht en terecht dat de klager iemand van de oppositie geweest was.
Tom had het vooral over het niet uitschrijven van een examen en over het feit dat de nieuwe secretaris over onvoldoende anciënniteit zou beschikken.
De regels zijn er nu éénmaal om gevolgd te worden, hoewel ik de keuze van Van Parijs een goede keuze vond, nadat hij de functie reeds vijf jaar op een bekwame manier uitoefende.

In het ‘Het Laatste Nieuws” van 19 december 2007 werd zelfs het woord ‘rommelen’ gebruikt voor de blauwe partij naar aanleiding van het feit dat een club van tegenwringers, geleid door Tom Dedecker, niet akkoord ging met de geplande aankoop door de burgemeester van een tweedehandswagen met Multanova om de hardrijders te kunnen flitsen en aldus meer boetes te kunnen innen. Ze wilden liever flitspalen op ‘zwarte punten’ om de mensen trager te doen rijden.
Flitspalen zijn er nooit gekomen.

Op 30 september 2008 vernamen wij dat Tom Dedecker (Open VLD) geweigerd had de burgemeestersvoordracht voor Janna Rommel Opstaele (Open VLD) en een schepenvoordracht voor huidig burgmeester Michel Landuyt (Open VLD) te tekenen.
Beide voordrachten waren nodig om in te spelen op de nakende uitspraak door het Hof van Beroep van Gent in de rechtszaak waarin burgemeester Michel Landuyt betrokken was als pleger van schriftvervalsing in de zaak van de ijspistes ten tijde van het asielcentrum in Westende.
De rechtszaken zorgden ervoor dat Landuyt niet kon benoemd worden.
Tom Dedecker motiveerde zijn beslissing als volgt: “Het is weinig democratisch om nu al alles te willen regelen nog vóór de rechter uitspraak gedaan heeft. Ik zal daarna mijn standpunt bepalen en ik begrijp niet dat er nu al een voordracht moet getekend worden. Misschien wordt de burgemeester wel vrijgesproken.”
Natuurlijk had Dedecker gelijk in deze zaak en zijn voorspelling over de vrijspraak is later dan ook uitgekomen, zij het dan wegens gebrek aan bewijzen.

Omdat hij getipt werd dat de burgemeester vreemde zaken ondernam om de huidige uitbater van de kursaal Micas op financieel vlak te bevoordelen, vroeg Tom Dedecker in november 2010 de concessieovereenkomst op. Hij beweerde dat het gemeentebestuur ten onrechte de concessie vroegtijdig vernieuwd had.
Het ging ook over niet-geïnde taksen van 2006 tot 2009 voor een bedrag van 364.053,98 euro en Dedecker vond het ontstellend, ‘immoreel en schandelijk’ dat Micas die kosten wel zou aftrekken in zijn boekhouding en dat de vennootschap jaarlijks 1 miljoen euro winst zou boeken.
Dedecker bleef de laatste drie maanden van 2010 afwezig op de gemeenteraad.

Ik heb toen het ‘casinodossier’ uitvoerig bestudeerd en er vragen over gesteld aan Tom. Hij was ervan overtuigd over voldoende argumenten en bewijzen te beschikken om klacht in te dienen tegen de burgemeester, maar daar is nooit iets van in huis gekomen.
Ik heb dat niet geapprecieerd. Eerst zoveel ophef maken en dan zijn staart intrekken!

Na de gemeenteraadverkiezingen van 8 oktober 2006, werd Tom Dedecker aangeduid als afgevaardigd- bestuurder van de Middelkerkse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer (VVV) .
Het deed toen de ronde dat hij zeer tevreden was met zijn nieuwe functie en dat hij aan al wie het horen wilde, vertelde dat hij een prachtige job zou hebben: “4 keer per maand een half uur vergaderen à 500 euro per keer”. Verspreidde de oppositie dat gerucht? Op mijn vraag betwistte Tom stellig dat hij dat ooit zou gezegd hebben. Ziehier zijn uitleg: “Ik heb zelf afstand heb gedaan van de wedde die was voorzien voor de voorzitter van het directiecomité van de VVV.De afgevaardigd bestuurder/voorzitter van het directiecomité van de VVV (functie die ik zelf bekleed) heeft geen wedde.
In het verleden was dit echter anders en was de wedde gelijk aan deze van een lid van het schepencollege (+/- 2.000 € netto per maand). Mijn voorgangster, Mevr. Linda Pittery-Cobbaert heeft steeds dergelijke wedde ontvangen.De uitbetaling ervan was echter niet legaal. De gemeente Koksijde heeft zich hieromtrent geïnformeerd bij toenmalig Vlaams Minister van Binnenlandse Aangelegenhede, Paul Van Grembergen die expliciet heeft medegedeeld dat dit niet kon. Zolang er geen klacht bij de gouverneur kwam was er volgens de toenmalige coalitie geen vuiltje aan de lucht, dixit Burgemeester Landuyt.
Bij mijn aantreden was het de bedoeling (zo overeen gekomen in de coalitie besprekingen) dat dit zou worden verder gezet doch ik heb vrijwillig medegedeeld dat ik dergelijke wedde niet wenste gezien dit illegaal was en is. Ik wou en wil niet in opspraak komen omtrent bepaalde wederrechtelijke vergoedingen.”

Waaruit bestaan zijn toekomstplannen?
Over zijn toekomstplannen blijft Tom Dedecker nog vaag, maar hij stelt dat hij de politiek niet zal verlaten. ‘Mijn ambities zijn groter dan ooit. Ik zal zeker deelnemen aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Ik laat alle opties open en ik kom zeker met een alternatief.'
Ik zie eigenlijk maar twee mogelijkheden: de N-VA of de LDD (Lijst Dedecker).Of moest ik eigenlijk zeggen: Tom stapt vanzelfsprekend over naar de LDD.
Ik geef toe dat zijn positie niet eenvoudig is en ook niet geweest is, gedurende zijn vijfjarig mandaat.
Zijn oom richtte op 19 januari 2007 de nieuwe partij ‘Lijst Dedecker’, later ‘Libertijns Direct Democratisch’ op, amper een paar weken dus nadat Tom begon te zetelen in de Middelkerkse gemeenteraad voor de Open VLD. Zijn vader werd begin 2010 verkozen als lokaal voorzitter van LDD.
Omtrent zijn eigen toekomstplannen, verklaarde vader Luc: „Na tien jaar moet ik bedroevend constateren dat Middelkerke in een neerwaartse spiraal terechtgekomen is. Het bestuur is ondermaats en het belang van de bevolking is totaal ondergeschikt aan het persoonlijk en financieel voordeel van enkelen. België staat stil en Middelkerke hinkt achterop ! Alle grote evenementen zijn verdwenen en wat overblijft, dateert van tien jaar en langer geleden.
In de gemeenteraad wordt de oppositie afgesnauwd en beschimpt en veel personeelsleden met wie ik regelmatig contact heb, zijn gedemotiveerd en uiten onverbloemd hun misnoegen. Hieraan moet een einde komen en ik zie het als mijn plicht om het tij te keren in het belang van onze kinderen en kleinkinderen.
Ik ben een Vlaams liberale republikein, net als mijn broer Jean-Marie met wie ik een zeer hechte band heb. Hij vraagt mij al enkele jaren om samen te werken. Ik heb hem altijd door dik en dun gesteund, zowel uit familiaal als ideologische standpunt...”

Gelijkt dat niet erg veel op de verklaring van zoon Tom? Dus … jullie mogen een halve keer raden op welke lijst Tom zal staan voor de gemeenteraadverkiezingen van 14 oktober 2012.

Bronnen
“Het Nieuwsblad”, artikel van 18.11.2011 door Dany Van Loo ’Tom De Decker verlaat Open VLD’
Uitgebreid interview in Krant van West-Vlaanderen (Editie De Zeewacht) van vrijdag 28 mei 2010
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BF1HBRSF
Artikel uit ‘Het Nieuwsblad’ van woensdag 20 oktober 2010 door Dany Van Loo
http://www.vldmiddelkerke.be/?content=kandidaten
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=QI311IG7
http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/dedecker-weigert-nieuwe-burgemeestersvoordracht-te-tekenen/article-1194722602119.htm

27-11-2011, 10:38 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Iedereen weet zeker nog wel dat het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW) in het voorbije decennium, eerst ‘Duinenzicht’ verkocht aan de grootste politievakbond van het land en een tijdje later ook de rest van ‘Zon en Zee’ aan de staat om er een asielcentrum te vestigen?
Toch is het misschien niet voor iedereen duidelijk hoe groot de invloed van het ACW was en eigenlijk nog steeds is, hoewel in iets mindere mate?
Om dit onderwerp te behandelen, moet ik even buiten de lijnen kleuren, met andere woorden, even de grenzen van Middelkerke overschrijden.
Ik raad jullie in elk geval de lectuur aan van het boek ‘De uitverkoop van het ACW – Een verhaal van geld en idealen’ – Roularta Books – 264 blz.- 21,90 euro van Didier Verbruggen. Het is echt boeiende literatuur, verhelderend, ja zelfs onthullend!!
Verder in mijn artikel zal ik daar enkele keren naar verwijzen.

Geschiedenis van het ACW
In heel West-Europa zorgden de toenemende industrialisering en de verstedelijking op het einde van de 19de eeuw voor de opkomst van het socialisme en de moderne arbeidersbeweging. Deze bewegingen streefden naar de ontvoogding van de arbeiders en de opheffing van economische, sociale en politieke ongelijkheden. Paus Leo XIII riep in zijn encycliek Rerum Novarum (1891) op tot katholieke sociale (re)acties. Deze pauselijke oproep vond een brede weerklank in België.
Het proletariaat probeerde zijn lot/ koopkracht niet alleen via politieke en syndicale organisaties te verbeteren, maar ook via de coöperatieve onderneming. Ook de christelijke arbeidersbeweging richtte allerlei coöperaties op: bakkerijen, kruideniers en spaarkasjes, geleid volgens coöperatieve principes. Verbruggen: “Dankzij de inzet van vele duizenden militanten groeiden de ACW - coöperaties uit tot een machtig sociaal - economisch imperium. Maar in plaats van uit te groeien tot laboratoria voor zelfbestuur en dus ontvoogding van de arbeiders, werden de coöperaties echte bedrijven die weinig verschilden van hun kapitalistische concurrenten.”

In juli 1921 werd de stichting van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW) bezegeld, een federatie van werknemersverbonden van de arrondissementen.
Om ‘Welvaart’ en de in 1912 opgerichte vakbondskoepel ACV (Algemeen Christelijk Vakverbond) en de ziekenfondskoepel LCM (Landsbond der Christelijke Mutualiteiten) het nodige kapitaal te bezorgen werd in 1925 de CV Spaarbank der Christelijke Werklieden opgericht. Die werd in 1935 omgedoopt tot BAC (Belgische Arbeiderscoöperatie), Centrale Depositokas van het ACW, die een hoofdrol speelde in de geschiedenis van de christelijke arbeiderscoöperaties.
DVV (De Volksverzekering) werd de verzekeraar van de koepel, ‘Welvaart’ de winkelketen en ‘De Hoorn’ de bakkerijketen. Dat laatste bedrijf overleefde de Tweede Wereldoorlog niet. De overige drie werden na de oorlog de grote geldhuizen van de beweging.
In 1929 werd de NV Centrale Volksverzekering, de voorloper van de DVV, opgericht en in 1935 zag ook het Landelijk Verbond der Christelijke Coöperaties (LVCC) het licht. De coöperaties werden de melkkoeien van het ACW en zijn vele takken (vakbond, ziekenfonds enz.) Ze zorgden voor propagandavergoedingen, schenkingen, dividenden, gunstige kredieten en veel meer. Omdat de koepel over zeer belangrijke financiële middelen beschikt(e) en zowat alle belangrijke domeinen van onze samenleving bestrijkt, is ze natuurlijk oppermachtig geworden.

De huidige samenstelling van het ACW
Vooraleer verder uit te weiden over de evoluties binnen het ACW, wil ik jullie hieronder even het schema tonen met de huidige samenstelling.

In de sociaal-economische sector:
ACV, het Algemeen Christelijk Vakverbond, met 1,7
       miljoen leden (nationaal); wordt wel vaak verward met
      ‘ACW’
LCM, de Landsbond der Christelijke Mutualiteiten met 4,7
        leden (nationaal), de grootste ledenorganisatie van de 
        christelijke arbeidersbeweging en veruit het grootste
        ziekenfonds in het land
Groep Arco, een holding met een eigen, sociale en maatschappelijke invalshoek die op de eerste plaats de financieel-economische belangen van haar aandeelhouders verdedigt en dat een participatie heeft van meer dan 13,5% in de bank Dexia via haar dochter Arcofin CVBA, 10% in Elia NV (beheerder van hoogspanningsnet), 7 % in Retail Estates NV (winkelvastgoed), 8% in Sint-Jozefskredietmaatschappij), een ongekend % in Home Invest (residentieel vastgoed in Brusselse regio, 20,1 % in het kapitaal van VDK spaarbank, 27,5 % in het kapitaal van DEXIA Immorent, 11,28 % in het kapitaal van DG Infra, ….
Arco telt naast enkele referentieaandeelhouders ongeveer 900.000 particuliere aandeelhouders en beschikt over ongeveer 4,5 miljard euro eigen middelen. De groep bekleedt dus een enorme machtspositie in de financiële, diensten- en nutsectoren.
De financiële crisis bij Dexia heeft Arco getroffen als een mokerslag. Meer daarover in één van de volgende bijdragen.

In de sociaal - culturele sector

• KAJ (Kristelijke Arbeidersjeugd), vormings- en actiebeweging met en voor jongeren
• KAV (Kristelijke Arbeiders Vrouwenbeweging), de sociaal-culturele vrouwentak
• KWB (Kristelijke Werknemersbeweging), sociaal-cultureel werk met volwassen werknemers

• OKRA (Open, Kristelijk, Respectvol en Actief) , de sociaal-culturele tak voor de derde leeftijd (vroeger KBG of Kristelijke Bond Gepensioneerden)

• Familiehulp, de grootste dienst voor gezinszorg (thuiszorg) in Vlaanderen, is een autonome V.Z.W. binnen het geheel van de christelijke werknemersorganisaties ACW

Bij het ACW werken circa 300 personeelsleden (hoofdzetel + regionale werking)

Geassocieerde partners
Met het ACW zijn ook nog verschillende partners geassocieerd: Arktos, professionele vormingsorganisatie voor maatschappelijk kwetsbare jongeren, Groep Intro vzw, een organisatievoor vorming, onderwijs, opleiding, trajectbegeleiding, jobcoaching, werkervaring en sociale economie, Welzijnszorg, bestrijder van elke vorm van uitsluiting van individuen en groepen en Pax Christi, een internationale katholieke vredesbeweging.

Het ACW en de politiek
Het ACW profileerde zich van bij zijn ontstaan heel nadrukkelijk als een organisatie met politiek karakter. Nog in 1921 onderging de katholieke partij een grondige hervorming. De partij zou zich voortaan organiseren volgens het principe van de standenvertegenwoordiging. Dat leidde tot de oprichting van de Katholieke Unie, waarin het ACW, de Boerenbond en de organisaties van de middenstand en van de burgerij zijn opgenomen. Het ACW stelde zich van bij het begin via haar parlementsleden en ministers zeer zelfstandig op, tot op vandaag.
In het algemeen blijft de structurele samenwerking tussen ACW en CD&V vooralsnog overeind.
Het ACW staat bekend als de linkervleugel van de christendemocraten.
Belangrijke ACW - politici bij CD&V zijn, naast (nog steeds) premier Leterme, onder meer Etienne Schouppe, (staatssecretaris voor Mobiliteit), Jo Vandeurzen (Vlaams minister van Welzijn en Volksgezondheid), Steven Vanackere (federaal vicepremier), Joke Schauvlieghe (Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur, Hilde Crevits (Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken), Inge Vervotte (federaal minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven), Veerle Heeren (gewezen Vlaams minister van Welzijn en Volksgezondheid) en lokaal ook Johan Verstreken uit Oostende, Vlaams parlementslid.
In het nieuw verkozen federale parlement hebben nog heel wat CD&V’ers met een ACW-achtergrond zitting, bijna de helft van de achttien federale CD&V- parlementsleden. Bovendien heeft er wel altijd een lid van het ACW- partijbestuur zitting in het partijbureau van de CD&V. Op de christendemocratische kabinetten zijn ACW’ers bovendien zeer goed vertegenwoordigd.
In zijn memoires spreekt Wilfried Martens, leider van acht regeringen, over de bijeenkomsten in ‘Zon en Zee’ met zijn vrienden Jef Houthuys (ex-nationaal voorzitter ACV), Fons Verplaetse (o.a. ex-directeur Nationale Bank) en Hubert Detremmerie (toenmalige voorzitter van de BAC – bank van ACW - strekking). Dat waren ook de vier van ‘Poupehan’ als jullie zich dat nog herinneren.
Zijn opvolger Jean-Luc Dehaene, die twee regeringen leidde van 1992-97, was/is ook al een ACW’er. Hij is thans (nog steeds!) voorzitter van de raad van bestuur van Dexia, aangesteld door de regering Leterme.
Ik neem aan dat er geen tekening meer nodig is om aan te tonen hoe invloedrijk het ACW al die tijd geweest is en nog steeds is.

De invloed op de beleidsmakers is echter niet de enige. De vakbonden en mutualiteiten bezetten eveneens een machtspositie door het beheer van de sociale zekerheid. Zoals bekend, betaalt de vakbond ACV werkloosheidsvergoedingen uit aan 1,7 miljoen leden terwijl de mutualiteit LCM ziektekosten terugbetaalt aan 4,7 miljoen leden. Beide samen vormen de ruggengraat van het ACW.
Voor de uitbetaling van werkloosheidsvergoedingen betaalt de overheid jaarlijks 92 miljoen euro aan het ACV. Er gaan steeds meer (schuchtere) stemmen op die vragen dat de overheid de vergoedingen zelf zou betalen. Vinden jullie dat zelf ook geen goed idee nu er (minstens) 11,3 miljard moet gevonden worden voor de begroting van 2012?

De organisaties die ontstonden uit het ACW
Twee belangrijke organisaties ontstonden in het ACW.
De eerste was Wereldsolidariteit, eenniet-gouvernementele organisatie voor ontwikkelingssamenwerking en de tweede was Vakantiegenoegens (nu Pasar). Ze zijn inmiddels zelfstandig geworden.
In mijn artikel wil ik het verder enkel nog hebben over ‘Vakantiegenoegens’

Bij ons begon het allemaal met ‘Ons Rustoord’
‘Ons Rustoord’ werd op 8 november 1932 opgericht om te voldoen aan de idee dat iedereen op een betaalbare manier vakantie moest kunnen nemen. Het was een project van de Christelijke Mutualiteit met zetel in Kortrijk en telde onder de stichters onder meer Alfred de Taeye (minister van Volksgezondheid 1950-1954, bekend van de wet ‘De Taeye)
In juli 1936 werd het principe van de jaarlijkse betaalde vakantie voor iedereen wettelijk vastgelegd: de kleine man kreeg voortaan een week verlof.
Met het doel arbeiders te leren omgaan met dat nieuw fenomeen, werd in 1938 ‘Vakantiegenoegens’ opgericht in de schoot van het ACW.
Op 16 oktober 1950 werd een vereniging zonder winstgevend doel gesticht onder de benaming “Zon en Zee”, Vakantiecentrum der Christelijke Werkliedenorganisaties van West-Vlaanderen.
In 1971 lanceerde CVP-minister Jos Chabert zijn groots opgezet programma van sociaal toerisme. Het leek fel op het Sovjetmodel en aan de basis ervan lag het ‘Manifest Sociaal Toerisme’ van het ACW.
In 1980 werd ‘Ons Rustoord’ opgenomen in het gezinsvakantiecomplex van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW): ‘Zon en Zee’.
We mogen gerust zeggen dat het vakantiecentrum vanaf 1984 altijd via-via op ruime financiële steun mocht rekenen van het Commissariaat - Generaal voor Toerisme (het huidige Toerisme Vlaanderen), dat (te) rijkelijk met subsidies van het Vlaams Gewest strooide. Jullie zullen zich nog wel herinneren dat vader Vitse en directeur Verheyden daarvoor in 1986 gearresteerd en in 1990 veroordeeld werden.

‘Geen sentimenten, maar dividenden’
Verbruggen: “Na de Tweede Wereldoorlog verdween ingevolge de ontzuiling de levensbeschouwelijke grondslag van de christelijke organisaties. Vakbond, ziekenfonds, verzekeringsmaatschappij werden dienstenbedrijven zoals andere. De leden van de christelijke coöperaties, de coöperanten, zouden ondanks alle mooie beloften over economische medezeggenschap, nooit meer in de pap te brokken krijgen dan een doorsnee kleine aandeelhouder van een beursgenoteerd bedrijf.”
Het ACW wordt van steeds meer bedrijven aandeelhouder of verwerft ze gewoon.
Op het gevaar af dat ik er één vergeet, ziehier de namen: dagblad ‘Het Volk’ met daarbij de Reinaertboekhandels, Artesia Banking Corporation, een bankgroep met activiteiten als retail bank (BACOB), verzekeringen (DVV) en vermogensbeheer (Cordius), Crediop, Otzar Hashilton Hamekomi, een Israëlische kredietverstrekker aan lokale overheden, de drukkerij Sofadi, het reisbureau Ultra Montes, de reclamebureau’s Accent en Leeward & Windward en de buroticaverdeler Samkoburo.
De christelijke arbeidersbeweging groeide aldus uit tot een miljardenindustrie.

De ACW - bedrijven verliezen stilaan iedere band met ‘de beweging’ en worden stuk voor stuk overgenomen door zuiver kapitalistische bedrijven. Ze ondergaan ook een naamsverandering.
De coöperatieve ACW- tak wordt Groep Arco, de holding LVCC wordt Arcofin. In december 1990 fusioneren de 24 gewestelijke coöperatieve maatschappijen tot de CV Arcopar. Arcofin wordt de financieringsholding voor de financiële bedrijven van het ACW (BAC en DVV). Referentieaandeelhouder van Arcofin is de holding Arcopar. Voortaan wordt het coöperatieve patrimonium van het ACW beheerd door bankiers. Voor hen geldt het devies: ‘Geen sentimenten, maar dividenden’.
Ze starten dan ook al vlug met een grote uitverkoop: Samkoburo (1991 – aan Ahrend Groep), Reinaertboekhandels (01.01.1993 aan boekbedrijf Van Hemeldonck), ‘Het Volk’ (04.11.1994 principeakkoord met de VUM), ‘Ultra Montes’ (Belgium International Travel krijgt meerderheidsaandeel), Sofadi (aan VUM), Leeward en Windward (aan Brussels publiciteitsbureau).

En vooral, wat ons bijzonder interesseert … de vakantiecentra Hengelhoef (Houthalen-Helchteren) en Zon & Zee (Westende) worden aan de federale regering verkocht om kortstondig als asielcentra dienst te doen.
Men probeerde ons toen ten onrechte wijs te maken dat sociaal toerisme geen toekomst meer had.
Dat het ACW eigenlijk bedoeld werd als sociale organisatie, werd toen maar vergeten …. omwille van het geld. Om dat met een mooie uitdrukking te zeggen: “alles werd geofferd aan de economische wetmatigheden”.
In 1995 komt Dirk Bruneel, die geen enkele binding heeft met de beweging en die een zuivere bankier is, komende van de ASLK, baas van de ACW – bank Bacob. In 1996 wordt een derde van ‘het Landbouwkrediet’ verworven en wordt de Belgische leasingmaatschappij Sogelease overgenomen. Het jaar daarop wordt de zakenbank Paribas Bank België (PBB) gekocht. Bacob wordt daardoor een onderdeel van een nieuwe financiële dienstengroep Artesia Banking Corporation (Artesia BC). Ook de DVV wordt in die groep ondergebracht. De nieuwe groep is nagenoeg volledig (99,6 procent) in handen van Arcofin. De grote slag wordt in 2001 geslagen. Arcofin ruilt dan zijn aandelen in Artesia BC voor een participatie van ruim 15 procent in de Frans-Belgische financiële groep Dexia die ontstaan is door het samengaan van het Gemeentekrediet en zijn Franse evenknie Crédit Local de France. De overname- en participatiehonger van Bruneel is daarmee nog niet gestild. Ook de Antwerpse beursvennootschap Smeets, Verbaet & co, het Nederlandse filiaal van Paribas, de Oostenrijkse bank Die Erste, de Nederlandse verzekeraar Corona, de Gesbank , de Banque Vernes, de levensverzekeraars Belstar en Luxstar komen achtereenvolgens aan de beurt.
Verbruggen: “Maar het mooie weer kan niet blijven duren. De ACW-bankiers krijgen het wel zeer moeilijk als blijkt dat Paribas Bank België (PBB) al sinds het begin van de jaren negentig een van de huisbankiers was van Lernout en Hauspie en een consortium van banken, waartoe Artesia BC behoorde, schulden van Lernout en Hauspie herfinancierde. Het latere Dexia wordt daarom zowel in België als in de Verenigde Staten verdacht van medeplichtigheid aan de fraude bij het spraaktechnologiebedrijf.”

Het ACW in Middelkerke
En hoe zit het met de lokale invloed van het ACW op Westende? Die is nog steeds groot.
Het ACW heeft namelijk in elke provincie en gemeente een netwerk aan afdelingen opgericht.
Naast zijn activiteiten op de werkvloer (via de beroepscentrales) beschikt het ACV ook over een regionale uitbouw: de gewestelijke ACV- verbonden. Zo bestaan er 12 in Vlaanderen, onder andere in Oostende in de Kan. Dr.L. Colensstraat 7, de CV Brugge-Oostende-Westhoek.
In Middelkerke bestaat een vrijwilligerswerking bij ACV, CM, KAV (2 kernen), OKRA (2 kernen), Pasar en Ziekenzorg (4 kernen).
OKRA is de grootste seniorenvereniging van Vlaanderen. De KBG van destijds is een oppermachtige organisatie. In Middelkerke zijn twee trefpunten actief, één in Schore en één in Westende. Het trefpunt Westende-Lombardsijde heeft leden en bestuursleden in Lombardsijde, Middelkerke en Westende. Om ouderen een mooie oude dag te bezorgen, richten zij reizen in, fietstochten, clubs voor gezelschapspelen.
Zonder te willen beweren dat alle leden daarmee tot de CD&V strekking behoren, kan toch niet ontkend worden dat de vereniging veel invloed op hen heeft. Dat moet zeker bij verkiezingen een rol spelen.
En dan is er nog de ‘Kompascamping’ en het naastliggend ‘Kampeerwagenpark’.
De camping ‘Kompas’ is eigendom van de vzw Pasar, een sociaal-culturele vereniging die zoveel mogelijk mensen wil motiveren en kansen geven om hun vakantie zo waardevol mogelijk in te vullen. Ze werkt actief mee met diverse instanties die het toeristisch beleid uitstippelen of bepalen, zoals Toerisme Vlaanderen, de toeristische diensten, …Vroeger heette dat ‘Vakantiegenoegens’. Het bestaat nu 25 jaar en ontstond binnen het ACW.
Het kampeerwagenpark dat aan de camping grenst, werd door de Vlaamse overheid gebouwd (zie bord hieronder) en wordt beheerd door ‘Kompascamping’.

Besluit
De vraag kan worden gesteld of het wel gezond is dat een organisatie als het ACW zoveel macht heeft en invloed uitoefent. Eigenlijk bestaat die koepel zonder nochtans te berusten op een democratische grondslag.
Zouden er stilaan geen harde maatregelen moeten genomen worden tegen die machtsgeile bankiers en tegen de politici die hun spelletjes meegespeeld hebben? Aangezien die laatste wel verkozen werden, kan daar gemakkelijk verandering ingebracht worden. Wat denken jullie?

Bronnen
http://www.acv-online.be/het_acv/Geschiedenis/acv_geschiedenis.asp
http://www.knack.be/opinie/vrije-tribunes/acw-voor-gevorderden/opinie-1194711846243.htm
http://www.uitpers.be/boek_view.php?id=2119
http://nl.wikipedia.org/wiki/Algemeen_Christelijk_Werknemersverbond

12-11-2011, 20:47 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Beste lezer, wees maar gerust: het ligt niet in mijn bedoeling deze blog te gebruiken om wekenlang in een welles-nietes discussie te treden met een politieke partij, maar Patrick Marievoet van N-VA schijnt zich regelmatig te buigen over mijn pennen- of toetsenvruchten. In een vorig artikel heb ik meermaals beweerd dat de eerste plannen van zijn partij in het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 veel te vaag bleven, soms zelfs vaag in het kwadraat. Hij heeft daarop gereageerd en het zou van slechte wil getuigen als ik hem niet de kans zou geven om te proberen een aantal punten te verduidelijken.
Ik schreef reeds dat voorzitter Van Den Broucke aankondigde dat in de komende partijkrantjes telkens één programmapunt aan bod zal komen. De lezers zullen dus nog even op de verduidelijking van de meeste punten moeten wachten, maar ziehier reeds een voorsmaakje ….

Hoe de kiezerslijst voor 14 oktober 2012 er zou uitzien
Ik had geschreven dat de opgang van het N-VA opportunisten zou motiveren om een graantje mee te pikken van het huidig succes. Dat verloren zonen naar de schaapstal zouden terugkeren, had ik vanzelfsprekend gevonden. Ik beweerde ook dat overlopers de plaatsen zouden bezetten van de aanhangers van het eerste uur. Het N-VA ontkent dat allemaal. Ze zouden geen plaats hebben voor Lode Maesen en ze zouden evenmin een kartel aangaan met LDD. De vroegere strijdmakkers van de ‘Stem van het Volk’ zouden niet opnieuw verzameld worden in hun partij. Overlopers zouden geen plaats krijgen op de lijst. Daarop zouden de mensen van het eerste uur wel degelijk vooraan staan. Wel zouden enkele nieuwe gezichten/ namen van enthousiaste mensen daarop voorkomen.

De N-VA beweert de ‘Volkspartij bij uitstek in het Vlaamse landschap’ te zijn, met een duidelijke Vlaamse reflex en met een duidelijk programma waarmee in een eventuele toekomstige meerderheid rekening zal moeten gehouden worden. Mocht dat niet gebeuren, dan werken ze maar liever vanuit de oppositie. Ze beweren immers, zoals de meeste politieke partijen, dat ze niet geïnteresseerd zijn in postjes.
Dat klinkt allemaal heel mooi, maar waar hebben we dat nog gehoord?

Afschaffen aanvullende personenbelasting en pestbelastingen
Zoals reeds gezegd zou die maatregel een verlies betekenen voor de gemeentekas van 4,5 miljoen euro, enerzijds door de afschaffing zelf (3.155.000 euro) en anderzijds door de minderinkomsten ‘dotatie’ (1.220.000 euro).
Bij een vermindering van de aanvullende personenbelasting, krijgt de gemeente een soort van straf, onder de vorm van een verlaging van de dotatie die het Vlaams gemeentefonds elk jaar aan de gemeente uitkeert.
Omdat ik beweerde (en dat doe ik nu nog steeds) dat vooral een bepaalde categorie van inwoners geniet van de afschaffing van de pestbelastingen, stuurde mijn correspondent mij de gedetailleerde bedragen.
Daaruit blijkt nog steeds dat men die maatregel nauwelijks ‘sociaal’ kan noemen.
De gewone burger betaalt geen ‘Belastingen op het plaatsen van terrassen, windschermen, stoelen, seizoenartikelen, fruitbakken, enz. op of boven het openbaar domein’ (250.000 euro) .

De gewone burger plaatst ook geen badwagens, huisjes, stoelrekken en stoelen op het strand. (65.000 euro). Ook de opbrengst van de ‘Aansluiting op openbaar rioolnetwerk’ (75.000 euro) is maar voor een kleiner deel afkomstig van de ééngezinswoning van de gewone burger. De aansluiting van appartementsgebouwen en weekendverblijfparken zal wel lonender zijn. Ik vind trouwens, tussen haakjes, dat de belasting op dat laatste niet mag afgeschaft worden.
De N-VA wil ook de belasting op bouwen en verbouwen afschaffen (400. 000 euro)
Hier maakt de gemeente een onderscheid in de ligging van het pand. Grof gezegd komt het er op neer dat het gebouw al dan niet (eerste of tweede reeks) gelegen is tussen de N318 (Westendelaan) en de zee.We mogen redelijkerwijze aannemen dat de meeste eigenaars van een appartement(sgebouw) uit de eerste reeks over meer financiële middelen beschikken dan de inwoners van de gemeente die tot de tweede reeks behoren. Waarom zouden de ‘rijke’ eigenaars die taks niet meer moeten betalen? Eventueel zou de afschaffing van de tweede reeks een ‘sociale’ maatregel kunnen zijn, maar misschien beslaat dat maar een klein aandeel in de totale opbrengst. Wil de N-VA ook de belasting op het innemen van het openbaar domein voor een bouwwerf afschaffen? Die wordt door aannemers of ondernemers misschien wel doorverrekend aan de bouwheer, maar meestal zijn ook dat geen ‘gewone burgers’. Moet er ook geen taks meer geheven worden op het innemen van het openbaar domein voor publicitaire doeleinden? Diegene die daar gebruik van maken, trekken die kosten toch al af van hun belastingen? Tenslotte is er de belasting op administratieve documenten (101.000 euro). Je zou het gratis maken van een identiteitskaart of een rijbewijs eventueel ‘sociaal’ kunnen noemen. Maar, mag/moet de gemeente dan verliezen op de productie van die kaarten? Personen met een fysieke of geestelijke beperking zijn trouwens al vrijgesteld van de retributie op de hernieuwing van een rijbewijs. Maar er zijn ook nog administratieve documenten bestemd voor vreemdelingen, dus geen inwoners van de gemeente: attest van immatriculatie vreemdelingen en elektronische vreemdelingenkaarten. Moet dat perse gratis? Kan men het gratis verstrekken van stedenbouwkundige informatie aan notarissen en vastgoedmakelaars een sociale maatregel noemen? Ik meen van niet. Op de lijst van de gemeentelijke belastingen zullen misschien wel enkele belastingen voorkomen die kunnen afgeschaft worden en die WEL ten goede komen aan de gewone burgers.
Eén daarvan is de retributie op het verlenen van grond- en nisconcessies op de begraafplaatsen. Ook het opgraven van lijken en het verplaatsen van urnen zou gratis kunnen gemaakt worden. De inkomsten daarvoor zijn echter zo goed als verwaarloosbaar.

Als al die belastingen (aanvullende personen en ‘pestbelastingen’) volgens de N-VA zouden afgeschaft worden, zou dat in totaal 5.266.000 euro minder aan inkomsten betekenen voor de gemeente.
Dat moet dus ergens gecompenseerd worden of heeft de gemeente soms geld te veel? Soms lijkt het daar wel op, als men al die prestigeprojecten ziet verwezenlijken.

Verhoging van de belasting op de tweede verblijven
De N-VA zou de belasting voor de categorieën 1 en 2 (beide) willen optrekken naar 970 euro. Ik vind het onlogisch dat evenveel zou moeten betaald worden voor een studio als voor een groot appartement.
In de zitting van de gemeenteraad 20 maart 2007 werd dat onderscheid juist ingevoerd.
Voor de categorieën 3 en 4 (studio’s en appartementen in pluri-eigendom) zou volgens hen de eenheidsprijs vastgelegd worden op 41 euro.

Volgens een rondzendbrief van Minister Bourgeois van Vlaamse binnenlandse aangelegenheden mag die belasting niet meer bedragen dan 1000 euro per jaar. Al wat daaronder ligt, zou als ‘redelijk’ aangezien worden. Het is maar hoe je het ziet!!
Niettegenstaande deze reuze-opslag van circa 400 euro vindt de partij dat een kustgemeente zich dat kan en mag veroorloven. Ook de buurgemeenten zouden het van plan zijn, in de komende jaren.
Het zou volgens hen maar logisch zijn als men bedenkt hoe enorm hoog de meerkost voor tweede verblijvers wel is: meer politie, meer huisvuilophaling, meer brandweer, meer infrastructuur en meer personeel. Door de nog stijgende vergrijzing zou die meerkost in de komende jaren nog belangrijker worden.

Jullie herinneren zich misschien dat in oktober 2007 hevig geprotesteerd werd toen de provincie 100 euro taks op tweede verblijven wilde heffen. Men vond die maatregel toen asociaal en men vreesde dat het toerisme er negatief door zou beïnvloed worden. Wel werd toen (terecht) het bezwaar geuit dat de provincie geen prestatie tegenover die taks stelde.
Mario Declerck (Open VLD) sprak toen op zijn blog van ‘het slachten van de kip met de gouden eieren’.
De N-VA vindt dat de sterkste schouders toch ook een beetje meer last moeten dragen.
Dat vond ook burgemeester Landuyt die destijds beweerde dat de taks slechts één maand huur van een woning aan de kust voorstelde.
Het N-VA vindt bovendien ook dat veel verhuuropbrengsten tweede verblijven niet correct als inkomen aangegeven worden.

Hoe zouden de eigenaars van een tweede verblijf kunnen reageren op de forse verhoging van de taks?
Herinneren jullie zich nog de rechtszaak die in april 2008 aangespannen werd tegen de gemeente omdat men van mening was dat reeds inkomstenbelastingen op de ontvangen huurinkomsten of op het kadastraal inkomen (ingeval van eigen gebruik) betaald werd en dat de gemeente hierop dus niet nog eens extra belastingen mocht heffen? De gemeente werd eerst in het ongelijk gesteld maar dat werd in oktober 2010 rechtgezet door het hof van beroep in Gent omdat de belasting op tweede verblijven een andere grondslag zou hebben dan de inkomstenbelastingen. Artikel 464 van het Wetboek Inkomstenbelasting heeft namelijk tot doel te beletten dat de gemeente concurrerende heffingen zou instellen. De wetgever heeft een verbod willen instellen op gemeentelijke belastingen die zich fiscaal technisch zouden enten op de inkomstenbelastingen. Provinciale of gemeentelijke belastingen die gestoeld zijn op wezenlijke componenten die rechtstreeks de grondslag van de inkomstenbelastingen bepalen, zijn inderdaad uit den boze. De belasting op tweede verblijven in Middelkerke is echter een forfaitaire belasting die niet gestoeld is op de belastbare grondslag in de inkomstenbelasting. (referte: eerste bron onderaan)
Mochten sommige eigenaars omwille van de hoge taks hun eigendom willen verkopen, vindt de N-VA dat daardoor misschien de prijzen kunnen gedrukt worden. Zij zien daarin een eventuele sociale maatregel omdat gezinnen met minder financiële middelen dan ook de kans zouden krijgen om hier te komen wonen. Ik vind dat wel wat bij het haar gegrepen.
En dan een Vlaams-nationalistisch argument: “aangezien 50% van de tweede verblijvers Franstalig zijn, zou daardoor een gedeelte van de transfers van Vlaanderen naar Wallonië kunnen gerecupereerd worden.”
De verhoging van de taks op de tweede verblijven zou ongeveer 6.600.000 euro à 7.000.000 euro opbrengen en zou dus het verlies door het afschaffen van de hoger genoemde belastingen, ruimschoots compenseren.

En dan tot slot van dit blogonderdeel: Middelkerke telt 14.314 tweedeverblijvers, het hoogste aantal van alle kustgemeenten. Sommige noemen ze wel eens ‘aangespoelden’ of ‘pensioenmigranten’, maar hun geld blijkt wel altijd welkom. Die taks wordt hier soms ‘het vetpotje van de meerderheid’ genoemd.

Jaarlijkse verhoging van het budget onderwijs met 600 000 euro
De N-VA wil een NOG betere werking van het gemeentelijk en katholiek onderwijs, NOG meer investeren in ondersteuning en innovatie van het onderwijs. Mochten ze daarover ooit zeggenschap verwerven, dan willen ze dat samen met de directie en leerkrachten van de scholen uitwerken.

Katholiek onderwijs? Is de gemeente dan misschien ook bevoegd/ verantwoordelijk voor het katholiek onderwijs? Natuurlijk niet, maar de N-VA is van mening dat enkele kleine stappen kunnen/moeten gezet worden naar meer overleg tussen de beide onderwijsnetten. Waarom, vinden zij, zou er geen poging kunnen ondernomen worden om voor schooluitstappen, busvervoer naar zwemkom en aanschaffen materiaal betere voorwaarden te bedingen. Zij spiegelen zich daarvoor aan het nationaal vlak waar gezocht wordt of straks zeker zal moeten gezocht worden naar besparingen. Misschien kunnen die ook te vinden zijn in een betere samenwerking tussen de twee onderwijsnetten door kleinschaligheid tegen te gaan (samenvoegen van scholen?) en aldus de algemene onkosten op het gebied van huisvesting te verminderen.
Iedere leerling zou voorzien moeten worden van een portable pc zodat minder begoede kinderenop dit vlak geen achterstand oplopen.
Er moet een extra leerkracht informatica voorzien worden voor de lagere scholen.
De klassen moeten volledig gedigitaliseerd worden.
Sommige lezers (oudere vooral?) zullen nu wel denken dat de leerlingen van vandaag nogal in de watten gelegd worden. Al die luxe!!! De informatica vindt nu overal ingang gezien de enorme voordelen ervan en het spreekt vanzelf dat onze scholen daarin niet achter mogen blijven.

Uit sommige verslagen van gemeenteraden, kan ik opmaken dat elk jaar een budget voorzien wordt voor de vervanging van verouderd computermateriaal. Ik zie ook dat die aankopen steeds unaniem goedgekeurd worden en soms zelfs dat het schepencollege vooraf reeds een principeakkoord gaf.
Is er wel iemand die het overzicht behoudt? Ook de oppositie?
Het is wel moeilijk te zien hoeveel materiaal bestemd is voor de scholen omdat de uitgaven soms vermeld worden als ‘computermateriaal voor diverse diensten’.
Ik ken de toestand op vandaag niet in de basisscholen van de gemeente. Waarover beschikken de klassen nu? Wat wordt ermee gedaan? Zijn de computers up-to-date? Vooral de software? Welke informatie wordt van internet gehaald?
De juiste toestand zou dus eens moeten uitgeklaard worden.

Ik las onlangs dat volgens een onderzoek van de universiteit van Gent de helft van de computers in de lagere scholen te oud zijn. Volgens de recentste cijfers zou er één PC zijn voor elke zes leerlingen.
Nochtans stimuleren overheden en privésector steeds meer “one-to-one computing, elke leerling zijn computer. De vrije basisscholen KSAS in het Waasland zijn de eerste die deze stap gezet hebben. Elk van de 700 leerlingen heeft er nu zijn notebook.
Ik wil er echter ook op wijzen dat dit slechts mogelijk werd, dank zij de exclusieve samenwerking met de privésector. Dankzij deals met Intel en Microsoft betaalde de school amper 220 euro per notebook, met WinXP Home erop voor 13 euro per licentie.

En wat met de onderwijzer(es)? Volgens een recent onderzoeksrapport ‘Monitor ICT in het Vlaams onderwijs’ gebruiken leraars een computer vooral om lessen voor te bereiden. Ze gebruiken ICT in het algemeen weinig in de les en het minst van al om leerlingen te evalueren. Enkel informatie opzoeken is een redelijk goed ingeburgerde lesactiviteit. Leraren geven toe dat ze zich nog onvoldoende in staat voelen om de pc in te zetten tijdens de les. Op een schaal (van 1 op 5) geven ze zichzelf gemiddeld 2,97 voor hun ICT-competenties.

Waarom ik toch een weinig argwanend sta tegenover het bedelven van scholen onder massa’s computers? Eerst en vooral ben ik ervan overtuigd dat leerlingen slechts gemotiveerd werken als ze over moderne/snelle hardware en over de laatste software kunnen beschikken. Een goede begeleiding daarbij is van primordiaal belang.
Daarom denk ik dat de digitalisering stap voor stap moet gebeuren. De investeringen mogen slechts gedaan worden in scholen waar goede slaagkansen aanwezig zijn.

Een nieuw zwembad zien wij niet als een prestigeproject maar als een absolute noodzaak voor de gemeente
De partij vreest dat aanpassingen voor veiligheid aan het oud zwembaden een moderne look daaraan geven in de komende jaren veel kosten zou meebrengen. Daarom maar liever ineens een nieuw zwembad.
”Dat zou een groen subtropisch bad moeten zijn, dat ’s winters ook toeristen kan aantrekken. Dit zal echter pas kunnen 2016-2017 gelet op de huidige leninglast van Middelkerke van ongeveer 48.000.000 euro, die tegen 2016 zal afgebouwd zijn naar 25.000.000 euro. De N-VA zou er zich echter voor hoeden om mee te werken aan zotte projecten.
Er zijn ook nog heel wat werken aan de gang (watersportcentrum, OCMW – gebouw, ….) en misschien zal er in de eerste jaren van de volgende legislatuur inderdaad weinig ruimte zijn voor nieuwe projecten. Niemand weet trouwens hoe de schuldenlast van de gemeente zal evolueren.”
Aangezien al die prestigeprojecten een doorn in mijn oog zijn, zou ik voorzichtigheid ten zeerste toejuichen en voortvarendheid ten zeerste afkeuren.

Besluit
De N-VA beroemt er zich op een visie te hebben op de politieke toestand van Middelkerke die de mensen van alhier een beter leven moet geven. Zij hanteren de (volgens hen correcte) cijfers uit de begroting en ze hebben de bedoeling nog meer besparingen uit te voeren. ‘Het vet een beetje wegsnijden’, noemen ze dat.
Natuurlijk moet dat allemaal nog bewaarheid/uitgevoerd worden. Ik kijk ernaar uit alsook naar de eventuele reacties van de andere politieke partijen.

Bronnen
http://www.dvp-law.com/documents/nieuwsarchief/20051216-gemeentebelasting-bis.xml?lang=nl
http://www.vincentvanquickenborne.be/blog/2011/03/eerste-vlaamse-lagere-school-met-1-laptop-per-leerling/
http://www.edublogs.be/2010/05/17/resultaten-ict-monitor-onderwijs
http://www.middelkerke.be/page3030447.aspx

30-10-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Ze blijven maar komen, de partijkrantjes…Na de CD&V was het Vlaams Belang aan de beurt, met een juninummer.
Zij zijn, samen met de VLD trouwens, de meest regelmatige uitgevers.
Het nummer heeft een A4 formaat en bestaat uit acht pagina’s, waarvan slechts twee met lokaal nieuws. Te weinig, vind ik. Bovendien zijn het maar artikeltjes in plaats van artikels.

Heeft VLD het licht gezien?
In het laatste ‘Open VLD blik’ stond “tegenover het recht op een leefloon staat de plicht om er iets voor te doen; bij weigering kan het leefloon afgenomen worden.”
Afdelingsvoorzitter Alfons Deley, tevens gemeenteraadslid VB, is daar blij mee. Hij beweert “dat zeggen wij al jaren, maar toen wij hetzelfde opperden, werden wij met pek en veren overgoten.”
Hij vraagt zich echter af wat de VLD denkt over andere steunzoekers, zoals “de schijnzelfstandigen in nacht- en telefoonwinkels die na een korte inschrijving bij het OCMW steungerechtigd worden.”
Hij zou ook graag horen dat de VLD zich afzet tegen andere vormen van sociale fraude, zoals schijnhuwelijken, zwartwerk, illegalen …”
Natuurlijk kan ik hem alleen maar bijtreden. Wie kan er immers akkoord gaan met het misbruiken van onze sociale voorzieningen en het verkrachten van onze normen en waarden?

Eigen blauw eerst
Zoals de CD&V reageert het Vlaams Belang ook op het invoeren van de blauwe zone in Middelkerke.
Zij zien daarin twee minpunten.

Wordt uw belastingsgeld goed besteed? Aan u om te oordelen
In het artikel worden twijfels geuit over bepaalde uitgaven.
De gemeente zou op geen 25.000 euro kijken om kunstwerken aan de lopende band te kopen.
Zowel de markt als het pleintje aan de kruising van de Henri Jasparlaan en de Duinenlaan zouden ermee opgesmukt worden … en dat zijn nog maar twee voorbeelden.
Het VB stelt zich dan ook terecht vragen, die ikzelf ook reeds meermaals stelde: “Heeft Middelkerke een luxeprobleem?” “Gaat prestige boven goed beheer?”
Over de vraag “Of is het eenvoudig een vriendendienst?”, kon ik mij niet uitspreken. Daarom vroeg ik aan de voorzitter wat hij daarmee bedoelde. Zoals ik ook aan CD&V reeds zei “Wie ‘A’ zegt, moet ook ‘B’ zeggen!
In zijn antwoord, afgeleid uit de verslagen van de aanbestedingen en uit de beslissingen van het schepencollege, laat Deley doorschemeren dat het veelal dezelfde kunstenaars zijn die bestellingen krijgen voor standbeelden en andere kunstwerken.
Het is spijtig dat hij daarbij een kat geen kat noemt.
Ik stel zelf vast dat zopas een zoveelste beeld op de stripdijk geplaatst werd, namelijk ‘Agent 212’ van Monique Mol uit Beauvoorde. Zij kan heel wat referenties voorleggen, wat blijkt uit haar website op http://www.kunstatelier-moniquemol.be/. Zij maakte reeds ‘Suske en Wiske’, ‘Annemieke en Rozemieke’, ‘De Smurfen’, ‘Robbedoes’ en ‘Lambik’. Het gemeentebestuur schijnt dus haar werk zeer te appreciëren. Of er ook een andere relatie met de kunstenares bestaat, weet ik niet.
‘Agent 212’ is een naïeve en sympathieke dikkerd waarop alle problemen kunnen afgeschoven worden.
Ik lees al een tijdje geen strips meer, maar na een weinig opzoekwerk, begrijp ik nu beter waarom men voor die figuur gekozen heeft.
De kunstenaar waaraan een kunstwerk besteld werd voor het vernieuwde dorpsplein, zou ook een regelmatig leverancier aan de gemeente zijn. Als het VB nog maar een schijn van een vermoeden heeft dat daar wel eens een reukje aan zou kunnen zijn, waarom spitten ze dat dan niet uit om daarna eventueel een klacht in te dienen tegen de toegepaste procedure?

Het Vlaams Belang verklaart verder “Door de nieuwe gemeentewetten heeft het schepencollege meer bevoegdheden en moeten vele beslissingen niet meer ter goedkeuring voorgelegd worden aan de gemeenteraad zodat burgemeester en schepenen vrij spel hebben vb. schepen van cultuur Dejonghe koopt verlichting watertoren Krokodil aan voor € 45 000 zonder toestemming te vragen of te moeten vragen aan gemeenteraad.”

Dat is niet gezond, natuurlijk. Veel verschil maakt het wel niet uit, want de meerderheid drukt toch zijn wil door in de gemeenteraad. Ja, die rare kronkels van de democratie …

Ook voor andere uitgaven komen steeds weer dezelfde namen van leveranciers terug. Zo zou het studiebureau Lobelle uit Brugge de meeste openbare werken toegewezen krijgen. Volgens het bestuur zou dat zijn omdat zij Middelkerke kennen, wat natuurlijk onzin is. Frisse gedachten zijn trouwens nooit slecht. Maar er is veel meer.
Studies en projecten die meer kosten dan 67.000 euro zonder BTW (81.070 euro Incl) moeten het onderwerp uitmaken van een algemene offerteaanvraag of openbare aanbesteding. Dat is de algemene regel, namelijk dat alle overheidsopdrachten in concurrentie moeten gesteld worden en dat de prijs de enige bepalende factor is bij een aanbesteding.
Uit mijn studie van de gemeenteraadverslagen blijkt dat het Middelkerks bestuur courant gebruik maakt van de onderhandelingsprocedure ZONDER voorafgaande bekendmaking (artikel 17, § 2 van de wet van 24 december 1993). De aanbestedende overheid nodigt voldoende potentiële kandidaat-inschrijvers uit om een offerte in te dienen, teneinde voldoende concurrentie te verzekeren.

Eigenlijk mag die werkwijze slechts toegepast worden in uitzonderlijke gevallen: bedrag lager dan 81.070 euro inclusief BTW, geheim karakter van project, dringendheid, specifieke artistieke of technische werken of wanneer geen of onregelmatige offertes ingediend werden. In de andere gevallen moet er een openbare aanbesteding gebeuren.

Ook de molen van Leffinge schijnt Vlaams Belang niet lekker te zitten. De gemeente zou de bedoeling hebben (of is het ondertussen gebeurd?) die Groenhagemolen, een stenen graanwindmolen, in de volksmond bekend als de ‘Rommel-molen’, aan te kopen. Schepen van Erfgoed Carine De Jonghe (Open VLD) verklaart daarover: “We willen deze unieke molen niet laten verloren gaan, want ze heeft een belangrijke erfgoedwaarde en is het enige exemplaar in onze gemeente”.

De oorspronkelijke vraagprijs zou 350.000 euro geweest zijn. Het VB beweert dat het een ruïne is die nog een paar honderdduizend euro’s aan herstellingswerken zal vergen. Volgens het progressief kartel ‘verkeert de molen in goede staat en zijn slechts enkele kleine ingrepen noodzakelijk’.
Nochtans verklaarde schepen Verdonck op 5 oktober 2010 aan ‘Het Nieuwsblad’: “'Maar de windmolenromp zelf is in heel slechte staat en dreigt voorgoed verloren te gaan als er niet snel ingegrepen wordt. De huidige eigenaar houdt zich immers niet aan zijn plicht om instandhoudingswerken uit te voeren.”

Burgemeester Michel Landuyt (Open VLD) bevestigt dat er inmiddels krediet voorzien is voor de aankoop van de molen. Dat was eerst niet het geval maar nu werd daarvoor ‘geld vrijgemaakt’, zoals politici dat zo zuinig en geheimzinnig zeggen. 'Na onderhandelingen tussen administratie en eigenaars is de aankoopprijs vastgelegd op een lager bedrag dan de eerste schatting. De onderhandelingen hebben geleid tot een aanvaardbare prijs en dus is de weg geopend voor de aankoop van de molen.'

Zodra ik op de hoogte ben van de aankoopprijs en van de kostprijs van de restauratiewerken, zal ik jullie die zeker niet onthouden.

Als Michel zegt dat het ‘aanvaardbaar’ is, wat moeten/durven de andere dan nog zeggen?
En natuurlijk …. 'Gezien de erfgoedwaarde van de molen kunnen we voor de latere restauratie op een aanzienlijke toelage van de Vlaamse overheid rekenen”. Dus … geen probleem, want de Middelkerkenaars zullen het wel betalen, maar dan onder een andere naam…
En nog een vraagje: waar blijft dat geld voor die subsidies toch vandaan komen? Weten de provinciale en Vlaamse overheden dan echt met hun geld geen blijf?

Maar er wringt nog iets anders. De molen behoort toe aan Willy, Maria, Marleen, Daniël en Geert Rommel die de korenmolen erfden na de dood van Omer Rommel in 2007, nadat de molenromp (dus zonder wieken) samen met het bakhuis en de maalderij in 2005 tot beschermd erfgoed verklaard werd.
Vanaf dat ogenblik waren de eigenaars dus verplicht de molen ‘in stand te houden’. Ze deden dat ‘zo goed mogelijk’, beweren ze, maar ze vonden dat de kosten voor de herstellingswerken te hoog zouden oplopen. Verkopen dus maar! Dat is echter niet eenvoudig bij beschermd erfgoed. Daarvoor heb je een ‘rijke’ gemeente nodig.
Als de eerste schepen Janna Rommel-Opstaele is en haar man heet Willy, dan kan dat natuurlijk tot allerhande ongezonde gissingen leiden.

Bronnen:
http://www.molenforum.eu/index.php?taal=&pagina=archief/artikel&id=356
Artikel door in ‘Het Nieuwsblad’ van 28 juli 2011

Betutteling of Cultuur: staat uw huis ook op de lijst?
In één van de stukjes over Spots had ik het ook reeds over de nieuwe erfgoedlijst, die ik spijtig genoeg niet kreeg van de gemeentelijke dienst ‘Erfgoed’ omdat het nog een vertrouwelijk document is en alleen de leden van de erfgoedcommissie er toegang toe hebben.
Het Vlaams Belang schijnt volgens het artikel ook van mening te zijn dat erfgoed, interessante gebouwen uit het verleden, moet beschermd worden en dat het ook verantwoord is daarvoor van de gemeenschap een financiële inspanning te vergen.
Zij stellen zich echter drie vragen.
Ten eerste: waarom weten de bezitters van een eigendom dat op de lijst voorkomt nog van niets?
Waarom kreeg de VLD wel al de mogelijkheid om bezwaren in te dienen?
Aangezien SP-a beweert er nog objecten te willen aan toevoegen, moeten zij ook reeds inzage gekregen hebben.
Hoe komt het dat die lijst ook bij de CD&V reeds besproken werd?
Ten tweede: is het normaal dat die eigenaars geen inspraak krijgen maar enkel het recht om bezwaar in te dienen; is dat wel democratisch?
Ten derde: voor elk bewaard object moet 12.000 euro betaald worden aan de eigenaar. Voor 200 gebouwen zou daarvoor dus 2 miljoen vierhonderd duizend euro moeten voorzien zijn. Het VB vraagt zich af of daarvoor een budget voorzien is.

Volgens mij hadden die vragen al lang in de gemeenteraad kunnen en moeten gesteld worden.

14-08-2011, 10:36 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Na ‘Open VLD – blik’ , ‘Denken, Durven, Doen’ van NV-A en ‘Spots’ van SP-a mocht de CD&V natuurlijk niet achterblijven. Het nummer 4 van de tiende jaargang verscheen dan ook in de maand juni 2011.
Het heeft een A4 – formaat en telt 8 bladzijden waarvan de helft ingenomen wordt door de lokale afdeling.
Daar waar het vroeger ‘CD&V Direct’ heette, staat nu enkel het URL – adres van de partij in de titel.

Gemeentebestuur neemt voorstel ‘verkeersarm Westende- Bad’ over van CD&V

Wat houdt dat voorstel in?
In het oktober- novembernummer van 2010 konden wij lezen dat de CD&V een verkeersarm ‘toeristisch hart’ van Westende- bad wenste. Dat is dus niet hetzelfde als ‘verkeersvrij’. Het was niet de bedoeling de straten om te vormen tot voetgangerszones. Het gaat over de Distellaan tussen de Arendlaan en de Priorijlaan en de Meeuwenlaan tussen de Oorlogsinvalidenlaan en de Koning Ridderdijk, met andere woorden de geelgekleurde straatstukken op onderstaand plannetje. Die straten zouden tijdens de zomermaanden juli en augustus, tussen 10 en 22 uur, moeten afgesloten worden voor alle doorgaand verkeer.

           

Er komt schot in
In de gemeenteraad van 11 mei 2011 werden twee aanvullende politiereglementen goedgekeurd wat er op wees dat het gemeentebestuur van plan was het voorstel van de CD&V over te nemen. Deze laatste partij is/was daar zeer gelukkig over, te meer daar het comité ‘Westende leeft’ en de handelaarsbond Westende-bad eveneens te vinden zijn voor hun voorstel.
Ziehier hoe dat geformuleerd werd. Artikel 37 luidt als volgt: “De Distellaan tussen de Arendlaan en de Priorijlaan worden éénrichtingsverkeer in de richting van de Priorijlaan om de bestuurders toegang te verlenen tot hun garages wanneer de Meeuwenlaan tussen de Oorlogsinvalidenlaan en de Distellaan volledig wordt afgesloten voor alle verkeer in de zomervakantie.”
In de Meeuwenlaan zijn inderdaad geen garages en dus kan deze volledig autovrij gemaakt worden.
Artikel 38 is als volgt geformuleerd: “Het comité ‘Westende Leeft’ en de’ handelaarsbond Westende-bad’ vraagt om opnieuw tweerichtingsverkeer toe te laten in de Arendlaan. Hierdoor zou het verkeer gemakkelijker Westende-bad kunnen verlaten. De straat is breed genoeg voor tweerichtingsverkeer.
"Als de proef in het huidig proefzomerseizoen positief uitvalt, zou het initiatief uitgebreid worden naar andere periodes.” voorspelde Liliane Pylyser-Dewulf.
Op 7 juli 2011 was nog niets te merken van die proef en ik dacht al dat men weer wat losse flodders afgevuurd had.

Verkeersarm hart van Westende-bad is er
Op zondag 17 juli stelde ik vast dat het plan verwezenlijkt was … en het zag er op het eerste gezicht goed uit.
Ik lees in ‘Tips’ van 28 juli 2011 dat schepen Janna Rommel-Opstaele dit initiatief genomen heeft, “samen met de handelaarsbond en op vraag van de handelaars.”
Hoe noemt men dat? Diefstal van ideeën? “Pronken met andermans veren”? Foei Janna Opstaele!!
Ziehier vooreerst een paar foto’s van de Distellaan.
Als ik goed begrepen heb, was het dus de bedoeling enkel die voertuigen toe te laten die hun garage moesten binnenrijden.
Hoe heeft men dat nu opgelost?

           

Men heeft dan verder wat rare toeren uitgehaald. De vroegere parkeerplaatsen zijn grotendeels vervangen door twee terrassen, door een overvloed aan zitbanken en door bloembakken. Volgens ‘Tips’ van 28 juli 2011 zouden dat 25 bloeiende oleanderbloemtorens zijn van 3 meter hoog.
Op enkele plaatsen, bijvoorbeeld voor de winkels van Pattyn en Degandt heeft men wel nog plaatsen opengelaten, Toch wel juist daar, zeker! Niet te verwonderen dat de handelaars van Westende-bad akkoord gaan. Men noemt die plaatsen ‘kortparkeerplaatsen’ omdat ze maximaal 30 minuten bezet mogen blijven. Er staan borden die dat aangeven. Men moet er nu niet meer betalen.
Beide onderstaande foto’s tonen aan wat ik bedoel met een ‘juiste’ keuze van de plaatsen.

           

           

Cd&V pleit voor publieke toegang zon en zee – site
Natuurlijk ben ik ook van mening dat er een verbinding moet blijven bestaan tussen de Essex Scottishlaan en de Bassevillestraat, doorheen Zon en Zee.
Ik heb daaraan in een recent blogartikel de nodige aandacht besteed en ik kom daar zeker nog op terug, want dat onderwerp is nog ver van afgehandeld.
Ik hoor echter dat de eigenaar en de CD&V het niet met elkaar eens zijn en dat is dan nog zacht uitgedrukt.
Ik denk dat beide partijen zich eens rond de tafel moeten zetten, samen met de omwonende handelaars trouwens, om tot een compromis te komen. Misschien is dit ondertussen reeds gebeurd?
Voorlopig wens ik er dus niet verder op in te gaan omdat ik eerst wil weten welke bezwaren er ingediend werden tegen het RUP ‘Zon en Zee’. Dat moest namelijk uiterlijk tegen 28 juli gebeuren.
Ondertussen kunnen de geïnteresseerden twee van mijn vorige artikels over het onderwerp lezen.

Blijvende aandacht voor sociale huisvesting
Ik schreef het reeds in mijn artikel over ‘Spots’ van de SP-a: ‘sociale huisvesting is de dada van alle politieke partijen’. En toch schijnt (voorlopig?) weinig succes geboekt te worden.
De CD&V – fractie zou zich nochtans al jaren daarvoor inzetten. Hun fractieleden in de OCMW – raad zouden met regelmaat kritiek spuien omdat er te weinig initiatieven worden genomen en te weinig geldmiddelen worden gebruikt voor sociale huisvesting.
Eerlijk gezegd begrijp ik dat niet al te goed. Per politieke fractie neemt toch één vertegenwoordiger deel aan het driemaandelijks gemeentelijk huisvestingsoverleg.
Op http://www.middelkerke.be/page197103236.aspx kan men zien wie daar verder nog allemaal aan deelneemt. Zo te zien zijn dat alle personen uit de gemeente die iets met huisvesting te zien hebben.
Alle partijen schreeuwen het uit dat er meer sociale woningen moeten komen. Iedereen beroemt er zich op dit probleem met de hoogste voorrang te benaderen.
Kan men dan op dat overleg niet tot een consensus komen zodat Middelkerke niet langer onderaan de ladder van de sociale huisvesting blijft hangen?

Besparing in het OCMW staat ten gunste van vriendjespolitiek
In dit artikel met een manke titel wordt een ernstige aanklacht uitgebracht tegen de huidige meerderheid omdat deze niet wil ingaan op het voorstel om duizenden euro’s te besparen bij de aankoop van voedingsproducten en geneesmiddelen door het woon- en zorgcentrum.
Omdat ik de beschuldigingen wat al te vaag vond, heb ik aan de voorzitter van de partij gevraagd, niet enkel ‘A’ maar ook ‘B’ te zeggen. Ik mocht kort daarna van Dirk Gilliaert, oud-voorzitter OCMW, een duidelijk antwoord ontvangen, waarvoor mijn dank.
Het gaat dus over de levering van voedingsproducten en van medicijnen.
Voor de voedingsproducten worden jaarlijks prijzen gevraagd aan verschillende leveranciers.
Dit jaar werden de beheerders geconfronteerd met een groot prijsverschil tussen een Middelkerks vleesbedrijf en een andere leverancier van buiten de gemeente met een gunstiger aanbod. De meerderheidspartijen vonden dat de prijs een ondergeschikte rol speelde en wilden absoluut de Middelkerkse leverancier behouden. Weet iemand wie die leverancier is? Zou het kunnen dat die blauwgekleurd is?
De WZC De Ril koopt medicijnen bij alle apothekers van Middelkerke. De CD&V had voorgesteld over te stappen op het leveren van medicatie onder robotvorm. Dat houdt in dat er reeds een voorsortering gebeurt per patiënt. De voordelen van dat systeem zijn: lagere prijs, geen fouten meer bij toedienen, geen over- of ondermedicatie meer en het tijdrovend klaarzetten door het personeel wordt aanzienlijk ingekort.
De meerderheid keurde echter het voorstel af. Op de raadszitting van maandag 20 juni 2011 werd dan toch een meerderheid gevonden zodat de medicatie vanaf 1 september zal kunnen geleverd worden door een nieuwe engoedkopere leverancier. Is dat nu zo moeilijk?

07-08-2011, 10:36 Geschreven door stammer
Reageren (2)

Op 19 april 2011 viel een nieuw nummer van ‘Spots’, het partijkrantje van de SP-a, in mijn brievenbus.
Tussen haakjes, het is een verzorgde uitgave in A5 – formaat, 12 paginaatjes dik, met een uitstekende layout waarin de lokale afdeling ongeveer over de helft van de ruimte kan beschikken. Zo zag/ziet het voorblad er uit.

Uiteraard beperk ik mijn commentaar tot de artikels die Middelkerke/ Westende aanbelangen.

Edito
Het is ongetwijfeld de taak van een voorzitter om in het voorwoord van zijn/ haar partijkrantje, uitgebreid de lof van de partij te zingen. Yves Cleeremans maakt daarop geen uitzondering. Hij drukt er zijn fierheid over uit dat zijn partij al sinds 1995 deel uitmaakt van de bestuursmeerderheid. De sp-a zou er al die tijd over gewaakt hebben dat het algemeen belang niet geschaad werd.
Mooi zo! Ze hebben natuurlijk nooit een meerderheid gehad in het college en maakten slechts een kleine fractie daarvan uit. Natuurlijk zitten zij soms op een andere golflengte en moeten zij soms zoeken naar moeizame compromissen. Dat zou er nog aan ontbreken in een coalitie van socialisten en liberalen. De rode partij is in Middelkerke ook maar klein en als het klopt dat zij ‘wegen op de besluitvorming’ en dat Geert Verdonck en Lode Maesen een ‘goede dossierkennis’ hebben, dan is dit mooi meegenomen.
In 2012 zal de kiezer daarover maar moeten oordelen, zeker?

Middelkerke start met een woonwinkel
In de gemeenteraadszitting van 14 oktober 2010 werd de huurovereenkomst voor een woonwinkel in de Oostendelaan 13, goedgekeurd. Vanaf 22 juni 2011 werd de winkel geopend.
Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de dienst huisvesting nuttig werk verricht en dat ze best wat meer ruimte kon gebruiken, aangezien ze voorheen slechts over een paar vierkante meter kon beschikken.
Moest dat absoluut weer zo’n groot en duur pand zijn? Of vinden jullie de huurprijs van 750 euro per maand voor 101 m² maar een habbekrats? Daar houdt het niet mee op. Er zijn nog heel wat andere kosten aan verbonden, zoals daar zijn: abonnementen op en plaatsing van distributiesystemen op water-, gas- en elektriciteit, telefoon, teledistributie (?) en internet en de huur van tellers en meters. Aangezien het pand niet gemeubileerd was, moesten ook nog meubels (ijskast, tafels, stoelen, rekken, fornuis (?), kasten, …) voorzien worden. De inboedel moest nog verzekerd worden en er moest ook nog voorzien worden in een polis voor aansprakelijkheid tegen brand, tegen verhaal van de buren en tegen glasbreuk.
Ook de jaarlijkse onroerende voorheffing mag niet vergeten worden.
Kosten voor verwarming, water en elektriciteit maakte de dienst vroeger ook al maar die zullen nu wel veel hoger oplopen.
Ik heb het huurcontract, dat overigens niet aangehecht was aan het verslag van de gemeenteraadszitting, maar niet opgevraagd maar er zullen nog wel andere bijkomende kosten zijn, die maken dat de vestiging van een gemeentelijke dienst in een afzonderlijk gebouw, steeds weer een belangrijke uitgave vergt. Hoever wil men de uitbreiding van de gemeentelijke diensten en gebouwen eigenlijk drijven?

Wat doet de dienst ‘huisvesting’ eigenlijk? Wat is een woonwinkel?
Een woonwinkel is een laagdrempelig informatie-initiatief waar men terecht kan voor informatie, begeleiding en advies over verschillende aspecten van wonen. De dienst huisvesting van de gemeente is daarvoor verantwoordelijk. Ze houdt de inventaris bij van de leegstaande en verkrotte woningen en zorgt ervoor dat boetes uitgedeeld worden aan diegene die een pand verwaarloost. Op 30 bezochte panden blijken er gemiddeld vier in overtreding te zijn.
De dienst bekommert zich ook om de veiligheid van de woningen. Ze voert ook een actief woonbeleid en wil een uitgebreid pakket aan dienstverlenende functies aan de bevolking aanbieden.
De duurzaamheidsambtenaar, die nog moet aangeworven worden, zal er zitting houden en eventuele vragen beantwoorden over isolatie, groendaken en zonnepanelen. Er zullen straks drie personeelsleden tewerkgesteld zijn.
Aangezien de burger in het artikel uitgenodigd wordt om eens langs te gaan, heb ik dit dan maar eens gedaan en na een vriendelijke ontvangst en een goed gesprek, heb ik mij een beter beeld kunnen vormen over de gemeentelijke dienst ‘Huisvesting’. Bedankt!

Betaalbaar wonen in Middelkerke: onze blijvende zorg
‘Meer sociale en betaalbare woningen’, is dat niet de droom van alle politieke partijen?
Aan de kust is dat zeker niet eenvoudig. Alle partijen wijten dat aan de vergrijzing en aan de aantrekkingskracht die de kust uitoefent op de gepensioneerden. Er zouden in Middelkerke 14.000 tweede verblijven zijn. De jongeren zouden geen kansen meer krijgen en de gemeente verlaten.
De taks op de tweede verblijven maakt de kustgemeenten echter zeer rijk, de horeca en sommige andere handelszaken draaien buiten de weekends en vakanties voor een belangrijk deel op die meestal niet onbemiddelde ‘ouderen’. De politici moeten dus keuzes maken en daarover vooral niet schijnheilig doen. Natuurlijk zijn er ‘veel wetten’ en ‘praktische bezwaren’, zoals de sp-a het verwoordt in het artikel. De overheid wil inderdaad (terecht) vermijden dat al de open ruimte volgebouwd wordt, maar is Middelkerke dan de enige kustgemeente die daarmee te kampen heeft? Waarom staat de gemeente ‘onderaan de ladder’?
Hoelang is er nu al sprake van de uitbreidingsgebieden in Westende-bad en in Lombardsijde?
Wat werd er precies gedaan om de ‘waterzieke’ gebieden weer gezond te maken? Lees hierover nog maar eens mijn artikel van 27 februari 2011 ‘Nieuwe woonuitbreidingsgebieden!!! Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?
Heeft de sp-a in die mede-bestuursperiode sinds 1995 dan echt niet meer kunnen doen voor de sociale huisvesting?
Maar goed, we kijken uit naar wat de huidige schepen van huisvesting en het personeel in de nieuwe woonwinkel kunnen/ zullen verwezenlijken!

Eindelijk: de lijst met lokaal waardevol erfgoed
Ik beschik over de 'Inventaris van het bouwkundig erfgoed voor de gemeente’, uitgegeven door het ‘Departement Leefmilieu en Infrastructuur Afdeling Monumenten en Landschappen’ van de Vlaamse Gemeenschap, opgemaakt in 2005.
Ik heb helaas al enkele keren moeten vaststellen dat het bewaren van ons erfgoed niet de hoogste prioriteit schijnt te hebben voor de meerderheid in de Middelkerkse bestuursploeg: villa’s in Westende-bad, de Oude Post, ‘Carlton’, Enz…
Ik had dus wel eens de lijst willen zien waarvan de opstelling, twee jaar geleden na de perikelen rond de Leffingse ‘Het schippershuis’, door de gemeenteraad beslist werd.
Op mijn aanvraag aan de gemeentelijke dienst ‘Erfgoed’, kreeg ik volgend antwoord: “Het document waarnaar u verwijst, is een voorbereidend werkdocument en derhalve niet openbaar. Zodra het stuk de status van bestuursdocument heeft, kan het uiteraard ingekeken en kunnen er copies van gevraagd en bekomen worden.”
Maar, wanneer krijgt dat stuk de status van bestuursdocument? Wanneer wordt de lijst aangenomen?
Ze proberen het toch niet op de lange baan te schuiven, hé?

Nieuwe parkeergarage onder het marktplein: CD&V
De SP-a vindt het invoeren van een blauwe zone rond het vernieuwde marktplein in Middelkerke met een daaraan gekoppelde kaart voor de bewoners, een goede idee. Zij zijn tegenstander van het zoekverkeer, waarbij de moegezochte toerist tenslotte de ‘doodlopende straatjes met spelende kinderen’ achter de kerk opzoekt. In de gemeenteraad in maart 2011 zou de CD&V het ‘nodig gevonden hebben’ die blauwe zone ‘af te schieten’. De verbazing van de SP-a daarover was groot: “en dat voor een partij die zich overal als gezinspartij profileert…”
Wat ik wil afschieten zijn megalomane projecten zoals dat overdekt marktplein.
Ik zal op de gepaste ogenblik wel eens de totale kostprijs aan de lezers van deze blog meedelen.
Graag zou ik ook weten hoe de SP-a in het college gereageerd heeft op de aanleg van dat ‘echt’ plein, zoals het in het artikel genoemd wordt.
Maar, het gaat hier natuurlijk over het aantrekken van automobilisten naar de (betalende) ondergrondse parking en over het invoeren van een blauwe zone om de parkeerduur in de omgeving van het marktplein te beperken.
Zal het zoekverkeer in de wijken achter de kerk dan ophouden? Willen de mensen wel betalen om te parkeren? Hoeveel bewoners en hoeveel personeelsleden van de gemeente hebben een kaart gekregen om gratis te parkeren? Er blijven dus nog wat vragen over!
Om beide partijen aan het woord te laten, heb ik eens aan de CD&V gevraagd hun standpunt wat te verduidelijken.
Dat er in de straten rond de markt een blauwe zone, met een maximale parkeerduur van 2 uur komt, kunnen ze volledig verdedigen. Ze begrijpen ook dat de parking optimaal gebruikt moet worden. Ze vinden echter dat de invoering van een blauwe zone nog voor de rotatieparking op de markt in gebruik wordt genomen, wat al te voorbarig is.
Ze hebben het bijzonder moeilijk met drie punten.
Ten eerste vinden ze dat de blauwe zone enkel tot doel heeft de rotatieparking voor 339 wagens financieel boven water te houden.
Ten tweede zijn ze verbolgen over het feit dat de blauwe zone doorgetrokken wordt naar de villawijk achter de Sint-Willibrorduskerk. Ze vinden dat een duidelijk voorbeeld van de “à la tête du client-politiek” die het gemeentebestuur al 4 jaar voert omdat daar ‘toevallig’ twee schepenen wonen. Ik zie enkel maar schepen Devey of heb ik het mis? Ze zijn van mening dat de bewoners van een villawijk geacht worden hun wagen op hun oprit te plaatsen en dat ze zeker geen twee gratis bewonerskaarten mogen krijgen.
Tenslotte vindt de CD&V dat de gemeente “best eerst werk zou maken van een degelijk mobiliteitsplan vooraleer ze allerlei halfslachtige maatregelen invoert.”
Ik lees nochtans op de website van de gemeente:

In opdracht van het college van burgemeester en schepenen werd door een studiebureau een mobiliteitsplan uitgewerkt. Het mobiliteitsplan onderzoekt de verschillende knelpunten op het ganse grondgebied van de gemeente en reiktpassende oplossingen aan. Het bevat een samenhangend geheel van maatregelen waarin de verschillende verkeerssoorten op een evenwichtige wijze aan bod komen. Dit is nodig om een beleidsmatig en door de bevolking geaccepteerd resultaat te bereiken.
Het mobiliteitsplan betekent een leidraad voor de keuzen i.v.m. de verkeerscirculatie, de voorstellen voor de herinrichting van straten en pleinen, de voorzieningen voor het fietsverkeer, voetgangersverkeer, het openbaar vervoer, het parkeren en de verkeersveiligheid en leefbaarheid langs hoofdstraten.
Hiermee is de basis gelegd voor het verder uitstippelen van het mobiliteitsbeleid.

Voor de SP-a zou verkeersveiligheid (terecht) steeds een belangrijk thema geweest zijn. De partij noemt zich (terecht) voorstander van ‘meer snelheidscamera’s’. Ze wil ook doorgaan als ‘de pleitbezorger voor de invoering van de zone 30’. Natuurlijk ben ik gewonnen voor de best mogelijke beveiliging van een schoolomgeving, maar meer en meer mensen schijnen te vinden dat aan die wat al te strenge snelheidsbeperking dringend moet gesleuteld worden.

Ons strand is geen asbak
Dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Natuurlijk ben ik ook gewonnen voor elk initiatief dat erop gericht is het zwerfvuil in het algemeen en het rondstrooien van sigarettenpeuken in het bijzonder, te bestrijden.
Peuken zijn giftig en dus gevaarlijk voor mens en dier, onder andere voor de vissen, als de peuken in zee belanden. Ze zijn ook schadelijk voor het milieu omdat ze niet biologisch afbreekbaar zijn. Ze blijven tot drie jaar rondslingeren.

Volgens het artikel wil schepen van leefmilieu Verdonck daar dus iets aan doen. Ik neem aan dat hij daarmee bedoelt dat Middelkerke samen met negen andere kustgemeenten de handen in elkaar wil slaan om het peukenprobleem aan te pakken. De Europese overheid, de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) en Fost Plus zijn partners in de campagne.
Het Coördinatiepunt voor Duurzaam Kustbeheer wil de strijd aanbinden met behulp van posters en kaarten met afbeeldingen van naakte mensen. Naast de foto's zal de tekst ‘Peukvrij puur natuur!’ erop staan. Tevens zal het strand bezocht worden door een wandelende peuk. Er zullen gratis herbruikbare asbakjes worden uitgedeeld met bede de inhoud ervan na het strandbezoek in een vuilnisbak te deponeren.
Ik juich dus de anti-peukenstrijd toe. Ik vind het wel spijtig dat men de overtreders niet kan beboeten of minstens een euro kan doen betalen voor het asbakje, maar waarschijnlijk wordt dan het doel niet bereikt.
Wat zijn wij toch een ongedisciplineerd volkje!!!

           

26-06-2011, 10:32 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een paar weken geleden heb ik geschreven dat ik steeds met genoegen en met nieuwsgierigheid het verschijnen van een partijkrantje van de Open VLD begroet.
Het lijkt er zelfs op dat ik alleen dat blaadje lees maar vooral … bekritiseer. De reden? Misschien brengen de andere partijen niet regelmatig iets uit? Of misschien staan er te weinig artikel(tje)s van enige betekenis in? Maar ik moet toegeven dat we de laatste tijd verwend worden. Te beginnen door de NV-A. De andere partijen zijn gevolgd en komen hier ook nog aan de beurt.

De NV-A herleeft
Een tijdje geleden viel nummer 2 van de jaargang 2011 maand mei van de NV-A in onze bus. Het is vier bladzijden dik, waarvan 3 op het lokale en één op het Vlaams niveau.
De layout op A4 – formaat is verzorgd.
Het heet ‘Denken, Durven, Doen’. Goed gevonden als slogan, maar meent de partij dat echt?
Zo ziet de hoofding eruit.

‘Goed op dreef?’ en ‘Terug thuis’
De afdelingsvoorzitter Danny Van Den Broucke, bij de gemeenteraadverkiezingen van 2006 op een kartellijst met de CD&V, bevestigt vooreerst wat ik hierboven schrijf, namelijk dat zijn partij de wind in de zeilen heeft. Hij verwelkomt Jan Gebbert, die na passages bij ‘Idee 21’, ‘Spirit’, ‘SLP’, ‘SVHV’ een beetje verweesd achterbleef, net als schepen Lode Maesen. Beide sloten dan maar een LINKS progressief kartel met de socialistische partij en met de groenen. Jan Gebbert werd daar zelfs voorzitter van.
Ik vind ‘Terug thuis’ wel een totaal verkeerde titel. Dat betekent toch ‘terugkeren naar iets of ergens waar men vroeger geweest is’. Maar Jan Gebbert is toch nog nooit bij de NVA geweest?
Natuurlijk weet ik ook dat hij nu weer gevolg wil geven aan zijn Vlaamse roeping.
Ik wil hier geen oordeel over hem uitbrengen, want ik ken die man niet persoonlijk, maar ik stel alleen maar de vraag welke bochten men in zijn leven allemaal kan nemen.
Vlaamsgezind zal hij wel zijn, maar ….
Toen er destijds sprake van was dat Lode Maesen besprekingen had aangevat voor een overstap naar de NVA, heb ik in mijn blogartikel ‘Voor welke toekomst kiest schepen Maesen?’ van 02.01.2011 uitvoerig gehandeld over de vraag hoe ‘progressief’ te verzoenen is met NVA.
Bij het uiteenvallen van de Volksunie’ in 2001, moesten/ konden de leden kiezen. Enerzijds waren er Bert Anciaux (nu bij SP-a) en Els Van Weert, die samen met Geert Lambert (nu bij Groen) de links-liberale partij ‘Spirit’ (Sociaal, Progressief, Internationaal, Regionalistisch, Integraal-democratisch en Toekomstgericht) oprichtten. Anderzijds was er Geert Bourgeois die een nieuwe partij stichtte, de N-VA of Nieuw-Vlaamse Alliantie. Gebbert koos toen dus niet voor het rechtse NVA, maar voor het linkse Idee21.
‘Spirit’ werd later nog omgedoopt tot ‘Vlaams Progressieven’ en nog later tot SLP of Sociaal-Liberale Partij. Ook daar volgde Gebbert in het spoor van de linkse Geert Lambert.
In het artikeltje verheugt Jan Gebbert er zich op dat hij nu veel collega’s van de ‘SVHV’ terugvindt: Danny, Chris, Bianca en Koen. Zou men dat misschien ook ‘opportunisme’ kunnen noemen?
Hieronder vinden jullie de verkiezingslijst 2000 van die partij. En misschien volgt Lode Maesen later toch nog? En de andere?

Grootse verwachtingen, half ingelost
Ook daarover heb ik enkele maanden geleden (op 28.11.2010) een kritisch artikel geschreven met de titel ‘Kennen jullie Henri Jaspar?’
Ik kan Chris Niville natuurlijk alleen maar bijtreden in zijn oordeel. De kinderen kregen nu wel een voetpad van de kerk naar de school, maar het fietspad is inderdaad ontsproten uit een eigenaardige hersenkronkel. Misschien brengt het (geplande?) tweede deel van de laan een betere oplossing?
Er staan inderdaad ook te veel verkeersborden, wat de duidelijkheid en dus de verkeersveiligheid zeker niet ten goede komt.
Destijds, op 26 november 2010, het was een barkoude dag, heb ik het feest ‘einde werken’ bijgewoond. Het aantal aanwezigen staat mij nog min of meer voor de geest. Er werden toen per gezin twee bierbonnetjes uitgedeeld. Als Chris nu schrijft dat 6.000 consumpties soldaat gemaakt werden, dan gelijkt dat eerder op een bierfeest. Foei, gemeentebestuur!

Voetbal in Middelkerke anno 2021
Ook over het Middelkerks voetbal heb ik reeds twee blogartikels geschreven. Het eerste, gedateerd op 20 december 2009 “Voetbal in Middelkerke en zijn deelgemeenten” was een uitgebreide studie met een vergelijking tussen de badplaatsen en over de manier waarop een club het hoofd boven water moet houden.
Een recenter artikel ging over het nieuwe stadion van SC Lombardsijde.
Koen Dierendonck, zoon van Pol en broer van Henk (LDD) laat ons nu weten dat de NV-A voorstander is van een site waar twee ploegen naast en met elkaar kunnen werken. Hij beweert dat binnen de besturen van de voetbalploegen nu reeds een toekomstvisie leeft waarbij twee grote verenigingen zouden overblijven in Middelkerke.
Ik citeer “Wij willen clubs die financieel het hoofd boven water kunnen houden en die het gemakkelijker krijgen om jong talent aan zich te binden. De NV-A pleit voor sterke clubstructuren met moderne sites in plaats van opgelapte gebouwen en nieuwe constructies die slechts tijdelijke oplossingen bieden. En waarom niet het voorbeeld volgen van andere kustgemeenten en een terrein in kunstgras aanleggen? Dat is een investering die zichzelf terugbetaalt!”
Beste Koen! Waarom draai je zo rond de pot? Wat bedoel je met gemakkelijker jong talent aantrekken? Wat zijn sterke clubstructuren?
Bedoel je met ‘moderne sites’ het soort waarvoor de gemeente in Lombardsijde zopas meer dan 50 miljoen BFr betaalde? Wil je clubs in nationale afdeling of lokale provinciale liefhebbersploegen? Wil je nog meer leven uit de dorpen doen wegvloeien, door hun voetbalploeg te doen verdwijnen? Waar zijn er nu nieuwe constructies die slechts een tijdelijke oplossing bieden?
Heb je de clubs gecontacteerd en zijn ze echt bereid om samen te werken? Het is meestal zo dat niemand zijn zelfstandigheid wil opgeven, zeer vaak omdat financieel gezonde clubs de schulden van andere niet wensen.
Het is allemaal vaag, hé, veel te vaag. Maar ja, het is toch maar voor 2021.

19-06-2011, 11:03 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Elk nieuw nummer van het Open VLD – krantje, is voor mij een buitenkans… Het levert mij immers altijd stof op voor een blogartikel, zoals ook nu met jaargang 2 nr 1 van april 2011. Deze keer zal ik het hebben over drie daarin behandelde onderwerpen: ‘Leefloners’, ‘Subsidies’ en ‘Linda Feys-Peelman’.

Meer dan 100 leefloners
In het hoofdartikel vraagt de partij aan de lezers, op de website van de gemeente, hun mening te geven over het tewerkstellen van leefloners door de gemeente.
Ik vraag me af hoe iemand in staat kan zijn daarop in te gaan. Zijn de lezers voldoende op de hoogte van de problematiek? Kunnen ze wel met kennis van zaken een oordeel vormen of is dat enkel weggelegd voor ingewijden?
Over cijfers en diepere achtergronden krijgen wij immers nooit de uitleg die we nodig hebben. Er wordt alleen wat rond de pot gedraaid.
Het artikel begint met ‘Mensen met een leefloon zijn om één of andere reden uit het arbeidscircuit geraakt.’
Wij worden mede voor de keuze gesteld: “Ze verder laten wegkwijnen’ of “Ze opnieuw perspectief geven op een vaste job”.
Om die vraag te kunnen beantwoorden, moeten wij toch eerst weten wie die mensen zijn, vind ik.
Hoe geraakt men uit het arbeidscircuit? Natuurlijk zijn daar wel enkele ongelukkige gevallen bij. Maar hoeveel?
Zijn daar misschien ook dubieuze gevallen bij?
Wie is er beter geplaatst om daarop te antwoorden dan de OCMW - raad of de OCMW – administratie? Daarom stelde ik hen enkele vragen.
Deze werden enkele tijd later beantwoord met een brief, ondertekend door de voorzitter en de secretaris van de OCMW – raad, waarvoor mijn dank, hoe vaag het antwoord ook mocht zijn… Ik ben echter wel dankbaar dat ik later ook attent gemaakt werd op het jaarverslag OCMW van 2010.
Om één en ander te verduidelijken, wil ik eerst enkele paragrafen aanhalen die voorkomen in de laatste uitgave van de Open VLD Middelkerke. “Open VLD trekt al jaren aan de kar om leefloners te activeren. En dit werpt zijn vruchten af. Want via het OCMW worden nu al behoorlijk veel leefloners aan het werk gezet. Maar als het van ons afhangt drijven we het aantal werkende leefloners verder op en gaan zij daarom binnenkort ook aan de slag binnen een aantal gemeentelijke diensten.”

En verder “Aan de ruim 100 mensen met een leefloon….”

En “… sommige leefloners moeten terug gemotiveerd worden. Succes is dus zeker niet bij voorbaat gegarandeerd en daarom zou in eerste instantie ook geopteerd worden voor korte, tijdelijke contracten die bij een gunstige evaluatie verlengd kunnen worden.”

Mijn vragen luidden dan ook: (gekregen antwoord cursief gedrukt)

Hoeveel is ‘ruim 100’ exact?
Middelkerke heeft een gemiddelde van 116 leefloners op jaarbasis voor 2010. Dit is een daling tav 2009.
Eigenlijk wilde ik graag weten hoeveel er vandaag zijn, omdat ik vermoed dat er een stijging is tav 2010

Hoeveel bedraagt de gemiddelde tijd gedurende dewelke die personen van een leefloon mochten genieten?
Op de duurtijd van een leefloon, bestaat er geen eenduidig antwoord. Elke aanvrager loopt een individueel traject dat opgevolgd wordt door de maatschappelijke werker. Binnen de groep leefloners ontvangen sommige langdurig een leefloon door specifieke omstandigheden. Deze omstandigheden zijn van velerlei aard. Deze groep krijgt dan specifieke afspraken die zij dienen op te volgen.
Ik had toch gehoopt dat men mij een gemiddelde duur zou kunnen geven. Men weet toch wanneer iemand begint te genieten van het leefloon en wanneer dat eindigt. Of is dat een vuile vraag, te delicaat om te beantwoorden? Uit hoeveel personen bestaat die groep ‘langdurige’? Ik had graag een paar voorbeelden van omstandigheden gekregen? Welke afspraken? Ook daarvoor zou het nuttig zijn om een voorbeeld te krijgen.

Hoeveel daarvan zijn geboren en/ of getogen Middelkerkenaars? Deze vraag bleef onbeantwoord.

Hoeveel allochtonen? Spreken die Nederlands’?
Indien anderstaligen woonachtig te Middelkerke een leefloon komen aanvragen, is de eerste voorwaarde het volgen van taallessen Nederlands.
Ik vraag me af hoe lang iemand moet wachten vooraleer hij/zij de lessen kan volgen. Heeft die persoon dan ondertussen geen inkomen? Gedurende welke tijd moeten de lessen gevolgd worden? Hoeveel keer mag iemand afwezig zijn? Is er een test aan het einde van de cursus?
Het leefloon wordt toch niet toegestaan gewoon nadat de persoon zijn intentie kenbaar maakte om de lessen te volgen?

Hoeveel bedraagt ‘behoorlijk veel leefloners’ die totnogtoe door het OCMW aan het werk gezet werden?
Het leefloon dient een springplank te zijn naar de reguliere arbeidsmarkt. Bijgevolg dienen alle middelen te worden ingezet om kansen op een tewerkstelling te verhogen.
Ik vind dat lovenswaardig, maar het is geen antwoord op mijn vraag.

In welke jobs gebeurde dat? Was dat fulltime?
Het OCMW Middelkerke heeft steeds een activerende rol gevoerd naar leefloners toe. Er zijn twee opleidingen specifiek toegespitst naar tewerkstelling aan de kust nl bouw en horeca. Hier worden de mensen die onvoldoende vaardigheden of arbeidsattituden hebben, voorbereid om een tewerkstelling te bekomen en te behouden.
De sociale tewerkstelling kent velerlei vormen: activa, sociale economie, artikel 60&7 – tewerkstelling, wep, wep+, artikel 61… Deze tewerkstellingsvormen zijn vaak voltijds. De deeltijdse tewerkstelling is eerder uitzondering.

Van welke aard/ ernstgraad waren de moeilijkheden om die mensen ‘terug te motiveren’? Werden er ooit reeds geschorst?
Wat de situatie ook is, mensen dienen afspraken na te komen. Leefloon is nooit vrijblijvend. Indien afspraken naar tewerkstelling of een ander traject niet opgevolgd worden, leidt dit naar een schorsing.
De situaties waarin een schorsing mogelijk is, zijn bij wet geregeld.
Mijn vraag was: graag een paar voorbeelden van die situaties. Hoe vaak werd reeds een schorsing uitgesproken? Ik had graag wat cijfers gekregen. Hoeveel leefloners brachten die opleidingen tot een goed einde? Hoeveel daarvan hebben daardoor een job in de bouw of in de horeca bekomen?
In het jaarverslag van het OCMW 2010 kon ik wel enkele cijfers terugvinden.
Aan de opleiding ‘Keuken’ namen 60 cursisten deel, daarvan 24 uit Middelkerke, waarvan tien personen die genoten van een leefloon.
Er werd vastgesteld dat zich meer en meer cursisten aanbieden die nergens anders een kans krijgen omdat ze zwak begaafd zijn of arbeidsgehandicapt of kortgeschoold.
Bij de opleiding ‘Bouw’ waren er 54 cursisten, waarvan 15 uit Middelkerke waarvan 7 met leefloon.
Het is de taak van de opleidingen om de deelnemers sterker te maken en te laten doorstromen naar de gewone arbeidsmarkt. Daarvoor zou, volgens het OCMW, intensieve begeleiding nodig zijn.
In beide opleidingen stopten een aantal cursisten om redenen van orde en tucht, of om medische of psychische redenen, om technische redenen (papieren, opvang,…), wegens tewerkstelling, door ongepast en onveilig gedrag, door persoonlijke problemen, enz…
Uit de OCMW – cijfers plus bovenstaande uitleg, die gaan over alle cursisten, is het niet duidelijk hoeveel leefloners nu echt de cursus beëindigden en hoeveel er slaagden en hoeveel daarvan nu echt in het normale arbeidscircuit tewerkgesteld konden worden.

Over hoeveel ‘korte, tijdelijke contracten’ bij de gemeentelijke diensten zou het gaan?
De keuze voor een tewerkstellingsmaatregel heeft te maken met de inschakelingsvoorwaarden. In combinatie met de aanwezige vaardigheden en beschikbare plaatsen.
De doelstelling is om naar het einde toe van de sociale tewerkstellingsmaatregel een tewerkstelling op de reguliere arbeidsmarkt te verwerven.
De opdracht van het OCMW bestaat erin mensen de mogelijkheid te bieden aansluiting te vinden in de samenleving en te laten participeren aan die lokale samenleving.
Dat is zeer lovenswaardig, maar … ik wilde graag weten over hoeveel ‘korte, tijdelijke contracten’ bij de gemeentelijke diensten het zou gaan?
Volgens mij kan het VLD – initiatief niet anders dan overroepen zijn. Afgaande uit de hiervoor aangehaalde cijfers, kan het toch maar gaan over een zeer miniem aantal.
Het zijn toch niet enkel de leefloners die niet slaagden in een opleiding van het OCMW en die om één of andere (weinig goeds voorspellende) reden de weg niet vonden naar het normale arbeidscircuit, die de gemeente wil tewerkstellen?

Nog wat informatie van internet geplukt: wie krijgt er bij ons een leefloon en hoeveel?
In tegenstelling tot onze buurlanden, blijft in België de soepelste regelgeving van kracht. Terwijl andere Europese landen in hun sociale wetgeving expliciet bijstand aan buitenlanders uitsluiten die werkloos zijn of nog niet hebben bijgedragen aan de staat, worden EU-onderdanen in dit land volledig gelijkgeschakeld met de eigen staatsburgers, waardoor iedereen recht heeft op een leefloon, medische zorg of bejaardenzorg. Zo kan iemand die hier nog geen dag gewerkt heeft, aanspraak maken op een leefloon van 740 euro per maand (voor alleenstaanden).Ziehier de categorieën en maandelijkse bedragen in euro, van toepassing op 1 september 2010.
Samenwonende met één of meerdere personen    493,54
Alleenstaande                                                       740,32
Uitsluitend samenwonend met een gezin ten laste 987,09
In 2010 waren 770 personen gerechtigd op een leefloon in de Westhoekgemeenten. Volgens federaal volksvertegenwoordiger Sabien Lahaye-Battheu stijgt het aantal aanhoudend. Zij geeft daarvoor als redenen, de economische crisis die zich nog steeds laat voelen en het feit dat steeds meer jongeren en/of studenten een leefloon aanvragen. Asielzoekers die zijn toegewezen aan het OCMW, blijven tevens deel uitmaken van de groep leefloners.'
Nieuw is het fenomeen van de 'gepensioneerde asielzoeker' die geen recht heeft op een pensioen en bij het ocmw aanklopt.'
Onlangs was er in de pers nogal wat te doen rond de 'ocmw-toeristen' aan de kust, die er tijdens de zomer komen werken, een appartement huren en hun domicilie aanpassen. Na de zomer vallen ze zonder werk, en wenden ze zich tot het ocmw.

Besluit: mijn mening over wat de gemeente van plan is
Het huidig aantal door de gemeente tewerkgestelden is toch al zeer indrukwekkend, maar krijgen we nu een mix van leefloners en gemeentewerklieden? Is de motivatie er wel? Laat ons aannemen dat men plaatsen voorziet als hulp in de homes van ouderen, in crêches, in scholen, in de administratie in de gemeentehuizen, in de groendienst. Dat vraagt toch een zekere opleiding waarvoor niet iedereen geschikt is.
Zijn zij in staat om die opleiding te volgen? Kan men ervan uitgaan dat zij het vertrouwen verdienen? Tenslotte weet men weinig over die mensen. Niet dat we meteen moeten veronderstellen dat ze allemaal onbetrouwbaar zijn!
Zijn er nog plaatsen vrij in het containerpark of als straatkeerder? De leefloners zullen toch geen overcapaciteit veroorzaken?
Al bij al vind ik dat tewerkstellen bij de gemeente van leefloners toch geen te best idee.

Laat de euro’s maar rollen, we krijgen toch subsidies
“Onder impuls van burgemeester Michel Landuyt haalde Middelkerke subsidies binnen voor volgende belangrijke projecten.
Heraanleg marktplein Middelkerke: 390.000 euro via Vlaamse en provinciale steun.
Dorpskernvernieuwing Slijpe: 300.000 euro via Europese, Vlaamse en provinciale steun.
Renovatie strandaccomodatie Casino-West 59.000 euro.”
Waarom wordt daar nooit bijverteld hoeveel de totale kostprijs bedroeg/bedraagt? Bijvoorbeeld, in het geval van het marktplein zal de subsidie maar een zeer beperkt percentage zijn van het totaal.
Voor de zoveelste keer, tot vervelens toe, wil ik hier mijn afschuw voor subsidies uitdrukken. Dat zo’n systeem bestaat is natuurlijk niet de schuld van de gemeente, maar waarom doet het bestuur altijd weer alsof die vermelde werken aan de gemeente weinig of niets gekost hebben en de bevolking hen daarvoor uiterst dankbaar moet zijn? Subsidies komen van belastingsgeld, dus van ONS geld.
Er zijn heel wat nadelen aan het ‘uitdelen’ van subsidies.
Ten eerste, het systeem zet aan tot investeringen die anders nooit zouden gedaan worden. Men mag niet vergeten dat steeds een deel van de uitgaven ten laste blijft van de gemeente. Zonder subsidies zou het gemeentebestuur bescheidener moeten blijven, de waanzinnige projecten laten vallen omdat ze alles zelf moet bekostigen.
Ten tweede, het systeem leidt tot vriendjespolitiek. “Als men maar tot de partij van de minister behoort” of “de verkiezingen naderen, ze delen weer uit” of ‘je moet de weg kennen in Brussel’ of ‘de burgemeester heeft subsidies binnengehaald’.
Ten derde, subsidies moeten dienen om het bestaansrecht van sommige niveaus te rechtvaardigen. Dat geldt vooral voor de provincie.
Ten vierde, de rijke of boven hun stand levende gemeenten profiteren het meest.
Ten vijfde, subsidies zijn zeer fraudegevoelig.
Ten zesde, het is een weinig doorzichtig systeem.
Natuurlijk besef ik dat men zich niet sympathiek maakt met een pleidooi voor het afschaffen van subsidies, maar ik kan dat doen omdat ik niet moet verkozen worden.
Ik blijf me maar afvragen, tevergeefs waarschijnlijk, welke politicus of partij ooit de moed zal hebben om het ook te doen?

Linda Feys – Peelman
“Als Westendenaar heeft Linda haar omgeving de voorbije jaren duidelijk mooier zien worden. Zij is dan ook zeer tevreden over de vele werken die van Westende een pareltje aan de kust maken.”
Waarom kijkt Linda dan zo triestig op de foto? Is ze misschien toch niet zo tevreden over dat ‘pareltje’? Het is natuurlijk niet omdat een stuk Henri Jasparlaan en enkele pleintjes vernieuwd werden, tegen onnoemelijk hoge bedragen …
Trouwens, ligt ‘Zon en Zee’ niet op een paar honderd meters van haar deur. Nog steeds een troosteloze leegte!!

Bron
www.ocmwmiddelkerke.be

29-05-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Zopas las ik in “Het Nieuwsblad” dat schepen Lode Maesen van het Progressief Kartel besprekingen heeft aangeknoopt met het NV-A met het oog op een overstap.
Reden genoeg dus om daarover enkele vragen te stellen en enkele bedenkingen te formuleren.

Klopt het eigenlijk wel dat hij gaat overstappen naar NV-A?
Ik vroeg het hem zelf. Ziehier zijn antwoord: “Eerst en vooral vind ik het spijtig dat het nieuws voortijdig uitgelekt is. De tijd was daarvoor nog niet rijp. Blijkbaar had iemand aan tafel andere bedoelingen om dit te lekken.
De NV-A is ook niet de enige partij die in mij geïnteresseerd is. Er waren er meerdere die eens wilden praten of een verkennend gesprek voeren over politiek, over mijn politieke toekomst, over mijn idealisme.
Achter mij staat trouwens nog een groep gemotiveerde mensen, die ook de politieke interesse van anderen opwekken. Wij stonden bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen met 6 SLP’ers op de lijst van het Progressief Kartel.” Hieronder zien jullie daarvan een groepsfoto.

Vooruitzien is regeren
Dat is inderdaad een bekende uitspraak in politieke middens.
Natuurlijk weten de lezers van deze blog ook dat we in 2012 alweer naar de stembus moeten/ mogen om een nieuwe gemeenteraad te kiezen.
Wie succesvol en vernieuwend leiding wil geven, moet naar de toekomst durven kijken.
De kunst bestaat erin zijn kanonnen vroeg genoeg in stelling te brengen om tijdig te kunnen reageren als de vijand aanvalt.
Van een andere wijze man hebben wij geleerd dat men het ijzer moet smeden als het heet is.

De NV-A is vandaag een partij die in de gunst staat van de kiezer
Het ‘ijzer’ is hier de grote populariteit van de partij op dit ogenblik, het ‘smeden’ betekent dat sommige uiteraard geneigd (zullen) zijn om zich op die gunstige stroom te laten meevoeren.
Of kan/mag men dat misschien ook opportunisme noemen?
De partij wil in 2013 – 2018 natuurlijk overal vertegenwoordigd zijn in de gemeenteraden en het is dus niet meer dan normaal dat gezocht wordt naar valabele kandidaten om die droom of dat plan, (wie zal het zeggen ?) waar te maken.

Wie is Lode Maesen?
Ik laat hem zichzelf voorstellen.
“Op 19 juli 1972 werd ik geboren als zoon van Herman Maesen, een echte Westendenaar die op 14 september 2010 overleed, en van Irène Deschieter. Ik ben de jongste telg van zes kinderen en stam uit een flamingant nest.
Ik woon samen met Ann Pille, hoofd van het IBO (Initiatief Buitenschoolse Opvang) aan de gemeente Middelkerke. Wij hebben twee dochters, Lise 16 en Kato 10.
Jarenlang was ik actief bij Chiro Ter Streep Westende. Als voorzitter van de jeugdraad was ik mee de stuwende kracht achter de oprichting van het jeugdhuis ‘De Paravang’. Ik nam jarenlang actief deel aan diverse besturen van de Volksunie en na de splitsing bij Spirit . Diezelfde verantwoordelijkheid neem ik nog op in tal van verenigingen.
Als schepen heb ik volgende bevoegdheden: jeugd en senioren, preventie en straathoekwerk, toegankelijkheidsbeleid en sociale zaken, ontwikkelingssamenwerking en markten en foren.”
Volgens mij is Lode inderdaad een valabele kandidaat die niet zou misstaan op veel lijsten.
Hij is een idealist, initiatiefrijk, sociaal geëngageerd en niet bang om de handen uit de mouwen te steken.
Nu zijn eigen partij opgehouden heeft te bestaan, kan ik maar al te best verstaan dat hij loslopend wild geworden is.

Aan politiek doen in het spoor van Geert Lambert
Lode heeft in de voorbije jaren de politieke lijnen, uitgezet door Geert Lambert, uit Oostende, gevolgd. Lambert startte zijn loopbaan in de Volksunie in 1991. Die partij viel in 2001 uiteen, wegens onenigheid over het al dan niet goedkeuren van het Lambermontakkoord over de verdere staatshervorming. Enerzijds waren er Bert Anciaux en Els Van Weert, die samen met Geert Lambert de links-liberale partij ‘Spirit’ (Sociaal, Progressief, Internationaal, Regionalistisch, Integraal-democratisch en Toekomstgericht) oprichtten. Anderzijds was er Geert Bourgeois die een nieuwe partij stichtte, de N-VA of Nieuw-Vlaamse Alliantie. Na een referendum mocht de NV-A zich de erfgenaam van de Volksunie noemen, zonder echter de naam te mogen overnemen.
‘Spirit’ werd later nog omgedoopt tot ‘Vlaams Progressieven’ en nog later tot SLP of Sociaal-Liberale Partij. Dat werd geen succesverhaal. Het vervolg al evenmin want Lambert stapte over naar ‘Groen’, stond daar tweede op de senaatslijst in 2010 maar werd niet verkozen.

Welke principes huldigt Lode? Welke idealen koestert hij?
Ik neem redelijkerwijze aan dat Lode Maesen, als gewezen parlementair medewerker van en propagandist voor spirit-voorzitter Geert Lambert, ook steeds een aanhanger geweest is van diens ideologische opvattingen. Ziehier wat hij daar zelf over zegt of enkele jaren geleden (in 2007) gezegd heeft. Misschien denkt hij daar nu wel anders over.
“Ik blijf trouw aan mijn idealen, namelijk een sociaal en progressief Vlaanderen. Dat beschouw ik trouwens als de enige constante in mijn leven.
Ik blijf ijveren voor een Vlaanderen met veel bevoegdheden maar ik ijver niet voor de onafhankelijkheid. Ik wil een Europa van regio’s waardoor België sowieso verdwijnt. Ik heb geen Belgisch gevoel, nog nooit gehad en ik zal het nooit krijgen. Maar ik steek geen energie in een conflict. Ik ben Vlaming en dan Europeaan. België komt bij mij niet op.
Verder wil ik mensen overtuigen van de rijkdom van diversiteit in onze samenleving. Ik streef naar gelijke kansen voor iedereen, voor vrijheid maar ook voor verantwoordelijkheid.
Ik doe niet aan politiek voor de postjes anders was ik al lang ingegaan op voorstellen van veel grotere partijen dan spirit.
Ik ben een republikein. Het koningshuis is nog altijd ondemocratisch en familieleden ervan vertoeven regelmatig in de schandaalsfeer. Zonder te spreken van de schandalen in Kongo. De koning heef trouwens altijd al gekozen voor de katholieken en voor de Franstalige en dat vanaf 1830.
Verder vind ik dat ‘stilstaan’ eigenlijk ‘achteruitgaan’ betekent. Ik kijk naar de wereld en naar de nieuwe evoluties. Alleen op die manier blijf je, volgens mij, wakker en blijf je voeling hebben met de samenleving.”

Lode in de gemeentelijke politiek als aanhanger van de SVHV
Hij was in 1993 medeoprichter van de Volksuniejongeren Groot-Middelkerke (VUJO).
De Volksunie was hier als partij ook wel actief. Maesen behoorde daarin tot de linkervleugel, in het zog van Oostendenaar Jaak Vandemeulebroucke, die later koos voor het NV-A.
Eigenlijk kon Lode zijn partijpolitieke voorkeur niet voluit demonstreren.
De Volksunie nam namelijk niet deel aan de verkiezingen onder die naam maar wel als SVHV (Stem van het Volk). Waarom? Was niet iedereen misschien Vlaamsgezind genoeg?
Feit is dat die partij in Middelkerke jaren ongenaakbaar was. Met als achtereenvolgende leiders André Inghelram (1971-1982+), Julien Desseyn (1983 - 1988) en Frank Verlinde (1989-2000) leverde ze 30 jaar de burgemeester waarvan 23 in de fusiegemeente. Ze behaalde nooit de absolute meerderheid maar was toch zeer succesvol in het aantal zetels. (8 in 1982, 10 in 1988). In 1995, na de herverkiezingen behaalde ze nog ‘slechts’ 7 zetels maar door een overeenkomst met CVP en SAMEN (op de wip) bleven ze toch aan de macht, tot ze in 2000 de klop van de hamer kregen en terugvielen naar 4 zetels.
Net in die verkiezingen stond Lode Maesen voor de eerste keer op de lijst, als negende. Hij werd wel zevende in de ranglijst van de behaalde stemmen, maar dat volstond deze keer dus niet meer.

Kiezen tussen Spirit en NV-A
In 2001 moest hij kiezen tussen Spirit en NV-A. De SVHV in Middelkerke werd alsmaar onbelangrijker omdat Frank Verlinde fel ontgoocheld was over zijn verkiezingsresultaat en zijn partij in de steek liet. Was hij ook niet eerder liberaal dan Vlaamsgezind?
Toen Verlinde dan definitief afhaakte, werd Lode dan toch gemeenteraadslid.
Zijn partijgenoten konden maar geen keuze maken. Lode werd dus ‘politiek dakloos’ (zijn eigen woorden). Ging het over een ‘verscheurende’ keuze voor hem? Ik neem aan van niet, gezien zijn voorkeur voor links, die we ook vermoeden bij Anciaux, Lambert en Van Weert.
Het volstaat, volgens mij, daarvoor te vermelden dat Anciaux nu socialist is en dat Lambert later de sociaal- liberale partij (SLP) oprichtte, ook wel eens links-liberalen of progressieve liberalen genoemd.
Spirit nam in 2003 ook met zeer groot succes deel aan de federale verkiezingen in een kartel met de socialisten (met stemmentrekker Stevaert).
Lode koos voor Spirit en niet voor NV-A. Was dat misschien omdat Bourgeois eerder tot het rechtse kamp behoort? De volledige NV-A zou ik toch minimum een centrum-rechtse partij noemen.

Gemeenteraadsverkiezingen in 2006
In 2006 kwamen er dus weer verkiezingen aan. Lode streed toen nog onder de SPIRIT – vlag. Een valabele lijst opstellen voor die partij zou niet eenvoudig geweest zijn en zou hem weinig kansen op succes geboden hebben. Dan maar gegrepen naar de kartelformule. Met wie anders dan met de socialisten van Geert Verdonck, hoewel die wel onthoofd waren door het wegvallen van de familie ‘Desseyn’.
Om het linkse kamp volledig te maken, werden de groenen er ook maar bij genomen, de partij die ooit beweerde geen kartels te willen/ mogen sluiten maar die deze keer een kans zag om de eerste verkozene ooit in Middelkerke een mandaat te zien bekleden. De drie samen noemden zich ‘het progressief kartel’. Die oplossing vond Lode ‘de beste garantie voor de toekomst van Middelkerke’. Hij vindt ook dat de drie partijen veel gemeen hebben want dat een kartel anders niet werkbaar is.
Hij kreeg de verkiesbare tweede plaats.
De kartelformule heeft blijkbaar niet gewerkt op het gebied van het aantal stemmen, want de partij behaalde slechts twee zetels, maar de groene Erika Blomme kreeg een zitje in de OCMW – raad. Om de meerderheid in de gemeenteraad te behalen had de VLD met zijn 12 zetels op 25 niet genoeg en dus waren ze verplicht een coalitie aan te gaan. Maar met wie?
Met de CD&V? In de vorige legislatuur was hen dat zuur opgebroken! Met het Vlaams Belang mocht niet wegens het ‘cordon sanitaire’, dus… kiezen dan maar voor de onnatuurlijke coalitie met de progressieve partij, die logischerwijze standpunten zou moeten verdedigen die tegengesteld zijn aan de blauwe.

Waarom deed Lode daar eigenlijk aan mee?
Ziehier wat hij daar in 2007 over zei:
“Waarom ik meeheul met de VLD? Om hen misschien te overtuigen het enigszins anders te doen. Natuurlijk moet ik wel toegeven dat de kiezer het niet echt anders wil. Temeer besef ik ook dat je vanuit de oppositie echt niets kan doen, behalve ‘ambetant’ zijn en je negatief gedragen en dat ligt niet in mijn aard.”

Hoe is de verstandhouding binnen het kartel?
“Ik voel mij goed in het kartel. Elk doet z’n ding in volle respect voor de ander. Ik krijg steun van sp-a wanneer ik ijver voor het zingen van de Vlaamse Leeuw op 11 juli in Middelkerke of wanneer ik eis dat de burgemeester op 11 juli zelf nog initiatief neemt om de gemeente te bevlaggen met leeuwenvlaggen in plaats van Tour de France - vlaggen, …”

En de hogere politiek?
Lode stond als eerste opvolger van Geert Lambert op de lijst SLP voor de verkiezingen van de Vlaamse raad in 2009 en haalde als dusdanig 722 voorkeurstemmen, een degelijk resultaat in een partij die slechts 1,09 % van de stemmen haalde en die er dus niet in slaagde een mandaat binnen te halen.

Waarom hij Geert Lambert niet volgde naar ‘Groen’?
“Ik maakte na de stopzetting van SPIRIT/SLP niet de keuze voor Groen!. Ik koos ervoor om eerst voor mezelf uit te maken wat mijn toekomst kon zijn en ondertussen van op afstand de nationale politiek te volgen. Ik was dus toch geen socialist zoals sommigen dachten en ook geen groene. Neen, ik koos voor mijn sociaal Vlaams engagement.
Dat betekende echter geen breuk met Geert Lambert, die ik nog steeds als een goeie vriend beschouw.
Ik zie daarin het bewijs dat aan politiek doen met visie en idealisme dan toch geen vijanden oplevert. Of misschien toch wel... de tegenstanders.”

Waarom nu wel de NV-A?
“Gezien mijn verleden kan die partij op mijn sympathie rekenen. Zeker door de manier waarop ze momenteel trouw blijven aan hun idealen, die deels de mijne zijn”.
Het zal er natuurlijk op aankomen of ze dat ook zullen blijven doen, met andere woorden of de zo gezegde compromissen die men in de politiek moet sluiten, geen afbreuk zullen doen aan die mooie principes.

Hoe is ‘progressief’ te verzoenen met ‘NV-A’?
We weten allemaal dat conservatisme en progressief denken, volgens de definities in woordenboeken, tegengestelde begrippen zijn. In de werkelijkheid schijnt dat anders te zijn.
Het eerste betekent ‘behoudsgezind’, het tweede 'geavanceerd, links, radicaal, vooruitstrevend', de samenleving op een vernieuwende manier willen verbeteren.’
Politici zijn zeer inventief als ze hun denkwijze uiteenzetten en ze voegen daarom bijwoorden toe aan ‘conservatief ‘en ‘progressief’.
Bart De Wever beweert conservatief te zijn. Hij ergert zich aan de vervuiling van het begrip.
Op 16 mei 2009 verklaart hij aan ‘Het Nieuwsblad’.
“Ik betreur dat iedereen hip progressief wil zijn. Conservatief is tegenwoordig een scheldwoord. Ik ben niet tegen emancipatie, moderne kunst of vreemdelingen. Ik ben mensvriendelijk conservatief. Ik geloof namelijk niet in het individualisme, in de vrijheid -blijheidfilosofie, maar in gemeenschapsvorming. Het progressieve denken op ethisch en economisch vlak heeft ons veel miserie opgeleverd. Er zijn nog nooit zoveel depressies, zelfmoorden, vulgariteiten en seksuele immoraliteiten in de samenleving geweest, en de gevolgen van de liberale hebzucht kennen we ondertussen. Sorry, maar we zijn aan een correctie toe. Die correctie is inderdaad een pak conservatisme aan de dag leggen door de huidige waarden en de normen tegen het licht te houden en opnieuw verbanden te leggen tussen mensen. Het sociale weefsel is weg.”
Op zijn blog beweert NV-A volksvertegenwoordiger Paul Dedecker dat hij denkt (ethisch gezien!) in het progressieve kamp thuis te horen. Adoptierecht door holebi’s lijkt hem vanzelfsprekend, terwijl het zelfbeschikkingsrecht over het eigen leven hem een grondrecht lijkt, ook voor minderjarigen en dementerende. In verband met abortus vindt hij dat de wetenschap moet uitmaken vanaf wanneer het om een gezond en levensvatbaar kind gaat, of om een onvolgroeide vrucht, en daar desgewenst een zekere marge bij te nemen.
De vraag is hoever dat allemaal kan en mag gaan.

Besluit
Je kunt dus ethisch progressief, Vlaams progressief, economisch progressief maar ook economisch en mensvriendelijk conservatief zijn.
De vakbond ABVV roept op om een progressief front te vormen tegen het NV-A.
Kunnen jullie nog volgen? Het is allemaal natuurlijk heel complex en niet te vatten in een aantal zinnen.
Hoe verzoen je ‘diversiteit’ en ‘ik heb geen schrik van vreemdelingen’?
Hoe voldoe je tegelijk aan ‘vrijheid’ en ‘verhoogde veiligheid’?
En zo zou ik nog een tijdje kunnen doorgaan.
Moeten we de eventuele overstap van de progressieve Lode Maesen naar het conservatief -progressieve NV-A misschien ook in dat licht bekijken? Of wordt dat opgelost door ‘deels’ dezelfde meningen en idealen te hebben?

Bronnen
http://www.verkiezingssite.be/verkiezingen2009/lijsten/Vlaams+Parlement/SLP/West-Vlaanderen/Lode+Maesen/
http://sites.spirit.be/spirit1/faces/web/index.jsp?group=middelkerke
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=G7C2ACTAD
http://peterdedecker.eu/category/tags/bart-de-wever

26-12-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Er was eens … een Middelkerks gemeenteraadslid… Hij was de leider en voortrekker van de BSP of Belgische Socialistische Partij.
Hij was zeer plichtbewust en kende zijn dossiers van binnen en van buiten.
Volgens zijn eigen woorden stelde zijn partij niet zo veel voor en haalde die daardoor nooit voldoende stemmen om een schepenmandaat te veroveren. Het raadslid voelde zich daarvoor medeverantwoordelijk, want populair was hij nooit maar dat was ook zijn betrachting niet.” Ik ben geen volksfiguur”, zei hij zelf, “Ik kan mij in bepaalde situaties of omgevingen niet inleven. Ik ben nu eenmaal zo. Mijn ideologische visie over een aantal zaken is vrij rechtlijnig.” Hij noemde zichzelf ook nog ‘den ambetanterik’.
Hij moest het dus altijd doen vanuit de oppositie en iedere politicus weet hoe moeilijk dat is. Het is ‘vechten tegen de bierkaai’.
Maar hij was eerlijk en had gedurende meer dan 20 jaar het beste voor met Middelkerke. Vooral over de gemeentelijke financies maakte hij zich regelmatig zorgen. Zo vind je er niet veel!
‘Meer inspraak’ was één van zijn voornaamste streefdoelen.
Over wie ik het heb? Over Gaspar Ryckewaert, natuurlijk!

Lijsttrekker van de lijst ‘Inspraak’
In het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen van 10 oktober 1982, schreef Gaspar zoals iedereen zijn kiespamfletten. Dat gebeurde nu niet meer als kopman van de BSP maar van een lijst ‘Inspraak’ met allemaal socialisten, Hij deed dat in wat hij ‘een luchtige trant’ noemt, maar hij vond toch dat hij daarin een aantal ‘onweerlegbare manipulaties’ van de regerende meerderheid (1976-1982) moest bekendmaken.
Zo ontstond ‘Een oud maar onuitgegeven BOEVEn- en schelmenverhaal in drie delen uit het land van de zee’. Hij gaf het de titel ‘De zeven fenomenen’ mee.
De tekst hieronder is de weergave van wat in de drie pamfletten geschreven staat, hier en daar met de nodige aanvullingen waar het volgens mij nodig is voor een beter begrip door de lezer van vandaag.

Wie zijn die zeven fenomenen?
De eerste gemeenteraad van de fusiegemeente Middelkerke op 1 januari 1977 was samengesteld uit 8 CVP, 3 BSP, 7 Stem van het Volk (SVHV) en 5 Gemeentebelangen (=PVV, later VLD). Met een nipte 12 op 23 vormden de laatste twee partijen een meerderheid tegen de partij van de CVP-burgemeesters (Vermander, Soetaert en Pittery) en tegen de BSP (Ryckewaert, Astaes en Debeuckelaere).
Inghelram werd burgemeester met 2 schepenen uit zijn partij, Leon Dewulf en Roland Vanhercke. Voor de Gemeentebelangen werden de eerste drie van de lijst Muylaert, Bouve en Ghesquière schepen.Julien Desseyn was gemeentesecretaris.
En daarmee heb ik meteen de ‘De zeven fenomenen’ genoemd.
De beginnende maar steeds invloedrijkere Willy Declerck viel toen nog juist buiten de prijzen en werd slechts gewoon raadslid.
Hij wordt door de schrijver van de pamfletten ‘de grote vriend van de zeven fenomenen’ genoemd. Hij beschrijft hem als “een sympathieke maar nogal bescheiden man, die nooit op een foto stond”
En ik vul aan: hij lag aan de basis van de politieke loopbaan van enkele huidige Open VLD mandatarissen en hij is, na zijn zelfmoord, voor die partij nog steeds het ‘lichtend voorbeeld’ gebleven.

Deel 1: Willy en de zeven fenomenen
In een eerste onderdeel wordt vooreerst het ‘fenomeen Dewulf’ alias ‘Long Wulf’ besproken.
Deze wordt ervan beschuldigd zes jaar lang het gemeentepersoneel honderden werkuren te hebben laten uitvoeren om de wegen naar boerenhoven of naar de woningen van ‘Jan, Pier of Pol’ te herstellen of te verharden. Zelfs om de grondstoffen hoefden de begunstigden zich niet te bekommeren. Dat alles gebeurde natuurlijk op de kosten van de Middelkerkse gemeenschap. De schepen verwachtte daarna natuurlijk wel dat hij daarvoor in het kieshokje zou beloond worden. De kritiek van Ryckewaert werd weggewuifd met een laconiek “Je makt van u schete u dunderslag”.
Na verloop van tijd hadden de andere fenomenen toch ook door dat er iets niet pluis was. Ze beslisten daarop in de gemeenteraad de werken ten gunste van particulieren niet meer helemaal te betalen, maar nog slechts voor twee derden. Dertien en een halve maand later gaf dat besluit aanleiding tot een schorsing door de gouverneur. Vroeger kon niet, omdat de beslissing van de raad hem slechts een jaar nadien bereikte!!

In een tweede onderdeel vertelt Gaspar over de geschenken waarmee Willy Declerck door de fenomenen bedeeld werd.
Op 7 juni 1979 werd in Puurs door een zekere Vandermeulen een naamloze vennootschap “NV Casino- Parking” opgericht. Dat was een zakenpartner van Willy.
Drie maanden later zeiden de blauwe dat zij een parking wilden bouwen onder de put voor het casino in Middelkerke!!! Dat werd vlug officieel en administratief geregeld zonder dat de concurrentiefirma’s een schijn van een kans kregen. De prijs die Vandermeulen moest betalen aan de gemeente bedroeg 90.000 BFr per jaar. Dat bedrag was niet enkel beschamend laag, maar bovendien werd het vaak pas na lang aandringen betaald, met vertragingen die opliepen tot 1 jaar, zonder dat daarvoor enige interest aangerekend werd.
De zaken floreerden en daarom werd op 19 juni 1982 in Puurs een nieuwe vennootschap, deze keer de “Mouchotte-parking” opgericht. Op 26 juli 1982 beslisten Willy en zijn vrienden een parking te bouwen onder het Mouchotteplein. Deze keer was er zelfs van concurrentie geen sprake.
Voor beide parkings kreeg Vandermeulen het recht om die garages 99 jaar lang uit te baten en voor beide werden de jaarlijkse stortingen aan de gemeentekas verlaagd van 90.000 naar 70.000 BFr.

Deel 2: De fenomenen sporten, eh… tennissen!!
Zoals de titel van dit deel het zegt, wordt daarin de liefde beschreven die de ‘fenomenen’ koesterden voor de tennissport. Het gaat over de miljoenenverslindende aanleg van drie tenniscomplexen.
Er wordt een onderscheid gemaakt tussen tennisterreinen in het ‘westen’ (Westende) en die van de ‘andere kant’ (Middelkerke).
De eerste waren eigendom van ‘misschien wel stinkrijke particulieren’. Deze stelden in de jaren 80-81 vast dat hun velden niet veel meer opbrachten en lieten ze dan maar verkommeren. De gemeente leende toen maar wat miljoenen en nam het boeltje over.
Voor de heraanleg van de tennisvelden aan de Parklaan werd in maart 1981 een lastenboek aangelegd en in september 1981 werd het aangepast of beter gezegd de prijzen werden verhoogd. Dat is tevens het verhaal van wat studiebureaus zich allemaal mochten permitteren.
De geschatte prijs bedroeg tenslotte 1.441.800 BFr.
Die ‘andere’ waren eigendom van de gemeente, die heel het complex (tennis, minigolf, woning en café) tussen Leopoldlaan en Koninginnelaan verhuurde voor een ‘ongelooflijk schappelijk prijzeke’.
Op 5 maart 1979 vroeg de voorzitter van deze club aan de fenomenen om van oktober tot maart een opblaasbare hal over drie van de buitenvelden te plaatsen. De gemeente ging daar niet enkel mee akkoord, maar besloot bovendien die ‘halle’ zelf aan te kopen. Door verzet van eigenaars van omliggende gebouwen en omdat de bouw niet in overeenstemming was met het plan van aanleg, kwam de ‘halle’ er uiteindelijk toch niet, maar ….. dan moest het maar op een andere manier.
Op 31 maart 1981 kocht de gemeente voor 600.000 BFr een stuk grond achter het voetbalveld van Gold Star. Zes weken later richtte de tennisclub een aanvraag aan de gemeente om daar een tenniscomplex te bouwen. De aanvrager had zelf al uitgerekend dat het ‘maar’ 10 miljoen zou kosten. De gemeenteraad keurde later de bouw goed voor … 16 miljoen.
Achter de Lakodam, vlak bij het huis van Bouve, werden tussen de jaren 80 en 82 nog vier tennisvelden aangelegd, wat het totaal bedrag, besteed aan de tennissport, op 35 miljoen frank bracht.
De andere sporten stonden natuurlijk watertandend toe te kijken. Smeekbeden van allerlei sportverenigingen en adviezen van de sportraad werden gewoon in de wind geslagen.

Deel3: Zij hielden hun woord
Hierin klaagt schrijver datgene aan waarvan wij vandaag het schrijnende resultaat zien: het steeds maar toenemend toerisme ten koste van alles. In plaats van landbouwgrond zien we nu kampeerparken en kampeerterreinen. De auto en zijn inzittenden, de toeristen, hebben onze dijken en straten ingenomen.
Om even letterlijk de tekst van Gaspar over te nemen: “ze zouden de overgebleven stukskes duinen met beton volgieten en onder de duurste en bestgelegen percelen zouden ze privégarages mogen bouwen om niet alleen grof geld te scheppen, maar om tegelijkertijd de gemeentebelastingen op de ontbrekende garages in hun appartementsgebouwen niet te moeten betalen.”

Deze keer is ‘fenomeen Bouve’, die daarin een belangrijke rol speelde, aan de beurt: “zijn ijver om aan iedereen wel te doen was zelfs zo groot dat hij per malheur met het geld, het materieel en het werkvolk van de gemeente ook voor hem zelf werken liet uitvoeren.”
Tenslotte somt Gaspar de beloften op die de fenomenen deden in hun kiespamfletten van 1976.
Ze zouden elke vierkante meter goede land- en tuinbouwgrond verdedigen.
Ze zouden een aangepast grondbeleid voeren om de aankoop van bouwgronden tegen sociale prijzen te bevorderen. Ze zouden hoorzittingen per wijk houden en er zouden wijkraden opgericht worden. Er zou strenge controle uitgevoerd worden op de opruiming na bouwwerken en openbare werken.
De nodige parkeerruimte in de toeristische centra zou geschapen worden. Minder - validen zouden tot de sport toegelaten worden. De duinen zouden beschermd worden door beplanting ervan. Er zou een milieu- en groencomité opgericht worden. Er zouden ontmoetingscentra ingericht worden voor bejaarden en minder- validen. Er zou een busdienst ingelegd worden zodat elk punt van de gemeente kon bereikt worden. Er zouden kinderdagverblijven, peutertuinen en speeltuinen opgericht worden.
Allemaal uitstekende voornemens…. waarvan helaas niets in huis kwam, meent Gaspar.

Besluit
Spijtig genoeg voor Ryckewaert leverde zijn offensief geen winst op, integendeel, want zijn partij verloor op 10 oktober 1982 één zetel. Ja, partijen van de meerderheid mogen zich veel (te veel) veroorloven.

Bronnen
Artikel in “De Zeewacht” van 23 november 1984 door Dirk Marteel
Kiespamflet ‘Voor iedereen INSPRAAK MET RYCKEWAERT’
Drie pamfletten ‘De zeven fenomenen’

31-10-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Jullie hebben natuurlijk al van het Stockholmsyndroom gehoord?
In 1973 voerde een groep bandieten in Stockholm een bankoverval uit. Ze hielden daarbij vier personen zes dagen lang vast. Ze gingen ervan uit dat de samenleving fundamenteel slecht is en dat die dus mag geplunderd worden. Na afloop bleken de gegijzelden een zekere sympathie opgevat te hebben voor de gijzelnemers. Ze gingen zich inleven in de drijfveren van deze laatste en dachten mee in hun belang. Niet de bankrovers vonden zij de slechteriken maar wel de politie. Twee van de gevangen genomen vrouwen verloofden zich later zelfs met hun gijzelnemers.
Psychologen hebben daar toen een syndroom in gezien en het de naam van de Zweedse hoofdstad gegeven. Maar wat houdt dat eigenlijk in?
Het is een overlevingsmechanisme voor slachtoffers van misbruik en intimidatie, die weinig of geen contact hebben met derden en waarbij de aanvaller zich langs zijn vriendelijke zijde laat zien en voorziet in de basisbehoeften van het slachtoffer, bijvoorbeeld door het geven van voedsel en bescherming.
Er zijn verschillende categorieën, maar bij alle is er sprake van een ongelijke situatie, waarbij één partij duidelijk de macht heeft over de andere: misbruikte kinderen, mishandelde vrouwen (die ondanks alles bij hun partner blijven), slachtoffers van incest, gevangenen in concentratiekampen, sekteleden, mensen in relaties waarin ze geïntimideerd worden.

Enkele bekende voorbeelden
De schatrijke Patty Hearst werd door een linkse groep ontvoerd. Haar familie betaalde een enorm losgeld, dat besteed werd aan voedsel voor de armen. Ze beroofde later, samen met haar ontvoerders, een bank en werd daarvoor veroordeeld.
De Oostenrijkse Natascha Kampusch werd acht jaar lang vastgehouden in een kelder. Ze zei na haar ontsnapping en na de zelfmoord van haar ontvoerder dat ze tijdens haar opsluiting “niets gemist had, dat ze haar basisbehoeften had. Ze was niet boos op haar ontvoerder en had/ heeft moeite met zijn zelfmoord.
De Nederlands-Belgische journaliste Joanie de Rijke werd in Afghanistan door de Taliban ontvoerd en verkracht. Ze verklaarde nadien “begrip te hebben voor haar ontvoerders. Ze koestert ook geen wrok tegen de Taliban-leider, omdat die haar ook had om kunnen brengen.”
Opvallend is dat beide laatste slachtoffers ontkennen aan het Stockholmsyndroom te lijden.

Doet het zich ook in de politiek voor?
Tussen de overheid en de burgers?
De laatste tijd wordt meer en meer gezegd en geschreven dat het zich inderdaad ook voordoet in de politiek.
Het is immers ook een psychologisch proces dat ertoe leidt dat een persoon (slachtoffer) zijn beeld van de werkelijkheid afstemt op de verwachtingen van een andere persoon in wiens macht hij verkeert (dader).
We hebben het hier dus over de laatste categorie, de intimidatie.
Het is merkwaardig dat burgers (slachtoffers) zo’n volgzame houding aannemen ten aanzien van de overheid (dader).
In deze relatie ondergaan de burgers nochtans ook een zekere vorm van gijzeling. Ze moeten een abnormaal hoog deel van hun zuurverdiende centen afstaan aan belastingen. Ze stellen vast dat corruptie en bevoordeling van de elite nog te vaak voorkomen. Banken en multinationals brengen (ongestraft) hun spaarcenten of hun job in gevaar of pakken die zelfs af. De vrijheid van meningsuiting wordt steeds harder en met nieuwe wetten onderdrukt. Voor alles en nog wat heeft men een vergunning van de overheid nodig. Diversiteit en tolerantie tegenover andere culturen wordt aan de mensen opgedrongen, zelfs en vooral via de openbare omroep. Dat alles samen is dus wel degelijk een vorm van intimidatie door de overheid, waaraan de burger niet kan ontsnappen. Diegene die durven procederen tegen de overheid, diegene die durven kritiek uiten (de pers, bijvoorbeeld) op mandatarissen zijn zeer zeldzaam geworden wegens de angst voor de gevolgen. De overheid gebruikt anderzijds het wapen van dienstverlening om de bevolking zoet te houden. Het merkwaardige ligt echter in het feit dat de kiezer in het stemhokje toch positief blijft tegenover de gijzelnemers.

Ook tussen de politieke partijen onderling?
Wanneer een nieuwe meerderheid aantreedt, zij het nu op federaal, op Vlaams of op gemeentelijk niveau, dan zien we dat de oppositie geleidelijk aan minder kritisch wordt en dat de ‘verstandhouding’ tussen beide partijen steeds beter wordt. Hoe langer een meerderheid aan de macht is, hoe scherper zich het probleem stelt.
Nochtans is de minderheid overgeleverd aan de grillen, aan de arrogantie, aan de discriminatie vanwege de meerderheid. De oppositie is eigenlijk machteloos. Ze moet zich tevreden stellen met een aalmoes en wordt daarmee in slaap gewiegd. Zonder te willen veralgemenen.
De meerderheid legt de regels vast, ankert zich vast in gemeentediensten of in de private sector (cultuur, middenstand, immobiliën, ….) en huldigt soms het principe van ‘het hemd is nader dan het rokje’. Ze herhaalt steeds weer dezelfde argumenten. De oppositie begint er ten langen laatste zelf in te geloven en speelt zonder morren ‘slippendrager’. Soms hebben oppositieleden daar ook persoonlijk belang bij of moeten ze meegaande zijn als ze iets willen gedaan krijgen dat hun kiezers ten goede komt.
Dat kan gaan van het mogen gebruiken van een gemeenteterrein of -gebouw tot het mogen uitbaten van een niet-vergunde camping … Het kan dus ook een kwestie van overleven zijn.

En tussen de Walen en de Vlamingen?
Om volledig te zijn, hoewel het niets met Middelkerke te zien heeft, moet ik ook nog zeggen dat de relatie Walen – Vlamingen ook wat weg heeft van een Stockholmsyndroom. Hoewel onze zuidelijke landgenoten , hoewel in de minderheid, steeds de eerste viool gespeeld hebben en op een arrogante manier op de Vlamingen hebben neergekeken, hoewel deze laatste steeds royaal een deel van hun inkomsten hebben moeten afdragen omwille van de ‘solidariteit’ met Wallonië, hoewel de Vlaming dagelijks ondervindt dat Vlaanderen en Wallonië twee totaal verschillende ‘landen’ zijn, is hij/ zij steeds zeer verdraagzaam gebleven. En de Vlaamse partijen, op twee en een halve na, laten zich dat allemaal welgevallen, omdat ze aan het syndroom lijden.

De Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804) heeft naar manieren gezocht om het volk te bevrijden uit alle vormen van zelf opgelegde onmondigheid en dwangmatig gedrag. Hij riep de mensheid op "zo dapper te zijn om nu eens op zijn eigen verstand te vertrouwen."

Omdat ik ervan overtuigd ben dat de Middelkerkse oppositiepartijen (CD&V, LDD en VB) niet kritisch genoeg zijn, omdat ze volgens mij ook gaan lijden aan het Stockholmsyndroom , roep ik ze op om toch maar liever geen slaafse meelopers te worden/ zijn van de meerderheid.

Bronnen
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/23203-het-stockholmsyndroom.html
http://www.pim-fortuyn.nl/pfforum/topic.asp?ARCHIVE=true&TOPIC_ID=63182

09-10-2010, 20:31 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Op vrijdag 24 september 2010 zag ik door mijn vensterraam dat twee heren in hemdsmouwen op stap waren om ‘reclame’ in mijn brievenbus te stoppen.Wat bleek, toen ik later mijn post ophaalde? Het ging om een zeer luxueuze propagandafolder van de ‘Open VLD’.
Daarin vond ik een kaartje met daarop de tekst “Wij zijn aan de deur geweest”.
Aangezien er een bel aan mijn huis hangt, die perfect werkt als men erop duwt, kan ik dus met absolute zekerheid zeggen dat dit niet gebeurd is. Onwaarheid, dus!!

Laten we de brochure, met veel foto’s en (te) weinig tekst, even doorlopen.

Over de inleiding door Michel Landuyt, burgemeester

Landuyt bedankt de ‘beste inwoners’ (het zou ‘Open VLD kiezers’ moeten zijn) overvloedig voor het vertrouwen dat ze in hem gesteld hebben.

Michel zegt “Ons team, dat de boekjes huis aan huis bedeelt, staat open voor uw suggesties”.
Dat bleek dus niet het geval te zijn.

De partij wil met deze actie een tussentijdse “balans” opmaken. Is dat woord hier eigenlijk wel op zijn plaats? Een balans is een winst- en verliesrekening. Hier is echter enkel sprake van wat de open VLD aan positiefs denkt verwezenlijkt te hebben en belooft nog te zullen uitvoeren. Geen woord van zelfkritiek, één grote zelfvoldaanheid. Het lijkt wel een verkiezingsbrochure.
“Wij blijven trouw aan onze visie”? Zou ik mogen weten wat die visie inhoudt? “Ruimte geven, in alle vrijheid werken, te ondernemen, te leren, te relaxen en te genieten” is dat de visie? Is dat liberalisme? Meen je nu echt, Michel, dat jullie de inmenging van de overheid beperken? En hoe zit het met de inspraak? En met al de regels die jullie voorschrijven?

Algemeen
Om eerlijk te blijven, wil ik onderstrepen dat er inderdaad wel enkele mooie verwezenlijkingen te noteren vallen. Dat is geldig voor alle deelgemeenten. Met de beschikbare budgetten (en subsidies) mochten we dat ook wel verwachten, nietwaar? Ik zou ook maar niet te hoog oplopen met de bouw van ondergrondse parkings en de aanleg van rotondes. Heeft de autochtone bevolking iets aan nog meer van die parkings? En rotondes hebben evenveel nadelen als voordelen. Daar zijn veel specialisten het mee eens. Maar over beide onderwerpen heb ik het al meermaals gehad in vorige artikels. Zitten daar geen verwezenlijkingen bij waarvoor de aanzet gegeven werd in de tijd dat de CD&V de schepen voor openbare werken leverde?
De brochure houdt ook heel wat beloften in. We moeten dus afwachten om te zien wat daarvan terecht zal komen?

Eerst een paar punten over de kerngemeente Middelkerke
In mijn beoordeling heb ik het hoofdzakelijk over Westende en Lombardsijde, maar toch eerst even wat mij opgevallen is in de tekst over Middelkerke.

“Op onze zeedijk werd het historisch onderscheid tussen Middelkerke en Westende weggewerkt.” Onze? Zoals het geschreven staat zou de dijk van Middelkerke-kern dus jouw dijk zijn, Michel? Die van Westende niet? Mag ik dan eens vragen waarom de VLD negen jaar nodig gehad heeft om in te zien dat er in één en dezelfde gemeente overal of nergens terrassen mochten komen?

Hebben onze dames en heren van het gemeentebestuur, met zo’n ruime staf aan ambtenaren, nu echt een studie nodig om de zwaktes en sterktes in kaart te brengen? Het is eerder aangewezen om meer op straat te komen, meer contact te hebben met de bevolking, zich meer te informeren en meer eigen inspanningen te doen om een bepaalde sector onder de knie te krijgen.
Is ‘meer kwalitatieve hotels’ echt het enig besluit dat uit die studie kon getrokken worden? Hoeveel heeft die studie gekost?

En daarmee komen we bij de financiën? Een balans gaat over centen. Zouden we dan eens mogen vernemen hoe het daarmee gesteld is? Hoeveel schulden heeft de gemeente? Zal het streefcijfer van 5% personenbelasting in 2010 gehaald worden? Waarom wordt daarmee gewacht tot het einde van de legislatuur?

Over Westende

Westende-dorp
Ons dorp zou in de afgelopen negen jaar een gedaanteverwisseling ondergaan hebben.
Weet de Open VLD eigenlijk wel wat dat is? In welke gedaante bevindt het dorp zich dan nu?
Natuurlijk zijn er ook hier enkele verbeteringen: trefpunt, kinderopvang, voetbalpleintje aan gemeenteschool, Koning Ridderdijk, kerkomgeving, … Er werden en worden ook verschillende wegen vernieuwd: Noordzeelaan, Flandrialaan, Weststraat, ……. en recent de Henri Jasparlaan van de kerk tot aan de school. Ook dat is positief, zelfs al moest voor sommige de gasleiding dringend vernieuwd worden. Mocht men enigszins rekening willen houden met wat ik daarover in vorige bijdragen schreef, dan zeg ik ‘Proficiat!’

Maar wat met al die beloften?
“Er komt een mooier marktplein”. Wat wordt daar mooier aan? Ook een Agora-plein?
We kunnen beter spreken van het Arthur Meynneplein (wat ook per akte verplicht is) aangezien er toch geen markt meer gehouden wordt… Het is dus gewoon een parkeerplein.

Wordt de veilige doortocht door Westende, die drie jaar geleden aangekondigd werd en die ten vroegste in 2010 zou aangevat worden, nu echt verwezenlijkt?

Zal het “speerpuntproject watersportcentrum” dat reeds beëindigd had moeten zijn met Pasen 2010, er nu toch nog komen?

“Woonuitbreidingsgebied tussen Badenlaan en Henri Jasparlaan?” Gaat het hier over die waterzieke zone waarvan al bijna 10 jaar gezegd wordt dat er 54 sociale woningen op zouden gebouwd worden?

Wat wordt bedoeld met “systematische vernieuwing van de voetpaden”? Mag ik eens een voorbeeld, buiten de nieuwe straten?

Er zijn ook nog enkele punten waar we helemaal niets over horen.
Hoe zit het met ‘Zon en Zee’? De promotoren weten natuurlijk waarom er nu al tien jaar een leegte is, maar de bevolking helaas niet. Is het een kwestie van vergunningen die de overheid maar niet geeft of is het door de crisis?

Wat gebeurt er met het politiebureau in Westende? Straks vieren we ook daar dat er tien jaar geleden voor het eerst over gesproken werd.

Waarom wordt er nu nog altijd zo weinig gedacht aan meer fietspaden, wat ook al zo vaak beloofd werd?

Waarom zijn er nog steeds onvergunde kampeerterreinen in Middelkerke?

Meer daadkracht is zeker aangewezen, dames en heren!

Westende-bad
“Mogelijkheid voor eigentijdse nieuwbouwprojecten (natuurlijk!) zonder het waardevolle erfgoed uit het oog te verliezen” Dat kan en mag een bestuur toch niet beweren als wij zien dat de ‘Carlton’, het postgebouw en villa’s in cottagestijl op de dijk zonder meer afgebroken werden.

We juichen natuurlijk ook enkele verwezenlijkingen toe, te danken aan investeringen door het Vlaams gewest: het Octave Van Rysselbergheplein en villa ‘Les Zéphyrs’ Over de roestige caterpillar van Wim Delvoye, ‘het symbool van de strijd van de kustbewoners tegen de zee’, lopen de meningen uiteen.

De zinnen “Het hart van Westende-bad werd gestaag gerenoveerd. Het Eduard Otletplein. Het Portiekenplein, de Distellaan en andere centrumstraten krijgen (?) een facelift”, begrijp ik niet. Is dat niet tegenstrijdig? Slaat dat ‘hart’ enkel op het plein? Wordt dat gestaag gerenoveerd?
De Distellaan en de Meeuwenlaan verkeren toch in een lamentabele toestand? Die zitten toch ook in dat hart?

Heeft het gemeentebestuur echt nog ‘onderhouden’, ja zelfs ‘uitgebouwde’ contacten in Brussel?
De CD&V – minister Crevits heeft nu toch de zeggenschap over openbare werken? En zal er straks toch nog geld zijn om al die beloften waar te maken? Er moet toch bespaard worden, zegt men? Of geldt dat niet voor Middelkerke?

Lombardsijde
“De Golf moet alle kansen krijgen om uit te breiden tot 9 holes.” Men zou misschien eens moeten uitleggen wat dit juist betekent. Dat is een club waar lidgeld moet betaald worden, nog steeds tamelijk elitair, met een privé-uitbater, zeer omstreden bij de aanleg, op gronden die eigendom zijn van Toerisme Vlaanderen, Moet de gemeente, wij dus, dan mee opdraaien voor de uitbreidingskosten? Neen, toch? Maar, wat betekent anders ‘alle kansen krijgen’?

Mogen we dan toch verwachten dat er een “Natuurherinrichtingsproject komt op de plaats van de vroegere camping Cosmos? Moeten we dat nog geloven? Dat werd anders reeds aangekondigd in de ‘Sirene’ van juli – augustus 2007 en nog heel veel vroeger besproken.

Is de doortocht van Lombardsijde, een heikel punt? Je zou het niet zeggen! Moeten de studies voor de hertekening nu nog starten? Het is alleszins een schoolvoorbeeld van gebrek aan doortastendheid van een bestuur. De bewoners willen de huidige toestand bewaren. Waarom wil de VLD het dan anders? Als ze kunnen bewijzen met ongevallencijfers dat de verkeersveiligheid ermee zou gediend zijn, dan moet het natuurlijk. De argumenten ‘ evenementen en markten zullen meer bezoekers aantrekken’ en ‘er zullen meer bussen ingelegd worden’ stuiten op zware twijfels. Of moet er absoluut een nieuw dorpsplein komen voor het prestige van het gemeentebestuur? Laat u daar toch niet door leiden!

Het ‘sportpark’ in de Baronstraat kan inderdaad een belangrijk project worden. Ik kijk nu reeds uit naar de totaalkost: huis Dedecker, kleedkamers en kantine voor SC Lombardsijde, speelpleinen, …
Dat wordt een interessant bedrag!

“Een woord blijft een woord” staat voor “het huidig gemeentebestuur houdt zijn beloften”. Ik laat het toch maar beter aan de lezers over om daaraan geloof te hechten of daaraan te twijfelen.

03-10-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Deze week wil ik het hebben over het ouderlijk huis van Jean-Marie, Luc en andere Dedecker’s.
Hun vader Robert woonde er tot aan zijn dood en zijn echtgenote, Maria De Reuwe. ook nog een tijdje daarna. Het was ook het ouderlijk huis van deze laatste want ik herinner me nog uit de tijd dat ik voetbal speelde bij SC Lombardsijde dat haar ouders Isidoor en echtgenote Lucie Dewulf er woonden.
Het staat nu leeg, meer nog, het is vervallen want zo gaat dat met lege panden. Je zou het niet voor mogelijk houden hoe snel vandalen en andere flauwe plezante er een krot van maken.
Het werd aangekocht door de gemeente in het jaar 2007 voor de prijs van 185.000 euro (prijs geschat door het Comité van Aankoop van het Ministerie van Financiën, volgens een regeling ‘in der minne’, neem ik aan). Daarmee bedoel ik ‘geen onteigening’.
Het huis zou afgebroken worden en de ruimte zou geïntegreerd worden in het sportstadion van Lombardsijde. Het zou een 'agoraspace' worden ten behoeve van de Lombardsijdse jongeren. Een wat?
Zeg maar ‘verzamelplaats’ hoor, dat verstaan de mensen beter.

Jullie kennen toch de heldergele zonnige paardenbloem? Hier noemen ze die ‘beddepissers’ (bedplassers in het AN). In het Frans klinkt de naam deftiger: ‘pisenlits’. Wisten jullie waar die naam vandaan komt? Het komt door het feit dat het een heilzaam en lekker kruid is, dat soms in voorjaarssalades verwerkt wordt. Men beweert dat het opwekkend en reinigend is en het zou de lever, galblaas en nieren tot grotere activiteit aanzetten. Vandaar!
Als de bloem uitgebloeid is, gaat ze dicht en er ontwikkelen zich zaadjes met aan elk daarvan een pluis. Als het zaad rijp is gaat de knop weer open en ontvouwt zich de pluizenbol. De zaadjes raken los en zweven aan hun pluis naar een andere plaats om, als het mogelijk is, daar te ontkiemen.

Hebben jullie als kind ook soms de natuur een beetje geholpen en er de pluizen zelf afgeblazen?
De overlevering wil namelijk dat het aantal pogingen dat je nodig hebt om alle pluisjes eraf te blazen iets te betekenen heeft. Dat aantal kan staan voor het aantal jaren dat je nog moet wachten om de ware tegen te komen. Het aantal pluisjes dat bleef staan na één keer blazen, was het aantal kinderen dat je zou krijgen of het aantal jaren dat je nog te leven had of zelfs hoe laat het was. Wanneer je alle parachutes in één keer weg kon blazen, dan mocht je een wens doen. Voor een meisje dat graag wilde trouwen, betekende dit dat het zeer binnenkort zou gebeuren. Jongens ‘deden niet zo flauw’.
Je kan dus het resultaat manipuleren door hard of minder hard te blazen. De betekenis die ons best uitkwam was deze: als ze allemaal in één keer wegvlogen dan was het antwoord op je wens of vraag JA, als er pluisjes achterbleven, dan zou je wens niet uitkomen of was het antwoord NEE. Zo testten wij of onze jeugdliefde al dan niet van ons hield. Zo hard mogelijk blazen was dus de boodschap.

Waarom heel die uitleg, eigenlijk? Omdat het een stukje jeugdsentiment is, maar vooral omdat ik vermoed dat er vóór het Dedecker – huis in de Bamburgstraat in Lombardsijde wel eens mensen pluisjes aan het blazen kunnen geweest zijn. “Houd ik al dan niet van Jean-Marie?” Afgaande op de foto’s, moet ik jullie niet uitleggen wie wel en wie niet van hem houdt.

Bron
www.amsterdamsebos.nl

08-08-2010, 11:24 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het zogezegd ‘laatste woord’ van de kiezer plaatst Vlaanderen voor een zeer ingewikkelde, ja haast onmogelijke situatie.
Hier bij ons werd ‘centrum-rechts’ gestemd voor meer zelfstandigheid. Men heeft genoeg van het oeverloos gezwets van de traditionele partijen. Men wenst niet langer dat de Walen hun wil opleggen. Men wil dat het gedaan is met een hele reeks onrechtvaardigheden en scheeftrekkingen, waar de Vlamingen het slachtoffer van zijn.
De NV-A en de PS werden zeer sterk gemaakt en staan nu oog in oog met elkaar. Dat biedt heel veel mogelijkheden, want geen enkele van de andere partijen wil/ durft doorgaan voor slecht verliezer. De twee overwinnaars houden er op elk gebied tegenovergestelde meningen op na: sociaal economisch, justitie, cultuur, staatshervorming, verkeer, migratie, Enz…. Wallonië heeft andere media en een andere publieke opinie. Velen zijn er zelfs van overtuigd dat wij twee verschillende volkeren zijn. Het electoraal succes van de PS, blijvend gehuld in een schandaalsfeer, is vooral te danken aan de allochtone stemmen.
Door het succes van de NV-A in Vlaanderen zullen de Franstaligen nu wel aan hun ellebogen gevoeld hebben dat men in het ‘Noorden’ ernstig van plan is om een andere strategie en andere tactieken toe te passen. De ervaring van de voorbije maanden/ jaren doet er mij echter aan twijfelen dat men in het ‘Zuiden’ plots bereid zou zijn om een ommezwaai te maken en allerlei toegevingen te doen. Die zullen wel weer van de Vlamingen moeten komen. Misschien kan men in de politiek een coalitie sluiten met de ‘duivel’ maar een goed, eerlijk en stabiel huwelijk tussen NV-A en PS lijkt me zeer onwaarschijnlijk, zo niet onmogelijk.
De NV-A’ers beweren mordicus dat zij een akkoord willen en dat vóór 1 september 2010, maar daarvoor zijn uitgebreide (kruiperige) toegevingen nodig. Daartoe hebben zij van de kiezers eigenlijk geen mandaat gekregen. Als Dewever dan nog het premierschap aanbiedt aan Di Rupo, die bovendien noch Nederlands noch Engels spreekt (toch onaanvaardbaar voor een premier), dan kan men op zijn minst spreken van ‘kiezersbedrog’, zelfs als hij beweert “als daardoor het land kan gedeblokkeerd worden, waarom niet?”

Ik heb in de voorbije weken aandachtig de debatten gevolgd op onze TV – zenders. Ik heb veel politieke krantenartikels gelezen. Om de acties van Dewever in de komende weken beter te kunnen beoordelen, heb ik mij nu ook eens verdiept in het partijprogramma van de NV-A, opgesteld met het oog op 13 juni 2010. Ik vond daarin zo veel beloften dat ik mij afvraag of en hoe ze die ooit zullen kunnen verwezenlijken.

Wordt er 22 miljard bespaard om tegen 2015 een begroting in evenwicht te hebben, of mogen de Walen nog 7 miljard extra uitgeven?
Zal er een einde gemaakt worden aan de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië? Of zullen die nu goed gepraat worden met de toverwoorden ‘solidariteit is nodig!?
Zal de senaat afgeschaft worden? Wordt het aantal parlementsleden verminderd?
Zal er gesnoeid worden in de staatsuitgaven?

Zal de migratiekraan dichtgedraaid worden? Is het nu gedaan met het opengrenzenbeleid en met de massale regularisaties? Tussen haakjes, het is goed te weten dat de NV-A het vorige regeerakkoord en dus de massale regularisatie van illegalen goedkeurde. Vorig jaar gaf het NV-A, in het Europees parlement, zijn goedkeuring aan de komst van 60 miljoen vreemdelingen tegen 2050.
Wordt er werk gemaakt van snellere procedures en een echt terugkeerbeleid?
Zullen de kandidaat-emigranten naar België basiscursussen moeten volgen in het land van herkomst? Zullen ze daar duidelijk worden ingelicht over ons land en over de rechten en plichten die daarmee samengaan? Zal er een actief ontmoedigingsbeleid worden gevoerd ten aanzien van huwelijken van de tweede en derde generatiemigranten met partners in het land van herkomst?

Krijgen wij een eigen arbeidsbeleid?
Komen er 500.000 jobs bij om onze werkgelegenheid op het gemiddeld niveau van Europa te brengen? Komt er een tijdspaarrekening voor werknemers die hen in staat stelt om bij te scholen of te zorgen voor kinderen of ouders?
Worden de lasten op arbeid verlaagd tot op het niveau van de ons omringende landen?
Wordt het onderscheid tussen arbeiders en bedienden ongedaan gemaakt?
Wordt de effectieve uittredingsleeftijd (vandaag gemiddeld 60 jaar) opgetrokken zodat de wettelijke pensioenleeftijd van 65 jaar in de praktijk benaderd wordt. Worden het brugpensioen en andere stelsels van vroegtijdige uittreding afgebouwd om uiteindelijk uit te doven?
Wordt er nu werk gemaakt van een beter evenwicht tussen rechten en plichten van werkzoekenden?

Zal justitie grondig en fundamenteel hervormd worden? Komt er nu een Vlaamse justitie?
Komt er meer blauw op straat?
Zullen er nieuwe gevangenissen gebouwd worden?
Komen er strengere straffen? Krijgen de slachtoffers nu meer aandacht dan de daders?
Wordt er nu werk gemaakt worden van bilaterale akkoorden met landen waarvan veel burgers bij ons in de gevangenis zitten, met het oog op hun repatriëring en dit zonder hun toestemming?
Komt er een einde aan een gedoogbeleid voor drugs en aan de legalisatie daarvan?

Wordt de rol van de koning zuiver protocollair? Worden de koninklijke dotaties aangepast (verlaagd) door de republikeinse partij?

En wat met die grote staatshervorming? Komt er een (logische) splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde zonder onderhandelen of wordt de splitsing behandeld in een groter pakket? Komen we dan weer in de toestand van vóór de verkiezingen? Komt er eerst een staatshervorming, nog vooraleer de andere problemen aangepakt worden?
Komt er een Copernicaanse omwenteling, waarbij de gewesten het middelpunt (van België) worden in plaats van de federale regering, met andere woorden, zal de NV-A vasthouden aan een confederaal systeem? Worden alle geldstromen nu omgedraaid?
Wordt Brussel een stad in plaats van een gewest?

Worden de prijzen van vele goederen en diensten (voeding, mobiliteit) op het (lager) niveau van de andere landen gebracht?
Krijgen we nu een eigen energiebeleid?
Dalen de prijzen voor elektriciteit, gas, telefonie en internet, zowel voor consumenten als voor ondernemingen?

Wordt de sociale zekerheid gesplitst zoals Dewever zei in een TV-debat of wordt die alleen maar hervormd? Worden de gezondheidszorg en de kinderbijslagen Vlaamse bevoegdheden?
Komt er een Vlaamse hospitalisatieverzekering?
Komt er een Vlaams pensioen, dat Danny Pieters zo hardnekkig verdedigde in “Phara”?

Wordt Vlaanderen nu fiscaal autonoom? Wordt de onrechtvaardige toepassing van de regels voor het heffen van belastingen tussen Vlaanderen en het minder strenge Wallonië nu opgeheven?
Betalen we in de toekomst minder belastingen? Of integendeel hogere milieutaksen, meer btw, meer accijns op tabak en alcohol, meer belasting op spaaropbrengsten, op vermogens en aan solidariteitsbijdragen voor de betere verdieners.

Zal Vlaanderen nu zijn eigen mobiliteit (spoor en verkeersveiligheid) kunnen regelen, zodat de onrechtvaardigheid bij het flitsen en het innen van boeten en de verdeling van de opbrengst daarvan, opgeheven wordt?

De hiervoor gestelde vragen zijn een verzoek om bevestiging betreffende het verkiezingsprogramma en openbare uitspraken van de NV-A. Zal die partij zich daaraan houden of wordt er elke dag een nieuw compromis gesloten? Voor Dewever is politiek immers de kunst om het noodzakelijke haalbaar te maken, maar … “het zal nooit zijn wat je droomt”
Als Geert Wilders in Nederland na de verkiezingen afziet van één breekpunt, zijn eis om de pensioenleeftijd niet te verhogen, dan wordt hij daarvoor al als een verrader afgeschilderd. Hoever zal Bart Dewever gaan in het verloochenen van zijn principes en van zijn Vlaams-nationalistische overtuiging?
Het is al begonnen. De NV-A grijpt al terug naar de vijf resoluties van de Vlaamse regering. Van achteruit krabbelen gesproken!
Op 15 juni 2010 verklaart hij dat hij nog steeds honderd procent achter zijn programma staat en dat het programma van de PS een hele lijst punten bevat waarmee hij het niet eens is.
Dat hij dat kluwen nu maar ontwart!! Ik heb er weinig vertrouwen in!

Hoe hebben onze Middelkerkse kandidaten en hun respectieve partijen het er van afgebracht?
Ziehier de resultaten voor de Kamer, voor de kieskring West-Vlaanderen, kanton Oostende (93.595 kiezers). Jullie zien naast de partij, het aantal behaalde stemmen, in aantal en in percenten.
In de vierde kolom staat het percent dat de partij haalde in de gehele kieskring. In de laatste kolom staan de rechtstreeks verkozenen en tussen haakjes hun woonplaats)

VB            7.521      9,6%     9,1%       Peter Logghe (Roeselare)
LDD         10.078    12,9        7,7         Jean-Marie Dedecker (Oostende)
O-VLD       9.870    12,6      13,5         Vincent Van Quickenborne (Kortrijk), Sabien Lahaye-Battheu (Poperinge)
Cd&V        9.357    12,0      23,0          Yves Leterme (Ieper), Nathalie Muylle (Rumbeke), Stefaan De Clerck
                                                              (Kortrijk), Hendrik Bogaert (Jabbeke)
SP-a       15.618    20,0      13,0           Renaat Landuyt (Brugge), Myriam Vanlerberghe (Izegem), Ann Vanheste (De
                                                                      Panne)
NV-A       18.262    23,4      24,0         Geert Bourgeois (Izegem), Daphné Dumery (Blankenberge), Manu Beuselinck
                                                                     (Oostende), Koenraad Degroote (Wakken)
Groen       6.208      7,9         6,3          Wouter De Vriendt (Oostende)
LSP               207     0,3         0,2
PVDA           645     0,8         0,8
Vital             395     0,5          0,3
Blanco en ongeldig 4.674         5,6       6,0

Voor de kamer telt West-Vlaanderen dus 16 verkozenen. Twee van de vroegere kamerleden, Koen Bultinck (VB) en Luc Goutry (CD&V) werden niet herkozen. Dumery en Beuselinck komen erbij. Ook Pol Van Den Driessche (senator) werd niet verkozen voor de kamer.
Aangezien Geert Bourgeois Vlaams minister blijft, wordt hij vervangen door Bert Maertens uit Izegem.
Dedecker blijft verweesd achter in de kamer.
Suzanne Lacombe-Verbeest stond negende en enige Middelkerkse op een kamerlijst. Zij haalde 2.402 voorkeurstemmen. Een niet onaardig resultaat, gezien het ernstig verlies van het Vlaams Belang in onze provincie.

Voor de senaat werden twee West-Vlamingen verkozen: Johan Vande Lanotte (SP-a - Oostende) en Sabine de Bethune (CD&V - Marke).
Geert Lambert (Groen) werd niet verkozen op de groene lijst. Zijn recentste politieke jaren zijn dus allesbehalve zijn succesrijkste geweest.

Deze toestand zal later nog wijzigingen ondergaan, als de regering gevormd is en bepaalde verkozenen een ministerambt bekleden en vervangen worden door hun opvolgers. Er worden ook nog senatoren gecoöpteerd (NV-A 2, CD&V, SP-a, VB en Open VLD elk één).
Verder worden ook nog 10 Vlaamse gemeenschapssenatoren aangeduid.(NV-A 3, CD&V elk 2, VB, Groen en Open VLD elk 1). Die krijgen dus een dubbel mandaat: Vlaamse raad en senaat. Wie dat zullen zijn, is nu nog niet bekend.
Middelkerkenaar Henk Dierendonck stond als lijstduwer op de senaatslijst. Hij behaalde 3105 voorkeurstemmen. Zijn aanplakborden waren nochtans talrijk en duidelijk aanwezig.

Middelkerke heeft dus nog steeds geen vertegenwoordiger noch op Vlaams noch op federaal niveau.

We kijken met spanning uit naar de politieke ontwikkelingen in de komende maanden. We moeten binnen zes maanden toch niet opnieuw gaan kiezen, zeker?

Bron
http://www.n-va.be/files/default/nva_images/documenten/verkiezingsprogramma%20N-VA%202010.pdf
http://www.woordhouden.be/?q=node/16 (de vijf Vlaamse resoluties)
U kan het complete verkiezingsprogramma van de NV-A (in PDF-formaat) hier doorlezen.
http://verkiezingen2010.belgium.be/nl/

20-06-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De actuele Middelkerkse gemeenteraad is als volgt samengesteld: 12 leden van de Open VLD, 7 van de CD&V, 3 van het Vlaams Belang, 2 van het Progressief Kartel (1 SP-a en 1 SLP – groen?) en 1 onafhankelijke van de LDD (overgelopen van de CD&V).

Waarom willen inwoners van een gemeente eigenlijk lid worden van een welbepaalde partij of deel uitmaken van een partijbestuur ? Waarom willen ze een plaats op de verkiezingslijst van die partij?
Daarvoor kunnen meerdere redenen gevonden worden.
De meest voor de hand liggende, die ook het vaakst aangehaald wordt, is dat men met een politieke kleur geboren wordt. Dat is ook de ‘simpelste’ reden. “Het is een familietraditie” en “Eens blauw … of rood”! “Steeds… blauw … of rood”
Er zijn ook verhevener redenen. Er leven inderdaad nog mensen die vinden dat de toekomst van de gemeente, van henzelf en van hun nageslacht het best kan verzekerd worden door deze of gene partij.
Wie zich verdienstelijk maakt in een vereniging, wordt daardoor interessant, ja zelfs opgejaagd wild. Zij worden, vaak door meer dan één partij gevraagd en ze aanvaarden het meestal graag omdat ze denken aldus beter de belangen van hun vereniging en van de leden te kunnen verdedigen.
Opportunisten zijn er natuurlijk ook. Die denken maar aan de plaats die ze op een partijlijst kunnen krijgen en dus aan de kans die ze hebben om een zitje te veroveren in de gemeenteraad of in het OCMW. Tot die groep kunnen we meestal ook de overlopers rekenen. Die denken dus eerder aan hun eigen belangen!
Soms vraag ik mij af of lokale kandidaten ook nog aan politiek doen omdat de doctrine van een partij hen aanspreekt. Vraag maar eens aan een lokaal politicus waarom hij/ zij voor een bepaalde kleur gekozen heeft. Weten zij wel wat liberalisme of socialisme inhoudt? Als ze daarop al een zinnig antwoord kunnen geven, dan zal je daarover op zijn minst zeer verwonderd opkijken. Het is juist dat de verschillen tussen de (te vele?) strekkingen in de laatste jaren fel vervaagd zijn. Het is evenzeer waar dat politiek bedrijven op lokaal vlak weinig te zien heeft met die op Vlaams of federaal niveau.
Laten we toch maar eens, zeer kort, overlopen welke doctrine, de blauwe, rode, oranje, groene of geel-zwarte partijen eigenlijk aankleven.

Liberalisme heeft als uitgangspunt de vrijheid van het individu. Dat betekent dat de overheid zo min mogelijk moet ingrijpen in de economie en het maatschappelijk leven.
De liberale samenleving is sterk verbonden met het kapitalisme, dat gekenmerkt wordt door privé-eigendom van de productiemiddelen (zoals: machines, grond, gebouwen, grondstoffen en arbeid). Ander speerpunt van het liberalisme is de scheiding van kerk en staat.
Is die doctrine te herkennen in het bestuur van de Middelkerkse liberalen? Ik denk het niet!
Ons liberaal bestuur bemoeit zich maar al te graag met het maatschappelijk leven en laat weinig of geen inspraak toe. Ik vermoed dat de ‘liberale gedachte’ in Middelkerke vooral succes heeft omdat de partij een hoofdrol speelt en veel verkozenen heeft. Succes trekt aan en biedt allerlei voordelen.

Socialisme is gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit. Kerngedachte is dat het collectief, al dan niet belichaamd door de overheid/staat, de hoogste beslissingsbevoegdheid heeft over de verdeling van macht en goederen. De Staat moet het verschil tussen arm en rijk nivelleren en zo een einde maken aan de klassenmaatschappij. In een wat modernere interpretatie wordt aanvaard dat volledige nivellering niet noodzakelijk is voor het verwezenlijken van een eerlijke samenleving. Vrijwel elke socialistische theorie gaat nochtans uit van een sterk overheidsingrijpen om sociale en maatschappelijke problemen op te lossen en kenmerkt zich door een sterke antipathie tegenover een (te) vrije markt.
Het progressief kartel Verdonck-Maesen heeft in de huidige meerderheid onder andere gekozen (neem ik toch aan!) voor volgende bestuursverantwoordelijkheden: huisvesting, samenlevingsopbouw, kinderopvang (Verdonck) en jeugd en senioren, preventie- en straathoekwerk, toegankelijkheidsbeleid en sociale zaken en ontwikkelingssamenwerking.(Maesen). Men kan dus zeggen dat die bevoegdheden de kans geven om de socialistische lijn te volgen.

Het liberalisme/ kapitalisme staat dus lijnrecht tegenover het socialisme, maar dat is tegenwoordig geen bezwaar meer om samen een meerderheid te vormen. Overeenkomen is wel iets anders.

Het napluizen van enkele websites om achter de doctrine van de christen-democratie te komen, liep niet van een leien dakje. Ik stelde vast dat de CD&V het daar zelf moeilijk mee heeft. Ze doen zelfs aan ‘brainstorming’ om klaarheid te kunnen scheppen.
Het zou gaan over een groepering van krachten die aan de christelijke leer haar hoogste beginselen en haar innerlijke bezieling ontleent, om met tijdelijke middelen en onder eigen verantwoordelijkheid, het algemeen tijdelijk welzijn na te streven.
Het christendom dicteert geen sociaal-economische oplossing, maar geeft wel de algemene principes aan van rechtvaardigheid, naastenliefde, persoons- en gezinswaardering.
Dergelijke algemene bewoordingen kunnen eigenlijk in elke doctrine/ partij ingepast worden.
Van oudsher bestaat de CD&V uit machtige zuilen, zoals de Christelijke Bond van de Gepensioneerden, de Bond voor Grote en Jonge Gezinnen, de Boerenbond, het Davidsfonds, de vzw Pasar of vroeger ‘Vakantiegenoegens’, Broederlijk Delen, ACW en ACV, Enz… Dat laat de partij toe een grote en trouwe achterban te creëren en bijeen te houden vanuit die bonden. Dat brengt echter ook mee dat al die strekkingen vooraanstaande plaatsen opeisen op kiezerslijsten en bij het innemen van de postjes. Aangezien men nooit iedereen tevreden kan stellen, moet de partij wel eens schipperen. In de volksmond spreekt men soms van ‘tjevengedrag’ als er geprobeerd wordt iets op verschillende manieren uit te leggen. Sommige hebben zelfs liever dat men de ‘C’ uit de partijnaam niet associeert met ‘Christelijk’ omdat ze willen dat ook niet-gelovigen voor hen kiezen.

Het Vlaams-Belang is een Vlaams-nationalistische partij. Die eist ondermeer zelfbestuur voor Vlaanderen. De partij is rechts: tradities, waarden en normen moeten geëerbiedigd worden. Ze wil ook respect afdwingen voor de Nederlandse taal.
Ze staat sceptisch tegenover Europa en vindt dat Turkije daarvan geen deel kan uitmaken.
In tegenstelling met alle andere partijen komen zij er voor uit dat zij een streng vreemdelingenbeleid wensen. De Vlaamse culturele eigenheid moet bewaard blijven, vreemdelingen moeten onze wetten respecteren, zich aanpassen aan onze cultuur, onze normen en waarden, onze leefgewoonten en aan belangrijke traditionele principes van onze beschaving, zoals ondermeer de scheiding van kerk en staat, de democratie, de vrije meningsuiting en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Enkele doctrinepunten slaan niet op het lokaal vlak. De partij zit ook hier in de oppositie. Ze waakt over het behoud van het Vlaams karakter van de gemeente en voert een kritische politiek, in de geest van de partijdoctrine.

Dedecker beweert blauwer dan blauw te zijn en altijd te zeggen wat de mensen denken? Of men hier kan spreken van het aankleven van een doctrine, door zijn éénmansfractie in de gemeenteraad, dat is een andere vraag.

De groenen staan voor ‘eerbied voor het milieu’. Aangezien alle partijen tegenwoordig minstens de indruk willen geven dat ook zij zeer bezorgd zijn voor het milieu, maakt de groene doctrine steeds minder indruk.
Voor de eerste keer in Middelkerke, zijn de Groenen toegetreden tot een kartel (het Progressieve). Dat leverde wel geen verkozene op, maar schepen Verdonck van kartelpartner SP-a is belast met milieu- en duurzaamheidsbeleid, zodat de Groenen nu toch wat dichter bij de bron gekomen zijn.
In het progressief kartel vinden we ook nog Lode Maesen. Hij maakte deel uit van de Sociaal-Liberale partij (SLP) van Geert Lambert. Wat vroeger ooit ‘Volksunie’ heette en later ‘Spirit’ is nu ook in damp opgegaan. Ik neem aan dat Lode nu ook een groene geworden is, zoals zijn baas. Zo zie je maar, de groene toch nog in de gemeenteraad/ het college.

Goed bestuur, financiën beheren zoals een goede huisvader, luisteren naar de inwoners en rekening houden met hun mening, tot welke doctrine behoort dat eigenlijk?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Liberalisme
http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialisme
http://www.vlaamsbelang.org/21/
http://www.kerknet.be/admin/files/assets/tindemans_fragment_inleiding.pdf

21-03-2010, 10:57 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Deze week viel een (aangename) verrassing in mijn mailbox: schepen Geert Verdonck reageert op enkele van mijn blogartikels.

Het VLD – krantje ‘Open VLD – blik’
Ik heb net uw standpunt gelezen met betrekking tot het artikel in ‘Open Blik’ betreffende het voorstel tot oprichting van een LOI. Ik kan uw stelling alleen maar bijtreden. Als coalitiepartner betreuren wij ten zeerste de foutieve informatie die in het artikel wordt meegegeven. Ons lijkt het vooral de bedoeling de bevolking op stang te jagen. Zoals u terecht stelt is het intellectueel oneerlijk om een kleinschalig LOI te vergelijken met een uit de kluiten gewassen asielcentrum. Dergelijke misleidende artikels horen niet thuis in een krantje van een democratische partij.

Het buurthuis
U mag binnenkort een reactie van mij verwachten op het artikel over het Buurthuis in Westende-Bad. Ik zal u ook de nodige informatie bezorgen betreffende het financiële plaatje. Ik heb dit in het verleden al in de gemeenteraad uit de doeken gedaan en wil u gerust alle cijfers bezorgen.

Beoordeling gemeentebestuur
Wat uw opmerking over huisvesting betreft: dat is inderdaad ook mijn bevoegdheid,en tegelijk ook mijn grootste zorgenkind. Het is zeer moeilijk om in Middelkerke een sociaal huisvestingsbeleid te voeren, maar we zijn er wel hard mee bezig. Grootse resultaten kan ik inderdaad nog niet voorleggen, maar we werken aan een aantal dossiers die- indien ze het fiat van hogerhand krijgen – het tekort aan betaalbare woningen grotendeels zouden kunnen oplossen. Wordt ongetwijfeld vervolgd. De opmerkingen van CD&V waren trouwens nogal goedkoop: ze zijn zelf vertegenwoordigd in het gemeentelijk huisvestingsoverleg (via raadslid Francine Ampe) en weten zeer goed waar de moeilijkheden zitten. Maar dat is nu eenmaal dorpspolitiek, zeker?

Enquête over groenste gemeente
O ja, leefmilieu behoort ook tot mijn bevoegdheid. Er is inderdaad nog heel wat werk aan de winkel, zowel op vlak van energie als op het vlak van duurzaamheid. Onze milieuambtenaar doet wat hij kan, maar momenteel zitten we zonder duurzaamheidsambtenaar (procedure is lopende), waardoor een aantal dossiers vertraging oplopen. Tenslotte: wat de zonnepanelen betreft: in 2009 keerde de gemeente een installatiepremie uit voor ongeveer 120 installaties van fotovoltaïsche zonnepanelen en/of zonneboilers. Ze vallen dan misschien niet overal op, maar ze zijn er wel degelijk. Ook dit jaar stromen de aanvragen binnen, ondanks het feit dat de groenestroom-certificaten zakten met €100.

Beoordeling blog

Ik ben het niet altijd eens met (een deel van) de inhoud van uw artikels, maar ik kan de manier waarop ze zijn geschreven en de inspanning die u doet om u te documenteren best appreciëren.

Deze reactie wordt gepubliceerd met toelating van schepen Verdonck, die meteen meedeelt dat schepen Maesen zijn mening deelt. Met dank aan beide schepenen, die het hopelijk niet bij deze ene reactie zullen laten.

21-02-2010, 10:50 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Vandaag kreeg ik het nieuw partijkrantje van de VLD in de bus. Het heet ‘Open VLD – blik’, niet te verwarren met ‘Westendse blik op Middelkerke’.
Op het eerste gezicht dacht ik met een oud product te doen te hebben, want het nummer 1 van de jaargang 1, draagt als datum ‘januari 2009’. Vergissing, waarschijnlijk? Of lopen ze in de VLD een jaar achter?

Ik heb reeds op 21 december 2008 een blogartikel gewijd aan de krantjes van onze politieke partijen. Daarin schreef ik, onder andere, dat ze in hoofdzaak partijpolitieke onderwerpen behandelen, eerder dan lokale toestanden aan te kaarten. Ik vond dat niet zo abnormaal omdat de fondsen voor het drukken en verspreiden van de hoofdzetel in Brussel moesten komen.
Wel, de Middelkerkse VLD heeft nu blijkbaar zelf fondsen genoeg, want zij willen breken met deze gewoonte. Zij zeggen namelijk zelf “Vanaf nu trekken we regelmatig een nieuw ‘Blik’ open op de Middelkerkse actualiteit, met de bedoeling om ieders blik op wat hier leeft wat aan te scherpen.” en verder “Bij het begin van dit nieuwe decennium, werd nu gekozen om opnieuw zelfstandig een blad uit te geven, los van Brussel.” Wat mogen we dan wel verwachten? Weer met hun eigen woorden “vrank en vrij nieuws, soms iets rebelser dan vroeger, niet met modder gooien zoals anderen dat wel in onze richting doen.”
Sta mij toe die intentie over de aard van het te brengen nieuws, niet ernstig te nemen. Een politicus die vrank en vrij spreekt? Eerst horen of zien en dan geloven!! Rebelser dan vroeger? Mijn tekstverwerker geeft al aan dat dit woord niet bestaat in het Nederlands, maar als hier ‘opstandiger’ bedoeld is, dan vraag ik mij af tegen wie dat verzet zal gericht worden. Tegen henzelf? De VLD doet hier toch altijd wat zij goedvinden?
Met modder gooien? Wie beschimpt, belastert of smaadt hier de VLD? Niemand zou dat durven want het is alom bekend dat Michel niet graag in een negatief daglicht gesteld wordt. Nochtans zou hij moeten weten dat het principe van de vrijheid van mening al sinds 1830 in de Grondwet ingeschreven staat. En dat deze grondwettelijke vrijheid per definitie impliceert dat men "naar eigen goeddunken" schrijft en niet naar het goeddunken van iemand anders (hier onderverstaan: de burgemeester).
De vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, staat als een grondrecht ingeschreven in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (art. 10.1).

De blauwe partij is werkelijk de kampioen in het veranderen van de naam van het blaadje. Er bestond reeds een ‘PVV Info’ in de tijd dat ze nog ‘Partij voor Vrijheid en Vooruitgang’ heette.
In 1989 en een paar jaar daarna was er telkens een nieuwjaarsuitgave van ‘Gemeentebelangen PVV Groot Middelkerke’. We ontvingen toen achtereenvolgens ‘VLD van de Burger’, ‘De Lokale Burgerkrant’, ‘Middelkerke Burgerkrant’, ‘De Middelkerkse Burgerkrant’, ‘De Burgerkrant van Middelkerke’ en tenslotte ‘VLD Burgerkrant Middelkerke’. Uiteraard telkens met een andere layout.

Men zou zich ook kunnen afvragen hoe ze dat nieuwe blaadje telkens zullen vullen met interessant nieuws. Misschien wordt het allemaal wel een beetje te veel?
In ‘Sirene’ kunnen ze al hun verwezenlijkingen bewieroken en hun plannen en beloften uitvoerig bespreken. En dan is er ook nog ‘Ja Wadde, uw frisse wind aan de middenkust.’ Ik kan me vergissen natuurlijk, maar ik zie daarin zoveel blauwe sponsors? Zou dat misschien ook soms…. ?

Ik heb niet de intentie om nu alle artikels uit het eerste nummer te beoordelen. De ‘Openbare werken’ en het ‘Toerisme anno 2010” zullen later het onderwerp van één van mijn artikels uitmaken. De terrassen op de dijk heb ik reeds besproken. Natuurlijk mag er geen verschil zijn tussen Westende en Middelkerke, tenzij misschien in de afmetingen in functie van de beschikbare plaats op de respectieve dijken. Ik ben voorstander van geen of hoogstens kleine terrassen omdat er nauwelijks nog plaats blijft om te fietsen of te wandelen. Maar dat zullen ze in de horeca niet graag horen! En dus zal ons bestuur dat niet durven beslissen.
Wat ik wel met zeer veel aandacht gelezen heb en wat ik niet onbesproken kan laten, is “Geen 2^de Zon en Zee’. Eerst en vooral begrijp ik de titel niet, want het gaat hier niet over een nieuw asielcentrum maar over een LOI (Lokaal Opvang Initiatief). Dat is meestal een gemeubelde privé-woning met de nodige faciliteiten, zodat de asielzoekers kunnen instaan voor hun dagelijkse basisbehoeften. Het OCMW zorgt voor sociale en medische begeleiding. Tenminste, als dat nog steeds van toepassing is want de richtlijnen veranderen schier dagelijks.
Elke gemeente kreeg totnogtoe volgens een ‘spreidingsplan’ een aantal asielzoekers toegewezen. Dat aantal werd bepaald op basis van het aantal inwoners, het aantal in de gemeente wonende leefloongerechtigden en asielzoekers en het gemiddeld belastbaar inkomen van de inwoners. Dat waren er 19 voor Middelkerke. Dus: laat ons zeggen één, twee of drie woningen, dus absoluut niet te vergelijken met een asielcentrum. Of wil men de lezer voor de gek houden?
Nog zo één: de VLD – fractie zou voorkomen hebben dat de eerste stappen zouden worden gezet om een tweede Zon en Zee’ in onze dierbare gemeente te organiseren.
De 11 –koppige OCMW – raad is samengesteld uit 5 VLD’ers waaronder de voorzitter, 4 CD&V’ers, 1 Progressief Kartel (Groen) en 1 Vlaams Belang.
Ik lees: “Enkel de Open VLD - fractie heeft zich verzet tegen de opstart van een LOI. Zoals te verwachten stemde ook het Vlaams Belang tegen”. Was het niet eenvoudiger geweest te schrijven “De Open VLD en het Vlaams Belang stemden tegen?” Of leek dat te veel op het doorbreken van het cordon sanitaire?
Opdat we het allemaal eens zouden zijn: de VLD dankt dus die meerderheid aan het VB.
Maar, het spreidingsplan 42, dat van kracht was, werd zojuist afgevoerd. De minister van maatschappelijke integratie heeft daarop aangekondigd dat er zeer binnenkort 5.000 plaatsen in asielcentra zullen bijkomen, zodat de OCMW’s daarmee niet meer moeten lastig gevallen worden.
Het was toch geen “spierbalrollerij” voor de tribune zeker, wat hier opgevoerd werd?

Er staan nog andere merkwaardigheden in dat klein artikel. De VLD legt namelijk uit waarom ze tegen gestemd hebben. ‘Dit heeft uiteraard een niet te onderschatten impact op de nabijgelegen buurt.’ is de eerste.
En de tweede, verwijzend naar de protesten destijds: “De Open VLD vond het dan ook haar plicht om de wens van de bevolking te respecteren’.
Je moet maar durven!! Mag ik even herinneren aan een paar uitspraken die Michel Landuyt in 2001 deed? Ik zou er nog heel wat andere kunnen bovenhalen.
“Het asielcentrum is een toeristische voltreffer.”
“een historisch moment, de renaissance van Westende - dorp”.
“Er zijn ook geen problemen rond de komst van vluchtelingen.
 Het toerisme is niet afgenomen en er is ook geen stijging van de criminaliteit.”
“Dank zij het asielcentrum, wordt het Middelkerkse OCMW niet langer met bijkomende dossiers van vluchtelingen belast.”
Commentaar daarbij is, me dunkt, overbodig.

Jongens, als jullie het willen hebben over ‘vrank en vrij’ spreken, dan is dit artikel een heel slecht begin.
In jullie plaats zou ik mij VERONTSCHULDIGD hebben voor mijn houding in 2001 en zou ik erbij vermeld hebben dat de bevolking van Westende vooral protesteerde omdat verschillende handelszaken veel schade leden EN omdat het vestigen van een asielcentrum in een centrum voor verblijfsrecreatie ILLEGAAL was.

Volgende keer, beter, zou ik zeggen!!

31-01-2010, 20:59 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Ben jij een beetje op de hoogte van de Middelkerkse politiek en van de verdeling van de functies en ambtenarenposten in de gemeente? Dan zal jou toch ook reeds opgevallen zijn dat de namen Dejonghe en Van Troostenberghe steeds weer opduiken. Om het verband tussen beide te kennen, moeten we even de stamboom bekijken van Henricus Dejonghe. Ik schend hiermee geenszins iemands privacy want de gegevens komen gewoon van een rouwbrief. Henri had meerdere kinderen waaronder een August en een Charles.
August had een zoon Daniël. Deze had een dochter Magda die huwde met Robert Landuyt. Daaruit sproot waarnemend burgemeester Michel Landuyt voort. Daniël had ook een dochter Ann, die gehuwd is met Roland Rommel.
Van Charles stammen af: Albert, Lucienne en Etienne.
De kinderen van Albert zijn Marc, brandweerbevelhebber, Luc kunstschilder en Dirk zakenman.
Lucienne huwde met Carlo Van Troostenberghe. Uit dat huwelijk sproten vier kinderen: Damienne, Ronny architect, Edwin bibliothecaris en Frankie.
Etienne huwde met Jeanine Rosseel. Carine Dejonghe, die zelf huwde met Eddy De Kuyper, is hun dochter.

Ronny Van Troostenberghe heeft een eigen architectenbureau dat inzake tewerkstelling de voorbije jaren een explosieve groei kende en betrokken is bij heel wat grote dossiers. In een volgende bijdrage zal ik daar wat meer aandacht aan besteden.
In de jaren negentig was Ronny VLD - voorzitter van Middelkerke.
Hij leidde ook zes jaar lang de Gecoro of gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening en dat tot maart 2008. Daarna werd hij gewoon lid van de commissie tot heden.
Ronny was van 1983 tot 2002 voorzitter van de Middelkerkse dijkraad, die zich bezighoudt met de organisatie van allerlei evenementen: bierweekend, antiek- en rommelmarkt, kerstmarkt, …
Hij is nog steeds voorzitter van de heemkundige kring ‘Graningate’, die in 1981 onder zijn impuls opgericht werd met als doel de geschiedenis van Middelkerke via verschillende initiatieven te bestuderen en uit te dragen. Toen ‘Het Nieuwsblad’ op zeker ogenblik een stemming organiseerde om te weten wie de lezers de machtigste persoon van Middelkerke vonden, was Ronny, naast Michel Landuyt, Pierre Ryckewaert, Charles Depoorter en Janna Rommel-Opstaele één van de genomineerden.

Broer Edwin Van Troostenberghe is bibliothecaris van de gemeente en lid van de raad voor Volksontwikkeling en Cultuurspreiding. Afgaande op het majestueus bibliotheekgebouw dat de gemeente voor hem gezet heeft, op het (uitgebreid) personeelsbestand dat hem ter beschikking gesteld wordt en op de projecten waarin hij betrokken is, mag van hem zeker gezegd worden dat hij een invloedrijk man is. Hij is ook lid van de cultuurraad.

Broer Frankie Van Troostenberghe is toneelregisseur ‘Pro Arte’ en tevens lid van de cultuurraad. Hij was ooit ook voorzitter van de ‘Blauwe Pijl’ - jongeren en stond ook al op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen voor de Gemeentebelangen of VLD.

Zus Damienne Van Troostenberghe is secretaris van Man & Muis vzw

En dan is er natuurlijk Carine Dejonghe. Zij is schepen van cultuur (verenigingen, muziekschool, kunstonderwijs), van erfgoed, museum, landschapspark en monumentenzorg, onderwijs en ook van bibliotheek, waarvan haar neef Edwin de baas is. Zeker geen nadeel voor deze laatste!.
Haar vader Etienne, was tot aan de laatste verkiezingen lid van de OCMW – raad. Hij is een echte ‘blauwe’ want sinds 1958 zet hij zich onverdroten in voor de liberale partij, samen met zijn echtgenote Jeanine Rosseel. Hij was ooit lid van het arrondissementeel bestuur en een goeie vriend van Willy Declerck. De voorbije twee zittingsperioden was hij lid van de OCMW – raad

Marc Dejonghe is bevelhebber van de vrijwillige brandweer. In de negentiger jaren was hij gemeenteraadslid voor de Stem van het Volk, met ‘Volksunie-strekking’. Ik herinner me nog dat hij eens de zaal moest verlaten toen moest beslist worden over de aankoop van materiaal voor zijn korps.

Ann Dejonghe is gehuwd met Roland Rommel. Je zou je dan al vlug afvragen of deze misschien verwant is met Willy Rommel, de echtgenoot van de eerste schepen Janna Opstaele.
Dat is ook zo. Hun grootvaders waren broers.

De VLD is nu al een hele tijd de grootste partij in de gemeente. In het partijbestuur vinden we de namen terug van vader Etienne Dejonghe en van moeder Jeanine Rosseel, dochter Carine, schoonzoon Eddy De Kuyper. Dat is toch al een gewicht dat kan tellen als er moet gestemd worden.
De Kuyper is tevens lid van het arrondissementeel bestuur VLD.
Hij is ook lid van de algemene vergadering van de VVV Middelkerke vzw wat staat voor Vereniging Voor Vreemdelingenverkeer Middelkerke.

Misschien heb ik wel nog iemand over het hoofd gezien, een aangetrouwde of een goede vriend? Aanvullingen of correcties zijn steeds welkom. Deze opsomming moet aantonen dat één familie een overheersende rol kan spelen in een gemeente.
Is er dan iets mis met het feit dat leden van die familie in alle geledingen van de gemeente vertegenwoordigd zijn, ja zelfs een vooraanstaande rol spelen? Natuurlijk niet!
De bevolking mag zelfs dankbaar zijn dat zij zich in allerlei verenigingen en organisaties verdienstelijk maken. Vooral de dynamische Van Troostenberghe’s hebben al heel wat bijgedragen tot het cultureel en sociaal leven in de kerngemeente Middelkerke.
De vraag die men zich kan stellen is: kan zo’n situatie niet leiden tot nepotisme of familiebegunstiging, met andere woorden tot vriendjespolitiek?
Gelukkig erkent de wetgever een gevaar daartoe en werden onverenigbaarheden ingebouwd. Zo verbiedt artikel 11, paragraaf 7 van het Vlaamse gemeentedecreet dat echtgenoten, en bloedverwanten tot en met de tweede graad, samen in een gemeenteraad zetelen. Dat is alleszins al een goede zaak, maar er zijn natuurlijk nog andere wegen en middelen. “Het hemd is nader dan het rokje” zegt men immers. Men kan vrezen dat in zo’n netwerk opdrachten gegund worden aan familieleden, eerder dan aan vreemden. Als er ooit moet gestemd worden over een benoeming, kan een gunstige familieband zeker een voordeel zijn voor de kandidaat.

De burger kan alleen maar hopen dat iedereen eerlijk en integer blijft.

25-10-2009, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Begin mei van dit jaar, wijdde ik een artikel aan het gebruik van internet door de lokale politieke partijen. Ik schreef toen dat dit geen groot succes was. Vandaag moet ik vaststellen dat ook vandaag nog de VLD de enige partij is die een bijgehouden webstek heeft.
Waarom zo weinig gebruik gemaakt wordt van dit informatiemiddel bij uitstek is voor mij een raadsel.

Er zijn natuurlijk nog andere communicatiemiddelen. Ik wil het daarom ook eens hebben over de partijblaadjes of – krantjes, die de inwoners (ik schreef bijna ‘regelmatig’) in de bus vinden.
Ze vertonen enkele gemeenschappelijke kenmerken.
Ze hebben namelijk allemaal tot doel Vlaamse (vooral West-Vlaamse) en gemeentelijke, mandatarissen en hun ‘grote’ verwezenlijkingen te verheerlijken.
Het is inderdaad zo dat ze in hoofdzaak partijpolitieke onderwerpen behandelen, eerder dan lokale onderwerpen aan te kaarten. Dat is niet zo abnormaal omdat de fondsen voor het drukken en verspreiden van de partij moeten komen.
Een eerste bijzonder beoordelingspunt is de frequentie van verschijnen.
De VLD en het Vlaams Belang delen de eerste prijs. Door hun regelmaat blijven ze herkenbaar voor de mensen en kunnen ze beter het contact met hun lezers onderhouden.
De blauwe partij had reeds een contactblad ‘PVV Info’ in de tijd dat ze nog ‘Partij voor Vrijheid en Vooruitgang’ heette.
In 1989 en een paar jaar daarna was er telkens een nieuwjaarsuitgave van ‘Gemeentebelangen PVV Groot Middelkerke’. Dacht men in de partij dat men veelvuldig de naam van het blaadje moest wijzigen om meer lezers/ kiezers aan te trekken? De achtereenvolgende ‘De Lokale Burgerkrant’, ‘Middelkerke Burgerkrant’, ‘De Middelkerkse Burgerkrant’, ‘De Burgerkrant van Middelkerke’ en tenslotte ‘VLD Burgerkrant Middelkerke’ wijzen inderdaad in die richting.
Misschien heb ik er een paar niet ontvangen, maar er ontbreekt soms een nummer of heeft men ze verkeerd genummerd? Het ging van vier per jaar naar drie en in 2008 heb ik er (nog) maar twee ontvangen. Ook het formaat wijzigt voortdurend. Hun uitgave telt 8 bladzijden, waarvan zij er, als enige partij, één voorbehouden voor reclame voor bedrijven of zaken van vooral mandatarissen maar ook van sympathisanten. Zij besteden van alle partijen het hoogste percentage (65 %) aan de lokale afdeling. In de rest komt bijvoorbeeld Bart Tommelein aan bod die absoluut de burgers wil kussen om de kloof tussen politici en burgers te dichten. Neen, dank u!
Het Vlaams Belang kende ook nogal wat naamwisselingen. Dat had echter eerder te maken met het feit dat hun blad voorheen uitgegeven werd door de afdeling van het arrondissement Veurne – Diksmuide – Ieper – Oostende. Toen ze nog ‘Vlaams Blok’ heetten was er de ‘Vier Torens’ van 1996 tot 2003. In 2002 en 2003 werd ook in alle bussen een ‘Eigen volk eerst – krant’ in een West-Vlaamse editie bedeeld. In 2004 verscheen dan een ‘Eigen volk eerst’ – magazine in een editie Middelkerke. Vanaf begin 2005 werd dit dan ‘Vlaams Belang Krant editie Middelkerke’ met minder dan de helft voor lokale artikels.
Dat zijn er dus heel wat maar dat heeft vooral te maken met het feit dat zij door het ‘cordon sanitaire’ vooral in de linkse pers doodgezwegen worden.
De derde prijs gaat naar het CD&V met ‘Direct’ omwille van het aantal nummers sedert 2002, hoewel ik er geen meer ontving na mei 2007. Van de vier bladzijden op A3 – formaat worden enkel op de voorste (en soms eens op de laatste) Middelkerkse problemen behandeld.
De andere prijzen worden niet uitgereikt wegens te zeldzaam verschijnen: van ‘Spots’ van de SP-a verschenen sinds 2001 dertien nummers maar geen meer na de zomer van 2006. Ook van hun vier bladzijden gaat het leeuwenaandeel naar de Vlaamse/ West-Vlaamse mandatarissen.
In januari 2007 verscheen ‘Spirit Middelkerke’, als enig nummer ooit.
Van het NVA, “nodig in Vlaanderen, nuttig in Europa’ heb ik nummer 1 van mei 2006 ontvangen, daarna niets meer.

Of wordt mijn wijk niet altijd bedeeld? Of vinden die partijen zo’n blaadje niet belangrijk?

Aanvulling
Op 24 december kreeg ik Nr 8 van de zevende jaargang van 'Middelkerke Direct' in de bus.  Het is nu een handig klein formaat.

21-12-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De Lijst Dedecker is de partij in opmars. De peilingen worden steeds beter en het vooruitzicht op een aantal mandaten bij de volgende verkiezingen in juni 2009 is nu reëel. Dat trekt opportunisten aan.
Maar, wat verwachten die eigenlijk precies van de LDD?
Ze zien hun kans schoon om (eindelijk) een mandaat te veroveren. Overlopers, vooral uit Open VLD, Vlaams Belang, NV-A en in veel mindere mate van CD&V en SP-a denken er een verkiesbare plaats te krijgen, die hen geweigerd werd in hun vroegere partij om betere en volgzamer kandidaten te laten voorgaan. Sommige politici spreken van een ‘zuivering’ van hun partij.
Zij die in onmin leven met hun partij en de politiek toch maar niet kunnen vaarwel zeggen, vinden plots dat hen dat bij LDD nooit kan overkomen. Dat klopt natuurlijk niet want enkelen, die bij het VB buitengezet werden, ondergingen daarna hetzelfde lot bij de LDD, die zich gaandeweg kan veroorloven om kieskeuriger te worden.
Dat de overlopers hun mandaat niet inleveren zet natuurlijk kwaad bloed.

Er zijn ook nog andere redenen voor het succes van de LDD.
Jean-Marie is een populaire, joviale, sympathieke leidersfiguur met een succesrijk judoverleden. Hij is niet bang van straffe uitspraken: ‘Ne zegt ut likof datis!’ . Hij beweert dat hij ‘de’ waarheid zegt. Hij is een republikein in woorden, maar apetrots als hij bij de koning ontvangen wordt. Dat hij af en toe een bocht maakt van 180°, dat hij nauwelijks opkomt voor de Vlamingen, dat hij vooral de aandacht op zich vestigt met één specifiek probleem/schandaal (doping, stelende agenten, het gefoefel bij de politietop, Fientje Moerman) dat nemen de mensen er maar bij, beter nog, dat juichen ze toe. Tegenstanders noemen hem dan ook soms ‘een platte populist’.
Langs de ene kant beweert hij dat zij die hier nog nooit bijgedragen hebben tot de sociale zekerheid (=migranten) er ook niet mogen van profiteren. Anderzijds is hij een voorstander van economische migratie. Begrijp maar wie het kan!
De pers hemelt hem op, vooral na zijn uitspraak dat hij het Vlaams Belang wil uitroken. Er gaat geen dag voorbij dat hij niet in één of ander TV – programma opgevoerd wordt.
Maar hoed af voor wat hij met zijn partij bereikte op een toch relatief korte termijn.

De eigenlijke aanleiding voor dit blogartikel was de overstap van de Koksijdse burgemeester Marc Vanden Bussche. Een mandataris van de Open VLD is bij de LDD bijzonder welkom, omdat Jean-Marie daarmee elke keer een rekening vereffent met de kopstukken van zijn oude partij. In welk kastje moeten we Vanden Bussche nu stoppen?
Overloper uit onenigheid met zijn huidige partij? Uit vriendschap met Jean-Marie? Hij zelf zegt “Ik ben kwaad op Vlaams Minister Van Mechelen omdat hij een bocht van 180° maakte in het dossier van de A19 zonder daarover met ons als belanghebbenden te communiceren”. Hij voegt daar nog wat nonsens aan toe “. "Ik ben een groot voorstander van 'fatsoenlijk rechts'. Ik ben ook gekend als een no-nonsense politicus. Ik denk dat ik bij LDD thuis hoor. Jean-Marie Dedecker en ik zitten als vrienden op eenzelfde golflengte.”
De echte reden is natuurlijk dat hij een plaats beloofd werd in het Vlaams parlement.
In West-Vlaanderen is het niet zo eenvoudig om als Open VLD – politicus aan de top te geraken. De concurrentie is groot: bij de mannen heb je Vincent Van Quickenborne, Louis Bril, Bart Tommelein en Marc Verwilghen terwijl ook de vrouwen prominente plaatsen moeten krijgen, De vorige keren waren dat Stern De Meulenaere, Elke Carette, Charlotte Castelein, Sabien Lahaye-Bettheu en de Middelkerkse Janna Rommel-Opstaele. Er waren vier verkozene voor de Vlaamse Raad in 2004 voor onze provincie: Van Quickenborne, Dedecker (beiden nu in de Kamer en vervangen door Karlos Callens en Patrick De Klerck) Bril en De Meulenaere.
Vanden Bussche ken ik niet persoonlijk. Ik heb er in een vorige blog al eens over geschreven. Wat ik zeker van hem weet is dat hij megalomane trekken vertoont: tot aan de hemel reikende appartementsgebouwen zoals in Dubai, zeer groots opgevat gemeentehuis-casino, … Hij zal dus wel razend ambitieus zijn.
Ook Michel Landuyt heeft van die trekken. Wie zal hij nu als voorbeeld nemen, nu zijn spitsbroeder hem verlaat?
In Middelkerke zetelen er voor de LDD in de gemeenteraad twee overlopers, één van het kartel CD&V/NV-A en één van het Vlaams Belang.
Er is ook nog de bijzondere situatie dat Tom Dedecker, de neef van Jean-Marie, die al enkele keren ingegaan is tegen Michel Landuyt, iets wat voorheen ongezien was in de VLD, deel uitmaakt van de VLD – fractie in de gemeenteraad.
Stapt hij later ook over? Ik zie dat nu nog niet onmiddellijk gebeuren omdat hij nu een beheersfunctie bekleedt, die zoete ontvangsten oplevert. Bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, misschien?
Dit is bijlange geen oproep aan de Middelkerkse VLD om over te stappen naar de lijst Dedecker.
Ik vraag me enkel af of onze ‘lichtblauwe’ ook al benaderd werden door de ‘donkerblauwe’ van Jean-Marie en of er misschien in hun rangen geen lichte twijfels bestaan om het voorbeeld van Vanden Bussche te volgen. Maar misschien is het daarvoor toch al te laat. Jean-Marie verzwijgt natuurlijk angstvallig welke postjes hij reeds beloofd heeft, om die verder als lokaas te kunnen gebruiken. Zijn volgelingen, die zich vanaf het begin in zijn dienst stelden en nu dreigen uit de boot te vallen omdat de LDD waardevoller kandidaten nodig heeft en ook aanwerft, mogen ook niet al te zeer voor het hoofd gestoten worden. Als dat maar goed afloopt!!

30-11-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)