Worden Suzie Software en Harry Harddrive onze toekomstige partners? Seksrobots zullen in de nabije toekomst almaar levensechter ogen én minder kosten. Volgens een studie zullen ze ‘een seksuele revolutie’ ontketenen en kunnen ze een waardevol hulpmiddel zijn voor mensen met een beperking, bejaarden en al wie zijn seksleven wil verrijken. Maar ze houden ook het gevaar in dat de vrouw tot een object wordt gedegradeerd en dat verlangens worden bevredigd die illegaal zijn.
De tijd dat een sekspop moest opgeblazen worden voor gebruik en meer figureerde in moppenboekjes dan in het echte leven, lijkt definitief voorbij. Nu kan je in de Verenigde Staten een seksrobot huren voor een pikant feestje en in Londen zijn er plannen om een café te openen met ‘erotische cyborgs’ als personeel.
Ondertussen wordt het gamma seksrobots op de markt almaar veelzijdiger. Er is een Suzie Software voor de man en een Harry Harddrive voor de vrouw. De Android Love Doll (kostprijs ongeveer 4500 euro) pronkt met haar ‘50 geautomatiseerde seksuele posities’ en allemaal pakken ze graag uit met hun artificiële intelligentie.
Echte fake-orgasmes
De opblaaspoppen in koud vinyl liggen allemaal bij het afval. De nieuwe generatie seksrobots zijn opgetrokken uit siliconen die even warm en zacht aanvoelt als levende mensenhuid. De meeste hebben een mechanisch skelet dat in allerlei standjes kan worden gemanoeuvreerd. Sommige mannelijke robots beschikken over een realistische penis die feilloos kan groeien van slap naar rechtopstaand.
De moderne sekspop is samengesteld uit een hele waaier van opties: de klant bepaalt welke kleur hij wil voor de huid en de ogen, tot zelfs de nagellak en hoe het (schaam)haar er moet uitzien. Van sommige modellen kan je het gezicht verwisselen.
Nog geen enkele seksrobot kan stappen of zelf bewegen, al beweren sommige fabrikanten dat hun pop een orgasme kan imiteren, m.a.w. perfect faken dus.
Prettige emoties
Alle fabrikanten zoeken ondertussen verwoed naar manieren om hun seksrobots naast een lekker lijf ook nog een dosis intelligentie mee te geven. De firma RealBotix laat toe om te kiezen uit ‘kenmerken en emoties die je prettig zou kunnen vinden’ zoals verschillende gradaties van blijheid, maar ook humor en temperament. ‘Wilde Wendy’ is geprogrammeerd om lekker stout en avontuurlijk over te komen. ‘Frigide Farrah’ geeft dan weer een timide en gereserveerde indruk. ‘Als je bepaalde delen van haar lichaam aanraakt, zal Farrah wellicht weerstand bieden’, adverteert de fabrikant. Wat sommige onderzoekers de wenkbrauwen doet fronsen omdat Frigide Farrah zou kunnen gebruikt worden om zich uit te leven in verkrachtingsfantasieën.
De robot met de naam Harmony heeft momenteel het hoogste artificiële IQ en wil zo graag een echte gezellin zijn voor haar koper. Volgens de firma Abyss Creations die haar heeft gecreëerd, leert zij via een app steeds meer bij over jou terwijl je tegen haar praat. De producent belooft dat Harmony binnenkort zelfs gezichten zal kunnen herkennen en oogcontact maken met de klant. Dat zal het huidige prijskaartje van 15.000 dollar (13.250 euro) uiteraard de hoogte injagen.
Voorzichtige ménage à trois
De Foundation for Responsible Robotics (FRR), de Stichting voor Verantwoordelijke Robotica, heeft deze stand van zaken getoetst aan onze ethische normen en komt tot het besluit dat de seksrobot in de toekomst niet zal verdwijnen. Voor mensen met een fysieke, sociale of seksuele beperking en zelfs rusthuisbewoners kan het een middel zijn om een min of meer bevredigend seksleven te leiden. ‘Voor koppels kan een seksrobot een veilige manier zijn om voorzichtig te experimenteren met een ménage à trois’, zegt Noel Sharkey, professor in Artificiële Intelligentie en robotica en co-auteur van het rapport. Robots dragen echter ook onderhuidse risico’s met zich mee. ‘Zullen we in de toekomst menselijke partners laten staan omdat het makkelijker is om seksuele bevrediging te vinden met een robot?’, vraagt mede-auteur Aimee van Wynsberghe, assistent-professor ethiek en moderne technologieën, zich bezorgd af.
Zeven vragen
In de eindconclusie van hun rapport probeert FRR een antwoord te geven op de zeven volgende vragen:
1. Willen mensen wel seks hebben met een robot?
Toch wel, zo blijkt. Vier polls in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland en Nederland geven aan dat er een markt is voor seksrobots. Opvallend is dat mannen twee keer zo vaak bereid zijn om intiem te zijn met een robot. De onderzoekers wijzen erop dat het nuttig kan zijn na te gaan wie die bereidwilligen zijn en hoezeer eenzaamheid en persoonlijkheidskenmerken invloed hebben op hun bereidheid.
2. Welke relatie kunnen we hebben met een seksrobot?
Op basis van de huidige technologie blijft die beperkt tot een eenzijdige relatie, aldus het rapport. Tot nader order zijn robots niet in staat tot liefde. Sekspoppen zijn voorlopig niets meer dan gesofisticeerde seksspeeltjes. Voor de meeste onderzoekers kan een seksrobot onze emotionele noden niet vervullen. ‘Seks wordt betekenisvol als de sekspartner ook naar jou verlangt’, merkt een onderzoeker op. En dat vermogen om te verlangen is precies wat ontbreekt in het pakketje van de huidige seksrobots, ook al lijken hun orgasmes nog zo overtuigend.
3. Zijn seksrobots in bordelen aanvaardbaar?
Afgaande op de bevolkingsenquêtes en experimenten in Azië en Europa met sexpoppenhotels besluit het rapport dat het inzetten van seksrobots in de prostitutie wel een kans maakt op toekomstig succes. Al stippen de onderzoekers aan dat de bewegingen en het beperkte spraakvermogen van de meest moderne modellen nog altijd ver af staan van de seksrobots in de bordelen van de serie Westworld.
‘Bordelen met seksrobots kunnen een niche worden of iets waar je op een vrijgezellenavond je vrienden mee naar toe neemt’, meent Noel Sharkey:
‘Er is ook geen enkele aanwijzing dat daarmee de menselijke prostitutie en exploitatie van vrouwen zou stoppen’, merkt het rapport fijntjes op.
4. Zullen seksrobots onze houding tegenover vrouwen wijzigen?
Het is een van de grootste bezorgdheden van de experts dat veelvuldige of eenzijdige seks met robots het vrouwelijke lichaam zal verengen tot object en dat het de indruk kan geven dat toestemming van de partner voor seks niet nodig is.
Co-auteur Aimee van Wynsberghe, assistent-professor ethiek en moderne technologieën wijst er op dat de vrouwelijke robots ontleend zijn aan beelden uit de pornografie.
5. Kan seksuele intimiteit met een robot leiden tot meer eenzaamheid en sociale isolatie?
De onderzoekers vrezen dat dit voor sommige gebruikers zo kan zijn. Seksrobots worden door hun gebruikers immers nog altijd een hulpmiddel genoemd en niet een partner. Al zijn er gebruikers die hun robot meenemen naar vrienden of zelfs naar het stamcafé, als was het hun levensgezel(lin).
6. Kunnen seksrobots therapeutisch of zelfs genezend zijn?
Seksrobots kunnen wel degelijk mensen helpen met een seksuele of emotionele blokkage. Zo ook mannen die last hebben van erectieproblemen of voortijdige ejaculatie. Het onderzoek maakt zich sterk dat voor sommigen een seksrobot ook de eenzaamheid kan verlichten.
Het inzetten van robots voor de seksuele behoeften van bejaarden is controversieel. Welke impact heeft dit op de waardigheid van kwetsbare ouderen die misschien niet goed beseffen wat hen wordt aangeboden, vraagt het rapport zich af.
7. Zullen seksrobots het aantal seksmisdrijven helpen verminderen?
Daarover zijn de meningen zeer verdeeld. Sommige experts menen van wel. ‘Het is beter dat men een machine verkracht dan een echte vrouw’, vindt Noel Sharkey.
Anderen geloven dat het alleen maar verboden seksuele praktijken zal stimuleren en versterken. Iedereen is het erover eens dat met het gebruik van seksrobots als therapie een gevaarlijk pad bewandeld wordt.
De angst bestaat dat ook robotten zullen gecreëerd worden in de vorm van een kind. Een Japanse zelfverklaarde pedofiel heeft al dergelijke kindseksrobotten op de markt gebracht. Die zouden moeten verhinderen, zo zegt hij zelf, dat echte kinderen worden misbruikt.
‘Pedofielen behandelen met seksrobots die eruit zien als een echt kind is een dubieus en weerzinwekkend idee’, vindt ethicus Patrick Lin. ‘Dat is hetzelfde als een racist op een zwarte pop laten slaan. Zou dàt werken? Waarschijnlijk niet.’