Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Het dode rund ligt langs de Krekelstraat in Astene. - Foto JEW
Een wandelend koppel heeft zondagavond een dood rund teruggevonden in het Parkbos van Deinze. Het dier werd door een verantwoordelijke naar de rand van het bos aan de Krekelstraat gesleept, waar het open en bloot ligt. "Een vervelende zaak", zegt Griet Buysse van Natuur en Bos.
Thierry schrok zich zondagavond een bult toen hij samen met zijn vriendin een wandeling maakte langs het Parkbos. "We zagen een zwaar opgeblazen, dood rund liggen", vertelt hij. "Het zag er erg akelig uit. Ik heb meteen de politie gebeld en GAIA verwittigd, want volgens mij is dat dier gestorven door uitdroging." Het rund is een van de drie dieren die daar bewust verblijven om te grazen. Ze doen daar eigenlijk aan natuurbeheer 'in opdracht van' Natuur en Bos. "Het is al het derde dier dat daar sterft op slechts anderhalf jaar tijd."
"Geen verwaarlozing"
Dat ontkent het Agentschap voor Natuur en Bos. "In heel Oost-Vlaanderen was het vier jaar geleden dat een van de grazende dieren er gestorven is", zegt Griet Buysse. "Verwaarloosd worden die dieren allerminst. Integendeel zelfs. Om de twee dagen krijgen ze een bidon met 200 liter water. In juni, toen het zo droog was, kregen ze nog meer. En ze hebben standaard enkele poelen water. Ze hebben een grote weide om te grazen, ze kunnen zich in het bos beschutten. Tweemaal per jaar wordt ook nog eens hun bloed gecontroleerd. We kunnen echter de doodsoorzaak niet meer achterhalen, want het dier was al in een te verre staat van ontbinding. Maar een dier kan heel snel achteruitgaan als het plots ziek wordt. Dat is niet ongebruikelijk in de natuur." (JEW/GRG)
Verenigd Koninkrijk De befaamde White Cliffs of Dover en het natuurgebied waartoe ze behoren, worden mogelijk verkocht. De Britse National Trust, die instaat voor de bescherming van het gebied, moet binnen de drie weken nog een miljoen pond inzamelen.
De krijtrotsen zijn Brits erfgoed: voor velen op weg naar het Verenigd Koninkrijk vormen de kliffen het eerste stuk land dat ze te zien krijgen
De National Trust beheert acht kilometer krijtrots en kocht in 2012 een extra gebied van ruim een kilometer lang om de rotsen te kunnen beschermen. Nu is echter duidelijk geworden dat de eigenaar van het gebied plannen heeft om te verkopen. Daardoor komt 700.000 vierkante meter natuur in het gedrang.
De krijtrotsen zijn Brits erfgoed: voor velen op weg naar het Verenigd Koninkrijk vormen de kliffen het eerste stuk land dat ze te zien krijgen, terwijl ze ook in de (militaire) geschiedenis een belangrijke rol hebben gespeeld als uitkijkpost over het Kanaal. Het omliggende gebied huisvest ook verschillende unieke vlinder- en vogelsoorten.
Daarom is nu een campagne op gang gekomen om de kliffen in handen van de natuurorganisatie te houden en zeker niet ten prooi te laten vallen aan bijvoorbeeld projectontwikkelaars.
Volgens de krant The Telegraph zou het gebied voor 2,5 miljoen pond worden verkocht. De National Trust zou op dit moment 1,5 miljoen pond op tafel kunnen leggen en heeft dus nog een miljoen nodig tegen 22 september.
Wie zich geroepen voelt om een bijdrage te doen, kan dat hier.
In Bangkok maken ze dankbaar gebruik van het straathondenoverschot: de dieren krijgen een vestje met daarin een camera aan, zodat verdachte activiteiten op de poot gevolgd kunnen worden. Buurtwachten met een vachtje dus!
Het idee komt van Soi Dog Foundation. Door de honden een belangrijk functie te geven, hoopt de stichting dat de inwoners van Bangkok zwerfhonden niet langer zien als uitschot dat wel geschopt, geslagen of gedood mag worden, maar als een aanwinst voor de buurt.
Zodra de honden op alarmerende wijze gaan blaffen, springt de camera aan en worden er opnames gemaakt van wat er om hen heen allemaal speelt. Zo helpen ze mee in de strijd tegen criminaliteit.
De knaagdieren van ‘t Knagertje in Den Haag maken een zware periode door. Tegenover de opvang is een grote verbouwing aan de gang. En harde geluiden zijn funest voor muizen, hamsters, konijnen, gerbils en degoes. Ze raken gestrest, slapen slecht, krijgen gedragsproblemen en erger nog; komen te overlijden.
Geertje van Kranen van de opvang probeert al sinds 1999 een nieuwe opvang voor haar dieren te regelen maar wil daar nu vaart achter zetten omdat het op deze manier echt niet langer gaat. ‘Drie konijnen zijn inmiddels al overleden. De werkzaamheden bij ons aan de overkant veroorzaken enorm veel geluidsoverlast en de dieren kunnen daar niet tegen. De chinchilla’s leven ‘s nachts en hebben overdag rust nodig. Dat zit er nu niet in,’ aldus Van Kranen.
Arjen Dubbelaar van groep De Mos van de gemeente heeft al heel vaak aandacht gevraagd voor de huisvestingsproblematiek van de dierenopvang. ‘Nu is echt de maat vol. Zo kan het niet langer.’
Zwerm agressieve hoornaars valt groep wandelaars en hond aan !
Hoe gevaarlijk zijn paardenwespen?
Maandag 22:32
Delen:
Als je als volwassen wordt gestoken door een paardenwesp is er niet heel veel aan de hand. Tenminste bij een steek, bij meerdere steken kan de pijn en irritatie aan de steekwonden snel hoger worden. De steek van een paardenwesp is vooral irritant en vervelend en kan je er duizelig van worden maar een steek van paardenwesp is op zich niet dodelijk, tenzij je er allergisch voor bent.
Als je in het gezicht of nek, of erger recht in de ader wordt gestoken, wordt het aangeraden om naar de huisarts te gaan. Dat zegt deskundige Nick Schreppers. De gewone wesp steekt je in je huid maar de angel van een paardenwesp is lang en sterk genoeg om het gif recht in de ader te spuiten. Als het het gif in je aderen komt wordt het sneller opgenomen in je bloed en kan je bijvoorbeeld sneller duizelig worden.
Paardenwespen steken net zo snel als gewone wespen maar omdat paardenwespen meer uit de buurt blijven van mensen zien wij deze soort minder snel. Gewone wespen worden snel aangetrokken door zoet voedsel dat wij eten en drinken. Paardenwespen hoeven daar niets van, die eten liever andere insecten
Vroeger ging het verhaal rond dat een steek van een paardenwesp een paard zou kunnen doden maar dat blijkt niet te kloppen.
Het aantal paardenwespen valt meer op dit jaar omdat er minder gewone wespen te zien zijn
Zwerm agressieve hoornaars valt groep wandelaars en hond aan
UPDATEEen groep wandelaars is gistervond aan de Kosmoslaan in Eindhoven aangevallen door agressieve hoornaars. Sommige mensen werden meer dan twintig keer gestoken door de beesten. Een van de slachtoffers was even vermist. Hij dook later zelf op in het ziekenhuis. Ook een hond werd slachtoffer.
Petra VogelLaatste update:05-09-17, 06:29
Drie bezoekers van het park zijn ter plekke behandeld door ambulancepersoneel en zijn daarna naar een huisartsenpost gegaan. Eén persoon is met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Met het viertal gaat het volgens de zegsman naar omstandigheden goed. Ze moeten uit voorzorg in verband met een eventuele allergische reacties nog wel een aantal uren in het ziekenhuis blijven. Naast de wandelaars is er ook een hond gestoken.
Lees ook
Aziatisch gevaar jaagt bijen stuipen op het lijf
Lees meer
Met dit monster krijgen we binnenkort te maken
Lees meer
Hoornaars restaurant Glashelder staat te koop
Lees meer
Nest
Meerdere ambulances en de brandweer waren ter plaatse en de omgeving werd afgezet. De locatie van het nest is bij de hulpdiensten bekend. Een vierde persoon die was gestoken, werd enige tijd vermist. Maar de man was volgens een woordvoerder van de gemeente Eindhoven zelf naar het ziekenhuis gegaan om zich te laten behandelen.
In 2006 werden zo'n honderd deelnemers aan de Beekloop in Eindhoven gestoken door hoornaars die hun nest verdedigden. Destijds verloren zelfs enkele mensen even het bewustzijn door de steken.
Ik kijk nu terug, en toch heb ik geen spijt Het waren mooie jaren Want wat ik deed, nooit deed ik iemand kwaad ermee Het is mijn eigen leven Ik begrijp ook niet waar een ander zich zo druk om maakt Het is mijn leven, zoals ik het wil leven Ik maak nooit ruzie, laat mij nu toch met rust
Ik leef m'n leven, zoals ik dat wil Ik bemoei me toch ook niet met een ander Ik leef m'n leven, zoals ik dat wil Laat me gaan voordat ik nu toch verander Laat mij nu gaan, laat mij nu gaan
Andre Hazes en Andre Hazes Jr.
That Ole Devil Called Love
It's that ole devil called love again, Gets behind me and keeps giving me the shove again, Putting rain in my eyes, tears in my dreams, And rocks in my heart.
It's that sly ole son of a gun again, He keeps telling me, I'm the lucky one again. But I still have that rain, still have those tears, And those rocks in my heart.
S'pose I didn't stay - ran away - didn't play, The devil what a potion, he would brew.
He'd follow me around, build me up, tear me down, Till I'll be so bewildered, I wont know what to do. Might as well, give up the fight again. I know darn well, he'll convince me, that he's right again. When he sings that sorry song, I'm just gonna tag along, With that ole devil called love.
He'd follow me around, build me up, tear me down, Till I'll be so bewildered, I wont know what to do. Might as well, give up the fight again. I know darn well, he'll convince me that he's right again. When he sings that sorry song, I'm just gonna tag along, With that ole devil called love...
Zeven dagen was de kleine Gary Paton toen hij in juli 1975 stierf in het Royal Hospital for Sick Children in de Schotse stad Edinburgh. Toen zijn moeder Lydia Reid (nu 68) vroeg om hem nog een laatste keer te zien, wist ze naar eigen zeggen meteen dat het niet háár baby was. En op de dag van zijn begrafenis hield ze vol dat hij niet in de kist lag. "Maar niemand geloofde me", vertelt ze. Na een strijd van meer dan 40 jaar werd de kist vorige week opgegraven. En ze bleek gelijk te hebben.
'U heeft last van een postnatale depressie', kreeg Lydia te horen toen ze in het ziekenhuis afscheid van haar zoontje wilde nemen en ze zei dat het niet haar kind was dat ze te zien kreeg. "Hij was groot en blond, terwijl mijn baby klein en donkerharig was", vertelt ze. "Ik wist meteen dat het niet klopte."
Begrafenis Ook op de dag van de begrafenis voelde ze dat er iets mis was. "De kist was licht. Ik weet hoeveel een baby weegt. Mijn zoon lag er niet in. Maar opnieuw geloofde niemand me", zegt ze. (lees hieronder verder)
Lydia was echter vastbesloten te weten te komen wat er met haar kind was gebeurd en slaagde er na 42 jaar in om een gerechtelijk bevel te pakken te krijgen om de kist op te graven. Dat gebeurde met de hulp van gerenommeerd forensisch antropoloog Sue Black, die zich akkoord verklaarde om DNA-onderzoek te doen op de resten. Als die überhaupt in de kist gevonden zouden worden.
Graafwerken Afgelopen week begonnen de graafwerken op het Saughton Cemetery. Volgens Black stootten ze een kleine twee meter onder de grond op de resten van een kist en volgens het naamplaatje waren ze op de juiste plek, hoewel de naam van de baby fout was gespeld. "We vonden een katoenen lijkwade, een wollen sjaal en een hoed, maar toen we die in het lab onderzochten, bleek er geen spoor van menselijke resten te bespeuren. Geen botfragment, zelfs geen haartje. Er lag niemand in de kist." (lees hieronder verder)
Ondanks het feit dat ze gelijk kreeg, is Lydia er kapot van. "Ik wou dat ik het niet bij het rechte einde had gehad, maar het moment dat Sue de sjaal bovenhaalde wist ik het. Mijn hart zonk me in de schoenen. Al die jaren dat ik zijn graf bezocht, was hij er niet. Maar ik ben ook blij. Want eerder kon ik het gevecht niet beginnen om mijn zoon te vinden en hem de begrafenis te geven die hij verdient."
Bokaal Volgens de vrouw moet íémand weten wat er met de jongen is gebeurd. "Zelfs al is hij gecremeerd of wordt hij ergens in een bokaal in het ziekenhuis bewaard: als het mogelijk is om mijn zoon terug te krijgen, wil ik hem terug", vertelt ze. "Zo niet wil ik het gewoon wéten." Tijdens haar campagne om haar gestorven zoon te vinden, nam Lydia het voortouw in het blootleggen van een orgaanschandaal in Schotland. Tussen 1970 en 2000 zouden er zo'n 6.000 organen en weefsels - vooral van kinderen - achtergehouden zijn door ziekenhuizen voor onderzoek. Het Schotse ministerie van volksgezondheid kon niet anders dan de praktijken toegeven na een onderzoek.
Lijkschouwing Lydia gelooft dat ook de organen van haar eigen zoon zijn gestolen, maar kon dat nooit bewijzen. Ze zei ook dat er een lijkschouwing op zijn lichaam was gebeurd, tegen haar wensen in. Dat haar zoon niet in zijn kist ligt, is nu wél zeker. "Ik denk niet dat het een geïsoleerd geval is", aldus professor Black. "Het is te goed uitgevoerd. Er moet een onderzoek komen. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt."
De politie is intussen een onderzoek gestart.
gerelateerd nieuws
Peter Gyselbrecht eist 255.000 euro van Belgische staat
Hij dronk soep uit menselijke schedels: deze waanzinnige moordenaar was de inspiratie voor killer uit Silence of the Lambs
Criminoloog over bizarre duikbootmoord: "Kim begon te schreeuwen en toen werd ze gewurgd"
Agenten in Argentinië hadden onraad geroken toen ze elke dag een duif de gevangenis in en uit zagen vliegen. Toen ze erin slaagden het beestje neer te schieten, deden ze een bijzondere ontdekking. De vogel had een soort van rugzakje aan met daarin 7,5 gram cannabis, 44 verdovende pillen en een USB-stick.
De Argentijnse politie schoot het diertje neer toen het een gevangenis in Santa Rosa, La Pampa binnenvloog. De agenten zagen ze hoe een klein zakje aan zijn pluimen was genaaid, met daarin heel wat verboden middelen voor gevangenen.
Een bron in de gevangenis verduidelijkte aan de lokale krant Clarin: "De duif had een klein stukje stof in de vorm van een rugzakje op zich. Daarin zaten heel wat drugs, maar ook een usb-stick."
In 2013 rolde de politie een bende op die op een gelijkaardige manier handelde. Drie gevangenen werden toen gearresteerd. De daders gebruikten 15 duiven die wel tot 15 uitstapjes per dag maakten. Het is een vaak gebruikte methode van delinquenten in Buenos Aires om drugs binnen te smokkelen.
Artikel II-66: van de Europese Grondwet: Het recht op vrijheid en veiligheid!
Recht op veiligheid moet ook in Nederland een grondrecht worden! In de catalogus van sociale grondrechten ontbreekt het recht op veiligheid. In het licht van de wordingsgeschiedenis van de Grondwet is dat niet vreemd. Maar anno 2001 heeft Nederland een veiligheidsprobleem en dient de zorg voor de veiligheid door de overheid in de Grondwet te worden worden opgenomen, meent Jaap de Hoop Scheffer.
Nederland heeft een veiligheidsprobleem. De criminaliteit bevindt zich op een niet eerder vertoond niveau. En de bescherming door de overheid tegen rampen en ongelukken (RP: en recentelijk ook terroristische aanslagen) voldoet NIET aan de vraag van de samenleving!
Maar laten we ons beperken tot de recente terroristische pogingen vanaf het jaar 2000 metronieuws: – maart 2001: Tweede Kamerlid Nebahat Albayrak wordt bedreigd door enkele Koerden en wordt extra bewaakt. – 27 september 2001: de Coen- en Zeeburgertunnel in Amsterdam en de Botlek- en de Beneluxtunnel in Rotterdam worden volledig afgesloten. De politie en het leger werden bij de tunnels ingezet na een gedetailleerde beschrijving van aanslagen in een anonieme brief. – 16 juli 2004: er geldt in Nederland een terreuralarm. Erg spraakzaam is het kabinet er niet over. – 1 november 2005: twee moslims in djellaba worden in een internationale trein nabij Amsterdam CS gearresteerd. Zij vertoonden volgens omstanders verdacht gedrag, maar naar later bleek bezochten zij het toilet om zich ritueel te kunnen wassen voor het gebed. – 3 november 2005: een 21-jarige vrouw wordt in Rijswijk opgepakt wegens mogelijke betrokkenheid bij terroristische activiteiten, maar wordt later vrijgelaten wegens gebrek aan onderzoeksresultaat. – 12 maart 2009: in Nederland worden zeven Nederlanders van Marokkaanse afkomst gearresteerd, die ervan worden verdacht een terroristische aanslag te hebben willen plegen op IKEA en andere winkels in Amsterdam Zuidoost. Alle zeven worden de volgende dag alweer vrijgelaten. – 23 november 2010: in Amsterdam worden drie Marokkaanse Nederlandse verdachten opgepakt; in België, Duitsland en Oostenrijk worden nog eens zeven verdachten opgepakt op verdenking van het beramen van een terroristische aanslag in België. – 27 februari 2016: een 33-jarige man pleegt een aanslag met molotovcocktail op een moskee vol bezoekers in de Nederlandse plaats Enschede. Er vallen geen slachtoffers. De terrorist wordt opgepakt door de politie Dit is slechts het begin. De recente aanslagen Europa komen steeds meer dichterbij!
RP: Dit zijn slechts de geopenbaarde meldingen. Maar om paniekzaaien/angst te voorkomen zullen zeker meer pogingen worden verzwegen.
Een mentaliteitsverandering is nodig. De zorg voor de veiligheid van de burgers, als fundamentele opdracht aan de staat, moet in de Grondwet worden bevestigd. Het is niet te verdedigen dat de bevordering van gezondheidszorg, onderwijs en werkgelegenheid wel in de Grondwet verankerde overheidstaken zijn, en de bevordering van veiligheid niet!
Jessi & Andi, a Mutual Rescue™ Film (English subtitles) !
Jessi & Andi, a Mutual Rescue™ Film (English subtitles)
Gepubliceerd op 30 aug. 2017
"I truly don’t know if I would be sitting here today if I had not adopted Andi. I really think that she saved my life.... While my life looks different than I thought it was going to, she made me start seeing that there could be another future. She really was the one that pulled me out of my darkness." —Jessi Burns
“Jessi & Andi” A Mutual Rescue™ Film, 2017 MutualRescue.org
Beste luister vrienden van Goed Verstaanbaar Online.
Dit is weer GVB en Schlagerbox van zaterdag/zondag 2 en 3 September.
ECHTE VRIENDEN!! MET EEN MUZIKAAL HART VOOR MIJN PROGRAMMA DELEN DIT....... IS OOK GEZELLIG VOOR ANDEREN!
...
Beste luisteraars:
Dit is het weekendprogramma van Goed Verstaanbaar Online; Het programma Goed Verstaanbaar en Schlagerbox van zaterdag/zondag 2 en 3 September. Een programma ruim 4 uur dat al meer dan 39 jaar lang te horen is voor de doelgroep van 40-50- jaar en ouder. U hoort de Nederlandstalige hits van gisteren, vandaag en...morgen!, Ook mooie instrumentaaltjes, Gouwe Ouwe klassiekers/evergreens. (OUWE KOEIEN UIT DE SLOOT HALEN.)... Songs die niet dagelijks zijn te horen op welke zender dan ook. Overtuig u zelf en luister mee...
KLIK OP FOTO; U ziet daar Charlène de Lange in een interview met Theodorus Niemeijer. KLIK en u kunt dan direct luisteren. Veel plezier ermee........
BOCHOLTZ - Zeven pasgeboren kittens zijn dit weekend in een plastic zak gedumpt in een prullenbak langs de openbare weg in het Limburgse Bocholtz. Zes kittens overleefden het niet.
Een wandelaar ontdekte de kittens zondagochtend toen hij opeens geluiden uit de afvalbak hoorde komen. De man waarschuwde meteen de dierenambulance. Vier beestjes overleden meteen.
De overgebleven kitten werden bij een dierenarts in een couveuse geplaatst. Daar overleefden er maandag nog twee.
’Oprecht misselijk’
Dierenbeschermingscentrum Limburg liet weten „oprecht misselijk” te worden van het verhaal. „Het is voor ons onmogelijk om ons te verplaatsen in de gedachten van hun baas. Je had ons kunnen bellen, wij hadden je wellicht kunnen helpen en de dieren kunnen redden”, schrijft het centrum op Facebook.
Kittens overleven dumping bij afval niet
Een verhaal waar we oprecht misselijk van worden. Zondagochtend werd in een afvalbak in Bocheltz/Kerkeveld een trieste vondst gedaan; 7 pasgeboren kittens waren gedumpt in een plastic zak in een prullenbak, compleet met de inhoud van de kattenbak erbij.
Een wandelaar hoorde geluid uit een openbare prullenbak komen en nam polshoogte. Zij contacteerde onze dierenambulance die direct ter plekke ging.
Het gebeurde 25 jaar geleden, maar ze raakte er nooit overheen. De Britse Stephanie Slater was 25 toen ze ontvoerd werd door moordenaar Michael Sams. Hij verkrachtte haar, bond haar vast en stopte haar 8 dagen in een groencontainer. Daar mocht ze alleen uit om te eten. "Eén ding heeft ze nooit begrepen over die beproeving", aldus Stacey Kettner, die eergisteren liet weten dat haar beste vriendin gestorven is, 11 dagen nadat ze te weten kwam dat ze kanker had. "Ondanks wat hij haar aandeed, smeekte ze hem om een knuffel elke keer hij haar uit haar krappe cel liet."
Het gebeurde 25 jaar geleden, maar ze raakte er nooit overheen. De Britse Stephanie Slater was 25 jaar toen ze ontvoerd werd door moordenaar Michael Sams. Hij verkrachtte haar, bond haar vast en stopte haar 8 dagen in een groencontainer. Daar mocht ze alleen uit om te eten. "Er is één ding dat ze nooit heeft begrepen over haar beproeving", aldus Stacey Kettner, die eergisteren liet weten dat haar beste vriendin gestorven is, 11 dagen nadat ze te weten kwam dat ze kanker had. "Ondanks wat hij haar aandeed, smeekte ze hem om een knuffel elke keer hij haar uit haar krappe cel liet."
Daar moest ze eerst een boodschap inspreken om losgeld te vragen aan haar werkgever. Daarna reed hij haar naar een magazijn in Nottinghamshire, waar hij werkte als gereedschapsmaker. Daar aangekomen kleedde hij haar uit, bond hij haar vast en verkrachtte hij haar op een vuile matras. "Ik voelde me zo hulpeloos", schreef ze daarover. "Ik hoorde hem ondiep ademen vlakbij mijn gezicht."
Zware stenen Daarna kwam de krappe container. Daar moest ze in gaan zitten, geboeid aan handen en voeten. Hij dreigde dat als ze bewoog, ze verpletterd zou worden door zware stenen die boven haar cel hingen. Een schrikdraad ernaast zou haar vervolgens elektrocuteren. Elke dag bezocht hij haar en dan bracht hij warme schoenen mee voor haar koude voeten, voedsel en chocolade. Hij vertelde ook over een vriend die van plan was haar te doden. Maar hij verzekerde haar dat hij dat niet zou toelaten. (lees hieronder verder)
Het losgeld werd uiteindelijk betaald en haar ontvoerder bracht haar zoals beloofd terug, naar de straat waar ze met haar adoptieouders woonde. Sams kon uiteindelijk gevat worden toen zijn derde vrouw zijn stem herkende op een geluidsband die in het BBC-programma 'Crimewatch' werd afgespeeld. Hij werd niet alleen veroordeeld voor de ontvoering van Stephanie, maar ook voor de kidnapping en moord op Julie Dart (18) in juli 1991. Hij doodde die laatste omdat ze geprobeerd had om te ontsnappen.
Angstaanvallen De daaropvolgende periode had Stephanie het heel moeilijk. "Ik douchte drie keer per dag en ging twee keer per dag in bad. Ik schrobde mijn huid tot die bloedde. Ik had lang haar, maar dat knipte ik af omdat hij het had aangeraakt", vertelde ze. 10 jaar geleden onthulde ze dat ze nog altijd verlammende angstaanvallen had. Desondanks werkte ze samen met de politie om de omstandigheden te verbeteren waarmee vrouwelijke slachtoffers van misdrijven behandeld werden. De politie van West Midlands roemde haar eergisteren om haar "moed en dapperheid". (lees hieronder verder)
Eén ding heeft ze volgens haar beste vriendin nooit begrepen. Dat ze zó wanhopig verlangde naar geruststelling en een beetje menselijk contact in haar krappe cel, dat ze zelfs Sams om een knuffel smeekte. Het was ook een manier om zichzelf menselijk te maken in zijn ogen en zichzelf in leven te houden. "Ik strekte mijn armen naar hem uit en vroeg: 'Alles komt goed, toch? Ik ga naar huis, toch? Zeg alsjeblief van wel'", herinnerde ze zich later.
Het werkte, want toen haar werkgever het losgeld - 190.000 euro - betaald had, liet hij haar vrij en zei hij tegen haar: 'Het spijt me allemaal. Het was jouw schuld niet. Probeer zo snel mogelijk je gewone leven weer op te pikken'. Iets dat haar echter nooit is gelukt. Ze had haar hele verdere leven last van haar rug, verhuisde naar het eiland Wight en veranderde zelfs haar naam, maar niets hielp.
Nachtmerries "Ze had last van vreselijke nachtmerries en een gigantisch trauma", aldus haar vriend en journalist Keith Wilkinson (ITV), die een documentaire over haar maakte. "Ze was ook doodsbang dat Sams op een dag vervroegd zou vrijkomen, ondanks zijn levenslange gevangenisstraf."
gerelateerd nieuws
Adrian (7) zwaar gefolterd en door vader gevoederd aan varkens: nu ook klacht tegen "falende" overheidsinstanties
Hij dronk soep uit menselijke schedels: deze waanzinnige moordenaar was de inspiratie voor killer uit Silence of the Lambs
Zes jaar geleden was deze achtjarige een kettingrokende peuter: "Rook alsjeblieft niet"
storm harvey Over het dodentol door storm Harvey bestaat nog onduidelijkheid, al zouden al zeker 44 mensen omgekomen zijn. Een van hen is de 25-jarige Andrew Pasek. Zijn groot hart voor dieren werd hem fataal, want Andrew probeerde de kat van z'n zus te redden toen hij geëlektrocuteerd werd.
Afgelopen dinsdag trok Andrew Pasek naar het huis van zijn oudere zus, Alyssa. Hij wilde kijken hoe het met de kat gesteld was nadat Alyssa en haar gezin hun woning halsoverkop verlaten hadden nadat de hele straat plots onder water stond. Onderweg naar haar woonst stapte hij echter op een elektrische draad die onder stroom stond en al deels onder water lag. Omdat de jongeman enkele maanden geleden z'n enkel gebroken had en er nog een ijzeren pin inzat, werd hij als het ware een magneet. "Andrew begon plots te kermen van de pijn", vertelt de vriend die hem vergezelde. "Hij begon rond te springen, verloor zijn evenwicht en viel pardoes op de paal waar de stroom doorliep."
"Ik voelde de stroom ook en probeerde Andrew nog te helpen", klinkt het. "Maar die riep: 'Nee, raak me niet aan. Ik sterf'" De jongeman werd nog overgebracht naar het ziekenhuis waar hij overleed. Aan elektrocutie.
Onbegrijpelijk, vindt zijn familie. "De tuin en de straat stonden al anderhalve meter onder water. In zulke benarde omstandigheden had de stad de stroomvoorzieningen moeten uitschakelen. Dit stomme incident doet zo'n pijn", zegt z'n moeder. "Andrew was een enorme dierenliefhebber, wilde voortdurend helpen. Hij zat zo in met de kat van Alyssa. Net die liefde werd hem fataal."
Het is al de tweede zoon die de vrouw, moeder van vier, verliest. Haar oudste liet het leven in een auto-ongeval toen hij negentien was en werd aangereden door een dronken bestuurder. "Ik wilde dat dit gewoon een vreselijk slechte droom was." Vrienden en sympathisanten hebben intussen al 45.000 dollar binnengehaald om het gezin te helpen. Dat geld zal worden gedoneerd aan een goed doel dat Andrews naam zal dragen.
De kleine Adrian Jones was een kort en gruwelijk leven beschoren. Zijn vader en stiefmoeder folterden de zevenjarige jongen op vreselijke wijze. Tot de dood toe. Om van het lijk van zijn zoon af te zijn, voederde vader Michael Jones het aan de varkens. Alles kwam uit en Michael en Heather Jones zitten inmiddels een levenslange gevangenisstraf uit voor moord. Maar de grootmoeder van Adrian spande donderdag ook een proces in tegen de overheid en verscheidene officiële hulpinstanties die zwaar gefaald zouden hebben.
Adrian Jones kwam luidens de klacht om "door nalatigheid". Volgens de aanklagers, onder wie Adrians grootmoeder en zus, waren verscheidene sociale instanties in de staten Missouri en Kansas op de hoogte van de mishandelingen. Maar Michael en Heather Jones moesten enkel een papier tekenen met de belofte Adrian niet te mishandelen. "We moeten voorkomen dat dit nog gebeurt met kinderen", zegt grootmoeder Judy Conway, die een schadevergoeding van 25.000 dollar eist.
Het verhaal van Adrian is mensonterend. In 2011 werd hij weggehaald bij zijn biologische moeder, omdat die hem op tweejarige leeftijd alleen had achtergelaten. Adrian kwam bij zijn vader, Michael Jones, terecht. In 2015 ontdekte de politie de menselijke resten van de jongen. Zijn vader had hem aan zes speciaal daarvoor aangekochte varkens gevoederd in Wyandotte County in de staat Kansas. Een speurder omschreef de zaak als een van de "ergste dingen" die hij ooit zag in zijn carrière van meer dan 20 jaar.
Gruwelijke foltering Adrian werd zwaar mishandeld door zijn vader en zijn stiefmoeder. Uit officiële verslagen blijkt dat de "vader zijn kinderen in de hoek zette en hen sloeg op de benen, in de maag en op de handen, tot zijn eigen handen rood zagen. De stiefmoeder schopte Adrian, sloeg hem met speelgoed en andere voorwerpen op het hoofd." Over haar eigen kinderen had de stiefmoeder, die aan de drugs zat, overigens geen hoederecht meer. Die werden bij familie geplaatst wegens kindermishandeling.
Het misbruik van Adrian werd gefilmd door een hoop bewakingscamera's. De stiefmoeder maakte zelf foto's van de horror en bewaarde de beelden digitaal. Adrian werd onder meer geblinddoekt vastgeketend aan een tafel, moest tot zijn hoofd in het vuile water van een zwembad staand overnachten, en werd geboeid met een stuk zeep in zijn mond terwijl er een bord eten voor hem klaarstond. Zijn stiefmoeder gaf hem stroomstoten van twintig seconden met een Taser. De politie vond ook foto's van Adrian met een bebloede, gekneusde mond, met rotte tanden, en met gezwollen handen. Zijn laatste dagen bracht hij in een douchekot door, waarin ze hem van de honger lieten omkomen. Dat was in de herfst van 2015.
Nalatige overheid De folteraars zitten dan wel achter de tralies, de familie van Adrian vraagt zich nu ook af of de overheid wel voldoende in actie schoot om de tragedie te vermijden. Niet, volgens hen. Ze spreken van een "schijnbaar eindeloze reeks verslagen en noodoproepen". Een voorbeeld. "Er kwam beentje uit" Eind 2012 was de familie Jones van Kansas naar de naburige staat Missouri verhuisd. Vrijwel meteen liepen er daar bij de officiële instanties klachten binnen van mishandeling. Een maatschappelijk assistent, Rebecca Caldwell, ging langs bij het gezin en stelde blauwe plekken vast op zijn rechterwang en op zijn voorhoofd, maar beschouwde ze als slijkresten en liet ze niet verder medisch onderzoeken. Caldwell staat als eerste op de lijst van aangeklaagde personen en instanties.
Adrian werd ook psychisch behandeld omdat hij volgens zijn ouders in zijn bed plaste, voedsel stal en hamsterde, aan wonden pulkte en brandjes stichtte. Allemaal traditionele kenmerken van jongeren die mishandeld worden. De instelling waar Adrian enkele maanden doorbracht, greep evenwel niet in en stuurde de jongen gewoon terug naar huis, ook al had de vader gezegd dat hij "hem niet terugwou". De ouders moesten wel een "nazorgplan" volgen, maar deden dat niet.
Het gezin trok constant van adres naar adres tussen Kansas en Missouri. Dat bemoeilijkte een adequate opvolging, stelt het Department for Children and Families van Kansas. Adrians oma pareert die verdediging: "Adrian gaf zelf keer op keer aan dat hij mishandeld werd." Op vijfjarige leeftijd had hij verteld aan een sociaal assistent dat zijn vader hem met zo veel geweld tegen het achterhoofd schopte dat "er een beentje uitkwam".
Een Amerikaan die bij Houston naar zijn overstroomde huis terugkeerde om de schade op te nemen, kreeg de schrik van zijn leven. Onder de eettafel lag een enorme alligator.
Brian Foster had een groep mensen opgetrommeld om zijn woning bij Houston schoon te maken. Net als tienduizenden andere inwoners van Texas was hij gevlucht voor orkaan Harvey die voor overstromingen zorgde. Vrijdag was het water gezakt en wilde Foster aan de slag. Hij had rekening gehouden met troep maar niet met een beest van bijna 3 meter lang.
De man belde de politie die een speciale eenheid voor wild inschakelde. Binnen twintig minuten was de alligator gevangen en was zijn bek dichtgetapet. Vier mensen waren nodig om het beest naar buiten te dragen. Het dier is in het wild uitgezet. Alligators komen vaak voor in het zuidwesten van Texas maar zwommen afgelopen week met de overstromende rivieren mee de straten van woonwijken in.
Precinct 4 Constable Mark Herman’s Office responded to an intruder call at a residence near Lake Houston. Upon arrival, deputies were met by a large alligator who made his way into this flooded home. Constables will soon be delivering the alligator back into his natural habitat.
gerelateerd nieuws
Trump steekt slachtoffers hart onder riem in zwaar getroffen Houston
Orkaan Harvey doet benzineprijs in ons land stijgen
Los Angeles geteisterd door zwaarste bosbranden in haar geschiedenis
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
powered door plista
Veiligheidsprobleem in Nederland
