Langs de Ravestraat in Moorslede runt Peter Decaestecker (44) met veel liefde voor zijn dieren een varkensbedrijf met 140 zeugen. Toen een van de dieren vorige week plots 2,2 meter diep in een mestkelder viel, was dat dan ook een zware klap voor de varkenshouder. "Hoewel de zeug nog kon rondwandelen in de beerput zag het er niet goed uit", vertelt hij. "Een varken van zo'n 70 kilo kan je nog met een speciale haak vastklemmen en naar boven hijsen. Met een volgroeide zeug is dat uiteraard onmogelijk. Je zou twee spanriemen onder het dier door moeten kunnen halen, maar daarvoor moet de mestkelder volledig worden leeggepompt. Bovendien kan je niet zomaar afdalen in een beerput. Zonder bescherming ben je binnen de vijf minuten bedwelmd door de ammoniakgassen."

Stressgevoelige dieren

Ook de brandweer zag niet meteen een oplossing. "Ik begon te beseffen dat het onbegonnen werk was. Bovendien zou een reddingsoperatie nog geen garantie zijn dat het dier zou overleven. Varkens zijn immers erg stressgevoelig."

Overtuigd dat het slechts een kwestie van uren was vooraleer het dier zou sterven in de beerput, verdween bij Peter Decaestecker de hoop op een goede afloop. "Maar 's avonds, toen ik de varkens nog eens ging voederen, zag ik dat de zeug nog altijd leefde. Die nacht lag ik te piekeren. Mijn varkens zijn zoveel meer voor me dan mijn inkomen alleen. Ik heb een zekere band met hen. Daarom besloot ik af te wachten tot 's morgens. Als de zeug dan nog leefde, dan moest en zou ze gered worden."

Zo gezegd, zo gedaan. 's Morgens bleek de zeug nog vrij vrolijk rond te wandelen in de mestkelder. "Dat ze toen nog altijd niet bedwelmd was door de ammoniakdampen is een mirakel", zegt Peter. "Zelfs de veearts stond met grote ogen te kijken. Blijkbaar moet ze toch ergens een plaatsje gevonden hebben in de beerput, waar ze amper last had van de dampen. Ik besloot de brandweer nog eens te bellen en samen dokterden we een oplossing uit. De mestkelder werd in een sneltempo leeggepompt. Drie brandweermannen in speciale pakken, en voorzien van persluchttoestellen, daalden in de beerput af. Ze klikten de zeug vast en leidden ze naar boven. Met mankracht en een speciaal hijssysteem slaagden we in ons opzet. Veertig uur nadat de zeug in de mestkelder was gevallen, was ze weer boven. Voor het dier leek er niets aan de hand. Ze wandelde meteen rond om eten en drinken te zoeken. We hebben ze wat afgespoeld en dat was het dan."

Peter en zijn vader Willy merkten wel dat de uier van de drachtige zeug fel verminderd was in omvang. "Als het werpen nadert, zwelt de uier. Dat was al het geval toen het dier naar beneden donderde. Maar toen ze weer boven kwam, dachten we dat ze haar biggen verloren had in de beerput."

Plots twaalf biggetjes

Plots begon de uier echter toch weer uit te zetten. Peter besloot de zeug in het kraamhok te plaatsen, waar de dieren werpen. "En kijk, dinsdagochtend zag ik tot mijn verbazing twaalf pasgeboren biggetjes. Ze waren vrolijk aan het zogen bij het moederdier", zegt hij.

De varkenskweker is erg tevreden met de goede afloop. "De inspanningen hebben geloond. Ik ben iedereen dankbaar die zijn steentje heeft bijgedragen."

De Beringenaar was tot eind 2014 een erkende hobbykweker. "Dat klinkt sympathieker als het is. De man kreeg immers al een paar keer de Vlaamse inspectie dierenwelzijn over de vloer. Eind november 2014 troffen ze een vijftigtal honden in een stinkende puinhoop aan. De dieren hadden te lange nagels, haren in de ogen, vlooien, verschillende tumoren, ze leefden in kapotte zetels en de vloer was bedekt met uitwerpselen. Toen werd er gezegd: het is gedaan. De vergunning van de man werd ingetrokken en hij kreeg het verbod om een nieuwe aanvraag in te dienen. Toch deed hij vrolijk verder. Bij een nieuwe inspectie op 25 februari werden 57 honden, waarvan er vijf drachtig waren, in beslag genomen en toegewezen aan het hondenasiel. Zij kwamen met twee camionetten de dieren ophalen", vertelde Godefroid haarfijn in de rechtbank. De honden in kwestie waren van verschillende hondenrassen: shih tzu's, maltezers, Cavalier King Charles Spaniëls en kruisingen.

Misbruik vertrouwen

Het Vlaamse Gewest heeft uiteindelijk de transportkosten en alle opvangkosten betaald. In totaal goed voor 5.364 euro. "Het is dus de gemeenschap die heeft betaald. Daarom is het jammer dat zij zich geen burgerlijke partij stellen. De btw (677,88 euro) werd door hen echter niet terugbetaald, dus dat willen we terugkrijgen van de beklaagde. Daarnaast vragen we nog een morele schadevordering van 3.000 euro omdat de overcapaciteit van het asiel destijds de werking lam legde. Zo'n lading honden woog op de werking", verklaarde Godefroid. "Ten slotte beschuldigen we de beklaagde ook van misbruik van vertrouwen. Via een stroman kwam hij namelijk terug in het bezit van drie honden. Per hond vragen we nog eens een bijkomende schadevergoeding van 500 euro."

De procureur bevestigde de versie van de burgerlijke partij. "Het klopt inderdaad dat we op 24 februari 2016 honden aantroffen bij de beklaagde die niet van hem waren. Hij trekt zich dus niets aan van de regels. De feiten zijn niet voor betwisting vatbaar", aldus de procureur die een celstraf van drie maanden en een monsterboete van 18.000 euro vorderde. Bovendien krijgt de Beringenaar het verbod op het houden van dieren voor de komende vijf jaar. De stroman die de beklaagde terug aan drie van de dieren hielp, riskeert een celstraf van drie maanden en een boete van 600 euro, mogelijk met uitstel. "Ik zag dat de man emotioneel was aangedaan door het verlies van zijn honden. Hij had tranen in de ogen. Daarom heb ik hem geholpen", liet deze 53-jarige persoon verstaan.

Schrijnend

De beklaagde kreeg ook de kans om zich te verdedigen. Hij probeerde eerste duidelijk te maken dat niet hij, maar een vennootschap in Groot-Brittannië de eigenaar was van de honden. "Die vennootschap bestaat al sinds 2012 niet meer", reageerde Godfroid. Verder probeerde de beklaagde de tekortkomingen in het dossier te onderstrepen en dreigde hij verder te gaan met de zaak naar het Hof van Beroep en het Hof van Cassatie. "Het is en blijft schrijnend hoe de honden moesten leven bij u en dat allemaal om geld te verdienen", zuchtte de rechter.

Ook in de zaal zat Johnny Laurent, de asielverantwoordelijke in Lommel. "Ik weet nog hoe we destijds bij de inbeslagname zelfs geen hand konden geven aan de beklaagde omdat er overal uitwerpselen lagen. De meerderheid van de honden zijn uiteindelijk goed terecht gekomen. We krijgen zelfs nog foto's van de nieuwe eigenaars. Enkele honden zijn helaas overleden en de beklaagde heeft ook nog de drie honden die hij via via terug in het bezit kreeg. Ik denk echter niet dat de man hoge winsten overhield aan zijn zaakjes. We hopen toch voor het grootste deel vergoed te worden." Op 18 oktober wordt het vonnis in de zaak uitgesproken.