De Nederlandse jacht op een kinderpornomonster

Toen Nederlandse rechercheurs stuitten op het meest vreselijke kinderpornomateriaal dat ze ooit zagen, openden ze de jacht op de dader. Het leidde tot de identificatie en arrestatie van de 55-jarige Australiër Peter Scully en zijn handlangers.  Vier Nederlandse rechercheurs werden gisteren voor hun werk onderscheiden door de Australische politie. Over de vangst van een monster. 

Stil maar.

Het zijn de woorden die Danny van Althuis nog niet hoort als hij achter zijn computer in Zoetermeer zit, kijkend naar een film die de naam Daisy’s destruction draagt. De kinderpornorechercheur heeft het geluid uit staan, het beeldscherm klein gemaakt. Protocol, om minder hard binnen te laten komen wat hij ziet. Dat is, inderdaad, de vernietiging van Daisy. Het meisje dat voor het oog van de camera zo vreselijk wordt gemarteld en misbruikt is nog maar anderhalf. Rechercheurs bestempelen het als het meest schokkende kinderpornomateriaal dat in omloop is.

Daar zit de politieman die een half jaar op deze afdeling werkt, een vader ook, te kijken naar wat lijkt op een professionele, intens lugubere speelfilm. Sommige mensen hebben er duizenden dollars voor over om dit materiaal te kunnen kopen en bekijken, in opdracht te laten maken zelfs, maar dat weet Van Althuis dan nog niet. Interpol heeft in 2013 tevergeefs al gevraagd naar tips over Daisy’s destruction, om de herkomst van de beelden te achterhalen. Ook nu de film in 2014 Nederlandse computers heeft bereikt, is nog geen reactie op het verzoek binnengekomen. Maar er zijn die haast onverstaanbare, geruststellende woorden, die nu zorgen dat Nederland in september officieel een onderzoek begint.

Volledig scherm
Peter Scully. © RV

Ontleed

Minutieus, beeld voor beeld, wordt de lijdensweg van Daisy ontleed. Alles kan belangrijk zijn weet teamleider Farid el Hamouti. Ooit bleek de dop van een fles bar le duc-water een essentiële aanwijzing om een misbruiklocatie te bepalen: alleen in België en Nederland hebben ze een blauwe kleur. Alleen: nu is er geen dop, geen stopcontact, geen knuffel. Alleen het Aziatische uiterlijk van Daisy, naast het ‘stil maar’ dat uiteindelijk geen Nederlands blijkt, maar deel van een Filipijns dialect, dat gelinkt kan worden aan een arm gebied in dat land waar tientallen miljoenen mensen zo spreken.

Ondertussen dringt de tijd. De beelden van Daisy staan niet op zichzelf. De gemaskerde vrouw is ook in andere films te zien: meerdere slachtoffers van één kwelgeest, een drama in delen. Zolang zij niet gevonden is, kan het misbruik doorgaan. En wat de rechercheurs niet weten: de scenario's zijn ingegeven door onder meer gebruikers van pedobook, een duistere variant van Facebook.

Gelukkig is er Google.

Meesterbrein

In een Duits krantenbericht over een zedenzaak duikt de naam Daisy’s destruction op. De Nederlanders die het zien vragen meteen het bewijsmateriaal op. Met speciale software doorzoeken ze talloze chatgesprekken van de verdachte, tot ze de woorden van ‘Exited Girl’ vinden. Zij heeft te maken met de film, blijkt. En ze vraagt of de Duitser wel via een versleutelde verbinding spreekt. Nee, zo blijkt. ‘You idiot’, sneert ze. Hier spreekt het meesterbrein achter de films: Peter Scully.

De rechercheurs kunnen dat niet opmaken uit het gesprek, maar vinden wel een IP-adres dat uitgerekend leidt naar de buurt rond ‘Daisy street’ in de Filipijnen. Het is een aanknopingspunt, maar wel in een gebied waar één internetadres door duizenden mensen wordt gebruikt. De liason in de Filipijnen, Arjan Verhagen, neemt zodra hij er over hoort contact op met specialisten van de Filipijnse politie. Nu komt het aan op ouderwets recherchewerk.

Herkend!

Als Verhagen een week op vakantie is, vindt zijn reisgenoot dat hij wel erg veel aan de telefoon zit. Ook hier, in een cafeetje in de bergen, gaat hij door. Civat koffie, dat ze dat hier ook hebben, denkt hij nog, als hij opneemt. Dan hoort hij: de foto’s van meisjes uit de films zijn herkend. En dat niet alleen. Onlangs wisten in deze streek twee meisjes te ontkomen aan een blanke man, die hen vasthield. De man is gevlucht, aldus diens vriendin, die woest is omdat ze is achtergelaten.

De adrenaline pompt door Arjans lijf. In Nederland weten zijn collega’s later ook: we hebben de speld in de hooiberg gevonden. Bijna. Er wordt gesproken over een Amerikaan, maar uiteindelijk wordt duidelijk naar wie ze op zoek zijn: de Australische Peter Scully, in eigen land gezocht voor miljoenenfraude, een man zonder zedenverleden, die op de Filipijnen op het geheime darkweb in kindermisbruik een verdienmodel zag, die twee ex-prostituees instrueerde het vertrouwen van kinderen te winnen én ze professioneel te misbruiken voor een groen scherm, zoals dat ook in filmstudio’s wordt gebruikt.

(artikel gaat verder onder de foto)

Volledig scherm
© RV

Monster

Hij is het monster. De westerling die zo gastvrij was en zei arme kinderen te willen helpen. Zijn huis, zijn auto, zijn tv waren een oase in een zee van armoede. Onder zijn keukenvloer lag ondertussen het lichaam van een van zijn slachtoffertjes begraven. Ze was 11. En Scully’s vriendin verraadt waar de vermoedelijke moordenaar nu verblijft.

Verhagen zit samen met zijn Australische collega in een auto met geblindeerde ramen. Vandaag, op 20 februari 2015, zullen ze Scully in de boeien slaan. Pickups vol agenten met mitrailleurs racen over hobbelige wegen, tot een huis in aanbouw aan de rand van de jungle opdoemt. Scully wordt omsingeld. Verzet is zinloos. Daar is het tengere lijf, het grijze haar. Scully oogt vervuild, ongezond ook.

Zegetocht

De gevangenis moet nog even wachten. Scully moet mee op de zegetocht, die leidt langs prominenten, naar een restaurant ook. Daar zit hij in het midden aan de eettafel, zijn handen vast. Even, te midden van het feestgedruis, voelt Verhagen medelijden door de euforie heen.

In Nederland stapt El Hamouti op het vliegtuig naar Manilla. Daar, in de hoofdstad, zal hij Scully verhoren. Het is er bezoekuur. Om Farid heen klappen bezoekers plastic stoeltjes uit. Ze hebben fastfood bij zich voor de gevangenen. El Hamouti heeft vijf minuten om vragen te stellen aan de kindermisbruiker op wie hij met collega’s uit drie tijdzones heeft gejaagd, krijgt hij te horen. ,,Wat is er gebeurd'', vraagt El Hamouti. Scully begint zijn antwoord, dat uiteindelijk zes uur zal duren.  ,,Waar zal ik beginnen?''

Peter Scully wacht zijn rechtszaak af in de gevangenis. De twee vrouwen met wie hij samenwerkte zijn ook opgepakt, net als bijvoorbeeld een Braziliaanse kinderarts die het misbruik financierde. Er is een fonds om zijn slachtoffers te helpen. 

Volledig scherm
De Nederlandse agenten krijgen een oorkonde voor hun jacht op Peter Scully. © Marco De Swart