Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
De Off-Guardian verstrekt een puntsgewijze lijst, met ondersteunende links, voor alle belangrijke punten om te verwijzen naar onderwerpen als: kunstmatig opgeblazen “COVID-sterfgevallen” en sterfte, inclusief hoe sterfgevallen worden geteld, onderliggende doodsoorzaken, de gemiddelde leeftijd van COVID sterfgevallen, en het uitblijven van een stijging van het algemene sterfte-/sterftecijfer. Gebleken is dat de lockdowns de verspreiding van de ziekte niet heeft voorkomen, maar integendeel mensen heeft gedood. PCR-tests vertonen gebreken en worden misbruikt om ten onrechte ziekten vast te stellen. De meeste COVID-gevallen zijn “asymptomatische infecties” en er is weinig bewijs dat het een ziekte op een andere persoon kan overbrengen. Beademing is geen goede behandeling voor ademhalingsvirussen, en het doodt mensen. COVID mRNA-“vaccins” zijn nog nooit eerder goedgekeurd omdat ze gevaarlijk zijn en de langetermijneffecten onbekend zijn. Vaccins beschermen niet tegen ziekten, noch voorkomen ze de overdracht van ziekten op anderen. Vaccinpaspoorten werden door de EU gepland een jaar voordat COVID verscheen. Een “trainingsoefening”, Event 201 genaamd, voorspelde de pandemie slechts enkele weken voordat deze uitbrak. En, de elite heeft fortuinen verdiend tijdens de pandemie.
DEEL I: “COVID STERFGEVALLEN” & MORTALITEIT
1. Het overlevingspercentage van “Covid” is meer dan 99%. De medische deskundigen van de regering hebben vanaf het begin van de pandemie onderstreept dat de overgrote meerderheid van de bevolking geen enkel gevaar loopt door Covid.
Bijna alle studies naar de infectie-fataliteitsratio (IFR) van Covid hebben resultaten tussen 0,04% en 0,5% opgeleverd. Dat betekent dat de overlevingskans van Covid ten minste 99,5% is.
2. Er is GEEN ongewoon hoog sterftecijfer vastgesteld. De pers heeft 2020 het “dodelijkste jaar sinds de tweede wereldoorlog” genoemd, maar dit is misleidend omdat geen rekening wordt gehouden met de enorme toename van de bevolking sinds die tijd. Een redelijker statistische maatstaf voor sterfte is het leeftijdsgestandaardiseerde sterftecijfer (ASMR):
Volgens deze maatstaf is 2020 niet eens het slechtste sterftejaar sinds 2000, maar zijn er sinds 1943 slechts negen jaren geweest die beter waren dan 2020.
Insgelijks, in de VS is de ASMR voor 2020 pas op het niveau van 2004:
Voor een gedetailleerd overzicht van de invloed van Covid op de sterfte in West-Europa en de VS, klik hier. De stijgingen in sterfte die we hebben gezien kunnen worden toegeschreven aan niet-Covid oorzaken [feiten 7, 9 & 19].
3. “Covid-sterfgevallen” tellingen zijn kunstmatig opgeblazen. Landen over de hele wereld definiëren een “Covid-sterfgeval” als een ” dood door eender welke oorzaak binnen 28/30/60 dagen na een positieve test.”
Gezondheidswerkers in Italië, Duitsland, het VK, de VS, Noord-Ierland en andere landen hebben deze praktijk toegegeven:
Het opheffen van elk onderscheid tussen sterven aan Covid en sterven aan iets anders na een positieve test op Covid zal natuurlijk leiden tot het te hoog tellen van “Covid-doden”. De Britse patholoog Dr. John Lee waarschuwde afgelopen voorjaar al voor deze “aanzienlijke overschatting“. Andere mainstream bronnen hebben dit ook gemeld.
Gezien het enorme percentage “asymptomatische” Covid-infecties [14], de bekende prevalentie van ernstige comorbiditeiten [feit 4] en het potentieel voor vals-positieve tests [feit 18], maakt dit de Covid-sterftecijfers tot een uiterst onbetrouwbare statistiek.
4. De overgrote meerderheid van de Covid-sterfgevallen hebben ernstige comorbiditeiten. In maart 2020 publiceerde de Italiaanse regering statistieken waaruit bleek dat 99,2% van hun “Covid-sterfgevallen” ten minste één ernstige comorbiditeit hadden.
Deze omvatten kanker, hartaandoeningen, dementie, Alzheimer, nierfalen en diabetes (onder anderen). Meer dan 50% van hen had drie of meer ernstige reeds bestaande aandoeningen.
Dit patroon heeft zich in de loop van de “pandemie” in alle andere landen doorgezet. Uit een FOIA-verzoek van oktober 2020 aan de ONS van het Verenigd Koninkrijk bleek dat minder dan 10% van de officiële telling van “Covid-sterfgevallen” op dat moment Covid als enige doodsoorzaak had.
5. De gemiddelde leeftijd van een “Covid-sterfgeval” is hoger dan de gemiddelde levensverwachting. De gemiddelde leeftijd van een “Covid overlijden” in het Verenigd Koninkrijk is 82,5 jaar. In Italië is het 86. Duitsland, 83. Zwitserland, 86. Canada, 86. De VS, 78, Australië, 82.
In bijna alle gevallen is de mediane leeftijd van een “Covid-dode” hoger dan de nationale levensverwachting.
Voor het grootste deel van de wereld heeft de “pandemie” dus weinig of geen invloed gehad op de levensverwachting. Dit in tegenstelling tot de Spaanse griep, waarbij de levensverwachting in de VS in iets meer dan een jaar tijd met 28% daalde. [bron]
6. Covid sterfte weerspiegelt exact de natuurlijke sterftecurve. Statistische studies uit het VK en India hebben aangetoond dat de curve voor “dood door Covid” de curve voor de verwachte sterfte bijna exact volgt:
Het risico van overlijden “aan Covid” volgt, bijna precies, uw achtergrondrisico van overlijden in het algemeen.
De kleine toename voor sommige oudere leeftijdsgroepen kan door andere factoren worden verklaard.[feiten 7, 9 & 19].
7. Er is een enorme toename in het gebruik van “onwettige” DNR’s. Waakhonden en overheidsinstanties hebben de afgelopen twintig maanden een enorme toename van het gebruik van “Do Not Resuscitate Orders” (DNR’s) gerapporteerd.
In de VS hebben ziekenhuizen “universele DNR’s” overwogen voor elke patiënt die positief testte op Covid, en klokkenluider verpleegkundigen hebben toegegeven dat het DNR-systeem in New York werd misbruikt.
In het VK was er een “ongekende” toename van “illegale” DNR’s voor gehandicapten, huisartsenposten stuurden brieven naar niet-terminale patiënten met de aanbeveling DNR-opdrachten te ondertekenen, terwijl andere artsen “blanco DNR’s” ondertekenden voor complete verpleeghuizen.
Uit een studie van de Universiteit van Sheffield bleek dat bij meer dan een derde van alle “verdachte” Covid-patiënten binnen 24 uur na opname in het ziekenhuis een DNR aan het dossier was toegevoegd.
Het algemeen gebruik van gedwongen of onwettige DNR-opdrachten zou verantwoordelijk kunnen zijn voor een toename van het sterftecijfer in 2020/21. [Feiten 2 & 6].
DEEL II: LOCKDOWNS
8. Lockdowns voorkomen de verspreiding van ziekten niet. Er is weinig tot geen bewijs dat lockdowns enig effect hebben op het beperken van “Covid-sterfgevallen”. Als je regio’s vergelijkt die wel en regio’s die niet tot lockdown zijn overgegaan, zie je geen enkel patroon.
9. Lockdowns doden mensen. Er zijn sterke aanwijzingen dat lockdowns – door sociale, economische en andere schade voor de volksgezondheid – dodelijker zijn dan het “virus”.
Dr. David Nabarro, speciaal gezant van de Wereldgezondheidsorganisatie voor Covid-19 beschreef lockdowns in oktober 2020 als een “wereldwijde catastrofe”:
“Wij van de Wereldgezondheidsorganisatie zijn geen voorstander van lockdowns als het voornaamste middel om het virus onder controle te krijgen[…] het lijkt erop dat we volgend jaar een verdubbeling van de armoede in de wereld kunnen hebben. Het is heel goed mogelijk dat de ondervoeding van kinderen verdubbelt […] Dit is een vreselijke, afschuwelijke wereldwijde catastrofe.”
In een VN-rapport van april 2020 wordt gewaarschuwd dat 100.000 kinderen zullen omkomen door de economische gevolgen van de lockdowns, terwijl nog eens tientallen miljoenen worden geconfronteerd met mogelijke armoede en hongersnood.
Werkloosheid, armoede, zelfmoord, alcoholisme, drugsgebruik en andere sociale/geestelijke gezondheidscrises nemen over de hele wereld een hoge vlucht. Terwijl gemiste en uitgestelde operaties en screenings in de nabije toekomst zullen leiden tot een hoger sterftecijfer als gevolg van hartziekten, kanker en dergelijke.
De impact van de lockdown zou de kleine toename van het sterftecijfer verklaren [Feiten 2 & 6].
10. De meeste zorgstelsels stonden helemaal niet op instorten. Het belangrijkste argument ter verdediging van lockdowns is dat een “afvlakking van de curve” een snelle instroom van gevallen zou voorkomen en de gezondheidszorgsystemen voor instorting zou behoeden. Maar de meeste zorgstelsels stonden helemaal niet op instorten.
In maart 2020 werd gemeld dat ziekenhuizen in Spanje en Italië overstroomden met patiënten, maar dit gebeurt elk griepseizoen. In 2017 zaten Spaanse ziekenhuizen op 200% capaciteit, en in 2015 sliepen patiënten in gangen. In een JAMA-paper uit maart 2020 werd vastgesteld dat Italiaanse ziekenhuizen “in de wintermaanden doorgaans op 85-90% van hun capaciteit draaien”.
In het Verenigd Koninkrijk wordt de National Health Service (NHS) regelmatig tijdens de winter tot het breekpunt overbelast.
Als onderdeel van hun Covid-beleid kondigde de NHS in het voorjaar van 2020 aan dat zij
“de ziekenhuiscapaciteit op nieuwe manieren zou reorganiseren om Covid- en niet-Covid-patiënten afzonderlijk te behandelen” en dat “als gevolg daarvan ziekenhuizen te maken zullen krijgen met capaciteitsdruk bij een lagere algemene bezettingsgraad dan voorheen het geval zou zijn geweest.”
Dit betekent dat ze duizenden bedden hebben geschrapt. Tijdens een vermeende dodelijke pandemie verlaagden zij de maximale bezettingsgraad van ziekenhuizen. Desondanks heeft de NHS nooit meer druk gevoeld dan een typisch griepseizoen, en soms waren er zelfs 4x meer lege bedden dan normaal.
In zowel het VK als de VS werden miljoenen uitgegeven aan tijdelijke noodziekenhuizen die nooit werden gebruikt.
DEEL III: PCR-TESTS
11. PCR-tests zijn niet ontworpen om ziektes te diagnosticeren. De Reverse-Transcriptase Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) test wordt in de media beschreven als de “gouden standaard” voor de diagnose van Covid. Maar het was nooit de bedoeling van de Nobelprijswinnende uitvinder van het proces om het te gebruiken als diagnostisch instrument, en hij heeft dat ook publiekelijk gezegd:
“PCR is gewoon een proces dat je in staat stelt om van iets een heleboel te maken. Het vertelt je niet dat je ziek bent, of dat het ding dat je uiteindelijk hebt gekregen je kwaad zal doen of iets dergelijks.”
12. PCR-tests hebben een geschiedenis van onnauwkeurigheid en onbetrouwbaarheid. De “gouden standaard” PCR-tests voor Covid staan erom bekend dat zij veel vals-positieve resultaten opleveren, doordat zij reageren op DNA-materiaal dat niet specifiek is voor Sars-Cov-2.
Uit een Chinese studie bleek dat dezelfde patiënt op dezelfde dag twee verschillende resultaten van dezelfde test kon krijgen. In Duitsland is bekend dat de tests hebben gereageerd op gewone verkoudheidsvirussen. Uit een studie uit 2006 bleek dat PCR-tests voor één virus ook op andere virussen reageerden. In 2007 leidde het gebruik van PCR-tests tot een “uitbraak” van kinkhoest die in werkelijkheid nooit heeft bestaan. Sommige tests in de VS reageerden zelfs op het negatieve controlemonster.
Wijlen de president van Tanzania, John Magufuli, heeft monsters van geiten, pawpaw en motorolie voor PCR-tests ingeleverd, die allemaal positief op het virus terugkwamen.
Al in februari 2020 gaven deskundigen toe dat de test onbetrouwbaar was. Dr. Wang Cheng, voorzitter van de Chinese Academie van Medische Wetenschappen vertelde de Chinese staatstelevisie: “De nauwkeurigheid van de tests is slechts 30-50%”. De eigen website van de Australische regering beweerde: “Er is weinig bewijs beschikbaar om de nauwkeurigheid en het klinisch nut van de beschikbare COVID-19-tests te beoordelen.” En een Portugese rechtbank oordeelde dat PCR-tests “onbetrouwbaar” zijn en niet gebruikt mogen worden voor diagnose.
U kunt gedetailleerde uitsplitsingen van de tekortkomingen van PCR-tests hier, hier en hier lezen.
13. De CT-waarden van de PCR-tests zijn te hoog. PCR-tests worden uitgevoerd in cycli, het aantal cycli dat men gebruikt om een resultaat te krijgen staat bekend als uw “cyclus drempel” of CT-waarde. Kary Mullis zei:
“Als je meer dan 40 cycli moet doorlopen[…] is er iets ernstig mis met je PCR.”
De MIQE PCR-richtsnoeren zijn het daarmee eens en stellen: “[CT] waarden hoger dan 40 zijn verdacht vanwege de impliciet lage efficiëntie en moeten in het algemeen niet worden gerapporteerd,” Dr. Fauci zelf gaf zelfs toe dat iets meer dan 35 cycli bijna nooit kweekbaar is.
Dr. Juliet Morrison, viroloog aan de Universiteit van Californië, Riverside, vertelde de New York Times:
“Elke test met een cyclusdrempel van meer dan 35 is te gevoelig…Ik ben geschokt dat mensen denken dat 40 [cycli] een positief resultaat kan opleveren…Een redelijker drempel zou 30 tot 35 zijn”.
In hetzelfde artikel zegt Dr. Michael Mina, van de Harvard School of Public Health, dat de grens op 30 zou moeten liggen, en de auteur wijst er verder op dat het terugbrengen van de CT van 40 naar 30 het aantal “covid-gevallen” in sommige staten met wel 90% zou hebben verminderd.
Volgens de eigen gegevens van de CDC kan geen monster met meer dan 33 cycli worden gekweekt, en volgens het Duitse Robert Koch-Instituut is niets met meer dan 30 cycli waarschijnlijk infectieus.
Desondanks is bekend dat bijna alle laboratoria in de VS hun tests op ten minste 37 cycli uitvoeren en soms zelfs op 45 cycli. De “standaardwerkwijze” van de NHS voor PCR-tests stelt de grens op 40 cycli.
Op basis van wat wij weten over de CT-waarden, zijn de meeste resultaten van PCR-tests op zijn best twijfelachtig.
14. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft (twee keer) toegegeven dat PCR-tests vals-positieve resultaten opleveren. In december 2020 heeft de WHO een memo over het PCR-proces gepubliceerd waarin laboratoria wordt opgedragen op hun hoede te zijn voor hoge CT-waarden die vals-positieve resultaten veroorzaken:
“Wanneer specimens een hoge Ct-waarde retourneren, betekent dit dat er veel cycli nodig waren om virus te detecteren. In sommige omstandigheden is het onderscheid tussen achtergrondruis en daadwerkelijke aanwezigheid van het doelvirus moeilijk vast te stellen.”
In januari 2021 bracht de WHO opnieuw een memo uit, ditmaal met de waarschuwing dat “asymptomatische” positieve PCR-tests opnieuw moeten worden getest omdat het om vals-positieve uitslagen kan gaan:
“Wanneer de testresultaten niet overeenstemmen met de klinische presentatie, moet een nieuw specimen worden genomen en opnieuw worden getest met dezelfde of een andere NAT-technologie.”
15. De wetenschappelijke basis voor Covid-tests is twijfelachtig. Het genoom van het Sars-Cov-2-virus werd naar verluidt in december 2019 door Chinese wetenschappers gesequenced en vervolgens op 10 januari 2020 gepubliceerd. Minder dan twee weken later hadden Duitse virologen (Christian Drosten et al.) naar verluidt het genoom gebruikt om analyses voor PCR-tests te maken.
Zij schreven een paper, Detection of 2019 novel coronavirus (2019-nCoV) by real-time RT-PCR, dat werd ingediend voor publicatie op 21 januari 2020, en vervolgens aanvaard op 22 januari. Dat betekent dat het artikel naar verluidt in minder dan 24 uur “peer-reviewed” was. Een proces dat normaal weken in beslag neemt.
Sindsdien heeft een consortium van meer dan veertig biowetenschappers een verzoek ingediend om het artikel in te trekken, waarbij ze een lang rapport hebben geschreven waarin 10 grote fouten in de methodologie van het artikel worden beschreven.
Zij hebben ook gevraagd om het peer-review rapport van het tijdschrift vrij te geven, om te bewijzen dat het artikel wel degelijk door het peer-review proces is gekomen. Het tijdschrift heeft hieraan nog geen gehoor gegeven.
De Corman-Drosten testen zijn de basis van elke Covid PCR-test in de wereld. Als het artikel twijfelachtig is, is elke PCR test ook twijfelachtig.
DEEL IV: “ASYMPTOMATISCHE INFECTIE”
16. De meerderheid van de Covid-infecties zijn “asymptomatisch”. Al in maart 2020 bleek uit studies in Italië dat 50-75% van de positieve Covid-tests geen symptomen vertoonde. Uit een andere Britse studie van augustus 2020 bleek dat maar liefst 86% van de “Covid-patiënten” helemaal geen virale symptomen vertoonde.
Het is letterlijk onmogelijk om het verschil te zien tussen een “asymptomatisch geval” en een vals-positief testresultaat.
17. Er is zeer weinig bewijs dat het vermeende gevaar van “asymptomatische transmissie” ondersteunt. In juni 2020 zei Dr. Maria Van Kerkhove, hoofd van de eenheid voor nieuwe ziekten en zoönosen van de WHO:
“Uit de gegevens die we hebben, blijkt nog steeds dat het zelden voorkomt dat een asymptomatische persoon de ziekte verder overdraagt op een secundair individu,”
Uit een meta-analyse van Covid-studies, gepubliceerd door Journal of the American Medical Association (JAMA) in december 2020, bleek dat asymptomatische dragers een kans van minder dan 1% hadden om mensen binnen hun huishouden te besmetten. Een andere studie, gedaan naar influenza in 2009, vond:
“…beperkt bewijs om het belang van [asymptomatische] transmissie te suggereren. De rol van asymptomatische of presymptomatische met influenza geïnfecteerde personen in de overdracht van de ziekte is mogelijk overschat…”.
Gezien de bekende gebreken van de PCR-tests kunnen veel “asymptomatische gevallen” vals-positief zijn.[feit 14]
DEEL V: BEADEMINGSAPPARATUUR
18. Beademing is GEEN behandeling voor respiratoire virussen. Mechanische beademing is geen aanbevolen behandeling voor luchtweginfecties, van welke aard dan ook, en is dat ook nooit geweest. In de eerste dagen van de pandemie hebben veel artsen hun twijfels geuit over het gebruik van beademingsapparatuur om “Covid” te behandelen.
Dr. Matt Strauss schreef in The Spectator:
“Beademingsapparaten genezen geen enkele ziekte. Ze kunnen je longen met lucht vullen als je dat zelf niet meer kunt. Ze worden in het bewustzijn van het publiek geassocieerd met longziekten, maar dit is in feite niet hun meest voorkomende of meest geschikte toepassing.”
De Duitse longarts Dr. Thomas Voshaar, voorzitter van de Vereniging van Pneumatologische Klinieken, zei hierover het volgende:
“Toen we de eerste studies en rapporten uit China en Italië lazen, vroegen we ons onmiddellijk af waarom intubatie daar zo gebruikelijk was. Dit was in tegenspraak met onze klinische ervaring met virale longontsteking.”
Desondanks “raadden” WHO, CDC, ECDC en NHS allemaal aan om Covid-patiënten te beademen in plaats van niet-invasieve methoden te gebruiken.
Dit was geen medisch beleid om de patiënten zo goed mogelijk te behandelen, maar veeleer om de hypothetische verspreiding van Covid te beperken door te voorkomen dat patiënten aërosoldruppeltjes uitademen.
19. Beademingsapparatuur doodde mensen. Iemand aan de beademing leggen die lijdt aan griep, longontsteking, chronisch obstructieve longziekte, of een andere aandoening die de ademhaling beperkt of de longen aantast, zal geen van deze symptomen verlichten. In feite zal het de symptomen vrijwel zeker verergeren, en velen van hen zullen eraan overlijden.
Intubatiebuizen zijn een bron van mogelijke infecties, bekend als “beademingsgeassocieerde longontsteking”, die volgens studies tot 28% van alle mensen aan beademingsapparatuur treft, en 20-55% van de geïnfecteerden doodt.
Mechanische beademing is ook schadelijk voor de fysieke structuur van de longen, wat resulteert in “door een ventilator veroorzaakte longschade”, die de kwaliteit van leven dramatisch kan beïnvloeden, en zelfs tot de dood kan leiden.
Deskundigen schatten dat 40-50% van de beademde patiënten overlijdt, ongeacht hun ziekte. Over de hele wereld zijn tussen 66 en 86% van alle “Covid-patiënten” die aan een beademingsmachine werden gelegd, overleden.
Volgens de “undercover verpleegster” werden beademingsmachines in New York zo verkeerd gebruikt, dat ze de longen van patiënten vernietigden:
“Dit beleid was op z’n best nalatigheid, en op z’n slechtst mogelijk een opzettelijke moord. Dit onjuiste gebruik van beademingsapparatuur zou de oorzaak kunnen zijn van een toename van het sterftecijfer in 2020/21.” [Feiten 2 & 6]
DEEL VI: MONDKAPJES
20. Mondkapjes werken niet. Ten minste een dozijn wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat mondkapjes de verspreiding van ademhalingsvirussen niet tegenhouden.
Uit een meta-analyse die in mei 2020 door de CDC werd gepubliceerd, bleek “dat het gebruik van gezichtsmaskers de overdracht van griep niet significant vermindert”.
Uit een andere studie met meer dan 8000 proefpersonen bleek dat mondkapjes “niet effectief leken te zijn tegen laboratoriumbevestigde virale luchtweginfecties noch tegen klinische luchtweginfecties.”
Er zijn er letterlijk te veel om ze allemaal te citeren, maar u kunt ze lezen: [1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] Of hier hier een samenvatting van SPR.
Hoewel er enkele studies zijn gedaan die beweren aan te tonen dat maskers werken voor Covid, zijn ze allemaal ernstig gebrekkig. Een ervan berustte op zelf-gerapporteerde enquêtes als gegevens. Een ander was zo slecht opgezet dat een panel van deskundigen eiste dat het werd teruggetrokken. Een derde werd teruggetrokken nadat de voorspellingen volledig onjuist bleken.
De WHO gaf opdracht tot een eigen meta-analyse in de Lancet, maar in die studie werd alleen gekeken naar N95-maskers en alleen in ziekenhuizen. [Voor een volledig overzicht van de slechte gegevens in deze studie, klik hier].
Afgezien van wetenschappelijk bewijs, is er genoeg real-world bewijs dat maskers niets doen om de verspreiding van ziekten te stoppen.
Bijvoorbeeld, North Dakota en South Dakota hadden bijna identieke aantallen ziektegevallen, ondanks dat de ene een mondkapjesplicht had en de andere niet:
In Kansas waren er in de provincies zonder mondkapjesplicht minder gevallen van Covid dan in de provincies met maskerplicht. En ondanks het feit dat maskers in Japan heel gebruikelijk zijn, hadden zij in 2019 hun ergste griepuitbraak in decennia.
21. Mondkapjes zijn slecht voor je gezondheid. Het langdurig dragen van een mondkapje, het meer dan eens dragen van hetzelfde mondkapje, en andere aspecten van doekmaskers kunnen slecht zijn voor je gezondheid. Een lange studie over de schadelijke effecten van het dragen van mondkapjes werd onlangs gepubliceerd door het International Journal of Environmental Research and Public Health.
Dr. James Meehan meldde in augustus 2020 dat hij een toename zag van bacteriële longontsteking, schimmelinfecties, gezichtsuitslag.
Van mondkapjes is ook bekend dat ze plastic microvezels bevatten, die bij inademing de longen beschadigen en mogelijk kankerverwekkend zijn.
Kinderen die mondkapjes dragen, gaan door hun mond ademen, wat leidt tot misvormingen van het gezicht.
Over de hele wereld zijn mensen flauwgevallen door CO2-vergiftiging terwijl ze hun mondkapje droegen, en sommige kinderen in China kregen zelfs een plotselinge hartstilstand.
22. Mondkapjes zijn slecht voor de planeet. Miljoenen en mil
15-01-2022 om 09:06
geschreven door bosheks
