Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Er zijn vriendschappen verloren gegaan en familiebanden verbroken omdat mensen deze propaganda over de experimentele gentherapie geloofden. Gezien het feit dat deze zes wereldleiders flagrante leugens hebben verteld, waarom zitten miljoenen nog steeds vast in het Stockholmsyndroom?
Regeringsfunctionarissen, volksgezondheidsfunctionarissen, media en een hele reeks andere pratende hoofden die de officiële praatjes napraten, hebben ons herhaaldelijk voorgelogen. We wisten dit, maar nu – zonder excuses – beginnen ze het allemaal “toe te geven” door het narratief subtiel te veranderen, schrijft Dr. Joseph Mercola.
Zoals opgemerkt door komiek Jimmy Dore in de aflevering van 3 augustus 2022 van “The Jimmy Dore Show” (video hierboven):
“Dit verhaal ligt mij na aan het hart, omdat het mij vrijpleit. Ze hebben gelogen over COVID, ze hebben gelogen over de vaccins, ze hebben gelogen over kudde-immuniteit, ze hebben gelogen over natuurlijke immuniteit, ze hebben gelogen over maskers.
Ze hebben gelogen over kinderen – ze hebben gelogen over alles! Wie had gedacht dat de regering en Big Pharma tegen ons zouden liegen? Uit winstbejag? Ik ben verbijsterd. Ik ben buiten mezelf van verbazing.”
Nu eten ze hun eigen woorden op
Hij gaat verder met specifieke voorbeelden, zoals president Biden die beweerde: “Je krijgt geen COVID als je deze vaccinaties krijgt.” Of Dr. Anthony Fauci, die zei: “Als ze gevaccineerd zijn, kunnen ze er zeker van zijn dat ze niet geïnfecteerd worden.”
Of de Canadese premier Justin Trudeau, die verklaarde: “Als je het juiste hebt gedaan en je hebt laten vaccineren, verdien je de vrijheid om veilig te zijn voor COVID-19.” (Een woordspeling daargelaten – kun je “de vrijheid verdienen om veilig te zijn” voor een infectie? – Niettemin maakt hij duidelijk dat je vermoedelijk geen COVID krijgt als je de prik hebt gekregen).
Vicepresident Kamala Harris zei: “Als je gevaccineerd bent, ben je beschermd.” Daniel Andrews, premier in Victoria, Canada, beweerde dat je met drie doses “niet alleen voorkomt dat je ernstig ziek wordt, maar ook dat je dit virus, deze Omicron-variant, krijgt en dus aan anderen doorgeeft.”
Professor Brett Sutton, hoofdgezondheidsfunctionaris van Victoria, die de AstraZeneca-prik kreeg, hield vol dat het een “zeer effectief vaccin” was dat het “risico van overdracht” verminderde. Elk van deze ambtenaren heeft nu COVID opgelopen, sommige twee of drie keer.
We wisten dat de vaccins lekten
Een primair bezwaar tegen vaccinatie-mandaten was, zoals Dore opmerkt, dat een lek “vaccin” – een vaccin dat infectie en verspreiding niet voorkomt – niemand anders kan beschermen dan degene die de injectie krijgt. Het argument dat COVID-vaccinatieweigeraars mensen doodden, was dus onjuist. Het idee dat de prik mensen in je omgeving zou beschermen was onzin.
“Dit waren leugens,” zegt Dore, “ze maakten geen fout. Ze logen.” Wat is de reden om te liegen over een injectie die duidelijk niet kan doen wat u zegt dat het kan? Dore suggereert dat ze logen namens hun donateurs – Pfizer, Moderna, enz. Natuurlijk zijn de National Institutes of Health,1,2 bijvoorbeeld, ook eigenaar van patenten op deze injecties, dus zij verdienen er rechtstreeks aan.
Dus, nu de waarheid voor zich spreekt, waarom vragen de media niet waarom Fauci, Biden, Harris, Trudeau en de rest verkeerde informatie verspreiden? Waar is de opvolging? En waar zijn de excuses? Rachel Maddow, zou je deze bewezen onware verklaring, gedaan in “The Rachel Maddow Show” willen herzien?
“In plaats van dat het virus van persoon naar persoon kan springen, zich verspreidend en uitbreidend … weten we nu dat de vaccins goed genoeg werken; dat het virus stopt bij elke gevaccineerde persoon.
Een gevaccineerd persoon wordt blootgesteld aan het virus, het virus infecteert hem niet, het virus kan die persoon dan niet gebruiken om ergens anders heen te gaan. Het kan een gevaccineerde persoon niet gebruiken als gastheer om meer mensen te krijgen. Dat betekent dat de vaccins ons tot het einde zullen brengen.”
Deze propaganda is niet goed overgekomen, en dat is nog zacht uitgedrukt. Nu probeert men de landmijnen van de waarheid – de werkelijkheid – te omzeilen en beweert men dat de inentingen nooit bedoeld waren om infecties te voorkomen, maar altijd om ernstige ziekten te voorkomen en u uit het ziekenhuis te houden. Maar de hierboven geciteerde verklaringen, en dat is maar een kleine greep, bewijzen het tegendeel.
De basis en rechtvaardiging voor het opdringen van een experimentele gentherapie aan iedereen was dat het de pandemie zou beëindigen door infectie en verspreiding te voorkomen. Mensen verloren hun baan vanwege die frauduleuze rechtvaardiging. Vriendschappen zijn verloren gegaan en familiebanden zijn verbroken omdat mensen de propaganda geloofden die zei dat als je de prik niet neemt, je niet om anderen geeft. Uw aanwezigheid kan dodelijk voor hen zijn. Dus als je om anderen geeft, krijg je de prik.
Geven autoritairen om u?
Dat brengt ons bij een belangrijkere vraag, namelijk of deze autoritairen echt om ons geven? Zij beweren dat de reden voor hun acties hun diepe zorg is voor de volksgezondheid en het welzijn van de samenleving. Maar is dat echt zo? Of is het gewoon een PR-strategie?
Immers, zeggen dat je de bevolking met een bepaald percentage wilt verminderen, of de financiële aderlating van ouderen en gehandicapten wilt elimineren, zal de naleving van de strategieën om die effecten te bereiken toch niet bevorderen? Het zou zinvoller zijn om mensen te vertellen dat ze zich aan de regels moeten houden “voor hun eigen bestwil en die van anderen”. Dan wordt het beoogde effect – ontvolking – bereikt door vrijwillige opoffering.
Totalitarisme als ‘zorg’
In “Totalitarisme als ‘zorg'”3 ontleedt politiek commentator Elena Louisa Lange de morele verplichting van het biomedische regime om “de kwetsbaren te beschermen”, wat in 2020 voor het eerst ging betekenen dat iedereen, ongeacht het persoonlijke risico, zich moest isoleren, een masker moest dragen en een experimentele gentherapie moest ondergaan, “ongeacht de prijs in lichamelijke integriteit en autonomie”.
De pretentie van links om “de kwetsbaren te beschermen” is niet alleen politiek en sociaal corrosief. Het berust ook, filosofisch, op een onverdedigbare en autoritaire redenering. ~ Elena Louisa Lange
In een nooit eerder vertoonde solidariteit veranderden honderden bedrijven hun logo’s en merkslogans om de COVID-prikken te promoten. Ook politieke partijen, scholen, media en niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) zeiden dat we de prik gewoon moesten krijgen – of anders. Het volgende uittreksel uit het artikel van Lange is iets langer dan gebruikelijk, maar de uitgebreide context maakt Lange’s punt duidelijk. Verder raad ik aan haar artikel in zijn geheel te lezen:4
“De retoriek van ‘kwetsbaarheid’ en ‘zorg’ heeft de massa ertoe gebracht een reeks schendingen van mensen- en burgerrechten te accepteren, zoals opsluiting in onze eigen huizen, het tegenstrijdige ‘sociale distantiëren’, maskering, en vooral verplichte vaccinaties die ongekend zijn in hun ernst en wereldwijde omvang.
Maar de pretentie van links om “de kwetsbaren te beschermen” is niet alleen politiek en sociaal ondermijnend. Ze berust ook, filosofisch gezien, op een onverdedigbare en autoritaire grondgedachte.
De exclusieve aandacht voor het abstracte kader van “kwetsbaarheid” en “solidariteit”, “gemeenschap” en “zorg” – altijd “voor anderen”, nooit voor zichzelf – diende om het inkomensverlies en de psychologische schade te verhullen die werden veroorzaakt door grootschalige schorsingen van burgerrechten …
Het idee van kwetsbaarheid als leidend politiek principe van links gaat terug tot het ontstaan van sociaal-democratische en arbeiderspartijen in het begin van de 20e eeuw. Het was de arbeidersklasse die bescherming nodig had tegen de wrede wisselvalligheden van de markt …
Maar sinds de opkomst van de neoliberale consensus in de jaren zeventig heeft er een opmerkelijke verschuiving plaatsgevonden … Het is niet langer de arbeidersklasse … maar specifieke identiteitsgroepen, de raciaal gemarginaliseerden en de seksueel uitgeslotenen, die “kwetsbare subjecten” werden …
Wat de opkomst van de linkse PMC [professionele-managementklasse] aan de macht echter echt verstevigde, was een meer fundamentele epistemische verschuiving. Links … dat gewoonlijk alles als een “sociale constructie” bestempelde, verklaarde het nieuwe coronavirus plotseling tot een “natuurlijk fenomeen”, een “uitdaging door oncontroleerbare natuurlijke krachten” … het virus werd gezien als een zelfwerkende agent met zijn eigen subjectieve bedoelingen, motieven en zelfs politieke agenda.
Deze fetisjistische omkering – het toekennen van autonome krachten aan een levenloos ding – legitimeerde technocratische oplossingen zoals lockdowns en de koortsachtig gepromote massavaccinaties, ongeacht de maatschappelijke kosten. Door het virus in een doelbewust middel te veranderen, werd bovendien de schuld voor zelfmoorden en huiselijk geweld, inkomensverlies en extreem politiegeweld tegen demonstranten afgeschoven van de politici en bureaucraten naar de “natuur”.
Een ziekteverwekker … is slechts zo ernstig als de sociale reactie erop. Als de reactie, gerechtvaardigd als een “objectieve beperking” van het virus, dodelijker is dan de oorzaak, dan hebben we te maken met een rampzalige misvatting …
De “kwetsbaarheid” in de verbeelding van PMC moest worden verschoven van kwetsbare groepen in de exacte zin van het woord (ouderen, kinderen, onzekere dienstverleners, enz.) naar een ongedifferentieerd geheel dat voortdurend wordt aangevallen door de vijanden van de burgermaatschappij, die toevallig ook de politieke vijanden van de professionals zelf waren.
Dit maakte het gemakkelijk om de “strijd tegen het virus” te vereenzelvigen met de “strijd tegen het fascisme”, waardoor kwesties van medische hygiëne en die van “sociale hygiëne” op één hoop werden gegooid.
De luidruchtige aanklacht tegen critici van de biopolitieke veiligheidsstaat als ‘rechts’, samenzweringstheoretici, anti-vaxxers, enzovoort, was alleen leesbaar, en had ook gevolgen, tegen de achtergrond van deze verwarring, want het stelde de kwestie van de nederlaag van het virus gelijk aan de overwinning van links.”
Transhistorische grondgedachte van schendingen van burgerrechten
Hoe worden “kwetsbare” mensen “beschermd” door de vernietiging van levens en bestaansmiddelen, en de afschaffing van elementaire burgerrechten en grondwettelijke vrijheden? Onze autoritaire leiders moeten deze zelfvernietigende redenering nog uitleggen. Het enige wat we krijgen is Orwelliaanse dubbelzinnigheid, waarbij oorlog vrede is en slavernij vrijheid.
Lange wijst erop dat als je verder gaat dan politieke motieven, het argument tegen gedwongen vaccinaties ons veel vertelt over de transhistorische beweegredenen van schendingen van burgerrechten door de staat.
Door de hele geschiedenis heen is het doel van machtswellustige elites het ontnemen van het kiesrecht van gewone burgers. En hoe ontneem je mensen hun rechten? Door het afnemen van basisrechten, zoals het recht om een kop koffie te drinken of een maaltijd te eten in een restaurant waarvoor je wilt en kunt betalen, opdat je je eerst onderwerpt aan medische experimenten.
En hoe krijg je mensen zover dat ze zich onderwerpen aan medische experimenten? Door ze als egoïsten te bestempelen die niets om de samenleving geven. In een vurige toespraak betoogde het 23-jarige groene lid van de Duitse Bondsdag, Emilia Fester (volledig geciteerd door Lange), dat:
“Niet de verplichte vaccinatie is de oplegging, maar geen verplichte vaccinatie – een oplegging voor de solidaire meerderheid … Zich laten vaccineren kan niet langer een individuele beslissing zijn!”5
Schending van fysieke grenzen beschermt niemand
Tijdens de hele pandemie hebben regeringen, werkgevers, NGO’s en media betoogd dat de sociale verantwoordelijkheid om “anderen te beschermen” zo zwaar weegt dat alle andere overwegingen worden genegeerd. Volgens hen eindigt de vrijheid en lichamelijke autonomie van een individu waar de vrijheid en autonomie van een ander begint.
In plaats van soevereine individuen te zijn die voor zichzelf beslissingen nemen, moeten we onszelf zien als schakels in een eindeloze keten, waarbij elke beslissing die je neemt gevolgen heeft voor de mensen om je heen, en als jouw beslissing ook maar de mogelijkheid heeft om hun vrijheid en autonomie te beperken – zoals bijvoorbeeld als je ze ziek maakt zodat ze niet kunnen werken of sociale contacten kunnen leggen – dan “heb je het recht niet” om die beslissing te nemen.
Zoals Lange opmerkt, kan de morele oplegging worden samengevat als: “Geef uw lichamelijke integriteit op om de lichamelijke integriteit van anderen te beschermen.” Maar in plaats van anderen te beschermen, is het eindresultaat het tegenovergestelde, omdat het een “oneindige regressie” creëert.
Met andere woorden, als ik mijn lichamelijke integriteit opgeef voor jou, dan moet jij de jouwe opgeven voor anderen, die ook de hunne moeten opgeven, enzovoort. Dus uiteindelijk heeft niemand het recht om, ooit, ergens nee tegen te zeggen, zelfs als datgene wat gevraagd wordt letsel of de dood tot gevolg kan hebben.
Omdat er geen uitweg is, en iedereen zich moet opofferen voor anderen, wordt niemand echt beschermd. In plaats daarvan loopt iedereen gevaar. Ieders autonomie is geschonden – ook die van de meest kwetsbaren. De COVID-vaccinatiecampagne is daar een sprekend voorbeeld van.
Velen die de prikken kregen, worden nog steeds ziek, velen raakten gewond of stierven aan de bijwerkingen, terwijl degenen die weigerden te voldoen hun baan verloren en in sommige gebieden niet eens meer een winkel binnen mogen. Iedereen heeft meer verloren dan gewonnen, en in meerdere opzichten.
Lichamelijke integriteit voor iedereen is de beste bescherming
Niet alleen brengt de eis van zelfopoffering voor anderen de meest kwetsbaren in gevaar van letsel en dood, omdat ook zij de gok moeten wagen met riskante medische ingrepen om “anderen te beschermen”, maar het elimineert ook ons moreel vermogen om de lichamelijke autonomie van anderen te verdedigen en te beschermen. Als we onze eigen grenzen niet kunnen verdedigen, hoe kunnen we dan de grenzen van anderen verdedigen?
Helaas hebben we nu praktijkvoorbeelden van waar dit allemaal toe leidt. Kinderen en volwassenen die een orgaantransplantatie nodig hebben, worden bijvoorbeeld levensreddende procedures geweigerd bij gebrek aan een COVID-injectie, ook al is het waarschijnlijker dat de injectie hen zal doden dan dat het iedereen in hun omgeving beschermt (vermoedelijk het reeds met COVID geïnjecteerde en geboosterde ziekenhuispersoneel). We zijn in een staat van zo’n enorme morele verloedering beland dat het nauwelijks nog menselijk lijkt.
De enige manier om mensen daadwerkelijk te beschermen en de schade te beperken is door iedereen toe te staan te doen wat hij of zij denkt dat het beste is voor zichzelf. Zoals Lange opmerkt:6
“Bijgevolg is er ofwel algemene fysieke autonomie voor elk afzonderlijk individu, wat wederzijds respect voor iemands fysieke grenzen impliceert, of er is er geen. De schending van fysieke grenzen … is nooit in het belang van de ‘kwetsbaren’, omdat de bescherming van de lichamelijke integriteit zelf al de beste garantie is voor de bescherming van ‘anderen’ en van zichzelf: Het is in feite de enige garantie voor lichamelijke bescherming voor iedereen.
Dit wordt nog duidelijker in de COVID-zaak als we bedenken dat de gevaccineerden geïnfecteerd kunnen worden en anderen kunnen infecteren, en hen dus mogelijk kunnen schaden. In die zin is het logische kader voor massale COVID-vaccinaties in naam van ‘kwetsbaarheid’ zelfvernietigend.”
‘Sociale zorg’ verhaal gaat over machtsconsolidatie
Een van de belangrijkste boodschappen in het artikel van Lange is dat dit paradigma van “sociale zorg” en “verantwoordelijkheid voor anderen” een truc is om de macht te consolideren. In haar woorden:7
“Kortom, de claim om ‘de kwetsbaren te beschermen’ is de min of meer directe eis om toe te geven aan politieke rechteloosheid onder het mom van het eervolle project van zorg … Het politieke project van links om ‘de kwetsbaren te beschermen’ is niets minder dan een verkapte vorm van autoritarisme.”
De autoritairen geven niet echt om mensen en hun gezondheid. Iedereen kan zich dit realiseren door simpelweg hun daden te analyseren, in plaats van hun woorden. Zij geven om het controleren van mensen als middel om meer macht te krijgen. Natuurlijk, hoe meer macht zij krijgen, hoe meer zij u moeten controleren, opdat u niet in opstand komt en hen die macht ontneemt.
De kenmerkende oproep van autoritaire en totalitaire regimes is om “het grotere goed te dienen” door het opofferen van eigenwaarde. Alles draait om het collectief. Er is geen ruimte voor individualiteit. In mijn interview met psycholoog Mattias Desmet legt hij de psychologie van het totalitarisme uit, en de voorwaarden die voorafgaan aan de opkomst van totalitaire systemen.
Hetzelfde “zorg”-verhaal wordt ook gebruikt om de “klimaatnoodsituatie” in stand te houden. Ons wordt nu verteld dat we onze levensstandaard moeten opofferen omdat we een verantwoordelijkheid hebben voor anderen en voor de aarde. We moeten onze persoonlijke koolstofvoetafdruk beperken omdat vervuiling dodelijk is, en als je dat niet doet, ben je – opnieuw – verantwoordelijk voor een wijdverspreide dood.
Hoewel vervuiling een realiteit is die moet worden aangepakt, zijn de oplossingen die de totalitaire cabal biedt een gigantische zwendel, ontworpen om iedereen machteloos te maken en te controleren, behalve degenen aan de top van de machtspiramide, terwijl er weinig wordt bereikt in termen van het produceren van een schoner milieu.
Referenties:
- 1 Nature December 2021; 600(7888): 200-201
- 2 CBS News November 15, 2021
- 3, 4, 5, 6, 7 Compact Magazine July 15, 2022 (Archived)
Bij de voedselproducten die steeds moeilijker verkrijgbaar zullen zijn en steeds duurder zullen worden, komt nu ook rijst.
De fact checkers hebben vastgesteld dat het nieuwe ‘coronavaccin’ inderdaad alleen maar is getest op acht muizen.
Het gebeurt stap voor stap, het gebeurt niet ineens en toch op een ochtend worden we wakker en leven we in een communistisch land.
Als je kijkt hoeveel artiesten hun geplande optreden voor de komende maanden afzeggen, dan lijkt het alsof zij iets weten wat wij niet weten.
Op 19 september zullen er opnieuw duizenden landgenoten in de rij gaan staan om een prik te nemen die de zorg moet ontlasten.
Natuurlijk zal er straks een reddingsplan komen om ervoor te zorgen dat niet het halve land in de kou zit.
Ondanks het feit dat een groot deel van ons volk is ‘gevaccineerd’ tegen corona, belanden ze toch in het ziekenhuis.
Er komt een punt dat de waarheid je in de ogen staart en er geen ontkennen meer aan is. Vandaag is zo'n moment.
Wat we hebben gezien is hoe ze met de nep corona pandemie angst hebben gebruikt als wapen om mensen doodsbang te maken.
Wie is er hier krankzinnig ???!!!