Bosheks

Op reis met Indonesische slangenjagers - waar komen die tasjes vandaan?© Aangeboden door Panorama

Zelfs als de mens niet boven aan de voedselketen had gestaan, hadden we ons niet veel zorgen hoeven maken dat we voor onze huid gedood zouden worden. De mens heeft nu eenmaal een zeer saaie huid, daar wil niemand een tasje van. Helaas hebben slangen die mazzel niet.

De prachtige kleuren en motieven maken hun huid nog altijd erg gewild. Dat miljoenen slangen en andere reptielen gedood worden, is het directe gevolg van de wens van mensen om bijvoorbeeld een tas of jas van hun huid te bezitten. Zonder vraag geen aanbod. Indonesië exporteert per jaar rond de één miljoen slangenhuiden naar Europa en Amerika en is daarmee een van de grootste exporteurs. Volgens TRAFFIC, een onafhankelijke organisatie die zich inzet tegen en bezighoudt met de handel in dieren, zijn er in Indonesië ruim 175.000 mensen werkzaam in de handel in slangenhuiden.

Op reis met Indonesische slangenjagers - waar komen die tasjes vandaan?© Aangeboden door Panorama

Het merendeel daarvan, rond de 150.000, houdt zich bezig met de jacht op slangen. Deze slangenjagers trekken soms als kleine legertjes door de moerassige delen van oerwouden. Ze krijgen per gevangen slang betaald, dus gemotiveerd zijn ze altijd.

De slangenhuiden worden geëxporteerd naar Europa (voornamelijk Italië, gevolgd door Duitsland en Frankrijk) en naar de Verenigde Staten en Japan. Daar worden ze verwerkt tot luxeproducten. Lucratieve handel dus.

1 van 2 foto's in galerij©Aangeboden door Panorama

Vlees als bijvangst

De Indonesische fotograaf Agoes Rudianto besteedde twee maanden aan een fotoserie over de slangenhandel. Zijn foto’s gunnen ons een blik in de keuken van deze industrie. Hij nam onder meer een kijkje in het dorp Kapetakan op West-Java, waar de handel in slangen en andere reptielen levendig is. Er zijn zelfs slangenboerderijen, waar de slangen gefokt worden voor hun huid. Dat is vaak al tragisch, omdat de beesten zo weinig ruimte hebben dat ze vaak met vele tegelijk opgerold op elkaar in containers liggen.

Maar bij de jacht gaat er helemaal onzachtzinnig aan toe. De handelaren gaat het voornamelijk om de huid, en dus moet die zo intact mogelijk van de rest van de slang gescheiden worden. Vlees is een bijvangst. Slangenvlees wordt vrijwel alleen in Azië gegeten.

Medicijn: slangengal.© Aangeboden door Panorama

En soms worden de restanten van de slangen gebruikt voor het fabriceren van cosmetica en (soms illegale) ‘medicijnen’. Het gif van de slang gebruiken ze onder meer voor het vervaardigen van ‘geneesmiddelen’ tegen kanker.

Maar de huid vormt het grote geld voor de handelaren. En om die zo mooi mogelijk van het dier af te snijden, passen ze soms gruwelijke methodes toe: de kop inslaan, met een machete onthoofden. En soms worden ze levend met hun kop aan een boom gespijkerd. Vervolgens begint het villen. Als het dier nog leeft tijdens het villen, blijft de huid namelijk soepeler. Het kan nog erger. Zo bleek, onder meer uit een onderzoek van PETA Asia, dat bijvoorbeeld pythons levend worden volgeblazen met lucht, en soms met water. Eerst binden de dierenbeulen hun hoofd en anus dicht, waarna ze bij de kop of de staart een inkeping maken om daar een luchtcompressor in te brengen. Dan pompen ze de slang vol met lucht.

Soms worden slangen vooraf verdoofd door middel van elektrocutie met behulp van een autoaccu. Soms wordt hun hoofd er vooraf afgehakt. Dat de slangen bol staan van de lucht, maakt het villen eenvoudiger omdat de huid losser komt te zitten. Uiteindelijk wordt de huid op tafels gelegd om te drogen. Het moge duidelijk zijn dat de diverse methodes om een slang te villen de dieren vaak extreme pijn en enorme stress oplevert.

Kronkelen en stuiptrekken

Soms vergoelijken mensen deze beestachtige methodes met de stelling dat slangen, en andere reptielen, geen gevoel zouden hebben en dus ook geen pijn voelen. Maar slangen voelen wel degelijk pijn en stress. Al is dat niet zo duidelijk zichtbaar in hun gedrag als bij de mens. Een gezichtsuitdrukking hebben slangen immers niet of amper. Voornamelijk omdat ze geen oogleden hebben en de ogen altijd opengesperd blijven. Maar stap op een slang en er volgt een reactie, dus ongevoelig zijn ze zeker niet. Bovendien heeft onderzoek aangetoond dat een slang de neuroanatomie bezit waarmee pijn wordt gevoeld. Sterker zelfs, door hun trage metabolisme kan een slang, zelfs nadat zijn kop is afgehakt, nog lange tijd pijn en stress blijven voelen. Soms kunnen ze nog een half uur blijven kronkelen en stuiptrekken voor ze werkelijk dood zijn. Terwijl dan allang met het villen is begonnen.

Op reis met Indonesische slangenjagers - waar komen die tasjes vandaan?© Aangeboden door Panorama

Met uitsterven bedreigd

De rattenslang is erg gewild om zijn mooie huid, maar vooral het prachtige vel van de python is populair in de mode-industrie en dus een gewilde prooi van jagers. Bijna 50 procent van de export betreft huiden van de python. Vanuit Zuidoost-Azië worden er jaarlijks bijna een half miljoen van geëxporteerd, met een marktwaarde van meer dan één miljard euro. Vaak slachten Aziaten de pythons al voor de geslachtsrijpe leeftijd, zodat de soort steeds meer met uitsterven bedreigd wordt. En zolang er, met name vanuit de Europese mode-industrie, veel vraag blijft naar pythonleer, blijven de handelaren maar wat graag leveren.

De hype rond slangenleer wordt onder andere in stand gehouden door bekende figuren als Jennifer Lopez, Rihanna en Kim Kardashian die op foto’s te zien waren met bijvoorbeeld laarzen van pythonleer. Al jarenlang luidt men de noodklok omdat het voortbestaan van de python door de jacht in gevaar komt. Er zijn ook regels opgesteld tegen de jacht op het dier. En CITES, een organisatie die verbonden is aan de Verenigde Naties en bedreigde diersoorten beschermt, doet zijn uiterste best de handel te monitoren en reguleren. Maar de illegale handel blijkt nog altijd moeilijk te traceren. Bovendien claimt de handel vaak dat de huiden afkomstig zijn van gefokte dieren, terwijl het wel degelijk ook gaat om in het wild gevangen slangen. Veel arme gezinnen zijn er financieel van afhankelijk. En zolang de grote jongens er veel geld mee verdienen, vindt de handel zijn weg.

Als we niet ingrijpen, zou het zomaar kunnen dat we - bijvoorbeeld - de python op enig moment alleen nog terugzien als modieus handtasje.

Ik wil geen eens Nederlander meer zijn: Ik zou zeggen lees en gruwel dit is ons koninklijk huis

12 oktober 2019 2 Door Indignatie redactie

Ik kwam gister via via en nog meer surfwerk terecht op deze site. Nu gaan bij mij de de (het weinige wat ik nog hebt) haren al flink overeind staan bij jouw berichten. Maar van dit verhaal vielen ze bijna uit. Ik weet niet of er hier iemand dit ooit gelezen heeft maar ik gruwel er van om alleen al aan te denken. Het is veel leeswerk, maar zeer interessant en zeer schokkend. Mijn vraag hoeveel waarheid kan ik hier aan ontlenen, Is dit te achterhalen voor ons (gewone sullen) hollanders. Als dit waarheid is wat ik wel geloof dan wil ik geen eens een Nederlander zijn.

Ik zou zeggen lees en gruwel.

Is het Nederlands Koningshuis sinds 1940 gegijzeld en gekaapt door toedoen van Nazi Prins Bernhard en de familie Donner voor het geruisloos implementeren van het Hitler kabinet vanuit Nederlands grondgebied? een voortzetting van Nazi’s N.W.O met globale genocide gevolgen.

Voor de Tweede Wereldoorlog:

8 maart 1926 tot 26 mei 1933.

Jan Donner was minister van justitie

31 juli 1933 tot 13 maart 1944.

Jan Donner was raadsheer bij de Hoge Raad der Nederlanden. Hij nam op 13 maart 1944 ontslag als raadsheer, zonder afstand te nemen van het beleid van de Hoge Raad tijdens de bezetting, waarna hij na de bezetting op 5 mei 1945 weer kon terugkeren als raadsheer bij de Hoge Raad voor de voortzetting van het Hitler-Kabinet onder aansturing vanuit de geheime Bilderberg Conferenties. In deze periode zijn de volgende gegevens van belang:

– vanaf 1933 nam Hitler de macht in Duitsland;

– in 1933 werd Prins Bernhard lid van de Sturmabteilung (SA), van de NSDAP en eveneens van de Reiter-SS;

– in 1935 gaat Prins Bernhard werken bij het chemiebedrijf IG Farben

– in 1936 ontmoette prinses Juliana voor het eerst Prins Bernhard tijdens een skivakantie in het Duitse Garmisch-Partenkirchen. De relatie was al eerder tijdens een geheime ontmoeting in Amsterdam gearrangeerd;

– vanaf 3 december 1936 luitenant-ter-zee à la suite eerste klasse en kapitein à la suite Koninklijke Landmacht;

– op 6 januari 1937 wordt aan Prins Bernhard de titel Prins der Nederlanden met het predicaat Koninklijke Hoogheidtoegekend;

– op 7 januari 1937 treedt Prins Bernhard in het huwelijk met prinses Juliana;

– van 6 januari 1937 tot 30 april 1980 lid van de Raad van State en dus ook tijdens de Tweede Wereldoorlog onder het Hitler-Kabinet (was gelijktijdig van 1954 tot september 1976 voorzitter van de geheime Bilderberg conferenties);

– op 12 en 13 mei 1940 begeleide koningin Wilhelmina en zijn gezin bij hun overtocht naar Engeland. Dit met de voorkennis dat ingevolge artikel 21 van de Nederlandse Grondwet de Nederlandse regering daarmee zichzelf heeft opgeheven en Nederland onderdeel van Duitsland is geworden wat werd aangestuurd vanuit het Hitler-Kabinet;

Niemand beter als Jan Donner was dan ook op de hoogte van het feit dat door het vluchten van de Nederlandse regering en staatshoofdKoningin Wilhelmina naar Londen ingevolge artikel 21 van de Nederlandse Grondwet de Nederlandse regering zichzelf daarmee vanaf 13 mei 1940 heeft opgeheven en Nederland onderdeel van Duitsland is geworden wat werd aangestuurd vanuit het Hitler-Kabinet. Seyss-Inquart kon op die manier als Rijksstadhouder de plaats van Wilhelmina overnemen. Dat er sprake was van opzet werd bevestigd met het feit dat diezelfde dag nog de Britse staatssecretaris van Buitenlandse Zaken bezoek kreeg van de Franse ambassadeur die hem vertelde dat de Franse regering erg verontrust was door de brief die Koningin Wilhelmina naar de Franse President had gezonden. Volgens de ambassadeur bleek uit Wilhelmina’s schrijven dat de Nederlandse regering wellicht van plan was om met de Duitsers te gaan onderhandelen. Dit des te meer zes dagen daarvoor, op 8 mei 1940, de Nederlandse pers nog uit de mond van prinses Juliana had vernomen dat het Huis van Orange zijn postnooit verlaat (bron: Gerard’s WOII blog).

Tijdens de Tweede Wereldoorlog:

Door de onwettige ‘zetelverplaatsing’ naar Engeland kreeg Nederland dus naast een militaire bezetting tevens een Duits burgerlijk bestuur onder Seyss-Inquart.

Op 18 mei 1940brachtAdolf Hitler decreet no. 1 uit over de regeringsbevoegdheden in Nederland.

Op 25 mei 1940laat Rijkscommissaris Seyss-Inquart voor het bezette Nederlandsche gebied aan het Nederlandsche volk een oproep uitgaan dat hij met intrede van den dag het hoogste regeringsgezag in het civiele ressort in Nederland heeft overgenomen. Bij verordening van 29 mei 1940 heeft Rijkscommissaris Seyss-Inquart alle bevoegdheden in Nederland, die door de Grondwet en de wetten aan de koning en de regering zijn toegekend, overgenomen.

Rijkscommissaris Seyss-Inquart benoemt en ontslaat:

de leden van den Hoge Raad;
de procureur-generaal en de advocaten-generaal bij den Hoge Raad;
de presidenten der Gerechtshoven;
de procureurs-generaal bij de Gerechtshoven.
De overige rechterlijke ambtenaren worden benoemd en ontslagen door den secretaris-generaal van justitie (thans Joris Demmink),tenzij de rijkscommissaris de benoeming of het ontslag aan zich houdt

Op 5 juni 1940 maakt Rijkscommissaris Seyss-Inquart in overeenstemming met het decreet van Hilter en zijn verordening de volgende benoemingen bekend:

voor Bestuur en Justitie, Dr. Friedrich Wimmer;
voor Openbare Veiligheid, SS-Brigadeführer Hanns Rauter (Hoogere SS- en Politieleider);
voor Financiën en Economische Zaken, Dr. Hans Fischboeck;
voor Bijzondere Aangelegenheden, Reichsamtsleiter Fritz Schmidt.
tot Vertegenwoordiger van het Ministerie van Buitenlandsche Zaken, Gezant Otto Bene;
tot Gevolmachtigde voor de Nederlandsche Bank den Ministerialdirektor voor bijzondere aangelegenheden, Staatsrat H.C.H. Wohlthat.
tot chef van de Hoofdafdeling op het bureau van den Rijkscommissaris voor het bezette Nederlandsche gebied, Ministerialrat Dr. Hans Piesbergen.

Achtergrond: Het bezette Nederland werd in mei 1940 onderworpen aan een Duits burgerbestuur onder leiding van Reichskommissar für die besetzten Niederlande (rijkscommissaris voor het bezette Nederland) Arthur Seyss-Inquart. Rauter was als HSSPF ondergeschikt aan Himmler, maar tegelijkertijd was hij als Generalkommissar für das Sicherheitswesen (commissaris-generaal voor veiligheid) de ondergeschikte van Seyss-Inquart.

De bovenbouw van de Nederlandse regering (centrale macht) werd daarmee gevormd door:

rijkscommissaris Seyss-Inquart
de vier commissarissen generaal: Dr. Friedrich Wimmer (bestuur en justitie), Hanns Rauter (voor Openbare Veiligheid den SS-Brigadeführer), Dr. Hans Fischboeck (Financiën en Economische Zaken), Fritz Schmidt (Bijzondere Aangelegenheden den Reichsamtsleiter)
de gevolmachtigden van den rijkscommissaris voor de provinciën: de commissarissen der koningin tijdens de Tweede Wereldoorlog al dan niet voorzien van een speciale gevolmachtigde commissaris, zoals Kreisleiter Schmidt dat was in Limburg.
de vertegenwoordiger van het Ministerie van Buitenlandsche Zaken Otto Bene
de Duitse gevolmachtigde voor de Nederlandse Bank Dr. Hans Piesbergen.

Vanaf dit moment benoemt en ontslaat de rijkscommissaris:

de leden van den hoogen raad (de Hoge Raad);
den procureur-generaal en de advocaten-generaal bij den hoogen raad (de Hoge Raad);
de presidenten der gerechtshoven;
de procureurs-generaal bij de gerechtshoven.

De overige rechterlijke ambtenaren worden benoemd en ontslagen door den secretaris-generaal van justitie, tenzij de rijkscommissaris de benoeming of het ontslag aan zich houdt. (bron: Staatsrecht sedert 10 mei 1940, bibliotheek Gemeente Amsterdam 24 augustus 1946).Hiermee heeft de secretaris-generaal van justitie een dictatoriale macht over alle rechtelijke ambtenaren.

Dit geeft een verklaring voor het feit dat huidig secretaris-generaal Joris Demmink (VVD) door huidig verantwoordelijk minister Ivo Opstelten(VVD) van Veiligheid en Justitie niet uit zijn functie kan worden ontzet en ook niet strafrechtelijk kan worden vervolgd voor het misbruik van minderjarige kinderen waarvan vele bewijzen zijn (bron: boek ‘De Demmink doofpot’).

Rijkscommissaris Arthur Seyss-Inquart heeft aan de secretarissen-generaal van de verschillende departementen onder meer de volgende gedelegeerde bevoegdheden gegeven:

– dat ze mogen sub-delegeren aan anderen;

– dat ze rechtsvoorschriften in de vorm van ‘besluit’ of ‘beschikking’ mogen uitvaardigen;

– dat ze de Nederlandse wet kunnen wijzigen, aanvullen of buiten werking stellen en van de grondwet kunnen afwijken;

Daarmee hebben de secretarissen-generaal van de verschillende departementen een dictatoriale macht verkregen (bron: Staatsrecht sedert 10 mei 1940, bibliotheek Gemeente Amsterdam 24 augustus 1946).

13 maart 1945

Koningin Wilhelmina, die geen Staatshoofd meer was, zette in Eede (Zeeuws Vlaanderen) weer voet op Nederlandse bodem (Bron: Wikipedia).

4 april 1945 tot 24 juni 1945

Dr. E. (Jan) de Quay (KVP/RKSP) wordt door Koningin Wilhelmina benoemd tot Nederlands minister van oorlog, wat wettelijk niet kan, want vanaf 18 mei 1940 had Adolf Hitler de regeringsbevoegdheden van Nederland overgenomen (Bron: Parlement & Politiek)

26 april 1945:

Eisenhower nam het initiatief voor een ontmoeting tussen ‘zijn vertegenwoordigers’ enerzijds en aan Duitse kant Seyss-Inquart en Blaskowitz. De Duitsers vermoedden dat het doel van de ontmoeting zou zijn te praten over een Duitse capitulatie en besloten werd dat Blaskowitz niet zougaan. Een eerste bespreking had plaats op 28 april 1945 in een school in Achterveld bij Hoevelaken. Seyss-Inquart stuurde zijn plaatsvervanger Schwebel; aan Geallieerde kant waren Montgomery’s chef-staf, de Guignand, en de organisator van de voedselhulp generaal Gallowayaanwezig. (Bron: De Tweede Wereldoorlog)

27 april 1945:

Hitler is op 27 april 1945 samen met Eva Braun gevlucht uit zijn bunker in Berlijn, zijn plek zou zijn waargenomen door acteurs en look a likes van Hitler. Vervolgens zou hij zijn gevlucht naar Tonder in Denemarken vandaaruit naar Travemunde in Duitsland en toen is hij doorgevlogen naar Spanje. Vanuit daar konden ze met hulp van generaal Franco vanuit de Canarische eilanden met een duikboot vluchten naar Argentinië. Samen met ongeveer 50 vertrouwelingen van Hitler zou hij in zuid Argentinië aangekomen zijn. Er zijn verklaringen van een Duitse piloot dat hij op 28 april 1945 Hitler en zijn vrouw Eva Braun uit Berlijn heeft weggevlogen (Bronnen: Plazilla, Paradigma, Belang van Limburg).

Het moge u duidelijk zijn dat toen Hitler op 26 april 1945 vernam dat Eisenhower op 28 april 1945 een eerste bespreking in een school in Achterveld bij Hoevelaken zou hebben om te praten over de Duitse capitulatie Hitler daags erop op 27 april 1945 is gevlucht. Dit was bij de Duits generaal Blaskowitz en Rijkscommissaris Seyss-Inquart bekend. Daarom waren Blaskowitz en Seyss-Inquart op 28 april 1945 ook niet op die eerste bespreking aanwezig.

28 april 1945

Seyss-Inquart was bij het overleg om te praten over de Duitse capitulatie niet aanwezig omdat die in het geheim een afspraak had met prins Bernhard. In de dagboek aantekeningen van prof. dr. J. E. de Quay staat daarover letterlijk het volgende geschreven: “Om 11 uur was hij er. Reed meteen weg voor onderhoud met Seijs-Inquart…zoals hij met een woord tegen mij zei. Om vier uur prins terug. Deed verslag van historische bezoek aan hoofdkwartier bij het Canadeesche leger, waar Schwebel aanwezig was. Deze was geblinddoekt door de lijn gebracht. Er was uitsluitend gesproken over voedsel. Morgen zal men beginnen met het droppen uit vliegtuigen.” (Bron: dagboekaantekeningen van prof. dr J. E. de Quay). Het behoeft geen toelichting dat Prins Bernhard met Seijs-Inquart hebben gesproken over de vlucht van Hitler en zijn vrouw Eva Braun en hun plannen m.b.t. tot de zelfmoord op 30 april 1945 van een dubbelganger van Hitler met in zijn testament dat hij Admiraal Dönitz heeft aangewezen als zijn opvolger.

30 april 1945

Er was eerst een voorbereidende bijeenkomst op zaterdag 28 april, waaraan alleen de Duitse generaal Schwebel deelnam plus een Duitse ambtenaar. Seyss-Inquart kwam op maandag 30 april met de generaals Schwebel en Reichelt (chef-staf van de Duitse militaire bevelhebber over bezet Nederland generaal Blaskowitz), generalkommissar Friedrich Wimmer en ambtenaar Liese (van de Liese-Aktion) en zeven hoge Nederlandse ambtenaren, onder wie secretaris-generaal Hans Hirschfeld en de hoge ambtenaar Louwes, die over voedseldistributie gingen. Prins Bernhard nam ook deel en er waren twee Russische waarnemers.

Onder leiding van luitenant-generaal Walter Bedell Smith, Amerikaan, vertegenwoordiger van generaal Eisenhower, namen aan de onderhandelingen deel de volgende generaals:

Harry Crerar, de opperbevelhebber van het Canadese legerkorps
Sir Francis de Guingand, Brit, chef-staf van Montgomery
Sir Alexander Galloway, Brit, van Montgomery’s 21st Army Group
Andrew Geddes, Brits RAF air-commodore, belangrijk organisator van de voedseldropping waaronder die van Operatie Manna op 29 april 1945
Charles Foulkes, de Canadese bevelhebber in Nederland, die op 5 mei 1945 de capitulatie van de Duitsers in Wageningen in ontvangst nam
Hugh Webb Faulkner, Brits schout-bij-nacht
George Kitching, Canadees, vice-chef-staf van generaal Crerar
Sir Kenneth Strong, Brit, uit Reims, chef van de inlichtingenafdeling van het geallieerde hoofdkwartier SHAEF
Iwan Susloparow, Rus, namens de Sovjet-Unie
Sir Edgar Williams, Brit, chef-staf inlichtingen van Montgomery.

Daarnaast namen nog deel volgens de plaquette in Achterveld de officieren kapitein Gooding, mogelijk brigadegenraal Galbride, lt-kol P.H. Tedman (Canadees), lt-kol J. Weidemann (Can.), kol. I. Zenkovitsch (SU).

Er werd niet alleen afgesproken dat er verruimde voedseltransporten zouden plaatsvinden, maar ook werden er regelingen getroffen voor het openstellen van het gehele luchtruim boven Nederland plus het vrijmaken van de Nieuwe Waterweg en de waterweg via Dordrecht en dat vanuit het dan geneutraliseerde Rhenen per dag 1000 ton levensmiddelen over de weg aangevoerd zou worden. De relatieve zwaarte van de delegatie van geallieerde zijde was bedoeld om meteen de capitulatie te regelen, wat echter niet geheel lukte. Het behoeft geen toelichting dat Hitler onder deze gecreëerde openstelling van het luchtruim boven Nederland gemakkelijk met een vliegtuig naar Spanje heeft kunnen vluchten.

Bedell Smith werd tijdens de onderhandelingen kwaad op Seyss-Inquart toen deze koppig deed. Hij zei toen Seyss-Inquart niet over een Nederlandse capitulatie wilde spreken: “En als u door uw koppigheid nog meer verliezen aan mensenlevens veroorzaakt bij de geallieerde troepen of de Nederlandse burgers, zult u uw straf moeten ondergaan, en u weet wat dat zal betekenen. U zult worden opgehangen.” – “Dat laat me koud“, zei Seyss-Inquart. “Dat zal het inderdaad“, riposteerde Bedell Smith. Na het overleg trachtte generaal Schwebel buiten Seyss-Inquart alsnog over te halen toch in te gaan op de onderhandelingen over capitulatie, en ging terug naar Bedell Smith die er welwillend tegenover stond (Bron: Wikipedia).

Het behoeft geen toelichting dat Seyss-Inquart koppig deed tegenover Bedell Smith. Hij wist namelijk dat Hitler op 27 april 1945 was gevlucht en dat een dubbelganger op 30 april 1945 zelfmoord zou gaan plegen. Om die reden zijn na de zelfmoord van zijn dubbelganger de lijken overgoten met benzine en in brand gestoken, waarbij de sporen zijn uitgewist.

Dat Hitler op 30 april 1945 geen zelfmoord heeft gepleegd en het om een ander persoon gaat is uit later onderzoek feitelijk bewezen. De schedel-met-kogelgat die tot nu toe aan Adolf Hitler werd toegeschreven, blijkt van een onbekende Duitse vrouw te zijn. Dat melden diverse Engelse media zondag op basis van Amerikaans onderzoek.

Een museum in Moskou bewaarde jarenlang de schedel van Hitler. Zijn half verbrande lichaam werd in 1945 begraven, nadat hij op 30 april 1945 samen met Eva Braun zelfmoord pleegde door een cyanidepil te slikken en zich vervolgens door het hoofd te schieten. Daarna zouden de beide lichamen zijn overgoten met benzine en in brand gestoken, om te voorkomen dat Russische troepen er misbruik van zouden maken. Sommige historici twijfelden aan deze versie van Hitlers’ dood, omdat dit zijn heldenrol nog eens zou bevestigen. Een door de Russen gevonden schedelfragment, inclusief kogelgat, bij de bunker van de nazileider gold lange tijd echter als overtuigend bewijs. Dat was een jaar nadat de lichamen al door de Russen naar Moskou waren overgebracht en daar onderzocht. Tot 1970 werden die bewaard en pas toen door de KGB verbrand tot as.

Wetenschappers van de universiteit van Conneticut kregen in september 2009 de mogelijkheid om het bot te onderzoeken. Ze verzamelden niet alleen DNA-monsters, maar trokken ook conclusies op basis van het uiterlijk van het schedelfragment. De onderzoekers kregen een uur de tijd voor hun onderzoek. „Het bot leek erg dun”, verklaarde hoofdonderzoeker Nick Bellantoni in de Engelse krant The Guardian. „Mannelijk bot is normaal gesproken dikker. Bovendien corresponderen de schedelnaden met die van een persoon jonger dan 40 jaar.” De DNA-test bewees vervolgens definitief dat het schedelfragment niet afkomstig kan zijn van Hitler.

„De precieze oorzaak van zijn dood blijft daardoor onduidelijk.” Ook is het stuk bot niet afkomstig van Eva Braun. „Waarschijnlijk is het wel van een vrouw tussen de 20 en de 40 jaar, maar er zijn geen aanwijzingen dat Braun zich door het hoofd heeft geschoten of dat iemand anders dat heeft gedaan. De schedel kan van iedereen zijn geweest”, aldus Bellantoni. Hiermee is het bewijs geleverd dat Hitler niet in de bunker is overleden (Bron: Reformatorisch Dagblad).

Dit geeft ook een verklaring voor het feit dat terwijl Seyss-Inquart nog in Achterveld over details confereerde, de Führer zelfmoord pleegde, na per testament Admiraal Dönitz te hebben aangewezen als zijn opvolger, waarop hij concludeerde dat capitulatie onvermijdelijk was (Bron: De Tweede Wereldoorlog).

2 mei 1945

De Protocollen van Achterveld werden in Wageningen ondertekend (Bron: Wikipedia)

2 en 3 mei 1945

Admiraal Dönitz, de in het testament de opvolger van Hitler was, ontbood Seyss-Inquart naar Flensburg te komen; deze had een dag eerder Dönitz geïnformeerd over zijn contact met Bedell-Smith. Van Dönitz kreeg hij de opdracht zijn contacten voort te zetten maar wegens slecht weer kon de boot in de nacht van 3/4 mei niet uitvaren (Bron: De Tweede Wereldoorlog).Lees ook: Koning Willem-Alexander in Israël bij World Holocaust Forum maar overgrootmoeder koningin Wilhelmina beschermde de joden totaal niet

4 mei 1945

Om 9 uur kwam adjudant majoor Molenaar bij minister van Oorlog Jan De Quay binnen met het bericht dat de Duitsers in Nederland, Denemarken en NW Duitsland hadden gecapituleerd (Bron: dagboekaantekeningen van prof. dr J. E. de Quay). Direct daarna, dezelfde dag nog, werd Seyss-Inquart in Hamburg gearresteerd en overgebracht naar Delden om verhoord te worden door generaal Crerar, de commandant van het eerste Canadese leger, die zijn hoofdkwartier toen nog op kasteel Twickel had. Seyss-Inquart werd bewaakt door Canadese soldaten en gevangen gezet in een tent bij de watertoren, tot groot genoegen van de Deldense bevolking, die belangstellend kwam kijken. (Bronnen: Scholieren, Europese Bibliotheek). Op deze wijze moest naar de Nederlandse bevolking toe de indruk worden gegeven dat Nederland was bevrijd, met de voorkennis en wetenschap dat nadien het Hitler-kabinet en daarmee de Nazi’s vanuit Nederland zijn doorgegaan omdat Adolf Hitler niet dood was en tot 1962 heeft geleefd (Bron: Paradigma).

5 mei 1945

Rijkscommissaris Seyss-Inquart moest in Nederland (Delden) zijn om (onder dwang!) Jan Donner (de grootvader van Piet Hein Donner) te benoemen tot lid van de Hoge Raad. Hij was de enige persoon die daartoe bevoegd was omdat Adolf Hitler nog in leven was en Jan Donner op 13 maart 1944 ontslag heeft genomen als raadsheer, zonder afstand te nemen van het beleid van de Hoge Raad tijdens de bezetting (Bron: Europa Nu). Adolf Hitler heeft na zijn spectaculaire ontsnapping namelijk nog 17 jaar gewoond op een ranch in San Carlos de Bariloche (Patagonia), waar hij in 1962 om 15:00 uur in het bijzijn van zijn lijfarts Otto Lehmann is overleden (Bron: Paradigma).

Na de Tweede Wereldoorlog:

Op 5 ei 1945 wordt in Nederland gevierd dat Duitsland op 5 mei capituleerde in West-Nederland. Op die datum zou in Hotel De Wereld te Wageningen de capitulatie zijn getekend tussen de Duitse generaal Johannes Blaskowitz en de Canadese generaal Charles Foulkes, in het bijzijn van Prins Bernhard. De overeenkomst werd op 6 mei getekend in de naast Hotel de Wereld gelegen Aula van de toenmalige Landbouwhogeschool. Prins Bernhard was daarbij niet aanwezig. De akte zelf, aanwezig in het Gemeentearchief Wageningen, is gedateerd Wageningen 5 mei 1945.

In werkelijkheid betrof het slechts een overeenkomst over de technische uitwerking voor Duitse troepen in Nederland van de capitulatie op 4 mei van Duitse troepen in noordwest-Europa. (bron: Wikipedia). Hiermee is het bewijs geleverd dat door toedoen van Prins Bernhard niemand namens het Nederlands Staatshoofd en/of Regering de capitulatie van Duitsland (het Hitler-kabinet) heeft ondertekend en ook niemand bij de ondertekening door de niet gemachtigde Duitse generaal Johannes Blaskowitz en de Canadese generaal Charles Foulkes aanwezig is geweest. Dit kon ook niet want Adolf Hitler was nog in leven en Rijkscommissaris Seyss-Inquart die op deze dag Jan Donner (ARP) als raadsheer bij de Hoge raad heeft benoemd in Nederland (Delden) was.

Op6 mei 1945 om 18:00 uur stemde opperbevelhebber generaal Dwight D. Eisenhower namens de geallieerde strijdkrachten in met een complete onvoorwaardelijke overgave. Dit met de wetenschap dat Nederland nog bezet was omdat Adolf Hitler in leven was en Rijkscommissaris Seyss-Inguart in Nederland verbleef.

Op 7 mei 1945, na de vermeende dood van Adolf Hitler en in overeenstemming met zijn laatste wil en testament, werd Dönitz benoemd tot Hitlers opvolger als Staatsoberhaupt (staatshoofd) met de titel van rijkspresident en opperbevelhebber van de strijdkrachten. Op 7 mei 1945 beval hij Alfred Jodl de Duitse overgave te tekenen in Reims, Frankrijk. Dönitz bleef aan het hoofd van de Flensburgregering, zoals het bekend kwam te staan, totdat het ontbonden werd door de geallieerden op 23 mei 1945 (Bron: Wikipedia). Omdat Adolf Hitler tot 1962 nog in leven was en Nederland niet was bevrijd omdat Rijkscommissaris Seyss-Inquart op deze dag nog in Nederland verbleef, betekent dat Nederland nooit bevrijd is geweest.

Op 24 juni 1945 benoemde koningin Wilhelmina het eerste naoorlogse kabinet. Dit betekent dat Adolf Hitler vóór 24 juni 1945 koningin Wilhelmina moet hebben aangesteld als opvolger van de gevangen genomen Seyss-Inquart. Dit mocht nooit uitkomen. Om die reden is Seyss-Inquart daarna overgeplaatst naar Bad Mondorf in Luxemburg waar alle oorlogsmisdadigers voorlopig werden verzameld voor een van de eerste vooronderzoeken die later tot het Neurenbergproces leidden (Bron: Scholieren). Seyss-Inquart bevond zich onder de 22 oorlogsmisdadigers die tijdens het Proces van Neurenberg werden berecht; hij werd op 1 oktober 1946 op drie van de vier aanklachten schuldig bevonden en op 16 oktober 1946 ter dood gebracht (Bron: Wikipedia).

Er konden dan ook geen democratische verkiezingen worden gehouden voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Om die reden heeft Wilhelmina, als opvolger van Seyss-Inquart, het eerste kabinet Schermerhorn-Drees persoonlijk aangesteld. Om de Nederlanders gerust te stellen werd verteld dat het om een ‘nood-kabinet’ ging dat orde op zaken moest stellen na de Duitse bezetting, het economisch herstel ter hand moest nemen, en verkiezingen moest voorbereiden. Het kabinet-Schermerhorn-Drees bestond uit ministers van de SDAP (in 1946 met de VDBen CDU samengegaan in de PvdA), de CHU‘er Lieftinck (later PvdA) en RKSP (later KVP), alsmede vijf partijloze ministers, van wie er later twee PvdA-lid werden. Minister-president Schermerhorn was afkomstig uit de kring van de VDB.

Op deze wijze heeft men weten te realiseren dat Adolf Hitler vanuit Argentinië zijn oorlog op een ogenschijnlijke vreedzame wijze via Koningin Wilhelmina en haar opvolgers Koningin Juliana en Beatrix heeft kunnen voortzetten. Degene die hiervoor verantwoordelijk is, is Jan Donner die zich op

5 mei 1945 door Rijkscommissaris Seyss-Inquart heeft laten benoemen tot raadsheer bij de Hoge Raad. Hij heeft daarmee weten te bewerkstelligen dat koningin Wilhelmina op deze wijze heeft kunnen terugkeren als Nederlands staatshoofd en als voorzitter van de Nederlandse Raad van State. Dit betekent dat de familie Donner (Jan Donner, Adré Donner en Piet Hein Donner) daarmee de opvolgende koninginnen Wilhelmina, Juliana en Beatrix, volledig in gijzeling heeft en daarmee een volledige dictatoriale macht over het Koninklijk Huis en Nederland heeft. Daarmee is ook glashelder dat Piet Hein Donner in 2012 de nieuwe Vice-President van de Nederlandse Raad van State moest worden. Daartoe heeft hij Koningin Beatrix verplicht.

Op 24 oktober 1945 is Verenigde Naties opgericht. Heden zijn de volgende 193 lidstaten aangesloten bij de Verenigde Naties: Afghanistan, Albanië, Algerije, Andorra, Angola, Antigua en Barbuda, Argentinië, Armenië, Australië, Azerbeidzjan, Bahama’s, Bahrein, Bangladesh, Barbados, België, Belize, Benin, Bhutan, Bolivia, Bosnië en Herzegovina, Botswana, 05-05-2023 om 13:50 geschreven door bosheks