-Enkele oud-soldaten van
Leest terwijl ze het Heilig Sacrament in de remonstrans begeleidden. Links
Constant Diddens, voor hem uit loopt Sooike Janssens.
-Gedachtenprentje van oud-Leopoldist en ere-voorzitter : Karel Lodewijk De
Wit.
1955 9 november
:Voor Vorst en Vaderland werd
Koninklijke.
Op vrijdag 9 november overhandigde de
provinciegouverneur tijdens een korte
plechtigheid op het
Provinciebestuur aan de afgevaardigden van de maatschappij
der oud-soldaten het brevet waarbij
op 8 november l.l. door de koning aan hun
vereniging de toelating werd
verleend de titel van Koninklijke maatschappij
te voeren.
De afvaardiging bestond uit Victor
Diddens van de Warande, Corneel Solie uit de
Kouter en Lode Wuyts.
Deze maatschappij telde onder haar
leden toen nog enkele oud-Leopoldisten : de
oudsten waren Philip Van
Beersel, 83 jaar uit de Warande en erevoorzitter
Louis De Wit, 79 jar, uit de
Larestraat.
Een nieuw vaandel werd tijdens een plechtigheid
op het dorpsplein door de kolonel
vande Artillerie van Mechelen aan de voorzitter overhandigd, die het dan
overgaf
aan Jozef Solie, vaandeldrager. Het oude vaandel berustte
samen met dat van de
toenmalige Gildebroeders bij burgemeester
Bernaerts. Tijdens de oorlog 1914-1918
werd het aldaar door de Duitsers
gestolen.
De bond Voor Vorst en Vaderland
werd in 1905 door de toenmalige
veldwachter Constant Van Hoof en
door Constant Spiessens gesticht.
Laatstgenoemde werd de eerste voorzitter.
Het eerste bestuur bestond naast de
voorzitter uit : Frans Cnops, Jan Beullens,
Frans De Hondt, Jan Verbergt, Frans
Lauwers en Jacobs.
Niet veel later telde de
maatschappij 100 leden.
Corneel Cnops, die ze de kolonel
noemden, werd later voorzitter.
De leden werden in uniform gezet en
droegen in feestkledij een mooie kepi
(de sjako) en een kleine stok in de nationale driekleur.
Ze begeleidden het H. Sacrament in
de processie en hun teerfeest ging door bij
Noldus Teughels in de Rozelaer.
Daar stonden ze in t gelid gelijk militairen.
Ook de vrouwen teerden mee.
Voor 1914 vormde de maatschappij,
in uniform, de erehaag rond het H.
Sakrament tijdens de processies.
In 1955 zag het bestuur er als
volgt uit : Erevoorzitter : Louis De Wit.
Voorzitter: Victor Diddens.
Bestuursleden : Corneel Solie, Jef Van Beersel uit de
Vinkstraat, Rik Spoelders uit de
Kouter en Albert Van den Brande uit de Grote
Heide. Victor Diddens zou
voorzitter blijven tot aan zijn dood in 1973.
Na hem werd de maatschappij geleid
door zijn vrouw Pauline Van Boxom.
Na de Tweede Wereldoorlog verloor
de maatschappij veel aan betekenis,
omdat toen overal de
Oud-Strijdersverbroederingen ontstonden.
(DB,1954 en LG, blz.176)
1955 Op 13
november en ook nog de 20ste van dezelfde maand vergastte de
jongensafdeling van de B.J.B. Leest
op een toneelavond.
De toeschouwers werden vergast op
een drama Tranen over Terlinden en een
klucht De Filosoof van t
Hoekske.
Plaats van gebeuren : Ons
Parochiehuis. Inkom : 20 en 15 fr.
1955 20 november :
Grote betoging te Mechelen.
Op
zondag 20 november had er te Mechelen een grote betoging plaats van
Vrijheid en Demokratie.
Een
geweldige massa katholieken uit heel het arrondissement Mechelen stroomde
samen tegen 10u.
In
de overdekte groentehalle werd het woord gevoerd door oud-Minister Verbist
en
de Theo Lefevre, nationaal voorzitter van de C.V.P.
Temidden een onbeschrijfelijke geestdrift volgde daarna de betoging door
de
voornaamste straten van Mechelen.
In
de voorste gelederen bemerkten we onze B.J.B.-ruiters van Leest, waaronder
onze
voorzitter van het plaatselijk Comiteit Jan De Prins.
Ook
bij de vlaggedragers van het arrondissementeel comiteit bemerkten we
Richard Van Praet met de Verbondsvlag van de K.W.B.
Gemeente na gemeente trekt voorbij, met oorverdovend gefluit en
geschetter van
de
fanfares.
Op
kop van het kanton Mechelen stapte de Kon. Fanfare Arbeid Adelt.
Proficiat mannen !
Eindelijk zagen we dan het plakkaat waarop in grote letters :LEEST.
Het
was echt een machtige groep, die zeker opviel door aantal en geestdrift,
want
alle dagbladen hebben Leest vernoemd. (De
Band, nr.3 1955)
In De Band nr. 5 van 1955 vonden we het
verslag terug van de grote betoging
in de hoofdstad :
De
betoging ingericht te Brussel, kende een buitengewoon succes.
Een
300.000 manifestanten waren er te Brussel aanwezig. Nooit gezien, zo iets.
En
welk een geestdrift en enthousiasme !
Van
Leest waren er een 160 betogers te Brussel aanwezig.
Allen kwamen roodgeblakerd terug van zon en geestdrift en met schorre
kelen.
De
avond voordien waren te Leest de straatschilders bezig geweest. Heel de
Dorpstraat stond werkelijk volgekalkt met alle soorten leuzen...
1955 21 november :
Filmavond.
Op maandag 21 november had er te
Leest een filmavond plaats, georganiseerd
doorde plaatselijke Chiro.
De voorstelling bestond uit een
Hollandse film met in de hoofdrol Tom Manders,
een tekenfilmpje, een documentaire
over het Vatikaan en de hoofdfilm Heidi.
De parochiezaal was uitverkocht.
1955 28 november :
Teerfeest St.-Cecilia.
Op zondag 28 november hield de
kon.fanfare St.-Cecilia haar jaarlijks teerfeest.
Op dat feest waren 107 vrouwen en
162 mannen aanwezig.
De smakelijke spijzen werden ten
zeerste gewaardeerd ensecretaris Gust
Lauwers hield de feestrede.
De zondag werd besloten met een
tombola, waarvan de opbrengst ten goede
kwam aan het kerstfeest voor de
kinderen, en een volksbal.
s Anderendaags was er een mis voor de overleden leden en werd de dag
in gezellig samenzijn doorgebracht
rond de feesttafel en bij de leden-herbergiers.
(DB, nr.33-1955)
1955 Maandag 26
december : Kerstfeest van de fanfare Sint Cecilia. Op het programma
stonden kerstliederen en film. Ook
werden er versnaperingen uitgedeeld.
1955 26 december :
Arbeid Adelthield banket.
Tijdens
een groot banket, waaraan al de leden van de Kon.Fanf. Arbeid Adelt
aanzaten, werden negen muzikanten vereerd met de GOUDEN MEDAILLE van
de
Koninklijke Federatie der Katholieke Muziekmaatschappijen der provincie
Antwerpen.
De
burgemeester, bijgestaan door een afgevaardigde der genoemde federatie,
reikte de gouden medaille uit aan volgende muzikanten die 35 jaar of
meer
werkelijke dienst hadden :
Jozef Geerts, Tiendeschuurstraat 7.
Theofiel Geerts, Tiendeschuurstrat 13.
Bartholomeus Huys, Elleboogstraat 5.
Victor Selleslagh, Dorp 57.
Victor Troch, Dorp 63.
Juliaan Van Den Brande,
Tiendeschuurstraat 19.
Jozef Verbruggen, Scheerstraat 15.
Jan
Vloebergh, Dorp 7.
Frans Vloeberghen, Kleine Heide 17.
(DB,
nr.33-1955)
1955 In december
werden er te Leest 4 werklozen genoteerd.
1955 Koersoverzicht
1955. Miel Polfiet in De Band nr.33, 1955 :
-Stanne De Prins : het is wel waar
dat van Stanne veel verwacht werd, en we
mogen wel zeggen dat hij deze
verwachtingen ingelost heeft.
Hij zal volgend jaar wel van zich
doen spreken !
Het is te hopen dat hij sportieve
oversten mag treffen als hij het leger vervoegt
volgend jaar.
-Frans Croon : we denken niet te
overdrijven wanneer we beweren dat hij voor
velen de verrassing van het seizoen
werd !
Hij heeft prachtig gepresteerd !
Zes keer eerste, twee keer tweede,
twee keer vierde, zeven keer vijfde, vijf
keer zesde, drie keer zevende,
enz..
Een ganse erelijst. Voegen we
daarbij de zware val die hem 8 dagen kliniek
bezorgde.
-Miel Ceuppens : een kalm doch zeer
regelmatig seizoen. Het is alleen spijtig
dat de prijzen niet wat hoger zijn
! Nochtans Miel, de moed niet verloren.
De aanhouder wint !
-Louis Geets : die moeten we
voorzeker niet meer voorstellen. We weten
trouwens wat hij waard is !
-Lowieke Selleslagh : is de laatste
aan de beurt. Voor hem geldt de slagzin
Klein maar Dapper, want hij heeft
van niemand geschenkjes nodig.
Hij onderstreepte zijn kunnen : er
waren geen eerste, maar verschillende tweede
prijzen. Goed zo Louis !
1955 Einde dat
jaar telde Leest 1840 inwoners.
In de loop van 1955 werden er door
de gemeente 15 geboortepremies uitgekeerd.
-Posse Leest : uiterst links Fons Nuytkens, naast zijn
twee zonen en achter zijn fietsen. Verder
garde Vic Van
Hoof en als tweede van rechts Jan De Decker.
-De Spekpater.
1955 13 maart :
Het Comité voor Vrijheid en Demokratie belegde een meeting voor
de landbouwers.
Volksvertegenwoordiger Van Hamme sprak de aanwezigen toe.
Dezelfde dag werden de vrouwen
toegesproken door Mevrouw Cools-Tambuyser.
1955 14 maart :
Vrijheid en Demokratie belegde een meeting voor de loontrekkenden.
1955 Zondag 20
maart : Protestbetoging
Uit een verslag van veldwachter Van
Hoof voor zijn brigadier :
Om
16 uur werd een optocht gevormd aan de grensscheiding Leest-Tisselt.
Hieraan namen deel de twee muziekmaatschappijen, Chirojeugd, K.W.B.,
alles
bij
mekaar een 250 tal mannen, vrouwen en kinderen.
Vooraan de optocht een spandoek met opschrift : Ten strijd bereid.
Verder een spandoek met foto Minister Collard verbeeldende, met in de
hand
een
borstel met rode verf met opschrift Ook de kleuters rood ?
Dan
een spandoek, Minister Van Acker verbeeldende met de toren die men
zinnins te bouwen is te Brussel, met opschrift Kan de toren niet wat
hoger.
Aan
het patronaat werd de optocht ontbonden. In de zaal van het patronaat
werden hierna spreekbeurten gehouden, achtereenvolgens door de Hr. Van
der
Kuylen en de Hr. Advocaat Smedts en welke geduurd hebben tot 18u30.
In
de voorgaande nacht waren plakbrieven geplakt op de kerkhofmuur en op
de
muur van de meisjesschool.
Alles is rustig en ordelijk verlopen.
(VVH)
1955 Op 7 april
kwam het in de Maurice Sabbestraat te Mechelen tot een aanrijding
tussen de motorrijder Van Houdt,
wonende te Antwerpen en de vrachtwagen
bestuurd door J. Selleslagh uit
Leest. De motorrijder werd hierbij licht gekwetst
aan het hoofd. (DB-3-55)
1955 10 april : De
banieren van de Chiro werden gewijd.
Het verslag in De Band daarover
(nr.3-1955) :
Met
Pasen was het bijzonder een schone dag voor onze Chiro.
Na
het plechtig lof ging heel de groep fijn in formatie post vatten op het hoge
koor. Eerstens werden drie nieuwe frisse Chirobanieren ingezegend, één
voor
elke
afdeling.
Vervolgens legden zes knapen hun belofte af op hun nieuw
afdelingsbanier.
Gedurende zes weken hadden ze zich voorbereid op de plechtigheid.
Nu
beloofden ze hun trouw aan hun doopselgenaden.
Na
deze plechtigheid trok de groep, met de muziekkapel op kop, en daarachter
de
vier Chirobanieren en de zes pennoenen met al de chirojongens door het
dorp.
Na
een korte vergadering in het lokaal mochten allen weg, want...het was
grote kermis te Leest.
1955 11 april :
Grote volkstoeloop voor jaarmarkt en begankenis.
Tweede Paasdag te Leest.
Dag
van de grote begankenis te Leest ter ere van Sint Cornelius.
Van
in de vroege morgen kwamen reeds talrijke bedevaarders naar Leest.
Gedurende de H. Missen van 9u. En 10u. was de kerk proppensvol, zodanig
dat
er een nooduitgang moest voorzien worden langs de sacristij, om de mensen
de
gelegenheid te geven een kwartiertje vroeger uit de kerk te zijn.
De
veldwachter zorgde voor een voortreffelijke ordedienst.
We
schatten het aantal bedevaarders dat die dag de kerk bezocht op ongeveer
4.000.
Buiten de kerk was het een ganse dag een leven van belang.
Het
weder was goed, en zo bleven de mensen rondslenteren op de jaarmarkt.
Ze
gingen de fietsen en bromfietsen van Fons Nuytkens bewonderen, eens proeven
van
de patékes waarachter Viktor Verschueren met een hoge witte bakkersmuts
zijn
waren aanprees, verder bewonderden ze de tractoren en landbouwmachines
die
er te zien waren.
Velen bleven hun geluk en hun centen beproeven aan een geluksraam en ook
het
kraam van de B.J.B.-meisjes verhandelde veel snoepgoed ten voordele van
hun
Lourdesreis.
Er
stond deze keer een grote kermis te Leest.
Nooit gezien, zegden alle mensen ! Een grote kettingmolen, die zijn
bakskes
vervaarlijk over de macadam zwierde, twee molens, een paar schietkramen,
een
grote
schommel waar ge helemaal kopke over kont zwieren, enz...
Ge
zult u misschien afvragen waar dat allemaal stond ?
Wel,
allemaal op de dorpsplaats ! (DB,
nr.4,1955)
1955 Op dinsdag 12
april gingen verschillende Leestenaars op bedevaart naar St.Jozef
te Leuven. Sommigen met de speciale bus die bij deze gelegenheid telkenjare
wordt ingelegd, anderen met een speciale radiotrein. (DB-3-55)
1955 Dezelfde dag
12 april startte een cursus Verloving en Huwelijk, ingericht door
de B.J.B.-meisjes. De lessenreeks
liep over 3 avonden, was enkel toegankelijk
voor meisjes boven de 20 jaar en
werd gegeven door Z.E.H. Heylen, directeur
van de Mechelse Tuinbouwschool. Hij
werd geassisteerd door een infirmiere
die praktische les gaf over
kinderverzorging.
Een twintigtal meisjes van Leest
volgden de lessenreeks.
1955 23 april : De
secretaris beschoten. (zie ook 2/2/1955)
Zaterdag
23 april stond heel Leest in rep en roer, toen het nieuws verteld werd
dat
de Osseboer geschoten had op de secretaris.
Ge
hebt allemaal de geschiedenis tot in de kleinste details gelezen in onze
dagbladen. Daarom is verder commentaar overbodig. (DB,nr.3,1955)
1955 Op zondag 24 april hield de Parochiale
Vrouwenbond haar algemene
vergadering. Er waren een 110 leden aanwezig.
Er
werd gesproken door de heer Van den Broeck, die handelde over gezonde
melkwinning op de hoeve.
Verder werd de Lourdesreis verloot. Het lot viel op de weduwe Van Den
Heuvel die op haar oude dag de vrouwenbond van Leest mag gaan
vertegenwoordigen in dat genadeoord van O.L.Vrouw.
1955 22 april : Hulp voor de Spekpater.
Op
vrijdag 22 april 1955 vertrokken een 29-tal B.J.B.-ers uit onze provincie
naar
Duitsland, om ginds de spekpater te helpen met de bouw van kerken en
woningen voor de vluchtelingen.
Fons
De Smet en Juul Van Linden hebben deelgenomen aan dit heerlijke
apostolaatswerk, en hebben veertien dagen doorgebracht in Oldenburg,
Noord-Duitsland.
(De Band, mei 1955)
De Spekpater
Filip Van Straaten
werd in 1913 geboren te Mijdrecht (bij Utrecht) en trad in 1934 in bij de
Norbertijnen in het Vlaamse Tongerlo. In het klooster kreeg hij een nieuwe
voornaam, waar hij trots op was : WERENFRIED, vechter voor vrede.
De Norbertijner
priester, die vanwege zijn slechte gezondheid geen missionaris kon worden ,
begon zijn hulpacties in 1947 toen West-Europa werd overstroomd door
honderdduizenden vluchtelingen uit het Oostblok. In eerste instantie was zijn
hulp bedoeld voor de nood in het naoorlogse Duitsland, later ook voor
Oost-Europa. Zijn start was een artikel dat hij in het abdijblad schreef met
als titel En er was voor hen geen plaats in de herberg. Hij waarschuwde dat
de Westerse geallieerden onbedoeld Sovjet-dictator Stalin hielpen door de
Duitsers aan hun lot over te laten.
Angst voor een
communistische revolutie in Duitsland, Frankrijk en Italië vormde de
achtergrond van zijn bezorgdheid over het lot van de Duitsers. Na een reis door
dat land begon hij in Vlaanderen
een inzamelactie, waarbij hij zo kort na de oorlog heel wat weerstanden moest
overwinnen. De Vlaamse boeren hadden geen geld, maar Van Straaten wist iets
beters, ze hadden wel spek. En de Duitsers hadden honger.
Zelf beschouwde hij
de naam spekpater als een geuzennaam. Er werden duizenden kilos spek in
pastorieën verzameld, in de abdij van Tongerlo verpakt en door zogenaamde rugzakpaters
naar Duitsland gebracht.
Van Straaten zamelde
verder kleding in voor de ontheemden. Al snel bleek dat de geestelijke nood
onder de vluchtelingen veel groter was dan hun materiële problemen. Vanaf dan
richtte de hulp zich op de ondersteuning van de pastorale activiteiten onder de
vluchtelingen.
Op verzoek van paus
Johannes XXIII begon Kerk in Nood in 1962 met hulpactiviteiten in
Latijns-Amerika. In 1993 werd de anti-communist Van Straaten opgenomen in de
Europese Ere-Senaat. De beweging voor de Verenigde Naties van Europa
onderscheidde hem voor zijn grenzeloze en grensoverschrijdende naastenliefde.
De Duitse kardinaal
Ratzinger (de latere paus) noemde hem één van de belangrijkste katholieke
hulpverleners in de wereld.
-Verkiezingspamflet van den Ossenboer -Frans Feremans
1955 2 februari : Doodsbedreigingen
voor de secretaris
Gemeentesecretaris Bradt kwam zich bij de
veldwachter beklagen dat hij met de dood bedreigd was door August Jacobs.
August Ph. Jacobs
(den Ossenboer), geboren te Leest op 8 september 1886 was gehuwd met Virginie
Diddens die hem zes kinderen schonk. Het gezin betrok een hoeveke in de Kouter,
op de plaats waar Paula Bradt later een woning zou neerzetten.
Na de dood van zijn
vrouw hertrouwde hij met Marie Van Loo die hem op haar beurt drie kinderen
schonk.
(Info mondeling
verstrekt door zijn dochter Roos Jacobs in 2009).
Gust Jacobs, op dat
moment verblijvend op de Leestsesteenweg te Mechelen, zou de bedreiging geuit
hebben tegen zijn broer Frans uit St.Katelijne Waver. Deze laatste vertelde dat
door aan hun zuster Josephina (echtgenote Emiel Puttemans) uit Mechelen die dat
op haar beurt doorvertelde aan een andere zuster Louise Jacobs, echtgenote
Gobien uit de Blaasveldstraat.
Deze laatse
verwittigde de secretaris waarop die prompt naar de garde stapte.
De Ossenboer had
niet alleen bedreigingen geuit tegen de persoon van de secretaris.
Ook zijn zuster
Louise moest het ontgelden.
Jacobs zou onder
meer gezegd hebben : dat hij zijnleven moe was en dat hij op het gerecht in
Mechelen buitengezet was en dat ze hem daar niet wilden aanhoren maar zeker wel
als hij zou geschoten hebben en hij, als gewezen spion en oudstrijder van 14-18
zou toch maar twee maand gevang krijgen
Volgens Secretaris
Bradt werden de problemen veroorzaakt door onenigheid in het gezin van Jacobs
en omdat zijn vrouw een beroep zou gedaan hebben op de gemeenteoverheid.
Nog volgens de Secretaris
zou den Ossenboer in de Leestsec cafés verklaard hebben dat den Bradt kapot moest.
Bedreiging
uitgevoerd
Op 23 april
datzelfde jaar rond 9u bevond veldwachter Van Hoof zich op het gemeentehuis toen
hij een toeloop van volk op de straat zag.
Buiten gekomen vernam
hij al snel dat Gust Jacobs op het Dorp met een geweer rondliep.
Den Ossenboer was in
de richting van de Zennebrug gegaan.
De garde is op zijn
fiets gesprongen en zette de achtervolging in. Op ongeveer 50 m voor de brug
heeft hij de man ontwapend. Dit gebeurde zonder tegenstand. Bij de fouillering
in het gemeentehuis vond hij in zijn zakken drie volle patronen 9 mm en stelde de
garde vast dat het geweer nog met één patroon geladen was.
Op het gemeentehuis
bekende Jacobs dat hij tweemaal op de secretaris geschoten had om hem schrik
aan te jagen en om in het gevang te geraken.
De garde belde de
Procureur op die hem opdracht gaf in verbinding te treden met de Rijkswacht van
Blaasveld die Gust Jacobs rond half tien is komen ophalen en het onderzoek
hebben verdergezet.
(Mondelinge
getuigenis Victor Van Hoof in 1985)
1955 Zondag 6
februari : Muziekavond van St.-Cecilia
De muzikale leiding berustte bij
Rik De Bruyn en er werden werken gebracht van
P. Gilson, Van Breedam, A. Mahy,
M.Poot e.a. maar tevens een eerste marsch
die gecomponeerd was door Theo Fierens.
Het ontspanningsgedeelte bestond
uit Edward Verdijck, een parodist en de
conferencier-humoristen droogkomiek van Radio Antwerpen Theo Van
Den
Bosch.
Frans Piessens maakte filmopnamen.
1955 Op 12
februari mocht de Kon.Fanf. St.-Cecilia een herinneringsdiploma in
ontvangst nemen n.a.v. de overgang
naar 1ste afdeling.
1955 20 februari :
Muziekavond van de Kon.Fanf. Arbeid Adelt.
Op het programma stonden Het
Zwarte Woud (Jourquin), Standvastigheid,
Caesar en Cleopatra door Baudain,
Liliputsoldaten door Lohr en Thé Midi door
Alfort.
Conferencier-humorist : Leonneke De
Smet.
1955 6 maart : Autobus met supporters van Frans
Feremans tegen boom.
Terugkerend van Saarbrucken, waar het wereldkampioenschap cyclocross
plaats greep, kwam een autobus waarin supporters van Frans Feremans, die
deelnam aan bedoeld kampioenschap, nabij Bastenaken tegen een boom
bezijden de baan terecht.
Er
vielen enkele gekwetsten te noteren, maar de meeste inzittenden, mensen
uit
Battel, Leest en Hombeek kwamer er met de schrik van af.
(DB-nr.3,1955)
Frans Feremans, die jarenlang de post bedeelde in Leest, had daar een
massa
supprters. Hij werd op 15 augustus 1924 te Walem geboren
en overleed te
Bonheiden op 10 november 2007.
Frans Feremans
Werd geboren te
Walem in het uiterste hoekje van Battenbroek, nabij het Zennegat.
In 1936, op zijn 12de
sloot hij zich aan bij de atletiekclub van FC Malinois waar hij verschillende
overwinningen behaalde als veldloper. Nochtans bleef Frans ervan dromen om
veldrijder te worden. Kanunnik Dessain, de geestelijke sportmentor van
Malinois, die van zijn plannen had gehoord, kwam bij vader Feremans aankloppen
en zo werden de veldrijdersdromen nog wat opgeborgen, tot een ongelukkig toeval
hem bij zijn droom een handje kwam toesteken. In 1947 werd Frans door de Belgische
atletiekbond geselecteerd voor de landenveldloop, welke toen plaatsvond in
Parijs. Tijdens deze veldloop trapte één van de deelnemers met zijn spikes
achter op de hiel van Frans. Hij werd hierdoor gekwetst, viel en brak zoals later
zou blijken- een voetbeentje. Hij liep deze koers uit en eindigde toch nog op
de 20ste plaats.
Na veel gesukkel met
die voet kwam er een einde aan zijn carrière als amateur-veldloper. Feremans
schakelde over op veldrijden, wat minder belastend was voor die voet, bovendien
was dit altijd zijn droom geweest. Begin 1940 kreeg hij zijn rennersvergunning,
hij werkte dan overdag bij de post en na zijn uren werd alle vrije tijd besteed
aan training. In 1952 kwam hij aan de start van het Belgisch kampioenschap
veldrijden in Hoeselt en eindigde er tweede, achter Firmin Van Kerrebroeck.
Het Belgisch kampioenschap
veldrijden 1954 werd ingericht in Hombeek.
Op Feremans stond
die dag geen rem, hij had al zijn tegenstanders uit het wiel gereden, alleen
Furnière (de titeldrager van het jaar voordien) bleef aanpikken. Maar toen kwam
het kantelmoment van de koers : op het brugje liet Frans Furnière achter zich
en reed de laatste ronde helemaal alleen.
Frans Feremans heeft nog tot zijn 35ste
blijven deelnemen aan wedstrijden in het veldrijden en behaalde nog
verschillende prijzen.
-Van l. naar r. : Paula Soli (Paula van de Fijne),
Vic Van Hoof, Frans Geerts, Leonore Mees, Louis Van Hoof en zijn echtgenote
Elodie Selleslagh.
Zittend : Klara Van Beveren, Yvonne Van Hoof, Greta
Geerts, Eddy Van Hoof, Marcel Van Hoof, Maria Busschot (de echtgenote van Rik
Van Beveren) en Celine Van Beveren.
In de draagstoel de kleine Rudi Van Hoof, de jongste
van veldwachter Vic
-De garde met zijn Renauke. Op de foto ook zijn twee
oudsten Marcel en Yvonne.
1955 Buren uit
de Scheerstraat naar het Nederlandse Zundert.
Niet iedereen bezat in 1955 zijn
eigen wagen en de mobiliteit was toen nog erg
beperkt.
Een reis naar de Belgische kust was
nog een heuse reis en dikwijls een avontuur.
Zo ook het bezoek aan de
bloemenstoet van Zundert in 1955 van de families
Vic en Louis Van Hoof en hun vrienden/buren
uit de Scheerstraat.
Met zijn Renauke 4cv, een model
uit 1946, trok de garde naar Lourdes,
verkende er Duitsland en Zwitserland
mee en bracht jaarlijks minstens een bezoek
aan Nederland (winkelen in Breda)
of Luxemburg (Viande, Echternach).
1955 4 januari : Bonte
Avond van St.-Cecilia
uitgezonden langs studio Antwerpen op 17 januari.
Medewerkers : animator Jaak De Vocht, pianiste Emmy Van Loo, Julien
Vrints
met
een radiospel, het gekende filmduo Charel Janssens en Co Flower met als
gast
Hans Verne en uit Leest Theo Fierens als trompettist en de fanfare
St.-Cecilia.
1955 Zondag 16
januari : Toneelavond van de Chiro.
Na
een openingsformatie door heel de groep, met een flinke muziekkapel
en
kleurige Chirovaandels, volgde onmiddellijk het detectivestuk : Het Rode
Paspoort, een zeer geheimzinnig stuk, met spanning tot het laaste
ogenblik.
Na
de pauze volgden er nog verschillende korte nummertjes, die zeer in de
smaak gevallen zijn.
Vlak
voor de pauze hield Z.E.H. Engelen, gewestproost voor Brussel, een mooie
rede
over het wezen en doel van onze Chirobeweging. (DB,nr.1,1955)
1955 Op zondag 23
januari trad de Leestse toneelgroep Rust Roest op te Heffen
met het stuk Amor is wispelturig,
Fortuna is wreed.
1955 Maandag 31
januari : KWB Filmavond.
In Ons Parochiehuis richtte de
KWB een filmavond in die aanving om 19 uur.
Het programma zag er als volgt uit
:
-Nieuws uit de wereld.
-Kluchtfilm met Charlie Chaplin.
-Tekenfilm.
-Hoofdfilm Kinderen van de
Straat, een ontroerende kwajongensfilm.
Toegansprijs : 15 frank.(DB,nr.1,1955)
1955 31 januari :
Aanvang van de 30-urenleergang, een lessenreeks over
mechanisatie en electriciteit op de
hoeve.
De lessen werden gegeven door
leraars uit Technische scholen van Mechelen.
In De Band nr. 3 van 1955 kreeg
de Leestse afdeling van het Comite voor
Vrijheid en Democratie een forum :
Aktie van Comite voor Vrijheid en Democratie:
In haar eerste fase heeft het comiteit er voor gezorgd
dat onze mensen op de hoogte werden gebracht waarover het feitelijk gaat in
deze schoolstrijd. Immers vele mensen waren nog in de mening dat het hier enkel
gaat om een geldkwestie : nl. over de wedden van de onderwijzers.
Het gaat hier om oneindig veel meer !
Het gaat hiet over het grote beginsel dat de ouders
zelf het recht hebben het onderwijs te kiezen voor hun kinderen.
Niet-katholieke ouders die hun kinderen willen sturen
naar niet-katholieke scholen moeten die mogelijkheid hebben, maar katholieke
ouders die hun kinderen katholiek willen laten opvoeden moeten diezelfde
mogelijkheid hebben.
Wel, door de Nieuwe schoolontwerpen worden onze ouders
verplicht hun kinderen te sturen naar niet-katholieke scholen. De katholieke
scholen worden verplicht om de poorten te sluiten, omdat ze absoluut niet de
minste bestaansmogelijkheid meer ontvangen van de staat.
Als die schoolwetten gestemd worden, dan is het gedaan
met de katholieke opvoeding van de jeugd en met de katholieke scholen, dan is
het binnen onafzienbaren tijd gedaan met de godsdienst !
Daarom is het de plicht van elke katholiek deze goede
zaak te verdedigen.
In verband hiermede werd er een VERGADERING VOOR DE
LANDBOUWERS gehouden op zondag 13 maart.
Voor een 110 boeren van Leest heeft
volksvertegenwoordiger Van Hamme een klare uiteenzettinggegeven over de toestand.
In zijn fijne spreekbeurt heeft hij aangetoond hoe
deze regering een regering is van sociale afbraak : afschaffing van Moeder aan
de Haard, van de Wet De Taye, van de vrijheden van onze Gemeente- en
Provinciebesturen en tenslotte afschaffing van de vrijheid van onze ouders in
het kiezen van de opvoeding voor hun kinderen.
Na een bedankingswoord van Voorzitter Jan De Prins en
een dreunende Vlaamse Leeuw, gingen onze mannen geestdriftig naar huis.
Diezelfde zondag in de namiddag kwam mevr.
Cools-Tambuyser, lid van de
Mechelse gemeenteraad, de toestand uiteenzetten aan
onze vrouwen van Leest.
Meesterlijk en meeslepend heeft ze onze moeders warm
gemaakt voor de goede zaak.
Ze heeft al de bedoelingen van de fanatieke
anti-godsdienstige regering naar voren gebracht.
Wij kunnen niet dulden dat de belastingen die wij
betalen moeten dienen om de leerlingen van niet-katholieke scholen te laten
studeren en daarenboven
dienen om onze katholieke onderwijsinstellingen kapot
te helpen !
De volgende dag kwam de Heer Vercammen spreken voor de
loontrekkendenvan de
parochie. Hij onderstreepte hoe al onze katholieke
werknemers zich als één man moeten te weer stellen tegen de politiek van de
huidige regering.
Diezelfde week trokken verschillende bestuursleden op
toer voor de verkoop van
steunkaarten. De opbrengst van deze kaarten bedroeg
6.835 frank en zal dienen
om de geweldige financiele inspanning te steunen van
de katholieken.
Terzelfdertijd werden er een 85 inschrijvingen
genoteerd voor de algemene
protestdag te Brussel.
We danken al diegenen die hun steun verleend hebben en
daardoor laten zien
hebben dat ze weten waarover het gaat !
De plakkers en schilders waren die dagen of tenminste
die nachten ook in form.
Gans Leest rond zag men de plakbrieven over de
schoolvrijheid, en de macadam
was duchtig bekalkt.
Kwam dan tenslotte de ALGEMENE PROTESTDAG te Leest.
Rond 4u verzamelden zich de muzikanten van de beide
fanfares, en een ganse hoop
deelnemers. Even na 4u zette de optocht zich in
beweging, en met veel
geestdrift , onder het spelen van lustige stapmarchen
en het zingen van strijdliederen en geestdriftige uitroepen volgde de optocht
heel de Juniorslaan.
Onderweg sloten zich nog voortdurend mensen aan.
Verschillende plakbrieven en spotprenten werden
meegedragen.
Aan de eerw. Zusters werd even halt gehouden. De
fanfares brachten er een serenade, bloemen werden aangeboden en de zusters, die
ten zeerste ontroerd
waren door deze hulde, en liever met veel
verduldigheid hun schoon werkuitoefenen, dan zich te laten vieren.
Op het Dorpsplein werd rechtsomkeer gemaakt, en Ons
Parochiehuis vulde
zich met een enthousiaste menigte.
Luidkeels werd er gezongen en gebruld, doch de muren
hielden gelukiglijk stand.
Jan De Prins dankte van harte al de deelnemers aan de
optocht. Hij wees er op
hoe alle katholieken van Leest naar eensgezindheid
moeten streven.
Alle dorpspolitiek moet wijken voor de verdediging van
onze rechten als katholieken. Vervolgens gaf hij het woord aan Jef Van der
Kuylen.
De huidige regering is noodlottig voor de
boerenstand. Al de
veiligheidsmaatregelen voor prijzen en invoer zijn
afgeschaft. De boeren hebben
reeds één miljard schade door de huidige
regeringspolitiek.
Daarna nam advocaat Smets het woord. Zijn vierde
spreekbeurt die dag en
verschillende werd deze spreker onderbroken door
luidruchtige toejuichingen
van het publiek. De Vlaamse Leeuw werd rechtstaande
gezongen en...naar huis.
Nu ging de aandacht van heel het katholiek België naar
de NATIONALE
PROTESTDAG te Brussel op zaterdag 26 maart.
Alles werd gedaan om deze betoging te doen mislukken :
staat van beleg,samenscholingen
verboden, een driedubbel ijzeren gordijn rond Brussel, heel de gendarmerie van
gans het land opgeroepen, het leger geconsigneerd, de over de 100 speciale treinen
afgeschaft, verbod coupons te geven in de staties voor Brussel, treinen die
niet wilden stoppen enz...
Niettegenstaande dat allemaal waren er een 100.000
betogers te Brussel.
Een 100-tal Leestenaren die hieraan hebben
deelgenomen, gedroegen zich kranig.
We vermelden enkelen onder hen :
De voorzitter Jan De Prins heeft de eer gehad tot s
nachts 11u. in de bak te kunnen zitten ! Proficiat !
Fons De Smet, Julien Piessens en Felix Polfliet hebben
van de sabel of de matrak gekregen, en verschillende malen kunnen ontsnappen
uit de handen van de gendarmen. Een voet van een paard van een gendarm kwam per
ongeluk op de poot van Frans Van Necke.
Miel Polfliet was even zijn vest opengescheurd door de
sporen van een gendarm, en door die opening waren ze erin geslaagd hem kletsnat
te spuiten, enz...
Allen hebben zich kranig gedragen, en Leest alle eer
aangedaan.
Hun geestdrift was niet te blussen en bij hun
terugkeer stapte al het volk uit de bus te Hombeek en vandaar te voet naar
Leest ! En of er gezongen en geroepen werd !!!
Te Leest stonden alle mensen buiten om hen te
verwelkomen.
Een Collardpop werd verbrand in het dorp.
Zo is de eerste fase besloten in de schoolstrijd.
Met Pasen zal er kalmte zijn, maar de 16e
april zullen de richtlijnen gegeven worden van de tweede fase. Want de
schoolstrijd gaat verder !
Welke zijn de wachtwoorden ? We weten het nog niet
juist, maar past deze richtlijnen steeds toe :
-GEEN SCHOOLSPAREN !
-GEEN LINKSE DAGBLADEN MEER , zoals Het Laatste
Nieuws en Volksgazet.
-Onze katholieken laten zich niet inschrijven in
linkse Mutualiteiten en Vakbewegingen !
-We nemen geen producten meer van de firmas die
behoren aan leden van de linkse regering of deze regering steunen.
-Op 17 april zijn we te Antwerpen, voor een betoging
van heel de PROVINCIE ANTWERPEN !!!
-De schoolstrijd is nog niet gedaan. Dus elke
katholiek blijft verder het kenteken dragen van de schoolstrijd.
In dezelfde
periodiek maar in het nr. 5, verscheen volgende oproep
aan alle katholieken van Leest :
We weten dat er op Leest in verschillende huisgezinnen
nog steeds Het Laatste Nieuws gelezen wordt, ook bij brave katholieke mensen.
Dit dagblad noemt zich neutraal, maar wordt in feite
uitgegeven door de Liberalen, die nu samen met de socialisten de kerk
bestrijden.
Daarom, in elk katholiek gezin een katholiek dagblad
!!!
Onze katholieke dagbladen zijn zeer degelijk : we
noemen hier maar De Gazet van Antwerpen, Het Nieuwsblad en Ons Volk. Ook
op gebied van sport kunnen ze met al de andere dagbladen wedijveren.
Neem een abonnement op een katholiek dagblad !
OUDERS, KIEST EEN KATHOLIEKE SCHOOL VOOR UW KUNDEREN.
Een eerste punt : stuurt uw kinderen niet te rap naar
een andere school !
Het wettelijk leerprogramma dient overal gevolgd te
worden zowel te Leest als te Mechelen. Dus de stof voor het leeronderwijs is
overal dezelfde !
De gewone te volgen weg is dus : te Leest hun klassen
uit te doen.
Een tweede punt : voor zeer begaafden staat de weg
open van moderne of oude humaniora. Deze uitzonderlijke gevallen moeten om goed
te zijn deze studies beginnen vanaf 11 jaar. Hier zijn er genoeg degelijke
katholieke onderwijsinrichtingen te Mechelen : College, Broeders van Scheppers
en verschillende zusterscholen.
Voor verder naschools onderwijs is er keuze genoeg
tussen katholieke scholen te Mechelen :
-Voor vakkundig en technisch onderwijs : de Technische
Scholen van de Melaan waar alle vakken kunnen aangeleerd worden.
-Voor land- en tuinbouwkundige studies : de
Tuinbouwschool te Mechelen, met een bijgevoegde zondagsschool.
-Voor onderwijzer : de Katholieke Normaalschool van
Mechelen.
-Voor kook-, naai- en huishoudkundige lessen zijn er
de verschillende scholen der Eerw. Zusters.
Dus ouders, let op uw zaak ! U staat verantwoordelijk
voor een katholieke opvoeding van uw jongens en meisjes.
Het is niet omdat er een paar keren per week een pater in een school komt dat
het daarom een katholieke school is !
Heel de geest en al de leerkrachten moeten er
katholiek zijn !
1955 was een turbulent jaar op
politiek vlak niet enkel voor België, ook voor
de gemeente Leest en ditmaal waren
het niet de Sussen tegen de Blekken, maar
katholieken eensgezind tegen
socialisten en liberalen.
Nadat in 1919, met instemming van
alle politieke partijen, een wet de gelijke
subsidiëring bezegelde, was er een
einde gekomen aan de eerste schoolstrijd.
Van 1950 tot 1958 heerste er
opnieuw onrust.
De katholieke onderwijsminister P.
Harmel (1950-54) diende verschillende
wetsontwerpenin, die o.m. betrekking hadden op de
erkennings-, en dus de
subsidiëringsnormen voor het vrij
onderwijs. Bij de socialisten en liberalen deed
dit een hernieuwd enthousiasme voor
het officieel onderwijs oplaaien : in 1954
herzag de socialistische minister
Collard de hele onderwijspolitiek.
Het stond de staat voortaan vrij
eigen scholen op alle niveaus in te richten waar
dit noodzakelijk bleek.
Staatssubsidies werden aan de vrije scholen verleend voor
zover ze voldeden aan dezelfde
voorwaarden als het officieel onderwijs
(gediplomeerde leerkrachten,
leerlingennormen per klas of afdeling, erkenning
van de diplomas door de staat).
Eén van de maatregelen die Collard
wilde nemen was de afdanking van 110
katholieke interimarissen.
Het protest van kerkelijke zijde
tegen de wet-Collard was zeer hevig en er kwam
zowel in het parlement als op de
straat een hevige oppositie op gang.
Plechtigheden waaraan ministers
deelnamen, werden verstoord, officiële scholen
belegerd en overal werden
protestaffiches opgehangen.
Behalve deze dreigingen
organiseerde de oppositie ook massale manifestaties.
De meest spectaculaire waren die
van 26 maart en 10 juli.
De verdedigers van de ziel van het
kind, gesteund door de CVP, waren
woedend.
De Liga van het onderwijs en andere
groeperingen die het onderwijs gunstig
gezind waren, organiseerden op hun
beurt tegenmanifestaties.
Het protest en het tegenprotest duurden
maanden.
De CVP maakte van de schoolkwestie
het hoofdpunt voor de
parlementsverkiezingen van 1958,
van waaruit ze als overwinnares naar voren
trad.
In datzelfde jaar zochten de drie
zgn. nationale partijen(CVP, BSP en
Liberale
Partij) naar een blijvende
oplossing van het geschil.
Op initiatief van de
onderwijsminister Van Hemelryck zou in november 1958
het Schoolpact tot stand komen en
meteen ook het einde van de schoolstrijd.
Dit zgn. Schoolpact was een
overeenkomst tussen de drie partijen en de
voornaamste bepalingen ervan waren
: kosteloos voortgezet onderwijs tot 18 jaar,
gelijke wedden voor alle
gediplomeerde leerkrachten en oprichting van een fonds
voor de financiering van de
schoolgebouwen, zowel voor het rijks- als voor het
vrij onderwijs.
(Kroniek van België en Nederlandse
Larousse Encyclopedie)
Gevolg gevend aan de oproep van het
Comité voor Vrijheid en Democratie
om in elke gemeente een plaatselijk
comité op te richten, kwamen de voorzitters
van de verschillende Leestse
katholieke organisaties op 1 maart 1955 samen.
Doel van dat comité : de Leestse bevolking in te lichten over de
toestand inzake
schoolpolitiek zoals die door de huidige regering was geschapen en
tevens onze
mensen warm te maken voor een krachtdadig verzet, voor het behoud van
onze
vrijheid en godsdienst.
Het plaatselijk comité diende te
bestaan uit de geestelijkheid van de parochie en
uit de voorzitters van de
verschillende plaatselijke katholieke groeperingen.
Een
werkcomité werd samengesteld, met het doel de bevelen, ons door de
Arrondissementsbond verstrekt, stipt uit te voeren.
Het Leestse comité was als volgt
samengesteld : voorzitter en verbindingsman :
Jan De Prins, secretaris : Cyriel
Selleslagh, leden : Maria Rheinhard en Louis
Solie.
Het Comiteit voor
Vrijheid en Demokratie, Afdeling Leest stuurde volgende omzendbrief rond in de
gemeente :
Aan alle katholieke Leestenaren,
Morgen 20 maart heeft op Leest de algemene
PROTESTBEWEGING plaats, met grootse optocht, fijne marsmuziek, dreunende
strijdliederen, en met ALLE LEESTENAREN mee in de optocht, en daarna in Ons
Parochiehuis, waar we allen met de grootste aandacht en belangstelling zullen
luisteren naar Advocaat Smedts en Heer J. Van der Kuylen.
Ziehier dan de laatste schikkingen voor deze dag :
-Alle Leestenaren, van boven de 14 jaar en onder de
100 jaar komen samen tegen kwart voor vier aan Charel Van Praet. Te 4 uur stipt
moet daar de optocht kunnen beginnen. Een 6-tal commissarissen zullen er
instaan voor de orde. Volgt stipt hun bevelen !
Tegen 5 uur begint de Protestvergadering. We nodigen
langs deze weg alle Leestenaren uit om hieraan deel te nemen : al de leden der
beide Kon. Fafaren, alle mannen en vrouwen, heel onze mannelijke en vrouwelijke
jeugd boven de 14 jaar.
Ouders kunnen bij die gelegenheid hun klein pagadders
toevertrouwen aan de zusters, die er goed zullen voor zorgen !
De optocht volgt de Juniorslaan tot op het Dorpsplein.
Daar rechtsomkeer naar Ons Parochiehuis. Allen stappen in de optocht op rijen
van vier, flink in orde. De mannen en mannelijke jeugd in gesloten groep, de
vrouwen en vrouwelijke jeugd insgelijks.
Er worden geen vlaggen meegedragen !
LEEST,NIET
ALLEEN WIJ, MAAR GANS ONS VOLK EN DE KERK REKENT OOK OP U !!!
WIJ EISEN ONZE RECHTEN ALS KATHOLIEKEN ! WIJ STAAN IN
STAAT VAN WETIGE ZELFVERDEDIGING ! HEILIGSTE RECHTEN EN VRIJHEDEN STAAN OP HET
SPEL ! WIJ WILLEN GEEN RUSSISCH REGIME !
DAAROM, SLUIT AAN BIJ HET GROEIEND PROTEST EN GANS HET
LAND TEGEN DE GODDELOZE VRIJMETSELAARS, DIE ONS VOLK WILLEN VERKNECHTEN !
Langs deze weg danken we al degenen die ook financieel
zo mild hebben bijgedragen om deze strijd te steunen.
Er komen ook veel inschrijvingen binnen voor de Mars
op Brussel op zaterdag 26 maart. Flink zo !!! Geen onverschilligheid meer, maar
overtuigde katholieken die strijden voor het Geloof hunnen voorvaderen, en voor
het Geloof van hun nakomelingen.
Zij die nog zich willen inschrijven voor Brussel,
kunnen nog altijd inschrijvingskaarten bekomen bij de leden van het Komiteit,
die in hun straat zijn rondgeweest.
De nodige inlichtingen zult U wel op tijd en stond
vernemen.
-Op 24 maart houden alle ouders hun kinderen thuis van
t school !
-Het wachtwoord van alle Katholieke ouders in deze
strijd moet ook zijn : GEEN SCHOOLSPAREN MEER! We steunen er door de huidige
regering in haar strijd tegen de Kerk en de godsdienst.
Eens deze schoolstrijd voorbij, kunt U terug normaal
spaargeld meegeven.
Beste mensen, we hopen en we durven er op betrouwen
dat alle mensen van Leest deze richtlijnen zullen volgen, en eendrachtig en
geestdrifitig als Katholieken zullen samenwerken.
Namens het Komiteit, de secretaris C. Selleslagh, de
voorzitter J. De Prins.
Het comité slaagde erin om voor de
betoging te Antwerpen van 17 april 170
Leestenaars mee te krijgen, evenals
de fanfare Arbeid Adelt , die dit op eigen
kosten deed. Dat was niet altijd
evident : zo kregen muziekmaatschappijen bij
deelname aan die manifestaties een premie
van 1.000 fr voor de aanwezigheid
van 30 muzikanten en 1.250 fr
indien ze met meer aantraden.
-Louis Vloebergh, ex-chiroleider, stichter van
oud-chiro Vevoc, ex-gemeenteraadslid, manusje-van-alles in het Leestse verenigingsleven
1954 16 augustus :
Louis Vloebergh over een Chiro-Bivak (De Band, nr9, 1954)
Maandagmorgen 16 augustus wekte het morgenzonnetje
ons vroeg uit de veren.
Na ons een duchtige schrobbing te hebben gegeven en
ons streuvelhaar flink geroskamd, werd het piekfijn gestreken en gewassen
uniform aangetrokken.
Want alles moest piekfijn inr orde zijn vanaf de
eerste dag van het bivak.
Wij woonden met de ganse groepde H.Mis bij, en allen naderden zonder
uitzondering ter H. Tafel.
Zon over de velden en zon in ons hart, en acht dagen van echt fijn chiroleven
in volle vrije natuur in het verschiet.
We smeekten de H. Geest om genaden en gaven over ons
bivak.
Een stapel boterhammen lagen gereed toen we thuis
kwamen. Maar op zulke ogenblikken smaakte het minder goed. Onze verwachtingen
waren te hoog gespannen !
Dikgevulde rugzakken en grote kartonnen dozen, met een
stevig bindzeel rond werden binnengebracht tegen 8u30, en werden gevoegd bij
het leger van potten en pannen en telloren en zakken patatten en groenten die
daar reeds opgestapeld lagen van de dagen er voor.
Stipt te 09u30 werd het vertreksignaal gegeven voor
een deel der leiding en kerels, die per fiets vertrokken naar Holland.
Tegen de middag aan stapten we af in Zoersel-Hof, waar
we de innerlijke mens versterkten, en na een uur inspanning ook een vlot op de
vijver konden bemachtigen, om wat te varen.
Om 14 uur stonden we terug gereed voor de laatste
etappe : Zoersel-Holland.
De reis van 75 km verliep als een fluitje van een cent
: er werd regelmatig gereden, zonder koersen, volledig in groep, in een goede
snelheid.
Een paar km voor de grens, een uitstekende steen, een
val en lekke band voor Rik Muysoms. Mr de onderpastoor kreeg 45 kg extra
gewicht op zijn bromfiets en broer Juul moest de gehavende fiets
meevoeren.
Rond 15 u waren we ter plaatse en rond kwart over vier
zagen we eindelijk de groene camion van Rik Verschueren aankomen, begeleid door
luidkeels zingende chirojongens en waartussen Stinne en Marie als bivakmoeders
troonden.
En dan was het een half uur lang een echte mierennest
: een grote bedrijvigheid om heel die verhuis af te laden en te installeren.
Alles ging vliegensvlug en toch zonder stukken, en op korte tijd stonden er een
paar water te koken op de butagazzen en sneed het broodmachien de lekkere
inlandse melkbroden vaneen.
De burchtknapen trokken vervolgens op tocht, en ook de
knapen deden hun eerste spel, en ondertussen zwoegden de kerels aan grote
pakken stro, om de bedden voor een 40-tal jongens gereed te maken.
De duisternis neeg over de aarde neder, en in doodse
stilte staan de chirojongens in formatie, rond de vlaggenmast. Daartegenaan is
een stemmig Mariakapelletje in takken aangebracht. Allen staan daar geschaard
rond Maria, de flikkerende kaarskens in de handen. Marialiederen weerklinken in
de vredige avondstond en elke afdeling knielt neer, en wijdt zich aan Maria. We
bidden een tientje voor thuis, dan één voor de thuisgebleven chirojongens, voor
onze soldaten, enz.
Langzaam daalt de chirovlag neer en in de verte
klinken de trage plechtige trompettonen van de avondsonnerie. In volledige
stilte gaan allen te ruste en om 22u30 was alles in diepe slaag gedompeld.
Hoe verloopt nu zon dagje in ons bivakleven ?
s Morgens om kwart over zes stappen de leiders
moeizaam uit hun bed en maken zich vlug kant en klaar.
Om 6u30 klinkt het signaal van opstaan voor de
jongens. Zij zullen de volledige stilte bewaren tot na de H. Mis. De leiders
doen hun ronde en moeten er elke morgen een serei wakkerschudden. Alle jongens
knielen neer voor hun bed. Ze bidden hun morgenopdracht samen alsook hun drie
weesgegroeten.
Vlug doen ze hun sportuniform aan, en in openlucht
doen ze dan een kwartiertje morgenturnen.
Ze nemen hun handdoek en zeep, en wassen zich buiten
in emmers en kommen. De hemden goed openen en dan maar flink geschrobt ! De
leiders houden toezicht en kijken erop toe dat niemand schrik heeft van het
water !
Nu nog fijn hun uniform aan, en daar klinken reeds de
trompetten voor de openingsformatie.
In een fijne vierkantformatie staan de jongens
opgesteld rond de vlaggenmast. De frisse vendelkreten weerklinken, en elke
vendelleider doet de naamafroeping van zijn vendelleden. De leiders inspecteren
elke chirojongen om te zijn of zijn uniform in orde is, goed gewassen en goed
gekamd. Zoniet : herbeginnen.
We dragen elke dag ons gebed op tot een bijzondere
intentie en dan wordt traag de vlag gehesen. Trompetten schetteren, want de
vlag is het zinnebeeld van Christus, die tussen ons verblijft.
Elke dag wordt ook een ander wachtwoord gegeven : de
blijdschap, de kameraadschap, de kranigheid, enz. Daar willen we die dag bijzonder
op werken.
De erewimpel wordt geschonken door E.H.onderpastoor
aan het vendel dat zich de dag tevoren het beste onderscheiden heeft door
tucht, spel, stijl.
Alle chirojongens stellen zich op in marsorde en nu
gaat het in stille mars naar de kerk, ongeveer een kwartier ver. De H. Mis,
opgedragen door E.H. onderpastoor en gediend door twee chirojongens, wordt
uitgelegd en samenmeegebeden door alle jongens.
Na H.Mis en communnie nog een Marialied of een Christus-Koninglied en om 8u30
gaat het terug naar de bivakplaats. Met roffelende trommels en zinderende
trompetten op kop, daarachter de groepsvlag en de vendelvlaggen, marcheren we
terug.
De muziek en de frisse chiroliederen lokken de mensen
elke morgen buiten om dat schouwspel van die schone jeugd te bewonderen.
In stilte aan tafel, een gebed en dan schuiven de
boterhammen naar binnen in groot getal.
s Morgens is er altijd vlees bij de boterham, s vrijdags Hollandse kaas.
Het gaat er luidruchtig toe nu, want het is de eerste
keer dat ze tegen mekaar mogen babbelen sinds 9 u van de vorige avond !
Na het morgenmaal bedden maken, alles in orde brengen
en inspectie.
De lakens moeten schoon liggen, de dekens netjes
geplooid er bovenop, dan hun uniformhemd en das. De groepsleider ziet bij elke
jongen na of het fijn in orde is, en dan trekken de jongens per afdeling naar
het bos of plein. Zij dragen hun spelkledij.
De kerels hebben gewoonlijk nog enkele diensten : mee
afwassen, patatten schillen, alles opkeren, enz.
Terwijl al het jong volk aan het spel is, of
stijloefeningen doen, zijn onze brave bivakmoeders al naarstig bezig met een
lekker middagmaal te bereiden. En ze hebber er verstand van, dat kunnen al onze
jongens getuigen.
11u30 : de jongens komen terug. Handen wassen en in
stilte terug naar binnen.
Angelus gebed en dan eten.
Een goei dikke tomatensoep, patatten met groenten en
saus en één of meerdere stukken vlees. Koekjes als dessert. Buikje vol, harteke
rust.
Tot 13u30 ligt iedereen op zijn bed en kan in stilte
wat beeldekens zien in de Zondagsvriend en rusten.
Om 13u30 zangoefening en herhaling van kampvuurnummers
en dan met heel de groep terug de bossen in om een groot groepsspel te doen.
Tegen 16u30 komen ze als uitgehonderde wolven terug en
heelder broden verdwijnen als sneeuw voor de zon. De boterhammen worden
aangeengeplakt met confituur of jam. Soms zijn het al eens gestoofde peren of
rabarber.
En weer gaan ze op tocht. Ze ontcijferen moeilijke
spoortekens of trekken naar de pleinen bij de paters of ze nemen een modderbad
in de vijver van de paters.
Om 19u45 Angelus en avondmaal, nog een korte
avondwandeling terug in uniform en rond 21 uur staan ze terug in slotformatie
rond de vlaggenmast en het Mariakapelletje, dat stemmig verlicht is door een
flikkerend kaarsvlammetje.
Wij bidden daar een tientje voor allen die ons
duurbaar zijn. E.H. Proost geeft een kort avondwoordje, de groepsleider drukt
op de volledige stilte tot de volgende morgen na de H. Mis. In de duisternis
klinkt heel gedempt het avondlied : Daal in d avondzon o vlag. Kristus-Koning
goede nacht. En langzaam daalt de vlag neer. Een lichtstraal van een straffe
pillicht volgt langzaam de vlag. Alles is roerloos en stil : gans de natuur
zwijgt, en de uitstervende trompetklanken vanin de verte doet die stilte tot in
ons hart doordringen.
Geluidloos gaan allen binnen en blijven rechtop staan
voor hun bed.
De completen worden gebeden en gezongen door de
jongens.
Ze knielen neer voor hun bed en bedanken Maria voor al
het schone dat ze die dag ondervonden hebben, voor dat grote geluk dat ze
gekend hebben, en dat zovelen niet kennen.
Ze liggen op het harde stro maar spoedig zullen ze
slapen als echte marmotten.
De leiders dekken hen nog eens goed onder, en weldra ligt alles in rustige
slaap.
De leiders waken nog een tijdje over hen en zullen dan
samenkomen om de afgelopen dag te bespreken, en de volgende dag voor te
bereiden.
Zo verloopt daar elke dag van het bivak, in geest van
tucht en stijl en gebed.
Zo moeten onze chirojongens thuis ook leren van
diezelfde chirogeest mee te dragen, die geest van flinke, christelelijke
chirojongens.
Ze zijn niet alleen chirojongens op het bivak of s
zondags namiddag, ze moeten chirojongen leren worden elke dag : blije jongens,
kranige jongens, christelijke jongens !
-Twee keer de B.J.B.-meisjes van Leest in vroeger
tijd.
-De bedevaarders van Leest naderen de eindmeet. Rechts
het fabriekske van Battel waar nu Happyland is gevestigd. De foto dateert van
midden jaren 50.
1954 15 april :
Die dag deden te Leest 32 kinderen hun Eerste Communie.
1954 25 april :
Bedevaart naar Scherpenheuvel van Boerengilde en B.J.B.
1954 2 mei :
B.J.B.-meisjes naar Scherpenheuvel.
1954 9 mei :
Nationale Meivaart voor de Chiro te Scherpenheuvel en in het Leestse
parochiehuis Maria-avond.
1954 14 mei : De
Boerinnengilde bezocht Oostakker.
1954 24 mei :
Boerinnengilde en B.J.B. naar Lourdes.
1954 27 mei : De
Fanfare Arbeid Adelt stapte mee in de Rerum Novarumstoet te
Mechelen.
1954 29 mei :
Voettocht van de Compagnie naar Scherpenheuvel.
1954 30 mei : De
K.W.B. naar Scherpenheuvel.
1954 11 juli :
Friscodag van de Chiro.
1954 19 juli : De
K.W.B. naar Lourdes.
1954 29 juli : De
V.K.S.J. naar Lourdes en de B.J.B.-meisjes wonnen de eerste prijs
1954 2 februari :
Yvonne Verschueren (°Leest 30/4/1931) naar t klooster te O.L.V.Waver.
(DB-1954)
Kleding van
Yvonne Verschueren bij de zusters ursulinen te O.L.Vr.Waver
Op de 8ste september werd Yvonne
Verschueren gekleed te Waver bij de zusters Ursulinen.
Vele Leestenaars hebben nog nooit in hun leven zulk
een plechtigheid bijgewoond. Daarom geven we hier, aan de hand van één der
aanwezige B.J.B.-meisjes, een ooggetuigenverslag over die schone plechtigheid :
Op woensdag 8 september was het in het Instituut der
E.E.Z.Z. Ursulinen een hoogdag. Ook voor ons B.J.B.-meisjes was het een dag die
we nog lang zullen herinneren, want één van onze beste zusjes, namelijk Yvonne
Verschueren, zou plechtig het kloosterkleed ontvangen. Een langverwachte droom
werd voor haar werkelijkheid.
Om 9 u s morgens vertrokken we met elf per fiets naar
O.L.Vr.Waver. Alles was daar in feeststemming, de kapel was prachtig versierd
met bloemen en tapijten. Even na 10 u kwam Yvonne, met begeleiding van
triomfantelijke orgelmuziek, de kapel binnen, als een bruidje, wit kleed met
sleep en een tullen sluier met kroontje. Nadat ze plaatsgenomen had kwam Z.E.H. Deken, omringd door
zijn assistenten, tot bij haar, en gaf haar een kruisbeeld dat ze tijdens de
hele plechtigheid in handen zal houden, en later haar kamertje zal versieren
als blijvend aandenken aan die onvergetelijke dag.
Daarop begon de Plechtige H.Mis, die gezongen werd
door het koor der E.E.Zusters.
Op het einde van de Mis ging Yvonne tot op de trappen
voor het altaar, waar Z.E.H. Deken en de Directeur van het Instituut hadden
plaatsgenomen. Daar heeft ze dan aan de vertegenwoordiger van Zijne Eminentie
de Kardinaal, de drie geloften uitgesproken van gehoorzaamheid, zuiverheid en
armoede, en de belofte gedaan van de Regel der E.E.Z.Z. Ursulinen stipt na te
leven.
Daarop ging Z.E.H. Deken over tot de wijding van het
kloosterkleed, waarop Yvonne de kapel verliet om haar blanke bruidskleed te
verwisselen voor het zwarte kloosterhabijt.
Getooid met haar nieuw kleed en een brandende kaars in
de handen, omringd door vier medezusters, die elk een lantaarn droegen, kwam
Yvonne terug tot het altaar, waarop Z.E.H. Deken, omringd door de zusters haar
de witte doek omhing, die ze heel de duur van het Noviciaat zal dragen,
namelijk twee jaren. Van dat ogenblik af werd ze opgenomen in die grote
kloostergemeente der Religieuze Ursulinen.
Onder de naam van SOEUR IMELDA zal zij zich geheel en
gans wijden aan de dienst van God.
Soeur Imelda, we zijn fier op U, en gelukkig om de
schone roeping en het groot geluk dat u is te beurt gevallen. We vragen U dan ook
dat U zeker in Uw gebeden Leest niet zou vergeten, en ook ons niet, uw
vriendinnen in de B.J.B., waar we samen zulk een schone vorming en opleiding
hebben genoten.
(Mariette
Coeckelbergh in De Band nr.10 van 1954)
1954 14 februari :
De Leestse B.J.B.-meisjes wonnen de eerste prijs in een
gewestelijk zangtornooi. (DB-1954)
1954 16 maart :
Filmen over Fatima in de parochiezaal. (DB-1954)
-zuster Adelwina. Zij stond in voor de keuken, de tuin
en het wassen en plassen
1953 November :
Zuster Annuntiata kwam te Leest in dienst.
Bij de jongens en meisjes van
mijn generatie werd ze de dikke zuster genoemd.
Ze stond in het eerste
kleuterklasje en was naar mijn herinnering zeer streng.
Nog veel strenger was de lange, smalle
zuster, zuster Gonzaga van de volgende
klas. Eén van die twee heeft ooit
mijn hoofd onder een koude waterkraan
gehouden omdat ik gebabbeld had
De zusters
Annonciaden (zie ook 1962)
De zusters
Annonciaden namen te Leest hun intrek in het nieuwe klooster naast de
meisjesschool op 6 januari 1938.
Sinds september 1932
waren reeds zusters Gonzaga en Wivina van
het klooster te Hombeek hier werkzaam in de kleuterklasjes. De meisjesschool
telde toen drie leken-onderwijzeressen.
In februari 1933
kwam zuster Alberika aan, in 1937 zuster Virginie die schoolbestuurster werd.
Bij het herstructureringsplan
der zusters Annonciaden, werden school en klooster in 1973 overgenomen door de
parochie.
De drie laatste
zusters : Michelina, Annunciata en Adelwina verlieten Leest om hun
splinternieuw rusthuis in Hadschot (Geel) te vervoegen.
Al die jaren hebben de zusters hun beste krachten
gegeven aan de opvoeding van de hun toevertrouwde kinderen. Een paar jaar terug
werden nieuwe kleuterklassen gebouwd. Zusters Gonzaaga en Annuntiata wisten deze
om te toveren in een waar kinderparadijs. Wie komt niet onder de indruk van
die joviale lach van zuster Alberika ? En aan hoeveel parochiale
verwezenlijkingen hebben onze zusters al niet meegewerkt in de serene atmosfeer
van hun klooster ? Hoevele Leestenaren zijn er komen aankloppen voor gebeden in
alle nood. Zij verdienen onze eerbiedige achting en waardering.
(De Band-1956)
1953 1 oktober :
Grote missie tot 11 oktober. Drieduizen kommuniën werden uitgereikt
op 10 dagen. (DB-1956)
1953 Eind 1953
telde Leest 1851 inwoners, waarvan 963 mannen en 888 vrouwen.
