1981 – 28 november : CVP-Afdeling Leest bezocht het OCMW van Mechelen

            Organisator was Louis Vloebergh.
            In de burelen van de Bruul kregen de deelnemers een overzicht van de

            werking  van het OCMW en konden ze een blik werpen op de  prachtige

            kunstschatten. Nadien ging het naar het Hof van Egmont, het Crisisopvangcentrum

            en het Dienstcentrum de Smis op de Leuvensesteenweg.

            (Periodiek CVP-Info, afdeling Mechelen, sektie Leest, december 1981)

1981 – December : Nieuwe straatnamen

            Door de stedelijke diensten van Mechelen werd sinds begin december een

            aanvang gemaakt met het aanbrengen van straatnaamborden in die straten

            waarvan de benaming door beslissing van de gemeenteraad gewijzigd werd.

            Als overgangsmaatregel werden oude en nieuwe benamingen aangebracht tot

            einde 1982, waarna de oude straatnaamborden zouden worden verwijderd.

            Te Leest werd de Dorpplaats Leest-Dorp, de Lindelaan werd Kloosterhoeveweg,

            de  Mechelbaan werd Pastoor De Heuckstraat en de Scheerstraat werd Ten

            Moortele.

            Hierbij werd rekening gehouden met het advies van de Dorpsraad.

            Wat de nieuwe straatnamen betrof betreurde Karel Soors (DB januari 1982)

            dat Mechelen gekozen had voor vogelnamen die in geen 20 jaar te Leest te

            bespeuren waren : Gorzenstraat, Hopstraat, Keepstraat, Roekstraat.
            Enkel de Kievit kon zijn goedkeuring wegdragen.

1981 – Decembernummer ‘De Band’ Het 60-jarige RUST ROEST dankt.

Vrienden toneelminnaars,

Hier zijn we dan weer. Het eerste gedeelte van onze viering is voorbij. En met succes, voortgaande op :

1) de collegiale reactie van die Leestse verenigingen welke op onze receptie aanwezig waren met lieve woorden, bloemen en geschenken.

2) het attentievolle gebaar van het AKVT-bestuur wiens afgevaardigden de receptie een feestelijk karakter gaven ; en de zinvolle beschouwingen over toneel door Edwin Peeten, artistiek leider van het Mechels Mimetheater.

3) de zeer talrijke aanwezigen (van Leest en omstreken) op onze beide toneelvoorstellingen, met daarbij gunstige reacties over ons gezamenlijk creatief bouwwerk dat een toneelopvoering zijn moet.

4) het aanbod dat wij ontvingen om in Blaasveld op 27 november en in Rumst op 29 november nogmaals ‘Figaro’s Bruiloft’ te komen spelen.

5) de aankoop, door meerdere mensen, van onze herinneringsmedaille met aan de voorzijde ons stichtingslokaal naar een tekening van onze decorschilder Tony Baarendse, en aan de achterzijde ons embleem ontworpen door Krista Leemans. (Belangstellenden kunnen zich deze medaille nog aanschaffen voor 200 fr).

Al de mensen van Rust Roest danken allen die ons –hoe dan ook- hun sympathie hebben betoond. Wij zijn gelukkig. Wat kunnen wij nu nog wensen ?

-Voor de toekomst nog dikwijls, vele jaren en voortreffelijk te kunnen en te mogen toneelspelen met een regelmatige aangroei van enthoesiaste leden.

-En voor ons huidige toneelseizoen : een prima tweede toneelvoorstelling op 21 en 27 maart 1982 in zaal St Cecilia van het realistische stuk ‘Penelope in het warme Nest’ door Eddy De Vries. Op een van deze beide voorstellingen zal aan onze twee stichters (Alfons Hellemans en Jaak Publie) door AKVT-afgevaardigden een ereteken geschonken worden voor hun verdiensten aan het amateurtoneel in Leest. Zij, samen met anderen, waren de ‘eerste-steen leggers,’ wij zijn voortbouwers. Zij mogen rusten, kijken en genieten (en ons indien nodig ‘verbeteren’). Ook zal de geschiedenis van Rust Roest geschreven worden, en uitkomen na de voorstellingen omdat het zinvoller is het herdenkingsjaar 1981-1982 volledig te verwerken.

Goede vrienden,

Rust Roest heeft in zijn boeiende levensloop voor de zoveelste maal een schitterend toneelseizoen ingezet.

Uw aanmoediging en onze inzet zijn de basis dat de Leestse toneelvereniging Rust Roest verder pelgrimmeert naar veel schoons voor hen die daar van houden.

Namens Rust Roest, Guido Hellemans.”

1981 – Decembernummer “De Band” JAN GEERTS en de PAARDEN

“Sinds lang wordt het paard door de mens als huisdier gefokt. Nu de paarden veel van hun belang verloren hebben, zijn ze stilaan op weg op zeldzame huisdieren te worden. Doch er komt nieuw leven in de paardenfokkerij. Kijk maar naar de opkomst van de ruitersport. Maar ook het aloude goede boerenpaard krijgt meer een meer aandacht en wint aan belangstelling. Zelfs in onze eigen gemeente zijn er nog mensen die het zwaar Belgisch trekpaard (Brabants ras) graag gebruiken bij het zware werk rond de boerderij, en wil je alles weten over het fokken van onze Brabander dan ga je maar eens luisteren en kijken bij Jan Geerts, iemand die rasechte Brabanders zelf fokte en reeds heel wat prijzen in de wacht sleepte met deze trekdieren.

We laten Jan even aan het woord : ‘Kijk daar loopt Tosca, een vijfjarige merrie van 900 kg en 1 m 61 groot. Zo’n dier luistert direct als je haar roept, ze kent de stem van den baas en loopt zomer en winter buiten. Ik heb genoeg veld hier op ’t Hoogveld om m’n paarden te laten grazen. Maar die eten niet alleen gras, maar ook haver en zemelen en voederbieten. Ze heeft al verschillende veulens gehad. ’t Is een schoon beest : een klein hoofd, een gespiede hals met volle manen, een diepe borst, een sterke achterhand en zware rechte armen zijn gewenste eigenschappen bij elk paard. Den Tosca heb ik in Brussel in de smisschool moeten laten beslaan, ze had een gespleten hoef en ze hebben me verzekerd dat ze het eruit krijgen. Zo’n paard kost 100.000 frank als je ’t moet gaan kopen.

En daar heb je de Leires van de Bist, een 6 maand oud veulen, en Radar van de Molenbeek, een jonge hengt van 5 maand oud. Korte kop, zware hals, brede borst, ronde korte romp en een rond aflopend kruis. Sterke rechte benen met haarbossen boven de hoeven, daarop geeft de jury haar punten op de tentoonstelling. Een verkoper die let vooral op de lijn van de schoften, de kniegewrichten en de gelijke benen. Zitten de manen mooi ingeplant en is hun hele lichaamsbouw zwaar en gespierd !

Onze Tosca loopt altijd buiten, ook in de winter. Een beest past zich aan en krijgt en dikke winterpels. Alleen als het sneeuwt zetten we het op stal. Zo’n dier vraagt veel zorg en kost tijd en geld. Als we onze Brabander zijn dagorden eens bekijken : dat begint elke dag om 7 uur met plus minus 3 kg haver met zemelen en een drietal bieten. Voor de rest van de dag loopt hij in de wei te grazen. Krijgt veel water en ’s avonds weer 3 kg haver en zemelen en een paar bieten en ook mineralen. Regelmatig moeten zijn benen gewassen worden. Teveel vuil maakt schurft en huispellen moeten vermeden worden. In de winter moeten de benen met olie ingesmeerd worden. Onze Tosca is een braaf beest maar een keer heeft ie me toch liggen gehad. Ik bracht hem naar de wei en ’t beest sloeg van plezier zijn achterbenen uit. Ik kreeg zijn hoeven vlak op m’n borst en sloeg als dood neer. Gelukkig had ik niets gebroken, maar ze hadden me wel als dood opgeraapt. In de Juniorslaan heb ik ook een wei. Twee veulens van Tosca liepen daar. Om de een of andere reden had ik er één weggehaald. Niet lang daarna vonden we het ander veulen in een pinnekesdraad geklauwd. Het arme veulen was heel erg gekwetst ; z’n schouder zat helemaal uiteen zodat we hem hebben moeten laten afmaken. Dat was een tegenslag, maar ik had nooit dat andere veulen mogen weghalen : paarden hebben gezelschap nodig.

Paarden houden is m’n hobby en m’n leven. Je weet niet wat vriendschap en plezier je aan zulke dieren hebt. Nog enkele jaren en dan ga ik op pensioen, al m’n land zet ik om in wei en met m’n paarden zal ik genoeg hebben. Het Hoogveld krijgt ook een betonbaan want ze zijn reeds enkele keren komen nameten. Niemand vraagt erom en de boeren moeten meer en meer kostbaar land afstaan, voor den auto moet alles wijken. Laat ze maar eens de oliekraan dichtdraaien, ze zullen dan wel niet meer zo kwistig met beton moeten omspringen en ze zullen teruggrijpen naar het aloude trekdier : het paard !

Met Tosca heb ik verschillende prijzen behaald : een 2^de prijs in de 1^ste categorie in Brussel en een 1^ste prijs in Heist-op-den-Berg en Steenhuffel. Je moet dan met je paard voor de jury verschijnen. Die bekijkt de stand van de poten, het achterwerk, knieën en hakken, de rechte benen en de haren op de benen. Daarna een tiental meter stappen en lopen. Het presenteren dat telt en daarop krijg je punten. Dat vraagt ook wel veel voorbereidend werk. Je paard moet geroskamd worden, de manen worden gevlochten, de hoeven gezuiverd, de staart ingevlochten met raffia, de haren ingesmeerd met leem en de witte toom met leiband en singel wordt omgedaan. Laatst hadden we een wedstrijd in Antwerpen. De dag voordien werd onze Tosca afgehaald en gestald in het slachthuis. Daar werden stallen in orde gebracht voor de bewaring van de prijsdieren. Wie slapen dan bij de paarden, maar ’s nachts werden we wakker van de kou. Er werd nogal wat verteld over het fokken van paarden. Ieder had zo zijn eigen ervaringen. Om 6 uur werden de paarden dan gevoederd en om 7 uur begonnen we met het vlechten van de manen.  Het klaarmaken duurde nog een vol uur tot de wedstrijd begon. Het was een hele belevenis ! Paarden houden heeft zo z’n charme. Je beleeft er veel plezier aan en je kunt niet geloven hoeveel vriendschap je van die dieren krijgt. Je leert ze op de duur zo goed kennen als je eigen broekzak.’

Jan zou nog zoveel kunnen vertellen. Al die medailles en foto’s hebben zo hun eigen verhaal. Maar steeds komt ‘het goede Brabantse ras’ als z’n favoriet naar voren. Daar zal Jan in de toekomst nog veel mee te stellen hebben en zal hij nog veel prijzen mee in de wacht slepen.

We wensen hem nog veel geluk !

      Soors Karel”.   

08-01-2013 om 17:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 21 en 22 november :  JAARLIJKSE TEERFEESTEN Kon.Fanf. St.-Cecilia

“ ‘t Was zaterdagmiddag ! Half Leest stond in rep en roer ! De Dames stonden zelfs bijna allemaal op stelten. Zij hadden hun nieuwste kleedjes uit de kast gehaald en zich extra opgemaakt want vandaag begonnen de teerfeesten. De mannen hadden zich uiterst netjes geschoren want het zou een lange dag en misschien ook een lange nacht worden. Voor de muzikanten zou het ook wat worden : zij gingen voor ’t eerst naar het teerfeest in hun nieuw uniform.

Traditioneel werd er gestart met een optocht naar de kerk en met een mis ter nagedachtenis van de overledenen van de vereniging. De mis werd opgeluisterd met eigen muziek.

Na de mis trok heel de stoet naar de herberg bij Vic De Maeyer. Daar werd er al wat bier naar binnen gegoten om toch maar goed geluimd en in vorm aan tafel te komen. Deze aperitiefjes werkten bijzonder goed, zo goed zelfs dat het dienstpersoneel niet kon volgen met het opdienen van het feestmaal. ’t Kon bij die mannen (en vrouwen) van Leest niet rap genoeg gaan, gingen ze later vertellen. Maar wat willen zij ? Zij weten nog niet wat er over de Leestse dirigent wordt geschreven in een vooraanstaand muziektijdschrift. Daar stond letterlijk : Jan-Piet Leveugle : stijl en dynamisme ! We gaan dat niet ontkennen, maar deze titel is toch een beetje onvolledig ! Wij hadden daaraan minstens nog toegevoegd : TEMPO ! TEMPO ! Wie concerten bijwoont, die door J.P. worden geleid, zal begrijpen wat we bedoelen. Tussen twee werken hebben de muzikanten nog geen tijd om zich het zweet van hun voorhoofd te wrijven of om hun keel droog te slikken, zo rap moet het gaan. En dan komt het ervan dat er toch nog een muzikant of zelfs meerdere bijzitten, die het condenswater niet tijdig uit hun instrument krijgen. En dan krijg je zo’n opborrelende klanken, zoals dat het geval was tijdens de mis. Maar nu gaat J.P. verklaren dat hij toen niet dirigeerde, maar wel zijn vriend en hulpdirigent, Edward De Maeyer ! Inderdaad, maar die begint ook al stilaan het klappen van de zweep te kennen, d.w.z. harde fysische training en tempo…tempo…tempo… De muzikanten liggen er na de repetitie nog van te woelen in hun bed.

Miele Van Steen en de echtgenoten van de muzikanten kunnen er nu zeker van zijn dat het niet komt van al dat gerstenat maar van dat tempo…tempo…Daarom ook dat het dienstpersoneel zoveel te verduren had die zaterdag ! Thuis kunnen de muzikanten nog wel rustig eten maar eens dat ze samen zijn, moet het vooruitgaan !

Het financieel verslag liep eveneens van een leien dakje tot we in de goot van…170.000 fr. terecht kwamen. Er waren leden die bleek werden van de schrik, anderen tastten bijna onopgemerkt eens naar hun portefeuille en de meest ongerusten verlieten stilletjes de eetzaal en gingen buiten achter een hoekje hun brieven en briefjes eens natellen. Deze laatsten zaten al met dusdanige schrik dat hun jaarlijkse teerfeesten naar de vaantjes waren.

En dan waren er ook de geboren optimisten, die zeiden dat het wel in orde zou komen want er zijn er in de fanfare die mooie brieven kunnen schrijven. Als de Minister van Nederlandse Cultuur dan nog een vrouw is (of was), dan kan die niet anders of die moet dadelijk ter hulp komen en een fikse subsidie toekennen. Deze laatsten hadden het bij het recht eind, maar ’t heeft moeite gekost.

Terug naar de teerfeesten ! Er werd nog flink gegeten en na meer dan voldoende tijd raakte iedereen voldaan. Ondertussen waren ook al de hoofdprijzen van de jaarlijkse tombola getrokken. Een mevrouw in de zaal won de fiets en een meneer die ook in de zaal was, won het t.v.-toestel. Het feestmaal werd besloten met een lekker taartje van een Leestse bakkerij gevestigd aan de Dorpsstraat.

En nu vlogen de muzikanten naar huis om van dat uniformpak verlost te raken. De meesten kunnen zich niet uitleven in zo’n waardevol ding tenzij dan op muzikaal gebied. En wat zouden de leden wel zeggen als er een vlekje op moest komen ?

Omstreeks 22 uur waren de meesten al terug in de feestzaal, die nu omgetoverd was tot een balzaal. Anderen kwamen nog wat later, maar ja…die kunnen nog niet dansen met een lege maag en wat zou het dan worden met een gevulde maag ?

Er was heel wat jong volk. Volgens sommigen –wij zijn die mening niet toegedaan- waren het zelfs ‘snotneuzen’. Maar die jonge mensen brachten sfeer en beweging in de massa. Er werd geen dansje overgeslagen door die jonge snaken. Soms trapten ze wel eens op de tenen van een ietwat oudere dame of heer, maar die vonden dat niet zo erg omdat het toch teerfeesten waren. En dan kwam er weer eens een erfelijk verschijnsel te voorschijn ! ’t Komt ook nog van de Oude Belgen : ze dronken en dronken en ze…gokten. In hun tijd speelden ze met stenen dobbelsteentjes en de Belgen van deze tijd spelen op de ‘lotto’.

In de vroege uurtjes werden ze dan toch eindelijk moe. Het was een opperbest orkest geweest die avond. Die muzikanten speelden alles en ’t was niet zo klassiek of vooruitstrevend als dat bij de fanfare het geval was; Maar we zien nog niemand dansen op muziek als ‘Canadian Impressions’ of ‘Resurgam’. Degenen die nog niet moe waren, herinnerden zich dat er morgen nog een dag kwam en in de late of vroege uurtjes trokken ze dan ook maar naar huis.

’t Was nu al zondagmorgen. De mensen van Leest Dorp werden wakker gemaakt door het klokkengelui voor de hoogmis. Bij sommigen waren dat geen klokken meer, maar mokerslagen.Ze dachten dat de wereld verging en sprongen in een razendsnel…tempo…van tussen de lakens.

Enfin, ze waren nu toch wakker en ze zouden maar eens hun beafstuk gaan eten. ’t Was zoals steeds een lekker brokje, maar dat kon ook niet anders want die kwam van een Leestse slager. Het vlezig hapje ging er smakelijk door en de meesten voelden zich herboren en een nieuw mens worden.

’t Weer was ook niet te best. Om te natte pakken te vermijden, besloot het bestuur dat er van de muzikale rondgang in Leest niets kwam. Dan maar met de wagens naar de Heide. Er werd afgesproken dat wie zou rijden geen alcoholische dranken zou gebruiken of toch met mate. Er zijn er die zich aan die afspraak hebben gehouden, maar voor een groot gedeelte was het een ijdele belofte geweest. Na een paar uurtjes reed de hele karavaan terug naar het Dorp.

Een paar honderd meter voor de feestzaal  werd er geprobeerd de muzikanten terug in optocht te krijgen. Sommigen hadden zoveel op dat hun kepie als een aureool van een heilige wel tien centimeter boven hun kruin zweefde.

Tenslotte geraakte iedereen zonder al te veel ongelukken toch terug in het dorp. De mars ‘Alte Kameraden’ werd op zodanige wijze uitgevoerd dat het meer leek op die andere compositie ‘Beschonken Muzikanten.’  Vroeger zei men : ‘Als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan,’ en nu hebben er (misschien) velen gehoord ‘Als het bier is in de muzikant, hoort men de gekste muziek van ’t land’. En ’t klonk gek, maar ’t was toch nog wat plezant…Zo plezant dat de dirigent bijna de ganse weg krom liep van het lachen, of was dat ook van wat anders ?

De muzikanten schrokken zich bijna een dronken aap toen ze de dames daar zo bijna broodnuchter zagen zitten. Die wisten zich tenminste te gedragen !!! Gelukkig maar, want die hadden nog meer weg afgelegd dan de muzikanten en de leden !

Iedereen raakte tenslotte aan een tafel. En daar begon het ! Er waren nog een 200 deelnemers en de man die de eetmalen leverde, had slechts 4 personeelsleden gezonden. Met het voorgerecht ging het nog, maar de soep liet al wat langer op zich wachten. En de rest kwam met uren vertraging op tafel. Gelukkig waren er nog bereidwillige leden die de wenende dienstertjes niet alleen gingen troosten maar ook helpen. Na een onnoemlijk lange tijd had iedereen toch wat gekregen. Er waren er die de volgende plechtige eed aflegden : ‘Dat nooit meer !!!’

’s Avonds was er weer een bal en het ging er nog plezanter aan toe dan de avond voordien.

Sommigen dachten al dat het carnaval was. En weer in de vroege ochtend trokken ze naar hun slaapstede. Het moet een opluchting geweest zijn als ze daarin terecht kwamen.

Voor een groot deel van de muzikanten en de leden waren de teerfeesten afgelopen.

Een aantal muzikanten en leden gingen ook nog de maandag door. Die zouden wel weken doorgaan…als ze dat konden, maar hun tempo zou dan ook zienderogen vertragen. De week die volgde op de jaarlijkse teerfeesten was te Leest een  van de rustigste uit de geschiedenis. Velen krijgen nog steken in het achterhoofd als ze aan de teerfeesten 1981 terugdenken, maar ’t is een zoete pijn, zeggen ze. Maar je moet niet alles geloven wat de mensen zeggen…” (‘Toeters en Trompetten’, Januari ’82)

Menu van zaterdag (prijs : 500 fr.)

-Voorgerecht : pâte du chef

-Cresson roomsoep

-Twee soorten gebraad + groenten + kroketten

-Nagerecht : gebak met koffie

Menu van zondag

-Beafstuk met brood (120 fr.)

 Namiddag : (230 fr.)

-Kardinaal roomsoep

-Koude vleesschotel met aardappelen

-Nagerecht : gebak met koffie

De muzikanten en de drumbandleden mochten gratis aan tafel.

08-01-2013 om 07:27 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 8 november : Jaarlijks familiefeest Chiro

“Op 8 november 1981 stond Leest weer eens in rep en roer. De verkiezingen brachten vele mensen op de been, ook een heleboel waarover je je afvroeg : ‘Hé behoort die ook tot de Leestse gemeenschap ?’ Ach kom, wij willen hier niets suggereren, maar toch is het opvallend dat er bij Leestse evenementen steeds dezelfde gezichten gezien worden.

Dat was ook zo op ons jaarlijks familiefeest in de Parochiezaal. Veel mensen schrokken zich een bult toen ze op hun tafels andermaal verkiezingsbrieven vonden, maar toen ze de blaadjes beter bekeken hadden  zagen ze dat de chiroleiding weer eens uitgepakt had met een origineel evaluatieblad. Toen de zaal tot de nok gevuld was kon het feest beginnen.

De mensen konden direct kennis maken met de animator, die verkleed was als klein duimpje dat een groot vertelboek bij zich had. Zo begon hij enkele verhaaltjes te vertellen aan de aanwezigen, waarna elke groep een stukje ten beste gaf.
Zo hadden de allerkleinsten, de Prutskes, een kartonnen dorpje gebouwd waarin zich een rare historie afspeelde van een verstrooid meisje.

Hun leeftijdsgenootjes bij de jongens, de Sloebers, hadden een modern sprookje over sigaretten en lucifers in elkaar gestoken, ook hier viel het knappe decor op.

Vervolgens verschenen de Speelklubbers ten tonele. Zowel jongens als meisjes boeiden hun enthoesiast publiek door hun sprookjes.

En klein duimpje vertelde voort…

De Kwiks brachten voor de afwisseling een leuk dansje, terwijl hun mannelijke collega’s de historie van Anita Dobbelman brachten.

Daarna was het tijd voor de bolero van Ravel. De Tippers brachten met dit symfonisch werk een stuk choreografie dat goed geïnterpreteerd werd. Spijtig dat het te donker was, want er stak heel wat moraal achter deze voorstelling.

De Toppers beeldden daarna het liedje van de 10 kleine Toppers uit.

Om in de verkiezingsfeer te blijven brachten de Kerels een prachtig stukje toneel over het politiek vraagstuk in ons landje.

De Tippers daarentegen vielen de consumptiemaatschappij aan met hun stukje over de clown. Een welverdiend applaus was hun beloning.

Ook de oudste meisjes hadden wat te zeggen. Zo brachten de Aspi-meisjes ons naar Mekka waar we geconfronteerd werden met het gevangenisleven aldaar.

De oud-chiroleden (jong-vevoc) kwamen ook aan hun trekken.

Bij hen werd in het sprookjesbos door het prinsesje een chiro-prins gekozen, en ze leefden nog lang en gelukkig... en de chiro groeide aan.

Als slot van de optredens volgde de premiere van de Aspifilm.

De aspi-jongens brachten bekende plaatsjes van Leest op het doek en deden de zaal nog eens schokken  van het lachen waardoor het publiek terug wat opgewarmd geraakte in de volgens velen kille zaal.

Na de traditionele koffietafel volgde een collecte die het feestmaal moest financieren en werden enkele mensen in de bloemetjes gezet, zoals het oudercomité en natuurlijk onze Pater (die nu wel warmpjes zal kunnen slapen).

En of het nog niet genoeg was kreeg het publiek een dia-reeks van vorig bivak en overgangsspel gepresenteerd welke bijeengekiekt en gemonteerd was door studio Mien.

Tot slot verscheen, zoals vorig jaar, de ganse Chiro op het podium en werden de talrijke chiro-ouders en verwanten uitgeleide gedaan met het chiro-jaarthemalied “Wees jezelf met meer”.

Tot volgend jaar !

    De chiroleiding.”

(DB,september 1981)   

1981 – 11 november : Herdenking Wapenstilstand.

            10 u mis, 10u45 dodenhulde aan het monument der gesneuvelden aan de kerk.

            “Op 11 november e.k. herdenkt de N.S.B. op nationaal vlak, maar ook in ieders

            afdeling afzonderlijk de wapenstilstand 1918.

            Bij deze gelegenheid doen wij een oproep tot al onze leden, de weduwen,

            kinderen, familie en dorpsgenoten, om deel te nemen aan de eucharistieviering

            ter nagedachtenis van onze overleden makkers.

            De H. Mis zal opgedragen worden door E.H. Pastoor Lornoy in de kerk van

            Sint-Niklaas te Leest om 10 uur.

            Dit jaar moet het echt iets bijzonders worden met onze eerste fakkelloop.

            Onze overledenen verwachten u.

            Het bestuur.”

            (De Band,oktober 1981)

            De mis werd gecelebreerd in aanwezigheid van burgemeester Van Roy, schepen

            Van der Sande, gemeenteraadsleden Gust Emmeregs en Jefke Vloeberghen en

            Louis Vloebergh, afgevaardigde van het OCMW.

            De burgemeester overhandigde een onderscheiding aan Frans De Bruyn en

            Bonifacius Verschueren. (DB,december 1981)

                                                             Fakkelloop Leest

“De fakkelloop, dit jaar georganiseerd, gaf zeker voor wat deze van de gemeente Leest betreft, meer dan voldoening. Alhoewel de weermaker niet aan de zijde der organisatoren stond. Traditiegetrouw was de viering van 11 november j.l. voor onze afdeling een hoogdag van het jaar.

Om 9u30 verenigden zich een groot aantal onzer leden in het lokaal, waar wij om 9u50 de fakkel in ontvangst namen. Met vaandel en begeleid door de Kon. Fanf. St.-Cecilia Leest begaven wij ons stoetsgewijs naar de kerk.

Om10 uur werd er een plechtige H. Mis gecelebreerd in aanwezigheid van de heren Burgemeester Vanroy, schepen Van der Zande, gemeenteraadsleden Emmeregs en Vloeberghen. Ook dhr Vloebergh Louis, afgevaardigde van het OCMW, was aanwezig.

Dit ter nagedachtenis van onze gesneuvelden en slachtoffers van beide wereldoorlogen en onze overleden NSB-leden.

De H. Mis werd opgedragen door E.H. pastoor Lornoy, die tijdens de plechtigheid hulde bracht aan alle strijders van beide oorlogen en om de goede samenwerking en vrede in alle landen. Na de mis begaven wij ons samen naar het monument der overleden makkers waar bloemen werden gelegd door de Burgemeester en het Te Velde werd geblazen.

De secretaris der afdeling belichtte in een korte doch prettige toespraak de betekenis en de waarde van een brandende fakkel. Vervolgens dankte hij alle aanwezigen en degenen die deelgenomen hadden aan deze plechtigheid.

Aan twee onzer trouwe leden overhandigde de heer Burgemeester een onderscheiding, namelijk de heren De Bruyn Frans en Verschueren Bonifacius. Na de plechtigheid begaven wij ons onder begeleiding van de fanfare naar het lokaal waar er biefsteak, boerenbrood en koffie op ons te wachten stonden. Vervolgens begaven wij ons naar de leden herbergiers.
Om18 uur was er een feestmaaltijd in de zaal St.Cecilia voor de ingeschreven leden en hun echtgenoten.

   De secretaris Veiller G.”(‘DB’,december ’81) 

1981 – 14 november : Jaarlijks Teerfeest Duivenmaatschappij De Luchtreiziger,

            Dorpplaats 11 Leest met huldiging van hun kampioenen.

            Voor Quievrain :                                                        Voor Noyon:

            1. Algemeen kampioen :                               1. Algemeen kampioen :

                Vloeberghen Eugeen.                                    Simons gebroeders.

            2. Algemeen kampioen :                               2. Algemeen kampioen :

               De Smedt Jan                                                Geerts Jan.

            3. Algemeen kampioen :                               3. Algemeen Kampioen :

                Coosemans Alfons                                              De Geyter Marinus.

1981 – 14 november : Het Laatste Nieuws : Ook vrije radio te Leest

            “Op FM 104,75 is sedert een half jaar de vrije zender “Radio Dynamite”

            te Leest in de lucht.

            Enkele jongeren uit Leest en omgeving zitten iedere zondag, tussen 12 en

            18 uur met deze zender in de ether.

            Deze radio is binnen een straal van 6 km te ontvangen. Het programma

            voorziet onder meer : van 12 tot 14 uur het wekelijks verzoekplatenprogramma

            van Tommy James. Van 14 tot 16 uur draait collega Ruud Van Kapellen

            “gouwe ouwertjes” uit de jaren 1950-1970 en van 16 tot 18 uur komt

            Joop Van Egger uit Blaasveld aan de beurt met moderne muziek van hier.

            Uiteraard worden ook lokale nieuwtjes uitgezonden tussen de plaatjes in.”

            In “De Band” van april 1982 werd een nieuwe golflengte aangekondigd :

            “Gegroet, Leest en mensen uit het omliggende. Hier zijn we dan weer !

            Uw eigen “RADIO DYNAMITE”. Vandaag gaan we de nieuwe lente in.

            Dit op een sterkte van 80 watt. Om u beter te dienen zijn we thans

            overgeschakeld van 104,75 Mhz naar 100,4 Mhz.

            De klok wijst twaalf. We luisteren nu zoals iedere zondag van 12 tot 18 uur.

            Dit met in onze studio dj’s “Ruud van Kapellen”, Joop van Egger en Tommy

            James.

            Moesten er onder u goede dj’s of andere medewerkers zijn die zich samen met

            ons willen inzetten voor een nog beter programma, ze kunnen zich altijd wenden

            naar postbus 98 – 2800 Mechelen.

            Zo kunnen we langer de toer op.

            Geen politiek ! O neen !

            We houden ons alleen met serieuze dingen bezig. Aan reclame doen we niet mee.

            Alleen informatie geven we door, voor Leest en randgemeenten welke we via de

            ether kunnen bestrijken.

            Geef ons gerust berichten door, dat kost niets.

            En wat mooier is : voor een aanvraag om een plaatje voor de vrienden en

            kennissen hoeft helemaal niets betaald te worden.

            De omroep verschijnt in de eerst volgende Band.

            Daar gaan we dan...” 

1981 – 14 november : Vevoc-Bal  

08-01-2013 om 07:09 geschreven door Marcel Van Hoof

Jubileumvoorstelling van “Rust Roest”. Op het programma stond “Figaro’s Bruiloft”.

1981 – Zaterdag 7 november : Dropping Vevoc

            Samenkomst om 14 uur in de Chirolokalen.

“Op aanvraag van vele leden, vooral jongeren, richtte VEVOC op 7 november, na verschillende jaren onderbreking, opnieuw een dropping in. De treklustigen kwamen om 14u30 samen in de parochielokalen waar ze een korte les kregen in het gebruik van kaart en kompas, en een beetje konden oefenen in het opzoeken van coördinaten.

De opkomst lag, misschien door het fantastisch goed weer na verschillende dagen van regen, een weinig onder de verwachtingen. Dat de afwezigen eens te meer ongelijk hadden, daar waren alle deelnemers het achteraf over eens.

Na deze inleiding vertrokken we dan per autocar naar onbekende bestemming, die achteraf een pareltje van Kempisch natuurschoon, nl. de Kalmthoutse heide, bleek te zijn. Daar werden de verschillende groepen dan gedropt en kregen er hun kaarten en hun blad met opdrachten. Om deze te vervullen diende er zelfs even over de grens gewipt, voor een kort bezoek aan onze noorderburen, waar bepaalde punten moesten opgezocht worden.

Als laatste opdracht moesten de deelnemers, met behulp van kaart en kompas, een punt bereiken dat in vogelvlucht ongeveer 10 km verder lag, en dit door een prachtige streek met niets dan heide en bossen, maar slechts sporadisch een boerderijtje aangetroffen werd.

Deze opdracht werd nog moeilijker toen, na een korte schemering, het volledig donker werd en de zaklampen goede diensten bewezen.

Eindpunt was de ‘Kiekenhoeve’, een hoeve omgebouwd tot karmuseum, dichtbij de Nederlandse grens te Essen. De groepen lukten er allen in binnen de vastgestelde tijdslimiet aan te komen, waarbij de ouderen zich nochtans sneller toonden (toevallig ?) dan de jongeren. Allen waren het er over eens dat het een prachtige dag was geweest en gaven mekaar rendez-vous voor volgend jaar.

       Vic Smets” (‘DB’,december ’81)

1981 – Zaterdag 7  en zondag 15 november : Rust Roest “Figaro’s Bruiloft” zaal

            Emiel Van Steen.

            Een sprankelend blijspel dit n.a.v. het 60-jarig bestaan.

            Passages uit Gazet van Mechelen n.a.v. de vertoning :

            “...Graaf Almaviva werd op schitterende wijze vertolkt door Marcel Verwerft.

            Eén van de andere vaste waarden is Imelda Van der Hasselt die de rol van de

            gravin tot in de puntjes verzorgde.

            Een vrijgevochten en lucide Figaro, was in goede handen bij Toni Peeters.
            Renilde Polfliet, een geroutineerde speelster die zowat alle rollen aankan, gaf

            een staaltje van haar toneelkunst weg als Marcellina.

            Geert De Laet vertolkte op passende wijze de rol van edelknaap Cherubijn.

            Jan Emmeregs was een goede minnezanger Baziel.

            Werner De Nijn was blijkbaar in zijn nopjes met de rol van de tuinman Antonio.

            Hilde Van Dam vertolkte goed de rol van de dochter, evenals Heidi van

            Cammeren en Wendy Van Steen als bruidsmeisjes.

            Het kamermeisje van de gravin en verloofde van Figaro werd voor het voetlicht

            gebracht doorNicole Van Gindertaelen en Guy Mollemans vertolkte op zijn eigen

            manier de rol van rechter Parrolotto.

            Regisseur Hellemans koos weer eens de juiste personen voor de onderscheidene

            rollen.”  

Werkten aan deze productie mee :

-al de toeschouwers.

-de auteur die advies gaf

-verder Jan Emmeregs, Toni Peeters, Nicole Van Gindertaelen, Marcel Verwerft, Imelda Van der Hasselt, Renild Polfliet, Guy Mollemans, Werner De Nijn, Geert De Laet, Hilde Van Dam, Fik Diddens, Tony Baarendse, Miloe Van Stijvoort, Jean Albert, Karel Mertens, Marcel Spoelders, Monique Verschueren, Hilda Silverans, en nog vele anderen, samen met Guido Hellemans. (‘DB’, september 1981)

07-01-2013 om 14:39 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Vrijdag 6 november : Concert van de Kon.Fanf. St.-Cecilia in de nieuwe

            stadsfeestzaal aan de Botermarkt te Mechelen. Dit naar aanleiding van het

            behalen van de “Wereldtitel” op het wereld muziek concours te Kerkrade

            afdeling Fanfares ere-afdeling.

            Toegang was gratis.

            De muzikanten speelden voor een beperkt publiek van vrienden en familieleden.

            Secretaris Stan Gobien noemde het, tot zijn spijt, een repetitie zonder meer.

            Hij verklaarde de merkwaardige opgang van St-Cecilia als het resultaat van

            een degelijke muzikale opleiding en artistieke bijscholing van elk lid, gecombineerd

            met de professionele begeleiding door dirigent Jan Piet Leveugle en muziekpedagoog

            André Van Driessche. Het talent van de groep bleef overigens niet onopgemerkt :

            zij is vaste klant in het zondagse BRT-1 radioprogramma “Rond de Kiosk”.

In ‘Toeters en Trompetten’ het socio-cultureel tijdschrift van de Kon. Fanfare St.-Cecilia van Januari 1982 verscheen een verslag van dit concert :

“ ’ t Was een paar dagen voor de parlements- en provincieraadsverkiezingen. Om 20 uur zou het concert beginnen. Op dat ogenblik zaten miljoenen Vlamingen aan hun beeldbuis gekluisterd om het laatste verkiezingsprogramma te bekijken. Zelf weten we niet meer hoe het heette ! Was het nu ‘Confrontatie’ of was het ‘Ieder zijn waarheid ?’

De muzikanten werden wel GECONFRONTEERD met de Mechelse bevolking die voornamelijk bestaat uit Leestenaars. Van de aanwezigen kreeg IEDER ZIJN WAARHEID te horen. Degenen die naar hun kastje zaten te kijken, zijn degenen die wat gemist hebben, want de verkiezingen hebben niet zoveel opgeleverd ; de stookolie is even duur gebleven, de werkgelegenheid is niet verbeterd, de problemen zijn gebleven. Een paar politici waren bij de verstandigen en zij kwamen naar het concert. Met velen waren ze niet en daarom is het ook niet moeilijk ze hier even op te sommen. Schepen Stiers was er, maar het is allang bekend dat die van muziek houdt en er ook wat van kent. Dan waren er ook nog twee Mechelse raadsleden, nl. Mw. Vivijs-Lauwens en Georges Joris, die het ganse concert bijwoonden.

Jef Vloeberghen tellen we niet mee, want die moest toch meetoeteren en Jef is nog niet zo straf dat hij tegelijker tijd op het podium en in de zaal kan zitten. Naar we later vernomen hebben, is Schepen Van der Sande ook naar een aantal van onze werken komen luisteren. Verder zat er ook nog een mevrouw in de zaal die daar al was vanaf 18u30 omdat het er toch zo lekker warm was. Deze kreeg haar breiwerk af juist om 19u55. Verder was er nog een verdwaald paar en dat was zo ongeveer alles, de Leestenaars niet meegerekend natuurlijk. Maar de toehoorders die er waren, bleven tot het laatste moment ! ’t Moet dus wel goed geweest zijn. Wij hebben ons niettegenstaande alles opperbest geamuseerd en daar komt het toch in de eerste plaats op aan. Kunnen we geen muziek maken voor anderen, dan toch nog voor ons zelf en voor de Leestenaars.

Het bestuur geeft toe een psychologische fout te hebben gemaakt door dit concert GRATIS aan te bieden ! Mechelaars zijn nog geen Hollanders, want anders was de feestzaal te klein geweest. Willen we die in de toekomst gevuld krijgen, dan zijn we verplicht een fikse som inkomgeld te vragen. Misschien gaan ze dan wel vechten voor de inkomkaarten en werden ze op de zwarte markt voor fabelachtige bedragen verkocht !

Enfin, zo erg is het ook weer niet geweest : we leven nog, we kunnen nog toeteren en we kunnen er nog een beetje om lachen, ook al smaakt die lach bij sommigen een beetje bitter !

En tot deze laatsten zeggen we dan : ‘Bitter in de mond, maakt het hart gezond !’ Maar in dit geval zijn we daar toch ook niet zo zeker van…

In het verslag van de bestuursvergadering volgend op dit concert staat er ongeveer te lezen : ‘In Mechelen is het moeilijk over ijs van één dag te gaan…zeker een paar dagen voor de parlementsverkiezingen.’

Gelukkig was het een vrijdagavond en kon dit concert voor ons aanzien worden als een repetitie !” 

1981 – 6 november : Overlijden Clément Jean Baptiste De Wilde

Deze gewezen onderpastoor van Leest was in Laarne geboren op 16 augustus 1916 en trad in 1938 toe tot de Minderbroedersorde waar hij de kloosternaam Clementiaan aannam. In 1944 werd hij priester gewijd en van 1947 tot 1952 was hij actief als missionaris in China. ‘Tot zijn laatste dag was zijn verlangen naar China even groot’  vertelt ons zijn doodsprentje, maar omdat hij dat land moest verlaten, trok hij naar Zaïre (van 1953 tot 1959).

Daar werkte hij als missionaris in Luabo, Kamina en Kanzenze.

In 1958 keerhij hij naar ons land terug en kwam terecht in de Leestse parochie waar hij onderpastoor was van 30 september 1958 tot begin 1961.

Hierna werd hij onderpastoor in Sint-Niklaas (H.Hart) en uiteindelijk pastoor (Sint-Antonius) en kloosteroverste in Lokeren.

Hij verloor het bewustzijn in het portaal van zijn kerk en overleed in het ziekenhuis.

De Leestenaars hielden aan hem de beste en de dankbaarste herinneringen over.

Bijgevoegd :

-De Leestse wereldkampioenen in de Nieuwe Stadsfeestzaal van Mechelen tijdens hun huldeconcert.

-Pater Clementiaan De Wilde. (tekening Georges Herregods)

07-01-2013 om 14:34 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 31 oktober – Gazet van Mechelen :

            “Ik heb Eurocan niet in brand gestoken”.

Rond de overname van de brouwerij Bass – Lamot door de groep Piedboeuf – Jupiler, werd tijdens de jongste vergadering van de Mechelse gemeenteraad donderdagavond een vinnig en hevig debat gevoerd. Niet alleen door de oppositie. Ook door woordvoerders van de twee meerderheidspartijen.

De bitsige toon van dit debat kan bezwaarlijk onder het begrip “gekibbel” worden gecatalogeerd. Was veeleer scherpe verkiezingsstijl. Hiermee bedoelen wij het lokale vlak met de gemeenteraadsverkiezingen van het najaar 1982 in het vooruitzicht.

CVP-er A. EMMEREGS  sneed het onderwerp het eerst aan met een stem als een klok, nazinderend in de oren. August Emmeregs las een tekst van 10 vellen voor. Te beginnen met de geschiedenis van Lamot in 1802. Alvast kreeg de CVP-interpellant van de oppositie te horen dat hij de grootste onzin en demagogie verkocht had welke ooit in deze gemeenteraad werden gehoord. Emmeregs betoogde evenwel dat bij Bass – Lamot een belangrijk personeelsprobleem is ontstaan met in eerste faze de afdanking van meer dan 100 bedienden. Zijn betoog vatte hij op als een waarschuwing aan het adres van de Piedboeuf – directie en tevens als een oproep tot steun van het stadsbestuur aan de met werkloosheid bedreigde personeelsleden van Lamot.

(...)

Burgemeester Vanroy antwoordde : “...en Vanroy heeft evenmin Eurocan in brand gstoken...”

(...)

1981 – 31 oktober : Nationaal Jeugdsolistentornooi

“Op het provinciaal jeugdsolistentornooi deden onze deelnemende meisjes en jongens het uitstekend ! Allen werden ze geselecteerd voor het nationaal jeugdsolistentornooi van het Muziekverbond van België dat dit jaar plaats heeft in Menen op 31 oktober e.k.

Dit bewijst weer eens dat ze een uitstekende opleiding en een goede voorbereiding krijgen. Proficiat aan de leraars en aan onze jeugdige solisten. De resultaten van het provinciaal jeugdsolistentornooi zijn :

-Johan De Win, cornet                       96%

-Michel Leveugle, hoorn                   96%

-Patrick Leveugle, cornet                  93%

-Ingrid Polspoel, cornet                     91%

-Günther Schipman, hoorn                94%

-Ronny Van der Auwera, cornet        9O%

-Luc Vertommen, cornet                   93%

De deelnemers staan alfabetisch gerangschikt en er werd geen rekening gehouden met de afdeling waarin ze optraden.

Voor het nationale kampioenschap heeft onze vereniging een autocar gehuurd. De zeven deelnemende muzikanten mogen gratis mee. Ouders en supporters betalen 150 fr. reiskosten + 25 fr. drinkgeld voor de chauffeur.

De autocar vertrekt om O7u30 en het kampioenschap begint om O9u00.

Dit jaar zijn er 120 kandidaten.” (“Toeters en Trompetten” jaargang 1 nr.6)

1981 – November : Leestse muzikanten hielpen brass band ‘Euterpe’ aan titel

Op het Vlaams Brass Band Kampioenschap te Strombeek-Bever in november werd ‘Euterpe’ o.l.v. Roland Van Buggenhout kampioen in de C-afdeling. De cornet-soli bij deze band werd gespeeld door muzikanten van St.Cecilia Leest : Johan De Win en Luc Vertommen. Voor de partij van hoorn-solo zorgde dan weer Günter Schipman, ook een Ceciliaan uit Leest. Ze deden het alle drie uitstekend. (‘Toeters en Trompetten’, januari ’82)

1981 – Novembernummer “De Band” : OOK LEEST HEEFT ZIJN DISCOBAR

Moderne Discobar D.J. Carlo & D.J. Franco

Voor uw feesten en fuiven, Bals en T.D.’s.

Studio Kariek.
Booking : De Prins, Alemstraat 8 2981 Leest, na 17 uur.

(Advertentie)

1981 – Zondag 1 november : Dodenhulde – monument der gesneuvelden aan de kerk

            om 10 u 45.. Om 15 uur gebedswake in de kerk.

1981 – Woensdag 4 november : Dia-avond Leefmilieu Leest “Het Bos”

            Leefmilieu Leest organiseerde een dia-avond in het parochiecentrum (klooster)

            Dorpsstraat te Leest om 20u30.

            Marcel Rottiers uit Hombeek bracht een diareeks over “het Bos”.

            Iedereen was welkom en de inkom was gratis.

07-01-2013 om 14:30 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 23 oktober : 4^de Grote Kaartwedstrijd KWB

            Deze vierde grote kaartwedstrijd kende een onverwacht succes.

            236 personen (59 tafels) namen eraan deel. Er werden 66 prijzen uitgereikt voor

            een totale waarde van 30.000 frank.

            De eerste prijs, een draagbare televisie, ging naar J. De Laet uit Heindonk en de

            trofee voor de vereniging met het meeste aantal deelnemers ging naar

            Vevoc-Leest (29) voor KWB Kapellen-op-den-Bos (15) en VV-Leest (14).

            Individuele Uitslag:

            1. J. De Laet Heindonk 138 punten.

            2. J. Selleslagh Kapelle o/d Bos 136 punten.

            3. Lemmens uit Ruisbroek 135 punten.

            Het bestuur werd gesponsord door de firma’s P.Piessens, Electro-centrale en

            Meubelen Van den Bergh.

1981 – 24 oktober : Teerfeest C.V.P.

1981 – 28 oktober - Gazet van Mechelen :

                                                 Leestse ‘Rust Roest’ zestig.

“In november van het jaar 1921 werd te Leest een amateurtoneelkring gesticht door zes mensen die door de toneelmicrobe bezeten waren : Alfons Hellemans, Viktor Selleslagh, Jaak Publie, Amandus Van Steen, Jef Van Hoof en Frans Selleslagh.

In de zaal ‘Van den Heuvel’ werd op 19 en 26 februari 1922 voor de eerste maal door de nieuwe toneelkring opgetreden. Vermeldenswaard is dat de toegangsprijs toen 3 fr. bedroeg voor genummerde en 2 fr. voor niet-genummerde plaatsen. En belangrijk voor die tijd : ‘Rust Roest’ was van bij het begin af gemengd.

Elk jaar, op uitzondering na van enkele oorlogsjaren en eenmaal in 1960, monteerde deze toneelkring een toneelstuk. Niet alleen te Leest trad ‘Rust Roest’ op, ook te Mechelen en in de omliggende gemeenten werden er toneelvoorstellingen gegeven, tot St.-Niklaas toe.

In 1972 werd het 50-jarig bestaan met luister gevierd. Ter gelegenheid van dit gouden jubileum werd ‘Het Huis op de Rots’ met succes opgevoerd. Van dat jaar af werd de beslissing genomen elk toneelseizoen tweemaal op te treden.

Verscheidene malen werd deelgenomen aan wedstrijden. Tijdens deze wedstrijden werden weliswaar geen hoge toppen geschoren, doch er werden wel behoorlijke resultaten geoogst.

Sinds 1924 is ‘Rust Roest’ aangesloten bij het A.K.V.T.

Alle toneelgenres werden gedurende al die jaren gespeeld.

Als eerste regisseur fungeerde de h. Jan Steenackers uit Kapelle-op-den-Bos. Hij nam deze functie waar tot in 1924. Na hem, nam een van de stichters, de h. Alfons Hellemans, zijn taak over. En wel tot in 1975  toen zijn zoon Guido hem opvolgde.

Wat de actrices en acteurs betreft. Deze werden niet alleen gerecruteerd uit Leest, doch ook uit de omliggende gemeenten.

Het huidig bestuur is als volgt samengesteld : ere-voorzitter Alfons Hellemans, ere-ondervoorzitter Jaak Publie, voorzitter is Guido Hellemans. Het secretariaat wordt waargenomen door Alfons Hellemans. Ondervoorzitter is Fik Diddens en penningmeester Marcel Verwerft. Renilde Polfliet is verslaggeefster en Monique Verschueren bestuurslid.

Naast hen zijn er nog talrijke werkende leden die meestal ‘achter de schermen actief zijn’.

Zaterdag 30 oktober e.k. wordt te 20u30 het 60-jarig bestaan gevierd.  Rond dit uur heeft een receptie plaats in het oud gemeentehuis van Leest. Een herinneringsmedaille met aan de voorzijde het embleem van de toneelvereniging en aan de achterzijde het stichtingslokaal, wordt uitgegeven. Leden wordt deze medaille gratis aangeboden. Zij wordt verkocht tegen 200 fr. Ook zal de geschiedenis van ‘Rust Roest’ te boek worden gesteld.

Het hoogtepunt van de viering wordt ongetwijfeld de opvoering van ‘Figaro’s Bruiloft’ op zaterdag 7 en zondag 15 november. Aan deze opvoering werken een 25-tal actrices en acteurs mee. De twee nog in leven zijnde stichters wordt deze opvoering opgedragen.”

1981 – 30 oktober : “Rust Roest” werd zestig.

In het oud-gemeentehuis van Leest vond om half negen een receptie plaats ter            gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de de Leestse toneelvereniging.

Afvaardigingen van verschillende Leestse verenigingen werden er begroet.

Een herinneringsmedaille werd uitgegeven. Leden kregen deze medaille gratis aangeboden. Zij werd verkocht tegen 200 frank.

Voorzitter Guido Hellemans in ‘De Band van september 1981 :

                                                Rust Roest jubileert – 1921 – 1981

“In november 1921 is er de brand ingeslagen. Zes personen : Alfons Hellemans, Viktor Selleslagh, Jaak Publie, Amandus Van Steen, Jef Van Hoof en Frans Selleslagh hebben in het toenmalige lokaal St.-Cecilia bij Theodoor Van den Heuvel “Rust Roest” gesticht.

Twee van hen leven nog en zijn onafgebroken lid geweest : onze huidige ere-voorzitter Alfons Hellemans en ere-ondervoorzitter Jaak Publie. Zij stonden aan de wieg van Rust Roest, onze inzet is te zorgen dat zij niet aan het graf van Rust Roest staan. Zij hebben ons de vuren-vlam doorgegeven, en wij dragen ze (soms verhakkeld en gescheurd) als een kostbaar kleinood verder.

Bij onze laatste toneelvoorstelling (“Het Slangennest”) hebben wij gezegd ons zestigjarig bestaan niet groots, maar wel vurig en intens te vieren. Hieraan houden wij ons. De viering wordt gespreid over het toneelseizoen 1981-1982, met volgende bedoeningen.

-Een herinneringsmedaille werd geslagen in een beperkte oplage, met aan de ene zijde ons embleem (ontworpen door Krista Leemans) en aan de andere zijde een half-reliëf van ons stichtingslokaal. U ziet oud en jong samen. Aan elk lid wordt een medaille aangeboden, en een aantal wordt aan belangstellenden verkocht.

-Op vrijdag 30 oktober te 20u30 wordt op het Leestse oud-gemeentehuis een receptie aangeboden aan de afgevaardigden der Leestse verenigingen, bij welke gelegenheid een beperkte Rust Roest-expo wordt samengesteld. Deze receptie als dank aan onze kijkers, want zonder kijkers (lees “mede-acteurs”) geen toneel.

Op zaterdag 7 en zondag 15 november 1981 te 20 u heeft onze eerste toneelvoorstelling plaats bij Emiel Van Steen (zaal St.-Cecilia) met “Figaro’s Bruiloft”, blijspel in 4 bedrijven door de Beaumarchais. Voor die gelegenheid werd onze belichting gevoelig aangepast.

Het Rust Roest-archief wordt uitgebreid, aangepast, op punt gezet.

Voor maart-april 1982 hopen we klaar te zijn met de “Geschiedenis van Rust-Roest”.

Eveneens in maart of april ’82 heeft onze tweede toneelvoorstelling plaats : het realistische stuk “Penelope in het warme nest” van Eddy De Vries.

Over onze eerstvolgende voorstelling “Figaro’s Bruiloft” verklappen we : het is een vertaalde toneelbewerking door Paul Vanbossuyt, van het gelijknamige toneelstuk door de Beaumarchais, waarvan da Ponte het libretto geschreven heeft voor Mozarts beroemde opera. De naam van deze opera kennen we allen (dank zij Mozarts genie), de muziek is velen vertrouwd, de opera zelf zullen weinigen gezien hebben, en het toneelstuk slechts enkelen.

Maar het is een prachtig stuk, een blijspel, zelfs een sprankelend blijspel. Er wordt een beetje de draak gestoken met de menselijke ijdelheid (wij zullen er de nodige lessen uithalen, hopellijk wij niet alleen).”

Foto’s :

-Van l. naar r. : Guido Hellemans, Monique Verschueren, Fik Diddens, Renilde Polfliet, Marcel Verwerft.

Onderaan : Alida Scheers, haar echtgenoot Ere-Voorzitter Alfons Hellemans, Ere-Ondervoorzitter Jaak Publie.

-Speech van Voorzitter Guido Hellemans.

-De enige nog in leven zijnde medestichters Jaak Publie en Alfons Hellemans werden in de bloemen gezet.

-Sfeerbeelden van de viering.

07-01-2013 om 09:04 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Zaterdag 10 en zondag 11 oktober : SP-Leest vierde 20-jarig bestaan

Op zaterdag werd te 14 uur de start van de feestelijkheden gegeven met een show van het trommelkorps van de Leestse fanfare St-Cecilia en de opening van een twee dagen durende Vlaamse kermis met een doorlopende ballonwedstrijd. Om 15 en 16 uur werden er turndemonstraties gehouden.

Om 19 uur ging er een academische zitting door waarop de pioniers van de Leestse  SP-afdeling werden gevierd.

Om 20 uur werd er bal gehouden in de feestzaal St-Cecilia, de toegang was gratis.

Op zondag was er vanaf 14 uur een mini-baskettornooi en om 17 uur werd het feest            afgesloten met een optreden van wereldkampioen St-Cecilia vanuit een kiosk op de            dorpsplaats. (HLN, 10/10/1981)

1981 – 10 oktober :  Jaarlijks Teerfeest KWB

            Met voorafgaand aucharistieviering.

1981 – 10 oktober : Diefstal in garage te Leest

“Emiel Vloebergh, Juniorslaan te Leest, diende klacht in tegen onbekenden die hebben inbegrepen in zijn garage. Een partij werktuigen ter waarde van 20.000 fr. werd ontvreemd.”

(HLN, 10/10/81)

1981 – 12 oktober : Leest – Overvallen.

            “Aan zijn woning werd Edmond D.S., uit Leest, door een onbekende overvallen.

            De man werd van zijn brieventas bestolen, waarin een geldsom stak van 5.000 frank.

            De dader is voortvluchtig.”(GvM, 12/10/1981)

1981 – 12 oktober :  Jaarlijks Teerfeest gepensioneerden met eucharistieviering om 14 uur.

1981 – Zondag 16 oktober : Ponykamp Pulderbos

            10 ponyruitertjes van de LVR-Leest vertrokken voor een ponykamp van een

            week naar Pulderbos.

1981 – Mechelen 16 oktober 1981.         

          Geachte Heer,

Wij kunnen U meedelen dat het College van Burgemeester en Schepenen U de toelating verleent het archief van de vroegere gemeente Leest te consulteren onder toezicht van de

plaatselijke veldwachter. Het betreft hier alle dokumenten tussen 1795 en 1950.

Voor de periode ervoor wordt U verwezen naar het Rijksafchief te Antwerpen waar dit fonds zich bevindt. Documenten van na 1950 kunnen niet ter beschikking gesteld worden.
Wij wensen u veel succes met uw opzoekingen en verblijven,

     Met ware hoogachting, namens het college van burgemeester en schepenen,

     bij verordenis de secretaris F. Geys.  

     De Burgemeester : J. Vanroy.

Gericht aan : de Heer Marcel Van Hoof, Mechelsesteenweg 386, 2662 Blaasveld-Willebroek.

1981 – 17 oktober : Teerfeest K.V.G start om 17u30.

1981 – 18 oktober : Algemene Vergadering KVLV

1981 – 21 oktober – Het Laatste Nieuws : “Moeten er eerst doden vallen ?”

            Ongewilde tewaterlatingen aan Leestse gevarenbocht.

“Ik woon hier één jaar, maar sedert die tijd zijn er al ten minste zes auto’s in de vijver gereden. ’s Nachts, vooral tijdens ’t weekend, worden wij geregeld uit onze slaap gewekt door gierende autobanden en bestuurders en inzittenden die mij met een nat pak om hulp komen vragen. Er moeten hier eerst doden vallen vooraleer er wat wordt aan gedaan.”

Aan het woord is Flor Haemhouts, uit de Kapellebaan 20 te Leest.

Ter hoogte van de spoorweg, aan de “konijnenpijp” op de grens met Kapelle-op-den-Bos, vormt er zich een bocht van bijna negentig graden. Vele autobestuurders worden hier al jaren verrast. Tientallen auto’s gingen er uit de bocht en belandden in de weide van landbouwer René Slachmuylders.
In deze weide is er een diepe vijver, waar reeds verschillende auto’s in terecht kwamen.

Tot vandaag bleef alles nog beperkt tot drijvende auto’s, waaruit de inzittenden zich zwemmend konden redden.  

De toestand is er de jongste maanden niet op verbeterd. Een half jaar geleden werd de Kapellebaan, richting Kapelle-op-den-Bos, recht getrokken en gebetonneerd.
Hierdoor ontstond er een kilometerslange rechte rijweg, een kleine autostrade dus. Op deze rijweg worden zeer hoge snelheden ontwikkeld...tot de gevaarlijke bocht aan de “konijnenpijp” in zicht komt. Dan begint plots een rijstrook met kasseien, en is de bestuurder genoodzaakt te gaan remmen...met alle gevolgen vandien.

Slechte signalisatie

Deze gevaarlijke bocht is nauwelijks verlicht, en van wegsignalisaties (die op de gevaren zouden moeten wijzen) is al even weinig te bespeuren. Er staat hooguit één verkeersbord, dat dan nog verscholen staat tussen het weelderig tierend onkruid.

Flor Haemhouts, die verzekeringsagent is, deed zelfs aan burgemeester Vanroy het voorstel om aan deze bocht een grote lichtreclame voor zijn zaak aan te brengen. Dat zou de gevaarlijke bocht, vooral ’s avonds en ’s nachts, al heel wat overzichtelijker maken. Maar de Mechelse burgemeester wees het voorstel van de Leestenaar van de hand.

Vol glas

René Slachmuylders zegt dat deze gevaarlijke toestand al jaren aansleept, en dat men sedert al die tijd niets heeft gedaan.

 “Op een zondagmorgen stak er in de vijver een Mercedes. Niemand wist of er in het wrak slachtoffers zaten. Toen heeft een ploeg kikvorsmannen naar inzittenden gedregd. Gelukkig waren die er niet. Er zijn al wel gekwetsten naar het ziekenhuis gevoerd. Zij reden met hun auto tegen de afsluiting of ploften in de vijver”.

Flor Haemhouts : “Vorig weekend deed zich het zoveelste ongeluk voor. Een auto ging tijdens de nacht uit de bocht en reed in de vijver. Drie inzittenden uit Grimbergen konden zich ongedeerd uit de drijvende auto redden. Voor kikvorsmannen is het nu een hachelijk avontuur geworden om in de vijver een duik te nemen. De bodem is immers bezaaid met hopen glas van stukgeslagen autolichten.

           Leo De Nijn.

Op 5 november breidde dezelfde krant er een vervolg op :

Gevaarlijk rijgedrag op Kapellebaan te Leest

Het bericht over de verkeerstoestand aan de Kapellebaan te Leest is oorzaak geweest van een politieonderzoek. Het resultaat daarvan werd meegedeeld door de Mechelse burgemeester j. Vanroy, die aanstipt dat de ongevallen niet te wijten zijn aan een gebrekkige signalisatie, maar aan het onverantwoord rijgedrag van sommige automobilisten.

Behalve drie verkeerstekens, die op het gevaar van de bocht wijzen en aanmanen de snelheid te beperken tot 20 km per uur, zijn er nog reflecterende palen en een bord op reglementaire wijze geplaatst.
Dat neemt niet weg dat, volgens het getuigenis van de h. Flor Haemhouts, Kapellebaan 20, te Leest, er binnen het jaar tenminste zes auto’s in die gevaarlijke bocht in de vijver zijn gereden.

Verzekeringsagent Haemhouts had, zoals gemeld, burgemeester Vanroy voorgesteld aan deze bocht een grote lichtreclame voor zijn zaak aan te brengen : een bijkomend verlichtingspunt.

Hieromtrent liet burgemeester Vanroy weten, dat niet hij het voorstel van de hand had gewezen, wel het college van burgemeester en schepenen, “omdat de afmetingen niet conform waren aan de vigerende voorschriften”.

De h. Haemhouts werd verzocht een nieuwe aangepaste vraag in te dienen ten einde hem de gevraagde vergunning te kunnen afleveren.

Foto’s :

-Eén van de vele slachtoffers, die er van uitging dat de weg rechtdoor liep.

-Flor Haemhouts wijst de plek aan waar heel wat automobilisten in de vijver terecht komen.

-Burgemeester Jos Vanroy.

06-01-2013 om 20:20 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Oktobernummer “De Band” : Werk aan de winkel in de Winkelstraat

“De nieuwe wegbedekking en verbeteringswerken waren voor de mensen van de Winkelstraat een gelegenheid om feest te vieren. “De Winkelstraatfeesten”, een initiatief dat veel bijval oogstte maar niet nieuw is. Dat vroegen we aan Frans Fierens, de oudste Winkelstraatbewoner, geboren en getogen in deze straat. Vroeger is er tot vier maal toe kermis geweest in de Winkelstraat. Er was een danstent en de mensen deden alles zelf: friet bakken en verkopen, den tap, enz. De drie staminees o.a. bij De Smedt, Vleminckx en Decok zaten vol volk. “Bij Miele Decok zat ik tussen ’t volk en achter mij zat den Blokmaker. Ik hoor den Blokmaker nog zeggen, hij was wel wa zat, hij zei tot zichzelf ‘als ik voor 1 frank verkoop en ik geef nu 75 centen uit dan heb ik nog 25 centen over, da’s goe.’ ’t Was nen echte commercant. Hoe die in zichzelf met ne zatte kop zat te rekenen !...Maar die 25 centiemen die waren natuurlijk ook op !

Mijn ouders : Jacques Fierens en Elisabeth Cuypers woonden in de Winkelstraat in ’t huisje van Gust De Wies, vlak voor Goyvaerts. Daar ben ik in 1902 geboren. In 1911 verhuisden we naar de Koeistraat, rechtegenover het Hof ter Haelen. Toen woonde daar de koster. Ons huis was van buiten met steen en binnen waren het lemen muren. We hadden twee grote stallen en een grote schuur. Te groot voor ons en daarbij in slechte staat, met een te lage schuurpoort. We zouden dan maar schuur en stallingen afslagen  en het latwerk voor een nieuwe dorsvloer gebruiken. We zaagden de balken door maar het dak bleef rechtstaan. Het was sterker dan we wel gedacht hadden. We hebben er nog drie paarden moeten bijhalen om het hele dak neer te trekken. De stenen hebben we gekuist en daarmee een kleiner schuurke gebouwd. Onze va heeft daarvoor in Dalsbergen nog twee bomen gekocht.

In 1912 was er noodweer. Een lelijke vlaag deed de pannen van ’t dak vliegen en bomen werden afgeknakt. We zaten in huis met een paraplu.

Ik heb als oudste van vijf (noot : ze waren met zeven maar twee stierven voortijdig) altijd goed moeten helpen. Ik zie me nog bij het graan kappen, op een stoel staan en schoven te binden. In dien tijd werd op de Zennedijk het gras verhuurd van sluis tot sluis. Ik en ons moe gingen dan gras maaien met een sikkel op de Zennedijk.

‘Krijgen we nooit af mee een sikkel moe !’ zei ik en nam de zeis stillekes mee op de kruiwagen en ik over ’t dorp langs Van Aken naar de Zennedijk. Ik was wat klein en moest op men tenen staan voor te maaien omdat de zeisstok zo hoog zat. Onze va was zone grote.

Pake, onze grootva, maakte voor mij ’n nieuwe zeisstok en zette er onze va z’n zeis op en zo zat ik dagen te maaien op de Zennedijk.

Bij Monne Van Baelen, die woonde in dien tijd op Scheurcapruin, waar we later zouden gaan wonen in 1920, daar ging ik helpen pikken en schoven binden. Ik pakte een goei scherpe pik en na ne pik of vijf pikte ik toch wel in mijn knoesel. Ik deed er een vod rond maar ik kon er toch gene weg mee. Pikkelend liep ik naar ons moe. ‘Ik wilde leren pikken en ik heb in mijn voet gepikt’, zei ik tegen ons moe. Ons moe waste de wonde uit en vijf dagen ben ik nog buiten dienst geweest. Pikken kunt ge en pikken zult ge ! zei Monne Van Baelen.

‘Ja, in mijn been, zeker,’ zei ik.

In dien tijd werd tussen terf en haver klaveren gezaaid en tussen het koren veldwortelen. M’n pik was slecht, ze stond te vlak, zo werd het koren te laag gekapt. Zo leerde ik koren pikken.

In 1920 werd ons huis verkocht aan Rang Dehondt. Monne Van Baelen verhuisde naar ’t dorp en wij trokken in bij Monne op Scheurcapruyn in de Winkelstraat. Dat alles op enen dag.”

-“Wat denk je van de nieuwe Winkelstraat ?”

“’t Werd tijd dat ze er kwam. ’t Heeft goeie en slechte kanten. ’t Is een verbetering want de straat ligt proper en ’t is gemakkelijk. Maar voor René Schillemans, Dolf Peters, Constant Daelemans en Louis Goyvaerts, voor die mannen is’t kwaad, want de auto’s vliegen nu voorbij en vooraleer da ze ’t weten zijn ze erbij. ’t Is daarbij ook gevaarlijk voor mee den vlo te rijden. Ik durf nu niet meer op menen vlo komen in de Winkelstraat, de auto’s zijn bij u voor da ge ’t wet !

Zie da hebbe ze me gegeven omda ik de oudste van de Winkelstraat was. Ik heb het lint mogen doorknippen en die schone pot bloemen heb ik gekregen. ’t Zijn cyclamen en ze hebben wel veel water nodig, da heb ik al wel gezien. Ze hebben goed gevierd en ik heb gehoord dat ze nog geld over hebben. Ze gaan een mosselfeest geven in ’t chalet. Ik zit er zo aan te denken eens nen dans aan te leren. “De Zevensprong”, dien dans zou ik wel eens willen doen wanneer nog eens gefeest wordt in de Winkelstraat.”

Dus werk aan de Winkel in de Winkelstraat, want bij de volgende feestelijkheden leert “de Fak” ons de Zevensprong en dat nu hij bijna 80 is.

Neem daar eens een voorbeeld aan ! Proficiat Frans.

    Karel Soors”

Jan-Frans ‘Fak’ Fierens was te Leest geboren op 4 mei 1902 als zoon van Jacobus ‘Jaak’ Ludovicus en van Maria Elisabeth Cuypers. Deze laatste, (°Leest 12/2/1879, +30/12/1967) die zoals zovelen van haar generatie amper kon lezen en schrijven, was 80 toen ze voor het eerst de zee zag.

Het echtpaar Fierens-Cuypers kreeg zeven kinderen waarvan er twee vroegtijdig stierven. Zo wist Fak’s nicht Lisette Polspoel-Fierens te vertellen dat één van die twee overleed tijdens de Eerste Wereldoorlog te Boom. Vader Fierens liep met het lijkje in een doos rond toen hij door een peloton Duitsers werd aangemaand om de doos te openen. Toen die Duitsers de inhoud zagen verplichtte hun officier hen om allemaal het lichaampje te groeten  

Zijn bij- en roepnaam ‘Fak’ had Jan-Frans te danken aan zijn jongere broer Hendrik Constant. Die kon ‘Franske’ niet goed uitspreken en maakte er onze ‘Fak’ van en deze laatste is er mee blijven zitten. Zelf schreef hij zijn naam neer als ‘Vak’.

‘Fak’ was gehuwd met Anna Van Winge (°Mechelen 3/6/1895, +Leest 16/3/1981) en overleed te Mechelen op 1 januari 1990.  

(Zie ook jaar 1417 van deze Kronieken en Toponiemen onder : Scheurcappruyn)

Foto’s :

-Van links naar rechts : Fak Fierens, Louis en Maria Govaerts, kinderen van Stephanie Fierens  en Elisabeth Cuypers voor de schuur van Scheurcappruyn.

-Begrafenis van Anna Van Winghe, Fak’s echtgenote in 1981. Adolf Peeters en Frans D’Hollander dragen de kist buiten. Aan het kruis staat August Emmeregs, naast hem Frans De Smedt. Uiterst links : Eugeen Vloeberghen uit de Scheerstraat. Op de achtergrond : de hoeve Scheurcappruyn.

-Tweemaal ‘Fak’ Fierens zoals de oudere Leestenaars hem hebben gekend.

06-01-2013 om 19:58 geschreven door Marcel Van Hoof

Jan-Piet Leveugle, reeds vijf jaar dirigent van de K.F. St.-Cecilia en wat een palmares…

1981 – 7 oktober – Weekblad Koerier :

            Willebroekse J.P. Leveugle dirigeert Leestse Wereldkampioenen !

De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia uit Leest is veel meer dan zo maar een dorpsfanfare. De tijd toen men het eerder smalend over “de Blekken” had, waarvan verteld werd dat sommigen onder hen “in de blekkeroot” woonden, is schijnbaar voorgoed voorbij, al dient eerlijkheidshalve te worden gezegd dat diezelfde “blekken” hun leven lang met de idee in het achterhoofd hebben rondgelopen, dat “muziek verzacht de zeden”, de enige beweegreden was...

Hoger niveau

J.P. Leveugle, die in 1975 dirigent van de K.F.St-Cecilia werd, wist haar op een mum van tijd op een hoger niveau te tillen, vermits ze in 1978 in de afdeling uitmuntendheid voor fanfares,  de wereldkroon verwierf en onlangs, in de ere-afdeling voor fanfares, voor de tweede opeenvolgende maal, wereldkampioen wist te worden !

J.P. Leveugle (38), die in Willebroek woont waar hij als leraar aan de Gemeentelijke Muziekakademie bedrijvig is, is van Nossegem afkomstig.

Hij ontdekte de liefde tot de muziek via z’n vader, die een vijftal muziekmaatschappijen onder z’n leiding had. Hij kwam later, eerder toevallig, met de K.F.St-Cecilia uit Leest in contact.

-“Ik was leraar notenleer aan de Gemeentelijke Muziekacademie van Willebroek. Ik ben dat nu nog steeds. Een aantal jongens uit Leest kwam les bij mij volgen. Ik kwam daardoor in contact met de fanfare van Leest. Ik heb hun drumband opgeleerd en ik ben nadien dirigent van de K.F. Sint-Cecilia geworden.”

Van op de grond...

J.P. Leveugle begon er van op de grond. Hij trachtte van meetafaan ook de “oude” muzikanten te verbeteren.

-“Verschillende van die mensen zijn, van beginafaan, hun instrument gaan studeren. Wij hebben ook geprobeerd de jeugd een zeer goede opleiding te geven, al ben ik darbij erg gesteund geweest door het bestuur, dat een paar leraars van de Gemeentelijke Muziekakademie van Willebroek heeft aangeworven, alsmede André Van Driessche, één van de grootste pedagogen op het gebied van het bespelen van koperblaasinstrumenten...”

-“Ondanks die ommezwaai na het “Leveugle”-verschijnsel, had de K.F.St-Cecilia voordien toch ook al een goeie naam ?”

-“Sint-Cecilia was ook vroeger een stevige maatschappij die zeer goed bestuurd werd.”

-“Werd er tijdens het optreden in Kerkrade ook met” huurlingen” gewerkt ?”

-“Wij zijn daar tijdens het Wereld Muziek Concours opgetreden met drie mensen die niet wekelijks de repetities hadden bijgewoond. Dat waren mijn broer, zijn zoon en mijn beste vriend. De rest waren stuk voor stuk muzikanten van Sint-Cecilia Leest. Laat ons zeggen mensen die voor 95% in Leest wonen.

Afwachtend Leest

J.P. Leveugle werd in 1975 op een gereserveerde manier in Leest onthaald.

-“Ik moet zeggen : de mensen spraken zich niet uit. Ze namen eerder een afwachtende houding aan. Ik deed zaken die ze in Leest niet gewoon waren, maar wat meer was, er was daar een warm menselijk contact. Ik heb me dar zeer goed kunnen integreren. Misschien komt dat doordat er haast identiek dezelfde mentaliteit heerste  als destijds in Nossegem in de maatschappij waar ik opgegroeid ben...”

J.P. Leveugle had nooit gedacht ooit wereldkampioen te zullen worden, ook al werd er tweemaal gewonnen. Hij vertelde ons dat Leest het werd, doordat er na de zeer goeie opleiding zeer veel gerepeteerd werd.
Sint-Cecilia Leest trad daar in het Hollandse Kerkrade samen met een zestal Belgische korpsen in competitie. Als verplicht werk werd de “Little Suite for Brass” van M. Arnold in een uitvoering van H. Moeckel gespeeld, waarna als gekozen werk “Canadian Impressions” van Jan Segers werd vertolkt.
Voor beide werken kende de internationale jury aan de Leestse fanfare in totaal 324 punten op 360 toe, waardoor de tweede wereldtitel veroverd werd.

Driemaal scheepsrecht ?

J.P. Leveugle droomt hardop van de toekomst. Hij denkt dat door die zege, het momenteel haalbare werd bereikt, ook al is er 1985...

-“Het orkest is zeer jong, wat wil zeggen dat die mensen nog een stuk vaardiger kunnen worden. Er zijn ook tekortkomingen op technisch gebied, die enkel via de tijd bijgeschaafd kunnen worden. Ik denk dat wij, binnen een paar jaar, aan “Kerkrade 1985” in de hoogste afdeling kunnen gaan denken. Met aangepaste werken en goeie bewerkingen moeten we ook daar onze man kunnen staan.”
De K.F. Sint-Cecilia uit Leest is intussen voor de stad Mechelen, waartoe Leest sedert de fusies behoort, een ambassadeur van formaat geworden.

-“Wanneer ze ons voor een opluistering in het Mechelse kunnen vragen, laat het Stadsbestuur niet na dat te doen. Ik denk dat Mechelen gelukkig is “met dit Leest”, zegt J.P. Leveugle...

En Sint-Cecilia gelukkig met dirigent J.P. Leveugle, dachten wij zo...

     Karel De Decker.

Ook “Toeters en Trompetten”, het socio-cultureel tijdschrift van de Kon. Fanfare St.-Cecilia 

wijdde een artikel aan haar dirigent (Jaargang 1 nr.5) :

Jan-Piet LEVEUGLE al 5 jaar…dirigent van ons fanfarekorps.

Jan-Piet Leveugle werd in 1943 geboren. Reeds op zesjarige leeftijd worden hem de eerste muzikale begrippen bijgebracht door zijn vader, Paul Leveugle. Aan de Muziekacademie  te Etterbeek gaat hij vrij vlug nadien slagwerk studeren.

Op veertienjarige leeftijd behaalt hij een eerste prijs notenleer en slagwerk aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Brussel.

Van 1957 tot 1970 is hij achtereenvolgens verbonden aan het Nationaal Orkest van België, het Groot Symphonisch Orkest van de BRT en de Philharmonie van Antwerpen.

Als leraar slagwerk aan de Muziekacademie te Willebroek, het Stedelijk Conservatorium te Mechelen en de Kunsthumaniora van het Kon. Muziekconservatorium te Brussel, kan hij prat gaan op tal van leerlingen die hun weg maken in de Belgische muziekwereld. Naast deze activiteiten zette Jan-Piet Leveugle zijn muzikale studiën verder. Onder leiding van Jef Alpaerts behaalt hij in 1969 een eerste prijs voor kamermuziek.

Verder gaat hij orkestdirectie studeren bij Fernand Terby te Antwerpen en harmonieleer te Brussel bij Peter Cabus en André Laporte. Hij behaalt een eerste prijs in 1978.

Thans voltooid hij zijn studiën contrapunt en fuga  bij Julien Mestdagh aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Brussel.

Jan-Piet Leveugle is op dit ogenblik dirigent van de volgende korpsen :

-Brass Band “Midden-Brabant”.

-Kon. Fanfare “Moed en Volharding” Heist-op-den-Berg.

-Socialistische Harmonie “Arbeid Adelt” Puurs.

-en …Kon. Fanfare “St.-Cecilia” Mechelen-Leest.

Hij kwam in Leest verzeild met de oprichting van een drumband –we geloven dat het was- in 1975. In 1976 wordt hij dan dirigent van de fanfare.

Sinds korte tijd is Jan-Piet Leveugle –samen met zijn vrouw, Ghislaine Poedts- zaakvoerder van een muziekhandel in Willebroek. Tijdens die korte periode zijn ze er samen in geslaagd om Muziek Center Willebroek te laten uitgroeien tot een van de bekendste muziekzaken van ons land. Zij wisten de alleenverkoop  te verwerven van een aantal wereldmerken, o.a. Boosey and Hawkes, Mateki,…

Met de Brass Band “Midden-Brabant” werd hij reeds driemaal Belgisch kampioen. Op 4 oktober e.k. vertegenwoordigt hij ons land met deze band op het Europees Kampioenschap 1981 in de Royal Albert Hall te Londen.

Met de Kon. Fanf. “St.-Cecilia” Mechelen-Leest behalde hij 1 provinciale titel, 2 titels Belgisch kampioen en ook 2 wereldtitels.

Zijn voornaamste kwaliteiten kunnen we als volgt omschrijven :

-bijzonder grote interesse voor de muziek,

-een grote werkkracht, zo groot dat hij soms de lichamelijke uitputting nabij is,

-hij heeft gewerkt met de bekendste en beroemdste dirigenten ter wereld; hij heeft hen steeds goed gevolgd op repetities en uitvoeringen, zodat hij nu daarvan ook de vruchten plukt,

-hij is gewoon en bescheiden gebleven ondanks zijn succes  en ondanks het feit dat een van de grootste Nederlandse muziekpedagogen J.P. Leveugle  betitelt als een “muzikaal wondermens”. Omdat hij zo gewoon is in de omgang werd hij tot voor korte tijd in ons land miskend door vele zg. muziekkenners.”

06-01-2013 om 08:54 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Oktober :  Bestuur VEVOC

 Het bestuur van Vevoc was als volgt samengesteld : Louis Vloebergh (president), pater Van Aken (proost), Lief De Smet, Lief Vleminx, Rozette Verschueren, Gert De Prins (secretaresse), Magda De Prins, Wis Lauwers (kassierster), Jan Van den Heuvel (culturele activiteiten), Alfons Huysmans (verantwoordelijke volleybal), Eddy Moortgat (verantwoordelijke basket), Frans De Decker, Misjel Brooth., Paul Lefever, Frans Spoelders (verantwoordelijke voetbal), Paul Willems (ondervoorzitter), Vic  Smets en Jos Lamberts.

(Verslag Vevoc van 13/10/1981) 

1981 – 2 oktober : Mosselavond van de Landelijke Rijvereniging.

            Inschrijven op voorhand – 150 fr.

1981 – 3 oktober : Cross-Fuif in luxetent  op Chiroterrein - van Vevoc

1981 – 4 oktober : 9^de Massa Jeugdcross Chiro-Vevoc

De organisatie kende heel wat problemen tijdens de voorbereiding door het barslechte weer, maar uiteindelijk verliep deze negende uitgave zo goed als perfect.

Zeshonderd deelnemers waarvan 90 meisjes en jongens van chiro Leest waarvan de laatsten 7 van de 10 groepsklassementen op hun naam schreven.

In ‘De Band’  stond een dankwoord voor :

-Chiro Leest (organisatie, terreinen, lokalen)

-Vic Verschueren (weiden)

-Stadsdiensten (materiaal, terreinen, plaketten)

-Spiessens Battel (prijzen)

-Dolf Peeters (tractor)

-Bloso (tenten)

-Het Vliegend Wiel (afsluiting)

-Coca-cola (materiaal)

-Seeldrayers – Lamot (materiaal)

-Rood Kruis (verzorging)

-Vevoc (organisatie)

-Alle helpers van voor, tijdens en na de cross

-Het Cross-Comité (voorbereiding).

                                                         UITSLAGEN

Veteranen Jongens                                                    Veteranen Vrouwen

1.Focque Frans                                                          1.Van Schelfhout Agnes

2.Alenbergh Karel                                                     2. De Schoenmaecker

3.Tonnelier Michel                                                    3. De Brandt M.L.

4.De Maeyer Francois                                                           4.De Backer Els

5.De Prins Benny                                                       5.Van Dam Godelieve

Juniores-Seniores Jongens                                        Juniores-Seniores Meisjes

1.Van Wayenberghe René                                        1.Meuris Monique

2.Pauwels Jef                                                             2.De Brandt An

3.Vertommen Marcel                                                           3.Van Praet Anita

4.Huygen Jozef                                                          4.Schuurwegen Anita

5.Janssens Luc                                                                       5. Van San Brigitte

Veteranen 40 jaar en ouder

1.Goovaerts Frans

2.Van Parijs Willy

3.Verbeeck Jan

4.Van Doninck Karel

5.Verstrepen Ernest

Scholieren Meisjes                                                    Scholieren Jongens

1.Alsemeergh Kristin                                                 1.Van Winghe Bruno

2.Van Parijs Marleen                                                2.Van der Linden Patrick

3.De Beck Hilde                                                         3.Piessen Rudy

4.Verbeeck Linda                                                      4.Lauwers Mark

5.De Smedt Els                                                          5.De Kempeneer Jaak

Groepsklass. : Chiro-Leest                                         Groepsklass.: Chiro Leest

Miniemen Jongens

1.De Gendt Gabien

2.Celis Geert

3.Van Bael Danny

4.Goovaerts Filip

5.Verbeeck Geert

Groesklassement : Chiro Kapelle-op-den-Bos.

Mikroben Meisjes                                                     Mikroben Jongens

1.Van Roost Anja                                                       1.Simons Hans

2.Volkaerts Sandra                                                    2.Vleeshouwers Bart

3.Keuleers Kathleen                                                  3.Tier Bart

4.Colpyn Annemie                                                     4.Vermant Sfen

5.De Backer Annick                                                   5.Misseur Dirk

Groepskl.: Chiro Leest                                               Groepskl.: Chiro Tisselt

Pupillen Meisjes                                                        Pupillen Jongens

1.Muysoms Ilse                                                         1.Piessens Bart

2.Volkaerts Linda                                                      2.De Gendt Gordon

3.De Sadeleer Patricia                                              3. De Wachter

4.De Reys Kathy                                                        4.De Schouwer Conny

5.Keulemans Ann                                                      5.Hellemans Johan

Groepskl.: Chiro Leest                                               Groepskl.: Chiro Leest

Kadetten Meisjes                                                      Kadetten Jongens

1.Van Winghe Sonja                                                  1.Meuris Wilfried

2.Buelens Karin                                                         2.Van Boom Danny

3.Fachy Magda                                                          3.Engels Luk

4.Merckx Virjiel                                                        4.De Brandt Willem

5.Teughels Kristian                                                    5.Vermeiren Mark

Groepskl.: Chiro Heffen                                            Groepskl.: Chiro Leest

(‘DB’, oktober ’81)     

1981 – 7 oktober : L.V.R. Leest Ponyclub.

            Voor een jeugdprogramma van de BRT werden 3 amazones van de Leestse

            Landelijke Rijvereniging uitgenodigd om mee te werken.

            Het programma werd uitgezonden op 7 oktober 1981 tussen 17 en 18 uur.

06-01-2013 om 08:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 25 september : Eeuweling won cross

“Vandaag, vrijdag 25 september, viert Stanne Van den Broeck zijn 101^ste verjaardag. Als oudste van zeven kinderen zit Constant er nog steeds even springlevend, kranig, vinnig en steeds tot een gezellige babbel bereid, bij.

De eeuweling wordt op de handen gedragen door zijn vier kinderen nog in leven, door zijn drie kleinkinderen, zes achterkleinkinderen en twee achter-achterkleinkinderen.

Stanne heeft een boeiend leven achter de rug, met vele vreugdes maar ook met stille en diepe verdrietige ogenblikken. Een leven ook van harde armoede en doodsangsten om de verantwoordelijkheid voor zijn kroost. Het harde werken werd beloond en sinds 44 jaar geniet de eeuweling een verdiend rustpensioen.

Ieder jaar nog trekt ede 101-jarige met zijn familie op zomervakantie aan de Belgische kust. Het wordt daar rustig genieten met vele wandeluurtjes. Sinds hij naar zee trok, deed Stanne nooit meer een verkoudheid op. Dokters zullen wel niet rijk worden aan deze man die in april j.l. nog het ziekenhuis in moest voor een polsbreuk maar vier weken later het voorvalletje al helemaal vergeten was.

Deze rasechte Leestenaar is de oudste gepensioneerde van het Arsenaal. De jaren van zijn rustpensioen overtreffen nu reeds die van zijn actieve loopbaan.

’s Middags volgt een uurtje siesten en behoudens de voetbalavond op TV kruipt hij omstreeks negenen weer onder de wol. Tuinieren blijft één van Stannes hobbys en erwten plukken kan hij als niet één.

Vorig jaar nog ontving de eeuweling de beker van Vevoc die een lokale cross inrichtte. In zijn reeks was Stanne de beste, eenvoudig omdat hij er de enige deelnemer was.

Morgen is het weer feesten geblazen aan de Scheerstraat te Leest waar Stanne in de woning 25 samen met zijn dochter Maria een nieuwe uitzonderlijke verjaardag tegemoet gaat.”

(GvM, 25/9/1981)

De dag nadien vierde Stanne zijn 101^ste verjaardag in de parochiezaal in de Kouter.

1981 – Zaterdag 26 september – 103-Jarige met Leestse roots(foto)

            Voor de eerste maal in de geschiedenis kende de gemeente Kapelle-op-den-Bos

            het genoegen een 103-jarige te kunnen vieren.

            Hortensia SELLESLAGH, weduwe van Jan Kennis, haalde op 26/9 deze leeftijd.

            Deze gebeurtenis ging uiteraard niet onopgemerkt voorbij en werk flink gevierd.

            Hortensia was de oudste van acht en ze werd op 26 september 1878 te LEEST

            geboren. (GvM)

1981 – 28 september : KVLV : in het klooster van 19 tot 22 uur – Naailes :

            “Hoe maak ik een rok ?”

1981 – Oktober – Radio Dynamite

“Ergens in onze buurt is een radiozender, nl. “Radio Dynamite” die ’s zondags uitzendt op 104,75 Mhz (op de FM- of UKW-band) van 12 tot 17 uur.

Daarin verneem je alle Leestse en plaatselijke nieuwtjes !

Verzoekjes kun je aanvragen door briefkaarten of brieven te sturen aan : Postbus 98 2800 Mechelen.”  (“DB“, oktober en “Toeters en Trompetten” jaargang 1 br.6)

Zie ook 14/11 en 14/12/1981.

Foto’s :

-Stanne Van den Broeck.

-De 103-jarige Hortensia Selleslagh had Leestse roots.

06-01-2013 om 07:49 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 12 en 13 september : Tweedaagse reis naar Friesland van VV Leest

Programma - eerste dag : vertrek te Leest omstreeks 06u30. Via de autosnelweg naar Amsterdam. Koffiepauze en korte stadsrondrit. Doorreis naar den Oever, middagmaal. Over de afsluitdijk, Harlingen, Tranekar, Leeuwarden, Dokkum, Lauwersoog kort bezoek. Avondmaal en overnachting te Leeuwarden.

Tweede dag : na het ontbijt brengen we een kort bezoek aan Leeuwarden. Vertrek naar Sneek, gelegen aan het Weidse Merengebied. Middagmaal. Verder naar Otterlo voor een bezoek aan het Kröller-Müllermuseum. Over Breda en Antwerpen naar Leest.

(‘DB’,augustus ’81)

1981 – 14 september : Leestse Volksdansgroep Korneel

“Vrijdag, 18 september herbegint de Leestse Volksdansgroep “Korneel” zijn wekelijkse volksdansoefeningen in de turnzaal van de jongensschool, Scheerstraat te Leest.

Alle belangstellenden en nieuwelingen zijn van harte welkom en krijgen speciale aanvangscursussen. Dans- of turnpantoffels zijn echter noodzakelijk om de parketvloer niet te beschadigen.
Zoals vorig jaar worden 3 groepen voorzien :

-van 18 tot 19 uur : kinderen (basisschool)

-van 19 tot 20 uur : jeugd

-van 20 tot 21 uur : volwassenen

Wij hopen velen te mogen begroeten.

   Het Bestuur

Maria ANDRIES-DE HERTOGH

Leonie DE LAET-WINDELEN

August EMMEREGS

Emilia SMETS-VERBRUGGEN

Elvire SOORS-CLAES

Bertha VERBRUGGEN-SMULDERS

Louis VLOEBERGH.

N.B. Voor degenen die het dansen niet kunnen laten : na de cross van Vevoc op zondag 4 oktober is er vrij volksdansen in de tent op het chiroplein.”

(folder)

1981 – Zaterdag 19 september : Start van KWB-Kaartkampioenschap

            Gezien het succes van vorig jaar gingen deze kaartavonden niet meer door in

            de bovenzaal van het klooster maar wel in “Ons Parochiehuis” in de Kouter.

            Het kampioenschap verliep over 12 zaterdagen en elke kaartavond waren er

            minstens 2 volwaardige prijzen voorzien, bestemd voor de tafelwinnaars met

            het hoogste aantal punten, de andere tafelwinnaars kregen een kip.

            Het eindklassement was begiftigd met 15.000 frank aan prijzen.

            Inleg per avond : 40 frank.

            Gemiddeld 13 à 14 tafels namen deel.

            Op zaterdag 19 december was er nog een extra kerstkalkoen te winnen.

1981 – 20 september : Ploegwedstrijd Landelijke Gilde

            Aan de Grenshoeve in Hombeek.

1981 – 20 september : Hengelkampioenschap Kon. Fanf. St.-Cecilia

Bar hondenweer maar toch 17 deelnemers op de visvijver van de “Humbeekse Lijnvissers.

Jef Vloeberghen, de kampioen van vorig jaar, eindigde vijfde.

Vierde werd Stan Vercammen, derde Berna Van Hoorebeek, tweede Julien Lauwers en kampioen 1981 werd Franky Lauwers die ruim 16 kg vis boven haalde.

1981 – Zondag 20 september : Feest in de Winkelstraat

Alle Leestenaars kregen volgend bericht in hun bus :           

“Winkelstraat 15 september, Beste dorpsgenoten,

Zoals je wellicht weet hebben de bewoners van de Winkelstraat besloten de vernieuwing van hun rijweg te vieren. We doen dat dan ook op zondag 20 september. Vermits alle Leestenaars min of meer regelmatig door de Winkelstraat rijden, nodigen wij iedereen uit een kijkje te komen nemen op de Hoeve Constant Daelemans (“Constan van Dietes”) waar deze instuifnamiddag en avond (niet nacht) zal aanvangen om 15 uur.

Je kan er met je gezin eens lekker ontspannen; een, pintje of iets anders drinken, een boterham eten en genieten van en meedoen aan spelen van uit de tijd, volkse muziek en dansen.

Onze vrije tribune biedt elkeen de gelegenheid zijn of haar talenten te uiten, terwijl vader, moeder en de kleinen zich zeker ook niet zullen vervelen.

Zoals je ziet beste dorpsgenoot er zijn brood en spelen. Wat wil je nog meer ? Ja toch…een goeie geest en vriendschap…dat krijg je er gratis bij.

Aan al dezen die bij vergetelheid geen persoonlijke uitnodiging hebben ontvangen, gelieve deze als dusdanig te willen beschouwen en de voorziene schilderwerken nog even uit te stellen.

Tot besluit vermelden wij nog dat het niet de bedoeling is van geld te verdienen. Daarom geven we alles weg aan inkoopprijs of ’t scheelt niet veel.

Dus ieder die wil is zondag welgekomen in de WINKELSTRAAT.

         De bewoners van ’t straat.”

Weer een miserabele straat van Leest die aangepakt werd. Het oud wegdek werd verlaagd en verwijderd en een nieuwe betonweg met een breedte van 4 meter aangebracht.

Foto’s :

-De Winkelstraat voor de werken in 1981.

-Enkele woningen in de Winkelstraat jaren ’50. Eerste foto huisnummer 16 zou volgens ‘De Mechelse Gids’ in 1978 bewoond zijn door de weduwe van Jan Verbeeck, Gabriella Soenen.

De foto daaronder is genomen links van nr. 16 en de woning onderaan  is gesitueerd rechts van de woonst Verbeeck-Soenen.

05-01-2013 om 14:43 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 7 september : Overlijden Meester Meyers

Na zijn overlijden publiceerde “De Band” in september 1981 een In Memoriam :

“Hij was soms streng in de klas, omdat hij van de kinderen hield. Hij wilde immers dat ze konden en wisten wat nodig was voor ’t later leven. Hoeveel keer bleef hij niet na de uren in de klas om een paar leerlingen bij te werken ?

Meester Meyers was lid van Voetspoor, de Kunstkring van Leest. Langs de jaarlijkse tentoonstellingen leerden we het werk van de meester kennen. Landschapjes en portretten waren zijn geliefkoosde onderwerpen. Hij bracht ons fijn en verzorgd werk, ongecompliceerd, steeds even sfeervol en eenvoudig. Reeds in Mechelen, waar hij destijds avondlessen volgde bij Gustaaf Van de Woestijne, was hij bekend om zijn fijn werk. Zijn schilderijen waren zijn geesteskinderen en hij kon er moeilijk afscheid van nemen. Na een tentoonstelling was hij pas gerust wanneer hij zijn werkjes weer veilig en wel bij zich thuis had.

Hij was steeds bereid om mee te werken, maar ook steeds bezorgd om wat er leefde en roerde tussen de mensen.
Al was hij van geboorte niet van hier, met hem verdwijnt een graaggeziene echte Leestenaar.

     De Band”.

“Toeters en Trompetten”, jaargang 1 nr.6 :

 “Op 7 september ll. overleed Meester Meyers. Lid en gewezen secretaris van onze vereniging. Hij was 79 jaar. Voor onze vereniging betekende hij heel wat !

Na de tweede wereldoorlog hielp hij samen met o.a. Rik De Bruyn het korps terug van de grond. Hij is steeds een goed en trouw lid geweest die zoveel mogelijk aanwezig was op ons teerfeest en op onze organisaties. Altijd heeft hij zich geïnteresseerd voor onze vereniging.

Op school hebben heel wat jongens bij hem leren lezen en rekenen.

De afscheidsrede namens onze vereniging werd in de kerk uitgesproken door zijn wijkverantwoordelijke Hubert De Borger.

Wij zullen Meester Meyers in de toekomst missen…”  

De tekst van zijn  doodsprentje is ook vermeldenswaard :

“...Hij werd geboren te Kortenaken op 16 november 1902, maar bracht zijn jeugd door te Orsmaal-Gussenhoven.

Na de normaalschool te Tienen kwam hij in 1923 als onderwijzer naar Leest.

Gedurende 41 jaren hielp hij de Leestse kinderen de weg te vinden naar de grote-mensenwereld.
Ongeveer 600 jongens zijn aan hem voorbijgegaan. Ook na de uren hielp hij hen, zodat niemand ooit van bij hem wegging zonder te kunnen lezen.

De school was zijn leven, want hij hield van de jeugd.

Dat zag men ook aan de vele kinderkoppen die hij schilderde in zijn vrije uren. Want Flor Meyers was ook kunstenaar en zondagschilder.

Met de fijngevoeligheid die hem eigen was schilderde hij mensen en sfeervolle landschappen in uitgezuiverde kleuren en delikate contouren.

Hij stond tussen de mensen. Dat maakte hem vele vrienden.

Ze waardeerden vooral in hem zijn bescheidenheid, want ook dat was een karaktertrek van hem.
Meester Meyers vond zijn vreugde vooral in zijn gezin. Hij was een trouwe en attentievolle echtgenoot voor  Jeanne, een echte vader voor zijn kinderen Godelieve en Edgard, een goeie grootvader voor zijn drie kleinkinderen Johan, Peter en Patricia.

Tamelijk snel is hij van ons heengegaan, bij het morgengrauwen van 7 september 1981 in het Sint-Jozefziekenhuis te Mechelen, waar hij de avond voordien was heengebracht.

Bij het leed dat we voelen om de lege plaats in ons midden beseffen wij meer dan ooit met dankbaarheid welk goed mens hij was.

Zijn oprecht geloof en zijn manier van leven blijve ons een licht op onze levensweg.”

(zie ook 20 oktober 1923)

1981 -  Zaterdag 12 september : Huldeconcert voor J.P.Leveugle  door de Kon.

            Fanfare Sint Cecilia, in de zaal Sinte Cecilia vanaf 20 uur.

            Met medewerking van de Drumband van St.-Cecilia, het slagwerkensemble olv

            Marc Snackaert, het koperensemble “Enterpe” olv Roland Van Buggenhout en

            uiteraard de plaatselijke fanfare St.Cecilia.

“Te Leest werd zaterdag Jan P. Leveugle gevierd bij zijn vijfjarig dirigentschap bij de K. Fanfare St.-Cecilia. Dit gebeurde vanzelfsprekend op muzikale wijze. Twee gastorkesten, het slagwerkorkest o.l.v. Mark Snackaert en het koperensemble ‘Enterpe’ o.l.v. Roland Van Buggenhout boden muzikale gelukwensen aan.

Ook Sint-Cecilia zelf beklom het podium waarbij de gevierde zijn eigen huldestuk dirigeerde.

J.P. Leveugle zakte in 1976 naar Leest af en reeds enkele maanden later leidde hij de fanfare naar een eerste succes : priovinciaal kampioen in derde afdeling. Nog geen jaar later werd Sint-Cecilia provinciaal kampioen in tweede afdeling om nogmaals een jaar later het wereldkampioenschap in Kerkrade in de klasse uitmuntendheid op haar naam te schrijven.

Vorig jaar blonk Sint-Cecilia uit in het Belgisch kampioenschap uitmuntendheid  en zoals verwacht schreef men in juli jl. in de ere-afdeling het wereldkampioenschap op de Leestse naam.

De successen zijn grotendeels te danken aan de inzet van Leveugle en het hoeft dan ook geen verwondering te wekken dat hij zaterdag in de bloemen werd gezet. Attenties waren er ook namens het muziekverbond van België en het CISPM dat de gouden medaille meebracht.

Elke muzikant en bestuurslid kreeg een verkleind model van het diploma van het wereldmuziekconcours in Kerkrade als aandenken aangeboden.” (GvM,15/9/1981)

Ook het blad van St.-Cecilia bracht een kort verslag uit :

“Het begon met een receptie voor de ere-genodigden, de afgevaardigden van de muziekkorpsen uit het Mechelse, de muzikanten en hun echtgenote. Er was veel volk in het “zaaltje” bij mevr. Piessens, maar we hadden toch meer volk verwacht.

Om 19u30 trok het hele gezelschap naar de zaal bij Emiel Van Steen. Vanaf 20 u werden er concerten  aangeboden door orkesten die op een of andere manier wat te maken hadden met onze dirigent. En er was geen inkomgeld ! De aanwezigen kregen er zelfs een bloemetje bij zodat alles nog meer feestelijk werd.

Het slagwerkensemble M. Snackaert gaf ons nogmaals het bewijs dat met slagwerkinstrumenten ritmische en melodische muziek kan gemaakt worden. Het koperensemble “Euterpe” o.l.v. Roland Van Buggenhout heeft heel wat vooruitgang gemaakt op een korte tijd en het wordt in de toekomst waarschijnlijk een heel goed korps.

Na de pauze trad onze drumband op o.l.v. Walter Van de Venne. Het bleek dat onze meisjes en jongens ook met de trommelstokken overweg kunnen. Daarna was er de retrospectieve “Jan-Piet Leveugle – 5 jaar dirigent te Leest”. We hebben vernomen dat alle aanwezigen ten zeerste hebben genoten van het gebrachte programma.

De dirigent en zijn vrouw Ghislaine (die verklaarde dat ze wat “ambetant” was) kregen vanwege onze vereniging bloemen en een tinnen schotel aangeboden. Op deze tinnen schotel stond vermeld : “Aan J.P. Leveugle uit erkentelijkheid vanwege de K.F. St.-Cecilia Mechelen-Leest : 1978 wereldkampioen uitmuntendheid – 1981 wereldkampioen ere-afdeling”.

Er waren ook nog bloemen en geschenken van VEVOC Leest en van het koperensemble “Euterpe”. Mille Van Steen, onze lokaalhouder, gaf ook nog bloemen maar hij deed dat achter de schermen. De heer Martin De Rijck, afgevaardigde van het Muziekverbond van België en van de C.I.S.P.M. (wereldorganisatie van de muziekbonden) loofde in een opgemerkte toespraak het werk van het bestuur, de dirigent en de muzikanten. Hij overhandigde het ere-plakket van het Muziekverbond van België.
Onze dirigent was uiterst tevreden en misschien ook wel zijn…Ghislaine.

Wij –als vereniging- hebben maar weer eens ondervonden dat wanneen men aan de top staat, men daar meestal alleen en eenzaam staat. Op de receptie waren er niet zoveel afgevaardigden van de Mechelse korpsen. Wij hebben nu heel wat werk geleverd in ons eigen korps en waar we konden hebben we de korpsen uit de buurt geholpen en toch… “Ondank is ’s werelds loon” en “niemand is sant in eigen land” zegt men wel eens en stilaan moeten we gaan geloven dat het zo is !

Gelukkig zijn er nog uitzonderingen en zijn er nog heel veel mensen die onze dirigent dankbaar zijn, vooral dan de mensen van onze eigen vereniging ! Wij danken hen en U om die dankbaarheid !”

’s Anderendaags trad de Leestse fanfare samen met haar drumband (deze keer o.l.v. Eddy Van Asch) op te Mechelen, ter gelegenheid van de Groenten- en Bloemencorso. En weer kregen ze bloemen. Ditmaal van de SP-afdeling van Leest, voor het behalen van de wereldtitel.

Foto :

-Meester Meyers, tekening van Georges Herregods.

-“Sint-Cecilia” huldigde haar dirigent. (foto : GvM, 15/9/81)

05-01-2013 om 12:47 geschreven door Marcel Van Hoof

Personeel van de Stedelijke Lagere School.

En uit  het ‘Informatieblad’ van de Stedelijke Lagere School (nr.1, 2^de jaargang)

Het schooljaar 1980-81 en het schooljaar 1981-82

Tijdens het voorbije schooljaar 1980-1981 hebben we de leerlingen meer vrijheid gegeven dan in de doorsnee of gemiddelde scholen het geval is. Het had beslist zijn goede kanten : de leerlingen waren creatiever, meer zelfbewust, ze kregen meer zin voor verantwoordelijkheid.. maar anderzijds werden ze ook onvoorzichtiger en hadden sommige leerkrachten, vooral dan de bijzondere leermeesters, heel wat last om alles in de juiste banen te leiden.

Daarom hebben we besloten om gedurende dit schooljaar wat van die vrijheid terug te nemen, niet om de voordelen ervan teniet te doen maar om het ganse schoolleven nog meer harmonisch te laten verlopen.

Gedurende dit nieuwe schooljaar zullen wij bijzonder goed letten op de volgende punten :

de BELEEFDHEID : alle leerlingen moeten zich beleefder gedragen t.o.v. alle leerkrachten en alle mensen waarmee ze in contact komen.

ORDE en NETHEID : in de schoolbank, in de schooltas, op de speelplaats, in de schriften. Netjes schrijven is ook een vorm van beleefdheid t.o.v. degene die het zal lezen. Netheid dient er overal te zijn : schillen en papiertjes horen niet thuis op de speelplaats maar in de bakken die daartoe bestemd zijn.

TUCHT : niet te verstaan als ‘dwang’. De leerlingen moeten leren wat kan en wat niet mag. Zij moeten leren inzien dat die tucht er is om hen te helpen. Zo zullen we erover waken dat er tijdens de middagpauze of tijdens de speeltijden geen leerlingen meer op de gang of in de klassen zijn zonder toestemming of zonder ernstige reden.

Voor leerlingen die ’s middags naar huis gaan eten, zal de schoolpoort geopend worden om 12u45.

We treffen deze maatregel opdat het toezicht zo efficiënt mogelijk zou kunnen uitgevoerd worden, om de leerlingen te behoeden voor ongevallen en om beschadigingen aan het materieel te voorkomen.

VRIJHEID…toch nog ! Opdat de leerlingen zich verder individueel of in groep zouden kunnen ontwikkelen tot zelfstandige en verantwoordelijkheidsbewuste mensen.

Het zal een zware opgave worden en het zal dan ook niet zo van een leien dakje lopen. Soms zal er wel eens iemand zijn die zo ver van de normen afwijkt, dat die zal…gestraft worden. Dit zal dan ook steeds aan de ouders gemeld worden. De leerkracht zal in de agenda melden wat er verkeerd ging. Deze werkwijze zal in de agenda melden wat er verkeerd ging. Deze werkwijze zal u en ons heel wat moeilijkheden besparen, denken we toch !

We hopen dat we niet veel in de agenda van de leerlingen moeten schrijven !“ 

1981 – 4 september – Het Laatste Nieuws : LEEST – Inbraak in woning

            “Onbekenden  hebben zich door middel van braak toegang verschaft tot de woning

            van Johanna Verhulst, Vinkstraat te Leest.

            De dieven gingen er met 4.000 frank vandaar.

            In de woningen van Etienne Emmeregs en Eduard Anthonis, eveneens in de

            Vinkstraat, hebben onbekenden gepoogd in te breken, maar dat mislukte.

            De politie van Mechelen stelde een onderzoek in.”

1981 – 4  en 11 september : Dorpskwis van Vevoc, Parochiezaal om 20 uur.

            Dorpskwis te Leest

            “De jongste uitgave van de dorpskwis was zoals algemeen werd verwacht

            een succes. Zowel voor de inrichters als voor de deelnemende verenigingen.

            Niet minder dan 17 verenigingen namen er aan deel met in totaal 20 ploegen.

            De kwis verliep over 2 avonden.

            De finale werd dan uiteindelijk gespeeld met 6 ploegen, deze verliep zeer

            spannend en sfeervol. Uiteindelijk moesten de bijkomende vragen de

            overwinnaars aanduiden en het werd :

            1. Davidsfonds 40 punten

            2. Rust Roest 38 punten

            3. K.V.L.V. 37 punten

            4. C.V.P. 34 punten

            5. Volksdans 32 punten

            6. Landelijke Gilde 30 punten.

            Als prijs kreeg elke deelnemende vereniging een prachtig eigenhandig door

            aalmoezenier Herregods gemaakte schotel, als aandenken.”

            (De Band – oktober 1981) 

1981 – Zaterdag 5 september : KWB-reis  naar Beloeil, Doornik, Diksmuide.

Vanaf 06u30 werden de deelnemers afgehaald in de Alemstraat, Bist, Juniorslaan, Dorp en Kouter en ontbeten werd te Beloeil waarna daar het kasteel kon bezocht worden evenals de tuinen onder begeleiding van een gids.

In Doornik werd het middagmaal gebruikt en kon men een bezoek brengen aan de prachtige O.L.V.-kathedraal die begiftigt is met prachtige kunstschatten en schilderijen, o.a. van Rubens. Of een bezoek brengen aan het Belfort met een beiaard van 44 klokken.

In de namiddag ging het langs de 14-18 route achtereenvolgens naar Ieper en Diksmuide.

Langs de Kemmelberg en de Rodeberg ging het naar Dranouter – Heuvelland waar de nieuw opgestoken honger gestild werd met een typisch West-Vlaamse koffietafel.

De terugtocht liep over Menen – Kortrijk en Lokeren waar nog een dancing aangedaan werd.

Deelnameprijs bedroeg 375 fr per persoon (inbegrepen reis en drinkgeld chauffeur, inkomgeld kasteel Beloeil en inkomgeld dodengang te Diksmuide)

De koffietafel te Dranouter (125 fr) werd aan iedereen gratis aangeboden door de KWB.

(‘DB’, juli ’81)

Er waren 41 deelnemers.

1981 - Zondag 6 september : Fietstocht langs Rupel en Broek door Landelijke Gilde

            en KVLV.

1981 – Zondag 6 september : Chiro – Overgang

            De oudsten van elke afdeling zeggen hun jongere makkers vaarwel.

            Op deze dag werden ook alle kinderen vanaf 6 jaar uitgenodigd om naar de chiro

            te komen.

“September is de lente in de herfst. De natuur zit op een keerpunt van groen naar bruin. De chiro neemt juist nu een nieuwe start. Er zijn nieuwe leid(st)ers, andere afdelingen, een onbekend jaarthema en vele zondagen in ’t verschiet om in boeiende chirobijeenkomsten om te toveren. De chiro houdt van september !

In september wordt gestart met een nieuw schooljaar, maar ook met een nieuw chiro werkjaar. Bij ons in Leest werden nieuwe gezichten en oude bekenden op 6 september door Klein Duimpje onthaald op de chirowei. Hij liet ons allemaal plezante spelletjes doen en later op de dag stond iedereen in een nieuwe afdeling bij nieuwe of reeds gediplomeerde leid(st)ers. Wanneer Klein Duimpje, na een groot en tof overgangsspel, ons moest verlaten  zag hij dat alles goed was en maakte een volgende afspraak voor zondag 20 september.

Op die dag was hij daar weer, maar niet meer alleen. Hij had een heleboel gekke, kleine mannetjes meegebracht die met hun zeven-mijls-laarzen over het veld renden. Ze droegen allemaal verschillende letters op hun borst die na enig zoeken het nieuwe jaarthema vormden : WEER JE ZELF MET MEER.

Een nieuw jaarthema kan een duwtje in de rug zijn om een nieuw werk- en speeljaar enthoesiast aan te pakken. Het geeft het chirodoen een nieuwe spirit, een eigentijdse kleur…Het is een stevige uitnodiging om er weer in te vliegen.

“Wees jezelf, met meer !” is een uitdaging om zo chiro te doen dat iedereen er echt zichzelf wordt, weerbaar…in, door en met de groep. Proberen onszelf te “weren”…’n beetje weerbaar worden…’t Niet direct opgeven. Weer leren doorbijten. Ook als bijten volgehouden kauwen wordt. En dan ook groep vormen. Echt groep…” (‘DB’, september ’81)

05-01-2013 om 09:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Woensdag 1 september : Eerste schooldag

 Practische weetjes van de Vrije Kleuter- en Basisschool, Dorpsstraat 10 Leest

Inschrijvingen

-Inschrijvingen konden elke weekdag van de laatste week van augustus van 10 tot 12 uur in de school.

Begin

-Een schooldag start te 8u45 en eindigt om 12 uur, herbegint om 13u15 en eindigt om 15u45.

Bewaking

-Vanaf 7 uur is er morgenbewaking. Er is ook naschoolse bewaking voorzien. De uren dienen afgesproken met de school.

Vervoer

-Voor wie het verlangt is er vervoer van en naar de school. De diensten van bewaking en vervoer zijn gratis.

Middagpauze

-Gedurende de middag kunnen de kinderen op school hun boterhammen opeten en melk, koffie of thee drinken. Tijdens het speelkwartuurtje van de voormiddag kan men een betterfoodkoek verkrijgen.

Zwemmen

-Vanaf het eerste leerjaar kan men om de veertien dagen gaan zwemmen in het gemeentelijk zwembad te Kapelle-op-den-Bos.

Verkeersopvoeding

-Buiten de gewone verkeerslessen in de klas krijgen de leerlingen van het 5^de en 6^de leerjaar practische lessen in de verkeerstuin van Mechelen.        

Rapporten

-Iedere maand krijgt elke leerling van de basisschool een rapport mede waarop de behaalde punten van de gespreide proefwerken worden genoteerd en een kwotering voor gedrag, orde en vlijt op voorkomt.

Voor de kerst- en zomervakantie hebben er aanvullende peilproeven plaats.

De proefwerken op het einde van het jaar worden wat de hoofdvakken betreft interdiocesaan opgesteld, dwz dat ze dezelfde zijn voor alle vrije katholieke scholen van gans het Vlaamse land. Zo hebt u een objectieve norm wat de uitslagen van uw kinderen betreft.

Bibliotheek

Een degelijk jeugdboek is een onmisbaar element als aanvulling op de schoolse kennis.

Daarom zorgen we er voor, ieder jaar een fonds van een paar honderd boeken te ontlenen in de stedelijke bibliotheek. Ieder kind krijgt op woensdag en/of vrijdag een boek mee naar huis.

Uitstappen

-Voor de kinderen van de laagste klassen is het verkennen van het eigen milieu zeer belangrijk. Daarom gaan ze geregeld op bezoek bij een landbouwer, een tuinder, een bakker, een winkelier, enz. Onze grotere kinderen maken per trimester een studiereis als aanvulling op hun leerprogramma.

Oudercontact

-In de loop van het schooljaar gaan er contactavonden door. Vorm en uitwerking worden later medegedeeld.

Einde zesde leerjaar, als de resultaten van de interdiocesane proefwerken en de uitslagen van de testen van de beroepsoriëntering gekend zijn, worden de ouders van de zesde-klassers uitgenodigd om samen met de leerkracht en een adviseur van de studie- en beroepsoriëntatiedienst te komen spreken met het oog op het kiezen van een studierichting in het secundair onderwijs.

05-01-2013 om 09:50 geschreven door Marcel Van Hoof

 Het klooster van Leliëndael naar een aquarel van De Noter.

Jan Baptist De Noter (°Walem 30/11/1786, +Mechelen 08/05/1855) tekende en schilderde tussen 1830 en 1850 in opdracht van de archivaris van het aartsbisdom Schoeffer 350 aquarellen van Mechelen. Door hun eigen stijl zijn ze zeer herkenbaar, de tekeningen zijn ingekleurd met grote kleurvlakken in zacht coloriet. De lucht is bijna steeds lichtblauw met altijd dezelfde drie wolken. Een rookpluim stijgt op uit een gebouw, waarvan hij de monotonie doorbreekt door er enkele figuurtjes bij te tekenen. De Noter baseerde zich vooral op de oude stadsplannen van Mechelen en op het werk van J.F. Mandulijn (1751-1843).

(‘Het Klooster van Leliëndael’, Heemkundekring Hoembeka, 1984)  

1981 – Septembernummer “De Band” : Moet er geen zand zijn !

“Het verbreden en versterken van de Zennedijk, het aanvoeren van zavel vanuit de zandwinning van het “Bos van Aa” in Zemst, brengt voor onze dorpsmensen heel wat ongemakken mee. Wanneer ge langs de Dorpsstraat komt krijg je daarvan een sprekend bewijs. De vrachtvoerders, die per afgeleverde vrachtwagen betaald werden, razen als gek naar de Zennedijk, stofwolken achter zich latend die alles bedekken en door kieren en ramen in de huizen dringen.

Voetgangers en fietsers zijn niet meer veilig voor de aanstormende reuzen. Sommige chauffeurs weten zich de sterkste en steken dreigend de vinger op naar kinderen die het zebrapad oversteken of brengen hun vinger aan hun hoofd, kwaad kijkend naar fietsers die richting Mechelbaan nemen. Zij zijn de baas in Leest en iedereen moet plaats ruimen voor de zandstormers van de dijk.

Je merkt zo dat alles vlug moet gaan en ze zijn ondertussen bijna doorgestoten tot Hombeek.

Het kapelletje van Leliëndaal dat reeds jaren aan de Zennedijk staat temidden van uitgestrekte weiden en velden werd vlug verplaatst naar veiliger oorden. Het staat nu aan het eind van de Laerestraat rechts langs de wandeling naar Hombeek.

Dat kapelletje herinnert ons aan het klooster van Leliëndaal, dat in 1233 gebouwd werd in de uiterste hoek van het toenmalig Neer-Hombeek, langs de oude weg naar Leest. Dit klooster werd in 1231 gesticht door Lambertus, pastoor van Hombeek en het waren de zusters Norbertinessen die er zich vestigden. Rond de pastoor van de Sint Martinusparochie werd een mooie vrome legende verteld : Lambertus was een natuurminnaar en ging dikwijls wandelen op de linkeroever van de Zenne. Elke morgen ging hij luisteren naar het vogelconcert langs de Zenneboorden, toen nog een heldere en visrijke rivier. Zeven dagen na mekaar zaten de vogels op dezelfde plaats en de dorpsherder telde tot zijn verbazing nooit minder dan 18 heldere zangertjes. “Dat moet een teken van de Schepper zijn,” dacht hij, “hij roept me om hier een klooster op te richten waar iedere dag van de week een loflied wordt gezongen tot de Heer. Daarvoor heeft de Heer die nederige vogeltjes gebruikt om mij een boodschap te brengen.” Hijzelf stelde zijn bezittingen ter beschikking om dat klooster te bouwen. Het ontbrekende geld werd door de parochianen samengebracht en Wouter Berthout, de grondheer stelde zijn grond ter beschikking en verleende hulp om dit klooster te bouwen.

Het klooster van Leliëndaal rees op uit het Zennedal en werd bevolkt door 18 vrome maagdekens. Norbertus werd hun patroon. Het getal 18 werd steeds streng geëerbiedigd. Volgens sommige bronnen zouden zelfs de 18 vogeltjes van pastoor Lambertus de eerste mis in het klooster hebben opgeluisterd met hun gezang. Enkele keren gebeurde het nochtans toch dat het cijfer 18 werd overschreden en de legende vertelt dat in dit geval de proost en de priorin van het klooster in hetzelfde jaar stierven.

Van O.L.Vr. van Leliendaal zijn te Mechelen nog zeven beelden op de openbare weg terug te vinden, o.m. in de Bruul (Jezuietenkerkgevel), in de Keizerstraat, Augustijnenstraat, Arme Klarenstraat, enz. De bekering van St. Norbertus wordt uitgebeeld op de prachtige preekstoel van de St. Romboutskathedraal.

In 1627 werd begonnen met de bouw van het eerste burenhuys of pastorij te Leest. Bij het aanbrengen van de fundamenten gebruikte men steengruis afkomstig van het klooster van Leliëndaal, dat in 1580 door de geuzen volledig werd verwoest.

Oude boeren in de streek spreken van een doorwaadbare plaats in de Zenne op de hoogte van de Laerestraat en Stuivenberg. Zou misschien Stuyvenberg niet zijn ontstaan te danken hebben aan ’t klooster van Leliëndaal ?

Op een recente luchtfoto van de Zenne daar werd een donkere strook waargenomen, die wel eens een verharde doorwaadbare plaats zou kunnen aangeven.

Bij de afbraak van de oude Hombeekse pastorij werd een kleine zuil ontdekt met het schild van Leliëndaal. Ze werd opgegraven in het begin van deze eeuw bij het rechttrekken van de Zenne.

    K. Soors.”

05-01-2013 om 09:41 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 15 augustus : Tornooi Wisselbeker E. Huysmans – VV.Leest

            De wisselbeker werd dit jaar gewonnen door V.K.Heindonk dat in finale

            FC Rapid versloeg met 3-1.

            VV Leest eindigde derde, voor Tisselt, Zennester Hombeek, Ramsdonk, Blaasveld en

            Heffen.  (‘DB’,augustus ’81)

1981 – 15 augustus : Vevoc-Familie-Uitstap  naar de Efteling te Kaatsheuvel.

1981 – Zondag 16 augustus : Landelijke Gilde en KVLV  op uitstap naar Kasterlee.

            Vertrek om 10 u in het Dorp. Terug rond 18 uur.

            Prijs : 200 fr voor volwassenen, kinderen 100 fr.

1981 – Zondag 16 augustus : L.R.V Leest – Ponykamp Pulderbos

“Met tien ponyruitertjes vertrokken we voor een week naar Pulderbos (Zandhoven). Op voorhand waren er al 7 tenten geplaatst, bij onze aankomst werd dan alles uitgeladen en op zijn plaats gebracht. Daarna gingen we met onze pony de omgeving verkennen, en of dat meeviel ! Dennenbossen en landwegen, wat kan een ruiter meer wensen ?

We hebben dan ook 3 dagen gereden dat de stukken er af vlogen. De 4^de dag hebben we dan ook een rustdag genomen.

Woensdagavond, bezoekavond. Er werd voor de ponyruitertjes haring gebakken en door de ouders opgegeten.

Zondag terug naar huis, moe maar tevreden.

Langs deze weg nog hartelijk dank aan onze vervoerders en schenkers van alle eetwaren, groenten, enz.

Tijdens het kamp werd er ook door een BRT-ploeg een filmpje gemaakt over pony’s. De uitzending gaat door op 10,16 en 19 november.” (‘DB’,september ’81)

1981 – Maandag 24 augustus – Gazet van Mechelen : Van Paard gevallen

            “Tijdens het afgelopen weekeinde is Gert De Prins, wonende aan de Kleine

            Heide 27 te Leest, van zijn paard gevallen. Bovendien kreeg hij nog een trap.

            Het slachtoffer werd naar het St.-Jozefziekenhuis te Mechelen overgebracht.

            Doch gezien de aard van de opgelopen verwondingen  moest Gert De Prins

            naar het St.-Rafaëlziekenhuis te Leuven worden overgebracht.”

1981 – Dinsdag 25 augustus : Reis Landelijke Gilde

1981 – Donderdag 27 augustus : Volksdansoptreden door een groep uit Quimper (Fr.)

            Op de terreinen van VV Leest.

1981 – September : V.V.Leest bij de start van een nieuw voetbalseizoen

            Stamnummer : 8077. Stichtingsjaar : 1973. Afdeling : Antwerpen – 3B.

            Terrein gelegen : Dorpstraat. Tel. : 015/ 20.64.59.

            Trainer : Julien Van Den Broecke.

            Nieuwe gezichten : Paul Nees, Michel Sas, Odon Van Camp, Julien Van Den Broecke,

            Tierry Van Praet.

            Oude getrouwen : Willy Bevers, Eddy Boogaerts, Ludi Capiau, Jos Coeckelbergs,

            Guido De Prins, Ludo Goossens, Adriaan Janssens, Luc Lobbestael, Aissa Maroc,

            Julien Van der Trappen, Walter Van Praet, Eric Verbruggen, Rudi Vinckx en Jean

            Vos. (GvM, 3/9/81)

05-01-2013 om 09:34 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 27 juli : De Leestenaars kregen die dag volgende folder van de K.F. St.-Cecilia in hun

             bus :

Mogelijkheid om als lid toe te treden tot de vereniging

Het is best mogelijk dat u wenst lid te worden van onze vereniging. Misschien bent U al lid en kent U in uw buurt, bij uw familieleden, vrienden of kennissen mensen die wensen lid te worden. Dat kan door onderstaand formuliertje in te vullen. Het kan afgegeven worden bij de bestuursleden of in het lokaal van de vereniging, ‘St.-Cecilia’, Dorpsstraat 6 te Leest.

Opdat nieuwe leden zouden weten wat er zoal gedaan wordt door de vereniging sommen we hier de doelstellingen op :

1. Het maken van muziek in verschillende orkestvormen (drumband, brass band, fanfareorkest).

2. De aangesloten muzikanten en drumbandleden de mogelijkheden verschaffen opdat ze in de meest gunstige omstandigheden kunnen musiceren.

3. Het deelnemen aan muzikale activiteiten (cocnerten, wedstrijden).

4. Het opleiden van jongeren eventueel in samenwerking met de erkende muziekacademieën en conservatoria.

5. Het organiseren van muzikale activiteiten (wedstrijden, concerten).

6. Het opluisteren met muziek van activiteiten van officiële aard en ev. van plaatselijke verenigingen.

7. Het organiseren en deelnemen aan allerlei socio-culturele en sportieve activiteiten in groepsverband of individueel.

8. Zorgen voor ontspannende activiteiten voor alle aangesloten leden en muzikanten.

Wat is de taak van het bestuur ?

1. Ervoor zorgen dat de doelstellingen worden uitgevoerd.

2. Voorstellen van muzikanten en leden bespreekbaar stellen op de bestuursvergadering; verslag uitbrengen van die bespreking.

3. De activiteiten en de werking van de vereniging aan de muzikanten en de leden kenbaar maken : -schriftelijk, door het fanfareblad –mondeling : op de wekelijkse repetitie.

Wat is de taak van de muzikanten en de leden ?

1. Op zoveel mogelijke activiteiten van de vereniging aanwezig zijn.

2. Actief deelnemen aan het verenigingsleven.

3. De gestelde doelstellingen helpen verwezenlijken.

Elk lid betaalt een maandelijks lidgeld. Dit bedraagt op dit ogenblik 30 fr. per maand.

Als u dit alles goed vindt, vul dan het onderstaande strookje in en geef het aan een bestuurslid af ofwel in het lokaal !

We heten alle nieuwe leden van harte welkom !

    Het Bestuur.

1981 – 31 juli tot 10 augustus : Bivak Chiromeisjes Grote Brogel

“Als goed-gestemde DO-RE-MIEKES vertrokken we vrijdag, 31 juli naar Grote Brogel op bivak. De tiptiens en de aspi’s reden met hun stalen ros, de kwiks en de tippers werden gevoed met de bus.

We vertrokken in Leest met prachtig weer en toen we in Grote Brogel aankwamen vielen de regendruppels uit de lucht tot blijdschap van onze collega-jongens die met dit weertje afscheid namen van Grote Brogel.

Tien plezante, boeiende en sfeervolle dagen stonden ons te wachten…

Ons bivakthema was : DO RE MI FA SOL LA SI DO. Uit te leggen als volgt : elke muzieknoot heft een totaal andere klank. Daarom kunnen we met al deze verschillende klanken tot een vrolijk liedje komen. Zo is het ook met ons allemaal. Wij zijn allemaal zo heel verschillend van elkaar, hebben onze eigen talenten en onze eigen tekorten. Daarom hebben we elkaar echt broodnodig om een fijne leefwereld op te bouwen. Onze wereld wordt pas echt tof wanneer iedereen eraan meebouwt, zoals een liedje pas echt mooi is wanneer alle muzieknoten erin voorkomen.

In dit thema hebben we met 97 jonge mensen geprobeerd een fijne leefwereld op te bouwen.

Elke dag was er ook een tip die ons zei waar we die dag eens extra aandacht moesten aan besteden. Die dagtips luidden als volgt :

-zaterdag 1 augustus : KNAP, ZEG ! Dit was onze eerste volledige bivakdag : we verkennen de omgeving, we zien al die mooie bossen rondom ons, die mooie bloemekes, de landelijke wegen en we zeggen : “Wat is het hier toch knap, zeg !”

-zondag 2 augustus : HART TEGEN HARD. Dit is de dagtip van de sportdag. In groepjes van ongeveer 7 personen hebben we ons eens extra sportief opgesteld. We deden hoogspringen, hindernissenkoers, sprint, verspringen, kopstand en wat weet ik nog meer. Natuurlijk was er ook een prijs aan verbonden. Belangrijk was echter dat we bij het uitvoeren van al deze activiteiten niet HARD gingen zijn voor elkaar maar dat we samen speelden met een

HART : de anderen aanmoedigen  en helpen en écht kansen geven aan elkaar.

-maandag 3 augustus : GEEF ACHT ! WIJ ZIJN AAN DE MACHT ! Oefff ! De leidingsploeg mag vandaag even uitblazen ! De aspiranten –onze oudste afdeling- nemen vandaag de macht in handen ! “Eindelijk eens andere en betere leidsters !?”

-dinsdag 4 augustus : NOOTJES VOOR ONZE SAMENZANG. Inderdaad, alle muzieknootjes waren tot nu toe nog niet aanwezig in Grote Brogel. Maar vandaag, rond 11 uur ontvangen we onze prutskes en onze speelclub met open armen.

Nu zijn we voltallig, ons liedje zal nu nog mooier klinken.

-woensdag 5 augustus : HALFWEG…ERAAN SLEUTELEN. De grootsten zijn reeds halfweg. En met zoveel jonge mensen samen  op bivak gaan, dat is wel een hele opdracht. Daarom vonden we het belangrijk om onze gitaar vandaag eens wat bij te stemmen. We praten

eens over de voorbije dagen en we zoeken samen naar wat er nog kan verbeteren. We stemmen onze instrumenten bij om de volgende vijf dagen nog toffer te maken dan de

vorige !

-donderdag 6 augustus : DE DENNEN ROEPEN ONS. Met pak en zak en met een strohalm in de mond gaat iedereen vandaag op trektocht. En ’t was juist zo’n snikheet weer. ’s Avonds moesten de verbande schouders en billekes goed ingewreven worden…

-vrijdag 7 augustus : SAMEN PLOEG(EN). Vandaag spelen we een ganse dag met heel de groep samen. Een groepsdag stond in het thema van “de horoscopen”. Per groepje stonden er zowel kleintjes als groten. In de voormiddag hebben we met al deze groepjes estafetten gespeeld en in de namiddag was er een groot bosspel.

-zondag 9 augustus : SPETTEREND VUUR. De voorlaatste dag : we laten het chirovuur nog eens goed branden op deze laatste volledige bivakdag ! En ’s avonds houden we een kampvuur als bekroning van het bivak.  Wat een spetterend vuur, zeg !

-maandag 10 augustus : JIJ BENT FORMIDABEL ! De laatste dag. We hebben 10 dagen SAMEN geleefd, gespeeld, gegeten,… We hebben elkaar een heel stuk beter leren kennen. Sommigen en misschien vele mensen hebben we echt ontdekt of herondekt met hun talenten en hun goede kanten. Bij iedereen is immers iets goeds te ontdekken ! Echt mens, jij bent formidabel ! Hopelijk blijft er van die goede sfeer die er in elke afdeling op bivak heerste achteraf nog veel bestaan. In ieder geval, daar doen we ons best voor.

Het bivak ’81 in Grote Brogel zit er weeral op en we mogen zeggen dat het een tof bivak was. Met frisse moed starten we in september het nieuwe chiro-werkjaar.
Hopelijk wordt het weer fijn !

       Vera.”   

05-01-2013 om 09:31 geschreven door Marcel Van Hoof

Vervolg Sint-Cecilia Wereldkampioen.

Samenstelling van het fanfare-orkest dat optrad op zondag 19 juli 1981 te Kerkrade

                                Dirigent : J.P. Leveugle

Edward De Maeyer                           Bart Lauwens            

Alfons Van Asch                                 Rik Lauwens

Hendrik Verbeeck                              Ludo Robbens

Emiel Verschueren                            Jozef Van Asch

Jan De Decker                                    Maria Van Kerkhoven

Lieve Van Kerkhoven                         Michel Leveugle

Antoon Lauwens                                Willem Lauwens

Hubert De Borger                              Linda Van Alsenoy

Patrick Leveugle                                Günther Schipman

Stan Gobien                                       Rik De Bruyn

Ghislaine Poedts                                Louis Verschuren

Nicole Moortgat                                William Blockmans

Jan De Borger                                    André Walschaers

Ronny Van der Auwera                    Leopold Huybrechts

Maggy De Borger                              Julien Lauwers

Johan De Win                                     Luc Verschueren

Luc Vertommen                                 Freddy Walschaers

Jan Van Medegael                             Danny Robbens

Vera Van Medegael                          Jef Vloeberghen

Christel De Maeyer                           Eugeen Vloeberghen

Juul Vloeberghen                               Hans Verschueren

Ingrid Polspoel                                   Albert Robijns

Christa Polspoel                                 Jozef Aerts

Ann Van Roy                                      Constant Van Alsenoy

Ilse Lauwens                                      Albert Van Alsenoy

Patrick Huybrechts                            Robert Leveugle

Walter Van de Venne                        Paul Van Roy

Serge Piessens                                    Kamiel Verschueren

Edy Van Asch                                     Ann Van den Vondel

Patrick De Hondt                               Hendrik Verschueren

-Onze jongste muzikanten : Vera Van Medegael & Ronny Van der Auwera (12 jaar).

-Oudste muzikant  : Eugeen Vloeberghen (79 jaar).

-Gemiddelde leeftijd van de meisjes (22% van de muzikanten) : 16,5 jaar.

-Gemiddelde leeftijd van de jongens (78% van de muzikanten) : bijna 34 jaar.

-Gemiddelde leeftijd van het ganse korps : iets meer dan 30 jaar.

        Het Bestuur.”

Dit was nog niet de sterkste of volledigste orkestbezetting.

-Franky Lauwens en zijn vriend Rudy Peeters waren soldaat en konden  niet alle repetities meemaken. Om die reden speelden ze niet mee en Linda Moons was in blijde verwachting…

1981 – Van 21 tot 31 juli : Bivak Chirojongens te Grote Brogel

De dag voor het vertrek deden de chiro-jongens een omhaling in de gemeente om hun bivak te sponsoren vooral met groenten en aardappelen. Suiker hadden ze nog voldoende in voorraad. Daarvoor werd de gemeente in twee gedeeld, de jongens deden de helft van de straten aan, de meisjes op 30 juli de andere helft.

“Op 21 juli was het weer zo ver. De mannen van de chiro vertrokken weer op bivak. Dit keer werd Grote Brogel, nabij Peer, de uitverkoren kampplaats. Grote Brogel is zo’n typisch Limburgs dorpke waar de huizekes aan de kerk kleven en de boerderijen in de schaduw van de bossen stille getuigen zijn van het harde labeur dat moet geleverd worden door de boeren om de keiige zandgrond te bewerken.

In één van die boerderijen, de Heidehoeve, gingen we 10 dagen samen leven en spelen onder het thema “De droom van een boom”. ’t Was echt tof, ’t weer viel mee en de omgeving had ons veel te bieden. En we hebben met volle teugen van dat alles genoten. Samen hebben we wat geluk proberen te beleven, eenvoudig, gratis geluk, en toch niet te betalen.

En dat geluk vonden we in de kleine dingen en elk moment dewelke de dag ons schonk.

Ik denk aan de rust. Rust na een reuze dag met springlevende mannen waar pit in zit. Koffiekannen van vroeger vullen en dampende koffie schenken. Spetterende spelen bedenken en blauwe bulten “krijgen”. Dagen dieper lucht insnuiven en hoge bomen “vangen”. Wakker worden met de hanen en opstaan met de dag die openritst. De schouderklop van een vriend die warme vriendschap betekent, en nog veel meer.

Het bivak was weer een bevestiging van het feit dat jonge mensen in deze crisistijd nog zin hebben om er samen iets van te maken, om elkaars talenten te leren ontdekken en mekaar te waarderen in een sfeer die eigen is aan de chiro.

Vanaf september starten we dan terug vol enthousiasme met een nieuw jaarthema : WEER JEZELF MET MEER.

En dat zullen we dit jaar zeker trachten te doen !

   De chiroleiding.” 

1981 – Zondag 26 juli : Georges Veillez Ridder in de Orde van Leopold II.

            Na het plechtig Te Deum ontving Georges Veillez, tijdens een receptie op het

            oud gemeentehuis, de onderscheiding van “Ridder in de Orde van Leopold II”.  

03-01-2013 om 09:41 geschreven door Marcel Van Hoof