“Krieën ik ook nog medu noet kariot van u noto! E giedur?”
In tkafee ‘Du flowu pluzantn’, lanks du Kabaretstroatu in Westendu, zit Sjoarul u ‘Leffu bloent’ tu drienkn. Nu kiekt regtu vooör em no zu glas mo nu zieët ut eiguntlik nie. Nu sjhut reegulmoatug zu kop wegeweeru. Du kafeeboas ‘dun Tjinu’ wit datnem nu mo best grust lat. Du deuru gotoopn e zu moat Jif, ginu van du slimstu, komt al oeëstn bin. Jif: ewel, Sjoarul, wa sjhilt ur, kamuroat? Goat ut nie? Sjoarul: og vint, zwieg zeeëru, ken u naksiedent get en kzien in fowtu. Ken moeëtn bloazn e twastur boovn! Nie veelu wi, zeit du zjandarmu, eu… pliesju, mo tog strafboar! Jif: ja, zu zien do string up, ee. Ju mag mo 5% alkol i ju bloeët en, wi! Sjoarul: 0,5 promielu, Jif, dadis taantal gramn alkol pur lietur bloeët. Jif: E nej utwa? E ju veelu sjhaa a ju noto? Sjoarul: U bitju zeeër a mu noarmus en a mu sjhoeërn, mo mu noto is pirttotal. Tis wel u noet kariot, ee, veeërtieën joar. In okoazju gukogt, mo na nog mor oendurt duust kielomeeturs. Jif: E ja nog mo juustu no du kaarwasj guwist! Goj nu u niewn koopn? Wufurn? Sjoarul: Mo Jif tog! Niet du zot oedn mem ee! Kweetnt nog nie! U sportwaagn got alusiïns nie zien. Op da moment komdundur moat Juul bin en dun dieën is zot van otoos. Jif: Ne, wieën da mu doar en! Zeg gie u ki wafur noto da Sjoarul moe koopn. Juul: Worom kop ju gin tesla? Jif: u wadu?
Juul: das zoon oto met du nilutriek. Dadet nogal u bitju vooördeeëln, wi! Sjoarul: ja, wufur alumalu te? Juul: ju butaalt mindur of gin bulastiengn, ju krieg suubsiedies, toenduroet is goekoopr en nu vurbruukt mindur. Ju kut doa vieëroendurt kieloomeeturs mee rieën zoendur bie tu tankn e jetur meeër platsin, ook. En, Sjoarul, lik of daj gie u groeënu joengn ziet: nis veelu proopurdur daju noedu noto. En witju wadook? Ju kut doamee noga sjetu geevn, wi!. In 5,6 sukondn zit ju anoendurt pur euru! En du leeëgstu sooörtu van du tesla, model S, kost mo vuuvuntjeevuntug duust euro. Mo ja, dadis ook u sjieku futeuru, ee?
Sjoarul: Ziej zot joaju, Juul? E mu zien nie mi joenk wi! E ju meug tog nowurs mi zeeëru rieën Vroegur dostunk nog u kirup zu steërt duwn, mo nu rieënk noois mi lik du zotn, kzien dovoarn toet. En goekoop int vurbruuk? Gloovu gie dadu? Tsjhient datu nilutriek weeru got upsloan!
Juul: ja mo, ju kudut alutweeë ee, rieën up ilutriek of rieën up naftu. Wata jook kut doeën, ojt guluk et van nog u naantal joarn tu leevn, is u noto die zeëvu riet koopn. In tjoar twientug of zeëfs u bitju vroegur goan zup du mart komn … en teegn u butaalboaru pries, ee! Sjoarul: nie zeeëvurn ee Juul! Gie ziedu goejn! Oj gie peist dangkik oendurtusjhun oovral me mu vieloo noartoe goan rieën? Jif: be ja, das u goe gudagt want ju go nie trekn van du vurzeekriengu e ju go nog u boeëtu kriegn, da goju u noop gelt kostn. E mu weetn alumalu dat u noto nie goekoop is ee! Juul: Das juustu, an u noto ziendur stief veelu kostn! Pijs mor u kir an du keuriengu, ant vurbruuk, butaaln voe tu parkeern, toenduroet, dersteliengn, du rietaks, vurzeekriengu en u noop aksiswaarn lik u geepeejis, … E nu en ton u kir u purses! Jif: Zeg Juul, go zu wuuf, die nie ku rieën, ton aleeënu du komisjus kun doeën met die noto??
Juul: mobe niïns, Jif! Ju moe vorloopug zeëfs nog me tweeën in du waagn zitn, wovan eeën agtur tstieër. Ot ur utwa vurkeirt goat met dun iliktroonieka, moet ur tog utwieën iïngriepn, ee. Jif: mo voe du restu go ju nieëtn mi moeëtn doeën?
Juul: vandujoaru got nal up eeën rievak kun rieën up dotostraadu of in du fielu. In 2018 got nal van rievak kun wisuln en vanof 2020 got nook kruuspuntn kun oovursteekn. Jif: Tis tog straf ee? Woa got uuzu weërult tog nortoe?
Een woordje uitleg Ik heb in de facebookgroep ‘Je bent van Westende als…’ al drie keer een tiental Westendse woorden gelanceerd uit mijn ontwerp van ‘Westends woordenboek’ van zo’n 130 bladzijden. Daarop kwamen enkele reacties, ook negatieve. Vooral het schrijven van de doffe e als u schijnt een twistpunt te zijn. Ik schrijf namelijk zoals je het uitspreekt. Ik stelde immers vast dat er bij gebruik van ons dialect in facebookberichten nogal wat verschillen waren. Ik nam me dus voor een poging te doen om die verschillen wat uit te vlakken. Ik beweer daarmee dus niet dat ‘mijn’ Westends het enige juiste is. Voor diegene die moeilijkheden hebben bij het uitspreken: lees de tekst minstens één keer luidop.
En mijn vraag aan jullie: we laten het West-Vlaams/Westends toch niet uitsterven, hé, zoals de UNESCO beweert?
Ziehier enkele vertalingen van woorden uit mijn tekst, die ook bedoeld zijn om mijn schrijfwijze te verduidelijken:
agtur tstieër: achter het stuur (ch uitgesproken als g + gerekte ie) aksiswaarn: accessoires (toebehoren) allussiïns alleszins (gerekte i) bloent: blond butaalboaru: betaalbare daddis: dat is dostunk: durfde ik dovoarn: daarvoor e nej utwa?: en heb je iets? fowtu (in): in fout gieddur: jullie illutriek: elektriciteit komdundur: komt hun kuddut: kunt het lanks: langs mobbe niïns: maar neen zij naksiedent (u): een ongeval nieëtn: niets oeëstn: hoesten oendurtusjhun: ondertussen pluzantn: plezante purses: proces-verbaal sjhoeërn: schouders sjhut (nu): hij schudt toet: te oud vandujoaru: dit jaar vuuvuntjeevuntug duust: vijf en zeventig duizend weërult: wereld (gerekte e + d uitgesproken als t) zeëfs: zelfs zeir: pijn zeivurn: zeveren (afkapping werkwoord met wegvallen eind-u)
Kerst 2015 in Westende: Sti-i-i lle nacht, donkere nacht!!!
Kerstmis is een geliefd feest dat bijna overal in de wereld bijzondere glans krijgt door de helle, kleurrijke verlichting aan huizen, bomen, palen, … In Middelkerke houdt men daar schijnbaar niet zo van! 'Pure geldverspilling', zal ons gemeentebestuur zeker gedacht hebben. “We kunnen beter wat sparen om megaprojecten uit te voeren, om een nieuwe kursaal te bouwen, om de dijk te verbreden, om ondergrondse nauwelijks bezette parkings aan te leggen, om nieuwe kunstwerken aan te kopen voor het beeldenpark, om pleinen aan te leggen, om uitkijktorens van 250.000 euro te bouwen, om tennistornooien en wielerkoersen te subsidiëren of zelf te organiseren, voor recepties, … Daarmee lokken we tenminste nog meer toeristen naar onze badplaats. Gezelligheid, mooie feestdagen voor de inwoners, dat is niet meer van deze tijd.”
Werken in Westende-dorp? De kerstverlichting in Middelkerke, was bij het jaareinde 2015 beneden alles. Ook in de kerngemeente eigenlijk, maar vooral in Westende-dorp en Lombardsijde. Zo zag de verlichting er tussen beide uit: om de twee telefoonpalen een lichtbron(netje).
In Westende-dorp was er helemaal niets!! Ik hoor ze al afkomen met “Ja, maar, met die werken” Dan hadden ze juist de bewoners van het dorp, een hart onder de riem moeten steken. Een riem onder het hart, zou ook goed geweest zijn. Een kabel is toch rap getrokken. Enkele bijkomende kerstbomen op de meest afzichtelijke plaatsen, zouden een kleine plaaster op de wonde geweest zijn. En waarom geen kerststalletje aan de kerk? Ook omwille van het feit dat het kerkplein een opslagplaats voor bouwmaterialen geworden is? Die had men dan maar wat moeten camoufleren. Waar een wil is, is een weg. Maar die wil was er schijnbaar niet. Twee of drie onverlichte kerstbomen tegen een verkeerspaal geplakt, was echt veel te weinig. Vergeten we niet dat al die mensen al maanden op een bouwwerf leven! En de werken zijn bijlange nog niet gedaan! Had men trouwens de bewoners niet kunnen benaderen om zelf een inspanning te doen? Nu waren er slechts een tweetal die zelf een klein lichtje in de duisternis deden branden. Durfde men de confrontatie niet aan?
De Badenlaan Wie in een straat woont waar mensen nog met elkaar praten, mag zich gelukkig achten. Ja, zulke straten vind je nauwelijks nog. De Badenlaan in Westende-bad is er nochtans zo één. Dat is te danken aan Willy Schelstraete en Luc Annaert en hun feestcomité. Wat die zo allemaal voor hun medebewoners in petto hebben? Laten wij dat even overlopen.
Jaarlijkse rommelmarkt Op 12 september 2015 richtten ze voor de elfde keer een grote rommelmarkt in. Vorig jaar waren er meer dan 400 standhouders. Tot voor een paar jaar beperkte de markt zich tot de Badenlaan zelf, maar later werd die uitgebreid tot de Duinenlaan. Dat zal dus wel aardig wat opbrengen! En wat gebeurt er dan met de winst? Elk jaar schonken de organisatoren een cheque aan het Kinderkankerfonds. Mooi toch? Om de medewerkers te bedanken en een nog hechtere band onder de bewoners van de straat te smeden, werd ook elk jaar een ontbijt voor de bewoners van de wijk georganiseerd. Tenslotte had er elk jaar een nieuwjaarsfeest plaats, in aanwezigheid van het voltallig gemeentebestuur (volgens de foto’s) om de vriendschapsbanden te onderhouden en om dat te bedanken voor de subsidie die de evenementen in de straat moet ondersteunen. Tijdens de eindejaarperiode werd gezorgd voor kerstverlichting, wat de straat tot best verlichte, kleurrijkste en gezelligste straat van de gemeente maakte. Je kon er niet naast kijken, natuurlijk! Tijdens de voorbije kerstperiode was de Badenlaan de donkerste straat van Westende. Waarom toch? Dat vroeg iedereen zich af. Tot op Facebook een verhelderend bericht verscheen. Wat was er gebeurd? Op 8 oktober 2015 kreeg het feestcomité vanwege het gemeentebestuur het verwijt te horen dat bij het opstellen van de rommelmarkt de straat beschadigd werd door de nummers van de standhouders op de grond te plaatsen. Verrassing alom want dat was nu al de 11° keer dat ze hetzelfde deden en nooit had iemand daar iets op aan te merken. Het verwijt ging tevens gepaard met het dreigement dat er geen vergunning voor de volgende markt meer zou gegeven worden, zolang die nummers niet verwijderd waren. Maar geen probleem! Even de relaties aanspreken en dat zou wel geregeld worden. Waar dienen politieke vrienden anders voor? Maar … alhoewel mevrouw de burgemeester samen met de secretaris de brief ondertekend had, bleek ze niet op de hoogte te zijn (!!!). De verantwoordelijke ambtenaar, die het document opstelde, zou ‘onbeleefd’ uitleg gegeven hebben Hij zou beweerd hebben dat hij en niemand anders verantwoordelijk is voor de gasboetes. Hij zou de organisatoren ook verweten hebben, nooit een vergunning aangevraagd te hebben voor het ophangen van vlaggen en wimpels, noch voor het aanbrengen van de kerstbomen en de verlichting. De aansluitingen voor de verlichting kwamen nochtans van de gemeente en de bijhorende goedkeuring ook… Maar … dat was een andere dienst, natuurlijk.
Wie heeft er nu gelijk? Vooreerst sluit ik mij aan bij het facebookbericht van Lode Maesen: “Alweer wordt een ambtenaar de kop van jut. Weet dat die alleen maar uitvoert wat het college van burgemeester en schepenen beslist en opdraagt. Als die mensen dan zelf niet meer weten wat ze ondertekenen, dan is dat niet de schuld van die ambtenaar. Dus, schiet niet op de boodschapper, wie dat ook zou kunnen zijn. De enige verantwoordelijken zijn de gezagsdragers die bij deze weer hun verantwoordelijkheid ontlopen door van niets te weten....." Het kan natuurlijk niet dat een prachtig initiatief door dit gebeuren een stille dood zou sterven. Misschien moeten de organisatoren gewoon de vergunningen aanvragen die in zo’n geval voorzien zijn. Ik meen dat dit voorval niet mag leiden tot het schrappen van de activiteiten die al zolang van de Badenlaan een bijzondere straat maken. Ze moeten begrijpen dat het schepencollege de betroffen ambtenaar, die tenslotte maar zijn werk doet, zeker niet in het ongelijk mag stellen. Op facebook noemt iemand hem ‘machtsgeil’! Ik vermoed dat hij gewoon geschermd heeft met de ondertekening van de brief door zijn oversten. Hij zou in dergelijke gevallen wel rekening moeten/kunnen houden met wat er in het verleden gebeurd is en daarom open blijven staan voor discussie.
Dat zijn de voornaamste klassieke wensen die over en weer gaan bij nieuwjaarsrecepties. Dat wens ik ook aan alle lezers van deze blog. Dat was ook niet anders op de achtste editie van de gemeente die op 3 januari 2016 van 11 tot 13 uur de lokale jaarinzet moest zijn op het marktplein, (in het Middelkerks ‘op het evenementenplein’). Ik had er geen meer meegemaakt sinds die van januari 2012. Toen ging het ‘uitbundig’ vieren van een nieuw jaar nog door op het plein vóór ‘De Branding’. Er waren enkele wijzigingen, onder andere de inwisseling van een mannelijke burgemeester voor een vrouwelijke. Maar er werd ook op organisatorisch en financieel vlak ingegrepen. De huidige bijeenkomst mag succesvol genoemd worden. Het goeie weer was natuurlijk van de partij. Warm was het niet, maar wie daar behoefte aan had, kon rond de kachel (lees ‘vuurkorven’ of ‘braseros’) handen en voeten verwarmen.
De aanwezigen
Zeer veel volk! Is dat omdat het gratis is of uit sympathie voor de aan de macht zijnde partijen? Wie zal het zeggen? Zeker is dat ik bitter weinig Westendenaars ontmoette, buiten raadsleden of bestuursleden van de meerderheid. Westende had dus weer geen eigen receptie. De politici van de oppositiepartijen blonken alweer uit door hun afwezigheid. Ik vind dat ze daar verkeerd mee doen. Zij (CD&V, LDD en N-VA) organiseren wel een eigen receptie, al dan niet in een West-Vlaams kader (SP-a). Daardoor lijkt het erop alsof de gemeentelijke receptie er één van de Open VLD is. Aan de verschillende dialecten te horen, bevonden zich veel tweedeverblijvers onder de aanwezigen. Zij zien dat blijkbaar ook als (kleine) compensatie voor de hoge taks die hen door de gemeente opgelegd wordt. Draagt dat misschien ook bij tot een verbroedering met de lokale bewoners? Ik vrees van niet, de klassieke uitzondering die de regel bevestigt daargelaten.
De toespraak van de burgemeester Het valt op hoe weinig mensen daar naar luisteren en gewoon verder babbelen. De geluidsinstallatie was nochtans prima en gehoorgestoorden, zoals ik, kunnen dat alleen maar toejuichen.. Ik heb er enkel uit onthouden dat Janna zichzelf een ‘vooruitkijker’ noemt en dat volgens haar ‘gedane zaken geen keer nemen’. Bedoelde ze daarmee dat ze visie heeft? Komaan! En dat we moeten vergeten welke fouten zich reeds onder haar bestuur voordeden. Is dat niet wat al te simplistisch?
Frieten vervangen door pizza Je kon geen frieten meer krijgen bij ‘Verkindere’. Die waren vervangen door stukjes Pizza van de NV Carillon uit Dentergem. Ik heb destijds de gulzigheid beschreven waarmee sommige Middelkerkenaars en/of tweedeverblijvers zich op één of twee (… of drie) zakken friet stortten en er een heel lange wachttijd voor over hadden. Daar had men deze keer een mouw aan gepast. Bij aankomst, na een korte tijd aanschuiven, kreeg elke aanwezige, ook de schepenen (!!), een heuse stempel opgedrukt, zoals destijds als we naar een bal gingen. Iedereen kreeg ook een jeton, recht gevend op één en slechts één stuk pizza. De tijd om echt aan een pizza te geraken, was wel veel langer. Ik heb daarvan maar afgezien.
Betere sfeer Destijds vond ik de sfeer ondermaats. Die was nu, na een aarzelend begin, veel beter omdat het kwartet ’Funky D’ enkele bekende schlagers aanhief, waar de ondertussen inwendig wat opgewarmde, vooral oudere aanwezigen, lustig konden meezingen. De band bestaat uit 4 muzikanten/artiesten. Een Funky ‘D’ experience is een interactieve show waarbij het publiek direct wordt betrokken. De aanwezige groep bestond uit een zangeres, een zanger, een saxofonist en een trompettist. De artiesten hadden zich opgesteld op vier éénmanspodia, op nauwelijks enkele meters van elkaar. Als ik hier een eerste suggestie mag doen: zet liever drie grotere podia verspreid over het plein zodat de artiesten zich kunnen verplaatsen van het ene na het andere, zodat de toeschouwers/toehoorders niet moeten drummen om in het centrum te geraken. Een algemene geluidsinstallatie moet de muziek natuurlijk over het hele plein doen weerklinken. Een tweede suggestie: gezien het aantal aanwezigen, maak de in te nemen ruimte van het plein wat groter.
Besparing op dranken? Om 12u10, dus halverwege de receptie, wou ik een warme chocolademelk drinken, maar … de beide verkooppunten waren uitverkocht. Een kleine jenever, dan maar? Niet te verkrijgen! Was dat om besparingsredenen? Als ik in Middelkerke dat woord hoor, ja dan kan ik een grimlach ( = bittere lach) niet onderdrukken.
Besluit De huidige organisatie van de nieuwjaarsreceptie lijkt mij van de betere soort. Maar … wanneer wordt eens het goede voorbeeld van De Haan gevolgd, afwisselend in De Haan en in Wenduine?
Lees ook mijn vorig artikel van 9.1.2012: ‘Waren er ook inwoners van Westende op de nieuwjaarsreceptie in Middelkerke’ (zie map ‘Evenementen’)
Bron Foto’s van Gilbert Cogghe en 1 van gemeentelijke website
Middelkerke: Waartoe een onstuitbare drang om uniek te zijn, kan leiden
Vooreerst mijn verontschuldigingen omdat ik mijn belofte niet nagekomen ben. Ik zou namelijk verslag uitbrengen over de verschillende eindejaarevenementen maar wegens ziekte gingen kerstavond, kerstdag en de drie volgende dagen in een waas aan mij voorbij. Dat is me dus niet mogelijk geweest. Na mijn herstel bleef er mij niet zo veel keuze meer. ‘Icefest’ moest ik toch absoluut zien, want die unieke schaatspiste op kunststof werd door Janna en Michel zo uitbundig geroemd dat het zonde zou geweest zijn om dat te missen. Nu ben ik wel ziek geweest, maar ik kon nog lezen tussen het innemen van medicatie door. Spijtig genoeg was er geen heuglijk nieuws over dat unicum. De kunststof zou namelijk niet gebracht hebben wat er van verwacht werd. Ja, de piste kostte wel 30.000 euro maar dat zou vlot teruggewonnen worden omdat de piste onder alle weersomstandigheden zou kunnen gebruikt worden: geen smeltend ijs meer en dus ook geen mazoutverslindende ijsmachine. Mogen we dan nog spreken van een ‘Icefest’? Of is het eerder een ‘synthetic fest’? Nu goed, als de doelstelling maar gehaald wordt. En dat bleek geenszins het geval geweest te zijn. Op 20 december schreef Bernard Vanneuville van Focus WTV dat ‘lekker glijden toch wat anders is; zelfs voor ervaren schaatsers is het wennen’. Een sussend woord van Michel Landuyt dat dit voorbij zou zijn als de piste enigszins ingeschaatst was, moest de oplossing brengen. Bekijken jullie op onderstaand filmpje hoe Janna het goede voorbeeld gaf en wat Michel erover te vertellen had.
Op 29 december 2015 om circa 14u30 kon ik dan toch een bezoek brengen om de schaatsers aan het werk te zien. En wat bleek? De piste was leeg … totaal leeg. Iemand die er vanaf het begin al omtrent was, zei mij ‘de mensen houden er niet van omdat het geen echt ijs is’. Dan pak je eens uit met een primeur!
En de omkadering? Ik heb geen enkel optreden bijgewoond in Festihut maar het programma was veelbelovend. De schikking van de zaal zag er beter uit dan in 2014. De algemene schikking van ijspiste, ‘Festihut’ en stalletjes onderging ook een grondige en gunstige facelift, maar … waren dat kerststalletjes die een kerstsfeer moesten creëren of waren dat kermiskraampjes?
De versiering vóór het casino was een mooi stuk.
Bj het naar huis rijden, kreeg ik plots de ingeving om ook even de kerstmarkt in Nieuwpoort te bezoeken. Wat hadden die ervan terecht gebracht? Wat een enorm verschil! Geen rode loper, maar een druk bezette schaatspiste!!
De opstelling van zo’n 15 kerststalletjes van lokale verenigingen tussen vele kerstbomen, creëerde een echte kerstsfeer. Voor de kleinsten werden ook een paar attracties voorzien.
Hier was er weliswaar ook geen 'Festihut’ met voorstellingen in een verwarmde tent, maar slechts een open podium. Er grepen wel dagelijks live-optredens plaats. Als je warm gekleed bent moet je daar ook kunnen van genieten. En als het moet (?) dan helpen een paar jenevers wel. En het was ... precies zomer!! En een groot pluspunt: de markthoreca kon hier ook een graantje meepikken.
Besluit De ijspiste werd dus opnieuw een flop!! Onze gemeentebestuurders zouden dringend eens uit hun ivoren toren moeten afdalen. Waarom altijd de beste willen zijn? Waarom niet eens rondkijken in de omliggende gemeenten en er de nodige lessen uit trekken? Waarom altijd alleen aan de toeristen denken? Minder sparen op gezelligheid tijdens de eindejaarsfeesten, de inwoners zullen er dankbaar voor zijn.
Eind oktober 2015 kreeg de gemeente Middelkerke de ‘GoeBezig-prijs2015’ uitgereikt door Vlaams minister voor Plattelandsbeleid Joke Schauvliege, als beloning voor haar gestructureerd en doordacht participatiebeleid. Ik zou niet liever doen dan de betrokkenen allemaal hartelijk te feliciteren, maar ik wil tevens voorzichtig blijven.
GoeBezig zijn is een moderne uitdrukking die graag en vooral gebruikt wordt als men tevreden is over iemands prestaties of … over die van zichzelf. Klopt die bewieroking van de verdiensten van Middelkerke wel met de realiteit? Laat er ons even dieper op ingaan.
Wat verstaat men onder ‘Participatiebeleid’? Het begrip ‘Participatie’ is stilaan in de plaats gekomen van ‘Inspraak’. Participatiebeleid is het betrekken bij het beleid van burgers, maatschappelijke organisaties, bedrijven en/of andere overheden in een zo vroeg mogelijk stadium. Waarbij in een open wisselwerking, met hen de voorbereiding, de bepaling, de uitvoering en/of evaluatie van het beleid wordt vorm gegeven. In het Gemeentedecreet van 6 juli 2005 zijn een (beperkt) aantal regels opgenomen die het voor de steden en gemeenten, maar ook voor de burgers, mogelijk maken een participatief of interactief beleid te voeren. Onder Titel VI ‘Participatie van de burger’ vinden we vier maatregelen terug inzake inspraak (art. 197-220): klachtenbehandeling, adviesraden en overlegstructuren, verzoekschriften aan de gemeenteraad, de gemeentelijke volksraadpleging. Het is niet steeds duidelijk hoe de participatie juist afgebakend wordt. Als ik zie hoe de gemeenteraad meestal voor voldongen feiten geplaatst wordt en welke routine-, en onbelangrijke punten daar behandeld worden, als ik lees dat de meeste belangrijke beslissingen gedelegeerd werden naar het schepencollege, dan vrees ik dat ook de inspraak van de bewonersgroepen niet is wat ze zou moeten zijn. En … dat onze beleidsmensen er niet echt voorstanders van zijn. Natuurlijk is het voor de betroffen bewoners nuttig, ja zelfs noodzakelijk dat hun mening gevraagd en soms zelfs ingevolgd wordt als het gaat over punten die hun onmiddellijke levenssfeer aanbelangen. Als belangrijkste wil ik vermelden het informeren over wegenwerken, het samen waken over de verkeersveiligheid (fietsroute in Leffinge), de aanleg van speelpleinen (in Slijpe en Sint-Pieters-Kapelle), gebruik van kerk als vergaderzaal (Sint-Pieterskapelle), ...
In het totale kader van het algemeen beleid blijven die beslissingen echter beperkt. Inspraak in wat voor de lokale bevolking echt belangrijk is, zoals het gebruik van ons belastinggeld, het subsidiëren en inrichten van mega-evenementen, dure soms nutteloze aankopen, investeringen, meerjarenplannen, bouwen van ondergrondse parking voor miljoenen euro’s, ... dat is nog wat anders. We herinneren ons ook allemaal wat toenmalig burgemeester Landuyt ooit zei over informatieavonden. Hij noemde ze oneerbiedig ‘praatbarakken’. Maar we willen het hier hebben over die GoeBezig-prijs, die niet uitgereikt wordt omdat de gemeente een gezond financieel beheer voert, noch over democratie in het algemeen. Hoe verloopt die beperkte wisselwerking tussen overheid en bevolking?
Samenlevingsopbouw Dat was ooit een initiatief gebaseerd op de Engelse methodiek ‘Village Appraisals’. Bewonersgroepen van de plattelandsdorpen kunnen dus adviseren, inspraak hebben en op sommige momenten mee beslissen over thema’s die direct invloed hebben op hun nabije leefomgeving.
Tijdens de legislatuur 2006-2012 behoorde ‘Samenlevingsopbouw’ tot de bevoegdheden van schepen Geert Verdonck. Die term had hij zelf overgenomen van de organisatie ‘Samenlevingsopbouw’, die actief was/is in de verschillende Vlaamse provincies, met steun van de provincies. Hij vond (en vindt nog altijd) ‘Inspraak’ en ‘Participatie’ van de bewoners belangrijk. Dat gold vooral bij alles wat de gemeentelijke overheid in hun omgeving van plan was/is of op voorstel van de bewoners eventueel zou kunnen realiseren. Hij had toen een opbouwwerkster in dienst, die gecoacht werd door Samenlevingsopbouw en ook volgens hun methodieken werkte. De gemeente ‘huurde’ haar eigenlijk van samenlevingsopbouw. Hij koos voor deze formule omdat deze persoon dan onafhankelijk kon werken, los van politieke bemoeienissen uit het College. Onder zijn gezag werden de DorpInZicht-groepen opgericht, met als start het uitdelen van vragenlijsten in te vullen door de plattelandsbewoners: Sint-Pieterskapelle (2007), Slijpe (Dec 2008), Schore (jun/jul 2009), Mannekensveere (2010) en Leffinge (eind 2011).
De Dorp inZicht-groepen zorgen, met steun van het gemeentebestuur, voor heel wat lokale evenementen in het hinterland. We mogen dus zeggen dat Geert Verdonck een groot aandeel mag opeisen in de verwezenlijkingen totnogtoe. Naar het schijnt gebeurde dat allemaal dik tegen de zin van de Open VLD. Zij zagen deze initiatieven helemaal niet zitten. Vooral de toenmalige schepen van openbare werken, nu burgemeester, zag dat als te grote inmenging in haar plannen. Bij elk initiatief van de dorp-in-zicht-projecten was er tegenwind van de blauwe partij. Het Progressief Kartel daarentegen was voorstander van veel meer inspraak, vooral over dorpskernvernieuwingen, waar de burgers geen dure dorpsboom (€25.000) vragen maar toegankelijke wegen, parkeergelegenheid waar nodig, gezellig plein waar bewoners kunnen samenkomen en geen dure betegeling of hypermoderne banken of bloembakken. Lombardsijde, Westende-dorp en Wilskerke schijnen dus niet tot het platteland te behoren. Althans, het was de bedoeling van schepen Verdonck ook hier DorpInZicht ingang te doen vinden en zelfs in de deelgemeente Middelkerke ook, maar dan per wijk. De kiezer besliste er in oktober 2012 anders over. Meer dan drie jaar later, onder de huidige schepen voor Participatie, is er nog steeds niets gebeurd. Is dat geen bevestiging van het gebrek aan interesse voor het initiatief?
Dorpsbelangen De Vlaamse Vereniging Dorpsbelangen is gegroeid uit Samenlevingsopbouw. Toen Samenlevingsopbouw in Oost- en West-Vlaanderen niet langer de begeleiding van ‘zwakkere groepen’ in de samenleving/ op het platteland als kernactiviteit beschouwde, werd de Oost-Vlaamse Vereniging Dorpsbelangen opgericht. Die zette de werking verder. In West-Vlaanderen gebeurde er enkele jaren niets en sinds een half jaar heeft de Oost-Vlaamse Vereniging Dorpsbelangen met medewerking van Samenlevingsopbouw West-Vlaanderen de werking naar West-Vlaanderen uitgebreid en is daarmee Vlaamse Vereniging Dorpsbelangen geworden. Het is de bedoeling later door te groeien naar de andere Vlaamse Provincies!
Zij stellen zich tot doel de gemeenten te beoordelen op het gebied van participatiebeleid. Er wordt nagegaan of bewonersgroepen kunnen adviseren, inspraak hebben en op sommige momenten mee beslissen over thema’s die direct invloed hebben op hun nabije leefomgeving. Elk jaar wordt, per provincie, een gemeente en een bewonersplatform bekroond met de ‘Goebezig-prijs’. In 2015 stelden zich voor West- en Oost-Vlaanderen 22 gemeenten en/of bewonersgroepen kandidaat om 4 prijzen in de wacht te slepen, dus ongeveer vijf per prijs. Een bewonersplatform/dorpsraad/ bewonerscomité/ bewonersgroep wordt door de jury als ‘Goe Bezig’ bevonden als uit de acties van die groep dorpsbewoners blijkt dat de werking de bewonersparticipatie op het platteland op een efficiënte en zo mogelijk vernieuwende manier benadert. Het gaat daarbij om diverse facetten zoals: - het aanjagen van het gemeentebestuur (en andere actoren) om dorpsbewoners op een actieve manier te betrekken bij het dorpenbeleid in al zijn aspecten. - het uitbouwen van een structurele samenwerking met de gemeente (bv via vaste contactpersonen, vaste vergadermomenten, sluiten van samenwerkingsovereenkomst, …) - het participeren aan het beleid o.a. door oprichten/versterken van een draagvlak rond gemeentelijke beleidsbeslissingen met gevolgen voor het platteland (o.a. op vlak van verkeer en mobiliteit, dienstverlening aan de loketten, cultuur, sport, …) - het actief betrekken van dorpsbewoners bij de werking zodat er een groot draagvlak ontstaat (bv via open bewonersvergaderingen, werkgroepen, dorpskrant, website, facebook, ...) - het versterken van het maatschappelijk weefsel in het dorp (door communicatie, opzetten van eigen acties of ondersteunen van acties van anderen, …) - het bijdragen tot een kwalitatieve en aangename woon- en leefomgeving (o.a speel- en ontmoetingsruimte, meer groen, …) door eigen acties of beleidsaanbevelingen. - het versterken of uitbouwen van de intrinsieke waarden/kwaliteiten van het dorp (troeven op vlak van patrimonium, toerisme, naar het verenigingsleven toe, …) m.a.w. het mee identiteit geven aan het dorp. Een budgethouderschap voor wijkcomités en burgerinitiatieven is voorzien in artikel 159 van het Gemeentedecreet. Onder de voorwaarden die door de gemeenteraad worden vastgesteld, kan het college van burgemeester en schepenen immers het beheer van een budget voor bepaalde projecten in handen geven van een wijkcomité of burgerinitiatief. Deze inspraakmethode is enkel mogelijk wanneer het project voldoende wordt gedragen door de wijk of door de bevolking. Dit is een belangrijke vernieuwing omdat het de steden en de gemeenten in staat stelt om initiatieven van de (georganiseerde) burgers te ondersteunen en te vergemakkelijken.
Middelkerke en Merelbeke werden uitverkoren als gemeenten en Woumen (Diksmuide) en Zwijnaarde als bewonersgroepen. Hebben de andere gemeenten misschien geen participatiebeleid of zijn ze niet zo uit op het behalen van prijzen, zoals bij ons, ik weet het niet, maar er zijn in Oost-Vlaanderen 65 en in West-Vlaanderen 64 gemeenten, dus …
Wat doet de gemeente zelf? Burgemeester Janna heeft participatie in haar bevoegdhedenpakket. ‘In Middelkerke kenden we al een sterke inspraakcultuur’, beweert ze nu, alhoewel haar liefde voor inspraak, zoals hierboven gezegd, om het zacht uit te drukken, niet groot was. En vol trots stelt ze verder: “De prijs die we van het nieuwe koepelorgaan Vlaamse Vereniging Dorpsbelangen krijgen is een erkenning voor de energie die we samen met de Dorp inZichten leveren en een deugddoende vaststelling dat we ‘goe bezig’ zijn”. Middelkerke stelde vorig jaar een voltijdse participatie-ambtenaar aan, ook inspraakambtenaar genoemd. Het is naar verluidt een zeer bekwaam en gemotiveerd ambtenaar en tevens toporganisator. Zij is het aanstuur- en aanspreekpunt van de verschillende bewonersgroepen, In overleg daarmee bepaalt zij de agenda en de werkpunten. ‘Participatie is meer dan je gal spugen over bepaalde problemen’, vindt ze. ‘Aankaarten van problemen moet uiteraard, maar essentieel in een goed participatiebeleid is het gezamenlijk zoeken naar haalbare oplossingen’. Zij zou zeer nauw samenwerken met burgemeester Janna Rommel-Opstaele. Janna houdt van feestjes. Op zich is daar niets mis mee. In de gemeente doet het verhaal de ronde dat de participatieambtenaar op 7 maart 2015 de ‘ladies-night op KVO’ moest inrichten: een modeshow van lingerie, veel cava, dans en een stripper als apotheose… Ik zal maar niet het hele verhaal vertellen maar het moet er daar lustig aan toe gegaan zijn. Dat was naar het schijnt een feestje aangeboden door een sponsor van KVO … Willy Rommel, echtgenoot van de burgemeester … maar betaald door de gemeente Middelkerke!
Besluit Laten wij voorzichtig zijn en niet al te euforisch doen over de’GoeBezig-prijs’ die de gemeente mocht ontvangen. De jury had niet alleen weinig keuze, maar er blijft nog een hele weg af te leggen. Het is vooralsnog geen ‘BeterBezig-prijs’ of een ‘BestBezig-prijs’. De dag dat de burger, zij het via de verkozene in de gemeenteraad, zij het rechtstreeks, inspraak zal hebben bij beleidsbeslissingen van een zeker algemeen belang, dan zullen we pas kunnen spreken over echte democratie.
Bronnen http://www.middelkerke.be/nieuws/middelkerke-wint-goebezigprijs-2015.aspx#.Vm6RrTbSkdU http://www.dorpinzicht.be/ http://www.dorpsbelangen.be/?p=1896 http://www.samenlevingsopbouw.be/overons/missie-opdracht-waarden-over-ons http://www.middelkerke.be/page75331927.aspx http://www.vvsg.be/veiligheid/gemeentelijkveiligheidsbeleid/burgerparticipatie/wetenschappelijke%20benadering/Pages/Wettelijk_kader.aspx http://www.dewakkereburger.be/index.php/de-wakkere-burger-blogt/opinie/195-een-duurzaam-participatiebeleid-qwordt-voor-een-dag-gemeenteraadslidq Met dank aan Agnes Voet, Vlaamse Vereniging Dorpsbelangen, De Meerling, Moeie 16A, 9900 Eeklo
Watertorens hebben hun beste tijd gehad: Westende had er vroeger één en Middelkerke zelfs twee. Jullie zien hieronder de oude (en afgebroken) watertorens in Middelkerke (links) en Westende (rechts)
Nu is er nog één in Middelkerke, langs de Logierlaan, ontworpen door L. Simoens, gebouwd in 1961 door aannemer NV Bouwbeton uit Meulebeke, eigendom van de watermaatschappij TMVW. Maar die toren moet er in het najaar van 2016 ook aan geloven. Waarom? Er is vooreerst een probleem vancorrosie(scheikundige aantasting van materialen) en van betonrot. Dat is de schade die ontstaat doordat de in het beton aanwezige wapening begint te roesten, waardoor het beton begint te barsten, wat dus de veiligheid in het gedrang brengt.
Maar ook de manier van werken in een watertoren is niet meer van deze tijd. Bovenin is er een waterreservoir met een inhoud van 800 m³. Door de hydrostatische druk, dat is de druk die uitgeoefend door een statische vloeistof op een lichaam op een bepaalde diepte in die vloeistof, blijft de druk in het waterleidingsnet constant. Die druk is evenredig met het peil van het water: voor iedere tien meter stijgt de druk met ca. 10 N/cm² (ofwel 100 kilopascal). Via pompen wordt het water over het waterleidingsnet verspreid. De pompen werden nu vervangen en er wordt nu gewerkt met zogenaamde frequentie geregelde toestellen, waarmee de aangepaste pompen beter kunnen gestuurd worden en waarmee het verbruik beter kan opgevolgd worden.
Moet de watertoren daarom perse afgebroken worden? Als de toren onherstelbaar is of als er een veiligheidsrisico ontstaat, dan zit er natuurlijk niets anders op. Als herstelling van het betonrot wel mogelijk is en in sommige gevallen is dat zo, dan zou er misschien eens een kosten-baten berekening kunnen uitgevoerd worden. Waarom? Is dat wel de moeite? Een watertoren is toch een herkenningspunt in het landschap en ik vind dat ook een mooi beeld! Er bestaan er hele mooie en kunstvolle die soms zelfs prachtig geschilderd zijn. Kijk maar eens op https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_watertorens_in_Belgi%C3%AB Zijn dat misschien niet juist zulke beelden die mee Vlaanderen’s rijkdom uitmaken? Die van Middelkerke is nu wel niet van de mooiste, maar toch …
Het kunstwerk ‘Salacia’ zal niet langer een technisch en financieel probleem zijn Bovenaan de af te breken toren, werd ter gelegenheid van Beaufort 3, in 2010, een kunstwerk aangebracht van de Nederlandse kunstenares Tamar Frank. “Het moet een artistieke meerwaarde geven aan de toren, waarvan de kroon om de zeven minuten een andere kleur krijgt en omgetoverd wordt van watertoren naar vuurtoren. Het ruisen van de zee en het suizen van de wind worden vertaald in een subtiele beweging en langzame kleurschakering van de lichtstralen. Frank gebruikte daarbij ragfijne nylondraad, gespannen om de twee centimeter. De gekleurde draden worden overdag beschenen door de zon en ’s nachts uitgelicht. Dat spel moet een magische sfeer creëren.”
'Salacia', genaamd naar een Romeinse zeegodin, heeft de gemeente bij de aankoop in 2009 36.000 euro gekost, 'De bewoners van de wijk (zijn daarmee soms de uitbaters van het naastliggend restaurant bedoeld?) zouden, volgens toenmalig schepen Carine De Jonghe, al langer vragende partij geweest zijn om iets te doen met ‘hun’ toren. Misschien goed bedoeld … en goed gestart, maar… Er werd al vlug vastgesteld dat de installatie niet bestand was tegen het gure zeeklimaat. Ze viel dan ook al vlug ten prooi aan roest. Had men dat niet kunnen/ moeten voorzien? Op 9 februari 2011 werd een eerste defect vastgesteld. Een tweede volgde op 16 maart 2012. Bij nazicht bleek dat 7 defecte armaturen moesten vervangen worden. De LED lichten konden niet afzonderlijk vervangen worden, omdat ze verwerkt zitten in de printplaat verbonden met de armatuur. Uit eerste berekeningen bleken de herstellingen te duur uit te vallen en daarom werd toen beslist het licht voorgoed te doven. Dat was, volgens Michel Landuyt, schijnbaar niet naar de zin van ‘veel’ inwoners. Bij de firma die de oorspronkelijke armaturen leverde, konden gelukkig nog originele stukken gevonden worden voor de ‘luttele’ prijs van € 4.479,73 (BTW incl). En zo gingen de lichtjes weer aan in maart 2014 en tevens ging er een licht branden bij lichtspecialist Dominique Borgonie uit Middelkerke. Hij zorgde voor een betaalbare oplossing (?). "Ik heb de verlichting vereenvoudigd tot enkel een binnenkring, waardoor het licht nu van binnen naar buiten schijnt, door de ramen. Daardoor hebben regen, zoutlucht en gure wind er geen vat meer op. De lichtsferen duren een klein uur en dat in blokjes van 3 minuten, gebaseerd op het lichtscenario van kunstenaar Tamar Frank." En zo was het kunstwerk in ere hersteld (dixit Michel).
Er komt een uitkijktoren in de plaats En toen had Michel een nieuw ideetje. Waarom van die hoge watertoren geen uitkijktoren maken? Dus, van watertoren over vuurtoren naar uitkijktoren!! Dat zou toch een fameuze nieuwe attractie zijn? Men zou er namelijk kunnen genieten van een uniek (wat houdt hij toch van dat woord!!) uitzicht over het beeldenpark, dat al deels gerealiseerd werd, en natuurlijk ook over de unieke Warandeduinen en … over het hinterland. Geen slecht gedacht, ware het niet …… dat er weer zo’n duur prijskaartje aan vasthangt, namelijk 250.000 euro, volgens mij een uitzinnig hoog bedrag. Of de prijs van het ontwerp door een studiebureau daarbij inbegrepen is, dat weet ik niet. Of dat geld nu uit een ‘investeringspotje’ komt of uit een kous in de kelder van het gemeentehuis, het is belastinggeld en enorm veel ook.
En … zal men wel een voldoende goed uitzicht hebben over de omgeving? Die nieuwe attractie zal namelijk een heel stuk kleiner worden. Waar de watertoren nu 51 meter hoog is (in plaats van de in sommige media vermelde 60 meter), zal de uitkijktoren slechts iets meer dan zeven meter tellen. Zal men de duinen niet moeten ‘aftoppen’? Zullen de daken van de huizen in de Logierlaan het zicht naar het hinterland niet belemmeren?
‘I can hear it’, de hoornen van Ivars Drulle, blijven, zoals nu, verdoken achter een duin.
En … zullen die ‘vele’ inwoners nu niet klagen omdat 'hun' toren zo klein geworden is?
Mijn vorige artikels over dit onderwerp (in de map ‘Kunst’ 13.04.2009 ‘Beaufort03 in Middelkerke’ 24.12.2012 ‘Beaufort Evolutie’
Bronnen ‘Het Laatste Nieuws’ van 12.2015 ‘Watertoren wordt kopje kleiner gemaakt’ door Paul Bruneel ‘Het Nieuwsblad’ van 12.2015 ‘Watertoren wordt uitkijktoren’ door Dany Van Loo Wikipedia “Het Laatste Nieuws” van 12.03.2014 “Kunstwerk watertoren schittert toch weer” door Paul Bruneel Communicatie TMVW Gent
Nieuwe opvoering van het komisch stuk ‘Verkoop van de pastorie Lombardsijde’
Alhoewel de oppositiepartij ‘Het Progressief Kartel’ en de lokale bevolking vinden dat de pastorie van Lombardsijde, een stuk erfgoed van het dorp, als dorpsgezicht zou moeten beschermd worden omdat de ziel van het dorp anders gaat verdwijnen, komt daarvan niets in huis. Het gemeentebestuur, hoe kan het ook anders, heeft daar namelijk geen oren naar en vindt het niet nodig het voorstel om er de lokale verenigingen mee te ondersteunen door er een ontmoetingscentrum/ bezoekerscentrum van te maken, schijnbaar geen goed voorstel. Maar … naar het schijnt zijn ze wel ‘goe bezig’ Het kartel vermoedt dat ‘de burgemeester en haar gevolg’ liever de belangen verdedigen van de immobiliënsector. Zij denken ook dat de pastorie absoluut geld moet opbrengen om nog meer ‘megalomane projecten te financieren’.
Nieuwe openbare verkoop Nieuwe? Jawel, want er komt een tweede poging omdat de vorige, op 17 september, op een sisser uitdraaide. Er waren namelijk slechts 13 aanwezigen of moet ik zeggen ‘nieuwsgierigen’, zoals ikzelf. Toen het ogenblik aanbrak om een bod uit te brengen, bleek niemand daartoe bereid. Het had veel weg van een komedie. Was de inzetprijs van 235.000 euro, te verhogen met 15,5 % kosten, te hoog? Schrikten de nog uit te voeren renovatiewerken en de verplichting om de pittoreske gevel te bewaren de kandidaten af? Zijn de immobiliënhandelaars niet geïnteresseerd omdat ze het pand niet mogen afbreken en een appartementsgebouw in de plaats zetten? Het zal wel een beetje van dat alles zijn, alhoewel dat ‘afbreken’ volgens een andere bron wel zou mogen. De burgemeester is van mening dat de te hoge instelprijs de enige reden was.
Op het eerste gezicht blijkt het gebouw nochtans over enige troeven te beschikken: ruime totale oppervlakte van 890 m², 5 kamers op gelijkvloers en 5 op de eerste verdieping, kelder, zolder, grote omheinde tuin, afzonderlijke garage met berging uitgevend op de Bamburgstraat, recent dak, centrale verwarming op aardgas, dubbel glas.
Even had ik nog gehoopt dat het gemeentebestuur zou ingezien hebben dat de pastorie dan toch maar beter niet verkocht wordt, maar neen … het volhardt in de boosheid. Er werd een nieuwe instelprijs bepaald, namelijk 175.000 euro. Onze politici hopen vurig hun gezicht geen tweede keer te zullen verliezen op 19 februari 2016 om 17u30, opnieuw in de cafetaria van de gemeentelijke sporthal De Bamburg, Baronstraat 25, 8434 Lombardsijde.
En wat zegt de oppositie nu? Schijnbaar is de oppositie nu nog meer ontgoocheld. Lode Maesen van het Kartel noemt de nieuwe instelprijs ‘belachelijk laag’. Ze noemen die verlaging met 60.000 euro: “je dorp in de solden zetten’ Ik kan me daar alleen maar bij aansluiten!
Mijn vorige artikels daarover: 21.9.2015 “Lombardsijde: wat gebeurt er met de pastorie van bijna 100 jaar oud? Houdt ons gemeentebestuur dan echt niet van ons erfgoed?” Map Erfgoed 19.12.2015 ‘Moet die pastorie nu echt verkocht worden?’ map ‘Godsdienst – Kerken’
Bron ‘Het Nieuwsblad’ van 11 december 2015: “Verkoop pastorie loopt voor geen meter’ door Dany Van Loo
Middelkerke: wat heeft de activiteitenkalender in 2015 nog voor ons in petto?
Hoewel velen onder ons de kerkelijke tradities niet meer in ere houden, zoals vroeger, blijven de kersttijd en de overgangsperiode naar een nieuw jaar toch een bijzonder plekje in het hart van veel mensen innemen. En niet alle tradities van onze heidense voorouders worden verwaarloosd! Als wij de klokken horen luiden en als er vuurwerk afgestoken wordt, dan denken wij er weliswaar niet meer aan dat vroeger veel lawaai gemaakt werd om de geesten van de overledenen en de demonen, die juist rond deze tijd konden opspelen, te verjagen of ze minstens gunstiger te stemmen. Dat ze daarvoor offers brachten onder de vorm van kerststollen, vollaards, wafels, pannenkoeken, lukken, oliebollen en uitgebreide maaltijden met veel alcoholische dranken, ook daar denkt niemand van ons nog aan als we ons al die lekkernijen laten smaken.
Hoe dan ook, de periode van Kerst tot Driekoningen (de heidense twaalf nachten) blijft nog steeds een feestelijke en leuke periode. De kerstbomen, die nu soms wel eens andere vormen kunnen aannemen of op moderne manier kunnen versierd worden, blijven nog steeds staan tot na Driekoningen. In deze periode vallen snipperdagen en schoolvakanties en veel bedrijven zijn gesloten. De kustplaatsen mogen zich dus steeds verheugen in veel naar hier afzakkende toeristen en die moeten verwend worden.
Op 17 november 2014 publiceerde ik hier het artikel “Waar gaan jullie kerst- en oudejaarsavond vieren? Waar gaan jullie lekker eten op 25.12.14 en 1.1.2015”. Ik deed dat toen, na een succesvolle navraag bij de Middelkerkse uitbaters om voor jullie de mogelijkheden in de gemeentelijke restaurants kenbaar te maken. Omdat het gemeentebestuur onder het motto ‘“De langste staat in Middelkerke!” een ‘stijlvol eindejaarsevenement met drank- en andere verkoopstanden waarbij kwaliteitsvolle animatie voor volwassenen en voor kinderen centraal moest staan’ met veel en luid tamtamgeroffel had aangekondigd, volgde ik toen ook op de voet het ‘Icefest’ op het Epernayplein. Ik wijdde daar op 05.01.2015 een uitgebreid artikel aan ‘Middelkerke spreekt nog maar eens in superlatieven’.
Dit jaar wil ik een overzicht weergeven van de gemeentelijke eindejaarevenementen en de verdeling daarvan over de deelgemeenten.
Hoe was het in 2014-2015? Wat was er de vorige keer ook al? Op 6 december van 14 tot 17 uur stelde Joël Vandenbussche opnieuw zijn rijke collectie kerststallen voor in de kerk van Schore. De toegang is gratis en je kon er een glühwein, een koffie of een warme chocolademelk kopen. Wie het moest missen krijgt op 13 december en 20 december van 14 tot 17 uur een nieuwe kans. Ziehier één van zijn modellen. Kijk maar op http://www.westhoek.be/jewaserbij/6672/kerststallen-tentoonstelling om er nog veel meer te zien.
Op 12 december 2015 beleeft Westende-dorp van 17 tot 23 uur op het marktplein de tweede editie van ‘Westende klinkt’, Kerstmarkt ‘Music, Eat & Drink’. Om 19u30 start dan ‘Westende zingt’, waar oud en jong de leukste liedjes kunnen meezingen.
Op 19 december 2015 richt het feestcomité van Mannekensvere, vanaf 17 uur tot in de vroege uurtjes, weer een kerstmarkt in. Een ‘kerstdj' zorgt voor de ambiance. De innerlijke mens kan zich verwarmen aan de standjes van de plaatselijke verenigingen met o.a. glühwein, warme chocomelk, Jägermeister, Hasseltse koffie, jenever, wijn, bier... Kleine hongers stillen de lokale verenigingen met pannenkoeken, croque monsieurs, soep, braadworsten, noordzeevis…
Op zondag 20 december vanaf 16u30 is er opnieuw 'chirokaffee' in de lokalen van de Calidris (Westende-dorp).
Laat je op 19 en 20 december, bij het doen van jouw eindejaarinkopen,verwennen door de lokale handelaars. Breng ook een bezoekje aan het Huis van de Kerstman in de Leopoldlaan 22 in Middelkerke. Je krijgt er gratis een foto van je gezin samen met de Kerstman. Laat je van daaruit rondrijden door een Tuk Tuk, doorheen de versierde winkelstraten.
Op 26 december 2015 organiseren de handelaars van Westende-bad opnieuw een winterbraderie. Die begint op 26.12 om 10 uur en eindigt op 27.12 om 18 uur.
In de namiddag van 26 december, van 14 tot 17 uur, kan er deelgenomen worden aan de winterwandeling. Deze vertrekt aan het Grand Hotel Bellevue/ Rotonde in Westende-bad en loopt via de Duinenweg, de Graaf Jansstraat en de Duinenlaan richting Lombardsijde. Dat heeft weliswaar weinig te zien met kerstmis en een kerstsfeer wordt er niet door gecreëerd. Maar ‘een frisse neus halen’ is nooit slecht … en onderweg wordt gratis de innerlijke mens versterkt.
Op 26 december 2015 ‘s avonds, is er weer een ‘Sterren aan zee’ in een feeëriek Normandpark in Middelkerke. Onze toeristische dienst raadt aan ons te laten meeslepen in een betoverende duizend-en-één-nacht – show van 18 uur tot 19u15. Er wordt warmte en licht geblazen in de koude winter om een unieke kerstsfeer te creëren. De animatie zou naar verluidt prachtig zijn met adembenemende lichtshows en vlammenwerpers, met waaghalzerige vuurartiesten, met zwaarden en buikdansen. De toeschouwers kunnen tevens genieten van een verwarmende kom soep. Vanaf 19u15 u worden gedurende een tiental minuten de fakkels aangestoken en om 19u25 vertrekt aan de ingang van het park, zijde Westendelaan, een fakkeltocht naar het strand Casino Oost, waar om 20 uur een ‘spetterend’ vuurwerk ontstoken wordt.
Op oudejaarsavond 31.12.2015 wordt er van 20 uur tot 3 uur gevierd in open lucht. Om middernacht wordt een vuurwerk afgeschoten op het strand ter hoogte van het casino in Middelkerke.
Alle inwoners en tweede verblijvers worden op zondag 03.01.2016 op het marktplein van Middelkerke uitgenodigd om nieuwjaarswensen uit te wisselen en een glaasje te drinken op het nieuwe jaar. Het gemeentebestuur biedt de aanwezigen tussen 11.00u en 13.00u gratis drank aan en iets om te eten, dit alles in een gezellig kader met muziek. De muziekgroep Funky D moet zorgen voor de ambiance.
Op 9.1.2016 van 13 tot 18u30 wordt de nieuwjaarscorrida gelopen in Lombardsijde.
Het ‘Icefest’ Verleden jaar deed het gemeentebestuur een oproep om deel te nemen aan een wedstrijd om een ‘stijlvol eindejaarsevenement met drank- en andere verkoopstanden waarbij kwaliteitsvolle animatie voor volwassenen en voor kinderen centraal moest staan’ te mogen inrichten. Daisy Sturtewagen, van de taverne ‘The Corner’ op de zeedijk, meldde zich als enige kandidaat. Zij kreeg een contract voor drie jaar.. Het mocht geen klassieke kerstmarkt zijn. Het moesten ‘speciale’ standen zijn met drank en met andere waren. Het moest ’speciale’ animatie zijn, zowel voor volwassenen als voor kinderen. Iets wat dus paste bij het ‘trendy’ of ‘modieuze en stijlvolle Middelkerke’. De happening moest opgebouwd zijn rond een centrale attractie, een ijsglijbaan van 4 meter breed en 35 meter lang. Er werd een ijsglijbaan geplaatst, typisch voor onze gemeente, namelijk de langste en natuurlijk een primeur. Wie het initiatief neemt om de inwoners/ toeristen enkele feestelijke dagen te bezorgen, hoopt natuurlijk op mooi weer. Het mag koud zijn, daar is het ook de periode voor, maar een hondenweer met storm en veel regen, zoals verleden jaar, verstoort elk feest. Het was zelfs zo erg dat het moeilijk was om een oordeel uit te brengen over de 35 meter lange en 4 meter brede ijsglijbaan, de stalletjes errond, een carrousel voor de kinderen, een frietkraam dat geen frieten mocht verkopen, wegens ‘niet stijlvol genoeg’. Dat werd dus een grote mislukking, maar daar kon het gemeentebestuur weinig aan doen, behalve dat het weer zoveel gekost had. De uitbater trof geen schuld. Nu is er wel opnieuw een ‘Icefest’ van 18.12.15 tot en met 3.1.16 op het Epernayplein in Middelkerke maar de ijsglijbaan is vervangen door een nieuwe ‘primeur aan de kust’. Dat beweert de gemeente tenminste. De centrale attractie wordt deze keer een kunststof schaatsbaan. Waarom? Omwille van de duurzaamheid en … jawel de energiebesparing. Daar komt namelijk geen smeltend ijs bij kijken en er zijn ook geen energieverslindende ijsmachines meer nodig. Een kunststof schaatsbaan is een ijsbaan van verschillende plastic componenten van circa 2cm dik. De exacte samenstelling van het kunststof is even divers als het aantal aanbieders van kunststofschaatsbanen. Deze variëren zowel in gebruikstoepassing als ook in montage. De beste zijn degene welke geen additionele “glijvloeistof” behoeven en die naadloos kunnen worden gelegd. Dit voorkomt vieze kleding bij een eventuele valpartij en ongelukken door de “scheuren” in het kunststof.. Op de overdekte schaatsbaan van 200 m² kan men elke dag plezier beleven van 11u tot 20u. Voor de sportievelingen worden er curling- en ijshockeywedstrijdjes georganiseerd. Vijf euro is de prijs van een dagpas. De officiële opening heeft plaats op vrijdag 18 december om 16u. Natuurlijk zullen er ook kersthutjes staan en er zal elke dag muzikale animatie zijn van 11u tot 24u.
En ‘Festihut’ is er natuurlijk ook weer. Dat is de grote tent waar elke dag attracties aangeboden worden. Ik heb er mij wel over verwonderd dat daar zo weinig over te vinden is. Ook op de website van de dienst ‘Toerisme’ onder ‘Icefest’ is daar geen sprake van. Ziehier het programma dat ik tenslotte vond op de Facebookpagina van ‘Bruisend Middelkerke’.
Wat is er nieuw? Leffinge zal op 18.12 om 19 uur tot leven gebracht worden dank zij een gratis uniek licht- en vuurspektakel aan de kerk. Het moet een 'spetterende' combinatie worden van kleuren, vuur, klank en verhaal in het duister. Mysterieus, verrassend, ontdekkend, uitdagend… De lokale handelaarsbond zorgt dat de smaakpapillen die avond rijkelijk beroerd worden.
In een tent op het marktplein van Lombardsijde richt de lokale handelaarsbond op 19.12.2015 een ‘Kersthappening’ in. Om 20 uur treedt er ‘’t Westvlams Gemiengeld Vintekoor’ op.
Ook de verenigingen laten zich niet onbetuigd Her en der worden nog kerstfeesten en kleinere vieringen georganiseerd. Op 14.12 viert de Sint-Lutgardisschool (Westende-dorp) feest met koffie en koeken van 14 tot 18 uur Op 16.12 is er vanaf 11u30 een kerstdiner in het ‘Dienstencentrum’ (Middelkerke) Arnold Sercu en Bart Verhelle treden op vanaf 14u30. Menu * Aperitief met als hapje Eendemousse op kruidentoast met bosvruchtenconfituur * Pompoensoep met Italiaanse ham snippers * Kalkoenfilet Archiduc met warme groenten en kroketjes * Panna cotta met speculoos en bosvruchtenjus * 2 Glazen wijn en water aan tafel. Tijdens de pauze koffie en gebak. Deelname € 27. Inschrijven voor 09/12. Indien enkel optreden Deelname € 7, incl. koffie en gebak Op 16.12 is er tevens van 19 tot 21u30 een kerstfeest in ‘Ter Duinen’ (Middelkerke). Op 17.12 is er in de Sint-Lutgardisschool (Westende-dorp) van 15 tot 21 uur de kerstmarkt West-Luten. Van 18.12.15 tot 3.1.16 staat er, naar jaarlijkse traditie, op de Zeedijk (Middelkerke) ter hoogte van Nr 231 een kerstchalet ‘Westkant’ waar jenever en wulloks verkocht worden. Op 26.12 is er van 14 – 17 uur in ‘Ter Duinen (Middelkerke) het Open VLD – kerstfeest voor kinderen van de leden, in samenwerking met ‘De Blauwe Vlinder’ Op 26.12 is er, van 15 uur tot 3 uur, een kerstfeest in de surfclub ‘De Kwinte’ (Westende-bad) Op 26.12 staat er van 16u30 tot 22 uur een kerststal in de Kerkstraat Middelkerke, ter hoogte van de ‘Togoloog’. Op 4.1 is er van 14 tot 17 uur een Nieuwjaarsdrink in ‘De Bamburg’ Lombardsijde.
Besluit Ik wens jullie alvast, nu reeds, een fijn en ‘vrolijk’ kerstfeest en een gelukkig oudejaar, hetzij aan een rijkgevulde of gezellige tafel, hetzij op één van de aangeboden attracties van jullie vereniging of van het gemeentebestuur. Na verloop van de festiviteiten kom ik zeker terug met een artikel waarin ik de door mij bezochte van een beoordeling zal voorzien. Ik mag nu reeds zeggen dat de hoofdbrok zich afspeelt in Middelkerke zelf.
Zoveel woninginbraken waren er sinds 2000 in Middelkerke
Elk jaar rond deze tijd verschijnen er in de dagbladen artikels met als titel: ‘Zoveel wordt er in uw gemeente ingebroken’. Alleen die titel al geeft een vals en verkeerd beeld. Gaat het over woninginbraken? Dat blijkt dan meestal het geval te zijn, maar … daarvan zijn er twee soorten! Woninginbraak (strikt) is een diefstal met braak, inklimming of valse sleutels, met of zonder geweld, in een woning (huis, appartement, garage,…). Woninginbraak (ruim) omvat alle feiten “Woninginbraak (strikt)”, aangevuld met inbraken in een tent, tuinhuis, serre,… Er worden natuurlijk ook inbraken gepleegd in bedrijven, in auto’s, … De dagbladartikels zijn ogenschijnlijk het gevolg van het feit dat de minister van Binnenlandse Zaken gekozen heeft voor een open en transparante communicatie betreffende de misdrijven die door de politiediensten in België worden geregistreerd. In het kader van het bevorderen van openbaarheid van bestuur en een cijfermatig onderbouwd beleid, worden door De Politiële Criminaliteitsstatistieken (PCS) per kwartaal statistieken gepubliceerd. Alle bestuursniveaus worden behandeld, dus ook de gemeente en dat interesseert ons in het bijzonder.
Sorry, maar ik heb er geen vertrouwen meer in Niet voor de eerste keer wil ik benadrukken dat ik in de voorbije jaren mijn geloof in statistieken over criminaliteit verloren heb. Statistieken moeten eerst in een totale omgeving geplaatst worden om betekenis te krijgen. Om ze te begrijpen moeten ze geïnterpreteerd en genuanceerd worden, en dat is juist wat journalisten en gemeentebestuurders meestal niet doen. Daarom is die communicatie dan ook onbetrouwbaar. Gelukkig worden de statistieken van de federale politie op http://www.politie.be/files/fed/files/crime/notes/nl/verklarende-nota.pdf vergezeld van een uitvoerige verklarende nota waar de burger de betekenis, de nuancering en de interpretatie van de cijfers kan terugvinden. Maar sommige mensen schijnen dat niet te weten … of ze negeren het liever! Voor de burgemeesters moeten de cijfers laag zijn. Ze zien dat namelijk als een bewijs van goed bestuur. Ook de politiezones willen lage cijfers omdat die een maatstaf zouden zijn voor de kwaliteit van hun efficiënte preventie- en hun krachtdadige repressieactiviteiten. Het basisgegeven van de geregistreerde criminaliteitsstatistieken is het aanvankelijke proces-verbaal dat door de politiediensten van de geïntegreerde politie (= federale + lokale politie) werd opgesteld, ongeacht of het gaat om een voltooid misdrijf of een poging. Sommige bestuurders beweren dat hoge criminaliteitscijfers angst zaaien onder de bevolking en dat ze absoluut paniek willen vermijden. Elke uitleg is goed, als je ze maar gelooft. Als men regelmatig hoort dat de criminaliteit daalt, terwijl de perceptie en de berichten in de media op het tegenovergestelde wijzen, ja dan …
Hieronder vinden jullie het jaarlijks aantal woninginbraken (1), pogingen inbegrepen, voor alle kustgemeenten in de periode 2000-14.
(2)
2000
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
Blankenberge
67/74
58/66
46/50
50/54
37/40
30/33
76/81
58/63
65/67
60/65
42/46
Bredene
37/51
29/42
39/70
47/77
47/58
43/57
34/66
55/74
65/82
38/49
34/64
De Haan
73/99
71/106
50/64
38/53
35/49
32/41
69/95
53/64
62/84
56/67
64/78
De Panne
37/45
48/52
48/53
35/44
40/44
59/66
23/24
23/24
33/35
54/63
42/47
Knokke-Heist
139/154
130/144
94/96
140/149
100/126
156/166
190/194
157/166
173/180
200/209
182/185
Koksijde
67/74
78/88
87/100
57/63
85/90
73/79
58/61
58/64
92/103
102/113
104/118
Middelkerke
84/131
105/153
77/123
44/68
57/73
62/71
65/86
68/79
69/86
100/148
67/78
Nieuwpoort
26/30
34/42
45/52
19/20
44/47
80/89
28/28
40/51
35/41
33/36
56/59
Oostende
259/282
235/256
219/229
222/231
208/219
322/342
278/289
262/274
353/367
270/285
240/258
(1) Strikt/ Ruim (2) Gemeente en NIET politiezone
Natuurlijk mag men uit bovenstaande tabel niet besluiten dat Bredene in 2014 beter beveiligd was dan de andere kustgemeenten.
Mag men dan de cijfers van de verschillende kustgemeenten niet vergelijken? Dat zou zeer onverstandig zijn omdat hun samenstelling niet dezelfde is, zeker op het gebied van inwonersaantal, oppervlakte, aantal woningen, … De federale politie voegt bij zijn statistieken zelf een WAARSCHUWING! “Bij het gebruik van de criminaliteitscijfers dient men heel voorzichtig te zijn! De onderlinge vergelijking van gemeenten (hitparade), enkel en alleen gebaseerd op de absolute cijfers, is een delicate oefening doordat gemeenten sterk van elkaar kunnen verschillen op tal van gebieden die een impact hebben op de geregistreerde criminaliteit." De ene telt meer landelijke gemeenten waar minder inbraken zijn dan in de andere. Trek van Middelkerke de landelijke gemeenten af en je krijgt een veel hoger aantal. Bredene bijvoorbeeld, heeft geen landelijke gemeenten. In Knokke-Heist wonen veel rijken. Dat wordt toch gezegd! Vinden inbrekers misschien dat de kans op een grote buit daar veel groter is? Het cijfer van De Panne is verrassend laag. Vroeger verklaarde men hun hoge cijfers steeds door de nabijheid van de Franse grens. Zo zie je maar dat er in elke gemeente verschillende invloedfactoren kunnen bestaan.
De federale politie zegt zelf: “Het is een illusie te denken dat men de verschillen tussen de gemeenten kan “uitvlakken” door de geregistreerde criminaliteitscijfers uitsluitend te relateren aan het bevolkingsaantal.” Voor sommige misdrijftypes, (‘criminele figuren’ of ‘inbrekerscategorieën’ heet dat in vaktermen) kan men dat misschien doen, maar voor woninginbraken, vergelijkt men het aantal feiten met het aantal woongelegenheden in de gemeente. Een woongelegenheid is een gebouw of gedeelte van een gebouw bestemd om bewoond te worden door een gezin of als dusdanig gebruikt en waar de verschillende gezinsactiviteiten (wonen, slapen, eetmaal bereiden, enz....) kunnen worden uitgeoefend. Het is om het even of het gezin bestaat uit een persoon die alleen leeft of uit meerdere personen Zijn geen woongelegenheden in die zin: de kamers in gebouwen met collectieve woongelegenheden zoals in kloosters, klinieken, hospitalen, weeshuizen, bejaardentehuizen,.... De provincie heeft een website waarop alle administratieve gegevens van de gemeenten staan. Deze omvatten ook een woonfiche met het ‘Aantal huizen’, ‘Aantal handelshuizen’ en ‘Aantal appartementen’. Ziehier de cijfers voor de kustgemeenten:
Gewone huizen
Handels- huizen
Apparte- menten
TOTAAL (1)
Bewoond
2de verblijf (2)
Blankenberge
4.300
756
12.852
17.908
9.767
?
Bredene
5.433
262
2.883
8.578
7.122
2.091
De Haan
5.793
225
7.397
13.415
6.077
?
De Panne
3.348
350
8.745
12.443
5.286
?
Knokke-Heist
9.363
400
25.840
35.603
16.824
20.237
Koksijde
7.868
299
16.868
25.035
10.983
16.091
Middelkerke
5.777
457
16.897
23.131
9.413
16.114
Nieuwpoort
3.233
425
10.683
14.341
5.644
17.511
Oostende
15.922
1.183
23.833
40.938
35.873
?
(1) Totaal # bewoond + tweede verblijf (2) Als tweede verblijf wordt beschouwd elke woongelegenheid waarvan degene die er kan verblijven, voor deze woongelegenheid niet ingeschreven is in het bevolkingsregister, ongeacht het feit of het gaat om landhuizen, bungalows, appartementen, grote of kleine weekendhuizen of buitengoederen, optrekjes, chalets en alle andere vaste woongelegenheden, met inbegrip van de met chalet gelijkgestelde caravans. Als tweede verblijf wordt niet beschouwd: a. het lokaal uitsluitend bestemd voor het uitoefenen van een beroepsactiviteit; b. de tenten en woonaanhangwagens; verplaatsbare caravans, tenzij deze tenminste zes maanden van het belastingjaar opgesteld blijven om als woongelegenheid te worden gebruikt; c. leegstaande woongelegenheid waarvan het bewijs voorgelegd wordt dat zij in de loop van het aan het belastingjaar voorafgaande kalenderjaar niet als tweede verblijf werd aangewend.
Het delen van het aantal inbraken (strikt) door het aantal wooneenheden geeft volgend resultaat:
% op 100 woningen
Blankenberge
0,23
Bredene
0,39
De Haan
0,48
De Panne
0,32
Knokke-Heist
0,48
Koksijde
0,40
Middelkerke
0,29
Nieuwpoort
0,39
Oostende
0,52
Ook bovenstaande procenten geven geen juist beeld van de kans die men heeft om in deze of gene gemeente het slachtoffer te worden van een inbraak, omdat er nog andere verschillen zijn, die een rol spelen.
Wordt er aan de kust meer of minder ingebroken? Het merendeel van de woningen staat hier voor het grootste gedeelte van het jaar leeg. Men kan er gemakkelijker inbreken maar de kans op veel buit is aanzienlijk lager dan in bewoonde huizen Het gunstig percentage van de kustgemeenten is dus ook te danken aan het hoog aantal appartementen en vakantiewoningen die eigenlijk niet allemaal als volle eenheden zouden mogen meetellen. In Brugge, Damme, Gistel, Oudenburg, Veurne en Zuienkerke zijn er dubbel zo veel inbraken dan in de aanliggende kustgemeenten!
Hebben de cijfers dan geen enkele waarde? Als ze correct zijn, dan kunnen ze in het beste geval een trend aangeven. Als de cijfers in een bepaald jaar fors omhoog gaan, dan moet dat te wijten zijn aan een bijzondere oorzaak, bijvoorbeeld een bezoek door een bende op rooftocht. Als er dan een daling is het jaar daarop, mag men daaruit niets afleiden. Daar heeft het beleid en de lokale politie dus geen invloed op. De cijfers voor 2014 werden afgesloten op 24.4.2015. Aangezien sommige politiezones hun cijfers wel eens laattijdig doorgeven, (ze hebben daarvoor normaal drie weken tijd!) kunnen de cijfers van 2014 nog wel eens onvolledig zijn. Een ogenschijnlijke daling t.o.v. van 2013 mag dus niet als dusdanig beschouwd worden, De cijfers over bijna 15 jaar gaan op en neer. Het is niet omdat er in 2014 een lager aantal is dan in 2013, dat men mag besluiten dat er een dalende trend ingezet is.
Kan men dan die statistieken manipuleren? Dat is een zwaar woord natuurlijk, maar daarmee wordt niet bedoeld dat de cijfers voor een bepaalde misdaadtak aangepast worden, maar dat bepaalde feiten niet in de statistieken opgenomen worden. Wel wordt beweerd dat de vorige federale minister van binnenlandse zaken, Joëlle Milquet, de criminaliteitscijfers graag voor eigen politieke doeleinden interpreteerde of de werkelijke cijfers probeerde geheim te houden. Volgens globale schattingen zou slechts de helft van de werkelijk gepleegde criminaliteit in de databanken van de politie terechtkomen. Dagelijks verkondigen slachtoffers dat ze het de moeite niet meer vinden om diefstallen, vandalisme, enz … aan te geven. Ze ondervinden dat er in veel gevallen toch geen gevolg aan gegeven wordt. Er wordt soms al eens gezegd dat de politie vaak zelf aanraadt toch maar geen klacht in te dienen omdat …. het toch niets zal uithalen (vb bij fietsdiefstal, diefstal van handtas of portefeuille door zakkenroller, winkeldiefstallen, inbraakpogingen, …) De burgers horen en zien in de media dat de kans op snappen van de daders zeer miniem is omdat er onvoldoende personeel zou zijn om dat allemaal te onderzoeken. Ze stellen vast dat de bestraffing van de daders, als de zaak al voor de rechtbank komt, een lachertje geworden is. Hoe vaak stellen wij niet verwonderd vast dat iemand vrijgesproken wordt, of dat een zaak geseponeerd wordt bij gebrek aan bewijzen. Daarom is hij/zij nog niet onschuldig.
Hanteren alle gemeenten wel dezelfde normen? De ene verstaat onder ‘inbraak’ alle inbraken, zoals in bewoonde huizen als in garages, de andere neemt enkel die in woningen in aanmerking. De federale politie maakt een onderscheid tussen inbraak (strikt) en inbraak (ruim). Dat betekent echter niet dat alle politiezones op dezelfde manier te werk gaan. Het is natuurlijk gunstiger de cijfers voor inbraak (strikt) te gebruiken omdat die lager zijn. Het is natuurlijk wel zo dat een diefstal in een serre niet kan vergeleken worden met een woninginbraak waarbij de kluis leeggeroofd werd. Als de ‘dader onbekend’ is, wordt dan toch een pv opgemaakt? Worden sluikstorten, graffiti spuiten, vandalisme, honden- of paardenpoep, vechtpartijen, diefstallen van kleinere bedragen geverbaliseerd?. Zware criminele feiten zijn dat natuurlijk niet, maar ze geven wel weer of de gemeente goed bestuurd wordt en of de politie doeltreffend en vastberaden optreedt … of mag optreden.
Men mag zeker niet beweren dat de criminaliteit daalt omdat het aantal inbraken in woningen in 2014 gedaald is? De criminaliteit telt namelijk nog veel andere categorieën: voertuigendiefstal, ramkraak, hacking, internetfraude, inbraak in bedrijven, gebruik van gestolen kredietkaarten, belastingfraude, schriftvervalsing, … ? Wie alle soorten criminaliteit wil kennen en dat zijn er heel wat, moet maar eens de volgende pagina raadplegen: http://www.npdata.be/Data/Misdrijven/Politie-stat/definities_crim_fig_nov_2010.pdf Er zijn zodanig veel types dat onmogelijk kan gezegd worden dat de globale criminaliteit stijgt of daalt. Nuance is ook hier op zijn plaats: een fietsdiefstal is geen moord. , een carjacking is geen homejacking. Niemand kan het gewicht van één type misdaad afwegen tegen de andere. Hoe moet het aantal misdrijven van één type ingeschat worden tegen een aantal van een ander type. Dat is dus onmogelijk. Betekent ‘minder criminaliteit’ dat er minder criminelen zijn of dat de inwoners zich vandaag beter wapenen tegen inbrekers, door het installeren van betere alarmsystemen, betere sloten, door het gebruik van kluizen om dure spullen in te verstoppen, door het installeren van camera’s, door privaat-bewakingsfirma’s in te schakelen, of door zelf waakzamer te zijn? Het is alvast aan te raden om het inbrekers zo moeilijk mogelijk te maken.
Besluit Naakte dalende cijfers geven dus niet noodzakelijk redenen om trots te zijn. Volgens mij is het bovendien zinloos de cijfers over woninginbraken afzonderlijk te verspreiden. Door het feit dat de woningen beter beveiligd worden, verplaatst de crimineel zijn actieterrein en een globaal beeld is dus noodzakelijk om te kunnen oordelen over een verhoogde of verlaagde criminaliteit, en dan nog … en ik herhaal … als de cijfers correct zijn.
Mijn vroegere artikels over dit onderwerp: Criminaliteit in ons land fors gedaald. Pardon? Ja, ja op de inbraken na. 27.1.2014 Hoeveel kans heb je dat bij jou in Middelkerke ingebroken wordt? 5 november 2011 Hoe veilig is Middelkerke? 1 juni 2008
Bronnen Artikel ‘Overzicht: zoveel criminaliteit is er in uw gemeente’ 19/07/2015 door Joram Nijs Artikel 'Belgische Marokkanen in de criminaliteitscijfers: de statistieken vertellen niet alles' 10.4.2015 door Fouad Gandoul Artikel ‘'Mythe dat de jeugdcriminaliteit stijgt' 26/08/2015 door cjg | Bron: BELGA Artikel ‘Criminaliteit daalt, maar hacking en terrorisme nemen toe’ 15/07/2015 | Bron: BELGA http://www.stat.policefederale.be/criminaliteitsstatistieken/interactief/ http://www.politie.be/fed/nl/statistieken http://www.west-vlaanderen.be/kwaliteit/welzijn_/wegwijzerennetwerking/steunpuntsocialeplanning/Paginas/gemeentelijkesteekkaarten.aspx
Het Sint-Laureinsstrand in Westende: ‘Vergane glorie’?
Waar het lied der branding ruist bij dag en nacht Waar 't vertrouwde huisje altijd op me wacht Waar de meeuwen schreeuwen, boven 't golfgebruis Daar ben ik geboren Daar voel ik me thuis
….. voor geen geld ter wereld wil ik ruilen
('Aan het Noordzeestrtand' van Jan Verbraeken 1975)
In de Facebookgroep, ‘Je bent van Westende als…’ hebben tientallen oude en nieuwe Westendenaars nogmaals hun heimwee naar vervlogen tijden uitgedrukt, meer in het bijzonder naar de tijd dat wij allemaal een stuk van onze vakantie doorbrachten op het Sint-Laureinsstrand. Naar de tijd dat daar toen nog geen dijk was, maar waar het heel wat drukker en gezelliger was dan nu. Dat vind ik toch, maar is dat wel zo? Of vinden wij dat alles in ‘onze tijd’, in die ‘goeie oude tijd’, beter was dan nu? Was het ook beter? Omdat die bewering toch wel enige kracht kan bijgezet worden, ben ik eens in mijn archieven gedoken en het resultaat daarvan wil ik jullie niet onthouden. Ik bedank ook Gilbert Cogghe, die veel van op de eerste rij meemaakte, voor zijn medewerking aan huidig artikel. Ook Monique Soete vertrouwde mij menige herinnering toe.
Geschiedenis van het Sint-Laurentiusstrand In zijn ‘Toeristisch verhaal van Westende en Lombardsijde’ schrijft Marc Constandt: “Het is duidelijk dat de plaatselijke bevolking van WESTENDE-dorp zich niet helemaal thuis voelde in WESTENDE-bad waar de Franstalige toeristen de overhand hadden. Stilaan groeide de noodzaak van een eigen ‘Plage’. Het strand achter de home ‘Marçunvins’ werd dan ook tot Sint-Laurentiusstrand omgedoopt, naar de patroonheilige van de parochie. Duidelijker kon het dus niet; het was het strand voor de eigen mensen. In 1932 werd de naam omgevormd tot ‘Sin-Laureinsstrand’. Mensen die aan het strand stoeien krijgen dorst en dat werd alras ingezien door de familie Levecque die een tentje op het strand zette, om aan de recreanten verfrissingen te kunnen verkopen. Dat tentje werd omstreeks 1927 vervangen door een houten constructie, (die jullie hieronder zien).
Dat verhaal klinkt bekend in de oren; in de meeste badplaatsen was de start immers uiterst voorzichtig; bij mislukking was een houten gebouwtje zo afgebroken om elders nog gebruikt te worden. Men vertelde ons dat de grootgrondbezitter Crombez langs het strand voorbijkwam toen de Levecques hun barakje aan het schilderen waren. Hij was ontroerd door de inzet van die familie en verkocht hen een stukje bouwgrond. Dat was zeer uitzonderlijk omdat deze eigenaar normaal geen percelen daar wou afstaan. Tot op heden is dat zo gebleven. De “Welkom” van de familie Levecque, gebouwd in 1932 en heropgebouwd in 1961 is de enige constructie in die badzone”. Jullie zien rechts hierboven een tussentijdse versie.
Westende-dorp wordt oord voor sociaal toerisme
De vroegste voorloper: ‘Les Marçunvins’ , ‘Marsjuvin’ in de volksmond In Brussel werd op 21 maart 1875 een liberale vereniging gesticht met de naam “Association des Marçunvins”, verwijzend naar de stichtingsdatum. Omwille van de geneeskundige eigenschappen van de zee, werden bij de oprichting van verscheidene badplaatsen ook vakantiekolonies gesticht. Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan in 1900 besloot de vereniging een kinderhome in te richten in de duinen van Westende, op een stuk grond dat kosteloos afgestaan werd door Benjamin Crombez. De grote villa die erop gebouwd werd, kreeg de naam “Villa Scolaire des Marçunvins”. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het gebouw volledig vernield en heropgebouwd in 1923. Op 15 juli 1931 werd de nieuwe Home Benjamin Crombez geopend.
Betaalbare vakantie voor iedereen In het interbellum groeide de idee dat iedereen op een betaalbare manier vakantie moest kunnen nemen. Dit startte in 1932. Aangezien sociale logiesvormen bij de N.V. "Westende-plage" in Westende-Bad geen kans kregen, ontwikkelde Westende-dorp zich tot oord voor sociaal toerisme. In 1935 werd de jeugdherberg Herwig" geopend in de Oude Molenstraat. Met een brief van 2 juni 1935 liet die vereniging trots aan het gemeentebestuur van WESTENDE weten dat “zondag 9 juni 1935 (Pinksteren) te 11u onze centrale haar eerste jeugdherberg inhuldigt aan ons Noordzeestrand. De jeugdherberg, die de naam zal voeren van Rodenbachs jonge held “Herwig” uit ‘Gudrun’ is gelegen in uwe gemeente…” Alweer in het dorp dus omdat de maatschappij van het bad zo’n logiesinrichting niet duldde binnen haar werkgebied. De gemeente daarentegen, was heel gelukkig met dat initiatief en stelde aan de gebruikers kosteloos een badcabine ter beschikking. Er waren 2 slaapzalen voor de jongens met in totaal 56 bedden en 2 slaapzalen voor de meisjes met in totaal 54 bedden. Er waren nog 24 noodslaapplaatsen. In het eerste openingsjaar logeerden er: 325 Vlamingen, 30 Walen, 240 Nederlanders, 54 Duitsers, 41 Britten, 22 Fransen, 14 Denen, 13 Zwitsers. Marc Constandt: ‘Na de tweede Wereldoorlog werd de jeugdherberg niet meer heringericht, zodat het toeristisch belang ervan niet mag worden overschat’.
De openluchtschool "Ons rustoord" opgericht door de Christelijke Mutualiteiten verwelkomde in 1933 reeds 105 jongens en meisjes voor een achtdaagse vakantie. In juli 1936 werd het principe van de jaarlijkse betaalde vakantie voor iedereen wettelijk vastgelegd: een week verlof voor de kleine man. Hieronder zien jullie, links de jeugdherberg, rechts ‘Ons Rustoord’
De dorpsbewoners wensten dus een eigen strand en ze werden daarin gevolgd door hun gemeentebestuur. Dat maakte, kort voor de tweede wereldoorlog, een aanvang met het uitbouwen en inrichten van een tweede strand, ter hoogte van de Zeelaan, nu Essex Scottishlaan. Het seizoenleven begon zich toen namelijk uit te breiden naar het dorp en er moest dus gezorgd worden voor de talrijke badgasten die om diverse redenen (vakantiekolonie, openluchtschool of huren van een logement, lagere kostprijs) aan het dorp de voorkeur gaven.
Tweede wereldoorlog de grote spelbreker… De tweede wereldoorlog stuurde echter alle toekomstdromen in de war. Het ganse strand en de mooie duinen werden één ‘Baustelle’. Het koffiehuis “Welkom” werd omgebouwd tot de machtigste bunker van de streek. Het strand zag zich afgescheiden van de duinen door een drie meter pijlrechte betonnen muur met borstwering, en de brede duinen werden herschapen in een netwerk van bunkers en loopgraven. ‘Les Marçunvins’ werd zwaar beschadigd. Jullie zien de ‘muur’ destijds en nu.
Tegenover het Sint-Laureinsstrand werd de ‘Heeres-Küstenbatterie Seydtlitz opgesteld met 72 of 75 (volgens de bron) bouwwerken waarvan 47 in beton.
Nieuwe poging door Westende-dorp Toen kwam de bevrijding en meteen werd het zomerseizoen nieuw leven ingeblazen. Begrijpelijkerwijze had het Sint-Laureinsstrand een gevoelige achterstand op de andere badplaatsen. Maar het gemeentebestuur zette zich krachtdadig aan het werk en er werd begonnen met een doorgang te maken naar het strand en het afbreken van de meest hinderende betonnen schuilplaatsen. De Zeelaan moest over haar gehele lengte vernieuwd worden en een trap maakte het mogelijk het strand gemakkelijk te bereiken. Hieronder zien jullie de doorbroken muur en de trap.
In de gemeenteraad van 27 maart 1947 werd beslist dat op Sint-Laureins een ‘badendienst’ met 1 redder zou ingericht worden van 1 juli tot 15 september.
Nog een gangmaker: VACARSA Op 19 december 1947 werd de vzw V.A.C.A.R.S.A. gesticht, voluit "Vacantietehuizen van de Athenea en Rijksmiddelbare Scholen der Provincie Antwerpen". Op initiatief van toenmalig Antwerps provinciegouverneur Richard Declerck, werd een beroep gedaan op V.O.L.B.A. (Vlaamse Oud-leerlingenbond Atheneum Antwerpen), waarvan hij ere-voorzitter was, om vakantieverblijven voor leerlingen van het Rijksonderwijs uit de provincie Antwerpen in te richten.. Rond 1948-49 werd het hotel "Relais du Lac" in Westende gehuurd om er eveneens een vakantieverblijf in te richten. Leerkrachten uit de rijksscholen stelden zich belangeloos ter beschikking om de vakantiegangers te begeleiden. Hieronder zien jullie foto’s van ‘Les Marçunvins’ en van ‘Relais du Lac’ of ‘Vacarsa’
Wijkkermis Sint-Laureins Misschien zijn er nog lezers die zich herinneren dat enkele jaren na de oorlog (1948-49) een minikermis georganiseerd werd waaraan de ‘Lekkerbek’, de ‘Noordzee’ en de Bazar Sint-Laureins deelnamen? Zo had in de ‘Lekkerbek’, onder andere, een zangcrochet plaats met muzikale begeleiding door een pianist (Louis Depauw?). Ster van de avond was nogal vaak charmezanger Nestor (‘Nesten’) Bertier. Verder was er enveloppenprijstrekking en ook wel eens een ‘billenkarrenkoers’ in de Essex Scottishlaan.
Steeds meer vakantiegangers in Westende-dorp Op 16 oktober 1950 werd een vereniging zonder winstgevend doel gesticht onder de benaming “Zon en Zee”, Vakantiecentrum der Christelijke Werkliedenorganisaties van West-Vlaanderen. In 1951 legde Minister P.W. Segers toen samen met oud-minister De Taeye, voorzitter van de VZW ‘Ons Rustoord’, de eerste steen. De eerste vakantiegangers logeerden er reeds in 1952.
Op 17 december 1950 was ‘Les Marçunvins’ eindelijk hersteld en kon het opnieuw ingehuldigd worden.
In 1952 richtten Hilaire Soetaert en zijn echtgenote Yvonne Moermans de camping ‘Westende’ op in ‘ ‘t Veld’. De kinderen van het dorp waren daar wel niet zo blij mee want zij speelden hun voetbalpleintje kwijt alsook hun speelterrein tussen de bremstruiken.
Arsène Van Biervliet was eigenlijk een voorloper van de ‘Agence de Location’. Hij baatte niet enkel in het dorp het hotel-restaurant ‘Au Relais’ uit, maar hij gaf aan de dorpsbewoners de kans om kamers, ja zelfs kleine appartementen, te verhuren. Veel mensen bouwden tegen de zomer hun huis om en trokken zich terug, vaak in minderwaardige vertrekken, een caravan of een opgekalefaterde vroegere stal. Het leven in het dorp werd op zijn kop gezet en het toerisme, dat we ook sociaal kunnen noemen want de gewone man kon zich nu met zijn gezin tegen een veel lagere prijs een vakantie aan zee veroorloven, werd gelanceerd. De seizoendrukte nam een steeds hogere vlucht. Talrijker werden de aanvragen voor zomerverblijf, vooral door gezinnen met kinderen. Duizenden verlofgangers en badgasten kwamen jaarlijks naar Westende – dorp.
Er moest dus dringend iets gedaan worden om dat aangroeiend cliënteel te behouden. Het Sint-Laureinsstrand won dus enorm aan interesse en populariteit, vooral na het oprichten van de camping ‘Westende’ en vanaf het ogenblik dat het Zon en Zee – publiek er gebruik van begon te maken. 1952 was dus een cruciaal jaar!
Nieuwe tegenslag: Overstromingen van 1.2.1953 De ouderen onder ons herinneren zich natuurlijk de overstromingsramp van 1 februari 1953. Alle verhoudingen in acht genomen bleef Westende-dorp van het ergste gespaard. Door de hevige storm en het overstromend water kwam een grote hoeveelheid beton, voortkomende van de vernieling van bunkers en van de door de Duitsers gebouwde muur, terecht op het strand. Door het ontzanden van het strand kwam veel afval dat vroeger reeds op gemeentekosten verzameld en ingedolven werd, weer bloot te liggen. De muur was op verschillende plaatsen verzakt en dreigde hier en daar in te storten. Dat bracht heel wat gevaar mee voor spelende kinderen en voor baders. De gemeente vond dan ook dat de muur, toch een zekere versterking voor de duinen, zonder grote kosten kon verstevigd worden door de verspreide betonafval aan de voet van de muur te verzamelen en te betonneren.
Meer en meer handelszaken in de Essex Scottishlaan Naast de reeds bestaande ‘Lekkerbek’ (van Pier Gunst), ‘De Noordzee’ (van Camiel Mombert), de garage en benzinepomp van Jan Ureel, het café ‘Ter Duinen’ van Camiel Strubbe, de café-feestzaal ‘Casino’ van Cyriel Couvreur (later van Leon Bonnet) en de bakkerij van Jerome Hollevoet, rezen nu langsheen de Essex Scottishlaan nog enkele andere handelszaken uit de grond. Er kwamen twee winkels met strandartikelen: die van Marcel Vandebroucke en Winnie Arnoys (nu nog steeds dagbladwinkel) en de ‘Bazar StLaurent’ van Irène Lefevere (enkel geopend in de zomer, nu vrouwenkapperszaak Chris). Germain Viaene begon een bakkerij-patisserie ‘Rozilda’, genoemd naar zijn dochters Roza en Hilda (nu 'Daenen'). Ernaast richtte Camiel Van Moortel een verhuurzaak van fietsjes en go-carts op. Jullie zien hier de speelgoedwinkel, de fietsverhuurzaak en de bakkerij naast elkaar.
Toen Camiel Van Moortel ermee ophield, werd zijn zaak overgenomen door Jozef Plaetevoet en daarna door August Weyns, die op zeker ogenblik drie fietsverhuurzaken tegelijk uitbaatte in dezelfde straat.
Maar, er moest nog zo veel meer gebeuren! ‘Westende- Vooruit’ werd geboren! Deze bloei moest voor onze bestuurders een aansporing zijn om nog meer en nog beter te doen. Dat begrepen enkele durvende mannen die het initiatief namen om een maatschappij te stichten, die tot doel had het seizoenleven in al zijn aspecten te bevorderen. “Westende Vooruit” werd geboren. Het gemeentebestuur kende aan deze nieuw gestichte maatschappij zijn volle steun toe en ook de handelaars en verhuurders van gemeubelde appartementen traden bijna eenparig toe. Het strand werd verder opgekuist want naast al wat tot de verdediging van de Atlantikwal moest dienen, lagen ook nog de afbrokkelende betonnen schuilplaatsen, voortkomende van de eerste wereldoorlog. Die werden weliswaar in de duinen gebouwd maar lagen nu midden op het strand doordat de zee in de laatste dertig jaar meer dan 200 meter van de duinen had weggevreten. Bij het Beheer van Domeinen werd aangedrongen om de overblijvende betonnen schuilplaatsen, schietgaten en de talrijke 4 tot 5 meter diepe gemetselde open loopgraven, die voor iedereen, maar vooral voor de spelende kinderen, een bestendig gevaar konden vormen, eens en voor goed op te ruimen. Over dat ‘gevaar voor de kinderen’ moet ik wel opmerken dat wij destijds ettelijke uren in die loopgraven doorgebracht hebben, er kampen organiseerden en spelletjes speelden. Ik denk dat er nooit sprake geweest is van een ‘ongeval’ of ‘pijnlijk voorval’, maar misschien had dat wel gekund, natuurlijk. Misschien zijn er onder jullie nog wel die de ‘Zwarte bunker’ gekend hebben? De trammaatschappij beloofde een modern tramhuisje te bouwen maar in de zomer van 1952 was het nog steeds bij een ‘onooglijk kotje in betonplaten’ gebleven. Zo bleef het trouwens nog enkele jaren, (tot 1965!!!). Ik kan ervan meespreken want van 1952 tot en met 1955 stapte ik er elke schooldag op de tram naar Oostende.
Westende-Vooruit is zijn naam waardig, in samenwerking met het gemeentebestuur In 1954 richtte ‘Westende vooruit’ een aanvraag aan de gemeente om de uitgenodigde muziekkorpsen ook het dorp te laten aandoen en om voor het eerst een vuurwerk te mogen inrichten op de dorpsplaats. In hetzelfde jaar had ook voor de eerste keer een volksbal in open lucht plaats en dat in de camping ‘Hacienda’. Er volgden er nog meerdere.
In de gemeenteraad van 13 april 1954 werd voorgesteld de Koning Ridderdijk te verlengen van Westende-bad naar het St Laurentiusstrand. Dat voorstel werd dan ook overgemaakt aan de Minister van Openbare Werken, zijnde de liberaal Adolf Van Glabbeke op wie, als zoon van de kuststreek, gerekend werd om ook de belangen van Westende met gloed te verdedigen. Maar … hij moest in 1955 ontslag nemen als minister wegens begunstiging van zijn schoonfamilie. Hij bleef wel burgemeester van Oostende van 1953-59. In de raad van 12 oktober 1954 werd tevens beslist dat de toelating zou gevraagd worden om de ‘Welkom’ te mogen wederopbouwen. We zullen verder nogmaals zien hoe langzaam de administratieve molen maalt.
In datzelfde jaar 1954 begon een zekere Pruniaux, Brusselaar en Fransprekend, een heuse dancing ‘Chalet bleu’ in nummer 72 van de Essex Scottishlaan, (zie recente foto hieronder). Naar het schijnt heette die op zeker ogenblik ‘Ponderosa’, maar wanneer kon ik niet achterhalen.
In 1955 liet de gemeente een triomfboog neerzetten aan de tramhalte, voorzien van grote letters “Westende - St Laureins en middenin het schild van Westende. Dat hield meteen ook de officiële erkenning van het strand in. Die boog is er nu niet meer.
In 1956 kregen we er zelfs de ‘patisserie bruxelloise’ van André Niville bij. (rechts hieronder)
Later installeerden August Weyns en echtgenote Andèle Vanderpaer, die daarna de huidige ‘Joly Sport’ zouden stichten, in hetzelfde gebouw nog een verhuurzaak voor fietsjes en gocarts..
De innerlijke mens van de zonnekloppers en baders werd goed verzorgd Natuurlijk moesten de badgasten zich ook kunnen laven en voeden op het strand. Daaraan werd vanaf 1958-59 voldaan door een drank- en eethuisje, ‘La Cabane’. Het was eigendom van Robert Van Biervliet en werd uitgebaat door Joseph Allewyn en Madeleine ‘Madleintje’ Sarrazijn (+2014), bijgestaan door haar vader Camiel Booghs, door zoon Valère en door twee opdiensters, namelijk Monique Soete, later uitbaatster van café-frituur 'De Kippenren' en haar nicht Maria Corteel, Menig zwemmer liet niet na, na een stevige zwempartij er frieten te gaan eten aan een zijruitje. Er waren zakjes van 5 en van 10 BFr (0,125 en 0,25 euro). Een pint kostte ook 5 frank of 0,125 euro!!!
Natuurlijk waren er ook sanitaire installaties, maar eigenaardig genoeg geen douches. Eerste uitbaatster was Pharaïlde, echtgenote Alfons Coucke, bijgestaan en/of afgelost door dochter Irène en haar schoonzuster Martha Daele. Als kind ging Gilbert Cogghe, die van ’s morgens tot ’s avonds aan het strand zat, emmers zeewater halen niet zozeer om de wc's door te spoelen, want het ‘goedje’ kwam direct in de aalput terecht, maar eerder om de toiletpotten te reinigen.. Aangezien hij dat in drukke periodes meermaals per dag moest doen, beweert hij steeds blij te zijn geweest dat het hoog water was (let op: niet dubbelzinnig opvatten!) Bij slecht weer vond Martha het wel eens leuk pannenkoeken te bakken voor de redders Charles Calcoen en Marcel Degryse (eerste en tweede van links op de foto hierboven). Ook omkleedhokjes ontbraken niet. Men kon er vanzelfsprekend ook een ligstoel of een zonnescherm huren. En badpakken! Even afspoelen en … klaar voor de volgende! Er was ook aandacht voor de goede zeden. Een badgast mocht zich niet in badpak voorbij een bareel begeven!
In die tijd was Richard D’Hulster van de ‘Atlanta’, met de gouden tand en met pet met zonneklip, een gekend figuur. Wie heeft nooit aan zijn triporteur gestaan om er één van zijn ‘crèmes - glaces’ te eten? Dat het aan zee erg kan stormen, moest Richard op zekere dag ook ondervinden. Zijn ‘triporteur’ waaide om tot groot jolijt van de kinderen die er vlug bij waren om ‘galetten’ en 'cornets' te helpen oprapen (en op te eten?) Etienne Renty, bekend voor zijn jaren dienst als duivel-doet-al bij voetbalploeg Davo maakte zich toen ook al erg nuttig. Op Sint-Laureins vertegenwoordigde hij jarenlang het Rode-Kruis. Hij moest er menig badgast verzorgen door kwallenbeten en andere kleine verwondingen. Hij had zijn hoofdkwartier in ‘La Cabane’. Henri Cools was de fotograaf van ‘Photo-Hall’. Wie herinnert zich niet ooit een bonnetje in de hand gestopt te hebben gekregen om in de winkel op de dijk van Westende-bad zijn of haar foto af te halen?
Minder bekend is dat Roger Tavernier en Leona Thyvelen ooit de ‘Home Tavernier’ uitbaatten die grensde aan het huidig eigendom van de Tavernier’s.
Elk jaar werd een steeds beter feestprogramma ineengestoken met ondermeer talrijke volksspelen zowel voor groten als voor kleinen. De strandspelen, vooral georganiseerd door de krant “Het Nieuwsblad” en door “WESTENDE-Vooruit”, waren een groot succes. Het waren in hoofdzaak fortenbouwwedstrijden zoals die al jarenlang door ‘Le Soir’ in WESTENDE-Bad werden ingericht. De prijzen konden afgehaald worden in één van de meewerkende horecazaken. (‘Hacienda’, ‘bij Wiske’, De 'Kippenren', 'Casino' bij Leon Bonnet, …) Maar weten jullie nog dat die spelen voorbehouden waren aan niet-Westendenaars? Op het einde van het seizoen was er dan wel een extra wedstrijd voor de Westendenaars. Zo verkreeg het Sint-Laureinsstrand zeer snel burgerrecht, zodat ook honderden auto’s en bussen de weg naar dit nieuw familiestrand insloegen.
In 1961 werd ‘De Welkom’ heropgebouwd. De gemeenteraad besliste op 19.01.1961 de gewezen openbare badtent van het Sint-Laurentiusstrand openbaar te verkopen.
1962 betekende het einde van ‘La Cabane’ Het moest afgebroken worden omdat de dijk zou doorgetrokken worden, maar … even geduld aub!
In 1963 begonnen meer campings uit de grond te rijzen. Voor beide hiernavermelde campings moet dat jaartal als officieus beschouwd worden. Volgens de zoon en dochter, startte de familie Van Exem in de Lombardsijdelaan met de camping ‘Evergreen’.
Volgens de huidige uitbater zouden Michel Deruyttere en waarschijnlijk ook zijn broer en schoonbroer de ‘Albatros’ geopend hebben. De campingaangroei droeg natuurlijk bij tot de bloei van het Sint-Laureinsstrand.
De duinenstrook achter het Sint-Laureinsstrand In een BPA van 1960 stond de 6 hectare grote duinenstrook achter het Sint-Laureinsstrand aangegeven als ‘bouwzone’. In 1965 kocht de Brusselse maatschappij ‘Immobilière de Westende NV’, geleid door Charly De Pauw, de duinen voor 58 miljoen Belgische francs (1,45 miljoen euro). De verkavelingsvergunning was vlug geregeld maar om onbekende redenen werd de bebouwing steeds weer uitgesteld.
Westende-dorp krijgt ook een dijk In 1967 werd de dijk van WESTENDE-Bad doorgetrokken naar Sint Laureins, dertien jaar na de aanvraag door ons gemeentebestuur!!!!!! Op 27 december van datzelfde jaar beslist de gemeenteraad op de wandelweg van de dijk een geprefabriceerd toeristisch paviljoen op te richten met sanitaire inrichtingen (stortbaden, WC’s) maar tevens met bergingsruimten voor het Rood-Kruis en voor de reddingsdiensten. Daarvoor beloofde het ministerie voor toerisme een toelage van 300.000 BFr.
In de gemeenteraad werd op 22 november 1974 beslist het sanitair paviljoen uit te breiden, de kosten werden op 193.853 Bfr BTW n-Incl, geraamd.
1974: er moesten dringend golfbrekers* gebouwd worden op de kritieke plaatsen Omdat de regressie van de duinen steeds toeneemt moest het gemeentebestuur zich voortdurend bekommeren om een afdoende zeewering. De meest kritieke plaatsen waren tussen het Sint-Laureinsstrand, de campings Cosmos en Cristal Palace (ca 200 m) en voor het militair domein (dit over een lengte van ca 2 km). Felle stormen hadden elkander opgevolgd. Zo waren er de hierboven reeds besproken giertij van 1 februari 1953 maar ook in 1956, in maart 1961, in december 1965, in maart en november 1967, in 1973 en in 1974 hielden stormen lelijk huis. Op de meest kwetsbare plaatsen bedroeg de jaarlijkse gemiddelde regressie en afslag van de duinen ruim drie meter, in tegenstelling met het algemeen gemiddelde van circa 1 meter. Bij de overstromingen van 1953 was al gebleken dat juist daar de zeewering de minste weerstand geboden had, wat voor gevolg had dat, van gans de Belgische kust, het erachter liggend gebied het zwaarst getroffen werd door overstromingen Er werd geprobeerd de toestand te stabiliseren door het plaatsen van hagen, strobermen en houten beschutten en door het bouwen van strandkribben** maar dat lukte niet. De bunkers werden ontschoeid en er kwamen steeds meer puinen van die oorlogsresten op het strand terecht. Het ecologisch evenwicht tussen de natuurlijke zandaanwinning en de strandafslag was al sedert ruim twee decennia erg verstoord. Er werd daarom in de gemeenteraad van 27.12.1974 beslist aan het ministerie van Openbare Werken voor te stellen om dringend op de meest kritieke plaatsen golfbrekers aan te leggen.
* Golfbrekers: Ze worden altijd dwars op de golfrichting gebouwd of dus evenwijdig en niet dwars op de kustlijn.. Strandhoofden: Strandhoofden zijn dwarse structuren op het strand die reiken tot op de onderwateroever (lengte tot 600 m) en die de (erosieve) getijstromingen uit de kustlijn moeten "duwen". Door hun dwarse structuur kunnen strandhoofden ook het langtransport van zand vertragen. Strandhoofden en -kribben hebben een vrij ondiepe fundering (0,5-1 m), al dan niet uitgerust met zinkstukken. Het metselwerk van strandhoofden is meestal opgebouwd uit 2-tons arduinblokken. Strandhoofden kunnen uitgerust zijn met enkelvoudige of dubbele paalrijen (breking van stromingen). Recent zijn ook strandhoofden met zand- en steenasfalt gebouwd ** Strandkribben: Dit zijn korte strandhoofden (50 tot 100 meter) gelegen op het droogstrand en opgebouwd uit gesloten of open metselwerk. Strandkribben zijn aan de landzijde verankerd in het duin of in de dijk.
Gelukkig werd de nog steeds niet bebouwde duinenstrook, in 1977, volgens het Gewestplan geklasseerd als natuurgebied. Dat belette het toenmalig gemeentebestuur nochtans niet in 1980 nog een verkavelingsvergunning af te leveren maar daar kwam niets van in huis door het verzet, in de lente van 1981, vanwege natuurverenigingen.
In 1991 liet minister Sauwens de 15 bunkers in de duinen tussen de Oceaanlaan en de Strandlaan slopen “in het kader van het verfraaiingsplan van de kust”.
In 2004 dreigde Sint-Laureins te verdwijnen Niet te geloven, iedereen wist dat ons strand jaarlijks duizenden vakantiegangers en badgasten aantrok en toch zou het strand volgens het Provinciaal Ruimtelijk Uitvoerings Plan (PRUP) ,,Strand & Dijk" moeten verdwijnen. De volledige infrastructuur zou ‘aan de natuur worden teruggegeven.’: de badzones, de redders, het strandsanitair en zelfs de zeedijk. Er werd zelfs gevreesd voor het voortbestaan van het hotel Sint-Laureins en voor het cultuurcentrum Calidris. Duinen zouden in de plaats komen. Op het strand zou men wel nog mogen wandelen maar bijvoorbeeld geen zeilwagenraces houden. We zijn dat van hem niet gewoon maar op 10.09.2004 verklaarde Michel Landuyt aan ‘Het Laatste Nieuws’: “Tenslotte is Sint-Laurentius het strand van de Westendenaar en van alle toeristen die in die kant van de gemeente op vakantie komen. De campings, de vakantiehuisjes, ons grootste hotel, het ligt allemaal daar. Die mensen de toegang tot het strand ontzeggen, kan niet.” Dat veroverend gepland natuurgebied (VEN-gebied) zou lopen vanaf de haven van Nieuwpoort tot de aan de Westkant van Westende-bad. Maar waar was dat juist? Het VEN-gebied ( ook blanco-zone genoemd) strekt zich uit tot op enkele meters vóór de Oceaanlaan. en in dat gebied wilde men het strand teruggegeven aan de natuur. Vanaf daar tot op de westelijke kant van het centrumgebied Westende-bad was er een kunstmatig overgangsgebied, een stuk strand dat zou voorbehouden worden voor watersportactiviteiten. Logisch of toevallig of niet maar daarin mocht toch wel een nieuwe vaste constructie neergepoot worden, zeker!! Op het strand dus: een unicum aan onze kust,… een paradepaardje Dat werd ‘De Kwinte’ met cafetaria (en wat voor één!), surf- en reddersaccomodatie. Gelukkig is de rest van dat natuurplan nooit verwezenlijkt
Twee campings of schandvlekken worden opgeruimd Einde 2008 werd de site van de camping Cristal Palace aangekocht door de overheid. Op 11 februari 2009 startten de opruimingswerken en in november 2009 kon het terrein teruggegeven worden aan de natuur. Vanaf maart 2012 kon de nieuwe natuursite, een grote aanwinst, op de plaats van de schandvlek ‘Camping Cosmos’ bezocht en bewonderd worden. Wandelpaden doorheen het domein maken dat mogelijk.
Renovatie van de dijk Vlak vóór de start van het nieuw zomerseizoen 2013 werd de renovatie van de Koning Ridderdijk afgewerkt. Eindelijk! De werken werden namelijk al gestart begin 2009. Het stuk tussen de Oceaanlaan en de Strandlaan zou als eerste aan de beurt komen maar het paradepaardje ‘surfclub’ kreeg voorrang zodat de Sint-Laureinsdijk tenslotte als laatste afgewerkt werd. Zo zag de dijk eruit na afwerking.
Alhoewel het watersportcentrum reeds op 31 augustus 2006 goedgekeurd werd door de gemeenteraad startten de werken pas in de week van 11 – 15 oktober 2010 en werd het centrum pas op 22 juni 2012 ingehuldigd, weliswaar op pompeuze manier, zonder op de kostprijs te lette!
Wie draagt er schuld voor de teloorgang? Na de fusie met Middelkerke vanaf 1.1.1977 was Westende niet meer de 'parel van de kust' zoals weleer. Die titel eigende Middelkerke zich toen toe … zonder de parels over te nemen. Westende-bad trad in de schaduw van de kerngemeente en Westende-dorp werd enkel nog beschouwd als parking, vooral voor campers. De toegang tot het strand werd ook af en toe volledig afgesloten om bij evenementen de ‘sterren’ achter de schermen niet te storen! Toen het huidig gemeentebestuur met Vande Lanotte meehielp om ‘Zon en Zee’ te veroordelen tot asielcentrum diende het daarmee het toerisme in Westende-dorp een zware klap toe. Die vandaag nog steeds voelbaar is! Ook de (terechte!) verdwijning van de twee campings of ‘ruines’ ‘Cosmos’ en Cristal Palace’ waren voor Sint-Laureins ernstige aderlatingen. Dat er mooie natuurgebieden voor in de plaats gekomen zijn, was weliswaar een geschenk voor de natuurliefhebbers maar dat draagt maar in beperkte mate bij tot het succes van het strand. Andere, later opgerichte, campings (Kompas, Zomerzon, De Lombarde, KACB) leveren slechts een beperkte bijdrage want veel daarvan beschikken zelf over winkels, over restaurants, over een zwembad en nog veel andere ontspanningsmogelijkheden. Er zijn wel veel witte vissershuisjes bijgekomen. Ik weet nu wel niet of de bewoners ervan, alle voorzien van een wagen, zich daarmee naar Sin-Laureins begeven.
Veel Westendenaars hebben heimwee naar die tijd van 'ons' strand. Echte folklore was dat. Niet luxueus natuurlijk maar gezellig druk en leuk.
Is er dan niets goed aan de nieuwe infrastructuur van Sint-Laureins? Natuurlijk wel. Het is vooreerst een brede promenade met veel banken badend in de zon wat in Westende-bad slechts later in de namiddag het geval is. Men kan er ook zonnen op het terras van ‘De Kwinte’, die als enige dat voorrecht heeft omdat er geen muur van 10 verdiepingen in de weg staat. Sommige bezoekers van Sint-Laureins beklagen er zich wel eens over dat er op het strand tegenover de Strandlaan geen beperkte snack (cabine/stalletje) is waar de kinderen (zonder mama of papa) een ijsje of een zakje chips kunnen halen. Ook een toiletmogelijkheid zou daar niet misstaan want ‘De Kwinte’ ligt wat afzijdig en welk kind moet niet eens ‘dringend plassen’? Loop er dan maar eens vlug mee naar ‘de Kwinte’!! De nabijgelegen ‘Welkom’ is een restaurant en beantwoordt niet aan die noden. Tot 1 april 2015 was de dijk ook in volle zomer een parkeerplaats voor campers. Men mocht er wel niet overnachten. Niet dat het vaak gecontroleerd werd en dat overtreders gestraft werden. Sinds 1 april moet voor campers elke dag van het jaar betaald worden, ook op zon- en feestdagen en overnachten blijft uiteraard verboden.
Toekomst Het Sint-Laureinsstrand in Westende is in de landschapsatlas opgenomen. Dat is een wetenschappelijke inventaris van waardevolle landschappen in Vlaanderen, die wordt bijgehouden door het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed. Hierin lezen we over het Sint-Laureinsstrand: "Het staat in verbinding staat met de IJzermonding en vertoont een wel zeer specifieke duinvorming. Hier is er nog actieve zandverstuiving, zodat windgaten en andere actieve windverstuiving het strand hier vorm geven. Er zijn enkele kleinere golfbrekers aanwezig en het strand wordt van de Sint-Laureinsduinen gescheiden door een lage dijk die een restant is van de zogenaamde Atlantikwall. Men tracht hier de natuurlijke situatie te herstellen door een natuurherstelplan: het strand wordt manueel gereinigd, zodat niet alle ‘vuil’ in een beweging wordt verwijderd. Er gebeurt een selectie waarbij men wier, hout en schelpen laat liggen om zo de natuurlijke vegetatie meer kans te geven."
Lovenswaardig, maar ik vrees wel dat ons strand daarmee geen deel van zijn oude glorie terugkrijgt.
En het strand van Lombardsijde? De lezers van deze blog die niet beter weten zouden nu kunnen denken dat alleen Westende strandfaciliteiten had, temeer dat ik hierboven misschien in hun ogen de indruk gaf dat alle bewoners van campings in Lombardsijde zich naar het Sint-Laureinsstrand begaven. Dat was uiteraard niet het geval want Lombardsijde had ook een strand, ter hoogte van de Cristal Palace. In één van mijn volgende artikels zal ik het daar eens over hebben.
Bronnen CONSTANDT M., Het toeristisch verhaal van Westende en Lombardsijde, Middelkerke, 1988. “De Zeewacht” van 29.08.1952 Wikipedia Uittreksels uit verslagen Gemeenteraad Zie ook mijn voorgaande artikels over de verschillende vakantieverblijven: 15.11.2009 Map ‘Erfgoed’: “Relais du Lac!Vacarsa!Lorenzo!Byblos! en nu Naamloos” 12.6.2011 Map ‘Zon en Zee’: “Hoogheidswaanzin, slecht beheer en verspilling doen een mooi project ineenstuiken” (over ‘Ons Rustoord’) 8.9.2014 Map ‘Erfgoed’: “De Crombez’ in Nieuwpoort, Lombardsijde en Westende (in die volgorde) veelbesproken rijke grootgrondbezitters en ook mecenassen” (over ‘Les Marçunvins’) ‘We herdenken de ‘Zon en Zee’ – ramp, 10 jaar geleden’ ‘Zon en Zee dertien jaar geleden’ ‘Strand Sint-Laureins wordt opgedoekt’ 09/09/2004 door Yvan NAESEN Faceboekberichten van Roger Swyngedauw, Gilbert Cogghe, Eric Meersch, Roland Peeters, Alain Calcoen, Isabel Boonen, Sabine Willems
Aanpassing op 24.11.015 Ik wil aanvullend Roger Swyngedauw bedanken voor zijn hulp bij het verzamelen van de gegevens over 'La Cabane'
Middelkerke – Lombarsijde: is de grond tussen Zeelaan en Schoolstraat nu niet overstromingsgevoelig meer?
Tijdens één van mijn fietsuitstapjes reed ik langs de Zeelaan in Lombardsijde. Niets ongewoon ware het niet dat zich daar een groep personen verzameld had waaronder de burgemeester, de eerste schepen en de voorzitter van het OCMW. Ik had al onmiddellijk door natuurlijk dat het iets moest te maken hebben met een toekomstig bouwproject op het grondstuk tussen de Zeelaan, de Koninklijke baan, de Hoogstraat en de Schoolstraat. En aangezien dat me fel interesseert … en ik daar vroeger al heel wat aandacht aan besteedde . .. en vermits ik vroeger beloofde dat project met argusogen te zullen volgen…
Waarom dat me zo bijzonder interesseert? Aangezien ik niet meer geïnteresseerd ben voor mezelf in een sociale of betaalbare woning, heb ik mij voorgenomen de belangen van toekomstige kopers ter harte te nemen omdat ik al jaren twijfels heb over dat terrein. Ik heb namelijk in mijn leven al te vaak gezien dat het onder water stond en ik zou het al te spijtig vinden dat toekomstige bewoners straks met hun voeten in het water staan. Niet langer dan 4 jaar geleden toonde ik op mijn blog nog twee foto’s van het overstroomd terrein en dat na één regendag. Bovendien had ik toen gelezen op http://www.mervlaanderen.be/uploads/nthnvg1627.pdf “Het gebied is volledig omringd door mogelijk overstromingsgevoelig gebied (vanuit zee) maar niet recent overstroomd. Het Geleed grenst aan het plangebied………………… Bij ontwikkeling van het woonuitbreidingsgebied zal aan dit overstromingsgevoelig aspect de nodige aandacht moeten besteed worden.” Zoals jullie in een vroeger betoog kunnen lezen, waren de gemeente en ik al eens in discussie getreden over de al dan niet verplichting van het uitvoeren van een watertoets. Nu het zover is, vroeg ik mij dus af in welke mate men aandacht daaraan besteed had. Werd er nu effectief een watertoets uitgevoerd?
Nieuwe vraag aan en nieuwe uitleg van de gemeente Er werd nu wel degelijk een watertoets uitgevoerd ‘voor het project ww1511, zijnde de verkaveling gelegen tussen Zeelaan, Koninklijke Baan, Schoolstraat en. Ik vroeg het resultaat aan in het kader van ‘openbaarheid’ van bestuur. Voor diegene onder jullie die er alles over willen weten, geef ik hierna een vormbewerking van het resultaat van de watertoets weer:
1. Infiltratie Uit de sonderingen en boringen blijkt dat de projectzone vooral uit kleigrond bestaat. Het grondwater staat ook heel hoog in de zone. Er wordt dus van uitgegaan dat infiltratie niet mogelijk is. De bodem van de verschillende grachten en vijvers is echter lager gelegen dan de uitgaande leidingen. Er zal dus steeds water staan in de grachten en vijvers. Indien blijkt dat het regenwater toch infiltreert, kan de knijp- en overstortconstructie nog aangepast worden, zodat al het water ter plaatse kan infiltreren.
2. Buffervolume Aangesloten verharde oppervlaktes: Gebouwen = 18.690 m² Wegen = 9.122 m² TOTAAL: = 2,8 hectare Buffering Er wordt door de waterloopbeheerder een buffervolume van 330 m³/hectare opgelegd. Het nodige buffervolume bedraagt dus: 2,8 ha x 330 m³/ha = 924 m³ In de verkaveling wordt gebufferd in de leidingen, in 2 grachten en in 2 vijvers: Leidingen diameter 40 cm (710 meter en diameter 20 cm (300 m) = 220 m³ Vijver 1 = 145 m³ Vijver 2 = 920 m³ Gracht 1 = 128 m³ Gracht 2 = 27 m³ TOTAAL verwezenlijktbuffervolume: 1.440 m³ Dat is ruim voldoende. Daarin is ook reeds het volume voorzien om de later te bouwen fases aan te sluiten.° 3. Vertraagde afvoer Als de afvoer van het water niet vertraagd wordt, dan zou er een overvloed aan water ontstaan op de lager gelegen vijvers en grachten. Daarom legt de waterloopbeheerder een vertraagde afvoer op van 10 liter/sec/hectare. Het maximum toegestane afvoerdebiet is dus = 2,8 ha à 10 liter/sec = 28 l/sec Er werd een knijpconstructie °°° op peil 3,0 meter TAW voorzien met een overstort °°°°° op het peil 3,9 m TAW.°° Voor een waterhoogte van 90 cm voldoet een opening van 120 mm (via formule van Torricelli en Castelli) om dit volume door te laten.
° Welke die later te bouwen fases zijn, wordt niet aangegeven °° TAW Tweede Algemene Waterpassing, dat is de referentiehoogte waartegenover hoogtemetingen in België worden uitgedrukt namelijk vastgelegd ten opzichte van de gemiddelde laagwaterstand in Oostende °°° Omdat één en ander voor een leek als ik, niet zo duidelijk was, vroeg ik wat bijkomende uitleg aan de dienst ‘Lokaal waterbeheer’ van de Vlaamse Milieumaatschappij. Er werd mij meegedeeld dat een knijpconstructie veel vormen kan aannemen, gaande van wervelventielen °°°°, pompsystemen of simpelweg buizen met een beperkte diameter. Punt is dat een bepaald lozingsdebiet wordt gerealiseerd met deze constructie die een bepaalde maximumwaarde niet overtreft. Een drempel komt hierbij overeen met een noodoverlaat, dewelke ook in een eindeloze hoeveelheid varianten kan uitgevoerd worden. °°°° Een wervelventiel is een inox constructie die op een manier ontworpen is dat het afvoerende water zal gaan wervelen. Door de werveling ondervindt het afvoerende hemelwater een weerstand wat ervoor zorgt dat het vertraagd wordt afgevoerd. °°°°° Een overstort is een nooduitlaat van het rioleringsstelsel die er voor zorgt dat rioolwater dat tijdens een hevige regenbui niet meer door de riolering opgevangen kan worden, rechtstreeks in het oppervlaktewater geloosd wordt om wateroverlast te vermijden
Zonder in de toekomst te kunnen kijken, kunnen we dus wel zeggen dat op het grondstuk kan en mag gebouwd worden zonder dat er overstromingsgevaar zou bestaan!
Wat houdt het bouwproject juist in? De gemeente Middelkerke realiseert samen met de NV Immobel en met steun van de provincie West-Vlaanderen 119 private woningen. Daarnaast bouwt de Sociale Huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en Zee’ ook nog 60 sociale woningen op de nieuwe woonsite. Er is geen definitief antwoord over de verdeling, maar vermoedelijk zal dit 40 sociale huurwoningen zijn en 20 sociale koopwoningen. In het ontwerp is heel wat ruimte voor groen en water (!) en is er rekening gehouden met de plannen van de vernieuwde dorpskern in Lombardsijde. De initiatiefnemers hopen tegen begin 2016 met de werken te kunnen starten.
Is zo’n project wel nodig? Door de achterblijvende woningbouwproductie stagneert de doorstroom en doordat de verkoopprijzen van bestaande woningen de afgelopen jaren enorm zijn gestegen en de wachtlijsten voor sociale huurwoningen niet sterk zijn afgenomen, zijn koopwoningen voor starters en alleenverdieners onbetaalbaar geworden. Dankzij dit bouwconcept kunnen jonge gezinnen toch een comfortabele en aantrekkelijke woning neerzetten in een mooie omgeving. (zie verder)
Betaalbare en/of sociale woningen? Op het eerste gezicht zou je natuurlijk denken dat het over dezelfde woningen gaat, maar dat is niet het geval. Al is het niet eenvoudig het onderscheid te vatten. 'Betaalbaar' betekent niet hetzelfde voor iedereen. Burgemeester Lippens van Knokke-Heist heeft zelfs in 2007 door een commissie laten uitzoeken wat moet begrepen worden onder "betaalbaar wonen" en "sociaal wonen". Laten we dan maar even uit de doeken doen welk verschil er is tussen beide.
Sociale woningen Om in aanmerking te komen voor een sociale koopwoning, dienen diverse voorwaarden vervuld te zijn: • Men dient een inkomen van minstens 8.951 euro te hebben en maximaal: o 35.767 euro voor een alleenstaande zonder personen ten laste; o 39.338 voor een alleenstaande met een handicap, zonder personen ten laste; o 53.645 euro, verhoogd met 3.572 euro per persoon ten laste voor anderen • Men mag geen andere woning of bouwgrond in volle eigendom of volle vruchtgebruik hebben. Er zijn uitzonderingen inzake de eigendomsvoorwaarde in situaties zoals echtscheiding. • Men moet meerderjarig zijn.
Per lijst waarvoor men zich inschrijft, moet men inschrijvingsgeld betalen (dat men later terugkrijgt). Na het aankopen van een sociale koopwoning, dient men de woning zelf te bewonen (hoofdverblijfplaats) en dit gedurende minstens 20 jaar (zo niet, een boete). Van zodra de bouw van een sociale koopwijk z’n einde nadert, worden de woningen toegewezen. De toewijzing gebeurt chronologisch, rekening houdend met een aantal prioriteiten. Om een sociale koopwoning te financieren, kan er eventueel een beroep gedaan worden op een sociale lening. Die kan ook via de sociale huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en zee’ bekomen worden.
Betaalbare woningen De private woningen in het project vallen onder de noemer ‘betaalbare woningen’. Om de betaalbaarheid van de woningen voor de lokale jonge gezinnen te bevorderen, wordt via het GRUP (Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan) een aantal voorwaarden opgelegd. • Er wordt een maximale verkoopsprijs vastgelegd: een prijsverhoging toegepast op de prijs voor een vergelijkbare sociale koopwoning en een correctiefactor op de prijs voor de bouwgrond. Door de prijs te koppelen aan die van sociale koopwoningen en een correctiefactor toe te passen op de grondprijs, wordt een prijs bekomen die ligt tussen de sociale koopmarkt enerzijds en de private koopmarkt (nieuwbouw) anderzijds. Meer specifiek: o De grond wordt verkocht aan 80% van de venale (normale) waarde; ° De basisprijs van de vergelijkbare sociale koopwoning wordt vermeerderd met maximum 40%. Naast de instap in dit project voorziet de gemeente Middelkerke ook nog een eenmalige aankooppremie van € 2.500 en een tijdelijke tussenkomst in de onroerende voorheffing voor jonge gezinnen.
• Bij doorverkoop van de woning, blijft de maximale prijs gelden: de betaalde prijs bij aankoop, gekoppeld aan de ABEX-index; • De woning kan enkel verkocht worden aan personen die aan volgende voorwaarden voldoen: o Koper is een natuurlijke persoon; o Men is geen volle eigenaar of volle vruchtgebruiker van een ander onroerend goed, bestemd voor bewoning; o Men dient de aangekochte woning als hoofdverblijfplaats te gebruiken. Voor de aankoop van een ‘betaalbare’ woning, komen de kopers in bepaalde omstandigheden in aanmerking voor een sociale lening. Hierbij dient men bij: • Vlaamse Maatschappij Sociaal Wonen (of een shm) enerzijds en Vlaamse Woningfonds anderzijds onder andere te voldoen aan inkomstenvoorwaarden en een maximale aankoopprijs; • Een sociale kredietvennootschap stelt geen inkomstenvoorwaarden, maar wel een maximale aankoopprijs van de woning.
Onze gemeente zegt (onterecht!!) dat zij de primeur hebben voor ‘betaalbare woningen’. Dat bestaat natuurlijk ook reeds op veel andere plaatsen. Het concept werd zelfs al in 1999 ontwikkeld.
Eigen jonge gezinnen bevoordelen, is dat geen discriminatie? Het lijkt wel ‘Eigen volk eerst’, zeggen de tegenstanders! Wilfried Vandaele, N-VA lid van de Vlaamse Raad, legde op 5 maart 2010 op de website https://www.n-va.be/nieuws/betaalbaar-wonen-eigen-volk-eerst uit waarom dat verantwoord is. In een aantal gemeenten waar een hoge druk op de woningmarkt bestaat, laat de Vlaamse regering toe dat de gemeentebesturen de eigen jonge mensen in zekere mate bevoordelen. Tenzij we de stelling hanteren dat 'positieve discriminatie ook discriminatie is', is dat geen discriminatie, bedacht door xenofobe nationalisten. Het grond- en pandendecreet bevat een passage die stelt dat mensen die een band kunnen aantonen met de gemeente voorrang krijgen. Het aantonen van een band geldt enkel voor nieuw aan te snijden 'woonuitbreidingsgebieden', en dat is er hier één. Het Vlaams decreet 'Wonen in eigen streek': Het is geen gemakkelijke opgave voor jonge of minder bemiddelde mensen om in de Vlaamse kustgemeenten te blijven wonen. De druk op de woonmarkt is immers bijzonder groot door twee elementen: enerzijds omdat vele mensen er een tweede verblijf kopen, en anderzijds omdat velen zich hier na hun actieve beroepsloopbaan komen vestigen. De plaatselijke jongeren kunnen niet optornen tegen deze bemiddelde 'tweede verblijvers' en 'pensioenmigranten'. Middelkerke telt bijna 65 procent tweede verblijvers.
Mijn vorige blogartikels over dit onderwerp: 13.02.2012 Op zoek naar een sociale woning in Middelkerke/ Westende? Map ‘Huisvesting’ 20.02.2011 Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé? Map ‘Milieu’
Zoek maar eens op internet de betekenis van het adjectief ‘kunstminnend’. Je vindt geen verhelderend antwoord maar je kunt wel aannemen dat dit betekent ‘houdend van kunst’. En dat wist je al! De Kunsten maken, naast Bibliotheken, Media, Archieven, Monumenten en Archeologie, Onderwijs, Erfgoed en Musea deel uit van de cultuur van een volk.. Onder kunst wordt in het algemeen verstaan: het product van creatieve menselijke uitingen zoals schilderen, tekenen, fotografie, grafiek, beeldhouwen, theater en toneel, muziek en zang, dans, film, bouwkunde of architectuur, literatuur en poëzie. Elke definitie van kunst is cultuurspecifiek en tijdgebonden. Van vrijwel elke cultuur zijn voorwerpen bekend die zich onderscheiden van ‘gewone’ objecten doordat er in het algemeen een hogere esthetische waarde aan wordt toegeschreven.
Welke Middelkerkse schepen ontfermt zich over cultuur? In Middelkerke is de bevoegdheid voor ‘Cultuur’ politiek verdeeld over verschillende schepenen. De website van de gemeente over de organisatie van het bestuur is weliswaar niet bijgehouden, maar ik heb mij gebaseerd op de ‘Sirene’ van Nov-Dec 2015. Bart Vandekerckhove is bevoegd voor ‘Cultuur’. Is dat te veel voor hem alleen? Men zou het zeggen, want Michel Landuyt heeft, naast ‘Toerisme’, ook ‘Erfgoed en Musea’ en ‘Kunst in publieke ruimten’. Die ruimten kunnen zowel binnen als buiten gelegen zijn. Michel is dus de man voor al de kunst in Middelkerke. Francine Ampe-Duron is daarenboven bevoegd voor de ‘Bibliotheken’. Toch een eigenaardige verdeling of spreiding, niet? Maar ja, als Michel iets wil!
Houdt ons gemeentebestuur van kunst? Aangezien de uitingen van kunst zeer talrijk en verscheiden zijn, is het niet eenvoudig daar inzicht in te krijgen. Eén van de genoemde kunstvormen schijnt alvast te kunnen rekenen op de grote steun of de volle aandacht of liefde van onze ‘burgervaadren’: de beeldhouwkunst. Zojuist werd alweer een nieuw paradepaardje van stal gehaald: een beeldenpark! Dat zou massaal toeristen en inwoners (?) moeten lokken.
Wat staat er allemaal al in de gemeente? We mogen zeggen dat nogal wat beeldhouwwerken verspreid staan over de gemeente. Veel daarvan leggen een verband met zon, zee, strand en wind … en met strips natuurlijk. Daar zijn er enkele mooie of zelfs zeer mooie bij … voor wie van moderne kunst houdt.
Recht voor de in-/uitgang van de Westendse Theresiakapel staat een Mariabeeld (=staakkapel), dat Westende-bad op 19 juni 1966 oprichtte ter ere van Maria. Misschien is dat wel geen echt kunstwerk maar een Mariabeeld zoals ze wel eens aan de lopende band gemaakt worden. Uniek zal het wel niet zijn.
In 1992 werd in het ‘hart’ van Westende-bad het werk ‘Zon, Zee en Vernieuwing’ van Pieter Boudens, schriftbeeldhouwer of letterkapper uit Brugge, geplaatst. Het staat op het kruispunt van Meeuwenlaan en Distellaan als confrontatie van ‘de snelheid van het leven’ met ‘het ritme van de zee’. Het is een letterkundig, monumentaal kunstwerk met een rationele steen die staat voor ‘bedoelen en denken’ en een emotionele steen die staat voor ‘gevoelen en beminnen’. Het is uitgevoerd in ruwe, blauwe hardsteen.
In 1997 begon Middelkerke, wel te verstaan de deelgemeente Middelkerke, een stripgemeente te worden. Op het Epernayplein werd het eerste bronzen beeld van een stripfiguur, Jommeke met Flip, geplaatst.
Eerste (Voorlopig) laatste
Het zijn er ondertussen 17 geworden, jaarlijks één, alle langs de ‘Zeedijk’ in Middelkerke. Monique Mol uit Beauvoorde ontwierp de beelden van Suske en Wiske (2002), Robbedoes en Kwabbernoot (2003), de Smurfin (2004), Lambik (2005 – 20.469 e), Annemieke en Rozemieke (2006 – 23.000 e), agent 212 (2011), Natasja (2012) en Jerom (2013). De Oostendse kunstenares Josyane Vanhoutte ontwierp Fanny (2007), Cedric (2008), Marsupilami (2009) en De Rode Ridder (2010). De overige werken van diverse kunstenaars zijn: Jommeke (1997 Valeer Peirsman), Nero (1998 Jan Maillard), Kiekeboe (1999) en Lucky Luke (2000) (beide van Luc Madou) en Urbanus (2001 Luc Cauwenberghs), In 2014 en 2015 kwam er geen beeld bij omdat men ze eerst allemaal in orde wilde stellen. Zo werd Nero voor 9.317 euro in een bronzen kleedje gestoken en Jommeke werd door vandalen beschadigd en voor 1.500 euro hersteld. Op de facebookpagina van ‘Kunstatelier Monique Mol’ schrijft de artiest op 15 mei 2015 dat ze druk bezig is met ‘Filiberke en Pekkie’. Het beeld staat wel nog niet op de zeedijk! Ik moet jullie helaas de prijs van de aankopen sinds 2007 schuldig blijven. Dat wordt namelijk niet meer in de gemeenteraad besproken. Ik neem aan dat ze rond de 25.000 euro zullen draaien. Wie alle beelden wil bekijken, vind er een afbeelding van op http://users.skynet.be/martinod/stripbeeld-nl.html of op de website van de gemeente http://www.toerismemiddelkerke.be/toerisme/stripstandbeelden.aspx Van gans de reeks mag gezegd worden dat het mooie beelden zijn, die vast en zeker in de smaak vallen bij de vakantiegangers die langs de dijk wandelen.
In 1999 gaf de gemeente aan Patrick Steen uit Keiem de opdracht voor een levensgrote roestige ezel ‘Bébèr’, symbool van de deelgemeente Lombardsijde en van de lokale carnavalsgemeenschap, opgebouwd uit allerlei stukken materiaal. Het werk staat in de Oude Nieuwpoortlaan. Broederlijk ernaast, op enkele meters, staat sinds 2004 het borstbeeld van Freddy Maertens.
Het werd eveneens ontworpen door Josyane Vanhoutte. Meer Info op http://www.routeyou.com/nl-be/location/view/47494152/borstbeeld-freddy-maertens
In 2003 werd gestart met de driejaarlijkse Beaufort, kunst in open lucht. Elke kustgemeente ondersteunt dat initiatief telkens met een paar tienduizenden euro’s, die bedoeld zijn als werkkapitaal. Daar blijft uiteraard geen spoor van hangen. Als ‘investering in het kunstpatrimonium van de gemeente’, kocht Middelkerke telkens één van de tentoongestelde werken. Dat was niet het geval in 2006 omdat Michel Landuyt toen het werk ‘Shark’ van Cerny weigerde omdat het een geboeide Saddam Hoessein voorstelde in zijn ondergoed in een bak met sterk water. Voor de eerste editie was dat ‘Caterpillar 5bis’ van Wim Delvoye, mooi van constructie in cortenstaal maar even roestig als Beber. De prijs ken ik niet, maar dat zal niet goedkoop geweest zijn. Gelukkig kon daarvoor gerekend worden op de Vlaamse overheid die betaalde met hetzelfde geld als de gemeente, namelijk het onze. Het werk is opgesteld op de dijk tussen de Rotonde en de Krokodiel als symbool voor de zeewering.
In 2009 werd in de belvedère van de watertoren aan de wijk 'Krokodiel' een lichtinstallatie geplaatst met wisselende kleuren. Het is een werk van de Nederlandse kunstenares Tamar Frank. Niet alleen bedroeg de aankoopprijs 38.000 euro, maar later kwam daar nogmaals 4.479,73 (samen 42.479,73 euro) bij voor herstelling en vervanging van onderdelen. We kunnen dat gerust een miskoop noemen: op een watertoren die misschien verdwijnt, te teer in vochtige en verwerende omgeving en dus vaak defect.
In 2012 was het ‘I can hear it’ van Ivars Drulle, twee hoornen die staan op het strand rechtover de ‘Rotonde’. Het heeft 85.000 euro gekost. Het ‘luisterend meisje’ is een prachtig beeld, dat weliswaar regelmatig lijdt aan verzanding tot aan de heup. Michel Landuyt noemde dat in een krantenartikel ‘de trompetten van de Pool Drulle’, die eigenlijk een Let is. Maar ja, een schepen van ‘Erfgoed, musea en kunst in de publieke ruimte’ kan niet alles weten.
Sinds 2005 staat tegenover de Van Hinsberghstraat in de Leopoldlaan een kunstwerk van Liliane Vertessen ‘Tegen de wind in’. Het kostte 35.696,67 euro.
In de gemeenteraad van 20 oktober 2008 werd beslist het pleintje naast het gemeentehuis een ‘moderne look’ te geven. Dat gebeurde in eigen beheer, maar de materialen kostten toch 48.300 euro. In de gemeenteraad van 12 maart 2009 werd beslist, een sfeerverlichting met twee lichtpunten, conform aan de nachtlampjes van de Oostendelaan, aan te brengen bij het kunstwerk met fontein. De prijs daarvan bedroeg 8.420,21 euro. Ziehier hoe het eruitziet, verdeeld over twee foto’s:
*
* op die bank gaat er zeker niemand zitten, zo vuil is die!!!
Het beeld rechts hierboven is simpel van opvatting en niet lelijk. Of het een echt kunstwerk is, dat is een andere zaak. Van dichterbij gezien geeft dat:
Na de afwerking van het evenementenplein met drie ondergrondse verdiepingen parkeerplaatsen in 2011 werden de bewoners van de ‘markt’ verwend met 25 afschuwelijke bloembakken (à 3.336 euro/stuk! Prijsvraag mondeling beantwoord in gemeenteraad.) Ereburger en bekend filmmaker en kunstenaar Raoul Servais mocht ook een bijdrage leveren aan het vernieuwd marktplein, zij het dan een (zeer) dure. Aan de kant van de Oostendelaan en aanleunend tegen het nieuwe bushokje ziet men een kunstwerk van zijn hand. Het heet ‘Transcendente Metamorfose’ en kostte 71.318 euro. Het is 6 meter op 4,5 meter groot. Het is uitgevoerd in Zuid-Chinese gevlamde graniet en gepolierde Italiaanse graniet. Het stelt in zes taferelen de evolutie van mens tot vogel voor. Het werk beschrijft de hoogmoed van de mens om telkens weer beter te willen zijn dan ieder ander wezen. Natuurlijk is dat geen allusie op Janna en Michel!!
Op het pleintje rechtover de gemeenteschool van Westende, op de hoek van de Henri Jasparlaan en de Duinenlaan, staat sinds 2012 een zeilstructuur, bedoeld als kunstwerk. Hiervan bedroeg de prijs 27.104 euro.
De nieuwste aanwinst: Olnetop Middelkerke wil nu het grootste beeldenpark aan zee aanleggen. Logisch toch! Verwachtten jullie soms iets anders? Voor minder doen ze het nooit! Naast de Caterpillar en de hoornen van Drulle zal het kunstwerk 'Olnetop' van Nick Ervinck, er als derde werk deel van uitmaken. De gemeente betaalt 80.000 euro voor het beeld. Het stond drie jaar GRATIS in de duinen van Bredene. ‘Mooi meegenomen’, noemen ze dat daar! Misschien moet Middelkerke dat voorbeeld ook eens volgen! Deze aankoop gebeurde in het kader van Beaufort 2015, omdat er dit jaar geen grote kunstwerken tentoongesteld werden, die anders daarvoor in aanmerking kwamen.
Ze geloven dat het een nieuwe toeristische publiekstrekker wordt en hopen dat ze het in de toekomst nog kunnen uitbreiden. Michel Landuyt gaf als opstelplaats aan: “in Westende, eigenlijk Middelkerke, ter hoogte van de Rotonde en ‘op de as tussen zee, strand duinen en polders’. Is dat voor jullie ook zo duidelijk? Het staat op 100 meter van het kunstwerk ‘de Rotonde’ dat er helaas troosteloos/levenloos bijligt.
Olnetop is een abstract buitensculptuur uit polyester en staal. Ik vind het een mooi beeld, goed opgesteld en zichtbaar vanop grote afstand, ook vanaf de Parklaan. Kunstenaar Nick Ervinck zegt over zijn werk: “Het heeft iets monsterlijk. Het werk laat zich niet echt in één woord omschrijven, maar het is geïnspireerd op de natuur en techniek. Het is digitaal ontworpen, maar wel ambachtelijk uit polyester vervaardigd." Heel wat mensen zien de kracht van de zee en het schuimende water in het werk.
Is Middelkerke mecenas, kunstliefhebber of investeerder? Onze gemeente geeft dus veel geld uit aan beeldhouwwerken. Doen ze dat omdat ze jonge beeldhouwers willen steunen? Of uit liefde voor de beeldhouwkunst? Of willen ze meer faam veroveren omwille van hun rijkdom aan kunst in open lucht?
Een mecenas is een persoon die als beschermheer of -vrouw optreedt van, onder andere, kunstenaars door ze van financiële middelen te voorzien, zodat ze zich zorgeloos kunnen wijden aan hun scheppend werk. Hij/Zij is meestal welgesteld, zodat hij zich het financiële offer kan veroorloven. De begunstigde artiest wordt ‘protégé’ genoemd. Middelkerke vertoont dus schijnbaar wel kenmerken van een mecenas, maar ik denk niet dat men hier echt wakker ligt van de noodzaak aan bescherming van jonge Belgische kunstenaars. Jong zijn de kunstenaars van de aangekochte werken alvast niet: Raoul Servais (1928), Valeer Peirsman (1932), Monique Mol (1939), Josiane Vanhoutte (1946), Luc Cauwenberghs (1952), Liliane Vertessen (1952), Pieter Boudens (1955), Jan Maillard (1960), Patrick Steen (1961), Wim Delvoye (1965), Nick Ervinck (1981), Luc Madou (? )
Dat men (= het bestuur) hier grote liefde koestert voor kunst, dat betwijfel ik al evenzeer.
Een investering is een opoffering in tijd, geld of mankracht ten behoeve van een doel dat pas op lange termijn wordt behaald. Dat moet het zijn! Ze houden van grote opvallende dingen, die weliswaar aantrekkelijk zijn zodat ze toeristen kunnen bekoren. Ze kijken dus niet op vele tienduizenden euro’s per werk als ze daarmee maar de pers kunnen halen en als ze misschien in de toekomst de reputatie kunnen opbouwen van ‘kunstgemeente in open lucht’. De bevoegde schepen moet zich toch kunnen manifesteren! Vanuit de optiek van de gemeente kunnen we hier dus wel degelijk spreken van een ‘investering’.
De inhuldiging Op 7 november werd het beeld ‘Olnetop’ officieel ingehuldigd. Omdat ik niet meer uitgenodigd word om plechtigheden bij te wonen, moet ik mij dus beperken tot het kopiëren van het programma. Om 10u30 kwamen de genodigden bijeen in ‘De Branding’ waar ze een panelgesprek bijwoonden met de kunstenaar Nick Ervinck, met Jan Moeyaert (vzw Kunst) en met Michel Landuyt (schepen van kunst in de open ruimte) Om 11.15 u. vertrokken ze per bus naar het kunstwerk waar ik hen stond ‘op te wachten’. Om 11u30 werd het onthuld door burgemeester Janna Rommel-Opstaele, bijgestaan door enkele schepenen. Het was een onderonsje! Geen gewone inwoners/tweede verblijvers, geen geldschieters dus, alleen VIP’s. Ook geen oppositieleden, op de klassieke uitzondering na! Of moeten de andere misschien de zaterdagvoormiddag werken?
Besluit De kunstwerken werden, behalve in Lombardsijde, vooral opgesteld (en aangekocht) voor de toeristen, vooral op de zeedijk van de deelgemeente Middelkerke. Ik vrees dat een grote meerderheid van de inwoners de moderne kunst niet in het hart draagt en versteld staat van de hoge bedragen die eraan besteed worden. Ze mogen wel helpen betalen.
Tel maar eens de sommen op die in 2011-2012 besteed werden! Het feit dat Michel Landuyt zijn bevoegdheid inzake ‘Toerisme’ uitgebreid heeft met, onder andere, kunst in de open ruimten, omdat het volgens hem bij het toeristisch gebeuren past, is daar het schoonste bewijs van. Of het beeldenpark een goede investering is, dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Zouden de toeristen daarvoor echt naar Middelkerke komen?
Mijn vorige artikels over kunst 05.12.2007 Kunst roest 24.12.2012 Middelkerke en Westende: kunst steunen of verspilling?
Bronnen Wikipedia http://www.toerismemiddelkerke.be/toerisme/page18722120.aspx beber ‘Het Nieuwsblad 03.09.2015: “Middelkerke realiseert beeldenpark op strand Westende” http://www.middelkerke.be/page1161942.aspx http://stripfestivalmiddelkerke.be/index.php/nl/standbeelden
Westende landschapspark: een primeur, een speerpunt, een uniek en ‘megalomaan’ project dat zijn doel gemist heeft!!
Het is stilaan een gewoonte van me geworden om jullie de referte mee te delen van vorige artikels over hetzelfde onderwerp. Deze keer is dat niet anders want het is inderdaad niet voor het eerst dat ik het wil hebben over het ‘Landschapspark’ in Westende. Herhaling? Wel neen, want ik zal het gewoon hebben over wat er veranderd is.
De gemeente heeft dus in 2013 een natuurpark doen aanleggen. Volgens hun beweringen gebeurde dat door eigen technische diensten (wegen- en groendienst) en enkel met natuurgetrouwe middelen . Men wilde de natuur zijn gang laten gaan en tegelijk tussen de wilde begroeiing wandelcorridors aanleggen. Om het met de klassieke grote woorden van de gemeente te zeggen: “voor een uitdagende en leerrijke overgang zorgen tussen de woonwijken langs de Hofstraat en het aangrenzende polderlandschap.”
De burgemeester: “In het ontwerp hebben we een groot evenementengazon voorzien, afgebakend door taluds. Aan de randen zullen er picknick- en zitruimtes komen op verhoogde houten plankenvloeren. Vanuit een uitkijkpost krijg je een mooi zicht over het park en het landschap. Er komen ook voorzieningen voor jongeren zoals een heus tienernest. Door het aanplanten van een boomgaard wil ik bovendien enkele vergeten fruitrassen terug onder de aandacht brengen. Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen. Op de hoek van de Sportstraat en de Hofstraat zullen we een grote zithoek voor minder mobiele mensen inrichten. De grote zones in het park worden uitsluitend met streekeigen groen uitgerust. Hier krijgen wilde bloemen de volle vrijheid. Kortom, hier wordt alles puur natuur”.
Ik vond de idee wel origineel en ik was wel aangenaam verrast toen ik in december 2014 en mei 2015 ging wandelen in het park. Ik stelde toen wel al enkele onvolkomenheden vast maar ik zag ook dat er heel mooie en kleurrijke wilde bloemen bestaan. Anderzijds vond ik dat ‘maar’ een landschapspark ook goed moest onderhouden worden om de voorgenomen doelstellingen te bereiken. Toen ik er enige tijd geleden voorbijreed, leek de aanblik mij niet de mooiste en ik vreesde dus voor één en ander. Op 3 augustus 2015 ging ik het dus maar eens van dichtbij bekijken. Hierna lezen en zien jullie hoe de verschillende onderdelen er nu uitzien in vergelijking met vroeger. Mijn laatste bezoek, om niet verrast te worden met recente werken, bracht ik op 29.10.2015.
De wandelpaadjes De paadjes of anders gezegd ‘het blote voetenparcours’ doorloopt het ganse terrein. Om te vermijden dat het onkruid ze kan overwoekeren, werd een doek aangebracht met daarop grint. Hoewel ik ook wel eens van een uitdaging hou, heb ik mijn schoenen en sokken toch maar aangehouden. Vanwege het vele onkruid bleek het toch niet mogelijk de ‘ondergrond aan te voelen’! Jullie kunnen zelf oordelen of ik er goed aan gedaan heb! Zo zagen de paadjes er vroeger uit!
En zo zien ze er nu uit!!!
Het ‘evenementenplein’ In Middelkerke is het luxemarktplein het ‘evenementenplein’. In een ‘arme mensendorp’ zoals Westende is dat gelegen in het landschapspark. Niet dat er hier al ooit een evenement plaatsgegrepen heeft of zal plaatsgrijpen, maar dat is nu éénmaal de opgeblazen woordenschat van enkele kopstukken van de Open VLD. Het plein heeft ondertussen al verschillende gedaanten aangenomen.
Nu ziet het er zo uit:
De fruitbomen De fruitbomen (geboortebos of nieuwe aanplanting met bomen) zijn een mengsel van appels, peren, kersen en pruimen. Dat zag er veelbelovend uit als ze ooit in bloei zouden staan. Ik heb daaraan wat aandacht besteed in mijn tweede artikel: soorten, bloeitijd, … En wat vind ik nu? Twee appelboompjes droegen kleine vruchten, elf boompjes zijn dood, halfdood of ‘op sterven na dood’..
En de andere onderdelen? Hier en daar ziet men nog wel een wilde bloem. Maar weinig! Het geheel geeft een verwaarloosde indruk. Het ziet eruit zoals één van de terreinen van ‘Natuurpunt’ in de Schuddebeurzeweg of de Steenstraat, maar daar hebben we er in Westende-dorp al enkele van. De groendienst van de gemeente beweerde dat er op termijn op het amfitheater muurbloemen zullen opgroeien. Ik heb er wel nog geen gezien! De vele palen die op de bermen staan zouden later met touwen met elkaar verbonden worden om zo speelgangen te creëren. Geen spoor daarvan!
Janna beloofde ons ‘een leerrijke ervaring’. Ze wilde, zoals ze dat altijd doet, de Westendenaars in de watten leggen en opvoeden door hen de mogelijkheid te bieden om zich de kennis van onkruidsoorten en wilde bloemen eigen te maken. Ik denk dat we dat een grote mislukking mogen of moeten noemen, niet enkel op het gebied van interesse maar ook wat betreft de gedane inspanning.
De uitkijkpost is er gekomen om de bezoeker een mooi zicht te geven over het park en over het polderlandschap. Zou er al ooit iemand daarvan gebruik gemaakt hebben? Te zien aan het onkruid dat de toegang of de uitgang ‘verspert’, vrees ik dat dit niet geval is. Mooi kan dat zicht ook niet genoemd worden.
Het tienernest wacht waarschijnlijk ook nog op de eerste tiener.
Besluit Ofwel moet het landschapspark dringend beter onderhouden worden ofwel is het niet meer op zijn plaats in Westende-dorp. Er is er trouwens niemand in geïnteresseerd. Opdoeken dus maar!!
Bronnen Mijn vorige artikels over het onderwerp: 09.12.2013: ‘Westende heeft ook een park … of … het gelijkt er toch op 07.07.2014: ‘Westende: hoe zag het landschapspartk er uit … in de maand mei? Voormalig stort wordt park: ‘Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24.11.2010 door Danny Van Loo
Middelkerke 15 jaar later: de gedaanteverwisseling van onze politici
Vrijdag 18 september 2015 is opnieuw een historische dag geworden voor Middelkerke. Voor de tweede maal in de geschiedenis van de opvang van vluchtelingen wordt de gemeente geconfronteerd met één van de verschijnselen die ongeloof, ongerustheid en angst, twijfels en tweedracht zaaien onder de bevolking. De ministerraad besliste immers, 15 jaar na de eerste ervaring, in Zon en Zee, dat deze keer 200 asielzoekers moeten opgenomen worden in het kamp van Lombardsijde. Dat ligt weliswaar sinds de fusie van 1976-77 op het grondgebied van Nieuwpoort, maar voor hen is dat ‘ver van mijn bed’ terwijl Lombardsijde er slechts een boogscheut van verwijderd is. Verder meer daarover. Ik had over dit onderwerp een artikel klaar met dezelfde titel als de huidige maar dan verscheen in ‘Knack’ dat van Jean-Marie Dedecker: “Opvang vluchtelingen Lombardsijde: Gebrek aan collectief politiek geheugen doet waarheid vervagen”. Daarmee werd enigszins het gras van onder mijn voeten gemaaid. Ik ken de onderwerpen ‘Asiel’ en ‘Asielcentrum in Zon en Zee’ als mijn binnenzak. Ik schreef daarover destijds 585 bladzijden in 6 delen. Ik heb nu wel niet het schrijverstalent van Jean-Marie, maar mijn werk kan als samenvatting dienen van alles wat zich toen afspeelde op politiek gebied en in het centrum zelf. Voor politici en centrumverantwoordelijken heus geen fraai relaas. Toen ik dus in de voorbije weken de reacties las van onze politici kon ik mijn ogen niet geloven.
De reacties Vanwege de betroffen/getroffen kustgemeenten: “een operationele basis en een opvangcentrum kunnen niet naast elkaar bestaan; wij kunnen de veiligheid van onze burgers noch van de asielzoekers garanderen;” Vanwege de legervakbond: “het is niet aangewezen om oorlogsvluchtelingen op te vangen in een militaire kazerne waar nog dagelijks getraind en geoefend wordt.” Vanwege LDD:“Vluchtelingenopvang in een toeristische gemeente is een economische doodsteek voor haar bevolking.” Vanwege de gemeente Middelkerke: “Wij stellen ons ook ernstige vragen bij het aanzuigeffect dat dergelijke voorzieningen kan uitlokken, gelet op de onmiddellijke nabijheid van de Europese jachthaven van Nieuwpoort, met 1000 plezierbootjes, die onmiddellijk paalt aan de militaire basis (IJzermonding). Bovendien is deze gesitueerd op zeer nabije afstand van Calais. Wij willen ook opmerken dat er op 50 meter voor de ingangspoort een tramverbinding is tot aan de Franse grens.” Nieuwpoorts schepen en dienstdoend burgemeester Geert Vanden Broucke (CD&V) deelt de mening van zijn Middelkerkse collega. "Bovendien is de uitgang bij de jachthaven, waar duizenden bootjes liggen. Het is alsof we zeggen 'neem maar een bootje en vaar naar Engeland'
LDD, geholpen door N-VA ( onafhankelijken eigenlijk!) riep een speciale gemeenteraad bijeen met op de agenda de bespreking van alle aspecten van de vluchtelingenopvang in de kazerne te Lombardsijde en kosten voor de gemeente Middelkerke. Dat resulteerde in een brief aan de federale overheid. Daarin wordt ‘het wettelijk kader van de bestemming van de militaire basis met herbestemming tot asielcentrum’, in vraag gesteld.
Janna Rommel-Opstaele vond namelijk en dat ‘tot haar grote verontwaardiging’, dat het stedenbouwkundig niet kon dat in de kazerne een asielcentrum gevestigd werd. Ze nam zelfs het woord ‘onwettelijk’ in de mond. Hoewel het nog niet in het Staatsblad gepubliceerd werd, besliste de Vlaamse regering namelijk op 17 juli 2015 dat er een voorafgaandelijke stedenbouwkundige vergunning nodig is om een militaire functie om te zetten in een functie voor asielcentrum. Zij vindt dat dit decreet moet nageleefd worden, zoniet zou dat “getuigen van onbehoorlijk bestuur van de federale overheid om snel een asielcentrum te organiseren dat tegen de Vlaamse wetgeving ingaat". Stel je voor!!! Wat mogen wij toch dankbaar zijn dat onze ‘leiders’ zo bezorgd zijn om decreten en wetten na te leven!! En ook altijd het goede voorbeeld geven!!!
Op zich allemaal logische reacties, ware het niet dat … ... het in december 2000 wel anders was! Toen Michel Landuyt, die burgemeester zou worden vanaf 2 januari 2001, om een reactie gevraagd werd door de lokale televisie, zei hij: “Ik ben nog niet volledig op de hoogte van het dossier, maar ik heb wel een alternatief, namelijk de kazerne van Lombardsijde”, kwestie van de problemen naar een andere gemeente (Nieuwpoort) door te schuiven. Volgens Landuyt zou minister Vande Lanotte in zijn aanwezigheid getelefoneerd hebben naar de minister van landsverdediging Flahaut. Deze zou geantwoord hebben dat dit niet kon om veiligheidsredenen (aanwezigheid van munitiedepot). CD@V, coalitiepartner vanaf begin 2001, duidde in een rondgestuurde folder eveneens de kazerne aan als alternatief, onder te verstaan ... dan zijn wij tenminste van al die miserie af. Ze deden er zelfs nog een schepje bovenop in een nieuwjaarsbrief, bedeeld aan alle inwoners van de gemeente. Ze vonden dat de asielzoekers moesten ondergebracht worden in het vernieuwd deel van de kazerne. Ze bedoelden dus “en niet in de oude blokken waar nog kolenkachels gebruikt worden en waar de schilfers van de zoldering op uw hoofd vallen.” Dat betekende dus dat de militairen dan maar hun intrek moesten nemen in die oude blokken!!!! Het Westends actiecomité, nochtans met zuivere bedoelingen van diverse aard al naargelang de eigen belangen, werd door het gemeentebestuur op alle mogelijke manieren gedwarsboomd. Het comité steunde zich toen nochtans ook op het overtreden van de stedenbouwkundige voorschriften. Volgens het Gewestplan Oostende – Middenkust, vastgesteld bij KB van 26.1.1977, was het gebied waarin Zon en Zee gelegen is, bestemd tot gebied voor verblijfsrecreatie. ‘Wonen’, wat de asielzoekers toen deden, was er toen niet toegelaten. Toenmalig burgemeester Michel Landuyt weigerde echter de gerechtelijke acties van het comité te steunen. Wat een verschil dus met vandaag! Maar, ja we weten allemaal dat een politicus zijn huik naar alle winden draait.
En … hoe reageerde Jean-Marie Dedecker? Op 19 december 2000 vergaderden zo’n 600 Westendenaars een eerste keer in ‘De Kroon’ om de mogelijke acties tegen de vestiging van het centrum te bespreken. Jean-Marie, toen nog bij de VLD, was daarop aanwezig en beweerde dat een asielcentrum niet op zijn plaats was in Westende - dorp en dat hij zich als ex-Lombardsijdenaar achter de inwoners zou zetten. In een brief aan ‘ De Standaard’ schreef hij op 1.2.2001 dat Vande Lanotte geen asielcentrum wilde in het voormalig militair hospitaal in Oostende. Volgens hem werd dat ‘handig in het duinendecreet gemanoeuvreerd en daar mogen alleen maar konijnen en veldmuizen logeren”. Voor de derde vergadering gaf hij verstek omdat hij in het buitenland verbleef. Hij liet zich vervangen door VLD’er Didier Ramoudt, die uiteindelijk weggehoond wordt wegens zijn nietszeggende en verwarde uitleg: “Ik ben weliswaar tegen het centrum maar ja … ik behoor tot de meerderheid … blablabla.” Op 8 november 2001 deed het de ronde dat 1,5 miljoen frank uit het integratiefonds zou besteed worden aan een ijspiste die tegen kerstmis in ‘Zon en Zee’ zou opgesteld worden. Vroeger installeerde Marc Gunst (VLD Koksijde) altijd zo’n piste in zijn gemeente Omdat hem dat in 2001 niet gevraagd werd, contacteerde hij Jean-Marie Dedecker. Deze vergat dan maar zijn mooie beloften en zag plots dat het asielcentrum voor hem een aardige frank kon opleveren. Omdat er wat al te weinig handelaars of verenigingen gevonden werden om een standje rond de ijspiste te openen, ging Jean-Marie zelfs samen met Michel Landuyt op stap om kandidaten te ronselen. Het begin van de ommekeer was aangebroken! Op 11 januari 2002 nodigde het actiecomité, samen met dat van Houthalen-Helchteren uit tot een nieuwe vergadering, deze keer in de ‘Camping Hacienda’. Twee honderd aanwezigen, dat wel, maar Jean-Marie, die beloofd had niet te zullen ontbreken, was niet te bespeuren. Heeft hij zich laten afschrikken door de geruchten dat hij zwaar zou aangevallen worden? Of wilde hij niet meer in verband gebracht worden met de tegenstand tegen het asielcentrum? Wie zal het zeggen? Daarna heeft Jean-Marie nooit meer iets van zich laten horen. Mogen we dat misschien ook een gedaanteverwisseling noemen?
Waarom niet in het militair vakantiekamp? Als één van de alternatieven voor ‘Zon en Zee’ in 2000-2001 werd het militair vakantiekamp genoemd. Maar dat kon toen niet. Ik schreef daarover toen volgende tekst. "Het militair vakantiekamp ligt in de duinen en heeft geen vergunning. Het is dus met sluiting bedreigd. Er zou zelfs al een datum vooropgesteld zijn. Het is een militair domein en de militaire overheid stelt alles in het werk om het centrum te behouden. Volgens de kampverantwoordelijke is de bezetting nog steeds 100% in de vakantiemaanden en ‘zeer hoog’ in lange weekends en zonnige maanden. De behoefte blijft nog steeds bestaan en militairen en gepensioneerde militairen maken er nog steeds graag gebruik van om enkele dagen of weken aan zee te kunnen doorbrengen tegen een betaalbare prijs. Wegens de aangehaalde redenen (mogelijke sluiting wegens ‘zonevreemd’ en bezettingsgraad) is het zeker niet mogelijk om er asielzoekers in onder te brengen.” Vijftien jaar later blijken die argumenten waardeloos geworden te zijn en nu bevinden er zich 123 asielzoekers, vooral gezinnen, naar het schijnt. Zij kunnen daar voorlopig tot 15 november verblijven want dan wordt normaal het water afgesloten omdat het kamp in de winter niet geëxploiteerd wordt.. Dat zou enkel zijn ‘in afwachting dat de voorbereidende werken voor de opvang in de kazerne afgerond zijn’. Die zouden volgens Jean-Marie Dedecker onder andere omvatten dat nieuwe waterleidingen ervoor moeten zorgen dat het drinkwater niet langer besmet is (is al maanden zo) en dat voor de ‘habbekrats’ van 380.000 euro een nieuwe omheining moet gebouwd worden.
De huidige toestand Er heerst nog steeds onzekerheid over dat nieuw asielcentrum. Voorlopig wordt die rol overgenomen door het vakantiekamp. Blijft dat zo of niet? Het water zal wel niet afgesloten worden, zeker? Om de toestand op de voet te volgen, kunnen jullie de webpagina van de gemeente raadplegen op http://www.middelkerke.be/page8085413/vluchtelingenopvang.aspx
Bronnen: Artikel 17.9.2015 door Andy Debo: “Officieel: 400 asielzoekers voor Koksijde en 300 voor Lombardsijde” HNB 17.9.2015 door Dany Vanloo: LDD: 'Vluchtelingenopvang in een toeristische gemeente is een economische doodsteek voor haar bevolking.' Artikel HLN op 19.9.2015 "Wanneer krijgen we duidelijkheid?" Belga 19.9.2015: “Legervakbond vindt opvang vluchtelingen naast schietveld ‘niet verstandig” Persbericht Middelkerke: “Militair kamp is géén goede oplossing” http://www.knack.be/nieuws/belgie/opvang-vluchtelingen-lombardsijde-gebrek-aan-collectief-politiek-geheugen-doet-waarheid-vervagen/article-opinion-616165.html artikel JMD Bericht van Belga op 2.10.2015 “Opvang militaire basis in Lombardsijde is onwettelijk."
Onze verslaggever uit de deelgemeente Middelkerke, Fred Vandenbussche, had ook iets op zijn lever liggen in verband met het onderwerp.
Bangmakerij Als Tante Pos haar werk een beetje goed gedaan heeft, beschikken jullie onderhand allemaal over een “bewonersbrief” (“aan de inwoners en verblijvers”) van ons gemeentebestuur i.v.m. “vluchtelingenopvang in militaire basis”. Ik lach me al krom met die terminologie: bewonersbrief, verblijvers… waar halen ze het uit? In die brief melden de burgemeester Janna Rommel-Opstaele en de secretaris Pierre Ryckewaert ons, rijkelijk laat trouwens (gedateerd 5 oktober, in de bus op 8 oktober), dat Fedasil op het grondgebied Nieuwpoort een 200-tal vluchtelingen “gaat onderbrengen”. Tot daar alles OK. Verder moet natuurlijk duidelijk zijn dat de burgemeester Belangrijk is: zij en niemand anders kreeg het telefoontje waarin de komst van de eerste veertig werd aangekondigd… Zijzelf en haar gemeentebestuur hebben een brief gestuurd aan de federale overheid waarin – hou u vast – “het wettelijk kader van de bestemming van de militaire basis met herbestemming tot asielcentrum in vraag wordt gesteld”. Dat is dus heerlijk helder Nederlands. Maar dan pas begint het echt te stinken. We lezen: “Met de gemeente Middelkerke, de stad Nieuwpoort, de politiezone Westkust en de politiezone Middelkerke zijn er geregeld overlegmomenten omtrent deze dossiers”. Doortrapt hoor, het woord “dossiers” laten vallen in dezelfde zin waarin ook twee politiezones voorkomen… Dossiers? Welke dossiers? Waar dossiers? Hoe dossiers? Antwoord: er bestaan géén dossiers, behalve in de verbeelding van sommige politici die graag paniek zaaien en de bevolking bang maken, waarna ze, als er dan toch niets gebeurt, als Mega Janna kunnen poseren: we hebben u toch maar mooi gered hé! Ze heeft vruchteloos al militaire argumenten aangehaald tegen de komst van vluchtelingen naar Kwartier Lombardsijde (er is aan haar een echte maarschalk Opstaele verloren gegaan!), nu probeert ze de bevolking de stuipen op het lijf te jagen met de suggestie van “dossiers” die niet bestaan. Haar “eigen” politie bevestigde op de open bedrijvendag van zondag jl. overigens dat de komst van zelfs grote groepen vluchtelingen geen enkel effect heeft op de criminaliteitscijfers. De Middelkerkse politie kan het weten, het is niet de eerste keer dat “we” uitverkoren zijn. Die informatie, uit officiële bron, wordt de bevolking onthouden. Bangmakerij loont kennelijk meer… Fred Vandenbussche
Ik wil hier wel opmerken dat de uitspraak van de politie over de criminaliteitscijfers niet klopt. Ik wil jullie niet bang maken, vooral omdat het voorlopig hoofdzakelijk over ‘gezinnen’ gaat, maar na de bezetting van ‘Zon en Zee’ door vreemdelingen is de criminaliteit wel degelijk gestegen. De directrice probeerde dat te verdoezelen door diefstallen in winkels onder de mat te vegen, door de handelaars zelf te vergoeden. De burgemeester en de politie ontkenden dat toen ook. Iedereen herinnert zich vooral nog de moordpoging door een asielzoeker op een Nieuwpoorts meisje in een kledijzaak in de badplaats. Michel Landuyt schoot toen nog maar eens de hoofdvogel af. Wat een talent toch! Volgens “Het Volk” van 19 april 2002 reageerde hij toen als volgt op de beestachtige aanslag: “Ik vind dit hoogst verwonderlijk. De criminaliteitscijfers waarin mensen uit Zon en Zee voorkomen, zijn niet toegenomen, integendeel. Als een asielzoeker al iets mispeutert, dan gaat hem dat hooguit over het niet betalen van een ticket voor de kusttram. Criminaliteit gepleegd door asielzoekers uit het centrum beperken zich tot minieme feiten, zoals bijvoorbeeld een warenhuisdiefstal." Straf toch, vinden jullie dat ook niet? Stammer
Middelkerke en Westende: Even herinneren en aanvullen!
De bank heeft de strijd verloren! Ik weet dat jullie mij zullen verwijten dat ik in herhaling val en dat het toch maar over een detail gaat. Het gaat inderdaad niet over de bankencrisis en de verliezen die sommige spaarders te verwerken kregen. Neen, het gaat slechts over 1 bank en dan nog één uit hout. Na jaren strijd heeft dit pronkstuk uit de Essex Scottishlaan het uiteindelijk en definitief moeten afleggen tegen het woekerend onkruid. Waarom ik daar dan zoveel belang in stel? Gewoon omdat ik maar niet kan begrijpen dat in een toeristische omgeving een bank staat in onderstaande omstandigheden (foto van 1.10.2015) en dat ons bestuur er maar niet in slaagt de toestand meester te worden. Of dat gewoon niet wil!
Op 23.8.2009 en op 17.6.2015 publiceerde ik al een gelijkaardige foto op mijn blog. Misschien vindt onze burgemeester dat de grijze achtergrond en de gele bloemstruik tegen de helgroene achtergrond, toch wel een aardig beeld oplevert en misschien straks (vóór 7.11.2015) kan overgebracht worden naar het beeldenpark aan de Rotonde. En dit is GRATIS!
Wacht de gemeente misschien om ‘proper’ te zijn tot het gedeelte van de Essex Scottishlaan tussen de Doornstraat en de Grossettilaan heraangelegd wordt? Dat was voorzien voor september 2015 maar werd nu uitgesteld tot in 2016. Waarom? Ik weet het niet!
De nieuwe toeristenvlaggen tooien nu ons straatbeeld Ik neem aan dat Middelkerke een goedkope vlaggenleverancier heeft, die om de zoveel maanden voor een habbekrats onze voorraad aanvult en vernieuwt, want waar je ook gaat in de gemeente word je op vlaggengezwaai onthaald, in alle denkbare kleuren … en met daarop het nieuwe logo. Ziehier (links Lombardsijde, rechts Westende-bad)
Wat willen onze ‘vroede vaderen’ daarmee eigenlijk bereiken? Mag ik die uitdrukking eigenlijk wel gebruiken? ‘Vroed’ betekent namelijk ‘wijs, verstandig, wetend’… Voelen zij zich als ‘geslaagd met vlag en wimpel’ Zijn ze ergens blij om? Steken ze daarom de vlaggen uit? Wil het college zich ‘bazig’ gedragen en voeren ze daarom de vlag uit? Ik wil ook nog eens terugkomen op het logo ‘ontworpen door de grafische dienst van de gemeente’. Omdat iemand er mij opmerkzaam op maakte dat het logo ook zou kunnen gebruikt worden voor Westende … door het om te draaien, maakte ik, niet-graficus, een ontwerp met een W met drie 'kleurrijker' bollen bovenaan. Ik had het jullie hier graag getoond, maar… Ik wilde natuurlijk de gemeente geen voorzet geven zodat ze de bal zomaar in doel moesten trappen. Ik bedoel dat er misschien een auteursrecht zou kunnen bestaan en dat ze maar al te graag klacht tegen mij zouden kunnen en willen neerleggen. Ik vroeg dus aan ARTES/SABAM, afdeling ‘Visuele Kunsten’ hoe de steel aan de vork zat. Volgens hen moest ik nagaan of de ontwerper vertegenwoordigd wordt door SABAM. Indien dat het geval is, zou ik via SABAM de toelating moeten vragen aan de ontwerper. Indien dat niet zo is, zou ik rechtstreeks de toelating moeten vragen aan de ontwerper. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan en de ontwerper zal mij wel niet gunstig gezind zijn na mijn vroegere beoordeling van het logo, hoewel ik vooral de beschrijving door de gemeentebonzen er ver over vond. Ik vraag mij af of de gemeente ook toelating gevraagd heeft aan de ontwerpers van volgende logo’s:
Bron http://economie.fgov.be/nl/ondernemingen/Intellectuele_Eigendom/auteursrecht/Bescherming_door_auteursrecht/wat_beschermd/#.VhjJEXrtmko
Er wordt een vervolg gebreid aan de zandsuppletie op onze stranden Natuurlijk heb ik daarover op 14.10.2013 al een uitgebreid artikel geschreven. Kijk maar in de map ‘Dijk en Strand’. Het artikel heet: ‘Ook in oktober zijn er nog attracties op de Koning Ridderdijk in Westende.” Wel, er werd nu een aanvang gemaakt met het verderzetten van de werken, naar Middelkerke toe. Vervangen jullie dus maar ‘Koning Ridderdijk in Westende’, door ‘Zeedijk in Middelkerke’. Deze keer gaat het om de zone tussen de Zwaluwenlaan en de Kwintestraat. In totaal wordt zo'n 100.000 m³ zeezand naar het strand gebracht. Ik ben altijd weer geïmponeerd door grote werken van die omvang en dat opspuiten van zand om onze badplaatsen beter te beschermen (tegen een duizendjarige storm?), is zo’n ingenieus geval dat ik er toch nog eens wilde op terugkomen. Brengen jullie dus maar een bezoekje aan de suppletie, na lezing van mijn eerste artikel. Ik nam alvast al volgende foto’s:
Deze ingrijpende werken zullen naargelang de weersomstandigheden klaar zijn tegen het herfstverlof. Er wordt ook op zaterdag en zondag gewerkt. Een bijkomende weekendattractie dus! Gedurende de werken is het verboden om op die plaatsen het strand te betreden uit veiligheidsoverwegingen. Er is immers gevaar voor drijfzand. Als ik het reeds vroeger afgewerkt stuk bekijk, dan stel ik mij vragen. Zou het kunnen dat al veel van dat opgespoten zand weer weggespoeld is? Hoe lang zal de suppletie ons dan nog beschermen tegen de duizendjarige storm?
Bronnen https://www.youtube.com/watch?v=R8iQjahB5r0 Artikel BPM in HLN van 2.10.2015 ‘Tonnen zand tegen zware stormen’
Wat is Open Bedrijvendag? (volgens VOKA, het Vlaams netwerk van ondernemingen) Open Bedrijvendag is het grootste eendagsevenement van België en vindt telkens plaats op de eerste zondag van oktober. In 2015 was dat op zondag 4 oktober van 10u tot 17u. Het is de bedoeling dat gaststeden en –gemeenten, op die dag de spotlights op de bedrijven in hun stad, gemeente of bedrijvenpark richten. Zo geven ze de lokale economie een duwtje in de rug. Honderden (trotse) bedrijven openen dan hun deuren voor het grote publiek en geven aldus de bezoekers de kans om te ontdekken wat er in hun buurt te beleven valt op economisch vlak. Hoe wordt je favoriete product gemaakt? Hoe gaat een bedrijf te werk? Waar werkt jouw buurman eigenlijk?
Middelkerke doet ook mee Een gemeente is een groot bedrijf. Hoewel verwonderlijk, is het zeker niet verkeerd dat de onze op dat evenement niet wil ontbreken. Ik heb nochtans eens de lijst van de deelnemende bedrijven geraadpleegd (zie Bronnen) en wat stel ik vast? Onze gemeentelijke diensten zijn de enige die deelnemen. Zou de reden daarvoor kunnen zijn dat anders geen enkel bedrijf van onze gemeente meewerkt? Volgens de definitie hierboven is het eigenlijk de bedoeling de lokale economie te bevorderen. Of heeft de gemeente de handelaarsbond van Lombardsijde, die dezelfde dag een beurs inrichtte, niet als een bedrijf beschouwd? Op de gemeentelijke folder is daar in elk geval geen spoor van te bekennen.
Maar goed, ik laat nooit een gelegenheid als deze voorbijgaan want de ervaring heeft mij geleerd dat elk bezoek aan een dienst iets leerrijks kan zijn. Men kan er namelijk vernemen wie advies kan geven in nood- of twijfelgevallen (via de secretaris, natuurlijk!). Men ziet er hoe de opvang van de kinderen gebeurt, welke mogelijkheden de gemeente aanbiedt voor ontspanning, sport en spel. Men kan een bezoek brengen aan het gemeentelijk archief, aan de technische diensten, aan de brandweer, aan de politie, aan de jeugdafdeling, aan de culturele dienst, aan de bibliotheek, aan de reddingsdiensten of aan de administratieve diensten. Zeldzame gelegenheid!! Geen gewone bezoeken, want in veel gevallen kon een kijkje genomen worden achter de schermen.
Wat heb ik bezocht?
De handelsbeurs van Lombardsijde De handelaarsbond heeft een eigen folder uitgegeven. Ziehier hoe die eruitzag.
Op de achterzijde staan de namen van de standhouders. Dat waren er 24. Er waren tevens 14 bedrijven die voor digitale reclame op een groot scherm in de zaal zorgden. Jullie zien hieronder wie dat waren.
De beurs was zeker het bezoeken waard en je kunt er eens spreken met je ‘leveranciers’ ‘buiten de diensturen’. Volgens mij is dat een succesrijk initiatief! Er was op mijn bezoekuur (10u30) nog maar weinig volk maar het was nog vroeg op de dag!
Gemeentelijke diensten Omdat ik bij een vorige gelegenheid, weliswaar iets meer dan zeven jaar geleden, het zwembad en de bibliotheek bezocht en ik anderzijds ook al een opendeur bij de brandweer meemaakte, heb ik deze keer vier andere diensten uitgekozen, in volgorde: de technische dienst of werkhuizen, de politie, het archief en tenslotte het gemeentehuis en de kelders ervan.
Technische dienst Met 100 personeelsleden op een totaal van iets meer dan 400 is deze dienst wel het pronkstuk van de open dag. Straks worden dat er zelfs 160 als de lokale afdelingen in Leffinge en Westende verdwijnen. Mijn eerste bezoek gold de opslagplaats van de materialen. Indrukwekkend! Daarna ging ik de burelen/administratie binnen waar twee vriendelijke dames mij achtereenvolgens begeleidden. Ziehier de gebouwen in een prachtige omgeving:
Bij het zicht van de beschikbare ruimtes, bureaus voor sectoroverste, voor elke ploegoverste afzonderlijk en voor de administratie/bijhouden van prestaties van het personeel, een kleine en een grote vergaderzaal, kleedkamers en sanitair, eetzaal (geen keuken) en overal splinternieuw meubilair en natuurlijk computers, was ik overweldigd … en bijna sprakeloos. Wat een luxe!!!
Op de omliggende pleintjes en wegen wist ik niet waar eerst kijken: de stand voor de verdelging van muskusratten of de menigvuldige nooit geziene speciaal uitgeruste voertuigen voor onkruidverdelging met warmwater, twee hoogtekranen één voor elektriciteit en één voor de groendienst, veegmachine, kolkenzuiger om riolen te reinigen,… te veel om allemaal op te noemen. Elk van die toestellen moet een fortuin gekost hebben. En de opleiding van de operateurs! Op zo’n ogenblik vraag ik me altijd af of het niet goedkoper zou zijn een aantal van die taken toe te vertrouwen aan private bedrijven. Een andere oplossing kan men in de landbouwsector terugvinden: intergemeentelijke uitwisseling van toestellen en machines. Nog een andere bestaat in het huren van één of ander werktuig, als de noodzaak zich voordoet. Vanzelfsprekend is het comfortabeler als je alles vlak bij de hand hebt, maar misschien moet men eens vaker denken aan diegene die dat allemaal betalen. Natuurlijk weet ik ook wel dat politici willen vermijden om al die mogelijke betrokken kiezers tegen de haren in te strijken. Ze willen of durven het gewoon niet aan om dergelijke beslissingen te nemen.
Voeg daarbij de tientallen lichte vrachtwagens en dienstauto’s evenals de camions voor het ophalen van het huisvuil en je ziet een enorm wagenpark, niet enkel met hoge aankoopprijzen maar ook met een zeer kostbaar totaalverbruik.
Ik vond het daarom spijtig dat ik geen bezoek kon of mocht brengen aan de loodsen en aan de herstelplaats van het wagenpark. Ik wou namelijk eens vragen hoe het onderhoud gepland wordt met de computer, hoe het uitgevoerd wordt, dat alles om mij een idee te geven van wat het wel zou kunnen kosten. Ik zou dan ook gevraagd hebben of kleine boodschappen of opdrachten wel met een aangepast (licht) voertuig uitgevoerd worden om het verbruik te beperken. Ik zou ook eens gepolst hebben naar de organisatie van het vervoer. Heeft elke ploeg zijn eigen voertuigen? Of worden een aantal voertuigen misschien ‘in pool’ geplaatst.?
Zou de oppositie die vragen al ooit gesteld hebben? Of durven die ook niet?
Politie Bij de politiediensten gaat men niet zomaar vrijwillig op bezoek. Het is dus niet te verwonderen dat een uitnodiging voor een rondleiding heel wat interesse veroorzaakt. Ik woonde enkel de interessante briefing met slideshow bij over de organisatie en de diverse activiteiten. Voor het gebouw waren de verschillende voertuigen van de politie te zien met als hoofdattractie natuurlijk de wagen met kantelmogelijkheid om het nut van het dragen van de veiligheidsgordel te onderstrepen.
Archief Ik deed al meerdere keren opzoekingen in ons gemeentelijk archief, maar ik kon nog nooit zelf zien hoe de documenten opgeslagen worden. Het nieuw depot op een binnenkoer en niet aangehecht aan het bureau van het personeel van de dienst, kon mij niet echt bekoren maar dat hoeft ook niet. Mijn interesse ging inderdaad eerder naar de manier waarop de archieven beheerd worden. Op een paneel werd één en ander duidelijk gemaakt. Hoe het volledig geautomatiseerd archiefbeheerprogramma. ‘Archief 2.0’ ineensteekt, kregen we dus niet te zien.
Gemeentehuis en kelders Ik was verrast door de vragen op de folder ‘Wie kent de kelders van het gemeentehuis?’ Waarvoor werden ze indertijd gebouwd? Waren het kruipkelders, wijnkelders, schuilkelders of misschien zelfs mestkelders? Waarvoor worden ze nu nog gebruikt? Dat wilde ik dus ook zien. Toen ik Marc Constandt als gids zag verschijnen, wist ik dat het best interessant zou worden. Ik had de uitleg over het gemeentehuis zelf niet verwacht, maar die was zeker welkom. Na de geschiedenis en beschrijving van de inkomhal, kwam de raadzaal aan de beurt, gevolgd door een voor mij nog niet meegemaakt bezoek aan het kabinet van de burgemeester. Naar het schijnt was zij beschikbaar voor een ‘babbeltje’. Waarom ik daar niet op inging? Geen commentaar! Na de beschrijving van de (mooie) voorgevel van het gebouw, werden we naar de kelders geleid, nu bewaarplaats voor het archief van de administratie, maar tijdens de tweede wereldoorlog gebruikt als schuilkelder. De belangstelling was (onverwacht) groot. De uiteenzetting was voortreffelijk, maar ja ik had het van Marc niet anders verwacht.
Besluit Men had de indruk dat één van de hoofddoelen van deze dag erin bestond aan iedereen te tonen welk mooi nieuw logo nu gebruikt wordt door de gemeente: overal vlaggen met het logo, logo op alle voertuigen en papieren, logo op uitgedeelde kaartspelen, ballonnetjes en stylo’s. Spijtig genoeg heb ik geen enkel personeelslid ontmoet met het logo op zijn vest.
Op zo’n dag toont men de bezoekers wel hier en daar iets interessant of leuk, maar men kan niet ontkennen dat men vooral wil pronken met alles wat de gemeente bezit. De bezoeker aanvaardt wat men hem vertelt en vervelende vragen worden op zo’n dag nauwelijks gesteld. Terwijl de gemeenteraad nog verzamelt in een weliswaar historische maar ouderwetse zaal, zonder geluidsinstallatie, zetelt de veiligheidsraad in een mooie zaal van het politiegebouw en kan de technische dienst eveneens over veel mooiere en comfortabeler zalen beschikken. Waarom toch?
Mijn vorige artikels 16.2.2008 ‘Word verliefd op Middelkerke’ 2.10.2010 ‘Is het gemeentehuis van Middelkerke een open huis?’
Omdat ik bijna dagelijks zag dat er heel wat scheelt aan de fietsinfrastructuur van onze gemeente, heb ik dat reeds verschillende keren in een artikel aangeklaagd. Jullie kunnen die aanklachten herlezen in de map ‘Verkeer’. Ik had het daarin natuurlijk steeds weer over het feit dat er veel te weinig of onaangepaste fietspaden zijn en over het niet naleven van de verkeersregels bij het fietsen. Omdat ons bestuur maar geen werk maakte of wilde maken van betere fietspaden, heb ik het zelfs gehad over achterlijke toestanden en schreef ik zelfs een paar keren dat ze gewoon geen hart hebben voor fietsers. Laten we even de huidige toestand overlopen. De gewestelijke N034 (Parklaan - Paul Grossettilaan - Koninklijke Baan) werd reeds enige tijd geleden voorzien van een fietspad. Dat geldt eveneens voor de Strandlaan; Wat Westende-dorp betreft, hebben de uitgevoerde werken aan de Henri Jasparlaan en aan de Essex Scottishlaan voor de fietsers eindelijk voldoende brede en veilige rijpaden opgeleverd. Proficiat daarvoor! De gewestwegen N318 (Westendelaan – Lombardsijdelaan – Nieuwpoortlaan) zullen op kortere, langere of veel langere termijn ook aan de beurt zijn. De beide scholen van Westende-dorp zijn omgeven door wegen met goede fietsvoorzieningen. Voor de gemeenteschool zijn dat, langs de ene zijde door de Duinenlaan en langs de andere door de Henri Jasparlaan. De vrije school in de Westendelaan komt zoals gezegd straks aan de beurt. Daaruit mag echter nog niet afgeleid worden dat het fietsnetwerk nu af is. De Langestraat, bijvoorbeeld, is er nog een slecht onderdeel van. Ook in veel kleinere straten loert het gevaar om de hoek voor fietsers. In Westende-bad zelf zijn er omzeggens geen fietspaden behalve op de langslopende N34. In de Badenlaan,, de belangrijke toegang tot de badplaats, is de veiligheid ver te zoeken.
In Lombardsijde, is het buiten de geplande Zeelaan en Nieuwpoortlaan en de vernoemde Koninklijke baan (met op enkele plaatsen, naar Nieuwpoort toe, een slecht wegdek), ook armoe troef. De ingangen van de gemeentelijke school en van de vrije school Sint-Jozef kunnen niet op een veilige manier met de fiets bereikt worden. Zoals jullie op de foto hieronder kunnen zien is dat alvast niet het geval in de Schoolstraat.
Ook in de Kleitendijkstraat (linkse foto) en in de Santhovenstraat (rechts) moeten fietsende scholieren het stellen zonder fietspad.
Besluit Alles bijeen maken de huidige toestand en de bestaande plannen dat de toekomst er voor de Westendse fietser goed uitziet. Ik geef toe dat de breedte van sommige straten niet overal de aanleg van een fietspad toelaat. Het lijkt mij logisch dat dan in zo’n straat gedacht wordt aan het invoeren van een enkele richting.
Mijn vorige artikels 12.5.2014: “Is Middelkerke een fietsgekke gemeente’ 16.1.2011 “De meest onlogische, minst toegepaste maar zeer gevaarlijke verkeerssituaties voor fietsers” “Beste fietsliefhebbers, Westende heeft een nieuwe fietsroute”
En wat gezegd van de ‘hoofdplaats’ van de gemeente? Fred Vandenbussche schreef ooit: “Als schepen Devey beweert dat Middelkerke “een wielergemeente” is, dan bedoelt hij alleen dat hij graag diep in de gemeentekas (met andere woorden: uw en mijn zakken) graait om met tienduizenden euro’s te gooien naar organisatoren van cyclocross e.a. manifestaties van de wielersport. Hij bedoelt dus niet dat Middelkerke er alles aan doet om haar bevolking en haar toeristen veilig en comfortabel te laten fietsen.”
Hij kroop zopas nog eens in zijn pen en dat gaf volgend artikel als resultaat.
Veilig op de fiets? “Met het nieuwe schooljaar neemt ook het verkeer gevoelig toe in de omgeving van de scholen. Af- en aanrijdende auto’s, kinderen die te voet, met de fiets of met het openbaar vervoer naar school komen, kunnen potentieel gevaar lopen” (…) “Veilig fietsen begint met een veilige fiets”. (…) “Er zal dan ook blijvende aandacht uitgaan naar fietsverlichting door regelmatige fietscontroles”. “Later op het jaar volgen controles door de lokale politie op de openbare weg”. Ik citeer de burgemeester in haar gebruikelijk, met de onvermijdelijke foto geïllustreerd sermoen op pagina drie van het gemeentelijk informatieblad Sirene, editie september-oktober. Ze heeft het dus in de haar eigen onnavolgbare stijl en in haar eigen koetervlaams over de veiligheid van de schooljeugd en concludeert enkele regels verder: “Een verkeersveilige schoolomgeving is een zaak van ons allen: scholen, (groot)ouders, leerlingen, automobilisten…” “Een verkeersveilige schoolomgeving blijft dan ook een prioriteit van ons bestuur,” verzekert Janna Rommel-Opstaele. Dat zou je nochtans niet zeggen als je rondkijkt in de dorpscentra van de kustdorpen… In Middelkerke-City (Westendelaan, Oostendelaan, Spermaliestraat, Kerkstraat) bijvoorbeeld zijn fietspaden ten enenmale onzichtbaar en onvindbaar. Die straten behoren niet alleen tot de onmiddellijke schoolomgeving, maar zijn ook voor volwassen fietsers belangrijk: ze leiden naar en van het zwembad, de bib, de scholen, de kerk, de handelszaken, en zelfs naar het gemeentehuis en het administratief centrum. Janna Rommel-Opstaele is een eeuwigheidje lang schepen geweest van Openbare Werken. Uit dat tijdvak dateren de bordeellichtjes bij de kerk van Westende, de kitscherige nepbomen midden de trottoirs van de Leopoldlaan, de roze betonnen reuzenklompen op het onbruikbare marktplein en de overbodige parking er onder. Maar fietspaden? Dat niet, nee, op een paar schaamlapjes van “suggestiefietspaden” na. Na haar passage op Openbare Werken bestaat het hele centrum van Middelkerke uit regelrechte verkeersriolen, waardoor o.a. elke dag tientallen kinderen zich een weg moeten banen naar school… De opperverantwoordelijke stelt in de Sirene dan gemakshalve dat de veiligheid afhangt van een veilige fiets… En dat ze onze kinderen haar politie op het dak gaat sturen! Maar van fietsstraten (zoals de Visserskaai in Oostende) en schoolstraten heeft ze blijkbaar, evenmin de schepen van mobiliteit, ooit gehoord! Fred Vandenbussche
Het toeristisch seizoen, met veel hoogten en nogal weinig laagten, liep weer eens ten einde. De schoolpoorten gingen op 1 september open nadat voor de ene veel te snel een einde kwam aan de vakantie, terwijl de andere nauwelijks nog kon wachten om vriendjes en vriendinnetjes terug te zien. Al wie nog niet in het leger van gepensioneerden opgenomen is, heeft zijn dagtaak weer opgenomen, sommige al knarsetandend, andere met volle moed om er weer tegenaan te gaan. Voor mij persoonlijk betekent dit tijdstip elk jaar dat ik eens terugblik op het voorbije blogjaar, het achtste nu al.
Was het een succes? Dat vind ik toch! De bezoekerscijfers kunnen de ene keer wel lager zijn dan de andere keer, maar daar is het mij nu precies niet om te doen. In het totaal zijn dat er nu reeds meer dan een kwart miljoen! En om dan maar verder te stoefen: als ik vaststel via Facebook dat mijn artikels aanbevolen worden en enkele zelfs beweren dat mijn blog bezoeken op maandag hun eerste werk is, dan mag ik daaruit, meen ik, toch wel besluiten dat de tijd om ermee op te houden, nog niet aangebroken is. Het zal steeds mijn bedoeling blijven onze overheid te waarschuwen of te berispen als ze gekke toeren uithalen, in het bijzonder te veel van ons belastinggeld op een onnuttige manier besteden en te zeer gebrand zijn op het verwezenlijken van prestigeprojecten die te hoogdravend en niet echt nodig zijn.
Welke waren de behandelde onderwerpen? (tot 1 september 2015) Op politiek gebied (zes artikels) had ik het over de slechte informatie door de Open VLD, over het digitaal informatie – offensief van de CD&V, over het nut van partijblaadjes, over de nieuwjaarsrecepties van alle partijen (- Open VLD), over de verwijdering van Danny Vandenbroucke uit de N-VA en over het afsterven van twee personen die rechtstreeks of onrechtstreeks met de lokale politiek te maken hadden. Het gemeentebestuur kwam vier keer aan bod: met statistieken van de bevolking, met taks op de tweede bedrijven, met de mogelijke verzadiging van de badplaatsen en met de 'uiterst belangrijke' bewering van Michel Landuyt dat Middelkerke de 3de populairste kustbestemming is. Als Westende-dorp een bouwwerf zou worden en dat ook maanden naeen was, door werken aan gemeente- en gewestwegen, dan vond ik dat ik daar best twee artikels kon aan wijden. Daarnaast schreeuwde Janna moord en brand omdat de Spermaliestraat niet ‘mooi’ hersteld was, terwijl er veel en dringender herstellingen nodig zijn aan andere straten. Dus daarover ook één artikel. Over de gemeentediensten+ bestuur had ik het vier keer: over de hervorming van de brandweer en over de bevelsoverdracht, over het nieuw administratief centrum (MAC), over de verwijdering van graven op het kerkhof, Omdat ik enerzijds met lede ogen zag hoe schandalig veel belastinggeld besteed of verspild werd aan steeds weer dezelfde sportdisciplines, schreef ik daar bij elke gelegenheid over: drie keer over tennis met Daviscup en Rising Stars, één keer over de tennisgekte, één keer over ‘Eurometropole’. Omdat ik anderzijds vond dat voetbal bij ons nogal stiefmoederlijk behandeld wordt, dacht ik dat ik daar ook maar eens de aandacht moest op vestigen met één artikel, opgesteld met de hulp van LDD-gemeenteraadslid Dirk Depoorter. Ik schreef drie keer over amusementsmogelijkheden, namelijk over X-Treme De Kegel met ‘Real Life Escape Tour’, over het illegaal Maïsdoolhof en over het door zeer slecht weer geteisterd eindejaarsevenement op het Epernayplein, waar de ijspiste vooraf door ons bestuur als een wereldattractie aangekondigd werd. Je kunt het geen ‘sport’ noemen maar wel ontspanning maar ik kon niet nalaten daarover te schrijven (één artikel) wegens een alweer megalomane aankondiging, deze keer van het Belgisch Kampioenschap (!) drinkbuswerpen. Kunst behandelde ik twee keer: over de zeer povere en onder deze vorm niet voor herhaling vatbare Beaufort en over de interessante Open Monumentendag in Lombardsijde . De natuur, schijnbaar niet zo interessant voor veel lezers, was toch drie keer het onderwerp: het landschapspark of onkruidpark van Westende-dorp, grazende ezels met hun bijzondere gewoonten, de ophemeling van de nieuwe mogelijkheid om te kayakken terwijl niet de minste aandacht/zorg gaat naar een goede organisatie van het mountainbiken. Over mijn blog zelf had ik het ook twee keer: het huidig artikel en mijn antwoord aan Frankie Westri die vindt dat ik te negatief schrijf. Drie keer liet ik een ‘gastschrijver’ aan het woord: twee keer Fred Vandenbussche over kromme taal van de overheid en over hoogbouw en één keer de Nederlandse kinderboekenschrijfster Anneriek van Heugten omdat ze van Westende houdt. Verder waren toerisme1 x (nieuw kampeerwagenpark), horeca3 x (beoordeling 2015 door sterrenchefs, geopende restaurants met kerstdag en nieuwjaar en de onwettige uitbating van ‘Ter Gunst’), 2 x Facebook, één (jaarlijks) artikel in het Westends dialekt, 1 artikel over hoogbouw, 1 artikel over de verkoop van de pastorij in Lombardsijde. Tenslotte waren er de 8 artikels die ik als ‘Allerlei’ betitel omdat de teksten te kort zijn om een volledig artikel te verdienen en die volgende onderwerpen behandelden: het kasteel van Middelkerke, strandbars (2x), onkruid dat niet meer verwijderd wordt, markt van Westende, gewijzigde bevoegdheden van schepencollege, nieuw zwembad en sportpark, nieuw wegdek voor Distellaan, nieuwe toeristenvlag, Beaufort, MAC, Calidris, openbaar toilet in Schore, hoogbouw, eindejaarevenement, waaraan denken als je ‘Middelkerke’ of ‘Westende’ hoort. In veel gevallen gaat het dan over wat er geworden is van een toestand die reeds behandeld werd in een vroeger artikel.
De almachtige gemeentesecretaris Een tijd geleden was ik aanwezig in de raadzaal op de sessie waar de biedingen konden afgegeven worden voor de strandbars. Op het ogenblik dat als uiterste limiet gesteld was, opende de financiële beheerder van de gemeente de omslagen. Het resultaat werd nadien afgelezen. Omdat ik enkele namen van bieders niet verstaan had, vroeg ik of ik daarover op het einde van de bijeenkomst enkele vragen ter aanvulling mocht stellen. Schijnbaar geen probleem … tot de gemeentesecretaris de zaal betrad. Hij stelde dat alle vragen bestemd voor de gemeentelijke ambtenaren, via hem moesten passeren. Toen herinnerde ik hem eraan dat hij in het verleden mijn vragen over de Noordzeecross, via e-mail, ongelezen verwijderde. Aangezien Ryckewaert op sommige vragen maar niet wilde antwoorden, moest ik toen zelfs een beroep doen op het Vlaams decreet over ‘Openbaarheid van bestuur’… en omdat hij zijn been stijf bleef houden, moest ik zelfs in beroep gaan bij de daarvoor bestemde commissie. Hij bleef echter maar beweren dat dit decreet enkel handelt over het opvragen van een kopie van een document. Volgens hem bestond er geen document over de aan de cross bestede werkuren van het gemeentepersoneel en dus vond hij dat hij op mijn vraag daarover niet hoefde te antwoorden. Hij vond bovendien ook dat ik overdreef met het stellen van vragen en dat het opzoeken van de antwoorden heel wat of zelfs te veel tijdverlies meebracht voor zijn personeel. Ik zal hier maar niet de (sport)evenementen opnoemen waaraan het gemeentepersoneel uren, dagen of weken besteedt ten voordele van banken, organisaties of verenigingen die er het meeste voordeel uithalen … en aan de gevolgen van de onnodige logoverandering. Over hemzelf tenslotte: als hij bij al de sportevenementen verantwoordelijk is voor de VIP’s en als hij over elke vraag, ook van gemeenteraadsleden, moet oordelen of die wel mag doorgestuurd worden naar de bevoegde dienst, heeft hij dan nog wel tijd voor zijn eigen werk? Ik denk dat het e-mailadres van alle gemeentediensten, dat nu voor elke dienst verschillend is, best gewijzigd wordt in secretariaat@middelkerke.be
Heeft de gemeente misschien beslist mij te boycotten? Enkele jaren geleden vroeg ik eens aan de dienst ‘communicatie’ of ik misschien ook bestemmeling mocht zijn van de persberichten en de nieuwsbrieven. Dat scheen geen enkel probleem te vormen. Ik ben een paar keren ingegaan op zo’n persuitnodiging, zonder mij echter uiteraard ooit als lid van de pers voor te doen. En plots … niets meer! In de mening dat het over een vergetelheid ging, stuurde ik op 24 juni 2015 een bericht naar de informatiedienst om te vragen of dat inderdaad het geval was. Spijtig genoeg mocht ik geen antwoord ontvangen. Op 29 juni en op 8 juli drong ik nog even aan, maar ook die twee mailtjes bleven onbeantwoord, wat toch vreemd is voor een informatiedienst. Was dat misschien opgelegd? Tenslotte kreeg ik toch volgend antwoord van het diensthoofd Barbara De Jonckheere: “Voor het ogenblik krijgen enkel beroepsjournalisten de gemeentelijke persberichten. Na de zomer herwerken we onze volledige perslijst en leggen we criteria vast voor wie al dan niet nog persberichten zal ontvangen”. Het klopt niet dat enkel de beroepsjournalisten de persberichten ontvangen. Het is duidelijk dat deze maatregel enkel tegen mij gericht is. Waarschijnlijk zal ik ook niet aan de nieuwe criteria voldoen! Wat de ‘nieuwsbrieven’ betreft, elke inwoner van Middelkerke kan die aanvragen. Hoe moet ik nu verklaren dat ook die mij niet meer opgestuurd worden?
Besluit Ik wilde jullie die ‘maatregelen’ die tegen mij genomen worden in een poging om mij informatie te onthouden, niet verzwijgen maar ik wilde er eigenlijk ook niet over zeuren. Als de burgemeester of de secretaris denken dat ze me daarmee de mond kunnen snoeren, dan slaan ze de bal goed mis. Er zijn genoeg andere wegen en middelen om aan de nodige informatie te geraken. Als de feiten belangrijk genoeg zijn, zal ik dan maar weer een beroep doen op het decreet voor openbaarheid van bestuur.
Lombardsijde: wat gebeurt er met de pastorie van bijna 100 jaar oud?
Op 15 januari van dit jaar vernam ik dat ons bestuur van plan was de pastorie van Lombardsijde te verkopen. Ik schreef daar toen een artikel over met de titel ‘Moet die pastorij nu echt verkocht worden?’ Vooral het progressief kartel, met Geert Verdonck en Lode Maesen, liet zijn afkeuring blijken, maar schijnbaar werd daar, naar goede gewoonte, niet naar geluisterd. Ik neem wel aan dat ze de mening van veel Lombardsijdenaars verkondigen.
Waarom moet die 'pastorij' of 'pastorie' blijven … volgens het kartel? Het is een dorpsgezicht dat door het college kan en moet beschermd worden. De ziel van het dorp zal er anders mee verdwijnen. Men zou er de lokale verenigingen mee kunnen ondersteunen door er een ontmoetingscentrum van te maken en aldus mee te werken aan een samenleving op mensenmaat. Men zou er een bezoekerscentrum kunnen inrichten dat de geschiedenis vertelt van de visserij, van de periode waarin Lombardsijde stad was, van de haven, van de folklore rond de ezelcavalcade, de hoveniers, ‘onze’ Freddy Maertens...
Waarom wordt ze dan toch verkocht … volgens het kartel? 'Omdat de burgemeester en haar gevolg geen oog hebben voor onroerend erfgoed want zij verdedigen liever de belangen van de immobiliënsector. Omdat zij op zoek zijn naar middelen om hun megalomane projecten te financieren, zoals een nieuw casino en een tropisch zwembad in Middelkerke.'
De openbare 'verkoop' of 'verkoping' Dit was de eerste openbare verkoop die ik in mijn leven meemaakte. Deze gelegenheid mocht ik dus niet laten voorbijgaan. Hieronder zien jullie de affiche met de nodige info.
Op het vooropgesteld tijdstip (17 september om 18 uur) waren in de cafetaria van de sporthal ‘De Bamburg’ 19 mensen verzameld: de ‘officiële’ (de notaris Isabelle Verhaeghe met assistente, de burgemeester, de schepen voor economie Michel Landuyt, de secretaris met assistente) en … 12 aanwezigen of kandidaat-kopers (?) en ikzelf. Nadat de notaris een duidelijke uitleg gaf over de staat van het pand en de verkoopvoorwaarden, werden de aanwezigen uitgenodigd om op papier een bod uit te brengen. En wat bleek? Niemand was bereid daarop in te gaan, niettegenstaande een inzetpremie van 1%. De notaris probeerde nog tevergeefs voorstellen/wensen los te weken. Toen ook na enig aandringen niemand kon overtuigd worden, werd de openbare verkoop dan maar afgesloten.
Is dat pand wel ‘verkoopbaar’? Onafgezien van de prijs (ingezet op 235.000 euro, te verhogen met 15,5 % kosten met daar bovenop nog uit te voeren renovatiewerken) kan men zich afvragen wie daar wel in geïnteresseerd zou kunnen zijn. Immobiliënhandelaars? De eventuele koper moet de pittoreske gevel bewaren. Elke wijziging daaraan (zelfs vervanging van de ramen) moet eerst door een commissie goedgekeurd worden. Ze mogen het pand niet afbreken en een appartementsgebouw in de plaats zetten, dus… De gemeente moet zich nu opnieuw over het dossier buigen. Buiten het gebouw voerde de secretaris alvast reeds een lang gesprek. Zal de wil/wens van de Lombardsijdenaar dan toch moeten gerespecteerd worden? Een mening herzien past wel niet bij ons bestuur! Ziehier de pastorij en de erbijhorende garage in de Bamburgstraat.
Bronnen Persbericht van Lode Maesen op 12.1.2015 Artikel van Dany Van Loo in HNB van 13.1.2015 ‘Oppositie is verbolgen over verkoop van pastorie’ Artikel van Dany Van Loo van 3.11.2014 ‘Omstreden priester ziet af van benoeming’
Fred Vandenbussche, met scherpe pen, maakte mij ook zijn mening over, omdat het … van zijn hart moest! Dat gevoel heb ik ook vaak.
1 Pastorie voor 3 dagen flut-tennis “Ze” gaan dus de pastorie van Lombardsijde verkopen. De beslissing is gevallen, tegen de zin van veel Lombardsijdenaars, die in het charmante, heel pittoreske gebouwtje een gedroomd dorpscentrum hadden gezien. Over de esthetische en historische kwaliteiten van de pastorie kunnen we lang discussiëren, maar iedereen zal toegeven dat de pastorie het uitzicht van het dorpscentrum bepaalt. Wat de nieuwe eigenaar straks met de pastorie gaat aanvangen, weet nu nog niemand. Wel is duidelijk dat het schepencollege alle aanbiedingen vanaf 235.000 euro wil onderzoeken. Laat dat nu net, op een ietsje na, de prijs zijn die Middelkerke midden juli met graagte betaalde voor de organisatie van de kwartfinale van de Daviscup tennis. “Ze” geven dus de pastorie van Lombardsijde weg voor drie heel korte dagen tennis van een zeer belabberde kwaliteit, waar de gemeenschap van Middelkerke alleen maar haar broek aan kon scheuren… Het evenement zou, zo werd ons vooraf in de hoogste kringen van het gemeentehuis verzekerd, Middelkerke “op de kaart zetten” en drie dagen lang door middel van rechtstreekse tv-uitzendingen onbetaalbare reclame vormen voor onze gemeente. Enfin, dé manier om Middelkerke op te stuwen in de vaart der volkeren zeg maar! Wel wel! Om te beginnen werd de derde en laatste dag van het de Daviscup niet uitgezonden omdat na de eerste twee dagen alle spanning al weg was. Mensen die er meer over weten dan ik zeggen dat Middelkerke de Daviscup “kreeg”, terwijl andere gemeenten en/of clubs feestelijk bedankten voor de eer, omdat de deelnemers van tweede of derde garnituur waren. Kenners zeggen trouwens onomwonden dat wat op wijlen het voetbalveld te zien was vanuit sportief oogpunt minder dan niets voorstelde: flut-tennis als het ware. En over reclame gesproken: de matches werden natuurlijk in Middelkerke gespeeld, maar Middelkerke als dusdanig kwam nooit echt in beeld. Integendeel: de interviews met coaches en spelers werden onveranderlijk opgenomen en/of uitgezonden vanuit een locatie die voor heel het land direct herkenbaar was als bepaald niet in Middelkerke gelegen: het Thermenhotel en de zuilengang van de Thermen in Oostende. Middelkerke heeft m.a.w. een modderfiguur geslagen: de badplaats waar je eigenlijk niet kan logeren – en “we” hebben aan de Westendelaan dan nog wel een reusachtig sporthotel. Of is dat na zestien jaar bouwen nog niet af misschien? Of kopen we met de opbrengst van de Lombardsijdse pastorie meteen dat sporthotel, of wat is of wordt het nu eigenlijk? Fred Vandenbussche
Middelkerke, Westende, Lombardsijde …. en de kusttram
Hoewel ‘onze’ kusttram een rijke geschiedenis heeft, wil ik het daar deze keer niet over hebben. Wel … over het heden … maar ook over de toekomst. En vooral over de veiligheid!
Met de bewering dat de ‘De Lijn’ steeds meer geld nodig heeft, sla ik een open deur in. De gepensioneerden vonden zopas een brief in de bus om hen mee te delen dat het na de dood van Steve Stevaert, nu ook zou gedaan zijn met ‘Alles gratis’. Per 65+ moet er vanaf 1 september 50 euro per jaar betaald worden. Mij persoonlijk deert dat niet echt want ik neem zelden de tram en als dat voortaan zal gebeuren, dan koop ik maar een ticket.
Tussen haakjes, een belevenis van 23 augustus 2015. We begaven ons met drie, waaronder een 65- van Lombardsijde naar Nieuwpoort-bad. Dat kostte de betalende reiziger 3 euro. Dezelfde persoon reisde ’s anderendaags langsheen de kust tussen Westende en Knokke-Heist met enkele keren afstappen en dat met een dagkaart die 5 euro kostte. Je kunt ermee van de Franse tot aan de Nederlandse grens ‘trammen’, dus over een afstand van 67 kilometer, notabene de langste trambaan in de wereld. Nu ik het toch over het tramtarief heb. Misschien wisten de lezers, die maar een zeldzame keer de tram nemen, nog niet dat er vanaf 1 februari 2015 een vereenvoudigd tarief geldt. Men hoeft niet langer het aantal zones te kennen waarbinnen men reist. Het biljet enkele rit volgt een tijdstarief van 60 minuten, waarbinnen u onbeperkt mag overstappen. Na 60 minuten mag u uw rit uitrijden, maar overstappen kan niet meer.
Maar… ik wilde het eigenlijk hebben over veiligheid! De tram zal nu echt Lombardsijde - dorp niet meer aandoen. Onder andere langs de Zeelaan kan men volgend bord zien.
Een verrassing, voor mij althans! De Vlaamse Vervoermaatschappij wil dus toch de kusttramlijn doortrekken via de N34. Eerlijk gezegd ben ik daaraan blijven twijfelen. Ik heb steeds gedacht dat er toch nog wel een kink in de kabel zou komen, besparingen bijvoorbeeld.
‘De Lijn’ diende dus op 23 juli 2015 een vergunningsaanvraag in bij de gemeente die 30 dagen tijd heeft om het dossier te beoordelen op ontvankelijkheid. Daarna maakte de gemeente de aanvraag openbaar met bovenstaande affiche en daarmee startte een periode van openbaar onderzoek, die eveneens 30 dagen duurt. Tijdens deze laatste periode kan diegene die bezwaar wil aantekenen of opmerkingen heeft, de aanvraag inkijken bij het gemeentebestuur en/of bezwaar tegen het project indienen bij het college van burgemeester en schepenen. Aangezien de aanvraag ingediend werd op 23 juli en de bevolking op 20 augustus geïnformeerd werd ( = start van het openbaar onderzoek), is voor dat alles dus tijd tot 19 september. De Lombardsijdenaars die zich ooit zo hard verzetten tegen het project en er nog niet in geloven hebben dus nog enkele dagen de tijd om met hun argumenten boven water te komen.
De veiligheid kan natuurlijk altijd nog verbeterd worden ‘De Lijn’ beweert in de voorbije jaren miljoenen geïnvesteerd te hebben in de veiligheid van de tram. Zij willen nog verder gaan: verkeerslichten of knipperlichten aan alle kruispunten (maar die zijn er hier), fietsers en voetgangers moeten zigzaggend de trambedding overschrijden (zoals aan de camping ‘Albatros’) zodat ze de tram zien afkomen, de streepmarkeringen aan de oversteekplaatsen moeten reflecterend zijn en er moeten nog meer signalisatieborden geplaatst worden. De meeste verkeerslichten werken met verkeerslichtenbeïnvloeding. Staat het licht op groen voor de tram, dan zijn alle andere lichten daar op dat moment rood, zodat conflicten uitgesloten zijn.
Er moet overal een veilige wachtzone bestaan tussen de tramsporen en de rijweg.
In het jaar 2002 werden alle kusttrams uitgerust met een soft-front en opschep. Bij een botsing geraakt de zwakke weggebruiker hierdoor niet langer onder de kusttram en zijn de letsels minder ernstig, Er bestaan eigenlijk maar weinig verkeersborden in verband met de tram. Hierna volgen ze: het zijn drie gevaarborden, van links naar rechts A45 (overweg voor enkel spoor), A47 (Overweg voor twee of meer sporen) en A49 (kruising van een openbare weg door een of meer in de rijbaan aangelegde sporen) en 1 voorrangsbord A51.
Op bepaalde plaatsen werd deze installatie aangevuld met een belsignaal wat vooral ten aanzien van fietsers en voetgangers een meerwaarde biedt. Voor elke halte laat de chauffeur het typische trambelletje horen.
Dat is volgens mij allemaal geen overbodige luxe want de moderne tram rijdt geruisloos over de sporen. Aangezien nogal wat ouderen fietsuitstapjes ondernemen voor hun gezondheid maar helaas ook minder goed horen, ook met hoorapparaat, horen ze de tram niet altijd afkomen. En die trams rijden veel sneller dan vroeger!! Soms te snel, vind ik! Uitkijken blijft dus de boodschap … en daar nijpt een ander schoentje.
De kleur van de kusttram Talloze onderzoeken werden reeds uitgevoerd om vast te stellen welke de beste kleur is voor een rijtuig in het verkeer. Jullie herinneren zich natuurlijk ook dat de kusttram vanaf zijn geboorte geel geschilderd was en dat dit talloze jaren zo gebleven is. Minister Sauwens liet ooit de verkeerspalen herschilderen van wit-rood naar zwart-geel zogezegd omwille van de veiligheid alhoewel sommige hem verweten dat hij dat eerder deed als flamingant en VU’er.
Natuurlijk hebben jullie ook al lang gezien dat veel kusttrams tegenwoordig reclame maken voor allerlei bedrijven … en dat in allerlei kleuren. Men kan zich dus afvragen of die reclameboodschappen het niet moeilijker maken om een tram te zien afkomen.