Beste bloglezer,

Tot mijn grote spijt moet ik het vervolg van mijn artikel over Lombardsijde-strand een week uitstellen.
Een oogoperatie en het overlijden van mijn zus beletten mij namelijk de gebruikelijke zorg aan mijn artikel te besteden. Jullie weten .... uitgesteld is niet verloren!!!
Tot volgende week, graag.

13-06-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)

,Bedankt!!!
In één van mijn vorige artikels heb ik mijn verzamelde gegevens over het Westends Sint-Laureinsstrand weergegeven, aangevuld met getuigenissen van Westendenaars die het allemaal vanop de eerste rij meemaakten. Ik wil nu hetzelfde doen over het strand van Lombardsijde met die verstande dat ik de vele (helaas op een sisser uitgelopen) initiatieven om van de badplaats een toeristische voltreffer te maken, niet kan negeren.
Jullie en dan denk ik daarbij in de eerste plaats aan de Westendenaars en de Lombardsijdenaars, kennen toch wel de boeken die daarover reeds geschreven werden door beter geïnformeerde en bevoegder auteurs?
Die zijn namelijk, in de eerste plaats van Marc Constandt en Eddy Viaene.
Marc schreef ‘Lombardsijde-bad in de Belle Epoque’, zoals hij dat ook deed voor Westende-bad en ‘Het toeristisch verhaal van Westende en Lombardsijde’.
Eddy Viaene is de auteur van ‘Lombardsijde zeven eeuwen historiek’.
Ik kan de drie boeken alleen maar aanbevelen.
Het ligt geenszins in mijn bedoeling te proberen deze beide bekwame mensen te overtroeven.
Ik ben integendeel dankbaar dat ik hier en daar een beroep heb kunnen doen op hun informatie, voor zover die handelde over Lombardsijde-bad en over het strand aldaar.
Wat jullie waarschijnlijk niet weten is dat ‘meester’ Jerome Coulier (1922-2004), veel van zijn belevenissen als zoon van de uitbaters Gaston en Marie Joye en later zelf uitbater van de ‘Cristal Palace’, neergeschreven heeft. Zijn pennenvrucht werd niet uitgegeven en ik bedank daarom zijn weduwe, Lisette Houthoofdt, omdat ze mij toeliet één en ander in te kijken en zelfs te kopiëren.
Wie Armand Coulier kent, weet dat hij de gave bezit om krantenartikels en foto’s over een bepaald onderwerp, die hij met volharding verzameld of zelf gemaakt heeft, op een uiterst verzorgde manier onder te brengen in een album. Hij deed dat eveneens voor de Cristal Palace en ook hem ben ik dankbaar dat ik daaruit mocht putten om mijn artikel vollediger te maken en op te smukken.

Lombardsijde tijdens de ‘Belle Epoque’
De belle époque is een benaming voor de periode 1870-1914 uit de Franse en bij uitbreiding de Europese geschiedenis. De naam werd geboren na de Eerste Wereldoorlog toen men, getraumatiseerd door de slachtingen, met nostalgie terugkeek op een schijnbaar gouden tijdperk vóór het uitbreken van de oorlog, een tijd waarin onbezorgdheid en grote ontdekkingen Europa in de ban hielden.
Zoals gezegd handelt het boek van Marc Constandt over die periode. Hij schrijft in zijn inleiding dat de meeste bronnen tijdens de eerste oorlog vernield werden en dat zijn relaas vooral gebaseerd is op de talrijke prentbriefkaarten, die in grote hoeveelheid teruggevonden werden.
Nochtans schrijft René Coulier, ex- gemeentesecretaris bij het begin van WO 1, in het voorjaar van 1959, op pagina 15 van zijn boek ‘Lombardsijde in de branding 1914-1920”: “De bevolkingsboeken, registers der beraadslagingen van de gemeenteraad, schepencollege en armbestuur, alsmede de waardevolle archieven van de gemeente werden in der haast en in bijzijn van de burgemeester, in oude eiken koffers gesloten en omhuld van een dikke laag stro weggedolven in een dikke zandberm in de moestuin van mijn ouders, alwaar zij bewaard bleven.”
Hij voegt er aan toe “deze schat werd door de burgemeester, die als vluchteling te Oostende verbleef, en mijn oudere broer, die te Oostende woonde, met toelating van de Duitsers en onder hun geleide in 1916 van uit haar schuilplaats weggehaald en overgebracht naar Oostende, ten huize van mijn broeder. Als bij wonder was alles onaangeroerd gebleven. Het nut en het gemak dat deze documenten na de bevrijding aan het gemeentebestuur verschaft hebben zijn van buitengewoon belang geweest”.

Waar of wanneer mogen die dan wel verdwenen zijn? In 1959 waren ze er nog! Toch niet vernietigd bij de fusie met Westende, zeker?

Het boek van Marc Constandt bevat dus inderdaad veel prentbriefkaarten en nogal weinig tekst, maar dat belet geenszins dat het een goed beeld geeft van wat zich in de ‘Belle Epoque’ in Lombardsijde, en dan vooral op de badplaats, afspeelde. De naam Crombez is daarbij de rode draad.

Wat er toen zo allemaal aangelegd en gebouwd werd
Benoit Crombez kocht in 1839 het duinengebied op de rechter IJzeroever. De dorpskern was sinds 1885 bereikbaar met de stoomtram vanuit Oostende en Veurne. Vooreerst liet Crombez een verbindingsweg aanleggen tussen bad en dorp: de ‘avenue Benoit’ of de ‘avenue de la Reine, de ‘Polderdreef’ en tenslotte de ‘Zeelaan’. Crombez wilde van Nieuwpoort-bad en Lombardsijde-bad één grote badplaats maken. Een brug over de IJzermonding zou beide verbinden.
Aan het einde van de Zeelaan werd in 1899 een villa gebouwd door Alfred Madoux (1838 – 1904), een brouwer en directeur van de liberale krant ‘L’ étoile belge’ . Er werd hier zelfs een straat naar hem genoemd en die bestaat nog steeds. Op het straatbord staat ‘stichter van de badplaats’. Dat is wat overdreven. Men kan hem wel 'de eerste toerist in Lombardsijde-bad' noemen omdat hij er als eerste een villa bouwde.

26 april 1900 is een andere mijlpaal in de start van het toerisme. Toen keurde de gemeenteraad namelijk het reglement van de reddingsdienst goed. Jules Vanhille zorgde voor de veiligheid van de baders en voor 50 centiemen konden bij hem een badkostuum en een handdoek gehuurd worden.
De redder was uitgerust met een hoorn, een vlag en een reddingsgordel.
In 1904 kreeg Jules bij contract de stranduitbating toegewezen. Gregoor Vansteeger, één van de toonaangevende figuren in Lombardsijde in die tijd, bakker, schepen, eigenaar van vier huizen in de Dorpplaats en uitgever van prentbriefkaarten over Lombardsijde, stond borg voor zijn familielid Vanhille. Die verkocht ook in een ‘buvette’ met als opschrift ‘Café La Bienvenue aux Etrangers’ verfrissingen aan de strandgangers. Die barak was tevens het ‘Bureau des Coupons’ want de baders die in zee wilden gaan konden of moesten daar een kaartje kopen. Ja, dat was dus niet gratis!
Het gebouwtje was gelegen in ‘Lombardsijde Bains’. Alles in het Frans dus!!!
Vansteeger in het dorp en Vanhille op de badplaats, ze deden goeie zaken maar ze speelden daardoor beide ook een belangrijke rol in de ontwikkeling van Lombardsijde..

Langs de Zeelaan werden in die periode nog verschillende andere villa’s gebouwd. Om er een bouwgrond te verwerven, moest Crombez je genegen zijn en uiteraard waren dat niet de armen die er bouwden. Ik wil ze niet allemaal opsommen noch foto’s ervan tonen. Die kunnen jullie trouwens bekijken in het boekje met oude postkaarten ‘Lombardsijde graag gezien’. Die prestigieuze villa’s gaven natuurlijk een bijzondere uitstraling aan de badplaats en ze speelden een grote rol voor de ontwikkeling en de bloei ervan.
Er was ook een Westendenaar, Pietje Rosseel, die dat inzag en die zette er in 1906 de ‘Patisserie Boulangerie bruxelloise’ neer, een bakkerij met verbruikzaal.

In 1910 installeerde de gemeente 34 cabines op het strand en in 1911 werd een houten trap gebouwd.

In 1908 startten Engelse specialisten in opdracht van Crombez met de aanleg in diens duinen van een golfterrein, bedoeld als bijkomende attractie voor Nieuwpoort-bad. In dezelfde omgeving stond al sedert 1881 een vuurtoren, die er vandaag nog steeds staat maar dan onder een andere gedaante, dit na twee vernielingen. Daar had Crombez ook al zijn villa gebouwd.
Na het in gebruik nemen van het golfterrein kwam het veerbootje heel goed van pas. Het meerde aan nabij het oosterstaketsel.

Dat was een groot succes en uiteraard dus een belangrijke bijdrage voor het toerisme.

Vóor het huis liep de ‘Blauwe Kassei’ vanaf de Zeelaan tot aan het staketsel. De baan was namelijk in blauwe klinkers. Ze wordt vandaag door de militairen in de kazerne nog steeds ‘De blauwe baan’ genoemd, hoewel ze nu uit beton bestaat.
Een hele vroege realisatie was ook de houten ‘Villa scolaire de la ville de Bruxelles’ die gebouwd werd midden in de duinen in Lombardsijde als schoolkolonie.
Er was een slaapkamer met 40 bedden, een speelkamer, een eetzaal en een keuken. 
Niet te verwarren met ‘Les Marçunvins’ die op het grondgebied van Westende stond/staat.

Die kinderen speelden natuurlijk niet enkel in de duinen, maar bezochten ook het strand van Lombardsijde-bad.

Lombardsijde tijdens de eerste wereldoorlog
Alhoewel dat buiten het betoog valt van mijn artikel over Lombardsijde-bad en over het strandtoerisme, wil ik hier toch het bovengenoemd boek van René Coulier aanbevelen. Het werd in maart 2003 uitgegeven door de Dorpsraad Lombardsijde. Het bevindt zich niet in de bibliotheek!!!
Hier wil ik nog aan toevoegen dat Lombardsijde-bad vanzelfsprekend ook een onderdeel was van de Atlantikwal. De ‘Heeres Küstenbatterie‘ 3/HKAA 823 bezette het terrein van de ex-camping Cosmos.
De site werd een tijdje geleden gerestaureerd.
Ter hoogte van de ex-camping Cristal Palace en van de militaire camping bevond zich het steunpunt ‘von Seeckt’. Ook daar treffen we nog enkele bunkers aan maar bij het opruimen van de camping Cristal Palace om er opnieuw een natuurgebied van te maken, vielen de meeste onder de sloophamer. In de militaire camping zijn nog slechts een paar bunkers bewaard gebleven.
Op de strook vóór de kazerne tot tegen de havengeul bevond zich de site ‘Ramien’, een andere Duitse eenheid.

Lombardsijde na de terugkeer van de gevluchte bevolking
Na WO 1 had Lombardsijde veel troeven in handen om op toeristisch vlak een belangrijke badplaats te worden. Dank zij de snelle wederopbouw van het dorp, kan men dus ook van een vlugge heropstart van het toerisme spreken. De toeristen, de ‘vreemden’ zoals ze werden genoemd, konden dan ook snel weer onderdak vinden.
Het waren meestal gegoede personen, uit de onderwijzerswereld, kolonialen, groothandelaars, renteniers en beursspeculanten, die hier één of twee maanden verbleven. Van betaald verlof van de ‘kleine man’ was er nog geen sprake! Trein en tram brachten de badgasten aan. Zeer weinigen beschikten over een auto.
De golf werd heraangelegd vanaf 1923 en heropend in juli 1929. Een nieuw clubhuis, tevens hotel-restaurant, werd gebouwd ten zuiden van de huidige blauwe baan ter hoogte van het natuurreservaat. In het dorp waren twee hotels, “A la Belle Vue’ en ‘Hotel de l’Yser’. De uitbater van dat laatste, Philibert Ramoudt, legde een busdienst in naar het strand met een autocar van de firma Ramoudt uit Oostende.
In 1927 liepen de geruchten dat de koning te Lombardsijde zijn zomerresidentie zou vestigen, wat zeker de aantrekking van gegoed cliënteel zou verhogen.

De eerste in gebruik genomen herberg na de oorlog, toen nog in de vorm van een barak, verscheen op de Dorpplaats en kreeg de naam ‘De Wedergeboorte’. René Coulier werd de eerste uitbater, maar na nauwelijks een jaar werd hij opgevolgd door zijn broer Gaston en diens vrouw Marie. De barak bleek echter niet bijster goed opgewassen tegen de verschillende weersomstandigheden. Maar Gaston bleef niet bij de pakken zitten. In 1924 werd het huidig gebouw opgetrokken, met achteraan een feestzaal voor dansavonden en toneelopvoeringen.

Barak 1
De Zeelaan liep van het dorp recht tot aan het strand. Aan het einde daarvan liet de waard van ‘De wedergeboorte’ in 1922 – 1924, al naargelang de bron, op het strand door de gebroeders Gunst eveneens een barak optimmeren, met zicht op zee. Die kreeg de naam ‘A La Renaissance’, gewoon de vertaling van de naam van de herberg van dezelfde eigenaar, in het dorp. In de volksmond sprak men van de ‘Brakke’. In het verder verloop zal dat ‘Barak 1’ genoemd worden. De opschriften in beide landstalen werden erop geschilderd door Charles Dufour.

Van Sinksen tot september deed zij dienst als herberg en als verhuurlokaal van ‘costumes de bains’.
Naast de dorstige laven moest men er ook de innerlijke mens sterken. Frieten werden er toen gebakken op een Leuvense stoof.. Later werd het menu uitgebreid met soep, boterkoeken, pistolets en boterhammen met hesp en kaas. Slaapgelegenheid was er niet maar een toerist die naar zee was afgezakt en geen slaapgelegenheid vond, kon er wel overnachten in een ligstoel of in open lucht tussen de strandcabines. Men kon er ook prentbriefkaarten kopen.
Vóór 14-18 stonden de cabines en zo’n barak beneden op ’t droge strand. Na de oorlog naderde de zee te dicht de duinvoet en de cabines werden dan maar op de eerste duinenrij geplaatst uit vrees weggespoeld te worden.
Wie niet rijk genoeg was om een eigen badhuisje te hebben kon zich omkleden in één van de zes gemeentehokjes met daarnaast zelfs een toilet.

Meer nog dan in het dorp moesten de uitbaters van de barak optornen tegen de weersomstandigheden.
De brakke kon de nijdige rukwinden bij storm moeilijk verdragen. Om scherven te vermijden, moesten de melkkannetjes regelmatig van de tafels gehaald worden. In zo’n geval was er ook al geen sprake van je sigaret op de boord van de tafel te leggen. De klanten hielpen soms de wankelende wanden rechthouden tot enkele steunpalen het ergste voorkwamen. Ook de dakbedekking liet lang te wensen over. De regen sijpelde soms hier en daar door de golfplaten. De klanten hielden dan maar een tafel of een stoel als paraplu boven het hoofd. Ze wachtten vrolijk en gelaten het einde van de bui af! Probeer dat nu maar eens!!!!!
Maar de grootste vijand was de noordwestenwind! Van uit het zeegat blies hij het zand het duin op en via de openingen van de golfplaten, het café binnen. De pintjes werden dan maar afgedekt tegen het stuifzand met bierkaartjes.
Voor de noenmalen moest een andere oplossing gevonden worden. De borden werden onderste boven op tafel geplaatst. Toen het eten klaar was om op te dienen, draaiden de klanten ze weer om. Tijdens de maaltijd hielden ze hun hoofd zoveel mogelijk boven hun teljoor. Zo werd de zandmiserie opgelost!!! En toch bleven de klanten trouw!
Proppen dagbladpapier stopten de gaten maar ze krompen bij regen en belandden op de vloer. De zandperikelen bleven voortbestaan tot in 1933-34.

Verlichting was er niet gedurende jaren en dus werden wel eens kaarsen gebruikt, zij het dan dat de ‘brakke’ tegen valavond gesloten werd.
Water was er genoeg ... maar drinkbaar water! De voorraad die de brouwer 1 maal per week bracht moest door de negenjarige Jerome in kruiken met de fietskar ’s morgens uit het dorp meegebracht worden.
De gegalvaniseerde golfplaten van ‘t dak lieten de zonnewarmte gemakkelijk door en alle dranken moesten dus uit de kelder komen, wilde men ze enigszins koel opdienen.
Die kelder, dat was eigenlijk een met schoppen uitgegraven put van twee meter op drie en anderhalve meter diep. Met houten palen en planken werd het instorten belet.

De zee wrat iedere winter de duinen aan. Daarom werden de cabines en de brakke afgebroken en ondergebracht in schuren, stallen of zolders, wachtend op de volgende meimaand.
Bij het terugplaatsen van de barak, moest die elk jaar wat meer achteruit geplaatst worden. Dat betekende tevens dat ook de kelder elk jaar opnieuw moest uitgegraven worden.

De ratten waren een ander niet te miskennen probleem. Ze waren in grote getale aanwezig en zaten zowel onder de strandcabines als onder de brakke. Aangetrokken door de reuk van droogvis en etensresten, knaagden ze gaten dwars door de plankenvloer. Hoeveel van de beestjes in Gaston’s klemmen ook het leven lieten, toch slonk hun aantal niet! En ‘rentokil’ bestond toen nog niet!
‘Kleine’ Jerome vertelt dat hij geen schrik had als er al eens een rat over hem liep in zijn slaap: “het volstond om even je been te bewegen en het beest was al weg’. (!!!!)

Diefstal met inbraak!
De barak was ’s nachts niet bemand. Dieven die eropuit waren sigaretten en drank of ook als eens een badkostuum te stelen, maakten daarvan gebruik.
Inbreken in de brakke was kinderspel. Het volstond een eternitplaat in te stampen om binnen te geraken. Meestal waren het de douaniers, op dienst tegen alcoholsmokkel van uit zee, die de eigenaars in ’t dorp gingen verwittigen.
Tot aan het einde van het seizoen werd dan een bord voor de opening getimmerd. De tienjarige (!!) Jerome Coulier moest dan, met zijn vaders matrak onder het hoofdkussen, enkele tijd in de barak slapen om de dieven af te schrikken.

“Lombardsijde en avant”
De villabewoners staken de hoofden bij elkaar. Er moest een oplossing gevonden worden om meer verstrooiing te bieden en de opkomende jeugd vooral over dag en bij slecht weer bezig te houden.
Ze richtten een vriendenkring op die ze ‘Lombartzijde en avant!’ noemden met ‘De Wedergeboorte’ als lokaal en Gaston Coulier als bestuurslid.
Van meet af aan kende dit clubje grote bijval met volgend programma:
-iedere voor- en namiddag zwemmen in groep op een vast bepaald uur
-strandspelen met prijzen ééns per week voor groot en klein
-samenkomst in de feestzaal bij slecht weer met spel-, en dansmogelijkheid bij de
   klanken van een tingeltangel
-twee fakkeltochten per seizoen: start in ’t lokaal, de Zeelaan op tot beneden strand,
  dansen en zingen en ontbinding in de brakke. De hele tocht werd opgeluisterd door
  accordeon, trom en trompet
-tenslotte nog een bal met orkest op elke zaterdag, uitsluitend toegankelijk voor de
  toeristen.
In 1929 uitte de vereniging haar ongenoegen ten opzichte van de naburige gemeente Westende. Het gedeelte tussen de Lombardsijdelaan en de Bassevillestraat, was toen grondgebied Westende. Het Westends gemeentebestuur gaf dit stukje weg de naam ‘Polderdreef’. Volgens Lombardsijde Vooruit zou dit de ‘reizigers afschrikken , welke den weg naar zee wenschten te vinden’.
‘Lombardsijde en avant’ is in de jaren dertig uiteengevallen bij gebrek aan nieuwe bestuursleden.
De ene na de andere villa-eigenaar verkocht zijn eigendom. Hun kinderen raakten immers uitgetrouwd. Het doel was bereikt!
Toch bleven Gaston en Jerome Coulier de strandspelen verder inrichten.

Strandkermis
Elke derde zondag van juli werd op het strand een kermis georganiseerd. Je kon er aan allerhande volkspelen deelnemen. De ‘haantjeskoers’ of ‘kiekenvangen’ boekte het grootste succes.
Op het strand kregen een aantal hennen, na dagenlange opsluiting in een duivenmand, hun vrijheid terug. Na vijf tellen konden de deelnemers van start gaan. Wie één der dieren bemachtigde, kon het behouden en kreeg het dubbele van het inschrijvingsgeld terug. Het werd een dolle achtervolging op het strand en in de duinen. Soms werd maar één kieken weer buitgemaakt of sukkelde tegen de avond een kiekenvanger doodop de barak binnen. Zo belandde eens Hector Deconinck tegen middernacht, goed aangeschoten, de ‘A la Renaissance’ binnen met een hen aan zijn knoopsgaten gebonden.

Worstelclub
Lombardsijde had een eigen worstelclub ‘De Verenigde Krachters (?)’. Ze trainden in ‘De Wedergeboorte’ onder de leiding van de Gentenaar Minnaert, kampioen van beide Vlaanderen. Met groot succes werden ook worsteldemonstraties in open lucht georganiseerd, op het strand. Ziehier een paar foto’s

Zowel Lombardsijde als Westende hadden een lokale vedette, respectievelijk Charles Levecque (foto hierboven in 1937) en Medard Tottie.(foto hierboven rechts)
Op de foto links: Angèle Dierendonck met haar crèmekarretje.

Koninklijk bezoek!
Hiervoor laat ik Jerome Coulier aan het woord: (hij voegt er geen jaartal aan toe, maar koning Albert I stierf in 1934)
“Drie, vier tafels waren bezet door keuvelende mensen en kaarters en ‘k was van dienst.
Een kloek gebouwd persoon kwam binnen “Goeie dag, een grote fles limonade, aub”
De man betaalde en vertrok, iedereen groetend.
De kaarters, Brusselaars, draaiden het hoofd om: “Mais, c’est le roi!” riep er één verrast. Ongelovig legde elk zijn kaarten neer en oogden hem na. En zowaar, koningin Elisabeth stond hem buiten op te wachten! Ze namen elk een slok uit de fles en liepen het duin af naar zee toe.
’t Was laagtij. Koning Albert nam zijn vrouwtje in zijn armen en waadde door de kellen zonder zijn schoeisels uit te doen. Hand in hand wandelden ze verder richting staketsel.
“Tu vois” stelde een der klanten vast “même le roi adore notre plage!””

'A la Renaissance' wordt 'Cristal Palace'
In 1932 wordt vastgesteld dat er minder Franse toeristen komen maar meer Engelse. Die vergelijken 'De Brakke' met 'Crystal Palace', een glazen gebouw ontworpen voor de wereldtentoonstelling van 1851 in Hyde Park (Londen). Het was gebouwd in Victoriaanse stijl en bestond uit hout, gietijzer en glassegmenten.
De barak krijgt dan maar de nieuwe naam 'Cristal Palace'.

Er komt een nieuwe buur: een militair kamp!
In 1934-35 heerste een koortsachtige bedrijvigheid op de onteigende gronden van de huidige kazerne. Er werd een betonnen schietstand gebouwd en zolang de kazernegebouwen niet voltooid waren, logeerden de artilleristen tijdens de schietperioden in tenten.
Gaston Couler besloot zijn Cristal Palace vijftig meter meer achteruit te plaatsen om er 's winters en 's zomers te kunnen blijven. De soldaten bleken immers goede klanten zowel voor wat drank als eten betrof.. Hij trok met zakken bier en limo de duinen in om de dorstige werklui te laven. Tijdens zijn vrije dagen loste zijn zoon Jerome hem af.
De rust van de toeristen werd wel erg gestoord door ’t ratelen van de mitrailleusen of ’t gebulder van de kanonnen, die mikten op de ‘zak’ van een ronkende vlieger. Maar ze bleven toch naar hun geliefd “Lombardsijde-Bains” komen. 
Cristal Palace kreeg natuurlijk wel concurrenten: Alex Maene, Vercnocke, Lucien Hessel plaatsten ook een brakke of een frietkraam maar iedereen had toch het hele jaar zijn handen vol.
Zelfs na zonsondergang bleef de barak open want toen waren de militairen vrij van dienst. Er werden een paar petroleumlampen opgehangen en de tafels van de kaarters werden verlicht met kaarsen. Werd het kouder, dan werd een grote kolenkachel in ’t midden van ’t café geplaatst. 

De laatste dagen van Cristal Palace I
1940! WO II brak uit. De familie Coulier vluchtte over de IJzer naar Oostduinkerke. Tien dagen later – reed Jerome naar de Cristal, maar hij mocht van de Duitsers niet meer binnen! Geen maand later was er van de brakke niets meer te zien: de gevelpanelen overdekten smalle loopgraven, waar bovenop ‘vaderlanders’ (zandzakjes) gelegd werden.
’t Cristal was van de aarde weggeveegd!, tot zijn groot verdriet.

(Wordt vervolgd)

Bronnen
CONSTANDT M., Het toeristisch verhaal van Westende en Lombardsijde, Middelkerke, 1988.
‘Lombardsijde graag gezien’ De Oudste prentkaartenuitgegeven door ‘De klaproos’ en verzameld door Jules en Berthe Callenaere-Dehouck en Siegfried Debaeke postkaarten 55,70
‘Lombardsijde-bad in de Belle Epoque’ door Marc Constandt
‘Toeristisch verhaal van Westende en Lombardsijde’ door Marc Constandt
100 jaar toerisme ‘Een eeuw vakantie in West-Vlaanderen’ door Marc Constandt
‘Lombardsijde in de Branding’ 1914-1920 door René Coulier
‘Lombardsijde – 7 eeuwen historiek’ door Eddy Viaene
Wikipedia

06-06-2016, 09:43 Geschreven door stammer
Reageren (1)

In een nieuwe studie van het Vlaams Instituut voor Economie en Samenleving aan de KU Leuven (Vives) wordt een voorstel naar voren geschoven om het aantal Vlaamse gemeenten te verminderen van 308 tot 152. In West-Vlaanderen zouden er nog 27 overblijven van de 64.
Een gemeente met minder dan 15.000 inwoners zou volgens de studie van VIVES moeten fuseren/ fusioneren met een grotere, zeker als er veel mensen uit die kleine gemeente gaan werken naar de grotere buurgemeente. VIVES maakte gebruik van data over het aantal pendelaars om te berekenen hoeveel en welke gemeenten zouden kunnen fuseren.
De gemeenten in onze regio zijn bijna allemaal tegen een fusie. Enkel de burgemeester van Oostende en natuurlijk die van Koksijde met zijn klassieke onmetelijke drang naar expansie, zijn er voorstander van. Deze laatste vindt zelfs dat de studie nog niet ver genoeg gaat. Hij zou ook nog Nieuwpoort willen inpalmen.

Zo zouden de gefusioneerde gemeenten er uitzien.

Groot-Middelkerke
Het ‘kleine’ Nieuwpoort zou dus opgeslorpt, geannexeerd, ingelijfd moeten worden door het ‘grote’ Middelkerke. Toch staan ze ook hier niet te springen voor het idee. "We zijn wel voorstander om nauwer samen te werken met Nieuwpoort, maar we zijn niet overtuigd dat een fusie kostenbesparend zou werken", zegt burgemeester Janna Rommel-Opstaele.
Dat verwondert mij wel een beetje, gezien de tomeloze eerzucht die ze gewoonlijk koestert.
Ziehier hoe de nieuwe gemeente er zou uitzien.

Ziehier een voorsmaakje: mijn voorstel voor een logo van de fusiestad. Misschien wordt dat wel de ‘torenstad’!

Wat wil de Vlaamse regering eigenlijk juist?
De Vlaamse Regering streeft naar sterke lokale besturen. Schaalvergroting van gemeenten is een manier om dat te realiseren. Lokale gemeenten die vrijwillig willen fuseren worden gestimuleerd en ondersteund. De krijtlijnen voor dit beleid werden vastgelegd in een conceptnota die goedgekeurd werd op 17 juli 2015.
Die krijtlijnen werden nu verankerd in een voorontwerp van decreet (eerste principiële goedkeuring) waarin volgende stimuleringsmaatregelen worden uitgewerkt:
• een fusiebonus onder de vorm van een schuldovername ten belope van 500
  euro schuld per inwoner voor gemeenten die fuseren op 1 januari 2019 met een
  maximum van 20.000.000 euro
• een uitbreiding van de waarborgregeling van het Gemeentefonds zodat de nieuwe
  gemeente niet minder zal ontvangen dan de som van de aandelen van de samen te
  voegen gemeenten;
• de mogelijkheid om tijdelijk een groter aantal schepenen te voorzien voor de
  fusiegemeente.

In juli 2016 moeten er reeds politieke beslissingen vallen over concrete fusies. In september van datzelfde jaar starten de lokale voorbereidingstrajecten. In oktober 2018 zijn er de gemeentelijke verkiezingen en in januari 2019 starten de eerste fusiegemeenten.
Wensen jullie daar meer over te lezen?
     Conceptnota van 17 juli 2015
     Voorontwerp van decreet houdende de regels voor de vrijwillige samenvoeging van gemeenten (eerste
         principiële goedkeuring door de Vlaamse Regering op 18 december 2015)
    Memorie van toelichting bij het decreet houdende de regels voor de vrijwillige samenvoeging van
         gemeenten
    Toelichtende nota
    Bestuurskrachtmonitor en ondersteuningsaanbod

Hebben hun pogingen enig resultaat opgeleverd?
Van het dertigtal gemeenten dat geïnteresseerd was in een zelfevaluatie, kregen er negentien een brief in de bus. 
Zij kregen groen licht om deels op kosten van de Vlaamse regering de komende weken en maanden grondig geëvalueerd te worden. Die evaluatie moet de voordelen aantonen van een verregaande samenwerking of eventuele fusie met de buurtgemeenten. Het is met andere woorden de eerste concrete aanzet naar een mogelijke vrijwillige gemeentefusie in de toekomst.
Deze 19 gemeentes zijn Schilde, Sint-Katelijne-Waver, Essen, Heist-op-den-Berg, Wijnegem, Borsbeek, Puurs, Ranst, Hemiksem (Antwerpen), Zutendaal, Meeuwen-Gruitrode (met Opglabbeek), Neerpelt (Limburg), Kaprijke, Eeklo, Knesselare, Wachtebeke (Oost-Vlaanderen), Tienen. Londerzeel (Vlaams-Brabant), Diksmuide
Diksmuide is dus de enige West-Vlaamse.

Resultaten in het ‘Gemeenterapport’ over fusies na bevraging van Middelkerkenaars en Nieuwpoortenaars (in %)

Als je de cijfers op een gele achtergrond bekijkt, zou je haast denken dat men in Middelkerke wel een fusie wenst!

Wat stellen wij vast na 39 jaar fusie tussen Middelkerke en Westende?
De fusie Middelkerke - Westende heeft duidelijk gemaakt wat er na een fusie zo allemaal gebeurt.
Alle gemeentediensten zijn gecentraliseerd in Middelkerke. Dat geldt niet enkel voor het gemeentehuis, maar ook voor de politie, het OCMW met rusthuis ‘De Ril’, het gemeentepark, de brandweer, de technische diensten en het containerpark.
Men kan rustig stellen dat de centralisatie algemeen is. Neem nu de sport: de sportinstallaties (zwembad, sportpark ‘De Krokodiel’, zaal ‘De Branding’), sportploegen (zoals jeugdvoetbal, volleybal, enz, sportmanifestaties (zoals Noordzeecross, proloog en start Driedaagse)

Ook de cultuuractiviteit speelt zich vooral in de kerngemeente af: de bibliotheek (luxegebouw in Middelkerke tegenover kleine aanhangsels in de deelgemeenten) en de culturele centra (toneel, zangkoor, muziekschool, stripfestival, feestzaal, …).

Ook de private dienstverlening situeert zich in de kern: de markten (donderdagmarkt en boerenmarkt op zaterdag), kind en gezin, de postdiensten (enkel nog een kantoor in de kerngemeente), de shoppingzone en -centra uitgezonderd een Okay en een Delhaize), grote firma’s, ….

Op Janna na (Leffinge) zijn de opeenvolgende burgemeesters (Inghelram, Desseyn, Verlinde, Landuyt) steeds van Middelkerkse oorsprong geweest. De politici van de deelgemeenten, veel minder in aantal, kunnen niet optornen tegen de overmacht van de talrijke Middelkerkenaars (bovendien ook nog een familieclan!) en wensen/ durven dat vaak ook niet.
Het is moeilijk om daar verandering in te brengen … als de politici van deelgemeenten geen gunstiger plaats krijgen op de lijst!

Er bleef dus na de fusie niets over in de deelgemeenten! Zo gaat het meestal!

Welke zijn de voor- en nadelen van een fusie? (verzamelde meningen van internet gehaald, die niet reeds of onvolledig aangehaald werden in gemeenterapport
Voordelen
1. De hogere overheid kan beter een kleiner aantal gemeenten beheren. Er kunnen meer
    bevoegdheden van Vlaanderen naar de gemeenten overgeheveld worden.
    De provincies zouden kunnen afgeschaft worden.
2. Er zijn minder intergemeentelijke samenwerkingsregelingen nodig.
3. De spreiding van de kosten van diensten of processen over meer burgers, doet de
    kosten per eenheid dalen.
4. Meer budget betekent meer ruimte voor bestuurlijke ambities. Het wegennet, ook in
    de schaars bevolkte landelijke gemeenten, kan verbeterd worden.
5. De bestuurlijke drukte in een regio neemt af doordat minder gemeenten aan tafel
    zitten.
6. Grotere lokale overheden kunnen meer gewicht in de schaal leggen. De kans dat je als
    grote stad wordt gehoord in ‘politiek Brussel’ is groter.
7. Het totaal aantal bestuurders neemt af wat de bestuurslasten doet dalen.
8. Het aantal ambtenaren op een afdeling stijgt waardoor ook een betere
    arbeidsverdeling mogelijk wordt. Vervanging bij afwezigheid bij verlof en ziekte is
    soepeler. De diensten blijven continu verzekerd.
9. De vorming van het personeel kan verbeterd worden. Specialisatie wordt mogelijk.
    De capaciteit en de competentie zullen stijgen. Daardoor kan een betere en
    efficiëntere dienstverlening aangeboden worden.
9. Nieuwe of complexere opdrachten en uitdagingen, die tijdens de afgelopen jaren
    ontstonden, kunnen doeltreffender vervuld worden. Denk bijvoorbeeld aan de
    organisatie van kinderopvang, cultuur, jeugd, sport, mobiliteit, erfgoed,
    duurzaamheid, ontwikkelingssamenwerking, vergrijzing, enzovoort.

Nadelen
1. Een gemeentebestuur kan beter een kleiner aantal deelgemeenten beheren.
2. Deelgemeenten zijn na de fusie minder of zelfs niet vertegenwoordigd in de gemeenteraad
3. Aangehechte gemeenten verliezen aan belang en uitstraling.
4. Een groot stuk van de fierheid die de inwoners vroeger koesterden voor hun gemeente valt
    weg.
5. Intergemeentelijke samenwerking, bijvoorbeeld voor brandweer, huisvuilverwerking en
    politie, zodat op die vlakken hetzelfde kon bereikt worden als bij een fusie.
6. Fusies doen de bestuurlijke ambities alleen maar stijgen.
    Stijgende ambities kunnen na fusie uitlopen op bestuurlijke grootheidswaan. Het maatgevoel
    daalt. Fusies leiden vaak direct tot de roep om een nieuw, meestal duur gemeentehuis.
7. Fusies zijn niet kostenbesparend, in het beste geval verbetert enkel de kwaliteit
8. Een financieel gezonde gemeente heeft geen fusie nodig om zich te verbeteren.
9. Fusie leidt niet tot belastingverlaging voor burgers of dalende ambtelijke kosten. Er wordt
    niemand ontslagen.
10. Schaalvergroting brengt een zeker democratisch probleem met zich mee. De afstand burger
      –  bestuur neemt toe en velen vrezen dat hun stem niet meer gehoord zal worden.
      De inwoners voelen  zich in een grote gemeente minder betrokken. Het vertrouwen in het
      gemeentebestuur daalt.  Er bestaan minder contacten omdat men elkaar niet kent.
11. Het is een bekend gegeven dat voorbij 30.000 inwoners de politieke participatie van burgers
      daalt
12. Fusies leidt tot een rupsje-nooit-genoeg syndroom: gemeenten blijven na fusie ook weer te
      klein  voor bepaalde kwesties (en te groot voor een ander). De ene goede schaal bestaat
      namelijk niet.  Fusie is per definitie een ‘Unvollendete’. Na fusie zullen nieuwe pleidooien
      voor fusie volgen.

Nog enkele persoonlijke reflexies
Er wordt gezegd dat er best een goede basis voor een fusie bestaat tussen twee kandidaat-gemeenten en dat beide best nu reeds verbonden zijn door een druk werkverkeer.
Dat is zeker niet het geval tussen Middelkerke en Nieuwpoort. Men zou zelfs kunnen zeggen dat het elkaars tegenpolen zijn, op veel gebieden: geschiedenis, mentaliteit, politieke voorkeuren, erfgoed, …

Stel u voor ‘u woont in de Simili in Nieuwpoort-bad en u moet naar het gemeentehuis in Middelkerke!!!!!' Een klein reisje!

Kunnen jullie zich de markt in Nieuwpoort voorstellen zonder stadhuis?

Werd er rekening gehouden met het feit dat de bevolkingsaantallen van Middelkerke en Nieuwpoort in de zomer en steeds meer ook tijdens de schoolverloven en de weekends vermenigvuldigd worden?

Wordt Middelkerke dan ook een stad als er een fusie komt met de stad Nieuwpoort?

Ik hernieuw mijn voorstellen voor een volgende fusie
Westende, Lombardsijde, Mannekensvere, Sint-Pieterskapelle en Schore zouden bij Nieuwpoort kunnen aansluiten terwijl Middelkerke , Wilskerke, Slijpe en Leffinge bij Oostende kunnen gevoegd worden.
Dat is een fusie die rekening houdt met de intenties van de Vlaamse regering maar ook met de fouten van de vorige fusie en die meer inspeelt op factoren zoals affiniteit tussen inwoners, afstand naar kern.
Waarom Groot-Middelkerke en NIET Groot-Nieuwpoort? Of anders de naam veranderen in Middelpoort of Nieuwkerke-aan-zee? Het centraal gelegen Westende zou toch minstens in de naam moeten opgenomen worden. Wat denken jullie van Westmiddelpoort?

Besluit
Ik heb het onderwerp bewust wat luchtig opgevat. Het zal jullie wel duidelijk zijn dat ik een hevig tegenstander zou zijn van een gebeurlijke fusie Middelkerke - Nieuwpoort.

Mijn vorige artikels over het onderwerp
14.3.2010 “Koude oorlog tussen Westende en Lombardsijde, gevolgd door fusie in 1971”
24.7.2010 ‘Waarom mocht Westende in 1976 niet zelfstandig blijven?’
22.8.2010 ‘Kunnen we na 33 jaar spreken van een gelukkig huwelijk tussen Middelkerke en Westende?

Bronnen
Artikel van LEEN BELPAEME, TIMMY VAN ASSCHE: ‘FUSIONEREN? GEEN SPRAKE VAN” http://www.arnokorsten.nl/PDF/Bestuurskracht,%20Gemeente/Voordelen%20en%20nadelen%20van%20fusie.pdf
http://feb.kuleuven.be/VIVES/publicaties/briefings/BRIEFINGS/briefing-10072014.pdf

30-05-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een vinkenzetting? Al veel over gehoord maar nog nooit meegemaakt! Jullie wel? Toen ik vernam dat er één zou gehouden worden op een boogscheut van mijn voordeur, mocht ik die gelegenheid niet missen. Op 14 ,15 en 16 mei 2016 organiseerden de paradijsvogels uit Veurne namelijk 3 vinkenzettingen in Lombardsijde.

Wat houdt dat eigenlijk in?
Een vinkenzetting, kortweg zetting genoemd, is een wedstrijd waarbij de vinkeniers (vinkenhouders) gedurende een uur het aantal liedjes van de vink tellen.
Deze wedstrijden worden in de periode tussen 1 april en 31 augustus georganiseerd. Dan zingen de mannetjes namelijk om het hardst om zo hun territorium te verdedigen en wijfjes (de "popjes") te lokken. Het liedje duurt maximaal vijf seconden en de mannetjes herhalen het gemakkelijk tot tien keer per minuut.
Bij het begin van een vinkenzangwedstrijd, wordt met een vlag gezwaaid als signaal: “Teken de geldige zangen!”. Een uur later wordt opnieuw met de vlag gewapperd om aan te geven dat de wedstrijd beëindigd is.
De zetting zelf verloopt volgens een bepaald stramien. Eerst brengen de vinkeniers hun gekooide vinken ‘in reke’. Dat betekent dat ze de kooien met de vogels op een rij zetten op een afstand van ongeveer 2m40 van elkaar, de vinkenier telkens dat mogelijk is, kijkend naar de zon, wind in de rug. Bij een wedstrijd is het de bedoeling dat een vink zoveel mogelijk geldige fluitsignalen (liedjes) laat horen. Telkens de vogel een liedje zingt, maakt de zetter met een krijtje een aantekening op een zwarte houten telstok, die ook wel de ‘regel’ wordt genoemd en die 800 streepjes kan bevatten.

De vinkenier gaat voor de kooi zitten rechts van zijn eigen vogel, luistert en noteert de geldige zangen. Hij moet dus de slagen van de vink van zijn gebuur noteren. Alhoewel alles gebaseerd is op vertrouwen, heeft hij/zij tezelfdertijd een zekere controle over het tellen van de liedjes van zijn/haar eigen vogel.
De vink die in 1 uur tijd de meeste liedjes zingt, wint de wedstrijd. Enkel liedjes die op de juiste manier gezongen worden, zijn geldig. Het gezongen lied moet volledig zijn en eindigen op suskewiet (dit gedeelte wordt de vinkenslag genoemd).

Aan sommige wedstrijden nemen meer dan 1000 deelnemers deel. Dergelijke wedstrijd kan dan ook erg indrukwekkend zijn en voor buitenstaanders een bevreemdend schouwspel vormen. Met de zetting is geen winstbejag gemoeid. Het winnen van een felbegeerde titel in de vinkensport brengt weinig, of zelfs geen geld in het laatje. De vinkenier gaat meestal met een ruiker of een beker naar huis. Er wordt dus vooral om de eer gespeeld. Een titel geeft de zetter wel aanzien bij de andere vinkeniers. Bovendien is het uniek dat er in de eerste plaats op vertrouwen wordt gespeeld. De deelnemers moeten er van uitgaan dat hun concurrenten niet vals spelen. Vriendschap staat hier dan ook hoog aangeschreven. De buitensporige bedragen die bijvoorbeeld in de duivensport neergeteld worden, komen in deze sport niet voor. Vinkeniers kweken hun vinken zelf of kopen ze voor een klein bedrag. Soms worden er ook vinken geruild.

Geschiedenis
De vinkensport is een Vlaamse volkssport met een eeuwenlange traditie.
Ze is ontstaan uit de vroegere vogelvangersgilden uit de Middeleeuwen. Om (roof)vogels te vangen werden goede lokvogels ingezet. Buiten het vangseizoen werden deze in gevangenschap gehouden tot de volgende vangstperiode. De vogelvangers startten met het houden van wedstrijden om te bepalen welke lokvogels het snelste konden zingen. De eerste grote vinkenzettingen in Vlaanderen vonden plaats in de 16e eeuw en werden slechts eenmaal per jaar gehouden. Eén van de vroegste vermeldingen dateert uit 1593 over een vinkeniersgilde in Ieper .

Vanaf de 17de eeuw nam het aantal vinkeniers sterk toe. Vinkeniersgilden waren aanvankelijk vooral een stedelijk fenomeen, omdat het vangen van vogels op het platteland sterk aan banden lag. Vanaf de 19de eeuw werd de vinkensport ook op het platteland zeer populair. Veel vogelsoorten (spreeuwen, leeuweriken, enz.) werden vroeger enkel gevangen om op te eten. Met de vinken was dat echter niet het geval: de gilden vingen ze uitsluitend om vinkenzangwedstrijden te kunnen houden. Met de populariteit van de vinkensport nam ook het aantal vinkenierslokalen sterk toe vanaf de 19de eeuw. Velen waren traditioneel verbonden aan volkscafés.

De vinkensport vandaag
De vinkensport valt onder het ministerie van cultuur en van de cel cultureel erfgoed
De sport is vooral populair in West-Vlaanderen en delen van Oost-Vlaanderen. Naar schatting zijn er nog zo’n 13.000 vinkenzetters actief. Vooral A.Vi.Bo (Koninklijke Nationale Federatie Algemene Vinkeniersbond) behartigt de belangen van de vinkeniers. Ze stellen uniformiteit in hun sport voorop. Sommige verenigingen, die een lokale variant van de vinkensport beoefenden, konden zich niet vinden in de reglementering die Avibo opstelde. Zo kwam er in de jaren 1970 een afsplitsing, Vi.Mi.Bel (Vinkeniers Midden-België), die zo’n 700 leden telt. .De individuele vinkenzetters zijn gegroepeerd in vinkenlokalen of maatschappijen. Sommige van die verenigingen bestaan al sinds de 19de eeuw. Voorbeelden daarvan zijn “Verheugd in de Zang” uit Aarsele (°1838), “De Lustige Zangers” uit Ardooie (°1897), “Niet Rijk Maar Recht” uit Meulebeke (°1849) en “De Paradijsvogels” uit Veurne (°1840). De verenigingen staan in voor de organisatie van de wedstrijden. De vinkeniers hebben via de vereniging contact met elkaar en blijven na de vinkenzetting vaak nog wat hangen om bij te praten en ervaringen uit te wisselen.

Hoe zien de vinken eruit?
De vink (Fringilla coelebs), die de grootte heeft van een mus, wordt ook wel botvink, boekvink of charlotte genoemd. Het is een zangvogel die bekend staat om zijn strijdlust.
Je kan twee verschillende groepen botvinken onderscheiden. Enerzijds is er de inheemse boomgaardvink, anderzijds de trekvink. Die laatste zoekt in de herfst vanuit de stamgebieden in Noorwegen, Zweden, Rusland, Finland, Denemarken en Duitsland warmere oorden op. Het opmerkelijkste verschil tussen de twee groepen ligt in de zang. Het liedje van de boomgaardvink eindigt steevast op "sieskewiet" of "suskewiet". Een vink wordt daarom in de volksmond ook wel een ‘suskewiet’ genoemd.
Alle vinken zijn gekenmerkt door een dubbele witte vleugelband en witte buitenste staartpinnen.
Mannelijke vinken zingen het mooiste lied en hebben ook de mooiste kleuren. Ze hebben een blauwgrijze kop en roodbruine wangen. De onderzijde is wijnrood, de achterhals en een deel van de zijhals zijn leiblauw en het voorhoofd is zwart.

Het vrouwtje is bruiner en de onderzijde is licht grijsbruin, de rug is olijfbruin.

De liedjes van de vink
Trekvinken hebben een gezang dat eindigt op "weeuw" of "beeuw". De zang van de inheemse boomgaardvink wordt door de vinkeniers ook wel "Vlaamse zang" genoemd. Alles wat daarvan afwijkt, wordt "Waalse zang" genoemd. "Waals" verwijst hier niet naar Wallonië, maar naar het Oudnederlandse woord voor alles wat vreemd en uitheems is.
Jonge vinken kunnen het liedje leren door te luisteren naar een ervaren oudere vink. Heel wat vinkeniers leren de liedjes echter aan door een compact disk met het liedje te laten afspelen in de nabijheid van de kooien.

Blinde vinken
Vanaf de 19de eeuw tot aan het begin van de 20ste eeuw werden wedstrijdvinken doorgaans blind gemaakt, omdat er van uit gegaan werd dat ze dan beter konden zingen. Het blinden van vinken gebeurde door de oogleden van de dieren dicht te schroeien. De ingreep was meestal omkeerbaar, maar allesbehalve diervriendelijk. In 1920 maakte de overheid dan ook een einde aan dit gebruik. Het verbod werd ingegeven door protest van oud-strijders, die tijdens WOI blind waren geraakt bij gasaanvallen aan het oorlogsfront.

Vinken vangen
Het vinkenzetten was traditioneel verbonden aan het vangen van vinken. Dat heeft niet alleen met de zangwedstrijden op zich te maken, maar ook met het feit dat vinken kweken geen sinecure is. Ieder jaar moesten er dus nieuwe vinken uit de natuur komen om verder te kunnen kweken. Lange tijd mochten de vinkenbonden Avibo en Vi.Mi.Bel vinken vangen volgens bepaalde quota. Om te kunnen kweken, moesten er vooral voldoende vrouwelijke vinken gevangen worden. Sinds 2003 is de vinkenvangst verboden. Om het aantal vinken op peil te houden en zo de vinkensport te behoeden voor de teloorgang, worden er nu kweekprogramma’s voor vinken opgezet.

Kooi
Een vinkenier zorgt er voor dat zijn vinken thuis in een volière over voldoende bewegingsvrijheid beschikken. Enkel tijdens de wedstrijden wordt een vink tijdelijk in een kleine kooi of ‘renne’ opgesloten. Na het verbod op het blinden van de vinken kwam er een nieuw kooitype in gebruik, dat tot op de dag van vandaag in gebruik is. Die kooi is geblindeerd door melkglas zodat de vink er enkel licht en donker in kan onderscheiden en niet afgeleid wordt. In het duister kan het diertje zich ongestoord volop toeleggen op het zingen van zo veel mogelijk liedjes. (in de volkstaal wordt dit ook wel kwinkelen, schuifelen of vedelen genoemd Er wordt ook voor gezorgd dat er voldoende luchtcirculatie in de kooi is. ).

Op onderstaand filmpje zien jullie een gekooide vink en kunnen jullie talloze liedjes beluisteren.
https://www.youtube.com/watch?v=cTzSRKrKB_w

Vinkenzetten: een passie
Het vinkenzetten is een intensieve bezigheid: een vinkenier moet eerst heel wat tijd en moeite in zijn vinken investeren voor hij de vruchten van zijn arbeid kan plukken. Eerst moeten de dieren gekweekt, goed gevoed en ‘opgeleerd’ worden. Net zoals in de duivensport besteedt een vinkenier veel aandacht aan de verzorging van zijn vogels en geeft hij ze een naam. Pas na enkele jaren zingt een vink op volle kracht om te kampen in de wedstrijden. Vinkeniers raken in die tijd dan ook echt gehecht aan hun dieren. Vroeger werden er soms zelfs overlijdensberichten geplaatst in het contactblad van de vinkeniers als een goede zangvogel stierf.

Familietraditie
Vaak is het houden van vinken en het spelen met vinken een familietraditie. De meeste vinkenzetters leerden het vinkenzetten als kind en geven de kennis en de passie vandaag door aan hun eigen kinderen of kleinkinderen. Omdat vinkenzetten geen kracht of uithouding vergt, vinden vele actieve ouderen/gepensioneerden het een aangenaam tijdverdrijf. Net zoals in de meeste volkssporten zijn vrouwen ook bij het vinkenzetten in de minderheid, al neemt hun aantal en invloed wel toe.

De paradijsvogels uit Veurne organiseerden in Lombardsijde
De zettingen vonden plaats in de Bamburgstraat te Westende. Inschrijven kon in de voetbalkantine van SC Lombardsijde.
Ziehier het volledig programma
Zaterdag 14 mei: zetting om 9 uur, inschrijving vanaf 07u15.
Prijzen:
Kleine attentie voor iedere deelnemer bij de inschrijving
100 euro vooruit + de inleg en ongeveer 50 euro natura
Onder de leiding van Alain Calcoen, voorzitter van ‘De Paradijsvogels’ met Belgische vlag in de hand, trotseerden 29 dappere vinkeniers, waarvan één uit Westende-bad en één uit Lombardsijde de ijzige koude en de wind. Er waren er zelfs die op geen kilometer keken om deel te nemen, namelijk uit Wervik, Roeselare, Meulebeke, Denderhoutem, Jabbeke, Zerkegem, Lebbeke, …Er waren ook twee vrouwelijke deelnemers.
Natuurlijk durfde ik geen kik geven om de vogels niet te storen in hun gezang. Alain keek daar trouwens streng op toe.

De trofee werd uitgereikt door schepen Bart Vandekerckhove.

Zondag 15 mei om 16 uur: de grote prijs ‘Jean-Marie Dedecker en Alain Calcoen’.
Prijzen: 150 euro vooruit + de inleg en 350 euro natura..
Winnaar ontving een trofee uit handen van Jean-Marie Dedecker.
Na de zetting werd de innerlijke mens versterkt.

Maandag 16 mei om 9 uur: grote prijs ‘Gebroeders Chris en Lucien Niville uit Westende’.
Prijzen:
100 euro vooruit + de inleg en 50 euro natura.
Winnaar ontving een trofee uit handen van de Niville Brothers.
Elke dag ontving de eerste vrouw een prachtig juweeltje terwijl er tevens een prijs voorzien was voor de eerste jeugdspeler met eigen speelkaart.
Er werd een globale rangschikking opgemaakt van de 3 zettingen. De winnaar van de driedaagse was Daniël Pieters uit Oostduinkerke. Eerste Middelkerkenaar was Arthur Coopman. De eerste 5 van die rangschikking ontvingen een prijs. Men was niet verplicht om met dezelfde vogel deel te nemen.

Het bestuur van de paradijsvogels Veurne dankte het gemeentebestuur van Middelkerke en het bestuur van voetbalclub SC Lombardsijde en alle sponsors: Jean-Marie Dedecker, Immo S Westende, Bart Vandekerckhove Middelkerke, Sanitair Eddy Deroo Middelkerke, gebroeders Niville Westende, Ressen Nelly Genk, Argenta Lombardsijde, Jan Gebert Middelkerke, Coopman Arthur en dagbladhandel Laetitia Lombardsijde.

Bronnen
http://www.lecavzw.be/tradities/rituelen/vinkenzetten
Facebookpagina Alain Calcoen

23-05-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Er gebeuren de laatste tijd rare dingen! Ik hoorde althans allerlei klachten over ‘doofpotoperatie’, ‘geen inspraak’, ‘ondemocratisch’, ‘… Er hebben zich inderdaad enkele incidenten voorgedaan die tot diep nadenken stemmen en die zouden moeten leiden tot een ernstig gewetensonderzoek door onze politici. Zowel op federaal, Vlaams of gemeentelijk vlak. Dat is natuurlijk geen verschijnsel van deze tijd alleen. Machtsmisbruik, miskenning van minderheden en andere ‘fraaie’ houdingen ten opzichte van oppositieleden hebben zich natuurlijk al altijd voorgedaan en zullen zich zo goed als zeker altijd blijven voordoen.
In het ene land natuurlijk wat meer dan in het andere, maar … wij doen goed mee … en Middelkerke doet in Vlaanderen voor niemand onder.

Een slechte start van de Open VLD begin 2001
De Open VLD kwam begin 2001 aan de macht en hun start was een knaller. Ik geef toe dat de vestiging van een asielcentrum in ‘Zon en Zee’ een harde eerste noot was om te kraken.
Michel Landuyt en zijn volgelingen hebben zich van meet af aan gemanifesteerd als arrogante bestuurders die weigerden te luisteren naar de Westendenaars die een resem aan bezwaren van allerlei aard hadden tegen dat asielcentrum. Er bestond nochtans geen enkele twijfel over dat het verdwijnen van een bloeiend vakantiecentrum zware, misschien zelfs onoverkomelijke, gevolgen zou hebben voor de toeristische aantrekkelijkheid van Westende-dorp en dus ook voor de bloei van de lokale handel. Het ging niet alleen over miskenning van een paar duizend inwoners maar in hun arrogantie en aangevoerd door een advocaat, die toch beter had moeten weten, weigerden ze te erkennen dat de vestiging van zo’n centrum in een zone voor verblijfsrecreatie onwettelijk was.
Ik heb mij verschillende jaren afgevraagd waarom het gemeentebestuur niet eens het initiatief nam om samen te gaan zitten met het actiecomité om na te gaan welke stappen konden gezet worden om de woede van de inwoners te temperen en tegemoet te komen aan enkele verzuchtingen van de actievoerders. IJdele verwachting!
Ze hadden schrik om uit de boot te vallen als minister Johan Vande Lanotte geschenken zou uitdelen en daarom verkozen ze diens mouw te vegen en onder één hoedje te spelen met de al even arrogante en daarom door velen gehate directrice, goeie vriendin trouwens van Johan.
Het eerste optreden als verantwoordelijke partij van de Open VLD kan dus niet anders genoemd worden dan ‘mislukt’, ‘tegendraads’, ‘onsympathiek’ en ‘weinig goeds belovend’.

En daar bleef het inderdaad niet bij
Je zou kunnen en moeten denken dat ze nu wel hun lesje geleerd hadden en dat ze iets goed te maken hadden, maar neen …
Ze volhardden in de ‘boosheid’ en dat hebben we in de voorbije 15 jaar menig keer aan de lijve ondervonden.
In een eerste legislatuur was er slechts een nogal lauwe oppositie die op de klassieke uitzonderingen na, weinig weerstand bood en die het niet erg in zich had om tegen te spreken, kritiek uit te oefenen of klacht in te dienen.
De twee schepenen van het Progressief Kartel die van 2001 tot 2006 deel uitmaakten van het college, zullen misschien nog diegene geweest zijn die het meeste weerwerk boden. Ze zijn er niet voor beloond geweest en hun initiatieven mochten slechts op weinig steun rekenen van hun college-collega’s.
In de tweede legislatuur is de oppositie van een heel andere aard.
De lijst Dedecker (7 zetels) en het Progressief kartel (2 zetels) en af en toe de onafhankelijken (2 zetels), dat zijn in totaal 11 zetels, moeten natuurlijk optornen tegen een Open VLD – CD&V meerderheid van 14. Het hemd is altijd nader dan het rokje, natuurlijk, en een oppositie krijgt nooit geschenken. Om hun onafhankelijkheid te bewaren mogen ze er volgens mij ook niet voor solliciteren. Maar dat doen ze ook niet!
Vooral de lijst Dedecker maar ook het Progressief Kartel werpen zich vaak op als ‘waakhond’.

Hierna vinden jullie een aantal agendapunten waarop tegenstemmen van de oppositie volgden die echter genegeerd werden. Er zijn er zeker nog meer.
--achterstallige taksen op de automatische spelen te betalen door de concessiehouder 
       van de casino
-huren tussentijdse locatie casino in ‘kasteel Middelkerke’
-verzelfstandiging van de gemeentelijke verenigingen
-verdwijnen van ‘Zomerhit’
-de beslissing om het ambt van OCMW-secretaris niet open te stellen maar te laten
     invullen  door de gemeentesecretaris
-erfpacht van de Calidris
-vraag om de gemeenteraden te streamen
-onregelmatige toewijzing van de uitbating van de Westendse kerstmarkt
-verkiezing van het bestuur en van de leden van de vzw Toerisme
-overtreding tegen artikel gemeentedecreet of tegen huishoudelijk reglement
-goedkeuren huishoudelijk reglement
-niet bijeenroepen van commissie algemeen beleid
-postregistratie
-weren van mensen met grote expertise in commissie ruimtelijke ordening
-oprichten van nutteloze interlokale vereniging CollaboRegio
-goedkeuring uitvoeringsplan bedrijfsterrein
-toekenning van subsidies
-gemeentelijke administratieve sancties
-retributiereglement op uitgevoerde opdrachten van brandpreventie door
         ‘Hulpverleningszone  West-Vlaanderen’
-goedkeuren van betwist verslag gemeenteraadszitting (sporadisch)
-kerkfabrieken en Prot Baptistenkerk: negatief advies rekeningen en meerjarenplannen
-wie moet kosten voor kerken betalen (overheid, religies?)
-instelprijs bij 2e poging verkoop pastorie Lombardsijde
-opmerking bij examens voor gemeentelijke functies
-leasing overtollig geoordeeld voertuig politie
-kritiek op één of ander RUP (vb Ontwerpplan RUP nr2 Zeedijk-Tennis)
-uitbating van ‘De Kwinte’
-afkeuren van pop-up stores wegens concurrentie met vaste handelszaken
-gratis optreden als VIP van mandatarissen op ‘Noordzeecross’

De meerderheid weet het altijd beter en geeft zelden een duimbreed toe.
Bij een eerder zeldzame gelegenheid komen ze achteraf met een uitleg, die de opmerkingen van de oppositie wegwuift en uitzonderlijk hebben ze ook wel eens gelijk. Voorstellen van de oppositie kunnen meestal niet of nooit op de steun rekenen van de meerderheid. ‘Wat wij niet bedacht hebben, kan niet goed zijn’.

Maar de laatste tijd loopt het de spuigaten uit
In de voorbije weken hebben zich enkele incidenten voorgedaan die wijzen op een ongezonde verhouding meerderheid – oppositie. Janna Opstaele heeft het zelfs over ‘negatieve ingesteldheid van de oppositie’ ‘
Vooreerst was er de tussenkomst van CD&V - schepen Francine Ampe – Duron in een poging om de aankoop van een huis door haar zoon en zijn vriendin ongedaan te maken door het huis onbewoonbaar te laten verklaren. In haar hoedanigheid van schepen, vindt de oppositie maar ‘een persoonlijke aangelegenheid’ volgens de meerderheid. Een schoolvoorbeeld van een ‘doofpotoperatie’! Met de nodige leugens die bij zoiets ‘horen’!
Jullie kunnen er (bijna) alles over te weet komen door mijn artikel ‘Middelkerke: ging een schepen/moeder haar boekje te buiten?’ te lezen in de map ‘Gemeentebestuur’

De oppositie vindt dat ze gemuilkorfd wordt
Tot op de zitting van de raad van 14 april 2016 voorzag het huishoudelijk reglement van de gemeente dat op het einde van een zitting van de gemeenteraad mondelinge vragen mochten gesteld worden door de raadsleden. Dat is ook voorzien in het gemeentedecreet (artikel 32). Het is het moment bij uitstek voor de raadsleden om zich te laten horen.
Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen de klassieke agendapunten, waarover gestemd wordt, en de vragen ( = interpellaties) en antwoorden waar dat niet het geval is.
Op de zitting van april werd aan de raad voorgesteld om de regeling van het vragenrecht aan te passen. "Dit om de procedures te verduidelijken, de regeling eenvoudiger te maken en in het kader van kwaliteitszorg”.
In wezen komt het erop neer dat er nog twee soorten vragen zijn. Op schriftelijke vragen zonder directe relatie met een raadszitting wordt schriftelijk geantwoord en vragen die behandeld worden tijdens een raadszitting worden vooraf, 48 uur op voorhand, schriftelijk ingediend zodat er voldoende voorbereidingstijd is om de antwoorden correct en volledig te formuleren.
De meerderheid bedoelde daarmee eigenlijk dat ze niet langer verrast wenste te worden bij de onaangekondigde tussenkomsten van de oppositie. Natuurlijk heeft het indienen van een schriftelijke vraag bijlange niet het zelfde effect als een mondelinge, maar anderzijds kan ik er wel inkomen dat de meerderheid verkiest om de antwoorden goed voor te bereiden.
De vraagstellers hebben er ook geen voordeel bij als de burgemeester, de voorzitter of een schepen steeds antwoorden, dat ze het ‘zouden moeten opzoeken’ en dan bij een volgende zitting een antwoord geven.
De oppositie moet wel erg ontgoocheld zijn over deze wijziging aan het huishoudelijk reglement. Daarvan getuigen hun ‘straffe uitspraken’.
Geert Verdonck (Progressief kartel): “Het toont duidelijk hoe bang ze zijn van de oppositie. Niet moeilijk als je merkt hoe pover het schepencollege zijn dossiers voorbereidt. Maar ik zal mij hier niet aan houden. Dit is ronduit het faillissement van de democratie in Middelkerke. We worden doodleuk gemuilkorfd”.
En de raadsleden namen dit dan ook letterlijk, want nadat ze even de zaal verlieten, kwamen ze terug met een pleister op de mond.

Jean-Marie Dedecker sprak de voorzitter tijdens het verder verloop van de zitting aan als ‘Erdogan’ en dat is toch een autoritair man, een dictator eigenlijk die de pers censureert, die met geweld optreedt tegen betogers, en nog veel andere ‘heldendaden’ op zijn kerfstok heeft.
Zowel Dedecker als Verdonck overdreven natuurlijk fel, want eerst en vooral wordt Landuyt te veel eer aan gedaan als men hem beschouwt als iemand waarmee de democratie staat of valt, terwijl anderzijds natuurlijk heel wat ergere voorbeelden van ondemocratisch handelen kunnen aangehaald worden dan het verbieden van mondelinge vragen op een zitting zelf.

Dulden onze gemeentelijke politici dan misschien inspraak van de bewoners?
Titel I artikel 3 van het gemeentedecreet voorziet dat de gemeente zoveel mogelijk de inwoners bij het beleid moet betrekken.’
Wat betekent ‘inspraak’ eigenlijk? Dat is noch min noch meer de mogelijkheid om je mening te geven over iets waarbij je betrokken bent, wel te verstaan dat er ook eens rekening mee gehouden wordt.

Worden er dan misschien soms inspraakavonden georganiseerd waar de mening van de inwoners gevraagd wordt? Wordt er dan echt geluisterd naar hun wensen? Neen! Michel zei namelijk ooit dat hij daar niet van houdt omdat dit echte ‘praatbarakken’ zijn.
Worden dan misschien referenda georganiseerd? Natuurlijk zijn die nergens bindend maar als de overgrote meerderheid van de bevolking kiest voor een bepaald standpunt, worden ze dan gevolgd? Neen! De tramroute wordt toch verplaatst niettegenstaande Lombardsijde er (destijds) tegen was.
Ik hoor jullie al zeggen dat de bevolking toch geraadpleegd wordt of moet ik ‘geïnformeerd’ schrijven als er wegenwerken in hun straat of omgeving zullen uitgevoerd worden. Dat klopt, maar kan iemand mij een voorbeeld geven van een geval waarin een betrokkene VOORAF zijn mening mocht geven over het algemeen concept.

Je kunt er zelfs niet op rekenen dat je e-mails beantwoord worden. Rechtstreekse vragen aan de gemeentelijke diensten staat de secretaris niet toe. Alles moet langs hem passeren.
Toegegeven, op mijn laatste vragen kreeg ik snel een antwoord.
Is er in de gemeenteraad nog een vragen-halfuurtje voor de inwoners voorzien? Ik zie er nergens geen spoor van!

Bronnen
Artikel in de ‘Krant van West-Vlaanderen’ van Matthias Feyen: ‘Opnieuw animo op gemeenteraad Middelkerke: "Michel Landuyt is precies Erdogan"’
Artikel van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ “Dit is het einde van de democratie’

16-05-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Als iets mij onregelmatig of verkeerd lijkt,  of als ik iets zie dat in slechte toestand verkeert, dan schrijf ik daar meestal over … als het belangrijk genoeg is.
Alhoewel ze dat al vaak ontkend hebben, heb ik al meerdere keren kunnen vaststellen dat mijn ‘schrijfsels’ toch gelezen worden door het gemeentebestuur. Ik zeg wel ‘gelezen’, niet ‘goedgekeurd’ en zeker niet ‘in dank aanvaard’. Natuurlijk maak ik mij geen illusies. En het hoeft ook niet!
Betekent dat nu dat mijn opmerkingen in dovemansoren vallen? Zouden zij echt altijd doen alsof hun neus bloedt of wordt er ook al eens positief op gereageerd? Ik weet het niet! Let wel, daarvoor schrijf ik mijn artikels niet, maar als ik iets aanklaag dan doet het niettemin plezier als de gemeente in actie schiet om het euvel te verhelpen, bijvoorbeeld door iets te (laten) herstellen of op te (laten) kuisen, bijvoorbeeld aan het wegdek.

Verbeterde weg

Maar … laat mij niet langer rond de pot draaien. Op 7.3.2016 verscheen op mijn blog in de map ‘Pleinen en straten – staat en netheid’ het artikel ‘Het grootste bouwproject ooit in Westende-dorp’.
Ik schreef toen over de omleidingen die moeten gevolgd worden: ‘de wegen verslijten veel rapper door het drukker verkeer. De boorden van de asfaltwegen breken af en laten scherpe uitsteeksels achter. Als er een tegenligger afkomt moet je, gezien de beperkte breedte van de weg, in de berm gaan rijden. Als je daarna weer op de weg wil komen, krijgen de banden het hard te verduren vanwege die scherpe asfaltpinnen.
Het zou me dus niet verwonderen als de gemeente straks enkele eisen voor schadevergoeding binnenkrijgt. Hieronder zien jullie drie foto’s van de toestand van de Bamburgstraat. Ik had er zo wel 20 kunnen opnemen in mijn artikel.’

Welnu, ik weet niet wie het werk precies uitvoerde maar de bermen werden voor een groot deel opgevuld met grind, keien of steenbrokjes.Of mijn artikel enige invloed gehad heeft, dat zullen jullie mij niet horen beweren.
  In elk geval: Proficiat! Ze zien er nu zo uit:

Een hele verbetering, toch? Maar er is nog werk, hoor! Ook in de Steenstraat!

Ik feliciteer de verantwoordelijken voor de grote wegenwerken omdat zij die zo draaglijk mogelijk maken. Aan de kruispunten van de Westendelaan met de Heidestraat en de Langestraat is alle verkeer mogelijk (althans op 8 mei 2016 en in één richting, spijtig genoeg elkaar niet aanvullend want beide in dezelfde richting) Volgens de (mobiele) verkeerstekens mag je trouwens de Heidestraat niet inrijden als je van Lombardsijde komt maar wel als je van Middelkerke komt.
Aan de Hofstraat en de Steenstraat kunnen fietsers en voetgangers gebruik maken van een voor hen speciaal aangelegd pad.
Bovendien staan overal borden die de weg naar het dorp aanduiden.

Hondenpoep is geen kattepis

Het is mijn gewoonte als ik een nieuw artikel op mijn blog zet, te verwijzen naar mijn vorige artikels over hetzelfde onderwerp:. Dat doe ik nu ook weer; Hier zijn ze.:

18.8.2014 Zomerse vuiligheid in Westende … en niet alleen hier, zeker?
04-11-2013 Map Milieu ’t Is maar dat jullie weten wat er roert in Middelkerke en Westende
15-04-2013 Deelgemeente Middelkerke gaat in zijn eentje voor de zoveelste keer een verwoede strijd aan tegen hondenpoep
11-04-2010 De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens!
26-09-2007 Hondendrollen en Paardenvijgen

Ik weet het, dat is geen verheven onderwerp, maar het Middelkerks gemeentebestuur blijft maar nieuwe maatregelen uit de hoed toveren omdat sommige hondenbezitters maar geen gehoor willen geven aan de smeekbede van de goedmenende overheid.

En … wat houdt de nieuwe campagne deze keer in?
Onderstaande leuke affiches worden overal verspreid.

Er zullen ook mobiele hondenpoepborden ingezet worden.
Burgemeester Janna Opstaele: "Inwoners die hondenpoep in hun buurt willen aanklagen, kunnen dit signaleren via een mailtje naar onthaal@middelkerke.be en het mobiele hondenpoepbord aanvragen. Het bord zal dan veertien dagen aan het gevraagde adres worden geplaatst en bovendien zal de preventiedienst de buurt extra in de gaten houden. We willen hiermee inwoners sensibiliseren dat hondenpoep op straat veel mensen stoort. Trouwens, wie hondenpoep niet opkuist, riskeert een boete tot 350 euro"

Daar zijn ze weer met ‘riskeert’! Ik herhaal mijn vraag uit vroegere artikels: ik zou graag eens weten hoeveel gasboetes al uitgedeeld werden door de gemeente aan hondenliefhebbers zonder poepzakje of aan diegene die zich niets aantrekken van alle inspanningen die door de gemeente op dat gebied geleverd worden. Er moet toch eens een einde komen aan de ‘preventie’!!

Nu we het toch over ‘pis’ hebben. Na één van mijn vorige artikels over hondenpoep, merkte één van de lezers op: “Eén item werd door u niet behandeld. Inderdaad, de hondenplas. Te pas en te onpas zie je honden plassen tegen muurgevels van huizen, appartementen en zelfs op voedingswaren die worden uitgestald door handelszaken, ook is het triestig hoe het werk van gemeente -werklieden niet wordt gewaardeerd, plassen in de mooi aangelegde bloemen en of plantenparkjes. Mijn hond heeft niet de kans te plassen op mijn muurgevel, dus kan het ook niet op de gevel van iemands anders.”.

En dan blijft er natuurlijk de paardenpoep. Ben ik dan de enige die vindt dat die paardendrollen op straat ook niet zo’n mooi zicht opleveren?

En tover nu maar een glimlach op jullie gezicht want hier volgt geen ‘vuile’ maar een ‘vieze’ mop: Twee vliegen zitten op een hondendrol. Zegt de ene ‘ik ken een leuke mop’. En de andere: ‘vertel op, als het tenminste geen vieze is, want ik ben aan het eten’.

Bronnen
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-middelkerke/gemeente-zet-mobiele-hondenpoepborden-in-a2691338/
Artikel van BPM met foto in ‘Het Laatste Nieuws’: ‘Gemeente zet mobiele hondenpoepborden in’

09-05-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

24 april 2016 was dus in België ‘Erfgoeddag’. Ik heb het daar verleden week uitvoerig over gehad.
Ter herinnering: het thema van de dag was ‘Rituelen’. Dat houdt onder andere 'een opeenvolging van handelingen in een bepaalde volgorde en op een welbepaalde plaats’ in.
Nu ontdekte is toch wel op het internet een deel van de jeugdherinneringen aan Westende-bad door Bart van Oosterhout uit Amsterdam, Manager Publishing, Hoofdredacteur ‘Uitkrant’, A-mag, AMS.
Zeker de moeite waard om die souvenirs, met zijn toestemming uiteraard, hier te publiceren. Vele onder ons hebben het ook allemaal meegemaakt ... en uiteraard is de tekst goed geschreven.

Ik wil trouwens ook een paar boeken aanbevelen die gelijkaardige souvenirs behandelen.
‘De villa in de duinen’: een jeugdverhaal van Anneriek van Heugten, Nederlandse schrijfster van jeugdboeken, die ‘Les Zéphyrs’ betrekt in haar verhaal waarin ze het heeft over de rijke familie die de zomers in Westende doorbrengt.
‘'Aan zee. Taferelen uit de kinderjaren’ door Eric de Kuyper. Hij beschrijft hoe een Brusselse familie jaren naeen de zomer doorbrengt in Oostende.

                                                                  *
Het is juni 1967. Ik ben vier jaar en ik zit in mijn favoriete gele trapauto met zijspan, omringd door mijn broer en mijn tweelingzusjes. We rijden een blokje rond de flats aan de grote boulevard van Westende. Het is een van mijn oudste vakantieherinneringen. De vergeelde foto hangt nog steeds bij me thuis. Vorig jaar heb ik mijn vrouw en mijn zoon op dezelfde plek gefotografeerd. Ik hoopte misschien dat ik er een bepaalde betekenis aan kon geven, maar dat kan ik niet. Behalve misschien dat je niet aan je verleden kunt ontsnappen.

Kwallen meppen
'67 was het eerste jaar dat we naar Westende op vakantie gingen. Toen ik de foto's er weer bijhaalde, zag ik dat we het jaar ervoor in Duinbergen waren geweest. Maar toen waren mijn tweelingzussen er nog niet bij, dus dat telt niet. In mijn herinnering was het altijd Westende.
De skelters kon je er overal langs de boulevard huren bij bedrijfjes als Bernadette, Louise of Diane. Voor twintig franc mocht je een half uur wegblijven. Voor meisjes had je ze in de vorm van paardjes of ijscokarretjes. Mijn broer en ik hadden altijd snelle driewielers. De brede boulevard was de ideale racebaan, de madammen achter hun kinderwagens waren de obstakels en de rand van de dijk waar nog geen hek stond, was het grootste gevaar. Je kon er zo met je kar naar beneden kieperen, en dan zat je klem tussen de dijk en de badhuisjes.
Zo'n badhuisje huurden we net als ieder gezin voor de hele zomer. Je kon je er verkleden, maar ze dienden vooral als opslagplaats voor windschermen, vliegers, ballen, emmers en tennisblokken. Tennisblokken waren zware houten blokken met een lang elastiek waar een tennisbal aan zat. Zo kon je in je eentje tennissen op het harde gedeelte van het strand.
Soms lag het strand met eb vol met doorschijnende kwallen, die gemeen staken als je er op trapte. Na verloop van tijd droogden ze uit, maar voor het zover was, gingen wij ermee tennissen. Dan was je racket een fritessnijder: na een paar keer heen en weer slaan veranderde de kwal in vierkante blokjes.

Soepwagen
Op sommige dagen was ik de hele dag in de weer met mijn garnalenschepnet, een lange stok met aan het eind een dwarslat waar een netje achter hing. Je moest hem geduldig voor je uitduwen en na verloop van tijd had je dan een handvol halfdoorzichtige grijze garnalen in je net. Vooral in de buurt van de 'pieren', de golfbrekers van dikke blokken basalt, zaten er veel. Als je geluk had zat er ook een zeester bij. Ik stopte de garnalen in een emmertje en 's avonds kookte mijn moeder ze tot ze roze en eetbaar waren.
We aten warm tussen de middag.
Om twaalf uur reed de 'soepwagen' klingelend met zijn bel door de straat, en togen de moeders met grote pannen naar beneden. Je had kervelsoep, tomatensoep en dagsoep. We aten de soep met grijs brood, zo heet bruinbrood hier, dat we besmeerden met gezouten hoeveboter. De soepwagen rijdt er nog steeds.
Alle vaders bouwen zandkastelen voor hun kinderen. De onze bouwde sphinxen. Hij maakte eerst met zijn schop een ovaal in het zand, waar de gracht kwam. Wij schepten het zand in het midden en hij boetseerde daar een sfinx van. 'Finks', zeiden wij. Wat een sfinx was, wisten we niet, maar dat deerde niet, want we hadden het grootste bouwwerk van het strand. Je moest ze 's ochtends bij eb bouwen. Als de vloed kwam opzetten, liep de gracht vol en zaten we op een sfinxeiland. 'Dit jaar bouwde ik zes sphinxen!' schreef mijn vader in het album van 1967.

Hippodroom
In mijn familiegeschiedenis speelt Westende een belangrijke rol. Mijn Belgische opa en oma van moederszijde kwamen er al, zegt mijn vader. Dat was vóór de oorlog, toen het nog een mondaine badplaats was. In het midden lag de chique tennisclub, kortweg 'Le Tennis'. Op de foto's uit die tijd die mijn vader nog bewaart, zie je dames in lange witte rokken en mannen in lange broek, met strohoeden tegen de zon. Het Westende Palace hotel stond er nog in volle glorie bij. Er werkten toen nog piccolo's en eindeloos veel kamermeiden. Op een foto uit 1937 is te zien dat er voor het hotel zelfs dancings in de openlucht werden gehouden.
Het hotel was in 1924 compleet herbouwd nadat het oorspronkelijke Westend'Hôtel uit 1898 volkomen in puin was geschoten in la Grande Guerre. Want dáárvoor al was Westende een vakantieoord. De Brusselse industrieel Edouard Otelet had er een dijk laten aanleggen en statige villa's met trapgevels in Brugse stijl. In de kelders huisden de dienstboden die met de familie meereisden vanuit Brussel, Gent of Brugge. Er was een verwarmd zwembad, 'Le Lac aux Dames', vlakbij het strand en zoals in alle grote badplaatsen in die tijd was er een Kursaal waarin een balzaal, een theater en een casino huisden.
De Kursaal van Westende is allang verdwenen. Maar Middelkerke en Oostende hebben er nog steeds een. Onze ouders namen ons soms mee naar een Duitse avond met operette en komische sketches. Nog later gingen we wel eens met het hele gezin spelen in het casino. Met honderd franc moesten we de hele avond doen. Dat lukte makkelijk. Een keer won ik vijfhonderd franc. Ik zette het geld in bij de 'bookies' op het 'hippodroom', de paardenrenbaan van Oostende waar vader ons 's zondags mee naartoe nam. Je moest door een tunnel onder de koninklijke loge door naar de overkant, waar de staanplaatsen voor het gewone volk waren. De bookmakers waren oude mannen met petten en sigaren in hun mond, die geheimzinnige tekens kregen vanaf de chique tribune aan de overkant. Daar zaten de heren in linnen pak en dames met hoeden in Ascot-stijl.

Plage tatouage
1937 was meteen het laatste jaar voor het mondaine Westende. Er kwamen bunkers en luchtafweergeschut in de duinen, waarmee steeds vaker geoefend werd. De rijke gasten verhuisden naar plaatsen als Knokke en Blankenberge en 't Zoute ('t zoete zeggen ze hier). Daar komen de rijke gasten nog steeds. Mijn oudere broer is net als mijn vader gehuwd met een Belgische van goede komaf. Zij bewonen er in de vakantie het appartement van haar ouders. Daar hebben de jonge gezinnen nog altijd hun eigen badhuisje en gaan de kinderen gekleed in Le Petit Bateau. Daar nemen ze kreeft met vin blanc tussen de middag in plaats van dikke frieten met bier, zoals bij ons in Westende. Westende is van het volk. Plage tatouage, zeggen ze in Knokke. De madammen met hun schoothondjes zijn er dikker en lelijker dan elders. Je ziet er echtparen in unisex joggingpakken met paarse en roze motieven. De mensen praten plat West-Vlaams. Ze slikken er al hun medeklinkers in. 'Da hao nie haon' (dat gaat niet gaan) zeggen ze als iets niet kan. En de pastoor in de kerk zegt 'de geilige geer' in plaats van de heilige Heer. En als mijn zus en ik voor de gezelligheid meegaan naar de kerk, stoten we elkaar nog steeds aan als hij het gaat zeggen.

Lelijkste kust ter wereld
Twee jaar na onze eerste vakantie in Westende kochten mijn ouders er een appartement aan de oostzijde van het tennispark. Ik weet nog dat we het gingen bezichtigen toen het in aanbouw was. Ik speelde in de kelder met mijn broer en zus, waar later de keuken van restaurant Nelson zou komen. Ik keek door het kelderluik naar boven, precies onder de rok van mijn Antwerpse tante Jet, die daar juist met mijn moeder, haar zuster dus, stond te praten. Blijkbaar was dat heel erg, want mijn tante was in alle staten. Zij en haar man Jef kochten er later ook een appartement aan het tennispark, net als de oudste zus van mijn moeder, tante Ria. Nu komen hun kleinkinderen er.
Het Westende Palace Hotel aan de overzijde stond er eind jaren zestig nog, maar was al ernstig in verval. Een tweede restauratie in 1950 had niet mogen baten, de internationale beau monde keerde er niet meer terug. Toen wij er tegenover kwamen te wonen, was het al niet meer in gebruik en eind 1972 werd het afgebroken. Er zou een grandioos nieuw gebouw verrijzen dat de naam Westende Palace waardig zou zijn, volgens de folder. Mijn vader besloot meteen dat we daarheen moesten verhuizen. Hij kocht de nieuwe flat met ondergrondse garage op papier. Het werd een ruim appartement met drie slaapkamers 'op 't vierde verdiep'.

Glazen gevels
In die jaren werden de meeste oude villa's langs boulevard en tennispark afgebroken en vervangen door lelijke flats met glazen gevels. Geen een is er gelijk, een welstandscommissie schijnen ze in België niet te kennen. Later kwamen er de lawaaiige speelhallen bij en werd Le Tennis grotendeels vervangen door een speelplein voor de kinderen, met draaimolens en een skelterbaan. Zo veranderde de Belgische kust in een Atlantikwal van het nieuwe toerisme en werd ze de lelijkste ter wereld.
Wij brachten het jaar erop de zomervakantie voor het eerst door in Spanje, maar we bleven jaarlijks naar 'de flat' terugkeren. Mijn zusters werkten er 's zomers als serveerster op een van de vele terrassen, om wat bij te verdienen. En met Pasen komen we er nog altijd met de hele familie bij elkaar. Dan gaan we naar de mis in het kleine kerkje in Middelkerke, waar de paashaas na afloop vanuit de kerktoren chocolade eieren over de hoofden uitstrooit die we opvangen in paraplu's. Maar ik ben er ook graag in de winter, als alle winkels dichtgetimmerd zijn omdat er toch geen toeristen zijn en de middenstanders 's winters in de visserij werken.
Alles komt terug. Onze kinderen zijn de vierde generatie in mijn familie die hier schelpjes zoekt en verloren loopt tussen de families achter hun blauw-witgestreepte windschermen die allemaal op elkaar lijken. Overdag bouwen we een sfinx. Om een uur of vier zetten we ons aan het kriekenbier of een Grimbergen in de zon aan het terras van Bar du Soleil, dat hier al onafgebroken zit van voor de oorlog. En om zeven uur schuiven we aan in restaurant Nelson voor mosselen of tong. Westende mag dan de lelijkste kust ter wereld zijn, het is wel onze kust

02-05-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De jaarlijkse Erfgoeddag en Open Monumentendag zijn twee evenementen die vet in mijn agenda ingeschreven staan. Ik schenk er ook telkens heel wat aandacht aan in mijn blog en zelden werd ik ontgoocheld door wat er op die dagen aan de deelnemers of bezoekers aangeboden werd. Jullie vinden voor de voorbije jaren het relaas in de map ‘Erfgoed’.

Welk verschil is er tussen ‘Erfgoeddag’ en ‘Open Monumentendag’?
Nogal wat mensen verwarren wel eens ‘Erfgoeddag’ met ‘Open Monumentendag’.
Daarom eerst nog even het onderscheid tussen beide.
OPEN MONUMENTENDAG is de feestdag van het onroerend erfgoed: archeologie, gebouwen, monumenten en landschappen en valt steeds in september.
Men noemt het ook materieel erfgoed. We onderscheiden daarin roerend en onroerend erfgoed. Deze laatste categorie bestaat uit tastbaar maar niet verplaatsbaar erfgoed, zoals archeologische sites, landschappen en monumenten. Ook varend erfgoed is onroerend. Objecten die tastbaar en verplaatsbaar zijn, zoals archiefstukken, museale objecten of historische voorwerpen, noemen we roerend erfgoed.

ERFGOEDDAG is in Vlaanderen de feestdag van het cultureel erfgoed. Dat is een verzamelbegrip voor alles wat we van vorige generaties overerven en wat we het bewaren waard vinden. We nemen het over, dragen er zorg voor en zullen het weer doorgeven, omdat wij er als gemeenschap of persoon belang aan hechten. Erfgoed vertelt ons iets over de huidige maatschappij en over onszelf. Het geeft onze identiteit mee vorm.voorwerpen, foto’s, oude postkaarten, documenten, feesten, tradities, een theaterkostuum, het recept van oma’s befaamde hutsepot, een processie, de lokale reus, stoere zeemansliederen…
Men noemt het ook ‘immaterieel erfgoed’. Cultureel erfgoed omvat echter ook het materieel roerend erfgoed.
Erfgoeddag valt steeds op een zondag einde april (16de editie op 24 april 2016).

Waarom twee erfgoedfeestdagen, vraagt iedereen zich af.
Om die vraag te beantwoorden moet ik verwijzen naar de manier waarop onze samenleving georganiseerd is. We onderscheiden daarin het Vlaams Gewest en de Vlaamse Gemeenschap.
In het algemeen kan je zeggen dat de Gemeenschappen vooral bevoegdheden hebben die samenhangen met personen (onderwijs, cultuur, welzijn, jeugd, sport,...) terwijl de Gewesten vooral bevoegdheden hebben die samenhangen met een territorium (ruimtelijke ordening, openbare werken, openbaar vervoer,...).
De Vlaamse Regering beheert zowel de bevoegdheden van het Gewest als van de Gemeenschap. De bevoegdheden over het Erfgoed hoeven dus eigenlijk niet meer gescheiden te zijn, maar de scheiding heeft  volgens sommige het voordeel dat het erfgoed twee zondagen in de belangstelling staat.
Anderzijds pleit Middelkerke er al jaren voor om afwisselend een ‘Open Monumentendag’ en een ‘Erfgoeddag’ te organiseren. Men vindt dat het voor eerder kleine gemeenten niet altijd evident is om tijdens hetzelfde kalenderjaar een programma te maken over beide onderwerpen.
Erfgoeddag is een organisatie van FARO, het Vlaams Steunpunt voor Cultureel erfgoed. Dat heeft als opdracht het aansturen van de publieke beeldvorming over cultureel erfgoed. Elk jaar tekenen honderden musea, archieven, erfgoedbibliotheken, heemkundige kringen en talloze andere erfgoedorganisaties en –instellingen present.

Voor het eerst onder de koepel van de vzw Kusterfgoed
Kusterfgoed is een jonge erfgoedcel, opgericht in 2015 om het culturele erfgoed van de kustregio veilig te stellen voor toekomstige generaties.
Dit is het eerste jaar dat er een intergemeentelijk samenwerkingsverband bestaat voor het erfgoed van onze kust. De vzw Kusterfgoed wordt gevormd door Oostende, Middelkerke, Blankenberge en De Haan. Kan men dan echt spreken over ‘Kust’? Neen, natuurlijk niet, want slechts 4 badplaatsen maken er deel van uit!
Sommige spreken van ‘Middenkust’. Dat is het deel van onze kust tussen de badsteden Middelkerke en Wenduine. Dus eigenlijk hoort Blankenberge daar niet bij. Bredene wenst er geen deel van uit te maken! Het schepencollege vindt dat ze te weinig zekerheid hebben over de uitvoering en over de deelnameprijs. Bovendien is er in Bredene maar een beperkt aanbod aan erfgoed en daarom vindt men dat dit al voldoende aan bod komt met een eigen erfgoedwandeling.

Ik heb op 14 april 2016 aan het bestuur van de erfgoedcel de vraag gesteld waarom De Panne, Koksijde, Nieuwpoort, Zeebrugge en Knokke-Heist niet deelnemen.
Omdat ik geen antwoord kreeg op mijn vraag, wat ik wel enigszins begrijp omdat het misschien vertrouwelijk is, heb ik dan maar de vraag gesteld aan de lokale cultuurdiensten.
De gemeente Knokke-Heist is nooit uitgenodigd geweest om deel uit te maken van de erfgoedcel Kusterfgoed. Er is nu wel contact tussen de cel en de gemeente. De voor- en nadelen zullen na één jaar werking bekeken worden en daarna kan een eventueel lidmaatschap besproken worden.
De gemeente De Panne legt uit dat de werking van een erfgoedcel pas mogelijk is na het indienen bij de minister van cultuur van een aanvraag tot het afsluiten van een erfgoedconvenant samen met een beleidsplan. De initiatiefnemers van de erfgoedcel kust hebben geen contact gehad met De Panne, maar dit is niet echt abnormaal, omdat ‘Achthoek’ (samensmelting van de intergemeentelijke culturele projectverenigingen ‘5-art’ (Alveringem, De Panne, Koksijde, Nieuwpoort en Veurne) en ‘Hout- en Blooteland’ (Diksmuide, Houthulst en Lo-Reninge) van de gemeenten/steden zelf van plan waren een erfgoedconvenant aan te vragen voor hun regio. Gezien de besparingen kunnen momenteel evenwel geen nieuwe aanvragen meer worden ingediend.
Koksijde beweert sinds ettelijke jaren inspanningen te doen om een goed onderbouwd erfgoedbeleid te voeren, zowel met betrekking tot onroerend als roerend erfgoed. Verleden jaar heeft dat geleid tot de erkenning als 'onroerenderfgoedgemeente. Het bestuur acht het daarom niet nodig om deel uit te maken van een overkoepelende intergemeentelijke organisatie.
Koksijde maakt wel deel uit van Achthoek, een intergemeentelijk cultureel samenwerkingsverband  http://www.5-art.be/over-achthoek.
De gemeente Nieuwpoort bevestigt grotendeels die uitleg van De Panne maar voegt eraan toe dat het intergemeentelijk samenwerkingsverband 5-art/Achthoek een aanvraag ingediend heeft bij de Vlaamse Overheid maar dat dit werd afgekeurd. Ondertussen zijn hiervoor geen subsidies meer voorzien waardoor een nieuwe poging tevergeefs zou zijn.

Mogen we daaruit nu besluiten dat er toch wat hapert aan de samenwerking tussen de verschillende kustgemeenten op het gebied van cultuur/erfgoed?
Betekent dit nu dat de andere kustplaatsen van de Westkust (Nieuwpoort, Koksijde en De Panne) en van de Oostkust (Zeebrugge en Knokke-Heist) niet deelnemen aan Erfgoeddag 2016? Helemaal niet! Ze hebben allemaal een min- of meer uitgebreid programma voorzien.

De financies van de erfgoedcel
De vzw Kusterfgoed krijgt vijf jaar lang jaarlijks 246.946 euro van de Vlaamse overheid in het kader van een erfgoedconvenant. De centen dienen voor de oprichting van een kusterfgoedcel, die vooral werkt rond het unieke roerend en immaterieel erfgoed aan onze kust.
Daarnaast draagt elke gemeente jaarlijks 0,30 euro per eigen inwoner bij. Dat betekent voor Middelkerke een jaarlijkse bijdrage van 19.300 x 0,3 = 5.790 euro. Samen tellen de vier gemeenten iets meer dan 120.000 inwoners wat neerkomt op een jaarlijkse totale bijdrage van 36.508 euro. Alles samen een fors bedrag waar er heel wat mee kan gebeuren.
Is die vzw wel nodig?
Er zijn in onze kustgemeenten veel verenigingen, instellingen en personen die zich als vrijwilliger of beroepsmatig inzetten als lokale erfgoedspelers. Sommige spelers beheren een eigen collectie, andere concentreren hun werking rond een bepaald thema of een erfgoedaspect.
Men kan zich dus afvragen waarom die absoluut moeten afhangen van een vzw Kusterfgoed.
De organisatie geeft daarvoor volgende argumenten
1. Naast het lokale erfgoedveld zijn er ook heel wat bovenlokale spelers met een bepaalde expertise of interessante websites waar je als erfgoedvereniging of -organisatie bij terecht kunt voor advies over diverse thema’s zoals archiefwerking, behoud en beheer, digitalisering, educatie, ontsluiting en communicatie.
2. De erfgoedcel zelf is een rots in de branding waar verenigingen, instellingen en individuele personen terechtkunnen voor ondersteuning op inhoudelijk, financieel en logistiek vlak.
3. De erfgoedcel is een podium: vernieuwende projecten (voorbeeld graag?) plaatsen het lokale culturele erfgoed in de kijker en geven iedereen de kans om het erfgoed te ontdekken en door te geven.
4. Er werd een erfgoedconvenant afgesloten met de Vlaamse Gemeenschap om het lokale erfgoed zichtbaarder te maken en een erfgoedbeleid te ontwikkelen op maat van de kustregio.
Wat dat laatste juist betekent, dat weet ik niet.

Het jaarlijks thema
Elk jaar wordt een thema vooropgesteld. Dat betekent niet dat de verschillende organisatoren zich daar strikt moeten aan houden.
In één van mijn vorige artikels over dit onderwerp, namelijk ‘Erfgoeddag 2012: Middelkerke doet wel mee deze keer … en hoe!!’ heb ik eens teruggezocht welke thema’s sinds 2002 aan bod kwamen.
In 2016 werd gekozen voor ‘Rituelen’ met volgende verklaring vanwege de organisatoren: “Een ritueel is een opeenvolging van handelingen in een bepaalde volgorde en op een welbepaalde plaats. Een ritueel is het product van een cultuur. Veel rituelen zijn tot stand gekomen in religieuze gemeenschappen. Ongeacht de specifieke verscheidenheid van sociale rituelen en hun diversiteit in tijd en ruimte, lijkt het bestaan van dergelijke praktijken universeel te zijn. Rituelen worden gekenmerkt door de nadruk op de vorm (de exacte uitvoering van een handeling is belangrijk), herhaling (het is pas een ritueel als het meermaals wordt opgevoerd) en symbolisme (rituele handelingen hebben symbolische betekenis).”

Wat bood de vzw kusterfgoed allemaal aan op Erfgoeddag?
Een uitgebreid gamma aan middelen werd ingezet om de Vlaming ertoe aan te zetten aan de geplande activiteiten deel te nemen: filmpjes, brochures, sociale media, …

Op https://www.youtube.com/watch?v=xrHMQqRdi3s&feature=youtu.be kan je ook een filmpje bewonderen.

Wie naar de kust kwam, kon in elke badplaats een aanbod naar zijn gading vinden.
Werd het lokale erfgoed daardoor zichtbaarder? Wordt er echt een beleid op maat van de ganse regio ontwikkeld? Of gaat men ervan uit dat het volstaat de verschillende websites van de kustgemeenten te raadplegen?
Men kon alvast het volledige programma van Erfgoeddag eenvoudig doorzoeken via de website http://erfgoeddag.be/programma . Via de kaart kon je snel zien wat er bij jou in de buurt te beleven viel. Of je kon het programma doorzoeken aan de hand van een zoekterm. Dit kon de naam van een gemeente zijn of de naam van de organistie, instelling of vereniging. De geselecteerde Erfgoeddagactiviteiten kon je dan bundelen in je persoonlijke Erfgoeddagbrochure.
Men kon ook rechtstreeks naar de website http://www.erfgoeddag.be/sites/default/files/bijlagen/Kusterfgoed.pdf surfen waar in 20 onderdelen de bezienswaardigheden van de vier deelnemende gemeente vermeld worden. Dezelfde informatie kon je ook vinden in een handig programmaboekje met identiek dezelfde tekst.
Men kan zich de vraag stellen of een kusttoerist die bijvoorbeeld vanaf 10 uur de activiteiten in Oostende bezoekt, zich daarna nog naar Middelkerke zal begeven waar hij/zij nog de tijd heeft om tot 18 uur hetzelfde te doen.
Of zal de toerist één gemeente uitkiezen en dan nakijken op de website wat er allemaal aangeboden wordt?
http://www.oostende.be/thema.aspx?id=5369
http://www.krantvanblankenberge.be/nieuws2016/krantvanblankenberge_01404.html
http://www.visitdehaan.be/nl/doen/evenementen/erfgoeddag/2568/

En Middelkerke?
Hoewel ze vermeld staan op de website van de vzw Kusterfgoed, wil ik toch nog even de in onze gemeente aangeboden bezienswaardigheden aanhalen.
Om 11 uur was er een wandeling met gids aan het Arthur Degreefplein. Ik reserveerde daarvoor bij Littoralis, een organisatie die wandelingen organiseert.
Spijtig genoeg was de opkomst met elf deelnemers eerder mager te noemen. Maar ja, wie geïnteresseerd was moest echt opbotsen tegen een hevige ijzige wind en regen, ja zelfs een hagelbui, trotseren.
De voortreffelijke vrouwelijke gids leidde ons langs villa Cogels, de mess officieren, het oude postgebouw, het gemeentepark met zijn twee ingangszuilen, garage Omnia, het beeld 'Tegen de wind in' van Liliane Vertessen, het casino, de Duinenweg, de vlakte van de vroegere tennis en tenslotte naar de kapel Sint-Theresia. Het is niet altijd gemakkelijk 'rituelen' en 'onroerend erfgoed' te scheiden omdat heel wat gebouwen een belangrijke rol speelden in die rituelen.

Het museum ‘Kusthistories’ was geopend van 0900 – 12u30 en van 13u15 – 17u.
Ziehier hoe de uitnodiging van de organisatie letterlijk luidde:
“Heb je al gehoord van het koffieritueel? Ken je het verhaal van de lokale reus? Wil je meer weten over het bijgeloof van de vissers? Kom naar Kusthistories en ontdek de favoriete rituelen. Je vindt er een interactief touchscreen met korte filmpjes waarin verschillende erfgoedspelers je op hun manier een lokaal ritueel vertellen.”

Wie dat museum nog niet kende, zoals ikzelf, zal in een statig gebouw zeker onder de indruk komen van de prachtige inrichting. Misschien iets te weinig lokale geschiedenis, maar veel foto's en teksten zijn natuurlijk representatief voor alle kustplaatsen. 
Om 15 uur hield Erik de Kuyper, auteur van ‘Aan zee. Taferelen uit de kinderjaren’, er een lezing over een Brusselse familie die de zomer in Oostende doorbracht.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik om zowel het museum te bezoeken als de spreker te beluisteren.

Besluit
Er kan onmogelijk beweerd worden dat de promotie van Erfgoeddag ondermaats gebleven is. Misschien is de propaganda zo uitgebreid en de hoeveelheid activiteiten zo talrijk dat je er wel eens het overzicht zou kunnen over verliezen.

Dat geldt echter niet voor Middelkerke op zich, maar voor het ganse programma.
Als je dan ook weet dat van 22 april tot 8 mei ook nog de ‘Week van de Zee’ gehouden wordt, dan wordt dat misschien allemaal wat van het goede te veel.

25-04-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

We worden allemaal ouder en spijtig genoeg in veel gevallen ook hulpbehoevend. Er wordt naar gestreefd om de bejaarden zolang mogelijk in hun vertrouwde omgeving te laten. Zolang de betrokkenen nog alleen kunnen of mogen blijven, kan men een beroep doen op thuiszorg. Gaat dat niet meer, dan moet uitgekeken worden naar één van de dure en bovendien zeldzame beschikbare plaatsen in een rust- en verzorgingscentrum. Laat ons eens nagaan hoe een ouder mens ertoe kan komen om in zijn laatste levensjaren toch nog te genieten van de nodige verzorging en hoe zijn of haar sociaal leven toch nog enigszins in een aangepaste redelijke plooi kan vallen.
Omdat ik in het voorbije jaar zelf daarmee geconfronteerd werd, wil ik jullie op de hoogte brengen van mijn ervaringen. Ik heb mij namelijk ontfermd over een bejaard familielid en ik heb kunnen ondervinden dat daar heel wat bij komt kijken. Misschien komt mijn verhaal voor jullie zelf, een ouder, broer of zuster nog van pas.

Zo begint het ….
Misschien hebben jullie ook wel een bejaard familielid dat al jaren in een eigen huis woont met alle nodige voorzieningen, weliswaar lijdend aan kleine of grotere ouderdomskwalen, genietend van een pensioen. Misschien is dat laatste wel (te) klein, maar de behoeften van een bejaarde nemen elk jaar af. Als er geen huishuur te betalen valt en er wat spaarcenten zijn, dan zou men kunnen stellen dat er geen financieel vuiltje aan de lucht is. Maar niet iedereen is zo gelukkig...
En dan komt een dag dat je op de hoogte gesteld wordt dat de bejaarde in huis gevallen is en naar de kliniek afgevoerd werd. Daar blijkt dan dat er eigenlijk sprake is van ondervoeding omdat alle levenslust en ook eetlust verdwenen was. Alle vriendinnen waarmee ze al eens een uitstap deed of waarmee ze wekelijks samenkwam, zijn gestorven en het hoeft dus voor haar ook niet meer!!!
Ze wil sterven! Moet men de zieke, waarvan men houdt, oppeppen of gewoon laten gaan?
Ik heb voor het eerste gekozen.

Wat doen als zij/hij weer naar huis mag?
Als leek in zo’n situatie kan je in eerste instantie een beroep doen op de sociale dienst van de kliniek en van het ziekenfonds. Kan de patiënt nog steeds alleen thuisblijven?
Als iemand om fysische, psychische of sociale redenen niet meer in staat is om normale dagelijkse activiteiten uit te voeren, maar met de nodige hulp toch nog goed bevonden wordt om alleen thuis te blijven, dan kan een beroep gedaan worden op de thuiszorg.
Het ziekenfonds werkt hiervoor samen met professionele thuiszorgdiensten. De bejaarde kan genieten van de derdebetalersregeling voor de terugbetaling. Zo gebeurt de afrekening rechtstreeks met het ziekenfonds zodat de bejaarde niets hoeft voor te schieten.

Hiervoor is echter de tussenkomst van een dokter nodig die moet oordelen of de zelfredzaamheid of het vermogen van de patiënt om voor zichzelf te zorgen voldoende laag is om die hulp te rechtvaardigen. Op https://www.cm.be/diensten-en-voordelen/handicap/inkomen/integratietegemoetkoming/zelfredzaamheidsgraad.jsp kunnen jullie de beoordeelde punten en de berekening vinden.
Trappen opgaan lijkt niet meer mogelijk of aangewezen en daarom kan de uitleendienst van het ziekenfonds (tegen betaling uiteraard) een hospitaalbed plaatsen op het gelijkvloers van de woning. Ook een mobiel toilet lijkt aangewezen (aan te kopen!) als het huistoilet meer dan enkele stappen verwijderd is.
Iemand kan eveneens langskomen om advies te geven over de schikking van de woning, om de veiligheid en het comfort te verbeteren.
De taken van het verzorgend personeel, in blokken van 4 uur/week, bestaan uit de persoonsverzorging (wassen, aankleden, eten en drinken, …) en huishoudelijke hulp (schoonmaak en karweihulp o.a. boodschappen doen, wassen, strijken, gezelschap houden, hulp bij verplaatsingen, verstelwerk, …)
Een verpleegster komt één of twee maal per dag langs en regelt de inname van de voorgeschreven medicatie.
Warme maaltijden worden thuisgebracht door het OCMW of door een zelfstandige traiteur. Je moet rekenen op ongeveer 7 euro voor een maaltijd.
Voor het geval dat de bejaarde plots iets overkomt, installeert het ziekenfonds een draadloos alarmsysteem met een drukknop die de bejaarde goed bereikbaar op de borst draagt en waarmee een centrale kan bereikt worden, die één van drie opgegeven contactpersonen oproept.

Tijd om te denken aan een woon- en zorgcentrum (WZC)
Ondanks de voortreffelijke hulp van het thuiszorgpersoneel, wordt de bejaarde toch geconfronteerd met eenzaamheid en ogenblikken waarop ze op zichzelf aangewezen is. Gezien haar hoge leeftijd, de verminderende mobiliteit, de aankomende alzheimer of dementie en de eventuele incontinentie, is het moment gekomen om te denken aan de opname in een woon- en zorgcentrum. Is er wel ergens plaats? Wil de betrokkene dat wel? Zal het verlaten, na zoveel jaren, van de eigen woning met eigen meubels en al die herinneringen om haar intrek te nemen in het onbekende rusthuis, niet te zwaar vallen en haar depressie niet verergeren? Daar komt dus wel wat overtuigingskracht bij te pas. Er bestaan gelukkig twee mogelijkheden voor kennismaking voorafgaand aan de definitieve opname: het dagverblijf en het kortverblijf.
Het centrum voor dagverzorging heeft tot doel de thuissituatie van een zorgbehoevende te ondersteunen door overdag de zorg over te nemen. Dat biedt de mogelijkheid om langer thuis te blijven wonen. Het richt zich vooral tot mensen die te kampen hebben met fysieke, psychische of sociale problemen.
Het centrum voor kortverblijf biedt een tijdelijke oplossing voor de gebruiker en/of familie voor vakantieverblijf, weekendopvang, nachtopvang, tijdelijke ontlasting van de familie en opvang en/of revalidatie na ziekenhuisopname.

Welk rust- en verzorgingscentrum kiezen?
Heel wat factoren kunnen de keuze van een rusthuis bepalen
- alleen voor eigen inwoners of voor iedereen (eventueel mits meerprijs)?
- beschikbare kamers?
- al dan niet in de eigen woonplaats: misschien verblijven er meer bekende?
- OCMW of privaat?
- katholiek of niet?
- prijs van de kamer?
- ligging voor wie nog goed uit de voeten kan?
Het is niet mogelijk de rusthuizen uit onze streek op elk gebied en onder tabelvorm met elkaar te vergelijken. Daarom beperk ik mij tot het verwijzen naar hun websites die alle informatie weergeven.

Middelkerke
'De Ril'     http://www.ocmwmiddelkerke.be/deril.Asp        OCMW
'Haerlebout'      http://www.vzwmsi.be/Haerlebout/Woonzorgcentrum.html
'Tara'      https://www.woonzorgweb.be/rusthuizen/west-vlaanderen/wilskerke/tara
'Westduin'       http://www.armonea.be/nl/voorzieningen/westduin

Nieuwpoort
'De Zathe'      http://www.nieuwpoort.be/nieuwpoort/view/nl/nieuwpoort/ocmw/wzc_de_zathe
                                                                                                                                OCMW
'Ten Anker'     http://www.tenanker.be

Oostende
'Godtschalck'       http://www.woonenzorgcentrum.com
'Sint-Jozef'       http://www.vzwmsi.be/StJozef/StJozef.html
'De Boarebreker'       http://www.oostende.be/product.aspx?id=10778
'De Duinpieper'        http://www.duinpieper.be/index.htm
'Sint Elisabeth'        http://www.sint-elisabeth-oostende.gvo.be/
'Sint-Monica'        http://www.st-monica-oostende.be/documents/home.xml?lang=nl
'Het Verhaal'    https://www.woonzorgweb.be/rusthuizen/west-vlaanderen/oostende/het-verhaal
'A. Lacourt'       http://www.oostende.be/product.aspx?id=10968
'Home Les Etoiles’       http://www.lesetoileswzc.be/
'Ons Geluk' *      http://www.wzconsgeluk.be/
'James Ensor'         http://orpea.be/NL/residentie/james-ensor.html
'Solidariteit voor het Gezin'          http://www.solidariteit.be/Woonzorg_Zorghotel.aspx

• Raversijde

Serviceflats
Aan de meeste woon- en verzorgingscentra zijn ook serviceflats verbonden. Dit zijn enerzijds woningen die aangekocht kunnen worden door begoede bejaarden maar op veel plaatsen kunnen die ook gehuurd worden. De bejaarde heeft of behoudt er zijn/haar eigen plek met alle comfort maar kan er volop genieten van een waaier aan activiteiten en diensten, van het naastgelegen dienstencentrum.

Hoeveel kost het verblijf in een woon- en zorgcentrum?
We mogen aannemen dat een éénpersoonkamer in een WZC per dag tussen 50 en 57 euro kost met een klassieke  (private) uitzondering van 69 euro. Enkele tehuizen laten ook niet-inwoners van de gemeente toe en rekenen daarvoor 3 à 4 euro meer.
Laat ons voor de rest van het artikel een maandbedrag van 1600 euro hanteren.
Daarin zijn volgende kosten inbegrepen, een kleine (zeldzame) afwijking van één of ander tehuis daargelaten: incontinentiemateriaal, verzorgingsmateriaal, bedlinnen + was, alle verzorging, maaltijden en de daarbij behorende drank, onderhoud van de kamer, animatieactiviteiten, tv- en radiodistributie, elektriciteit, water en verwarming, internetaansluiting

Komt er nog bij: medicatie, dokter, kinesist, persoonlijke was, persoonlijke telefoonkosten, kapper/kapster, vervoer naar hospitaal, uitstappen. Je moet daarvoor toch allicht op 200 à 300 euro per maand rekenen. Bijna al deze bijkomende kosten moesten weliswaar ook gedragen worden toen de bejaarde nog in haar/zijn huis verbleef. Daarbij staan er enkele niet-verplichte uitgaven terwijl de dokterskosten gedeeltelijk terugbetaald worden door de ziekenkas.

Ook in de basisprijs van 1600 euro zijn een aantal kosten begrepen die thuis eveneens moesten betaald worden: elektriciteit, internetverbinding, gas, water, maaltijden, (eventueel warme thuisgebrachte), dranken, telefoon.
Ook enkele belastingsbedragen vallen weg, zoals provinciebelasting, polderbelasting, milieubelasting, zakken voor restafval, onroerende voorheffing, …

En dat allemaal met dat pensioen(tje)?
De bedragen van ontvangen pensioenen zijn natuurlijk zeer uiteenlopend. Laten we even uitgaan van een bedrag van 1.200 euro. Daarmee kunnen de hierboven aangehaalde kosten voor verblijf in het rusthuis dus niet betaald worden.
Gelukkig zijn er een aantal premies en tegemoetkomingen.
Vooreerst is er de zorgverzekering. Dat is een initiatief van de Vlaamse overheid dat zwaar zorgbehoevende personen die thuis verzorgd worden en rusthuisbewoners financieel steunt. Zij krijgen maandelijks een vast bedrag als tegemoetkoming in de niet-medische kosten (gezinszorg, poetshulp, aankoop hulpmiddelen, mantelzorg, verblijfskosten in rusthuis of instelling, …).
De financiering van de zorgverzekering is gebaseerd op het principe van solidariteit. Alle inwoners van Vlaanderen ouder dan 25 jaar dragen hun steentje bij met een jaarlijkse bijdrage. Daarnaast wordt ook belastinggeld aangewend om de zorgverzekering te betalen.
Ieder lid betaalt een bijdrage van 50 euro. Wie in aanmerking voor een verhoogde tegemoetkoming in de ziekteverzekering, dat zijn personen met een laag inkomen, betaalt 25 euro. Ongeacht de hoogte van het pensioen bedraagt de ontvangen tussenkomst 130 euro per maand. Daarvan gaat één keer per jaar 25 euro af voor de eigen bijdrage.

Vanaf de leeftijd van 65 jaar kan een persoon met een handicap een tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden krijgen. Een erkenning als gehandicapte is niet nodig.
Deze bijstand wordt toegekend op grond van welomschreven criteria, zoals: de leeftijd, de nationaliteit, de woonplaats, de inkomsten (inclusief die van de persoon waarmee hij een huishouden vormt), de mate van zelfredzaamheid. Dat laatste wordt doorgaans vastgesteld in een medisch onderzoek. Op basis daarvan wordt het bedrag van de tegemoetkoming berekend waarop de persoon met een handicap aanspraak kan maken.  
Op http://www.belgium.be/nl/gezondheid/handicap/uitkering_bejaarden/#sthash.tEiOT1Ny.dpuf vinden jullie de bedragen waarop een bejaarde recht kan hebben in functie van de graad van redzaamheid en van de inkomsten.
Wie voldeed aan de voorwaarden voor zelfredzaamheid om opgenomen te worden in een rusthuis, zal alvast minstens deel uitmaken van categorie II of III en zal dus minimum 312,28 of 379,68 euro per maand ontvangen. Het kan ook nog oplopen tot een maximum van 550 euro als het nog slechter gesteld is met de zelfredzaamheid.

Dat geeft een totaal van 130 e + 312,28 e = 442,28 euro of 130 e + 379,68e = 509,68 euro

Samen met het door mij fictief vooropgesteld pensioen van 1.200 euro zou dat dus 1642,28 of 1.709,68 euro zijn. In het geval van de door mij vooropgestelde kosten van het verblijf in het WZC (1.600 euro basis + 300 euro bijkomende kosten) volstaat het ontvangen bedrag nog niet.

En nu?
Wie spaargeld op de bank heeft, zou daarvan dus nog 200 à 250 euro per maand moeten bijleggen.
Wie niet over de nodige reserves beschikt, kan terecht bij het OCMW dat een oplossing zal zoeken.
Moeten de kinderen misschien bijleggen?
Alles daarover wordt haarfijn uitgelegd in http://www.elfri.be/onderhoudsplicht-tegenover-ouders-het-rusthuis of in http://www4.vlaanderen.be/dar/svr/afbeeldingennieuwtjes/welzijn/bijlagen/2011-03-14-onderhoudsplicht.pdf
Ik kan wel al zeggen dat bepaalde OCMW’s beslist hebben niet meer over te gaan tot terugvordering vanwege de kinderen.

Besluit
De fictieve bedragen voor rusthuisverblijf en voor pensioen die ik in mijn artikel gehanteerd heb, vormen natuurlijk maar één voorbeeld. Er zijn er natuurlijk talloze andere, minder gunstig of gunstiger.
Ik hoop nochtans een idee gegeven te hebben van alle facetten die gepaard gaan met de thuiszorg en met de opname van een geliefd familielid in een rusthuis.

PS Graag wil ik de sociale dienst van 'Ten Anker' bedanken voor het nazicht van mijn artikel op fouten of tekortkomingen. Ik stelde dezelfde vraag aan de sociale dienst van 'De Ril' maar ik mocht spijtig genoeg geen antwoord ontvangen.

Bronnen
https://www.thuiszorgzakboekje.be/site/zoeken.asp?nid=23&cid=13&rid=s_18_175&srid=-1
http://www.cm.be/diensten-en-voordelen/ziekte-en-behandeling/specifieke-regelingen/verhoogde-tegemoetkoming/voorwaarden.jsp
http://www.handicap.fgov.be/sites/5030.fedimbo.belgium.be/files/explorer/nl/brochure-thab.pdf

18-04-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Vijfde schepen Francine Ampe-Duron (CD&V) is eigenlijk een weinig opvallende figuur. Hoe kan het ook anders, in de schaduw van ‘tenoren’ als Michel, Janna en Liliane? Ze heeft nochtans heel wat belangrijke bevoegdheden:
• Landbouw
• Milieu en energie
• Groendienst
• Duurzaamheid
• Poetsdienst
• Milieuvergunningen
• Ontwikkelingssamenwerking
• Bibliotheek

Onverwacht verschijnt ze nu in het volle licht van de schijnwerpers. Helaas voor haar is dat niet door één of ander uitstekend initiatief. of door een opvallende verwezenlijking. 
Wat er dan wel gebeurd is?
Het betreft de aankoop, eind oktober 2015, van een woning in de Dorpplaats 24 van Lombardsijde (zie foto hieronder) door haar zoon Pieter en zijn vriendin Anaïs.

Om de één of andere reden was dat niet naar de zin van de schepen en zij zou alles in het werk gesteld hebben om de verkoop tegen te houden. Zij zou zelfs aan de burgemeester gevraagd hebben om de woning onbewoonbaar te laten verklaren. Ja, welke redenen kan een moeder daarvoor hebben? Heeft zij ruzie met haar zoon en wil ze hem op alle mogelijke manieren dwarsbomen? Of vond ze dat haar zoon een beter huis verdiende?
Volgens Het Laatste Nieuws zou er een meningsverschil bestaan tussen moeder en zoon. Dat gaat eigenlijk niemand aan, ware het niet dat…

Hoe verliep de verkoop?
Aangezien zij geen kat in een zak wilden kopen, brachten Pieter en Anaïs logischerwijze verschillende bezoeken aan de toen nog verhuurde woning. Daarna, op 31 oktober 2015, brachten zij hun aankoopbod uit.
Dezelfde dag feliciteerde de bemiddelaar Eric Markey van Broker hen daarvoor. Hij aanvaardde het bod waarna de verkoopovereenkomst getekend werd.
De kopers bedankten via het e-mailadres van Anaïs en onderstreepten dat zij supertrots waren over hun aankoop.
Boeken dicht dan maar? Neen hoor!

Toen dacht Francine: “Als ik dat huis nu eens onbewoonbaar liet verklaren?”
Een woning die niet aan de minimale kwaliteitsnormen voldoet, kan inderdaad onbewoonbaar verklaard worden, maar hoe en door wie?
Elke betrokkene, die er een wettelijk belang bij heeft, (eigenaar, huurder, buur) kan daartoe bij de burgemeester een aanvraag indienen. Ik zie de moeder van de eigenaar daar niet bij staan.
De aanvrager moet zich kenbaar maken en een document ondertekenen.
Volgens de gemeentelijke administratie wordt nooit zomaar een inspectie uitgevoerd. Dat gebeurt enkel op basis van een klacht.
Daarna voert een gemeentelijke ambtenaar een inspectie uit van de woning. Hij stelt een advies op en bezorgt het aan de burgemeester. Als dat ‘ongeschikt’ of ‘onbewoonbaar’ luidt, zal de burgemeester de eigenaar of verhuurder uitnodigen op een gesprek. Op dit gesprek kunnen bijvoorbeeld afspraken gemaakt worden om de gebreken op te lossen. De burgemeester zal ook de nodige tijd geven om de werken uit te voeren.
Uiteindelijk neemt de burgemeester een beslissing.

Francine sprak dus Janna aan om te bekomen dat de woning onbewoonbaar zou verklaard worden. Tijdens de gemeenteraad van 25 februari verklaarde de burgemeester dat de enige aanleiding tot de inspectie een telefoon was van schepen Ampe-Duron die stelde klachten te hebben gekregen betreffende de onbewoonbaarheid van de bewuste woning.
Dat gebeurde dus niet schriftelijk en er werd geen document ondertekend.
De burgemeester stuurde er op 4 november via de bevoegde gemeentedienst ‘dringend’ een gemeenteambtenaar op los. Daarbij viel de naam van de schepen Ampe-Duron. Je zou dat kunnen verstaan als ‘want het is voor de schepen’. De ambtenaar was van plan die opdracht om 15 uur uit te voeren, na een andere inspectie die al om 14 uur gepland was.

Op 4 november in de voormiddag contacteerde de schepen telefonisch de heer Eric Markey. Zij zou zich eerst bekend gemaakt hebben als schepen van Middelkerke en ze zou ook gezegd hebben dat de verkoop moest geannuleerd worden. Markey antwoordde daarop dat dit niet kon aangezien de koop rechtsgeldig afgesloten werd. Hij voegde er tevens aan toe dat bij een dergelijke ontbinding een schadevergoeding van 10% verschuldigd was. Ampe zou hem vervolgens verzekerd hebben er alles aan te zullen doen om de verkoop toch tegen te houden. Ze zou aangekondigd hebben dat zij ervoor zou zorgen dat er een ambtenaar zou langs komen om de woning onbewoonbaar te verklaren waardoor de verkoop ontbonden zou moeten worden. Volgens Markey sloeg Ampe daarbij een bitse en onbeschofte toon aan.

Op dezelfde 4 november richtte Anaïs aan het makelaarskantoor een aangetekend schrijven en een e-mail vanaf het e-mailadres van schepen Francine Duron. Ze wilde daarmee haar bod tot aankoop intrekken met als reden dat ze nog steeds geen akkoord ontving vanwege de verkoopster.
Dat lokte natuurlijk een hevig protest uit vanwege een bijzonder boze Markey. Kort na de middag belde hij de burgemeester op om ‘het reinste machtsmisbruik’ van de schepen aan te klagen. Hij noemde de bewering van de schepen dat zij een ambtenaar zou sturen om de woning onbewoonbaar te laten verklaren en er alles zou aan doen om de verkoop tegen te houden, een echte bedreiging.
Na een pittige discussie besloot Markey dat hij het daar niet zou bij laten en dat hij klacht zou indienen bij de bevoegde instanties.
Werd de grond onder de voeten van de burgemeester te warm? Je zou het denken want rond 14u15 haastte ze zich opnieuw naar het bevoegd diensthoofd met de bedoeling de bevolen inspectie te doen annuleren. Maar … pech!!!
De inspecterende ambtenaar had zijn beide opdrachten omgewisseld waardoor de inspectie in de Dorpplaats als eerste uitgevoerd werd om 14 uur. Het annulatiebevel kwam dus te laat!

Je moet het maar meemaken als huurder: je krijgt een ambtenaar van de gemeente aan de deur om je huis op te meten, om 40 foto’s te nemen, om de elektriciteit en de verwarming te keuren en dat allemaal met de uitleg “Ik ben gestuurd door de burgemeester omdat we woningen zoeken voor vluchtelingen”. En dat alles zonder toestemming van de eigenaar!!
Uiteindelijk is er van onbewoonbaarheid geen sprake en de ambtenaar vond het niet eens de moeite om een dossier op te stellen over zijn bezoek.

De Lijst Dedecker en het Progressief Kartel klagen aan
Op de gemeenteraad van 11 februari 2016 bracht Tom Dedecker het verhaal in de openbaarheid.
Ook volgens LDD getuigt de handelwijze van de schepen van ‘je reinste machtsmisbruik’.
“Het kan niet dat een openbaar ambt wordt aangewend voor familiale aangelegenheden.
Dat er daarbij flagrant gelogen wordt, maakt het nog erger.
Ze spreken over onbewoonbaarheid terwijl de zoon van de schepen de woning verschillende keren had bezocht en een bod had uitgebracht dat ook aanvaard werd.
Het zomaar binnenvallen in de privé bij mensen zonder enige aanleiding, er is immers geen klacht bij de gemeente, hoort thuis in totalitaire regimes en niet in een democratie. Er bestaat ook nog zoiets als huisvredebreuk.”

Dat men de ambtenaar niets kwalijk neemt, daar kan ik inkomen, maar dat ze opvallend mild blijven ten opzichte van de rol van de burgemeester, dat begrijp ik niet. We zullen verder in dit artikel zien dat zij hun mening daaromtrent inderdaad zullen wijzigen.
Dedecker overweegt alvast om klacht in te dienen bij de gouverneur en strafrechtelijk voor machtsmisbruik. "Ik hoop voor de schepen dat ze de eer aan zichzelf houdt zolang het onderzoek loopt", aldus Dedecker.
Daarmee alludeert hij op de corruptiezaak in Eernegem waarbij een in opspraak gekomen schepen beslist heeft voor de duur van het onderzoek zijn bevoegdheden af te staan aan een collega om de goede werking en de sereniteit te behouden.
Hoe schijnheilig men toch kan zijn: op de gemeenteraad reageerde burgemeester Janna Rommel Opstaele verrast op de aantijgingen en liet weten dat ze het zou onderzoeken!!!!

En wat zegt de schepen van die klacht?
Ze vindt het vanwege Dedecker ‘beschadigingspolitiek’ aangezien de beschuldiging geuit werd tijdens haar afwezigheid, waarvoor ze zich vooraf verontschuldigd had. Ze kon, volgens haar, niet aanwezig zijn, omdat ze herstellend was van een zware ingreep enkele dagen ervoor.
Volgens de burgemeester mocht ze niet aanwezig zijn, omdat de gemeentewet het verbiedt.
Ze heeft het waarschijnlijk over artikel 27 &1 1°.
Maar… daar is enkel sprake van ‘aangelegenheden waarin hij een rechtstreeks belang heeft, hetzij persoonlijk, hetzij als vertegenwoordiger, of waarbij de echtgenoot, of bloed- of aanverwanten tot en met de vierde graad een persoonlijk en rechtstreeks belang hebben.’
De burgemeester gaat er natuurlijk van uit dat het hier een persoonlijke aangelegenheid betreft, omdat dit beter in haar kraam past. Volgens mij gaat het hier echter over ‘gebruikmaken van uw invloed als schepen’ en dus moet het toch mogelijk zijn haar daarvoor ter verantwoording te roepen. Waarvoor dient een gemeenteraad anders?
Wat de beschuldigingen zelf betreft, de schepen vertoont niet het minste schuldinzicht en betwist formeel een foutieve of ongeoorloofde handeling gesteld te hebben. Betekent dit dat ze de telefonische verklaring aan het immobiliënkantoor ontkent? Dat ze de burgemeester niets gevraagd heeft?
Echt bedenkelijk!!
Tijdens de laatste gemeenteraadszitting op 10 maart 2016 zou ze dan toch toegegeven hebben dat ze het immobiliënkantoor opbelde.

Er wordt beweerd dat ontkennen van een verkeerd gestelde daad door een politicus de beste manier is om te ontsnappen aan een afzetting of veroordeling. Tenzij de waarheid later toch aan het licht komt. Dan worden de leugens dubbel zo zwaar aangerekend maar spijtig genoeg leidt dat niet altijd tot de zwaarste en logische sanctie.
Kijk maar naar Bill Clinton, kandidaat ‘first man’ in het Witte Huis.
Die verklaarde ooit: “I did not have sexual relations with that woman, Miss Lewinsky.
I never told anybody to lie, not a single time; never.
Dat verhaal staat bekend als ‘Monicagate’ of ‘Lewynskigate’.
Krijgen we hier nu ook een ‘Francinegate’ of ‘Durongate’?

Vervolg van het verhaal met een extra-gemeenteraad op 25.2.2016
De oppositie bleef vasthouden aan hun overtuiging dat hier iets gebeurd was dat niet door de beugel kan. LDD en Progressief Kartel zorgden voor een extra zitting en dienen een klacht in bij de bevoegde instanties voor de schending van de onafhankelijkheid van een gemeentedienst en van een ambtenaar en voor het misbruiken van haar machtspositie om privéredenen.
De extra raad kende heel wat belangstelling. Zo'n twintig mensen moesten zelfs rechtstaand de zitting volgen. Bij aanvang las voorzitter Michel Landuyt een brief voor waarin stond dat de publieke zitting meteen zou worden geschorst en de zitting achter gesloten deuren verder zou gaan omdat het hier ging over een dossier met privépersonen: “Deze aangelegenheid betreft bovendien geen handelingen van een mandataris in de openbare, maar wel in de persoonlijke levenssfeer. Er wordt in de klacht verwezen naar familieleden en er bestaat geen twijfel waarover het gaat.”
Als men opnieuw absoluut wil volhouden dat het hier gaat over ‘een persoonlijke kwestie’, dan heeft hij natuurlijk gelijk volgens het gemeentedecreet artikel 28 &1 1°
Absurder kan het eigenlijk niet! De oppositie zal een schepen toch niet ter verantwoording roepen voor iets dat strikt persoonlijk is!!!!Het was dus duidelijk: de schepen moest dus beschermd worden en dus aanblijven en dat kon best door het geval in de doofpot te stoppen.

De oppositie, de pers en het publiek werden dus verzocht de raadzaal te verlaten. Dat was niet naar de zin van een ontketende Jean-Marie Dedecker, die recht stond en het publiek vroeg te blijven zitten. "Dit is een onvervalste doofpotoperatie en een duidelijk bewijs van de schuld van de schepen. De waarheid mag niet uitkomen.”, brulde hij volgens de ene bron, volgens de andere riep hij dat.. Er kwamen uiteindelijk zes agenten en de politiecommissaris in persoon aan te pas om het publiek en Dedecker de zaal uit te leiden.
"Dit is een echte schande. De burgemeester misbruikt haar macht, de schepen misbruikt haar macht en de politie helpt hen nog een handje. Bende zakkenvullers", klonk het bij Jean-Marie Dedecker, die fel van leer trok. "Noteer mijn naam maar, commissaris. Schrijf maar een proces-verbaal op voor Dedecker."
Er volgde toen een tumult van jewelste. Een agent nam zelfs foto’s, waarschijnlijk voor het gemeentelijk zwartboek.
De meerderheid verwierp tenslotte de motie van wantrouwen tegen de schepen. Opvallend: de nochtans blauwe Natacha Lejaeghere onthield zich bij de stemming. Het zou natuurlijk zeer interessant zijn te weten waarom ze dat deed.
Heeft zij misschien connecties met de kopers en weet zij precies hoe de vork aan de steel zit? Weet zij daardoor misschien dat de schepen een loopje neemt met de waarheid?

Tom Dedecker is niet te spreken over de gang van zaken. "Wij zijn verontwaardigd dat de betrokken schepen zich niet heeft durven vertonen. Zij had vandaag alle kansen om zich te verdedigen, maar heeft dat blijkbaar niet aangedurfd. Dit krijgt een vervolg."

Reactie van Lode Maesen, Progressief Kartel
Op Facebook zegt Lode Maesen dat hij veel vragen krijgt over de speciale gemeenteraad en dat hij ook heel veel onjuistheden of beschuldigingen leest.. Volgens hem werden de beschuldigingen op de vorige gemeenteraad zeer duidelijk, chronologisch weergegeven, met niet te ontkennen feiten en gestaafd met getuigenissen van betrokkenen.
“De schepen was er die vergadering niet en kon dus niet antwoorden op de beschuldigingen. Vandaar dat de oppositie een nieuwe gemeenteraad bijeenriep. Op die manier kon de schepen alles proberen te weerleggen. Mijn opvoeding leerde dat er altijd 2 kanten aan een verhaal zijn en dat er moet geluisterd worden naar alle partijen vooraleer te oordelen.
Gisteren dus die gemeenteraad. Voor de oppositie kon dit gerust openbaar gezien het niet echt over de persoon gaat maar over het openbare ambt van schepen. Daarbij kan bij een openbare vergadering ook de bevolking duidelijk ingelicht worden en de pers. Helaas deze meerderheid koos ervoor om het volk met politie buiten te zetten om alles achter gesloten deuren te laten doorgaan, jammer, een gemiste kans. De bewuste schepen echter stuurde haar kat. Nog een gemiste kans. Iedereen deed z'n verhaal, de oppositie met duidelijke argumenten, feitelijkheden en de meerderheid met een voorgeschreven tekstje die ze braafjes voorlazen en waarin alles ontkend werd echter zonder de feiten te weerleggen.
Kort samengevat zei de meerderheid: het is allemaal niet waar. Dan moest er nog gestemd worden over het vertrouwen in de betrokken schepen. Wij vroegen de geheime stemming maar plots moest het niet meer zo geheim van de meerderheid. Ze weigerden een geheime stemming omdat ze uiteraard bang waren dat er gemeenteraadsleden uit de meerderheid zouden kunnen meestemmen met de oppositie. Bij een openbare stemming durven ze dat uiteraard niet behalve 1 moedige onthouding. Na de stemming, meerderheid tegen minderheid, verliet de meerderheid de vergadering waardoor de oppositie geen vragen meer kon stellen, een democratie onwaardig. Stemmen werden wel eens verheven maar getierd werd er niet, iemand van de oppositie buitengezet al helemaal niet. Het was beschamend van deze meerderheid, ik was beschaamd politieker te zijn in Middelkerke. Middelkerke verdient beter dan deze VLD (open is ze dus niet) en CD&V.”

En willen jullie ook het vervolg kennen?
De woning werd uiteindelijk aangekocht door de grootouders van Anaïs Sinty om hun kleindochter te behoeden voor een financieel ‘débacle’ nu er 10% schadevergoeding (=14.500 euro) diende te worden betaald bij ontbinding van de verkoop. Pieter Ampe en Anaïs Sinty gaan de ‘onbewoonbare’ woning ook effectief  bewonen. Eigenlijk logisch nu er van onbewoonbaarheid geen sprake is, spijts alle pogingen van een schepen in functie.

Reactie van de burgemeester
Na de zitting van de speciale gemeenteraad zei burgemeester Janna Rommel-Opstaele dat er onvoldoende informatie was om een oordeel te vellen en dat de oppositie geen enkel bewijsstuk kon voorleggen.
Tom Dedecker beweert nochtans: ‘Ik heb bewijsstukken verzameld waaruit overduidelijk blijkt dat de schepen haar macht heeft misbruikt om een zeer persoonlijke zaak te regelen.’
Telefoongesprekken werden waarschijnlijk niet opgenomen. De feiten zoals ik ze hiervoor aanhaalde, lijken mij wel voldoende bewijskracht te hebben. Er zijn natuurlijk de e-mails tussen de schepen en haar schoondochter en de heer Markey. Deze zal mogelijk zelf nog een klacht neerleggen. Hij is tevens bereid een schriftelijke verklaring af te leggen en zelfs te getuigen onder eed.
De burgemeester: “"Ik wil nog benadrukken dat ik heb gehandeld zoals ik voor iedere burger zou doen als ik dergelijke vraag krijg. Ik ben verantwoordelijk voor de woonkwaliteit en de veiligheid van mijn burgers en die verantwoordelijkheid neem ik op."

Besluit
Wat vinden jullie van dit staaltje doofpotoperatie? Eerst zeggen ‘Mein Name ist Hase, ich weiss von nichts’, dan alles ontkennen en dan het gemeentedecreet interpreteren in je voordeel om de oppositie monddood te maken. Is dat niet wraakroepend? Mogen die gasten zich dan alles permitteren?

Bronnen
Artikel van 13.2.2016 in ‘Het Nieuwsblad’ Incl foto van Dany Van Loo
(http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160212_02125449)
http://ikgabouwen.knack.be/bouwen-renovatie/nieuws/wanneer-kan-men-een-woning-onbewoonbaar-verklaren/article-normal-442819.html
http://www.woonplus-lww.be/woonplus/5914-www/6141-www.html
http://www.lddmiddelkerke.be/
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 13.2.2016, door Paul Bruneel en Leen Belpaeme: ‘Schepen onder vuur voor machtsmisbruik’
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 26.2.2016 van BPM: ‘Politie moet publiek en oppositie uit raadszaal zetten’ http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-middelkerke/politie-moet-publiek-en-oppositie-uit-raadszaal-zetten-a2628848/
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 26.2.2016 door Dany Van Loo: “Dedecker schreeuwt dat waarheid niet aan het licht mag komen”

11-04-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)

Het ligt geenszins in mijn bedoeling hierna de opeenvolgende periodes in de geologie op te sommen. Maar ik moet er toch eentje uitpikken: de Jura. Ik doe dat om uit te leggen wat ‘Jurassic Park’ is. De Jura is namelijk de periode die duurde van ongeveer 201,3 tot 145,0 miljoen jaar geleden. Hoe kan zo’n tijdperk dan nog van enig belang voor ons zijn?
Dat is simpel: omdat de dinosauriërs toen de heersende landdieren waren, vermoedelijk de grootste die ooit leefden.
En dan luidt de volgende vraag natuurlijk: welke soort dieren zijn dat eigenlijk?
Duizenden soorten, vleeseters en planteneters, ontwikkelden zich in allerlei vormen. Door de vormenrijkdom is het moeilijk typische eigenschappen van de groep aan te geven.
Volgend beeld geeft een idee van wat een dino is:

Ziehier enkele foto’s van de vele verschillende soorten. De namen doen er niet toe want de meeste zijn onuitspreekbaar en ze onthouden zullen we toch niet.

Hoe leerden wij die dieren kennen?
Dat gebeurde voornamelijk door de Amerikaanse film uit 1993 ‘Jurassic Park’ van regisseur Steven Spielberg die geldt als één van de succesvolste rampenfilms aller tijden. Daarin wordt verteld hoe een miljardair erin slaagt op een eiland dinosauriërs, die reeds miljoenen jaren zijn uitgestorven, te herscheppen uit hun DNA.
22 jaar later kwam er een nieuwe film ‘Jurassic World’, gedraaid op hetzelfde eiland.

Dino Park
Dat is de naam die de familie Boudaer, de uitbaters van het attractiepark De Kegel Xtreme in Middelkerke, aan hun nieuwe attractie gaf. Ook zij brengen de uitgestorven dino’s weer tot leven.
Het tentoonstellingspark heeft de plaats ingenomen van het infrarood schietspel Battlefield, op een terrein van 5.000 vierkante meter.
De expo wordt afgestemd op gezinnen die met hun kinderen een spannende en leerrijke uitstap willen maken.

De officiële opening
Op vrijdag 25 maart 2016 om 11 uur, werd de tentoonstelling plechtig voor open verklaard, door de burgemeester, gerugge(n)steund door het schepencollege. Janna knipte het traditioneel lint door en hield ook een mooie warme toespraak, waarin ze de initiatiefnemers feliciteerde, ze veel succes toewenste en ze de volle steun van de gemeente toezegde.
Dat is ooit wel wat minder geweest, namelijk bij de start van De Kegel X-treme. Toen moesten de uitbaters zelf maar zien hoe ze hun weg uitstippelden en hun attractie aan de man/vrouw brachten.
Na het officieel gedeelte werd er gewandeld en gefotografeerd langs de paden doorheen het park.
Bij de opening werden enkele klasjes van de plaatselijke scholen betrokken.
Terwijl de kindjes smulden van hun dino-box, of hun talenten als paleontoloog in spe ontdekten bij het opgraven van een echt dinoskelet, brachten de volwassenen een toast uit op een succesvolle start van het zomerseizoen.

Middelkerke neemt de publiciteit voor het park voor zijn rekening voor een bedrag van 20.000 euro. Onderstaande bladzijde uit de nieuwe vrijetijdsmagazine van Middelkerke ‘hallo’ is daar alvast een resultaat van.
Dat Middelkerke in het succes zou delen, dat was de uitdrukkelijke wens van de burgemeester. De gehesen vlaggen lieten daar geen twijfel over bestaan.
In ‘Het Nieuwsblad’ verklaarde Janna in naam van de gemeente, dat ‘we’ 80.000 bezoekers per jaar verwachten, zowel toeristen als eigen bewoners.
De uitbaters verwachten voor het eerste jaar 50.000 bezoekers. Het park zal ook regelmatig nieuwe dino's op bezoek krijgen.

En nu allen naar ‘Dino-park!
De expo ging dus open bij de start van de Paasvakantie. Een ticket voor volwassenen kost twaalf euro. Kinderen tot twaalf jaar betalen negen euro. Er zullen ook groepsarrangementen zijn.
De inwoners van Middelkerke kunnen kortingskaarten aankopen aan de toerismebalies van Middelkerke en van Westende: volwassenen 9 euro en kinderen 6 euro.
De bezoekers kunnen bij hun wandeling een zestigtal dino’s bewonderen. Er zijn ook tal van randactiviteiten voorzien zoals het opgraven en samenstellen van dinoskeletten, een dinokamp en een prijsvraag.

Veel succes!!
Vanaf de start van De Kegel X-treme reeds gaat mijn sympathie uit naar de familie Boudaer. Ik hou namelijk van mensen die initiatief nemen, zelfs al kan dat een risico inhouden. Het zijn harde werkers die er alles aan doen om hun park steeds verder uit te bouwen en te verbeteren door het aanbod te verhogen en daardoor aan de bewoners en toeristen een uitstekend alternatief aan te bieden bij minder goed weer of als afwisseling van de stranddagen.

Vorige artikels (zie map ‘Sport’)
Een grote aanwinst voor Middelkerke: X-Treme De Kegel. Racen, bowlen, minigolfen, biljarten en battlefield – toestanden, wat willen jullie nog meer? 4.2.2013
‘Real Life Escape Room Game’, de nieuwe attractie in De Kegel X-Treme 22.4.2015

Bronnen
https://www.youtube.com/watch?v=PfvpfUzpE9I
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jurassic_Park_(film)
Artikel van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 20.2.2016 ‘Dino’s palmen Middelkerke in’
Artikel van Paul Bruneel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 26.3.2016 ‘Niet bang van dino’s’
Uitnodiging voor officiële opening

04-04-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Op 7 maart 2016 verspreidde de nieuwsredactie van Focus: “Vandaag is het oud politiegebouw in Westende gesloopt”
Meer dan een week later stond het er nog steeds. Nochtans mocht de sloping, naar het schijnt, niet al te lang meer op zich laten wachten, want het gebouw verkeerde in heel slechte staat en zou een bedreiging vormen voor de veiligheid van de Westendenaar, die zich verplaatste op de bouwwerven van het dorp.
Niet dat mij dat gelukkig maakte, maar ik noem het toch geluk dat ik op 16 maart in de voormiddag nog de laatste foto's ervan kon nemen.
Hier zijn die dan, met ook een paar van 21 maart en van de afsluitdag 22 maart:

Het was niet de eerste keer dat de sloping ter sprake kwam
Op 7.3.2010 schreef ik al eens een artikel over dat gebouw met als titel “Van hotel-restaurant naar wijkkantoor van de politie in Westende en dan niets meer!’ Jullie vinden het in de map ‘Veiligheid – Politie’.
Ik wil hier niet al mijn beweringen van toen herhalen maar het loont volgens mij de moeite om even terug te komen op de uitspraken van onze politici in verband met de toekomst van het gebouw.
Bijna 15 jaar geleden, op 8 november 2001 verklaarde Michel Landuyt dat op het terrein van het Westends politiebureau sociale woningen zouden gebouwd worden.
In een interview met “De Zeewacht” van 7 september 2007 verklaarde ook schepen Verdonck dat het gemeentehuis en het oud-politiebureau plaats zouden moeten maken voor sociale appartementen.
Op 17 februari 2010 las ik in “Het Nieuwsblad”: "Het wijkkantoor van de politie in de Westendelaan gaat binnenkort onder de slopershamer. Het gemeentebestuur wil het gebouw vervangen door een groene zone met parkeermogelijkheden.“

Was de staat van het gebouw dan echt zo slecht dat slopen de enige mogelijkheid was?
Op 27.1.2016 moesten politie en brandweer tussenkomen ingevolge een oproep voor schade aan de gevelbekleding, namelijk ‘toezittende’ brokstukken in 2 vensters.
Daarop werden de gemeentelijke diensten verwittigd dat ze het voetpad moesten afzetten met nadars.
Op 3.2.2016 vroeg de heemkundige kring ‘Graningate’ om dringend te kunnen beschikken over alternatieve opslag- en vergaderruimte.
Op 8.2 moest de politie nogmaals tussenkomen ingevolge een oproep/klacht van fietsenmaker - buur Hubert Jacobs wegens schade aan het glazen dak van zijn ’uitstalruimte’.

En toen trad de burgemeester in actie
“Na dat voorval heb ik verder onderzoek bevolen door de technische dienst en een onafhankelijk studiebureau. Uit de resultaten bleek dat het gebouw ernstige gebreken vertoont en dat een significant deel van de stabiliteit verloren is", zegt burgemeester Rommel-Opstaele. "Het gevaar op verzakking en instorting is reëel en zou nog groter worden tijdens de wegenwerken die uitgevoerd zullen worden in de Westendelaan. Stutten zou ook geen oplossing bieden. Op basis daarvan gaf ik de opdracht tot sloop van het gebouw, zodat we geen enkel risico lopen."

Op 15.2.2016 ontving het gemeentebestuur het bij het studiebureau Lobelle besteld stabiliteitsrapport. Daaruit bleek dus dat de zijgevel zich verplaatste en dat er zowat overal barsten vastgesteld werden, zowel langs de binnen- als langs de buitenzijde: in de dakkapel, ter hoogte van de aansluiting van plafond op muur, ter hoogte van raam en deuropeningen, ter hoogte van de oplegpunten van de draagbalken, …
Het studiebureau bestempelde het probleem als ernstig en sprak van een gebrekkige stabiliteit van het gebouw.
Alle overwegingen in acht genomen, bleek het slopen tenslotte inderdaad de enige redelijke en veilige oplossing te zijn.
Er werd dus onmiddellijk een prijsvraag gedaan bij 4 grote sloopbedrijven (Mares uit Diksmuide, Verhelst uit Oudenburg, Lecomte uit Brugge en Vulsteke uit Kortemark).
Enkel de firma Aannemingen Verhelst, Oudenburgsesteenweg 106 te 8400 Oostende reageerde op deze prijsvraag. Ze werd bereid gevonden tot de sloping voor een bedrag van € 24.244,29 (BTW incl.), exclusief schoringen en plaatsen PVC-folie tegen de aanpalende gevels.

Wat gebeurde er in en met het gebouw in de laatste decennia?
In de raadszitting van het vroegere Westende van 2 juli 1971 kwam de aankoop door de gemeente voor de prijs van 2.500.000 BFr voor het eerst ter sprake. In 1972 nam de politie er zijn intrek. Let wel, het korps van Westende was toen veel uitgebreider, met aan het hoofd een commissaris. Die leidde een korps bestaande uit een adjunct-politiecommissaris, een eerstaanwezend politie-inspecteur, een politie-inspecteur, 8 agenten en een veldwachter.
En toen waren er de fusie met Middelkerke in 1977 en de éénmaking van de politiediensten in 1998.
Voor de éénmaking zaten daar twee ploegen van 5 man, 1 adjunct-commissaris en een hoofdinspecteur 1°klasse.(tot 2001) nadien 2 wijkagenten tot de sluiting. 
De volgende heren waren in die tijd de bewoners. Zij zullen zeker bijzondere en veelvuldige herinneringen hebben uit die periode: R. Landuyt – E. Vanroey – E. Devos – Marcel Daele – M. Soete – R. Tanghe – Noël Plyson – M. Huwel – H. Coutteau – F. Feys

Heel wat lokalen op de verdiepingen bleven onbewoond en dus ook niet onderhouden.
Worden onze gemeentelijke gebouwen, hoe oud ze ook mogen zijn, dan niet regelmatig geïnspecteerd en zo nodig hersteld of gerenoveerd? Uit welingelichte bron vernam ik dat nooit enig onderhoudswerk van belang uitgevoerd werd.
Ik weet wel dat het gebouw bijna 100 jaar oud was, maar had men niet lang reeds een andere bestemming aan het gebouw moeten geven? En het dus in staat houden opdat het zijn waarde niet helemaal zou verliezen? Ons gemeentebestuur vond dat dus schijnbaar niet!
Ziehier hoe het gebouw er uitzag op 12 maart 2016.

Op internet vond ik zelfs een youtube-filmpje.

Ik bedank Focus voor de mij toegestuurde ‘imbedcode’.

Weer verdwijnt een herinnering uit mijn jeugd
Natuurlijk besef ik dat men de Dorpplaats niet kan bewaren in de staat waarin ik die meer dan 70 jaar geleden heb leren kennen. Maar dit gebouw, midden in het dorpsgebeuren, is toch iets heel bijzonders!
Ziehier een paar postkaarten uit de tijd dat Arsène Van Biervliet en zijn echtgenote er hun ‘Café – Hotel Restaurant’ openhielden. Louis Depauw speelde er op de piano en zette na het overlijden van Arsène de zaak verder samen met zijn echtgenote José.
Achteraan was er een grote tuin met fruitbomen.

Zo zag het gebouw eruit nadat de politie afdeling Westende erin 1972 ondergebracht werd.

Nog een stuk erfgoed dat verdwijnt
Het afgebroken gebouw was niet beschermd als monument of als stads- of dorpsgezicht.
Het is wel opgenomen in de inventaris van het onroerend bouwkundig erfgoed van de provincie West-Vlaanderen met de volgende (wat aangepaste) beschrijving:

Het is een neo-classicistisch gebouw, zuiver en streng van vormen met een dubbele gevelbreedte.
Rechts zien we een dakvenster in de vorm van een hals met erboven een halve cirkelboog.
Ten gunste van gebouwen uit de vastgestelde inventaris gelden er binnen het onroerend erfgoedbeleid, stedenbouwkundig, woon- en energieprestatiebeleid een aantal uitzonderingsmaatregelen, met als doel dit bouwkundig erfgoed zoveel mogelijk te vrijwaren. Die maatregelen zijn zo nietszeggend en/of vrijblijvend dat ik ze hier zelfs niet wil aanhalen.

En nu?
Er is nu een serieus gat in de dorpskom. Met de aan de gang zijnde wegenwerken en aangezien er voor de paviljoenen en het oud gebouw van ‘Zon en Zee’ nog steeds geen alternatief uit de grond gerezen is, zou men de indruk kunnen krijgen dat men de bedoeling heeft Westende-dorp helemaal van de kaart te vegen.
Wat komt er in de plaats van het politiegebouw? Een groene zone met parkeermogelijkheden? Sociale woningen? Of een appartementsgebouw? Men heeft het daarvoor toch niet laten verkrotten, zeker? Om het zonder problemen te kunnen afbreken!

Besluit
Dit dossier is een bewijs van de onzorgvuldige manier waarop het gemeentebestuur in de voorbije decennia omsprong met één van zijn gebouwen wat uiteindelijk geleid heeft tot verkrotting en de sloping als orgelpunt.

Bronnen
https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/55128
https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/rechtsgevolgen#f_vast_2014
Notulen zitting College van burgemeester en schepenen van 23.2.2016
Besluit van de burgemeester BB/fin/2016/001 Bevel tot afbraak

Aanpassing
Op de zitting van 14 april 2016 wordt aan de gemeenteraad gevraagd de kosten goed te keuren voor het verwijderen van asbest conform de wettelijke richtlijnen. De aanwezigheid van asbest werd namelijk vastgesteld tijdens de inspectie door de firma Verhelst, waarvan sprake in het artikel hierboven. Die firma rekent daarvoor 7.719,32 euro (BTW Incl) Dat is namelijk een meerprijs bovenop de sloopkosten van 24.244,29 (BTW incl.) en de daarin niet inbegrepen kosten voor schoringen en plaatsen van PVC folie tegen de aanpalende gevel.
In de agenda voor de gemeenteraad van 14 april (artikel 16) staat dat het schepencollege in de zitting van 22.3.2016 akkoord ging met de bijkomende werkzaamheden om de asbest te verwijderen. In het verslag van de zitting van het schepencollege van 23.2.2016 waarin de sloopkosten vermeld worden, was daar nog geen sprake van.

28-03-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Vooreerst moet ik mij verontschuldigen. In mijn artikel van 21 december 2015 ‘Middelkerke stapt af van zijn hoge toren’ heb ik mij vergist. Ik heb mij toen klakkeloos gebaseerd op de dagbladartikels.
In ‘Het Laatste Nieuws’ stond : ‘HERKENNINGSPUNT VAN 60 METER MAAKT PLAATS VOOR UITKIJKTOREN VAN 7 METER’.
De pers kon toen nog niet beschikken over een foto van de nieuwe toren en ze ontvingen waarschijnlijk ook verkeerde of onvoldoende informatie. Nergens was er sprake van de hoogte van de nieuwe uitkijktoren.
Ik besloot daaruit dat een uitkijktoren van 7 meter hoogte, moeilijk een goed zicht kon bieden op het omliggende landschap. Ik wilde dat aantonen met behulp van onderstaande foto’s . Mis!!

Nu weten we meer: we moeten het toch hoger zoeken.
Er is nu wel een beeld van hoe de nieuwe uitkijktoren tussen Middelkerke en Westende er zal uitzien. De toren wordt gebouwd bovenop een stukje watertoren, die in het najaar grotendeels tegen de vlakte gaat.
De watermaatschappij Farys besliste dat de 45 jaar oude watertoren in de Logierlaan, middenin de duinen, te zwaar is aangetast door betonrot. Op initiatief van schepen voor Toerisme Michel Landuyt werd beslist om de 51 meter hoge toren af te breken tot op een hoogte van zeven meter.
Is er dan geen betonrot op die onderste zeven meter?

Bovenop deze basis komt een uitkijktoren. Het is misschien nog wat vroeg om nu reeds te verklaren dat men zal kunnen uitkijken op het hinterland, de kustlijn en het nieuwe beeldenpark. De hoornen van Drulle zullen alvast verdoken blijven achter een duin. De uitkijktoren zal 72 treden tellen en in totaal 20 meter hoog zijn. Dat is 31 meter lager dan de watertoren..
“De vorm en het ontwerp ervan leggen de link met het helmgras in de duinen", zegt schepen Landuyt. Michel wordt een echte natuur- maar ook kunstmens.
Hieronder kunnen jullie zien of hij gelijk heeft.

Wat er met het Beaufort-lichtkunstwerk op de watertoren zal gebeuren, is nog niet beslist.
De kostprijs voor de werken aan de watertoren, waarvoor binnenkort een bouwvergunningsaanvraag wordt ingediend, bedraagt 250.000 euro.
Toevallig vond ik op internet een gedicht van Wim Melker met als titel ‘Met venijnige vlagen’. Lees vooral goed het einde!

de duinen zijn geschoond
vruchtbare aarde vervangen
door zand van het strand

de wind heeft vrij spel
met venijnige vlagen
stuift alles dwars door de straten

het helmgras
krijgt geen greep
op de voet van de heuvels

het is traag in de strijd om bestaan
wat vroeger in eeuwen gevormd is
moet nu in één generatie gaan

de mens is geen baas
over natuur en elementen
de wind speelt nu met onze centen

Spijtig dat de bewoners van de toren zullen moeten verhuizen
Zou onze schepen van kunst in de open ruimtes ook weten dat de watertoren bewoond is? Jawel en niet door de eerste de beste hoor … door de slechtvalk. Dat is onze grootste inheemse valk en die wordt vaak bestempeld als ‘de snelste vogel ter wereld’. Het is een zeldzaam voorkomende soort. Wanneer die zich van erg hoog op een prooi stort, kan hij tot 389 km per uur halen. Dat is uiteraard geen actieve vlucht, het is eigenlijk ‘snel vallen’, doordat zijn aerodynamische bouw en houding nauwelijks valweerstand biedt.
Ziehier enkele foto’s van die indrukwekkende vogel, klaar voor de aanval op een duif of elk ander vliegend dier. Meestal gebeuren de aanvallen paarsgewijze.

• De slechtvalk heeft een vaalwitte onderkant, met donkere dwarsbandjes. De bovendelen zijn blauwgrijs. Hij heeft een donkere kop met een brede, zwarte baardstreep. De hals en de wangen zijn wit.
• De poten, de oogrand en de washuid (rond de snavel) zijn geel, maar de snavel is donkergrijs.
• Jonge slechtvalken zijn bruin en in de lengte gestreept, vooraleer ze hun volwassen verenkleed krijgen. De poten zijn eveneens geel, maar de washuid en de oogrand zijn blauwgrijs. (zie rechtse foto hierboven)

Met een lengte tot 46 cm, van kop tot staart, en een vleugelspanwijdte van 85 cm, is het mannetje kleiner dan het vrouwtje. Zij meet immers tot 54 cm en heeft een vleugelspanwijdte tot 115 cm.

Bronnen
Artikel met foto in ‘het Laatste Nieuws’ van 23.2.2016: ‘Uitkijktoren in duinen verwijst naar helmgras’ door Paul Bruneel
https://nl.wikipedia.org/wiki/Slechtvalk_(vogel)
http://www.leesgedichten.nl/natuur-gedicht/met-venijnige-vlagen-7531/
https://www.natuurpunt.be/slechtvalk

21-03-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

‘Het Nieuwsblad’ heeft een nieuwe enquête uitgevoerd. Nog één! Het lijkt wel een enquêtebureau.
Zich baserend op het decreet van 26 maart 2004 over de openbaarheid van bestuur, vroegen ze deze keer en wel begin februari 2015 aan de 308 Vlaamse gemeentesecretarissen het verslag van het laatste schepencollege (van december) te bezorgen, zonder persoonsgebonden gegevens. Ze wilden namelijk testen of de gemeenten deze informatie, waar iedereen recht op heeft, zouden opsturen binnen de decretale 15 dagen. Ze kozen voor het verslag van het schepencollege omdat die zitting niet toegankelijk is voor de burger.

Het resultaat is/was pijnlijk en bedroevend!
197 Vlaamse gemeenten weigerden om onwettelijke redenen de verslagen van hun schepencollege vrij te geven of antwoordden zelfs niet op de vraag, Sommige weigerden om onduidelijke redenen, andere eisten bijkomende inlichtingen.
Veel gemeenten gaven aan dat de vraag “niet specifiek” genoeg was of eisten “meer persoonlijke gegevens”. Professor Schram, professor bestuurskunde aan de KU Leuven,: “Dat zijn vragen die ze van de Raad van State niet eens mógen stellen. De eerste e-mail bevatte alle gegevens die vereist zijn om de aanvraag te kunnen inwilligen. Er is een naam opgegeven en het is perfect wettelijk om een e-mailadres als correspondentieadres op te geven.”
Sommige burgemeesters vonden zo’n enquête ‘praktisch niet haalbaar” of beweerden dat de gestelde vraag “onredelijk” was.
Eén burgemeester, met name Louis Tobback, vindt dat men van hem niet mag verlangen dat hij personeel zou inzetten om alle persoonsgegevens uit een verslag te halen dat soms wel 160 punten telt. Maar ook dat argument gaat niet op. “Dat ligt dan aan een gebrekkige organisatie, want de gemeenten worden verondersteld de informatie te kunnen doorgeven”, zegt Schram.
De professor geeft toe dat een weigering in bepaalde gevallen wel degelijk mogelijk is, maar dat zoiets dan concreet moet gemotiveerd worden en niet met een aantal vage formuleringen van twee lijnen.
Er werd één keer aangedrongen maar ook daarna gaven amper 111 gemeenten het verslag door.

Daartegenover staan ook veel burgemeesters die er echt een erezaak van maken om hun burgers perfect te informeren.

En Middelkerke?
Onze gemeente was één van diegene die niet antwoordde op de vraag van de krant.
Het verwondert mij niet in het minste. Pierre overtrad dus ook de wet door niet te antwoorden. Waarom me dat niet verwondert? Ik heb namelijk zelf al enkele slechte ervaringen met de bereidwilligheid van onze gemeentesecretaris op dat gebied.
Ik weet het, ik val op dat gebied in herhaling. Mijn slechte ervaringen slaan op de Noordzeecross, een delicate kwestie natuurlijk, waarvoor ons gemeentebestuur vroom de ogen blijft sluiten. Toen ik in 2013 daarover vragen stelde, werden mijn e-mails gewoon ongelezen verwijderd. Pierre probeerde mij ook aan het lijntje te houden door onvolledige antwoorden te geven. Hij haalde toen ook enkele drogredenen aan om niet te moeten antwoorden: ’te veel werk voor het gemeentepersoneel om dat allemaal op te zoeken’, ‘de gevraagde informatie staat niet op bestaande bestuursdocumenten en de gemeente moet daarvoor zelf documenten opstellen om uwentwille en die vallen dus niet onder het openbaarheidsdecreet’. Dat was dus zever want ik neem aan dat de gemeente in zo’n geval toch de prestaties van het personeel bijhoudt.
Hij veegde toen ook zijn voeten aan het decreet van openbaarheid van bestuur, in zoverre zelfs dat ik beroep moest aantekenen bij de commissie die de klachten in verband daarmee moet onderzoeken. Ik schreef toen dat het hemdje nader is dan het rokje omdat zo’n overheidsinstantie de burger niet gemakkelijk gelijk geeft.
Ik kan maar niet aanvaarden dat de gemeente een gemeentewet opstelt, voorschriften uitvaardigt of boetes oplegt maar zelf weigert de wet te volgen.
Op de gemeentelijke website http://www.middelkerke.be/page8065344.aspx wordt anders duidelijk uiteengezet wat 'Openbaarheid van bestuur' is. Ze zullen dat niet menen, zeker?

Lijst Dedecker vraagt uitleg
Tijdens de gemeenteraad van 10 maart 2016 haalde Jean-Marie Dedecker (LDD) de hierboven besproken enquête aan. Hij vroeg daarover uitleg aan de secretaris, die antwoordde “Ik neem daarvoor de schuld op mij. Een eerste mail daarover is inderdaad ergens blijven hangen en werd niet behandeld, maar van een herinneringsmail heb ik geen weet.”
Die mail zal zeker ongelezen verwijderd geweest zijn?
Dedecker stelde voor om voortaan de verslagen van het schepencollege online te plaatsen.
Maar of ze dat ook van plan zijn, dat blijft een vraag!! 

Besluit
Aangezien ikzelf er altijd op uit ben om de vaak ondemocratische handelswijze van ons gemeentebestuur, aan te klagen, juich ik dergelijke enquêtes toe. Misschien slagen we er op die manier ooit in verwaande, zelfingenomen gemeentesecretarissen een lesje te leren en gemeentebestuurders te doen inzien dat wij geen idioten zijn die zich alles laten welgevallen. Ook professor Schram is van mening dat de burgers op die manier inzicht kunnen krijgen in het bewind en dat dit een zekere vorm van controle mogelijk maakt.

Bronnen
Het Nieuwsblad 27 februari 2016 artikel van Simon Andries en Stephanie Demasure

14-03-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Je zou van minder depressief worden!
Begin 2008 verkondigde Hilde Crevits, toenmalig minister van openbare werken, dat ze 2,5 miljoen euro ‘opzij gezet had’ voor rioleringswerken in de doortocht van Westende. De Westendelaan is immers een gewestbaan. Dat klinkt bijna als ‘een appeltje voor de dorst’ en dat zegt men als men het heeft over iets dat veel later zal gebeuren. Zo gezegd, zo gedaan! Zoveel jaren later begonnen dan eindelijk, op 20 april 2015, de beloofde werken. Ondertussen waren de dorpsbewoners al een beetje gewoon geraakt dat hun straten openlagen want vanaf 17.11.2014 werd de Essex Scottishlaan gerenoveerd en vanaf 5.1.2015 werd het tweede gedeelte van de Henri Jasparlaan heraangelegd. Nu twee mooie straten!! 
Zelfs al word je goed op de hoogte gesteld van wat men allemaal van plan is en zelfs al zie je wel in dat men geen omelet kan bakken zonder eieren te breken, toch betekenen de ongemakken van die bouwwerf waaronder het dorp nu al geruime tijd te lijden heeft, nog steeds een zware dobber. Zelfs al doen de verantwoordelijken hun uiterste best om de hinder tot een minimum te beperken, toch zou men er radeloos bij worden. Zelfs al doet men er alles aan om de lokale handelaars zoveel mogelijk te sparen, toch veroorzaakt de moeilijke bereikbaarheid van hun winkel, voor hen belangrijke verliezen. Veel klanten zoeken immers hun heil bij beter bereikbare handelszaken.
De handelaarsbond vraagt daarom dat de Westendenaars zich niet zouden laten afschrikken door de werken en dat ze hun aankopen zouden blijven doen bij de getroffen handelaars.

Zo ziet Westende-dorp er de laatste en de vele komende maanden uit.

En het is bijlange nog niet gedaan!
Laten we eens kijken hoelang het nog kan duren. Ik wil er niet enkel een aantal werkdagen op plakken, want dat zegt de gemiddelde lezer van een krant niet veel. Ik geef daarom voor elke fase de einddatum weer.

De werkdagen in de bouw
Voor een beter begrip van wat hierna volgt, moeten we weten hoeveel dagen per jaar er in de bouwsector gewerkt wordt.
Volgens de regels over de arbeidsorganisatie en de arbeidsduur in de ondernemingen mag de aannemer zijn beroep 219 dagen per kalenderjaar uitoefenen.
Dit aantal vloeit voort uit verschillende wettelijke bepalingen.
• Het verbod om op zaterdag te werken, 52 dagen per kalenderjaar.
• Het verbod om op zondag te werken, weer goed voor 52 dagen per kalenderjaar.
• Het verbod om op feestdagen te werken, 10 dagen per kalenderjaar.
• Het verbod om te werken tijdens de vakantie, 20 dagen per kalenderjaar.
• Het verbod om te werken tijdens de rustdagen voor arbeidsduurvermindering.
In de bouwnijverheid wordt de arbeidsduurvermindering gerealiseerd via het toekennen van 12 rustdagen per kalenderjaar. Op die manier wordt de effectieve wekelijkse arbeidsduur, die nog steeds 40 uur bedraagt, op jaarbasis teruggebracht tot 38 uur.
De reglementaire basis van het stelsel van de rustdagen vinden we vooreerst in het KB nr. 213 van 26 september 1983. De arbeiders uit de bouwnijverheid hebben op basis daarvan elk jaar recht op 6 rustdagen. De overige 6 rustdagen worden toegekend op basis van een CAO (Collectieve Arbeidsovereenkomst) die telkens in het Paritair Comité voor het Bouwbedrijf wordt afgesloten.

Die 219 werkdagen gelden natuurlijk enkel maar als de weersomstandigheden het toelaten. Anders spreekt men van ‘overmacht’ of ‘omstandigheden onafhankelijk van de wil van de aannemer’.
De uitvoering van het werk kan geschorst worden bij slecht weer (hevige regen, sneeuw, windsnelheid die de stabiliteit van torenkranen bedreigt, te lage temperatuur voor het gebruik van bepaalde producten, overdreven hoge temperatuur...)..

Ik hoor regelmatig mensen klagen omdat ze zo weinig volk op de bouwwerf zien. De aannemer kan zo veel of zo weinig arbeiders inzetten als hij dat wenst. Het enige waaraan hij gebonden is, is het aantal afgesproken kalenderdagen.

Fasering
Om de hinder te spreiden en de bereikbaarheid tijdens de werken te verbeteren, werkt de aannemer in verschillende fases.
De eerste fase start ter hoogte van het pompstation van Aquafin aan het begin van de bebouwde kom (kant Middelkerke) en loopt tot de Essex Scottishlaan.
De nutswerken voor deze fase begonnen in 2015 en werden afgerond eind januari 2016.
Op 1 februari 2016 startte dan de renovatie van de bovenbouw van dit traject. Hiervoor zijn maximaal 160 werkdagen vastgelegd. Dat is dus tot 7 oktober 2016.
De tweede fase betreft de Lombardsijdelaan vanaf de Essex Scottishlaan en loopt tot en met de Baronstraat. Hierin is ook de heraanleg van de Baronstraat en van de Beukenweg inbegrepen.
De nutswerken voor deze fase zijn gestart op 1 februari 2016 en zullen beëindigd zijn tegen het begin van de renovatie van de bovenbouw.
De totale duur van fase 2 is vastgelegd op 270 werkdagen. Dat betekent 430 dagen tot het einde van de werken tot aan de Baronstraat, met andere woorden 1 februari 2018.
De weg wordt over de volledige breedte vanaf de fundering opnieuw opgebouwd. Zowel de rijweg, fietspaden als voetpaden zullen dus volledig vernieuwd worden. Gespreid over de volledige zone die heraangelegd wordt komen er groenvoorzieningen en nieuw straatmeubilair om het geheel een aangenaam karakter te geven. Omdat men vooral de veiligheid van de weggebruiker op het oog had, in het bijzonder in de omgeving van de Vrije School, gaan wel een aantal parkeerplaatsen verloren.
Tussen het fietspad en de rijweg is een veiligheidsstrook voorzien.

Omleidingen
Tijdens de uitvoering van de werken wordt het verkeer omgeleid. Er is een omleiding voor het doorgaande verkeer en een omleiding voor het plaatselijke verkeer.

De omleiding voor het doorgaande verkeer tijdens fase 1 verloopt, komende vanuit Nieuwpoort, via de Zeelaan, de N34 en de Badenlaan. Vanuit Middelkerke geldt de omgekeerde route.

Verkeer vanuit Nieuwpoort met een plaatselijke bestemming, zoals lokale handelaars, volgt tijdens fase 1 de plaatselijke omleiding via de Essex Scottishlaan, de N34 en de Badenlaan. Ook hier geldt vanuit Middelkerke de omgekeerde route.

En wat met de mensen die ten oosten en ten zuiden van de Westendelaan wonen?
Op de websites die handelen over de doortocht is er enkel sprake van omleidingen in fase 1, maar fase 2 is eveneens gestart. Het bovenstaande blijft wel geldig maar voor de inwoners die ten oosten en ten zuiden van de Westendelaan is er wel één en ander bijgekomen. Het stuk van de Heidestraat tussen de Begoniastraat en de Lombardsijdelaan is gesloten voor beide richtingen. Het stuk van de Steenstraat tussen de Dahliastraat en de Lombardsijdelaan is enkele richting. Het berijden ervan is enkel toegestaan vanaf de Lombardsijdelaan. (toestand op 1 maart 2016!) Vóór de start van de werken waren de Langestraat en de Baronstraat al enkele richting, beide toegankelijk vanaf de Lombardsijdelaan..

De wegen die moeten gevolgd worden tijdens een omleiding, verslijten veel rapper door het drukker verkeer. De boorden van de asfaltwegen breken af en laten scherpe uitsteeksels achter. Als er een tegenligger afkomt moet je, gezien de beperkte breedte van de weg, in de berm gaan rijden. Als je daarna weer op de weg wil komen, krijgen de banden het hard te verduren vanwege die scherpe asfaltpinnen.
Het zou me dus niet verwonderen als de gemeente straks enkele eisen voor schadevergoeding binnenkrijgt. Hieronder zien jullie drie foto’s van de toestand van de Bamburgstraat. Ik had er zo wel 20 kunnen opnemen in mijn artikel.

In de Steenstraat, ter hoogte van de inrit van ex-opslagplaats van de firma Soetaert is het nog erger.

Maar ja, dat zijn maar gemeentewegen!!!

Bronnen
http://www.middelkerke.be/page8692015/vernieuwing-doortocht-westende.aspx
http://www.livios.be/nl/bouwinformatie/bouwen-verbouwen-of-kopen/bouwpartners/een-uitvoeringstermijn-berekenen/
http://wegenenverkeer.be/werken/herinrichting-doortocht-westende
Artikel van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 2.3.2016 ‘Westende-dorp twee jaar afgesloten voor ingrijpende infrastructuurwerken’

07-03-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het gemeentebestuur heeft dan toch zijn zin doorgedreven of zoals sommige beweren ‘volhard in de boosheid’. De liefhebbers van ons erfgoed, die het gebouw als dorpsgezicht wensten bewaard te zien, werden dus eens te meer ontgoocheld. De lokale verenigingen van Lombardsijde mogen fluiten naar een ontmoetingscentrum of bezoekerscentrum. De ‘ziel van het dorp’ wordt niet gespaard.
Bij een eerste poging tot openbare verkoop op 17 september 2015 was niemand geïnteresseerd (‘te hoge instelprijs was de enige reden’, volgens de burgemeester). Van de dertien aanwezigen (nieuwsgierigen) bracht zelfs niemand een bod uit. Het leek toen wel een komedie.
De instelprijs werd met 60.000 euro verlaagd. Lode Maesen van het Progressief Kartel noemt die prijs ‘belachelijk laag’: 'je dorp in de solden zetten’.
Men kan die eerste poging gerust vergelijken met de opvoering van een komisch stuk.

Fred Vandenbussche, onze gelegenheidsblogger wilde zijn bedenkingen kwijt bij deze verkoop van een stuk erfgoed.
Hij beschrijft daarna op treffende wijze hoe de tweede poging van de verkoop verlopen is.

Mijn vorige artikels daarover:
21.9.2015 “Lombardsijde: wat gebeurt er met de pastorie van bijna 100 jaar oud?
Houdt ons gemeentebestuur dan echt niet van ons erfgoed?” Map Erfgoed
19.12.2015 ‘Moet die pastorij nu echt verkocht worden?’ map ‘Godsdienst – Kerken’

Leve ons erfgoed!
Middelkerke heeft een schepen voor erfgoed, de onvermijdelijke Landuyt. Middelkerke heeft een gemeentelijke dienst voor Erfgoed. Middelkerke neemt deel aan (en betaalt grof voor) een intergemeentelijke Erfgoedcel. En als Middelkerke een onroerend goed verkoopt waar een erfgoedbeestje op zit zegt het: “we weten het niet”, of “we weten het, maar niet met zekerheid”, “misschien”, “vermoedelijk”. Hetgeen neerkomt op: zoekt u het vooral zelf uit, trek uw plan.
Gelooft u dat? Ja, dus.
De verkoop van de Lombardsijdse pastorie bracht dat weer eens aan het licht. Wat zitten al die erfgoedhoeders en erfgoed-ologen hele dagen te doen, als ze er zelfs niet in slagen kandidaat-kopers uitsluitsel te geven over al de mogelijkheden en eventuele problemen van een onroerend goed, dat bovendien eigendom is van de gemeente zelf? Met de vingers draaien?
Al langer dan een jaar was beslist dat de pastorie te koop zou gesteld worden, een beslissing die op zichzelf al heel betwistbaar is. De schepen van erfgoed en zijn gemeentelijke dienst hadden dus ruimschoots de tijd om de intergemeentelijke cel en alle hogere besturen te raadplegen en om zelf op te zoeken wat kan en wat beslist niet kan met de ex-pastorie, al was het maar om de kandidaat-kopers correct voor te lichten. Allicht zullen een aantal kooplustigen zich op eigen initiatief links en rechts geïnformeerd hebben. Wat ze daar hoorden weten we dus niet, ook niet of ze allemaal hetzelfde hoorden dan wel of de ene al meer info kreeg dan de andere, het à la tête du client waarvoor Middelkerke berucht is.
Ja, we moeten vooral oppassen voor een teveel aan transparantie en openheid van bestuur nietwaar.
Wat onze erfgoed-”kenners” en-“deskundigen” en -liefhebbers hadden kunnen doen is een openbaar document opstellen waarin objectief het erfgoedaspect van de pastorie wordt belicht zodat iedereen voor de verkoop al wist waaraan zich te houden en wat te verwachten. De lat voor alle kandidaat-kopers gelijk leggen dus. Of is dat nu net wat “ze” wilden vermijden? Ik durf het bijna niet denken.
Fred Vandenbussche

Voor 321.3OO euro mogelijkheden en onzekerheden

Het is bij de tweede poging dus toch gelukt: de pastorie van Lombardsijde is verkocht. Wie de koper precies is (een relatief jong koppel, volgens de ene bron uit Ledegem, volgens de andere uit Edegem), en wat de plannen zijn met het toch wel charmante gebouwtje is tijdens de openbare verkoping niet duidelijk geworden. Wel kennen we de prijs: de pastorie kost de koper 321.300 euro, zijnde 280.000 voor de vroegere eigenaar (het gemeentebestuur dus) en 41.300 aan allerhande (notaris)kosten en taksen.
De verkoping, onder leiding van notaris Isabelle Verhaeghe (geflankeerd door de état major van het gemeentehuis – Janna, Michel, Liliane en Pierre, zoals we sedert 'The Sky Is The Limit' allemaal de gemeentesecretaris mogen noemen) - startte met zes aanbiedingen en liep uit op een duel van twee gegadigden. Sprongsgewijs schoven we daardoor op van 210.000 naar 280.000 euro, afgehamerd met een flessenopener van Coca-Cola want de notaris was haar hamer vergeten.
Is dat veel, of is dat weinig? Daar had ieder van de ongeveer dertig aanwezigen achteraf zijn eigen mening over. De discussie ging er vooral over dat in het bijna honderd jaar oude gebouw behoorlijk nog wat zal moeten geïnvesteerd worden om het enigszins bruikaar te maken. De elektrische installatie is twijfelachtig, er zijn veel kamers, maar allemaal piepklein. De pastorie is, in tegenstelling tot wat het volksgeloof wil, niet wettelijk beschermd of geklasseerd, maar ze staat wel op de lijst van het bouwkundig erfgoed. Dat betekent dat ze in elk geval niet mag gesloopt worden en dat elke verandering onderhevig is aan de voorafgaande zegen van een commissie die niet alleen notoir traag is, maar ook onvoorspelbaar. Met andere woorden: het gebouw biedt, zoals de notaris zei, veel mogelijkheden, maar daar tegenover staat ook een lange reeks onzekerheden. Wat mag en kan verbouwd worden? Kan bijvoorbeeld een horecazaak? We weten het niet met zekerheid. En hoe overleeft een eventueel beginnende zaak daar de op handen zijnde renovatie van het dorpscentrum en de doortocht tussen Nieuwpoort en Middelkerke, met alle bijhorende verkeersperikelen? Schepen Liliane Dewulf zei al dat een deel van die werken zeker voor de volgende legislatuur zal zijn, na 2018 dus.
Voor 1 april moet de koper zijn 280.000 euro afleveren aan de gemeentekas. Zal onze schatkist nog wel dicht kunnen? Geen paniek! De Janna’s en Michels en Pierres van deze wereld zijn allicht al volop op zoek naar deuren en vensters om dat leuke bedrag door te kieperen.
Fred Vandenbussche

29-02-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Oeps! Het is er uit! Iedereen weet het nu! Van alle burgemeesters slaapt die van Middelkerke het meest. Dat blijkt uit een rondvraag bij de 308 Vlaamse burgemeesters door de regionale redacties van Radio 2. Zij noemen het ‘Het grote burgemeestersonderzoek’.
Let wel, het gaat hier niet over wakker liggen in bed, alhoewel je daar ook bij kunt uitrusten.

De ontboezemingen van een politicus
Ik heb vroeger (zie ‘Bronnen’) al eens de draak gestoken met de uitlatingen van Michel Landuyt. in ‘Micro zonder zout’, een programma van Focus. Hij had het toen over zijn jeugdherinneringen en over zijn privaatleven. Dat burgemeesters zich daartoe lenen, zal ik altijd blijven afkeuren. Hoe kritisch ik ook kan zijn op mijn blog, ik zal het nooit hebben over het privaatleven van een politicus, tenzij hij of zij daar zelf mee naar buiten komt.
Veel politici schreeuwen moord en brand als daarover, vooral over hun misstappen dan, iets in de pers verschijnt. Als het hen zelf goed uitkomt, bijvoorbeeld als de verkiezingen in aantocht zijn, dan is er plots geen vuiltje meer aan de lucht. Plots moet iedereen weten met wie ze (altijd gelukkig) gehuwd zijn of samenwonen en hoeveel kinderen ze met hun ‘partner’ op de wereld gezet hebben.
Ik vind dat een journalist en zijn lezers er geen zaken mee hebben dat een burgemeester als kleine jongen ooit zijn broek afstak in zee voor een kleine behoefte of dat hij in het atheneum geen jota begreep van alles wat te maken had met wiskunde, fysica, biologie, scheikunde, techniek, enzovoort en dat hij daarvoor altijd gebuisd was.
Het is trouwens niets om trots op te zijn, maar ja, velen kunnen niet weerstaan aan de lokroep van de media. Als ze maar in de belangstelling staan.

Het bedgeheim
Kennen jullie de ‘sensuele’ TV-reclame van ‘Schweppes’ met Penelope Cruz? Ze speelt in een verleidingsscene en wil de indruk geven dat er op het einde ‘nog meer zal te zien zijn’. En juist vóór dat zou kunnen gebeuren, vraagt ze plots ‘What did you expect?’
Verwachtten jullie misschien ook meer, na die titel van mijn artikel?
Ikzelf zou het niet verraden hebben, maar Janna heeft zelf aan radio 2 verteld … dat zij tien uur per dag in de ‘armen van Morpheus’ ligt. Iedereen kent hem! Jullie toch ook, hé?
Wat bezielt iemand toch om zoiets aan de pers te verklaren? Dat dit bliksemsnel de ronde doet in de gemeente, dat moet ze toch ook weten. En dat ze daarmee voor sommige het onderwerp van spot wordt, toch ook?
Maar, om bij het onderwerp te blijven, daar ligt ze dus niet wakker van.

De burgemeestersenquête
Gemiddeld zouden burgemeesters 52 uur per week werken en 6,5 uur per nacht slapen. In West-Vlaanderen wordt gemiddeld het laagste aantal uren gewerkt. De burgemeesters komen er het minst onder hun burgers. Heel wat van hun werktijd (gemiddeld 13,5 uur) gaat op aan contacten met inwoners op allerlei culturele of sportevenementen, op kermissen, op lezingen, op eetfestijnen, op recepties of op spreekuren. In West-Vlaanderen zouden die laatste het langst duren.
Alle burgemeesters geven aan dat ze ALTIJD 7 op 7, 24 op 24 telefonisch bereikbaar zijn.
Vijftig procent van alle burgemeesters is actief op sociale media in het kader van hun burgemeesterschap.
Wie zijn burgemeester een mail stuurt, krijgt gemiddeld binnen 21,7 uur een antwoord. Sommige antwoorden al binnen het uur.
Een hondenstiel, zou je zo denken. En toch willen de meeste Vlaamse burgemeesters zichzelf opvolgen bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Ja, als je dat zo graag doet, hé!
‘Op mijn lijf geschreven’ zei Michel Landuyt ooit nog aan Focus.
Of doen ze het voor de macht? Of voor de wedde?

En waar vinden we Janna terug in die statistieken?
Volgens de enquêteresultaten zou ze niet enkel het meest slapen maar ook het BEST.
Dat is een beetje in tegenstrijd met haar antwoord over stress. Op een schaal van 1 tot 5 zou zij namelijk op 3 staan.
Zij verklaarde op/aan radio 2 dat zij gemiddeld 70 uren per week aan haar burgemeesterschap besteedt, waarvan 20 uren aan contacten met de inwoners. Zij is voltijds burgemeester, oefent geen andere job en geen ander politiek mandaat uit.
Zij beweert wel dat haar beroeps- en privéleven niet in balans zijn!
Onze burgemeester zou niet op sociale media zijn in het kader van haar functie. Als ik probeer naar haar facebookpagina te gaan, dan krijg ik “Deze inhoud is momenteel niet beschikbaar”.
Ze heeft dat ook niet nodig, want de gemeente heeft een pagina.
Janna wil vanzelfsprekend ook burgemeester blijven na de volgende verkiezingen.

Zijn de slaapgewoonten van Janna een ‘teken aan de wand’?
Zal dat ooit onheil brengen? Moeten we haar dat kwalijk nemen?
De slaapbehoefte verschilt van mens tot mens en ligt in elke levensfase anders. Een volwassene slaapt gemiddeld 7 à 8 uur. Sommige mensen, ongeveer 10%, hebben zelfs genoeg aan een gemiddelde van 6,5 uren per nacht. Andere, zowat 15%, hebben meer dan 9 uren nodig.
Wetenschappers verklaren dat weinig slapen de reactiesnelheid vertraagt, het nemen van beslissingen bemoeilijkt en dat het ook leidt tot slechter geheugen en slechter humeur. We mogen dus onze burgemeester zeer dankbaar zijn omdat ze steeds voldoende uitgerust is en dus niet lijdt aan al die kwalen. Misschien drinkt ze wel een glaasje vóór het slapengaan?
Wij kunnen nu alleen nog hopen dat die wetenschappers gelijk hebben en dat hun studie voor iedereen geldig is!
Werkt Janna daardoor minder? Maar neen, zeker niet! Zij verklaart dat ze onmiddellijk na het wakker worden onder volle stoom in gang schiet. Dat ze daarbij op geen uur kijkt, moet blijken uit bovenstaande paragraaf.

Bronnen
Mijn blogartikel van 2.1.2011 ‘Als de burgemeester van Middelkerke zich blootgeeft’ (zie map ‘Burgemeester’)
Belga, radio 2 28.1.2016: “Burgemeesters werken 52 uur per week en slapen weinig”
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160128_02094941
http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=11071
http://microzonderzout.skynetblogs.be/index-1.html
http://www.radio2.be/burgemeesterdag/resultaten

22-02-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Om de drie jaar publiceert ‘Het Nieuwsblad’ een enquête over de Vlaamse gemeenten. 
Naast de kwaliteit van de burgemeester en van het gemeentebestuur, komen zowat alle activiteiten van een gemeente aan bod.
Ik heb de negen kustgemeenten op een rijtje gezet en daarbij nagegaan hoe Middelkerke het er van afbrengt of welk figuur onze gemeente slaat tegenover de andere badplaatsen.

Hoe de statistieken interpreteren?
De enquête werd uitgevoerd door het onderzoeksbureau IVOX, dat een zeer goede reputatie heeft.
Het onderzoek werd uitgevoerd bij respondenten uit het IVOX-panel, bij geregistreerde bezoekers van 'Nieuwsblad.be' en 'hbvl.be' (Het Belang van Limburg). De resultaten werden gewogen naar leeftijd en geslacht op gemeenteniveau. Meer dan 65.000 Vlamingen werden tussen 1 december 2015 en 8 januari 2016 bevraagd.
Dat zijn er weliswaar heel wat minder dan in 2013.

De diverse besturen, al naar gelang de behaalde resultaten, zijn zo trots als een pauw … of spuien hun kritiek. Destijds zei een niet-gewaardeerde Michel Landuyt “De verkiezingen zijn de beste politieke barometer”. Nu zegt een nog slechter beoordeelde Janna: “De prijzen worden aan de meet uitgereikt”. Volledig ongelijk hebben ze natuurlijk niet.
En toch ... de cijfers voor Middelkerke zijn te  negatief en ronduit beschamend.
Hoe meer deelnemers aan de enquête, hoe juister de uitslag natuurlijk.
Vanzelfsprekend zit er hier en daar wel een onjuistheid in. Enkele onderdelen zijn voor onze gemeente zeker wat ondergewaardeerd. Misschien beoordeelt iemand wel eens iets zonder op de hoogte te zijn. Dat is zo voor elke gemeente, maar dat verandert maar weinig aan het algemeen beeld. Komen de slechte beoordelingen van tegenstanders van de meerderheid die ervan profiteren om eens hun kritiek los te laten? Men zou evengoed kunnen zeggen dat het de voorstanders zijn die hun gemeente beter willen voorstellen dan ze eigenlijk is.
De reacties van de burgemeesters op de uitslag voor hun gemeente wijzen erop dat de meeste toch wel een groot belang hechten aan het resultaat.
Als ons bestuur zijn twijfels heeft, dan moeten ze toch wel eens bedenken dat iedereen zich afvraagt waarom Middelkerke bij die opeenvolgende driejaarlijkse enquêtes altijd achteraan bengelt.

Janna ziet toch enkele positieve facetten
Niettegenstaande haar enorme soberheid of bescheidenheid had Janna toch iets anders verwacht. Zo goed besturen en zo miskend worden!
Ze is toch blij dat haar gemeente 'goed' scoort op heel wat belangrijke thema’s.
Het houdt haar vooral bezig dat Middelkerke een veilige gemeente is en blijft en ze beweert dat je dat niet ziet via grote projecten: “We beschikken wel over een politiezone die alleen onze gemeente bedient en we hebben onze brandweerzone behouden.”
Is dat goed? Waarom moet dat? Waarom hebben de meeste andere wel een gemeenschappelijke politiezone? Is dat soms niet kostenbesparend? En ... dat 'behoud' van de brandweer is trouwens wat veel gezegd.
De veiligheid bij ons levert anders wel geen puik rapport op: 6de op 9 voor aanpak criminaliteit, 8ste op 9 voor gebruik bewakingscamera’s.
Ze vindt het aanpakken van kleine overlast ook heel belangrijk De gemeente bekleedt wel maar de achtste plaats, alweer vóór Oostende. “Het probleem van de hondenpoep is niet bepaald kattenpis en we zullen de GAS-boetes optrekken naar een maximum van 350 euro”.
En hoeveel zal dat worden voor paardenpoep? Of wordt daar nog steeds niet naar omgekeken?

G = goed      S = slecht       2016/2013

Ook in verkeersveiligheid blinken wij niet uit: (alleen Blankenberge, De Panne en Oostende doen het nog minder goed of slechter)

"Omdat betaalbare woningen voor alle kustgemeenten een probleem zijn, staan er in Middelkerke enkele grote verkavelingen op het punt om gerealiseerd te worden, onder meer aan de Badenlaan en de Zeelaan." Die ‘op het punt’ vind ik goed. Hoelang zijn ze daar nu al mee bezig? Voor de Zeelaan is het beginpunt wel in zicht, maar in de Badenlaan?

Janna beweert ook dat zorg gedragen wordt voor het groen en dat is juist. Ze voegt daar ook aan toe ‘en aan onze parken’. Dat zal dan alleen gelden voor het Normandpark want hebben jullie al ooit al een bezoek gebracht aan het ‘Landschapspark’ in Westende-dorp? Nog meer verwaarlozen kan niet!

Janna houdt er toch de moed nog in!
“We zijn nog maar halfweg. We zijn meer dan ooit op de goeie weg en ik blijf optimistisch.
Het aantal dat vindt dat het gemeentebestuur het beter doet dan in de vorige legislatuur stijgt met 10%. (8,7% om juist te zijn)”
Ze verzwijgt wel ‘zedig’ dat tegenover 2013 13% meer vindt dat het bestuur het slechter doet.
Janna: “Ik vind dat een duidelijk teken aan de wand dat het met het beleid in de goede richting gaat.”
Zou ze nu echt niet weten dat ‘Een teken aan de wand’ een aankondiging is van onheil? Die uitdrukking is namelijk ontstaan toen de ondergang van het Babylonische Rijk op komst was.

“Ondanks de vele financiële lasten, ook die opgelegd van hogerhand, besteden we het geld van de burger goed en we verhogen de belastingen niet.”
Dat ons geld goed besteed wordt, dat zal ze zeker gedroomd hebben want niets is eenvoudiger te weerleggen. We moeten maar gewoon de astronomische cijfers opsommen die aan megalomane projecten en sportevenementen besteed worden. De belastingen zouden trouwens verlaagd kunnen worden, indien ze meer als een goede huisvader zou besturen.

Het is volgens haar belangrijk dat er momenteel heel wat belangrijke dossiers in de pijplijn zitten die in de tweede helft van de legislatuur hun uitvoering zullen kennen: het nieuw casino, de uitbreiding van de zeedijk en tal van nieuwe sport- en jeugdvoorzieningen.
Ze is al mede aan de macht sinds begin 2001, dus al 15 jaar!!! Misschien vinden de burgers juist dat sommige van die dossiers er niet moesten zijn? Of dat die getuigen van hoogheidswaanzin?

Janna is ‘niet in het minst’ trots op de werking en de dienstverlening van het gemeentepersoneel.
“We scoren daar terecht goed, zeker door de bouw en de opvatting van het nieuwe administratief centrum.”
Ik kan me daar bij aansluiten. Ook, onder andere, de bibliotheek en het containerpark maken deel uit van die rubriek. Nochtans is ook op dat gebied het rapport niet mild voor Middelkerke.  (6/9)    Er zijn er vooral meer dan bij de andere gemeenten die vinden dat dit slecht aangepakt wordt.

“Wij scoren ook zeer hoog in de categorie ‘hoe graag woont u in uw gemeente’ en daar ben ik heel blij om”. Het cijfer is weliswaar niet laag, maar zou ze echt niet gezien hebben dat haar gemeente van de 9 kustgemeenten, met 7,6 alleen Oostende achter zich laat?
Ziehier de resultaten:

Fierheid op gemeente: (2016)

Graag in de gemeente wonen (2016/2013)

 
Janna vindt natuurlijk de enquête onjuist/ onrechtvaardig
“Ik heb altijd mijn twijfels bij de correctheid van dergelijke enquêtes en bij de manier waarop ze worden uitgevoerd.
Ik wijt de slechte score onder andere aan de opvallende, ronduit anti-houding van de oppositie.”
Spijtig dat ze daar geen uitleg bij geeft.
De meerderheid beslist toch altijd alles zelf zonder met iemand rekening te houden en de houding van de oppositie zou toch een stimulans moeten zijn om beter te doen.
Zegt men ook niet dat ‘een goed beleid geen oppositie nodig heeft’?

Wat zegt de oppositie?
“De enige die bij het huidig beleid wel varen zijn de bevriende immo-makelaars en vriendjes en familie van de schepenen.
Hier is geen sprake van ook maar enige visie, integendeel, wel van onkunde en een gemeentesecretaris die in Middelkerke de echte burgemeester is.
Economisch gaat het bergaf. We kennen een ernstige infrastructurele achterstand in vergelijking met de buurgemeenten. Westende-bad, ooit de ‘Parel van de Kust’ ligt er verloederd bij.
De kansarmoede stijgt onrustwekkend. Dit jaar is dat 15,8 procent.
De grootste uitgave van de vzw Toerisme, 65.000 euro, zijn de zitpenningen voor de lokale politici.
Twee jaar na elkaar komt er een schaatspiste die niet werkt: het is representatief voor dit falend toeristisch beleid.
Alle hoop van de meerderheid is nu gevestigd op enkele prestigeprojecten. De Open VLD is al ruim 15 jaar aan de macht. Ze moeten nu niet afkomen met het argument dat het allemaal de komende drie jaar zal gebeuren.”

Mijn persoonlijke waarnemingen

Beoordeling burgemeester en gemeentebestuur (2016/2013

Uit een algemene beoordeling van de Vlaamse burgemeesters leren we dat de Open VLD gemiddeld de beste burgemeesters levert. Janna is dus een uitzondering.
Ik stel een achteruitgang vast in meerdere domeinen t.o.v. 2013: score burgemeester (maar dat was een andere!), bestuur, graag in de gemeente wonen, aanpak kleine overlast, onderhoud wegen en voetpaden, parkeermogelijkheden, bij nieuwe verkiezingen zelfde stem uitbrengen, …
Er is wel vooruitgang, zij het dan een lichte, in aanpak criminaliteit, verkeersveiligheid, snelheidscontroles, huidig bestuur ten opzichte van vroegere, …

Wat heeft Janna geleerd uit deze enquête??
“Onze minder goede resultaten mag ik dan niet verwacht hebben, het heeft ons onder meer doen inzien dat we de mensen beter moeten informeren en (meer laten) participeren”.
Zijn ze hier dan toch niet zo 'goed bezig'?
Of bedoelt ze daarmee dat ze anders niet weten hoe goed de burgemeester en het bestuur wel zijn?

Bronnen
Artikel in HNB van Dany Van Loo op 30.1.2016 “Veel opvallende projecten kunnen nu pas starten

15-02-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In mijn ganse leven ben ik altijd een fervent sportliefhebber geweest. Tegenwoordig moet men zich daarvoor nauwelijks nog verplaatsen omdat alle belangrijke wedstrijden van bijna alle disciplines op TV uitgezonden worden. In een aantal gevallen kan men zelfs een abonnement nemen bij Proximus of bij Telenet om tegen betaling allerlei voetbalmatchen te bekijken.
Zeer vaak gaat mijn hart dan aan het bloeden en wel om twee redenen. In de eerste plaats gaat het in de topsport alleen nog om geld en je kunt je afvragen of het ‘gewone’ volk er straks wel nog welkom zal zijn, tenzij als ‘decor’.
In de tweede plaats zie ik met lede ogen hoeveel van mijn belastinggeld door de gemeente, onder de vorm van subsidies en van administratieve en logistieke steun, gespendeerd of verspild wordt.  Dat zo'n organisatie in onze gemeente plaatsgrijpt, dat juich ik natuurlijk wel toe.
Ik heb al twee artikels geschreven over dit onderwerp. Jullie vinden ze in de map ‘Sport’
Op 24.2.2013: “Finale Superprestige veldrijden op 16.2.2013”
Op 23.9.2013: “Eindbalans van de Noordzeecross veldrijden op 16.2.2013’

De oudste veldrit van het land, wordt dit jaar verreden op zaterdag 13 februari. Er werd gestart in 1959. Soms was er een jaar zonder cross, soms waren er twee. Kortom, dit wordt de 57ste editie.
Ik heb in geen geval de bedoeling het hier nogmaals over het verloop van de cross te hebben.
Over het tweede hierboven vermeld punt, de steun door de gemeente, wil ik het wel hebben.

Extern verzelfstandigde agentschappen (EVA)
Van oudsher moet een gemeentebestuur alle taken uitoefenen, die een duidelijk lokaal en territoriaal tot de gemeente begrensd karakter hebben, zoals bijdragen tot het welzijn van de burgers en tot de duurzame ontwikkeling van haar gebied. Dat gebeurt via haar organen: gemeenteraad en college van burgemeester en schepenen.
Algemeen wordt aanvaard dat niemand dat beter kan dan de gemeente zelf.
En toch biedt het Gemeentedecreet verschillende mogelijkheden om via verzelfstandiging een soepelere werking mogelijk te maken.
Wanneer een lokaal bestuur kan aantonen dat zij de haar toevertrouwde taken efficiënter kan uitvoeren via een andere structuur en er een wettelijke bepaling is die dit ook toelaat, dan kan afgeweken worden van het klassiek beheer. Eén van de mogelijkheden daartoe is het ‘extern verzelfstandigd agentschap’. Het gemeentedecreet verduidelijkt in artikel 225 paragraaf 1 wat dat is: “.Het is een dienst met een eigen rechtspersoonlijkheid (*) opgericht door de gemeente of waarin de gemeente deelneemt, die belast is met welbepaalde beleidsuitvoerende taken van gemeentelijk belang, en die zorgt voor een grotere onafhankelijkheid, met eigen bestuursorganen, met eigen personeel en met een vermogen los van de gemeente.”
* die bezittingen en schulden kan hebben, contracten kan sluiten, rechtszaken kan aanspannen of aangeklaagd kan worden
Er zijn twee vormen van extern verzelfstandigde agentschappen. Het autonoom gemeentebedrijf heeft een publiekrechtelijk statuut en een extern verzelfstandigd agentschap in privaatrechtelijke vorm heeft een privaatrechtelijk statuut (vzw, stichting of vennootschap).

Wanneer wordt vermoed dat een rechtspersoon door een gemeente met welbepaalde taken van gemeentelijke belang is belast? (Gemeentedecreet artikel 225 paragraaf 3)
Dat is het geval als aan één van de volgende voorwaarden voldaan wordt.
1° één of meer van zijn organen bestaan voor meer dan de helft uit gemeenteraadsleden of leden van het college van burgemeester en schepenen van de bewuste gemeente of de leden van de organen worden voor meer dan de helft aangewezen of voorgedragen door die personen
2° de gemeente of haar vertegenwoordigers beschikken over de meerderheid van de stemrechten in één of meer van zijn organen
3° zijn financiële middelen vallen voor meer dan de helft ten laste van het gemeentebudget.

Hoe zit dat in Middelkerke? Daar wilde de Lijst Dedecker het fijne van weten
Jean-Marie Dedecker wilde graag weten of er in onze gemeente een vzw of een vereniging was die in aanmerking kwam om omgevormd te worden tot extern verzelfstandigd agentschap.
Vzw cyclocrosscomité misschien? Vzw Westende TC Lacodam of Sluis- en Tuinwijkcomité?
Om zich daarover een oordeel te kunnen vormen, vroeg hij in de gemeenteraad van 13.2.2014 dat de administratie zich over zijn vraag zou buigen.
De in aanmerking komende verenigingen zouden daarna hun standpunt daaromtrent moeten meedelen. Na voorlegging van deze lijst op de commissie algemene zaken, zou op de eerstvolgende zitting van de gemeenteraad moeten gevraagd worden een officieel standpunt betreffende eventuele verzelfstandiging van die verenigingen in te nemen.
Zijn toegevoegd agendapunt werd unaniem goedgekeurd;

JMD: ‘Rekening houdend met de traagheid van het schepencollege, wachtte ik geduldig’.
Te geduldig, volgens mij, want iets meer dan een jaar moest hij wachten om uiteindelijk de samenstelling te vernemen van de Algemene Vergadering en de Raad van Bestuur van de vzw Cyclocrosscomité.
Dat is toch geen redelijke termijn meer om te antwoorden op de vragen van gemeenteraadsleden!!!

Beslissing van het schepencollege
Na het opmaken van die lijst en ingevolge het onderzoek van de administratie was het schepencollege van mening dat momenteel geen enkele vereniging in Middelkerke voldoet aan één van de criteria van art. 225 § 3 van het gemeentedecreet. Dat betekent dus ook dat de vzw Cyclocrosscomité, waarover ik het verder wil hebben, niet moet omgevormd worden tot extern verzelfstandigd agentschap (EVA).
Officieel bestaat er inderdaad geen enkel orgaan van de vzw uit meer dan de helft gemeenteraadsleden of personen aangesteld/gemandateerd door de gemeenteraad, maar…

Hoe is dat cyclocrosscomité (algemene vergadering en raad van bestuur) eigenlijk samengesteld?
De algemene vergadering is het hoogste gezagsorgaan in de vereniging en benoemt de bestuurders (= leden van de raad van bestuur, zijnde het uitvoerend orgaan)
De vzw-wet schrijft voor dat de raad van bestuur altijd uit één lid minder moet bestaan dan de algemene vergadering.
De reden hiervoor is dat men zelfcontrole wil uitsluiten. De algemene vergadering moet immers toezien op de werking van de raad van bestuur en kwijting verlenen aan de bestuurders. In die optiek is het ook niet evident dat de bestuurders ook lid zouden zijn van de algemene vergadering.
De samenstelling van de huidige algemene vergadering ken ik niet! Die is namelijk moeilijk te achterhalen.
De namen van de leden die niet in de gemeenteraad zetelen of niet voor de gemeente werken, spelen eigenlijk geen rol, tenzij die in de minderheid zouden zijn, wat niet het geval blijkt te zijn.

Volgens het Staatsblad van 17.11.2014 maakten volgende personen op dat ogenblik deel uit van de Raad van Bestuur: Johnny Devey, intussen ontslag genomen, (zie verder) voorzitter Norbert Cicou, Norbert Dedeckere (intussen overleden), Geert Bonne en twee gemeentepersoneelsleden, jurist Daan Fossaert (naaste medewerker van Pierre Ryckewaert) en Peter Maes, van de evenementencel van de gemeente.

Ik lees dat gemeenteraadsleden die graag als VIP – gast naar de cross gaan, hun kaart moeten afhalen bij Lindsay Lammens van het kabinet van de burgemeester.
Aangezien de sportdienst een oproep deed voor vrijwilligers, neem ik aan dat het diensthoofd Tom Vandenhouweele, ook een rol speelt in de organisatie. Zijn e-mailadres en telefoonnumer staan trouwens in de technische gids als contactgegevens vermeld. .
Steven Pallemaerts, boekhouder van de gemeente, is penningmeester en houdt zich ook bezig met de reservatie.
Ex-directeur toerisme, Peter Germonprez, is algemeen coördinator en publiciteitsverantwoordelijke, gemeentesecretaris Pierre Ryckewaert is coördinator VIP.
Ik vraag me echt af wie in de gemeente eigenlijk niet met die cross bezig is?
Pallemaerts, Ryckewaert en Germonprez zijn toegetreden leden. Dat zijn personen die bij de vereniging zijn aangesloten, eventueel een lidkaart hebben en deelnemen aan de activiteiten van de vereniging. Zij zijn gebonden door het huishoudelijk reglement.
Zo kunnen personeelsleden volop meewerken zonder een officiële functie te bekleden. Zo vermijdt Pierre Ryckewaert ook dat hem belangenvermenging zou kunnen verweten worden.
Op 15.3.2013 kreeg ik van de secretaris volgend antwoord op één van mijn vragen : “Voor de volledigheid wens ik u mede te delen dat toetredende leden geen stemrecht hebben in de algemene vergadering maar dat zij omwille van hun inzet en deskundigheid betrokken worden in de werking van de vzw ofwel voor advies ofwel omwille van hun representatief karakter bij andere instanties van de wielerbond of Super Prestige of toeristische overheden."
De secretaris is natuurlijk leep genoeg om te vermijden dat sommige personeelsleden officieel deel uitmaken van de beleidsorganen. Anders zou de raad van bestuur wel eens voor meer van de helft kunnen bestaan uit personen aangewezen of voorgedragen door het schepencollege.
Zo’n handelwijze wekt wel wantrouwen op.
De lijst Dedecker beweert informeel van bestuursleden vernomen te hebben dat Pierre Ryckewaert in de praktijk de grote baas is van de cross, die alle beslissingen neemt en alle (eventuele) vergaderingen betreffende de organisatie met derde organiseert en leidt. Dat zou volgens hen ook blijken uit het persartikel hieronder waarin Pierre Ryckewaert ‘zakelijk leider van de vzw Cyclocross’ genoemd wordt. (rechtse kolom ongeveer halverwege)

Zelfs al maken sommige gemeentepersoneelsleden officieel geen deel uit van de beleidsorganen, toch kan niet ontkend worden dat de belangrijkste functies in het comité door hen uitgeoefend worden. Dat is natuurlijk zeer handig. Zij kennen als geen ander de weg in de administratieve en technische diensten van de gemeente.

Het ‘geval Devey’
In het vooruitzicht van de veldrit van 2013 stelde ik ook vragen aan de secretaris Ryckewaert in verband met de samenstelling van het organisatiecomité. Hij antwoordde onder andere:
“Johnny Devey : werkend lid en ere-voorzitter van de vzw”
Natuurlijk was ik daarover verwonderd omdat het volgens mij niet kan dat een schepen van sport, actief meewerkt aan één sportevenement met vermoeden van belangenvermenging. Toen ik dat liet opmerken, veranderde Ryckewaert de bijdrage van Devey in ‘protocollaire functie’. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik in een recent gemeenteraadverslag las, ingevolge een email van 6.11.2015 aan de financiële beheerder, dat de algemene vergadering en de raad van bestuur het ontslag van dhr Johnny Devey aanvaard hadden. Het moest wel nog gepubliceerd worden.
Hij zou inderdaad op 27.10.2010 door de Algemene Vergadering tot bestuurder benoemd zijn (Staatsblad 17.11.2014) en volgens hetzelfde orgaan maakte hij vanaf 9.9.2014 nog steeds deel uit van de Raad van Bestuur
Heeft de gemeentesecretaris dan gelogen tegen mij in 2013? Foei!

Levert het gemeentepersoàneel tijdens de diensturen prestaties ten voordele van de cross?
Met een andere van mijn vragen wilde ik graag weten of de de prestaties van het gemeentepersoneel, dat deel uitmaakt van het organisatiecomité, uitgevoerd werden tijdens de diensturen en zo neen, of ze daarvoor extra bezoldigd werden.
Ziehier zijn toenmalig antwoord: “De prestaties van bovenvermelde personen (tevens personeelslid) in het kader van de Noordzeecross werden niet uitgevoerd tijdens hun diensturen. Het betreft belangloze inzet (geraamd op 180 uren per persoon per jaar) van deze mensen voor de Noordzeecross. Zij worden ook niet extra bezoldigd noch door de gemeente, noch door de vzw. Zij ontvangen ook geen enkele onkostenvergoeding.”

Als je dan weet, dat bijvoorbeeld Ryckewaert en Germonprez ook betrokken zijn bij de organisatie van het dernycriterium in Lombardsijde… Als dat ook nog buiten de diensturen gebeurt, ja dan 'chapeau'!
Zij hebben dan zeker nooit geen vrije tijd meer? Ik geloof dat echter niet.
Op diverse websites vinden we als contactpersoon voor de Organisatie van het Noordzeeomité ofwel Daan Fossaert of Peter Germonprez of Steven Pallemaerts of Tom Vandenhouweele terug. Op zich geen probleem, ware het niet dat zowel telefoonnummers, faxnummers en e-mailadressen deze van de hun gemeentelijk kantoor zijn. Het contactadres dat opgegeven wordt is ofwel het adres van het gemeentehuis te Middelkerke of van het bureau van toerisme te Westende of te Middelkerke..

De logistieke steun van de gemeentediensten aan de cross
In 2013 stelde ik ook heel wat vragen over de logistieke steun die ingezet werd bij de voorbereiding van de cross en op de dag zelf. De onvolledige antwoorden moeten zweet, bloed en tranen gekost hebben. Ik moest er niet enkel maanden achter wachten. Mijn emails werden soms ongelezen verwijderd en tenslotte moest ik nog beroep aantekenen bij de beroepscommissie ‘Openbaarheid van bestuur’.
De secretaris liet mij op zeker ogenblik ook weten dat de gemeentelijke administratie om mijnentwille niet minder dan 16 uur opzoekingswerk had moeten verrichten.
Ik hield het niet voor mogelijk en ik kan nu nog steeds niet geloven dat de gemeente, zonder mijn vraagstelling, geen balans zou opgemaakt hebben van de Noordzeecross.
Voor zover me de gegevens verstrekt werden, plakte ik bedragen op de prestaties van de gemeentediensten. Alles samen een serieus bedrag!
Laten we even overlopen van welke aard die waren.
Zo’n organisatie vergt natuurlijk heel wat materiaal en heel wat handenarbeid. Wie plaatst de nadarafsluitingen, wie bouwt de bruggetjes en de hindernissen op het parcours?
Wie brengt de wegwijzers aan op de toegangswegen naar de parkings, naar de omloop en naar de VIP – tent? Wie richt die tent in? Wie zorgt voor de reclame via websites, folders en affiches?
De gemeente leverde in 2013 volgende personele medewerking tijdens de voorbereiding
- Leggen van 2 metalen rijplaten
- Ophalen van nadarafsluiting in Nieuwpoort, Koksijde en Ichtegem
- Het leveren van een verreiker (is een voertuig dat gebouwd is om zware lasten te tillen en te verplaatsen) met chauffeur voor de installatie van start en finish
- Plaatsen van 3 houten bruggen over de grachten (in het kader van de veiligheid) (2 personen x 8u)
- Het leveren van 2 personen van de sportdienst voor het aanbrengen en wegbrengen van signalisatie ( 3 dagen x 2 personen x 4u)
- Plaatsen van rubberen matten en leggen van tapijt in de VIP-halle (4 personen x 2uur)
- Aansluiting van elektriciteit en water op het parcours, Vipruimtes en materiaalposten
- Afsluitende schoonmaak van het terrein (4 personen x 4 uur)
Er was een raming voorzien van 400 manuren voor het uitvoeren van diverse taken voor, tijdens en na de cross. Volgens de registratie aan de hand van werkbonnen werden 516 uren gepresteerd door gemeentepersoneel.
De gemeente leverde voor en na de cross volgende materialen: stuifzand voor het maken van een zandbak en 3 zakken strooizout.

De gemeente leende ook GRATIS een aantal materialen uit, conform het geldende reglement: nadarafsluitingen, afvalcontainers, vuilnisbakken, 2 generatoren, 100 zandzakjes, mobiele werfkeet en 1 kruiwagen met schop.

Op de dag van de cross zelf, is heel wat politie nodig om het verkeer in goede banen te leiden en dit jaar ook om de supporters een gevoel van veiligheid te geven, wegens het dreigingsniveau 3 dat nog steeds over het hele land van kracht is. Daarom zullen de supporters bij het binnengaan van het terrein gecontroleerd en/of gefouilleerd worden.

Tijdens en na de cross is ook heel wat gemeentepersoneel nodig.
De gemeente leverde volgende personele medewerking op de dag van de cross 2013
Op het gebied van hulpverlening:
Openbare veiligheid: 25 politiemensen en 2 officieren en 8 manschappen van de
brandweer.
Reinheid en netheid: 2 personen van de reinigingsdienst
Permanentie voor eventuele tussenkomsten bij pannes,…

De gemeentelijke subsidies
Een subsidie is
… een geldbedrag dat de overheid geeft aan iemand of een bedrijf om hem of haar te lokken of te helpen iets te bereiken.’                                                      of nog (ZEER belangrijk)
… de toekenning van een bedrag om praktische, sociale, sportieve of ideële doelstellingen te realiseren zonder dat een tegenprestatie gevraagd wordt van de ontvanger             of nog
… door de overheid beschikbaar gestelde fondsen bedoeld om een prijs te verlagen of een bepaalde uitgave aantrekkelijker te maken.’                                   of tenslotte
… aanspraak op financiële middelen, door een bestuursorgaan verstrekt met het oog op bepaalde activiteiten van de aanvrager, anders dan als betaling voor aan het bestuursorgaan geleverde goederen of diensten.
Per jaar zou de cross € 60.000 euro krijgen van de gemeente. € 30.000 is voor het zogenaamde mediaplan, een constructie die opgezet is om de return aan de gemeente te verantwoorden en waarvoor in ruil vooral vip-kaarten worden uitgedeeld aan de mandatarissen (gemeenteraad en OCMW) en de genodigden van de gemeente Middelkerke als presenting partner, zowel voor de cross zelf als voor het slotgala in het casino.
Ons belastinggeld dient hier dus echt om de burgemeester, de schepenen, de gemeenteraadsleden en OCMW – raadsleden toe te laten gratis de VIP uit te hangen. Er zijn in 2016 wel geen partners uitgenodigd en ik ben geneigd te hopen dat de mandatarissen van de oppositie, zoals in het verleden, niet ingaan op deze uitnodiging, maar aangezien de meerderheid zich daar toch niets van aantrekt ....

De andere € 30.000 is een toelage. (tot voor kort kwam dit van toerisme, nu komt dit vermoedelijk via sport).

Wie controleert eigenlijk dat comité?
De gemeente schrijft voor dat de verenigingen die een toelage of subsidie aanvragen elk jaar bijna hun volledige boekhouding moeten voorleggen en een financieel verslag moeten afleveren. Dat is zo voor culturele verenigingen en voor sportverenigingen waarvan uiteraard wordt verwacht dat ze een doordacht en transparant financieel beleid voeren. Logisch toch!
Ik neem aan dat er dus ook tussen de gemeente, toerisme en het cyclocrosscomité een overeenkomst of contract afgesloten wordt. Of toch niet? Het is toch vanzelfsprekend dat het cyclocrosscomité financiële verantwoording moet afleggen, door resultaatrekeningen, facturen, kastoestanden, voor te leggen.
Het zou toch interessant zijn om eens de kastoestand te kennen? Zou het ook niet interessant zijn om jaarlijks het budget van de te verwachten inkomsten en uitgaven te kunnen inkijken? Zou de cross echt niet leefbaar zijn zonder de gemeentelijke subsidies? Waarom zou dat ook niet van toepassing moeten zijn voor het crosscomité?
Wie dat opvat als pottenkijkerij heeft volgens mij niet de eerlijkste bedoelingen.

Wil de secretaris liever geen EVA?
Mocht het cyclocrosscomité een EVA worden, dan zou de gemeente natuurlijk meer de controle krijgen over het comité. Het comité zou dan verantwoording moeten afleggen zoals elke sportvereniging indien het nog langer aanspraak zou willen maken op geld van de gemeente.
En het comité verkeert wel degelijk in de voorwaarden, zij het dan niet officieel, om een EVA te worden. De cross wordt inderdaad georganiseerd door gemeentepersoneel. Het gemeentedecreet kan gemakkelijk omzeild worden. Als men het geheel van subsidies, personeelskosten en materiële ondersteuning bekijkt, dan mag zonder meer gezegd worden dat de helft van de middelen van het comité gedragen wordt door het gemeentebudget en dat er dus wel een EVA kon gevormd worden. Wie dat betwist of betwijfelt, moet maar eens een studie uitvoeren zoals ik dat deed in 2013, maar dan met alle gegevens.
Dat de maatschappelijke zetel van het comité niet op het gemeentehuis gevestigd is, maakt eveneens deel uit van een camouflagetechniek.

Wat brengt de secretaris eigenlijk in als verweer?
De secretaris wijst erop dat JMD selectief geweest is bij zijn opsomming en nauwelijks personen heeft vermeld die niet bij de gemeente werken. Hij vermoedt dat het raadslid zich niet gebaseerd heeft op officiële stukken van het comité.
Wat zijn dat voor zwakke argumenten? Daar gaat het hier toch niet over!
Hij vindt dat alles rond de cross wellicht voor de gemeente een handelswaarde heeft van ‘honderdduizenden euro’s’. Hoe komt hij daaraan? Ik twijfel daaraan namelijk ten zeerste. Komen daardoor jaar-in, jaar-uit meer toeristen naar Middelkerke? Worden daardoor meer appartementen verkocht of verhuurd? Profiteert de horeca mee van de cross? Die dag wordt toch gegeten en gedronken in de VIP – gebouwen en aan kraampjes en tenten op het parcours?
En zelfs als dat zo zou zijn, ALLE belastingbetalers betalen mee voor de cross maar slechts een beperkt aantal profiteert mee van het fortuin dat Ryckewaert vooropstelt.

Een onwaarschijnlijk … gerucht of waarheid?
Naar het schijnt zou een 20 – koppige Middelkerkse delegatie zich naar het wereldkampioenschap in Zolder begeven hebben. Om bij te leren, om waar te nemen …
Hebben ze hier misschien de bedoeling het volgend wereldkampioenschap in ons land in Middelkerke te organiseren?

Besluit
Ik herhaal dus dat ik bezorgd ben over de controle van het cycocrosscomité. De bijdrage van de gemeente op het gebied van subsidies is toch overdreven? En de inzet van gemeentepersoneel toch ook? Moest de cross niet reeds enkele jaren, zelfbedruipend zijn? Ik vind dat de mandatarissen van meerderheid en oppositie eindelijk eens hun verantwoordelijkheid moeten opnemen en de puntjes op de i moeten zetten.

Bronnen
http://superprestigecyclocross.be/?page_id=168
http://www.bloso.be/SportDbPublic.Website/DetailOrganisatie.aspx?OrgId=54693cab-9adb-45aa-9a64-fd3367e26113
http://www.middelkerke.be/page36214614/cyclocross-comite.aspx
http://www.isbvzw.be/_uploads/ISB_vzw/downloads/abb_christiaens.pdf
http://binnenland.vlaanderen.be/verzelfstandiging-en-samenwerking/gemeentelijke-verzelfstandiging
gemeenteraadsbesluit dd. 13/02/2014(19)
collegebesluit dd. 10/02/2015 (54)
gemeenteraad van 09/04/2015 ()
http://www.middelkerke.be/resources/site1/8/Documenten/subsidies/financieel%20verslag%20projectsubsidie.pdf
http://www.middelkerke.be/resources/1/reglementen/reglementen.html?werkingssubsidiesportvereniging.html
http://www.noordzeecross.com/wp-content/uploads/2015/02/technische-gids.pdf

08-02-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Ik kijk altijd uit naar het verschijnen van partijkrantjes van de oppositie. Onlangs stuurde de lijst Dedecker via dat van hen nieuwjaarswensen voor 2016.
Daar staan verschillende kritische artikels in.
‘Woordje van de voorzitter Claude Prinzie en van Jean-Marie’
‘Zal dit idyllisch waardevol landschap verdwijnen’ (over asfalteren van het jaagpad langs het kanaal Plassendale-Nieuwpoort van Slijpebrug tot Nieuwpoort)
‘Middelkerke verloedert verder door wanbeleid’ door Tom Dedecker, gemeenteraadslid
‘Bilan van halfslachtig beleid’ door Henk Dierendonck, fractieleider LDD in OCMW-raad.
‘Het Casinodossier’ door Jean-Marie Dedecker, fractieleider LDD in gemeenteraad.
Allemaal interessant, maar één daarvan kreeg mijn bijzondere aandacht, namelijk ‘De Stoete Middelkerkenoare’.
Het artikel omvat een aantal weetjes. Ik citeer telkens letterlijk de tekst uit het partijblad en voeg daar mijn commentaar aan toe.
Omdat er enkele leuke, goed getrukeerde foto’s bij zijn, wil ik jullie die niet onthouden.

Wist je dat?
… de echte burgemeester van Middelkerke onze gemeentesecretaris Pierre Ryckewaert is?
Hij is secretaris van de gemeente, van het OCMW, van de politie en van het autonoom gemeentebedrijf. Hij is baas van de personeelsdienst en van de sport- en evenementendienst. Hij is organisator van tennis- en wielerwedstrijden. Hij beheert alle grote investeringsdossiers, van het casino tot het zwembad en bij gebrek aan dossierkennis van de burgemeester en schepenen moet hij zelfs op elke gemeenteraad het hoge woord voeren.

Mijn commentaar
Dat wist ik natuurlijk en ik heb er mij altijd over verwonderd. Daarbij vroeg ik me af of hij al die functies nog wel deftig kan uitvoeren. Of heeft hij daar misschien een reeks speciale adjuncten voor?
Het is ook algemeen bekend dat hij zich zowat alles kan en mag permitteren. Wie houdt toch de handen boven zijn hoofd?
Let wel: volgens zijn eigen verklaring leidt hij het sportgebeuren enkel in zijn vrije tijd! Wie dat niet gelooft, die zal hij iets anders wijsmaken.

Wist je dat?
… de gemeente meer startgeld uitbetaalt aan wielrenners dan dat er subsidies gegeven worden aan alle Middelkerkse sportverenigingen samen.

Commentaar
Dat wist ik niet maar gezien de wielergekte die hier heerst (in het gemeentebestuur), verwondert me dat geen zier! Wie zoiets nog normaal en of goed kan vinden, ja … is die dan wel waard om een beleidsfunctie uit te voeren?

Wist je dat?
… toerismeschepen Michel Landuyt, in 2014 voor de kerstmarkt een ijsglijbaan huurde die niet werkte en in 2015 opnieuw een schaatspiste waarop niet kon geschaatst worden. Samen 60.000 euro weggesmolten door wanbeheer.

Commentaar
Ja, dat wist ik maar al te goed. Volgens mij heeft dat zelfs heel wat meer gekost. Naast de huurprijs was er nog de energierekening, de werkuren van het gemeentepersoneel, de verzekering, promotioneel drukwerk, toileteenheid, …
In 2014 werkte de glijbaan kortstondig wel maar slechts na dure interventies (inkorten, ijs,...) en dan nog met heel weinig succes. Het storm- en regenweer gooide natuurlijk ook wel roet in het eten.
Ik schreef daarover telkens een artikel (zie map Evenementen)
5.1.2015: ‘Middelkerke spreekt nog maar eens in superlatieven’
4.1.2016: ‘Middelkerke: Waartoe een onstuitbare drang om uniek te zijn, kan leiden’
Zoals uit mijn titels kan afgeleid worden, ligt hoogheidswaanzin aan de basis van dit wanbeheer.

Wist je dat?
… dat de grootste uitgavenpost van de VZW Toerisme onder leiding van Carine De Jonghe elk jaar de zitpenningen zijn voor de lokale politici, namelijk 65.000 euro.

Commentaar
Dat wist ik niet en ik vind dat schandalig!!!
Volgens ‘Uze gazette’ van 2015 (‘Het Middelkerks Blunderboek’) zou voorzitter De Jonghe per vergadering van het directiecomité 350 euro ontvangen. Soms zouden er zelfs twee vergaderingen per dag gehouden worden terwijl 1 bestuursvergadering per maand zou volstaan. LDD noemt dat ‘Politiek voor de eigen bankrekening’

Wist je dat?
… het parkje van de ‘oude tennis’ verkocht wordt voor een zoveelste immobiliënproject, en dat de studiekosten van 849.000 euro om er eerst een parking van te maken, definitief verloren zijn

(Eigen foto's)

 Commentaar
Over de verkoop was ik niet op de hoogte, maar aangezien niemand geïnteresseerd is in het project van de gemeente omwille van de opgelegde voorwaarden, bleef er enkel de keuze ‘verkopen’ of ‘er een bovengrondse parking met tuintje van maken’. Over die onwaarschijnlijke verspilling aan studiekosten, daarover schreef ik een artikel: zie map ‘Verkeer’ op 6.8.2012: ‘Zijn ondergrondse megaparkings en de plannen voor het aanleggen ervan, vervloekt? Of ligt het aan het gemeentebestuur?’
Michel Landuyt beloofde nochtans destijds “In het geval we toch geen koper vinden, is het studiewerk van de ontwerper zeker niet verloren. Dan beschikken we namelijk over een volledig uitvoeringsdossier waarmee we eventueel zelf initiatieven kunnen nemen.”

Wist je dat?
… het hindernissenparcours aan de Abdesweg jammer genoeg moet afgebroken worden. Het schepencollege gaf bewust een onwettige bouwvergunning aan de uitbaters in een landbouwzone, terwijl dit enkel kan in een recreatiezone. Een financiële aderlating voor de uitbaters door het wanbeleid van onze bestuurders. We stellen voor om deze attractie te verplaatsen naar het sportpark waar straks ook bij de Kegel Extreme een Jurassic Park gebouwd wordt

Commentaar
zie map ‘Gemeentebestuur: 10.8.2015 ‘Recreatie in landbouwzone’

Wist je dat?
… de Calidris staat te verkrotten in afwachting dat er een nieuwe bestemming voor gevonden wordt. Vermits een tijdelijk onderbrengen door het schepencollege geweigerd wordt, stellen wij voor om de discotheek daar te huizen, zodat de jeugd in onze gemeente ook aan haar trekken kan komen.

Commentaar
Op 14.10.2014 lanceerde de gemeente een Open Oproep om een private partner te vinden die de Calidris als multifunctioneel gebouw zou willen uitbaten.
De volgende organisaties bezetten voor het ogenblik het gebouw:
De IKWV (Intercommunale Kustreddingsdienst West-Vlaanderen), met een erfpacht voor 27 jaar, gebruikt het hun toegewezen deel als administratief centrum, voor de opslag van materiaal van de kustreddingsdiensten, als uitvalsbasis van ‘redders aan zee’ (pers, media,…).

Voor de tweede gebruiker, Chiro Westende, wordt jaarlijks een gebruiksovereenkomst opgesteld.

Het doet mij echt pijn te zien hoe zo’n mooi gebouw met zoveel mogelijkheden er al zo lang verwaarloosd bij ligt.

Besluit
Is dat geen indrukwekkende lijst aan blunders en misrekeningen? En er zijn er nog heel wat meer.
Gelukkig is er de oppositie (de Lijst Dedecker, maar ook het Progressief kartel levert volgens mij verdienstelijk werk) die de meerderheid regelmatig op de vingers tikt als ze weer eens niet handelt als een goede huisvader. Opbotsen tegen een meerderheid blijft wel ondankbaar.

01-02-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)