In 2020 wordt in Middelkerke in een splinternieuw zwembad gezwommen
Zopas werden de plannen voor een nieuw zwembad voorgesteld. Ik kon dat helaas niet meemaken omdat ik geen beroepsjournalist ben. Middelkerke huldigt namelijk het principe dat al wie niet tot de officiële pers behoort, daarvoor niet uitgenodigd wordt. ‘Bruisend Middelkerke’ mag er wel bij zijn.
Ik kan jullie dus slechts een resumé van alle persartikels over het onderwerp aanbieden. Maar dat is toch ook al heel wat … Jullie kunnen bovendien eveneens onderstaand filmbericht van Focus bekijken:
Het zwembad moet een functioneel, duurzaam en hoogwaardig complex worden. Volgens de gemeente nodigt het ontwerp uit tot sporten en spelen.
De plannen voor een nieuw zwembad zaten al even in de pijplijn, maar ze zijn nu ook definitief goedgekeurd door het schepencollege. Voorlopig krijgt het zwembad de werknaam ‘Krokodiel’, vernoemd naar het gelijknamige sportpark.
Waar wordt het gebouwd? Het project past volledig in het duinenlandschap en wordt daar volledig ingewerkt tussen de Duinenweg en Westendelaan, in het vrijetijdspark ‘De Krokodiel’, op de vroegere terreinen van de voetbalclub ‘Gold Star’.
Fietsers en voetgangers hebben vanaf de Duinenweg volop zicht op het bad. De glijbaan verdwijnt zelfs letterlijk in de duinen.
Welke mogelijkheden zal het hebben? Er komt een competitiebad van 25 meter met zes banen en twee extra oefenbanen. Volgens schepen Dierendonck werd niet gekozen voor een 50 meter bad omdat de voetafdruk van het gebouw anders zo groot werd zodat er voor inplanting van andere sporten geen ruimte meer was.
Er werd gekozen voor een onderdak aan meerdere zwemsporten en recreatie. Er komt ook een wellness met sauna, jacuzzi, en een ligweide.
Op het groendak komen zonnepanelen.
Er werd ook aan de kinderen gedacht met een speelbad met de modernste snufjes, zoals projecties van vissen in het water en twee glijbanen. “En dan is er uiteraard nog onze suis-buis”, zegt burgemeester Jean-Marie Dedecker (LDD). Hij bedoelt de glijbaan van 60 meter lang, die op sommige plaatsen transparant zal zijn.
Er komt ook een belevingspark met een klimtoren van 14 meter, verschillende glijbanen en een speeltuin en een instructiebad, om te leren zwemmen met een verstelbare bodem. Een zoen- en vroemzone in de buurt en een parking aan de kant Westendelaan maken het geheel compleet. Het complex kan worden uitgebreid met een multifunctionele sporthal. Naast de sport- en recreatiebaden is er ook plaats voor een horecazaak met terras en wellnessvoorzieningen.
Wie mag de eer ervoor opeisen? Het klopt dat de idee voor een nieuw zwembad een initiatief is van het vorig gemeentebestuur. Ere wie ere toekomt, natuurlijk, maar het klopt niet dat de huidige plannen gewoon gekopieerd worden door het huidig bestuur. Om te beginnen gaf het vorig bestuur de voorkeur aan een andere inschrijver.
Hoeveel zal het kosten? De gemeente (publieke sector) werkt samen met een privéconsortium en gaat daarvoor een publiek-private samenwerking (PPS)* aan met Vita Groep, (private sector) een samenwerking tussen bouwbedrijf Cordeel en nutsmaatschappij Farys. Beide actoren zijn dan volwaardige partners die beide specifieke taken op zich nemen. Via Groep draagt alle verantwoordelijkheid.
Na dertig jaar komt het zwembad in handen van de gemeente. Het zwembad wordt gebouwd voor 19,6 miljoen. “Wij betalen al die tijd elk jaar 1,3 miljoen euro voor het gebruik van het zwembad”, vertelt burgemeester Dedecker. “Onder het vorige bestuur was dat bedrag nog 1,8 miljoen euro, maar na onderhandelingen en bijsturing van de plannen, konden we de prijs drukken. Ter vergelijking: momenteel betalen we 1 miljoen euro per jaar voor het huidige zwembad.” * In tegenstelling tot de openbare aanbesteding waarbij de overheid de uitvoering gedetailleerd vastlegt in een bestek en/of Programma van Eisen (PvE), bemoeit de overheid zich bij PPS-constructies niet met de inhoud en stuurt volledig op het gewenste einddoel. Op deze wijze hebben de marktpartijen alle vrijheid om naar eigen inzicht de uitvoering vorm te geven. Overheden willen op deze wijze gebruikmaken van de denk- en innovatiekracht van de markt. De marktpartij wordt voor een lange periode gecontracteerd om niet alleen te ontwerpen, te bouwen en/of te beheren, maar vaak ook om het project te financieren.
Hoeveel zal een zwembeurt kosten? De bouw moet nog beginnen, maar de tarieven zijn wel al min of meer bekend. Zo zou een zwembeurt ongeveer 3 euro kosten voor inwoners van Middelkerke, voor niet-inwoners ongeveer 4,58 euro. Een ‘all-in’-formule met wellnessbeurt zal de inwoners 8,5 euro kosten, niet-Middelkerkenaars tellen één euro meer neer.
Openingsuren Het bad zal open zijn van 8 tot 21.30 uur, op dinsdag en donderdag zelfs al vanaf 7 uur
Wat gebeurt er met het oud zwembad? Tot het nieuwe zwembad zijn deuren opent, blijft het huidige zwembad open. De medewerkers van het huidige bad krijgen de kans om mee over te stappen naar de nieuwbouw. Na de opening zal het oude zwembad afgebroken worden. Op die plek komt een nieuw gemeentehuis.
Wanneer zal het klaar zijn? De bouwtermijn zal zo’n 22 maanden bedragen. Van zodra alle procedures doorlopen zijn en de omgevingsvergunning uitgereikt is, kunnen de werken beginnen. Er wordt aangenomen dat in september 2019 kan gestart worden. Volgens het contract moet het project ten laatste tegen de zomer van 2021 klaar zijn, maar het gemeentebestuur hoopt stiekem op eind 2020. Het gemeentebestuur blijft tijdens de werken en de uitbating in nauw overleg met de Vita-groep.
Op hoeveel bezoekers wordt er gerekend De gemeente rekent op bijna 100.000 à 130.000 bezoekers per jaar. “Het huidige zwembad is oud en het bezoekersaantal liep terug van 85.000 naar 65.000”, zegt schepen van Sport Henk Dierendonck (LDD).
Bronnen “Nieuw zwembad Middelkerke voorgesteld” 13 maart 2019 Florence Depauw “Zo ziet nieuw zwembad Middelkerke eruit”< 13/03/2019 Ken Pieters ‘Schepencollege keurt plannen nieuw zwembad goed: “Tot 130.000 bezoekers per jaar lokken”’ 13 maart 2019 Timmy Van Assche Bart Boterman ‘Middelkerke krijgt nieuw zwembad. Sportpark breidt ook uit met skatepark, fitnesscentrum en buitenspeelplein’ 12 december 2014 Paul Bruneel‘Zo moet zwembad ‘De Krokodiel’ er over twee jaar uitzien’ Tekst en foto’s van Edwin Fontaine
Vijftig uitspraken van Jean-Marie Dedecker ... en er zijn er nog meer!
Er bestaan al zoveel woordenboeken met spreekwoorden en uitdrukkingen, maar toch ... Ik begin stilaan te denken dat er nog een heel bijzondere lijst moet aan toegevoegd worden, namelijk benamingen en uitdrukkingen van Jean-Marie Dedecker, burgemeester van Middelkerke.
Alweer een artikel over Jean-Marie? Ja, ik weet het, maar hij is zo’n opvallend type, geen grijze muis, geen onderpastoor… en dus zo’n dankbaar onderwerp. Hij staat bekend als ‘iemand die zegt wat de gewone mens denkt’. Hij 'neemt inderdaad nooiteen blad voor de mond’. Hij ‘trekt aan de bel’, 'hij windt er geen doekjes om’, ‘hij zet een luis in de pels van zijn tegenstanders’, ‘hij noemt man en paard’, ‘hij noemt het beestje bij zijn naam’ . Het spreekt vanzelf dat hij daarmee al meermaals ’in aanvaring gekomen’ is met collega-politici. Wie wordt graag op zijn fouten gewezen, vooral als dat nogal brutaal/vrank en vrij gebeurt? Om nog meer bekende officiële spreekwoorden uit de kast te halen: dat valt zelfs bij politici die ‘een olifantenhuid hebben’ ‘niet in goede aarde’ vooral in het vooruitzicht van verkiezingen. Wie wordt graag ‘tegen zijn zere been geschopt’? Het moet ons dus niet verbazen dat sommige ‘wel zijn bloed kunnen drinken’ en dat hij de ‘slachtoffers tegen zich in het harnas jaagt’. Hij wordt soms een ‘brulboei’ genoemd omdat hij, althans volgens de definitie, zich extreem luidruchtig manifesteert … weliswaar goed voor de hardhorigen, zoals ik. We kunnen ook zeggen dat hij ‘soms moet vechten tegen de bierkaai’.
Ziehier sommige van zijn uitspraken uit zijn boeken, zijn artikels in Knack, … Ik zou er nog tientallen kunnen vinden, die de moeite waard zijn. Voor wie die ook zou willen kennen, kan ik de lectuur van zijn boeken aanraden. Ze staan er vol van. Of die allemaal uit zijn eigen brein gesproten zijn? Is er misschien eentje bij dat hij heeft van ‘horen zeggen’? Dat kon ik natuurlijk niet uitvissen. Over het casinodossier “Het casinodossier werd zo mismeesterd dat ze stinkt als een oude mosselbank” "Omdat een gebouw dat een landmark moest zijn, hoogstens een hotel wordt met 72 kamertjes en een kleine speelzaal en een allesbehalve deftige feestzaal van 383 m², amper groot genoeg om er een kaartavond van de bakkersgilde te organiseren. Die grootte wordt gelijkgesteld aan deze van de toiletten in het Oostendse kursaal"
Over de Vlaamse politiek “Het Vlaams parlement is een veredelde gemeenteraad” “We hebben een nieuwe keizer-koster. Regelneef Ben Weyts wil tuffen aan 70km per uur, een rijbewijs met punten en een verbod op flitsmeldingen”
Over Europa “Europa dreigt het bejaardentehuis van de wereld te worden en bourgondisch ten onder te gaan” "De wereldvreemde plucheklevers van het Europees parlement"
Over de federale politiek “In de nationale politiek begint de wedstrijd pas als je met je rug naar de tegenstander staat en is er bij een zege afgunst, geen applaus.” "De voortzetting van deze restregering is therapeutische hardnekkigheid met een opgewarmd lijk" “Plezier in de politiek? Het enige vermaak dat ik in de Wetstraat opmerk, is leedvermaak” “Als haaien ruiken dat je bloedt, komen ze je verscheuren. Ook in de politiek. Eigenlijk vooral in de politiek.”
Over de gemeentepolitiek of liever over zijn voorgangers en zijn toekomstplannen “Als ik burgemeester word in Middelkerke, dan zal ik de stal uitmesten” “Het dorpsplein van Lombardsijde moet een soort Montmartre worden met terrassen en zitbanken.” “Een marktplein moet leven. De hoge zitbanken in Middelkerke dienen enkel als rustplaats voor de meeuwen en de duiven.” Over een project van zijn blauwe voorgangers: (project Debaillie) “Een hotel met 300 kamers aankondigen met een wavebad van 16 miljoen euro, dat is volksverlakkerij. Stellen jullie zich al voor: ‘Indoor Skipiste in Tirol’ of ‘Zonnebankcenter in de Sahara’?” Een projectontwikkelaar die zijn eigen MER mag schrijven, zoals dat het geval was voor de hoogbouw in de Bassevillestraat en nu ook voor dit project: “Het is alsof je aan een stroper zou vragen om zijn eigen jachtwetten te schrijven.”
Over de politieke partijen “N-VA heeft te lang geteerd op Geert Bourgeois, die het imago van een onderpastoor heeft.” “Weet je wat het kenmerk is van een tsunami? Dat die zich vrij snel terugtrekt. En dat zal ook zo zijn bij deze N-VA vloedgolf.” “Pissen tegen de broek van een tjeef? Het loopt er zo af!” “De kont van Kris Peeters wordt zelfs duizelig van het draaien.” “Onze politici gedragen zich als halfgare cheerleaders in de hoop dat de diversiteit van de Rode Duivels afstraalt op hun eigen gedroomd multicultureel samenlevingsmodel.” “Als ik politieke debatten hoor, stel ik vast dat de mens het woord heeft uitgevonden om zijn ideeën te verbergen.” “Ik ben zelf te veel vertrappeld geweest door de bottines van de macht en weggehoond door het spreeuwengedrag van de kiezer.” “Boksers stoppen met slaan als hun opponent tegen het canvas gaat. Politieke tegenstanders slaan pas dan stevig door.” “Ik wil de vrouwen geen eten geven die op horizontale manier een verticale carrière hebben opgebouwd.” “Als je je kritisch uitlaat over bepaalde socialistische stellingen, dan ben je geen anti-socialist maar een anti- werknemer” (uit ‘Rechts voor de raap’) Over Luc Van den Brande (CD&V), die Marc Verwilghen (VLD) niet steunde als mensenrechtencommissaris bij de Raad van Europa : ,,Had Peter Van Petegem op het WK wielrennen voor Bettini gereden in plaats van voor Boonen, dan was hij ter plaatse gecastreerd. Bij Van den Brande is dat moeilijk, je moet eerst zijn ballen vinden.'' (8 oktober 2005)
Over zichzelf “Ik heb al een tijdje de prostaatleeftijd bereikt en naar schatting nog zo’n 450 weken te leven” “Bescheidenheid was nooit mijn sterkste eigenschap. Straks ga ik nog denken dat de evenaar door mijn reet loopt.” “Ik heb een goede commerciële feeling: ik kan bij wijze van spreken een koelkast verkopen aan een Eskimo.” “Ik noem mij niet links of niet rechts, maar averechts.” Over roken: “Straks word ik nog voor de rechtbank gesleept omdat ik mijn buur een vuurtje heb gegeven”
Over het geloof “Geloven = niet meer weten wat de waarheid is” “Ik ben zo gelovig als een regenworm”
Over de sport “Winnaars zijn verliezers die nooit opgeven” “Hoe hoger je de lat legt, hoe hoger je kan springen.” “Sjotters zijn doorgaans alleen geïnteresseerd in een opvallende haardos, een nieuwe tattoo, een exorbitant salaris en een lucratieve transfer, niet noodzakelijk in die volgorde.” “Bergbeklimmers die de Mount Everest bedwingen zijn hoogstens egotrippers die hun eigen leven wagen in hun egoïstische eerzucht om op de top te staan.” “Nationaliteit in de sport is gedegradeerd tot wat je voor geld aangeboden wordt.” “Topsport is: kijken hoever je te ver gaat.”
Over algemene dingen “Hoe hoger de aap in de boom klimt, hoe beter je zijn kont kan zien.” “Op een Tesla Model 3 moet je langer wachten dan een Oost-Duitser uit de DDR indertijd op zijn Trabant.” “Pubers met de ruggengraat van een braadworst” “Mijn vader had meer teer in zijn longen dan op zijn oprit” “Als men op mijn linkerwang slaat, gaat mijn rechterarm naar omhoog.” “België is ontstaan met een opera en zou wel eens kunnen eindigen in een operette.” “Moraalspecialisten, samen met academische en juridische punthoofden vinden dat je eerst aan de overvaller moet vragen of hij een ongelukkige jeugd heeft gehad vooraleer je zelf de trekker mag overhalen.” “Stel in een zone-30 de flitscamera af op 15 km per uur en iedereen krijgt een boete, behalve diegenen die hun wagen eigenhandig voortduwen.” "Statistieken zijn als bikini's. Ze suggereren veel en verbergen dikwijls de waarheid."
Na zijn verlies bij de verkiezingen van 2014 “We zijn zelfs niet uit de loopgraven geraakt. Wij werden vertrappeld door de N-VA.” (allusie op terugtrekking van zijn partij achter de IJzer?) “De Wetstraat heeft nochtans een brulboei nodig”
Besluit Velen onder ons kunnen zich vinden in wat Jean-Marie zegt … omdat het (meestal) waar is. Zijn tegenstanders nemen dat natuurlijk niet in dank af en het is niet te verwonderen dat sommige ‘niet meer door één deur met hem kunnen’. Overdrijft hij soms? Hij schiet meestal wel raak. Mag ik hem een ‘schilderachtige figuur’ noemen? Hij zal wel nooit meer veranderen. Dat is nu éénmaal ‘de aard van het beestje’.
Jean-Marie, zeer geliefd in de media Sinds het ogenblik waarop Jean-Marie Dedecker een fel opgemerkte intrede deed in de Middelkerkse politiek kan ik mij niet herinneren dat er een periode was waarin hij niet in de belangstelling stond. Zijn bikkelharde oppositie tegen het OVLD – CD&V bestuur in de legislatuur 2012-2018, zijn grandioze absolute meerderheid bij de gemeenteraadverkiezingen van 14 oktober, zijn bezetting van de burgemeesterszetel in een ‘leeggeroofd’ bureau, het aanvaarden van de (onafhankelijke) lijstduwerplaats bij de N-VA voor de federale parlementsverkiezing van 26 mei 2019 en zijn wekelijks artikel in ‘Knack’ hebben van hem een Vlaams media-fenomeen gemaakt … als hij dat al niet was sinds de start van zijn loopbaan in de nationale politiek … nog groter of meer dan!
De Middelkerkse gezaghebbers van OVLD en CD&V heb ik sinds de vestiging van een asielcentrum in Westende-dorp of met andere woorden sinds Michel Landuyt op 1 januari 2001 burgemeester werd, zeer vaak op de korrel genomen in boeken en blogartikels. Waarom zou ik dat ook niet doen tegenover ons nieuw bestuur dat sinds 1 januari 2019 de macht overnam? Waarom zou ik hen ook niet ook op hun fouten wijzen of ook geen vragen stellen als de ‘verandering’ een ijdele of te langzaam vorderende belofte zou blijven. Niet dat ik dat per se verwacht!
Dagbladartikels en TV – optredens over of met Jean-Marie Dedecker helpen mij natuurlijk daarbij. Aangezien mijn blog ‘Westendse Blik op Middelkerke’ heet, beperk ik mij uiteraard tot de informatie over onze gemeente zonder de mediaberichten die onrechtstreeks invloed daarop hebben te verwaarlozen.
Zijn zulke uitzendingen waardevol? Aangezien aangekondigd was dat VTM het in zijn reeks ‘Alloo bij’ zou hebben over Jean-Marie op dinsdag 26 februari 2019 van 21u40 tot 22u45 inclusief reclame, keek ik daar natuurlijk naar uit.
Ik zal maar met de deur in huis vallen: “Ik vond het een ontgoochelende reportage”. En ik ben niet de enige. Op Facebook vindt men het wel goed, maar sommige aanhangers van JM vinden alles prima wat hij doet. Elk zijn mening, zeg ik dan! Natuurlijk was de informatie niet nieuw. Die staat ook in de boeken die door en over JM geschreven werden. Ik heb ze allemaal gelezen. Waarom ik dan wel ontgoocheld was? Daar kan ik wel enkele redenen voor aanhalen.
Misschien herinneren jullie zich de Focus- uitzending ‘Micro zonder zout’ waarin Michel Landuyt zich volledig blootgaf inclusief heel persoonlijke nieuwtjes over zijn jeugd en zijn privaatleven. Ik schreef daarover toen: “Hij vertelde daarin ook enkele gegevens over zichzelf die hij beter binnenshuis gehouden had. Ik kan maar niet begrijpen dat burgemeesters zich ertoe lenen flauwekul te verkopen aan een journalist.” Ik vond toen, bijvoorbeeld, dat een journalist en zijn lezers er geen zaken mee hebben dat een burgemeester als kleine jongen ooit zijn broek afstak in zee voor een kleine behoefte.
Ook Jean-Marie ging bij Alloo die toer op. Toen ik in ‘Het Nieuwsblad’ in het artikel van tdl de aankondiging van de TV-uitzending (en in zijn boek ‘Eén tegen allen’) las dat hij als misdienaar in het wijwatervat van de kerk geplast had, dan borrelde mijn mening weer op dat een burgemeester zich toch beter zou onthouden van dergelijke ontboezemingen. Dat noem ik geen ‘kwajongensstreken! Flauw van mij? Kleinzielig? Maar ja, mijn opvoeding dateert van de oude tijd, waarin ons aangeleerd werd dat men respect moest hebben voor een meerdere, een burgemeester, … Toen waren er nog mensen die zich afvroegen of de koning ook soms het watercloset moest bezoeken. Heeft een burgemeester dat nodig om sympathie op te wekken? Ik vind van niet!
Detailbeoordeling van de uitzending De bezoeken aan de vroegere onderwijsinstellingen ‘Sint-Bernarduscollege’ in Nieuwpoort en aan het college in Veurne, vond Jean-Marie leuk. In zijn plaats zou ik dat ook vinden. In Veurne schijnt er nochtans weinig overgebleven te zijn uit zijn tijd. In zijn boek ‘Eén tegen allen’ beweert hij dat hij destijds steeds het gevoel had een gevangenis binnen te gaan in plaats van dat college. Als buitenstaander vond ik dat saai.
Ook het bezoek aan het parlement, dat Jean-Marie zelf niet leuk vond, kon waarschijnlijk weinig mensen interesseren. Er was ook niets te zien. Ik begrijp overigens niet dat hij zo terugkijkt op zijn vijftien parlementaire jaren. “Ik kijk niet naar het verleden maar wel naar de toekomst”. Als men hem echter vraagt waarom hij zich heeft laten overtuigen om op 26 mei 2019 op de N-VA lijst te staan, dan antwoordt hij dat hij heimwee heeft naar het vragenuurtje van de donderdagen waarop hij het parlement toegesproken heeft.
In de aankondiging voor ‘Alloo bij Dedecker’ staat dat Jean-Marie slechts uitzonderlijk praat over zijn privéleven. Dat klopt helemaal niet. Het volstaat zijn memoires ‘Eén tegen allen’ te lezen. In mijn beoordeling van dat boek heb ik trouwens ook geschreven dat hij daarin te ver ging, over zijn vader bijvoorbeeld. Waarom moeten wij alles over hem weten, tot in het kleinste detail? Ik ben er zeker van dat heel wat kiezers houden van een volkse burgemeester maar dat moet toch niet betekenen dat hij zich volledig moet blootgeven en dat hij de pers altijd ter wille moet zijn.
Ik ben absoluut geen voorstander van de manier van vragenstellen van Allo. Maar ja, het is immers de bedoeling de VIP de kleren van het lijf te vragen, de domst mogelijke vragen eerst. Het strafste voorbeeld was zijn vraag aan JMD om eens op zijn handen te staan in de gang van de VRT. Het zou er nog aan ontbroken hebben dat JM dat zou gedaan hebben. Zelfs als hij dat nog zou gekund hebben.
Besluit Wat mijn bedoeling is van dit artikel? Mijn raad is goedbedoeld. Ik wil gewoon proberen hem ervan te overtuigen dat hij zich niet langer zou laten gebruiken door journalisten die enkel uit zijn op sensatie. Ik ken Alloo onvoldoende maar ik las ergens dat hij ‘journalistiek op een laag niveau’ bedrijft. En dat heeft hij in deze uitzending bevestigd.
Vroegere artikels over JMD ‘Jean-Marie Dedecker tegen allen' (map 'Politieke partijen') 28.01.2013 ‘Ik hou van hem, ik hou niet van hem’ (in de linkse kolom, map ’Politieke partijen’) ‘Wil jij op Jean-Marie Dedecker stemmen? Ben je wel zeker?’(in de map ‘Verkiezingen’)
Bronnen Alloo bij Dedecker: Mijn scheiding was een enorme mislukking’
Nog een afbraak: 'La Noble Rose' in Westende-bad onder de sloophamer!
Bij het lezen van ‘Het Nieuwsblad’ werd ik bijzonder getroffen door een artikel van Dany Van Loo met als titel ‘Oud hotel maakt plaats voor nieuw’. Je zou ook kunnen schrijven ‘Alweer een Erfgoedgebouw minder!’ Ik vernam namelijk uit dat artikel dat het hotel ‘La Noble Rose’ (‘Edele Roos’ maar nooit gebruikte benaming), op de hoek van de Henri Jasparlaan en de Meeuwenlaan, afgebroken wordt. En ze waren er al mee bezig! Ik wilde er snel nog een melancholische blik op gaan werpen. Te laat!!
Dat is geen beschermd gebouw, maar het heeft wel een rijke geschiedenis. Tijdens de eerste wereldoorlog werd het volledig vernield. Na de oorlog werd het wederopgebouwd. In 1922 kreeg architect David uit De Panne de opdracht voor het opmaken van de plannen voor een nieuwe Noble Rose. In 1923 werd het voor de oorlog overbekende hotel, heropend door Willy Van de Water, één van de weinige Belgen die toen actief was in de horecasector.
Ziehier vier foto’s die tonen hoe het gebouw/restaurant eruitzag in 1911 (gebouwd in 1909), in 1923 (omgeving nog niet afgewerkt), 1928 en in 1932. Toen de Duitsers opnieuw onze badplaats bezetten bij de start van WOII, werden alle logiesinrichtingen door hen opgeëist om er de troepen te kunnen inkwartieren.
Hieronder een foto uit de tijd dat het gebouw er toch al wat beter uitzag. Je kon er schijnbaar vooral oesters en kreeft eten maar toch ook een democratische ‘Stella Artois’ drinken.
Het pension/ de hostellerie was toen in handen van de familie Cromphout – Borgonjon.
Ik weet eigenlijk niet waarom de ‘Noble Rose’ altijd een hostellerie genoemd wordt/werd. Volgens Van Dale is dat namelijk een landelijk gelegen hotel.
Vanaf 1965 was de familie Joseph Van Bulck de uitbater. In 1994 kreeg het hotel een opfrissing en nam de zoon Eric Van Bulck met zijn echtgenote Christine en zoon Koen de zaak over.
Er kwam opnieuw een restaurant op de benedenverdieping. Het kende weinig succes en werd naderhand opgedoekt.
Zo zag het gebouw eruit in 1975
Een wat moderner beeld, geeft ook aan hoe het interieur eruitzag.
Het voormalig familiepension, werd ooit aangezien als een alternatief voor de duurdere hotels - het ‘Grand hotel Belle Vue’ en het intussen verdwenen ‘Westend Hotel’.
Toen Eric Van Bulck stierf in 2009 nam Bouve en Co het over en verhuurde de kamers.
Het hotel werd later omgetoverd tot een budgethotel* met Zeester en Zeeparel. * Hotel dat zich richt op gasten met een klein bestedingsbudget. Wordt tegen lage stichtingskosten opgezet en zeer efficiënt geëxploiteerd.
De families Dobbelaere en Bouve kochten het geheel en ze maakten er een 'Suitehotel' van. Het bood moderne suites aan met een aparte slaapkamer, een open woonruimte en een balkon.
Is dat al een kristal van de toekomstige parel Westende-bad? Burgemeester Jean-Marie Dedecker (LDD) lanceerde inderdaad een warme oproep naar bewoners en handelaars om mee te helpen aan die opwaardering. Volgens de lokale pers zou dit nieuw project al één bewijs zijn dat zijn oproep niet in dovemansoren gevallen is. Bij navraag bij ons nieuw bestuur blijkt dat niet te kloppen, want de vergunning werd nog afgeleverd door hun voorgangers. Het wordt in elk geval aangeprezen als geen ander: centraal in de badplaats, strategisch ingeplant dicht bij de tramhalte, een nieuw gezicht/aanblik. Nochtans wordt het vroeger hotel nu ook al decennialang de 'baken van Westende-bad’ genoemd.
Wat is men ermee van plan? Op dezelfde plek komt binnen afzienbare tijd het driesterren 'Belcasa Suitehotel'. “Onze groep BC Invest kocht onlangs het geheel op”, zegt Christophe Bouve. “Er komt een complex van drie verdiepingen, en een duplex op de derde, samen goed voor tien heel ruime flats met aparthotel-formule*, ontworpen door het architectenbureau Vandecasteele en Vanhooren uit Oostende. We onderzoeken ook nog de mogelijkheid om op het gelijkvloers ruimte te maken voor een klasserestaurant. Dat alles moet klaar zijn tegen Pasen volgend jaar”. * heeft alle voordelen van een hotel (reiniging - service - pension) en bestaat uit appartementen in plaats van kamers. Met Belcasa zou de bezoeker betaalbare luxe voorgeschoteld krijgen, met alles erop en eraan.
Foto Benny Proot
Poppenhuisje renoveren De projectontwikkelaar is van plan het aanpalend pand in de Jasparlaan, gekend als het ‘Poppenhuis’, volledig te renoveren. “Het is de bedoeling om het beschermde pand in ere te herstellen”, zegt Veerle Dobbelaere van BC Invest. "We kijken uit om daar ook een woonst in uit te bouwen. Dat gebeurt in samenwerking met de Vlaamse overheidsdienst Erfgoed, want we moeten ons daarvoor uiteraard aan heel wat regels houden.”
In de inventaris van het bouwkundig erfgoed wordt het beschreven als ‘Bewaarde cottage-karakteristieken, steil afgewolfd* zadeldak (nok evenwijdig met straat, leien), portaalerker onder leien luifel met ingewerkt balkon. Rechthoekige en korfbogige muuropeningen met bewaard houtwerk onder meer ruitvormige roedeverdeling in de bovenlichten.' * term die gebruikt wordt wanneer een uiteinde van de nok van een zadeldak is afgeschuind.
De LDD-denktank vond nochtans dat de historische panden in onze badplaats een weinig kwaliteitsvolle uitbouw én terras hebben en dat ze verdrongen zitten tussen hoge flatgebouwen?’ En nu dit!
Besluit Was het gebouw vervallen? Ik meen van niet? Kon het niet opgefrist worden om er aantrekkelijker uit te zien. Ik meen van wel. Even vroeg ik mij af of ons nieuw bestuur ook de weg aan het opgaan was van ‘wat oud is, moet weg’ Maar neen, bij navraag bleek dat zij er evenveel spijt van hebben als ik dat ons vorig bestuur die vergunning uitgereikt heeft.
Wat is de bedoeling met Westende-bad? Maken ze er, op het gebied van architectuur, een hypermoderne badplaats van of eerbiedigen ze de gebouwen met een erfgoedwaarde. Vermijden ze het contrast?
Westende-bad moet opnieuw de parel van de kust worden (deel 2)
Onderzoek naar de mogelijkheden Iedereen weet, sterker zelfs, iedereen verwacht dat Jean-Marie zijn beloften en de verwachtingen van zijn kiezers, snel zal willen nakomen. Dat betekent echter niet dat het Dedecker-plan, holderdebolder zal verwezenlijkt worden. En de gemeente staat er niet alleen voor. Een breed onderzoek besteld door de provincie West-Vlaanderen en het departement Omgeving van de Vlaamse Overheid wordt nauw ondersteund door het gemeentebestuur van Middelkerke. Uitvoerders Maat-ontwerpers en Endeavour, Anno Architects en Voorland moeten oplossingen bieden: op gebied van ruimtelijke ordening en herstelstrategie. Ze gingen hiervoor een samenwerking aan met handelaars en inwoners via workshops.Tussen maandag 21 en vrijdag 25 januari 2019 werd kernachtig aan het onderzoek voortgewerkt.
Algemene opvatting Volgens de onderzoekers moet het onderzoek zich toespitsen op 5 sociaal-ruimtelijke doelstellingen en volgens twee snelheden evolueren.
Herstel van de centrumfunctie door een betere verhouding tussen woon- en werkgebouwen te creëren
De duurzame opwaardering van gebouwen stimuleren door vernieuwende bouwvoorschriften en strengere controles op woonkwaliteit uit te voeren.
De unieke publieke ruimte moet in ere hersteld worden door het opfrissen van pleinen en straten.
De meerwaarde van de nabije, omliggende natuur moet de levenskwaliteit in Westende-Bad gunstig beïnvloeden.
Naast die ruimtelijke uitdagingen werd duidelijk dat een aantal acute sociale - en veiligheidsproblemen zoals kansarmoede, vereenzaming en verloedering manifest aanwezig zijn. Het gemeentebestuur zal die opmerkingen ter harte nemen en een kortetermijnagenda opstellen om die problemen aan te pakken.
Wie problemen veroorzaakt, zal binnen de mogelijkheden van hun bestuur berispt worden.
Enkele specifieke doelstellingen – de pijnpunten Op vrijdag 25 januari om 16 uur kon iedereen, die dat wilde, kennismaken met de eerste onderzoeksresultaten. De opkomst was groot.
Foto Benny Proot
Burgemeester Jean-Marie Dedecker (LDD) stelde een aantal concrete actiepunten voor in de ‘oude tennisclub’, de ondergrondse zaal van Padel on the Beach in de Priorijlaan. De lijst pijnpunten lijkt eindeloos. "Westende-Bad is als een eiland tussen Nieuwpoort, Westende-Dorp, Middelkerke en de polders", luidde de analyse van de onderzoeksbureaus. “Je vindt nog voorbeelden van knappe architectuur, maar slechts fragmentarisch”, zegt architect Frédéric Rasier van Maat-Ontwerpers. Er werden problemen aangehaald als leegstaande of te kleine handelspanden. "Er is heel wat werk aan de winkel om Westende-Bad weer aantrekkelijk te maken voor toeristen én bewoners", zei Jean-Marie.
Concreet kunnen volgende projecten vermeld worden:
Rauschenbergplein De horecazaak en padel blijven, maar het stenen plein en de weinig gebruikte tennisvelden verdwijnen. “In de plaats komen ondergrondse garages die we zullen verkopen. Het ontwerp van dit plein wordt voor een groot stuk meegenomen in de uitbreiding van de zeedijk. Hetzelfde studiebureau mag de plannen verder ontwikkelen om een vloeiend, modern en visueel geheel te vormen. De herinrichting van het plein moet leiden tot een nieuw kloppend hart van ’t Bad. In plaats van een scheiding te blijven tussen oost en west in Westende-Bad moet het een verbinding worden, met een ondergrondse parking en bovengronds een prachtig park. Op het plein gaat de aandacht naar fietsers en voetgangers. De werken aan de zeedijk zullen eind volgend jaar starten. Het Rauschenbergplein volgt later.”
De Badenlaan De laan, die als voorname toegangsweg naar Westende-Bad leidt, oogt niet gezellig. Ze moet beter zichtbaar worden, zo stellen de onderzoekers. Ze vraagt vooral een leuke en duidelijke ontsluiting. Bomen langs de baan moeten het perspectief naar de kerk en badplaats begeleiden. Tussen de (nieuwe) parking en het kerkplein moet een riante loper komen en in de kerk zelf een infopunt. Het ‘Cenakel’, waar veel verenigingen samenkomen, verdient een opfrissing.
Alle partijen willen in de laan een gezonde mix van huur- en koopwoningen.
Bijzondere aanpak van de pleinen en straten De straten vol aaneengeschakelde garageboxen worden gehekeld. Je mag er niet voor parkeren en een mooi uitzicht bieden ze natuurlijk niet.
Veel straten worden gekenmerkt door halfhoge muurtjes en bloembakken, trapjes en dorpels.
Gebouwen De historische panden hebben vaak een weinig kwaliteitsvolle uitbouw én terras. Ze zitten verdrongen tussen hoge flatgebouwen. Aan wat bestaat, zal wel weinig kunnen gedaan worden, neem ik aan.
Westende-Bad telt weinig permanente bewoning, een groot aantal verouderde woningen en nogal wat leegstand. Een grote groep inwoners leeft in acute armoede en de omgeving moet aangepakt worden. De goedkoopste flats vind je hier en dat zegt veel over de kwaliteit ervan. De burgemeester lanceerde meteen ook een waarschuwing naar de immosector. “De tijd om konijnenkoten van 18 vierkante meter te bouwen is voorbij. De kwaliteit van de gebouwen moet hoger en daar kunnen we als gemeente wel degelijk nauwlettend op toezien. De verloedering moet definitief stoppen.”
Investeren in netheid Het publiek domein moet beter onderhouden worden. Er zal verder geïnvesteerd worden in netheid maar daarbij worden ook inspanningen gevraagd van de bewoners zelf.
Het dichterbij brengen van het polderlandschap Op het eerste gezicht is het moeilijk om zich voor te stellen wat daarmee bedoeld wordt. Schepen voor Openbare Werken Eddy Van Muysewinckel gaf mij wat meer uitleg. Er komen opgehoogde grasduinen met daartussen wandelpaden. Enkele wegen tussen het centrum van de badplaats en het achterliggend polderschap zullen aangepast worden om voor een vloeiende verbinding te zorgen.
Combineren van zorg- en ontmoetingsplaatsen Van de kapel een infopunt maken kan daarvoor als eerste voorbeeld aangehaald worden. Zoals in de meeste parochies zal na samenspraak met de kerkelijke overheid op gepaste wijze gebruik gemaakt worden van de kapel als ontspanningsoord.
Het Sint-Laureinsstrand kan ‘Klein Ibiza’ aan de kust worden. Ibiza heeft vele kleine en een aantal grotere stranden. In het noorden en het oosten is het vaak wat rustiger, wat ongedwongener en zijn er meer idyllische plekjes.
De Calidris moet weer een jeugd-, cultuur- en sportcentrum worden met aan het strand een catamaranzone* en getijdenzwembad** en aan de Kwinte een surfzone. * Een catamaran is een vaartuig met twee drijvende delen (de rompen), die boven de waterlijn parallel aan elkaar gemonteerd zijn. Door deze constructie heeft een catamaran een grote aanvangsstabiliteit, terwijl het een lage weerstand heeft, hetgeen resulteert in een grotere snelheid dan bij gewone vaartuigen ** bad dat gevuld wordt bij hoog water en dat vol blijft bij eb
Er moeten nieuwe evenementen georganiseerd worden.
Besluit Voorwaar plannen waar grote ambitie van uitstraalt. Zal het budget dat allemaal toelaten? Iedereen wist dat er heel wat nodig was om Westende-bad toe te laten om opnieuw zijn voet te zetten naast andere badplaatsen aan de Vlaamse kust. Laten wij hopen dat ons nieuw bestuur dat allemaal met succes kan realiseren. We mogen niet ontkennen dat de vorige bestuursploeg al enkele initiatieven in gang zette. Jean-Marie en zijn ploeg hebben wel belangrijke aanpassingen uitgevoerd en willen daar nu meer vaart achter zetten.
Bronnen “Masterplan moet badplaats uit het slop halen: Dit moet opnieuw de Parel van de Kust worden” 26/01/2019 door Dany Van Loo in HNB
Westende-bad moet opnieuw de parel van de kust worden! (deel 1)
Door zijn glans kan een parel dienen als sieraad. Parelmoer klit de rond het middelpunt gerangschikte microkristallen aan elkaar. Na 100 – 105 jaar bladdert dat echter af en zo komt het dat een parel zijn waarde verliest.
De sierwaarde van een parel hangt af van zeven factoren, de glans, vorm, kleur, grootte, perfectie, symmetrie en structuur van het parelmoer, waarbij de glans het belangrijkste is. Gezien de uitgebreide plannen van de LDD, is het moeilijk te voorspellen welke van die factoren de partij allemaal wenst te wijzigen. Zo te zien, zouden ze wel eens allemaal aan bod kunnen komen al zullen de glans en perfectie en de kleur (meer groen) het grondigst aangepakt worden.
Waarom werd Westende-bad destijds ‘Parel van de Kust’ genoemd? De slogan werd voor het eerst gebruikt in 1954 door Dr Van Damme, ooit schepen van Westende, stichter van een moederhuis op de badplaats en op dat ogenblik Voorzitter van de VVV (Vereniging voor Vreemdelingenverkeer). Hij zei toen dat Westende opnieuw de mooiste parel aan de kroon van de kust moest worden. ‘Opnieuw’, zei hij, dat betekent dat hij toen dacht aan de tientallen jaren waarin Westende-bad, heel wat bijzondere troeven kon voorleggen: de luxueuze hotels ‘Westend Palace’ en ‘Grand Hôtel Belle-Vue’, de druk bespeelde tennispleinen in de Priorijlaan, twee minigolfen één al sedert 1931), de ‘Concours de plage’, de fortenbouwwedstrijden, zijn vele mooie cottages met smaakvol aangelegde tuinen, zijn mooie kapel, zijn openluchtbad (in 1935 het eerste van de Vlaamse kust!) met daaronder een restaurant, zijn kursaal, …
Marc Constandt heeft in zijn zeer verdienstelijke boeken onze badplaats van weleer al vaak bewierookt, onder andere in ‘Westende, de parel van de kust: de geschiedenis van Westende-Bad van 1945 tot 1976’. Die ‘monumenten’ waren er weliswaar ook nog in 1954 maar ze hadden niet meer de uitstraling van voorheen. Er werd toen een heus reclame-offensief ingezet, waarin de nadruk niet meer gelegd werd op ‘monumenten’ maar op strand, duinen, geen verblijftaks, gratis baden, op paardrijden in de pas opgerichte manege, zeilsport, en ja zelfs op kamperen, een nieuw verschijnsel. Onze badplaats werd toen ook gepromoot als familiebadplaats. Als het bestaan van twee stranden Westende-bad en Sint-Laureins ook als een troef aangegeven wordt, dan is dat niet meer, zoals vroeger, omdat men Sint-Laureins beschouwde als het ‘strand van de armen en van de dorpsbewoners’ en Westende-bad als ‘Plage de l’Elite’.
Uit Gemeentearchief Uit bezit van Clara Jacobs
Uit archief Ronny Van Troostenberghe Uit Gemeentearchief
Ook later werd Westende nog als parel beschouwd. Getuige hiervan onderstaande postkaart.
Nu beweren bijna alle Vlaamse kustplaatsen ‘de’ of ‘een’ parel van de kust te zijn: Blankenberge, De Panne, Knokke-Heist, Nieuwpoort, … Westende-bad kan zich daar helaas niet meer mee meten. Het Westend-hotel bestaat niet meer, de ‘Belle Vue’ verloor zijn hotelfunctie die vervangen werd door appartementen, de tenniscourts aan de Priorijlaan worden veel minder gebruikt dan vroeger, een manege is er niet meer evenmin als een openluchtzwembad en één van de miniatuurgolfen. Vandaag kan iedereen zien hoe de parel van destijds zijn schittering verloren heeft.
Het is dus logisch dat ons nieuw bestuur daar iets wil aan doen. Het zal nu wel niet mogelijk zijn om dezelfde glans van vroeger weer aan te bieden. Dat hoeft natuurlijk niet want sinds 1936 toen ‘Vakantie voor iedereen’ ingevoerd werd, is het toeristenpubliek ook hetzelfde niet meer als vroeger en zijn de noden fel gewijzigd. De parel moet dus met een totaal nieuw product opgeblonken worden.
Welke algemene doelstelling stelt zich LDD? Zelfs toen ze nog in de oppositie zaten, noemden de voormannen van de LDD Westende-bad al de ‘Borinage van de kust’. De Borinage is een streek in de Waalse provincie Henegouwen, dat bekend stond ‘als ‘het kloppend hart’ van de steenkoolindustrie.
De Borinage vormde jarenlang een bron van welvaart, maar op zeker ogenblik begon de motor te sputteren. De mijnen konden steeds minder concurreren met buitenlandse collega's. Eén na één sloten ze hun poorten. In 1976 viel het doek voor de allerlaatste actieve mijn. Alhoewel de toestand in Wallonië veel erger was dan bij ons en de Borinage steeds meer overhelde naar het totaal verval, vond JMD dat de toestand in Westende-bad daarmee toch kon vergeleken worden. ‘Verkommerd, verloederd’ heet dat hier. Nu hij de macht daartoe heeft, wil hij daaraan iets doen, wat zeg ik, hij wil er een Marshallplan op loslaten. Dat plan genoemd naar de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken George Marshall voorzag op 5 juni 1948 in omvangrijke hulp aan Europa, (10 miljard dollar om te starten) zowel aan de winnaars als aan de verliezers. Die hulp moest Europa weer stabiliseren en het immuun maken tegen de dreigende communistische opmars. Ons gemeentebestuur wil, alle verhoudingen in acht genomen, toch ook 30 miljoen euro besteden aan Westende-bad: 20 miljoen om van de zeedijk één van de mooiste aan de kust te maken, 6 miljoen voor een parkeergebouw voor 450 wagens in de Badenlaan, beslissingen van de vorige bestuursploeg en nog 4 miljoen voor één van de meest centrale plaatsen: het Rauschenbergplein.
Vandaag spreekt men van een ‘masterplan’. Dat is een allesomvattend plan voor de ontwikkeling van een gebied. De idee voor zo’n plan voor Westende-Bad is niet nieuw. Voormalig gedeputeerde Franky De Block (SP.A) liet in 2017 bij de persvoorstelling van het provinciebudget ook al weten dat “de verloedering en verkommering moesten worden aangepakt”.
Naar aanleiding van het provinciaal project ‘Plaatsbepalers’ werden burgers toen al uitgenodigd om mee te denken over de ruimtelijke toekomst van hun regio. De bevindingen voor Westende-Bad waren toen ontluisterend. Met dit Masterplan wilden de Provincie, de Vlaamse overheid en de toenmalige meerderheid in de gemeente een antwoord bieden op de uitdagingen. Tom Dedecker (LDD) reageerde toen scherp op de toestand van de badplaats. “De analyse van de plaatsbepalers is volkomen terecht. De verloedering van Westende-Bad wordt door onze partij al jaren aangeklaagd”, sneerde Dedecker. “Een masterplan dat vanuit diverse perspectieven wordt bekeken, zowel economisch, infrastructureel als sociaal, is echt noodzakelijk voor de redding van de badplaats. De huidige (lees nu ‘vroegere’) meerderheid heeft de voorbije vijftien jaar gewoon niets gedaan en de situatie verder laten verloederen. Ik heb het destijds dan ook smalend, maar niet helemaal onterecht de ‘Borinage van de kust’ genoemd. Buiten de realisatie van een nieuwe surfclub is hier niets verwezenlijkt. Het is vijf voor twaalf voor Westende-Bad. Onze partij heeft in ieder geval een duidelijk plan en dat zullen we in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen voorstellen.”
Toenmalig schepen van Openbare Werken Liliane Pylyser-Dewulf (CD&V) was zeker ook te vinden voor de samenwerking met de provincie en het opstellen van een masterplan. “De provincie ziet niet alleen in Westende-Bad, maar ook in andere badplaatsen patronen van een achtergestelde woonkwaliteit en leefbaarheid terugkomen”, zei de schepen. “Voor onze badplaats vertaalt het initiatief zich inderdaad in een masterplan voor de herinrichting van de woon- en handelskernen. Het plan zal trouwens aansluiten op een aantal initiatieven die al volop voorbereid worden zoals de herinrichting van het Rauschenbergplein en de vernieuwing van de zeedijk en de omliggende pleinen.”
(wordt vervolgd: volgende week ‘Wat wil LDD concreet?’)
Bron De foto’s werden ontleend aan‘Westende, de parel van de kust: de geschiedenis van Westende-Bad van 1945 tot 1976’. Van Marc Constandt.
Middelkerke: moet men voor een diamanten huwelijk gefeliciteerd worden?
Als een paar zijn diamanten huwelijk viert, dan zijn ze zestig jaar getrouwd. Dat is zeker een bijzonder moment want als je trouwt beloof je de rest van je leven samen te zijn/blijven. Zestig jaar leuke en slechte tijden meegemaakt, ‘lief en leed gedeeld’, maar nog steeds samen. Het zou oneerbiedig zijn om te schrijven dat het een prestatie is om het zo lang uit te houden. Je doet dat uit liefde, je helpt elkaar en verzorgt elkaar zolang je eigen gezondheidstoestand het toelaat.
Ik ben dan ook van mening dat dit bijzonder moment gelukwensen verdient van familie en vrienden.
Meestal worden de kinderen en kleinkinderen van het jubilerend paar uitgenodigd om daarvan een mooi feest te maken, met de nodige verrassingen, samen met de naaste familie, de vrienden en eventueel de buren waarmee een goede relatie onderhouden wordt. Voor de ‘oudjes’ wordt dat een onvergetelijk moment. Op de ontvangen kaartjes met gelukwensen drukken de afzenders meestal een wens uit voor ‘nog enkele gezonde jaren samen’, 'voor een geslaagd feest'. De jubilarissen worden geloofd om hun goede eigenschappen en ze worden zelfs, verdiend of niet, als voorbeelden afgeschilderd voor hun nakomelingen. Dat is wat men 'de roes van het jubileum' noemt ...
De gemeente en het koningshuis willen ook het ‘evenement’ niet zomaar voorbij laten gaan.
Het feestvierend echtpaar ontvangt ‘blijken van belangstelling’ uit het koningshuis Honderdjarigen en 100-plussers, geestelijken die 50, 60, 65 en 70 jaar gewijd zijn en echtparen die hun gouden, diamanten, briljanten, platina of radium bruiloft vieren ontvangen persoonlijke gelukwensen van de vorsten. Briljanten echtparen krijgen er zelfs een geschenk bovenop en wie nog langer gehuwd is, krijgt zelfs bezoek uit Brussel. Dat is tenminste wat voorzien is volgens een onderstaande bron.
De gemeente kan natuurlijk niet achterblijven Wie 50, 60, 65 of 70 jaar gehuwd is en in Middelkerke woont, heeft recht op een huldiging door het gemeentebestuur. Je hoeft hiervoor zelf niets te ondernemen: het gemeentebestuur beschikt zelf over alle gegevens van de koppels die in aanmerking komen voor een huwelijksjubileum. Het gebeurt wel eens dat hun lijst onvolledig is of dat ze een koppel vergeten. Wie 50 jaar gehuwd is, wordt door de gemeente uitgenodigd naar een gezamenlijke viering. Vroeger werden alle koppels die hun gouden bruiloft vierden, afzonderlijk gehuldigd. Omdat het aantal gouden koppels, door de stijging van de levensduur, de laatste jaren fel gegroeid is, wil men het schepencollege een beetje ontzien.
Wie 60, 65 en 70 jaar gehuwd is, wordt gevraagd of een afvaardiging van het college ten huize van of in een feestlokaal in Middelkerke gewenst is, omstreeks de feestdatum. Uiteraard wordt niemand verplicht op die uitnodiging in te gaan. In het bevestigend geval wordt de dame in de bloemetjes gezet, krijgt het paar een geschenk (dikwijls een kunstwerk), een kopie van de huwelijksakte en worden door het college van burgemeester en schepenen de gelukwensen van zijne majesteit de koning en van de lokale bevolking overgemaakt. Samen met de familie wordt er tenslotte een glaasje gedronken op het jubilerend paar, hun verleden en hun toekomst. Wie het wenst, krijgt een artikeltje met foto in de krant. Daarin wordt in het kort het leven/de loopbaan van het paar beschreven.
Het wettelijk samenwonen wordt gelijkgesteld met het huwelijk maar 50 of 60 jaar geleden was dat nog niet in de mode.
Is dat in alle gemeenten hetzelfde? De huldigingen verlopen doorgaans overal op dezelfde manier. Sommige gemeenten, vooral de grotere, gaan nog verder in het groeperen van de vieringen: de gouden paren worden samen gehuldigd met de diamanten en met de briljanten. Er zijn ook gemeenten die een geldbedrag van 100 of 125 of 150 euro aanbieden bij een diamanten bruiloft, ik neem aan in de plaats van een geschenk.
Besluit Persoonlijk vind ik dat men dergelijke huldigingen belangrijk moet blijven vinden. Een telegram of een kaartje met gelukwensen is toch het minste wat men kan vragen!
De overgave/overname van dienst bij de burgemeesterswissel in Middelkerke?
Tijdens mijn loopbaan heb ik het zelf enkele keren kunnen zien en vaststellen. Een overgave van een commando verloopt niet altijd in de beste verstandhouding. Bij ons was er meestal een overdrachtsperiode van een veertiental dagen voorzien. De aankomende kon soms niet wachten tot de dag van de officiële overdracht om zijn plannen te verkondigen … en om zich (te vroeg) te moeien met het werk van de vertrekkende. Deze ziet vaak met lede ogen dat de opvolger van plan is wijzigingen aan te brengen aan het beleid of aan de infrastructuur en dat bevalt hem niet altijd. Nochtans is het volgens mij gezond dat opeenvolgend verschillende meningen en methodes aan bod komen.
In de politiek is dat enigszins anders. Daar gaat het over partijen die strijden om de macht. Als er een andere partij de touwtjes in handen krijgt, dan is de relatie dikwijls verzuurd, zeker als de nieuwe burgemeester al zes of meer jaren in de gemeenteraad zetelde en regelmatig het vuur aan de schenen legde van de oude. Dat hoeft niet zo te zijn. Een politicus weet dat zijn of haar positie afhangt van verkiezingen en dat aan mooie liedjes een einde kan komen. Als men dan toch 18 jaar kan regeren en zich min of meer arrogant en machtswellustig gedragen heeft, dan valt een ‘afdanking’ vaak niet in goede aarde. In Oostende werden de socialisten, die jarenlang de wet dicteerden, ook afgedankt. De oude en de nieuwe burgemeester ‘regeerden’ al samen in de vorige legislatuur. Johan en Bart zijn nochtans niet de beste politieke vrienden maar Johan Vande Lanotte heeft in elk geval op een correcte manier zijn macht overgedragen aan Bart Tommelein. Hij heeft hem een overdrachtsnota overhandigd met dertig projecten die lopende zijn en wat nog moet gebeuren.
Hij verklaarde daarbij: ‘Ik bereid alle dossiers voor, zodat ik ze op een professionele en correcte manier kan doorgeven. Zo gaat er geen tijd verloren voor Oostende. Dat eergevoel heb ik wel.’
En … hoe verliep dat in Middelkerke na de verkiezingen van 14 oktober 2018? Wilden Janna, Michel en Liliane niet dat het nieuw bestuur in Middelkerke, de ‘passie van Michel’,over alle troeven kon beschikken om hun gemeente goed te besturen? Vreesden ze dat de nieuwe het misschien beter zouden kunnen doen? Bronnen binnen de administratie bevestigen inderdaad dat het "een moeilijke overgang” was in Middelkerke: "Er is geen overdrachtsakte opgesteld. Meer nog: er is geen gesprek geweest."
Wat verwijtJean-Marie Dedecker aan zijn voorgangers? "De uittredende Open VLD heeft ons geboycot. De afgelopen maanden was er geen overdracht van dossiers, werd niks besproken met onze voorgangers en kregen personeelsleden in het gemeentehuis zelfs een verbod opgelegd om met ons te spreken. Van augustus tot eind december werd amper één gemeenteraad gehouden, maar wel verschillende schepencolleges. Eind december is het vorige schepencollege nog één keer bijeengekomen om in alle haast 170 punten, waarvan een derde bouwdossiers van bevriende promotors, goed te keuren. De vorige beleidsbepalers hebben na de verkiezingen geen enkele verantwoordelijkheidszin aan de dag gelegd. Dit was frustrerend voor ons, maar vooral voor het gemeentepersoneel en onze inwoners.”
Burgemeester Jean-Marie Dedecker beweert verder dat zijn kantoor in het gemeentehuis volledig 'leeggeroofd' was: “Documenten, attributen, dossiers: allemaal weg, verdwenen of vernietigd. Handboeken, leidraden en wetteksten zijn met de noorderzon verdwenen. In het gemeentehuis blijft helemaal niks meer over. Er lag zelfs geen paperclip meer. Ik ben snel wat bureaumateriaal gaan kopen. Mij wordt bevestigd door verschillende mensen dat de afgelopen weken bestelwagens met stapels papieren en boeken zijn weggereden naar de verbrandingsoven. En als documenten en dossiers op zo’n wijze worden verwijderd, kan dat evengoed met een simpele druk op de delete-toets van een computer. Niet alleen mijn kantoor, ook dat van de nieuwe schepen Eddy Van Muysewinkel, de opvolger van Pylyser-Dewulf, is leeg. Die leegroof zit mij hoog, vooral op principieel gebied. Ik had wel verwacht dat er zaken zouden zijn verdwenen. Maar er was geen muis meer in de kast.”
Eerste schepen en voorzitter van de gemeenteraad Tom Dedecker voegde daar op de installatievergadering van het nieuw bestuur aan toe: ‘Dit zijn allemaal zaken aangekocht met geld van de gemeentekas en betaald door de belastingbetaler.’
VTM werd zelfs uitgenodigd om de beweringen van de burgemeester hard te maken. Zo kon iedereen zien dat de boekenplanken en kasten leeg waren. Verkleuringen op de muur toonden zelfs waar ooit een kast stond.
In alle kranten en in Facebook werd er over geschreven. Iedereen weet het dus.
De eerstkomende gemeenteraad van 17 januari 2019 zou daardoor zelfs moeten uitgesteld worden tot volgende maand omdat er geen punten zijn om op de agenda te plaatsen. Alles moet opnieuw opgezocht worden. "We lopen een maandje vertraging op, maar op lange termijn zullen er geen problemen zijn", zegt Dedecker.
De reactie van ex-burgemeester Janna Opstaele Oud-burgemeester Janna Rommel-Opstaele (Open Vld) doet de verhalen af als nonsens:
"Ik weet niet wat meneer Dedecker bedoelt. Ik heb mijn privéspullen meegenomen, maar geen dossiers. Als er een tapijt van mij lag, dan mag ik dat toch meenemen?Misschien is meneer Dedecker nog niet helemaal mee in het computertijdperk, maar alles is digitaal te raadplegen. Er is niets verdwenen! Ik was sinds de verkiezingen, net zoals meneer Dedecker alle dagen op het stadhuis. Mijn deur stond altijd open, maar hij is nooit langsgekomen. Hij zat ook elke dag bij de secretaris. Bovendien wil hij van nul beginnen, dus ik weet niet wat er moet overgedragen worden.Hij kan zijn kasten vullen met nieuwe dossiers. Alle dossiers liggen in het gemeentehuis, bij de ambtenaren die daarvoor bevoegd zijn. Hij kan alles terugvinden op de computers. Hij moet beter kijken in plaats van mij zwart te maken.’
Dat de eerstkomende gemeenteraad wordt uitgesteld heeft volgens de vorige burgemeester niets te maken met de dossiers.
De uitleg van ex-schepen Liliane Pylyser – Dewulf Liliane stuurde mij een mail, waarmee ze één en ander wenste te verduidelijken in verband met de verdwenen/ ‘geroofde’ dossiers. Welke dossiers stonden in mijn bureaukast en zou ik zogezegd meegenomen hebben naar huis? Hoe verloopt de opstelling en behandeling van een dossier?
De betrokken administratie (in mijn geval de technische dienst) maakt de dossiers op voor het schepencollege. Ze worden op dit college geplaatst na visum door de betrokken schepen. De administratie moet dus de betrokken schepen vooraf informeren en met hem/haar het dossier bespreken.
De schepen kan, als hij/zij dat wil, van elk dossier een kopie vragen, er persoonlijke aantekeningen op plaatsen en daarna in zijn/haar kast zetten voor verdere evolutie (bijvoorbeeld de opmaak van een RUP duurt gemiddeld 2 jaar met verschillende stappen). Het is de betrokken schepen die in het schepencollege het dossier uiteenzet; normaal wordt dan een collegiale beslissing genomen.
De agenda voor de gemeenteraad wordt goedgekeurd door het schepencollege. Op de gemeenteraad moet de betrokken schepen zijn dossier uitleggen aan de gemeenteraad! Alle dossiers in mijn kasten waren dergelijke persoonlijke dossiers...
Boeken met wetteksten over stedenbouw staan digitaal opgeslagen bij de stedenbouwkundige ambtenaar; als er info nodig was zocht hij die op en stuurde hij die per mail naar mij.
Hoe zou ik dus wetboeken, ‘betaald met belastinggeld’, meegepikt hebben???
De ‘verdwenen kast’
De dienst participatie was een bevoegdheid van de vorige burgemeester; deze dienst had zijn bureau naast de hare. Gezien deze dienst niet meer onder Dedecker viel, werd deze dienst verhuisd naar een ander bureau verder in de gang. Van Janna mochten ze hun kast meenemen! Dedecker wist dat allemaal! Hij is de kast gaan bekijken maar moest toch stoer doen.
Agenda van de gemeenteraad van 17 januari 2019. Alle gegevens zijn al doorgegeven en gemakkelijk te controleren. Zoveel leugens....
Wie heeft er nu gelijk? Bronnen binnen de administratie van de gemeente bevestigen dat het kantoor volledig leeg was. De dossiers, over de zaken die al beslist zijn, liggen inderdaad bij de bevoegde diensten. Maar de politieke dossiers, over zaken die nog niet beslist zijn, en de wetboeken lijken inderdaad verdwenen.
"Ik denk dat het een stukje wraak is voor de oppositie die we de afgelopen jaren hebben gevoerd", zegt Dedecker. "Er is ook heel wat jaloersheid over ons resultaat, want wij zijn verkozen met een absolute meerderheid. Dit zijn echt stuiptrekkingen van het oude beleid." Dedecker noemde Open VLD slechte verliezers en wacht nog altijd op felicitaties.
"Ik ben niet iemand die aan wraak doet", zegt de vorige burgemeester. "Dedecker is nog maar pas burgemeester en hij begint meteen weer met beschuldigen. Dat is heel jammer. Ik dacht dat hij tevreden zou zijn nu hij burgemeester is, maar blijkbaar niet. Dit is niet gepast voor een burgemeester."
Bronnen Het Nieuwsblad: De wraak van de ex-burgemeester: “Wie aan de kant geschoven wordt, kan al eens zuur worden” 04/01/2019 door Jeroen Deblaere & Paul Demeyer Het Laatste Nieuws: Nieuwe foto’s tonen “leeggeroofd” gemeentehuis Middelkerke: “Dossiers vermoedelijk naar verbrandingsoven gebracht” door Timmy Van Assche 04 januari 2019
Jean-Marie Dedecker – N-VA een verhaal van haat en liefde of geen van beide?
Wie zou dat beeld kunnen vergeten dat zich dertien jaar geleden afspeelde in een schminkzaaltje van de VRT? Wij zagen toen een ontgoochelde, boze JMD die de vraag van Bart Dewever ‘gij zult mij geen hand willen drukken zeker?’ onbeantwoord liet en zich alleen liet ontvallen ‘Dat zijn geen manieren, hé?’
Wat was er gebeurd? Laten wij eerst even in het kort de politieke loopbaan van Jean-Marie Dedecker overlopen.
Bij de VLD en zeer kortstondig bij de N-VA Jean-Marie Dedecker werd bij de VLD (door Verhofstadt) als wit konijn binnengehaald voor de federale verkiezingen van 13 juni 1999. Hij haalde 52.492 voorkeurstemmen en werd rechtstreeks verkozen. Hij zetelde als senator van 13 juni 1999 tot 15 juli 2004, daarna was hij lid van het Vlaams Parlement en tegelijk gemeenschapssenator voor VLD – Vivant van 22.7.2004 – 16.10.2006 JMD was jarenlang erg populair bij de rechtse kiezers van de VLD, maar steeds minder bij de VLD-top die een uitgesproken linkse koers ging varen en de eigen macht en carrière veel belangrijker vond dan politieke principes of het partijbelang.
Op 11 oktober 2006 meldt VLD-voorzitter Bart Somers in een persconferentie dat hij Dedecker niet langer in de partij wenst. ‘s Avonds komt het partijbestuur samen om de uitsluitingsprocedure op te starten. Eerder op de dag werd Dedecker al uit de VLD-fractie van Oostende geweerd. Volgens Somers heeft Dedecker zich de voorbije dagen laten zien als een ”onverbeterlijke ruziemaker en nestbevuiler”. Nog volgens Somers heeft hij door ruzie te stoken zware schade toegebracht aan de VLD in Oostende. JMD was immers van 2001 tot 2012 gemeenteraadslid van Oostende.
Zijn ontslag was de voorspelbare ontknoping van een reeks frontale aanvaringen van Dedecker met de partijtop. Zijn ongezouten standpunten over het vreemdelingenstemrecht en het cordon sanitaire waren voor Verhofstadt en Somers een voortdurende bron van ergernis. Bij een rechtsreeks duel voor het voorzitterschap moest Dedecker maar nipt de duimen leggen voor de kandidaat van het politbureau van de VLD. Er kwam een flinke portie creatief rekenwerk aan te pas om Somers tot winnaar uit te roepen. Lees hier meer over in mijn artikel ‘JMD één tegen allen?)
Na zijn ontslag zetelde JMD als onafhankelijke (14.10 – 3.12.2006) in de Vlaamse Raad. Hij richtte op 17 november 2006, samen met enkele medestanders, waaronder Boudewijn Bouckaert, de denktank Cassandra op.
Eind 2006 maakte Dedecker zich lid van de N-VA die een kartel gevormd had met de CD&V. Dat stond de oranje partij niet aan, zogezegd vanwege de stijl van Dedecker. Ze dreigden dan ook het kartel met de Vlaams-nationalisten op te zeggen. De Wever, die toen nog een kleine partij voorzat, koos voor het kartel en zegde het 10 dagen-lidmaatschap van Jean-Marie op. Hij zetelde gedurende die korte tijd ook in de Vlaamse Raad voor N-VA en daarna (11 december 2006 - 27 juni 2007) opnieuw als onafhankelijke.
De stichting van LDD Geen VLD, geen N-VA meer, maar Cassandra besloot dat er voldoende basis was voor een nieuwe liberale partij in Vlaanderen. Op 4 januari 2007 lichtte Dedecker zijn plannen toe door te stellen het Vlaamse partijpolitieke equivalent te willen zijn van Geert Wilders en Pim Fortuyn. Hij noemde zijn project een gezond rechtse politieke formatie.
De nieuwe politieke partij werd dan ook op 19 januari 2007 officieel voorgesteld aan de pers als Lijst Dedecker, Partij van het Gezond Verstand. (LDD) Op 19 mei 2007 hield de partij een grote verkiezingsmeeting te Antwerpen in de aanloop naar haar eerste (federale) verkiezingsdeelname op 10 juni 2007. Er waren ruim 600 aanwezigen. De partij behaalde verrassend 6,5% van de stemmen, goed voor vijf zetels in de Kamer voor Volksvertegenwoordigers. Eén daarvan werd bezet door JMD (10.6.2007 – 12.6.2010) Hij moest daarvoor wel ontslag nemen in het Vlaams parlement en als gemeenschapssenator, mandaat dat hij bekleedde voor zijn eigen partij van volksvertegenwoordiger kieskring West-Vlaanderen (13 juni 2010 - 24 mei 2014)
Er werd ook een Senaatszetel behaald.
Bij de Vlaamse verkiezingen op 7 juni 2009 behaalde LDD maar liefst 313.176 stemmen, 7,62% of 8 zetels. De glorietijd voor de partij!
Tussen 2009 en 2014 zetelde Eppink als eerste opvolger van lijsttrekker Jean-Marie Dedecker, die zijn zetel niet opnam, voor LDD in het Europees Parlement. Eppink is het enige Europees parlementslid ooit geweest van de Lijst Dedecker. Hij maakte er deel uit van de eurosceptische fractie van Europese Conservatieven en Reformisten..
Bij de federale verkiezingen op 13 juni 2010 waren de resultaten teleurstellend: ‘slechts’ 150.577 stemmen, 3,7% en maar 1 zetel, voor Dedecker zelf als vertegenwoordiger
Hij bood zijn ontslag aan als partijvoorzitter en werd opgevolgd door Lode Vereeck, maar hij bleef toch politiek actief. Tevens werd een naamsverandering van de partij aangekondigd mits behoud van het acroniem LDD. De nieuwe naam werd voorgesteld op een nieuwjaarsreceptie op 22 januari 2011: Libertair, Direct, Democratisch. Daarbij werd ook meegedeeld dat Jean-Marie Dedecker toch opnieuw voorzitter van zijn partij werd.
In 2012 verhuisde Dedecker naar Middelkerke, waar hij later dat jaar opkwam bij de gemeenteraadsverkiezingen. Zijn partij werd er met 25% tweede, na Open VLD. Met 2331 voorkeurstemmen werd Dedecker de populairste politicus in de gemeente, maar toch viel hij uit de boot voor een bestuurscoalitie, want Open VLD ging in zee met CD&V.
Voor de verkiezingen in 2014 diende LDD alleen in West-Vlaanderen een lijst in voor de Kamer. Dedecker was lijsttrekker, maar zijn partij haalde de kiesdrempel niet en dus werd hij niet herkozen.
Sinds de verkiezingen van 25 mei 2014 is de partij niet meer vertegenwoordigd in een parlement. JMD is wel erelid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (sinds 30 juli 2014) en eresenator (sinds 20 oktober 2014) Op heden is er enkel in Middelkerke nog een actieve partijwerking.
Op 14 oktober 2018 werd Dedecker bij de gemeenteraadsverkiezingen in Middelkerke verkozen tot burgemeester met een absolute meerderheid van ruim 44%: zijn lijst kreeg 14 van de 25 zetels in handen.
Dedecker opkomen voor de N-VA? Is de ruzie tussen Bart en Jean-Marie dan opgelost? Jean-Marie zou nu de N-VA lijst duwen voor de federale verkiezingen op 26 mei 2019. Alhoewel hij en Bart De Wever eigenlijk onverzoenbaar leken, hebben de twee voorzitters van LDD en van N-VA heel recent definitief de strijdbijl begraven. Tijdens een gezellig etentje - biefstuk/friet - in het volkse restaurant Piétrain in Antwerpen. Naast de voormalige kemphanen was ook Theo Francken aanwezig.
De hereniging van Dedecker en de N-VA was het beetje het monster van Loch Ness geworden in de Wetstraat: vaak voer voor speculatie maar nooit werkelijkheid. Het 'Monster van Loch Ness' is een dier dat volgens de sage zou leven in een groot, diep meer in Schotland. Bestaat het beest echt of niet? Daar zijn twijfels over.
‘Ik maakte daar een fout, en deed die mens pijn’, zegt Bart nu. ‘In de politiek heb ik nooit zoveel verdriet gevoeld als toen. Daarom ben ik blij dat Jean-Marie en ik het eindelijk hebben kunnen uitpraten.’
Het water tussen de twee was al een tijdje minder diep. Jean-Marie Dedecker stak de voorbije jaren zijn bewondering voor de politicus Bart De Wever niet onder stoelen of banken. Burgemeester en actief op federaal vlak? Gaat dat wel? Op Facebook lezen we dat veel Middelkerkenaars, die al hun hoop stellen in het nieuw bestuur, vinden dat Jean-Marie zich toch beter zou concentreren op zijn burgemeesterschap.
Hij heeft ooit beweerd dat zijn vrouw van hem zou scheiden als hij nog eens elke week naar Brussel zou moeten.
Zijn de twee functies niet te combineren? Dedecker zegt in Het Laatste Nieuws dat hij getwijfeld heeft over de stap die hij nu neemt. 'Maar als ik in mijn gemeente iets moois wil opbouwen, dan heb ik machtige vrienden nodig in Brussel. En ik geef toe: mijn ego en temperament hebben altijd heimwee gehad naar het donderdagse spreekgestoelte in de Kamer'.
De twee functies goed uitoefenen is volgens mij doenbaar, mits een goede organisatie en mits goede afspraken te maken met zijn ploeg. Ik kan best begrijpen dat ‘het politieke beest in hem’ niet nee kan zeggen tegen een terugkeer naar de nationale politiek. Men mag natuurlijk niet vergeten dat daarmee ook optredens in de media gepaard gaan. Telkens JMD een straffe uitspraak doet en dat gebeurt niet zelden, wordt aan zijn mouw getrokken voor een TV – optreden.
Is Dedecker welkom ‘bij’ de N-VA?
De tegenstanders De mening van Jan Peumans: “Waar ik me aan erger, is de wijze waarop die man spreekt over het Vlaamse Parlement, dat hij een veredelde gemeenteraad noemt. Ik vind dat zeer arrogant. Ik weet niet of hij een plaats verdient.”
Enkele N-VA parlementsleden vinden dat er geen plaats is voor Jean-Marie Dedecker in hun partij. Ze zien met lede ogen aan hoe de nationale partijtop de West-Vlaming lokt om als onafhankelijke de N-VA-Kamerlijst te duwen bij de verkiezingen in mei. “Zijn komst wordt de West-Vlaamse afdeling opgedrongen door Bart (De Wever, nvdr.), Theo (Francken, nvdr.) en Sander (Loones, nvdr.), maar ik vind het een zwaktebod. Er wordt zelfs gevreesd voor een hopeloos verscheurde N-VA. De West-Vlaamse afdeling plaatst hier heel wat vraagtekens bij.”
Een West-Vlaams parlementslid: “Francken is een grote fan van de komst van Dedecker omdat ze goed bevriend zijn. Maar Dedecker heeft altijd zwaar geschoten op de West-Vlaamse N-VA, terwijl hij vriendje speelt met Theo en de Antwerpenaren. Bij ons ga je dus weinig mensen vinden die roepen dat hij moet komen.” Nog een andere volksvertegenwoordiger begrijpt naar eigen zeggen toch de overweging van De Wever: “Ja, de West-Vlaamse N-VA scoorde slecht bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen. De resultaten in steden als Brugge, Kortrijk en Oostende waren dramatisch.Maar met Dedecker zorg je er enkel voor dat we iets minder zullen verliezen aan het Vlaams Belang. Op termijn kan hij echter mensen binnen de partij tegen elkaar opzetten. Dedecker heeft al eerder bewezen dat hij voor de tribune speelt, niet voor de ploeg.”
Ben Weyts, Vlaams minister voor Mobiliteit, een zeer goede vriend van Bourgeois, zal JMD ook niet graag zien komen. Die zei het volgende over de minister op 21.11.2014: “We hebben een nieuwe keizer-koster. Regelneef Ben Weyts wil tuffen aan 70km per uur, een rijbewijs met punten en een verbod op flitsmeldingen”
Vlaams minister-president Geert Bourgeois zou fel gekant zijn tegen de piste van de partijtop. Het is een publiek geheim dat Bourgeois en Dedecker niet op dezelfde golflengte zitten. De N-VA-ouderdomsdeken is dan ook meermaals een mikpunt van spot geweest van de LDD’er. “N-VA heeft te lang geteerd op Geert Bourgeois, die het imago van een onderpastoor heeft, klonk het begin deze maand nog in Trends. Geert Bourgeois blijft Dedecker nochtans een man met een goede inborst, een goede man vinden, maar met nogal een groot ego en die nogal snel escaleert: “Hij heeft een stijl en een ego die de mijne niet zijn”.
Toch blijft het nog maar de vraag in welke mate het intern verzet gehoor zal krijgen. Geert Bourgeois kan wel rekenen op eindeloos respect binnen de eigen rangen. Geen enkele N-VA’er is vergeten hoe hij in 2003 de enige verkozen N-VA’er was en zo de partij in leven hield.
De ‘positieven’ Het was Theo Francken (N-VA) zelf die de zaak aanzwengelde op de radio, als antwoord op Jan Peumans. Hij brak opnieuw een lans voor de komst van de kersverse burgemeester van Middelkerke. “Ik ben al jaren goed bevriend met Jean-Marie. We delen veel ideeën, dus ik ben voorstander. Ik denk dat hij een enorme versterking zou zijn”. Het interne protest tegen Dedeckers komst werd ‘overruled’ door partijvoorzitter De Wever die het stemmenkanon absoluut op zijn lijst wilde. Het gewicht van De Wever en Francken is nu eenmaal verpletterend binnen N-VA. Om al die weerstand te onderdrukken wordt door de partijtop (Sander Loones) ook verklaard dat Dedecker niet in de N-VA fractie zal zetelen als hij verkozen wordt:” Hij zal dan zijn eigen parlementslid zijn binnen zijn eigen fractie. Hij kan zijn eigen mening blijven verkondigen en zal niet in de N-VA zetelen’, zegt Loones. ‘Het belangrijkste is dat hij zijn mening zegt en zijn nek uitsteekt.’
“Zijn komst is vooral een strategische keuze”, zegt een parlementslid. “In 2014 strandden Vlaams Belang en LDD elk op een zuchtje van een zetel. Dat zou nu wel eens anders kunnen zijn. Dus dan kan Dedecker maar beter bij ons zitten, is de redenering.” Ook Dedecker ziet het zo: “Het is voor N-VA alle hens aan dek in West-Vlaanderen. Ze hebben versterking nodig, en dan kan de komst van een ervaren en ouder figuur als ik misschien net dat extraatje bieden.”
Wat betekent ‘onafhankelijke’? Dedecker wordt GEEN lid van de N-VA. “Ik heb vooraf heel duidelijk gemaakt: als er opnieuw wordt gesproken over een inlijving bij de partij, dan wil ik daar minstens twee deurwaarders bij’.
“Ik blijf een vrije geest maar we sluiten een verstandshuwelijk op ideologisch vlak.” ‘Er zijn verschillen, maar vooral gelijkenissen’, zegt Sander Loones over de samenwerking tussen de N-VA en Dedecker op Radio 1. Onze burgemeester vindt dat N-VA een onmisbare schakel is voor een centrum-rechts bestuur: ‘ Ik heb voor hen gekozen op basis van hun programma. Ik ben voor een socio-economisch rechts Vlaanderen, voor een confederaal Vlaanderen, voor een strenge migratiepolitiek. Dat zijn allemaal zaken waarover wij hetzelfde denken. Ik zal hen daar dan ook in steunen. Noem het een ideologisch verstandshuwelijk.’ Of dat dan ook betekent dat hij zich kritisch zal opstellen tegen de N-VA?. “Ik ga niet zomaar schieten op ‘mijn eigen mensen. Als ik kritiek heb, zal ik die eerst intern bespreken.”
Mocht N-VA na 26 mei in een federale regering stappen, dan zal Dedecker geen deel uitmaken van de meerderheid, zo benadrukt hij. “Ik ben en blijf dan een onafhankelijk parlementslid en zal doen wat er van een parlementslid verwacht wordt: de uitvoerende macht, de regering controleren’.
Campagne Sander Loones, tot voor kort minister van Defensie, zal de West-Vlaamse lijst trekken. Hij erkent dat er tegenstand is tegen de ‘terugkomst’ van Dedecker. “Maar het worden bijzonder belangrijke verkiezingen. Verschillende partijen staan klaar om zaken die we hebben verwezenlijkt terug te draaien. Dat willen wij niet en dat wil Jean-Marie Dedecker ook niet. Daarom heeft hij zich aangeboden en ik ben zeer blij met zijn steun. Elke stem telt.”
Lijsttrekker Loones vindt het belangrijk om duidelijk naar de kiezer te communiceren dat Dedecker als onafhankelijke op de kieslijst staat. ‘Daarom is hij een lijstduwer. Jean-Marie heeft een krachtige stem rond krachtige standpunten.’ Dedecker geeft zelf aan dat hij geen eigen campagne plant maar zich “volledig inschrijft” in de N-VA-campagne van de nog altijd relatief onbekende Loones. “Met strak geleide ploegcampagnes kunnen we elkaar bevruchten”, geeft die laatste aan dat hij optimaal wil profiteren van Dedecker als posterboy.
De term posterboy (vertaald als affichekind, uithangbord) verwees oorspronkelijk naar een kinddat geteisterd was door een ziekte of misvorming waarvan de afbeelding wordt gebruikt op posters of andere media als onderdeel van een campagne om geld in te zamelen of om vrijwilligers aan te werven voor een oorzaak of organisatie.
Dedecker: ‘We gaan samen op de poster. Ik maak deel uit van de N-VA-verkiezingsmachine.’
Maar wat levert Dedecker N-VA concreet op? Met “40.000, misschien 50.000” stemmen legt Dedecker de lat voor zichzelf bijzonder hoog. Ter vergelijking: de vorige Kamerlijsttrekker Brecht Vermeulen haalde er 37.005. In het allerbeste scenario voor N-VA zorgt Dedecker daarmee niet alleen voor het behoud van de zes West-Vlaamse Kamerzetels, maar ook voor een bonuszetel.
Of er nog LDD’ers op de lijst staan, wou Dedecker niet kwijt. ‘Ik heb me vandaag geout. Wat er straks gebeurt na de lijstsamenstelling zullen we nog zien.’
Vorige artikels “Jean-Marie Dedecker boegbeeld, getalenteerd schrijver en spreker, kortom een politiek fenomeen … toekomstig burgemeester van Middelkerke?” op 6.2.2017 in de map ‘Politieke partijen’
“Jean-Marie Dedecker, één tegen allen?“ (zie map Politieke partijen op 28.1.2013)
Bronnen https://donviona.wordpress.com/2006/10/11/bizar-jmdedecker-uit-de-vld-gezet-2/ https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2017/12/19/de-wever-en-dedecker-begraven-strijdbijl/ door Nico Cardone
Dan toch geen verkaveling in de Badenlaan… maar wel een parkeertoren
Toen enkele bewoners van de Duinenlaan in Westende hoorden dat er door ‘IJzer en Zee’ en ‘Woonwel’ een zoveelste poging ondernomen werd om in de Badenlaan toch een verkaveling op te richten, moet de druk in hun slagadersysteem enkele millimeters gestegen zijn.
Zij hadden immers weet van vorige pogingen en sommige hadden zelfs al eens een protestactie meegemaakt in 2002. Als ze in de richting van de polders kijken, dan krijgen ze al jaren een beeld van overstrooomde weiden en ze weten ook allemaal dat het terrein tussen de Westendelaan, de Duinenlaan en de Badenlaan doorkruist wordt door meerdere beken, zoals jullie op onderstaand plannetje kunnen zien.
Ze, dat zijn in eerste instantie vooral de bewoners van de residentie ‘Eglantier’ in de Duinenlaan, vonden dus dat de gemeente geen vergunning had mogen geven om woningen te bouwen op zo’n overstromingsgevoelig of waterziek terrein. De verkaveling zou natuurlijk de beken overwelven en ze vreesden dat dit het onderlopen van hun kelders zou veroorzaken.
Na de protestactie van 2002 zag de gemeente die bezwaren van de bewoners in en toen werd de verkaveling geschorst. Waarom de gemeente in 2016 opnieuw een vergunning verleende, deze keer voor 132 loten voor 175 woningen met wegenis, zal voor mij altijd een raadsel blijven. Er werd immers in de afgelopen 14 jaar geen enkele maatregel ondernomen om de waterziekte te genezen, noch door de gemeente, noch door de verantwoordelijke Middenkustpolder die instaat voor het beheer van waterlopen en die de overstromingen moet voorkomen.
Het comité ‘Bouwwoede’ De bewoners van de Baden- en Duinenlaan moesten dus weer in actie schieten en daarom stichtten ze een actiecomité ‘Bouwwoede Badenlaan’, dat uiteraard de steun kreeg van ‘Groen Middelkerke’.
De zeer gemotiveerde gangmakers van het comité, An Vanmeerbeeck, Alain Peeters en Stefan Tack slaagden erin een zeer valabele oppositie tegen de verkavelingsplannen van de gemeente, op poten te zetten. Zij werden gesteund door tientallen omwonenden die nauwelijks behoefte hadden aan veel uitleg en niet aarzelden om hun handtekening te zetten of om een affiche op te hangen. Deze sterke steun heeft de ‘leiders’ van de actie ertoe gedreven om verder te gaan met hun verzet.
Op maandag 25 juli 2016 werd een petitie overhandigd te Middelkerke (er werd ook - aangetekend - een kopie hiervan gestuurd naar het college van Burgemeester en Schepenen van Middelkerke en naar het Provinciebestuur West-Vlaanderen.
De bezwaren van de actievoerders Ziehier waarom de omwonenden vonden dat de verkaveling er niet mocht komen. -verdwijnen van het mooie polderzicht en een prachtig stuk natuur; -afname van de privacy door rechtstreekse inkijk en beperking van licht en zoninval door de voorziene groepswoningbouw met 2 à 3 bouwlagen van telkens 3,5m hoogte; -waardevermindering van de grond- en gebouwwaarde; -mogelijke impact van de bouwwerkzaamheden op de stabiliteit van de appartementen en garages (niveauverschil van ongeveer 4 meter!); -daling van de woonkwaliteit en het rustig karakter van de omgeving; -creatie van overaanbod op de plaatselijke woningmarkt met leegstand en verwaarlozing van bestaande panden tot gevolg; dit is niet de enige bouwaanvraag ingediend door Middelkerke voor woongelegenheden te Westende. Er werd tevens een bouwaanvraag gedaan voor ongeveer 750 woningen op de site van Zon en Zee; -gratis parkeermogelijkheden van de bestaande parking zullen verdwijnen; -impact op mobiliteit door toename van de verkeersdrukte, geluidsoverlast en fijn stof; -bouwen in tweede bouwlijn met een project dat grootschaliger is dan de aanpalende straten; -impact door klimaatverandering en stijgende zeespiegel; -maximale inzet op vastgoed en minder op groen en bomen; -voorzien van sociale woningen in een zone zonder school; -non-conformiteit van de aanvraag met het GRS; -vragen bij correct uithangen van affiche openbaar onderzoek; -het terrein is een risicozone voor wateroverlast, ligging in ‘overstromingsgevoelig gebied’ en opgenomen in bekkenbeheerplan
In het schepencollege van 8 november 2016 werd er beraadslaagd over de 19 bezwaren en opmerkingen van het comité. Deze werden ‘ontvankelijk maar ongegrond’ verklaard, voor allerlei redenen, zoals ‘subjectief gegeven’, ‘wordt later in orde gebracht’, ‘er komt iets in de plaats van wat verdwijnt’, ‘wij zien daarin geen probleem’, ‘er wordt wel degelijk veel groen voorzien’, ‘dat kan niet bewezen worden’, enz ... De verkavelingsvergunning werd dus afgeleverd.
Ik ben geen expert in het indienen van bezwaren maar ik ben in mijn levensjaren tot de ontdekking gekomen dat men een lijst met bezwaren niet te zwaar mag maken en dat men vooral en misschien zelfs enkel moet inspelen op opmerkingen die een zeer ernstige kans maken op slagen. Het was zo met ‘Zon en Zee’ waar tenslotte alleen een rechter de knoop kon doorhakken en niet de opmerkingen zoals ‘de nieuwe vakantiestraat verkeert in slechte staat’ om maar één voorbeeld te geven. Men moet vermijden opmerkingen te maken over iets waar men niet zeker van is of waar geen doorslaggevende bewijzen voor bestaan. Het aantal bezwaren verhoogt immers niet de overtuigingskracht.
Hoe juist al de aangebrachte bezwaren ook waren of zijn, ze worden niet gemakkelijk aanvaard door een politieker of een ambtenaar die vindt dat hij of zij gelijk heeft. Wie niet dagelijks met de ongemakken van het project zal geconfronteerd worden, voelt de zaken anders aan.
Wat hier van doorslaggevende aard geweest is, is de watertoets, het feit dat het hier over een waterziek terrein gaat. Waaraan een terrein moet voldoen, dat staat in wetten, decreten of andere officiële documenten waaraan iedereen zich normaal moet houden.
Een sterk actiecomité Het actiecomité gaf zich niet gewonnen en diende een bezwaarschrift in bij de deputatie van de provincie. De studie van het verkavelingsdossier/vergunning leerde ook dat de stedenbouwkundige ambtenaar besliste de aanvraag niet voor te leggen aan de GECORO. De motivering hiertoe ontbrak. Dit is een schending van de beginselen van behoorlijk bestuur, meer bepaald de motiveringsplicht. Moeilijk te begrijpen waarom dat advies niet werd ingewonnen.
Ook werd vastgesteld dat het bestuur de watertoets niet ernstig opvatte. Hoewel de totale projectzone 48.054 m² beslaat, achtte het bestuur dit geen omvangrijke oppervlakte en meende zij dat het invullen van het watertoetsinstrument via het internet volstond. Zoals eerder aangehaald, werd er geen infiltratieproef uitgevoerd, noch een bemalingsstudie. Evenmin werd er stilgestaan bij de opmerkingen van de VMM m.b.t. het uitgraven van de aanwezige grachten tot onder het grondwaterniveau, waardoor een permanente drainage van zoet water ontstaat.
Het is duidelijk dat de beslissing om dit project te vergunnen onvoldoende gefundeerd was. Alleen op basis van een project-m.e.r. waarin tevens het mobiliteitsaspect grondig was onderzocht kon een diligente overheid met kennis van (milieu)zaken beslissen.
Op 4 oktober 2018 moest de provincie zich uitspreken over de goedkeuring van de verkaveling. Groot succes: de vergunningsaanvraag werd geweigerd !
Maar nu krijgt het actiecomité een andere dreun te verwerken In een vorig artikel heb ik al gemeld dat men op de huidige parking van plan was een parkeertoren op te richten. Ik vermeldde al de bezwaren die daartegen oprezen: toenemende geluidsoverlast en uitlaatgassen, terwijl een ondergronds alternatief evengoed mogelijk is. De werken zijn al een paar weken geleden aangevat. Ziehier enkele foto’s:
16.11.2018 15012019
Men zou kunnen verwachten dat het actiecomité ook daartegen in het verzet gaat. Dat is niet het geval. Waarom? Daar zijn verschillende redenen voor: Er zou een vernietiginsberoep moeten ingediend worden bij de Raad voor vergunningsbetwistingen, door een daarin gespecialiseerd advocaat. En daarvoor is geld nodig, veel geld: ereloonprijs, verplaatsingskosten, gerechtskosten, eventuele ‘success fee’ bij vernietiging, eventuele minnelijke “proces-afkoop-onderhandelingen” met buurtbewoners. Er werd dan ook gepolst bij de actievoerders of die bereid waren om bij te dragen in die zeer hoge kosten. Dat bleek geen succes en voor wie wel akkoord ging, zou het bedrag te hoog uitvallen in verhouding met de slaagkans. En daarmee zou de kous misschien nog niet af zijn. Zo zie je maar dat de ‘arme’ klager het nog eens moet afleggen tegen de rijke belastingbetaler, uh, gemeente. De toestand is nu wel gewijzigd door het aantreden van een nieuw gemeentebestuur, dat ook gekant is tegen het parkeergebouw, maar toch…
Mijn vorige artikels Geplande waterzieke verkaveling geschorst HNB 11.2.2003 20-02-2011: Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo! Ze zijn toch niet waterziek, hé? (map ‘Milieu’) 13.2.2012: Op zoek naar sociale woningen (map ‘Sociale woningen’) 16.11.2015: Zeelaan – Schoolstraat Watertoets) (map ‘Sociale woningen’) Zie map ‘Gemeentebestuur’ 19.2.2018
Reactie van ex-schepen Liliane Pylyser
1. Sociale verkaveling: het einde van je verhaal klopt niet. De 1ste keer werd er bezwaar ingediend door het actiecomité bij de Bestendige Deputatie vooral voor de waterzieke gronden. Vergunning geweigerd. Het dossier wordt opnieuw ingediend door de sociale huisvestingsmaatschappijen op het schepencollege. Nu blijkt er een volkomen nieuw gegeven (wetgeving van Hoomans): wanneer ze 80 % van de sociale wijk bebouwen met sociale huurwoningen (hier 165) kregen ze de volledige prijs van de riolering en wegenwerken terugbetaald (3.000.000,00 euro). Het college vond 80 % sociale huurwoningen op die plaats niet kunnen (2 CD&V-ers wel) en heeft de vergunning niet toegestaan (7- Het waren nu de sociale huisvestingsmaatschappijen die bezwaar indienden bij de Bestendige Deputatie. Ik ben als bevoegd schepen samen met Stefan Tack ons standpunt gaan verdedigen in Brugge (ik dacht op 5 oktober 18). Uitslag: vergunning geweigerd : waterzieke gronden onvoldoende onderzocht en geen duidelijke uitkomst over wat er sociaal zou gebouwd worden. 165 sociale huurwoningen in het bijna toeristisch centrum van een gemeente was ook voor hen teveel.
2. Parkeertoren Begin van de legislatuur 2001-2006 (ik dacht in 2003) kregen we van Stedenbouw Brugge de toelating om extra parkeerplaatsen (parking achteraan) aan te leggen op WOONUITBREIDINGSGEBIED aan de Badenlaan. Duur van de periode: max 5 jaar; ondertussen moest er uitgekeken worden naar een andere bestemming voor de extra parking en/of een visie ontwikkeld worden over dit woonuitbreidingsgebied. We hebben overal naar nieuwe grond gezocht. Gezien de extra parking WEG MOEST, en we geen nieuwe grond, vonden hebben we dan maar gekozen op het stuk woongebied, eigendom van de gemeente waar de 1ste parking op ligt te gebruiken. Twee mogelijkheden: onder de grond (5 x zo duur als boven de grond en 3 bouwlagen onder de grond onzeker wegens de zandstructuur)) of zoals wij gepland hebben een gebouw boven de grond. Spreek a.u.b. niet van een toren; het is NIET groter dan het gebouw ernaast (Kathy).
De gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2018 leverden in Middelkerke al bij al geen grote verrassing op. Dat LDD de grootste partij zou worden, dat had iedereen wel verwacht en ook gehoopt of gevreesd, maar dat de Open VLD zo zou verpletterd worden, dat was toch nog verrassend. Jean-Marie Dedecker behaalde met zijn Lijst Dedecker (LDD) een absolute meerderheid van 14 zetels op 25.
Een te nipte meerderheid om het alleen te wagen, maar de verliezende CD&V, gezakt van 5 naar drie zetels, was maar al te gelukkig dat ze verder mochten meebesturen, ditmaal met een heel andere coalitiepartner. De Open VLD beweert dat er al een voorakkoord bestond tussen LDD-CD&V. Ze verlieten zogezegd daarvoor al het verkiezingsdebat omdat het geen zin meer zou hebben om nog verkiezingen in te richten als het resultaat toch al vooraf gekend was. Ze hadden schijnbaar vergeten dat ze hetzelfde gedaan hadden in 2012.
Maar goed, ik heb het bovenstaande nu al een paar keer geschreven en het lag/ligt eigenlijk in mijn bedoeling om de drukke periode voor een nieuwe burgemeester, zijn nieuwe schepenen en zijn nieuwe raadsleden te beschrijven. Het is logisch dat de start van een legislatuur heel wat voeten in de aarde heeft. De nieuwe raden moeten geïnstalleerd worden, er is de nieuwjaarsreceptie, er is de bezetting van de kantoren van de burgemeester en de schepenen en de eerste activiteiten zoals het afsluiten van een huwelijk, beginnen zich aan te banen. Een aftredende meerderheid moet normaal, hoe hard die soms aankomt, zijn nederlaag op een sportieve manier kunnen aanvaarden. Zij moeten overtuigd zijn dat hun opvolgers alles in het werk zullen zetten om hun geliefde gemeente even goed of misschien beter te besturen. Als ze een beetje eergevoel heeft, moet zij, zelfs al zijn hun opvolgers hun beste vrienden niet, bereid zijn om op passende wijzen de dienst over te dragen, voor het welzijn van de gemeente.
Ik ga daar nu niet verder meer over uitweiden. Dat de bureaus van de burgemeester en van de eerste schepen ‘leeggeroofd’ werden zoals de nieuwe burgemeester beweert, dat kon iedereen horen en zien op TV, kon iedereen lezen in alle kranten en in facebook kon men er alle meningen over lezen. Dat zal toch geen vrouwelijk kenmerk zijn, zeker, die haat en wraak die Janna en Liliane bezield hebben? Onvergeeflijk is het in elk geval!
Ik vind het spijtig/verkeerd dat er nog twee en een halve maand liggen tussen de verkiezingen en het aantreden van de nieuwe meerderheid. Dat is ook geen goede zaak omdat de uittredende meerderheid nog snel wat in haar voordeel kan afsluiten, al was het maar om er de intredende meerderheid een pad mee in de korf te leggen.
De installatieraad Het is algemeen geweten dat de raadzaal in het gemeentehuis nauwelijks een 30-tal toeschouwers een plaats kan aanbieden. Het leek me dus een wijze beslissing toen ik hoorde dat de installatievergadering van 3 januari 2019 zou gehouden worden in de feestzaal van de ‘Stille Meers’. Ik wilde een goeie plaats en zorgde er dus voor dat ik ruim op tijd was. Dat hadden er vele andere ook gedacht, schijnbaar, want de zaal was al goed gevuld. Het uiteindelijk aantal aanwezigen werd geschat op een 200 – tal. Na de mededelingen dat de Raad voor Verkiezingsbetwistingen’ de uitslag van 14 oktober op 5 december 2018 geldig verklaard had en dat Jean-Marie Dedecker op 20 december benoemd werd door de bevoegde Vlaamse minister en dat hij de eed afgelegd had in handen van de gouverneur op 31 december, kon de eigenlijke vergadering starten.
Een eerste punt betrof het onderzoek van de geloofsbrieven en de aanstelling en eedaflegging van de raadsleden Er wordt nagegaan of de verkozen raadsleden nog aan de verkiesbaarheidsvoorwaarden voldoen en zich niet in één van de gevallen van onverenigbaarheid bevinden. De eisen luiden: Belg of EU-onderdaan zijn, de volle leeftijd van 18 jaar bereikt hebben, ingeschreven zijn in het bevolkingsregister van de gemeente, niet door een veroordeling ontzet zijn uit het recht om gekozen te worden, niet uitgesloten of geschorst zijn van het kiesrecht als gemeenteraadskiezer, niet veroordeeld zijn in de uitoefening van een gemeenteambt wegens verduistering, knevelarij, aanvaarden van giften of beloften, omkoping en belangenvermenging. Er wordt ook nagegaan voor iedere kandidaat of hij/zij geen met het mandaat van gemeenteraadslid onverenigbaar ambt vervult, of hij/zij niet aan een onderneming deelneemt of een beroep of ambacht uitoefent waarvoor hij/zij een wedde of een toelage van de gemeente ontvangt.
Het verbod voor bloed- en aanverwanten om samen zitting te hebben in de gemeenteraad, is nog steeds beperkt tot de tweede graad (vader - zoon/dochter, moeder - zoon/dochter = eerste graad, broer - zuster = tweede graad, oom - neef = derde graad)
Eedaflegging van de raadsleden Voordat ze hun mandaat aanvaarden, leggen de verkozen gemeenteraadsleden van wie de geloofsbrieven werden goedgekeurd, in openbare vergadering de volgende eed af in handen van de voorzitter van de installatievergadering: “Ik zweer de verplichtingen van mijn mandaat trouw na te komen.” De burgemeester die al de eed heeft afgelegd bij de gouverneur, dient niet nogmaals de eed af te leggen. Van de verkozen leden van de lijst Dedecker is er één die verzaakt. Wim Landuyt kon natuurlijk niet zetelen en wel om twee redenen: zijn zuster Lieve had meer voorkeurstemmen en zetelt dus. Bovendien werkt hij bij de gemeente wat onverenigbaar is met het statuut van raadslid. Ik heb al vaak het standpunt ingenomen dat men niet op een lijst kan staan als men toch weet dat men zal moeten verzaken. Wim wordt opgevolgd door de eerste opvolger Marissa Van Boven.
De Open VLD moet door verzakingen drie nieuwe raadsleden presenteren. Janna Rommel – Opstaele wordt vervangen door de eerste opvolger Rony Reynaert, die zelf ook verzaakt en door de tweede opvolger vervangen wordt, namelijk Johan Töpke. Michel Landuyt wordt vervangen door Geert Galle, de derde opvolger.
Vastleggen van een rangorde van de raadsleden De raadsleden moeten de eed afleggen in de handen van het raadslid met de grootste anciënniteit en dat blijkt Bart Vandekerckhove te zijn, met 18 jaar, en 1 dag Er wordt aangeraden een rangorde van de raadsleden vast te stellen, hoewel dit niet expliciet meer vermeld wordt in het gemeentedecreet. Soms wordt immers een beroep gedaan op het raadslid met de meeste anciënniteit zoals bijvoorbeeld om de voorzitter van de raad te vervangen bij diens afwezigheid.
Na de afgelopen verkiezingen ziet de ranglijst, beperkt tot de eerste tien, er als volgt uit: anciënniteit in jaren/maanden/dagen en in geval van gelijkheid het grootste aantal behaalde naamstemmen.
Bart Vandekerckhove OVLD 18 jaar, 1 dag
Tom Dedecker LDD 12 jaar 1 dag 1840 voorkeurstemmen
Franky Annys OVLD id 713 “
Francine Amp-Duron CD&V id 695 “
Mario Declerck OVLD id 654 “
Katrien Claeys-Goemaere CD&V id 532 “
Lieve Landuyt LDD 10 jaar 4 maanden 19 dagen
Geert Galle OVLD 6 jaar 4 maanden 11 dagen
Dirk Gilliaert CD&V 6 jaar 3 maanden 30 dagen
Henk Dierendonck LDD 6 jaar 1 maand 5 dagen
Vaststelling van de fracties
Verkiezing van de voorzitter van de gemeenteraad Er werd één akte van voordracht, die aan alle voorwaarden voldeed, ingediend. De voorgedragen kandidaat-voorzitter Tom Dedecker, wordt dus verkozen.
Verkiezing en eedaflegging van de schepenen Er werd een gezamenlijke akte van voordracht van kandidaten ingediend door de fracties LDD en CD&V en die voldeed aan alle voorwaarden.
De voorgedragen schepenen 1 Tom Dedecker 2 Henk Dierendonck 3 Natacha Lejaeghere 4 Eddy Van Muysewinkel worden verkozen verklaard
Dirk Gilliaert, zal ook deel uitmaken van het schepencollege, in zijn hoedanigheid van voorzitter van het Bijzonder Comité van de Sociale Dienst
Werking van de sociale dienst De OCMW – raad in zijn vroegere vorm wordt vervangen door:
De raad voor maatschappelijk welzijn De leden van de gemeenteraad vormen tevens de raad voor maatschappelijk welzijn. De voorzitter van de gemeenteraad is van rechtswege voorzitter van de raad. De raad bepaalt het beleid van het OCMW. De raad kan daartoe algemene regels en reglementen vaststellen over: - het beleid van het OCMW; - het inwendig bestuur; - arbeidsreglementen; - richtbarema’s voor het verlenen van maatschappelijke dienstverlening en steun.
Het vast bureau De burgemeester en de schepenen zijn door hun benoeming en verkiezing van rechtswege de voorzitter en de leden van het vast bureau. Het bureau is onder meer bevoegd voor: -de daden van beheer over de inrichtingen en eigendommen van het OCMW, in voorkomend geval binnen de door de OCMW-raad vastgestelde algemene regels; -het aanstellen en het ontslaan van het personeel, alsook de sanctie- en tuchtbevoegdheid ten aanzien van het personeel, onder voorbehoud van de bevoegdheid van de OCMW-raad; -het financiële beheer, onder voorbehoud van de bevoegdheden van de OCMW-raad; -het voeren van de plaatsingsprocedure, de gunning en de uitvoering van overheidsopdrachten; -de vaststelling van de plaatsingsprocedure en de voorwaarden van overheidsopdrachten als het gaat om een opdracht die past binnen het begrip “dagelijks bestuur”; -de vaststelling van de plaatsingsprocedure en de voorwaarden van overheidsopdrachten voor de opdrachten waarvoor de OCMW-raad dat nominatief aan het vast bureau heeft toevertrouwd; -de beslissingen die een wet, een decreet of een uitvoeringsbesluit uitdrukkelijk aan het vast bureau voorbehoudt; -de daden van beschikking: -roerende goederen, met uitzondering van het aangaan van de dadingen; -verhuring, concessie, pacht, jacht- en visrechten van meer dan negen jaar, behalve het vaststellen van de contractvoorwaarden waarvoor de OCMW-raad bevoegd blijft; -het vertegenwoordigen van het OCMW in gerechtelijke en buitengerechtelijke gevallen en de beslissingen over het in rechte optreden namens het OCMW; -het afsluiten van een afsprakennota; -de zorg voor de archiefdocumenten van het OCMW, waaronder de titels; -het bijhouden van een volledig en geactualiseerd overzicht van alle verenigingen, stichtingen en vennootschappen waarin het OCMW deelneemt en het minstens eenmaal per jaar op de hoogte brengen van de OCMW-raad van het geactualiseerde overzicht met een toelichting van alle wijzigingen die zich sinds de vorige toelichting hebben voorgedaan.
Het bijzonder comité voor de sociale dienst Het bijzonder comité is, naast het vast bureau, het tweede uitvoerend orgaan van het OCMW. Het comité is onder meer bevoegd voor de individuele dossiers inzake maatschappelijke dienstverlening en maatschappelijke integratie. Voor een raad voor maatschappelijk welzijn met 25 leden, bestaat het uit 8 leden, verdeeld over de partijen die vertegenwoordigd zijn in de gemeenteraad. Enkel Groen ontbreekt. Het zijn:
Voorzitter: Dirk Gilliaert CD&V André Allaert CD&V Carine De Jonghe Open VLD Diego Demarcke LDD Rony Devriendt CD&V Jan Gebbert NV-A Chris Niville LDD Rony Reynaert Open VLD wordt na 1 jaar vervangen door Michel Landuyt Leen Verstraete LDD
Is dit wel een verbetering ten opzichte van vroeger? Ingewikkelder is het in elk geval wel.
Besluit Er blijft mij nog alle verkozen mandatarissen te feliciteren en ze een behouden vaart te wensen, uitgerust met de nodige nieuwe handboeken en bureaugerief.
Bron https://codex.vlaanderen.be/PrintDocument.ashx?id=1029017&datum=&geannoteerd=fals
Middelkerke: Michel en Jana stappen uit de politiek; zij houden niet van de rol van schoonmoeder. Of zijn er nog andere redenen?
Ik had al een belletje horen rinkelen, maar nu is het officieel: Michel Landuyt en Jana Rommel – Opstaele nemen hun mandaat van gemeenteraadslid niet op.
Men kan dat op verschillende manieren uitleggen. De eerste manier, voor Michel althans, is diegene die we in de krant lezen: “ik heb geen zin om de schoonmoeder van de nieuwe ploeg te worden”. Hij bedoelt daarmee dat de meerderheidsleden hem wel eens zouden kunnen aanzien als een hatelijk mens, dat zich met alles moeit en altijd ‘gouden’ raad geeft. Michel vergeet dat er ook lieve schoonmoeders zijn, steeds bereid om te helpen, vriendelijk in hun contacten, … Dat er misschien nooit meer een hartelijke verhouding zal bestaan tussen LDD en de kopstukken van de Open VLD, dat kan wel waar zijn, maar ik dacht dat politici rap vergeten, voor de schijn althans.
Heeft Michel dat misschien afgekeken van Johan Vande Lanotte? Dat deed hij ook al bij de start van zijn burgemeesterschap, toen Johan ons een asielcentrum als nieuwjaarsgeschenk gaf. Johan wordt nu weer Prof Dr Vande Lanotte en hij zetelt ook niet in de volgende gemeenteraad. Hij wil immers niet als ‘schoonzoon’ bij de nieuwe burgemeester zitten.
De tweede manier komt voort uit een meerderwaardigheidsgevoel. Als oud-burgemeester, oud-schepen en oud-voorzitter van de meerderheid, in een commando- en negeerrol, kan je je toch niet schikken in een knik- en luisterrol. Zij vrezen dat LDD met hen geen rekening zou houden, hen niet de eer zou bewijzen die hen toekomt. Van een pluchen zetel overstappen naar een gewone stoel, ‘dat kan men toch niet van hen verlangen’.
Op FB reageert iemand als volgt: "Je hoort dat soms ook op de koer van een lagere school. Als ik de baas niet mag zijn, dan speel ik niet meer mee."
De derde manier: Michel en Janna hebben schrik dat ze niet opgewassen zouden zijn tegen de lijst Dedecker. Ze denken misschien dat de nieuwe machthebbers wel eens wraak zouden kunnen nemen voor al het onrecht dat hen aangedaan werd in de voorbije legislatuur. Hoe de relaties in het schepencollege, met de CD&V waren, dat weet ik niet, maar bondgenoten die plots tegenstanders worden …
De vierde manier: er was een zekere moeheid ingetreden, het was tijd om er mee te stoppen, na zo’n lange politieke loopbaan. Zij hadden er genoeg van om steeds weer (ook al eens schijnheilig) te moeten dingen naar de gunst van de kiezer, nooit eens ronduit hun mening te mogen zeggen, de familie te verwaarlozen, niet vaker de reishobby te kunnen beoefenen.
Misschien nemen Michel en Janna door af te treden gewoon een verstandige beslissing, zij het dan tegen hun goesting. De zittingen zullen serener verlopen, in een constructievere samenwerkingsgeest. De ouderen zouden toch nooit de spons kunnen vegen over al de kritiek, die ze moesten slikken in de voorbije legislatuur, ook al was die meestal terecht. En ze worden vervangen door jongeren!
Aan de kiezer zijn stem vragen en dan bij een nederlaag verzaken aan een mandaat omdat je het niet belangrijk genoeg vindt, dat is ook kiezersbedrog en verraad aan al die sympathisanten die zich tijdens de campagne voor jou ingezet hebben.
Zou Janna ook vrezen in een rol van schoonmoeder terecht te komen? Twee schoonmoeders in de gemeenteraad, dat zou pas een straf geweest zijn voor de nieuwe meerderheid.
Michel’s uitleg “Het doet natuurlijk iets om na zo lang afscheid te nemen.”Voor Michel Landuyt breken er vanaf 1 januari nieuwe tijden aan. Bovendien moet het niet leuk zijn te ervaren dat de kiezers hen een afstraffing bezorgden, in plaats van erkentelijkheid voor alles wat ze aan goede dingen (in hun ogen) realiseerden. “Het waren ongemeen boeiende jaren, met de vanzelfsprekende ups and downs”,vertelt Landuyt. “Maar ik heb de knop heel vlug omgedraaid. Ik zal mij voortaan toeleggen op de advocatuur, iets waar ik overigens nooit mee ben opgehouden. Ik ben ook curator en bemiddelaar in burger- en handelszaken. Ik zal dus zeker weten wat gedaan.”
En wat hoor ik nu? Landuyt zal van 2020-2021 nog deel uitmaken van het comité voor de sociale dienst. Zijn knop is dus nog niet volledig omgedraaid!
En Janna? Ik geloof nooit dat zij met een ‘nieuwe uitdaging’ zou bedoelen dat ze straks haar man en zoon zal bijstaan in de winkel in Oostende. Indien dat wel zo is, dan zal dat na al die zuiver politieke jaren een grote aanpassing vergen.
Ik wens beide, niettegenstaande alles, toch veel geluk in wat ze verder zullen ondernemen.
Wie gaat hen vervangen in de gemeenteraad? Johan Töpke (633 voorkeurstemmen) en Geert Galle (613) zijn de logische vervangers van Janna en Michel. In de laatste twee jaren van de legislatuur wordt Geert vervangen door Maaike Vermote (577), die het beste vrouwelijk resultaat haalde na Janna en Carine De Jonghe. Omdat er toch één blauwe vrouw zou bij zijn, zeker? De eerste opvolger Rony Reynaert heeft ook verzaakt en gaat samen met Carine De Jonghe naar het Comité voor de sociale dienst. Na 1 jaar komt (schoonmoeder) Michel Landuyt (?) daar de plaats innemen van Rony om nadien weer plaats te maken voor Geert Galle.
Waarom het gemakkelijk maken als ingewikkeld ook gaat?
De overgave/overname van dienst? Inzake overdracht van de macht hebben Janna en Michel eens niet het (deze keer goede) voorbeeld van Vande Lanotte gevolgd. Die zegt namelijk ‘Ik bereid alle dossiers voor, zodat ik ze op een professionele en correcte manier kan doorgeven. Zo gaat er geen tijd verloren voor Oostende. Dat eergevoel heb ik wel.’ Zo correct zijn Janna en Michel niet.Willen ze dan niet dat het nieuw bestuur in Middelkerke, de ‘passie van Michel’, over alle troeven kan beschikken om hun gemeente goed (of zelfs al zou het beter kunnen zijn) kan besturen?
Ik laat hierover burgemeester Jean-Marie Dedecker zelf aan het woord. "De uittredende Open Vld heeft ons geboycot. De afgelopen maanden was er geen overdracht van dossiers, werd niks besproken met onze voorgangers en kregen personeelsleden in het gemeentehuis zelfs een verbod opgelegd om met ons te spreken. Van augustus tot eind december werd amper één gemeenteraad gehouden, maar wel verschillende schepencolleges. Eind december is het vorige schepencollege nog één keer bijeen gekomen om in alle haast 170 punten, waarvan een derde bouwdossiers van bevriende promotors, goed te keuren. De vorige beleidsbepalers hebben na de verkiezingen geen enkele verantwoordelijkheidszin aan de dag gelegd. Dit was frustrerend voor ons, maar vooral voor het gemeentepersoneel en onze inwoners.”
Toen burgemeester Jean-Marie Dedecker zijn kantoor in het gemeentehuis betrad, was het volledige kantoor 'leeggeroofd': "De vorige burgemeester heeft alle handboeken, dossiers en documenten meegenomen.”
"Wat Dedecker verklaart, is burgemeester-onwaardig", reageert Janna Rommel-Opstaele, de uitgetreden Open Vld-burgemeester. "Alles staat op de computer en alles ligt bij de ambtenaren." Had Janna dan ook geen enkel papier in haar bureau? Of deden de ambtenaren het allemaal?
Tot wat ontgoocheling, spijt of frustratie toch allemaal leiden kan!!! De N-VA vraagt een onderzoek. Ik kan dat alleen maar bijtreden.
Besluit De gemeenteraad zal er dus duidelijk anders uitzien, zonder Michel, zonder Janna, zonder Johnny, zonder Carine, zonder Geert en zonder Liliane. Het zal er zeker hartelijker aan toegaan. De Open VLD – fractie zal zeker anders oppositie voeren dan LDD. Het zal ook niet nodig zijn om op voet van oorlog te staan, want LDD heeft al vaker beloofd te zullen luisteren want zij weten wat het betekent als men met de minderheid geen rekening houdt.
Had ik dit artikel niet mogen/moeten schrijven? Iemand zei mij: “In de kerstperiode, een tijd van vrede en niet van leedvermaak, mag je niet op een ambulance schieten noch het geknakte riet breken”."
Ik wilde echter zo graag weten waarom Michel en Janna, afscheid nemen van iets, dat ze naar eigen zeggen, ’zo graag gedaan hebben’. Ik kon het dus niet laten.
Bron Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van Dominique Jauquet van 2.1.2019 ‘Stad geen tijd laten verliezen’
