Zullen de Honden plaats moeten ruimen voor de Naaktlopers?
Dat de geschiedenis zich herhaalt, dat wisten we en ook dat de aanhouder wint (of zou kunnen winnen).
Veertien jaar geleden boog de gemeenteraad zich al over dit ‘zeer belangrijk’ agendapunt. Toenmalig burgemeester Michel Landuyt was een groot voorstander van een naaktstrand in zijn gemeente, niet dat hij zichzelf bij zeer warm weer graag ontdeed van zijn laatste stukje textiel, maar … de Open VLD wilde zich natuurlijk profileren, in het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen op 8 oktober 2006, als de partij die de heropleving van Westende wilde bewerkstelligen. Omdat Michel absoluut zijn pier uit zijn jongensdroom wilde in Middelkerke, moest Westende ook iets krijgen. Het speelde geen rol of hij daarmee moest ingaan tegen Europese richtlijnen en tegen de bestaande plannen op het gebied van natuurbescherming. In 2018 was er dan een tweede poging, die alweer geen 'gunstig' gevolg kreeg.
Derde poging van de FBN De voorzitter van de Federatie voor Belgisch Naturisme (FBN), Koen Meulemens, weet/denkt natuurlijk dat de aanhouder wint en dat de ‘derde keer de goede keer is’. Eén van de argumenten waarmee een tweede naaktstrand vaak afgehouden werd, is dat verdwaalde kinderen niet op zo’n strand mogen verzeilen.
Hij is deze keer wel zeer optimistisch. Hij denkt dat het naaktstrand in Lombardsijde volgende zomer al kan openen. “Als corona er niet was geweest, ging het deze zomer al open. Veel voorbereiding is daar niet aan. Er zijn weinig extra faciliteiten en aanpassingen nodig. Gewoon goede afspraken maken met het gemeentebestuur en de politie.”
En wat zegt de gemeente (of de burgemeester)? Omdat er nogal wat geruchten de ronde deden, vooral op Facebook, en dat de persartikels lieten uitschijnen dat het deze keer wel eens een beklonken zaak zou kunnen worden, vroeg ik aan de gemeente wat ervan aan was. Ik kreeg op 1 oktober vanwege de algemene directeur volgend bericht: “Het gemeentebestuur werd enkele maanden geleden gecontacteerd door de vereniging voor naturisten met de vraag of een naaktstrand op het Sint Laureinsstrand mogelijk zou zijn. Dit idee werd in overweging genomen maar tot op heden werden er geen stappen gezet om effectief tot de inrichting van een naaktstrand over te gaan.”
En nochtans … Het zou mij verwonderd hebben als onze burgemeester daar geen heil voor de gemeente in zou gezien hebben. Vooreerst heeft hij de voorzitter van het FBN ‘met stomheid geslagen’ door zijn kennis van het naturisme. Uit ervaring? Het FBN zegt dat wij nog steeds in ‘preuts België’ leven maar ze zouden het uiteraard toejuichen mocht Jean-Marie Dedecker er nu toch werk van maken. Hij weet natuurlijk dat de naturist één wil zijn met de natuur. Ik vraag mij af of dat ook niet kan als je een minuscuul slipje of behaatje draagt? Zelfs in het tropisch oerwoud droegen de vrouwen een schaamlapje en de mannen een lendendoekje. In Middelkerke zou er volgens JMD een ideale plaats voor een naaktstrand voorhanden zijn. Het zou volstaan het huidig hondenstrand op te schuiven in de richting van Middelkerke. “Daar tegenover staan er geen appartementsgebouwen met pottenkijkers en zover loopt de zeedijk niet.” Alhoewel Jean-Marie zich alleszins geen tegenstander getoond heeft, is de juiste locatie nog niet gekend. Het staat dus nog niet vast of daar al dan niet doorwandelaars zullen zijn. Waarom is de burgemeester dan wel geïnteresseerd? Hij kijkt, bijvoorbeeld, uit naar de grote en kapitaalkrachtige Duitse naturistenbeweging, misschien nazaten van, die deze keer met andere bedoelingen ons strand zouden bezetten. Hij ziet die rijkelui met volle beurzen, nadat zij hun juwelen bedekt hebben, onze horeca bevolken en voor een boost zorgen voor onze economie. Zelf zie ik toch nog twee problemen. Onze strandredders werden ook opgeleid om met de aanwezigheid van honden om te gaan. Zo hebben ze lessen gekregen van een hondentrainer en weten ze ook wat te doen bij een hondenbeet. Zullen zij in de toekomst nog steeds hun job mogen uitvoeren in hun oranjeplunje of zullen zij zich moeten aanpassen? Mocht het naaktstrand zich tegenover het militair kamp bevinden, dan mogen we gerust zijn. Militairen doen zoiets niet maar wat als het zich bevindt tegenover het natuurgebied? Als daar iemand zijn spycam bovenhaalt en die beelden op internet zet?
Waarom lopen die naturisten zo graag bloot? Ik heb in mijn artikels al vaak verklaringen uit de Griekse mythologie aangehaald.
In de Griekse oudheid was naaktheid een teken van vrijzinnigheid en democratie. Het was bij wijze van spreken de spijkerbroek van toen, een soort democratisch uniform, dat vooral zelfbewuste, getrainde jongemannen uit de bovenklasse met verve droegen. Het naakte lichaam was het antwoord van bevoorrechte, intellectuele Grieken op de neiging van het primitieve volk om met luxe te pronken.
Eros is de Griekse god van de liefde, van het schoonheidsverlangen en de seksuele begeerte. Bij de Romeinen is dat Cupido. Eros werd voorgesteld als een naakte jongen met gouden vleugels aan zijn schouders, een krullenbol en een boog waarmee hij magische pijlen afschoot en daarmee het hart van goden en mensen doorboorde. Als Eros iemand geraakt heeft, is deze op slag verliefd. Hij werd beschouwd als de mooiste god, omdat hij bij de mens de mooiste gevoelens liet ontstaan. Hij verzachtte sinds onheuglijke tijden de meest ongenaakbare karakters, maakte het leven mooier en gaf er zin aan.
De moderne naturist zal wel geen gelijkenis zien met de Griekse oudheid. Volgens hem/haar is er nu op onze stranden geen sprake van categorieën, rijke bevoorrechte en arme, van mooi en minder mooi. Figuren heb je nu eenmaal in alle maten, vormen en mate van lichamelijke fitheid, en daardoor is de kans groter dat je wat vetrolletjes en rimpels tegenkomt, dan dat mensen eruitzien als een topmodel.
Volgens de naturisten zelf is er evenmin sprake van seksuele begeerte. Volgens, onder andere, de politie worden toch regelmatig ‘randactiviteiten’ vastgesteld.
Besluit Is dat al beslist? Of is dat ‘wishful thinking’? De talrijke reacties hebben intussen hun effect niet gemist, want burgemeester Dedecker laat weten dat de kogel nog niet door de kerk is. “We zijn van plan er de bevolking over te raadplegen, en we moeten nog knopen doorhakken met een aantal overheden.”
Bronnen Tweede naaktstrand mogelijk in Middelkerke: “We hebben hier een mooie plek”, zegt burgemeester Dedecker door Kristof Bohez Tweede naaktstrand op komst aan onze kust: "Wellicht volgende zomer in Lombardsijde" 18.9.2020 door Tom Van Gijsegem Wikipedia https://www.grieksegids.be/mythologie/eros.php
Op vrijdag 25 september 2020 was de pers door het gemeentebestuur van Middelkerke uitgenodigd op de voorstelling van het uiteindelijk gekozen casinoproject, dat de naam ‘De Bolder’opgespeld kreeg. Een exclusieve primeur. Een project dat 45 miljoen euro waard zou moeten zijn maar dat de Middelkerkse burger niets zal kosten en dat voor het eerst openbaar zou gemaakt worden, dat mocht ik niet aan mij laten voorbijgaan.
Ik heb het al in mijn artikel van 14.9.2020 met als titel “Middelkerke: weerklinkt straks eindelijk het definitief startschot in het casinoproject?” uitgelegd dat het schepencollege op 9 september het winnend project gekozen heeft en dat ze hun keuze pas openbaar mochten maken nadat de niet-weerhouden projectdeelnemers 15 dagen de tijd gekregen hadden om bezwaar in te dienen. Eerst sprak de glunderende burgemeester, die het (of zijn?) project graag zou gerealiseerd zien tegen 1 juli 2022 maar die wel een jaar langer zal moeten wachten. Tegen eind 2020, begin 2021 zal de bouwaanvraag worden ingediend. Indien er geen klachten worden ingediend, gaat de bouw van start in het voorjaar van 2021. Op 1 juli 2023 wordt het gebouw geopend. Jean-Marie Dedecker had het zelfs over ‘een uniek wereldgebouw’ dat rijst uit de duinen. Hij lijkt wel betoverd door het project. Hij sprak zijn waardering uit voor de verliezers voor wie de deelname toch een grote investering betekende. Geen enkele van hen diende een bezwaar in. Versluys is wel van mening dat hun concept vroeg of laat nog zal kunnen gerealiseerd worden in een andere badstad of in het buitenland. Nadien volgde een uitgebreide uitleg door verschillende leden van het bouwteam. Zij lichtten alle details toe. Uiteraard was er ruimte voor vraagstelling, interviews met alle projectpartners en uitgebreide captatie van het gekozen project. De pers had daar schijnbaar geen behoefte aan. Een maquette en mooie panelen maakten alles voor iedereen duidelijk. Wat zouden ze wel kunnen gevraagd hebben? Daar is wel wat meer tijd voor nodig. Die werd daarvoor trouwens genomen in afzonderlijke gesprekken.
Het project werd ontworpen door Amsterdamse architectenbureaus. Ook Plantec, een studiebureau uit Oostende, maakt deel uit van de winnende groep. Het casino zal gebouwd worden door aannemer Furnibo uit Veurne. Demtec Services uit Hasselt maakt het bouwteam compleet als onderhoudsbedrijf.
Voor de beoordeling van de offertes werd extern advies ingewonnen van 16 mensen waaronder Prof Dr R De Saeger, Prof Dr G. Allaert, Ing Patrick Vandevelde, de heer Rudi Neirynck, Mr Dirk De Keuster en Mr Uschi Stuers. Het project werd beoordeeld op:
Score
Prijs (exclusief BTW 21%)
Ontwerp en bouwkost Heraanleg Epernayplein (6.000 m²) en zeedijk Onderhoud per jaar’
38.986.706 2.011.535 396.132
18,10/27,5
Stedenbouwkundige visie
Eén geheel met de omgeving dat nieuwe open ruimte creëert
20/20
Architecturale visie
Dit project wordt een icoon
20/20
Techniek en Materialen
Grote aandacht voor duurzame en weerbare materialen
7,5/10
Onderhoud
10/10
Communicatie en participatieplan
5/5
Uitvoeringstermijn
5/5
Prijs Epernayplein en zeedijk
1,5/2,5
TOTALE SCORE
87,5/100
Bijzondere kwaliteiten: iconisch kunstwerk met restaurant van 460 m², met evenementenzaal van 1000 m², hotel van 4000 m² over 6 verdiepingen met 63 kamers, casino, foyer van 700 m², parkeergarage van 6000 m² voor 200 wagens.
De inwoners mogen ook hun zegje doen Op zaterdag 26 en zondag 27 september onthulde het gemeentebestuur het winnend project aan de bevolking. Ruim 2.000 bezoekers (volgens HNB, iets meer dan 1.100 volgens HLN), gaven gevolg aan de uitnodiging, inwoners en personen met een tweede verblijf, Enkele omwonenden waren bezorgd omtrent hun uitzicht. Ruim 97% van de bezoekers vonden dat het goed was. Het infomoment was ook prima georganiseerd met zeer goed infomateriaal. Op vrijdag 25.9 werd de volgende folder verstuurd naar de inwoners.
Daarin staat summiere informatie over de ingediende offertes. Daarbij is een kaart waarmee de mening kan meegedeeld worden aan het gemeentebestuur.
De niet-weerhouden kandidaturen:
Tabel met de ingediende offertes en vragen die de keuze van de inwoners kunnen beïnvloeden/vergemakkelijken
Welk project ziet er het mooiste uit? De drie bovenstaande kleine foto’s zijn de enige die verspreid worden tegenover de vele duidelijke foto’s en filmpjes van het winnend project.
Welk project is financieel het voordeligst? Hier kan je ‘The Pearl en ‘NES’ uitsluiten wegens respectievelijk afgerond 24 miljoen euro + BTW en 26 miljoen + BTW duurder. Blijft dus ‘Odezee’ dat in prijs slechts weinig moet onderdoen voor Nautilus.
De naam ‘De Bolder’ lijkt me niet tot het DNA van onze gemeente te behoren. “Een meerpaal waar schepen aan worden vastgelegd met touw”! Een haven? In Middelkerke? Ook figuurlijk zie ik geen verband.
Terwijl Nautilus algemeen als een icoon beschouwd wordt, het mooiste casino van Vlaanderen, wordt Odezee bestempeld als ‘niet icoon’. Het bouwwerk zou ook te groot zijn voor de omgeving.
Odezee zou het zicht op zee belemmeren en het mobiliteitsplan kruist de zeedijk, terwijl Nautilus ‘perfect zou geïntegreerd zijn in een autovrije zeedijk en uitstekend passen in het DNA (of ziel) van Middelkerke.
Verder heeft de bolder ook een lichtontwerp dat de houten structuur van het hotelgedeelte extra verlicht. Naargelang de activiteit en bezetting in het gebouw zal het gepast verlicht worden. Van iets dergelijks is er bij Odezee geen sprake.
Het binnenuitzicht is bij ‘De Bolder’ futuristisch. En bij Odezee?
De Bolder heeft een ondergrondse parking voor 200 wagens. En Odezee?
Nautilus krijgt een totaalscore van 87,5% tegenover 59,40% voor Odezee.
Odezee krijgt wel enkele positieve beoordelingen: overzichtelijke schema’s van gekozen materialen, inzet van materialen en technieken van hoge kwaliteit, duidelijke studie rond duurzaamheid en hernieuwbare energie, inspirerend, goeie prijs voor heraanleg Epernayplein en zeedijk en goede scores voor uitvoeringstermijn en prijs en kwaliteit van onderhoud. Dat is allemaal nogal algemeen en dat kan onmogelijk de keuze van de burger beïnvloeden.
Op Facebook gelezen commentaren Er zijn veel reacties in de verschillende groepen, uiteraard positieve en negatieve, maar … ‘Over smaken en kleuren valt niet te twisten’ , zegt het Latijns spreekwoord.
Hoe zal het gemeentebestuur de meningen interpreteren? "Als er verschillende meningen zijn, zullen wij een gewetensonderzoek moeten doen, maar ik denk wel dat de inwoners achter onze keuze zullen staan; de beoordeling is niet bindend maar waardevol.", zegt de burgemester.
Ik heb al een paar keren geschreven dat ik weinig nut zie in de voorstelling van het gebouw aan de inwoners. De gemeente kondigde weliswaar aan dat het over een uitgebreide voorstelling zou gaan, dat er een enquête zal gebeuren bij de bevolking, maar ze kunnen toch onmogelijk terugkeren op hun keuze? Dus? Nut?
De renovatie van het Epernayplein. Voor het ontwerp zal het Epernayplein verlegd worden richting zee. Bovenop de duin komt een parkachtig groen plein waar evenementen kunnen plaatsvinden. In het nieuwe ontwerp wordt het plein voor het casino verkeersvrij. De auto’s worden geleid naar de ondergrondse parking onder het casinogebouw met 200 plaatsen
Als ik elk jaar in september een artikel publiceer ter gelegenheid van de ‘verjaardag’ van mijn blog ‘Westendse blik’, is dat dan een reden om te vieren? Natuurlijk niet! En zeker niet als het zoals deze keer om de 13de verjaardag gaat. Men heeft het zelfs niet nodig gevonden om daar een lustrumjaar van te maken. Ik zal het vermoedelijk niet meer beleven dat mijn zoveelste blogjaar wel een echt lustrumjaar is. 25 jaar bloggen is inderdaad te ver af.
Waarom ik het dan doe? Omdat ik van de gelegenheid gebruik wil maken om de onderwerpen te vermelden die in het voorbije jaar aan bod gekomen zijn.
Is 13 een ongeluksgetal? In Europa, Amerika en sommige landen in Azië (zoals India) wordt 13 als ongeluksgetal beschouwd. Dit zou ermee te maken hebben dat het 1 + 12 is. Twaalf wordt beschouwd als het getal van 'perfectie', bijvoorbeeld in het Nieuwe Testament is er sprake van 12 apostelen. Meer dan perfect moet dus, doorredenerend, ongeluk brengen. Bij het Laatste Avondmaal was Judas de dertiende die aanwezig was en die Christus later ook verraadde.
De fobie voor het getal 13 wordt ‘triskaidekafobie’ genoemd. De coronacrisis, in 2020, is geen 'gewoon' ongeluk meer, maar een ramp. Een ‘dertiende maand’ brengt natuurlijk geen ongeluk, voor wie daar mag van genieten.
Zijn sommige artikels te lang. Iemand heeft er mij in mijn rubriek ‘Reacties’ opmerkzaam op gemaakt dat mijn artikel over de kemphanen Dedecker en De Ceulaer, mede door de hitte maar ook omwille van de uitgebreidheid, weinig verhelderend en schier onleesbaar was. Hij heeft gelijk. Ik maak soms de fout dat ik er ‘alles’ over kwijt wil wat ik maar kan vinden. Ik zal mijn uiterste best doen om dat in de toekomst te vermijden.
Heeft een blog nog zin in het tijdperk waarin alles in een razendsnel tempo verandert? Natuurlijk heeft het gebruik van Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin, TikTok meer in het bijzonder de groepen die aan de lopende band gevormd worden, grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel. De jongeren houden niet meer van een blog.
Het is zeker niet de eerste keer dat ik schrijf dat ik blijf ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toelaat of tot ik vaststel dat het geen zin meer heeft er nog langer mee door te gaan omdat de/het interesse/succes tot een minimum gedaald is. Ik denk daar vaak over na en het zou natuurlijk goed zijn mochten de lezers zich daar eens over uitspreken.
Mag ik dan voor één keer aan de lezers vragen om deel te nemen aan de bevraging (poll) over mijn blog.
A Hoe vaak lees je mijn blog? 1 meer dan 1 keer per week 2 één keer per week 3 regelmatig 4 af en toe B Welke opmerkingen heb je over de blog? 1 De artikels zijn te lang 2 De uitleg is onduidelijk 3 De uitleg klopt vaak niet 4 De uitgebrachte kritiek klopt 5 U valt te vaak in herhaling 6. U hebt te vaak vooroordelen C 1 Ik ben geregistreerd inwoner van de gemeente 2 Ik ben tweede verblijver 3 Ik kom regelmatig naar Middelkerke D Mijn leeftijd? 1 18-30 2 30-50 3 50-65 4 65 – 80 5 > 80
Het volstaat een antwoord te sturen in de volgende zin: A2, B 1 en 2, C 1, D 3. Dat kan weliswaar niet naamloos maar ik zal het zeker niemand ten kwade duiden dat hij/zij zijn/haar eventueel negatieve mening weergeeft.
Zoals jullie weten kan ik mijn artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus, voor de dertiende keer.
In de populariteitsrangorde (opgemaakt door Seniorennet, op iets minder dan 25.000 blogs), stond ik op 20 september 2020 op de 27ste plaats. Dat schommelt regelmatig wel enkele plaatsen want logischerwijze hangt dat af van de aard/het onderwerp van het gepubliceerd artikel. Het huidig artikel is het 683ste in de reeks en op 20 september 2020 mocht ik de 372.171ste bezoeker begroeten. Er is een tijd geweest, vóór Facebook, dat mijn wekelijks blogartikel 1.500 keer per week gelezen werd. Ik herhaal nogmaals dat dit niet betekent dat dit verschillende lezers zijn. Het gaat hier over bezoeken. Nu wordt mijn blog nog wekelijks bezocht door 300 à 500 lezers, met uitzonderlijk eens een uitschieter boven de 500 of onder de 300.
Soms vraag ik me af waarom er zo weinig gereageerd wordt op mijn artikels. Noch afkeuring nog goedkeuring. Noch goed, noch slecht? Ik zit daarvoor niet te treuren natuurlijk, maar omdat ik toch een weinig ijdel ben, hoor ik toch liever ‘het is het eerste wat ik op maandagmorgen doe, uw blogartikel lezen.’ of ‘ik ben een fan van uw blog’ dan ‘ik lees dat al lang niet meer’. Op bepaalde openbare gelegenheden word ik toch wel af en toe eens gecomplimenteerd.
Hoe ontstaan mijn artikels? Ik ben geen journalist en ik moet niet over alles schrijven wat zich in de gemeente voordoet. Ik beperk mij tot de echt interessante gebeurtenissen die ik meestal verneem via mijn krant ‘Het Nieuwsblad’ of via de gemeentelijke kanalen. Als ik vind dat mijn lezers er wel wat meer mogen over vernemen, voeg ik daar mijn informatie aan toe. Die bijkomende gegevens haal ik zelf door vragen te stellen aan de betrokken overheid, Vlaamse Gemeenschap, Provincie of Gemeente, of aan de betrokken politieke partij of politicus. Ik bedank dan ook langs deze weg de Middelkerkse politici van ALLE partijen die steeds bereidwillig op mijn vragen antwoorden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaffen. Natuurlijk gaat die dank evenzeer naar de door mij aangesproken ambtenaren. Voor mij is het een echt plezier om met het huidig bestuur te werken. Het vorig bestuur werkte mij echt tegen.
Welke onderwerpen werden behandeld in de voorbije periode sinds 18 september 2019? Mijn dertiende jaar viel voor een groot deel samen met de coronamiserie. Heeft dat een invloed gehad? Natuurlijk, aan dergelijke gebeurtenissen in ons leven, kan men toch niet anders dan er veel aandacht aan besteden.
Twee en Twintig artikels over Gemeentebestuur: Allerlei (6): Belangrijkste vergadering legislatuur 1.1.19 – 31.12.2024 (beleidsplan 20-25, belastingen 2e verblijf OVH, APB), Landwegen – Vernieuwen zeedijk – Fietsen van Lembardsijde naar Nieuwpoort – Nieuwe appartementen in Zon en Zee, Wat te denken over 1 jaar LDD, Parkeergebouw – Fietspad Lombardsijde – Recyclagepark – Gemeenteschool – Sportpark – Toeristische ontsluiting, Jean-Marie heeft het niet altijd bij het rechte eind: hoogbouw – tram Lombardsijde - nieuw casino – zwembad – gemeenteschool – sportpark, Hoever staat het met gemeenteschool – parkeergebouw? Belastingen (1): Worden tweede verblijvers benadeeld? Bib (1): nieuwe opvatting en werking Brandweer (1): territoriale reorganisatie hulpverlening Casino (3): nieuw gebouw nog niet in steigers, eerste grote stap gezet, straks definitief startschot Eindejaarsfeesten (1): eerste onder nieuw bestuur Energie (1): Windturbines nefaste gevolgen voor uniek toeristisch karakter? Enquête: Score Middelkerke voor ‘Plezantste gemeente’ Gemeenteschool (2): Slopen alleen als iets beters, Inhuldiging Hoogbouw (1): Niet tegen woontorens maar op geschikte locaties Publikaties (1):Visit Zomer 2020 Recyclagepark (1): nieuw Sirene (1): zal het gezang nu anders klinken? Uitzicht gemeente (1): Hoe hard draaien betonmolens in Middelkerke?
Dertien artikels over Corona Hoe reageert burger op aanpak door onze regeringen (4), Coronacrisis laat ons niet los, Waarom loop er toch zoveel verkeerd?, Burgemeester niet zo gelukkig met opgedrongen maatregelen, Met Nebula ga je de mist in … en toch, Oude risicopatiënt getuigt, Deze week schrijf ik natuurlijk over Corona, Terug naar Middelkerke Zorg voor medemens, solidariteit, hartverwarmend… Mooi! Bedankt! Flakkert corona ook weer op in Middelkerke? Gebeurt hier nog wat?
Vijf artikels schreef ik over: Burgemeester: 50 straffe uitspraken (2x), Brieven JMD en De Ceulaer, Boek 7 van JMD, Donderdag Jean-Marie dag in de federale kamer Drie artikels over: Mijn Blog: Beste wensen aan de nog steeds talrijke trouwe lezers, klein artikel wegens persoonlijke vakantie (2) Kwamen twee keer aan de beurt: Geschiedenis: Gemeentebestuur Westende tijdens WO2: collaboratie of opportunisme?, Westende-dorp op postkaarten, Politiek buiten Middelkerke: Eindelijk een Vlaams Regeerakkoord. Vinden jullie het goed?, Eén op acht Vlamingen heeft niet-Europese achtergrond Private publicaties: De Boarebreker, Qito
Werden één keer behandeld: Godsdienst: Dorpskerk Westende wordt toeristische topper Maatschappij: Wereld verandert Bron: Wikipedia
Middelkerke: weerklinkt straks eindelijk het definitief startschot in het casinoproject?
Op 8 september 2020 werd de pers uitgenodigd op een perslunch (sandwich met koffie). Daar werden diverse onderwerpen behandeld. Ik heb er één uitgekozen, namelijk dat over het casinoproject. Het is immers al zovele maanden geleden dat we daar nog iets over hoorden. Daarom vind ik het nuttig even de verschillende merkpunten te overlopen.
11.04.2013 De gemeenteraad beslist dat het casino aan vernieuwing toe is 15.01.2015 Het wordt geen renovatie, wel vernieuwing 26.07.2016 Schepencollege kiest voor de boog van BCS; Groep Versluys gaat in tegenaanval 08.09.2016 De oppositie (Incl Jean-Marie Dedecker) trekt naar de strafrechter 12.12.2016 Er duikt een derde kandidaat op voor de bouw van het casino: Infinity 01.01.2017 Casino gaat dicht 10.01.2017 Schepencollege kiest opnieuw voor de boog van BCS 27.06.2017 Inval politie in gemeentehuis door een klacht van de oppositie wegens eventuele belangenvermenging en fraude bij de aanbesteding 30.09.2017 Opening tijdelijk casino Westendelaan 06.03.2018 Start afbraak casino 27.03.2019 Middelkerke verbreekt contact met bouwheer 06.04.2019 Bouwgroep Willemen sleept Middelkerke voor de rechtbank na stopzetten bouw casino en eist 8,2 miljoen euro schadevergoeding voor ondermeer winstderving en reputatieschade 16.06.2019 Middelkerke lanceert een nieuwe aanbesteding waarbij projectontwikkelaars een dossier kunnen indienen 04.09.2019 Einde termijn voor het indienen van een project voorde bouw van een nieuw casino en voor uitbaten speelzaal; zeven kandidaten dienen hun kandidatuur in voor de bouw en vier voor de speelzaal 16.11.2019 Middelkerke gaat verder met 4 kandidaten voor de bouw 15.01.2020 De ‘gunningsleidraad’ en de ‘projectdefinitie’ voor de aanstelling van een bouwteam voor het ontwerp, de realisatie en het onderhoud van het nieuwe casinogebouw worden goedgekeurd. 29.01.2020 Intrekking van besluit van 15.1.2020 nadat Open VLD wees op fout in gunningsleidraad: oorspronkelijk mocht het casino “op straffe van nietigheid” maximaal 25 miljoen euro kosten, nu is er plots een richtprijs van 35 miljoen euro (1). 21.02.2020 Het college van burgemeester en schepenen stelt een definitieve rangschikking van de ingediende offertes voor de uitbating van de speelzaal vast; Belcasinos NV van de Franse groep ‘Partouche’ haalt het met een bod van 2,5 miljoen euro per jaar. Eind 02.2020 Bestek voor ontwerp-bouw bij kandidaten. Op basis daarvan kunnen deze hun offerte en voorstellen indienen. 20.4.2020 deadline voor ontwerpvoorstellen door coronacrisis uitgesteld van 1.6 naar 1.7.2020 01.07.2020 Ontwerpen moeten klaar zijn met het oog op advies door experts en juristen aan gemeentebestuur; daaraan werd voldaan door vier smaakvolle, duurzame en functionele projecten. 09.09.2020 Schepencollege kiest winnend project. 26.09.2020 Winnend project zal voorgesteld worden aan de inwoners 09.2020 Start bouw nieuw casino (?) 01.07.2022 Casino opent zijn deuren
* Gunningsleidraad is het reglement dat bij een niet-openbare aanbestedingsprocedure de deelnamevoorschriften en het verloop van de tweede fase, de gunningsfase, beschrijft. ** Gunningsfase is de tweede fase van de niet-openbare aanbestedingsprocedure, waarin het beperkte aantal geselecteerde gegadigden uitgenodigd wordt om een inschrijving te doen.
(1) Tijdens een extra gemeenteraadszitting werd het besluit van 15 januari ingetrokken en vervolgens aangepast ter stemming voorgelegd. Daarin werden onder meer de bouw van het casino (25 miljoen euro) en de dijkversterking tegen stormen (6,6 miljoen euro) niet langer opgesplitst, maar samengeteld tot een totaal van 35 miljoen euro. Ook de data werden geactualiseerd, het puntensysteem bij de toekenning en enkele juridische termen werden lichtjes aangepast.
Mijn vragen 1. De speelzaalconcessie voor de uitbating van het tijdelijk casino langs de Westendelaan liep contractueel af in maart 2020. De concessieovereenkomst liet echter een gemotiveerde en tijdelijke verlenging van de bestaande speelzaalconcessie toe. Mijn vraag: Heeft het college al de maatregelen bekeken om een continuïteit in de speelzaaluitbating te garanderen in afwachting van een nieuw casinoproject? Werd er een verlenging afgesproken en zo ja, voor welke termijn en welk bedrag is daarmee gemoeid? Antwoord: De overeenkomst werd contractueel verlengd tot 2022.
2. Op zeker ogenblik nodigde het gemeentebestuur de vier kandidaat-bouwteams uit voor een verplichte vergadering. Alle mededingers kregen er toelichting over belangrijke administratieve en ruimtelijke eigenschappen van de opdracht. Ze kregen inzicht in het belang van de relatie van het casinoproject met de nieuwe zeedijk en konden op hun beurt vragen stellen over het bestek en de ideeën van dit project. De burgemeester verklaarde toen: “Het is niet omdat we nu meer geld ontvangen (voor de uitbating van de speelzaal), dat het nieuwe casino ook duurder mag uitvallen. Nee, voor 35 miljoen euro kan er absoluut iets moois worden gebouwd.” Nu verklaart de burgemeester echter dat er zou vastgesteld zijn bij het nazicht van de ingediende offertes dat de kostprijs van alle vier de kandidaten het voorziene budget van 35 miljoen euro overschreed? De kostprijs zou nu 45 miljoen bedragen. Mijn vraag:kon men dan geen maximumprijs opleggen? Het is toch algemeen bekend dat de uiteindelijke kostprijs van een project meestal hoger uitvalt dan het gepland bedrag. Werd daar al rekening mee gehouden toen men daarvoor 35 miljoen voorzag? Of had men misschien wat minder veeleisend moeten zijn? ‘Eieren voor je geld kiezen’ is daarvoor een goede uitdrukking. Antwoord: Was de burgemeester verveeld met deze vraag? Dat zou weleens kunnen. Hij beperkte zijn antwoord namelijk tot “voor 35 miljoen kan men geen project meer krijgen dat aan onze verwachtingen beantwoordde”. Er werd inderdaad al rekening gehouden met een mogelijk hogere kostprijs. Aanvulling: En toch was het nog een heel stuk meer. Ik had wel een beter antwoord verwacht.
3. De volgende kredieten voor later geplande projecten zullen verschoven worden naar het casinoproject? Later worden die budgetten weer aangezuiverd. Heraanleg Rauschenbergplein W-B 7 miljoen Nieuw gemeentehuis 5 miljoen Vernieuwing dorpsplein en Zeelaan in Lombardsijde 3,5 miljoen Werken aan de Spermaliestraat (niet voorzien in persnota maar toegevoegd op perslunch) Mijn vraag: Werd er al beslist welk(e) project(en) daardoor zal/zullen vertraagd worden? Antwoord: Eerst komt de Spermaliestraat aan de beurt en daarna Lombardsijde.
4. Eddie Decuyper (echtgenoot van Carine Dejonghe) verklaart op Facebook dat het contract met Belcasinos NV over de uitbating van de speelzaal, nog steeds niet getekend werd. Mijn aanvulling: dat bod van 2,5 miljoen euro per jaar dateert van 20.2.2020; in de nota voor de pers is er sprake van ‘jaarlijks bijna 2 miljoen euro’. Lapsus? Mijn vraag: Klopt dat? Antwoord: Waar haalt die man dat? De administratieve/financiële molen draait en daar is geen vuiltje aan de lucht.
5. Het huidig bestuur heeft ervoor gekozen zelf de bouwkosten te betalen. De concessievergoeding van 2,5 miljoen euro per jaar zou volledig de bouwkost van 45 miljoen euro voor casino en zeewering moeten dekken. Die uitbating loopt over een termijn van vijftien jaar en wordt quasi automatisch verlengd met nog eens vijftien jaar. Naast de 75 miljoen (2x15x2,5 miljoen) verwacht de gemeente ook ettelijke miljoenen aan inkomsten voor de opbrengst van de ondergrondse parking, de verhuring van restaurants, een evenementenhal en een hotel van 60 kamers. Daarenboven moet de gemeente dan ook niet meer betalen als het zelf iets wil organiseren zoals het champagneweekend, … Mijn vraag: Hoe verklaart u dat de bouw van een nieuw casino de Middelkerkse de belastingbetaler aan het einde van de rit geen cent mag kosten omdat de opbrengsten de uitgaven overtreffen? Graag wat meer uitleg. Wanneer moeten die 45 miljoen betaald worden? Zal er dan geld beschikbaar zijn? Moet daar misschien een lening voor aangegaan worden? Antwoord: Er is een termijn beschikbaar van 655 – 720 kalenderdagen (geen werkdagen!) voor de bouw van het casino. Na het verstrijken van de volledige termijn moet ook de volledige kostprijs betaald zijn. Maar op dat ogenblik heeft de gemeente uiteraard nog geen euro ontvangen voor het uitbaten van de speelzaal. Er zal dus geld moeten geleend worden. Mijn aanvulling: Dat komt dus nog bovenop de kostprijs?
6. Mijn vraag: Wanneer zullen we de 4 projecten te zien krijgen? Dat was voorzien voor deze zomer. Wanneer zullen de inwoners daarover hun mening kunnen geven? Antwoord: Als alles volgens plan verloopt, onthult het gemeentebestuur op zaterdag 26 september het winnend project, dus als de collegebeslissing al een goede veertien dagen gevallen is. Als er verschillende meningen zijn, zullen wij een gewetensonderzoek moeten doen, maar ik denk wel dat de inwoners achter onze keuze zullen staan. Mijn aanvulling: naar het schijnt heeft het schepencollege op 9 september het winnend project gekozen. Dat wordt/werd meegedeeld aan de meedingende kandidaten. Deze krijgen dan 15 dagen tijd om een eventueel bezwaar in te dienen. Welk project het gehaald heeft, kan dus ten vroegste op 25 september openlijk bekend gemaakt worden. Maar … dat belette toch niet dat de vier projecten al vroeger aan de inwoners getoond werden?
7. Mijn vraag: Hoe zit het met de schadeclaim van 8,2 miljoen euro ingediend door Willemen voor het afbreken van het vorig project? Heeft de rechtbank in eerste aanleg in Brugge daarover al een vonnis geveld? Antwoord: er werd nog geen vonnis geveld
Besluit Ik heb het spreekwoord of de uitdrukking gezocht die het best weergeeft dat iemand of een organisatie zich kan permitteren om 45 miljoen uit te geven voor een casino of anders gezegd die relatief weinig problemen ziet als hij/zij plots geconfronteerd wordt met een prijsverhoging van 10 miljoen euro. Ik heb drie soorten uitdrukkingen gevonden.
De eerste soort gaat over iemand die veel geld heeft: ‘goed in de slappe was zitten’ ‘er warmpjes bijzitten’ ‘wie het lang (of breed) heeft, laat het lang (of breed) hangen’ ‘bulken van het geld’ ‘zwemmen in het geld’ ‘het geld voor het oprapen hebben’ ‘tot de ellebogen in het geld tasten’ ‘het geld van de bomen schudden’ De tweede soort betreft iemand die (te) veel geld uitgeeft: ‘zijn schip voert te grote zeilen’ ‘op grote voet leven’ ‘een gat in zijn hand hebben’ ‘geld moet rollen’ ‘het geld brandt hem in de zak’ ‘mooi weer spelen met andermans geld’ De derde soort is diegene die veel moet betalen, of die nu het geld daarvoor heeft of niet: ‘over de brug moeten komen’ ‘een bodemloze put’ (=dat kost ontzettend veel geld) Ik laat aan de lezer de keuze welke uitdrukking(en) hier het best past/passen.
Dat de lokale pers er aandacht aan besteedt is uiteraard vanzelfsprekend. Nadat Paul Bruneel er vooraf al over geschreven had, volgde nu in ‘Het Laatste Nieuw’ nog een artikel van Bart Boterman: "Leerlingen De Duinpieper vatten nieuw schooljaar aan in gloednieuw gebouw. We hielden ons hart vast, maar werken zijn op tijd klaar geraakt” Ook Dany Van Loo produceerde vooraf al een artikel in ‘Het Nieuwsblad’. Ik verwonderde mij er wel over dat beide vooraanstaande kranten daarmee niet wachtten tot na de inhuldiging. Of wilden ze daardoor de concurrentie een stapje voor zijn, in het kader van wat ik in mijn huidig artikel beschrijf?
De persdienst van de gemeente stuurde ook e-mails naar de belanghebbenden met als titel “Nieuwe school in het hart van Westende’. Dat bericht werd dan overgenomen door Pascal Bolle in ‘Bruisend Middelkerke.
Gemeenteraadslid Chris Niville zet foto's van het doorknippen van het lint op de pagina van Natacha Lejaeghere en verwijst tevens naar https://www.facebook.com/hashtag/deduinpieper
In de groep ‘Je bent van Westende als’ wordt de loftrompet ook meermaals bovengehaald. Zo beweert Dirk Biermans ‘dat het toch zo mooi geworden is’. Een artikel van Boarebreker Georges Keterskan kan gelezen worden op https://www.facebook.com/profile.php?id=100015110506789 Mieke Sterckx wijdde op 19.8 al een artikel aan de voorbereiding van de opening: “Nog 13 keer slapen …” Op 3.9 deelt ze een bericht over de Open Deur' in de school op zaterdag 12 en zondag 13.9. Dat laat ze ook verschijnen in 'Je bent van Lombardsijde als ...' en in 'Je bent van Middelkerke als ...'
Indrukwekkende lijst, nietwaar? Het spreekt vanzelf dat ik alle schrijvers van harte hun artikel gun en dat ik hoop dat zij daarmee zo veel mogelijk lezers kunnen aantrekken.
Nu wilde ik daar eigenlijk ook nog een artikel aan toevoegen. Ik wil helemaal niet de beste noch de origineelste zijn, maar jullie zullen mij waarschijnlijk niet kwalijk nemen dat ik het niet meer zal hebben over de voorbereiding van het nieuw gebouw noch over de indeling ervan.
De liefde van het onderwijzend personeel, van de Westendse schoolkinderen en van hun ouders gaat over van de strandvogel naar de duinvogel.
Toen ik definitief vernam dat mijn oude geliefde gemeenteschool, waar ik gedurende zes jaar meerdere korte broeken versleten had, zou afgebroken worden tot tegen de grond, inbegrepen de mooie gevels die kostbare onderdelen waren van ons Westends erfgoed en zou vervangen worden door een nieuw te bouwen school, gingen mijn gedachten nog eens naar de Griekse mythologie. Daarin is sprake van een fabeldier, de ‘feniks’ die zichzelf van tijd tot tijd verbrandt om daarna opnieuw geboren te worden om zoals het spreekwoord zegt ‘uit zijn as te verrijzen’. Je kan dat vergelijken met de ‘Duinpieper’ – school die tot puin herleid werd en wederopgebouwd werd op zijn oude standplaats terwijl de lessen gegeven werden in de ‘Calidris’. De beide gebouwen kregen de naam van een vogel. De ‘calidris’ behoort tot de familie van de strandlopers. Het geslacht telt volgens ‘Wikipedia’ 24 soorten, waaruit ik er 4 uitgekozen heb als mogelijke bezoekers van onze stranden: de bonte strandvogel, de kanoet, de grutto, de drieteenstrandvogel. Ze hebben verschillende kleuren in de zomer en in de winter. Ik ben absoluut geen specialist in het herkennen van vogels. Reageert dus gerust als ik het verkeerd voor heb. Ziehier de vier soorten.
De ‘duinpieper’ is een zangvogel uit de familie van de kwikstaarten. Het zijn vogels die de meeste tijd op de grond doorbrengen, speurend naar insecten. Het zijn eigenlijk trekvogels. Het is een slanke vogelsoort, 15,5 cm lang, met een lange staart. Hij is zandkleurig, vrij egaal van boven en er loopt een donker streepje van de snavel naar het oog. Het is een vogel van open droge terreinen met een ijle begroeiing. In België kwamen duinpiepers vroeger voor tijdens het broedseizoen maar vandaag worden ze bij ons als ‘regionaal uitgestorven’ beschouwd. Moet de school nu niet van naam veranderen?
Wat voorafging aan de inhuldiging van de nieuwe school Ik moet al onmiddellijk schrijven dat mijn hierboven beschreven behoudsgezindheid niet belet dat ik kan erkennen dat de moderne school veel meer mogelijkheden heeft dan de oude. Ik wil benadrukken dat het mij alleen te doen was om het behoud van de gevels, zoals dat gebeurde voor de gemeenteschool van Middelkerke. Maar goed, ik beloof dat ik er nu nooit meer over zal zeuren en ik wil alle gebruikers een mooie tijd toewensen in hun nieuw onderkomen.
Op 1 september, op de eerste schooldag, werd de lokale pers, met zijn aanhangsels waartoe ik behoor, uitgenodigd op de inhuldiging door ons nieuw gemeentebestuur. Ik wil daarbij eerlijk blijven en vanuit het standpunt van diegene die de nieuwe school een aanwinst vinden, zal men moeten toegeven dat de idee en de plannen, de verdienste zijn van het vorig bestuur Open VLD – CD&V. Dat werd ook erkend door burgemeester Jean-Marie Dedecker in zijn speech. Men mag natuurlijk ook niet beweren dat het nieuw bestuur geen aandeel mag krijgen in de lofbetuigingen: zij lieten de lelijke rode bakstenen vervangen door stijlvolle witte sierpleister en kleurrijke geglazuurde tegels op de meest kwetsbare plaatsen. Ze vonden dat het gebouw daardoor ‘een frisser en luchtiger uitstraling’ kreeg. Ook het opvolgen van de werken en het promoten van de school eiste inspanningen.
Het aanliggend speelplein is ook hun verwezenlijking.
De inhuldiging Natuurlijk wil ik toch eens vermelden wat mij bijzonder opviel bij de inhuldiging. De kindjes waren verzameld op de ruime en mooie speelkoer toen de burgemeester overging tot het doorknippen van het lint. Hij had het daarna bijzonder druk toen blijkbaar alle kinderen als herinnering een stukje van het driekleurig lint wensten.
Toen kregen wij een rondleiding onder de leiding van schepen Natacha Lejaeghere. Het gebouw is overweldigend. Elke andere school kan daar jaloers over worden. Niemand kan het mij kwalijk nemen als ik ze luxueus noem. De inrichting van de lokalen en de uitrusting met het beste didactisch materiaal voldoen schijnbaar aan de hoogste wensen. Een droom voor elke leerkracht en voor elke leerling.
Wat worden zij toch verwend!
Het aantal leerlingen van de school bedraagt 120 maar er is eigenlijk plaats voor 200 kinderen. De burgemeester zei wel in zijn speech dat hij hoopt dat er in de komende jaren in Westende veel kindjes zullen bijgemaakt worden, maar ik vrees dat het bij dat aardigheidje van hem zal blijven. Een samensmelting van gemeenteschool en vrije school zou natuurlijk een oplossing kunnen zijn, maar ja ...
Ik had nog een paar vragen/antwoorden over zaken die lange tijd een zekere onduidelijkheid inhielden.
Er is wel degelijk een aparte toegang tot de naschoolse opvang.
Waar de 'Vrije School' het ooit een doodzonde vond dat hun kinderen na de schooltijd in de gemeenteschool zouden moeten opgevangen worden, is dat nu toch in orde gekomen.
De keuken, eetzaal en sportzaal kunnen ook gebruikt worden door verenigingen.
Er is nog geen oplossing voor het verder gebruik (of afbraak) van het oud gemeentehuis en van de parking naast ‘Het Trefpunt’. Wat er zal gebeuren met de bibliotheek ‘Het Trefpunt’, dat niet het eigendom is van de gemeente, is nog een raadsel.
Vorige artikels ‘Slopen mag alleen als men iets beters kan bouwen! 24.2.2020 ‘De Duinpieper wordt platgelegd maar de feniks herrijst uit de as’ 22.4.2019 ‘Westende: “Oei, Oei, nu moet mijn oude, mooie en geliefde school er ook nog aan geloven!” ‘ 28.5.2018 ‘Herinneringen aan onze prille schooltijd in Westende’ 02.2017 ‘Aan onze scholen willen de ouders allemaal voor de in- of uitgang parkeren’ 25.11.2013 ‘Onderwijs in Westende: Natuurlijk weet ik dat 1943 niet te vergelijken is met 2011’ 6.2.2011 ‘Lang geleden toen we nog op de schoolbanken zaten in Westende’ 9.12.2010 ‘De eerste dag van het schooljaar 2010-2011’ 5.9.2010 ‘Is de omgeving van de Westendse gemeenteschool wel veilig?’ 4.12.2008
Flakkert corona ook op in Middelkerke? Gebeurt hier nog wat?
De alarmdrempel voor corona wordt overschreden bij meer dan 20 nieuwe besmettingen per 100.000 inwoners in de laatste zeven dagen. Op donderdag 27.8.2020 heb ik nog even nagezien hoeveel er dat waren in onze gemeente. Dat waren er vijf, dus 1 op onze bijna 20.000 inwoners. We zijn daarmee bij de ‘goeie’. Ziehier de cijfers voor de andere badplaatsen: Blankenberge 15, Oostende 11, Bredene en Knokke-Heist 6, Koksijde ook 5, De Haan en De Panne en Nieuwpoort 0.
Vooraf wil ik nog eens mijn oordeel herhalen over Prof Marc Van Ranst Prof Marc Van Ranst is van viroloog gepromoveerd tot bekende Vlaming, wat niet betekent dat hij zich steeds laat opmerken in de gunstige zin. Bij manier van spreken geeft hij vaak de indruk in de eventuele toekomstige linkse regering, zonder Vlaamse meerderheid, in aanmerking te willen komen om minister van Volksgezondheid te worden. Wegens zijn onverschillige houding bij de coronastart (“het is maar een griepje”) en zijn onstandvastige meningen over mondmaskers, bubbels, reizen, sociale afstand, enz… en wegens zijn gebrek aan politieke neutraliteit als raadgever van onze regeringen, ben ik geen bewonderaar van die man … en dat vanaf zijn eerste optredens op onze televisienetten, die het schijnbaar niet meer kunnen vinden zonder Marc. Ik kan maar niet begrijpen hoe het komt dat men hem niet al een hele tijd geleden teruggewezen heeft naar zijn labo in Leuven, waar hij misschien nog wat van zijn verloren tijd kan goed maken.
En hoe zit het met de coronacijfers? We kunnen niet anders dan zeggen dat de ontwikkeling niet al te gunstig is. De cijfers dalen weliswaar lichtjes maar de experten hadden verwacht en gehoopt dat dit heel wat sneller zou gebeuren, vooral met het vooruitzicht op de opening van de scholen. Op 20 juni 2020, bijvoorbeeld, mochten we volgende cijfers noteren: 2 overlijdens, 20 opnames in de hospitalen en 74 dagelijkse besmettingen. Men werkt nu met een gemiddeld weekcijfer, dat dagelijks vergeleken wordt met dat van de voorbije week. Voor de week van 19 tot 25 augustus bedroeg dat daggemiddelde aan nieuwe besmettingen 445. In dezelfde periode werden gemiddeld 17 mensen per dag opgenomen in het ziekenhuis en overleden er 5 mensen aan het virus. De schatting van de nationale r-waarde op 27.8.2020 bedroeg 0,849. Die waarde wordt berekend op basis van drie parameters: hoe besmettelijk is het virus, hoeveel contact is er tussen besmette personen en niet-besmette personen, en hoe lang blijft iemand besmettelijk. Een berekening op basis van het aantal ziekenhuisopnames is een andere methode. Dat betekent dat een besmet persoon nu gemiddeld minder dan 1 ander persoon besmet. Dat is dus een gunstig cijfer. West-Vlaanderen, met een waarde van 0,790, wordt enkel overtroefd door Luik (0,712), en Antwerpen (0,769). We zijn dus helaas aan een negatieve tweede ronde bezig. Ik weiger dat een ‘tweede golf’ te noemen omdat ik denk dat die teruggang gewoon te wijten is aan nalatigheid van veel mensen, deels omdat de maatregelen voor velen te vermoeiend worden, aan het gebrek aan vastberadenheid van onze bestuurders, samen met de onduidelijkheid van de communicatie en in veel gevallen ingegeven door de druk van bedrijven die het spook van werkloosheid boven hun hoofden zien verschijnen. Natuurlijk weet ik ook wel dat men nooit voor iedereen goed kan doen, maar … De belangen zijn ook niet voor iedereen dezelfde. Welke regels er voor het ogenblik van kracht zijn, ze zullen altijd op kritiek stoten, maar laten we alstublieft niet vergeten dat er op 30.8.2020 in België al 83.952 mensen besmet werden en dat er daarvan helaas al 9.886 overleden! Nog een paar cijfers die iedereen goed moeten doen nadenken: er liggen nog 253 coronapatiënten in het ziekenhuis waarvan 77 op intensieve zorgen en 44 zieken die moeten beademd worden.
En hoe zit het in Middelkerke? Logisch of niet, zeker niet voor iedereen, maar de leuze van de kustburgemeesters is ‘wij kennen maar één soort industrie en dat is het toerisme’. De belangen zijn ook niet voor alle badplaatsen dezelfde. En niet alle burgemeesters oordelen op dezelfde manier. Op de website https://www.middelkerke.be/nl/over-middelkerke/communicatie-met-burger/pers/persberichten-2020/voorzorgsmaatregelen-rond-het vinden we wat nog allemaal doorgaat in Middelkerke. Volgens deze site zouden Leffinge leuren en BK Wielrennen voor Junioren op 5.9 nog doorgaan, maar dat is niet het geval. De agenda van alle resterende evenementen tot einde november staat op https://www.middelkerke.be/evenementen-agenda en op https://www.middelkerke.be/nl/toerismeen op https://middelkerke.org/nl/evenementen.php Hier wil ik toch even de speciale aandacht vestigen op ‘Op En Tent’. Zoals eerder aangekondigd is er dit jaar voor het eerst in 44 jaar geen Leffingeleuren, maar Muziekclub ‘De Zwerver’ wilde niet bij de pakken blijven zitten. Teveel muziek- en cultuurliefhebbers kwamen de voorbije maanden niet aan hun trekken en onze artiesten hebben heel veel zin om te spelen! Bovendien werd de cultuur- en eventsector de afgelopen maanden extreem streng behandeld. Deze sectoren zitten op hun tandvlees. Vandaar de naam ‘Op En Tent’ voor hun alternatief, een reeks voorstellingen en concerten die georganiseerd zullen worden met respect voor alle geldende veiligheidsvoorschriften. Middelkerke besloot samen met vzw De Zwerver om een tent te zetten op het Leffingeleurenplein en een programma in elkaar te boksen waar jong en oud zijn gading in kan vinden. Al de informatie daarover kan gevonden worden op https://www.podiuminfo.nl/news/48657/De-Zwerver-komt-met-concertreeks-als-alternatief-voor-Leffingeleuren-onder-de-naam-Op-En-Tent/
Nieuw licht in de duisternis? Schijnbaar ben ik niet de enige die wat aan te merken heeft op de houding van Prof Marc Van Ranst. Zo verwijt bedrijfsleider en N-VA-regeringscommissaris Rudi De Kerpel de viroloog dat hij “ongenuanceerde en roekeloze uitspraken” deed die tot verwarring bij de bevolking en economische schade zouden hebben geleid. Hij onderneemt daarvoor juridische stappen. Dat een politieker een uitspraak durft doen over de coronamaatregelen is toch wel iets nieuw. Zij durven dat schijnbaar niet om te vermijden dat ze door hun kiezers zouden verweten worden dat ze niet bekommerd zijn om corona.
Bijna 800 personen, tewerkgesteld in de verpleeg- en zorgkunde, hebben een open brief meeondertekend die gestuurd werd naar de regering. Nog zo'n verrassend initiatief! Ze vinden, op basis van negen maanden wetenschappelijke data, dat meer en meer blijkt dat de huidige maatregelen disproportioneel zijn. Ze stellen de huidige aanpak in vraag en eisen een wetenschappelijke verantwoording en een evaluatie van de collaterale schade. Ze stellen voor om over te gaan naar een omgekeerde lockdown die proportioneel de groepen kan beschermen die hier baat bij hebben. Ze willen tevens een afbouw van acties die het socio-psychologische welbevinden van de bevolking negatief beïnvloeden en bijgevolg zeer grote schade aanrichten.
Qito groeit en bloeit en gaat verder op ontdekking in Westende
Toen ik op 21 mei 2018 in mijn artikel “Qito: wie kon ooit denken dat zoiets nog mogelijk was in Westende” schreef hoe geweldig ik het nummer 01 van de magazine ‘Qito’ vond, voegde ik daaraan toe dat de grootste moeilijkheid voor de toekomst zou zijn dat de inspanning moest ‘volgehouden worden’.
Ik ken de initiatiefnemers niet persoonlijk maar ik kan en mag gerust stellen dat ze op enthousiaste manier en met talent verder gebouwd hebben aan hun geesteskind, de magazine van de Handelaarsbond van Westende. Na nummer 2 in 2019 kreeg ik nu ook nummer 3/2020 in mijn handen. Ik wou al schrijven dat ik dat nummer in mijn brievenbus gevonden had, maar die verdelingswijze was enkel van toepassing voor het startnummer. Nu kan je een nummer kopen voor 3,5 euro of je kan er één vinden bij de deelnemende handelaars. Ziehier de voorkaften van de drie reeds verschenen nummers.
De naam ‘Qito’ is ontleend aan de mascotte, een cockerspaniel, de hond van bestuursleden bij de start. De naam werd gekozen omdat die zo mooi klonk.
Veranderingen Het aantal pagina’s is na drie nummers fel toegenomen, van 68 via 87 naar 100 Er is nu ook iemand die ‘namens het gemeentepersoneel’ deel uitmaakt van de redactie, namelijk Frederik Deny. Bestuur Waaraan het ligt weet ik niet, maar het aantal bestuursleden is sinds de start elk jaar met één eenheid verminderd. Het bestuur bestaat voor het ogenblik uit Ethel De Blieck (voorzitter), Emelie Derinck, Wim De Ceunynck en Rudy Debruijne. We zien ze hieronder, van links naar rechts Emelie, Wim, Ethel en Rudy.
Layout en fotografie De fotografie is in handen van Stefan Vileyn. Ik vind zijn foto’s prachtig. Ik ben er jaloers op en ik wou dat mijn blogfoto’s er ook zo goed uitzagen. Ik ben echter geen fotograaf en met GSM – foto’s kan je uiteraard zoiets niet bereiken. De ‘Gallery 34’ van Vileyn uit Nieuwpoort verzorgt ook de coördinatie en het ontwerp. Druk De magazine verschijnt op 10.000 exemplaren. Het kwalitatief drukwerk wordt geleverd door de drukkerij Pattyn. De Gele Gids ( = de lijst van de leden-handelaars op gele bladzijden in de magazine) Het aantal deelnemende handelaars kan een succes genoemd worden. Dat zijn er niet minder dan 73. Buiten een paar bedrijven die hun deuren sloten, schijnen er geen afvallers te zijn. Een groot succes, want het is ooit anders geweest. Men kan de leden en adverteerders indelen als volgt: -Leden niet wonend in Westende (-dorp) maar in een aangrenzende deelgemeente of gemeente; ik neem aan dat ze wel bedrijvig zijn in onze deelgemeente. -Adverteerders, uit Middelkerke, (13) en uit Nieuwpoort (3) die geen lid zijn van de Handelaarsbond van Westende, maar dat is niet onlogisch. -Handelaars uit Westende-dorp die noch lid noch adverteerder zijn. Niemand is daar uiteraard toe verplicht. Het zal de aandachtige lezer zeker opgevallen zijn dat weinig of geen bedrijven uit Westende-bad en Lombardsijde lid zijn noch adverteren, maar dat is logisch, want zij hebben een eigen handelaarsbond en een eigen website. Onze badplaats moet niet absoluut klanten aantrekken uit het dorp maar richt zich uiteraard meer tot de toeristen.
Inhoud Ik vermeld hier de artikels uit de nummers 2 en 3 om aan te tonen dat de magazine niet uitsluitend een reclameblad is. Elk artikel, zelfs die van het gemeentebestuur, kan wel als reclame gezien worden, maar het is tenslotte de magazine van de handelaarsbond. Het blijven nochtans interessante artikels met info over diverse activiteiten in de gemeente, met mooie begeleidende illustraties.
Nummer 2 -Ellen Petri, 7 dingen die u nog niet wist over deze klassedame (nota stammer: Vlaams fotomodel, presentatrice en actrice, Miss België in 2004) -Bent u nog op zoek naar een nieuwe sport voor de lente? Dan is Padel misschien iets voor u. -Onze burgemeester aan het woord: Jean-Marie Dedecker, recht voor de raap en recht uit het hart. -Modespecial: een mooie dame toont ‘Summer vibes’ met zonnebrillen van O P’TIT CHIEN uit Westende , kledij van fashion team GIBSY uit Middelkerke en schoenen van VICTORIE uit Koksijde. -De 24 uren van Emelie & Wim. -EHB (kleine) ongevallen. -Kopen of huren? -Kunstgrascentrum Royal Gras: 6 redenen waarom kunstgras zo populair is. -Spannende VECINO – quiz met vragen … en antwoorden. -Waarom golfen bij Westgolf? -De Poortwachter met pen en penseel: het verhaal achter Luc Crop. -Jommekeroute. -Nieuw zwembad met zicht op de duinen.
Nummer 3 Naast een interessant, grotendeels persoonlijk artikel van de voorzitter Ethel De Blieck, (in zeven begrippen) vinden we: --Vijf verrassende vragen aan Eerste Schepen Tom Dedecker: ‘Glorieus Middelkerke herrijst’. -Drie bieren verdeeld over Middelkerke, gezegend door de Biergoden: “De kustbrouwerij, een klavertje van biergeluk” (van Bart Verdonck), “Jus de Mer, bier gestreeld door de Noordzee” en “Braven Apostel, een gouden erfenis”. -Kenzo Lauwereins, van restaurant Vlass, is West-Vlaams sommelier van het jaar. Ideaal artikel voor iemand die zijn kennis over wijnen wat wil bijspijkeren. -Emelie en Wim, brengen hun dubbelbedrijf ‘Optiek’ en ‘Hoorcentrum’ op leuke wijze, met een rebus, onder de aandacht. -Kinderen Baas, jonge tieners, Gilles en Ryan van Sint-Jozef Middelkerke en Thimault uit Sint-Lutgardis Westende, overhandigen hun tekeningen … en hun meningen aan de burgemeester. Twee milieumeiden Madisse en Odilie werden vriendinnen dank zij de kindergemeenteraad. -Waarom is Middelkerke een vakantieparadijs voor kinderen? Omdat er overal ‘kidsdingen’ zijn, fiets- en wandelroutes, moe makende sportvoorzieningen, billenkarren, omwille van ‘hupsakee, … -38 lentes geleden startte Johanna Hessels het Adviesbureau ArBa (Argenta) op. Een reclamebladzijde, ja, maar een absolute verdienste, een speciale vermelding waard. -Vijf tips voor een woonkamer met karakter (eyecatcher, rust, groen, staal en veel lichtinval). -Gezond Middelkerke: 3 tips voor een gezond ontbijt en aansporing om meer te wandelen, om aan te sluiten bij een sportclub en om gebruik te maken van de fitnestoestellen op de dijk. -Pittig mountainbiken in prachtige natuur. -Advies vragen voor uw geld – Vier voordelen. -Wat verandert er in het Erfrecht? -In nieuwe bewaakte zwemzone zijn ook honden welkom.
Iedereen is uiteraard op de één of andere manier een slachtoffer van Corona. Qito heeft daar prima rekening mee gehouden. De promotie voor uitgestelde evenementen zoals ‘Streetmart – Volkswagen Busmeeting slaat reeds op 28 en 29.8.2021 en voor ‘Nostalgie Beach Festival’ op 7 en 8.8.2021. ‘Bier aan Zee’ op 25-27.9.2020 is nog twijfelachtig maar wordt, naar het schijnt, niet verplaatst. Hopelijk wordt de coronacrisis een halt toegeroepen zodat het optreden van Dana Winner ‘A Magical Christmas’ op 18.12.2020 normaal kan doorgaan. Niet alleen daarvoor, natuurlijk.
Besluit Wat is Westende toch rijk aan prachtige magazines: Boarebreker en Qito. Ze zijn beide zeer stijlvol. Proficiat!
Links contra Rechts. Twee kemphanen nemen het tegen elkaar op
Joël De Ceulaer, 51 jaar, is sinds januari 2016 senior writer* van ‘De Morgen’**.
Wat presteerde hij al? Hij behaalde een licentiaat Germaanse filologie en wijsbegeerte (1982-86) en een kandidatuur filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Vanaf 1989 begon hij te werken als (freelance) journalist voor het weekblad Panorama. Ondertussen deed hij 20 maanden burgerdienst in plaats van legerdienstomdat hij vreesde voortdurend te zullen botsen met de hiërarchie. Van 1995 tot het opdoeken van het tijdschrift in december 1997 was hij hoofdredacteur bij Panorama. Na enkele jaren freelance werk voor De Standaard, De Morgen en Knack kwam De Ceulaer in 1999 in vaste dienst bij het weekblad Knack (1999-2011)***, bij ‘De Standaard’ en opnieuw ‘Knack’, sinds 2013.
* Dat betekent dat hem grotere verantwoordelijkheden toegekend werden, zoals het leiden van een groep journalisten. De hoofdredacteuren Lisbeth Imbo en An Goovaerts zijn verheugd over zijn komst: "Wij kijken er enorm naar uit. Het vertrouwen is groot. We zijn er vast van overtuigd dat de pen en de inzichten van Joël De Morgen zullen verrijken en verdiepen." Op https://sanctorumblog.wordpress.com/2019/12/27/joel-de-ceulaer-de-man... lees ik “een grappige titel, het klinkt als iemand die te oud is om nog te functioneren maar te duur om ontslagen te worden, en dus ergens in een bureeltje zonder vensters zit te wachten op zijn pensioen.
** Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Morgen Welke de groep ook mag zijn waarin de krant vandaag opgenomen is, ze heeft nog steeds de reputatie te behoren tot de linkse pers.
*** Hij ging er weg omdat hij niet onder de nieuwe hoofdredacteur Johan Van Overtveldt (nu Europees parlementslid voor N-VA) wenste te werken.
Joël De Ceulaer schuwt de controverse niet. Hij roept die ook op. Hij is van mening dat journalisten de politici en zichzelf onvoldoende kritisch benaderen.
In 2019 won zijn boek 'Hoera! De democratie is niet perfect' de boekenprijs van de liberale denktank Liberales.
De Ceulaer schrijft voor de Morgen elke week de column ‘Uitkijkpost’. Ik heb de titels van zijn schrijfsels vanaf de start eens overlopen en zonder de aantallen te moeten tellen, kan men zien dat het Vlaams Belang en N-VA (De Wever en Francken) zeer vaak op de korrel genomen worden. Ook de CD&V en Open VLD komen regelmatig eens aan de beurt, Jean-Marie Dedecker slechts twee keer. Over de SP-A, de Groenen en de PVDA vond ik er nauwelijks een paar terug. Misschien vindt De Ceulaer dat zij altijd het goede pad bewandelen en dat dat zij geen kritiek verdienen? Of schrijft hij enkel negatief over wie een andere mening heeft dan de zijne?
‘Doorbraak’, de Vlaamsgezinde opiniewebsite, die zich toespitst op de maatschappelijke en politieke kanten van de Vlaamse Beweging, die "een bijdrage wil leveren aan de opinievorming en discussie over actuele onderwerpen m.b.t. binnen- en buitenlandse politiek, staats(her)vorming, mediakritiek, samenleving en identiteit”, beweert dat hij en zijn krant, bij verschil van mening, zowel in woord als in beeld, keihard op de persoon spelen in plaats van op de inhoud.
Evert van Wijk noemt hem op 6.2.2019 in zijn artikel ‘Hoogste tijd voor een brief aan Joël De Ceulaer’ het ‘Orakel van De Morgen’, 'de grote pitbull-journalist’ waarvoor iedereen moet rillen'en die aan hottentottenjournalistiek doet. Hij verklaarde ooit dat hij in een interview met Gwendolyn Rutten niet doorvroeg uit piëteit omdat hij haar in bescherming wilde nemen. Is dat de man die vindt dat veel journalisten de politici onvoldoende kritisch benaderen? Van Wijk beweert dat De Ceulaer elitaire opvattingen heeft en dat hij neerkijkt op hardwerkende Vlamingen die geen universitaire scholing hebben genoten. Waarom dit artikel? Jean-Marie Dedecker heeft dus al twee keer mogen ‘genieten’ van de ‘aandacht’ van De Ceulaer. De eerste keer was op 21 maart 2020. De titel luidde: “Beste coronavirus, u bent erin geslaagd Jean-Marie Dedecker van mening te doen veranderen.” Zijn tekst: “Beste coronavirus In normale omstandigheden lijd ik aan een lichte, relatief onschuldige en soms zelfs vermakelijke vorm van smetvrees. Nooit zal ik een liftknop, geldautomaat of publieke klink - laat staan toiletklink - met de blote hand aanraken. Als iemand in mijn buurt niest, maak ik mij terstond uit de voeten. Als ik iemand wiens hygiëne ik niet vertrouw de hand heb geschud, zal ik mijn gezicht niet meer aanraken voor ik mijn eigen hand terdege heb gereinigd. Daarom verlaat ik het huis nooit zonder alcoholgel. Sinds u in het land bent, heb ik dat gedrag nog een tikje aangescherpt. Toen ik maandag - dus nog vóór social distancing de supermarkten had bereikt - boodschappen deed in de Colruyt, durfde ik bijkans niet in te ademen. Terwijl ik met mijn kar door de gangen slalomde, gutste het zweet mij over de rug. Het voelde aan alsof er achter elke hoek, in elke diepvriezer en op elke stap dozen sluipschutters hadden postgevat, met het plan om zomaar in het wilde weg een paar dodelijke slachtoffers te maken. U moet weten: in de grond ben ik een anti-apocalypticus. De krant staat elke dag vol met catastrofes die ons boven het hoofd hangen - qua doemscenario's hebben we keuze zat, als betrof het een staalkaart met kleuren voor nieuwe gordijnen. Maar na enige aarzeling heeft een rationele angst mij deze keer wél bij de keel. Ik dacht in de Colruyt dus maar één ding: ik moet hier zo snel mogelijk weer buiten geraken. Tot ik aan de kassa kwam en bijna tot tranen toe bewogen werd omdat ik ineens besefte: deze mensen, die de ene kar na de andere leegmaken en afrekenen, liggen de hele dag onder vuur. Zij zijn frontsoldaten in deze oorlog. Conform de tijdsrekening volgens Mark Eyskens beleven wij momenteel de Vierde Wereldoorlog - na de Derde, die een aanvang nam met 9/11. Op dit slagveld bent u de vijand, de indringer die met kille discipline maar één ding doet: zoveel mogelijk kopieën van zichzelf verspreiden. Aanvankelijk waren er nog veel enthousiaste gastheren die u graag een handje toe- staken - de lockdownparty als moderne collaboratie, zeg maar. In dat verband: ook in de Belgische politiek zorgt u voor knetterende oorlogsretoriek.
Met aan de ene kant: een regering die met haken en ogen aan elkaar hangt maar die wel van een democratische meerderheid het commando heeft gekregen.
Aan de andere kant: een partijvoorzitter die dolgraag - met alle onverantwoorde vertragingen vandien - zelf generaal was geworden, en nu als een bolletje zelfbeklag onder een deken in zijn zetel ligt, een Cola Zero binnen handbereik en Bambi op de televisie - terwijl hij zijn favoriete commentatoren voortdurend van sms'jes voorziet die als input kunnen dienen voor hun kolkende en klotsende opiniestukken. Sommige dingen veranderen zo nu en dan wel eens. Andere dingen blijven krék hetzelfde. Eén van uw prestaties, als ik dat zo mag noemen, is tot dusver onbelicht gebleven: u bent erin geslaagd om Jean-Marie Dedecker van mening te doen veranderen. Vorig weekend liet hij in deze krant nog weten dat hij op de dijk van Middelkerke gratis soeplepels van zijn eigen lichaamsvochten uitdeelde aan alle belangstellenden, vandaag geeft hij toe dat u toch één van die zakes bent waar we ons veel zorgen over mogen maken. Zelf stel ik het vooralsnog goed. Ik houd mij flink, maar bereid me voor op het ergste. Op televisie zie ik soms dingen die mij de indruk geven dat u mij te pakken hebt en dat ik lig te ijlen op de spoedafdeling, terwijl ik langzaam in een coma wordt gebracht. Zo meende ik maandag in De afspraak Marc Coucke te zien, de man die ooit een miljard incasseerde zonder langs de fiscus te passeren en zei dat belastingen betalen hetzelfde is als je geld in een 'bodemloze put' gooien. Maandag hoorde ik dat hij zich heeft ontpopt tot - hou u vast - public influencer en pleit voor een 'sterke overheid' en een 'ongeziene solidariteit'. Oké, dacht ik, zo hallucineer ik dus vlak voor mijn dood, laat ik afscheid nemen van mijn naasten en zeggen dat ik van hen hou - zachtjes gleed ik weg in een diepe slaap. Tot mijn geliefde mij wakker schudde met het goede nieuws dat ik nog leefde, maar het slechte nieuws dat wij Coucke écht hadden gezien, en dat hij dat allemaal écht had gezegd. Ook Marc Van Ranst zat die avond trouwens in De afspraak, als een baken van rust en degelijke informatie - inclusief twijfels, onzekerheden en voortschrijdend inzicht. Ook hij is in deze oorlog een frontsoldaat. Net zoals het warenhuispersoneel, de apothekers, artsen, verplegers, postbedienden, buschauffeurs, mensen die kinderen opvangen en vele anderen. Ik weet dat u niet luistert, maar toch: mag ik u vragen om hen te sparen? Eén ding is zeker: zodra we u getemd hebben, zal de wereld er anders uitzien. Ik zal in elk geval mijn zegeningen tellen en blij zijn met wat mij vroeger soms irriteerde. Elke dag weer gewoon Rik Torfs in De afspraak: mijn God, wat kijk ik ernaar uit. Antivirale groeten.”
Jean-Marie Dedecker heeft in het begin van de coronacrisis inderdaad getwijfeld aan de ernst en de gevolgen van het virus. Ik heb dat destijds ook al afgekeurd. Hij heeft zich daarvoor verontschuldigd en daarmee was de kous voor mij af. Die ommekeer was zeer waarschijnlijk de aanleiding tot bovenstaand artikel. Dedecker heeft er niet op geantwoord.
De tweede keer, op 18 juli 2020, was de titel van De Ceulaer ‘Beste Jean-Marie Dedecker, u bent de rechtse Tom Lanoye maar dan uit de Lidl’.
Zijn tekst: “Een boze, bezorgde of blije brief aan de (m/v/x) van de week Terwijl we lijdzaam en machteloos afwachten tot de tweede golf van dat smerige virus ons de adem afsnijdt, zou ik nog heel even een moment van ontspanning willen inlassen, door samen met u eens te kijken naar een raadsel dat mij al jaren intrigeert. Dat raadsel bent ú. Meer bepaald - hoe zal ik dat zeggen - het curieuze contrast tussen uw orale en uw schriftelijke eloquentie. We hebben het daar vroeger al over gehad, maar ik moest er opnieuw aan denken toen u zondag, in De Zondag, onze premier een 'takkewijf' noemde. Dat was geweldig onbeleefd, maar wel opmerkelijk. Ik verklaar mij nader. Sommigen onder ons zijn al jaren vertrouwd met uw columns, zoals Knack.be die lang placht te publiceren. Soms zijn die niet oninteressant - u legt de vinger weleens op de wonde - maar meestal zijn ze hopeloos voorspelbaar en drammerig. In plaats van zich verlekkerd in de handen te wrijven bij het vooruitzicht kennis te kunnen nemen van uw inzichten, beeld ik mij in dat de modale lezer het na de eerste zinnen al op een geeuwen zet. U bent, als ik dat zo lelijk mag zeggen, de rechtse Tom Lanoye - maar dan zonder 's mans virtuoze taalbeheersing. U bent de rechtse Tom Lanoye uit de Lidl. Er is één ding waar uw columns wel in uitblinken. Nieuwe woordjes. Die verzint u aan de lopende band. Ik som er, uit de losse pols, een paar op: pretletterbrigade (opiniemakers met wie u het oneens bent), selfiekop (van Conner Rousseau), rolluikvolkje (de Vlaming), taterprogramma's (die spreekt voor zich), enzovoort. Wie een rookverbod bepleit, is een gezondheidsfascist. Wie geen trotse Vlaming is, lijdt aan identiteitsschaamte. Wie bang is dat het nazisme terugkomt, is geen roeptoeter, maar een droeftoeter. En dan zijn er nog het fatsoensmoeras (waarin de linkse inktkoelies wegzinken), de muesli-denkers (van Groen) en het zaaddodend proza (van wollige christendemocraten). De lijst is lang. Een prijs voor stilistisch vermogen zult u daarmee natuurlijk nooit winnen. Maar het is niet slecht voor een oud-bankdirecteur die via het judo in de politiek belandde. Heel wat columnisten en romanschrijvers kunnen een puntje zuigen aan uw lexicale geestdrift. U hebt er ook veel aan te danken. Dat u met uw selfiekop voortdurend de roeptoeter mag spelen in taterprogramma's komt daardoor. U bent een van die stripfiguurtjes die in De Afspraak en De zevende dag geregeld het rechtse alibi mag leveren. Maar! Ziehier komt nu het raadsel dat mij maar niet wil loslaten: als u in zo'n praatshow zit, dan komt u doorgaans maar met moeite uit uw woorden. U zit daar dan te puffen en te hijgen en te knoeien en te stuntelen. Voor de camera bent u ineens niet meer in staat om een min of meer afgewerkte zin te produceren. En dat, mijnheer Dedecker, zijn zakes die ik toch niet goed begrijp. Zo bevlogen als u soms bent aan het klavier, zo ineengezakt klinkt u aan de deugtafels bij de VRT, om het nog eens met een van uw termen te zeggen. U lijkt een gewichtheffer die ons per e-mail doet geloven dat hij 100 kilo kan tillen, maar die, zodra hij op het podium staat, bezwijkt onder een zakje krielaardappelen. Ik heb u er ooit van verdacht stiekem een ghostwriter in dienst te hebben. Maar uzelf en anderen in uw omgeving hebben mij ervan overtuigd dat ik dwaalde. Waarvoor alsnog mijn excuses. Toch blijft het mij verbazen: die neologismespuwende vulkaan achter het klavier versus die onbeholpen formuleerduts in de televisiestudio. Wat mij bij de vraag brengt waar u dat 'takkewijf' haalde. Was het een opwelling van het moment, of hebt u de term pas bedacht en ingevuld bij het nalezen en corrigeren van het interview? Had u mevrouw Wilmès tijdens het gesprek zelf misschien - ik denk nu even hardop na - een kxtwxxf genoemd, een dxmmx kxllx of een sxkkxl? Hoe het ook zij, het was ongepast. U mag zeggen dat de premier, en vrijwel alle ministers die haar omringen, ons allemaal de dood in jagen. U mag erop wijzen dat de Belgische bevolking, met de tragische hulp van experts, is voorgelogen over het nut van mondmaskers en daar de prijs nog dik voor zal betalen. U mag eisen dat álle huidige ministers straks, na de vorming van een nieuwe regering, de Wetstraat verlaten. Mag allemaal. Maar u mag niet op de vrouw spelen. Wij noemen u toch ook geen takkevent, pokkegozer, bickyburgerbink, brulboy, zaagzak, zakkenwasser, zeiksnor, kloteknul - enfin, u snapt wat ik bedoel. Vermaak u gerust met de Nederlandse woordenschat, maar hou het netjes. U bent volksvertegenwoordiger. Tot zover het advies van een inktkoelie die lid is van de verbale zindelijkheidsbrigade. O ja, ik zou het nog bijna vergeten. Behalve met een eigen woordenschat hebt u ons ook opgezadeld met het politieke concept Gezond Verstand. Aangezien deze crisis heeft bewezen dat dát toch iets te dun gezaaid is om nog bruikbaar te zijn, zou ik stilaan eens iets nieuws bedenken. Dat mag schriftelijk.”
Dit was dus wel een vijandig en hatelijk artikel en Jean-Marie beantwoordde het deze keer wel met ‘Journalisten zijn geen boekhouders meer van de waarheid, maar influencers ervan’ “Recht van antwoord
Beste Joël De Ceulaer, Mijn lodderoog heeft mijn blik doen vallen op je schotschrift aan mijn adres op pagina 2 van de krant De Morgen van 18 juli onder de rubriek 'Uitkijkpost'. Daarin begon je met op te merken dat er een curieus contrast is tussen mijn orale en mijn schriftelijke eloquentie. Het zal-door mijn prostaatleeftijd -wel aan de toenemende schemer in mijn hoofd te wijten zijn dat mijn snedigheid in de gesproken taal omgekeerd evenredig geworden is met mijn geschreven woordenschat, maar een column schrijven geeft me meer genot in bellettrie dan een oneliner in een politiek interview van gemiddeld 17 seconden. Het siert je scherpe geest dat je dit hebt opgemerkt, want - in tegenspraak met wat je insinueert - ben ik in 2020 nog maar twee keer uitgenodigd geweest aan de deugtafel van een of ander kletsprogramma, laat staan in Ter Zake of in De Afspraak.
Ondertussen zijn er in de laatste zes jaar wekelijks al zo'n 300 van mijn schrijfsels verschenen op Knack.be. Ik heb er alle begrip voor dat je last hebt van opspelende schrijfnijd omdat een omhooggevallen judocus met één boekje ook meer exemplaren verkocht dan jij kon slijten met je ganse literair oeuvre, maar mijn leespubliek van de Lidl - zoals je het zo subtiel verwoordt - heeft blijkbaar diepere zakken dan de linksgedraaide quinoa-denkers van jouw biowinkel. Ik heb ondertussen geleerd dat de beloning voor een journalist stilaan verworden is tot het gevoel belangrijk te zijn, macht te hebben over mensen en tot het pogen zaken mee te sturen. Geen boekhouders meer van de waarheid, maar influencers ervan. Maar als zelfverklaarde hogepriester van een postmoderne religieuze kaste die de waarheid in pacht heeft en de politieke correctheid als geloofsleer predikt, heb je het afzeiken van andersdenkenden daar bovenop ook nog tot kunst verheven. Leedvermaak om zo veel mogelijk te kwetsen met denigrerende en lamentabele opmerkingen, en zwelgend in gietijzeren zelfgenoegzaamheid. Eerder pogingen om je frustraathart wat te luchten dan doordachte analyses.
De meeste van je slachtoffers blijven stilzitten als ze geschoren worden, maar als jij schrijft tel ik eerder de vullingen in mijn tanden. Mijn eigenwaarde laat ik immers niet meer bepalen door het doorgeschoten ego van een inktkoelie, tot spijt of jolijt van de pretletterbrigade. Ik heb inderdaad premier Wilmès een takkewijf genoemd omdat ze als Vlamingenhater hautain weigert te antwoorden op alle vragen over bijvoorbeeld de mondmaskerade en de verbranding van miljoenen mondkapjes waarvoor ze als toenmalig minister van Begroting verantwoordelijk was. Als volksvertegenwoordiger is het mijn verdomde grondwettelijke plicht om de uitvoerende macht te controleren, maar als dat initiatief van rechts komt of een Vlaams geurtje heeft, viseren pennenridders als jij liever de boodschapper dan de pyromaan.
Ik moet het erkennen, beste Joël, in subtiele vuilbekkerij ben jij een meester en voel ik mij nog een koorknaap. Vleesgeworden arrogantie kent geen fatsoen. Als karaktermoordenaar ken je hier te lande je gelijke niet. Elk (ave)rechtse politicus wordt in een schietkraam geplaatst die je dan vrij mag bekogelen, en elke linkse op een statiefje in een vitrinekast. Een bloemlezing uit de koosnaampjes die je wekelijks bezigt in je giftige brieven aan de goegemeente, behoort tot de canon van het betere scheldproza. Van kwakzalver, charlatan, brulboei, kloteknul, pispot tot het vileine Viktor Orbán van de Aldi voor Bart De Wever (je hebt blijkbaar iets met Duitse winkelketens). Bij elke noot van de Strangers, leuke Antwerpse bekroonde bejaarde barden, hoorde je het tromgeroffel van de Pruisen in het struikgewas. Je schaamtegrens ligt blijkbaar ver onder het waterpeil van de Schelde. Het is echter wel nog niet zo gortig als in het dameskapsalon van Twitter, waar ik onlangs nog "een vuile Vlaamse rat met een kankerteef" genoemd werd, maar ik heb een hekel aan potten die de ketels verwijten dat ze zwart zien.
Toch, sans rancune. Als je zin hebt in een lekker bakje koffie in plaats van je dagelijkse kopje vitriool of azijn, blijf je nog altijd welkom in mijn nederig stulpje aan de Noordzee. Mijn uitnodiging van 8 februari 2015 blijft nog altijd geldig, want het is niet de eerste keer dat je last hebt van chronische geldingsdrang op mijn kap. In de zilte zeelucht zou je je er eindelijk van kunnen vergewissen dat ik al mijn opiniestukken nog altijd eigenhandig met de vulpen schrijf. Soms wel uit de buik, maar altijd zonder buikspreker. Alhoewel... wat baten kaas en bril als de uil niet zien wil.
Ik wens je een acute aanval van gezond verstand in deze barre coronatijden.”
Mijn commentaar: 1. Contrast tussen mondelinge en schriftelijke welsprekendheid: ik heb de bewuste uitzending niet gezien maar ik vind hoegenaamd niet dat er iets hapert aan de manier waarop JMD zich mondeling uitdrukt. Natuurlijk kan een schriftelijke tekst beter opgebouwd worden en de woordkeuze kan vlotter en schilderachtiger, omdat men meer tijd ervoor heeft. 2. Beledig je de premier als je haar een ‘takkewijf’ noemt? Een takkewijf is een zeer vervelende vrouw die vaak ruzie zoekt of een ‘trut’ of venijnige vrouw. (zie https://nl.wiktionary.org/wiki/takkewijf). Het is een synoniem voor kutwijf of pokkenwijf. Dat had een lelijker of beledigender benaming kunnen zijn. Ik gebruik zulke woorden nu wel niet, maar ik zie er niet echt graten in. Als ik op internet de lijst van de scheldwoorden overloop, dan staat ‘takkewijf’ er nog niet eens bij. Een politicus mag zogezegd niet op zijn/haar persoon beoordeeld worden maar als JMD haar zo noemde omdat ze alleen maar minachting vertoonde voor de Vlamingen, en hun vragen niet wilde beantwoorden, dan verdiende ze niet beter. Het ‘schrijven van haatbrieven’, zoals De Ceulaer doet, staat wel bij de beledigingen. Hij is bovendien niet schuw bij het gebruik van koosnaampjes zoals kloteknul en pispot om er maar een paar te noemen. Ik vind het trouwens veel zwaardere beledigingen als hij Bart De Wever de ‘Viktor Orban van de Aldi’ noemt en Jean- Marie Dedecker de ‘rechtse Tom Lanoye van de Lidl’. Hij vindt dat trouwens zelf ook lelijk. 3. Jean-Marie is inderdaad een meester in het gebruik van nieuwe woordjes. Ik heb daarvan zelfs al drie reeksen van 50 gepubliceerd. De Ceulaer heeft niet begrepen dat Dedecker juist zo’n succes heeft en zoveel stemmen haalde op 26 mei 2019 omdat hij zegt wat de gewone mensen denken. Politici op de korrel nemen is in vandaag omdat ze er inderdaad nauwelijks iets van terecht brengen. Dat hij dat vaak doet in een taal die hem eigen is, met goed gevonden vergelijkingen op een humoristische en schilderachtige manier, dat bevalt de meeste van de gewone mensen, op één of andere zuurpruim na. Ik denk niet dat de modale lezer het daarbij op een geeuwen zet. Hij is ook één van de weinige die niet schrijft om in de gunst te komen van de pers of van collega-politici. Dat hij niet koningsgezind is, dat weet iedereen. 4. Ik ben het ook niet altijd 100% eens met wat hij schrijft maar ik vind hem een aanwinst voor Middelkerke en voor de federale kamer. Ik hou niet van grijze muizen. Hij 'neemt inderdaad nooiteen blad voor de mond’. Hij ‘trekt aan de bel’, 'hij windt er geen doekjes om’, ‘hij zet een luis in de pels van zijn tegenstanders’, ‘hij noemt man en paard’, ‘hij noemt het beestje bij zijn naam’. Hij schiet meestal wel raak. Hij zal wel nooit meer veranderen. Dat is nu éénmaal ‘de aard van het beestje’. 5. Is Jean-Marie Dedecker een ‘drammer’? Dat zou betekenen dat hij niet van ophouden weet en steeds weer dezelfde mening verkondigt. Is het voorspelbaar wat hij zal schrijven? Daarin zal De Ceulaer misschien een klein beetje gelijk hebben, maar dat is te dan enkel te verklaren door het feit dat hij te weinig gehoor krijgt.
Jullie hadden toch niet gedacht dat ik me tijdens mijn zogezegde vakantie zou laten in slaap wiegen door de hittegolf die ons bijna in het rood brengt zonder daarom gevaarlijker te zijn dan een ‘tweede coronagolf’? Gelukkig hebben we aan de kust voor de strandgangers ook nog de frisse weldoende golven van de Noordzee. Ik blijf zelf toch liever in mijn kot! Ik heb hier wel geen zwembad maar ik hoef hier geen sociale afstand te eerbiedigen en mondmaskers heb ik genoeg, mocht dat nodig blijken. Ik heb wel één probleem … mijn bubbel.
Jullie weten toch dat dit het Westends is voor ‘bobbel’ wat synoniem is voor blaar, blaas, buil, bultje, gezwel, hobbel, oneffenheid, opzwelling, peukel, puist, pukkel. Die zijn voorlopig uitgebleven want de hittegolfmaatregelen gebieden mij gewoon binnen te blijven en me dus ook niet bloot te stellen aan insecten die mijn bloed zouden kunnen rieken … en uitzuigen. ‘Bubbel’ wordt ook gebruikt in de standaardtaal voor ‘blaasje met lucht of koolzuur dat in een vloeistof omhooggaat’. Het is ook een luchtbel. Maar neen, die bubbels bedoel ik niet. Mijn probleem gaat over de sociale coronabubbel. De sociale contacten werden onlangs drastisch teruggeschroefd. Een gezin mag nog slechts contact hebben met vijf andere volwassenen. Kinderen worden niet meegeteld. En vooral: die bubbel moet de komende vier weken dezelfde blijven. Mijn mogelijke bubbel bestaat namelijk uit 11 personen, kinderen en volwassen kleinkinderen. Ze wonen allemaal minstens op 90 km. Wie moeten wij toelaten in onze bubbel? Moet ik een wedstrijd bedenken? De eerste vijf die in Westende aankomen na mijn startsein? Dat zou oneerlijk zijn wegens het verschil in afstand. Diegene kiezen die we al het langste niet meer gezien hebben? Neen, we zullen maar nog wat geduld uitoefenen tot het coronamonster onder dwang gehouden kan worden. Ik weet het: "het geduld is bitter, maar de vrucht zal zoet zijn."
Ik ga met vakantie! Neen, niet naar het buitenland, niet naar Antwerpen, zelfs niet naar een andere provincie. "Ik blijf in mijn kot"!
Voor zover ik weet ben ik niet ziek, gelukkig maar. Ik probeer het zo te houden, hoewel men dat niet zelf in de hand heeft. Ik ben het niet beu om wekelijks een artikel te schrijven, integendeel, mijn schrijfcurve gaat nog steeds in stijgende lijn. Mijn inspiratie is nog niet uitgeput en spijtig genoeg is dat vooral te wijten aan het coronavirus en het daarmee gepaard gaand geklungel van de federale en van de Vlaamse regering. Ik kan anders ook nog schrijven over onze burgemeester die zich niet graag laat commanderen, maar toch op bevel of niet, spijtig genoeg het ene evenement na het andere moet verschuiven of afschaffen. Ik kan in de kranten zijn ‘straffe’ uitspraken opzoeken en daar mijn commentaar bijschrijven. Ik kan het hebben over de druk die weegt op de lokale politici vanwege het toerisme, de horeca of over alle categorieën van inwoners die getroffen worden door de schade die aangericht wordt door corona. Ik kan me afvragen of dat eigenlijk wel zo is, als ik zie hoeveel verkeer er is op onze wegen, hoe gevuld onze dijken zijn en hoe de toeristen via Oostende met de trein toestromen … en zelfs geen plaats vinden op die trein om weer te vertrekken.
Waarom ik dan toch twee rustweken inlas, op een kort artikel, zoals het huidige, na?
Ik heb namelijk eindelijk iemand gevonden die enkele karweien aan mijn huis wilde uitvoeren en ik had daar wel wat voorbereidend werk aan. Het is ook zeer warm, geen weer om achter een computer plaats te nemen. ’s Zomers krijg ik altijd bezoek van mijn kinderen en kleinkinderen die niet aan de kust wonen. Dat is in 2020 zeker zo, want we zagen ze nog maar nauwelijks … door de allesoverheersende corona!
We zien en horen elkaar weer, als jullie dat willen, vanaf 17 augustus.
Nebula is het latijn voor mist, vandaar deze titel.
Als de gemeente je in deze onveilige periode uitnodigt om een test van een unieke veiligheidscapsule NEBULA bij te wonen, dan maakt dat je op zijn minst zeer nieuwsgierig. Buiten de dagelijkse aanmaningen om vaak je handen te wassen, om de sociale afstand te eerbiedigen en ‘daar bovenop’ (zo noemt Maggie het) om een gasmasker op te zetten, hebben we eigenlijk nog maar weinig nuttige initiatieven mogen begroeten. Veel vind ik dat niet, vooral omdat ik tot mijn ontgoocheling vaststel dat die regels veel te weinig opgevolgd worden. De meeste mensen zijn niet 'geduldig en hoffelijk', zoals sommige beweren. Als ik zie en hoor dat de Veiligheidsraad bijeengekomen is en dat ze beslisten om noch versoepelingen noch verstrengingen te bevelen, dan vraag ik mij af of daar ook mensen in zetelen met gezond verstand. Zien zij dan ook niet dat de nieuwe reeks van besmettingen eigenlijk geen ‘tweede golf’ moet genoemd worden, maar wel ‘nalatigheden met zware gevolgen’ die meebrengen dat we bijlange nog niet verlost zijn van die ‘coronacatastrofe’? Of durven ze niemand pijn doen? Misschien moeten enkele van onze ‘leiders’ en een zekere adviseur de moed hebben om een stap opzij te zetten. Ik dank daarbij vooral aan Maggie en aan de man die altijd een ‘beke’ te laat kwam (hij is niet de enige!) en aan ‘topadviseur’ Marc, met dagelijks optreden, die nu eindelijk de schuldigen voor de coronaverspreiding gevonden schijnt te hebben. Dat zijn volgens hem die van rechts die niet moeten weten van de maatregelen, in tegenstelling tot die van links. Die van rechts zouden zich zo gedragen omdat ze hem persoonlijk niet kunnen luchten. Hoeveel zever gaat die man nog verkondigen? Of zullen er straks in ons land enkele standbeelden van Leopold 2 moeten sneuvelen om plaats te maken voor deze 'redder des vaderlands'? Misschien moeten onze bestuurders eens een bezoek brengen aan een groot warenhuis op een druk tijdstip. Afstand houden is er gewoon onmogelijk … en dat is niet de enige tekortkoming! Als we dan lezen of zien dat er altijd wel één of ander labo te vinden is dat berichten de wereld instuurt dat de testen op hun coronavaccin succesrijk waren, dan hopen we gedurende één kort ogenblik dat het vaccin er straks eindelijk zal komen, om daarna te vernemen dat het nog niet voor 2020 is.
Is NEBULA dan het wondermiddel? Natuurlijk is NEBULA niet de langverwachte redder die in staat is om het coronagevaar uit te schakelen, maar het is alleszins een zeer verdienstelijke poging om de huidige samenleving vrijer en veiliger te maken. Straks kan een einde gesteld worden aan de stuntelige maatregelen die de grote warenhuizen nemen om de zich aanbiedende klant te onderwerpen aan hun controle. Die is immers beperkt tot ‘heeft hij of zij wel een mondmaker aan’, ‘de stuurstang van de winkelkar wordt bespoten met ontsmettende vloeistof’’ maar de vragen ‘is de gecontroleerde persoon niet besmet?’ of ‘waarom moeten de handen in sommige warenhuizen niet ontsmet worden’ blijven nog steeds bestaan.
Hoe werkt Nebula? Het is een ontsmettingstunnel voor heel het lichaam. Je stapt er binnen, alleen, met rolstoel, met kinderwagen, met of zonder valies, met winkelkar, … en je ondergaat: Een controle van de lichaamstemperatuur: snel, in 2 seconden, nauwkeurig tot op 0,3° celsius; zieke mensen met koorts worden onmiddellijk gedetecteerd met rood signaal.. Een contactloze ontsmetting van de handen met een desinfecterende gel (75% alcohol), die voldoet aan alle eisen van de Wereldgezondheidsorganisatie. Een nazicht of je wel een mondmasker draagt, zo niet krijg je een rood signaal. Gezichtsherkenning door infraroodcamera, en registratie van de persoon, zo gewenst, als de privacywetgeving het toelaat. Een contactloze ultrasone (= niet hoorbaar door de onderzochte persoon) besprenkeling van de volledige persoon, via twee uitlaten in het plafond, met een frisse nevelspray, die bacteriën en virussen totaal neutraliseert. Het sproeigebied in een tweede compartiment van de cabine wordt beschermd door een magnetisch PVC – gordijn. De eventuele winkelkar en/of valies wordt volledig gereinigd, zelfs de wielen.
Waar plaats je zo’n cabine? Je zou kunnen zeggen dat de cabine vooral nuttig is aan de ingang van organisaties of gebouwen waar veel volk toegang wenst: stranden, winkelstraten, overheidsgebouwen, scholen, ziekenhuizen, ondernemingen, fabrieken, sportstadions, luchthavens, banken, beurzen, festivals, hotels, restaurants, winkels. De cabine is uiteraard regenbestendig. Middelkerke plaatst, als eerste notabene, een cabine aan de ingang van het administratief centrum, als extra beveiliging voor de medewerkers en voor de bezoekers. Proficiat! Op massabijenkomsten zie ik het nog niet zo snel gebeuren. De 'rampzalige markt' op de zeedijk in Westende heeft inderdaad aangetoond dat er nog wat meer nodig is. De burgemeester heeft ondertussen wel besloten dat voortaan iedereen op een markt een masker moet dragen. Hij verklaart ook 'Aan de ingang van de markt staan ontsmettingsunits.' De gemeente antwoordde op mijn vraag wat hij daarmee juist bedoelt dat het gaat over gels voor ontsmetting van de handen. Niet sensationeel als maatregel, hé? Meer controles en meer boetes voor de overtreders zijn er nodig, vind ik! Maar daar houdt de burgemeester niet van! Zo was Middelkerke de enige badplaats waar op de zeedijk op dagen zonder een evenement, geen masker verplicht maakte. Dat werd daarna wel gecorrigeerd door de gouverneur. Ik vrees dat hij aldus op zeker ogenblik niet meer zal kunnen zeggen dat er geen besmettingen zijn in zijn gemeente.
Besluit Nebula is een toe te juichen poging om een bijdrage te leveren aan onze veiligheid in deze verschrikkelijke coronatijd. Zo zouden er wel meer mogen zijn.
Bron Persbericht van de gemeente Persmap van Nebula
Nog 50 uitspraken van Jean-Marie Dedecker (deel 3)
Hier volgt dan de derde reeks met uitspraken van onze burgemeester. Ik heb ze geplukt uit zijn artikels die hij wekelijks of half-wekelijks schrijft voor ‘Knack’ tot en met 12 juli 2020. Zijn voorraad is dus nog niet uitgeput. Hij legt daarmee vaak de vinger op de wonde. De burgers, niet allemaal, maar vele toch, houden daarvan en als dat dan gebeurt in een schilderachtige taal, dan boek je dubbel zo veel succes.
Dat ik deze uitspraken uitgekozen heb, betekent niet dat ik ze allemaal goedkeur, maar Jean-Marie geeft daarmee nog maar eens weer wat veel of de meeste Vlamingen denken. Ik heb geprobeerd de uitspraken niet uit hun verband te halen. Het is immers niet omdat je de uitwassen van het antiracisme aanklaagt, dat je zelf een racist bent. Het is ook niet omdat je niet goedkeurt wat gebeurde met het Chileens katje, dat je niet van dieren houdt.
Corona 1. Niemand mag nog aan de toog hangen. De ziel van de stamkroeg, de richel waarop het sociale leven wordt uitgewoond, uitvergroot en plat gelald, krijgt de gezelligheid van een operatietafel. (alcohol) 2. Een neut alcohol dient niet meer om te nuttigen, maar om je handen te ontsmetten, het Heilig Oliesel van de viroreligie. 3. De maatregelen voor de kastelein om de tapkraan open te draaien kunnen enkel ontsproten zijn aan de benevelde geesten van de voorzitter van de Anonieme Alcoholistenclub of de prior van de Zwartekousenkerk.* Drooglegging van het gezond verstand. * gangbare benaming voor zeer orthodoxe kerken 4. Bij het hamsteren dachten onze ophokplichtigen niet alleen aan hun mond maar blijkbaar vooral aan hun kont. Het is hoog tijd voor een toiletpapiercommissaris. 5. Het blijft covidik kijken naar een exit-scenario met deze restregering. 6. Onze premier Wilmès heeft het charisma van een ijskoningin die wat ontdooit achter de rug van de epidemiologen. 7. Judassen als CD&V-er Wouter Beke zijn zelfs geen dertig zilverlingen waard. 8. Onze voetbal - profclubs klagen nu putten in de grasmat omdat ze van het veld geschopt zijn door een griepvirus. Ze dreigen hun personeel aan het stempellokaal te zetten en doen alsof de margarinegeur al uit de boterhamtrommeltjes van de spelers komt. 9. Het mondmaskerverhaal is het mooiste voorbeeld. Je zou de verantwoordelijken in de bak moeten steken: valse informatie, de bevolking in gevaar brengen, het medisch personeel geen hulp verlenen. 10.Als ik uit de passage van professor Van Ranst in Terzake en Het ,Laatste Nieuws opmaak dat het dragen van mondmaskers bewust afgeraden is door de Belgische overheid omdat er te weinig voorraad was, lijkt mij dat eerder een crimineel feit dan schuldig verzuim 11. De saga over de mondmaskers leest als een blunderboek met de bladgeur van witteboordencriminaliteit. 12. Terwijl de evenementensector hier op apegapen ligt, betaalt de Waalse overheid toch de gage uit aan elke artiest die moest optreden op een afgelast evenement in een gesubsidieerd cultuur- of Achturenhuis. 13. Op onze bruiloften mogen we niet dansen van onze Nationale Veiligheidsraad, maar we walsen stilaan op de tonen van de dodenmars naar onze economische begrafenis. 14. Onze zieltogende economie wordt kunstmatig beademd en geïntubeerd met miljarden belastinggeld. 15. We bejubelen kritiekloos de virologen en epidemiologen die ons moesten behoeden tegen de Covid-19 pandemie. Als de nationale viroloog van Zweden al zijn excuses aanbiedt voor de helft van het aantal slachtoffers ten opzichte van hier, moet Marc Van Ranst op zijn blote knieën naar Canossa. 16. Ik begrijp de aanbidding van de virologen niet. We zijn wereldkampioen in het aantal doden.
Criminaliteit 1. Na een weekje 'Brusselen' zou je al verheugd zijn dat je er in quarantaine mag blijven om de straat te ontvluchten. 2. Wanneer zal het tot deze moreel superieuren doordringen dat de doorsnee-Vlaming genoeg heeft van die valse gesubsidieerde socio-culturele gezelligheid, van positieve discriminatie voor minderheden, van tolerantie voor religieuze intolerantie, en van kromdenken die van straatcrapuul slachtoffers maakt?
Dierenrechten 1. Ik heb een grote hekel aan hondsdolle lapzwansen die mijn kleinkinderen willen contamineren met een nieuw hondsdol virus. Dergelijke types moeten aan de leiband en aan de muilkorf, om dan afgevoerd te worden naar een dementenreservaat. Zo niet, ze zacht laten inslapen. 2. De nieuwsdiarree over het vermenselijken van dieren, waarbij de dierenliefhebbers zich laten leiden door typisch menselijke gevoelens in plaats van door ethiek en moraal, is soms zo wereldvreemd dat ik last krijg van journaalverbijstering. Dit is een aandoening waarbij ik na het bekijken van het nieuws zo verbijsterd ben dat ik nog een keer naar de herhaling moet kijken om zeker te weten of ik het allemaal goed gehoord en gezien heb.
Media 1. Van de rolatorgymnastiek van Saartje Vandendriessche op de treurbuis krijg ik ondertussen bij mijn middagdutje zelfs nachtmerries. 2. Onze pretletterbrigade drukt al een paar maanden onophoudend dunne kranten met dikke chocoladeletters om onze academische witte jassen te lauweren. Straks worden enkelen nog in de adelstand verheven, hermelijn op een witte jaskraag. In de oudheid werd de boodschapper gedood die het slechte nieuws bracht.
Politiek Beste Conner Rousseau 1. Je bent het kerstenkind waar de drie koningen naar op zoek zijn om de regeringsstal te vullen. 2. Op Flupkes uitnodiging stond dat we schoeisel moesten dragen om het paleispluche te mogen betreden. Geen witte sloefkes tussen de hielen(k)likkende krijtpakken, opgetutte sabelslepers, doorgefokte adel en zielige roddelfiguranten die met uiterlijk vertoon hun sprookjesleven een beetje draaglijker proberen te maken. 3. Je hebt nog niet die gegroefde kop van een doorgewrochten dobberman die met opgeheven vuist de Internationale ophoest. 4. Je beseft dat je met de aaibaarheidsfactor van een poedel en de looks van de ideale schoonzoon verder komt in de politiek dan met een tot op de draad versleten ideologie.
Van andere politici 1. Pascal Smet is al sedert 2003 onafgebroken het domste eendje in het ministeriële wak. 2. Somers haalde de N-VA-carnavalsburgemeester van Aalst door de mangel alsof deze zelf de joodse carnavalwagens getrokken had, en hij speelt nu ook nog buitenspel op het terrein van milieuminister Zuhal Demir. Hij wil bomen en hagen planten, maar vooral een mes in haar rug.
Van de regeringsvorming 1. Er kunnen hier zelfs geen democratisch verkozen regeringen meer gevormd worden, enkel kunstmatige samenraapsels uit nostalgisch machtsbehoud. 2. De drie traditionele 11.11.11-partijen (CD&V, Sp.a en Open VLD) zijn altijd bereid om te collaboreren, en om de Vlaamse belangen te verpatsen uit machtsbehoud, ook al zijn ze verschrompeld tot lilliputters van elk 11%.
Algemeen 1. In de wereld van 'ons kent ons' en de durfkapitalistenmaffia gaan de mondmaskers nooit omlaag. Ondertussen zoek ik een teiltje om te kotsen. 2. Van het woord "de gestelde lichamen" alleen al word je ongesteld. 3. Dit land zit niet op zijn tandvlees, het gehele gebit is rot tot op het bot.
Racisme 1. Als we alle standbeelden moeten neerhalen van machthebbers die met slavenarbeid en barbarij hun rijk bijeen gestolen hebben, blijft er zelfs geen wassenbeeldenmuseum meer over. 2. Wie standbeelden van Leopold II wil afbreken, moet de hele Lakense poppenkast mee opdoeken. 3. De nazaten van de slaven en de slavenhandelaars protesteren nu tegen de erfgenamen van diegenen die de slavernij hebben afgeschaft. Het boek van hun historische kennis heeft niet zelden de dikte van carbonpapier. 4. Ik heb geen greintje empathie voor rubberkoning Bokito Pol II van ons bananenkoninkrijkje, telg uit een tweedehands Duitse sprookjesfamilie. 5. Openbare zenders zijn de buiksprekers van de censuurbonzen en de deugelite. De sociale tirannie wordt groter dan de staatstirannie. 6. Als onze bleekwaterpolitici als witte weekdieren hun verontschuldigingen willen gaan aanbieden aan bloeddorstige dictators als Kabila voor koloniale misdaden en bestialiteiten uit het verleden gepleegd door de roversbende van de Saksen Coburgs en allerhande Union Minières... Ze doen maar, maar niet in mijn naam. 7. Wanneer zal het tot deze moreel superieuren doordringen dat de doorsnee-Vlaming genoeg heeft van die valse gesubsidieerde socio-culturele gezelligheid, van positieve discriminatie voor minderheden, van tolerantie voor religieuze intolerantie, en van kromdenken die van straatcrapuul slachtoffers maakt. 8. Wie wijst op de oververtegenwoordiging van dergelijke kansenparels met migratieachtergrond in onze criminele statistieken wordt van etnische profilering met een fascistisch geurtje beschuldigd. In onze steden lijkt het wel alsof er ondertussen meer structureel geweld is tegen de politie dan van de politie. 9. De vergoelijkingscultuur van de gepamperde groenlinkse gelovigen voor de culturele en institutionele onderdrukking van de vrouw staat immers haaks op de duur verworven vrouwenrechten van onze westerse beschaving. Maar wie dit aanklaagt krijgt al vlug een wagonlading rioolbagger over zijn hoofd door doorgeschoten suffragettes die vinden dat godsdienstige middeleeuwse gebruiken voorrang moeten hebben op elementaire vrouwenrechten. Wie discrimineert hier wie? 10. Zou het kunnen dat Jan Modaal stilaan misselijk wordt van jeukwoorden als diversiteit, verbinden en inclusiviteit, of van de zoektocht naar slachtoffers van de alomtegenwoordige discriminatie. Dat hij genoeg heeft van bommenleggers, criminele hangjongeren, plunderaars, kopschoppers, billenknijpers en rotzooitrappers? Lui die met alles wegkomen omdat activistische zwarte toga's een multiculturele blinddoek dragen, en omdat de politietop meer bekommerd is om de goedkeuring van hun progressieve politieke critici dan om de veiligheid van hun eigen agenten. 11. Al wie naar hier komt heeft het beter dan in zijn land van herkomst, maar we moeten kritiekloos blijven aanvaarden dat wij de discriminerende factor zijn, of we worden voor latent en structureel racisme aan de schandpaal genageld. 12. Ons onderwijs is gratis. We hebben ons zelf op achterstand geplaatst en de lat op limbohoogte gelegd opdat ieder nieuwkomer er zou kunnen overspringen. We geven gratis bij- en taallessen, we leveren huiswerkmoeders, wiskundevaders, pamperpedagogen en godsdienstleraren voor elk geloof.
Sport 1. De voetbal - transfermarkt is zelfs geen koehandel meer, waar alles nog beklonken wordt met een handdruk, maar doet meer denken aan een Afrikaanse kamelenmarkt met slavenhandelaars in krijtpak, Rolexen om de pols en een optrekje in Monaco. 2. Mijn wetsvoorstel zal me geen logediner opbrengen, maar draaien naar de wind is voor de haan op de kerktoren, of voor de zogenaamde experten. 3. Op weinig plekken wordt de welvaart en de rijkdom duidelijker naar buiten gekotst dan in de skyboxen en de loges van de voetbalbobo's. Zwart geld en corrupte makelaars schuiven mee aan de dis. Rolexen zijn er de uitwisselingscadeaus tussen het geluid van trillende creditkaarten en ploffende champagnekurken. Het wereldje hangt van jeuk en incest aan elkaar.
Watertekort 1. De droogte is een probleem dat de landbouwers zelf grotendeels hebben veroorzaakt. Alle landerijen zijn immers ondergronds gedraineerd met een ingenieus buizenstelsel dat het water opzuigt en afvoert naar grachten, beken, rivieren, kanalen en riolen tot het uiteindelijk in de zee belandt. Er is geen droogte-probleem maar een water-vasthoud- probleem. 2. Straks moet de kok een anesthesist opvorderen vooraleer zijn kreeft te mogen koken, en moet de dokter een vergunning vragen om een lintworm af te drijven.
Geschiedenis van het magazine ‘Boarebreker’ is, maar dat weten jullie natuurlijk allemaal, het dialect voor ‘Golfbreker’. Dat is een constructie die de kust moet beschermen tegen weersinvloeden en nadelige invloeden van zeestromingen langs de kust.
Tijdens de wintermaanden van 1991, tussen pot en pint, vatten tien jonge mensen uit de horeca*, onder impuls van Peter Desseyn, toenmalig uitbater van brasserie Martinick, het plan op om een eigen gids op te starten. Zij dachten toen niet aan de opwarming van de aarde en de daarmee gepaard gaande verhoging van de Noordzeespiegel, waartegen ze een dam moesten opwerpen. Neen, zij vonden gewoon dat ‘golfbreker’ een typisch kustwoord was en zij vonden ‘Boarebreker’ een uitstekende naam voor hun initiatief omdat daarmee een link gelegd werd naar de zee. In de zomer wilden ze met hun magazine de horeca dichter bij de toerist brengen en in de winter wilden ze ermee de aandacht vestigen op diverse organisaties. Op 21 juni 1992 verscheen hun eerste (gratis) nummer, 38 pagina’s dik, met vooral horecagebonden publiciteit. Culinair journalist Georges Keters zorgde voor de teksten. * Stefan Vander Espt (Boerderij), Jan Vandamme (Falcon), Peter Deleu (Kingston), Stefaak Lauwereins (De Vlaschaard), Johan Sabbe (Chaplin), Franky Demulder (Duinenbad), Gino Lambert (Papillon), Hein Lannoo (Argos), Dennis Alberdienst (Were Di) en Peter Desseyn (Martinick)
Van 1992 tot 2020 is een tijdspanne van 28 jaar en toch heb ik het in mijn titel over ‘een zilveren jubilieum’. Er was namelijk een onderbreking. In 2009 verscheen het magazine op een klein formaat, met een nieuw kleedje, met voor het eerst een algemeen overzicht van de horecazaken. En toch werd het geen succes. Dat leidde er ook toe dat het ondertussen uitgedund bestuur vond dat hun drukke bezigheden al te veel tijd in beslag namen en dat het genoeg geweest was. ‘De Dienst Toerisme Middelkerke deed nog een verwoede poging ‘om het schip opnieuw varend te krijgen, maar het bleef water maken en De Boarebreker verdween uit de vaart.’
Maar … in horecamiddens, bleef men naar de magazine vragen. Georges Keters, schrijver van het eerste uur, had al vroeger een eigen magazine ‘Gastronomie en Toerisme’. Het verscheen vijf maal per jaar en was een realisatie van de vzw Horizon, Astridlaan 90 b1, 8620 Nieuwpoort en vzw Reizen & Smullen, Bassevillestraat 101, 8434 Westende, met als doel de horeca, het toerisme, vrije tijd, lifestyle, auto en interieur in al hun vormen te promoten. De redactie bestond uitsluitend uit vrijwilligers. Op bloggen.be/gastronomietoerisme vinden jullie een archief met alle blogartikels van januari 2007 tot maart 2020. Deze reportages waren wekelijks te beluisteren op de FM 106,1 Radio Beach, elke vrijdagvoormiddag even na 10 u
Iedereen weet dat Georges zich thuis voelt in toerismemiddens en zeker in de wereld van de gastronomie. Tijdens zijn bezoeken aan de diverse Middelkerkse horecazaken werd regelmatig gesproken van de goede tijd van De Boarebreker. Van het één kwam het ander en na een diepgaand gesprek met Stefaan Lauwereins en Stefan Vander Espt – de laatste der Mohikanen – deed de vzw De Boarebreker afstand van de naam en kwam het magazine in de handen van ‘Gastronomie en Toerisme’. George Keters: “In november 2011 schoten we uit de startblokken. De twee magazines werden samengevoegd en kregen de naam ‘De Boarebreker’ met als ondertitel ‘Gastronomie & Toerisme’. In mijn eentje bezocht ik ruim honderd handels- en horecazaken en we werden overal goed ontvangen. Het kostte heel wat tijd, maar elke dag zagen we de Boarebreker groeien.”
Het magazine Georges: “Het magazine wil vooral een leidraad zijn voor zij die enerzijds hun vertrouwd restaurant willen opzoeken en anderzijds een nieuwe culinaire belevenis willen invullen. Of dit nu voor een snelle hap, een mooi glas, een gezellige lunch, een zakendiner, een tête à tête of zo maar een leuke tafelavond is, iedereen vindt hier zeker zijn gading.
De Boarebreker wil zich onderscheiden van de andere magazines die tijdens de zomer verdeeld worden: we leggen alleen het accent op de HORECA , TOERISME, en LEUKE PLAATSEN. Geen publiciteit of publi-reportages over kledij, schoenen, meubels enz....”
Ziehier de kaft van de laatste vijf uitgaven. Krijgen jullie nog geen honger?
De uitgave 2020 bevat 132 pagina’s (Incl kaften): 58 over Middelkerke en deelgemeenten, 20 over Oostende, 18 over Nieuwpoort, 11 over Frankrijk, 4 over Koksijde, 4 over Diksmuide, 3 over Bredene, 2 over Poperinge, 2 over Kemmelberg, 2 over het Cruisegebeuren, 2 over De Panne, 2 over Veurne, 1 over Brugge 1 over Culebel, 1 over Eernegem, 1 over De Haan.
De Boarebreker is gratis en is te bekomen bij de adverteerders en in de voornaamste toeristische kantoren. De foto’s komen van de adverteerders, van diverse Toeristische Diensten, van het Archief Dries Van de Weghe, van Luc Cassiman en van Georges Keters zelf. De layout en de druk werden verwezenlijkt door Drukkerij Pattyn uit Veurne.
Steun van de gemeente In 2012 beschreef toenmalig burgemeester Michel Landuyt de figuur van Georges Keters als positief ingestelde journalist die Middelkerke en de kust graag culinair in de kijker stelt. ‘Zijn stijl is te plukken uit honderd andere: steeds correct, uitnodigend en met een link naar het toerisme en de gastronomie. Hij is voor ons hier dan ook de Culinaire Ambassadeur van de Kust.
In de uitgave van 2020 kunnen we zien dat ook het huidig bestuur enthousiast reageert op het werk van Georges Keters. 'Zijn magazine is pure propaganda voor Middelkerke', zo schrijft de burgemeester: ‘We beleefden de jongste maanden hachelijke tijden, veroorzaakt door een ongrijpbaar virus. Voeg daarbij de soms meest onbegrijpelijke communicatie van de bevoegde instanties.” Het lijvig magazine is voor de burgervader een bewijs dat er nog heel wat moois te beleven valt in de gemeente. Zo blijkt daaruit dat de horeca en de middenstanders klaar staan om de toeristen warm te ontvangen. De burgemeester en zijn schepencollege worden door de hoofdredacteur in drie pagina’s onder de aandacht gebracht voor hun talloze verwezenlijkingen, om duidelijk te maken ‘wat er in de gemeente nog te gebeuren staat’: opening van nieuwe gemeenteschool, een nieuw casino, een nieuwe sportlong ‘Vita Krokodiel’ met een nieuw zwembad, een sporthal en een speelpark, heraanleg van de zeedijk en van het Rauschenbergplein, nieuwe fietspaden, verbeterde landelijke wegen, frisse toeristische campagnes, inspanningen voor kinderopvang, extra aandacht voor de jeugd, steun voor de lokale economie.
Tom Dedecker, schepen van financiën legt ook uit ‘wie dat allemaal gaat betalen’. Het artikel wordt geïllustreerd met een foto waaruit ik opmaak dat de werken eigenhandig door het college zullen uitgevoerd worden. En met de glimlach! Dat zou natuurlijk fel de kosten drukken.
Het artikel eindigt met een krachtuitdrukking van Jean-Marie: ‘Het is duidelijk, Middelkerke wordt een toplocatie, een paradijs voor gastronomen en levensgenieters, waar het goed wonen en verblijven is, elke dag van het jaar. Samen kunnen we veel.’
Ook de eerste schepen en schepen voor toerisme Tom Dedecker wordt in een aparte bijdrage nog geïnterviewd door de hoofdredacteur.
De figuur Georges Keters
Iedereen die Georges kent spreekt over hem als DE horecaspecialist. Dat is hij ongetwijfeld. Wie al meer dan 30 jaar artikels schrijft over alles wat met het restaurantgebeuren samenhangt en er al die jaren een verzorgde luxueuze magazine over uitgegeven heeft, verdient zeker geloofd te worden voor zijn kennis en voor zijn bezorgdheid om de lezer te helpen bij de keuze van een gezellige en fijne tafel, ‘zonder dat er een aanslag op je beurs wordt gepleegd' Het mag niemand verwonderen dat hij volop gesteund wordt door de gemeente want een betere promotor zal Middelkerke nooit meer vinden. Hij buigt zich, zoals het in de ondertitel van zijn magazine staat, ook over het kusttoerisme. Hij wijst de bezoekers van onze badplaats op interessante culinaire evenementen en helpt ze leuke hoekjes of interessante adressen ontdekken waar men aangenaam kan shoppen. Wie ernaar uitkijkt om een aangenaam uitstapje in de Middelkerkse omgeving te ondernemen, is bij ‘de Boarebreker’ aan het juiste adres. Hij verstaat uiteraard, als journalist, de kunst om dat alles in een leuke en correcte stijl voor te stellen. En … niet te vergeten, hij slaagt er al die jaren steeds weer in om voor zijn prachtig magazine de medewerking te verkrijgen van de gemeenten, van de handelaars, de horeca, de middenstand en diverse toeristische diensten. Dat is niet vanzelfsprekend! Zijn magazine is na zoveel jaren de ideale gids, een klassieker en al lang niet meer in Middelkerke alleen maar over de hele kust.
Visit Zomer 2020, volgens mij een prachtige uitgave
Zopas viel in onze bus een nieuwe uitgave van de gemeentelijke magazine ‘Visit’, de tweede van 2020. Het is inderdaad zo dat er één gewijd wordt aan elk jaargetijde. De eerste uitgave was deze voor de zomer 2018, nu reeds acht exemplaren (geen winternummer in 2018), waarvan jullie hieronder de kaften zien.
De inhoud van de laatste uitgave In deze coronatijd is het logisch dat die inhoud fel beïnvloed werd door het virus. De kaft is een foto van een deel van het rad van de laatste Beaufortorganisatie, maar inclusief schaduw en een eenzame zonnende dame. Op de achterkaft wordt dat rad dan vervolledigd. Pagina 1 is een herinnering aan de gemeentelijke leuze waar niet genoeg de nadruk op kan gelegd worden: ‘Amuzeer je met gezond verstand’. ‘Amuseren’ moet wel met een ‘s’ geschreven worden i.p.v. een ‘z’ maar dat zal zeker gedaan zijn om ‘zee’ en zon’ in de affiche te brengen. Pagina 2 ‘Heradem’ bevat de andere helft van het kunstrad naast een resume van wat er deze zomer te gebeuren staat aan kleinschalige ‘events’ omdat de grote helaas niet kunnen plaatsgrijpen. Een grafisch mooi werk met de koersfiets die men wil aanraden en met het ‘Roue de Marselle’ waartoe men wil uitnodigen. Pagina 3 toont dan wel die ‘Roue’ – blikvanger in al zijn glorie, die een prachtig zicht biedt over onze badplaats en dat met ‘een vleugje’ romantiek. Pagina 4 is bedoeld om de lokale economie, zowel de ‘non-food’ als de marktkramers een ruggensteuntje te geven. Met de ‘Middelbon’ shop je met 20% korting bij alle non-foodhandelaars. Je kan er ook zien welke markten je kunt bezoeken. Er zullen in juli en augustus wekelijks 2 avondmarkten georganiseerd worden: Elke maandag tot 31 augustus op de Zeedijk vanaf Zwaluwenlaan, richting Middelkerke. Elke woensdag tot 31 augustus op Dorpsplein en gedeelte Schoolstraat in Lombardsijde. Pagina’ 5 en 6 gaan over de ‘Ronde van Middelkerke’, een fiets- en wandelzoektocht met ‘lekkere’ prijzen. Pagina’s 7 en 8 handelen over ‘Zee en Strand’, een mooi beeld vanuit de ondiepe zee op de Koning Ridderdijk ter hoogte van Sint-Laurentius. Er kan een plooifolder daarover bekomen worden aan de toerismebalies. Pagina’s 9 en 10: bieden alle informatie over de kustredders met enkele raadgevingen om veilig in zee te gaan. Daarvoor worden leuke zwembandjes uitgedeeld aan de toerismebalies. Pagina’s 11 en 12 leren alles over ‘Doggy Beach’ of post 15, ook weer met de nodige regels. Pagina’s 13 en 14 zijn er voor de ‘kids’, maar alweer aan de toerismebalies kan daarover een plooifolder afgehaald worden. Pagina’s 15 en 16 gaan over Hupsakee, over leuke spelletjes en leuke plekjes, activiteiten op het strand en in het hinterland, gecreëerd uit noodzaak, wegens Corona. Meer daarover is vervat in een vakantieboek of via www.middelkerke.be/hupsakee En wat gezegd van de Olympische strandspelen die moeten doen vergeten dat de Olympische Spelen in Japan niet doorgaan? Pagina 17 moest er in een stripgemeente absoluut bij zijn. Bewonder, te voet of met de fiets, deze (fortuinen gekost hebbende) stripmuren. Pagina 18 focust op het hinterland van de gemeente met een ‘Expeditie Hinterland’. Haal een gids daarvoor aan de toerismebalies en in de openbare gebouwen of ga naar www.middelkerke.be/expeditiehinterland Pagina’s 19 en 20 wijzen iedereen met een ontwikkeld cultureel gevoel op een bezoek aan het beeldenpark (met foto van de hoorn) aan de mooie landerijen of aan onze pittoreske kerken en authentieke hoeves, of aan 10 kunstvol beschilderde elektriciteitskasten (zie ‘Tour Elentrik met meer uitleg en met de locaties op pagina’s 23 en 24)); ze nodigen ook uit om één van de meeslepende tentoonstellingen te bezoeken. Pagina’s 21 en 22 zijn gewijd aan de trots van Westende-bad, de villa ‘Les Zéphyrs’. Je kunt de villa live gaan bezoeken of een virtuele toer beleven op www.middelkerke.be/villaleszephyrs Pagina’s 25 en 26 handelen over ‘Actief ontspannen’ dank zij ‘Sport aan zee’ (zie pagina 27 zowel indoor als outdoor; kijk voor up-to-date info op www.middelkerke.be, ofwel dank zij ‘Beachclub ‘De Kwinte’. Op kwakkelweerdagen (zie pagina 30) kan genoten worden van aangepaste leuke attracties en van de speeldorpen. Kilometers fiets- en wandelroutes kunnen een welgekomen afwisseling bieden. Pagina 28 toont de mogelijke activiteiten voor kinderen en de familieactiviteiten voor jong en oud beschreven op www.middelkerke.be/olympische-zomerweken maar ook het hindernissenpretpark O²-Run. Pagina 29 bespreekt de mogelijkheid om te kayakken (moet eigenlijk ‘kajakken’ zijn) van Middelkerke naar Leffinge via ‘ ’t Leedje’. Pagina’s 31 en 32 dragen als titel ‘Duin en Polder’. Ze wijzen op de 5 prachtige natuurgebieden die we rijk zijn (zie www.middelkerke.be/natuurgebieden), op de ‘Warandetoren’ in de gelijknamige duinen, met 360° uitzicht en nogmaals op de kilometers fiets- en wandelroutes. Pagina’s 33 en 34 handelen over ‘Het beste van drie werelden: de vakantieparadijzen Middelkerke en Westende, het hinterland en tenslotte de bruisende evenementen, dat alles nogmaals geïllustreerd met het ‘Roue de Marseille’. Pagina’s 35 en 36 zijn een ode aan Westende, waar je zo dicht bij de elementen staat, met perfecte wandelpaden en duinenkliffen en waar het centrum je herinnert aan het rijk verleden van de Belle Epoque. Een prachtige foto van ‘The Navigator Monument’ luistert de pagina’s op. Pagina’s 37 en 38 gaan nogmaals over het uitgestrekte hinterland met zijn pittoreske polderdorpjes, de kabbelende IJzer, unieke natuurplekjes en zelfs met een stukje frontgeschiedenis; je vindt er ook de sporen van de ‘Tempeliers’. Pagina’s 39 en 40 behandelen deze keer uitvoeriger de ‘Warandetoren’. Pagina’s 41 en 42, ‘Indian Summer’ genoemd, kondigen inderdaad enkele september- of nazomeractiviteiten aan: BK Junioren wielrennen (5.9), Leffingeleuren (11-13.9), Landbouwweekend (19-20.9) en Bier aan zee (25-27.9). Pagina’ 43, 44, 45 en 46: bevatten de evenementen voor juli en augustus; er wordt opgemerkt dat dit overzicht vastgelegd werd op 10.6, zonder kennis van de coronaontwikkelingen. Iedere week is er een update beschikbaar aan de toeristische balies of via visit.middelkerke.be op https://www.middelkerke.be/nl/toerisme Pagina’s 47 en 48 geven de 7 getelde strandzones van Westende met hun mogelijkheden (o.a. toiletten). Pagina’s 49 en 50 geven de 8 getelde strandzones van Middelkerke met hun mogelijkheden (o.a. toiletten)
Het moet niet eenvoudig geweest zijn om een vervangingsprogramma op te maken. Als ik de activiteiten van 2019 overloop, dan zou je kunnen zeggen dat het bijna onbegonnen werk is. Topattracties zoals het Countryfestival, het Stripfestival en het Nostalgie Beach Festival, waarvan we nu reeds weten dat ze zeker niet doorgaan, vervang je natuurlijk niet door een fiets- of wandeltocht aan te kondigen. De concerten in het Normandpark die normaal heel wat toeschouwers aantrekken, met nogal wat bekende artiesten, vallen ook weg en dat waren er vorig jaar heel wat. Wat zet je in de plaats van de Lotto’s muziekshows op het Epernayplein? Dat kan je gewoon niet! Voor de kermissen in Lombardsijde, Mannekensvere en Middelkerke mag er niets in de plaats komen. En zo kunnen we verdergaan.
Beoordeling De inspanningen om de toerist toch een waardevol programma aan te bieden, niettegenstaande corona, vind ik geslaagd en dat verdient alle lof. Als je bovendien bedenkt dat dit moest gebeuren in de onwetendheid of de markten zouden mogen doorgaan, of het zwembad geopend zou zijn, of de vier vuurwerken mochten doorgaan, … Om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, zullen de vuurwerken deze zomer NIET diervriendelijk zijn, zoals oorspronkelijk voorzien. Zo zullen er opnieuw hoge vuurpijlen worden afgeschoten die van ver zullen te zien zijn. Er wordt GEEN muziek afgespeeld, zodat je ook van op een grotere afstand van de totale show zal kunnen genieten. Natuurlijk wil ik ook mijn grote waardering uitdrukken voor de kwaliteit van de brochure. De dubbele bladzijden, mooi opgesmukt met prachtige foto’s en een kunstvolle layout, kunnen niet anders dan in de smaak vallen. Toch enkele opmerkingen. 1. De brochure bevat 50 bladzijden en dat is heel wat meer dan bij de vorige edities. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het wegvallen van veel activiteiten, de makers ertoe aangezet heeft om de overblijvende wat dikker in de verf te zetten. Dat geeft dan wel hier en daar aanleiding tot onnodige herhalingen. 2. Ik stel vast dat de teksten slechts in drie talen weergegeven worden: Nederlands, Frans en Duits. Worden er geen Britten meer verwacht of worden ze uitgesloten wegens de ‘Brexit’? Mag dat niet meer van Europa? Ik heb daar nergens iets over gevonden. Dat belet de opstellers van ‘Visit’ wel niet om nogal veel Engelse termen te gebruiken: ‘Visit’ zelf, ‘event’ i.p.v. gebeurtenis, ‘food-‘ en ‘nonfoodhandelaars, i.p.v. handelaars in eetwaren of niet- eetwaren, ‘safety first’ i.p.v. veiligheid eerst, ‘Doggy beach’ i.p.v. hondenstrand, ‘beachbars’ i.p.v. strandbars, ‘beachclub’ i.p.v. strandclub, ‘Doggy rules’ i.p.v. regels voor honden, ‘Kids’ i.p.v. kinderen, ‘kidsproof’ i.p.v. geschikt voor kinderen, ‘kidsmix’ i.p.v. allerlei voor kinderen, ‘coronaproof’ i.p.v. vrij van of zonder gevaar voor corona, ‘back to basics’ i.p.v. terug naar de basis, ‘walk of fame’ i.p.v. befaamde wandeling, ‘street artists’ i.p.v. ‘straatartiesten’, ‘staycation’ i.p.v. ????, ‘Flatbed trailer’ i.p.v. dieplader, ‘indoor’ en ‘outdoor’ i.p.v. binnen en buiten, ‘outdoor wellness’ i.p.v. ‘welbevinden buiten’, ‘the navigator monument’ i.p.v. surfmonument, ‘indian summer’ i.p.v. nazomer, ‘bootcamp’ i.p.v. trainingskamp, ‘ultimate Frisbee Beach Tournament’ i.p.v. Laatste Frisbee Strandtornooi, ‘apero sundays’ i.p.v. aperitieven op zondag, ‘Start to Westgolf’ i.p.v. leren golfen bij Westgolf, ‘work-outs’ i.p.v training of oefening.
Misschien zal de rechtvaardiging luiden dat al die termen ingeburgerd zijn in ons dagelijks taalgebruik, maar ik vind dat dit niet het geval is. Je zou dat eventueel nog kunnen zeggen van ‘smiley’, ‘up-to-date’, ‘pop-up’, ‘soccer’, ‘acts’, ‘bands’, ‘check’, … Engels is wel een mooie taal, wijdverspreid, maar is onze Vlaamse taal dan niet mooi genoeg? Ja toch!!
Besluit Misschien brengen de corona-versoepelingen nog wat meer mogelijkheden. Misschien kan ons gemeentebestuur nog enkele daarmee gepaard gaande verrassingen uit de mouw schudden. Houden jullie maar de update in de gaten. ‘Amuzeer je met gezond verstand’ zou Middelkerke zeggen. ‘Wees voorzichtig’ zou ik daarop antwoorden.
Burgemeester Jean-Marie Dedecker van Middelkerke is niet zo gelukkig bij de hem opgedrongen seizoenmaatregelen… maar ‘Befehl ist Befehl’!
Burgemeester Jean-Marie Dedecker: “Iedereen weet dat ik een koele minnaar ben van overvloedige reglementering, maar om onze inwoners en vakantiegangers optimale vakantieomstandigheden te bezorgen, werkten we een eenvoudig strand- en circulatieplan uit. We konden ook niet anders, want onze gouverneur legt het ons op.”
Nu ben ik zelf een koele minnaar van al te veel toegevingen. Ik zie altijd maar die verschrikkelijke cijfers: 10.000 doden, meer dan 60.000 besmettingen, de heropflakkeringen in sommige andere landen en de vele besmette die weken nadien nog steeds lijden aan bepaalde symptomen van de ziekte: ademnood, hoesten, pijn in de borststreek. Ik ben natuurlijk geen burgemeester en ik begrijp wel dat sommige sectoren, vooral winkels en horeca, of jonge inwoners of tweede verblijvers met de zweep achter hem staan. Maar toch, ik zou hem wat meer willen drijven in de richting van mijn gedachtegang of met andere woorden hem tot voorzichtigheid aanmanen.
De gemeentelijke leuze ‘Amuseer je met verstand’ kan misschien goed klinken, maar zijn onze mensen daar wel toe in staat? Jullie hebben toch ook op TV de vele beelden gezien van mensen die zich absoluut niet kunnen schikken naar de regels. Vinden ze dat misschien te moeilijk? Natuurlijk is dat minder leuk! Zijn de controles van de in hoge sferen uitgevaardigde maatregelen misschien te veeleisend en vaak te onduidelijk? Of zien ze door de bomen het bos niet meer? Of zijn er te veel bomen? Is de overmacht soms misschien te groot? Is er te weinig personeel? Krijgen de controleurs misschien soms de opdracht om de overtreders met fluwelen handschoenen aan te pakken?
Voor deze zomervakantie kondigt Middelkerke een strand- en circulatieplan aan. De burgemeester: “We wilden een menselijk plan dat zo goed mogelijk past bij de huidige coronatoestand. Zware verkeersmaatregelen en beperkingen op het strand wilden we kost wat kost vermijden, daarom hakten we pas deze week cruciale knopen door. Hoewel ik snel last heb van ‘reglementitis’, kan ik er goed mee leven’. Ik moet trouwens al onze diensten uitdrukkelijk bedanken om zo snel te schakelen”.
De burgemeester maakt zich sterk: “Ons politiekorps is klaar voor een drukke zomer. Alle scenario’s liggen klaar. Het toezicht op het strand- en circulatieplan is nieuw en vergt extra mankracht. Maar mobiliteit blijft de grootste zomerse uitdaging. Als het nodig is, kunnen we voor de dagtoeristen onze twee grote randparkings gevoelig uitbreiden. In Westende is het nieuwe parkeergebouw trouwens al in gebruik.”
Wat mag er wel en wat niet?
Wat mag
Wat niet mag
Dijk
Eénpersoonsgocarts bestuurd door kind < 14 jaar Tweepersoonsgocarts met kinderzitjes, bestuurd door meerderjarige begeleiders (zie bord hieronder links)
Steps en segways
Fietsers: van 1.7 tot en met 31.8 moeten fietsers op de dijk afstappen In Westende: op de Koning Ridderdijk van de Flandrialaan tot aan de Priorijlaan In Middelkerke: op de Zeedijk van de Houyouxstraat tot aan het Arthur De Greefplein.
Grote gocarts: moeten na het huren de dijk verlaten via de eerstvolgende dwarsstraat
Straten
Grote gocarts
Geen gocarts in bepaalde drukke zones tussen 10 en 22u
Strand
Het strand blijft altijd toegankelijk, voor iedereen, via alle toegangen. Onderstaand bord rechts duidt dat aan. Je kan overal plaatsnemen met je bubbel. Je hoeft niet te reserveren. Blijf op het zachte zand altijd op dezelfde strandzone ...tussen dezelfde twee golfbrekers dus.(omdat daar geteld wordt) Langs het strand en langs de waterlijn is wandelen op het 'harde' zand altijd toegestaan.
Op 7 andere bewaakte zones van het strand wordt NIET geteld Windschermen, maar niet verplicht.
Op 8 drukke centrumzones wordt de capaciteit bewaakt. Zie hieronder de getelde strandzones (maximaal tussen 1.800 en 3.500 mensen, volgens de zone, telling op het zachte zand, als maximum bereikt wordt de zone afgesloten)
1. Strand, dijk en drukte Via mobiele telefonie van Proximus (een druktebarometer) wordt online visueel weergegeven hoe druk het deze zomer is in de kustgemeenten. Voor de barometer werden vier kleurencodes vastgelegd. Er wordt gekozen tussen ‘rustig’, ‘gezellig’, ‘druk’ en ‘zeer druk’. Wie dus een dagje aan zee plant, kan op voorhand checken waar zeker genoeg plaats zal zijn. Zo wil de provincie het volk aan zee zo veel mogelijk spreiden.
%%%
Opvallend: er worden ook sensoren gebruikt om de drukte lokaal in de gemeenten te monitoren, maar daar tekenden drie kustgemeenten niet op in: Blankenberge, Oostende en Middelkerke. “Dat is de keuze van de lokale overheden. Sommige gemeenten hadden al instrumenten om de drukte in hun straten te meten”, zegt gedeputeerde Sabien Lahaye-Battheu. Het verschil tussen de mobiele data en de sensoren zit hem in het lokale. De mobiele data geeft de drukte per gemeente weer, de sensoren meten hoeveel procent van de drukke stukken in een badstad bezet zijn. De barometers zijn terug te vinden via www.dekust.be en de app van Westtoer. Ik weet niet welke sensor Middelkerke gebruikt, maar ik ga dat in de loop van de week eens bekijken en ik houd jullie op de hoogte. Aan de ingang van elke strandzone waar geteld wordt, wordt zo’n sensor geplaatst. Aangezien de capaciteit van de verschillende zones verschillend is, wordt éénmalig het aantal toegelaten strandgangers ingevoerd. De sensor controleert het vooraf ingestelde maximaal aantal bezoekers. Bij iedere bezoeker die binnenkomt wordt de waarde met 1 verhoogd. Wanneer een bezoeker de ruimte verlaat wordt de waarde met 1 verlaagd.
2. Strand- en dijkplannen 3. Wat is er te doen in elke kustgemeente? 4. Ontdek onze accomodaties
Heb je nog een vraag over de coronamaatregelen? Op de website https://www.dekust.be/nl/inspiratie/info-kustgemeente ‘Info per kustgemeente’ van Westtoer vind je alle antwoorden! Echt een goed bijgehouden en nuttige site.
Op 26 juni 2020 was ik als vermeend perslid uitgenodigd op de vernieuwde speelplaats van de gemeenteschool ‘ ’t Lombartje’. We werden er hartelijk ontvangen, eerst door de directrice Katrien Wouters, daarna door de schepen van onderwijs Natacha Lejaeghere en wat later door de burgemeester.
Dat project interesseerde mij bijzonder omdat mijn kleindochter ooit deelnam aan een Erasmusproject in Finland en ze ons daarna heel wat vertelde over dat land, bijzonder over de eigenschappen ervan die wel eens kunnen verschillen van die van andere landen, ja zelfs van de andere Scandinavische.
In de uitnodiging werd al een eerste vraag beantwoord. Vernieuwing? Is dat dan iets speciaal? Jawel, omdat ‘hier gaat om een echte trendbreuk: meer groen en verschillende speelzones zoals een klim- en klauterzone, een zeilbootje (waarom nog de naam ‘ ’t Lombootje’ moet geschilderd worden), en een zone waar echte kampen gemaakt kunnen worden.’ Waarom een kampzone op de speelplaats? De leerkrachten en de directrice stapten in op een Erasmusproject en leerden verschillende van de mogelijkheden kennen in andere Europese landen maar Finland moet dus de grootste indruk op hen gemaakt hebben. De 50 leerlingen van de school kunnen beschikken over verschillende materialen (balken, hout, touw…) en daarmee kunnen ze kampen leren maken wat hun inzicht en motorische vaardigheden moet aanscherpen, ook buiten de klasmomenten. Schepen Lejaeghere voegt daaraan toe: ‘ze moeten iets leuks verzinnen, samenwerken, materiaal leren kiezen, draagkracht van wat ze bouwen onderzoeken, …
%%%
Ik vroeg mij eerst af of de ouders hun mening daarover mochten geven, en dat gebeurde ook, maar de nieuwe speelzone is een veilige omgeving, geen hoge speeltuigen, duinenzand onder de toch wat hogere, … De ouders hoeven zich geen zorgen te maken.
De burgemeester knipte dan het driekleurig lint door en dacht ook aan de tijd die hij in deze school doorbracht als kleuter en in de lagere school tot het 6de studiejaar bij meester Benteyn (schrijfwijze?).
%%%
Dat deed mij ook denken aan mijn tijd in de Westendse gemeenteschool voor jongens, toen wij allerlei spelletjes speelden waardoor we leerden omgaan met winnen en verliezen: touwtje springen, bikkelen en knikkeren, verstoppertje, zakdoek leggen, 1-2-3 piano, hinkelen of handstand tegen de muur. Ik neem aan dat ook daarvoor nog tijd gevonden wordt in het Lombartje. De speelplaats biedt immers nog voldoende plaats daarvoor.
Uit mijn gesprek met de schepen voor onderwijs, die volgens mij haar onderwijsbevoegdheid met enthousiasme en verstandige initiatieven waarneemt, bleek dat in het volgend schooljaar in het nieuwste deel van de school, opvang zal geboden worden na de schooltijd. Daarmee wordt onder andere vermeden dat ouders nog langer hun kind naar een Nieuwpoortse (school en/of opvang) moeten brengen.
Het gemeentebestuur van Westende tijdens de tweede wereldoorlog: overtuigde collaborateurs en/of opportunisten?
Op mijn andere blog heb ik geschreven dat ik ooit van plan geweest ben om al wat ik wist over Westende in boekvorm te gieten. Ik ben daarvan afgestapt omdat ik altijd weer hoorde vertellen dat zoiets niet lonend is omdat de groep van geïnteresseerden toch zo klein is, als het over een dorp gaat. Ik heb toen maar aangenomen dat ik er eigenlijk beter zou aan doen om regelmatig een blogartikel te schrijven over van alles en nog wat in verband met Westende: geschiedenis, merkwaardige gebeurtenissen, bezienswaardigheden, verdienstelijke personen, … Als ik die misschien wat rangschik en wat bewerk, kan dat misschien toch ooit nog een boek worden. Maar zover ben ik nog niet! Ik heb op mijn dialectblog de voornaamste schrijvers vernoemd die ooit één of meer werken over Westende produceerden: Robrecht de Beaucourt van Noortvelde, Emiel De Riddere en Marc Constandt. Natuurlijk zijn er nog andere bronnen. Zo kan men in het gemeentelijk archief de verslagen van de gemeenteraden raadplegen sinds de invoering van het burgerlijk wetboek door Napoleon op 21 maart 1804. Staan daar geen persoonlijke gegevens in, die beter het licht niet zouden zien? Neen, de verslagen van de gemeenteraad zijn openbaar, behalve als het om persoonlijke aangelegenheden gaat, of als de gemeenteraad met twee derde van de aanwezige leden hiertoe beslist. Ze kunnen tegenwoordig zelfs gelezen worden via de website van de gemeente https://www.middelkerke.be/nl/gemeenteraadsverslagen ... de recentere dan.
Ik heb in het archief de ganse reeks vanaf de start doorlopen en zo heb ik nogal wat interessante, leuke, soms onbegrijpelijke toestanden ontdekt en nogal wat ruziemakende en folkloristische raadsleden leren kennen. Ik wil daaraan in de toekomst een aantal artikels wijden. Deze week gaat het over het bestuur tijdens de tweede wereldoorlog en de collaboratie van sommige bestuursleden met de Duitsers.
Het ontstaan van het Vlaams Nationalisme en van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) Hoewel België sinds 1830 neutraal was, beschikte het over een relatief sterk leger qua aantal, maar niet qua slagkracht. Het Frans was de bevels- en administratietaal en reeds in de loop van de 19e eeuw leverde dit problemen op. De opleiding aan de Koninklijke Militaire School kon enkel in het Frans gevolgd worden. Alle kaderleden waren Franstalig terwijl veel Vlaamse soldaten analfabeten waren. Er werden wel initiatieven ter verbetering van het taalprobleem genomen, maar het bleef duren tot 1913 voor er een eerste taalwet voor het leger kwam. In de verschillende militaire opleidingsniveaus werd het Nederlands naast het Frans geplaatst en vanaf 1914 moesten alle documenten en mededelingen aan de soldaten in de twee talen opgesteld worden. De wet werd echter slecht nageleefd en tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de uitvoering ervan opgeschort. Tot 1915 was het leger samengesteld uit 59% Vlamingen hoewel de Vlaamse bevolking 57% van de Belgische bevolking uitmaakte. Dit nog kleine onevenwicht nam in de loop van de oorlog toe. Alle mededelingen en opschriften bleven in het Frans en er waren geen afzonderlijke taalklassen bij de opleiding. Vlaamse soldaten werden vernederd door de officieren die zich weigerden aan te passen aan de taalwet. De koning weigerde eveneens heel de oorlogsperiode ook maar op één Vlaamse eis in te gaan. In die context ontwikkelde zich de Frontbeweging.
Zo ontstond het anti-Belgisch Vlaams-nationalisme en de collaboratie in het bezette land, het zogeheten activisme. In 1919 richtten Vlaamse oud-strijders de 'Frontpartij' op. Deze partij kwam op voor de eentaligheid en het zelfbestuur van Vlaanderen. Ze was antimilitaristisch ("Nooit meer oorlog") en sociaal vooruitstrevend. Deze Vlaamse Beweging was aanvankelijk een taal- en cultuurbeweging, maar door het halsstarrig verzet van het Belgische Establishment groeide ze uit tot een politieke en socio-economische beweging die de erkenning van de Vlaamse culturele integriteit en uiteindelijk ook de politieke zelfstandigheid van Vlaanderen nastreefde. Deze evolutie deed zich voor na de Eerste Wereldoorlog. Tijdens die oorlog was de VB verdeeld in 3 groepen: de activisten (die collaboreerden met de Duitse bezetter om hun doel te bereiken), de passivisten (die hun grieven opzijzetten tot na de oorlog en loyaal meevochten voor België en de Frontbeweging, groepen soldaten die protesteerden door de Franstalige onderdrukking aan het front, wat leidde tot de dood van vele Vlaamse jongens). Jérémie Gustave Théophile (Staf) Declercq (Everbeek, 16 september 1884 – Gent, 22 oktober 1942) was een onderwijzer die zich vanaf het begin in de taalstrijd mengde. Van 1919 af zat hij in het parlement voor de Frontpartij, die in 1932 ten onder ging aan interne verdeeldheid. Op 8 oktober 1933 werd hij de belangrijkste oprichter en leider van het ‘Vlaamsch Nationaal Verbond’ (VNV) dat ontstond door groepering van plaatselijke Vlaamse partijen. (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaamsch_Nationaal_Verbond)
De repressie na de oorlog maakte dat de hele Vlaamse Beweging ontgoocheld was in België en zodoende begon de periode van het politiek flamingantisme. Gaandeweg vervormde de VB van een linkse, sociale beweging gegroeid uit de Frontpartij, naar een rechtse beweging, met als resultaat het ‘Vlaamsch Nationaal Verbond’ en het ‘Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen’ (VNV) en Verdinaso. Dit liep weer faliekant af tijdens de Tweede Wereldoorlog waarbij de VBuit pure frustratie weer overging tot collaboratie.
Wat is collaboratie? Collaboratie is samenwerking met de bezetter. Ze werd tijdens de Eerste Wereldoorlog uitgelokt door de Flamenpolitiek. Dat was een politiek van de Duitse regering ten gunste van de Vlaamse beweging, die erop gericht was België te destabiliseren en Vlaanderen in de Duitse invloedssfeer te brengen. Zo werd in 1916 de universiteit van Gent vernederlandst. In 1917 werd België bestuurlijk gesplitst en werden Vlaamse ministeries opgericht. De Vlaamsgezinde collaboratie kreeg daardoor meer aanhang, al bleef het een minderheid. Duitsland hoopte zo zijn invloed blijvend in België te vestigen, ook na een eventuele onderhandelde vrede met de geallieerden. Na de Duitse nederlaag werd de Flamenpolitiek begraven.
Hitler pikte hierbij weer aan als hij op 14 juli 1940 verordende dat de Germaanse Vlamingen moesten bevoordeeld worden tegenover de Latijnse Walen en als hij de Vlaamse krijgsgevangen soldaten in 1940 vrijliet terwijl de Walen heel de oorlog gevangen bleven. Dat de Vlamingen in de ogen van Hitler Germanen waren, heeft daarin een rol gespeeld. Het VNV trad van meet af aan in de collaboratie en werd de bevoorrechte partner van het bezettingsbestuur nadat de partij bereid was het Dietse programma, de vereniging van Vlaanderen met Nederland, in de koelkast te steken en Adolf Hitler te aanvaarden als opperste leider. Met de steun van de bezetter bekleedde het VNV bestuursposten, onder andere deze van secretaris-generaal*, die bevoegd was voor de benoeming van burgemeesters, en van burgemeesters. Daardoor kende de partij een toevloed van duizenden nieuwe leden uit Vlaamsgezinde organisaties. Aan de vooravond van de oorlog telde de partij 25.000 leden en circa 185.000 kiezers (12,5 procent in Vlaanderen).Een fascistische en gematigde vleugel hielden elkaar in evenwicht in de 'Raad van Leiding' van de partij. Een klein deel keerde zich af van de collaboratie. De leden maakten deel uit van paramilitaire formaties die de bezetter bijstonden. Vanaf april 1940 werden soldaten voor het Derde Rijk aangeworven. Ze werden meestal aan het oostfront ingezet.
*In april 1941 werd de VNV-topman Gerard Romsée secretaris-generaal van Binnenlandse Zaken,
Het VNV in Westende In 1942 bestond er in WESTENDE een afdeling van het VNV met volgend bestuur
Afdelingsleider: Joseph MAESEN
Afdelingssecretaris: P. GUNST
Afdelingspenningmeester: Hendrik BOYDENS
Propagandaleider: Jos VAN OETEREN, die aanhangers voor hun gedachtegoed moest proberen te winnen
Het gemeentebestuur Op 20 januari 1939 legde Germain Zielens de eed af als burgemeester van Westende. Zijn schepenen werden Achiel Catrysse en Leon Tack. De inhuldiging had plaats op 23 april 1939. In het nummer 20 jaargang 5 van december 1985 van ‘Graningate’ staat daarover een artikel van Georges Bloes, overgenomen uit het Oostends weekblad “De Duinengalm” (28-4-1939) met een uitgebreid verslag met het programma, een affiche, een foto van de burgemeester en met de opschriften die praalbogen, wagens en huizen sierden bij een groots opgezette stoet.
Zoals hieronder te zien is, lieten de genodigden het zich ook smaken.
Na de inval in België wenste de bezetter de bestuursinstanties en de administratie in Belgische handen te laten. Toch werden de instellingen centraler en efficiënter ingericht en geleidelijk werden ze geschoeid op de leest van het leidersbeginsel. Voor de gemeentebesturen betekende dit concreet de uitbreiding van de bevoegdheden van het schepencollege, in casu de burgemeester. Bij het besluit van 28 mei 1941 werden de bevoegdheden van de gemeenteraad dus overgeheveld naar het College van Burgemeester en Schepenen, waarbij zelfs sommige vooroorlogse bevoegdheden van de gemeenteraad bij de secretaris-generaal kwamen te liggen. De gemeenteraad werd vanaf 18 april 1941 buiten spel gezet voor de rest van de oorlog. Vanaf de zitting van 09.05.1941 werd in het verslagboek Gemeenteraad verwezen naar het boek Schepencollege. Tot 21.01.1942 kon de gemeenteraad niet bijeenkomen.
Al in 1940 voerden het collaborerende VNV en Rex een campagne om de stads- en gemeentebesturen over te nemen. De Duitsers vaardigden op 6 maart 1941 een verordening uit "tegen de veroudering van de kaders in het openbaar leven" en waarbij al wie een openbaar ambt bekleedde en de leeftijd van zestig jaar had bereikt, diende ontslagen te worden. In Vlaanderen zou 70 procent van de burgemeestersambten ingenomen worden door het VNV.
Oorlogsburgemeesters waren er in alle kleuren en maten, van eerder gematigd tot zeer radicaal. Een eerste opmerking is dat veel oorlogsburgemeesters in de tweede helft van de bezetting hun gedrag aanpasten. Wanneer ze zagen dat Duitsland de oorlog ging verliezen, verschoven ze hun expliciete nationaalsocialisme naar de achtergrond en investeerden ze in zichtbare hulp aan (een deel van) de bevolking. Ten tweede combineerden vrijwel alle oorlogsburgemeesters collaboratie met de Duitse repressie aan de ene kant met bestuursmaatregelen ten gunste van (delen van) de bevolking aan de andere kant
Leon Tack werd op 18.6.1941 60 jaar en was geen schepen meer vanaf 31.8.1941. Catrysse werd op 6 juni 1941 56 jaar. Op de zitting van het college van burgemeester en schepenen van 29.09.1941 werd akte genomen van een besluit van de Secretaris-Generaal van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Volksgezondheid van 6/9/1941 waarbij Joseph Alfons Maesen aangeduid werd om het ambt van schepen waar te nemen in plaats van Catrysse. Aangezien die nog niet aan de opgelegde leeftijdsgrens was, moet er een andere reden geweest zijn, maar die heb ik niet gevonden. Op een dringende zitting van het college van burgemeester en schepenen van 06.08.1942 werd akte genomen van een besluit van Secretaris-Generaal van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Volksgezondheid van 24.07.1942 waarbij Jos Van Oeteren aangeduid werd om het ambt van schepen waar te nemen in plaats van Leon Tack.
De VNV - afdeling richtte op 20.11.1942 een brief aan de burgemeester en schepenen ondertekend door de hierboven vermelde bestuursleden met ‘Dietschengroet-Het VNV en zijn leider HOU-Zee!' Daarin werd gevraagd de foto van wijlen Staf De Clercq, leider van het VNV op te hangen in het gemeentehuis. J. Maesen en Jos Van Oeteren ondertekenden op 03.12.1942 een brief, gericht aan de Burgemeester, in hoedanigheid van ‘Schepenen’. Ze vroegen daarin dat de gemeenteraad de hierboven gestelde aanvraag opnieuw op de dagorde van de gemeenteraad te plaatsen omdat ze in de vergadering van 01.12 onvoldoende kon behandeld worden’. Het college besliste op 18.01.1943 de foto op te hangen. Burgemeester Zielens vroeg dat in het verslag zou geacteerd worden dat hij zich daartegen verzette.
De beide VNV’ers blijven schepenen tot aan de zitting van het college van 23.09.1944.
Raadsleden waren: Eugeen Deputter en Alidore Lefevere van lijst 1 en Raphaël Van Huffel, Albert Vandenkerckhove, Leon Soete en Emiel Vanhecke van lijst 2.
August Verleye was eerste plaatsvervanger van lijst 1 en verving Eugeen Deputter die overleed op 21.10.1938, nog voor de raadsleden de eed hadden afgelegd. Julien Soetaert was tweede plaatsvervanger en verving op 16.07.1945 Verleye, die vervallen verklaard werd (zie verder). Hij legde de eed af op de zitting van de gemeenteraad van 16 juli 1945. Valère Gontier verving Emiel Vanhecke die overleed nog vóór hij de eed had afgelegd. Gemeentesecretaris was Lucien Coulier
In de gemeenteraad van 27.09.1944 werd beslist dat Catrysse en Tack terug konden keren als schepen. Vandenkerckhove, Lefevere, Verleye en Gontier waren dan de raadsleden.
Op de foto hieronder zien we burgemeester Zielens en schepen Leon Tack in de bevrijdingsstoet op 10 juni 1945. Catrysse ontbrak, om een voor mij ongekende reden, alhoewel … (zie verder)
De repressie Er was geen standaard strafmaat in de naoorlogse bestraffing. Sommige oorlogsburgemeesters werden ter dood veroordeeld, andere kwamen vrijwel onmiddellijk vrij. Het militair gerecht opereerde vanuit een zuiver juridische logica en bracht het politieke aspect naar voor. Men liet zo het bestuurlijke aspect over aan de verdediging, die volop de kaart trok van het ‘goede bestuur’ van de oorlogsburgemeesters. Hierdoor ontstond in Vlaanderen na de oorlog een dominante beeldvorming van de oorlogsburgemeester die zich nooit met politiek zou beziggehouden hebben en zich zou opgeofferd hebben voor de bevolking, maar toch slachtoffer werd van de naoorlogse depressie.
Wie er meer wil over weten, moet absoluut de volgende bron lezen: https://rw.be/archief/3112/pdf Plechtige openingszitting van de Vlaamse Conferentie der Balie van Antwerpen op zaterdag 28 oktober 1967. Rede uitgesproken door Mr. Jan Lenaerts.
Ziehier hoe de repressie verliep voor sommige leden van het gemeentebestuur en van het gemeentepersoneel.
College en Gemeenteraad
Op 22.01.1945 werd bepaald dat August Verleye (raadslid) en Geryl een onwaardige houding aannamen als gemeenteraadslid en plaatsvervangend raadslid. Ze werden vervangen door Buyse en Mollet.
Op 19 september 1945 vaardigde de regering Van Acker II, zonder tussenkomst van het parlement, de besluitwet* betreffende de vervolging en bestraffing van collaborateurs uit. Daaruit volgde dat ook personen die niet schuldig werden bevonden aan een overtreding van de strafwet toch nog een (zware) sanctie kon worden opgelegd. Volgens de toenmalige minister van Justitie ging het om een "veiligheidsmaatregel van burgerlijke aard t.a.v. personen die ten gevolge van de te algemene en onduidelijke strafwet werden vrijgesproken maar wier onvaderlandse gedraging aan het openbaar geweten aanstoot heeft gegeven en derhalve uit de politieke gemeenschap, die zij ontrouw zijn geweest, te worden geweerd." In praktijk ging het vooral om familieleden (echtgenoten, broers en zusters, ouders van de veroordeelde) waarbij een klacht tot politieke collaboratie had geleid tot seponering of buitenvervolgingstelling. *Een besluitwet is een besluit van de uitvoerende macht dat wetskracht heeft. Het verwijst naar koninklijke of ministeriële besluiten die genomen werden zijn tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog en die, gezien de uitzonderlijke omstandigheden, niet door het parlement konden goedgekeurd worden maar toch aanvaard werden als wetten in de formele zin.
Door deze besluitwet werd Germain Zielens levenslang vervallen verklaard van het recht om openbare functies, bedieningen of betrekkingen te vervullen. Op 22.01.1946 nam het college kennis van het besluit van de Minister voor Binnenlandse Zaken dat Zielens schorste als burgemeester voor de duur van 6 maanden, vanaf 01.01.1946. Raphaël Van Huffel verving hem voorlopig. Op het schepencollege van 4.7.1946 werd meegedeeld dat Zielens verklaard had dat hij zijn functie van burgemeester niet kon hernemen vóór 1.8.1946 wegens ziekte. Op 27.7.1946 werd Zielens echter afgezet als burgemeester. Op 4.10.1946 besloot de bestendige deputatie dat Zielens, als gevolg van zijn ontzetting uit het ambt van burgemeester en bij toepassing van de besluitwet van 19.09.45 ook vervallen verklaard werd van zijn mandaat van titelvoerend gemeenteraadslid.
Op 5.8.1946 ontving het college een bericht van de Gouverneur waaruit bleek dat Achiel Catrysse afgesteld werd als schepen door zijn houding gedurende de bezetting en levenslang vervallen werd van het recht om een openbaar ambt te bekleden. Op 23.8.1946 besloot de bestendige deputatie dat Achiel Catrysse als gevolg van zijn ontzetting als schepen en bij toepassing van de besluitwet van 19.09.45 ook vervallen verklaard werd van zijn mandaat van titelvoerend gemeenteraadslid.
Bij arrest van 20.8.1946 van de Krijgsraad te Brugge werd Joseph Maesen uit hoofde van verraad, om Belg zijnde en militair** de wapens te hebben opgenomen tegen België, als lid van de fabriekswacht* te Melsbroek, Koksijde en Wevelgem, tussen mei 1940 en 29 januari 1943, de politiek of oogmerken van de vijand te hebben gediend als lid van het VNV en als schepen van Westende tussen 28.1.1943 en september 1944, veroordeeld tot een gevangenis van drie jaar. Bij toepassing van artikel 2 1 van het burgerlijk wetboek artikel 123 sexties, werd hij ook levenslang ontzet uit het recht voorzien in art. 31 van het strafwetboek: openbare ambten te vervullen, verkozen te worden, eretekens te dragen . of ………..,*** gezworene, deskundige of getuige te zijn, deel uit te· maken van enige familieraad, …….doch ook van de rechten om te stemmen, advocaat te zijn, deel te nemen aan het onderwijs, ……….aan pers, toneel, cinema of radio mee te werken, een leidende functie waar te nemen in culturele, sportieve of liefdadige gebeurtenissen, in handelsvennootschappen, beroepsverenigingen of politieke verenigingen, ja, zelfs in openbare vermakelijkheden.
*fabriekswacht = organisatie van bewakers voor vliegvelden met militaire ervaring, gerecruteerd bij het VNV, die op 15 januari 1943 als de ‘Dietse Militie/Wachtbrigade’ formeel een onderdeel werd van de VNV-militie. De leden werden formeel ingelijfd in de Duitse Wehrmacht en waren onderhevig aan de krijgswetten van het Duitse leger. **militair = Maesen was soldaat-milicien lichting 1932 bij het 3e Linie in Oostende *** …......... Voor rechten die niet voor hem van toepassing zijn
Ook Jos Van Oeteren werd veroordeeld. Daarover verscheen een artikel in ‘De Zeewacht’ dat ik nog niet kon raadplegen in de bibliotheek in Oostende, waar het Zeewachtarchief bewaard wordt.
Er werden ook maatregelen genomen tegenover het gemeentepersoneel dat zich zou misdragen hebben. Lucia Geryl, bediende secretariaat, werd afgezet vanaf 29.8.1944 omdat zij een leidende positie had in een groepering die onvaderlandslievende gevoelens koesterde en omdat zij in het openbaar, ook in haar dienst de kentekens van deze organisatie droeg. Aan Albert Hosten, schoonbroer van de burgemeester, kon niets verweten worden. Dat was ook het geval voor Henri Tack, in dienst sinds 12.05.1941 als dienstleider Ravitaillering, en voor Odiel Tratsaert.
De dorpskerk van Westende wordt een toeristische topper
Westende-dorp is gestart met de voorbereidingen om in de toekomst ook het chic volk uit Westende-bad te ontvangen in de dorpskerk. De familie Otlet en de almachtige ‘societeit ’‘La Westendaise’ wilden destijds van Westende een mondaine badplaats (‘Plage de l’Elite’) maken en er een exclusief en rijk cliënteel voor aantrekken. Toen de Marçunvins een standplaats moest krijgen, vonden ze dat een vakantiekolonie voor armere en soms zieke kinderen niet in hun badplaats paste. Dat was nogmaals het geval toen men in de dertiger jaren een jeugdherberg wou oprichten in Westende.
Ze zouden zich in hun graf omdraaien moesten ze weten dat de gelovigen uit Westende-bad voortaan hun wekelijkse kerkelijke plicht moeten vervullen in de Westendse dorpskerk. Nu zullen ze zeker heimwee hebben naar de tijd dat de mis in de Sint-Theresiakapel nog in het Frans gebeurde en de Vlaamse gelovigen lang hebben moeten protesteren om daar een einde aan te stellen. Waarom ze die lijdensweg zullen moeten ondergaan? Middelkerke koopt de kapel langs de Badenlaan voor de symbolische prijs van 1 euro maar moet er een toegankelijke socioculturele functie aan geven.
Wat gebeurt er toch met die eens zo machtige katholieke kerk? De ontkerkelijking neemt toe. Middelkerke telt 8 gemeentekernen en het is altijd vanzelfsprekend geweest dat iedere kern zijn eigen kerk had. De badplaatsen Middelkerke en Westende hebben er dan nog elk een kapel bij (met dezelfde naam, trouwens) en Westende heeft daarbij nog een zomerkerk, het Cenakel. Bij elke kerk hoorde een pastorie en meestal werd de onderpastoor dan nog ondergebracht in een burgerhuis, niettegenstaande de pastorieën zeer ruim waren. Als je natuurlijk in het geld zwemt!
De kerk van Sint-Pieterskapelle werd al eerder ontwijd en nu volgt de kapel van Westende-bad. Het Cenakel wordt afgebroken en het zou mij zeer sterk verwonderen als daar geen groot appartementsgebouw in de plaats komt.
Het aantal diensten is nu al beperkt tot de grotere kerken in Middelkerke, Westende-Dorp en Lombardsijde. Moest je vroeger aan een inwoner van Schore gezegd hebben dat hij/zij ooit minstens 10 kilometer zou moeten afleggen om een kerkdienst bij te wonen, ja, dan zou die je zeker gevraagd hebben of je je soms niet goed voelde.
De ontkerkelijking is natuurlijk wel een logische beslissing Volgens de cijfers van ‘Kerk en Leven’ van 28 november 2018 noemt meer dan de helft van de Belgen zich katholiek. De vraag rijst dan: wat betekent dat? Zijn dat de wekelijkse kerkgangers? Nee, want slechts een dikke negen procent noemt zich praktiserend. En wanneer de kerkgangers daadwerkelijk worden geteld, blijken dat er nog een pak minder te zijn, nog geen drie procent. Hoe kan dat nu? Omdat er nu eenmaal geen vaste definitie bestaat van wat we onder ‘katholiek’ verstaan. Wie gedoopt is, is in principe katholiek, maar doet daar niet noodzakelijk iets mee. Niet iedereen die katholiek en gelovig is, gaat wekelijks naar de mis. En ook wie slechts af en toe naar de mis gaat, kan zichzelf toch praktiserend noemen. Er zijn ook heel wat mensen die zich laten ontdopen. Behalve de eucharistie gaan ook de andere kerkelijke sacramenten en belangrijke momenten achteruit: doopsels, vormsels, kerkelijke huwelijken, communies en kerkelijke uitvaarten. Er zijn ook veel minder priesters en kerkmedewerkers om de diensten in elke kerk van een deelgemeente te verzekeren. Vandaag heeft Middelkerke nog slechts drie geestelijken in dienst, die gehuisvest zijn in de pastorie van Middelkerke. De andere pastorieën werden allemaal verkocht. De drie pastoors moesten alle kerkelijke diensten verdelen en men kan begrijpen dat dit niet langer kon. Ongeacht of een kerkgebouw veel of weinig wordt gebruikt of gesloten is, er zullen steeds onderhouds- en/of instandhoudingswerken nodig zijn, zo niet bestaat het risico om spoedig herschapen te worden tot een bouwvallige constructie… terwijl de kosten ten laste van de gemeenschap verder lopen, via de lokale overheden. Het is dus logisch de leegstaande kerken voor een ander doel te gebruiken. Maar welk doel? Voor socioculturele doeleinden! De kerkelijke overheid stelt dat als voorwaarde voor de verkoop. Zo wordt voor de kapel langs de Badenlaan als belangrijkste voorwaarde gesteld dat de kapel een toegankelijke socioculturele functie moet krijgen. Als niet aan die voorwaarde voldaan wordt, dan zou alsnog 465.000 euro moeten betaald worden. De burgemeester beweert weliswaar dat het niet zover zal komen, maar zijn er dan in elke deelgemeente voldoende socioculturele evenementen die in een kerk kunnen plaatsgrijpen? Ik denk niet dat het zo eenvoudig wordt om daarvoor nieuwe bestemmingen te vinden. Vandaag wordt de Theresiakapel van Westende-Bad wel al eens gebruikt voor culturele activiteiten en is het een vaste locatie voor de kunsttriënale Beaufort.
Sint-Theresiakapel Westende Westende-Bad werd opgericht in totaal ongerept duinengebied en volledig los van het kerkdorp Westende. Dorp en bad waren van bij de start van de badplaats twee verschillende werelden en de toeristen waren zeker niet echt geneigd om de kerkdiensten in de dorpskerk bij te wonen en ijverden daarom voor een eigen kerkgebouw in de badplaats.
Het allereerste kerkgebouw in het centrum van de badplaats was een bescheiden bijgebouwtje aan de elektriciteitscentrale. Edouard Otlet, de stichter van de badplaats, versierde het met kunstvoorwerpen uit Latijns-Amerika die hij selecteerde uit zijn eigen kunstcollectie. Ondertussen werd een comité van vooraanstaande toeristen opgericht die ijverden voor een echt kerkgebouw. Deze stenen kapel werd nog voor de oorlog gebouwd naar plannen van de bekende architect Maurits Van Ysendyck. Ziehier een tekening ervan uit 1912.
De Eerste Wereldoorlog spaarde de gloednieuwe kapel niet.
Naar plannen van de Brusselse architect Victor Rubbers werd, in 1930 op een andere plaats, een nieuwe gebouwd: een neo-romaans getint kerkgebouw omringd door een plantsoen en pal in het centrum van de badplaats. Het werd een één-beukig gebouw met transept, uitgevoerd in gele baksteen op een natuurstenen plint in bossage, d.w.z. een steen met een ruw gehakte, oneffen voorkant.
De kapel werd in september 1944 door beschietingen zwaar beschadigd. (Foto verzameling Els Bloes, hieronder))
In 1954 werd de kapel hersteld en uitgebreid naar een ontwerp van de Oostendse architect Maurice Dinnewet.
Ziehier een foto vóór de verlenging en één erna.
Opmerkelijk zijn het roosvenster en het voorgeplaatst atrium met drie traveeën dat een Scandinavische invloed onderging. Wit beschilderd sober interieur met overwelving door middel van tongewelven. Bedaking uitgevoerd in leien.
In de jaren zestig werden er in het gebouw mooie glasramen aangebracht naar ontwerp van de befaamde glazenier Cor Westerduin.
Ziehier nog een buitenzicht in kleur en een binnenzicht.
Het Cenakel Toen de zondagse kerkdiensten steeds drukker bezocht werden, bleek de kapel op zeker ogenblik niet meer alle gelovigen te kunnen bevatten. Daarom werd een vroegere garage, aan de overkant van de laan, omgebouwd tot zomerkerk. Hieronder zien jullie het inwijdingsbord. Je zou bijna zeggen ‘spijtig dat zoiets moet verdwijnen!’
En zo zag het cenakel er vanbinnen uit:
Besluit Ik mag dus niet schrijven dat er weer een stuk erfgoed verdwijnt, want de kapel blijft bestaan. Wat wel juist is: de ontkerkelijking is een onderdeel van de afbouw van ons maatschappelijk leven.
Coronavirus: waarom loopt er toch zo veel verkeerd?
Veel van de lezers van deze blog zullen op 27 mei 2020 wel naar de uitzending ‘Pano’ over het coronadrama gekeken hebben. Mijn woord ‘drama’ slaat natuurlijk op de dramatische gevolgen van de crisis, in de eerste plaats op de ‘bijna 10.000 doden’. Maar ik bedoel daar ook mee de aanpak van onze regeringen, tenslotte de eindverantwoordelijken voor alle beslissingen die getroffen hadden moeten worden.
Ik kan niets anders zeggen dan dat ik diep onder de indruk was van deze reportage. Ik moest mijn verontwaardiging over het getoonde kwijt en vandaar dit zesde artikel over corona.
Hoe worden professors in de virologie, immunologie en epidemiologie opgeleid? Natuurlijk pleeg ik nu wat heiligschennis met mijn artikel, maar ik wil vooraf klaar stellen dat ik veel eerbied heb voor de meeste van deze geleerde dames en heren, lesgevers aan onze universiteiten en met een rijkgevuld curriculum vitae. Ik neem aan dat een viroloog een opleiding krijgt in de virusgeschiedenis en dus maar al te best weet welke virusziekten zich in de voorbije 100 jaar hebben voorgedaan. Laten we ze even overlopen:
Spaanse griep (1918-20): met 20 tot 40 miljoen slachtoffers over de hele wereld de dodelijkste grieppandemie van de afgelopen eeuw. Aziatische griep (1957-58): kostte ongeveer aan 1 miljoen mensen het leven over de hele wereld. Hongkonggriep (1968-1969): 1 miljoen slachtoffers. SARS (2002-2003): ook een coronavirus dat klachten veroorzaakte, die vergelijkbaar zijn met een reguliere griep; ruim 8000 mensen werden ziek van het virus en 774 overleefden de besmetting niet. Mexicaanse griep (2009-2011): wereldwijd tussen de 123.000 en 203.000 doden. MERS (2012): een coronavirus dat ongeveer dezelfde klachten geeft als SARS en het nieuwe coronavirus. Er zijn ondertussen 640 mensen overleden aan het Middle East Respiratory Syndrome-virus.
De experten weten dus maar al te goed welke de gevolgen zijn van een pandemie. Als er dan een onbekend coronavirus opduikt, dan zou je kunnen verwachten dat ze dubbel op hun hoede zullen zijn. Maar neen, ik hoorde Magda De Block zelfs zeggen: ‘Ja maar, we kenden dat virus niet!’. Volgens mij is dat eerder een zeer goeie reden om dubbel voorzichtig te zijn.
De reactie van onze geleerden op het uitbreken van de coronacrisis Op 23 februari 2020 verklaarde Prof Van Ranst in de ‘Zevende dag’ dat het coronavirus Covid-19 intussen zo wijdverspreid was dat we konden spreken van een pandemie, een wereldwijd verspreide epidemie. "We zitten op een kantelpunt. Er duiken nu derde generatie-gevallen op. Dat zijn mensen bij wie geen link met China te vinden is, en dat is zorgwekkend”. Van Ranst riep op tot blijvende waakzaamheid, ook in de krokusvakantie. “We mogen niet op onze lauweren rusten. Er is lokale verspreiding in alle werelddelen. We moeten wereldwijd voorbereidingen treffen. Alle virologen en overheden ter wereld zijn momenteel bezig met het nieuwe virus. We moeten dit ook wel serieus nemen". Volgens de viroloog zouden de komende weken nieuwe besmettingshaarden opduiken in andere Europese landen. “Het is mogelijk dat ze de besmettingshaarden in Italië onder controle krijgen. Lombardije is niet bepaald een dichtbevolkt gebied, maar het virus circuleert wel degelijk. Ook is rond de besmette dorpjes een quarantaine van zeven dagen ingesteld. Dat is te kort. Zo’n maatregel is pas effectief zodra die tweemaal de incubatietijd van het virus bedraagt. Voor het coronavirus is dat 5,2 dagen. Om die reden pleit ik voor veertien dagen quarantaine. Dat is doenbaar zonder een economie en samenleving plat te leggen, maar wel nodig.”
Onze ster-viroloog moet er zich dus wel degelijk bewust van geweest zijn dat uiterste voorzichtigheid geboden was.
Op 24 februari 2020 begon de krokusvacantie (tot 1.3.20) en gewoonlijk gaan dan duizenden Belgen skiën in Italië. ‘Geen probleem’ zei Van Ranst resoluut. “Wie van plan is om in de krokusvakantie naar Italië te trekken, mag dat gerust doen, Ik zou niet thuisblijven. Denk wel aan goede handhygiëne en probeer veel mensenmassa's te vermijden. Al is dat niet evident bij de après-ski." Een ‘wijze’ uitspraak! De professor vond ook dat men niet kon zeggen 'Blijft allemaal maar thuis." Dat zou volgens hem voor veel kritiek gezorgd hebben. Ik wist niet dat iemand die bijna dagelijks zegt dat hij wel weet dat veel mensen kwaad op hem zijn, maar dat hij zich daar niets van aantrekt, daar schrik kon van hebben.
‘Een hardnekkig griepje’ zei Maggie. Er wordt vaak beweerd dat ze daarin gevolgd werd door Van Ranst, die dat echter stellig ontkent.
Microbioloog Herman Goossens verkondigde dezelfde dag in "Het Journaal" dat het risico om besmet te worden in de skigebieden "oneindig klein" was.
Op dat moment stonden er wel al verschillende gebieden in Italië onder quarantaine en gaven verschillende andere landen negatieve reisadviezen. Een deel van die Belgen trok naar Obereggen, 20 minuten autorijden van Bolzano en 300 km van Milaan, in de provincie Zuid-Tirol. Daar werden tijdens het krokusverlof nog geen besmettingen vastgesteld.(of gemeld?) Ook ten zuiden van Milaan, de hoofdplaats van Lombardije, waar de eerste besmettingen opdoken, liggen niet de meest geliefde skioorden. De skigebieden in Noord-Italië werden dus niet beschouwd als risicogebied. Maar dat belet niet dat er op het einde van februari steeds meer mensen besmet werden, niet enkel in Italië maar zowat overal in Europa.
De terugkerende skiërs werden niet getest … omdat dat niet mocht! Ze voldeden niet aan de strenge criteria omdat je daarvoor uit een risicogebied moest komen. Het bleek in de ogen van onze bestuurders ook niet nodig te zijn, ze in preventieve quarantaine te plaatsen. Herman Goossens: "Het was tijdens de krokusvakantie een beetje in het duister tasten. Niemand wist zeker of het virus al in de skigebieden zat of niet." (!)
Spoedarts Jan Stroobants van het ziekenhuis ZNA Middelheim was het niet eens met onze bestuurders. Hij vindt dat men skiërs wél preventief in thuisquarantaine hadden moeten plaatsen. "We maakten ons tijdens de krokusvakantie grote zorgen. Als ook Belgische skiërs besmet waren, dan zouden die vroeg of laat bij ons op de spoedgevallendienst belanden. We vroegen ons af of we wel genoeg middelen hadden om al die patiënten op te vangen."
Minister De Block zei na een kernkabinet dat er ‘momenteel geen disproportionele maatregelen moesten genomen worden’. Ze verwees daarmee onder meer naar Sint-Lambrechts-Woluwe, waar inwoners die in een risicogebied geweest waren niet meer op openbare plekken mochten komen. "Dit lijkt me meer op politiek activisme, schieten met een kanon op een mug. Dit coronavirus is een griepvirus, we moeten het noemen zoals het is. Het is een nieuw virus, maar we moeten geen disproportionele maatregelen nemen. We hebben een goed wetenschappelijk comité dat alles in de wereld opvolgt. Laat ons de emotie loskoppelen van de wetenschap. Er zullen meer patiënten komen, maar we kunnen dat aan."
Je moet maar durven. Zelfs al zal ze, hoop ik toch, niet echt bedoeld hebben dat het maar om een ‘kleinigheid’ ging, dan vind ik het toch zeer ongepast het coronavirus te vergelijken met een mug.
Op 25 februari zegt Maggie in 'De Ochtend': "Waarom zou het niet kunnen dat het coronavirus naar ons land komt? Een virus reist de wereld rond, het maakt niet uit of het in het land naast u is, of ver weg. Er is altijd een risico dat het zich verspreidt, en Italië is voor ons natuurlijk aan de deur."
Deze houdinglijkt mij volledig in strijd met de uitspraken van 23 en 24 februari.
De Pano-reporters ondervragen teruggekeerde skiërs
Vraag 1: Inschattingsfout of niet? Men zou het vanzelfsprekend kunnen vinden, maar een kritische reportage op onze nationale zender moest de bovenstaande reacties van onze nationale virusgeleerde Van Ranst nader toelichten. Zo werd hem gevraagd of hij geen inschattingsfout gemaakt heeft. Hij ontkende dat natuurlijk: “Het is pas een inschattingsfout als je het op basis van de info van dat moment anders had moeten doen. Zo’n quarantaine was toch verre van evident. Als je achteraf terugkijkt, met alle data die we nu hebben, dan moet je toegeven dat er een inschattingsfout gemaakt werd. Dan moet je ‘ja’ zeggen. Daar is geen twijfel over mogelijk”. Hij meent wel dat het coronavirus dan op een andere manier ons land wel had bereikt. “Geen enkel ander land kon het tegenhouden.”
Als hij zou geweten hebben dat een vakantieganger op TV zou verklaren dat 13 van de eerste 23 Belgische besmettingen uit hetzelfde hotel kwamen in Obereggen, dan lijkt het me logisch dat hij anders zou gereageerd hebben. Dat zou er nog aan ontbroken hebben.
Ik neem aan dat Van Ranst ook wel het verschil kent tussen ‘de leiding nemen op een lijst met het aantal doden in verhouding tot het aantal inwoners’ en ’tegenhouden’ of ‘beletten’ dat het virus volop kan woeden in het land, maar zijn antwoord lijkt goed op dat van iemand die in het nauw gedreven werd. En hij besluit dat ‘topantwoord’ met ‘We hadden op dat moment toch al de raad gegeven om de huisarts te bellen bij symptomen en thuis te blijven.’ De dertien uit de reportage geven toe dat ze, toen ze nog geen symptomen vertoonden, het virus ruim doorgegeven hebben. Ze hadden toen geen reden om de huisarts te bellen. Bij sommige kwamen de symptomen pas enkele dagen na hun terugkeer en dan hadden ze al familieleden, vrienden, kennissen en dorpsgenoten besmet, uiteraard met het reproductiecijfer 2,5.
Ik heb het dus, zoals veel andere kijkers, moeilijk met die antwoorden van zeer intelligent geachte geleerden. Ik vind trouwens dat ‘inschattingsfout’ een eufemisme is. Dat is een woord of een formulering met een verzachtend, verhullend of verbloemend karakter. Eufemismen worden gebruikt ter vervanging van aanduidingen die men bedreigend, kwetsend, onfatsoenlijk, onaangenaam of in een andere zin te negatief vindt. Voorbeelden: zelfdoding in plaats van zelfmoord, niet erg slim in plaats van dom, werkzoekend in plaats van werkloos, ongewenste bezoeker in plaats van inbreker, heengaan in plaats van sterven. Was het niet eerder aangewezen aan onze geleerden te vragen of zij ook niet vonden dat zij een zware fout begaan hadden … uiteraard onopzettelijk. Reportagemaker Hanne Decoutere doet precies ook mee aan het gebruik van eufemismen. Ze beweert immers: “Je mag niet vergeten dat wij allemaal tijdens de krokusvakantie nog mopjes aan het maken waren over het coronavirus. Dat was iets in China, een ver-van-mijn-bed-show. Je denkt dat de storm wel zal overwaaien, maar dat was niet zo. Enerzijds is het dus een begrijpelijke inschattingsfout geweest. Anderzijds waren er wel heel grote gevolgen.” (zie Hanne Decoutere: "Er is een groot schaamte- en schuldgevoel bij wie ging skiën tijdens de krokusvakantie" gepubliceerd op woensdag 27 mei 2020)
In de reportage spreekt minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld) van een algemene onderschatting van het virus: "Wetende dat we alleen konden bouwen op de kennis die er was van een nieuw virus dat de Chinezen mild noemden en anderen spraken zelfs van een milde griep. Het is net iets meer besmettelijk. Voortschrijdend inzicht heeft ons geleerd dat het voor sommige leeftijdsgroepen gevaarlijker was. Nu blijkt wel dat dat een onderschatting was. In plaats van enige fout toe te geven, zegt ze: "We hebben de maatregelen genomen op het juiste moment. De lockdown was nodig op dat moment. We mogen fier zijn: we hebben die curve afgezwakt. Nu zijn we bezig met die tweede golf en moeten we ervoor zorgen dat dit een klein golfje wordt.”
Vraag 2: werden de teruggekeerden op afdoende wijze getest?
Verschillende van hen zijn niet die mening toegedaan. Veel teruggekeerde skiërs vreesden dat ze op vakantie besmet werden met het coronavirus. Ze wilden zich laten testen, maar dat bleek onmogelijk. Dat komt omdat de criteria om te mogen testen bijzonder streng zijn, te streng vinden velen nu. Een patiënt moet koorts hebben én hoesten of ademhalingsproblemen hebben én uit een risicogebied komen. Sciensano, de federale wetenschappelijke instelling en onderzoekscentrum voor de volksgezondheid, de diergezondheid en de voedselveiligheid van België, wijt de enge gevalsdefinitie aan het feit dat er te weinig beschermingsmateriaal ter beschikking was. Die risicogebieden zijn de eerste dagen na de krokusvakantie heel beperkt: China, Iran, Zuid-Korea en drie provincies in Italië.
Een eerste teruggekeerde:“Er werd mij gezegd dat ik het resultaat van mijn test mocht verwachten binnen de 24 uur. Als ik niets hoorde, dan zou dat betekenen dat mijn test negatief was. Ik wachtte, zoals afgesproken, en ik hoorde niets meer. Ik zette dus mijn gewone leven voort en pas drie dagen later vernam ik dat ik toch positief getest had. In die periode besmette ik vermoedelijk verschillende anderen.Dat was niet mijn bedoeling. Maar ik heb dat vermoedelijk wél gedaan, totaal ongewild."
Van Ranst, die het referentielab in Leuven leidt: “Het kan dat we inderdaad stalen hebben moeten doorsturen naar een ander lab in Aalst, omdat we overladen waren. Dat was het geval toen microbioloog Herman Goossens opriep om meer te testen.”
Het staal ging van het labo in Tienen naar het referentielabo in Leuven. Dat stuurde het staal door naar een ander labo in Aalst, waar het geanalyseerd werd. Zij verwittigden het labo in Tienen en dat belde naar de huisarts die de getuige het slechte nieuws meldde.
Viroloog Herman Goossens en spoedarts Jan Stroobants uit het Middelheim ziekenhuis in Antwerpen zijn de mening toegedaan dat één referentielabo, in Leuven dus, onvoldoende was. Van Ranst vindt dat ‘onwaar’, een eufemisme voor ‘leugen’: “Geen enkel labo is volledig foutloos”
Een tweede ondervraagde kon niet getest worden omdat hij geen koorts had en niet uit een risicogebied kwam. Zijn huisarts moet daarom liegen om hem toch te kunnen testen. Hij vinkt op het aanvraagformulier aan dat de man wél koorts heeft. "Mijn huisarts heeft de situatie wat moeten inschatten en ik denk dat hij dat heel correct gedaan heeft. Een leugentje om bestwil, maar een terechte beslissing."
Een derde (vrouwelijk) slachtoffer: “Nadat mijn man positief had getest, werden ik en mijn twee zoontjes ook getest. De stalen van mijn zoontjes werden echter nooit geanalyseerd. Er kwamen op dat moment te veel stalen binnen en die van mijn zoontjes waren geen prioriteit. Als één familielid positief test, gaat het labo ervan uit dat alle andere familieleden ook positief zijn. Pas drie weken later kreeg ik door een toevallige telefoon naar haar huisarts het resultaat van mijn eigen test. Ik had ook COVID-19.” Ik vraag mij af waarom mevrouw en haar kindjes dan getest werden.
Vraag3: Werden jullie gecontacteerd om te weten met wie jullie contact hadden om ook hen in quarantaine te plaatsen?
Ondervraagde 1 kreeg nooit een telefoontje. "Ik ben door niemand gecontacteerd na mijn positieve test. Ik had mij daar nochtans aan verwacht, zeker omdat ik bij de eerste 50 Belgische besmettingen was. Maar vreemd genoeg is er geen enkel contact geweest." Ondervraagde 3 en haar man werden wel opgebeld door een contact- opspoorder. Ze gaven alle informatie door maar volgens hen werd er niets mee gedaan.
Besluit Als onze experten een afwachtende houding aannamen tegenover een onbekend virus omdat ze nog niet overtuigd waren van de kracht ervan, hadden ze dan niet het zekere voor het onzekere moeten nemen? Ze verspilden kostbare tijd en daar werd een (te) hoge prijs voor betaald. ‘Hadden we het geweten, dan hadden we het anders gedaan” is volgens mij geen verontschuldiging maar een zware fout. Men moet dat kunnen/durven toegeven. Dat er telkens weer gezegd wordt dat de toestand in andere landen gelijkaardig was, is eerst en vooral niet volledig correct, maar dat is evenmin een excuus. Dat ze sinds het ogenblik dat het virus ons land binnenkwam veel bijgeleerd hebben, dat zal zeker juist zijn, maar hadden ze niet eerder met bundeling van alle krachten door de talloze virologen die we dagelijks op TV hun mening hoorden verkondigen, een completere handleiding kunnen opstellen met alle gevaren en alle te nemen voorzorgmaatregelen? Als we alle tekortkomingen op een rijtje zetten (mondmaskers, testen, gebrekkige en late aanschaffing daarvan, late reactie, verwaarlozing van rust- en verzorgingstehuizen), dan is er volgens mij geen reden voor fierheid. Men had de crisis veel sneller onder controle moeten/kunnen krijgen.
Mijn verontschuldigingen, ik bedoelde ‘Een nieuw recyclagepark’. Middelkerke heeft zopas zo’n nieuw park geopend. Overheden veranderen graag namen, maar het moet gezegd worden dat hier meer achter zit. Er zijn heel wat nuttige veranderingen.
Naast de beschrijving daarvan, wil ik ook eens uit de doeken doen hoe de ophaling, sortering en recyclage bij ons gebeurt en hoe ons afval daarna verder verwerkt wordt. Ik verwittig jullie dat het niet eenvoudig is. Er zijn toch zoveel instanties bij betrokken.
IVOO is de afvalintercommunale voor Oostende en Ommeland, waartoe Middelkerke behoort. Dat betekent niet dat zij de ophalingen zelf doen maar ze staan in voor de verwerking en de verwijdering van het huisvuil van de particuliere bewoner. IVOO groepeert de inzameling van verschillende gemeenten voor o.a. restafval, PMD en Papier en Karton, snoeihout, gras- en haagscheersel. … om een betere prijs te kunnen bedingen. Ook de ophalingen van de fracties op het recyclagepark worden gegroepeerd door IVOO. IVOO beschikt zelf over een verbrandingsoven met een capaciteit van 60 à 63.000 ton per jaar. De grootste hoeveelheid daarvan is het huisvuil van de aangesloten gemeenten en de zusterintercommunales waarmee er samenwerkingsovereenkomsten zijn. Daarnaast wordt er ook in de mate van het mogelijke bedrijfsafval verwerkt.
IVOO is aangesloten als warmteleverancier op het warmtenet van Oostende. Zo draagt de afvalbeheerder met haar verschillende warmtebronnen bij aan de vermindering van de CO²-uitstoot, een extra return voor het milieu. In normale tijden kunnen groepen van 25 personen uit de aangesloten gemeenten op aanvraag gratis een bezoek brengen aan de installaties. Wij ontvangen jaarlijks een duidelijke ophaalkalender voor de sector waartoe wij behoren. Daarop staat op een overzichtelijke manier alle info over het afvalbeleid in verband met de gemeente.
De ophalingen aan huis Ze gebeuren door externe firma’s. Laten wij beginnen met het eenvoudigste waarvoor wij ons nauwelijks moeten verplaatsen, namlijk de ophaling van restafval of met andere woorden het niet-recycleerbaar afval. Ieder van ons zou dagelijks ongeveer één kg huishoudelijk afval produceren. Dat stoppen wij in een bruine of paarse zak en dat wordt wekelijks afgehaald. Er zijn zakken van 60 liter en van 30 liter. Ik meen dat ik een tijdje geleden bij de dagbladhandelaar 28 euro betaalde voor 20 grote zakken. Wat mag er in die zak? Alle afvalstoffen die ontstaan uit de normale werking van een particuliere huishouding of nog anders gezegd, dat is afval dat niet geselecteerd wordt door ons of in het recyclagepark. Bijvoorbeeld: bevuild papier, wegwerpluiers, niet-recycleerbaar plastiek- en kunststofafval, etensresten, ...
Wie zijn restafvalzak niet kan buitenzetten op de dag en uren van de ophaling, kan dat afval, in eigen recipiënten en niet-noodzakelijk in een gemeentelijke restafvalzak, deponeren in één van de ondergrondse betaalcontainers (0,50 euro voor 30 liter)(8 in Middelkerke, 2 in Westende-dorp en 5 in Westende-bad)(zie lijst op achterzijde afhaalkalender)
Ook het recycleerbaar afval wordt aan de huisdeur afgehaald. Wat voor restafval niet mogelijk is, kan wel voor specifieke materialen. Deze kunnen door de gebruikers voorgesorteerd worden. Om de veertien dagen, kan een blauwe doorzichtige zak of PMD – zak (Plastic, Metaal, Drankkartons) buitengezet worden. Aangezien de inhoud daarvan moet gerecycleerd worden, wordt duidelijk voorgeschreven waaruit de inhoud mag bestaan. De zakken zijn doorzichtig, zodat de ophalers kunnen zien of ze wel degelijk alleen PMD-afval bevatten. Als dat niet zo is, wordt de zak niet meegenomen en krijgt die een rode weigeringssticker opgeplakt. De wetgever voerde vanaf 1/12/2019 afrondingsregels in waardoor de IVOO de prijs van PMD-zakken opnieuw moest vaststellen. De Raad van Bestuur van het IVOO stelde in zijn zitting van 22/10/2019 voor om de verkoopprijs per PMD-zak vast te stellen op 0,11 EUR/zak voor verkooppunten en 0,15 EUR/zak voor de burger. Gezien in de verkoopprijs een retributie van 0,06 EUR/zak verrekend is, dient de gemeenteraad goedkeuring te verlenen voor de hervaststelling van de verkoopprijs. De blauwe zak is dus veel goedkoper dan de bruine, een reden te meer om zorgvuldig te sorteren.
Naast de blauwe zak mag ook Papier en Karton gezet worden. Ook de regels daarvoor, vinden jullie hieronder.
Jullie kunnen dat natuurlijk ook wel aflezen op de ophaalkalender, maar ik dacht dat het toch nog eens nuttig kon zijn, om te herhalen wat mag en niet mag.
In de maanden maart en november wordt telkens één keer het snoeihout afgehaald. Het moet de dag ervoor gewoon buiten gelegd worden, samengebonden in bundels van maximaal 15 kg en beantwoordend aan nog een paar regels, alweer vermeld op de achterzijde van de ophaalkalender. Het wordt afgehaald door de firma Suez die 45 afvalverwerkingssites en sorteercentra uitbaat, verspreid over België,
De gemeente verlost ons, naast al de bovengenoemde faciliteiten, ook nog van ons afgereden gras en ons afgesneden haagscheersel. Dat gebeurt in 2020 in de periode van 20 april tot 16 november op vastgelegde plaatsen in Middelkerke, Lombardsijde (maandag) en Westende (zaterdag). (zie achterzijde ophaalkalender). Het groen wordt daarna opgehaald door Remondis Depoorter.
Tegen betaling en na afspraak wordt het grofvuil twee keer per maand opgehaald behalve in januari, maart, mei, juli, september en slechts 1 keer in november en december: voor aanvraag, tarieven en voorwaarden, zie achterzijde ophaalkalender. Dat wordt geregeld via IVOO.
Wij worden echt verwend want ook glas kunnen we kwijt in één van de 34 glasbollen, die oordeelkundig verspreid werden over de deelgemeenten. De geldende voorschriften vinden jullie ook hierboven rechts. Waar de glasbollen zich bevinden, vinden jullie op de achterzijde van de Afhaalkalender of anders gezegd op de Voorzijde van de Sorteergids. De glasbollen worden wekelijks leeggemaakt door de firma Vanheede.
Op de Ophaalkalender 2020 zijn drie ophalingen textiel voorzien: 21 april, 14 juli en 3 november. Dat gebeurt door de Kringwinkel. Er staan her en der ook nog textielbakken waarin kledij en schoenen gedeponeerd kunnen worden De inhoud daarvan wordt opgehaald door Vict, Wereldmissiehulp of Oxfam.
De nieuwe gemeentelijke installatie Een inwoner kan zoals hierboven gezegd genieten van heel wat mogelijkheden om zijn afval kwijt te geraken. Niet alles wordt echter bij hem/haar thuis afgehaald. Hij/zij kan echter ook bijdragen aan de recyclage door zijn te recycleren afval naar het recyclagepark te brengen. Middelkerke heeft er dus zojuist een nieuw geopend. De gemeente baat het recyclagepark uit en bekostigt het ook zelf.
De nieuwe voorziening met een afzonderlijke toegangsweg, ligt in de Klein Kasteelstraat nr 7, vlak bij de oude locatie aan de gemeentelijke werkhuizen. Volgens schepen Van Muysewinkel is het nieuwe recyclagepark niet alleen een stuk ruimer en overzichtelijker, maar ook veel gebruiksvriendelijker. In tegenstelling tot het oude recyclagepark wordt gewerkt op basis van effectieve gewichten. Dit is een stuk objectiever. Daarnaast werd de basisprijs van 1€ voor een bezoek afgeschaft waardoor heel wat fracties echt gratis werden. Je identiteitskaart of gebruikersbadge is nu jouw toegangsbewijs. Wie enkel gratis fracties deponeert, hoeft niets te betalen.
Ziehier hoe een gebruikersbadge eruitziet.
De gratis fracties: metaal, PMD, papier en karton, hout, KGA (klein gevaarlijk afval), kringloop, elektronisch afval, hard plastiek, PVC (polyvinylchloride – harde kunststof), glas, kledij, piepschuim.
De weegbrug, aan het begin van het betalend gedeelte, registreert het gewicht. Het tarief en het gewicht van de aangeboden fracties, bepalen wat je moet betalen … alleen met bankkaart.
Ziehier een foto van het park.
Op de foto hieronder, netjes op anderhalve meter van elkaar, zien we tweede schepen, Henk Dierendonck, met de bevoegdheid over Milieu en Eddy Van Muysewinkel, vierde schepen en bevoegd voor Afvalbeheer. Zoals iemand op Facebook schreef, zie ik ook niet in waarom die twee bevoegdheden niet door één persoon zouden kunnen uitgeoefend worden.
Kosten en subsidies recyclagepark De exacte kostprijs kon de gemeente nog niet meedelen, want het project is nog niet volledig afgerond. OVAM subsidieert 50 % van de kosten met betrekking tot de luifel voor klein gevaarlijk afval (KGA) en het diftar-systeem (weging). Daarnaast subsidieert OVAM ook een stuk van de infrastructuur. Dit bedrag is gebaseerd op een verdeelsleutel en is afhankelijk van het aantal inwoners. Het is nog te vroeg om hier een exact bedrag op te plakken.
Eerst en vooral is er de kost voor de verwerking maar daarnaast zijn er nog de kosten voor transport, huur /aankoop containers, loonkost parkwachters, investeringen in infrastructuur,.. De gemeente beweert dat het recyclagepark zeker geen winstpost is voor de gemeente maar een service voor de inwoners om sporadisch met kleine hoeveelheden afval te komen. Om toch een voorbeeld te geven, de verwerkingsprijs voor restafval bedraagt 90 euro/ton (exclusief milieuheffing). OVAM streeft naar een duurzaam afval- en materialenbeheer en een propere bodem in Vlaanderen. Zij leggen ook bepaalde minimum- en maximumtarieven op rond het ophalen of brengen van afvalfracties. Via hen zijn verschillende subsidies te verkrijgen. Daarnaast geven zij ook advies over afvalgerelateerde zaken, over de omgevingsvergunning en over t reglement.
Recycleren door of via FOSTPLUS Fost Plus staat als erkend organisme in voor de promotie, coördinatie en financiering van de efficiënte selectieve inzameling, correcte sortering en recyclage van huishoudelijk verpakkingsafval in België. Door huishoudelijke verpakkingen in te zamelen en te recycleren leveren ze een belangrijke bijdrage aan een duurzamer afvalbeleid, een beter milieu en een kringloopeconomie. De recyclage reduceert de uitstoot van broeikasgassen en vermijdt het gebruik van steeds schaarser wordende primaire grondstoffen. Bij hun activiteiten zijn heel veel verschillende spelers betrokken. Samen met de overheid, de gemeenten, de intercommunales, sorteercentra en afvalbedrijven, de bedrijven die de verpakkingen op de markt brengen en uiteraard ook ons als burgers werken ze aan een duurzamer afvalbeleid en een beter milieu.
Afvalsoort
Ophaler
AEEA*
Renewal/Devreese
Afvalolie
Vanheede
Asbesthoudende bouwafval
Renewal
Autobanden (kleine)(bandenboxen)
Renewal
Autobanden (grote)
Renewal
Batterijen (niet accu’s)
Bebat
Bouw- en sloopafval klasse 3 stort
Remondis Depoorter
Brandbaar afval
Gemeentedienst naar OVOO
Frituurolie
Bio Oil Recycling
Geneesmiddelen (oud en vervallen)
Via apotheek naar AVGI**
Glas (hol glas)
Vanheede
Glas (vlak gas)
Remondis Depoorter
Groenafval/snoeihout/boomwortels
Remondis Depoorter
Grof vuil
Remondis Depoorter
Harde plastics/ PVC
Vanheede
Houtafval
Vandewiele
KGA (Klein Gevaarkijk Afval)
Veolia ES MRC
KGA accu’s
RecupBat
KGA – TL-lampen en rookmelders
Ophaler aangeduid door Recupel***
Kringloopgoederen
Kringwinkel Kust
Kringloopgoederen (fietsen)
Sociale Dienst fietsenatelier
Kurk
De Vlaspit
Metalen (schroot)
Remondis Depoorter
Papier en karton
Renewal
Piepschuim
Gemeentedienst naar OVOO
PMD
Renewal
Printer cartridges
Recyca Recycling cartridges
Textiel
Oxfam Solidariteit vzw
*Afgedankte Elektrische en Elektronische Apparaten **Algemene Vereniging van de Geneesmiddelenindustrie ***Is opgericht door de fabrikanten en invoerders van elektrische en elektronische apparaten en met de steun van de gewestelijke overheden.
De kringwinkel De kringwinkels zijn blij met kledij en textiel, speelgoed, boeken, meubelen, huisraad, decoratie, elektro, fietsen, multimedia, sport- en babyartikelen. De belangrijkste voorwaarde is dat het nog herbruikbaar is.
Kijk dat dus best eerst na. Onbeschadigd en herbruikbaar materiaal kun je kwijt bij de kringwinkel. Wat hoort erbij? Dezelfde fracties die kunnen afgeleverd worden op het recyclagepark/containerpark, zoals: - metalen voorwerpen: badkuip, fiets, omheining, ….; - afgedankte elektro: TV, koelkast, wasmachine, …..; - hout: deur, raam (zonder glas), kast, stoel, ….; - oud speelgoed, dat niet in de restafvalzak kan, ….; - groot restafval: matras, zetel, rol tapijt, plastic planchetten, plastic tuinmeubilair. Wat hoort er niet bij? - niet recycleerbaar afval dat in een restafvalzak kan; - de fracties waarvoor er een huis-aan-huisinzameling bestaat zoals restafval, papier/karton, PMD, groenafval en glas; - rubberbanden waarmee je bij een verkoper of op het recyclagepark/containerpark terecht kan; - bouwafval zoals lavabo’s, wc-potten, stenen, golfplaten, … dat enkel kan afgegeven worden op het recyclagepark/containerpark; - KGA, dat om praktische redenen enkel op het recyclagepark/containerpark terecht kan; vb. TL-lamp; - bedrijfsafval. In welke toestand het materiaal moet zijn en hoeveel de tarieven bedragen, vinden jullie op https://www.dekringwinkel.be/
Je kunt het zelf naar de winkel brengen of je kunt een afspraak maken om het te laten ophalen. Er is een winkel in het Sea Shopping Centrum, Oostendelaan 304c in Middelkerke.
Waar gaat ons gerecycleerd afval naartoe en wat komt ervan terecht? Wij Belgen sorteren als de besten, maar waar gaat al ons gerecycleerd afval naartoe? Wat wordt er allemaal gemaakt van wat wij weggooien? Bijna 99% van alle weggegooide verpakkingen wordt gerecycleerd. De afvalscheiding vindt plaats in sorteercentra, meestal door een combinatie van automatische en handmatige scheidingstechnieken.
Het PMD-afval wordt eerst op een lopende band geplaatst. De zakken worden opengescheurd zodat de inhoud vrijkomt. Daarna gaat het afval door een draaiende trommel om te kleine voorwerpen eruit te halen. De opengescheurde zakken worden ook uit de afvalstroom gescheiden. De cyclus ziet er als volgt uit: 1. Ophaling aan huis, via OCT of via containerpark 2. Naar sorteercentrum 3. Opsplitsen in Plastic flessen en flacons: a. PET en HDPE worden er uit gehaald b. Vermalen, wassen en omvormen tot schilfers of korrels c. Recyclage tot fleece, flessen, potjes, folies, kratten, leidingen … Metalen verpakkingen: a. Magnetisch uitsorteren b. Vermalen, zuiveren en scheiden c. Staal naar staalfabriek => conservenblikken, dozen, vaten … d. Aluminium naar speciale smelterijen => drankblikjes, raamprofielen, auto-onderdelen Drankkartons: a. Uitsorteren b. Mengen met water tot pulp c. Papiervezels verder zuiveren => recyclage tot huishoudpapier, briefpapier, kartonnen dozen … d. Plastic en aluminium => recyclage of brandstof • Plastic als energiebron • Aluminium als bindmiddel in cement of gerecycleerd
Elektro-afval: afgedankte elektrotoestellen worden helemaal uitgekleed. Glas, metalen en zelfs kunststoffen worden eruit gefilterd en volledig gerecycleerd. Hiervan wordt van alles geproduceerd, van koperkabels tot slaapzakken. 40% van het staal wereldwijd komt vandaag al uit recyclage en van het koper dat ooit uit de mijnen naar boven kwam, is 80% nog altijd in omloop. Door elektroafval in te zamelen, zorgt men ervoor dat er jaarlijks ongeveer 1500 ton minder schadelijke stoffen in het milieu terecht komen. Zo worden broeikasgassen uit oude koelkasten naar speciale installaties gebracht om het te vernietigen en ook het kwik in spaar- en TL-lampen wordt opgevangen.
PET-flessen worden automatisch of handmatig uitgesorteerd en gerecycleerd tot polyester textielvezels waarvan truien en T-shirts gemaakt worden, maar ook matrasvullingen en tapijten. 27 flessen zijn er nodig voor 1 fleece trui. Er komen trouwens ook steeds meer PET-flessen op de markt die zelf bestaan uit gerecycleerd materiaal.
Het glasafval uit de glasbollen wordt opgehaald en uitgesorteerd door de firma Vanheede uit Rumbeke. Eerst worden de onzuiverheden er manueel uitgehaald. Daarna breekt men het waarna het machinaal verwerkt wordt. Hierbij worden volgende stappen doorlopen: - met magnetische afscheiders haalt men de ferrometalen (ijzer) eruit. - een afzuiginstallatie zorgt voor de verwijdering van papier en plastic - de non-ferrometalen (lood, aluminium) worden met wervelstroomscheiders verwijderd - tenslotte is er nog een KSP-scheider die keramiek, stenen, porselein en aardewerk d.m.v. een laser verwijdert. Zo bekomt men een hoopje gezuiverde minuscule glasscherven die als grondstof dienen voor het aanmaken van nieuw glas. Een transparante fles kan tot 80% gerecycleerd glas bevatten. Door gebruik te maken van oud glas bespaart men niet alleen zand, kalk en natriumcarbonaat maar bovendien wordt het energieverbruik met meer dan 25% verminderd.
Besluit Ik hou al heel mijn leven van de natuur en van het milieu. Ik doe er dan ook alles aan om mijn steentje bij te dragen om beide te eerbiedigen door correct te sorteren en door de richtlijnen van de afvalkalender zorgvuldig op te volgen. Hopelijk doen jullie dat ook?
Ik heb in een vorig artikel ‘beloofd’ of ‘beweerd’ dat vier artikels over het coronavirus voorlopig volstonden en dat het stilaan tijd werd om terug te keren naar Middelkerke. Mijn vorige artikel droeg dan ook die titel. Maar ik kan toch niet doen alsof het gevaar voor besmettingen, voor opname in het ziekenhuis of voor overlijden geweken is als de respectieve cijfers op zaterdag 23 mei 2020 nog steeds op 282 (stijgend gemiddelde), 48 (stijgend) en 43 (stijgend) staan. Ik weet nu ook wel dat we de stijging of daling niet op basis van één dag mogen beoordelen. Zo geruststellend is dat nu wel niet. We schijnen weliswaar min of meer op de goeie weg te zijn, maar het einde van de tunnel is toch nog niet in zicht.
Maar er is nog een andere reden om het weer over corona te hebben. De federale regering, geflankeerd door de Vlaamse, de Waalse en de Brusselse, besliste op woensdag 20 mei, op de valreep vóór het verlengd weekend van Hemelvaartdag, dat de tweede verblijvers na twee en een halve maand weer naar hun tweede eigendom mogen komen. Dat is toch een belangrijke beslissing voor Middelkerke, die zeker door de rechtstreeks betrokkenen positief onthaald werd. Sommige van hun lotgenoten en het gros van de lokale bevolking, tenminste diegene die er niet rechtstreeks baat bij hebben, waren niet dezelfde mening toegedaan.
Wat en wanneer besliste de Nationale Veiligheidsraad? Laten we even herinneren hoe die beslissing ontstaan is. In fase 2 van de exit strategie werd verklaard dat de controle op niet-essentiële verplaatsingen naar een tweede verblijf niet meer mogelijk zou zijn. Vanaf zondag 10 mei (Moederdag) werden immers sociale contacten voor het eerst sinds de lockdown opnieuw beperkt toegelaten. Mensen die onder hetzelfde dak wonen mochten vanaf dan maximum vier anderen ontvangen bij hen thuis. Hoe zou de politie dat onderscheid kunnen maken? Er werd toen voor gewaarschuwd dat dit niet betekende dat verplaatsingen naar een tweede verblijf voortaan toegelaten zouden zijn. Ieder van ons zal op dat ogenblik wel één of meerdere tweedeverblijvers opgemerkt hebben die die waarschuwing in de wind geslagen hadden, maar goed …
Er werd toen aangekondigd dat men pas in de derde fase (niet vóór 8 juni) zou bekijken of die maatregel niet kon/mocht versoepeld worden. Er werd weliswaar altijd gezegd dat de overgang van de ene fase naar de andere pas zou gebeuren als de cijfers laag genoeg zouden zijn. En ja, er zijn nu minder dan 100 opnamen per dag, ja zelfs minder dan 50 overlijdens per dag, maar het aantal besmettingen stijgt nog en de reproductiefactor is nu opnieuw 0,86, wat dus betekent dat men het virus nog steeds geen halt kon toeroepen. Ik besef wel dat het verhogen van het aantal testen daar een rol in speelt. En toch werden al enkele ‘niet vóór 8 juni’ maatregelen versoepeld zoals dierenparken die geopend zijn, meer toegelaten aanwezigen bij begrafenissen en huwelijken, Jeugdkampen en Speeltuinen weer open, kleuterscholen gaan weer open, meer klassen kunnen weer geopend worden in de scholen… Alles schijnt verklaard te kunnen worden met ‘als ze maar de sociale afstand van 1,5 meter respecteren’ of ‘als ze maar regelmatig de handen wassen’ of ‘als ze maar een mond- en neusmasker dragen’ of ‘kinderen van minder dan 12 jaar geven het virus niet door’. Zijn dat allemaal dingen die nu pas konden vastgesteld worden?
De druk is groot … te groot? Wat zou nu het grootste nadeel zijn, buiten het feit dat al zoveel (te veel!) Belgen gestorven zijn door het virus? Daar moet niet aan getwijfeld worden! Bedrijven lijden zware verliezen en moeten ondersteund worden, het aantal werklozen stijgt, de nationale economie gaat achteruit en daarmee gaan miljarden euro’s gepaard, wat het begrotingstekort als een raket de lucht doet inschieten. De vraag stelt zich ‘Wie gaat dat allemaal betalen’ en waarschijnlijk (of zeker?) zullen wij dat zijn.
We weten allemaal dat de lockdown ook nog heel wat andere onaangename facetten vertoont, dichter bij ons: eenzaamheid, vooral voor ouderen, nood aan ontmoetingen met zijn geliefde familieleden, onmogelijkheid om aan sport te doen of om zijn geliefde club of atleet of wielrenner niet meer aan het werk kunnen zien, gebrek aan culturele activiteiten, gesloten amusementsparken, afgeschafte evenementen, gesloten grenzen, thuiswerken, gesloten scholen met grotere belasting voor thuiswerkers, opvang van sommige kinderleeftijdsgroepen, verboden shopping, de plaatselijke wekelijkse markt die niet meer kan afgeschuimd worden, sluiting van restaurants en cafés, het onaangenaam gevoel bij het dragen van maskers, zeker op het openbaar vervoer … en natuurlijk ook de onmogelijkheid om naar zijn geliefd verblijf aan de kust of naar de Ardennen te rijden. En daar wil ik het nu verder over hebben, en dat rechtvaardigt nog beter mijn besluit om het nogmaals over corona te hebben, omdat Middelkerke hierbij uiteraard zeer nauw betrokken is. De West-Vlaamse gouverneur Carl Decaluwé raadde een bezoek naar de kust op Hemelvaart nog af met “Voor wie zijn zomer aan zee wil redden, heb ik maar één advies: blijf er donderdag weg”. Hij moest tenslotte toch het onderspit delven. De drang van de kustburgemeesters was te sterk. De belangen waren/zijn te groot.
Wat betekent de afwezigheid van tweede verblijvers aan onze kust, voor de badplaatsen? De kustburgemeesters die zo vaak belaagd worden door sommige tweede verblijvers omwille van de hoge verblijftaksen, zijn nu natuurlijk hun pleitbezorgers. Zij vrezen in de eerste plaats (dixit Bart Tommelein) dat al te veel van hen een aanvraag zullen indienen om een belastingverlaging te krijgen. Een paar honderdtallen zouden overwegen (of hebben ze het al gedaan?) om een rechtszaak in te spannen omdat zij menen dat zij de toegang tot hun eigendom niet mogen ontzegd worden. Natuurlijk speelt dat mee maar de burgemeesters willen ook nog andere verliezen vermijden voor de gemeente. Om maar twee voorbeelden te geven, in Middelkerke:
- de helft van de parkeerplaatsen aan zee werd geschrapt, terwijl zojuist een parkeergebouw van 6,5 miljoen euro in gebruik genomen werd - geen avondmarkten (verlies van 150.000 euro) De gemeente wil vanzelfsprekend ook opkomen voor het kiezerspubliek. De handelaars uit de horeca kijken met lede ogen naar de vuile ruiten van de appartementen, naar de verlaten dijken, stranden en straten. Ze zullen dat nog een tijdje moeten doen. De strandbars willen hun huurprijzen terugwinnen. Zij zullen nog wat geduld moeten oefenen. De winkels staan te popelen om weer zomerkledij en speelgoed te verkopen. Onze burgemeester heeft alleszins weer gescoord door zijn inzet voor al de belanghebbenden. De gemeente heeft weliswaar al een greep gedaan in de gemeentelijke kas om de lokale economie te steunen. Ons bestuur trekt 500.000 euro uit voor een breed ondersteuningsplan. Om de lokale foodhandelaars te ondersteunen, organiseert de dienst lokale economie, samen met de dienst toerisme, deze zomer een lucratieve toeristische actie met een indrukwekkende prijzenpot. Ook de handelaars in de non-foodsector krijgen een perspectief aangeboden. Vanaf 1 juli 2020 wordt een ‘Middelbon’ verkocht, die 50 euro kost maar er eigenlijk 60 waard is. Het gemeentebestuur legt immers per bon 20 % van de aankoopwaarde bij, zodat je met voordeel kan shoppen bij een breed gamma lokale non-foodhandelaars. De opbrengst van de bonnen belandt meteen bij de deelnemende handelaars. De ‘Middelbon’ zal tot 31 december 2020 geldig zijn.
Wat komen de tweede verblijvers hier eigenlijk doen in de maand mei? Een ondervraagd koppel: “Er waren geen tomates-crevettes, er waren geen vliegers, er waren geen ligstoelen, en tóch was het gisteren een hoogdag voor de Vlaming met een tweede verblijf aan de kust.” De horeca blijft inderdaad gesloten, wat iemand op TV deed zeggen: “Zolang de restaurants en de cafés gesloten blijven, wil ik niet naar de kust”.
Wat kan je hier dan wel doen? Op het strand zitten mag niet, om hygiënische redenen, maar de tweede verblijvers worden wel met fluwelen handschoenen aangepakt. JMD: “Onze politiediensten stellen zich flexibel op als het gaat over mensen die op het strand zitten. Strandgangers worden aangesproken, maar boeten zullen ze niet uitdelen. De politie is geen Gestapo, hé. Iedereen is hier welkom: edelman of bedelman.”
Hier kan ook gewandeld en gefietst worden. De burgemeester heeft het voorbeeld gegeven: “Ik maakte zelf een fietstochtje langs Lombardsijde, Westende en de dijk van Middelkerke om een kijkje te nemen. Het enige wat me opviel, was dat veel tweedeverblijvers hun appartement aan het kuisen waren” Je kan 6,5 km fietsen langs de dijk vanaf de grens met Oostende tot aan het einde van Sint-Laureins en daar 2 km aan toevoegen via de Strandlaan en de Koninklijk baan en de Idyllelaan naar het strand aan de ex-Cristal Palace. Je kan ook met de fiets of te voet de paden gebruiken doorheen het natuurgebied vanaf de Strandlaan tot aan de Idyllelaan.
Op de zeedijk valt er altijd wat te beleven: genieten van een ijscrème, kijken naar een kunstenaar, zomerkledij aanschaffen, enz...
Sedert 21 mei staan er langs de Zeedijk gratis mobiele toiletten die de ‘stroom’ van wandelaars en fietsers helpen opvangen, nu de horecazaken nog niet geopend zijn. Je kan natuurlijk ook fietsen naar en door het hinterland. Je kan winkelen in de grote warenhuizen en vooral, om de lokale economie er bovenop te helpen, in de lokale winkels.
Middelkerke geeft aan iedereen de gouden raad: ‘Amuseer je met gezond verstand’.
En hoe verliep het verlengd weekend? Werden de regels opgevolgd? Al de kustburgemeesters moesten natuurlijk antwoorden op de vraag of hun badplaats een stormloop moest ondergaan. Ze schijnen allemaal de mening toegedaan te zijn dat dit niet het geval was. ‘Een vlotte dag, we hebben er alles aan gedaan, goede controle, een goede test voor de zomer, die mensen lopen er gelukkig bij, wij zijn blij dat ze mogen terugkomen, enz …’ Logische en verwachte antwoorden! Ze kunnen nu toch niet meer zeggen dat de regering ongelijk had!
Besluit Ik vraag mij soms af of het allemaal niet een beetje te vlug gaat en of niet het gevoel zal ontstaan dat we aan het einde van onze miserie gekomen zijn, dat we geen regels meer moeten volgen. De cijfers zijn toch niet zo geruststellend? Mogen we ons volle vertrouwen stellen in de experten? Ze willen er ons van overtuigen dat we ons geen zorgen moeten maken … als we maar enkele regels volgen en als het reproductiegetal maar onder de 1 blijft. Als ‘Het Nieuwsblad’ bloklettert dat zelfs de experts er niet uit geraken, dan maak ik mij wel zorgen. Als de wetenschap op de vragen ‘Zijn kinderen besmettelijk?’, Verspreidt het virus zich via de lucht?’, ‘Kan warm weer de epidemie stoppen?’ en ‘Zijn ex-patiënten immuun’ nog geen helder antwoord kan bieden, dan is mijn houding toch verantwoord, denk ik.
Sommige onder ons zouden niets liever zien dan een snellere volledige corona-exit omdat hun belangen op het spel staan of erger nog omdat hun problemen steeds nijpender worden, maar ze moeten beseffen dat de gezondheid onze grootste rijkdom is.
Zijn we aan de kust echt wel voorbereid om ook zo rap mogelijk de huurders van een vakantie-appartement, de dagjesstoeristen en de hotelgasten te ontvangen? Ik hoop het, want ze komen ook. Ik begrijp natuurlijk dat dit voor sommige van levensbelang kan zijn. Iedereen moet zich daarover een eerlijke mening vormen! Ik hoop dat onze overheden en experten zullen durven toegeven dat zij zich vergist hebben mocht daar eventueel een reden voor opduiken. Ik hoop ook dat ze dat niet zullen moeten doen ... omdat er geen reden toe zal zijn. Persoonlijk zal ik wel mezelf zo goed mogelijk beschermen en alles in het werk stellen om geen andere mensen te besmetten.
Bronnen https://www.knack.be/nieuws/belgie/tweedeverblijvers-stellen-belgische-staat-in-gebreke/article-news-1600255.html Het Laatste Nieuws Kustburgemeesters merken vlotte dag zonder stormloop: “Mensen moeten een uur van het strand kunnen genieten” Timmy Van Assche 21 mei 2020 Kustburgemeesters klaar voor tweedeverblijvers tijdens verlengd weekend: “Er is meer dan genoeg plaats” Leen Belpaeme, Bart Huysentruyt, Timmy Van Assche, Gudrun Steen, Mathias Mariën 20 mei 2020 Het Nieuwsblad Tweedeverblijvers over de race naar hun ‘kot’ aan de kust: “Vijf minuten na het nieuws waren we al onderweg” door Sofie Buekenhoudt
%%%
%%%
%%%
%%%
