Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Dat de rode zeedraak moest bestaan was zeker, maar nog nooit was er een levende gezien. Voor de westkust van Australië is het nu toch gelukt. En niet eentje, maar meteen twee.
Het bestaan van de rode zeedraak werd in 2015 bewezen na DNA-onderzoek door Josefin Stiller. Maar alle exemplaren die bekend waren, lagen in musea of waren op het strand aangespoeld. Onderzoekers gingen daarom op zoek naar levende rode zeedraken bij een plek waar al meerdere waren aangespoeld.
Onderzeeboot
Voor de zoektocht maakten de onderzoekers gebruik van een op afstand bedienbare onderzeeboot. De rode zeedraak leeft op een diepte van 50 meter. Het duurde een paar dagen, maar toen kwam het dier voor de camera. En niet eentje, maar zelfs twee. Door ze te filmen wilden de onderzoekers meer te weten komen over het gedrag van de dieren.
Familie van zeepaardje
De rode zeedraak is familie van de gewone zeedraak, de bladerige zeedraak en het zeepaardje. "De ontdekking bewijst dat het nog steeds mogelijk is om nieuwe felgekleurde vissen te vinden die nog niemand ooit heeft gezien", zegt de onderzoekster.
In het regenwoud van Zuid-West China is een nieuwe gibbonsoort ontdekt. Uit vergelijking naar de fysieke en genetische eigenschappen van de soort met bekende gi...
Deze week lag het strand van Ameland bezaaid met krabben, scheermesjes en zeesterren als gevolg van een winterse storm op zee. Duizenden meeuwen kwamen op het f...
Nederland is in de ban van het winterse weer. In het oosten overheerst de sneeuwval en langs de kust komen zware windstoten voor en worden hoge waterstanden gem...
De resultaten van de eindejaarsplantenjacht zijn binnen. In totaal zijn 327 wilde of verwilderde plantensoorten bloeiend waargenomen. Dit komt neer op 10% van d...
De top 10 van de ziekste hondenrassen in de RashondenWijzer bestaat uit de volgende rassen:
1
Franse Bulldog
93.5 minpunten
27 aandoeningen
Het uiterlijk van de Franse Bulldog wijkt erg af van het uiterlijk van een normale hond. De Franse Bulldog is een hondenras dat zo gefokt is dat deze nauwelijks nog een snuit en een staart heeft. De snuit is nog maar 1/6e van de lengte van de kop; bij een gewone hond is dit 1/2e. Doordat de snuit erg plat is, kan de hond slecht ademhalen (brachycefaal obstructief syndroom).
De Cavalier King Charles Spaniël kent veel en zeer ernstige erfelijke aandoeningen. Zijn zogenaamd schattige kopje zorgt vaak voor continue hoofdpijn doordat de hersenen niet op een normale manier in de schedel passen. De hond kan hier zijn hele leven, van geboorte tot overlijden, last van hebben.
De Boxer is een ras met veel erfelijke aandoeningen. Aandoeningen van de rug (degeneratieve myelopathie en spondylose) en heupen (heupdysplasie) komen vaak voor. Ook hartaandoeningen (cardiomyopathie, aortastenose) komen veel voor en zijn vaak slecht te behandelen.
De Duitse Herdershond heeft vanwege schoonheidsidealen een sterk aflopende rug, waardoor de hond met de achterpoten over de grond sleept en heupen en rug vaak veel te lijden hebben. De Duitse Herdershond heeft een zeer grote kans op heupdysplasie en op slijtage van ruggenwervels (spondylose).
De Engelse Bulldog heeft zwaar te lijden onder zijn onnatuurlijke raskenmerken. In de natuur zouden deze honden binnen de kortste keren het loodje leggen. Zij zijn snel kortademig, bewegen zich moeilijk voort en velen zijn zelfs niet in staat om zich op een natuurlijke manier voort te planten. Hier moeten vaak kunstmatige inseminaties en keizersneden aan te pas komen (dystocia).
Zijn koddige uiterlijk moet de Mopshond duur betalen. Dit ras laat duidelijk zien hoe een dier het slachtoffer kan worden van de grillige behoefte van de mens om de natuur naar zijn hand te zetten.
Door de grote populariteit en de ontwikkeling van een showhond met een zwaardere bouw is er jarenlang onzorgvuldig gefokt met de Golden Retriever. Dit heeft veel (ernstige) erfelijke aandoeningen bij het ras te weeg gebracht. Onder andere heupdysplasie en elleboogdysplasie komen zeer vaak voor bij de Golden Retriever.
Bij de Labrador Retriever zijn heupdysplasie en elleboogdysplasie afwijkingen waar de nieuwe eigenaar al vroeg mee te maken kan krijgen. Pijnstillende behandelingen en hersteloperaties zijn kostbaar, ook omdat het een grote hond betreft. Als Labrador Retrievers ouder worden, hebben ze sterk de neiging om te veel vet aan te zetten.
De bevalling bij een Pekingeesje levert vaak problemen op en het is daarom niet aan te raden om als leek met dit ras te fokken. De stompe snoet veroorzaakt, net als bij andere kortsnuitige rassen, ernstige ademhalingsproblemen ten gevolge van het brachycefaal obstructief syndroom. Soms zelfs zo erg dat de tong voor de helft “buiten boord” hangt.
De Engelse Cocker Spaniël telt behoorlijk wat erfelijke aandoeningen. De meest voorkomende is de chronische oorontsteking (otitis externa), die een direct gevolg is van de exterieurkenmerken van deze hond. Door de lange afhangende en zwaar behaarde oren wordt de gehoorgang afgesloten en broeierig, omdat er geen frisse lucht bij kan. Bacteriën en schimmels kunnen hierdoor welig tieren.
Zo’n 50.000 Spaanse galgo’s (windhonden) worden jaarlijks gedood dan wel in de steek gelaten. Podenco’s wacht vaak hetzelfde lot. De massale dump vindt jaarlijks plaats in februari. Spanje is het enige land in Europa waar de jacht met honden toegestaan is, waarbij de hond zelf de prooi opjaagt en doodt. Veel honden worden geadopteerd in Europese landen, maar dit is uiteindelijk geen oplossing voor het probleem. De jacht zelf moet verboden worden. Februari nadert: teken daarom nu de petitie.
Verbied de jacht met galgo’s en podenco’s in Spanje. Teken de petitie!
Naar schatting zouden 190.000 Spaanse jagers galgo’s inzetten bij de hazenjacht. Deze jachthonden behoren tot de hondensoorten die het meest te lijden hebben in Spanje: de honden worden gedurende een aantal jaar gebruikt voor de jacht en ondergaan hiervoor zware trainingen. Een voorbeeld van zo’n training is dat de hond vastgebonden wordt achter een auto of brommer, en gedwongen is om er achteraan te rennen terwijl deze rijdt. Op deze wijze worden ze getest op uithoudingsvermogen en snelheid en worden ze hierop getraind. Het is een hard leven waarin het dier voortdurend moet presteren. Als de hond niet meer bruikbaar is voor de jacht wordt deze in de steek gelaten of gedood, dat laatste vaak op meedogenloze wijze.
Jachthond als instrument Olga Lama Rodriguez werkt voor de organisatie Prado in Badajoz, Extremadura, één van de Spaanse deelstaten waar de jacht met galgo’s het meest intensief is. Olga legt uit hoe de galgo in deze regio wordt gezien:
“Galgo’s zijn geen gezelschapsdieren in Spanje. Het is een instrument om te jagen. Ze worden getest en, als ze niet bruikbaar zijn, afgedankt. In plattelandsgebieden zal je niemand zien die een galgo of een andere jachthond uitlaat. In tegenstelling tot kleinere honden worden ze niet beschouwd als deel van de familie… Als je vandaag de dag in een stad in Extremadura met een galgo wandelt, reageren mensen verbijsterd, ze vinden het raar. Diverse keren benaderden mannen ons met de vraag of ze onze galgo’s mochten kopen, ruilen of zelfs ermee fokken. Als we uitleggen dat we de galgo’s niet gebruiken voor de jacht of voor hondenrennen kunnen ze ons niet geloven en noemen ze ons gek.”
De jacht met galgo’s vindt veelal plaats in de deelstaten Andalusië, Castillië en León, Extremadura en Madrid.
Gedumpt of gedood Als de jachthond niet meer aan de verwachtingen van de jager voldoet, wordt deze gedumpt of gedood. Zo’n 50.000 galgo’s worden jaarlijks op deze manier afgedankt en hetzelfde gebeurt met veel podenco’s. Hierdoor zwerven veel jachthonden op straat, en als ze niet gered worden voor adoptie worden ze vaak overreden op de Spaanse snelwegen. Maar een deel wacht een nog gruwelijker lot: opgehangen worden aan een boom, doodgeschoten in een zak, achtergelaten in een put, en dat alleen omdat het dier niet meer zo snel rende, of gestraft wordt omdat hij een kortere weg nam tijdens een race en daarmee de ‘eer’ van de jager bezoedelde.
Als straf opgehangen aan een boom
Oplossing In Nederland zien we vaak geadopteerde galgo’s en podenco’s. Dit is fantastisch voor de geredde honden die geadopteerd zijn, maar het biedt geen oplossing voor het probleem. Veel galgo’s worden niet geadopteerd, zwerven op straat of sterven een gruwelijke dood. De oplossing ligt in het verbod op de jacht met galgo’s en podenco’s in Spanje. Zo hoeven deze honden niet meer te lijden onder de zware trainingsmethodes en jachtraces die lichamelijk en geestelijk veel van deze dieren vergen, en worden ze ook niet meer jaarlijks gedumpt en/of gedood als ze niet meer ‘bruikbaar’ zijn voor de jacht.
Documentaire PiepVandaag.nl maakt een documentaire over het zware leven van de galgo en de problematiek in Spanje. In ‘Broken Spirit – The Galgo’s Last Run’ reist Karen Soeters af naar Spanje en spreekt met reddingsgroepen, opvangcentra en galgueros (jagers) over het lot van de Spaanse galgo. In Spanje ontmoet zij Valentina, een galgo die meerdere malen door haar eigenaar is opgehangen aan een boom, om een langzame dood te sterven…
De film werd gemaakt door Monique van Dijk Armor, Karen Soeters en Estefanía Pampín Zuidmeer en is een productie van PiepVandaag.nl en Cherry Blossom Productions.
Voor ondertitels: klik op CC en selecteer Nederlands.
Petitie Februari komt snel dichtbij. Dan begint de massale dump van galgo’s na het jachtseizoen in Spanje. PiepVandaag.nl, ondersteund door DutchGalgoLobby, Greyhounds in nood Nederland en Greyhounds Rescue Holland, vragen je om de petitie hieronder te tekenen:
Tot nu toe 13497 handtekeningen. Let op: Het kan soms even duren eer je ondertekening zichtbaar is in de stand.
[Op PiepVandaag.nl en met betrekking tot acties is het volgende privacybeleid van toepassing]
Anno 2017 is het nog steeds zo dat dieren bij brand blijkbaar geen recht hebben op een vluchtweg, kost teveel geld blijkbaar.
Levend verbranden is blijkbaar voordeliger zodat de kiloknallers gewoon in de winkel kunnen worden aangeboden. Koop kiloknallers en je houd dit mede in stand, hopelijk denken mensen daar aan tijdens de volgende keer dat we weer beelden gaan zien van weer duizenden dieren die geen kant opkonden.
Zolang we dit blijven zien als bedrijfsongelukken ipv een enorme wreedheid zal er nog geen sprake zijn van een echt groeiend bewustzijn van de mensheid, dan moet het kalf misschien eerst verdrinken want de put zit intussen toch aardig vol zou je zeggen.
.De eerste voorzitter van de Commissie-Biotechnologie bij Dieren was Henk Lommers, dierenarts bekend van de tv. In de praktijk een onaangename, norse man, duidelijk ongeïnteresseerd in het belang van proefdieren. Zoveel mogelijk beschermde hij de onderzoekers tegen lastige vragen en snoerde burgers de mond.Zijn opvolger was Egbert Schroten (foto), een heel andere man, haast charmant. Hij zorgde voor een goede sfeer tussen aanwezige onderzoekers en activisten. Het bijzondere was dat de man niet alleen theoloog maar ook nog ethicus was. Om precies te zijn: Kerkelijk hoogleraar Christelijke ethiek; Gewoon hoogleraar Ethiek van het Christendom. Je kunt je voorstellen hoe blij de minister was hem te kunnen benoemen. Een ‘nettere’ persoon om dierproeven aan de man te brengen is haast niet denkbaar. En inderdaad, Schroten kende geen enkele twijfel over de ethiek van dierproeven. Daarmee zichzelf en erger, de 'Christelijke ethiek', te kijk zettend. Eigenlijk net zo’n lul als Rik Torfs, ‘kerkjurist’, en al een aantal jaren rector magnificus van de katholieke universiteit in Leuven. Voor wie proeven op apen nog niet te ver gaan.Deze Schroten bracht eens naar voren dat dieren, anders dan mensen, geen doodsangst kennen. Blijkbaar bedoeld als verontschuldiging om ze te martelen en doden. Het mag waar zijn dat dieren niet weten dat ze sterfelijk zijn. Maar dat betekent allesbehalve dat ze geen angst kennen. Mijn ervaring met dieren is dat ze in beginsel heel wantrouwend zijn naar mensen, en ook heel angstig wanneer ze bijvoorbeeld door een arts onderzocht worden. Ze begrijpen niet wat er met ze gebeurt en ook niet waarom. Vaak moeten ze verdoofd worden om onderzoek überhaupt mogelijk te maken. Ik denk dus dat dieren eerder meer dan minder angst kennen dan mensen. Geplaatst door Barend op 15:49
Bob, een man uit de Amerikaanse staat Michigan, ging op oudejaarsavond buiten brandhout halen. Omdat hij maar even buiten zou zijn, droeg hij enkel zijn lange onderbroek, een hemd en pantoffels. Het vroor toen 4 graden. Bob gleed uit en brak zijn nek. Gelukkig was Kelsey bij hem, zijn Golden Retriever. Die ging op haar baasje liggen om hem warm te houden. 24 uur lang. "Hij heeft veel geluk gehad dat zijn hond bij hem was en hem hielp", oordeelt de dokter die Bob behandelde.
"Ik riep om hulp, maar mijn naaste buur woont bijna een kilometer verderop en het was toen al halfelf. Maar gelukkig kwam Kelsey", verklaart de man.
Warm en alert De vijfjarige hond hield Bob warm door op hem te gaan liggen. Ze hield haar baasje wakker door aan zijn gezicht en handen te likken.
"Ze bleef blaffen om hulp, maar week niet van mijn zijde. Ze hield me warm en alert. Ik wist dat ik moest volhouden om in leven te blijven. Tegen de ochtend had ik geen stem meer en kon ik niet meer om hulp roepen, maar Kelsey bleef blaffen".
"Haar gehuil alarmeerde uiteindelijk mijn buur. Die vond me om halfzeven 's avonds op nieuwjaarsdag".
Zwaar onderkoeld De buur belde de hulpdiensten. Toen Bob in het ziekenhuis aankwam, bedroeg zijn lichaamstemperatuur slechts 21 graden. De normale lichaamstemperatuur ligt rond de 37 graden, onderkoeling treedt op wanneer de lichaamstemperatuur onder de 35 graden gaat.
"Ik was verbaasd dat ik geen vrieswonden had. Ik ben zeker dat ik dat te danken heb aan Kelsey's vastberadenheid om me warm te houden".
Tot grote verrassing van de dokters herstelde Bob snel. "Na de operatie begon hij als bij wonder zijn ledematen met grote kracht te bewegen", stelt de neurochirurg Chaim Colen van het McLaren Northern Michigan ziekenhuis.
"De meeste mensen met verwondingen aan de ruggengraat, kunnen niet bewegen. Was het de koude of het feit dat hij in de sneeuw lag dat hem heeft geholpen, ik weet het niet. Maar het was zeker zijn hond die hem in leven hield, Bob heeft echt geluk gehad".
Bob heeft nog een lange revalidatie voor de boeg maar verwacht wordt dat hij volledig zal herstellen. "Ik ben mijn twee helden eeuwig dankbaar."
gerelateerd nieuws
Hondje geeft sniffende vrouw een servetje om op uit te huilen
Beste kerst ooit! Alle dieren uit asiel geadopteerd
Hartverwarmend: Katjes Louie en Luna zijn een onafscheidelijk kerstduo
De Australische duiker Rick Anderson heeft een wel heel bijzonder vriendinnetje: een haai. Telkens wanneer de vrouwelijke Port jackson stierkophaai hem ziet, komt ze naar hem toe voor een knuffel.
Rick Anderson doet al 27 jaar aan duiken en runt zijn eigen duikschool. Zijn bijzondere vriendinnetje is 1m80 groot. Ze heeft geen naam, maar hij herkent haar aan de tekening op haar rug.
"Ik begon een jaar of zeven geleden met haar te spelen toen ze amper 15 centimeter groot was," vertelt hij. "Ik benaderde haar heel voorzichtig om haar niet bang te maken en begon haar dan te aaien. Eens ze me gewend was, nam ik haar in mijn hand en praatte ik zachtjes tegen haar door mijn ademautomaat. Tijdens de volgende seizoenen herkende ze me en zwom ze naar me toe voor een aai en een knuffel. Ze raakte al snel aan me gewend - tot het punt waarop ze naar me toe zwemt wanneer ik haar passeer en me tegen het been duwt tot ik mijn arm uitsteek om haar een knuffel te geven."
"De meeste duikers die dit voor de eerste keer zien, kunnen het niet geloven," voegt hij eraan toe. "Ik geef haar of de andere haaien waarmee ik speel geen eten. Ik behandel hen eigenlijk zoals ik een hond zou behandelen".
Anderson hoopt dat zijn vriendschap met deze Port jackson stierkophaai mensen zal tonen dat we niet altijd bang moeten zijn van haaien. "De grootste misvatting is dat ze allemaal domme moordenaars zijn die liggen te wachten tot mensen het water ingaan zodat ze verslonden kunnen worden", merkt hij op.
video Onthutsende beelden uit Florida: toen Brenna Cronin eergisteren op een autostrade in Flagler County reed, zag ze tot haar grote verbazing plots een hond vastgebonden op een aanhangwagen achter een SUV. Het dier was duidelijk doodsbang. "Arme schat", hoor je Brenna geschokeerd zeggen. Ze aarzelde niet en belde thuis meteen de politie. De Amerikaanse dierenbescherming start een onderzoek.
In de video is te zien hoe de hond is vastgeketend aan een kooi op een aanhangwagen. In de kooi zitten twee andere honden.
De Amerikaanse dierenbescherming noemt de beelden 'verontrustend' en start een onderzoek. De baasjes werden geïdentificeerd. "Ik ben zo blij dat mijn video deze arme honden kan helpen", schrijft Brenna op Facebook.
video Pinky Janota (53) is geen moeder zoals alle andere. Naast haar twee 'gewone' kinderen voedt ze immers ook zes apen op. Ze wast hen, kleedt hen aan, geeft hen de papfles en leert hen zelfs gebarentaal. "Ik heb alles over voor deze dieren die niemand wil", vertelt ze.
"Ik beschouw me echt als hun moeder", zegt de vrouw, die een opvangcentrum voor exotische dieren openhoudt in Beecher, vlakbij de Amerikaanse stad Chicago. "Voor hen zorgen is mijn leven. Ze gedragen zich ook echt als kinderen. En als ze ziek zijn willen ze gewoon vastgehouden worden."
De dieren hebben opmerkelijke namen, zoals Maybelline en L'Oreal. Die eerst is buitengewoon schrander. "We leren hen gebarentaal, zodat we toch een beetje met hen kunnen communiceren. Het gaat om gebaren voor woordjes zoals 'eten', 'liefde', 'meer' en 'borstel'. Maybelline kent er al negen. De andere zijn een beetje trager, maar ze komen er ook wel", klinkt het.
Tonen dat ze de baas is, doet Pinky door haar tanden te tonen en te grommen als ze stout zijn. "Het is een fulltime job", vertelt ze. "Je bent er makkelijk 12 tot 14 uur per dag mee bezig. De dieren gaan ook voor op onze eigen behoeften. Als er eentje ziek is en een operatie nodig heeft, krijgt dat voorrang op de lening en de rekening voor de elektriciteit."
Zwarte markt Alle dieren in haar opvangcentrum komen van de zwarte markt of werden afgegeven door baasjes die zich er geen meester over zagen. Velen werden mishandeld en missen stukken van hun oren of staart. Maar Pinky neemt hen allemaal binnen en geeft hen een beter leven.
Van de kritiek op haar onorthodoxe manier van leven trekt ze zich niets aan. "Ik heb hen voor alle duidelijkheid niet gekocht of ingevoerd", zegt ze. "Anderen konden er gewoon niet voor zorgen. En dat ze kleren dragen? Dat komt omdat ze anders hun pampers sneller uithebben dan je kan bijhouden."
gerelateerd nieuws
Zuid-Afrikaanse politie zoekt onbekenden die drie leeuwen hebben onthoofd
"Talloze dieren in films en series erg verwaarloosd"
De Zuid-Afrikaanse politie maakt jacht op onbekenden die drie leeuwen hebben onthoofd en hun poten hebben afgesneden, mogelijk bedoeld voor rituelen van traditionele medicijnmannen.
De mannelijke dieren werden afgeslacht in het Tzaneen Lion and Predator Park in het noordoosten van de provincie Limpopo. Politiewoordvoerder Moatshe Ngoepe verklaarde dat het motief nog niet duidelijk is, ook niet hoe de daders het veiligheidssysteem rond het privépark hebben kunnen omzeilen. Volgens eigenaar Andre de Lange gaat het mogelijk om een inside-job.
Nadat ze het park waren binnengekomen, forceerden ze het hek van het leeuwenverblijf. Ngoepe kon niet bevestigen of de leeuwen vergiftigd werden omdat het onderzoek nog loopt. De leeuwen hebben een materiële waarde van rond de 900.000 rand (62.000 euro), schreef de Zuid-Afrikaanse krant Business Day. In de private zoo zitten volgens haar website ook tijgers, caracals, servals, zebra's, giraffen, impala's en andere dieren.
gerelateerd nieuws
"Rijd erover": mannen martelen en doden beer met truck in Siberië
De Franse politiek wil dat bewakingscamera's worden ophangen in slachthuizen. Het parlement heeft ingestemd met een plan om dat mogelijk te maken.
Frankrijk is de afgelopen jaren meerdere keren opgeschrikt door schokkende beelden uit slachthuizen. Daarop klonk vanuit linkse partijen de roep om cameratoezicht om zo te waken over het dierenwelzijn. De regerende socialisten sloten zich daar uiteindelijk bij aan. De Franse Senaat moet nog groen licht geven voor het voorstel. Daarna begint eerst een proef
gerelateerd nieuws
Uitgemergelde tijger ruilt schurftige kooi in Palestina voor glorieus nieuw bestaan
Overijse Politieagenten hebben in een boerderij in Overijse een afschuwelijke ontdekking gedaan. In een stal stuitten ze per toeval op zestien dode koeien pal tussen 22 andere uitgemergelde runderen. Mogelijk kregen de beesten al weken tot maanden geen voer. Drie koeien waren er zo slecht aan toe dat de dierenarts ze ter plaatse moest afmaken. "De kadavers waren zodanig uitgedroogd dat ze gemummificeerd waren. Zo'n ernstig geval van verwaarlozing heb ik nog nooit gezien", zegt dierenarts Peter Hendrikx uit Tervuren.
Er gaat geen dag voorbij of er bereikt ons nieuws over moord en geweld. Terwijl de meeste diersoorten elkaar nooit geweld aandoen, worden elke dag mensen vermoord door hun medemens. Sommigen geloven dat het een cultureel verschijnsel is, maar onderzoekers hebben ontdekt dat we ons gewelddadig gedrag hebben geërfd van onze voorouders.
"Onze evolutie vertelt ons dat dodelijk geweld niet snel zal verdwijnen."
Mark Pagel
Wetenschappers aan de Estación Experimental de Zonas Árides in Spanje leggen in een paper uit hoe genetica voor een groot stuk verantwoordelijk is voor ons gedrag. In de paper, die gepubliceerd werd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature, staat te lezen dat onze evolutie ook ons geweld heeft gevormd.
Sommige dieren, zoals primaten en mensen, doen elkaar geweld aan. Maar van andere dieren, zoals walvissen en vleermuizen, is geen bewijs dat ze ooit geweld gebruiken tegen elkaar. De Spaanse wetenschappers verzamelden informatie over vier miljoen sterfgevallen bij 1.024 zoogdieren over de laatste 50.000 jaar. Ook ongeveer 600 mensenpopulaties werden geanalyseerd.
"De monopolisering van gelegitimeerd geweld door de staat kan geweld stevig terugdringen."
0,3 procent van de sterfgevallen bij oude zoogdieren was het gevolg van geweld. Dat percentage steeg in de loop van de geschiedenis gestaag. En vandaag wordt voorspeld dat dat percentage bij mensen zal stijgen naar liefst 2 procent, dat is meer dan zes keer hoger dan bij oude zoogdieren. Volgens de onderzoekers toont dit aan dat geweld bij mensen een neiging is die in duizenden jaren is versterkt.
Mark Pagel, een wetenschapper aan de University of Reading, nam de studie onder de loep. "Wereldwijd sterft vandaag één persoon op 10.000 door moord", vertelt Pagel aan Daily Mail. "Onze evolutie vertelt ons dat dodelijk geweld niet snel zal verdwijnen."
Cultuur
We hebben ons gewelddadige gedrag dus te 'danken' aan onze voorouders. Maar volgens de onderzoekers kan cultuur het geërfde geweld ook beïnvloeden. "De monopolisering van gelegitimeerd geweld door de staat kan geweld stevig terugdringen", zo stellen de wetenschappers in hun paper.
Het is dus aan de staten zelf om met een krachtig en correct beleid geweld in te dijken, ook al zijn we evolutionair geprogrammeerd om elkaar pijn te doen.
gerelateerd nieuws
Elsie (14) werd 51 jaar geleden vermoord, nu is er een belangrijke doorbraak
Man hoort na 6 jaar wie zijn overleden vrouw echt was
Het is niet langer een fabeltje: 'Dracula' is onder ons. Wetenschappers van de Universiteit van Pernambuco in de Braziliaanse stad Recife hebben ontdekt dat de ruigpootvampier (Diphylla ecaudata) mensenbloed lust.
Ze onderzochten de uitwerpselen van een vleermuizenkolonie in het nationaal park Catimbau. Uit vijftien van de zeventig monsters konden ze DNA halen, in drie gevallen bleek het van menselijke origine.
"We waren stomverbaasd", zei teamleider Enrico Bernard in het blad New Scientist. "Deze soort is immers niet aangepast om zich te voeden met bloed van zoogdieren". De 'zuigdiertjes' schuiven voor een vetrijk dieet aan bij grote hoenders als de goean en de tinamoe, maar deze prooien worden nog ernstiger bedreigd door ontbossing en bejaging.
Zorgwekkend Bij eerdere experimenten haalden de vleermuizen hun neus op voor varkens en geiten. Ze verhongerden liever dan het eiwitrijke bloed van deze beesten te drinken. De ruigpootvampier blijk nu toch te kunnen wennen aan een ander menu. Het DNA-onderzoek wees uit dat ze behalve mensen ook boerderijkippen bijten. De ontdekking is opmerkelijk maar ook zorgwekkend wegens de mogelijke overbrenging van hondsdolheid of een gevaarlijk hantavirus.
Door: redactie 16/09/15 - 15u46 Bron: Daily Mail Australia
Een hond heeft een wonder verricht in het Australische Coffs Harbour. De staffordshire-bulterriër Leala van het gezin Kenney zag haar 2-jarige baasje Alexander in het water liggen, met zijn gezicht naar beneden. Nadat ze eerst probeerde om de peuter zelf uit het water te halen, snelde Leala naar de vader van Alexander.
Leala deed alles om de aandacht te trekken van vader David Kenney toen ze aankwam bij het huis waar het gezin logeerde. Dat is gelukt, want toen Kenney en vrienden met Leala meegingen, zag hij hoe ernstig de situatie was. Hij haalde zijn zoon uit het water, belde het noodnummer en heeft hem 27 minuten lang gereanimeerd.
"Ik kon niet geloven wat ik zag, het was een ware nachtmerrie. Het was horror, ik voelde verdriet en ongeloof op dat moment", zei vader David tegen de Australische nieuwssite Coffs Coast Advocate.
Nadat de jongen werd opgehaald met een helikopter, wisten de dokters nog niet of Alexander het zou overleven. "We kunnen niet al te veel hoop geven, dus bereid je voor op het ergste", zeiden dokters tegen moeder Lisa Brockbank.
De jongen werd na het ongeluk in een kunstmatige coma gehouden. Maar tegen alle verwachtingen in werd het jongetje binnen 48 uur weer wakker en kon hij snel weer zelfstandig ademen.
De dokters vinden het wonderlijk hoe goed en snel de jongen is hersteld. Alexander heeft het volgens de artsen overleefd omdat vader David en zijn vrienden zo snel ter plekke waren om de peuter te reanimeren.
MEER VAN HLN
Deze Belgische kat met de mooiste vacht ooit krijgt een manager
Op deze leeftijd ben je te oud voor IKEA, zegt een studie
Waarom Kate Middleton altijd een clutch draagt als handtas
Creepy: zo weet Facebook of je een relatie hebt of niet
PLEASE SHARE - The Rottnest Island Authority is seeking information regarding the whereabouts of an escaped Quokka, believed to go by the name of Steve.
Steve was last seen at the Regional Resource Recovery Centre in Canning Vale on Wednesday 4 January 2017.
He appears to have escaped from Rottnest Island, possibly on board a rubbish barge, so we seem to be dealing with a very smart, crafty Quokka.
...
Steve is described as small, cute and furry. He may use his cuteness to trick unsuspecting humans into giving him food.
As with all escapees, Steve is not to be approached as he may act in an unpredictable manner.
Any sightings of Steve are to be reported to the Department of Parks and Wildlife via their Wildcare Helpline on (08) 9474 9055.
The Rottnest Island Authority is offering a free day trip to Rottnest Island to whoever finds this escapee Quokka.
De politie van West-Australië heeft een opsporingsbericht uitgevaardigd voor een quokka (een soort kleine kangoeroe) die ontsnapt is en nu vermoedelijk op de dool is in de stad Perth. De agenten pakken de oproep met humor aan.
Het kleine buideldier werd vorige week gespot in een containerpark in het zuiden van Perth. Het diertje hoort thuis op Rottnest Island, waar duizenden quokka's dankzij de afwezigheid van roofdieren veilig samenleven, al krijgen ze wel regelmatig toeristen over de vloer die een selfie willen met de schattige beestjes.
In een grappig opsporingsbericht roept de politie nu op tot meer informatie: "De Autoriteiten van Rottnest Island zijn op zoek naar informatie over de verblijfplaats van een ontsnapte quokka, die vermoedelijk Steve heet," zo begint het bericht. "Hij is schijnbaar ontsnapt van Rottnest Island, mogelijk met een vuilnisboot, dus we hebben hier blijkbaar te maken met een erg slimme, vindingrijke quokka. Steve wordt omschreven als klein, schattig en donzig. Hij kan zijn schattigheid gebruiken om nietsvermoedende mensen ertoe aan te zetten hem voedsel te geven. Net zoals alle ontsnapte gevangenen, mag Steve niet benaderd worden omdat hij kan reageren op een onvoorspelbare manier."
Volgens het Australische Agentschap voor Natuurbeheer kan het diertje bang zijn en vormen verkeer en roofdieren daarom een gevaar. "De quokka is op vrije voeten en we doen een oproep aan de gemeenschap. Als je een quokka ziet, laat ons het dan weten, want we willen hem terug," zegt medewerker Matthew Swan.
Dierenrechtenorganisatie PETA beschuldigt producenten van films en tv-series in de Verenigde Staten ervan dieren te gebruiken die sterk worden verwaarloosd. Ze wijzen dan vooral naar een bedrijf dat dieren leverde voor onder meer 'Harry Potter' en 'Pirates of the Caribbean'.
PETA richt een beschuldigende vinger vooral op Gary Gero's Birds & Animals Unlimited (BAU), een bedrijf dat dieren leverde voor honderden producties en series als Harry Potter, Marley & Me, Pirates of the Caribbean, Game of Thrones en Zoo. PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) wist een medewerker bij BAU in Hollywood onder te brengen: zij was er getuige van de misstanden en wist alles op film vast te leggen.
Zo was er onder meer sprake van dieren die in door uitwerpselen sterk vervuilde hokken werden gehouden, veel te weinig voedsel kregen omdat ze moesten afvallen en dieren die nooit bezocht werden door een dierenarts. BAU had op een bepaald moment zelfs een maand lang geen dierenarts in dienst.
Film- en tv-producers hebben volgens PETA geen idee van de misstanden buiten de set. De organisatie houdt alvast een pleidooi om een productie diervrij te houden. PETA werkt op meerdere plaatsen in de wereld en heeft haar hoofdkwartier in de VS. Ze claimt de grootste dierenrechtenorganisatie ter wereld te zijn.
Een vos die door het ijs zakte en vastvroor op de Donau is verheven tot een waar ijssculptuur. Jager Franz Stehle ontdekte het dier in het ijs en zaagde het uit. De vos prijkt nu, als 'fox on the rocks', aan de rand van de rivier bij het Duitse stadje Fridingen, meldt de Schwäbische Zeitung
gerelateerd nieuws
Vleermuis voedt zich met mensenbloed: wetenschap met verstomming geslagen
Een paard kreeg ze niet, dus klom dit meisje maar op haar koe
"Blijf weg van de beer", zei de oppasser. Maar tv-presentatrice luisterde niet
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Door: 
