Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2023 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
De 12-jarige Manon Buijsse uit Gent is sinds vrijdag vermist. Dat meldt Child Focus in een opsporingsbericht
Het meisje is 1,60 meter groot, slank gebouwd, heeft blauwe ogen en halflang bruin haar met geblondeerde toppen. Ze droeg op het moment van de verdwijning een donkere jeansvest met wollen kraag, een donkere jeansbroek, zwarte schoenen met een witte streep van het merk Vans en een topje met het opschrift ‘Barcelona’. Wie meer weet over de verdwijning of waar Manon is, kan contact opnemen met Child Focus op het nummer 116 000 of met de Politie op het nummer 0800 30 300.
Het leukste van het web 92 jaar oud is hij, Charles ‘Chuck’ Svatos uit North Liberty, Iowa. En al sinds 1985 speelt Charles elke week mee met de Iowa Lottery. Dinsdag bleek hij de grote winnaar. Pittig detail: op zijn gezegende leeftijd won hij net de ‘25.000 for life’-prijs. Gelukkig kreeg Charles de optie om die prijs in te ruilen voor een eenmalig contant geldbedrag.
39 jaar lang werkte hij in een zuivelfabriek, in juli werd Charles 92 jaar. Al sinds 1985, sinds de oprichting van de loterij van Iowa, waagt hij zijn kans. Tot nu toe was zijn grootste winst 6 dollar. Dat veranderde toen hij onlangs na al die jaren vijf willekeurige nummers koos in de plaatselijke Gasby’s convenience store en het de juiste nummers bleken.
Lees ook
Rosa (19) wint twee keer de loterij in één week
“Eindelijk is het je gelukt, Chuck!”
“Elk weekend bestelt hij daar een koffietje, vult hij zijn kaartjes in en dient hij die in. Een week later checkt hij zijn cijfers. Hij wist dus een week lang niet dat hij had gewonnen!”, vertelt zijn dochter Doris, die samen met haar papa de prijs ging claimen op het hoofdkantoor van de loterij. Een werknemer bij Gasby’s wist dat iemand bij hen een grote prijs had gewonnen en toen Charles zoals elke week binnenkwam en zijn nummers kwam checken, was hij dolblij voor zijn bejaarde vriend: “Eindelijk is het je gelukt, Chuck!” “Ik dacht dat hij een grap maakte”, vertelt Charles. “Maar het was echt.”
Iowa Lottery
Charles had vijf cijfers juist en wint daarmee de tweede hoogste ‘Lucky for Life’-prijs. De kans om die te winnen is 1 op 1.813.028 miljoen. Gelukkig voor Charles kon de negentiger de prijs - 25.000 dollar per jaar, je hele leven lang - inruilen voor een eenmalig bedrag van 390.000 dollar. “We waren verrast dat hij meespeelde met de ‘Lucky for Life’ op zijn leeftijd, maar met de cashoptie draait het goed uit voor hem”, grijnst Terry Rich van de Iowa Lottery. “Dit is echt een leuke winnaar. Met alle gekke dingen die in de wereld gebeuren vandaag, tovert dit echt een lach op je gezicht. Hij verdient het en het is echt een lieve kerel.”
Naar Hawaï en Zwitserland
Charles vertoeft momenteel in een bejaardentehuis, maar nu hij zoveel geld heeft gewonnen wil hij er volop van genieten. “Ik wil graag naar Hawaï en Zwitserland”, vertelt hij. “Dat zijn plekken waar ik altijd al naartoe wou.” Hij geeft toe dat hij misschien liever het grote lot had gewonnen toen hij nog wat jonger was, maar poseerde toch met een brede smile en een dikke duim omhoog met zijn oversizede cheque.
Flashback naar januari 2010: een jong meisje uit Atlanta (Georgia) was al negen maanden vermist toen haar moeder haar per toeval als prostituee terugvond op de Amerikaanse advertentiesite Backpage.com. M.A. -een schuilnaam- was met andere woorden het slachtoffer geworden van vrouwenhandel. Maar hoe kon ze uit hun klauwen bevrijd worden? Kubiiki Pride besloot zich voor te doen als klant en zo haar eigen dochter te ‘bestellen’. Het gewaagde plannetje werkte, de twee werden op die manier weer verenigd. Hun opmerkelijke verhaal maakt deel uit van ‘I am Jane Doe’, de pittige documentaire rond minderjarige vrouwen die via onlineadvertenties in de seksindustrie terechtkomen. U kan de bundeling van waargebeurde verhalen nu bekijken op Netflix.
M.A. wilde als dertienjarige meid absoluut naar een schoolfeestje, maar mocht niet van haar moeder omdat ze nog te jong was. ’s Avonds glipte ze echter toch het huis uit, een beslissing die haar bijzonder zuur zou opbreken. Ze vond geen lift meer naar huis en dus stapte ze in de wagen van een onbekende vrouw. M.A. werd zo een van de ruim 100.000 kinderen die jaarlijks het slachtoffer worden van mensenhandel in de Verenigde Staten.
Negen maanden lang zou M.A. geen teken van leven geven. Tot een buur plots voorstelde om eens naar het escortgedeelte van de advertentiesite Craigslist te kijken, daar waren in het verleden immers nog al vermiste kinderen opgedoken. “We checkten alles, maar vonden niets. En daar waren we blij mee”, herinnert Kubiiki zich. “Mijn man stelde voor om ook eens de site Backpage onder de loep te nemen. Daar had ik zelf al een koelkast gekocht en enkele kleren verkocht. Geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht dat daar ook kinderen verhandeld werden.”
“Mijn wereld stortte in” “De derde advertentie in het escortgedeelte trok meteen mijn aandacht. Ik zag veel sterren en hartjes, iets wat een kind wel leuk zou vinden. Ik klikte op de link en daar floepte mijn oogappel tevoorschijn.” Kubiiki was zo opgelucht dat de ernst van de situatie haar even ontging. “Het drong in eerste instantie niet tot me door dat ze weinig kleren droeg en vreemde poses aannam. Toen ik echt besefte wat de bedoeling was, stortte mijn wereld in.”
Kubiiki belde de politie, maar daar werd ze eerst nog doorverwezen naar de cyberafdeling. “Dat duurde allemaal te lang, dus besloot ik zelf in actie te schieten. Ik probeerde haar te ‘boeken’ voor 200 dollar (170 euro), tot mijn grote verbazing kreeg ik via de telefoon antwoord. Ik dacht dat er iemand met haar zou meekomen, maar dat bleek niet het geval. Toen ik haar van de trein zag stappen, verliet ik mijn schuilplaats. Ze viel op de grond en begon te huilen. Ze zag er totaal anders uit, veel groter en magerder.”
“Gedrogeerd en kaalgeschoren” De ware omvang van het misbruik kwam nu aan het licht. “Na haar ontvoering kwam ze in een huis terecht waar ze geslagen, verkracht en gedrogeerd werd. Ze werd uitgehongerd, kaalgeschoren en gestoken met een mes. Alles om haar geest te breken. Toen ze verslaafd geraakt was aan de drugs verkochten ze haar op Backpage, alsof het om een occasiewagen ging. Een deel van haar ziel is nu voor altijd weg.”
M.A. was gedurende een jaar niet weg te slaan uit ziekenhuizen, ze probeerde ook nog verschillende keren weg te lopen. “Ze kan niet werken, heeft vaak emotionele inzinkingen en vindt het lastig als er mensen in haar buurt komen”, aldus haar moeder. “School is dus ook nooit een optie voor haar geweest. Ze slaapt op vreemde tijdstippen omdat ze nog altijd nachtmerries heeft.”
I am Jane Doe M.A. als kind.
Proces De vrouw die haar al die ellende bezorgde, kreeg uiteindelijk vijf jaar cel. En de expliciete foto’s, die bleven intussen gewoon online staan. “Ik heb Backpage tientallen keren gebeld, met de vraag ze weg te halen. Mijn dochter was nog een kind, ze was het slachtoffer van een misdaad. Maar ik kreeg het deksel op de neus: verwijderen lukte enkel als ik er fiks voor betaalde. Uiteindelijk namen ze de telefoon zelfs niet meer op.”
Kubiiki bereikte nu het kookpunt. “Op de foto’s zie je duidelijk dat ze nog een kind is, en toch mag Backpage daar geld blijven uitslaan? Dit moest stoppen en dus spande ik een proces aan.”
Rv
“Niet verantwoordelijk” Het verdict betekende voor de 39-jarige vrouw een nieuwe slag in het gezicht. De rechter oordeelde immers dat de site niet verantwoordelijk gesteld kon worden voor de inhoud die erop gezet wordt. “Websites die illegale dingen verkopen, worden offline gehaald. Waarom kan dat dan niet voor Backpage, dat miljoenen verdient aan de verkoop van kinderen?”, klinkt het wanhopig.
Pas in 2017 -zeven jaar later- zou Backpage bezwijken onder druk van nieuwe rechtszaken. De pure seksadvertenties zijn intussen weg, maar de problemen zijn daarmee niet van de baan. “Ik maak nu gewoon -net als vele anderen- reclame in de datingsectie”, stelt een zekere ‘Tyffany’ (18) in de New York Times.
Rv Moeder en dochter opnieuw verenigd.
“Gevaarlijker geworden” Ze kwam in het verdorven wereldje terecht toen ze amper veertien jaar oud was. Voor haar bleken de strengere regels geen goede zaak. “Dankzij die advertenties kon je een klant eerst telefonisch of via sms spreken. Als de toon niet beviel, kon je altijd weigeren. Nu vinden de mannen ons moeilijker en dus laten pooiers ons veel vaker op straat werken. En daar weet je nooit wie je tegen het lijf loopt, het is gevaarlijker geworden.”
Voor Kubiiki blijft het intussen vooral wonden likken. “Haar kindertijd heeft mijn dochter nooit meer teruggekregen. Ik weet dat ze er nog steeds zwaar van afziet. Net als ik trouwens.”
Een nieuwe strategie die wordt uitgedacht bij AXA Bank zal verregaande gevolgen hebben voor het kantorennet. Van de 631 verkooppunten zullen er in 2020 wellicht maar 400 overblijven, of een daling met een derde. Die afslanking kan honderden banen kosten bij de agenten. Dat schrijft De Tijd vandaag.
Zoals de rest van de sector kampt ook AXA, de zesde grootste financiële instelling van het land, met een te zware kostenstructuur. De nieuwe CEO, Peter Devlies, wil de problemen oplossen met een paar maatregelen.
Lees ook
BNP Paribas Fortis gaat 65 kantoren sluiten
Zo legt hij de lat voor elk kantoor op een beheerde portefeuille van 50 miljoen euro tegen 2020, om daarna te groeien naar 80 miljoen. Nu bedraagt het gemiddelde 25 miljoen. Daarnaast moet elke vestiging behalve de zaakvoerder ook een specialist beleggingen, een expert kredieten en een kantoormanager hebben.
Samen met een verlaging van de commissievergoedingen moet dat leiden tot minder, maar grotere kantoren, door fusies en sluitingen. Meerdere bronnen melden aan De Tijd dat het de ambitie is tegen 2020 op 400 kantoren uit te komen, en het cijfer staat ook in een intern document dat de krant kon inkijken.
Een woordvoerder van de bank bevestigt de nieuwe doelstellingen voor de kantoren, maar zegt dat er geen cijfer is voor de beoogde omvang van het netwerk. “De cijfers die circuleren zijn veronderstellingen die ik voor rekening van anderen laat”, zegt woordvoerder Wim Pauwels.
Driekwart van de honing uit de hele wereld bevat resten van het bijengif neonicotinoïde. Dat zijn omstreden bestrijdingsmiddelen die voor sommige teelten in de EU al niet meer mogen worden gebruikt.
Zwitserse onderzoekers hebben in bijna tweehonderd honingmonsters vanuit de hele wereld resten van bestrijdingsmiddelen gevonden. Volgens het wetenschapsmagazine Science zijn de concentraties niet gevaarlijk voor de mens, maar wel voor de bijen. Bijen zijn onmisbaar voor de mens, doordat ze door middel van bestuiving voedsel opleveren.
Honing uit Noord Amerika het meest vervuild
De onderzoekers vroegen vrienden en kennissen over de gehele wereld honing voor onderzoek op te sturen. In zendingen uit Noord-Amerika troffen ze het vaakst bestrijdingsmiddel (86 procent) en in die uit Zuid-Amerika het minst (57 procent). Wereldwijd vertoonde een derde van de onderzochte monsters concentraties die echt gevaarlijk zijn voor bijen. De honing in Nederland is niet onderzocht. In een Belgisch monster werden alle vijf onderzochte neonicotinoïden aangetroffen.
Neonicotinoïden zijn insecticiden die sinds de jaren ’90 in gebruik zijn. Ze werken in op het centrale zenuwstelsel van insecten. Ze blokkeren de overdracht van zenuwimpulsen, waardoor de insecten stoppen met eten, verlamd raken en uiteindelijk sterven door verhongering, uitdroging of doordat ze ten prooi vallen aan andere dieren. De beruchte bijensterfte lijkt voor een belangrijk deel hiervan het gevolg te zijn.
In Vlaanderen en Nederland worden neonicotinoïden veelvuldig toegepast in de bollenteelt, akkerbouwgewassen, kassen en in de (fruit)boomteelt. Een belangrijke toepassing is de behandeling van zaaizaad: vóór het planten krijgen zaden een coating van een neonicotinoïde. Het insecticide verspreidt zich vervolgens door de groeiende plant zodat die giftig wordt voor alle insecten die ervan eten. Tevens komen de gifstoffen via het grondwater in de sloten terecht en doden zo ook vogels
De Dierenambulance Amsterdam kreeg donderdag de melding van een dode zwaan op de A10 net voorbij de Zeeburgertunnel. Hierop gingen de medewerkers direct ter plaatse.
'Terwijl ze in de ambulance werd gelegd zagen we aan de andere kant van de weg haar partner liggen', zo meldt de Dierenambulance op Facebook.
Onvoorwaardelijke zwanenliefde
'Het zou kunnen dat nadat de ene zwaan was aangereden, de ander in de buurt wilde blijven en ook is aangereden. Dit zijn dieren die elkaar niet in de steek laten. Laten we maar denken dat ze nu vredig door de zwanenhemel vliegen. Samen', aldus de Dierenambulance.
Watching the sun Watching it come Watching it come up over the rooftops.
Cloudy and warm Maybe a storm You can never quite tell From the morning.
And it's going to be a day There is really no way to say no To the morning.
Yes it's going to be a day There is really nothing left to Say but Come on morning.
Waiting for mail Maybe a tail From an old friend Or even a lover.
Sometimes there's none But we have fun Thinking of all who might Have written.
And maybe there are seasons And maybe they change And maybe to love is not so strange.
The sounds of the day They hurry away Now they are gone until tomorrow.
When day will break And you will wake And you will rake your hands Across your eyes And realize
That it's going to be a day There is really no way to say no To the morning.
Yes it's going to be a day There is really nothing left to say but Come on morning...
Dan Fogelberg
"From The Morning"
A day once dawned and it was beautiful A day once dawned from the ground Then the night she fell and the air was beautiful The night she fell all around
So look, see the days The endless coloured ways And go play the game that you learned From the morning
And now we rise and we are everywhere And now we rise from the ground And see she flies, and she is everywhere See she flies all around
So look, see the sights The endless summer nights And go play the game that you learned From the morning
D'r is een Amsterdammer doodgegaan.. R.I.P. Eberhard van der Laan..Amsterdam huilt ..
Amsterdams Parfum
Ik leef op Amsterdamse lucht Vanaf mijn vroegste kindertijd Ik raak het Amsterdams parfum Zelfs in mijn dromen zelden kwijt Die geur van olie, teer en touw Van uitlaatgas en duivenstront En zelfs als het een beetje waait De adem van de havenmond
Mijn Amsterdam, mijn wereldstad Ik ruik haast altijd jou erbij Tot in den verste vreemde toe Mijn eigen stinkstad aan het IJ Mijn Amsterdam
Zo'n avond in de late herfst Als ik gelukkig en alleen Een rondje langs de grachten maak En niets dan nevel om mij heen Terwijl op ieder woonschip Weer een kromme schoorsteen dapper rookt Dan krijgt de mist de scherpe geur Van kacheltjes op hout gestookt
Mijn Amsterdam, mijn warme jas Ook als de winterkou me bijt En alle nachten donker zijn Dan walm je van geborgenheid Mijn Amsterdam
De geur van de cacaofabriek Hangt nog in sluiers om de dag Dat ik in het Mirandabad Mijn eerste grote liefde zag Een echte man van vijftien jaar Bij wie ik op de fiets daarna De Amstel langs reed in een wolk Van bitterzoete chocolade
Mijn Amsterdam, mijn tweede ik Voor wie ik elke dag nog val Mijn minnaar die mij nooit verlaat Van wie ik altijd houden zal Geen stad die zo de zinnen steelt Geen stad die zo het hart versterkt Geen stad brengt zo mijn hoofd op hol Geen stad die zo bedwelmend werkt
Mijn Amsterdam, mijn roezemoes Mijn onversneden eerste keus Met veel meer body dan Bordeaux En Jezus wat een mooie neus Mijn Amsterdam..
D'r is een Amsterdammer dood gegaan Hij zat gewoon in z'n café te kaarten Hij kreeg een glaasje bier van tante Sjaan En hupsake hij gaf de pijp aan Maarten De dokter was gebeld Stond met de deurknop in zijn hand En Tante Sjaan die lag voor pampus in d'r ledikant De GGD u kent dat wel, wat was dat gauw gegaan En allemaal zo rond het 700 jaar bestaan
D'r is een Amsterdammer dood gegaan Hij stond gewoon zijn pierement te draaien Hij zong het lied "Bij ons in de Jordaan" En even later was ie naar de haaien De tram stond even stil En iedereen die liep te hoop Heel even maar ze moesten gauw weer naar de bioscoop Maar in het oog van 't orgelvrouwtje blonk een dikke traan En allemaal zo rond het 700 jaar bestaan
Hij was veel meer een probleemoplosser dan politicus. Eberhard van der Laan handelde praktisch, doelgericht en met volle overgave.
Niemand kon met meer overtuiging zeggen dat Amsterdam de allermooiste stad van de wereld is. Eberhard van der Laan zei het vaak en graag, en zo stellig dat er geen ruimte overbleef voor enige twijfel aan de juistheid van zijn bewering.
Ook bijzonder: hij zei het met zoveel charme dat mensen buiten Amsterdam er geen aanstoot aan namen. Van der Laan was chauvinistisch zonder dat het voor arrogantie versleten kon worden.
Wat hielp was dat zijn liefde voor Amsterdam geen pose was. Voor Van der Laan bestond er echt geen mooiere stad dan de stad waar hij in 1975 kwam wonen en waarvan hij 35 jaar later benoemd zou worden tot eerste burger.
Optimistische calvinist Een 'optimistische calvinist die graag dingen wil veranderen', zo noemde Van der Laan zichzelf. Een beschrijving waarin meerdere contradicties schuilgaan, zoals ook de gecompliceerde persoonlijkheid Van der Laan een vat vol ogenschijnlijke tegenstrijdigheden was.
Ik heb me weleens afgevraagd waarom ik zo'n haast heb.
Van der Laan in 2014
Diep van binnen was Van der Laan een klassieke sociaaldemocraat voor wie de spreiding van kennis, inkomen en macht een centraal uitgangspunt vormde, maar in de praktijk opereerde hij toch vooral als een pragmaticus die politieke problemen het liefst met een juridische blik tegemoet trad.
Hij kon oergeestig uit de hoek komen, was attent en meelevend, maar ook bot en keihard als hij dat nodig vond. Van der Laan had een grondige hekel aan protocol, maar kon zich ernaar schikken als de situatie daarom vroeg.
Hij wilde altijd winnen en had een gigantische geldingsdrang, maar was geen ijdeltuit die graag aanschoof bij televisieshows. "Dan moet ik zeker gaan debatteren met zo'n nitwit die er de ballen verstand van heeft," kon hij antwoorden als zijn medewerkers hem probeerden te overtuigen om toch eens in te gaan op een uitnodiging van De wereld draait door.
Politiek met een kleine p Voor iemand die meer dan veertig jaar actief was in de politiek hield Eberhard van der Laan een opvallende afkeer van politiek. Politiek stond in zijn ogen voor geruzie en gekonkel, voor partijpolitieke spelletjes, voor gedoe.
Hij begreep de machinaties van het politieke bedrijf maar wist zich er gedurende zijn hele loopbaan zoveel mogelijk te onttrekken aan 'politiek met een kleine p', zoals hij dat zelf noemde.
"Laten we dit nou alsjeblieft niet politiek maken," kon hij als burgemeester de gemeenteraad vaderlijk toespreken. Niet zelden stuurde hij de besluitvorming vervolgens in de richting die hij al ver van tevoren had uitgestippeld.
Voor Van der Laan was politiek een middel om dingen voor elkaar te krijgen, en soms een noodzakelijk kwaad dat in stond tussen het resultaat dat hij voor ogen had en de uiteindelijke uitkomst.
In 1978 verscheen het eerste interview met Van der Laan in het afdelingsblad van de PvdA, de partij waar hij twee jaar eerder lid van was geworden.
Van der Laan studeerde rechten en hielp bij de Ombudspost in Oud-West huurders die in de clinch lagen met hun huurbazen. Het artikel ging over het door hem opgerichte actiecomité Handhaaf de Huurbescherming, waarin meerdere partijen ten strijde trokken tegen woonplannen van het kabinet.
"Het (is) een actie voor en door huurders, en geen partijpolitieke actie. Als dit soort zaken partijpolitiek vertaald wordt, gaan er allerlei onduidelijke, door de partijpolitiek bepaalde of door de coalitie bepaalde zaken een rol spelen," sprak de toen 23-jarige Van der Laan. De kop boven het stuk: 'Ik snap toch al zo weinig van de politiek.'
'Zomaar een gedachtekronkel' Daarmee maakte hij zichzelf kleiner dan hij was, zoals hij dat vaak zou blijven doen. Dan zei hij in een raadsdebat quasinederig: "Sta mij toe om als eenvoudige benoemd dienaar van de gemeenteraad hier ook iets over te zeggen," om vervolgens een weldoordacht vertoog af te steken.
Of hij introduceerde zijn mening over een controversieel onderwerp als 'zomaar een gedachtekronkel' en kwam dan met een messcherpe analyse van het probleem, inclusief een door hem bedachte oplossing.
"Hou toch eens op met die flauwekul!" riep GroenLinks-wethouder Maarten van Poelgeest eens geërgerd tegen Van der Laan nadat hij in een collegevergadering voor de derde keer had gezegd dat hij 'als benoemd burgemeester eigenlijk geen mening mocht hebben'.
Van der Laan had namelijk overal een mening over, voelde precies aan hoeveel politieke speelruimte hij had en wist die geregeld tot het uiterste op te rekken.
Oorlog Van der Laan groeide op in Rijnsburg, als jongste van een gezin met zes kinderen. Zijn ouders waren in de oorlog actief in het verzet, hun woning diende als uitvalsbasis voor de knokploegen van onder anderen de gebroeders Johannes en Marinus Post.
De oorlog drukte een zwaar stempel op het doktersgezin. Bij iedere dodenherdenking barstte zijn moeder uit tranen uit, zijn vader ging de tuin in om te schoffelen, zo vertelde Van der Laan op 4 mei 2014 bij de nationale herdenking op de Dam.
Krakersproblematiek Op het Visser 't Hooftlyceum ontpopte Van der Laan zich als een snelle leerling met een activistische inborst. Hij schreef scherpe stukken in de schoolkrant, werd voorzitter van het leerlingenparlement en regelde dat Cuby + Blizzards kwamen optreden op een schoolfeest.
Na een mislukte studie geneeskunde in Brussel streek Van der Laan in 1975 neer in Amsterdam om rechten te studeren aan de Vrije Universiteit.
Hij trad toe tot de faculteitsraad, en werd in 1976 lid van de PvdA. Samen met D66'er Roger van Boxtel zette hij een (succesvolle) actie op poten om de huurbescherming te behouden, hij hielp mee met het beteugelen van de krakersproblematiek en kwam in contact met Jan Schaefer, de roemruchte wethouder Volkshuisvesting die Van der Laan in 1982 als assistent aannam en die zo Van der Laans grote politieke leermeester werd.
In 1989 haalde Felix Rottenberg Van der Laan over om raadslid te worden, een functie die hij acht jaar lang naast zijn werk als advocaat vervulde, eerst bij Van Doorne en vanaf 1992 voor het door hemzelf opgerichte kantoor Kennedy Van der Laan. Van der Laan bedreef politiek in de stijl van Schaefer: pragmatisch, oplossingsgericht en met het hart op de tong.
Woede-uitbarstingen Bekend werd zijn ongenadige uitval tegen een boze witte man (ook toen bestonden die al) tijdens een AT5-debat onder leiding van Ton van Royen in café De Kroon. "U bent een ouwehoer, u bent gewoon een ouwehoer!" beet een furieuze Van der Laan de man toe die hem verweet nooit met echte Amsterdammers te spreken.
"Flikker toch op, ik woon in De Baarsjes, waar woon jij? Ouwehoer!" Zijn woede-uitbarstingen waren niet gespeeld. Als Van der Laan boos was dan was hij ook echt boos. Maar als hij aan jouw kant stond, dan ging hij ook voor je door het vuur, merkten mensen die met hem te maken kregen.
Het paste bij zijn onmatige karakter: hij werkte veel te hard, rookte veel te veel en leefde ongezond. Niemand kon sneller een schaaltje ossenworst naar binnen werken dan Van der Laan. Alles of niks, dat was de modus operandi van Van der Laan, en het was aanzienlijk vaker alles dan niks.
Ook nadat Van der Laan de gemeenteraad had verlaten bleef hij nadrukkelijk betrokken bij de Amsterdamse politiek. Van der Laan fungeerde als vraagbaak, juridisch adviseur en probleemoplosser: als zich een ingewikkeld probleem voordeed, kreeg Van der Laan een belletje vanuit het stadhuis.
Eind 2008 deed de PvdA opnieuw een beroep op Van der Laan, maar dit keer kwam het telefoontje uit Den Haag. Of hij er wat voor voelde om Ella Vogelaar op te volgen als minister van Wonen, Wijken en Integratie. En al ging Van der Laan een stuk daadkrachtiger te werk dan zijn weifelende voorganger, hij zou zich achteraf maar zelden positief uitlaten over het Haagse avontuur dat door het voortijdig vallen van het kabinet nog geen anderhalf jaar zou duren.
Het stak Van der Laan dat hij niets waar hij aan was begonnen af had kunnen maken, en de Haagse slangenkuil stond wat hem betreft te ver af van wat hem dreef: problemen oplossen voor normale mensen.
Ongekende dadendrang Door de stoelendans in de PvdA - Wouter Bos verliet de politiek, Job Cohen werd partijleider - kwam in 2010 de droombaan vrij voor Van der Laan: het burgemeesterschap van zijn stad.
Mateloos bleef Van der Laan. Zijn werklust, die voortkwam uit een calvinistisch plichtsbesef en een ongekende dadendrang, grensde aan het ziekelijke. Telkens nam hij zich voor minder hard te gaan werken, taken over te dragen en meer tijd vrij te maken voor zijn gezin, telkens verviel hij na verloop van tijd weer in zijn oude gedrag.
Hier, en nog eentje voor straks.
Tegen iedere dakloze die een peukje kwam bietsen
Wethouders en naaste medewerkers maakten zich zorgen over de roofbouw die Van der Laan pleegde op zijn lichaam. Na de inhuldiging van koning Willem-Alexander in 2013 stortte Van der Laan in. Kort erop werd bij hem prostaatkanker geconstateerd.
Tijdens zijn behandeling werkte Van der Laan stug door: 's ochtends werd hij in alle vroegte bestraald in het Antoni van Leeuwenhoek, een uur later was hij vaak alsnog als een van de eersten op het stadhuis. Doorwerken, doorvechten, altijd maar doorgaan.
"Ik heb me weleens afgevraagd waarom ik zo'n haast heb," zei in de zomer van 2014 in de Volkskrant. "Mijn ziekte kan daar ook een rol in hebben gespeeld, zonder dat ik me daarvan bewust was. Als je voelt dat er een paar moeren en schroefjes los zitten, krijg je meer haast."
Haast had hij altijd, de stad was immers nooit af en de sociaaldemocratische idealen nooit vervuld, maar in zijn contact met Amsterdammers was Van der Laan nooit haastig. Voor het jaarlijkse daklozenontbijt in café Amstelhoeck nam hij uitgebreid de tijd, de drie pakjes sigaretten die hij meenam gingen steevast op.
"Hier, en nog eentje voor straks," zei hij tegen iedere dakloze die een peukje kwam bietsen bij de burgemeester; lachend ging hij met iedereen die erom vroeg op de foto. Iemand die de burgemeester wanhopig aanklampte met zijn droevige levensverhaal kreeg zijn kaartje.
"Beloof je me te bellen?" zei hij dan dwingend, om het volgende moment in te haken bij een paar mannen die in kennelijke staat en uit volle borst 'een pikketanissie gaat er altijd in' zongen.
Van der Laan kon streng zijn, hij kon empathisch zijn, hij kon uitbundig vrolijk zijn of strontchagrijnig. Maar bovenal was Eberhard van der Laan altijd volstrekt authentiek.
- Geliefd was hij altijd al, maar nadat Van der Laan meldde dat hij ziek was steeg zijn populariteit tot ongekende hoogte: De burgemeester die een volksheld werd.
- Een burgervader die geliefd was bij alle Amsterdammers, maar ook een harde bestuurder die werd gevreesd door zijn ambtenaren. Joviaal en charmant, maar soms ook bot en bloedchagrijnig. Een straatvechter met een hekel aan verliezen: Amsterdam is zijn geliefde, integere doordouwer kwijt.
Dieren In het West-Vlaamse Wevelgem is voor de tweede keer in Vlaanderen een Aziatische hoornaar gespot, een wesp die een gevaar betekent voor de bijenpopulatie. Dat meldt de Krant van West-Vlaanderen. “Onze honingbijen hebben er geen verhaal tegen. Bij een prospectie is er voorlopig geen nest gevonden maar in Nederland zetten ze zelfs drones met warmtecamera’s in om de nesten te vinden”, zegt Tim Adriaens, expert exoten bij het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek (INBO).
De eerste Aziatische hoornaar in Vlaanderen werd in mei waargenomen in een bijenkast in Oudenaarde. De imkers werden toen opgeroepen om alert te zijn. In tegenstelling tot inheemse wespensoorten, vangt de Aziatische hoornaar honingbijen aan de ingang van een kast. De soort vormt niet alleen een nieuwe bedreiging voor de imkerij, maar kan ook een probleem worden voor de inheemse bestuivers, zoals zweefvliegen, solitaire bijen, muggen en andere insecten die bestuivingsdiensten leveren. Ze staat daarom op de Europese lijst van te bestrijden exoten.
Om de verspreiding tegen te gaan of in te dammen, moeten de nesten verdelgd worden. De kunst is het nest te vinden, zegt Adriaens. “Vandaag is een prospectie uitgevoerd maar er werd geen nest gevonden. Vermoedelijk ging het om een individueel exemplaar. In Nederland zetten ze zelfs drones met warmtecamera’s in om de nesten te vinden. De brandweer van Zwevegem heeft ook drones maar bij ons zijn ze nog niet ingezet.”
De soort werd in 2004 met een lading Chinees aardewerk in Frankrijk binnengebracht. Sindsdien verspreidt de wesp zich met 60 tot 100 kilometer per jaar en in november 2016 werd een eerste nest aangetroffen en vernietigd in Guignies in de provincie Henegouwen.
Dieren Ben jij ook zo iemand die bij het zien van een spin meteen een schoen of boek zoekt, dan denk je in het vervolg best even twee keer na. Spinnen doden trekt immers meer spinnen aan. Dat zegt Koen Van Keer, spinnenspecialist van Natuurpunt, aan VTM Nieuws. “Leef er gewoon mee samen. Ze doen niemand kwaad, integendeel.”
De herfst is inmiddels in het land, en daarmee ook de spinnen. Niet dat ze zijn weggeweest, want spinnen zijn er altijd. “Spinnen zitten vaak al de hele tijd in huis en verlaten nu pas hun web”, zegt Van Keer, “om op zoek te gaan naar een vrouwtje. Ze verlaten hun web en vallen zo sneller op bij mensen.
Maar ook al heeft u het niet begrepen op spinnen, ze doden is volgens Van Keer geen goed idee. “Dat heeft juist een omgekeerd effect”, klinkt het. “Spinnen doen niemand kwaad, integendeel. Ze eten andere insecten op en zijn dus zeer nuttig in huis. Als je een spin gaat doden, is er meer voedsel voor andere spinnen en zullen ze meer eitjes gaan produceren, waardoor er dus meer spinnen zullen bij komen.”
Bizar Fraaie nieuwkomer in het Guinness Book of Records: sint-bernard Mochi mag zich voortaan de hond met de langste tong noemen. 18,58 centimeter meet het ‘kleinood’, daarmee wordt de 11,4 centimeter van pekinees Puggy ruim van de tabellen geveegd.
Asiawire/Facebook Het ontzagwekkende reptiel werd als een 'trofee aan de wasdraad' gehangen.
Bizar Een strijd op leven en dood: Robert Nababan heeft naar eigen zeggen het gevecht tegen een python van zeven meter gewonnen. De Indonesiër hield er wel enkele zware verwondingen aan over. Het ontzagwekkende reptiel werd in zijn dorp als een ‘trofee aan de wasdraad’ gehangen.
De 37-jarige man was op weg naar huis toen hij twee voetgangers voor zich zag verstijven: ze stonden oog in oog met een enorme slang. Nababan zag geen andere optie dan de confrontatie op de weg zelf aan te gaan.
De kerel, die als bewaker op een palmolieplantage werkt, werd gebeten in zijn arm en hand. Het bloederige tafereel deed niet veel goeds voorspellen, hij vecht nu voor zijn leven in het ziekenhuis. “Ik probeerde die slang te vangen, dat gevecht leek wel eindeloos te duren”, verklaarde hij vanop zijn bed.
Facebook/Asiawire Nababan werd gebeten aan zijn arm en hand.
Een slangenexpert heeft echter bedenkingen bij zijn ‘heldenverhaal’. “Een slang van die omvang moet minstens door vier of vijf mannen in bedwang gehouden worden. En hoe heeft hij die kolos gedood? Met zijn blote handen? Mensen beseffen niet hoe snel zo’n slang zich rond jou kan wikkelen. En dan heb je misschien nog maar een minuut te leven. Hij moet Bruce Lee zijn, anders kan dat niet. Maar als ik het toch mis zou hebben, ben ik de eerste om hem te feliciteren.”
Wat er ook van zij: het plaatje alleen al dwingt tonnen respect af. Niet elk kind kan zo’n reptiel als schommel gebruiken, toch?
Seks & Relaties Vandaag is het Werelddierendag, dus wie weet mag Blackie of Minoes wel voor één keer mee in het ‘ouderlijke’ bed slapen. Toch ziet 58% van de Belgen het niet zitten om het bed te delen met het huisdier van zijn of haar partner. Voor 15% is een huisdier in bed zelfs reden genoeg om meteen een punt achter de relatie te zetten. Dat blijkt uit een bevraging van datingapp Twoo.
Katten, honden, konijnen of zelfs slangen - dieren hebben duidelijk een speciaal plekje in het hart van de Belgen. Uit een bevraging bij 2000 Belgen op dating app Twoo blijkt dat het merendeel zijn leven zou riskeren om een dier in nood te redden. Sterker nog: één vijfde van de Belgische mannen en één vierde van de Belgische vrouwen vindt dieren belangrijker dan mensen.
Liever geen beest in bed Belgen hebben duidelijk een hart voor dieren, maar een goede nachtrust staat toch een trapje hoger. 58% ziet het namelijk niet zitten om het bed te delen met het huisdier van zijn of haar partner. Voor 15% is een huisdier in bed zelfs reden genoeg om meteen een punt achter de relatie te zetten.
Te veel haar? “We hebben niet gepolst naar de redenen voor deze afkeer,” zegt Lien Louwagie, woordvoerder van Twoo, “maar misschien ligt het wel aan de afkeer voor te veel haar. Uit onze cijfers blijkt namelijk ook dat maar liefst 55% van de Belgen niet zou willen daten met iemand met abnormaal veel lichaamsbeharing.” Nochtans zou slapen met je huisdier er voor zorgen dat je van een betere nachtrust geniet. Voor één keer toch eens proberen vandaag?
Voor 15% is een huisdier in bed zelfs reden genoeg om meteen een punt achter de relatie te zetten
Rilana Hamer uit het Nederlandse Brummen is zich naar eigen zeggen haast dood geschrokken toen ze de webcam die ze had gekocht bij winkelketen Action uit zich zelf zag bewegen. De twee maanden geleden aangekochte camera draaide zich in haar richting en een Franse stem sprak haar toe. “Bonjour madame.”
De vrouw doet haar relaas op Facebook. Ze smeekt winkelketen Action om de camera uit het assortiment te halen. Hamer krijgt veel bijval, maar in de reacties wordt ook gezegd dat zoiets niet kan gebeuren als de gebruiker het standaardwachtwoord aanpast.
De vrouw had het gadget, dat werkt via WiFi, gekocht om haar hondje in de gaten te kunnen houden. “Het meest ideale was daarbij dat je ook kunt praten via de webcam.”
Samen met een vriendin sloot ze het apparaat later nogmaals aan. In het filmpje dat ze daarvan op Facebook deelt, is te horen hoe ze in het Frans en Engels wordt toegesproken. Als haar een onzedelijk voorstel wordt gedaan, vindt ze het genoeg geweest: “We haalden de stekker er uit en deden de camera weer in de doos.. Huilend, van slag.”
Hamer vraagt andere facebookgebruikers om het bericht te delen. Daar is inmiddels meer dan tweeduizend keer gehoor aan gegeven.
Geschrokken
Winkelketen Action is geschrokken van het bericht, en heeft de camera van Rilana opgehaald. Volgens woordvoerster Yvette Moll van Action wordt de camera nu door de leverancier onderzocht. Moll erkent dat de zaak erg vervelend is voor Rilana. De vraag is of het aan de camera ligt of aan een verkeerd gebruik van wachtwoorden en WiFi-verbiding.
De camera is sinds mei in het aanbod. De keten ontving niet eerder een dergelijke klacht.
Dat voorzichtigheid geboden is, werd in augustus nog duidelijk. De Russische website insecam.org bleek toen nog steeds beelden van ettelijke, onbeveiligde Belgische bewakingscamera’s te streamen.
De Slowaakse marathonloper Jozef Urban heeft zichzelf aardig bloot gegeven tijdens een marathon is de Slowaakse stad Košice.
Toen Urban enkele honderden meters was verwijderd van de finish versnelde hij z’n tempo om zijn persoonlijke record te verbreken dat lukte uiteindelijk wel maar tegen welke prijs?
Het geslachtsdeel van de renner kwam even kijken wat er allemaal aan de hand was. Mensen langs de kant moedigden hem aan alsof er niets aan de hand was. Urban zelf had niets door of het kon hem niets schelen. Hij zet zelfs een nieuw persoonlijk record waar hij ruim 27 seconden sneller is dan zijn vorige record. Zelf eindige de renner met de tijd 2:21:51 op een mooie tiende plek.
De wedstrijd werd natuurlijk ook vastgelegd op de gevoelige plaat en dat leverde de volgende beelden op.
In de Kop van Overijssel is het een drukte van belang. Vogelspotters komen van heinde en verre om de keizerarend die er rondvliegt met eigen ogen te zien.
Het is ook echt bijzonder om het dier te spotten, want de grote vogel komt eigenlijk nooit in ons land. Volgens spotters is dit pas de tweede keizerarend die Nederland met een bezoekje vereert.
De spotters houden elkaar op de hoogte via whatsapp en via dutchbirdalerts.nl. De berichten komen uit de omgeving van Genemuiden. Een van de spotters beschrijft dat de vogel daar pogingen doet om een haas te vangen.
Kruidvat waarschuwt in een krantenadvertentie voor de Playing Kids ‘activiteitenballen’ die bij de keten zijn verkocht, plastic ballen met een speelgoedje erin. De helften van de bal kunnen loslaten waardoor het speeltje vrijkomt. Kleine kinderen kunnen daarin stikken.
Wie zo’n set activiteitenballen heeft gekocht, kan die terugbrengen naar de winkel en krijgt dan het aankoopbedrag terug.
Tonight – October 5, 2017 – that full moon you’ll see ascending in the east after sunset is the Northern Hemisphere’s Harvest Moon.
Over the years, we’ve seen lots of informal uses of the term Harvest Moon. Some people (in the Northern Hemisphere) call the full moons of September and October by that name. And that’s fine. For the few months around the autumn equinox – both September and October for us in the Northern Hemisphere – the time of moonrise is close to the time of sunset for several evenings in a row, around the time of full moon. It’s as if there are a few full moons in a row during each autumn month.
Astronomers are scientists, though, and it’s no surprise that, to them, the term full moon or the name Harvest Moon means something very specific. To astronomers, the Harvest Moon is the full moon closest to the September equinox, and full moon comes at the instant when the moon is 180o from the sun in ecliptic – or celestial – longitude.
The closest full moon to the autumn equinox reaches the crest of its full phase on October 5 at 18:40 UTC. For us in the continental U.S., the moon turns precisely full during the daytime hours on Thursday, October 5. By U.S. clocks, that full moon instant comes at 2:40 p.m. Eastern Daylight Time, 1:40 p.m. Central Daylight Time, 12:40 p.m. Mountain Daylight Time, 11:40 a.m. Pacific Daylight Time, 10:40 a.m. Alaskan Daylight Time and 8:40 a.m.Hawaiian Standard Time.
But don’t worry too much about the instant of full moon, or the time on your clock, or even where you are on the globe. No matter where you live worldwide, you’ll see a full-looking moon shining from dusk until dawn on the night of October 5.
Tonight’s October Harvest Moon rises in the east around sunset, climbs highest up around midnight and sets in the west around sunrise. At the vicinity of full moon, the moon – as always – stays out all night long.
Is tonight’s moon the Harvest Moon? It sure is – at least for the Northern Hemisphere!
Meanwhile, for the Southern hemisphere, this is the first full moon of spring.
Day and night sides of Earth at the instant of full moon (2017 October 5 at 18:40 Universal Time) via Earth and Moon Viewer. The shadow line at left represents sunset October 5, and the shadow line at right depicts sunrise October 6.
Moonrise over Smoke Lake, Algonquin Park, Ontario, Huntsville Canada, from EarthSky Facebook friend Adam Falardeau.
What’s the big deal about the Harvest Moon? Why are the full moons special in autumn? Around the time of the autumn equinox, the ecliptic – or the path of the sun, moon, and planets – makes a narrow angle with the horizon at sunset.
Every full moon rises around the time of sunset, and on average each successive moonrise comes about 50 minutes later daily. But, on September and October evenings – because of the narrow angle of the ecliptic to the horizon – the moon rises sooner than the average.
So, instead of rising 50 minutes later in the days after full moon, the waning gibbous moon might rise only 35 minutes later, or thereabouts, for several days in a row (at mid-northern latitudes). At far northern latitudes – like at Fairbanks, Alaska – the moon rises about 15 minutes later for days on end.
That fact was important to people in earlier times. For farmers bringing in the harvest, before the days of tractor lights, it meant there was no long period of darkness between sunset and moonrise for several days after full moon. And that meant farmers could work on in the fields, bringing in the crops by moonlight. Hence the name Harvest Moon.
At our mid-northern latitudes, watch for the Harvest Moon to shine from dusk until dawn for the next few to several days.
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
