Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Als we slapen zijn onze ogen dicht en liggen we volledig ontspannen in bed. Maar niet alles in je lichaam staat op stil. Wist je dat er nog ontzettend veel activiteit plaatsvindt in de hersenen? Dit is met name het geval tijdens de REM-slaap, een van de slaapfases in de slaapcyclus die we doorlopen. Meer over deze activiteit, de slaapfases en de REM-slaap lees je in dit artikel!
De verschillende fases van de slaap
Je gaat naar bed, je doet je ogen dicht en je wordt de volgende ochtend weer wakker. Simpel zat, zou je denken. Maar tijdens je slaap ondergaat je lichaam ontzettend veel processen. Zo slaap je niet ‘gewoon’, maar doorga je verschillende slaapcyclussen.
Deze cyclussen (je hebt er zo’n vijf per nacht) bestaan uit vijf verschillende slaapfases. Deze fases komen altijd voor in een vaste volgorde en doorloop je dus een aantal keren per nacht.
Non-REM-slaapfase
Fases 1 t/m 4 behoren tot de non-REM-slaapfase, oftewel de ‘non Rapid Eye Movement fase’. Dit zijn de fases – de naam verklapt het al – zonder ‘snelle oogbewegingen’. Wat dit überhaupt is en betekent lees je iets verder in dit artikel.
Fase 1: de eerste fase behoort tot de lichte slaap en is de fase tussen waken en slapen. Deze fase duurt ongeveer 3 tot 5 minuten en is een fase waarbij je oogbewegingen afnemen, de ogen dichtvallen en je nog regelmatig wakker kunt worden van geluiden.
Fase 2: de tweede fase behoort ook tot de lichte slaap, maar duurt een stuk langer. Deze fase is onderdeel van de ‘echte slaap’ en duurt zo’n 45 minuten.
Fase 3: de derde fase valt onder de diepe slaap en duurt zo’n 3 tot 8 minuten. Je spieren zijn totaal ontspannen, je oogbewegingen zijn langzaam en je hartritme daalt.
Fase 4: de vierde fase behoort tot de zeer diepe slaap en duurt ongeveer 15 minuten. In deze fase is je lichaam totaal ontspannen. Je bent moeilijk wakker te krijgen. Maar wordt je gewekt in deze vierde fase, dan kun je behoorlijk gedesoriënteerd zijn.
REM-slaap
Fase 5: de laatste fase van de slaapcyclus is de REM-slaap, de fase van Rapid Eye Movement, oftewel: snelle oogbewegingen. Er is veel hersenactiviteit en je ademhaling en hartslag gaan omhoog.
Wat gebeurt er tijdens de REM-slaapfase?
Die REM slaap, wat is daar zo bijzonder aan? Kenmerkend voor de REM-slaap zijn de snelle oogbewegingen en de dromen die je hebt. Je zit nu namelijk ook in je droomfase.
Kenmerken REM-slaap
Grote hersenactiviteit: nee, je hersenen staan zeker niet stil als je ligt te slapen. Tijdens de rem slaap is deze hersenactiviteit zelfs hoger dan overdag!
Ontspannen lichaam: je lichaam is volledig ontspannen in de REM-fase en lijkt zelfs verlamd te zijn. Alleen je oogbewegingen zijn erg snel en je genitaliën zijn geprikkeld.
Dromen: de REM-fase is de fase waarin je droomt. Je lichaam is niet zomaar volledig ontspannen. Als je actief droomt, dan zou dat namelijk invloed kunnen hebben op je lichaamsbewegingen. En je wilt natuurlijk niet echt uit je bed rennen als je droomt dat je achtervolgd wordt! De meeste mensen kunnen hun dromen navertellen als ze in deze fase wakker gemaakt worden.
Functie van de REM-slaap
Tijdens de droomfase zijn we constant bezig met het verwerken van informatie. De hersenen zijn erg actief en verwerken in je dromen de gebeurtenissen van overdag. Ervaringen worden verwerkt en het geheugen wordt opgefrist. Daarom is het verstandig om altijd even een nachtje te slapen voordat je een belangrijke beslissing neemt!;)
Toen ik eens door een verhuizing 3 dagen niet had geslapen begon ik te hallucineren en raakte daarna bewusteloos.
De een zegt dat ze niet dromen, maar iedereen droomt maar niet iedereen onthoudt zijn dromen .
Het gebruik van drugs kan hier ook in meespelen .
Mensen die b.v. marihuana roken onthouden vaak hun dromen niet .
Er wordt ook gezegd dat men alleen in zwart wit droomt, wat absoluut niet waar is.
Vannacht heb ik nog van een enorme prachtige blauwe slang gedroomd die in het gezelschap was van nog veel meer slangen in allerlei kleuren .
Sommige dromen herhalen zich regelmatig.
Ik droom heel vaak dat ik in een vreemde stad ben waar ik de taal niet ken, geen geld of telefoon bij me heb en mijn auto ook kwijt ben.
Meestal ben ik hier in het gezelschap van mijn nicht die precies hetzelfde droomt.
Het is wel zo dat wij ons vaak allebei verdwaald en ontheemd voelen op deze wereld .
Er zijn ook algemene dromen die veel mensen dromen: zoals je tanden en kiezen die uitvallen of dat je opeens in het openbaar op een toilet zit.
Dromen kennen ook archetypes (oerbeelden).
In de Tarot-kaarten zijn de kaarten van de Grote Arcana voorbeelden van archetypische beelden.
Archetypes kunnen diverse dieren zijn zoals draken of slangen en komen in veel dromen voor door een collectief geheugen .
Ook dieren dromen.
De meest indrukwekkende dromen en die ook goed te herinneren zijn als je wakker wordt, zijn dromen waar je in je slaap wakker wordt maar gewoon door blijft dromen waardoor het heel echt wordt .
Het is al voorgekomen dat ik 3 keer in een droom wakker word en toch gewoon door droom.
Heel bijzonder vind ik de dromen waar in ik kan vliegen puur op gedachtenkracht en iedereen vol bewondering toekijkt of ik kan ontsnappen aan gevaar.
Soms zijn dromen voorspellend en maak je dingen mee die je opeens heel bekend voorkomen of je ze al eerder hebt meegemaakt : Déjà vu.
Om je dromen te onthouden kan je naast je bed een stukje papier neer leggen waar je zo gauw je wakker wordt een paar trefwoorden opschrijft over wat je je nog kan herinneren.
Als je die later terug leest zal de droom waarschijnlijk weer in je herinnering terugkeren .
Door dit regelmatig te doen zal je merken dat je je dromen steeds beter zal herinneren.
Dat kan makkelijk zijn omdat sommige dromen waarschuwingen zijn.
Als ik droom van overstromingen waar ik nog net uit word gered is dat een waarschuwing dat ik geld problemen krijg waar ik nog net uit kom.
DierenDeze beelden van een koe die achter een aanhangwagen met haar kalfjes loopt, gaan de wereld rond. Dierenrechtenorganisatie Safe zette de video online om mensen erop te wijzen dat ook koeien veel liefde voelen voor hun kalfjes.
Terwijl een terreinwagen haar kalfjes wegvoert, rent een koe achter haar kroost. Het tafereel werd gefilmd in Nieuw-Zeeland, maar ze beroeren veel dierenvrienden over de hele wereld. Dierenrechtenorganisatie Safe (Save Animals From Exploitation) zette de video online en klaagt de zuivelindustrie aan. “Het filmpje toont hoe sterk de band is tussen koe en kalf, een band die vaak wordt gebroken door de zuivelindustrie”, schrijft de organisatie op Facebook.
Lees ook
Gruwelijk: stier wordt in brand gestoken tijdens ‘volksfeest’ in Spanje
Meelokken
In het filmpje zien we hoe boeren de moeder meelokken naar een andere stal. De terreinwagen rijdt traag genoeg, zodat de moeder de kalfjes kan volgen tot aan de nieuwe stal. Op Facebook schrijft Safe dat de kalfjes nadien even verbleven in een aparte stal, maar dat ze daarna verdwenen.
Gangbare praktijk
Volgens Safe reageren koeien op dezelfde manier als mensen wanneer ze worden gescheiden van hun kinderen. Toch is het in de zuivelindustrie een gangbare praktijk om moeder en kalf te scheiden om zo het risico op overdraagbare ziektes te verlagen. Net omdat het zo’n traumatische ervaring is voor kalf en koe, worden ze zo snel mogelijk na de geboorte van elkaar gescheiden, vaak zelfs al na 12 uur.
Bizar Luchtvaartmaatschappijen hebben strenge regels als het op dieren aankomt. Normaal gezien mogen enkel honden en katten meevliegen in de cabine als ze klein zijn en in een dierentas zitten. Gaat het om een groot exemplaar of een ander beest? Dan vliegen die onherroepelijk het laadruim in. Tenzij het om een assistentiedier gaat natuurlijk.
Assistentiedieren, zoals blindegeleidehonden, mogen meestal gratis en zonder beperkingen op gewicht en grootte meevliegen met hun baasje. In Amerika zie je ook steeds vaker dieren opduiken die de angst van hun eigenaar onder controle houden en/of voor emotionele steun zorgen. En zo kreeg een vrouw deze week toestemming om haar varken mee te nemen op een vlucht van US Airways.
Here is Daniel The Emotional Support Duck in all his red-shoed glory.
Jonathan Skolnik, een professor aan de University of Massachusetts, zat ook op de bewuste vlucht en deed zijn verhaal aan ABC News. “Ik dacht eerst dat het een grote plunjezak was, maar we merkten algauw dat het om een dier ging. Het was een varken aan een leiband, en we konden het allemaal ruiken.” De vrouw bleek naast Jonathan te zitten. “Ze bond het dier aan de armleuning naast me en begon haar spullen op te bergen, maar het varken liep heen en weer. Ik was in paniek, omdat ik geen zin had om uren op een vliegtuig te zitten met een zwijn.”
Het beest, een dikke 35 kilo zwaar, zorgde voor zoveel ophef dat het personeel zich genoodzaakt zag om de vrouw en haar varken uit het vliegtuig te zetten. Volgens de maatschappij ging het om een ‘emotional support animal’, maar moesten ze toch vertrekken omdat het niet veilig was dat het dier niet kon stilzitten.
Daniel de eend, die recent meevloog met zijn baasje van Charlotte naar Asheville, gedroeg zich volgens getuigen wél voorbeeldig.
Bizar Een veertienjarige jongen is door zijn buurman ervan beschuldigd diens kip verkracht te hebben tot de dood erop volgde. Volgens de politie was de jongen ‘seksueel gefrustreerd’, wat tot de onnatuurlijke daad leidde. De feiten vonden plaats in de provincie Punjab in Pakistan.
De jongen zou de vogel gestolen hebben uit de winkel van zijn buurman en het dier mee naar zijn huis genomen hebben, waar twee getuigen zagen hoe hij seks had met de kip tot het beestje doodging. De jongen zou aan de politie toegegeven hebben dat seksuele frustratie tot de daad leidde.
Lees ook
Man verkracht pony’s onder invloed drank en drugs
“Onnatuurlijke overtreding”
De jongen werd nadien gearresteerd wegens de ‘onnatuurlijke overtreding’ en voor het vermoorden van de kip, nadat een medisch onderzoek op de kip de verkrachting bevestigde. De jongen gaf de feiten ook toe.
In september werd een taxichauffeur nog ervan beschuldigd een puppy verkracht te hebben tot de dood erop volgde, nadat hij in een dronken bui daarover opschepte tegen een vriend.
Een Siberische tijger heeft gisteren een verzorgster aangevallen in een dierentuin in het Russische Kaliningrad. Bezoekers konden het leven van de vrouw redden door de tijger af te leiden en voorwerpen naar het dier te gooien. De verzorgster kon ontsnappen en kwam er vanaf zonder levensbedreigende verwondingen.
OPGELET: De beelden hieronder kunnen schokkend overkomen.
Een Siberische tijger heeft gisteren een verzorgster aangevallen in een dierentuin in het Russische Kaliningrad.
De verzorgster kwam de kooi van de tijger binnen om het dier te voeden. Waarom het dier op dat moment nog aanwezig was, is onduidelijk. De tijger viel de vrouw aan en duwde haar op de grond. De dierentuin was op het moment van het incident open en vol bezoekers. De omstaanders probeerden de vrouw te redden door het dier weg te jagen. Ze riepen zo luid mogelijk en wierpen stenen en vuilnisbakken naar de tijger.
Uiteindelijk liet het beest de verzorgster los en kon de vrouw vluchten. Ze kon een afgesloten ruimte bereiken, waarna ze naar het ziekenhuis werd gebracht. De vrouw verkeerde in shock en had meerdere verwondingen. Volgens het ziekenhuis is haar toestand stabiel en er is geen bedreiging voor haar leven. Ze werkte al twintig jaar in de dierentuin en had veel ervaring. Volgens de dierentuin vertoonde de 16-jarige tijger nooit eerder agressief gedrag. Het dier leeft nu in afzondering en zou erg gestresseerd zijn door het incident.
Verzorgster die tegen tijger voor haar leven vocht, praat voor het eerst: “Het was mijn eigen schuld”
Nadezhda Srivastava maakte twee weken geleden een kleine fout die ze bijna met haar leven moest bekopen. De 44-jarige dierenverzorgster vergat de poort van het verblijf van tijger Taifun te sluiten terwijl ze hem eten bracht. De hele wereld zag op social media hoe de verzorgster aangevallen werd en moedig vocht voor haar leven. Nadezhda vertelt nu voor het eerst over die verschrikkelijke strijd voor haar leven. “Zonder de alerte bezoekers in de zoo, zou ik nu niet meer leven.”
De mannelijke tijger Taifun viel de verzorgster aan door haar eigen vergetelheid. Gedurende 10 minuten vocht de verzorgster voor haar leven terwijl het dier haar probeerde te verscheuren. Vanuit haar ziekenhuisbed onthult Nadezha wat er door haar hoofd ging toen ze in de kooi vast raakte toen ze het dier wilde voederen. “Waarschijnlijk ben ik vergeten om een poort te sluiten toen ik zijn verblijf binnenging. Na enkele ogenblikken zag ik de tijger op een halve meter van mij. Hij kwam zeer voorzichtig dichterbij. Mijn eerste instinct was om hem te kalmeren door te praten. ‘Ga weg’, zei ik. ‘Laat me gaan.’ Ik had geen tijd om weg te lopen, dus ik hoopte dat hij uit zichzelf zou terugtrekken. Wat er daarna gebeurde, leek wel een droom.”
Hoelang ik zal moeten revalideren, dat weet ik niet.
Nadezhda Srivastava
Einde nabij
Lees ook
Siberische tijger valt verzorgster aan
“Taifun duwde me op de grond. Hij brulde niet, hij leek niet agressief, maar hij beet me in de handen. Ik gaf hem mijn ellebogen en handen, zodat hij mijn gezicht en nek niet kon raken. Toen de tijger lichtjes zijn greep loste, kreeg ik hoop. Ik heb geprobeerd om me om te draaien en weg te lopen. Maar toen plaatste hij opnieuw al zijn gewicht op mij. Ik kon niet inschatten of hij aan het spelen was of niet. Het was vreselijk. Een van de bezoekers riep me toe dat ik een stok moest nemen om de tijger weg te jagen. Maar ik wist dat dat me niet zou helpen. Mijn arm was er erg aan toe en deed verschrikkelijk pijn. Dus probeerde ik het beest met mijn voet van me af te duwen. Toen beet Taifun me in mijn been. Ook zette hij zijn tanden in mijn rug toen ik me probeerde om te draaien. Bijna had ik opgegeven, ik voelde dat het einde nabij was. Ik dacht aan mijn moeder en mijn drie kinderen. De pijn was zo erg dat er maar één ding door mijn hoofd ging: ‘ik wil dat deze marteling stopt’.”
Alerte bezoekers
Net toen de pijn en angst de overhand namen, besefte Nadezhda dat de tijger zich terug had getrokken. Bezoekers konden het beest wegjagen met stenen, iemand had zelfs een tafel en een bank in het dierenverblijf gesmeten. Uiteindelijk was het een vuilbak die over het hek vloog dat de tijger irriteerde en waardoor het dier besloot om niet langer aan te vallen. “Helemaal bedekt onder het bloed gebruikte ik mijn laatste krachten om recht te staan. Ik kon de tijger niet meer zien, dus ik vermoedde dat hij niet meer in mijn buurt was. Snel liep ik naar een veilige ruimte, ik sloot een deur en dan de volgende. Dan moest ik in de gang nog een deur openen, zodat de hulpdiensten me konden komen halen. Ik lag op de vloer, alles deed pijn, zeker mijn rug. Maar ik realiseerde me dat ik nog leefde.” Snel werd de mama van drie kinderen naar het ziekenhuis overgebracht.
Verwondingen
De bazen van de zoo schoven meteen de schuld op Nadezha. Ze riskeert een straf omdat ze de veiligheidsprocedures niet heeft gevolgd voor ze in het verblijf van de tijger ging. “Wandelen gaat moeilijk, mijn ribben zijn gebroken en ik heb snijwonden op mijn handen. Taifun heeft mijn vingers gebroken, ook mijn polsen zijn er erg aan toe. Maar mijn zenuwen bleven intact, ik kan mijn armen en benen nog bewegen. Hoelang ik zal moeten revalideren, dat weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik mijn leven te danken heb aan het snelle handelen van de bezoekers. Dankzij hun lawaai en acties raakte de tijger in de war en heeft hij zich terug getrokken. Zonder hen zou ik nu niet meer leven.”
De verzorgster werkt al 25 jaar met dieren, en vindt het heel jammer dat haar carrière in de zoo gevaar loopt door een vergetelheid. “Ik besef dat ik misschien niet mag terugkeren omdat ik een fout heb gemaakt. Ik hou van de dieren, die zoo is mijn leven. Wat mij overkomen is, is een erg uitzonderlijk geval. Ik hoop dat het een les voor anderen kan zijn.”
De zoo is een onderzoek gestart naar wat er precies is fout gelopen.
De brandweer heeft woensdagmiddag haar handen vol gehad aan Kwikkie de papegaai. De vogel wist te ontsnappen nadat een onvoorzichtig buurjongetje de deur opendeed bij de eigenares van de papegaai.
Toen Kwikkie eenmaal vrijheid had geproefd kon hij al snel de buurt gaan verkennen. De vogel sprong van boom naar boom en kon zo zijn baasje blijven ontwijken. Toen het baasje van de groenewangamazone het beestje zelf niet naar beneden kon halen werd de brandweer gebeld.
De ingeschakelde brandweer had niet heel veel meer succes. Met waterstralen probeerde ze het dier naar beneden te krijgen. Deze aanpak werkte alleen maar averechts want Kwikkie vloog een andere wijk in.
Nu was de hele wijk betrokken, verschillende mensen zochten naar de losbandige papegaai. Buurtbewoners zagen dat Kwikkie nu in een lagere boom zitten, laag genoeg om hem te vangen. De brandweer kon samen met de eigenaresse in een hoogwerker de vogel vangen.
Omdat het niet de eerste keer is dat Kwikkie de benen, de vleugels neemt heeft het baasje van Kwikkie nu het advies gekregen om een van de vleugels te kortwieken. Zodat Kwikkie niet voor een derde keer de wijk op stelten kan zetten.
De agenten die betrokken waren bij de fatale arrestatie van Mitch Henriquez wisten in het Haagse park waar hij was opgepakt al dat hij klinisch was overleden. Toch begonnen ze toen niet met hulpverlening zoals reanimatie, werd hij in een politiebus getild, naar het bureau gebracht en begonnen ze pas daar met de hulpverlening.
Dat zei de advocaat van de nabestaanden Richard Korver woensdag tijdens de rechtszaak tegen twee agenten die betrokken waren bij de arrestatie. Korver had een team van gespecialiseerde liplezers en gedragsdeskundigen naar de videobeelden van de arrestatie laten kijken. Zij zien een van de agenten “klaar” zeggen. Een ander zegt volgens de deskundigen ” volgens mij dood” en een andere agent checkt de hartslag van Henriquez.
De advocaat van de twee agenten noemt het door Korver ingebrachte rapport “rommelig” en betwist dat de agenten ooit over “dood” hebben gesproken. “Misschien hebben ze iets gezegd als ‘doodmoe’, dat zou veel logischer zijn.”
Henriquez overleed een dag na zijn arrestatie juni 2015. Hij werd opgepakt omdat hij tegen agenten riep dat hij een wapen bij zich had en daarbij naar zijn kruis greep. Bij die arrestatie verzette hij zich volgens de politie zo heftig dat er vijf agenten en het nodige geweld nodig waren om hem in bedwang te houden. Een van de agenten gebruikte de omstreden nekklem.
Aanvankelijk meldde een patholoog van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) dat hij door politiegeweld, namelijk door de nekklem, was overleden. Maar begin dit jaar verscheen een nieuw rapport van een andere deskundige over de doodsoorzaak. Dinsdag steggelden deze twee, en nog een derde deskundige, in de de rechtbank over de mogelijke doodsoorzaak.
Woensdag was er ook ruimte om de nabestaanden van Henriquez te laten spreken. De moeder van de omgekomen Mitch hield een emotioneel betoog in de rechtbank.
'Grootouders leveren negatieve bijdrage aan gezondheid kind'
'Grootouders leveren negatieve bijdrage aan gezondheid kind'
Foto: 123RF
Omdat grootouders zich vaak geneigd zouden voelen om hun kleinkinderen te verwennen, heeft dit gevolgen voor onder meer het gewicht van de kinderen.
Onderzoekers van de universiteit van Glasgow bekeken 56 eerder gehouden studies uit achttien verschillende landen die het gedrag van grootouders naar hun kleinkinderen toe als onderwerp hadden.
Ze wilden weten in hoeverre grootuders invloed hadden op risicofactoren die de kans op kanker vergroten. Hierbij focusten de onderzoekers op drie onderwerpen: de invloed van oma's en opa's op het eetpatroon en gewicht van de kinderen, de fysieke activiteiten die ze samen ondernamen en in hoeverre de grootouders roken in het bijzijn van hun kleinkinderen.
Op zowel het eetpatroon als het gewicht van de kinderen bleken de grootouders een negatieve invloed te hebben. Volgens de ouders van de kinderen wordt dit veroorzaakt omdat de grootouders zich gedwongen voelen om hun kleinkinderen te verwennen met snacks die veel suiker en/of vet bevatten.
Ook zouden ze vaak niet op de hoogte zijn van de kenmerken van een gezond eetpatroon. De ouders zouden vaak niets hiervan durven zeggen, omdat ze bijvoorbeeld afhankelijk zijn van de oppashulp die zij van hun eigen ouders krijgen.
Roken en bewegen
Uit meerdere onderzoeken blijkt ook dat grootouders weleens roken in het bijzijn van hun kleinkinderen, ook wanneer hen gevraagd is dit niet te doen. Volgens hoofdonderzoeker Stephanie Chambers zouden ouders het lastig vinden om dit onderwerp ter sprake te brengen.
Ook blijkt uit de meta-analyse dat kinderen vaak te weinig bewegen wanneer zij worden verzorgd door hun opa en/of oma, al komt deze conclusie uit minder onderzoeken naar voren dan de invloed van grootouders op het gewicht van de kinderen.
De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PLOS One Journal.
Is dit 'm dan? Opnieuw 'aarde-achtige' planeet ontdekt in kosmische achtertuin
Rond de rode dwergster Ross 128 cirkelt een planeet die ongeveer anderhalf keer zo zwaar is als de aarde. Het is de op één na dichtstbijzijnde 'exo-aarde' die tot nu toe is gevonden, op slechts 11 lichtjaar afstand. Alleen de planeet van de ster Proxima Centauri, die vorig jaar is ontdekt, staat nog dichterbij.
Door:Govert Schilling
Blijf op de hoogte
Wilt u elke week alles weten over de laatste wetenschappelijke ontdekkingen, van nieuwe planeten tot medische doorbraken? Schrijf u in voor onze gratis wetenschapsnieuwsbrief.
Rode dwergen zijn klein, zwak en koel. Maar de planeet (Ross 128 b) draait in een kleine omloopbaan, op slechts 7,5 miljoen kilometer afstand van zijn ster. Daardoor is het er waarschijnlijk toch warmer dan op aarde. Misschien is er vloeibaar water aan het oppervlak.
Het koloniseren van de planeet en het stichten van een tweede aarde blijft voorlopig een verre toekomstdroom: met de huidige technieken is het al snel honderdduizend jaar vliegen. Toch willen wetenschappers er de komende jaren achter komen of er echt water is op de planeet, en misschien zelfs wel leven. Zo hopen ze een van de grootste filosofische vraagstukken van de mens te kunnen beantwoorden: zijn wij alleen in het heelal? Dankzij de kleine afstand is Ross 128 b relatief gemakkelijk te bestuderen met aardse telescopen.
Ross 128 is relatief 'rustig' - goed nieuws voor de mogelijkheid van leven op een rondcirkelende planeet
De planeet verraadt zijn aanwezigheid doordat hij zijn moederster aan het schommelen brengt met zijn zwaartekracht. Die minieme schommelingen zijn ontdekt met een Europese telescoop in Chili, door een team onder leiding van de Franse astronoom Xavier Bonfils. De ontdekking is gepubliceerd in Astronomy & Astrophysics.
Vergeleken met zijn soortgenoten is Ross 128 relatief 'rustig'. De ster vertoont wel krachtige röntgenvlammen, maar die zijn minder heftig en frequent dan bij andere rode dwergen. Dat is op zich goed nieuws voor de mogelijkheid van leven op een rondcirkelende planeet.
De vraag naar leven op Ross 128 b is dus nog onbeantwoord
Ross 128 was afgelopen voorjaar nog in het nieuws. Met de Arecibo-radiotelescoop op Puerto Rico is op 12 mei een mysterieus radiosignaal opgevangen uit de richting van de ster. Nu er ook een aarde-achtige planeet is ontdekt, werd onwillekeurig gedacht aan boodschappen van 'aliens'. Maar volgens Abel Méndez van de Universiteit van Puerto Rico was het signaal waarschijnlijk afkomstig van een satelliet. 'Hoewel die verklaring zijn eigen problemen heeft,' zegt hij, 'want het zag er niet uit als satellietcommunicatie.'
De vraag naar leven op Ross 128 b is dus nog onbeantwoord. De toekomstige Extremely Large Telescope kan op zoek gaan naar zuurstof in de dampkring van de planeet, aldus de ontdekkers. Die Europese monstertelescoop wordt in 2024 in gebruik genomen.
In een dagboek beschrijft Hendrik Groen zijn leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Anja Appelboom kan het onderzoek naar de kwaliteit van het verzorgingshuis niet vin ...
In een dagboek beschrijft Hendrik Groen zijn leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Graeme is de organisator van de eerste activiteit. Ondanks de donkere wolken zit de ...
In een dagboek beschrijft Hendrik Groen zijn leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Eefje moet haar plekje in het huis nog vinden. In de eetzaal ontstaat commotie over ...
In een dagboek beschrijft Hendrik Groen zijn leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Hendrik gooit heel voorzichtig het roer een klein stukje om: hij begint aan zijn da ...
Dieren In het Spaanse Teruel is een matador gedood door een stier, voor het eerst in tientallen jaren in de arena zelf. In de arena’s en tijdens stierenlopen gaat het echter wel vaker mis. Hier zijn enkele incidenten van het voorbije jaar, plus beelden van een vrouw die een stervende stier troost en een video die toont hoe viertienjarigen leren matador te worden. Opgelet: het gaat om schokkende taferelen.
1. Man daagt ‘vlammende’ stier uit. En dan gaat het mis
Iets meer dan een jaar geleden daagde in Spanje een jonge kerel een forse stier uit waarvan de horens waren uitgerust met brandende toortsen. De uitdager werd in de lucht geslingerd, tuimelde van de trappen en bleef roerloos liggen.
Lees ook
Naakt protest tegen stierenrennen
2. Stier zet enthousiaste kerel letterlijk in zijn blootje
Gênant moment voor deze enthousiaste stierenloper: de kerel eindigde in zijn blootje nadat het dier hem enkele seconden op de horens genomen had. Met zijn (onder)broek op de enkels dook hij vervolgens de tribune in, tot groot jolijt van het publiek. Het geslaagde tafereel speelde zich af in Zaragoza.
3. Stier gooit filmende toeschouwer dood
In augustus vorig jaar liep een stierenloop in Spanje fataal af voor een Spanjaard die het spektakel in de straten van Villaseca de la Sagra wilde vastleggen met zijn smartphone. Op deze beelden ziet u hoe de stier richting het slachtoffer rent. De uiteindelijke aanval staat er niet bij.
4. Matador verliest testikel in arena
Het ging in juni 2015 grondig mis voor matador Marco Galán in de grootste stierenarena van Spanje, in Madrid. De stier spietste de matador in de liesstreek, waardoor Galán zijn linkerteelbal verloor.
5. Harde beelden: stier spietst man, slachtoffer sterft later aan verwondingen
Iets meer dan een jaar geleden overleefde een 54-jarige man de confrontatie met een stier in het Spaanse Grao de Castellón niet. Het drama speelde zich af tijdens het St Pere-festival en werd gefilmd door een toeschouwer.
6. Matador krijgt hoornstoot op gevoelige plek
In april van dit jaar ging het mis voor de 19-jarige Andres Roca Rey in Sevilla, toen een stier hem spietste op een gevoelige plek. De kolos van 533 kg ramde de matador en nam hem op zijn linkerhoorn. In de arena brak paniek uit toen de stier met zijn kop begon te schudden en de jonge Peruviaan ronddroeg als een trofee. Andere matadors snelden toe om de man uit zijn benarde positie te bevrijden.
Uiteindelijk mag Rey van geluk spreken. Hij liep slechts lichte verwondingen op. De hoorn van het dier zou de matador slechts licht in het dijbeen geraakt hebben. Het bloed op de broek van de stierenvechter is afkomstig van de stier.
7. Vrouw springt in arena om stervende stier te troosten
Het protest tegen het stierenvechten blijft toenemen. Zo klom dierenrechtenactiviste Virginia Ruiz (38) in het Spaanse Malaga in de ring om een stervende stier enkele troostende woorden toe te fluisteren. “Ik wilde hem liefde geven voor hij zijn laatste adem uitblies”. Lang duurde haar troostpoging niet: enkele minuten later werd ze al van de stier gesleurd onder de ogen van een luid joelend publiek. “Ze riepen ‘fuera!’ (ga weg!) en ze scholden me de huid vol”. De stier werd nadien doodgestoken.
8. Schokkende beelden van matadorschool: 14-jarigen leren “gruwelijke sport”
In november gaf PACMA, een Spaanse dierenrechtenorganisatie, nog gruwelijke videobeelden vrij van een stierenvechtersschool in de buurt van Madrid. In de video is te zien hoe jongens van amper veertien jaar jonge stieren een pijnlijke dood injagen.
9. Wat als... je ‘knocker ball’ speelt met een woeste stier?
Wie nog twijfelt aan de brute kracht van stieren, moet ten slotte eens kijken naar dit spelletje ‘Knocker ball’, een voetbalwedstrijd waarbij de spelers in een grote opblaasbare bal kruipen. In Minnesota vond iemand het een goed idee om een stier te laten meespelen.
Dierenrechtenorganisaties eisen al jarenlang voor de afschaffing ervan, maar tijdens het jaarlijkse ‘Toro de Jubilo’-festival in het Spaanse dorpje Medinaceli is dit weekend opnieuw een stier in brand gestoken. Tegenstanders van het gruwelijke spektakel zeggen dat het dier ongelooflijke paniek en pijnen doorstaat voordat het wordt gedood.
Het is een middeleeuwse traditie die de inwoners van tientallen Spaanse dorpjes al honderden jaren in ere houden. Maar het festival in Medinaceli, in de regio Castilië en Leon, elk tweede weekend van november, is veruit het bekendste. Onder luid gejoel wordt een stier de arena op het dorpsplein opgesleept, waarna het dier aan een houten paal in het midden wordt vastgebonden.
Lees ook
Stieren uitdagen loopt vaak mis: 9 video’s tonen waanzin van stierenleed als entertainment
Het dier, dat zich met alle macht probeert te verzetten, krijgt daarop een ijzeren constructie om de hoorns gebonden waarop met pek ingesmeerde fakkels vastgemaakt zijn. Het dier wordt dan losgemaakt en opgejaagd door de deelnemers aan het festival.
Modder
De brandende stier - Toro de Fuego - probeert daarop op alle mogelijke manieren het vuur, dat zich maar op enkele centimeters van zijn hoofd bevindt, te blussen. Modder op het voorhoofd en de rug moet het dier beschermen tegen brandplekken, maar het is maar de vraag of die methode ook zo effectief is.
Vaak schudt de stier in blinde paniek zo fel met zijn kop, dat hij zichzelf verwondt. Sommige stieren lopen zichzelf bovendien letterlijk dood tegen een paal of tegen een muur in de hoop het vuur zo te kunnen doven.
Gruwelijk lijden
Tegenstanders en dierenrechtenactivisten zeggen dat de stieren waarvan de horens in brand worden gezet, gruwelijk lijden doordat hun horens smelten en de hitte ondraaglijk is. Het smeltende pek drupt op hun huid en in hun ogen. Hun paniek is soms zo groot dat ze een hartstilstand krijgen.
De stier wordt na afloop van het festival gedood in een slachthuis; de regio Castilië en Leon verbiedt sinds enkele jaren dat het dier op het plein zelf wordt gedood door foltering en messteken, zoals tot voor enkele jaren gebeurde.
By playing this video you agree to Twitter's use of cookies
This use may include analytics, personalization, and ads.
Door Joep Dohmen en Esther Rosenberg. Foto’s Merlin Daleman, 10 november 2017
Onderzoek Boeren, transporteurs, mestverwerkers en handelaars in Brabant en Limburg frauderen op grote schaal met mest. Ze rijden met lege vrachtwagens heen en weer, vervalsen administratie en omzeilen gps-controles. NRC bracht de omvang van de fraude in kaart. ‘Wie niet meedoet, heeft geen werk.’
Laat op de avond hobbelt een vrachtwagen over landwegen. De wielen worstelen zich grommend door de kuilen. Niet alle wegen hier, in het grensgebied tussen Brabant en Limburg, zijn op zo’n zwaargewicht gebouwd. Toch rijden de vrachtwagens af en aan, dag en nacht. Ze brengen mest, ze halen mest.
De rit gaat langs bossen, weiden en slecht verlichte industrieterreinen. Stankcirkels verraden stallen vol varkens, kippen en koeien. De chauffeur is alert. In het donker ziet hij een auto opvallend lang volgen. Hij overweegt om de rotonde rond te rijden, zoals drugsdealers doen om iemand af te schudden, maar na een tijdje slaat de auto af.
De boer wil de vruchtbare mest eigenlijk helemaal niet kwijt, hij wil het op zijn land. Ook wil hij transportkosten besparen; mest afvoeren kost ongeveer duizend euro per vracht.
De chauffeur rijdt een erf op. Met een loader – een soort bulldozer – schept de klant zelf een hoopje mest in de vrachtwagen. De bijna lege wagen gaat de weegbrug op. De klant draait een bon uit met het gewicht erop. Daarna wordt de loader erbij gezet op de weegbrug, waardoor dat gewicht bij dat van de vrachtwagen wordt opgeteld. Een nieuwe bon vermeldt een flink hoger gewicht.
Als de chauffeur onderweg niet wordt aangehouden, gaat de eerste bon de prullenbak in. De tweede is voor de boekhouding. Zo vervoert de chauffeur op papier veel meer mest dan in werkelijkheid. Mestfraude.
Bekijk in deze animatie hoe je een lege vrachtwagen vol laat lijken:
Weet de overheid hoe het er in het echt aan toegaat? En wíl ze dat wel weten?
Geen ander Europees land heeft zo veel koeien, kippen en varkens als Nederland. We importeren het voer en exporteren het vlees. Het restproduct blijft achter: mest.
In die mest zit stikstof en fosfaat. Dat is prima voor de gewassen, maar in hoge concentraties slecht voor het grond- en oppervlaktewater. Bemesting heeft de afgelopen jaren geleid tot overschrijding van de milieunormen in 86 van de 220 waterwinputten in Nederland.
Om het milieu te beschermen zijn er Europese regels. Die bepalen dat boeren maar een deel van hun mest op het land mogen strooien. De rest moeten ze afvoeren, naar een akkerbouwer die nog mest op zijn land mag hebben, of naar het buitenland. Alle bedrijven moeten kunnen verantwoorden wat er met hun mest gebeurt. Het bijhouden van zo’n ‘mestboekhouding’ is wettelijk verplicht.
Van oudsher is het land rond ‘de Peel’ een smokkelaarsgebied – voor je het weet ben je in België of Duitsland
Alleen, de boer wil de vruchtbare mest eigenlijk helemaal niet kwijt, hij wil het op zijn land, wat de deels lege vrachtwagens op de wegen verklaart. Ook wil hij transportkosten besparen; mest afvoeren kost ongeveer duizend euro per vracht. Hij meldt daarom in zijn mestboekhouding dat hij per vracht meer fosfaat en stikstof afvoert dan in werkelijkheid. Zo heeft hij minder vrachten nodig.
Hoeveel er gefraudeerd wordt, is niet bekend. Het Planbureau voor de Leefomgeving schreef in april in een evaluatie van de Meststoffenwet dat betrokkenen in de sector schatten dat 30 tot 40 procent van de mest illegaal wordt uitgereden. Het planbureau onderbouwde dat met cijfers uit de mestboekhouding van de boeren. De politie kwam in mei tot soortgelijke schattingen. In een rapport over georganiseerde criminaliteit staat dat 25 tot 40 procent van de mest illegaal zou worden verhandeld of gedumpt. De fraude is bovendien „relatief eenvoudig” uit te voeren en „lastig” aan te tonen.
Maar het zijn schattingen die de sector zelf ontkent. Er zouden hooguit wat ‘rotte appels’ zijn.
Van de omvang van de fraude hangt veel af. Nederlandse boeren mogen van de Europese Commissie al meer mest op eigen land uitrijden dan boeren in veel andere Europese landen. Nederland behoudt die uitzonderingspositie alleen als blijkt dat de boeren zich aan de regels houden. De uitzonderingspositie (‘derogatie’) scheelt de sector bijna 200 miljoen euro per jaar.
Op papier ziet het er goed uit, zei het kabinet eerder dit jaar. Maar weet de overheid hoe het er in het echt aan toegaat? En wíl ze dat wel weten?
Meer dieren dan mensen
Hier leven 60 procent van alle Nederlandse varkens, 40 procent van de kippen en een zesde van alle koeien
NRC onderzocht het grootste mestgebied van Nederland: het oosten van Brabant en het noorden van Limburg. In jargon heet dit het zuidelijk veehouderijgebied. Het is zwaar vervuild door de vele mest met stikstof en fosfaat.
Hier wonen meer dieren dan mensen – 60 procent van alle Nederlandse varkens, 40 procent van de kippen en een zesde van alle koeien. Samen produceren ze 16,5 miljard kilo mest per jaar, ruim eenvijfde van alle mest in Nederland.
Van oudsher is dit land rond ‘de Peel’ een smokkelaarsgebied – voor je het weet ben je in België of Duitsland. Generaties lang ploeterden de bewoners op de onvruchtbare zandgrond. Dat heeft de mensen gevormd. In dit mestland hebben ze van oudsher weinig vertrouwen in de overheid, ze lossen hun problemen zelf wel op. En: ze praten er niet graag met buitenstaanders over.
Het is als het gebruik van doping in de wielrennerij: iedereen weet dat het gebeurt, niemand die het toegeeft. Achteraf is het niet te traceren.
In het donker, op de slecht verlichte landwegen, is het goed voorstelbaar dat hier veel voor de overheid verborgen kan blijven. Tijdens de nachtelijke ritten laat de chauffeur zien hoe makkelijk en vanzelfsprekend er gefraudeerd wordt.
Neem de vervoersdocumenten. Een boer die hij bezoekt geeft hem bij aankomst een briefje waarop staat hoeveel kilo fosfaat en stikstof in de wagen moet zitten om zijn mestboekhouding kloppend te krijgen. De chauffeur vult die cijfers achteraf op de vervoersdocumenten in. Wat er echt in zijn wagen zat, doet er niet toe.
Dan de monsters. Van elke vracht die de chauffeur deze nacht rijdt, moet hij wettelijk ongeveer een halve kilo mest ter controle naar een laboratorium sturen. Hoe hoger de gehaltes fosfaat en stikstof in de monsters, hoe meer de boer op papier heeft afgevoerd. Het manipuleren van monsters is doodeenvoudig, zegt de chauffeur, kijk maar. Met een spuit voegt hij vloeibare fosfaat en stikstof aan een monster toe.
Het is als het gebruik van doping in de wielrennerij: iedereen weet dat het gebeurt, niemand die het toegeeft. Achteraf is het spul niet te traceren. Het is duur, honderd euro per liter, maar dat betaalt zich terug.
Vervoersdocumenten worden dus vervalst, monsters gemanipuleerd en ook knoeien chauffeurs met de wettelijk verplichte apparatuur die registreert waar de vrachtwagens zijn en wanneer ze mest laden en lossen. Dit systeem, waarmee toezichthouder de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit (NVWA) elke beweging volgt, blijkt eenvoudig te misleiden – bijvoorbeeld door een storing te fingeren.
In de cabine staat deze avond de gps uit. „Als ik nu word aangehouden”, zegt de chauffeur, „bel ik mijn garagehouder dat ik een storing heb. Hij weet hoe het werkt. De volgende dag drinken we een half uurtje koffie. De man stuurt me een rekening, die ik betaal.” Dan pas gaat het systeem weer aan. Op papier kan hij nu aantonen: een storing. En niemand kan nog nagaan waar hij was.
Bekijk in deze animatie hoe je een vrachtwagen van de radar laat verdwijnen:
Ook rijdt de chauffeur diezelfde week tien keer voor één boer van A naar B met vooral lucht in zijn wagen. Door de druk op de banden en assen te vergroten en weer eraf te halen, denkt het systeem dat de chauffeur wel degelijk mest rijdt, lost en laadt. De verhalen over mestfraude worden door tientallen bronnen bevestigd. Zo vertelt een chauffeur met twintig jaar ervaring in de mest aan een tafeltje in een Limburgs restaurant dat hij geen transportbedrijf kent dat níét rommelt. „Je moet wel, anders gaan de boeren naar een ander.” Ook zegt hij: „Aan het einde van de rit moet de mestboekhouding van de boer kloppen. En hij wil niet te veel betalen. Dus ga je hogere gehaltes in het restant mest duwen. Sommige boeren hebben de monsters ook gewoon klaar staan.”
Curator Hans Wagenaar in Roermond kent de trucs ook. Hij handelt het faillissement af van een middelgrote mesttransporteur in dit gebied. Ex-werknemers vertelden hem over stelselmatige mestfraude, waaronder ‘luchtvrachten’. „Ik ben duizenden tonnen mest kwijt in de administratie”, zegt Wagenaar.
De mestadviseur
Verhalen over mestfraude ‘gaan echt helemaal nergens over’
Mestbedrijven in dit gebied zijn doorgaans kleine tot middelgrote familie-ondernemingen. Ze worden bijgestaan door hun vaste dienstverleners: de voerleverancier, de leasemaatschappij, de bank, het boekhoudkantoor, het laboratorium, het garagebedrijf. Zo ontstaan netwerken, waarvan er in dit gebied enkele tientallen zijn.
Wie goed kijkt, ziet dat één man in veel van die netwerken een rol speelt: mestadviseur Frank Bergs.
Hij houdt kantoor naast een tuincentrum in het Limburgse Heythuysen. Na de schuifdeuren staan rechts de mestvorken, kaplaarzen en voederbakken. Links is de ingang van Bergs Advies. Tapijt op de vloer, tl-buizen aan het plafond.
De oprichter en eigenaar ontvangt de pers met argwaan. Bij het maken van de afspraak zei hij al: „Ik heb een natuurlijke achterdocht ten opzichte van curatoren en journalisten. Die eersten willen alleen geld van je, die tweeden schrijven uiteindelijk het verhaal wat ze zelf willen.”
Het is lang geleden. Zelf is hij vrijgesproken. Ze gaan in cassatie. Het had niet moeten gebeuren.
Frank Bergs (54) is geboren in het mestland, hier vlakbij, in het dorp Roggel. Hij volgde een technische opleiding en werkte bijna twintig jaar als verkoper voor een mengvoederfabrikant. Toen er meer en ingewikkelder wetten kwamen voor boeren, begon hij voor zichzelf. Inmiddels werken 38 mensen bij dit grootste mestadviesbureau van Nederland. Zijn klanten bezitten samen een kwart van alle Nederlandse varkens en kippen.
Bergs heeft niet alleen de boeren, maar ook de transporteurs, de verwerkers en de handelaren als klant. Hij kent hun mestboekhoudingen, berekent hoeveel fosfaten de veehouders moeten afvoeren, weet wie plek heeft en koppelt er regelmatig transporteurs en verwerkers aan. Zijn kantoor heeft als geen ander een overzicht van de meststromen in dit gebied.
Kent hij de verhalen over mestfraude? Bergs: „Die gaan echt helemaal nergens over”. Onlangs lachte hij zich „bijna dood” toen de politie grootschalige mestfraude vermoedde. Er „zal links of rechts een rotte appel in de mestwereld zitten” en iemand zal wel eens „een kruisje op een document missen”. Administratieve fout. Kan gebeuren. Want: „Mest die van A naar B gaat, daar kun je niet mee frauderen.”
Bekijk in deze animatie hoe je fraudeert met mestmonsters:
Toch hebben tientallen mestbedrijven in deze regio meer op hun geweten dan een administratieve fout. NRC achterhaalde welke bedrijven meermaals beboet zijn door de NVWA, verdacht werden van strafbare feiten en welke zijn veroordeeld door de bestuurs- of strafrechter. Dan blijkt het om 36 van de 56 mestbedrijven en hun eigenaren te gaan. Dat is 64 procent.
Ook Bergs Advies zelf blijkt deze zomer in hoger beroep veroordeeld voor het mede plegen van valsheid in geschrifte. Niet één keer, maar meerdere keren.
Met valse documenten zette het kantoor een papieren constructie op voor een Limburgse varkensboer, om te frauderen met de mestexport naar Duitsland. Een compagnon van Bergs werd persoonlijk veroordeeld voor het organiseren van de fraude. Hij antedateerde een pachtovereenkomst en vervalste facturen.
Het gesprek in Heythuysen neemt een wending. Frank Bergs is not amused. Eerst relativeert hij de veroordeling. Het is lang geleden. Zelf is hij vrijgesproken. Ze gaan in cassatie. Het had niet moeten gebeuren. „Op directieniveau hebben we er lang over gesproken. Onze conclusie was: we zijn te veel op de stoel van de klant gaan zitten.” Niet de schijnconstructie, niet het vervalsen van documenten, maar de iets te actieve houding van het kantoor ziet hij als het probleem. „Niet meer en niet minder.” Als we doorvragen beëindigt Bergs geïrriteerd het gesprek. „Niks snappen jullie van de mestwereld. Niks.”
Het mestlaboratorium
‘Ik weet geen loonwerker waarvoor geen mestbonnen zijn verwijderd’
Ook andere dienstverleners maken de fraude mogelijk. De Rabobank is in deze regio de grootste geldschieter, met meer dan twintig lokale kantoren. De bank bleef ondernemingen financieren terwijl algemeen bekend was dat ze betrokken waren bij mestfraude.
Of neem Laboratorium Roba in het Brabantse Deurne. Het is een van de zes landelijk erkende labs voor het analyseren van mest en het grootste ‘mestlab’ in de regio. Het test de – al dan niet gemanipuleerde – monsters die boeren en transporteurs opsturen.
Een van de grootste varkenshouders van het land, veroordeeld tot een kwart miljoen boete? „Die is vandaag veertig jaar getrouwd. Ik ga vanavond naar zijn feest.”
Het laboratorium blijkt in 2009 veroordeeld voor het „veelvuldig” manipuleren van mestmonsters en de mestboekhouding. Een medewerker verklaarde tegenover rechercheurs: „Ik weet geen loonwerker waarvoor geen mestbonnen zijn verwijderd.” En: wilden boeren een lager of hoger fosfaatgehalte, dan kregen ze dat.
Ook na de veroordeling is het lab nog benaderd door klanten om met monsters te manipuleren, zegt eigenaar Iwan Gijsbers. „Maar dat is absoluut niet meer het geval, daar steek ik mijn hand voor in het vuur.”
‘Nauwelijks fraude’
Deze advocaat kent iedereen in de mestsector en iedereen kent hem
En dan is er nog Linssen in Tilburg, het grootste advocatenkantoor van het mestland. Het heeft duizenden klanten, en maar liefst tien advocaten die uitsluitend agrarische zaken doen. Strafzaken en bestuurszaken. Van die laatste winnen ze naar eigen zeggen driekwart. De gelijknamige oprichter van het advocatenkantoor is zelf een boerenzoon uit Midden-Limburg, afgestudeerd in agrarisch recht. Hij kent iedereen in de mestsector en iedereen kent hem.
Op een ochtend in oktober zitten drie mannen in de spreekkamer van het statige advocatenkantoor, met donkerbruine lambrisering en schilderijen van dorpsgezichten uit de streek. Een van de mannen is oprichter Theo Linssen (61). Zijn collega heet Joost de Rooij, zijn oud-collega Ton van Beek. Ook zij zeggen dat er nauwelijks wordt gefraudeerd met mest („Nog geen 0,4 procent”) en dat de sector toch, volkomen onterecht, zó op de huid wordt gezeten. Terwijl andere branches gewoon hun gang kunnen gaan.
Ton: „Kijk dan eens naar dat chemiebedrijf in Dordrecht. En maar lozen, lozen, lozen.” Theo: „En met groot gevaar hè? Voor de mensen die daar wonen.” Ton: „Zijn er sancties opgelegd?” Theo: „Is er een stop op nieuwe chemiebedrijven in die buurt?” Ton: „Nee dus. Maar als een boer eens iets fout doet, mag er geen varkensbedrijf meer bij.”
In dit zuidelijk gebied, met 600 transporten per dag, heeft de NVWA niet meer dan vijf controleurs op de weg. Boeren en mestondernemers kennen hun namen, gezichten en de kentekens van hun auto’s. Ze appen elkaar als die in zicht zijn.
Notoir fraudeur Anthony van den B. in Lierop? Ton: „Die kwam ik zaterdag tegen, op het concours in Geldrop.” Theo: „Ik ben daar voorzitter.”
Mesttransporteur Van Dommelen in Esbeek, die 83.000 euro aan boetes kreeg? Joost: „Een goeie mens, Ad. Hij heeft een mooi bedrijf.”
Harrie van G. in Lierop, een van de grootste varkenshouders van het land, veroordeeld tot een kwart miljoen boete? Theo: „Die is vandaag veertig jaar getrouwd. Ik ga vanavond naar zijn feest.”
Hoe verweven het kantoor is met de sector, bleek in 2002. In dat jaar zag het Openbaar Ministerie Theo Linssen en Ton van Beek als mogelijke verdachten. De twee ontwierpen volgens het OM een schijnconstructie voor varkenshouders, waardoor die meer varkens konden houden dan wettelijk was toegestaan.
Het was volgens het OM een geheim genootschap, dat zichzelf zwijgplicht oplegde, werkte met side letters en de vergadernotulen in een kluis bij de notaris bewaarde. Het OM had de Tilburgse advocaten willen aanpakken wegens deelname aan een criminele organisatie. Door een tekort aan mankracht moest het OM dit plan laten varen, blijkt uit documenten in bezit van NRC.
De boeren stonden wel terecht. In 2010 oordeelde het gerechtshof dat met de schijnconstructie de „grenzen van de wet” waren opgezocht. De ene varkenshouder schikte voor vier ton, de ander werd veroordeeld tot een boete van een kwart miljoen euro. Dat was Harrie van G.
Linssen ontkent de constructie te hebben opgezet: „De samenwerking bestond al toen wij werden geraadpleegd. We hebben nooit bericht gehad dat wij als verdachten zijn aangemerkt.”
Grote belangen, kleine boetes
In de mestverwerking gaat jaarlijks 500 miljoen euro om
Dat er bedrijven tegen de lamp lopen, mag eigenlijk een wonder heten. Mestfraudeurs kun je alleen op heterdaad betrappen; aan het einde van de rit zijn de sporen vaak al gewist. Het vraagt mankracht, kennis en geduld.
In dit zuidelijk gebied, met 600 transporten per dag, heeft de NVWA niet meer dan vijf controleurs op de weg. Boeren en mestondernemers kennen hun namen, gezichten en de kentekens van hun auto’s. Ze appen elkaar als die in zicht zijn. De anderen weten dan dat ze vrij spel hebben. „Tijdens de fipronil-affaire deze zomer zagen we hier wéken niemand”, zegt een chauffeur. „Toen was het feest.”
Als je buurman iets doet wat niet mag – maar waar hij niet voor gepakt wordt en een voordeel van 100.000 euro mee heeft – dan moet je je beheersen om dat niet óók te doen
Zo groot als de belangen zijn, zo klein zijn de boetes. In de mestverwerking gaat jaarlijks 500 miljoen euro om. Betrapt op het vervalsen van een vervoersdocument? De bestuurlijke boete is 300 euro, terwijl voor burgers op valsheid in geschrifte tot zes jaar cel staat. Het was een politiek besluit om de sector bij voorkeur bestuurlijk te sanctioneren.
Tegenover de enkele controleur op de weg laat toezichthouder NVWA landelijk tientallen medewerkers boerenland opmeten, grondmonsters nemen en koeien tellen. Die controle is wél goed geregeld. Alles om de uitzonderingspositie – de derogatie – in Europa te behouden.
De Europese Commissie lijkt overigens door de papieren werkelijkheid heen te kijken en eist hardere maatregelen tegen de fraude. Zo mogen bedrijven sinds 1 oktober niet meer zelf monsters nemen van mest, maar moeten zij dit door onafhankelijke bureaus laten doen. En ook het Openbaar Ministerie roert zich vaker. Alleen al in oktober deed het twee invallen bij mestbedrijven. Het zorgt voor onrust in de sector.
‘Wij frauderen allemaal’
De toezichthouder is als ‘een waakhond zonder tanden’
Die onrust uit zich als dit najaar elf mannen samen komen op een bedrijventerrein net buiten Nijkerk, in het westen van Gelderland. Hier is het hoofdkantoor van Cumela, de brancheorganisatie voor ondernemers ‘in groen, grond en infra’, waartoe de mestvervoerders horen.
Het ‘sectiebestuur meststoffendistributie’ vergadert deze middag en heeft een kritisch lid uitgenodigd: mesttransporteur Wilfried Nielen, uit Zeeuws-Vlaanderen. Nielen toont een zelfgemaakte mindmap en houdt een vurig betoog. Hij verwoordt voor het eerst wat iedereen weet, maar niemand hier ooit hardop zei. „Heren, wij frauderen allemaal. Niemand in deze zaal uitgezonderd.” Het is doodstil. „U bent aan zet en u doet niets”, vervolgt hij. „Dat is struisvogelpolitiek.” Niemand reageert.
Nielen was geïntroduceerd door Cumela-bestuurslid Joop van Leijsen. Ze zijn bevriend. De twee willen – als enige in de sector – met naam en toenaam het zwijgen doorbreken door ook met de krant te praten. „Iedereen zwijgt ja”, zegt Van Leijsen. „Ik niet.” Net als de anonieme chauffeur en andere betrokkenen die NRC anoniem te woord stonden, hopen ze dat er iets verandert. Allereerst minder regels: daar kun je nu wel „drie, vier ordners” mee vullen. Nielen: „Mesthandelaren zijn doeners, geen denkers.”
Ook moet de NVWA meer en beter gaan controleren in het mestland. De toezichthouder is nu immers „een waakhond zonder tanden”. Dat schreef Nielen ook al eens aan Kamerleden. Geen van hen antwoordde. „Het is geen onderwerp waar je kiezers mee paait. En als je de beerput open trekt, zijn de gevolgen vanuit Europa groot.”
Maar vooral zit het in het gedrag van de ondernemers zelf, zeggen ze. Van Leijsen: „Als je buurman iets doet wat niet mag – maar waar hij niet voor gepakt wordt en een voordeel van 100.000 euro mee heeft – dan moet je je beheersen om dat niet óók te doen.”
De mindmap van Wilfried Nielen.
Als NRC de resultaten van het eigen onderzoek (‘64 procent van de mestbedrijven is veroordeeld, beboet of verdacht’) voorlegt aan Cumela, noemt Hans Verkerk, de secretaris van de sectie meststoffendistributie, dit „behoorlijk schokkend”.
Hij was erbij toen Nielen zijn betoog hield in Nijkerk. „Nielen heeft indruk gemaakt met zijn ideeën over hoe we dit achter ons kunnen laten. Daar gaan we ook iets aan doen. We nemen contact op met een bureau voor gedragsverandering. Ook moet de fraude minder profijtelijk worden. En het helpt als de NVWA meer controleert. Als ik bijvoorbeeld de exportcijfers van de varkensmest richting België analyseer, houd ik er rekening mee dat met de helft van die meststroom is geknoeid.”
Ook bestuursleden van Cumela gingen in de fout. Begin oktober was er bijvoorbeeld een inval bij mestbedrijf Arts in Stevensbeek. De financieel directeur van dat bedrijf is bestuurslid. „Wij hebben haar gevraagd om tijdelijk terug te treden”, reageert Verkerk.
Twee andere bestuursleden, John Hendriks en Joop van Leijsen, zijn meermaals beboet door de NVWA, blijkt uit onderzoek van NRC. De rechter veroordeelde Van Leijsen dit jaar tot een boete van 45.000 euro. Verkerk wist daar niet van, zegt hij. Cumela heeft geen regels voor het melden van boetes en veroordelingen. „Daarom wordt nu gepraat over een gedragscode.”
Waar Verkerk wel van weet, is de centrale rol van het kantoor van Frank Bergs in Heythuysen. Hij krijgt daar veel informatie over vanuit de sector. „Over hoe ze boeren vertellen hoe je op papier mest afvoert, terwijl die in werkelijkheid niet weg gaat.” Zowel de varkenssector als de mestsector zou zich, zegt hij, „achter de oren moeten krabben” of ze dit bedrijf hun boekhouding wel willen laten oplossen. „Want dat oplossen is natuurlijk geen oplossen. Het is gewoon fraude.”
Verantwoording
NRC onderzocht de afgelopen maanden de aard en de omvang van de mestfraude in Oost-Brabant en Noord-Limburg.
Hier wordt de meeste dierlijke mest geproduceerd en is de daarmee samenhangende milieuschade het grootst. We spraken met tientallen betrokkenen, van wie het merendeel niet met naam genoemd wil worden uit vrees voor represailles vanuit de mestwereld. We reden mee met een chauffeur die deel uit maakt van een fraudenetwerk. Hij liet tijdens zijn ritten zien hoe de fraude werkt. Waarom hij ons meenam? Hij zei dat hij wil laten zien hoe makkelijk en lucratief het is om te rommelen met mest. Naar eigen zeggen hoopt hij dat ruchtbaarheid voor verandering zal zorgen. Waarom hij fraudeert? „Iedereen doet het. Wie niet meedoet heeft geen werk.”
Gedurende het onderzoek ontvingen we twee flesjes met vloeibaar fosfaat en stikstof.
De rapportage met de resultaten is door de NVWA nooit gepubliceerd, hoewel de uitkomst opmerkelijk is: 39 procent bleek de regels te overtreden
In 2016 werd een al begonnen nalevingsonderzoek onder veehouders plots afgebroken. De NVWA zegt „prioriteit [te hebben] gegeven aan andere inspecties”.
Correctie (14 november 2017): in de oorspronkelijke tekst van deze verantwoording stond dat de uitkomst van een nalevingrapportage van de NVWA onder intermediairs in 2015 was: “dat 61 procent de regels overtreedt”. Dat is gewijzigd in: “dat 39 procent de regels overtreedt.”
Solidariteit zonder grenzen! Iedereen enorm bedankt!! Heerlijk om weer veilig thuis te zijn! 10 mensen waren naar de aankomsthal gekomen afgelopen maandag, om mij een hartelijk welkom te heten. Ook was er een camera ploeg van een programma die mij al langere tijd volgt (later meer hierover!) Ik heb een enorme verbondenheid gevoeld de afgelopen dagen van dierenvrienden en dierenrechtenorganisaties, die mij en de andere Vegan Strike Group activisten niet in de kou hebben laten staan.
Wij worden al jarenlang overspoeld met NEPNIEUWS en wel door onze eigen media..
In het straatje van de Pharma maffia de burger pushen om zinloze en gevaarlijke injecties te nemen.
Inspelen op het verantwoordelijkheidsgevoel en angst, zaken opkloppen en onwaarheden doorspelen .
Nu zouden we weer het slachtoffer zijn van nepnieuws uit Rusland en ik vraag me af is dat nu ook weer geen nepnieuws of een nieuwe truc om zaken die we we zouden moeten weten te bestempelen als nepnieuws .
Nepnieuws is misleidende informatie die wordt verspreid om geld te verdienen of om de publieke opinie te beïnvloeden.
Nepnieuws, fake berichten en hoaxes bestaan al heel lang, maar de verspreiding ervan gaat razendsnel sinds de opkomst van sociale media. Iedereen kan tegenwoordig content plaatsen op internet. Daardoor lijken de grenzen tussen nieuws, nepnieuws en advertenties te vervagen. Het wordt steeds moeilijker om ze van elkaar te onderscheiden en een gefundeerde mening te kunnen vormen.
Waarom maken mensen eigenlijk nepnieuws? Hoe herken je nepnieuws? En welke rol speel je zelf in de verspreiding?
Waarom maken mensen nepnieuws?
Omdat ze er geld mee verdienen. Hoe meer mensen op een artikel klikken, hoe meer geld ze krijgen vanwege de getoonde advertenties. En een pakkende, sensationele kop levert vaak veel ‘clicks’ op. En dus veel geld. Ook maken mensen bewust nepnieuws om meningen te beïnvloeden, bijvoorbeeld in de aanloop naar verkiezingen.
Na de Amerikaanse verkiezingen van 2016 kregen Google, Twitter en Facebook het verwijt dat ze nepnieuws de vrije loop hadden gelaten. Door die verkeerde informatie zouden de Amerikanen hun stem hebben laten beïnvloeden en kon Donald Trump president worden.
Een van die nepberichten ging over de prominente rol van Hillary Clinton in een pedofielennetwerk. Het netwerk zou gerund worden vanuit een lokale pizzeria in Washington. Het leidde tot een schietpartij in de pizzeria. De schutter wilde controleren of er kinderen werden vastgehouden als seksslaven.
We noemen dit ook wel desinformatie; nieuws dat bedoeld is om iemand bewust in diskrediet te brengen.
Als we onwaarheden als waarheid aannemen, is het erg moeilijk om een gefundeerde mening te vormen.
De Britse wetenschapper David Buckingham zegt hierover: “Het democratische politieke proces is volledig gebaseerd op het verspreiden van betrouwbare informatie. Als dat wegvalt, kunnen burgers bijna onmogelijk politieke beslissingen nemen.”
In dit artikel in de Correspondent zegt Rob Wijnberg dat objectiviteit in de journalistiek simpelweg niet bestaat: “Achter ieder nieuwsbericht, ieder verhaal, ieder journaalitem, gaat een wereldbeeld schuil, gebaseerd op ontologische (wat is werkelijk?), epistemologische (wat is waar?), methodologische (hoe komen we erachter?) en morele (waarom is het belangrijk?) aannames.” Anders gezegd; nieuws komt per definitie voort uit een standpunt.
Welke rol spelen de filter bubble en algoritmes?
Google en Facebook gebruiken algoritmes om te bepalen welk nieuws je ziet en welke zoekresultaten je krijgt. Als jij iets liket, een reactie plaatst of deelt, weet Facebook dat jij dit leuk vindt. Je krijgt dan de volgende keer dezelfde soort dingen te zien. Dat betekent ook dat je bepaalde dingen niet te zien krijgt. Algoritmes bepalen dus deels wat wij zien, weten, geloven en vinden.
Op die manier ontwikkelen we allemaal onze eigen filter bubble
Het verschijnsel waarbij websites en zoekmachines hun resultaten afstemmen op jouw (eerdere) online zoekgedrag
; je krijgt bevestigd wat je al wist. Het gevaar om je op eenzijdige bronnen te baseren, is dat je een onvoldoende kritische houding ontwikkelt en makkelijker beïnvloedbaar bent. Terwijl het, met name voor kinderen, juist erg belangrijk om zo’n kritische houding te ontwikkelen.
Algoritmes zien geen verschil tussen feit en fictie. Als er vaak op een bericht wordt geklikt, wordt het ook vaker getoond in Facebook of Google. We noemen dit click bait.
» Meer over algoritmes in de video hiernaast van NOS op 3 » Meer over de filter bubble
Hoe herken je nepnieuws?
Met deze tips kun je nepnieuws beter herkennen én met een gefundeerd weerwoord komen:
Wie is de afzender van het bericht? Bestaat deze persoon echt? Kijk bij websites altijd in de disclaimer of bij ‘over ons’
Welke intentie heeft die afzender? Waarom heeft diegene het artikel geschreven? Voor wie is het geschreven? Welke (politieke, financiële of andere) belangen heeft de afzender? Of is het zelfs bedoeld als satire?
Welke techniek is gebruikt? Hoe wordt er ingespeeld op emotie, worden er zaken weggelaten, wordt er een autoriteit aangeroepen? Welk camerastandpunt wordt gebruikt? Welke beelden worden getoond met welke muziek erbij? Worden er veel hoofdletters en uitroeptekens gebruikt in een krantenkop?
Kun je ’t verifiëren? Is het alleen buzz op sociale media, of zie je het ook in de meer gerespecteerde media? Gaat het om een onderzoek? Controleer dan hoe het is onderzocht. Hoe minder mensen ze spreken, hoe kleiner de kans dat die meningen voor heel Nederland gelden.
Welke bron is gebruikt? Nepberichten maken vaak gebruik van fictieve bronnen, dus kijk verder dan alleen een bronvermelding. Worden tekst en foto op dezelfde manier gebruikt als in de originele bron? Of is het bericht uit context gehaald? Is er geen link naar de bron? Google dan. Bij voorkeur in een anoniem venster, om je filter bubble te omzeilen.
De hele waarheid en niets dan de waarheid Nepnieuws kan wel degelijk waarheden bevatten. Hoe meer waarheid er in een bericht zit, hoe overtuigender het lijkt. Controleer of een bericht de hele waarheid en niets dan de waarheid bevat.
Of een interpretatie van andermans waarheid? Zelfs feiten kunnen op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Daarmee zijn ze nog niet fake.
Check ook foto’s Dat kan via Google of Tineye Reverse Image Search. Google laat precies zien wanneer en op welke sites de afbeelding eerder te zien is geweest.
Hoe stop je nepnieuws?
Wie onzin herkent, moet nog steeds toezien hoe nepnieuws verder wordt verspreid. Wil je een weerwoord geven? Verdiep je dan eerst in de verscheidenheid aan opvattingen.
Stel jezelf daarom ook deze vragen:
Wat is jouw mening? Wat maak jij zelf op uit het nieuwsbericht?
Wat doe je ermee. Deel je? En zo ja, hoe dan? In- of exclusief commentaar?
Nepfoto’s en -video’s
Bij nepnieuws wordt vaak gebruik gemaakt van een willekeurige afbeelding die min of meer het nieuws representeert.
Alexander Klöpping liet in een uitzending van De Wereld Draait Door zien hoe ver nepnieuws technisch gezien kan gaan op het gebied van audio en video. Zo kan men via manipulatie iemand iets laten zeggen wat hij of zij nooit gezegd heeft. De verregaande misbruikmogelijkheden van zulke technologieën maken het steeds lastiger om nepnieuws te herkennen.
Met behulp van Google of Tineye Reverse Image Search kun je achterhalen of foto’s bewerkt zijn, en van welke bron ze origineel komen. Onderzoeker en docent Peter Burger geeft tips.
Leer je kind kritisch kijken naar beeldmateriaal en stel deze vragen:
Wat wordt er precies gezegd in de video?
Van wie is de informatie afkomstig?
Wie is de afzender van de video?
Waar baseert de maker zich op?
Welke belangen kan diegene hebben bij de video?
Hoe kun je een bericht controleren op waarheid?
Waar zoek je als er niets op internet is te vinden?
Hoe zie je het verschil tussen een feit en een mening?
Kun je informatie op internet altijd vertrouwen?
Wat is je verantwoordelijkheid als maker van een video?
Online college voor kinderen (groep 7/8) over nepnieuws
De verzameling competenties die je nodig hebt om actief, kritisch én bewust te kunnen deelnemen aan de mediasamenleving
2016 werd de MediaMasters University georganiseerd voor groep 7 en 8. In dit online college werden Roel van Niekerk en Ivo Duijsings, presentatoren van Mashup, geïnterviewd over het thema nepnieuws.
Het college is hiernaast terug te zien.
MediaMasters Club over nepnieuws
Welke invloed heeft nepnieuws op kinderen? Is nepnieuws nieuw? En nog belangrijker: hoe herken je nepnieuws? Leerlingen uit groep 7 en 8 gaan aan de slag met MediaMissies, een doe-opdracht, een thuisopdracht en een debat rondom dit thema. Deze MediaMasters Club is tot stand gekomen met medewerking van Nieuws in de klas, Voice / Federatie Auteursrechtbelangen, Schooltv en Nieuwsbegrip.
Informatievaardigheden leren je de zin van de onzin te onderscheiden. Mensen die onvoldoende informatievaardig zijn, nemen klakkeloos dingen aan en realiseren zich onvoldoende dat informatie gekleurd kan zijn, en (bewust of onbewust) fout of verdraaid.
“Kinderen moeten op school – bij Nederlands, bij maatschappijleer, bij geschiedenis – leren praten over bronnen en de kwaliteit daarvan. Daar moet iedere leerling een soort bullshitdetector ontwikkelen.” – Remco Pijpers, specialist Jeugd en digitale media
Bijna 96% van de kinderen vindt dat het verschil tussen echt nieuws en nepnieuws duidelijk moet zijn, blijkt uit een peiling van het NOS Jeugdjournaal onder ruim 10.000 kinderen.
Op 2 april 2017 ging het in Nieuwsuur over: hoe moeten jongeren weten welk nieuws betrouwbaar is, en welk nieuws niet? De roep om ‘nieuws-les’ op school groeit. Mary Berkhout, programmamanager Mediawijzer.net: “Het item in Nieuwsuur onderstreept precies waar wij als netwerk al zo lang met veel passie naar streven: mediawijsheid heeft een vaste plek in het onderwijs nodig! Mediawijsheid wordt al meegenomen in de onderwijsvernieuwing (als deel van Digitale Geletterdheid). Maar laten we daar vooral niet op wachten, de urgentie is gewoonweg te hoog.”
In Nederland én daarbuiten houden diverse partijen zich bezig met (het bestrijden van) nepnieuws.
Nieuws in de klas biedt lesmateriaal waarmee geleerd wordt kritisch te kijken naar berichtgeving. Ook is er een Checklist nepnieuws beschikbaar.
Met ‘Wat is waar? Nieuws!’ van De frisse blik leren leerlingen in de bovenbouw van het basisonderwijs, vmbo en havo/vwo over de totstandkoming van en beeldvorming in het nieuws door een eigen reportage te maken.
Beeld en Geluid biedt het mediawijsheidspel ‘Te mooiom waarte zijn’, waarbij kinderen een vlog maken en kritischer leren kijken naar bijvoorbeeld YouTube video’s.
Nieuwscheckers is een project van de Universiteit Leiden. Studenten journalistiek checken (online) nieuwsberichten: Kloppen de cijfers? Is het echt zo gezegd? En blijkt die bewering heus uit gedegen onderzoek?
Mediawijs.be, het Vlaamse Kenniscentrum Mediawijsheid, biedt een lespakket over fake news.
Herken nepnieuws met deze infographic van de International Federation of Library Associations and Institutions (IFLA)
In hoeverre zijn de media een betrouwbare gids? Medialogica in de klas brengt het gesprek hierover op gang in het vo, mbo en hbo
Tijdens de Week van de Mediawijsheid 2016 vond voor groep 7 & 8 MediaMasters University plaats, een online college over ‘Feit, Fake of Filter: Hoe word jij beïnvloed?’
De European Association for Viewers’ Interests (EAVI) biedt een handige Engelstalige infographic met 10 soorten misleidend nieuws
In de online cursus nepnieuws van Cubiss voor onderwijs, mediacoaches en bibliotheken (educatiemedewerkers) komt o.a. beeldtaal en -manipulatie aan bod.
Drijfveer van de journalist en/of mediamaker Media hebben een belangrijke maatschappelijke functie: het informeren van de bevolking, het controleren van de machthebbende en het leveren van commentaar bij het nieuws. Maar NRC brengt ander nieuws dan De Telegraaf. En PowNed maakt programma’s vanuit een andere drijfveer dan de VPRO.
Het recht om vergeten te worden Sinds 2014 hebben inwoners van de Europese Unie het recht om online vergeten te worden. Zij kunnen bij zoekmachines als Google een verzoek indienen om bepaalde links met persoonlijke informatie te laten verwijderen. Dat levert gefilterde informatie op.
Het verschijnsel waarbij websites en zoekmachines hun resultaten afstemmen op jouw (eerdere) online zoekgedrag
De filter bubble is het verschijnsel waarbij websites en zoekmachines hun resultaten afstemmen op jouw (eerdere) online zoekgedrag. Ze laten daarbij andere informatie buiten beschouwing.
(zelf)censuur Censuur is je macht gebruiken om informatie achter te houden of de expressie aan banden te leggen.
Een voorbeeld van gekleurde informatie, zijn de (video)beelden van seperatisten die tussen de brokstukken van vliegtuig MH17 een knuffel omhoog hielden. Alsof het een trofee was. De wereld sprak er schande van.
Maar klopt het wat we zien? Een bijbehorend filmpje geeft een andere indruk. Op de film is te zien dat de man de knuffel omhoog houdt, deze vervolgens op de grond legt, zijn pet afneemt en een kruisje slaat. Wellicht zijn er te snel conclusies getrokken, en toont deze man eerbetoon aan het omgekomen kind?
Nog verder onderzoek toont aan dat de video is geplaatst door icorpus.ru, de website van een pro-Russische rebellenleider. Zou het dan simpelweg propaganda zijn, doelbewust gemaakt om een bepaald beeld te creëren in de media?
Kortom, soms is het uiterst lastig om te bepalen wat de waarheid is.