Jan en zijn Wespen bieden 35 wandelkilometers aan op zo’n 3 km van mijn appartement, ideaal voor een zonnige zondagse marathon dus. Ik steek van wal om 08:15 over de Leuvense ring, langs het toch wel fraaie Centraal en de Philips. Even dollen met Hobokense vrienden in de startzaal en op pad. Beginnen met wat villa’s kijken en voorbij het Jezuïtenhuis naar kasteel en park Arenberg, altijd leuk hier voorbij te lopen. Langestaart dan, rechtdoor grindpad stroomopwaarts de Dijle. Zal ons in eerste instantie afzetten bij de parking van de E40. Door een donkere tunnel onder koning auto door en vervolgen langs wei- en hooiland tot Korbeek-Dijle, meer bepaald The Shelter. Het volgend strookje kassei wordt leuk onderbroken door puur natuur. Hopsakee de spoorbaan over en even meelopen met ‘den ijzeren weg’ lekker in het groen. Kort kasseiklimmetje en pauze in Don Bosco, ben 8 km onderweg. La Fringale overvalt mij en ik koop een broodje gehakt, mijn favoriet. Wordt al stappend door het domein verorberd. De Steenweg over richting jeugdcentrum van OHL en dan zakken naar de vijvers van het Zoet Water. Langs het klassieke Spaans Dak gaat de eerste lus richting Heverleebos. Kasseitjes mogen in Brabant niet ontbreken. Er loopt iemand voor mij met een typische stijl … ja hoor Jacqueline verslikt zich in een scherpe bocht naar rechts en we lopen een poosje samen. Begrijp dat Luc aan de dis zit bij zijn zus. Ik laat mijn maatje gaan, ben te druk bezig met nota’s en foto’s nemen. We verlaten de bossen bij Sint-Joris-Weert en duiken de Doode Bemde in. Heerlijk zonnig genieten langs de Dijle. Moeten wel de smalle paden delen met MTB-ers, maar wederzijdse hoffelijkheid maakt dit makkelijk. Passeer de samenvloeiing met de IJse en wandel verder langs een smal ‘netelpad’ en parallel en beek tot The Shelter. Bis repetitam dus tot Don Bosco. 19 km op de teller en toch stoom ik door, er heeft iemand mij vorige vrijdag op ‘scherp’ gezet.
Terug naar OHL maar nu middels een leuke holle weg naar die andere plas van het Zoete Water. Een zwanenfamilie is er vleugelslags de hiërarchie in het huishouden aan het bijstellen. Even vlonders lopen rond het water en dan een verdieping hoger middels kassei en onverhard. Bosrijk en bosrand met een lange rechte lijn voorbij een militair domein. Naar Blanden en zijn rustpost zakken we via domein Torenvalk, langs heelder families op picknick uitstap. Ik neem een eerste pauze na 25 km ! Kom hier vele vrienden tegen, Nicole & Herman, Marleentje & Marcel en vele andere. Pauze valt dus redelijk lang uit. Ook hier een lokale lus. Even open terrein met gele mosterd (Roger) en dan het Meeraalwoud in. Wat kassei, een Ecoduct en genieten van het woud. Even wordt de beuk verdreven door spar en een ondergroei van varens, op en neer een heuveltje. Lange rechte stroken dan langs een militair domein tot de drukke steenweg. Ik sla de laatste rustpost over en zet meteen koers langs achterafjes naar de finish. Loop door een strookje Vaalbeek en pauzeer er op een bankje. Babbel met clubmaatjes Claire & Roland die passeren en trek mij weer op gang. De laatste kilometers zijn nog steeds heerlijk genieten van de Brabantse beukenbossen. Duik onder de autobaan door en rep mij naar de eindmeet … om gewoon door te lopen naar de Naamsesteenweg, de Leuvense ring en … een lekker verkwikkend bad. Heel leuke Dijletocht gelopen vandaag, prima van pijltjes voorzien, goede benen en een zalige été Indien.
Geen tijd voor een zaterdagse wandeling want op kappersbezoek. Had ik voor vandaag Scherpenheuvel in gedachten, het openbaar vervoer gooit roet in het eten. Kan er pas om 11:00 geraken en dat is mij te laat, kies voor Humbeek waar mijn collega Rita Van Humbeek woont, tja er zijn zo van die toevalligheden. Steek iets na de klok van tienen van wal en verslik mij haast meteen in de eerste splitsing ware er niet een pienter dametje net voor mij. 1X dus langs Hoogbeekveld en zijn natte paden. Passeer stoeterij Gravenbos en bemerk in haast elk veld tijdelijke verlichtingspalen en geparkeerde auto’s, Voodoo Village lees ik op een aantal borden, dinsdag effe Rita om tekst en uitleg vragen. Krijg een heerlijke afwisseling van bosjes en weilanden onder de zolen geschoven. Een piepjong kalfje zet een hoge rug naar het wandelvolk. Een prachtige dubbel dreef zet ons af bij een Mariagrot, het kasteel laten we achter ons. Lans het zeekanaal nu, richting Vilvoorde & Brussel. We verlaten het water voor wat akkers en een paar straten. Ronden een paardenweide en stappen via de kerkhofmuur terug het Humbeekse centrum in. Zeven kilometer op de teller en ik loop gewoon door. De 30 km mag één straat ver alleen op pad. Nog meer paardenweiden, maïsvelden ook met heel wat kaalslag, een merkwaardig gezicht, net of er iemand met een tractor doorgereden is. Plots ruime velden worteltjes in ‘volle was’ en dan een tijdje straten lopen langs schaarse bebouwing, de Kromme Elleboog. Slingeren door het open land dus met zicht op de opstijgers van Brussels Airport Zaventem. De Rechteweg dan en opnieuw akkers van veel te laag gebleven maïs en een courgettes aanplant. Een strookje bolle kassei en ik bereik ‘de voetbal’ van Beigem. Stap tot de fraaie kerk van het dorp en zaaltje Zevensterre. Het is er mij veel te druk en ik loop opnieuw door. Dertien kilometer op de teller en de volgende mogelijke pauze na 17,9 km. Achterafjes loodsen mij naar de akkers van de Ringmusweg. We zijn met een behoorlijk grote groep wandelaars tot … de 24 & 30 km hun eigen ding doen, ben meteen alleen ! Loop langs de rand van het Lintbos en duik er dan in middels een tarmacje. Incident ! Een jonge hond rukt zich los van zijn baasjes en spurt mij aan hoge snelheid voorbij, terug naar af. Ik ben te verbaasd om hem tegen te houden, hij rent zich met leiband en al de ziel uit het lijf. Baasjes proberen hem terug te vinden wat op het eerste zicht niet lukt. Ik verlaat het bos en dokker over een kasseitje tot de rustpost in een hondenschool. Eddy & Liliane zijn zoals verwacht mijn gastheren.
Pintje drinken, babbeltje slaan en ik dokker verder. Passeer de Maelbeek en stap een lang recht pad tussen tuinen en akkers. Opvallend hoe dol de mollen al zijn. Een eind na een Veldkapel ga ik bij Diegemput een fietspad op door het wulpse groen. Verstoor ongewild een reetje dat paniekerig wegvlucht. Voorbij de Tommenmolen duik ik het open veld in met een heerlijk uitzicht over de fraai basiliek van Grimbergen. Stratenloop nu, net als vorig jaar langs de Beukendreef. Voetweg De Kerselaar biedt opnieuw onverhard langs deels geoogste patatten en maïs. Ben weer in Beigem en besluit gewoon door te lopen tot de finish, kan misschien de bus van 16:14 nog halen. Opnieuw achterafjes om het dorp uit te geraken en dan zwerven door akkers. De 30 km gaat er een laatste keer alleen vandoor. Alhoewel ik al de ganse dag ‘slechte benen’ heb ga ik nukkig mee. Passeer kasteelhoeve Lint en een eindje verder de Gasthuishoeve, netjes de laatste etappe van vorig jaar. Op mijn eentje nog even zwerven door het maïs en dan het Zeekanaal oppikken, nu richting Willebroek. Kom terug bij het Humbeekse kerkhof uit en ben … 6 minuten te laat voor de bus. Maak van de nood een deugd en geniet van een Duvelke en een klappeke met de broertjes De Keyser. Heb de tocht gekregen die ik hier verwachtte maar hoop toch volgende week beter voor de dag te komen. Was zelf maar ‘plattekes’ vandaag.
Gisteren de verkenning gewandeld van onze Huldenbergtocht. Wilfried heeft een pareltje van 26 km uit zijn hoge hoed getoverd. Prachtige vergezichten, kuieren langs de Ijse en door de Dode Beemden. Bij momenten lekker pittig waaronder het Margrijsbos. Nu nog bidden voor een heerlijke dag Eté Indien. Vandaag had ik aanvankelijk de marathon van Schelle gepland. Heb helaas wat te veel achterstand met de verwerkingen voor Beneluxwandelen en schakel dus over op plan B, Adeps in Basse-Wavre. Is nauwelijks een uurtje reizen tot de startlocatie in het Collège Notre-Dame met imposante kerk. Startkaart en parkoersplannetje ophalen, broodje kaas bunkeren en weg ben ik voor 20 km non-stop. Passeer meteen de Dyle Romane, het verlengde van gisteren dus en stap over het marktpleintje. Hé, is exact het omgekeerde van vorig jaar ! Heen-en-weertje door een stille straat en stilaan het groen opzoeken. Een eerste klim in bos, pad dat naar je toekomt hoe verder je vordert, even uithijgen ‘on top’. De temperatuur is nochtans in tegenstelling tot gisteren wandelaar vriendelijk. Een strookje kaalslag naast een drukke baan en middels een donker tunneltje onder koning auto door. Stap de velden in met nogal wat patat en oversteek groepjes wandelaars. Strookje kassei, ik ben in Dion-le-Val, mini dorpje maar wel met een kasteel. De route golft lekker op en neer. Stap langs ruime paardenweiden nu naar le Bois des Godts. Na 5,4 km gaat de 10 km weg en we zijn plots maar met z’n drieën meer om door de akkers te stappen. Kom op een plateau uit en weet de betonweg kaarsrecht en lang met wat meidoorn aan weerskanten. Zwaluwen scheren speels over de hoger liggende velden en sjirpen als ze net voor je doorvliegen. Bij een manege gaat de 20 z’n eigen weg, ik ben nu echt alleen. Alhoewel, een afdaling over een smal bospaadje moet ik delen met MTB-ers, het zijn bijna allemaal Vlamingen ! Ik verlaat hen voor de verweerde muur van Fort de Voiles die mij een eerste keer naar riviertje Le Train leidt. Ben in Bonlez en zijn landhuizen. Tarmac lopen, steeds weer op en neer, onder meer langs waterloopje Le Glabais. Via La Gorge des Loups (holle weg) richting landbouwplateau en een schapenboer. Door de akkers en dan zakken over een krakkemikkig kasseitje tot in Hèze en zijn watertje, le Ry de Hèze. Nog een klimmetje kassei en dan rustig vlak langs bolle akkers. En de boer … hij ploegde voort. Kom weer bij Le Train uit en heb nog 8,3 km voor de boeg. De kerkklok slaat het noenuur. Weilanden nu met lome runderen en vervolgens een patattenveld. Dokkeren dan weer over een kasseitje langs een verweerde muur met weelderig klimop tot … Le Train. Loop vrijwel meteen van het snel vliedende water weg, beetje klimmend door meerdere straten tot het punt waar ik vorig jaar fout liep omdat ik drie mannen volgde die een kortere route liepen. Nu dus het volgende kasseitje op tot een bos en in dalende lijn naar velden met verwelkte bloemen. Een aantal bomen staan trouwens al gelig in het blad. Bereik door de kalende akkers finaal watertje Le Pisselet in Grez. Mag klimmen langs het kasseitje dat voorbij het clubhuis van wandelclub A.M.I. leidt. De reis gaat nog steeds in stijgende lijn langs een nieuwbouw wijk, op één jaar tijd is hier heel wat veranderd ! Kom uit naast de drukke steenweg van daarstraks maar duik opnieuw het vlakke groen in. De 10 km sluit aan en ik heb nog 1800 meter te wandelen. De helft is een stevige afdaling tot de Dyle, vorig jaar dus een zware klim. Het heen-en-weer straatje en ik ben netjes op tijd voor de trein van 13:36. Ben zodoende al om 14:00 in Leuven en kan nog een tijdje genieten van de wielerwedstrijd die er plaats heeft. Volg de rondjes vanuit mijn verblijf twee hoog, vooral het drukke entourage van volgwagens en onze ‘bereden vrienden’ is indrukwekkend. Kan tussen de passages van ‘de koers’ door lekker bijwerken, ben dan ook ’s avonds tevreden van mijn dag.
We zijn maar met z’n tweeën bij het busstation van Leuven Station, mijn vaste reisgenoot uit Heverlee en ik. Vlotjes overstappen bij Kampenhout-Sas en twee haltes verder zijn we bij onze gastheren de Witloofstappers. Hebben allebei een marathon op het menu staan, maar elk aan zijn eigen tempo. Het is al verdorie warm als ik mij zo rond 08:45 op gang trek. Korte groet aan de Borgerhouters die van de patatten-parking (gerooid) af komen. Op weg door een eerste strookje bos met beek, beetje tarmac en dan een leuke omzwerving door het Weisetterbos. Kom uit bij een oude hoeve met slotgracht, helaas niet te fotograferen door het vele struikgewas. Duik nu de akkers in, maïs, chicorei (witloof) en zowaar een prachtig veld wilde bloemen. Clarenbemt is een heerlijk biotoopje met beek. Beetje raar van markeringen voorzien maar vlot recht door het maïs, de zwaluwen sjirpen verzamelen op elektriciteitsdraden. Vervolg zwervend over heerlijke maaipaden tot het volgende bosje met droge beek. Terug maïs dan met steeds weer die grijze vogels die in groten getale over onze hoofden neerdalen. Korte pauze in Kampenhout. De benen willen vooruit, het lijf heeft het lastig wegens te weinig zuurstofopname.
Lekker kasseitje om rond het centrum te draaien tot de roze villa en dan de Lamanterveldweg op, ken het hier haast uit het hoofd. Passeer de voetbalterreinen en duik met maatjes uit Hoboken het Rotbos in. Opletten voor de vele luchtwortels en vervolgen aan de bosrand langs de Hasseltbemde. Leuk stappen voorbij de ezelshoeve en dan richting Hellebos. Weet ik het hier meestal ‘vettig’, dit jaar valt het best mee. Kruis Juzeke op pad, man met lange baard en blootsvoets. Loop daardoor fout en Hoboken fluit mij letterlijk terug waarvoor mijn dank. De Depotwegel dus in het bos voorbij de politie kazerne en gewoon doorlopen tot de rustpost in Berg. Bijna 15 km op de teller en ik heb goede benen, pik meteen de extra 9 km op. Het duurt even voor ik de bebouwing uitkom. Ga een ellenlang fietspad op richting Steenokkerzeel, gewoon beton lopen immer gerade aus. Passeer een prachtig veld met zonnebloemen. Wordt verder bezig gehouden door landende vliegmachines en pogingen om ze correct in beeld te brengen. Wandel tot tegen de ‘touch down’ en mag eindelijk weer onverhard lopen, licht hellend ook. Het wordt een hele hete weg terug door open veld naar de straten van Berg. Mijn verdunde zuurstofpijpjes kunnen de toevoer nauwelijks aan. Ik zwijmel dan ook als ik de rustpost binnen stap. Te lang wandelen zonder pauze bij dit warme weer, te weinig gedronken, ik vul mijn snelle suikers aan met twee ‘zware’ cola’s en ben er weer klaar voor.
Ken de volgende korte etappe uit het hoofd. Eerst door de smalle paden van het Torfbroek en dan de weidse akkers in met onder meer een kleine aanplant van wijndruiven. De Dr. Koeckwegel (neen niet Kloek !) loodst mij naar de rust in Nederokkerzeel waar ik niet dezelfde fout maak als vorig jaar. Nog wat cola bij bunkeren en op pad voor de lokale lus. Dorp uit en letterlijk tussen de patat naar het volgende vochtige bos. Verlaat het groen voor Erps of Kwerps, wie zal het zeggen. Na de bebouwing voetwegen in het maïs en nog wat bewoning. Ik weet, bij voetweg 84 wordt het weer puur natuur. Heerlijk wandelen door halfopen landschap met vlonders die zich door het landschap slingeren. Wat smalle groene paadjes, enkele huizen en opnieuw die slingervlonders. Dankzij de zomers van tegenwoordig kan je de ‘lattekes’ negeren en er gewoon langslopen. Ik weet, het nu volgende fietspad loodst mij recht naar de rustpost van Nederokkerzeel. Merkwaardig, geen landende vliegers meer boven mijn hoofd maar opstijgende, is de wind gedraaid ? Heb vandaag vrijwel geen wind gemerkt.
Nog een kleine 8 km te lopen. Even een heen-en-weertje en dan Kwikborre. Heerlijk puur natuur met iel schreeuwende roofvogels boven het hoofd. Opnieuw veel vlonders die nu de dienst niet uitmaken. De Zwarte Madam noemt het hier, weet niet waarom maar zelfs zomers is dit jonge bos toch wel donkerder dan de omgeving. Weet wat er komen gaat. Heerlijk stroomopwaarts langs een glashelder riviertje om te vervolgen met een slingertarmac langs weilanden. Pff, die strook doet pijn zo laat in de tocht. Bij een kapel ter ere van OLV Scherpenheuvel neem ik een korte pauze. Stap dan naar het kasteel van Wilder en mag genieten van het ellenlange kasseitje langs een golfterrein, steenweg geborduurd met een dubbele rij platanen. Vecht er mij doorheen, moe maar ik loop deze strook graag. Nog één steegje en ik ben aan de bus. Heb 15 minuten de tijd en kan dus recupereren. Heb de tocht gelopen die ik van de Witloofstappers verwachtte. Ben ook tevreden over mijn eigen prestatie. Volgende zondag doen we het nog eens over in een heel andere omgeving. Medereiziger uit Heverlee zal er ook zijn.
De weergoden zijn de wandelaar ongunstig gezind vandaag en ik vertrek dan ook om 07:00 met lood in de schoenen. Binnen zitten is eigenlijk evenmin een optie. Door de druilerige ochtend naar het stille station van Leuven en over Antwerpen-Centraal en een kort metroritje tot Linkeroever. De Stroboeren zijn talrijk aanwezig en Patje Kloek wordt mijn gezel tijdens de busreis tot Kruibeke. Hij ligt al zes maanden in de lappenmand maar blijft zijn vrolijkheid zelve. Knap toch ! Inschrijven en op pad voor een echt wel natte ochtend, mijn nieuwbakken IJsetripper regenjas doet weer dienst. Straten lopen en dan over tarmacjes langs weilanden en mais. Vrolijk wordt je hier niet van, is veeleer op slecht karakter. Bij de Petrus kapel de prachtige Bazelse dreef in tot rustpost Sint-Joris, bij Lucien dus. Slechts 3,2 km op de teller en ik loop gewoon door. Lokale lus van 3,5 km speciaal voor zij die 30 km willen stappen. Door een parkje en vervolgens een wijk van recente signatuur het groen tegemoet. Op de terugweg kruis ik Conny en haar gevolg. Stap langs de tuinen van Hofke van Bazel en vernieuwde sporthal Dulpop tot Sint-Joris, tweede keer.
Heb Adeps benen vandaag en loop dus wederom gewoon door. Heerlijk genieten van het park rondom waterkasteel Wissekerke en dan langs een gitzwarte beek richting Rupelmonde. Ken het hier met mijn ogen toe. Lekker kasseitjes dokkeren over de Kleine Gaanweg, langs een beek helgroen van het kroes. Overstapje van de dijk van het Sigmaplan, zal wel meer gebeuren vandaag. Genieten van puur natuur, graspaden afgewisseld met een dun laagje modder, wilgen in de berm en waterpartijen, zalig ! Weer de landdijk op dan tot de flats van Rupelmonde. Zwerven langs zijn watermolen, werkloos want droogstand van zijn toevoer. Terugkeer langs de Schelde en we lopen met z’n allen fout bij een verlaten scheepsbouwwerf. Dwars door de ruïne was de bedoeling en dat hadden we zo niet begrepen. Met een groepje WIEGO – Breda loop ik nu over een tarmacje langs ’t Scheld met uitzicht op Schelle – Hemiksem & Hoboken (Umicore). Mogen allen samen ook genieten van een prachtige groene polder en zowaar bevolkt door een drietal reetjes. Kreken, vijvers, slibpartijen met heel wat foeragerende watervogels, dit is genieten. Weg van de stroom dan en weer kasseitjes, de Lange Gaanweg deze keer, dijk boven het groene water en vrijwel recht naar de Dulpop en chez Lucien. Ik pauzeer een eerste keer na ruim 17 km bij vrienden uit Borgerhout die altijd wel een verhaal te vertellen hebben. Ge zét van Antwaarpe of ge zét he nie hé !
Een tweede keer door het park van Wissekerke en over de noodbrug. Lekker kasseitje dokkeren dan en weer eens over de landdijk. Heerlijk genieten in het groen van de Elzenbroekbossen met vele zomerse bloemen stilaan op hun retour. Een prachtige lelievijver, een strookje halfbeton al babbelend met de voorzitster van de Sloebers, immer gerade aus over de landdijk naar Kruibeke en zijn schuur. Geniet van puur natuur van de potpolder en zijn waterpartijen met Umicore steeds op de achtergrond. Sla de laatste rustpost over wegens te druk en zet koers onderaf de dijk naar de veerpont Kruibeke – Hoboken. Mooi ommetje langs een prachtige kreek en een modderpaadje aan ’t Scheld. Terug naar het veer en dan over een brede grindweg richting Burcht en Koekenstad, stroomafwaarts. Kier ne kier were langs een leuk natuurpad met een kreek helemaal afgeboord met paarse bloemen. Rest nog het parkje van Hof Kerck Hoeck centrum Kruibeke tot de bus. Mijn Klompen Lachen, ondanks de natte voormiddag was dit een schitterende tocht, het beste wat ik hier al wandelde. Besluit nog eens vanaf Linkeroever te voet naar het station te gaan, door de Konijnenpijp en over de Meir. Nog even langs bij slagerij De Laet oep het Astridplaan, ben weer even Antwerpenaar.
Deze week nog een mooie reactie gekregen van collega bepijler Robert uit Sint-Truiden, met dank vanwege het ganse team in Overijse. Dossier afgesloten en terug naar de orde van de dag, wandelen met Halfoogst. Eigenlijk op aangeven van clubmaatje Roger naar Kapelle-op-den-Bos. Alles in het nieuw ook, IJsetrippers regenjas, fototoestel en wandelboekje. De laatste twee laat ik helaas op de kast in Leuven liggen … zal voor de volgende keer zijn. Marc steekt meteen van wal vanaf het station en zet mij op het verkeerde been, had ik ook kunnen doen. De startzaal is nog geen kilometer ver, ik loop er dus naartoe. Begin aan de opdracht samen met Roger en de ganse groep gaat op zoek naar een splitsingsbord net voor een brug over het zeekanaal. Stond een beetje uit de richting. De gebeurtenissen van vorige zondag besprekend stappen we langs het kanaal tot de Bosch Dreeft, een maaipad. Ik laat mijn maatje gaan, stop zo af en toe om nota’s te nemen. Loop langs een natte bosrand nu en vervolgens door een dreefje van populieren. Roep mijn maatje terug, hij heeft pijlen naar links niet gezien, volgt denkelijk de voorgangers die dus ook fout zijn. Ik duik de velden bij Oksdonk in vergezelt van een pittig buitje. Eerste test voor mijn nieuwe regenjas die perfect in zijn opdracht slaagt. Wat straten en vervolgens weer door weilanden en akkers tot de eerste rustpost in De Plekpot. Het is er berendruk, de broertjes De Keyser zijn op hun gemakje, ik zie Roger doortrekken, neem zelf een korte pauze.
Hupsakee terug de akkers in, een mix van granen en groenten, prachtig gele zonnebloemen ook. Kom uit op een betonbaantje in Leest. Even verder inruilen voor een eenmanspaadje en nog meer akkers. Mechelstraatweg noemt het hier. Kom weer in de bewoonde wereld uit en volgt het kanaal richting spoorweg. Er op of er onder, ik twijfel en kies voor onder. Moet vanochtend samen met Roger niet goed bij de les geweest zijn want loop opnieuw de eerste lus ! Kort in via de 16 km route en pauzeer dus weer in De Plekpot. Louis en zijn wandelmaatjes hebben zich ook al laten vangen vandaag, we kunnen er allemaal mee lachen. Weet gelukkig dat de ‘plaats des onheils’ maar enkele honderden meter hier vandaan is en pik dus het gewenste parkoers opnieuw op. Zwerf door het centrum van Kapelle en ga dan de Meuleweg op, de akkers in. De tweede rustpost blijft wel erg lang weg. Blijkt cafeetje Bocht 10 te zijn in Ramsdonk, ik stoom door. Heb hier een extra lus voor de boeg en duik meteen het groen in. Mooie dreef platanen en even pauzeren bij enkele veulens, gescheiden per geslacht. Draai rond de zwarte metalen afrastering van kasteel Houtem tot een leuke strook onverhard tussen wei & bos. Tarmac dan tussen het mais en richting A12 bij Hof Ter Molen. Kier ne kier were langs een wilgenpad. Even op Willebroeks grondgebied en dan over onverharde paden door cultuurland. Heen of terug ? Ik kies deze keer voor terug, ben al lang genoeg op pad. Langs een rechthoekige vijver en weer die zwarte hekken tot de kerk van Ramsdonk. Laatste pauze bij Bocht 10 waar ik Karin en haar mannen ontmoet. Tijd voor Duvels genoegen.
Nog een uurtje te stappen. In Ramsdonk mag de Mariagrot niet ontbreken. Meteen erna een pittig buitje maar daar weten de IJsetrippers sinds kort raad mee, zelfs de voorzitter. Onder de spoorbaan door en het mais in. Vervolg langs open terrein met een genot van een wolkenspel tot een hoeve. De volgende dreef, weiland en ‘des cailloux’ dan. Krijg zwaar met vruchten beladen kastanjebomen cadeau. Onverhard wordt verhard fietspad onderaf de spoorbaan. Ik stoom meteen door naar het station. Beetje wisselvallige tocht gelopen vandaag, maar het is hier niet evident tekenen. Morgen vrijdag is werkdag, zaterdag nemen de treinbegeleiders een dagje vrij en zondag plan ik oude liefde Kruibeke en zijn potpolders. Tot dan.
