03.05.2020 Knooppunten Zuid-Dijleland tussen Overijse, Duisburg & Leuven
Alweer mijn achtste wandeldag door het Zuid-Dijleland, ik plan er tien te maken alvorens een andere regio op te zoeken. Op de bus naar Overijse zijn we met z’n vieren. De chauffeur en zijn Madame in een apart compartiment, een jonge deerne en ik. Madame stapt af bij Gasthuisberg en de deerne werkt blijkbaar in Huldenberg. Op de markt in Overijse wordt ik vervangen door een jonge kerel. Op pad dan maar vanaf de IJseweg 6, meteen klimmen over kasseitjes voorbij de kerk en verder door langs een oude kerkhof naar Solheide. Pfff, stevige start en de been spieren voelen nog niet goed aan. Genieten langs serristenhuis Raussens en de in huur gegeven serres. Mijn parkoerstekening gaat over in een stratenloop nog steeds klimmend naar de top van de heuvel. Een merel is het duchtig aan het uitleggen, regen op komst ? Eindelijk stuurt een kasseitje mij het groen in, met veel wit overigens van kastanje kaarsen en paardenbloemen in pluis. Ben hier onbekend tot ik plots ontdek randje Eizer te zijn en de klim langs de bosrand die we tijdens De Omloop nemen. Nogal wat MTB-ers op mijn pad, as usual op zondag. Het beetje modderig pad verlaat ik voor een brede laan tot de metalen mast en duik dan echt wel het beukenbos in. Een heel lang eind rechtdoor, zachtjes dalend door een bos van jonge beuk. Kom op een steenweg uit en volg het parallelle fietspad richting Duisburg en het Sportcentrum van Defensie. Loop gewoon door over een kasseitje dwars door hun golfterrein en neem dan de Achterstraat. Beetje saai dit ondanks de vele witte doeken ter ere van ‘de zorg’. Mis dus ook de afslag naar links maar kan na honderd meter bij een kruispunt alweer rechtsomkeer maken. Een krakkemikkig pad loodst mij rond een weide geel van de boterbloem naar een kasseitje. Blijkt het omgekeerde te zijn van wat ik twee dagen geleden fout liep. Andere richting vandaag, gewoon de steenweg volgen vanaf de kerk op het plateau tot eindelijk de akkers. Rechts in de verte de masten van Ottenburg. Het is nu genieten van onverhard in het groen, gewoon rechtdoor. Toch wel wat beweging hier van fietsers en wandelaars. Bij een boerderij een betonweg op weer hoger in het landschap met zijn prachtige vergezichten. Onderweg vraagt een deerne mij waar ze zich bevindt. Ondanks haar app lukt het haar niet. Met een stom papieren kaartje kan ik haar de richting naar Leefdaal aanwijzen. Brains in stead of computers ! Tussen de vele fietsers door en een paar stukken puur natuur kom ik uit op de rand van Leefdaal & Neerijse, hoog op het plateau. Wordt het fietspad richting Neerijse en dat zal ik geweten hebben, Vlaanderen fietsland. Ben dan ook blij onverhard te kunnen opzoeken met uitzicht links op de skyline van Leuven en rechts de masten van Ottenburg. Ik ben zowat halfweg mijn 30 kilometer. Zak stilaan in het landschap met regelmatig een bosje en/of een holle weg, de bekroning komt op het laatst met een diepliggende, groene holle kadee. Ik ontdek weer heel wat nieuwe paden, zalig toch ? Waar het vlak wordt rommelige kassei en ik sta plots in Korbeek-Dijle, laat mij telkens weer verrassen. Tot aan The Shelter en dan min of meer de Dijle volgen in Leuvense richting. Wordt nog even weggeleid van het water over een natuurstrookje achterin maar stap dan onmiskenbaar naar de autobaan en zijn tunneltje onderdoor. Op de dijk van Egenhoven is er aardig wat beweging van jong en minder jong. Ik maak het ommetje tot Residentie Groenhoven en kom er zowaar Jeannine tegen die ook haar dagelijks tochtje aan het lopen is. Eindelijk na zoveel weken nog eens een bevriend wandelaar. Even wat babbelen en ik zet koers naar … Arenberg en de Naamsepoort. Ondanks de moeizame start toch een goede dag gehad, begin conditie in de benen te krijgen … dankzij Corona, elk nadeel heb zijn voordeel.
01.05.2020 Zuid Dijleland van Oud-Heverlee over Duisburg naar Leuven
Vandaag is het Feest van de Arbeid en dus mogen er wat meer kilometertjes gewandeld worden. Ik plan een Zuid-Dijleland tocht van 36 km, kwestie van de training wat op te voeren. Treinritje van 8 minuten tot Oud-Heverlee en zowaar beginnen bij knooppunt 1. Het is fris en winderig maar zonnig als ik richting Korbeek-Dijle wandel. Net voor de dorpskom even de Dijle opwaarts volgen en dan door de weilanden waar boterbloemen de gele rol van de paardenbloemen hebben overgenomen. Een kasseitje stuurt mij een verdieping hoger, leuke holle weg. Een fazantenhaan gaat voor mij op de vlucht, zie ik er dan zo boosaardig uit ? Laat de bewoning achter mij en stap de akkers in. Het plateau wordt nooit echt vlak, de paden golven op en neer. Patat zit in de grond, granen groeien stilletjes, de velden snakken naar hemels vocht. Ik kom haast geen mens tegen, zelfs geen MTB-ers. Na de zoveelste dalende lijn sta ik plots voor een boerderij met een reeks DIXI. Hé dit ken ik, heb er al meerdere keren samen met Wim pijltjes gehangen voor de IJsetrippers. Ben dus tussen Neerijse en Loonbeek en loop in de richting van het tweede dorp. Ga er niet naartoe, in de vallei gelegen maar blijf op het plateau. Een koppel buizerds cirkelen boven mijn hoofd, in mei legt elke vogel zijn ei maar ik zal als prooi wel wat te groot zijn zeker, ze zweven weg. Stap nu langs een camping naar de volgende holle weg, half beton en met ontluikende varens. Bloeiend koolzaad zorgt voor kleur. In de verte de kerk en watertorens van Duisburg. Ganspoel noemt het hier blijkbaar en ik laat Huldenberg, Ottenburg en Eizer links liggen. Ontluikend gewas lijkt mij mais te zijn. De eerste zwaluwen zwerven over de velden. Ga een kasseitje op dat mij afzet bij een kapel haast verborgen door een gigantische boom. Tijd voor een eerste pauze na 12 kilometer. Dokker verder tot ik toch in Duisburg uitkom en de prachtige kerk nog eens kan bewonderen. Moet even verder naar links en heb twee mogelijkheden. Vermits de oude man geen app heeft Chantal & Hennie, neem ik dus de verkeerde straat. Krijg dan ook nog een kortstondig hevig buitje over me heen. Maar geen probleem, na zowat een kilometer vind ik weer een markering die mij in de juiste richting stuurt. Langs een verweerde muur met klimop naar knooppunt 43, we zijn weer ‘right on track’. Loop langs de Vossemse kant van de Tervurenvijvers en duik dan naar de paadjes langs de idyllische en groene Voer. Glashelder water maar opvallend weinig zo vroeg in het voorjaar. Een trap stuur mij weg. Passeer een prachtige witte hoeve met donjon, blijkt The Countryard School te zijn dezer dagen. Krijg een mooi achterafje cadeau, lekker groene holle weg. Een landbouwplateau maar weer op en in de verte de torens van Leuven. Daal door een holle weg weer de vlakte in en neem een pauze op een winderig bankje, heb er 21 kilometer opzitten.
Het parkoers blijft lekker op en neer golven door de akkers. Ik heb goede benen dus vind dit echt wel leuk, vooral de vele vergezichten en prachtige wolkenformaties. Kom weer bij riviertje de Voer uit. Kilometerslang genieten nu van die idyllische omgeving, verdomme wat is dit mooi. Ik passeer het centrum van Leefdaal en zijn kasteel, blijf maar doorlopen tot er plots huizen opdoemen. Moet een glibberig wegje op, gelukkig voorzien van een dik touw tot de kapel Sint-Verona, ben in Bertem. Opnieuw een parel van een holle weg naar het akkerplateau. Uitzichten over de radar van Bertem terwijl er geen vlieger te bespeuren valt en de hoogste torens van Leuven City. Nog even beton lopen en dan naar Ormenzaal duiken langs de zoveelste mooie holle weg. Tijd voor een laatste pauze in een bushokje. De laatste zes kilometer die ken ik intussen uit het hoofd. Half verhard wandelen door de Dijlevallei, hier is al weer wat meer beweging, was de ganse dag haast alleen. Onder de autobaan door en vanaf de E40 parking over de dijk van het moerassig gebied Egenhoven. Ja, ik liep uiteraard Leuven binnen langs Arenberg & de Naamsepoort, had u iets anders verwacht ?
28.04.2020 Zuid-Dijleland tussen Overijse & Leuven
We zijn met zeven op de bus van 08:00 richting Groenendaal. Zitten netjes ver uit elkaar. Vier stappen af bij Gasthuisberg en twee in Neerijse. Ik reis alleen verder tot het Stationsplein in Overijse. Ga meteen op pad langs de IJse en zijn vijvers. Krijg al een eerste portietje kasseitjes aangeboden. De eerste boterbloempjes van het seizoen ook in de berm. Duik een bosstrookje in en dan … de stevige klim naar ’t Bisdom, een grote hoeve, ik had het kunnen weten. Maar nu wordt het rustig, Langs de Grotstraat op het landbouwplateau … weg van de grot die beneden in het dal ligt. Heb het gezelschap van gevederde vriendjes, vooral kraaien en een merel die op regen fluit, want dat is voorspeld voor vandaag. Voorlopig blijft het droog en ik geniet van vergezichten. Gewassen komen stilaan tot leven, granen, maïs en patat. Een waterzonnetje komt door de nevels priemen en veldleeuwerikjes geven van katoen. Mmm, dit zint mij wel en na een moeizame start komt er tempo in de benen. Dalen richting Terlanen doe ik door de prachtige natuurweg Varrendel, langs weilanden en bosjes. De tarmac van Vossekouter loodst mij dan naar riviertje de Laan. Opvallend ondertussen hoeveel auto’s er bij elke woonst voor de deur staat, denkelijk niet of telewerken. Ik kom intussen geen mens tegen.Loop een tijdje parallel de rivier door het Rodebos en ga dan klimmen over een krakkemikkig paadje. Herinner mij dat dit sommige jaren onder water staat maar nu is het er kurkdroog. Stap Sint-Agatha-Rode binnen en moet wat huisjes kijken tot voorbij de prachtig gerestaureerde dorpskerk. Oef, eindelijk opnieuw natuur met het Grootbroek mij totaal onbekend. Heerlijk verweerde vlondertjes lopen langs menig beekje en met een koekoek die de maat slaat. Kom zowaar bij riviertje Le Nethen uit en ben voor een paar honderden meters in Waals-Brabant. Stratenloop door Sint-Joris-Weert dan tot het station. Er zitten 10 km in de kuiten en pauzeer even in een busstation.
Voorbij een druk beklant tuincentrum klim ik de bossen in middels een deels holle weg. Hier kwam ik al eerder de laatste weken. Voorbij de fraai gevlochten kunstwerken dieper het woud in met opvallend veel groene ondergroei. Daarna heerlijk dreven lopen, gewone groene en rode beuk, af en toe vergezeld van wat hemelse spetters. Loop een heel andere route langs een militair domein. Kom toch weer uit bij de paardenweiden, de lage wijngaard en het kasteel van Vaalbeek. Stap niet naar het moeras deze keer maar meteen de heuvel op. Loop langs de bosrand en wat bebouwing naar knooppunt 603. Gevonden en ik was er eergisteren echt niet veraf ! Kan opnieuw genieten van mooie dreven en moet er een buitje bij nemen. Bekend terrein nu met het Arboretum en vervolgens het Heverleebos eens in omgekeerde en dus dalende lijn. Ik kies voor knooppunt 68 beton bij het Militaire kerkhof om eens iets anders te doen. Bij de kazerne het fietspad op naar de Milsebaan, ook al in dalende lijn maar nog steeds in het groen. Maak één foutje en kies te snel voor een straat naar rechts. Zo’n 400 meter extra gelopen. Rond de vijvers van Abdij van Park en dan nog 1400 meter tot thuis. Kom net op 30 kilometer uit en ben dus tevreden. En de regen, nu ja wat ‘muggenpis’ meer niet. Nu twee dagjes op mijn eentje in Zaventem en dan ben ik weer 5 dagen vrij.
