Plots is het ‘fris aan de vis’, de zomer is voorbij, ’s morgens en ’s avonds in het donker tasten, brrr. Maar het belooft vandaag een zonnige dag te worden en dus ga ik op pad. Kom in station Mechelen Rik tegen, we kruisen elkaar. Ben op weg voor een dertiger in Ruisbroek-Sauvegarde die er maar 25 zal blijken te zijn. Ben met alles tevreden dezer dagen. Eerst een lokale lus van 8 km vanuit de toch wel drukke startzaal. Straten lopen tot het pompstation van de Vliet en dan moederziel alleen over landdijken naar … Eikevliet ! Wat loop ik deze strook graag ! De Eikse Amer, een strookje kassei, veldweg dan richting Wintam. Ooit iets meegemaakt met een familiaire kip. Er is maar één persoon meer dan ik die dit kan navertellen. Onvermijdelijk nu naar het Zeekanaal, vissers doen er het hun ding. Uitzicht op Hellegat en Boom, lijkt saai maar ligt mij wel als tussendoortje. Paar herfstige straten en de eerste etappe zit er op.
Zoals ik dat de laatste tijd wel meer doe loop ik gewoon door. Richting station nu en linea recta langs een verhakseld maisveld onderaf de Vliet die ik daarstraks bewandelde. Helaas veel beton lopen door de velden, de geur van volwassen groene selder in de neusgaten als de 25 er weer eens alleen vandoor gaat. Steegjes lopen voorbij het treinstation en samen met Nicole & Herman tot de pauze in het Familieheem. Halven dans, zij nemen pauze ik stoom door. Werk mij door ‘wegenwerken’ tot het Hof ter Zielbeek, strookje park tot de volgende betonweg in het groen. Krinkel, winkel lekker met de beek mee en loop dan linea recta de spoorbaan van Mechelen naar Sint-Niklaas. Oef, eindelijk wat zachter terrein onder de sloffen kuierend langs groenig water. Neem in het Familieheem mijn enige pauze. Clubmaatje Mieke stoomt voorbij, is zoals altijd druk in de weer. Heb hoge verwachtingen bij de laatste etappe en wordt ook beloond. Meteen naar de Mariagrot en de Bidweg van Ruisbroek en dan het natte bos van Zillebeek in. Het is maar 4 km maar wel puur genieten van ‘vettige’ graspaden langs menige beekjes. Een leuke vlonder die we delen met Chiro jeugd mag niet ontbreken. Ik stap tevreden terug naar de trein. Was de tocht die ik voor ogen had.
