Vandaag organiseren de Kleitrappers hun jaarlijkse grote tocht. Hadden wij net als vele wandelaars al een tijdje onze bedenkingen bij hun ‘woekerprijzen’, het onverwachte ontslag van parkoersmeester Jean-Marie doet mij afstand nemen. Gelukkig hebben wij een meer dan waardig alternatief met de parkoersmeester ‘van euver ’t woater’ die met Olympic Deurne in het Kempense Vorselaar organiseert. Geef toe, een merkwaardige combinatie. Het weerbericht oogt niet te best maar toch wagen we het er op om tuf-tuf tot Herentals en verder te rijden. Het is rustig in de startzaal, we zijn dan ook erg vroeg voor de slechts 30 km die we wensen te stappen vandaag.
Negeren dus de lokale lus van 12 km straal, iets wat wij vorige keer anders deden. Zetten nu gelijk koers door de straten van Guldenpad tot de eerste boszone. Noeste marathonlopers zoals Dré Janssens gaan ons voor door het bronsgroen eikenhout. Spar gaat langzaam over in beuk tot we bij kasteel Schrans Devries Grobbendonk bereiken. Moeten helaas de paraplu bovenhalen om door stille straten en een eerste keer langs de Nete de rustpost op te zoeken. Vroeger dan voorspelt deze nattigheid.
Moeten van hieraf twee lussen lopen, de eerste bijna 10 km lang. Bij nauwelijks aflatende regen doorkruisen we nogal wat straten alvorens opnieuw het groen te vinden. Worden grintpaden en achterafjes richting Vliegenzwam en Pulle. Snijden ongewild een hoekje af, een wandelaar voor ons volgend. Na de Pulse bebouwing volgt Lovenhoek en zijn fietspad langs de bosrand, tussen bos en paardenwei dus. Stappen door het landelijke Pullaard met de plu als onze beste vriend. Mogen dan weer het dichte gemengde bos in en zijn heerlijke, maar toch wel natte paadjes. Bij het Grobbendonkse kerkhof komen we het groen uit. Het is zowaar even droog. In de zaal zit Martin te pronken. Vinden elkaar ook zonder afspraken en toestanden, zegt ie glunderend.
Uiteraard trekken wij samen verder. Mogen meteen de dijk van de Kleine Nete opzoeken. Toch jammer van dat teveel aan hemels vocht. Ruilen de natuurlijke waterloop in voor het ‘menselijke’ Albertkanaal en dit tot Eisterlee. Duiken dan de volgende bosstrook in voor heerlijk Kempens wandelgenot. Veel straten komen er niet meer aan te pas tot onze laatste pauze in centrum Grobbendonk. Intussen hebben we al lang begrepen dat we het omgekeerde parkoers lopen van voor een paar jaar. Ja, waarom ook niet, goed is goed, wat de richting ook weze. Mogen zowaar bij een stralend zonnetje Grobbendonk uit wandelen. Duiken een laatste keer de Kempense bossen in, aanvankelijk met wat chalets. Bij Niemandshoek is het uit met de pret. Enkele straten loodsen ons naar de rand van de Vorselaarse kasteeldreven. We vangen er een glimp van op en … kunnen dan aan de Duvel. Waardevol alternatief voor De Kleitrappers merkt Martin op die hier voor het eerst was. Stille wenk nu de Kleitrappers op deze datum de langere afstanden vaarwel zeggen …
Het kappersbezoek beperkt ook vandaag onze actieradius. Parkeren doen we in een straat voorbij een verbodsteken. Schoonheidsfoutje van Ibis dat op onze vraag meteen wordt gecorrigeerd. Klasse hoor ! In de nog koele, vochtige en erg ruime tent bij ’t Onzent weet Francois (Aartselaar) ons te vertellen dat het parkoers bestaat uit 3 lussen. Hoort zo te zijn voor een benefiet wandeltocht.
Wij beslissen met het grotere werk van net geen 8 km van wal te steken. Duiken bij het Schemelberthof al meteen de grintpaden en akkers in. Maïs, stilaan geel rijpend graan en uiteraard groenten van de streek vormen het decor. Bij Dewolf steken we de steenweg naar Dendermonde over. Het loopt niet vlotjes, er is erg weinig zuurstof in de lucht, iets waar ik uiteraard nogal hinder van ondervind met mijn smallere ‘pijpjes’. We gaan tarmacjes lopen en fietspaden richting Breendonk. Dappere helpers brengen in een weide alles in gereedheid voor de zondagse jumping. Er volgt een tweede strook door de weidse akkers alvorens bij Hoogheide opnieuw straten aan te snijden. De lus blijft variëren tussen verhard en bebouwing enerzijds, grintpaden en groentevelden anderzijds. Vanaf de Steentjesstraat is het een boogscheut tot de tent en onze eerste pauze. Linda mist haar wekelijks soepje, als er maar koffie is ben ik al ruim tevreden.
De tweede etappe van ruim 6 km stuurt ons aanvankelijk naar Walsingen en zijn quasi permanente chalet bewoning. Groenteboeren planten machinaal winterprei. Een nattig, beetje duister achterafje loodst ons naar het tarmacje van Manege Hippos. Paarden steken nieuwsgierig de koppen naar buiten uit hun dug-out. Blijken volgens de waarschuwing zelfs aan geparkeerde auto’s te knabbelen. PK dus. Nog meer groentevelden loodsen ons naar de rand van wijk Fabiolapark in Kalfort. We keren haar meteen de rug toe. Gaan een heel mooi stukje groen lopen dat ons afzet bij de vijver van het Fort Liezele. Loze vissertjes doen er hun ding, grote gezinnen ganzen dobberen op het stille water. De lange omzwerving rond de plas zet ons af bij Hof Ten Broeck. Dan gaat het dwars door het centrum van Liezele terug naar de tent. We doen er een terrasje met een Duvelke in het gezelschap van de Gondeliers uit het Hollandse Giessendam. Ambiance verzekert als één van hun leden luidkeels verkondigd dat hij niet ‘oud’ is alleen maar ‘belegen’. Belgische gasten geloven hun oren niet, moeten even ‘schakelen’ en dan uiteraard lachen.
Vrolijk beginnen we aan de laatste etappe, over de Molenbeek naar het Liezelse centrum. De Calsterveldweg stuurt ons terug de akkers in. We kunnen ettelijke kilometers genieten van groen en onverhard langs ondermeer de Margrietstraat en zijn aanpalend maïs. Lopen randje Lippelo en een uitschieter van Lippelobos. Vervolgen onze weg aan de overkant van de steenweg langs rustige tarmacjes rondom Hof Ter Bollen en zijn enorme kasteelmuur. Dit is toch wel de mooiste etappe. Bij de Steentjesstraat pikken we terug het gezamenlijke parkoers op. Pauzeren wederom bij ’t Onzent. Het is nog te vroeg om huiswaarts te keren en dus lopen we de laatste lus een tweede keer. Zijn net op tijd terug om de Gondeliers uit te wuiven. Net als we vertrekken valt de eerste malse bui, we waren de weergeesten te vlug af vandaag.
