Hoe bar en boos de weersvoorspelling ook uitvalt, Linda laat zich niet vermurwen. We nemen de eerste bus naar ’t Stad, zomertijd of geen zomertijd. Drie premetro haltes verder staan we ‘oep de parking’ zoals de Antwerpenaars Linkeroever oneerbiedig noemen. Tien minuutjes opwarming langs onder meer paasbloemen netjes op tijd in bloei, zaal Ter Schelde ligt er wat ons betreft een beetje te verlaten bij. Groet aan wandelmaatje uit Polderstad en weg zijn wij, de 30 km aansnijdend. Een paar straten slechts loodsen ons naar een lieflijk kasseitje bij de toegang tot het Sint-Annabos. De eerste miezerige druppeltjes vallen al uit het loodgrijze zwerk en het is nog maar 08:00. Lopen moederziel alleen over laantjes met berk, platanen en populieren. Mogen even de dijk op om de ‘lichtjes van de Schelde’ te bewonderen in de nog duistere ochtend. Betreft eigenlijk grote petrochemische bedrijven aan de overkant van de stroom. Een extra breed zandpad leidt ons terug van het water weg richting flatgebouwen en de steenweg naar het Waasland. Even verder wacht de eerste rustpost bij korfbalclub Sikopi. Ook hier is het wel erg stil. Waar zijn al die wandelaars toch ? Zo bang voor de aangekondigde stortvlagen in de namiddag ?
We wandelen verder langs de rand van een immense grasvlakte die vooral dienst doet als hondenweide al geven de viervoeters en hun baasjes ook forfait vandaag. Duiken een wilde bosstrook in parallel met de Decosterlaan. Mogen vrij snel zand baggeren evenwijdig met een langgerekte plas. Gaan toeren door het half aangelegde, half wild gelaten park Middenvijver. Grassen zien nog winters wit. We toeven hier graag kuierend langs de vele plassen. Komen zo bij de Blancefloerlaan uit die ons over de expresweg richting Zwijndrecht loodst. Maar eerst nog een extra stukje natuur door ’t Rot alvorens het Vredespad op te zoeken langs jong bos en zelfs een fruitgaard. De regenval wordt intenser naarmate we Zwijndrecht en zijn tramterminus naderen. Geen pauze in De Trechter dit jaar maar wel in de iets verderop gelegen cafetaria van sporthal ’t Fortje. Hebben er 14 km opzitten, zijn dus vrijwel halfweg onze inspanning van de dag.
Hemels nat blijft ons bij tussenpozen begeleiden terwijl we voorbij station Zwijndrecht stappen, door wat wijkjes en langs achterafjes tot een spoorburg en de bedrijven van de Baarbeek. Toch weer anders dan anders deze strook parkoers. Onder de snelweg door nu recht naar het Burchts Weel. Omwille van de regen houden we het dit jaar bij een kleine omloop rond het overstromingsgebied voorzien van een prachtige kolonie exotische ganzen. Pauzeren doen we zoals elk jaar in de hondenclub. Komen er Charles tegen die zijn Linda heeft toevertrouwd aan de goede zorgen van Dirk. Geen 50 km voor hem bij dit natte weer.
Samen stappen we over de zanderige vlakte langs het asielcentrum naar de Kennedytunnel. Aan de overkant wacht het prachtige Galgenweel met machtig uitzicht over Sint-Anneke. Enkele wandelaars haken af, kiezen voor de kortste weg naar de finish, gewoon rechtdoor de steenweg volgend. Wij drieën zijn '‘die hards’ en lopen langs één zijde van de zeilvijver richting Blancefloerlaan. De parkoersmeester gunt ons nog een mooi stukje Middenvijver alvorens ons naar de rustpost Sint-Anna te loodsen. Deze 5,5 km liepen we geplaagd door een stevige, niet aflatende regenvlaag. Hadden we tot nog toe bijna geen wandelaars ontmoet, hier zit de zaal wel afgeladen vol. Dus toch nog een succesje voor de Stroboeren, denken wij dan.
Charles en zelfs de Jakke kiezen voor de kortste weg naar de eindmeet, wij weten van geen opgeven. Met z’n allen lopen we langs de magistrale stroom, genietend van het prachtige uitzicht over OLV en Boerentoren, Vleeshuis en MAS. Een fel geel geschilderde boot trekt onze aandacht. Ze blijkt Borussia Dortmund te noemen, in geel en zwart dus. De laatste 4 km lopen we weer vrijwel alleen. Voorbij de jachthaven tot de windmolen van Sint-Anneke. Dan over de plaasj, best aangenaam want het regent intussen niet meer. Zwerven een tweede keer door een strook van het Sint-Annabos, onder meer over een lieflijk kasseitje. Nog een parkje met verlaten speeltuin, een paar straten, Nog voor 15:00 bereiken we de finish en … den Duvel. Het stormt als we terug lopen naar de voetgangerstunnel, veel wind maar gelukkig geen water. Bij Sint-Jansvliet wacht bus 295 die recht naar Hemiksem rijdt. Onderweg passeren we het Kiel en pikken een paar supporters van jaren op die al stevig de titel in vierde klas gevierd hebben. Meer dan 1200 wandelaars kregen de Stroboeren vandaag op bezoek en dit ondanks het ‘pokken’ weer. Meer dan verdient overigens want dit is een knappe tocht.
Het Paasweekend belooft extra druk te worden met parkoerstaken in Terlanen en Rode, als gast aan de wandel in Hoboken en Bornem. Tot dan …
To walk or not to walk, that’s no question for us – we keep walking !
Er zijn wat nevels opgeklaard ten huize Minne en we plannen een budget zachtere wandel activiteit uit te proberen. Een kwartiertje met de bus en we bereiken Boom Markt. Stappen in de grijze, ongezellige ochtend langs die mooie Rupel richting Terhagen, 3 km stroomopwaarts. In het chalet van de Kleitrappers zijn we meteen met 6 IJsetrippers. Stormy Jakke en zijn dame, het familiaal duo Ghislaine & Lydie ook. Elkeen gaat zijn eigen afstand en tempo.
Wij kiezen voor de 22 km en zoeken meteen opnieuw de Rupeldijk op die we volgen richting Rumst en de nieuwe pronkerige flats van De Waterkant, samen met de 4 km. Duiken vervolgens weg door werkman straatjes naar puur natuur. Zachte regen vergezelt ons over kasseitjes en langs overvloedig aanwezige berk. Hier wandelen we graag ! Door poort De Beukelaer bereiken we opnieuw Terhagen en stappen terug de Rupeldijk op, stroomafwaarts nu. Weg van de dijk langs een fraaie herdenking aan vroegere baksteen tijden en dan door een tunneltje richting hockey spelende jeugd. We weten, nu gaan we genieten van die schitterende Schorre, zijn waterpartijen en houten bruggen, odes aan Tomorrowland ook. We klimmen de delta heuvel op, genieten van het magistrale, al is het dan nevelige, uitzicht en stappen bij de Sint-Catharinekerk het domein uit, recht naar onze eerste pauze bij Chiro Calimero. Hebben 8 km in de kuiten (+ 3 vanaf Boom).
Na de boterham gaat het richting oude watertoren van Kleine Steylen. Gras- en grondpaden liggen er vettig bij. De Hazeweg loodst ons richting Schensbossen en zijn bamboe plantage. Beton lopen nu tot de voetbalkantine van SK Reet, nauwelijks drie kwartier verder. Een grindpad loodst ons nu door weiland en dan volgt tarmac. Langs woonwijk Wilgenveld en door de open weilanden van Schranshoeve, parallel de E19 snelweg. Pas bij wijk Beekvelden komt er terug variatie op het menu dankzij het Park Astrid. Dan moeten we terug achterliggende fietspaden op voorbij de kerk van Reet. De Schorre snijden we terug aan langs het Kleibrekerspad, breed en dalend de nog actieve klei ontginning volgend. Prachtige natuur verderop met grindpaden en berk, een visput en een schitterende open plek, zanderig. Een laatste pad loodst ons voorbij een langgerekte plas met uitdijende rietvelden, prachtig stuk natuur. De finish is nabij.
Even bijpraten met Ghislaine & Lydie, het is tijd om de terugweg aan te vatten. Bij laag water nu stroomafwaarts de Rupel vlgend tot Boom waar de bus binnen de minuut vertrekt. Zijn verdorie omstreeks 16:30 thuis en hebben toch 28 km in de benen. Hielden het daarbij overwegend droog, een meevaller dus deze toch wel gure dag.
