Vijf minuutjes overstaptijd in station Bruxelles-Luxembourg, het lukt mij wonderwel. Twee uur sporen vandaag tot de Maasvallei, wil mezelf eens evalueren tijdens een tocht met pit. Parcours Commun vanaf het aftandse stationnetje van Godinne, net als gisteren dus maar nu over slechts 400 meter wordt de ‘retour’ mijn ‘aller’. Passeer een kasteeltje en pik mijn kaartje op, geen plannetje vandaag. Op pad dan recht naar de statige Maas met uitzicht op een stevige heuvel en communicatietoren. Opwarmertje langs het water, voorbij kerk en kasteel op weg naar het steviger werk. Klimmetje om uit het dorp te geraken gevolgd door vals plat, makkelijk denk ik dan. Mis poes, zodra we van het tarmac verlost zijn nemen de percentjes toe. Het tempo in de groep stokt, het zweet loopt midden november van mijn verdoemenis. Maar ik zit lekker in het tempo, strookje vlak en dan weer hemelwaarts. Plots onrust, waarom zie ik alleen pijlen voor de 5 km ? Snap al snel dat er iets niet klopt, mede-wandelaars sturen mij terug. Het wordt echt potig nu, afwisselend redelijk technische klimmetjes en strookjes vlak er lijkt geen eind aan te komen. Bij de Chêne à Limage, een parel van een eikenboom gaat de 10 km weg. We zijn helemaal boven op de berg en dus mag ik zakken. Breed pad bezaaid met keien, joggers dartelen mij voorbij, zowel dametjes als heren, chapeau voor de prestatie. De 20 km draait weg in een dorp, Mont-Godinne, helemaal het dal in. Kom uit bij het ziekenhuis dat ik ken uit een prille werkervaring. Opnieuw klimmen dan maar, door akkers en velden met een padrand van weelderige bramen. Stond er niet 540 hoogtemeters bij de inschrijftafel, ik merk het wel ! Letterlijk uitwaaien op een plateau nu, lekker vlak hoog in de paysage met prachtige vergezichten. Loop opnieuw Mont-Godinne binnen en doe een paar straatjes. Bij het dorpskerkhof is het opnieuw raak, what goes up will come down. Rotspad en dus rot stappen over een hele afstand. De 20 km komt uit bij de Ferme de Venatte en gaat dan tarmacsgewijs stevig dalen naar het volgende dorp zijnde Bauche. Helaas moet de regenjas aan en dit tot de finish. Passeer een paar riviertjes zijnde de Rau de Crupet en zowaar de Bocq. Klimmen maar weer langs bos en bosrand, terrain accidenté par des rochers. Plaine du Moulin on top laat mij een prachtige foto maken, ben verdomme in Evrehailles, beroemd en berucht bij de wandelaars. Stratenloop nu door Jauviat om tot het hoogste punt van de streek te geraken. Het bos in dan zachtjes tot stevig dalend met het gele en bruine blad onder de noppen van de wandelschoenen. Kom in centrum Yvoir uit en wandel verder tussen spoor en rots. De Rocher de Fidevoye wordt beklommen door dappere Ollanders. Ook ik mag nog een laatste keer klimmen, erg technisch en steil, met een klein hartje dus maar ik breng het er goed van af. Eerst van boom tot boom, hoger via trapleuning en zowaar een stevig touw. Weet niet hoe ‘korte pootjes’ hier over de rotsen klauteren ! Eindelijk toch uitbollen. Paar straten en dan een dreefje van zich blootgevende platanen. Pittig tussen de huizen door zakken tot de Maas en het station van Godinne. Ben in tegenstelling tot gisteren exact één minuut voor de trein op het perron. Mijmer na over een toch wel echt leuke tocht, ik deed er lang over maar heb genoten. Volgend weekend denkelijk stappen vanuit Giesbaarge, het plannetje van Chris bevat al zeker één club waar ik absoluut eens langs wil.
De weersvoorspelling is bar en boos, zou Martin zeggen. Toch blijf ik niet tussen mijn vier muren, heb een treinreisje van een uurtje voor de boeg. Bij het perron van Bokrijk meteen wandelpijlen ‘terug’ van de Heikneuters. Wordt voor mij dus de ‘heen‘ van hun wandeltocht. Heerlijk flaneren door het kleurrijke bos, linea recta en wordt afgezet bij de immense schoolgebouwen waar de startzaal is gevestigd. Eerste babbel met Marina & Rene, wij zullen vandaag uiteenlopende prioriteiten hebben. Op pad voor een kleine 22 km. Roger wijst er mij op dat ik steeds over herfstig koolzaad spreek waar het in feite de gele mosterdplant is, waarvan acte. Stappen dus maar, aanvankelijk door een villawijk verscholen in het geel/groen van het seizoen. Het is drukkend warm, gevolg van de regen van deze ochtend alhoewel het nu droog is. Mijn zuurstofopname is niet ideaal, moet mijn tempo aanpassen als ik richting … station van Bokrijk stap en even verder het gelijknamige domein in mag. Dokkerend over kasseitjes vergaap ik mij aan oude gebouwen uit Haspengouw en De Vlaanders, inclusief een stemmig kerkje met oude grafstenen. Passeer een paar leeggelopen vennen en stap dan letterlijk ‘onder water’ richting bossen. Langs een gracht nu over een eenman pad en dan door de droogstaande bedding. De eerste hemelse druppels trotserend loop ik richting Wiekstraat, lang recht pad afgezoomd door glimmende berk naar de rustpost. Vele bekenden hier, Rudy & Sylveer, Jacqueline en Josée. Deze laatste goedlachse Limburgse heb ik zeker al vijf jaar niet meer ontmoet, leuk weerzien dus.
Terug op pad, Roger en zijn madame achterna. Bosrand en dan op de grens van Zonhoven & Genk een eerste zanderig klimmetje langs spar. Onze gastheer trekt de heide in. Onder de voetzolen zand & keien, uitzicht op rustende heide, berk in het gele blad en ‘maple leaf’ rood kleurend. Een heus natuurlijk spektakel. Puur genieten kilometers aan een stuk, zeker als hij ons naar het hoogste punt van de omgeving loodst en een magistraal uitzicht gunt. Het lekker golvend parcours is echt wel mijn ding, de zalige stilte ook. Er komt uiteraard een einde aan, en een stevige regenbui begeleid mij door een woonwijk tot Ter Heide, mijn tweede en identieke rustpost. Blijf er redelijk lang hangen babbelend met vooral Rene en Rudy. Oeps wordt nipt voor de trein !
Steek een tandje bij, de regen is intussen opgehouden. Strookje bos, strookje steenweg, strookje fietspad in Het Wik. Haast zelfde parkoers als De Rakkers enkele weken geleden. Mooie passage met rosse varens en beukenblad langs een diepliggende beek. Het volgende fietspad dan en terug naar puur natuur. Gele varens nu, wat later in hun winterse verkleuring. Kom één minuut te laat voor de trein. Babbel dan maar met Jef (Balen) en een laatste keer met Marina & Rene. Moet een uur wachten op de volgende trein … die afgelast wordt ! Gelukkig ben ik in gastvrij Limburg, er komt een vervangtrein tussen Hasselt & Genk. Wordt netjes naast de Blankenberge afgezet in de Limburgse hoofdstad, einde goed al goed. Heb genoten van een schitterende tocht vandaag en enkele leuke babbels. Morgen plan ik Adeps in Godinne.
