Al de 15de en toch nog maar mijn tweede wandeltocht deze maand. Ook op het werk dus ‘hoe ouder, hoe zotter’. Onbekend terrein voor mij trouwens al beweert Linda dat we er ooit al eens te gast waren. Ik begin blijkbaar aan hersenverkalking te lijden. Niet getreurd, busje komt zo en zet ons af bij de Carrefour in Schilde, het is nog stikdonker. Ook in de startzaal trouwens te gast bij het lokale atheneum. De 30 km bestaat uit een lus van 10 km, imperatief eerste te wandelen op vraag van onze gastheren, en vervolgens dus 20 km met rustpost in Oelegem.
We stappen langs de kerk met merkwaardige platte toren en doen dan wat je hoort te doen in Schilde, villaatjes kijken. Waar we even op grondgebied Ranst komen is de bebouwing volkser. Goorstraatsevelden blijkt een privé doorgang te zijn bij een houten B & b. Weg bebouwing ook meteen, eerste wat onverzorgde groenten akkers en dan onze eerste bosstrook van de dag, het bruine knisperende blad onder de voetzolen. De parkoersmeester kiest voor oneffen, we huppelen op en af kleine duintjes en wandelen verder langs een gracht. Stappen zowaar langs heidevelden en vervolgens door sparrenbos. De kerktoren komt weer inzicht, de dorpsbakker doet gouden zondagse zaken, we hebben de eerste job er op zitten.
Trekken ons terug op gang langs de Bellevuedreef, ooit met dubbele bomenrij en leidend langs pronkerige landhuizen. Duiken een beukenbos in dat ons zal afzetten bij een kanaal ter hoogte van Water-Link Oelegem. Er valt niks meer te beleven, een eerder saaie afwisseling van de kanaaldijk en woonwijken van recente signatuur. Zelfs de Oelegemse windmolen uit 1845 breekt de sleur niet. Ook Annie & Willie vonden dit niet leuk. We hopen op beter in de overvolle rustpost Oelegem.
De lokale lus begint aarzelend met kerkwegels en een witte wijk. Vrieselhof brengt daar gelukkig gauw verandering in. De parkoersmeester laat ons haast eindeloos zwerven over de paden van het jonge, wilde bos en zijn vele grachten. Ja, we zijn opnieuw vriendjes ! Oude boomresten zijn prachtig bewerkt tot geestelijke figuren, een heuse meerwaarde aan de omgeving. Een extraatje loodst ons voorbij het Stalteater (je moet het maar bedenken) en een deel van de antitank grachten. Voldaan keren we langs een in aanbouw zijnde wijk en langs de toepasselijke Binnenweg terug naar de nog steeds beren drukke rustpost in Oelegem. Hebben nog een uurtje wandelen voor de boeg.
Liet de stormwind ons tot nog toe met rust, we gaan nu vol aan de bak. Wind op kop terwijl wij een akker rondden. Zoeken opnieuw bosrijk gebied op langs de zoveelste gracht vandaag en de ruïne van Hof Ten Broucke. Zwerven heerlijk door het Pioniersbos en De Pont, langs statige beuken en een vijver bij wat op een fort lijkt. Brug afgesloten, geen probleem voor Guido en gezellen. Ze improviseren een pad dat er lekker modderrijk bijligt, wij vinden dit leuk ! We eindigen waar het begon, bij de statige landhuizen. Hoog tijd voor koning Duvel en het begroeten van vele bekenden. Zelfs een vuurrood koppetje duwt de schoolpoort open … Lucien bezoekt zijn buur uit Bazel. Diane en Rudy schuiven aan voor een gezellige babbel. Bieden ons gastvrij een ritje aan tot voor de deur in Heimisse. Schatten van mensen zijn zij ! Olympic leverde weer een leuke tocht af vandaag, die ene mindere strook waren we allen rap vergeten. Het verdere goede nieuws is dat zij volgende zomer vanuit Hoboken organiseren. Daar kijken wij echt naar uit want kennen de enorme mogelijkheden van de omgeving. Men zegge het voort …
Mijn laatste wandeltocht dateert intussen al van 25 Oktober. Elke dag sindsdien was een werkdag, het als kleine garnaal proberen opvangen van wanbeleid. Maar we leven op hoop, er is beterschap beloofd. Ik twijfel voor vandaag maar Linda geeft mij een duwtje, een wandeldag in Olen zal mijn gepijnigde hersenen heus wel deugd doen. We hebben er bij het bereiken van de startlocatie al bijna 10 km stappen opzitten. De klassieke 3,5 ‘midden in de nacht’ tot het Schoonselhof en 6 km van station Olen tot Domein Teunenberg. Ik heb zo mijn plannetje voor het vervolg.
Korte babbel met Paul ‘de pakkeman’ en ‘lange’ Jan, we gaan op pad. Heerlijk zwerven door het bosrijke, ex-militaire domein. Merkwaardig toch hoe groen in het blad vele bomen er nog bij staan. Halfopen terrein bij de Bijlevennen richting Oevel dan en huisjes kijken langs Moleneinde. Het Albertkanaal wordt overspannen door een nieuwe, hogere brug, onze tweede en laatste passage voor vandaag. Langs Boskant stappen we tot de kantine van ‘wijlen ?’ SK Hezewijk en de eerste pauze na een uurtje lopen. Heel klassiek parkoers.
Even dollen met ‘de Jakke’ en dan op pad voor de eerste lokale lus van net geen 10 km. Trekken het bosje in achter de voetbalvelden en vervolgen onze weg door halfopen Kempisch terrein. Koolzaad in de bloei strooit met zijn typische geur. Her en der waden we door knisperend blad, schoorvoetend om toch maar niet te struikelen. De Wilskes stomen voorbij, geen tempo naar onze bek. Door een stoppelveld (maïs) bereiken we de spoorbaan die we een eindje mogen volgen. Vervolgens loodst de Gestelstraat ons Achter-Olen, één van de deelgemeentes net als OLV en Sint-Jozef. Even sparrenbos als we door het Ukkepaadje wandelen en dan een stille wijk tot het Bulepad en zijn nu toch kale wilgen. Einde oefening en plaatsje zoeken in een ‘full house’ om de innerlijke mens te versterken. Leuke etappe overigens.
Het tweede rondje loodst ons langs café ’t Oud Zot en de straten van Weier tot de spoorbaan. Brede zandpaden, helaas maar voor even. Tarmac dan, langs verdroogd maïs, Goorkens en Gerhagen. Het klassieke weidepaadje van de Verbrande Kant brengt soelaas. We krijgen nog wat bosjes cadeau, spar overgaand in loof, met gemarkeerde bomen te koop als brandhout. Dwars door het Olense Shopping Center dan en terug Boskant opzoeken tot de rust in Hezewijk.
Kunnen er gezellig bijkletsen met Geertrui & Jan, wij het Duvelke binnen hand- en mondbereik. Onze Waaslandse maatjes moeten nog terug naar Teunenberg langs het Albertkanaal, wij hebben slechts 3 km meer voor de boeg tot station Olen. Leuke tocht zoals elk jaar en ik verteer ze blijkbaar goed na meer dan twee weken gedwongen pauze. Zaterdag zal helaas weer een werkdag worden maar zondag plannen we Schilde bij Guido en zijn maatjes.
