Makkelijk reizen vandaag, over Antwerpen-Centraal en Heist-op-den-Berg naar Itegem. Onze bus wordt op een smalle weg opgehouden door twee leden van Berchlaer die bewust midden de rijbaan gaan lopen en daarbij niet mis te verstane gebaren maken. De chauffeuse blijft rustig en vriendelijk maar is duidelijk in haar commentaar over wandelaars. Ze heeft gelijk, de houding van deze twee hooligans was echt onaanvaardbaar!
Wij nemen en paar dames uit Wilrijk en zowaar Gent op sleeptouw tot de startzaal. Het is er behoorlijk druk. Inschrijven en weg wezen langs binnendoortjes om het dorp uit te geraken. Een krakkemikkig pad tussen twee rijen pinnekesdraad, een donker bosje, Willy serveert een eerste keer puur natuur richting Hallaar. Hij stuurt de langere afstanden weg dor een bepaald vettige bosstrook, we krijgen waar voor ons geld. Een smal kronkelpad loodst ons naar ’t water. Flaneren over de groene dijk van de bruine Grote Nete, wij zijn absoluut fan ! Weg van het water bij een toekomstige veerpont en door bloeiend gras en pas gemaaide paden gaat het richting rust in Ter Kerselaere. Uitstekende eerste 8 km daar zijn alle maatjes het over eens.
Na de koffie meteen terug puur natuur met De Averegten. Heerlijk wandelen door het groen en langs vele varens. Splitsingen ook want onze gastheer houdt graag de aandacht gaande. Bij een heen-en-weertje waarschuwt P.B., er komt wat leuks ! We lopen door halfopen terrein naar de Spekstraat. Wat hemels gedruppel en dan in de file over een smal paadje rond een plas. Letterlijk door het maïs en ‘te griest d’uit veld’ zoals een Tiense dame opmerkt. Willy op zijn best meteen. Houten balken doen dienst als pad en voeren ons door een metershoog rietveld. Wie doet het hem na ! Uitbollen tot een voetbalkantine en terrasje doen met de uitlaten maatjes. Sfeer mannekes !
We verlaten Jacqueline & Jefke voor een lokale lus. Wat straatjes lopen rondom de spoorbaan en de Kapellelei. Gewoon landelijk parkoers verhard & onverhard. Terug de spoorweg over dan bij de ‘ting-ting-ting’. Het feest begint weer bij Isschot. Krakkemikkige paden, loopplanken, hoog gras en ons rietveld van daarstraks. Willy alweer op zijn best !
Laatste pauze bij de voetbal en dan letterlijk door de wei tot bij de heen-en-weer van P.B. daarstraks. Rustige zanderige paden door de akkers tot de splitsing van de 30 km. ‘te griest’ op zijn best dan. Hotsend botsend tussen twee rijen pinnekesdraad en door het hoge gras tot een maïsveld. Trage weg, zegt Willy en we ronden door de boer zijnen akker bij Ezenhoek. Rustig uitlopen dan richting bebouwing en een terrasje met het gezinnetje van Chriske Haezenbosch.
Er zijn zo van die tochten en van die parkoersmeesters. Gilbert in het Heuvelland, Leo en Adje bij de Nedergrens, Willy rondom Heist, zelfs Eddy Broos gaf mee van … dit moet je meegemaakt hebben. Grootste onderscheiding Willy minder geven we niet aan hetgeen jij hier vandaag weer presteerde!!
Was plan A de Rode Stappers Olen, de reisweg er naartoe was mij te omslachtig. Ik ben te moe de laatste tijd en kies voor een makkie met bussen 290 & 252 tot de kerk van Branst. Kadee ligt ons ook wel de laatste tijd.
We kiezen snel voor natuur, tarmacjes lopen op dijken kunnen we straks nog. Het is heerlijk wandelen door het hoge gras onderaf de Schelde, langs poeltjes en schapenkudden, vakkundig meterhoge distels ontwijkend. Dan toch het tarmacje uiteraard dat we delen met wielerterroristen. Na vijf kilometer pauzeren we in de Zilverreiger, leuk terras in de Bornemse Weert.
Langs ’t veerhuis vervolgen we onze weg. Lopen langs de Oude Schelde-arm, nu een vissersparadijs en met welig tierende waterlelies. Volgen dan een maaipad langs een tarmacje tot het kasteel van Marnix en pikken opnieuw de Oude Schelde op. Bij de Sasstraat zit ons aller Herman op de stoep te pauzeren. De Mesa is zijn favoriete onderwerp. Wij stomen door richting Temsebrug en de rijksweg. Voorbij het oude sas gaan we de klinkerweg op omgekeerd van de Doto tot Vitsdam. Onder en over de spoorbanen en dan naar de tuin van Sinte-Vadde, onze tweede pauze.
We zijn er halverwege de tocht. Een paar wandelaars passeren er voor de tweede keer. Hebben pijlen fout gelezen bij Temsebrug. Wandelen is soms ook nadenken ! Wij weer op pad bij hemels gedruppel langs een gracht met ontluikende gele plomp. Duiken een ruw pad in langs weilanden en maïs tot Reek en zijn landhuizen. Stappen naar Buitenland. Even verder lijkt de weg ondergesneeuwd van pluis, elk seizoen zijn plezier. Onder Temsebrug door en dan langs het heikele punt zoals zojuist beschreven. Wij hebben parkoerskennis en lopen onderdijks langs graanakkers tot Groenendijk. Een laatste pauze onder de parasols bij Zilverreiger volgt.
Voorbij het kerkje van Weert lopen we een graspad en dan het onverhard langs weilanden van de Appeldijkstraat. Stappen door halfopen terrein en het Reeënpad in nattig bos tot het kasseitje van domein Appeldijk. Pauzeren doen we niet meer, stappen gelijk door over een fietspad naar de laatste groene zone. Heerlijk wandelen door de bosrijke omgeving van Branst tot de Lourdeskapel. Een laatste strookje zand en den Duvel wordt aangesproken. Simpele, leuke tocht toch weer van Kadee.
