Ja, wij zijn chauvinistisch, er gaat niets boven de tochten van onze buren wsv Schelle. Het is een uurtje wandelen van het echtelijk dak tot de startschool in de Nielse Wirixstraat. Onderweg stellen we vast hoe snel onze omgeving verandert en zeker de aanwezigheid van de kleine zelfstandigen. Het gaat niet goed met commercieel Vlaanderen, wij stellen het de visu vast. Bij de koffie mogen we onze eigenste clubmakkers op busreis verwelkomen alsmede 4op1rij Zedelgem onder leiding van Wim. Voor ons een gezellig onderonsje meteen.
Toch stappen we onder ons tweetjes bij een stralende herfstdag en aangename temperatuur. Meteen feest en we verwachten niet anders van deze parkoersmeester. Langs de boer en dan het Niels Broek in. Drassig maar net niet te vettig onderaf de Rupel. Een strookje dijk om zicht te hebben op het parkoers waar Sven dinsdag zijn duivels kan ontbinden, dan terug onderaf in het groen. Klassiek ook door het park van het Nielse rusthuis, waar Linda zowaar haar eerste schreeuw liet. Dan over de grote, nog rustende kermis, de jaarmarkt dat is morgen pas. Terug naar het water nu, langs CBR betoncentrale, Kim’s place ook en een leuk biezenhoekje. Pauzeren doen we dit jaar in De Cirkel, onder de donkere kerktoren van ’t Hellegat.
De lus voor de langere afstanden oogt aanvankelijk mooi groen tot bedrijvenzone Krekelenberg. We hebben het even moeilijk met de strook langs werkman huisjes tot station Boom en dan weer terug tot scheepswerf Belgica. Op de Rupeldijk passeren we leegstand van bedrijvenunits, Noeveren eigenlijk. Dan duiken we een echte ruïne van een steenbakkerij binnen, ruw en magistraal. Vervolgen met het museum ’t Geleeg, uniek zicht op hetgeen hier vroeger het leven van de werkmens moet geweest zijn. Stukje Noeveren nog en we kunnen weer rusten in ’t Hellegat. Heerlijk nagenieten ook van het gebodene eigen aan de Rupelstreek.
De terugkeer naar Niel wordt een feest en dat wisten we op voorhand. Gaan dwalen door die onvolprezen Walenhoek. Aanvankelijk bosrijk met glimmende witte berk. Dan langs de vele zonovergoten vijvers, puur natuur langs rietkragen en heerlijke bosjes. Feestelijk is dit ! Bij de visvijvers verlaten we het prachtige domein. Lopen langs de sporthal en ons onbekende achterafjes door het Nielse tot de rustpost. Wat is onze parkoersmeester weer bevlogen vandaag !
De 28 km heeft nog een lusje te goed. We stappen voorbij d’Aa Statie en langs de spoorbaan. Dan langs wat huizen, een bomenkwekerij en wat weilanden. Het is moeilijk ‘weg’ geraken in de omgeving van de Pierstraat. Er werd ons wat beloofd en er wordt woord gehouden. Duiken bij een vijver het wilde groen in. Wordt een pittige omzwerving van ruim 1500 meter. Linda pikt een stok op, ze lijkt wel een pelgrim. Is ook wel nodig om deze pittige, niet te technische en oh zo mooie wulpse strook te temmen. Geweldig wat onze gastheer hier weer als nieuwigheid uit zijn mouw schudt. Samen met een maatje uit Polderstad lopen we de laatste loodjes tot de rustpost. Langs de spoorbaan ja, maar door het groen waar het kan. We genieten van een drankje bij Jef ‘sneuss’ en zijn dame. Tof dat zij er ook weer bij is na een tijdje van weerbarstige knoken.
Nog 3 km hebben we te goed maar in Schelle houden ze van pit. We mogen nog ettelijke honderden meters dokkeren over een verlaten spoorbaan, stappen langs de Boerenkrijg kapel. Die Duvelkes, die hebben we toch echt wel verdiend ! We wuiven Zedelgem en Tournai uit, keren dra per 2pk terug de ‘berg’ op naar Heimisse. Het was prachtig mannekes … tot in februari …in Heimisse !
Enkele keren per jaar bekruipt mij die ‘goesting’, wil in Zeeland gaan wandelen. Weet dat de parkoersen en het landschap er niet altijd ‘super’ zijn maar toch waai ik er graag uit. Startplaats Domburg weet ook Linda te bekoren en we halen de auto dus nog eens van stal. Volgen een vlotte tarmac van Middelburg-Oost tot de kustgemeente en moeten daar even advies vragen aan wandelaars die reeds op stap zijn. Parkeerruimtes blijken gratis vanaf 01 November, hebben wij even mazzel. Startlocatie Tramzicht kennen we als rustplaats van Vlissingse tochten, leuk cafeetje overigens.
Het parkoers van de 30 km bestaat uit een korte en een lange etappe. We lopen netjes aan de hand van de parkoersbouwer eerst de lus van 7 km. Het weer is zuur, winderig maar wel zonnig. We komen de frisse ochtend vast wel door. Schelpenpaadjes achteraf loodsen ons voorbij een bosje naar zee. We mogen een golvend tegelpad op met fraai uitzicht over de Noordzee, heerlijk ! Zakken af naar het achterland bij een golfterrein. Lopen door een ruim bungalowpark met nogal wat Belgische gasten. Langs grachten stappen we naar de Schansstraat en de polder. Het volgende schelpenpad en de volgende gracht dienen zich aan. We koersen terug naar de Zeeuwse bebouwing en de startlocatie voor het volgende koffietje. Leuk lusje dit.
Beginnen de lange etappe al snel met foutlopen, verkeerd geïnterpreteerde pijl. Hervatten langs de juiste kant van een kerkhof en wat straatjes tot het gemeentehuis. Gaan dan een ellenlang fietspad op, recht de polder in. Merken niets van de plaats waar de 10 km ons zou verlaten, lopen gewoon door tot de volgende markering bij Aagtekerke. Een klinkerpad loodst ons voorbij een monument 1943 herdenkend. Koolzaad zorgt voor wat kleur in het verder doodse landschap. Via Kalfhoek gaat het naar Oostkapelle waar een strookje natuur ons afzet bij de lokale voetballerij en hun kantine. Kunnen we effe bijtanken.
Hebben een lus van 10 km voor de boeg die meteen fout begint. Wederom interpreteren we de markeringen niet letterlijk genoeg. Twee heren die van de lus afkomen wensen ons veel geluk, zijn duidelijk fout gelopen en dit meer dan één keer. Een gewaarschuwde Belg is er twee waard, we gaan er voor ! Lopen door het dorp en vervolgen onze weg over een slingerend fietspad. Dan een tijd niks meer, zelfs niet op kruisingen van fietspaden. We lopen koppig rechtdoor tot het volgende naambord. Bij de Zwanenburgseweg wijst de pijl naar links en de tekst naar rechts. Vrouwtje met honden brengt soelaas. De gezochte Oostkapelseweg ligt links. Met knikkende knietjes lopen we een kilometer of zo pijlloos verder tot … de volgende markering. Wat zijn we toch goed vandaag ! We gaan eenzaam en eindeloos polderen langs Lepelweg e.a. tot een hoeve. Moeten over zijn erf en dan dwars door een weiland. We kiezen voor het foute weiland en lopen op het gevoel naar waar ‘Green & White’ zou moeten liggen. Tja, feilloos weer hé ! Langs de Noordweg gaat het nu vlot en op het gevoel tot de voetbalkantine. We deden twee uur over de afstand, zijn niet eens verbaasd.
De voetballers tanken na de wedstrijd calorieën bij dankzij Heineken. Wij houden het bij een colaatje en vatten de laatste etappe aan. Eerst wat villa’s maar dra door de duinenbossen. Heerlijk flaneren is het in het groen al delen we ons pad met nogal wat fietsers. Markeringen zoeken we niet echt meer. Toch vinden we er nog eentje die ons de duinen en zijn brede zandpaden op stuurt. Beetje pit voor de kuiten, prachtige vergezichten over het water bij ondergaande zon, dit is toch weer genieten. In Domburg doorkruisen we de wandel- en winkelstraat met terrasjes goed bezet. Dan wenkt de finish, we zijn er haast alleen. Kunnen rustig genieten van ons Duvelke of Triple d’Anvers tot het donker wordt. Tijd om terug naar huis te rijden, we hebben ons Zeeuws tripje met zijn beperkingen weer eens gehad.
