Non je ne regrette rien (Edith Piaf) een passender afscheid konden we niet nemen van de immer vrolijke levensgenieter die Jan was. Hij is net geen 90 jaar geworden, de IJsetrippers zijn aangeslagen door zijn onverwachte vertrek en zijn dan ook talrijk aanwezig bij zijn uitwuiven. Dag ‘pa’ het gaat je goed waar je ook bent.
Vandaag dus terug aan de orde van de dag, een zondagse wandeling. Met Jacqueline, Rudy en Sylveer in Leuven op bus 284, ritje van een halfuur tot de kerk van Haacht. Heb 30 kilometer op het programma staan. De eerste 3,7 zijn er om gauw te vergeten. Langs de Kleine Appel een zinloze stratenloop. Krijgen bij de eerste stop drie aardbeien in een … ijshoorntje aangeboden door CM, origineel. De vruchten smaken lekker fris en ik loop door. Eindelijk onverhard in halfopen landschap met ontluikend mais. Trek het Haachtse Broek in. Heerlijk zwerven kilometers lang door een wilde en natte natuur. Vlonders hebben in deze droge streken geen nut meer, maar geven een extra cachet aan de wandeling. Wat is dit een prachtig omgeving ! Verlaat het wulpse groen en ruil het in voor Molenspoor, een brede veldweg. Hop den IJzeren Weg over en dan immer gerade aus over een tarmacje langs weilanden tot de vaart Leuven – Mechelen. Bij de Kruineikebrug weg van het water en langs het Ursulinenklooster naar de rustpost waar Jeannine mee de dienst uitmaakt. Mooie etappe gelopen onder een stralend zonnetje en nu even bijpraten met Marc (Wezemaal).
Op pad dan voor een lus van 8,5 km. Tarmac lopen door de akkers, granen, tarwe nog donker groen, gerst al kleurend en prille bieten. Plukken margrietjes in de bermkant. Stap op de grens met Herent, grote grijze vogels zakken brommend uit de lucht. Krijg het gezelschap van Willy (Ivas) en we bespreken de tocht van volgende zondag, krijg meteen een leuke tip. Zuiddijk langs de vaart en vervolgens bos en wei. Mijn maat gaat er vandoor, hij is te snel voor mij. Op mijn gemakje loop ik langs het Potloodbos terug naar de Engelenburcht en de Ursulinen. Niet echt spectaculair deze etappe.
De laatste 10 kilometer dan. Langs de mooie kerk van Tildonk en vervolgens eindeloos de vaart volgend. Het is intussen drukkend geworden en ik kan daar geen weg mee. Meerdere wandelaars lopen mij voorbij, mijn tempo stokt. Ben blij bij de Hollestraat langs bos & wei te mogen lopen, is al wat klimatologisch aangenamer. Bij Heike de spoorweg over en vervolgens over een fietspad in het groen. Bij het gemeentepark haal ik R & S in, even verder de laatste rustpost, die tevens de eerste was. Is niet mijn gewoonte te stoppen op drie kilometer van ‘de meet’ maar vandaag dus wel. Duveltje drinken, santé ‘pa’ ! Duik nog eens het wilde groen in en zwerf vervolgens over paden door akkerland met een mix van boterbloemen en madeliefjes in de bermen. Ben netjes op tijd voor de bus naar Leuven die op zondag slechts om de twee uur rijdt. Hetzelfde viertal van deze ochtend zet de terugreis in. Kijk met gemengde gevoelens terug op deze tocht, een frisse neus was het trouwens ook niet …