Was de planning zaterdag in Dilbeek te wandelen voor de eersteling van de Trekplosters, het vele werk voor BNLW besliste er anders over. Krijg de laatste tijd heel wat Chronolive files binnen van vooral Luikse clubs, leuk maar er kruipt tijd in de verwerking. Twijfel erg lang over mijn tocht van vandaag. Vier kilometer van mijn deur in Kessel-Lo of Adeps in Ottignies. Kies voor het onbekende een treinreisje van drie kwartier ver. Vanaf het station trappekes op en tegendraads het parkoers tot de startschool. Het is er berendruk, veel jonge mensen met kinderen, de schoolgemeenschap is dan ook organisator. Zoals dikwijls bij Adeps een prachtige catering, ik laat mij een heerlijk broodje ‘americain et crudités’ smaken. Zie ook dat de lokale biertjes om 10:00 al vlotjes de keelgaten ingaan. Op pad voor 20 kilometer. Verslik mij al meteen in een dubbele linkse bocht, verward door de meute. Stap in een grote groep van gehucht Petit-Ry naar Bison. Stratenloop dit begin en steeds weer op en neer, pittig parkoers. Ben blij mijn winterjas aangetrokken te hebben, het is fris en heeft vannacht blijkbaar gevroren. Pittige klim langs een spoorwegmuur en een eerste bosstrook. Terug naar af dan in Pinchart en lekker vlak lopen langs de gelijknamige beek. Puur natuur dus en vervolgens akkers en een eerste strookje kassei. We gaan weer klimmen tot een plateau met schitterend vergezicht. Bij een bietenveld gaan de langere afstanden hun eigen gang, ben plots alleen. Stap door de velden naar grondgebied Ceroux. Wordt een afwisseling van kasseitjes en graspaden. Af en toe steekt een jogger mij voorbij, voor de rest geniet ik op mijn eentje van het prachtige weer en landschap. In het dorp gaat de 20 km er alleen vandoor. Ik blijf op het plateau lopen, over kasseitjes en onverhard tot in Bousval. Heb er 11 km opzitten. Het parkoers wordt opnieuw golvend en kan genieten van enkele prachtige landhuizen. Neem een korte pauze op een bankje in de zon. Ben conditioneel niet zo sterk, wandel te weinig de laatste maanden. Loop door een vallei in gehucht Limauges (Court-Saint-Etienne). Pittig klimmetje en nog meer huisjes kijken. Op en neer blijft de reis gaan door een prachtige holle weg die Chemin de Wavre blijkt te noemen. Ben weer in Limauges maar dan een verdieping hoger dan daarstraks. Laat de bebouwing achter mij en stap door een plateau met gele mosterd, gerooide bieten en maïs, prachtig zonnig vergezicht ook. Voor het eerst vandaag ook modder en dan een schitterende holle weg met veel kleur dankzij het gevallen herfstblad. Dit is echt wel genieten maar … het is even geleden dat ik nog een pijl gezien heb ! Kom in Mousty-Eglise uit en inderdaad … geen markeringen meer. Heb geen zin om terug de helling op te lopen en stap even door. Ben slechts op een paar kilometer van het station van Ottignies, heb terreinkennis. Loop dan maar de steenweg af tot de trein. Bekijk er mijn parkoersplannetje. Heb inderdaad een ‘stop and go’ markering fout gelezen en eigenlijk parallel met de voorgeschreven route gelopen. Och ja, ben toch beloond geweest met het mooiste strookje van de tocht. Ronny (Stekene) zit op dezelfde trein als ik, hij blijkt GR aan het lopen te zijn. Vandaag tussen Vertrijk en Sint-Joris-Weert. Deed ik enkele jaren geleden in omgekeerde richting en is inderdaad echt wel mooi. Volgend weekend ben ik ‘van dienst’ in Hoeilaart, hoop er U te kunnen begroeten.
Ik heb de ganse week getwijfeld. Zou ik wel op maandag gaan wandelen want heb dan toch zo veel werk voor BNLW. Hak de knoop door en ga op pad. Op het perron in Leuven kom ik Sylveer tegen, alleen want Rudy is een beetje ziekjes. Krijg meteen onthutsend nieuws mee. Jules (Turnhout) is er niet meer. Ik zat een week geleden nog met hem aan tafel in Zoersel, heb het plots koud en ben stilletjes ! In station Hasselt gaat het belletje waarbij de machinist de begeleider oproept. Wij weten wat dat betekend, technische storing. Neemt een kwartiertje tijd in beslag en dat zal ik tijdens de terugreis ‘betalen’. Vanaf station Bokrijk meteen het parkoers op, de laatste kilometer van de tocht zo wat. Prachtige bosdreef tot het wat oubollige, erg grote college. Rene en Marina zijn mijn ontvangstcomité. Ze kijken wat sip, Rene heeft een bijkomend medisch probleem maar hij wordt goed opgevolgd door Marina en het medische korps van Hasselt.
Op pad voor ruim 19 kilometer. Beginnen met enkele lange straten richting Halveweg (Zonhoven dacht ik). De herfst toont zich nu in zijn mooiste kleuren maar ook windelijke frisheid. Eén van de straten blijkt een open riool te hebben, is toch niet meer van deze tijd ! Eindelijk onverhard dwars door een moeras tot … de spoorbaan. Erop en erover en heerlijk mee slingeren met een diepliggende beek. Strookje tarmac en dan terug onverhard langs dezelfde beek. Kom bij KIDS uit randje Hasselt. Keer de stad de rug toe en wip weer over ‘den ijzeren weg’. Domein Kiewit komt nu uitgebreid aan bod, verharde fietspaden en onverharde boswegels lossen elkaar af. De pauze is in een keet met twee zaaltjes. Het is er veel te druk. Bammetje kopen en doorlopen dus maar, ben zowat 1/3 ver.
Loop langs een plas met eiland het halfopen terrein van het domein op. Rondom het kasteel een heuse Vlaamse dierentuin met o.m. grappige dwerggeitjes, schapen, zwijnen en ezels. Duik opnieuw de bossen in met heel wat woelsporen van everzwijntjes. Meerdere keren lopen over heerlijke vlonders en passeer Houffalize (ja toch wel !) waar de restanten liggen van een Amerikaans vliegtuig uit WOII. Bos & beek blijft het thema van de tocht. Even wat hemels gedruppel en langs het voetbalstadion van Hades. Nog een fietspad en er resten mij vier kilometer of daaromtrent. Loop dus gewoon door, zoals bij Adeps, lang de uitgebreide speeltuin van Kiewit. Opnieuw de bossen in met het groen van spar en het geel van loof. Passeer een paar waterpartijen (denkelijk De Maten) en loop hoog boven een beek tot de spoorbaan. Linea recta in het groen naar het station nu. Zes minuten te laat voor de trein. Kan gelukkig voor de toenemende regen schuilen in het leuke rode pandje van Bokrijk (zie foto). Krijg het toch koud en ben blij een uurtje later op een warme trein plaats te kunnen nemen. Dutje doen tot Tienen en dan aandachtig om in Leuven uit te stappen. Best wel leuke tocht, alleen jammer dat de namiddag verregend werd.
