Ik heb de ganse week getwijfeld. Zou ik wel op maandag gaan wandelen want heb dan toch zo veel werk voor BNLW. Hak de knoop door en ga op pad. Op het perron in Leuven kom ik Sylveer tegen, alleen want Rudy is een beetje ziekjes. Krijg meteen onthutsend nieuws mee. Jules (Turnhout) is er niet meer. Ik zat een week geleden nog met hem aan tafel in Zoersel, heb het plots koud en ben stilletjes ! In station Hasselt gaat het belletje waarbij de machinist de begeleider oproept. Wij weten wat dat betekend, technische storing. Neemt een kwartiertje tijd in beslag en dat zal ik tijdens de terugreis ‘betalen’. Vanaf station Bokrijk meteen het parkoers op, de laatste kilometer van de tocht zo wat. Prachtige bosdreef tot het wat oubollige, erg grote college. Rene en Marina zijn mijn ontvangstcomité. Ze kijken wat sip, Rene heeft een bijkomend medisch probleem maar hij wordt goed opgevolgd door Marina en het medische korps van Hasselt.
Op pad voor ruim 19 kilometer. Beginnen met enkele lange straten richting Halveweg (Zonhoven dacht ik). De herfst toont zich nu in zijn mooiste kleuren maar ook windelijke frisheid. Eén van de straten blijkt een open riool te hebben, is toch niet meer van deze tijd ! Eindelijk onverhard dwars door een moeras tot … de spoorbaan. Erop en erover en heerlijk mee slingeren met een diepliggende beek. Strookje tarmac en dan terug onverhard langs dezelfde beek. Kom bij KIDS uit randje Hasselt. Keer de stad de rug toe en wip weer over ‘den ijzeren weg’. Domein Kiewit komt nu uitgebreid aan bod, verharde fietspaden en onverharde boswegels lossen elkaar af. De pauze is in een keet met twee zaaltjes. Het is er veel te druk. Bammetje kopen en doorlopen dus maar, ben zowat 1/3 ver.
Loop langs een plas met eiland het halfopen terrein van het domein op. Rondom het kasteel een heuse Vlaamse dierentuin met o.m. grappige dwerggeitjes, schapen, zwijnen en ezels. Duik opnieuw de bossen in met heel wat woelsporen van everzwijntjes. Meerdere keren lopen over heerlijke vlonders en passeer Houffalize (ja toch wel !) waar de restanten liggen van een Amerikaans vliegtuig uit WOII. Bos & beek blijft het thema van de tocht. Even wat hemels gedruppel en langs het voetbalstadion van Hades. Nog een fietspad en er resten mij vier kilometer of daaromtrent. Loop dus gewoon door, zoals bij Adeps, lang de uitgebreide speeltuin van Kiewit. Opnieuw de bossen in met het groen van spar en het geel van loof. Passeer een paar waterpartijen (denkelijk De Maten) en loop hoog boven een beek tot de spoorbaan. Linea recta in het groen naar het station nu. Zes minuten te laat voor de trein. Kan gelukkig voor de toenemende regen schuilen in het leuke rode pandje van Bokrijk (zie foto). Krijg het toch koud en ben blij een uurtje later op een warme trein plaats te kunnen nemen. Dutje doen tot Tienen en dan aandachtig om in Leuven uit te stappen. Best wel leuke tocht, alleen jammer dat de namiddag verregend werd.
FOTOREEKS
|