Routine deze ochtend. Eerste bus naar ’t Stad, koffietje bij Starbucks en dan de bus naar Turnhout. Vreemd wij zijn de enige wandelaars ! In Oostmalle gelijktijdig stevige bui en zonneschijn, ’t is kermis in d’helle ! Stappen zo’n 900 meter tot de startzaal om te ontdekken dat een snelbus uit Antwerpen quasi voor de deur stopt – aha nu valt onzen € ! Hanske De Krijger en de Lachende Klomp zijn op bus uitstap. Daar zullen later Gerard en de Duintrappers bij komen.
Martin blijkt al op stap, de mobiele telefonie laat ons even in de steek. Krijg een mooie foto te zien van wandelmama Jeanne die uitgeroepen is tot Slimste Mens van Bremdael. Ze poseert zo fier als ne gieter met haar diploma ! Wij op pad, dra door Kempisch zand en langs maïs richting een eerste bosstrook in Wechel. Brede half verharde paden worden ons deel. In de verte rommelt een onweer. We delen de paden en de plensbui met MTB-ers. Patje Kloek haalt ons in bij de golfterreinen van de Lilse Bergen. Lachsalvo’s volgen elkaar snel op want hij is in topvorm. Hij heeft even geschuild onder een boom maar kon de natuurlijke paraplu niet meenemen …
Eerste pauze in het chiroheem, meer binnen dan buiten want nat. Langs de Lilse camping en dan het Konijnenpad op langs prachtige houten chalets. Patje zoeft als een haasje weg. Onder de rotonde bij de snelweg door en dan door het Gielse bos. Een jonge deerne met ‘chocolade’ labrador geeft een pittig tempo aan. Plots wordt mijn naam geroepen. Martin is al op de terugweg van deze ruime lus en maakt rechtsomkeer. Stapt met ons mee terug naar rustpost De Buren in Vosselaar.
De terugkeer naar het Chiroheem is zonovergoten. Heerlijke bosstroken, een pracht van een heidelandschap bij zanderige duintjes. Goed gemeten is ook onze conclusie, die door meerdere andere wandelaars zal gedeeld worden. Meerdere keren dezelfde rustpost aandoen betekent ook veel bekenden ontmoeten. Bijpraten her en der want alle Vlaamse contreien zijn goed vertegenwoordigd.
Om aan de beoogde 35 km te geraken lopen we een extra lusje van zo’n 5 km. Beginnen met pittige duintjes en ronden dan die prachtige Warandeplas waar een waterskiër demonstratie geeft. Rustige vlakke boswegen loodsen ons terug naar het heem en de laatste pauze. Botsen op een tafel met super wandelaars. Linda(Nijlen) centraal, genietend als The Lion King. Verder Jacqueline, de Wilskes, Hans & Kathy, Patje & Denise, Chris (Ingelmunster) ik hoop dat ik niemand vergeet ! Ambiance dus zoals wij het toch zo graag hebben.
Toch stappen we onder ons drietjes de laatste vijf kwartier af. Langs Lille Stables en door halfopen terrein bij een stevig opstekend wind. Bij hoeve Megusa weet ik dat we wat landelijk tarmac onder de sloffen geschoven krijgen. Een laatste zanderige strook door het frêle maïs, de Duvel staat koud. Afscheid van Martin en nu wel met de snelbus naar Antwerpen. Volgende week plannen we Heindonk & Oud-Heverlee. Tot dan …
Na kapster Marina kiezen we meestal voor een reisje dicht bij huis. Deze keer dus één tramrit en drie treintjes ver. De Amsterdammer is zo lief tien minuten vertraging op te lopen tussen Antwerpen en Brussel zodat we gezellig kunnen bijkletsen met ‘biersteker’ Jef. Twee minuutjes slechts tot de trein naar Jette en dan acht tot de trein naar Opwijk, we redden het perfect. We pikken Johannes Van Den Akker op, beter gekend als de Polies van Brussel. Bij de startzaal het zoveelste verhaal van een misnoegde wandelaar in het eenmansverzetje Wandelgazette genaamd. Het zijn trouwens barre tijden voor fotografen en medewerkers. Picasaweb is afgesloten, Google + in zijn oude en nieuwe versie een marteling. Intussen hebben wij begrepen dat door mekaar te markeren als ‘kennissen’ en na elke creatie van een fotoalbum op ‘delen’ te klikken, wij de reportages rechtstreeks op onze Google + krijgen, zelfs diegene die gerepertorieerd staan onder Google Foto. Tot daar de technische uitleg, we gaan aan de wandel.
Broertjes De Keyser beloven ons een leuke eerste lus. Stille Opwijkse straten zetten ons af op een veldweg en we volgen vervolgens de spoorbaan richting Heizijde. Het wachtbekken van de Vondelbeek wordt ons doel. Puur natuur, met een herfstgeur van knisperend populierenblad. Houten balkjes om over een omheining te klimmen, begrazing door schapen weet je wel. Straatje lopen dan, even een veldweg door hoog maïs en afsluiten langs een nieuwbouw wijk. Meteen 8,6 km in de kuiten.
Pauze in de drukke startzaal en weer op pad. Langs achterafjes voorbij een kloostergebouw en dan door een appelgaard bij een beekje. Met onder meer Marleentje (Wilrijk) de heuvel op richting Droeshout. We verslikken ons even in een splitsing, keer ne kier were ! Aan de overkant van een drukke baan langs een hoeve met grote veestapel en dan door een bosje dat we kennen van Horizon. Leuke omzwerving nu langs patattenvelden en zowaar een strook vlondertjes. Een eenmanspaadje loodst ons tussen bosrand en weilanden door. Een stukje tarmac, hoge ranken hopbelletjes dagen op, de pauze bij De Sjoeters (Katrien !) wordt een zonovergoten terras.
Nog 6 km voor de boeg. De parkoersbouwer stuurt ons naar de enige holle weg die Opwijk nog rijk blijkt te zijn. Uitbollen doen we langs de spoorbaan en door weer een andere nieuwe wijk. Geen Duvel in de startzaal en dus kiezen we, net als vele andere stappers voor een lekker warm terrasje in het dorpscentrum. Treintje komt zo, we hebben onze kilometerkes weer gehad en vonden dit best wel een verdienstelijk parkoers.
