Ik heb voor een groot deel slapeloze nacht achter de rug. Er zijn de grote problemen op kantoor maar ook ga ik voor de eerste keer als baankapitein op pad met 14 vrienden IJsetrippers. De eerste kilometer is eigenlijk de lastigste. Een verraderlijke oversteekplaats in een bocht bij de kapel van Neerijse en dan een pittige, korte klim. We komen er met z’n allen feilloos doorheen. Ik ben dus eerste man en maatje Wim houdt achteraan de deur dicht. Het is voor mij zoeken naar het juiste tempo maar ik wordt hierin perfect geholpen door Lydie & Marc. De groep is vrolijk babbelend lekker onderweg langs IJse & Dijle. Ik verslik mij even in een parkoerswijziging maar Wim is wakker. Stappen dan de Leefdaalse heuvels in en tempo aanpassen is nu primordiaal, we houden onze schapen bij elkaar. Ik verslik mij een tweede keer bij een omleiding van het parkoers net voor een kapel in Leefdaal. Babbelen en breien het gaat niet samen, sorry vrienden was even niet bij de les. Heerlijk stappen langs de Voer nu met een steeds wisselend praatgezelschap al is Marc nooit ver uit de buurt. De pauze in het Pallekeshof is voor velen welkom, het is dan ook behoorlijk warm. We genieten gezellig samen van onze bookes en een paar drankjes waarvan eentje op kosten van de IJsetrippers.
Terug op pad voor de tweede helft van de tocht. Heerlijk aanvankelijk langs de Voer en dan weer de Brabantse heuvels in. Waren er een paar die vreesden de volle afstand niet aan te kunnen, niets is minder waar. Marc wordt steeds meer mijn eerste luitenant wat ik ten zeerste waardeer en we houden de achterhoede in de gaten. Bij de vijftiende kilometer houden we op aangeven van Wim een drankpauze, het is behoorlijk warm. Het volledige team dartelt vrolijk in steeds wijzigende bezetting naar Loonbeek en de IJse. Lekker uitbollen langs het water en onder leiding van Noël naar visjes spotten in de glasheldere rivier. Bij punt 214 neem ik afscheid van mijn vrienden want stap te voet terug naar Leuven. Kan aan voorzitter Wilfried rapporteren dat ik met een vrolijke bende op stap ben geweest en dat ik samen met hen klaar ben voor nog meer van dit. Morgen ga ik alweer op verkenning met Wim.
Voorzitter Wilfried heeft het plan opgevat om elke zondag een trainingstocht van 20 kilometer te organiseren voor de IJsetrippers. Ik ben er als de kippen bij en neem mijn maatje Wim op sleeptouw. Vandaag verkennen we dus de eerste knooppunten route met een rustpost in een cafeetje halverwege. Om tien uur starten we mits een kleine aanpassing want meteen naar punt 2. Passeren de kapel van Neerijse en even verder een pittige klim, de toon is gezet. Langs een verweerde muur zakken naar de IJse en meelopen tot zijn monding in de Dijle. Parallel deze laatste rivier door een moerassig gebied en weilanden tot Korbeek-Dijle. Even grappen als een dame vindt dat wij voor haar hadden moeten opzij gaan en niet omgekeerd. Stilaan de Brabantse heuvels in nu en daar horen kasseitjes en diepe holle wegen bij. Op het plateau met zijn vele gewassen, geen huis te bekennen, rijkt het deels bewolkte zwerk tot Gasthuisberg & Leuven. Finaal duiken naar onze rustpost in Leefdaal. Het strookje door de weilanden naar punt 5 is mij te gevaarlijk. We spreken af een alternatief te zoeken en Wim maakt daar meteen werk van. Café Pallokeshof blijkt pas morgen open te gaan en we pauzeren onder de Leefdaalse kerktoren.
Terug op pad langs een heerlijke dreef en dan nog steeds schitterend wandelen langs riviertje de Voer. Er zijn werkzaamheden aan de gang maar als voetganger kunnen we perfect wandelen. Terug naar de heuvels en … de eerste plensbui, we schuilen onder enkele bomen om minder nat te worden. Opvallend hoe snel er zich beken vormen langs de paden, het hemelwater vermengd met modder stort zich na enkele minuten al naar beneden en sleurt veel natuurlijk afval mee. We zijn weer een ervaring rijker, wat is wandelen toch interessant. Duiken opnieuw de akkers in, patat in de bloei, granen en bieten, overwoekert maïs en een veelheid aan bloempjes met vooral klaprozen en margrietjes. Ja dit is een mooie tocht ! We worstelen ons door een tweede plensbui, denken niet meer aan schuilen, nat is nat. Wel een beetje lastig dat onze papiertjes met de nummers stilaan doorweekt geraken. Maar we komen zo langzaamaan in Loonbeek aan en dan kennen we de route. Zakken naar de IJse en langs het glasheldere water tot in … Neerijse.
Bij het kasseipaatje en de Japanse kerselaars zit onze verkenning er op. Wim gaat terug naar zijn auto, ik wandel verder te voet naar Leuven. Merci mateke, we zijn opnieuw goe bezig. Klassieke route voor mij nu vanaf kasteel Neerijse en de vlonders door de Doode Bemde tot de Dijle. Krijg nog een derde stevige bui te verwerken. Volg de rivier stroomafwaarts en loop vanaf de monding van de IJse een tweede keer dezelfde strook tot The Shelter in Korbeek-Dijle. Gewoon doorlopen nu naar de E40 en Egenhoven. Ik verbaas mezelf dat ik geen pauzes nodig heb. Voel wel dat er heel veel zuurstof in de lucht hangt en loop dus makkelijk. Merkwaardig, hoe dichter ik Leuven nader, hoe minder regen er gevallen is. Zal maar weer eens voor onze kop geweest zijn ! Korte pauze en dan langs het kasteel van Arenberg en de Naamsepoort terug naar huis. Ik merk onderweg dat cafeetjes en restaurants druk bezocht worden. De opstellingen houden rekening met de social distance maar wij hebben duidelijk met z’n allen nood aan ons normale sociale leven. Hopelijk blijven we van Covid-19 bis gespaart. 73 kilometer op twee dagen, den ouwe kan toch nog wat hoor. Voor de IJsetrippers, afspraak nu zondag voor een zalige 20 kilometer met start om 10:00 in Neerijse, inschrijving verplicht.
