|
Voorzitter Wilfried heeft het plan opgevat om elke zondag een trainingstocht van 20 kilometer te organiseren voor de IJsetrippers. Ik ben er als de kippen bij en neem mijn maatje Wim op sleeptouw. Vandaag verkennen we dus de eerste knooppunten route met een rustpost in een cafeetje halverwege. Om tien uur starten we mits een kleine aanpassing want meteen naar punt 2. Passeren de kapel van Neerijse en even verder een pittige klim, de toon is gezet. Langs een verweerde muur zakken naar de IJse en meelopen tot zijn monding in de Dijle. Parallel deze laatste rivier door een moerassig gebied en weilanden tot Korbeek-Dijle. Even grappen als een dame vindt dat wij voor haar hadden moeten opzij gaan en niet omgekeerd. Stilaan de Brabantse heuvels in nu en daar horen kasseitjes en diepe holle wegen bij. Op het plateau met zijn vele gewassen, geen huis te bekennen, rijkt het deels bewolkte zwerk tot Gasthuisberg & Leuven. Finaal duiken naar onze rustpost in Leefdaal. Het strookje door de weilanden naar punt 5 is mij te gevaarlijk. We spreken af een alternatief te zoeken en Wim maakt daar meteen werk van. Café Pallokeshof blijkt pas morgen open te gaan en we pauzeren onder de Leefdaalse kerktoren.
Terug op pad langs een heerlijke dreef en dan nog steeds schitterend wandelen langs riviertje de Voer. Er zijn werkzaamheden aan de gang maar als voetganger kunnen we perfect wandelen. Terug naar de heuvels en … de eerste plensbui, we schuilen onder enkele bomen om minder nat te worden. Opvallend hoe snel er zich beken vormen langs de paden, het hemelwater vermengd met modder stort zich na enkele minuten al naar beneden en sleurt veel natuurlijk afval mee. We zijn weer een ervaring rijker, wat is wandelen toch interessant. Duiken opnieuw de akkers in, patat in de bloei, granen en bieten, overwoekert maïs en een veelheid aan bloempjes met vooral klaprozen en margrietjes. Ja dit is een mooie tocht ! We worstelen ons door een tweede plensbui, denken niet meer aan schuilen, nat is nat. Wel een beetje lastig dat onze papiertjes met de nummers stilaan doorweekt geraken. Maar we komen zo langzaamaan in Loonbeek aan en dan kennen we de route. Zakken naar de IJse en langs het glasheldere water tot in … Neerijse.
Bij het kasseipaatje en de Japanse kerselaars zit onze verkenning er op. Wim gaat terug naar zijn auto, ik wandel verder te voet naar Leuven. Merci mateke, we zijn opnieuw goe bezig. Klassieke route voor mij nu vanaf kasteel Neerijse en de vlonders door de Doode Bemde tot de Dijle. Krijg nog een derde stevige bui te verwerken. Volg de rivier stroomafwaarts en loop vanaf de monding van de IJse een tweede keer dezelfde strook tot The Shelter in Korbeek-Dijle. Gewoon doorlopen nu naar de E40 en Egenhoven. Ik verbaas mezelf dat ik geen pauzes nodig heb. Voel wel dat er heel veel zuurstof in de lucht hangt en loop dus makkelijk. Merkwaardig, hoe dichter ik Leuven nader, hoe minder regen er gevallen is. Zal maar weer eens voor onze kop geweest zijn ! Korte pauze en dan langs het kasteel van Arenberg en de Naamsepoort terug naar huis. Ik merk onderweg dat cafeetjes en restaurants druk bezocht worden. De opstellingen houden rekening met de social distance maar wij hebben duidelijk met z’n allen nood aan ons normale sociale leven. Hopelijk blijven we van Covid-19 bis gespaart. 73 kilometer op twee dagen, den ouwe kan toch nog wat hoor. Voor de IJsetrippers, afspraak nu zondag voor een zalige 20 kilometer met start om 10:00 in Neerijse, inschrijving verplicht.
FOTOREEKS
|
