Bis repetitam, neen geen Adeps vandaag maar wel wandelen in dezelfde gemeente dan voor een paar weken zijnde Linkebeek. Poluc nodigt uit voor de laatste keer en ik hoop dat Chris het parkoers gemaakt heeft. Veel wandelvolk op de trein en meteen pijlen naar de kasseitjes rond de dorpskerk. Komt goed denk ik dan. Tiny & Dany in de startzaal, Willy uit Mortsel ook, alleen, zijn dametje heeft gisteren een viervoudige polsbreuk opgelopen bij een val in Tervuren. Ik wens je een spoedig herstel meisje !
Even grappen met ‘permanent’ Daniele en op pad. Kasseitjes uiteraard want we wandelen in Brabant ! Rond de dorpskerk en dan trappekes af. Door wegenwerken, mag niet ontbreken dezer dagen, en dan de obligate villawijken. Zijn in Alsemberg en dus is het parkoers pittig. De zomer is in het land, brem, magnolia en kers staan in bloei, de vogeltjes fluiten (of is het omgekeerd). Een holle tarmac duikt mij naar Sint-Genesius-Rode en de Kwadebeekvallei. Eindelijk eens wat onverhard langs een uitschietende haag. 4,7 km tot rustpost petanque, ik loop gewoon door.
Heuveltje op en de Krommeweg loodst mij als achteraf loodrecht naar het groen. Paniek in het gild, wandelaars komen uit twee richtingen, sommigen al voor de tweede keer. De bepijling lijkt niet je dat te zijn. Ik noteer de verhalen en stoom door samen met twee wandelaars uit het naburige Beersel, we zien wel. Op en neer tussen de behuizing en dan de splitsing van 14 & 22 km die in de pijlen geschreven staat. Moet kunnen. Plots heerlijk wandelen tussen golvende weilanden, even de ‘bottom’ schuren als ik over een gesneuvelde boom moet kruipen. Landhuizen dan, ben verdorie in Waterloo ! Lange rechte straat, te veel beton naar mijn goesting vandaag, Avenue des Croix de Feu tot de spoorbaan. Le Bois des Bruyères nu, jong bos met vijver, komt mij bekend voor. Lekker wandelen tot de rustpost. Hier zit de fine fleur van Vlaanderen te zonnen. Gina & Krist ut the diepe Vloanders, Jacqueline en Luc uit het ‘Centraal Massief’.
Met deze twee laatsten en even clubmaatje ‘béton’ Ghislaine vervolg ik mijn weg. Brede veldwegen, puur natuur. Luc haakt af, samen met de pezige Gelenaarster hou ik er een stevig tempo op nam. Leuk wandelen overigens, met bomen afgezoomd pad tussen akkers en weilanden tot Hof-ten-Hout, een monumentale vierkant hoeve. Even neer en op de Kwadebeek, de pauze van de petanque wenkt. Verdomd goed die extra van 14 naar 22 km.
Jacqueline wacht op haar maatje ik stoom door naar het delicate splitsingspunt. Inderdaad slecht gemarkeerd, maar een verwittigd logistieker is er drie waart. Het dorp in nu en bij de kerk een ommetje wegens … gaslek. Nauwelijks bepijld maar voor een logistics geen probleem. Pik vlot terug het parkoers op en neem een West-Vlaming mee. Pittige klim richting villa’s en … geen pijlen meer. De ganse horde gaat op gezond verstand richting Linkebeek en ja hoor … bij de ingang van ’t Schavei zijn we met z’n allen weer van markeringen voorzien ! Net als voor een paar weken genieten van het bos/park en dan een lange afdaling met de geur van look zonder look. De lente is in ’t land ! Trappekes-op naar de kerk en finish, ja, bis repetitam maar nu met verzuurde benen.
Ik stoom door naar het station. Er blijkt een extra trein langs te komen die naar de luchthaven spoort. Even overleggen met de begeleider, ik mag mee. Win in tijd niks maar rij eens een ander traject en dat vindt de logistieker in mij leuk. Beetje bizarre, slordige tocht vandaag. Het einde van Poluc meteen, volgend jaar nemen de Police Walkers over.