Linda voert de zaterdagtocht in Kinderdijk van onze planning af. Ze heeft nog steeds een aversie van de lange rechte stukken dijk die we er ooit liepen. Omwille van het karige aanbod kiest ze nog eens voor de Grote Route van Brussel tot Huldenberg. Ce que femme veux, Dieu le veut en ik loop netjes in het gareel met haar mee. Vind het zelf ook wel een leuke tocht met de verschillende wijken van Brussel gevolgd door de lange omzwerving door Zoniën. Bij Sint-Rochus vervangen we steevast de Duvel door Omer, gezeten in het zonnetje op het terras. Sporen over Leuven terug naar huis. Ik kruip vroeg in bed, ben nog steeds niet echt fit.
Zondagochtend slapen we noodgedwongen wat langer dan gewoonlijk. Het verplichte nummer in de nieuwe Hemiksemse feestzaal vervullen we met een groet aan de enige echte Vlaamse Leeuw. Klauwen bewust met hem mee. Vervolgens rijden we naar het Klein-Brabantse Sint-Amands, de dertiger die het dichtst bij huis is. Het is al behoorlijk druk in de ruime sporthal. Het verplichte nummer en het mooie weer hebben de wandelaars duidelijk vroeg uit de bedstee gelokt deze ochtend. De parkoerstekening toont niet mijn favoriete kant voor de streek. Drie keer rusten in Oppuurs, dat worden veel velden. Wandelen in Sint-Amands is onverbrekelijk verbonden met de oude spoorbaan. Daar beginnen we dus ook mee. Hij is fel overwoekert, denkelijk rijdt zelfs het toeristisch zomertreintje er niet meer. Bij de lage watertoren stappen we de velden in. Prei en venkel, later de onvermijdelijke bloemkolen. Een lange, rechte betonweg delen we met horden wielertoeristen. We slaan er ons veilig doorheen. Aan de overkant van een steenweg wacht een fietspad door de akkers … van bloemkolen. Na een uurtje stappen bereiken we een eerste keer Oppuurs. Tot onze verbazing is het vrij rustig in het zaaltje. We praten wat bij met Rik (Bornem), bespreken de te volgen route met het openbaar vervoer tot Kampenhout volgende donderdag.
Samen met de 18 km maakt de 30 km een extra lokale lus. We delen nu de veldwegen met MTB’ers, niet erg talrijk aanwezig. Er hangt een vreemde geur over een preiveld, erg biologisch lijkt ons deze teelt niet. Wandelen over rustige tarmacjes bij Achterheide met de monumentale kerktoren van Puurs op de achtergrond. Zo ver moeten we vandaag niet. Keren op onze stappen terug langs de kapel van Overheide en de schapenhouderij van de Calsterhoeve. Ons tweede wandeluurtje zit er op. Onze maatjes uit Borgerhout zitten hun bookes op te smikkelen, we zullen de rest van de rit zo ongeveer gelijk lopen.
Voorbij voetbalterreinen en de oude spoorbaan trekken we weg, weer de akkers in. Alleen 24 & 30 km lopen hier en dus zien we nog nauwelijks wandelaars. We maken een ommetje door het landelijke ’t Hoogste. Blijven vertedert staan bij moeder eend met een kolonie van 13 ukkepukjes die dapper door de gracht peddelen. Zijn vast nog maar pas uit het ei. De omzwerving loodst ons naar het Fort van Bornem, zijn taverne en zonnig terras. Ik laat mij verleiden tot een Coninckske van ’t vat. Nog twee etappes te gaan. De parkoersmeester loodst ons langs de Koestal naar de Bornemse kinderboerderij, vermaard voor zijn rijstpap. Kunnen door een prachtige dreef langs een droog liggende gracht richting golfterrein wandelen. Dan trekken we opnieuw de velden in met Puurs op de achtergrond. Onder de voeten wisselen tarmac, zand en kiezels elkaar voortdurend af. Grote mensen amuseren zich met modelvliegtuigjes. Langs Heir lopen we richting oude spoorbaan. Even later zijn we weer in Oppuurs voor onze laatste pauze. Leentje & Mark tekenen ook present, zijn op familie uitstap.
Het laatste uurtje begint met een lange rechte lijn langs de oude spoorbaan. Bij De Waggel lopen we in een brede bocht rond Sint-Amands, langs een tarmacje afgezoomd met wilgen. Bij De Ster gaan we de Scheldedijk op, genietend van prachtige uitzichten over Sint-Amands en Mariekerke, Het meer beboste Oost-Vlaanderen aan de overkant. Het is behoorlijk druk op de Kaai, terrasjesweer. Fietsers laveren handig tussen de vele wandelaars door. Duiken weg van het water door een steegje met weelderige vlierbomen in bloei. Langs Dam gaat het dan terug naar de sporthal. Het is tijd voor ons wekelijks Duveltje. Kwik sloot af met om en bij de 1.900 wandelaars, een mooi cijfer toch …
