Een week later dan voorzien en ruim twee maanden na die plotse kniekwetsuur ga ik weer op pad. De kwellende linkerknie nog steeds goed verpakt maar ik leef op hoop. Hou mij intussen aan de eisen van Vadertje Staat en mijn werkgever, zo weinig mogelijk privé contacten en verplaatsingen. Ga dus deze zondag van thuis uit alleen op pad voor een eerste toertje. Heuveltje op langs Leuven-Centraal en de Philipssite, zeg maar de Leuvense Buitenring. Zakken naar Abdij van Park en even genieten van zijn vijvers. De Milseweg dan, zachtjes klimmend holle pad tot de kazerne van Heverlee. Kies hier voor onverhard, aanvankelijk langs erg laag en nog steeds niet verdord maïs. Heverleebos dan op dit uur een echte honden uitlaat zone. Vanaf het militaire kerkhof een fietspad met rode beuk die zijn kleur verliest, de herfst doet zijn intrede. Aan de overkant van een steenweg het Arboretum en een drukte van belang, geen parkeerplaatsje meer vrij. WSP nadrukkelijk aanwezig met wat hun Halloween tocht blijkt te zijn, met vuurrode pijlen. Ik loop mijn uitgezette knooppunten door het statige beukenbos. Kom zo uit bij de villa’s van de Herendreef en zak naar het kasteel van Arenberg. Nog een paar kilometer te gaan over de Geldenaakse vest. Heb 12,5 kilometer op de teller staan en de knie deed het goed. Beetje moe maar de recuperatie treedt snel in. Koers kijken dan en vloeken als die Ollanders ons brave Vlamingen weer eens te snel af zijn.
Heb nog eens een vrije maandag en waag mij aan een tweede tochtje. Negen minuutjes met de trein tot het schattige stationnetje van Oud-Heverlee. Stap langs het deels kasseitje tot The Shelter en de Dijle te Korbeek-Dijle (uiteraard). Volg even het water maar kies dan voor het groene lusje langs Dam. Terug naar de hier weidse Dijlevallei en het Ormendaalpad. Zet mij af bij de E40 en zijn ruime, nu haast lege, parking. Het dijkje op dan, linea recta tussen de moerassen en waterloopjes van Egenhoven door. Ja ik kom weer bij Arenberg uit ! Boodchappen doen in den Delhaize van de Naamsepoort. Ben plots ‘perte total’, sleep mij de heuvel op naar de Geldenaaksevest en zak tot de Tiensesteenweg, mijn thuis. Ben toch wel tevreden met die 23 km in twee dagen. De fysieke conditie is wat dunnetjes, het lichaamsgewicht wat steviger. Moet aan gewerkt worden deze winter om weer het juiste evenwicht te vinden.
