Het is nog stikdonker als ik op het perron van Hemiksem sta. De maan is niet meer dan een peulschil, ben dan ook een uur vroeger dan vorige week. Halfuurtje wachten in station Berchem, koffiepauze en dan linea recta tot het Waals-Brabantse Nivelles. Heb de les van vorige week goed onthouden en stap langs de achterkant van de perrons, tegendraads de wandelaars tot de startzaal. Volgens Google Maps 290 meter ! Hoef blijkbaar niet in te schrijven, de 2 € contributie van vorige week is voor het ganse jaar ! Koop dan maar een sticker van 0,50 €, neem een kaartje ‘pour les 20’ en ga op pad.
Terug naar het station dus langs het ‘parcours commun’. Enkele straten verder kom ik uit op de Ravel 141 die dwars door Nijvel blijkt te lopen tot Saint-Roch. De 10 km verlaat mij en even verder bovenop de Mont Saint-Roch (een molshoop) ook de 5 km. Ben plots moederziel alleen. Het duurt behoorlijk lang voor ik uit de bewoning ben, een zachtjes klimmend tarmacje stuurt mij de akkers in. Bij het kapelletje Notre Dame de Walcourt gaat ook de 15 km weg. Behalve enkele joggers en in de verte een man met blauwe jas zal ik voor een tijdje niemand meer zien. Het parkoers golft op en neer, blijft helaas wel verhard, holle weg of niet. Bankjes zijn nergens te bespeuren, kapellekes des te meer tot een Calvaire de Montifaut uit 1833 toe. Ik loop een tijdje parallel met een snelweg en draai dan weg richting zonovergoten en prachtige groene heuvel, weilanden. Notre Dame de Hal, nog maar eens een kapel en pittig een heuvel op tot de ‘jonction avec les 15 km’.
Niet te geloven maar plots onverhard, heerlijk op en neer door le Bois de Sepulchre, een leuke beukenheuvel. Beetje verderop sta ik met beide voeten in het nat onderaf een bolle akker. Verdomme, had beter moeten uitkijken ! Na de bocht een prachtig uitzicht over Nivelles en zijn majestueuze kerk. Wandel intussen weer tarmac met strookjes meidoorn aan weerskanten. Kom weer in de bewoning uit middels een metershoge muur en verslik mij in een bocht van 180°, extraatje van een paar honderden meter. Mee met de 10 km dus, die nauwelijks meer wandelen dan Ravel 141. Gemor in de gelederen als er even modder is om dwars door een weiland te wandelen. Salonwandelaars denk ik morrend. Ben al meer dan twee uur onderweg maar er zit nog ‘snee’ op. Net voor de autobaan een klim die met ‘groot verzet’ genomen wordt. Kom bij La Poste uit en ga straten lopen, wijkje in wijkje uit. La Tourelle noemt een steegje en ja hoor … zet mij af bij een torengebouwtje. De 20 km krijgt nog een tweede extraatje vanaf het stadspark, langs sportvelden en een leuk kabbelend beekje. Door de obligate witte wijk dan tot een dot van een holle weg. Nog even genieten van vergezichten en de lokale wolkenkrabbers, duik naar beneden naar de stationsomgeving.
Ik heb 10 minuten tot de trein naar de Koekenstad. De tocht haalde niet het niveau van vorige week maar toch plof ik in de zetel met een goed gevoel. Volgende week plan ik Ways of Braine-le-Château.
