De NMBS is zo vriendelijk ons vandaag te laten door het land reizen voor 5 €, een kans die ik niet laat liggen. Plan een overstap tijd van 20 minuten in Gent en hou er net 6 van over. Werken aan het spoor zegt de begeleider, het is elke dag wel wat. Geen paniek, ben netjes op tijd volgens NMBS normen bij station Landegem. Loop meteen en op mijn eentje de juiste richting uit naar Merendree, een mij compleet onbekend dorp. Wil eens wat anders en wat kilometers. Didier Reynaert is er ook en Lut & Luc, deze laatste met bedenkingen over het parkoers die ik deel. Maar het kan verkeren zei ene Bredero.
Op pad dus, midden een plensbui en na een paar straten stuurt de Lowegel mij de velden in. Jagers knallen er in de verte op los. Vallei van de Oude Kale lees ik op een bord. Ga zowat 8 km lang heerlijk zwerven door akkers en weiland. Tussendoor passeer ik een gehuchtje van Lovendegem. Boeren pachthoven en statige landhuizen, gemengd. Wilgen ook in hun grilligste vormen en waar Roger de mosterd vandaan haalde. Ik geniet, had dit hier niet verwacht. Stap het riviertje over en volg de Rode Poortwegel tot den Ijzeren Weg. Paar straatjes lopen tot een lekker knusse rustpost in een zaaltje naast een boerderijtje met stemming gekleurde luikjes, de Meirebeekhoeve. He, he, het eerste derde van deze toch was echt wel leuk.
Wat hebben ze hier nog meer in petto ? Aanvankelijk huisjes kijken tot een mooie Poelendrieskapel en kasteel verscholen achter bomen. Na Landegemdorp begint het feest. Heerlijk slingeren met een diep ingebedde waterloop, glashelder met boorden kroos en zwevend wier. Bij een samenvloeiing wordt het water donker, ondoordringbaar. Ik stap naar een kanaal en onder een spoorbrug door. Duik over smalle paden een wild bos in, heerlijk. Kom terug bij het kanaal uit en stap langs straten en vooral achterafjes richting akkers, hun rand prachtig oker van beukenblad. Pauze bij een schutterij. Ben opgetogen en vertel dit ook aan de helpers. Prachtige tocht, originele leuke T-shirts voor de helpers en perfecte organisatie. Didier en zijn maatje zijn het met mij eens.
Extra lusje voor de 26 km. We zoeken het Schipdonkkanaal op en stomen door naar de Leie (denk ik toch). Na de waterkant volgt landelijk tarmac dat dra wordt omgezet in graspaden. De zon laat zich zien en zorgt voor prachtige herfstkleuren, genieten nog maar eens. Meeuwen doen zicht koloniaal tegoed aan pas geploegde velden, hun vieruurtje zeg maar. Moeten een tweede keer over dezelfde brug en krijgen dan een pareltje langs een plas. Leuk lusje van 5 km en ik kruis de Bruggelingen, allemaal met de duim omhoog. Nog een uurtje voor de boeg, wat kan onze gastheer nog ?
Breeweerswegel, we zijn nauwelijks op pad en het is al onverhard. Fietspad volgen langs de gele mosterd en even wat beton tot een kanaal. Schitterende doorsteek dan over een vettig pad langs de volgende rietrijke plas. Opnieuw Zuid-Tragel en zijn kanaal dan met rossig blad boven de hoofden in de dreef. Landelijk beton, het einde denk je dan. Mis poes, onze gastheer heeft nog een laatste graspaadje in petto tussen het winterse groen. Einde van een schitterende 26 km meteen en ik feliciteer de medewerkers en parkoersmeester Danny alvorens mijn trein op te zoeken. Wou gewoon ergens naartoe gaan waar ik nog nooit geweest was. Een heerlijke ervaring met dank aan de Reigerstappers en parkoersMeester Danny.
Na 200 meter weet ik het al, loop in een foute richting vanaf station Genk. Even ‘locals’ bevragen die het hondje uitlaten. Ja hoor, kan op mijn stappen terugkeren en dan gaat het vlotjes tot de prachtige mijntorens van Winterslag. Onderweg een mooie plas met rietboorden en de Stiemerbeek. Wordt in de fraaie mijnzaal hartelijk begroet door Limburgse topper René, gevolgd door Mia & Willy uit het ‘verre’ Mortsel. Schoon wandelvolk hier vandaag. Ik twijfel tussen 18 & 22 km, er wordt regen voorspeld deze namiddag. Op pad dus met uitzicht op een immense terril en stappend over fietspaden tussen moderne bedrijven door. Achterafjes en brede steenwegen dan, zicht op herenhuizen uit de tijd van de mijnbouw. Na een prachtige kerk duik ik het bos in. De 18 km blijft in het wit & groen van berk en spar hoog boven een spoorbaan lopen tot de Noordlaan. Linea recta dan tot de eerste rustpost na 4,7 km. Even Eddy Broos gedag zeggen en dra weer op pad voor een etappe van 8,1 km. Was niet je dat, dit eerste uurtje.
Heb eigenlijk goede benen en hou mijn tempo door een paar straten tot … de heide. Het parkoers wordt pittig, golft op en neer en zand baggeren hoort er ook bij. Wel wat hinderlijk de vele MTB-ers die in dezelfde zone hun ding doen. Ben al blij als ze uit de tegenovergestelde richting komen. Telkens weer door de dreven van een fraai bos komen we elkaar tegen. Fietspad dan, een heen en weer met omgewoeld groen aan de zijkanten, met dank aan de Genkse zwijntjes zeker. Teut en Ten Haagdoren noemt het gebied hier, met nadruk op het tweede. Opnieuw het bos in samen met de cyclisten en kom er clubmakker Peter tegen. Halfopen terrein dan met nogal wat frêle berk en afgeplagd terrein wachtend op heide. Door het volgende bos nader ik de A2 en aan zijn overkant Houthalen, de tweede rustpost wenkt. Heerlijk gezellige locatie waar Peter bij mij aansluit.
We hebben nog een uurtje wandelen voor de boeg. Prachtige dreven loodsen ons naar de rand van een KMO-zone en een goederenstation. Smalle pittige paadjes sturen ons terug naar puur natuur. We maken een lange groene omzwerving rond de terril van Winterslag. Hebben samen de tijd voor een wandelaarsdrankje en babbel met Alain & Colette. Het druppelt als ik terug naar het station stap. Even inkopen doen en met een toch wel tevreden gevoel terug naar Leuven. Morgen wordt een heel andere dag met wandelen vanuit het Oost-Vlaamse Merendree.
Ben toch al gauw drie uur onderweg tot startzaal De Moffel. Clubmaat Jakke verklaart mij gek. Drie lussen worden ons aangeboden, ik kies voor A en B van respectievelijk 9,7 en 8,7 km. De 4,2 km verhard, daar pas ik voor. Op pad dus in een druilerige ochtend. Paar straten om mij aan A op te warmen en dan het bos in bij Waaltjes. Een erg jong bos overigens, dunne stammetjes van witte berk en ander loofhout. Strookje spar ook en vervolgens een fietspad, nog steeds in de Limburgse bossen. Het stopt met miezeren, de regenjas kan de rugzak in. Het parkoers verlaat Waaltjes en duikt aan de overkant van de steenweg halfopen terrein in met verkleurende hoge grassen en het mooie geel van berkenblad. Opnieuw een fietspad gevolgd door graspaden met een uitzicht op vrolijk wentelende moderne molenwieken. Voor de tweede keer een onbewaakte overweg langs enkel spoor, een laatste bosstrook en vervolgens een ommetje langs een Mariagrot en een bidweg met vele betonnen fantasietjes. Mijnheer Pastoor zijn speeltuin dus. Meteen halven dans.
Babbel met de Jakke, Rudy & Sylveer en op pad voor lus B. Meteen een eerste graspad en vervolgens langs spar en heide. Ommetje langs sportvelden en dan puur natuur. Erg verschillend van de eerste vlakke lus. Er zit meer pit in deze etappe die slingert langs metershoge, grillige spar en het gele blad van berk. Lijken wel Kerstlampionnetjes. Af en toe druppelt het eens wat, maar er komt geen regenjas meer aan te pas. De paden variëren van grijs hard liggend zand tot baggeren door zijn gele soortgenoot. Een laatste keer langs een grote strook heide, een breed zandpad en eindigen doen we over gras midden de bossen. Ik negeer de Paster en stap recht naar de startzaal. De bus van 14:00 is net weg en dus laat ik het mij verDuveld smaken. De plaatsen van clubmaatjes Jakke en Peter worden ingenomen door Rudy en Sylveer. Samen reizen we met bus 84 naar Mol. Ik rep mij naar de boemeltrein, zij gaan er nog eentje opdoen. Ben binnen de twee uur in Leuven met onderweg wachttijden van 3 en 1 minuut. Het was vanochtend effe anders. Had goede benen vandaag en liep vrijwel 6 km/uur vlak. Leuke en oerdegelijke bostocht overigens. Ik plan voor dit weekend Winterslag en Merendree. Ben alleen op pad want Annie & Chris zitten zaterdag bij Kester aan de dis.
