Na 200 meter weet ik het al, loop in een foute richting vanaf station Genk. Even ‘locals’ bevragen die het hondje uitlaten. Ja hoor, kan op mijn stappen terugkeren en dan gaat het vlotjes tot de prachtige mijntorens van Winterslag. Onderweg een mooie plas met rietboorden en de Stiemerbeek. Wordt in de fraaie mijnzaal hartelijk begroet door Limburgse topper René, gevolgd door Mia & Willy uit het ‘verre’ Mortsel. Schoon wandelvolk hier vandaag. Ik twijfel tussen 18 & 22 km, er wordt regen voorspeld deze namiddag. Op pad dus met uitzicht op een immense terril en stappend over fietspaden tussen moderne bedrijven door. Achterafjes en brede steenwegen dan, zicht op herenhuizen uit de tijd van de mijnbouw. Na een prachtige kerk duik ik het bos in. De 18 km blijft in het wit & groen van berk en spar hoog boven een spoorbaan lopen tot de Noordlaan. Linea recta dan tot de eerste rustpost na 4,7 km. Even Eddy Broos gedag zeggen en dra weer op pad voor een etappe van 8,1 km. Was niet je dat, dit eerste uurtje.

Heb eigenlijk goede benen en hou mijn tempo door een paar straten tot … de heide. Het parkoers wordt pittig, golft op en neer en zand baggeren hoort er ook bij. Wel wat hinderlijk de vele MTB-ers die in dezelfde zone hun ding doen. Ben al blij als ze uit de tegenovergestelde richting komen. Telkens weer door de dreven van een fraai bos komen we elkaar tegen. Fietspad dan, een heen en weer met omgewoeld groen aan de zijkanten, met dank aan de Genkse zwijntjes zeker. Teut en Ten Haagdoren noemt het gebied hier, met nadruk op het tweede. Opnieuw het bos in samen met de cyclisten en kom er clubmakker Peter tegen. Halfopen terrein dan met nogal wat frêle berk en afgeplagd terrein wachtend op heide. Door het volgende bos nader ik de A2 en aan zijn overkant Houthalen, de tweede rustpost wenkt. Heerlijk gezellige locatie waar Peter bij mij aansluit.

We hebben nog een uurtje wandelen voor de boeg. Prachtige dreven loodsen ons naar de rand van een KMO-zone en een goederenstation. Smalle pittige paadjes sturen ons terug naar puur natuur. We maken een lange groene omzwerving rond de terril van Winterslag. Hebben samen de tijd voor een wandelaarsdrankje en babbel met Alain & Colette. Het druppelt als ik terug naar het station stap. Even inkopen doen en met een toch wel tevreden gevoel terug naar Leuven. Morgen wordt een heel andere dag met wandelen vanuit het Oost-Vlaamse Merendree.   

FOTOREEKS