Beetje vreemde reis vandaag. Ben nauwelijks meer dan een uur onderweg en moet tussen trein en bus in Haacht dan nog 30 minuten wachten ! Je kan het zo gek niet bedenken. Maar busje komt zo, busje komt zo, busje komt niet ! Gelukkig volgt een andere route tot Keerbergen een kwartiertje later, we hebben geduld hoor ! Liliane en Eddy (ex-fotograaf) zitten op dezelfde bus, hebben hetzelfde probleem gehad. We zijn wat gewend met het openbaar vervoer. Drie lusjes van ruim acht kilometer staan er op het menu vandaag. De rustpost is warempel in Haacht ! Had ik dat geweten, was maar twee kilometer van het station !
Aanvankelijk wat huisjes kijken en dan het halfopen groen in. De langere afstanden stappen het ‘natte’ bos in, inderdaad is het begrip nat deze zomer weer erg relatief, en we wandelen over leuke uitdrogende graspaden. Jonge Galloway runderen negeren ons straal en ik loop letterlijk door een patattenveld naar de oever van de Dijle. Heerlijk stroomopwaarts flaneren langs zijn traag vliedende meanders. Er wordt veel blad meegevoerd, denkelijk vanwege de onweders gisteren. Letterlijk door het maïs nu met groet aan Kareltje en dan tarmac over de Broekelei. Een ander intermezzo is de Finse piste door een geboorte-aanplant, er valt wat te beleven tijdens deze eerste etappe. Straten dan maar weer met een fris windje als aangenaam maatje. Met Jeannine en haar kleindochters over de Dijlebrug en vervolgens door het metershoge mais. Bij een kruising van het parkoers kom ik warempel Rik uit Bornem tegen. Onze krasse wandelaar ziet er verdomd fris uit, dat doet mij plezier. Uitlopen tot de eerste pauze in Haacht en de weer eens hartelijke begroeting van Louis (Wolvertem) en zijn maatjes.
Extra lus nu voor de langere kilometers. Tussen geel van gerijpt koren en frisgroen mais door richting droge gracht. Halfopen terrein van Klein Veldje loodst mij naar de antitankgracht, aanvankelijk waterloos, later natter. Waarschuwingen voor de processierups alom, al krijg ik er geen te zien. Lekker gewoon rechtdoor lopen in het lommer, het gaat mij goed. Steenweg oversteken en dan het Haachts Broek in. Heerlijk genieten in het groen met tot twee maal toe zomers nutteloze vlonders. Van bos naar halfopen terrein met wilde heerlijk geurende hooilanden. Ruige paadjes dan door hoog gewas en nog meer hooilanden, vervolgen langs een prachtige kroosbeek. Door het hoge mais komt de kerktoren van Haacht piepen. Nog wat straatjes en de laatste pauze is bereikt. Kom er Annie tegen, van Willy. We liepen al een hele tijd zowat samen maar waren niet zeker van elkaar. Hij ligt blijkbaar in de lappenmand, het gaat je beter makker !
Mijn fototoestel hapert, zal een halfuur later duren voor de lens terug opstart ! De laatste lus vertrekt langs het Oude Dijle pad en het kleurrijke Roost met geel in de boventoon. Wordt een afwisseling van straten en bosstroken tot ik weer de oever van de Dijle bereik. Heerlijk slingeren langs de vele meanders, prachtig bebloemde dijken en opletten voor de vele fietsers. Ik stap langs de Hansbrug over de rivier over en duik de Keerbergse bossen in. De laatste kilometers worden een mengeling van groen en villa’s, met een mooi beetje holle pad als afsluiter. Best wel leuke tocht gelopen vandaag en met goede benen.
Zwoele nacht en ochtend, heb slecht geslapen. Ga het dit weekend kalm houden. Eerst boodschappen doen en dan tegen de klok van tienen bij De Fonskes, startzaal zo’n 1500 meter van mijn deur. Rustig een 20 km lopen beducht voor het aangekondigde noodweer. Ik stap door de nieuwe wijk Lolanden richting wat groen. Gerommel in de lucht, enkele spatten hemelvocht, niet de moeite om te vernoemen. Passeer de mooi atletiekpiste van Daring Leuven, waar is de tijd van Gaston Roelands gebleven ! Stap door een park met oude bomen en een in het groen verborgen kasteel. Daarnet werkman huizen nu die van de beter gegoede burger. Doemt de abdij van Vlierbeek op. Dwars door haar centrum heen van wester- naar noorderpoort. Prachtige dreef dan tot het Provincie domein en zijn vijvers. De eerste etappe sluit ik af met wat straten en paden tot het Genadedal.
Lus van de 20 km nu, aanvankelijk door een witte wijk richting Wilselensesteenweg. Vervolgens genieten van een maaipad onderaf de Kesselberg. Ben verdorie in Holsbeek-Plein ! Even weer een stratenloop, golvend bij een ‘stekende’ zon, de Hulsbergweg. Even pijl fout gelezen en meteen herstellend langs een smal groen pad, loop hier moederziel alleen. Villa’s kijken in een groen dal tussen twee muren van bomen en dan het bos in. De Honkelberg golft op en neer, mooi zo. Halfverhard dan, de bewoners ten gerieve maar nog steeds lekker in het groen. Bij de Dellestraat maak ik een tweede fout, loop bijna weer het heen parkoers. Ben dezer dagen toch wel dikwijls in gedachten verzonken ! Pik de juiste draad weer op door het vlakke Begijnenbos gevolgd door een tarmacje van 15° neerwaarts. Nog wat straten en tweede pauze. Leuke babbel met clubmaatjes Christine & Noël, Rudy & Sylveer ook.
De laatste loodjes dan. Parkoersmeester op de fiets belooft mij veel bos. Zachtjes klimmen in den beginne over tarmac naar Veldweg, die zijn naam alle eer aandoet. Halfopen terrein, bosjes en weilanden tot een paar prachtige diepliggende holle wegen. What goes down must come up, mits bocht van haast 180° deze keer. Prachtig stuk parkoers door het Lindenbos. Na het zalig koele bos volgen akkers met gemaaid graan en hoog maïs. De abdij van Vlierbeek pronkt boven alles uit. Stratenloop door nieuwe wijken met een zalige wind op kop. Paadjes lopen dan tot de Diestersteenweg en langs de Pinxtermolen. We gaan hier met z’n vieren in de fout. Bij de verkeerslichten een wandelbord voor de automobilist. Ik zie op zo’n 200 meter wandelaars de straat dwarsen. Ja hoor ben weer op het parkoers en loop netjes tot de finish en ‘my home town’. Best wel leuke tocht al had ik door de drukkende atmosfeer mijn dagje niet.
