Gisteren verkenden vijf dapperen de Omloop van de Druivenstreek. Het was warm, heet en het koste moeite. De ‘oudjes’ Claire & Roland leken het friste ter aankomst. Nathalie had een geldig excuus, herstellend van blessureleed en aan haar eerste dertiger toe sinds lange tijd. Wilfried en ikzelf, we vochten er ons doorheen Duvels en ter ere van Omer. Wordt een leuke tocht in augustus.
Vandaag dan traditiegetrouw bij Ludo aan de bak. De terminus van tram draa is voor ons maar en uurtje reizen, zei het wel met tram twie vanuit Haubauke. Vertelde ik Wilfried gisteren dat ik het parkoers haast uit het hoofd ken, niks blijkt vandaag minder waar te zijn. Nieuwe tekening, omgekeerde route en meer Schoten & Brasschaat. Tegen beter weten in kies ik voor de 42 km en Lindake spreekt mij daar niet in tegen.
Ommetje door ’t Fortje, altijd meegenomen en dan langs de sportterreinen van Kwik. Eerste strook onverhard ook door het maïs en gigantische woondozen op de achtergrond. Langs het Palfijn ziekenhuis en vervolgens een stille stratenloop. Park Roosendael is een aangename verademing met zijn oude kerkhof en waterpartijen. Beetje moeilijk van pijlen voorzien en hun gele kleur is niet ideaal. We slaan er ons mits de nodige aandacht doorheen. Opnieuw een stratenloop helaas en wat achterafjes tot de eerste pauze bij Olsea. We zijn een ruim uur onderweg.
De stoerdere stappers scheiden zich af. Heel aardig tussendoortje door het hoge gras, nauwelijks een wandelpad eigenlijk. Vervolgens de brug over de spoorbaan bij Noorderdokken en dan kan het feest beginnen. Schitterend toch die Oude Landen. De meer open ruimte met een veelheid aan bloemen in paars en geel, korte grassen en mossen. Nattere gebieden meer bebost, verwilderde boompjes en rietpartijen. De nodige modderplekjes ook al blijft het goed begaanbaar. We passeren het kasteel van Ekeren. Pikken stilaan kortere afstanden op. Paden worden droog gehouden door het gemaaide gras als stro te gebruiken, pure ecologie. De drukke steenweg over en een ommetje langs onder meer zwaar aangetaste kastanjebomen om weer andere woontorens te vermijden. Herman posteert zich nadrukkelijk op de stoep, de wereld is zijn zetel. Pauze bij buurthuis Rozemaai, een welkome drankpost want het is verdorie warm.
Even bijpraten met buren uit Hemiksem en met Eddy (fotograaf) & Liliane. Terug op pad voor de volgende ‘pure’ strook. Eén havenlaan ver wacht de Bospolder. Een glimp van metershoog gestapelde containers en een zeeschip, we duiken weg langs het riet van een langgerekte plas. Komen bij de Antwerpse duikersclub uit en weten dat we rond de Ekerse plassen zullen lopen. Verslikken ons even in de bepijling en dan is een mobieltje een nuttig ding. Paadje op in het groen langs het water, gaat even verderop over in kassei. Maken kennis met clubmaat Roger (uit Brecht) en stomen als drietal verder zoals we regelmatig ook met Martin doen. Hele mooie lus rond de plassen en … die andere Roger uit Kortenberg achterna, de bruggen van spoorbaan en A12 over. Achterafjes loodsen ons Ekeren binnen. Onderaf de spoorbaan is het broeierig heet maar we weten De Geesten en de pauze nabij. We zijn er met niet minder dan 9 IJsetrippers !
Einde meteen van het bekende terrein voor ons. We stappen nu richting Sint-Mariaburg en zijn Sparrenlaan. Stratenloop ja, maar Roger (Brecht) merkt fijntjes op dat onze gastheer zijn uiterste best doet om de groenste lanen er uit te kiezen. Heel onverwachts dan een geurend bos, gemengd van bomen en paden. Waardevol tussendoortje. Dan terug villawijken met de kassei van de Charleslei, Brasschaat ten top. We sluiten af met het alleraardigst terrasje van Vieux Depot. Er zit een allegaartje van zondags opgedofte autochtonen en beetje verwilderde wandelaars. Wij laten ons de Triple d’Anvers smaken, heerlijk amberbiertje van toch zo’n 8°.
Met de extra vitamientjes dus terug op stap, Jerome achterna. Voluit genieten van de prachtige dreven en minder gekende paden van het koele Peerdsbos. Zo veel mogelijk wegblijvend van de toeristische paden, onze eigen weg zoekend aan het handje van de parkoersmeester. Opnieuw de spoorbaan en autoweg over en dan linea recta naar Domein Vordenstein. Ik krijg het stilaan moeilijk mijn maatjes te volgen maar hou mij dapper. Vordenstein, dat zijn schitterende oude bomen en prachtige tuinpartijen. Roger blijkt er niet bekend te zijn en samen lopen wij te genieten. Hadden wij De Zeurt verwacht niks blijkt minder waar. Schotense straten voeren ons naar cafeetje Salamander, onze laatste pauze.
Komt Sir Gerard daar toch wel voorbij zeker ! Loopt zowaar de marathon. Drankje op en hij stoomt door, we zullen hem niet meer te zien krijgen. Zo’n kerels die maken ze niet meer. Wij vertellen onze bewondering aan de andere wandelaars in onze omgeving. Nog een uurtje hebben we voor de boeg. Weer beetje lastige strook langs een steenweg en dan duiken we plots het groen in achter een wijk. Niet tot de Schotense vaart zoals we dachten maar een vervolg door achterafjes en nieuwe woonzones. Verslikken ons een tweede keer bij een parkje en worden door achterop komende stappers tot de orde geroepen. Merkwaardig strookje groen met meerdere stenen pyramides. Ik doop het geheel om tot farao’s park. We naderen stilaan de Carrefour, maar niet voor nog een laatste strookje groen bewandeld te hebben. Het is bijna 18:00 als we de finish bereiken. Kunnen nog net ons Duvelke meepikken en samen met Bea & Jerome tram twee opzoeken.
Elke tocht heeft zijn verhaal. We maakten kennis met Roger (Brecht) en liepen weer eens onbekende stroken. Beseffen ook dat de parkoersmeester zich uitslooft om toch maar het maximum uit de omgeving te puren. Oude Landen, Ekerse Plassen, Peerdsbos & Vordenstein. Verder is de spoeling er inderdaad dun. En ik, ik ga morgen op doktersbezoek want er klopt ergens iets niet …
