Covid-19 en de zomerse hitte doen ons besluiten geen Omloop noch ledentocht te organiseren vanaf Overijse vandaag. Maar Wim en ik, wij gaan op pad, verkennen voor de volgende weken. We spreken af bij het station van Sint-Joris-Weert vandaag, mijn maatje staat mij op te wachten als ik van de trein stap, kwartiertje reizen vanaf Leuven. Twee lussen van ruim 10 km staan op het programma. Voor de eerste al snel de bebouwing uit en de Dijle opzoeken. Een strook stroomafwaarts die we zelden bewandelen en dan aan de grens van de Doode Bemde tot de samenvloeiing met de Ijse. We pikken dit riviertje op en een eerste pittig klimmetje volgt, de afdaling is navenant. Langs de Witte Hoeve in Neerijse met zicht op de merkwaardige kerk met twee torens en dan langs het kasseidreefje met de Japanse kerselaars. We pikken opnieuw de Ijse op richting Loonbeek. Ons Heer is blijkbaar boos, grommelt luid boven onze hoofden. Ik heb een regenjack bij, Wim ook … maar in zijn auto! We gaan klimmen door het Margrijsbos en de hemelse spetters glijden van ons af. Nat blijven we als we onze weg vervolgen door een bietenakker, wel nat van het zweet en gordijnen van regen in Leuvense richting. Mooie koele afdaling naar Wolfshagen en dan uitbollen tot café In De Rapte. Gezellig onder de parasol lekker beschut tegen een toch wel stevige plensbui. Pats Boem de bliksem slaat in op de hoogspanning van Den Ijzeren Weg, en kraken dat zulks doet !
Wat later dan verwacht gaan we weer op pad. Heerlijke klim door een parel van een holle weg en dan zwerven door een sparrenbos. Steken de parking van Speelberg over en ik weet dat hier markeringen ontbreken. Wij maken nu een heuse boswandeling met her en der wat open plekken, weilanden of maïs. Passeren een paar wijngaarden en het kasteel van Vaalbeek, netjes opgeknapt. Weer genieten van bosstroken en jong groen. Van regen geen sprake meer en het wordt weer warm. Dwars door een andere strook van Vaalbeek (bij het kruisbeeld) en een kasseitje op. Geen markeringen meer, we zakken terug naar ons uitgangspunt. En toch lopen we juist, nog een klimmetje extra Mark ! Koppig rechtdoor lopen levert ons de juiste merktekens op. We gaan weer genieten van het bos, straks vlakke paden dan weer leuke holle wegen. Komen weer bij de parking van Speelberg uit en gaan door die schitterende holle weg zakken tot In De Rapte. Had ik aanvankelijk een derde lus gepland, mijn lijf zegt dat het in deze hitte genoeg is geweest. Morgen doen we het met ons beidjes nog eens over vanuit Blanden.
Vandaag verkennen we dus onze alternatieve Omloop te Overijse. Cecile heeft meer dan de smaak te pakken en vergezeld Wim & mij voor twee lussen. Om van de Markthal weg te komen moeten we uiteraard klimmen, een eerste keer naar … de Heuvelstraat. We lopen voor het gemeentehuis door en duiken via een poortje een kasseitje binnen. Wim, onze IT-er van dienst, twijfelt even en stuurt ons het Kardaantje op, lekker potig. We dalen weer langs Egmont & Hoorn. Blijkt toch niet juist te zijn en we schrappen de eerste helling. Effe zakken langs de Ijskelderstraat en dan de Kalvarieberg op. Opnieuw zakken naar de Ijse doen we langs de Puttestraat. Een eindje aan de waterkant en dan weer een klimmetje. Door de velden blijven we maar vlakke en andere stroken afwisselen. We keren nog eens terug naar de Ijse en gaan er nu een heel eind lekker vlak parallel mee lopen door het bos. Uitstel is geen afstel en er volgt een joekel van een beklimming naar Het Bisdom, denkelijk de zwaarste voor vandaag. Terug naar het water via de Grotstraat en lekker uitbollen langs onder meer het Gemeentehuis. De eerste zeven kilometer zitten er op en de schoofzak wordt aangesproken.
Lus 2 begint geniepig. De durvers nemen een lastige trap ik bedwing de steile Schavei over tarmac. Smalle paadjes en stille straten voeren ons dan nog maar eens terug naar de Ijse. Maar dan komt de Hagaard aan bod, stevig klimmen in het bos. Even pauzeren langs pas geoogste graanvelden, een korte nijdige klim langs de autobaan en rustig verder stappen langs voetbalvelden en blozende pompoenen. Nog wat kassei onder de voetzolen en uitpuffen tot de Markthalle met 14 kilometer op de teller. Voor Cecile is dit voldoende en ze neemt afscheid. De twee musketiers hebben nog 9 kilometer voor de boeg.
En het is meteen weer raak ! De Loensdelle op tot de lokale atletiekpiste, pittig. Maar dan wordt het een tijdje rustig door geschoren velden en langs tarmacjes, we wandelen zelfs letterlijk door een weiland. Kon natuurlijk niet blijven duren en er volgt een lange, zei het zachte, bos klim tot een steenweg. Opnieuw heerlijk golvend door de weidse akkers dan langs onder meer de Rotweg en weer dalen via de Grotweg. Het venijn van deze lus zit hem echter in de staart ! De laatste paar kilometer nog nauwelijks een meter vlak, steeds maar weer op en neer, korte nijdige stukjes die de laatste jus uit de benen halen. We komen voldaan aan bij de Markthalle. Dit is best wel een pittige tocht waar menig ‘cartouche’ zal afgeschoten worden door de deelnemers. Gaan toch even afstemmen of het raadzaam is dit parkoers te wandelen bij meer dan 30°C, we zien wel.
