We vertrekken nog eens van thuis vandaag. De klassieke GR tocht langs ’t Macadammeke, en de Hobokense parken Fort VIII en Sorgvliedt. Heb de laatste weken een aangenaam extraatje ontdekt van station Hoboken-Polder tot oep ’t Zuid, langs officieel erkende street-art. De multiculturele Brederodestraat en binnen de twee uur staan we op de Amerikalei in het drukke geroezemoes van de startzaal. Hebben ergens tussen de 10 en de 12 km in de kuiten.
Drie opdrachten nog te wandelen vandaag, dwars door de Koekenstad. Een eerste lus van zo’n 9 km. Langs het gratis pension van de Begijnenstraat en even verder het Leger des Heils. Jack van Mia is al druk in de weer met zijn fototoestel. We stappen langs ontelbare winkels van allerlei slag richting Nationalestraat en Groenplaats. Gigantische ijspiste en kraampjes, allen overdekt net als de trots van ’t Stad, het standbeeld van Rubens. We koersen verder door smalle straatjes zoals de Korte & Lange Nieuwstraat, oplettend voor voorbij denderende trams. Keren en draaien door de binnenstad tot de Grote Markt en nog rustige kersthappening. Rechtsweg dan richting Vleeshuis. Patje Kloek is ons al voorbij gelopen. Heeft eerst nog een wedstrijd in het Waasland. Het kan niet anders, we moeten ook het andere ‘vlees’ bewonderen rondom het Falconplein. Er blijkt meer vertier beschikbaar te zijn op zo’n zondagochtend dan wij dachten. Cultuur nu met het M.A.S. (Museum aan de Stroom). Het weer is te miezerig om naar zijn dak te klimmen, de zichtbaarheid te beperkt. We lopen door langs het Bonapartedok, Brouwersvliet en Sint-Paulus. Zo bereiken we de Schelde en lopen dwars door het Steen en de aanpalende kermis. Jefke voegt zich bij ons en ik moet mijn kompanen laten gaan bij de Vlaaikensgang, knie wringt tegen. Op een sukkeldrafje hink ik achter hen aan langs vele kleine zaakjes, marktpleintjes en godvergeten Antwerpse straatjes. Ben blij de zaal te bereiken en plof op een stoel neer. Hoog tijd om de innerlijke mens te versterken.
Jefke loopt de lus van 7 km op weg naar huis. Wij zullen hem gedeeltelijk volgen. Langs het oude justitiepaleis richting Harmoniepark (AZ Monica) en dan naar de grote Steenweg en brouwerij De Koninck. Heel nieuw parkoers voor ons dat nu op grondgebied Berchem voert met oudere maar toch nog steeds statige herenhuizen. Doet een beetje denken aan een verbeterde versie van Etterbeek & Elsene in Brussel. We wandelen door de wijk Zurenborg richting oud militair ziekenhuis. Schitterend hoe de vele gebouwen hier gerestaureerd worden en een nieuwe woonfunctie krijgen. Een echte ontdekking zelfs voor Linda. Komen bij de prachtige muren met torentjes uit van de spoorbaan tussen Berchem en Centraal, het Jodenkwartier. Lange Kievitstraat, Pelikaanstraat, namen als klokken. Even nog raken aan het stadspark en we staan zo weer in de zaal. Hé, hé, dit was verrassend anders en heel leuk om wandelen.
Het wordt al stilaan duister als we de laatste vier km aanvatten, Antwerpen-Zuid. Het wordt een zwerftocht tussen Schelde, Waalse kaai en Leien met her en der een bezienswaardigheid, natuur of cultuur. Eén ding snappen wij niet, waarom schenkt men hier Mechelse Carolus en geen Koninck of Seefbier ? Aantwaarpeneir kom op voor je stad, die kan en moet anders (ha,ha,ha)
17.12.2016 Brugsche Globetrotters te Sint-Michiels
Na vier dagen hypocrisie te Vilvoorde doet het deugd weer tussen echte mensen te zijn, de wandelfamilie. Bij de eersten die ons begroeten het Gouden Wandelpaar 2016 zijnde Gina & Krist. De context waarbinnen zij hun prestaties hebben opgedreven dit jaar is voor iedereen bewonderenswaardig. Zeggen dat ik hen als pril koppeltje exact tijdens deze wandeltocht voor het eerst ontmoette, ettelijke jaren geleden intussen.
Starten tijdens deze tocht is altijd moeilijk, we babbelen ons een weggetje van de ene tafel naar de andere collega. Finaal bereiken we toch de uitgang van de zeer ruime zaal. Zoals het hoort op weg en door de ruime hal van het Brugse station. Dan het Minnewater opzoeken en over de eerste kasseitjes dokkeren. Langs het gebouw van het gelijknamige OCMW en vervolgens door het Begijnhof. Met vele toeristen vertedert toekijken op de vele witte zwanen. Geen ongenode zwarte Australische rustverstoorder meer te bespeuren. Voorbij de rustplaats van paard & koetsier duiken we de stad in met zijn vele, meestal witgekalkte Godshuizen. Kleine rustpunten in de drukke stad. We wandelen door het Minnewaterpark en de nieuwbouw van het Colettijnenhof. Dan duiken we ‘Bruges insolite’ in, de binnenstad van de gewone burger. Een extra parkje bij ’t Pandreitje, een waterpartij bij de Molenbrug en dan breed uitgesponnen langs de vele kerken die Brugge rijk is. Zeker en vast goed bemeten die eerste 8 km tot rustpost Sint-Leo.
De tweede etappe dan. Smalle straatjes, haast steegjes van kassei loodsen ons richting Stadsschouwburg. Het miezelt lichtjes als we door enkele winkelstraten lopen. Zoeken opnieuw de rust op en een klein parkje. Passeren café Kalvarieberg dat mij bekend voorkomt van eerder gelopen Globetrotterstochten. Door een binnentuin richting Sasplein, we zoeken de Brugse ringvaart op en zijn windmolens. Door de ommuurde kasseitjes van Hemelrijk gaat het terug naar Sint-Leo. Overbevolkt deze keer.
Gouden Handrei, lees ik op een naambord, de vele Brugse waterpartijen komen uitgebreid aan bod. Er heerst een immense drukte rond het centrum, zijn ijspiste en kerstkraampjes. Geen spek naar onze bek en we reppen ons verder richting ’t Zand. In de winkelstraat zelf is het vrij rustig en we worden niet als andere jaren ondergedompeld in de vele Kerstmarktjes. Neen, in ruil krijgen we nog meer witte Godshuizen te bewonderen en de monumentale Dumery klok. We zijn al rond 14:00 terug in de drukte van de startzaal. Genieten uitgebreid van onze Brugse Zot, toch wel één van mijn favoriete biertjes. Gezellige babbel met Langdorpers en dan is het tijd voor de trein. Rustig dagje vandaag met een tocht die onderweg minder sfeervol leek dan vorige jaren.
