Zaterdag bouwt Linda nog een rustdagje in voor de gekneusde arm. Ik trek onder leiding van parkoersmeester Wilfried op verkenning voor onze septembertocht vanuit Huldenberg. Met Roland verdeel ik de opdracht van het pijltjes aanbrengen netjes in twee. Stel met genoegen vast dat Wilfried tussen Huldenberg, Loonbeek en Neerijse terug voldoende jeugdige ondeugd in de opdracht brengt. En nu maar hopen op een lekker weertje ‘l’été Indien’ waardig op 27 september aanstaande.
De laatste zondag van augustus staat natuurlijk buurgemeente Schelle op ons programma. 50 km vindt Linda wat veel, maar voor 35 km is ze te vinden, de arm vakkundig in een draagverband verpakt. De eerste rustpost van de langere afstanden is in de Hemiksemse Oude Boekerij, enkele honderden meter van ons echtelijk dak. Wordt uiteraard onze startplaats zo rond 08:00. Kunnen er meteen heel wat wandelvrienden verwelkomen tot zelfs Cathy en Hans uit het verre Deinze toe. En of wij dit leuk vinden ! Misten we de eerste 8 km langs Zinkval en Cleydaelbos, we gaan mee op stap met de grote jongens en meisjes voor een etappe van ruim 9 km richting Hoboken. Hoort bij onze favorieten in de omgeving. De parkoersmeester loodst ons voorbeeldig, langs een doorgang die wij afgesloten waanden, tot het park en kasteel Klaverblad. Dan volgt een deel van de prachtige dreef richting zigeunerkamp. Even een ommetje langs de Groenstraat, moeilijke omgeving hier. Maar vanaf sporthal Zorgvliet kunnen we opnieuw het groen in. Vangen een glimp op van de Hobokense woontorens ‘Jacques Brel’, even verder wacht de oase van Fort VIII. Spooky hoe de platanen hier hun takken uitspreiden. We ruilen de waterplassen in voor een tweede doorgang langs de dreef van ’t Macadammeke, de Wilskes achterna. Patje Kloek wordt onze gezel langs de nieuwbouw van Heimisse tot de rustpost. Daar zet hij het letterlijk op een lopen.
We krijgen aflossing van de wacht. Martin komt van de start af en wordt onze gezel. De lucht vergrijsd als we terug op pad gaan. Passeren de golfterreinen van de Witte Hoeve en zetten dan koers naar Buerstede – Aartselaar. Bij de hoeve Vluchtenbrug schuilen we in het hokje van een melkautomaat om een eerste plensbui aan ons voorbij te laten gaan. Vergeefse moeite helaas ! Terwijl we door de Zinkval stappen richting Schelle volgen de hevige regenvlagen elkaar ongenadig op. Een stukje steenweg, het tarmac pad de heuvel op langs hoeve Lemmens en de kleiput. We lopen haast zwijgend verder, elkeen worstelt met het te veel aan hemelvocht. En het blijft maar duren tot bij de rustpost Koekoekshoeve. Schuilen maar en een gezellige babbel met ‘kersenrood’. De lokale lus wordt ons afgeraden wegens gladde afdaling bij Waterfront. Ik geef de boodschap van ‘wees voorzichtig’ door aan Colette & Alain, die we hier mogen begroeten.
De buienzone is voorbij getrokken, we gaan weer op pad. Martin loopt galant een eindje terug want Linda is haar plu vergeten. Een modderpaadje stuurt ons richting Pierstraat. Aan de overkant een eerste schoorsteen van oude steenbakkerijen. Netjes door het groen langs de spoorbaan gaat het richting Walenhoek, zeg maar de kleiputten van Niel. Gaan heerlijk en uitgebreid zwerven langs de vele waterplassen over vrij goed begaanbare paden. Wat genieten wij weer eens van deze tocht ! Voorbij d’Aa Statie lopen we een paar straten tot de rustpost van het schooltje in de Heidestraat. Ook hier maakt de 50 km een extra lus en die lopen wij om aan onze 35 km te geraken. Linea recta terug naar Niel. Langs de weilanden van een grote boerderij en dan het onvolprezen Niels Broek in. Weer is het heerlijk zwerven door het nog net begaanbare groen. Natuurpunt levert hier prachtig werk waar wij als wandelaar mogen van genieten. Een kort strookje Rupeldijk en we wandelen door de weilanden randje Niel terug naar de Heidestraat voor onze laatste pauze.
Verwachten niet zo gek veel meer maar dat is zonder de Schelse waard gerekend ! Natuurlijk stappen we over de oude spoorweg en zijn bonkige keien, tot de Laarkapel deze keer. Dan gaan we een graspad op tot een poort … die voor de eerste keer in onze wandelcarrière open staat ! We duiken de vettige, zwarte brij in van de oude industrieterreinen van Interescaut. Krijgen een magistraal uitzicht over de zonovergoten Schelde cadeau. Linkeroever het groen van Bazel en Kruibeke. Rechts de menselijke ingrepen van Hemiksem en Hoboken. Wat een schitterende toevoeging aan deze tocht ! Terug een beetje lager langs de monding van de Vliet en vervolgens door het Schelse stadspark tot de Scheve kerktoren. Smalle straatjes tot de finish. Parkoersmeester bekijkt mij met vraagtekens in de ogen. Magistraal ! zeg ik, wat hebben wij weer genoten van onze eigenste omgeving vandaag. Worden bij het Duvelke omringd door vele wandelvrienden die tekst en uitleg vragen aan Linda omtrent haar omzwachtelde arm. Martin gaat er stilletjes vandoor, heeft nog een rit naar Roosendaal voor de boeg, richting drukke werkweek ook. Wij volgen even later, zo’n twee kilometer de heuvel op tot home, sweet home. Chapeau wsv Schelle, jullie zijn als goede wijn … elk jaar weer dat tikkeltje beter.
