Sms-je van Martin op zaterdagavond na de verkenning van de Paasmaandagtocht te Ottenburg. Wat zijn de plannen voor zondag ? We spreken af om 08:30 in Mechelen. Draaien vrijwel gelijktijdig de parking op van het vroegere Pauwels en stappen naar de ruime refter van de tuinbouwschool. Linda & Dirk (Nijlen) tekenen ook present. Het parkoers blijkt zo’n 4 km ingekort wegens infrastructuurwerken in Battenbroek, keurig netjes medegedeeld bij de tekeningen net als de alternatieve rustpost op 3 km van de finish.
We gaan op pad, langs een diepliggende gracht voorbij de gebouwen van de dierenbescherming, een hondenkennel met heel wat geblaf. Bereiken zo de Dijle dijk en volgen deze stroomafwaarts voorbij de bedrijvenzone van Mechelen-Noord. Voorzichtigheid is geboden deze zonnige ochtend want we delen het asfalt met vele fietsers. Zijn blij onze eigen weg te kunnen gaan langs de azuurblauwe Grote Vijver van Battenbroek, parallel met de E19 ook. Krijgen een prachtig vergezicht cadeau dat tot ver voorbij de Blauwe Bruggen reikt tot de woontoren van Boom. Moeten dan onder de snelweg door en zetten koers naar rustpost Walem waar we drie keer zullen pauzeren. Het is dus druk in het wat aftandse zaaltje maar we kunnen terrassen op de plaveien van de binnenkoer.
Een eerste korte lusje voert ons door een stille straat richting watertoren. Een lieflijk kasseitje zet ons af bij de plas van Spildoorn. Niet over het asfalt deze keer maar door zwarte modder ploeteren we ons een weg tot de steenweg van daarstraks. Bij een kapelletje gaat het richting Nete dijk, die we even volgen richting Roosendaal. Keren zowat op onze stappen terug naar de nu wel erg drukke rustpost. Kunnen nog net drie stoelen bemachtigen. Veel bekend volk intussen met onder meer de Hobohemmers en fietsende Kim.
Het tweede lusje stuurt ons via een achterafje en een paar straten naar de jonge bossen rond abdij Roosendaal. Langs een villawijkje gaat het richting Mosterdpot, een alleraardigst biotoopje onderaf de Nete waar over een paar maanden de kikkers zullen zitten kwaken. Even nog een strookje drukke Nete dijk langs een gelige rietkraag ook. Terug onderaf dan langs de ‘horizontale’ boom en voor een mooie omzwerving langs de prachtige gebouwen en de zwarte waters van de Abdijsite. Plukken sneeuwklokjes zorgen voor een frisse toets. We pauzeren een laatste keer in Walem met onder meer Nathalie & Wilfried. Opnieuw wat straten om rond Roosendaal te geraken en dan de mooie natuurdijk op richting Elzestraat. Lopen wij graag, dit dijkje. Daarna volgt een strook verhard en onverhard die ons onbekend is, blijkt Kauwendaal te noemen. Een tentje van een lokaal actiecomité doet dienst als rustpost. Niet als dusdanig gemarkeerd en heel wat wandelaars lopen dus ook door. Gelukkig heeft Dirk (Nijlen) een rondje voorsprong op ons en weet hij dit te duiden.
De 31 km krijgt een extra lus van ruim 7 km aangeboden. Het wordt een lange stratenloop door wijken en langs een kerkhof tot het stadion van Malinois. Dan mogen we het nieuwe fietspad op dat langs de spoorbaan Antwerpen met Mechelen verbindt. Duiken onder de Ijzeren Wegen door en volgen een bruine waterloop, denkelijk een zijarm van de Dijle. Verhard wordt gelukkig onverhard en aangenaam. Bij de Maanstraat verlaten we het water, passeren nieuwe roze design flatgebouwen en een RAF –monumentje. Een lange stratenloop door Katelijne wordt ons lot tot we finaal terug over de spoorbanen geraken. Een paar strookjes speelbos en daar is onze tentrust weer. Teleurstellend deze lus !
Hebben nog een halfuurtje wandelen voor de boeg. Linea recta richting Tivolipark. Er heerst een drukte van jewelste rond het dierentuintje met onder meer hoender- en konijnenrassen. Terrasjes zitten er afgeladen vol lentegenieters. Wij lopen de nog goed beklante aankomstzaal binnen. Zullen na de Duvel zowat de laatsten zijn om onze auto van de parking te halen. Keren qua parkoers met gemengde gevoelens naar huis terug. Maar het was een stralend lenteweer en weer eens gezellig wandelen met Martin. Daar doen we het toch ook voor !
