De chauffeur van De Lijn doet in Hemiksem een ‘NMBS-ke’ deze morgen. Komt een kwartiertje te laat en maakt geen haast tijdens zijn rit tot de Antwerpse Rooseveltplaats. Resultaat, we zijn onze verbinding met de snelbus naar Turnhout kwijt en wij niet alleen. Tja, was duidelijk Afrikaans uur deze morgen ! Een halfuur later komt de gewone lijnbus die ons mits ‘sight seeing tours’ ook tot Beerse brengt. Zijn zodoende een klein uurtje kwijt maar ons goed humeur niet. Tussen de vele bekenden in de startzaal ook Diane & Rudy die komen uitwaaien van hun clubfeest. Zoals gewoonlijk vertrekken wij toch alleen. Het opwarmertje bestaat uit park De Echelpoel bij het gemeentehuis van Beerse. Moeten vervolgens een straat en drukke steenweg (fietspad) volgen om een villawijk in te duiken. Stappen daarna langs enkele mooie sparrendreven om een eerste keer te pauzeren in het Gielsbos. Het zaaltje zit overvol, gelukkig vinden we buiten een plaatsje ‘onder zeil’ bij de hondenvrienden.
De lokale lus stuurt ons aanvankelijk de sparrenbossen in. De zon is volop van de partij. Warmt zo goed ze in deze wintertijd kan het bevroren land op. Een lange Boskant loodst ons door de bebouwing van Vosselaar. Aan de overkant van de snelweg zijn we door onze beproeving heen. Domeinbos Grotenhout is een zaligheid met zijn prachtige lanen en ruime plas. De zon strooit kwistig met lichtbundels tussen de ranke sparren door, heerlijk ! Daarna wordt landelijk tarmac langs ondermeer het kapelletje van Het Laar ons deel. Bruggen en tunnels loodsen ons terug voorbij de snelweg en naar een strook sparrenbos. De drukte in het zaaltje van Gielsbos lijkt wat afgenomen. De helpers happen er naar hun tweede adem, hebben het moordend gehad.
Wij hebben een lange etappe naar de tweede rustpost voor de boeg. Duiken de sparrenbossen van ondermeer het Lijsterpad in, mij bekend van het Sniederspad. Lopen in een weidse boog om de camping van de Lilse Bergen heen tot bij de snelweg. Bergen en dus krijgen wij ook een heuveltje en wat zanderige ‘bumps’ te verwerken. Vanaf het Lilse golfterrein gaan we brede zandpaden bewandelen. Zij voeren ons het bos uit naar het tarmacje van de Lilsedijk. We lijken kortere afstanden op te pikken bij de bossen van Edelaar Schrieken. Gaan heerlijk meelopen met riviertje De Laak aan de bosrand. Bij een nieuwbakken KMO zone weten we de rust nabij. De politie, onze vrienden, loodsen ons veilig de drukke baan over tot de rustpost. We komen er M & M tegen, die het hier blijkbaar ook naar hun zin hebben.
Pauzeren doen we buiten op een bankje. Zelfs uit de zon is het best aangenaam, midden januari nota bene ! Hebben een lusje van ruim 5 km voor de boeg. Rondden de KMO zone om weer in De Schrieken te belanden. Prachtige Kempense zandbossen toch weer. Tot onze verbazing mogen we ook ettelijke honderden meter ploeteren door stuk gereden zand/grint paden, dankzij de bosbouwers. We slaan de pauze bij de KMO zone over. Lopen gelijk door voor de laatste 2500 meter huisjes kijken. Hebben nog ruim de tijd voor onze Duvelke, een tweede is er niet meer beschikbaar. Meer dan 2200 wandelaars vandaag, toch wel een mooie beloning voor de organisatie. De Lijn brengt onze deze keer wel klokvast terug naar Hemiksem. De batterijtjes zijn weer geladen voor een als pittig aangekondigde week bij de baas …
Het kappersbezoek noopt ons tot het zoeken naar wandel alternatieven. Gauw gevonden deze keer. We nemen de trein tot Aarschot en gaan dan knooppunten wandelen tot de ‘officiële’ tocht in Herselt. Komen Jefke tegen in Berchem station en zo hoort het ook. Hij reist naar dezelfde wandeling maar dan over Herentals en dus met de bus vanaf dat station. Een optie die mij compleet ontgaan was. Tussen Aarschot en Herselt bedraagt de kortste afstand zowat 16 km, spek naar onze bek toch. Beginnen er aan met een prachtig uitzicht over de Demer en de ’s Hertogenmolens. De zon is al volop van de partij als we de Demer verder stroomopwaarts volgen tot het kerkje van Langdorp, ruim 4 km verder. Moeten dan een deels beboste heuvel over tot het … station van Langdorp ! Kiezen er letterlijk het Hazenpad richting sparrenbosjes en even verder de kerk van Gijmel. Door het kiezen van de kortste weg moeten we nogal wat beton verorberen zoals de slingerende Loopgatstraat. Het weze zo. Bij Langdonken volgen we onverhard langs beek en dwalen vervolgens door het witte pijpenstrootje in het moeras. Dan komen de slingertarmacjes terug aan bod tot de bebouwing van Herselt. We kruisen het wandelparkoers van de Lustige Stappers, althans de lus van de 11 km. Onze naamgenoten uit Halen zijn er al op pad. Het Orgelstraatje zet ons af in het dorpscentrum en even verder de druk beklante startzaal. Hoog tijd voor een pauze en het versterken van de innerlijke mens. Zijn intussen al zo’n drie uur onderweg.
Mama Jeanneke tekent present, wordt morgen 82. Gelukkige verjaardag en dat we je nog dikwijls ‘tegen ons gilée’ mogen trekken ! De langste afstand lopen we vandaag niet, interfereert te veel met de tocht van vorige week. Bij een zure hemel gaan we op pad langs Het Rot voor een lusje van 8 km. Vuldershoek stuurt ons naar meer bebost gebied. We doorkruisen verhard en onverhard langs spar en rododendron tot het Roofvogelhof. Brengen een bezoekje aan deze wel bijzondere plaats met zijn vele vogels. Een muisgrijze uil met grote natuurlijke ‘bril’ trekt mijn aandacht. Helaas, telkens ik zijn prachtige kop op een foto wil vastleggen draait hij zijn ogen van mij weg en laat een schril ‘i-hi-i-hi’ horen. Tot viermaal toe daagt hij mij uit om net voor het afdrukken zijn show op te voeren. Linda giert van het lachen … ik wordt hier voor ‘uil’ genomen ! We wandelen verder nagenietend van deze toch wel bijzondere ervaring. Langs veldwegen, sportterreinen en een witte wijk bereiken we opnieuw de zaal. Tijd voor een pauze en een babbel met Ilse & Kris. Tot volgende week bij de Hugo Bonnyns tocht !
We lopen als afsluiter het lusje van de 5 km. Aanvankelijk uiteraard huisjes kijken langs ondermeer de Sint-Servatius kapel (1823). Toch ook nog met een mooie strook natuur langs weilanden en wat bosjes tot we opnieuw de sportterreinen bereiken. Hebben nog tijd voor een paar Duvelkes en een babbel met Karmijn tot de bus. Geen probleem deze keer met de trein in Aarschot, hij rijdt volgens het boekje tot de Koekenstad. We zijn weer een ervaring rijker en morgen weer paraat.
