23.06.2020 IJsetrippers tussen Loonbeek & Huldenberg
Gisteren maandag door HR verplicht geweest te gaan luisteren naar een compleet nutteloze vergadering. Mijn vroegere baas zei altijd : ze dronken een glas, maakten een plas en alles bleef zoals het was. Nog elf maanden tot mijn pensioen waarvan 9 maanden effectief werken a rato van 4/5, ik tel meer dan ooit af. Maar vandaag dus op stap met Wim, voor het eerst een parkoers van zijn hand. Het is al behoorlijk warm als we in Loonbeek van wal steken, hij met de route beschrijving ik met fototoestel en notablaadje in de hand. Langs de glasheldere en koele IJse tot net voor Neerijse. Een paar straten voorbij ex-camping Les Chalets en dan een potige maar goed liggende klim tot Bertelsheide. Wim kiest even verder voor open veld en dan een mooie holle weg naar de vallei van Wolfshagen. Zal voor velen een onbekende strook zijn. Korte vlakke pauze en dan een zalige lange, vrij zachte klim langs een holle weg, mij onbekend. We zijn op de top van het Margrijsbos en gaan zakken naar de IJse. Weer klimmen langs een gras pad en dan naar Voetweg 50. Moeten even zoeken want er is minstens één markering verdwenen. Redden ons tot het kerkhof en de prachtige kerk van Huldenberg naar rustpost De Kronkel. Er staan 9,5 kilometer op de teller.
Pintje pakken en voor Wim ook sandwichke eten. Terug op pad langs de watermolen en dan klimmen voorbij weer een andere camping. Even vlak en terug opwaarts tot het plateau waarbij Duisburg in de verte ligt te pronken. Langs de Aardeweg, we laten Eizer links liggen en dokkeren over kasseitjes tot een kapel onder een gigantische lindenboom. Trekken naar rechts de velden in. Het parkoers golft lekker op en neer en is heel kleurrijk met paars, rood, groen en oker. Af en toe eens een holle weg. We komen op bekend terrein van vorige tochten en plegen krijgsraad. Gek hoe wij altijd dezelfde ideeën hebben. We verlaten de knooppunten en klimmen door een bloemenpracht om U tegen te zeggen. Hebben een paar kilometer te kort en maken dus ommetjes langs onder meer een schitterende en dalende holle weg. Zijn weer in Bertelsheide en kunnen naar de IJse. De aankomst ligt een paar honderden meter verder naar rechts. Ik trek naar links voor zo’n 11 km langs IJse en Dijle tot in Leuven, mijn intussen klassiek parkoers. Wim heeft een schitterende tekening gemaakt met enorm veel variatie. Het eerste deel is pittig, het tweede eigenlijk makkelijk maar oh zo mooi. Ik kijk er naar uit hier volgende zondag opnieuw een leuke bende IJsetrippers te mogen begeleiden.
