Zaterdag bezoeken we kapster Marina, gevestigd tussen het Deurnese sportpaleis en de Bredabaan. Linda heeft een idee. Zou dit ver van het Rivierenhof zijn ? Neen dus en we zijn al om 08:00 op pad. Fietspad in het groen tot de Stenenbrug en we duiken het prachtige park rond de Schijnbeek in. Pikken er de verbindings-GR tussen routes 12 en 5A op. Een heuse parkentocht van ruim 28 km lopen we, met als onderbrekingen de schitterende wijk Zuremborg en wat huisjes kijken in Hoboken. Omstreeks 14:00 zijn we terug thuis. Het was een grijze, wat miezerige dag maar een heel leuke wandeling die voor herhaling vatbaar is.
Voor zondag plan ik Elewijt wegens erg lang geleden. De website van De Lijn geeft nog steeds geen kik maar ik vind een alternatief bij Google Maps –knop Openbaar Vervoer. Glasheldere routebeschrijving zowaar met indien gewenst nog wat kaartjes erbij. Moeten twee keer overstappen in Boom en Mechelen en hebben daar telkens 6 minuten de tijd voor. De bussen rijden echt volgens het boekje en binnen de twee uur zijn we ter bestemming. Net op tijd om clubmaatjes Viviane & Danny ter begroeten die al in de startblokken zitten. Drie lange etappes staan er op het programma, respectievelijk 9,5 – 8,6 en 10,1 km. Stevige kost dus.
Beginnen erg matig met één dreefje en dan een reeks stille straten tot een tunneltje onder de E19. De fraaie Steendreef die herken ik van eerder gelopen GR. Hij leidt ons voorbij een kasteel waar Rubens nog zou verbleven hebben. Dan stappen we voorbij een hoeve de weidse akkers in richting kronkelende Zenne. Even maar langs het water en terug een lange rechte zandweg tot station Eppegem. De 30 km steekt weer een drukke steenweg over en een rustig tarmacje wordt gedeeld met de fietsende medemens. In de verte de ‘frietketels’ van Verbrande Brug. Linksaf nu door een alleraardigst biotoopje langs de diepliggende Zenne. De achterkant van winkels aan ene kant, rijen populieren aan de andere kant. Net voor Vilvoorde keren we op onze stappen terug langs de andere oever, een jaag- en fietspad. Prachtig uitzicht over het water met de witte kerktoren van Eppegem als baken. Zo ver moeten we niet terug lopen. Steken bij Hoge Buizen de verkeersader over en lopen Houtem binnen voor onze eerste pauze. Improviseren een terrasje bij cafeetje met zaaltje De Kring.
Komt Jefke aangewandeld. Hij heeft de tweede etappe al in de kuiten en doet er onheilspellend negatief over. Toch willen we het zelf meemaken, zo zijn we nu eenmaal ! Stappen een stuk Damstraat richting Peutie en duiken dan de weidse akkers in. Het grindpad wordt tarmac langs de Grensstraat, ons toertje rond de ruime legerbasis van Peutie. Een moderne metalen brug loodst ons over de Woluwelaan. Je hebt er een mooi uitzicht over de woontorens van Brussel. Lopen nu de Perkstraat in door de Vilvoordse wijk Faubourg. Ben op zowat één kilometer van mijn werkplek. Net voor het station slaan we rechtsaf en wandelen onderaf de spoorbaan. De pas gegoten betonnen muurtjes zijn versierd met schitterende graffiti aangepast aan de omgeving : treinen, vliegtuigen, planten en dieren zijn afgebeeld. We passeren dan ook de grote tuinbouwschool. Terug de weidse velden in, een tweede brug over de Woluwelaan en dan in gestrekte draf naar Houtem. Nog een leuk ommetje langs moeilijk begaanbare voetwegen. Hoog tijd voor onze tweede pauze. Spreken Jefke en Den Tast tegen, vonden deze lus helemaal niet slecht. Zeer aanvaardbaar voor deze omgeving.
Nog 10 kilometer voor de boeg. Lopen langs een witte wijk puur natuur tegemoet. Schitterend dit Houtemsebos met zijn smalle paadjes, open plek met een zee van boterbloemen, vlonders door natter gebied ook. De Boektsesteenweg loodst ons dan over de E19 en de 30 km gaat er weer vandoor. We zijn intussen op grondgebied Perk en stappen een lange rechte weg langs enkele hoeves, graanvelden en bloeiend koolzaad. In de verte landen de grijze vogels op Zaventem. Steenweg oversteken een bosje en opnieuw akkers. Het volgende boslaantje geurt heerlijk naar daslook. Snijsselsbosweg en Hoofdbos, dit kennen we van Kampenhoutse tochten. Genieten van een schitterende, donkere dreef in beukenbos die we inruilen voor een aanplant van populieren. Zijn opnieuw in de bewoonde wereld. Elewijt lijkt erg uitgestrekt want het duurt een hele poos voor we de startkantine terug bereiken. Hebben een halfuurtje voor ons Duvelke en dan begint de terugreis.
Binnen de twee uur staan we in de Hemiksemse woonkamer met glunderende snoeten. We hebben een schitterende wandelvierdaagse achter de rug. Heel leuke parkoersen gelopen en met haast perfecte ondersteuning van De Lijn. We hopen het volgend weekend over te doen in Ossendrecht en Heverlee, met een eigen creatie op maandag. Tot dan …
Van treinen en hun dienstregelingen, daar kennen wij toch wel wat van. Nu zijn we ons aan het bekwamen in busdiensten. De website van De Lijn blijkt onbruikbaar te zijn, dan maar via de NMBS opzoekingen doen. Lukt nog aardig ook ! Vandaag plannen we een reis naar Belsele, drie tot vier verschillende voertuigen hebben we daar voor nodig ! Maar het lukt perfect, ondanks een antipathieke buschauffeur in Sint-Niklaas. Iets meer dan twee uur zijn we onderweg langs Meir, Linkeroever en Sint-Niklaas dus, netjes volgens het boekje en met beperkte wachttijden.
Voor het eerst worden we gescand bij inschrijving, de wandelwereld wordt modern ! Het parkoers van 22 km bestaat ook hier uit een kleine en een grotere lus. Bij een frisse, winderige atmosfeer gaan we op pad. Voor de verandering langs een spoorbaan voorbij station Belsele. Heel wat bloeiende gaspeldoorn op ons traject. Een fietspad in het groen loodst ons terug naar de bewoonde wereld. De Vos Reynaertroute is nooit ver weg. We duiken een prachtig domein met ruime plas in langs de Pastorijwegel. Raken even aan het dorpscentrum bij zijn waterpomp met mooie beelden van vrouwen die de was doen. Langs de pastorij dan terug het domein in van kasteel en/of klooster. Op het grachtwater vinnige ‘chippekes’, in het water dreigende snoeken en een school goudvisjes zowaar. Leuke vijf kilometer tot de startzaal. We doen er en terrasje en een babbel met Annieken & Chris die nog moeten starten (langslapers geworden ?).
De spoorweg over nu richting Sinte-Barbarahoeve en dan de weidse landbouwgronden in. Bossen tekenen zich af op de achtergrond maar laten op zich wachten. Slingertarmacjes sturen ons door het open land dat stilaan opwarmt. De Marinswegel biedt onverhard en gaat over in de Puyveldewegel. Pad met houten balkjes, nattig langs dieper liggende gracht. Onbekend is mij dit niet maar duiden kan ik het nog niet. Er volgen een paar straten met een grote variatie aan bewoning, kasten van villa’s tot nederige werkman huizen en oude hoeves. Weduwe Vos Wegel, aha nu echt wel bekend terrein, althans voor mij. Nog even wat open weiland en een knuffel voor jonge paarden, dan duiken we een donker pad in. Heerlijk wandelen over smalle wegeltjes langs grachten met een aangroei van frisgroene varens en grote roos/paarse bloemen van rododendrons. Linda straalt, wat is dit leuk om stappen ! Net voorbij de kerk van Puivelde een erg kleine rustpost. Vinden een plekje om de bammetjes aan te spreken.
Volgen vervolgens een steenweg langs hooiland tot een splitsing, de 21 km krijgt een extraatje van een klein uurtje wandelen. Dokkeren de kasseitjes op van Helsvuur en zijn hoeves met melkvee. Stenenmuur is een verweerde tarmac in de polder. Hij zet ons af bij een kruisbeeld en het volgende kasseitje, de Waterstraat. Dra mogen we het veld in aan de overkant van de gracht en dan rechtdoor lopen tot het Vijfdorpenpunt (Stekene, Kemzeke, Belsele, Sint-Pauwels en Sinaai). Wij kiezen er voor het fietspad langs de diepliggende heel heldere Molenbeek terug naar Puivelde (Belsele). Nemen onze pauze in het bushokje onder de kerktoren. Zijn het eens, deze tocht kan niet meer stuk. Voor Linda is daarenboven alles nieuw en zij glundert dus extra.
Een tweede keer de steenweg op tot de splitsing en dan even wat huisjes kijken in Sinaai. De weg gaat gauw over in rechtdoor door het groen, weliswaar met een zoom van prachtige rode beuk. We passeren het lokale bedevaartsoord van de Boskapel en stappen dan inderdaad door gemengd bos. Wordt omgezet in bosrand met weidse zonnige vergezichten tot we weer de spoorbaan bereiken. Onze wandeldag zit er op. Hebben ruim de tijd voor een Duvelke en een vrolijke babbel met Patje Kloek. Busje komt laat maar net op tijd voor onze aansluiting in Sint-Niklaas. Op Linkeroever nemen we de voetgangerstunnel en dan de 295 tot Hemiksem. Vlekkeloos deze reis met De Lijn en een prachtig parkoers met dank aan de Steinbockvrienden. Voldaan gaan we de avond in.
De bezuinigingsfobie van De Lijn daagt ons uit. Eerste bus van Boom naar Dendermonde om 10:30 ! Maar wij zijn geen doetjes, wel wandelaars. Vertrekken om 08:00 vanaf de Boomse Markt over de beide waterlopen richting Prayon-Rupel. Pijltje voor fietsers richting Puurs, meer hoeven we niet. Wandelen zo’n 6 km ‘immer gerade aus’ langs de spoorbaan maar wel in het groen tot station Puurs. Hebben ons opwarmertje daarmee gehad.
Vandaag staat de wandeltocht in het teken van het Klein Brabantse witte goud, asperges. Korte opdracht dus van slechts 21 km. De langste afstand krijgt meteen een extra lusje aangeboden van ruim 4 km. Corrie, nog een beetje moeilijk te been maakt er dankbaar gebruik van. Via Hof Ten Berg duiken we de weidse akkers in, granen in de was en natuurlijk bloemkolen, de echte trots van Puurs. Keren op onze stappen terug door de prachtige vallei van de Vliet. Haast dichtgegroeide beken, donkere plassen en een grindpad dat ons tussen al dat moois doorloodst. Heerlijk stukje natuur tot de watertoren. Nog even een ommetje langs de oude spoorbaan richting Dendermonde, een toertje langs de markt op het kerkplein. Fraaie opener dit.
Het langere werk begint met nogal wat straten richting Fort van Liezele. Zien we de omgeving eens bij ontluikend maïs i.p.v. de twee meter hoge planten. Maken een kwart van de plas rond en gaan dan weer tarmac lopen richting Breendonk langs Essendries. Het ommetje stuurt ons finaal naar Kalfort en zijn woonwijk Fabiolapark. Ik ben hier heel bekend wegens net geen twintig jaar werkzaam geweest. Pauzeren doen we in een splinternieuw maar veel te klein dorpshuis. Kunnen nog net twee stoelen bemachtigen en een terrasje doen met zicht op een hypermoderne stenen kruisweg, massieve beelden.
De Hobohemmers en Patje Kloek blijken ons voor te gaan op de lus van de 21 km. We volgen even de spoorweg, omgekeerde richting van daarstraks en duiken dan de weidse velden in. Weilanden zijn steevast omgetoverd tot een gele zee van boterbloemen. De paden liggen er stoffig bij in de Kleine Amer. Een tarmacje slingert ons door het groen richting Ruisbroek en nog eens de spoorbaan bij het station aldaar. Nog één wijkje en we duiken moerassig groen in. Heerlijk stukje natuur langs helgroene kroosgrachten. Stukje spoorbaan (nog eens) en dan het Coolhembos. Schitterend biotoop met tot onze verbazing een gracht die ooit dienst deed als waterweg in verbinding met … de Rupel en Hemiksem ! Na het Fabiolapark pauzeren we een laatste keer in Kalfort. Het is er al wat rustiger.
De laatste drie kilometer wordt niet veel soeps meer, denken wij. Strookje spoorbaan uiteraard maar dan wordt het tot onze verbazing weer feest. Een heel leuke oude kasseiweg in het groen zet ons af bij de expresweg en dan duiken we meteen de velden in met de magistrale kerk van Puurs als baken. Het geurt er zowaar naar daslook. Mobieltje geeft signaal, Martin zit op ons te wachten ‘voor een kop koffie’. We reppen ons naar de finish voor een toch gezellige babbel met onze onfortuinlijke wandelmaat. Hij ligt echt wel in de lappenmand met een geblokkeerde knie. Linda krijgt hem aan het lachen met haar verhaaltjes over ons wedervaren. Na en uurtje of zo nemen we afscheid … busje komt zo. We duimen voor je makker !!
