Van treinen en hun dienstregelingen, daar kennen wij toch wel wat van. Nu zijn we ons aan het bekwamen in busdiensten. De website van De Lijn blijkt onbruikbaar te zijn, dan maar via de NMBS opzoekingen doen. Lukt nog aardig ook ! Vandaag plannen we een reis naar Belsele, drie tot vier verschillende voertuigen hebben we daar voor nodig ! Maar het lukt perfect, ondanks een antipathieke buschauffeur in Sint-Niklaas. Iets meer dan twee uur zijn we onderweg langs Meir, Linkeroever en Sint-Niklaas dus, netjes volgens het boekje en met beperkte wachttijden.

Voor het eerst worden we gescand bij inschrijving, de wandelwereld wordt modern ! Het parkoers van 22 km bestaat ook hier uit een kleine en een grotere lus. Bij een frisse, winderige atmosfeer gaan we op pad. Voor de verandering langs een spoorbaan voorbij station Belsele. Heel wat bloeiende gaspeldoorn op ons traject. Een fietspad in het groen loodst ons terug naar de bewoonde wereld. De Vos Reynaertroute is nooit ver weg. We duiken een prachtig domein met ruime plas in langs de Pastorijwegel. Raken even aan het dorpscentrum bij zijn waterpomp met mooie beelden van vrouwen die de was doen. Langs de pastorij dan terug het domein in van kasteel en/of klooster. Op het grachtwater vinnige ‘chippekes’, in het water dreigende snoeken en een school goudvisjes zowaar. Leuke vijf kilometer tot de startzaal. We doen er en terrasje en een babbel met Annieken & Chris die nog moeten starten (langslapers geworden ?).

De spoorweg over nu richting Sinte-Barbarahoeve en dan de weidse landbouwgronden in. Bossen tekenen zich af op de achtergrond maar laten op zich wachten. Slingertarmacjes sturen ons door het open land dat stilaan opwarmt. De Marinswegel biedt onverhard en gaat over in de Puyveldewegel. Pad met houten balkjes, nattig langs dieper liggende gracht. Onbekend is mij dit niet maar duiden kan ik het nog niet. Er volgen een paar straten met een grote variatie aan bewoning, kasten van villa’s tot nederige werkman huizen en oude hoeves. Weduwe Vos Wegel, aha nu echt wel bekend terrein, althans voor mij. Nog even wat open weiland en een knuffel voor jonge paarden, dan duiken we een donker pad in. Heerlijk wandelen over smalle wegeltjes langs grachten met een aangroei van frisgroene varens en grote roos/paarse bloemen van rododendrons. Linda straalt, wat is dit leuk om stappen ! Net voorbij de kerk van Puivelde een erg kleine rustpost. Vinden een plekje om de bammetjes aan te spreken.

Volgen vervolgens een steenweg langs hooiland tot een splitsing, de 21 km krijgt een extraatje van een klein uurtje wandelen. Dokkeren de kasseitjes op van Helsvuur en zijn hoeves met melkvee. Stenenmuur is een verweerde tarmac in de polder. Hij zet ons af bij een kruisbeeld en het volgende kasseitje, de Waterstraat. Dra mogen we het veld in aan de overkant van de gracht en dan rechtdoor lopen tot het Vijfdorpenpunt (Stekene, Kemzeke, Belsele, Sint-Pauwels en Sinaai). Wij kiezen er voor het fietspad langs de diepliggende heel heldere Molenbeek terug naar Puivelde (Belsele). Nemen onze pauze in het bushokje onder de kerktoren. Zijn het eens, deze tocht kan niet meer stuk. Voor Linda is daarenboven alles nieuw en zij glundert dus extra.

Een tweede keer de steenweg op tot de splitsing en dan even wat huisjes kijken in Sinaai. De weg gaat gauw over in rechtdoor door het groen, weliswaar met een zoom van prachtige rode beuk. We passeren het lokale bedevaartsoord van de Boskapel en stappen dan inderdaad door gemengd bos. Wordt omgezet in bosrand met weidse zonnige vergezichten tot we weer de spoorbaan bereiken. Onze wandeldag zit er op. Hebben ruim de tijd voor een Duvelke en een vrolijke babbel met Patje Kloek. Busje komt laat maar net op tijd voor onze aansluiting in Sint-Niklaas. Op Linkeroever nemen we de voetgangerstunnel en dan de 295 tot Hemiksem. Vlekkeloos deze reis met De Lijn en een prachtig parkoers met dank aan de Steinbockvrienden. Voldaan gaan we de avond in.