Gemiddeld elf uur werken per dag en een kleine vijf uur reizen, hoe gek kan iemand zijn! En dan op zaterdag om 05:00 uit de veren want we verkennen de Hoeilaart tocht van de Ijsetrippers. Wilfried is ongerust en belt mij op. Geen paniek maatje, drie van de vier vervoermiddelen deze ochtend hadden vertraging maar ik ben op post met slechts vijf minuutjes vertraging ! Leuke bende vandaag, een team van negen wandelaars. Nieuwste rekruut Marie-Louise blijkt humor hoog in het vaandel te voeren. Ze zet mij na afloop dan ook nog eens af bij het Debroux viaduct. Haar reputatie kan niet meer stuk!
Moeilijke keuze vandaag overigens tussen de klassieker van de Police de Jette en relatieve nieuwkomer alleH Halle. Wij houden het klassiek. Vlotte reis overigens in de mistige morgen en de onaangename wachttijd in het donker bij het verlaten station van Vilvoorde. Zijn om negen uur al paraat, het parkoers oogt inderdaad klassiek en wij bouwen onze eigen 35 km, niet voorzien in het officiële aanbod. Master Jan is afwezig, geplaagd door een geknelde zenuw. Wij wensen hem langs deze weg een spoedig herstel.
Steken van wal door de stille straten genoemd naar filmsterren uit de vorige eeuw. Dan komen de Brussels parken aan bod : Dielegembos en zijn hondenuitlaters, le Parc Roi Baudoin en zijn vele waterpartijen. Krijgen een extraatje aangeboden langs de smalle Molenbeek. Eerste controle in het paviljoen De Rivieren na nauwelijks 4,5 km, te vroeg om te stoppen. Het is een paar jaar geleden dat we de lus over Ganshoren en Zellik nog liepen. Is normaal alleen voor de dapperen van de 42 km maar wij doen ze vandaag ook. Gemeenschappelijk door de wilde natuur rondom de spoorwegovergangen en tot het kerkhof van Ganshoren. Dan passeren we de rand van een bedrijvenzone. Wordt heden ten dage tijdens het weekend ingepalmd door Roemeense truckers rijdend voor een Belgische bevrachter en wachtend op lading de maandag ochtend. Het zal je leven maar wezen. Huisjes kijken nu tot het station van Sint-Agatha-Berchem. Vervolgens een leuk populierenparkje en onverhard langs ’t spoor tot Ganshoren. Klassiek tussen de blokken dozen door tot De Rivieren. 10,5 km op de teller en tijd voor een pauze met clubmaatjes Claire & Roland.
Gelijklopen tot voetbal Ganshoren en dan duiken we onderaf het Laarbeekbos richting Brusselse Ring. Voorbij een spruitjesveld onder koning auto door en een modderige klim naar de Pajotse akkers. Op en neer nu langs de manège van Neerzellik richting Groenvink, de klassieke stop in Relegem. Overvolle staminee want met zondagse kaarting. Wij lopen na het plasje gelijk door. Lange trage klim door de akkers. Liggen de frietpatatten zo maar te rapen op ons graspad. Thuis zal blijken 2,5 kg voor slechts 6 exemplaren ‘van de tractor gevallen’. Dwars door de velden over tarmacjes langs koolzaad, bitter- en andere peeën, krulkool en dies meer. Pauze ‘chez le petites dames de Kobbegem’ want traditie moet er zijn. Veel bekend volk overigens met Raymond Cravatte & Krol, Nicole en haar mannen, Liliane & Jean. Le beau monde van de langere afstanden dus.
Kunnen hier kiezen uit twee lussen van elk 7 km, eentje richting Asse en eentje richting Ossel. Wij kiezen voor Ossel hierin ondersteunt door Jean. De dorpspaster woont heel strategisch, aan de overkant van ’t straat waar de Mort Subite wordt gebrouwen. Klandizie verzekert lijkt het ons! Zachte klim de weidse akkers tegemoet. Ik heb een dipje maar bijt op de tanden, kan alleen maar beteren. Weidse omzwerving door open veld met de knallen van jagers op de achtergrond. We zullen ze alleen maar tegenkomen in hun jeeps dit jaar. We lopen in een ruime boog landelijk om Ossel heen. Betonbaantjes sturen ons op en neer door het rustige Pajotse landschap. Intussen zijn wij steeds meer gecharmeerd door de bepijling dit jaar. Die is echt perfect en ik leer zelfs een paar trucjes bij hoe heikele punten kunnen aangepakt worden met weinig middelen. Dit team is werkelijk schitterend! We komen terug bij onze dametjes gelijk met dezelfde wandelaars van daarstraks. Ook de lus naar Asse blijkt een pareltje te zijn.
Zal voor ons voor volgend jaar zijn. Wij volgen op zekere afstand Yvette & Norbert (Maserati) die aan hun 30 km bezig zijn. Opwaarts naar Hoogveld en dan over het kasseitje terug een verdieping lager dokkeren tot Hamme. Onverharde paadjes tussen bebouwing en akkers tot het klimmetje van Zavelberg & Keiberg. Wemmel is een werf en we moeten erdoor tot De Nachtegaal. Het is er te druk met voetbalminnend Vlaanderen, de meeste wandelaars lopen door. De parken van Wemmel en hun vijvers zijn het favoriete biotoop voor vele ganzen. Er is leven in de brouwerij! We stappen richting oude hoeve en de pittige klim van Ronkel. Het zwerk wordt dreigend, loodgrijs. We reppen ons door de werf van nieuwe trambanen tot de finish. Hoog tijd voor Duvel en Chimay Blue en wij sluiten van de zaal.
Volgend jaar de 35ste en denkelijk laatste editie. We zullen onze ‘ketjes’ missen want dit is een beregoede wandeltocht.
