Het begint te regenen als wij op weg zijn naar Aarschot. Het is triestig weer als wij uit de auto stappen. Mijn maatjes beslissen er een summier tochtje van te maken. Het weerbericht sprak vanochtend over opklaringen na de noen en dus volhard ik in de planning, ga voor de marathon. Annie en Chris zijn voor mij weg, ik babbel nog wat na met kennissen uit Herentals. Vertrek in een miezerig weertje langs de Demer en duik dan prachtige Demerbroeken in. Mmm, denk niet dat ik dit strookje al ooit stapte. Drukke steenweg oversteken en dan stilaan klimmen in het glooiende landschap. Tarmacjes en onverhard lossen elkaar af. Opnieuw de steenweg over en door open veld richting Rillaar, gemarkeerd door zijn imposante kerk. Ben ruim een uur onderweg. Stop even bij A & C en loop door. Weer een waterpartijtje over en dan klimmen de Konijnenberg op. Hijgend genieten boven op het duin en dan richting Achter Schoonhoven tot het stemmige kerkje van Langdorp. Ben 11 kilometer ver en het loopt lekker. Beslis dan ook door te gaan zonder pauze. De Adeps training werpt zijn vruchten af. Stap de Demervallei in zonder de rivier te zien, strookje glad in het begin. Blijf in Achter Schoonhoven en de Binneweg kilometers lang gewoon rechtdoor lopen over onverhard langs wei- en hooilanden. Zodra de 20 km mij verlaat ben ik moederziel alleen. Het hemelse nat verdwijnt stilaan en ik loop te genieten met als enige compagnons enkele paarden in hun wei. Richting Testelt gaat de reis al ken ik deze strook eigenlijk niet. Finaal moet ik de spoorweg Aaarschot – Diest over en stap de bossen van Wolfsdonk in. Spar en rosse varens voeren er de boventoon. Klassiek nogal wat straten om onder de kerktoren van Wolfsdonk te pauzeren ‘chez Roger’. Kom er clubmaatje Chantal tegen, ook op de 42 km.
Al was het al een tijdje droog, als ik aan mijn retour begin wordt ik terug enkele minuutjes begoten. Het duurt een tijdje voor ik uit de behuizing ben, inclusief heen-en-weertje t.o.v. daarstraks. Sparrenbos dan met een kleurrijke ondergroei van mossen. Berk en heide zijn het zanderige vervolg rond de lokale windmolen. Ik stoom door naar den IJzeren Weg en loop er een tijdje parallel me. Het valt mij intussen op hoe lief de Pinguïns voor hun gasten zijn vandaag, er zitten nauwelijks hellingen in het parkoers. Nu komt er een pittige vanaf de Witte Weg. Ik sleur mij slingerend naar boven en blaas uit op een lange strook spar plateau. Finaal terug zakken naar de rustpost van Langdorp, heb nog ruim 14 km voor de boeg en loop noch steeds lekker.
Beetje verwarrend deze terugweg met vele splitsingen. Nochtans, als je netjes de parkoersbouwer volgt is er geen probleem. Maar een wandelaar kan zo verdomd betweterig en ijdel zijn, ik ken hier de weg ! Samen met een tweede wandelaar bereiken we veilig de Demer. Hé, weer een strook die ik zelden bewandelde. Onder een winderige natuur slinger ik heerlijk stroomopwaarts de rivier, genietend ! Bij de Hompelstraat de akkers in en even klimmen langs de Helleweg, duik naar de volgende vallei met de kerk van Rillaar als baken. De Kerkvoetweg stuurt ons de beemden in tot de rustpost. Ik stuur een mailtje naar Chris, tof tochie !
Groeten aan Erwin en Frans en op pad voor het laatste uurtje, ik verwacht vuurwerk. Langs de mooie lokale kerk en dan de Molenstraat op, zachtjes klimmen. Tot mijn verrassing vervolgens onverhard en vlak, wat zijn de Pinguïns braaf vandaag. Zachtjes klimmen dan langs weilanden tot een sparrenbos. Zit plots hoog in het landschap bij Leiberg. Stevig dalen door het statige bos met nog één geniepige knik om in Aarschot stad uit te komen. Ik volg nog even in dalende lijn maar loop niet terug naar Bekaf. Zet koers naar het Begijnhof en station, scheelt ‘em gauw een halfuur tot een uur eerder in Leuven. BNLW wacht op mij ! Ben heel tevreden over deze alternatieve tocht wegens het wegvallen van de rustpost in Everbeur. De nieuwe combinatie Aarschot – Rillaar – Langdorp – Wolfsdonk bood nieuwe stroken parkoers die zelden bewandeld worden. De afwezigen hadden ongelijk vandaag.
We spreken af om op de noen in Giesbaarge. Chris moet in de namiddag werken en Annieken en ik gaan een toertje wandelen in Borsbeke. Niet evident om daar te geraken want De Koers heeft voorrang. Om 13:00 steken we van wal voor zo’n 23 km. Gaan eerst de grote lus lopen en houden de lokale 6 km als reserve afhankelijk van hoe Chris het er van af brengt met zijn opdracht. We stappen samen de spoorweg over bij station Herzele en gaan de heuvel op naar Ressegem. Duiken dan de akkers in met kieviten in dolle scheervluchten, de eersten die ik zie dit jaar. Konijntje dribbelt stilaan van mij weg, logisch toch. Ik hou ze een tijdje in het vizier tot wat straten en ben ze dan plots kwijt. Loop opnieuw akkers in en daal vervolgens huisjes kijken, geen Anny meer te zien ! Ik passeer een bosje, zie wandelaars van links aansluiten, hier klopt iets niet. Na een uur stappen belt mijn maatje mij op, waar ik blijf ? Ik begin te begrijpen dat ik niet op weg ben naar rustpost Aaigem maar naar de startzaal ! We spreken af dat elk zijn eigen ding doet. Ik baal als een stekker ! Later zal blijken dat ik een heen-en-terug fout gelezen heb.
Drankje in de startzaal en ik vertrek voor de lokale lus van ruim 6 km. Klimmetje langs de lokale voetbalhelden en dan de akkers in met mooie vergezichten. Drentel over en weer langs velden en bosjes. Vind een doorsteek die mij toelaat een drietal kilometer twee keer te lopen, inclusief een klimmende holle weg in het Rot van Sint-Lievens-Houtem. Bij het beeld van De Romein koers ik dan naar de straten van Borsbeke met merkwaardige verkeersremmers : een boompje, een haag en … en zitbankje ! Gekker kan je het niet bedenken !
Ik wacht op mijn maatjes in de startzaal en pik er clubmaatjes Christine & Noël op, is altijd dollen. Was eigenlijk een stevige baaldag, maar met toch ook een paar positieve nootjes. Chris is als een handige Harry door Ninove geflitst en is netjes rond 17:00 in de startzaal. Ik passer mijn avond in Giesbaarge en dezer dagen mag de Geuteling er niet ontbreken, stevige kost geserveerd als dessert door onze cheffin.
